in
Massale
en
betogingen voor
vrije verkiezingen
„Verdwijnen jullie, rode bonzen"
I
1
i
m
O.-Berlijn in formele opstand
Tienduizenden stakers trekken
naar centrum van het oproer
Korea vrijwilligers na een jaar
frontdienst weer thuis
ROSENBERGS IN LAATSTE
LEVENSUREN
Strijd blijft bloedig in Korea
Oude vrouw in Amsterdam
vermoord
i
Berlijnse doorbraak
Rode vergissingen
gaan zich wreken
Een openlijke uitdaging jegens het rode bewind
li
Demonstraties gaan naar hoogtepunt
Mars op Berlijn?
Wereldberoep op Eisenhower nog
steeds te vergeefs
JDAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
i
M
SMILING HOWARD
Woensdag 17 Juni 1953
WEERBERICHT
V.
CONCESSIE KOMT TE LAAT
Politie greep niet in
Bonn: „Bankroet van
communistische
systeem'
éi
Geruchten niet bij
te houden
Zuster Dekker uit Rotterdam ook
■ug
van
weggeweest
Rookwolken boven
Oost-Berlijn
Hij zou te veel argumenten
executie hebben
voor
Politie kiest partij der
stakers
Rode vlaggen in het vuur
Russische dwangarbei
der naar Noorwegen
Kleuter viel in kokend
zeepzop
Record-vervoer van gewonden
Roof vermoedelijk het motief
Dit is Howard Pinkerton, de Ameri
kaanse piloot, die de stol Lexington
over het IJzeren Gordijn vloog. Hij
kreeg prompt de 100.000 roebel met
een blikje caviaar en een fles wodka.
En die Russen nu maar Lexington
roken van America's Best Tobacco»
De weerverwachting, meegedeeld door het
K.N.M.I., geldig van heden- tot morgenavond,
luidt:
Veranderlijke bewolking met een kans op re
gen- of onweersbuien. Zwakke tot matige wind
in hoofdzaak tussen Zuid en Oost. Dezelfde
temperaturen als vandaag of iets hogere.
Donderdag 18 Juni: Zon op 4.19 uur, onder
21.03 uur. Maan op 11.44, onder 0.03 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Oostberlijnse arbeiders
volop
staking
Wat niemand voor mogelijk had gehouden, gebeurde gisteren in Oost-
Berlijn. Daar hebben gistermiddag voor de eerste keer sinds de oorlog, of
liever voor het eerst sedert Hitier aan de macht kwam, arbeiders een
massa-betoging gehouden tegen de Oost-Duitse regering. Voor de rege
ringsgebouwen in het centrum van Oost-Berlijn eisten duizenden bouw
vakarbeiders, die het werk hadden neergelegd uit protest tegen verhoging
der prestatienormen, aftreden van de regering en vrije, geheime verkie
zingen. Hier zien we protesterende bouwvakarbeiders in de Stalin-allce,
waar veel bouwwerken werden uitgevoerd.
„Dit is een opstand van liet volk", schreeuwde een opgewonden Oostberlijnse bouwvakarbeider de onthutste
Oostduitse minister voor mijnbouw en staalindustrie Sclbmann, in bet gezicht. Sclhmann was uit zijn
ministerie naar buiten gelopen om een woedend demonstrerende arbeidersmassa gerust te stellen, maar kon
zich in bet geschreeuw niet verstaanbaar maken. Hij gebaarde vruchteloos, wist zelfs nog op een tafeltje te
klimmen, maar werd daar door 'n halfnaakte steen klopper met geweld van verdreven.
Dit ongelofelijk schouwspel speelde zich gisteren af in bet hart van Oost-Berlijn, vlak voor de zetel van de
communistische regering. Duizenden arbeiders in de bouwvakken, sinds de sensationele omzwaai van liet
Oostduitse bewind in een geprikkelde stemming over de laatste „opjaag"-maatregelen en door de onmogelijk lage
lonen, bevonden de maat thans vol en gooiden liet werk neer. Het was de eerste openlijke staking en de
eerste grootscheepse betoging tegen het communistische bewind in Oost-Duitsland sedert de rode machts-,
overname. Er werd een machtige stoet \an demonstranten gevormd, die langs de parade-facade van het rode
regiem, de Stalin-Allee en langs Lnter den Linden naar het regeringscentrum marcheerde. En wat als een actie
0111 verlaging van bet arbeidstempo en verboging van lonen begonnen was, sloeg al spoedig om in een recht
streekse uitdaging aan bet bewind. In massale spreekkoren eiste men. dat de rode bonzen zouden verdwijnen
en dat er vrije, geheime verkiezingen in geheel Oost-Duitsland zouden worden gehouden.
Oost-Berlijn rukte aan de boeien, waarmee het aan de rode dictatuur geketend ligt en een golf van hoop en
verlangen naar bevrijding gaat door dit geteisterde stadsdeel.
De Oost-Berlvfners die de demonstranten
zagen gaan, schonken er aanvankelijk niet
veel aandacht aan. Men meende met al
weer een verplichte communistische beto
ging te doen te hebben, „waarvoor men
niet meer blijft staan kijken". Maar deze
houding veranderde op stag toen men dui
delijk hoorde roepen, wat men hier nooit
openlijk had durven uitspreken: „Ver
dwijnen jullie, rode bonzen!' en „Vrije
verkiezingen!" De demonstranten-stoet
groeide voortdurend aan en nam toe in
zelfbewustzijn.
Uit de regeringsgebouwen kwamen ver
schillende hoge regerings- en partijfunc
tionarissen, onder wie vice-premier Rau en
bovengenoemde minister Selbmann. Selb-
mann slaagde er, op de voor hem aan
gedragen tafel, nog in uit te roepen: „Ik
ben zelf ook arbeider geweest". Maar deze
frase maakte geen indruk. „Dat ben je
vergeten", klonk het terug.
Selbmann heeft nog geprobeerd door het
doen van concessies de opstandigheid in te
perken. Na twintig minuten vruchteloos
om het woord gevraagd te hebben, kon
hij duidelijk maken, dat zijn regering de
jongste maatregel tot verhoging van de
prestatienormen had ingetrokken. Deze
mededeling werd door geluidswagens ver
der omgeroepen, onder de toevoeging, dat
de ingetrokken maatregel beschouwd
moest worden als een „ernstige fout" van
de Oostduitse regering, een van die fouten,
die zij enkele dagen geleden zo openlijk
had beleden. Maar zij kwam te laat en
werd door de woelende menigte met hoon
gelach begroet.
Selbmann zelf was intussen van zijn
„sprecktafel" afgeduwd en men maakte
hem duidelijk, dat het om méér ging, dan
productie en lonen Het ging om de vrij
heid. „Het interesseert ons niet, wat je ons
vertelt", riep men onder grote bijval.
Er werd opnieuw een stoet geformeerd,
die door enkele van de stakingsleiders
wrd toegesproken:
„Onze eisen worden hier niet ingewil
ligd", riep één hunner. „De staking van
bouwvakarbeiders wordt vandaag voort
gezet. Voor morgen (Woensdag) roepen wij
in geheel Oost-Berlijn een algemene sta
king uit". Deze woorden werden luide toe
gejuicht door de betogers.
Een spreker van de socialistische een
heidspartij, die zich midden onder de be
togers had begeven, hoorde zich toeroe
pen: „Verdwijn, jullie bonzen! Jullie hebt
het contact met de massa verloren. Jullie
hebt je met ons geld vetgemest".
De betogingen duurden de gehele dag
door. Overal vormden zich op straat grote
groepen van levendig discussiërende per
sonen, die hun sympathie voor de stakers
niet onder stoelen of banken staken. Per
sonen, met het insigne van de S.E.D., die
tot kalmte probeerden te manen, werden
uitgejouwd.
Óm zes uur scheen de rust in de stad
weergekeerd, maar in de loop van de
avond verzamelden zich opnieuw betogers,
die hier en daar borden meevoerden.
Onder de daarop geschilderde leuzen zag
men soms nog haastig weggekrabd
de holle rhetoriek van de communistische
propaganda!
De gehele dag hebben de Volkspolitie en
de Russische bezettingstroepen zich van
ieder ingrijpen onthouden. Dit leidde al
spoedig tot de geruchten, dat de Russen
deze betogingen had uitgelokt om zich van
de onwelgevallig geworden regering Grpte-
wohl-Ullbricht te kunnen ontdoen. Deze
verklaring van de afzijdigheid van de sf®r"
ke arm doet wel simplistisch aan. De be
toging nam een zo onverholen vijandige
houding tegenover alles wat communis
tisch is aan, dat men moeilijk kan aan
nemen, dat de Russen dit vonnis van de
openbare mening op prijs stelden. Waar
schijnlijker is dan ook, dat de Sovjet-auto
riteiten, na hun doelbewuste volte-face in
Oost-Duitsland de uitwerking van hun
nieuwe tactiek niet door een bloedbad
wilden bederven.
De Volkspolitie was op de been, maar
greep niet in. Zjj waakte ervoor dat de
regeringsgebouwen niet bestormd werden
en trachtte het verkeer in goede banen te
leiden tijdens de betogingen.
Ook in de avond, toen een groep van
jeugdige aanhangers leden van de commu
nistische jeugdbond een tegendemonstra-
tie hield en zich enkele botsingen voor
deden tussen hen en de stakers, die op
nieuw op verschillende punten van de stad
betogingen organiseerden de enige bot
singen van de gehele dag hield de
Volkspolitie zich er buiten. Later organi-
seerden de stakers nog een mars naar
Karlshorst, het hoofdkwartier van de Rus
sen doch ook toen geen ingrijpen.
De West-Duitse regering zegt in een
verklaring, welke vanochtend door haar
is uitgegeven, dat de betogingen in Oost-
Berlijn duidelijk aantonen, hoe ondraag
lijk de toestanden in Oost-Duitsland zijn.
Ze zijn het bewijs, dat het onmenselijke
communistische systeem daar bankroet is.
Deze betogingen zouden de werkelijke
regeerders van de Sovjet-zóne er toe
moeten brengen vrije verkiezingen in ge
heel Duitsland toe te laten en zo de weg
naar een duurzame vrede in Europa en
de wereld te banen.
Ook in de industriële gebieden van
Leipzig en Dessau, zo meldt Reuter, zou
den er stakingen zijn uitgebroken. Deze
geruchten zijn echter nog niet bevestigd,
want er lopen in Berlijn op het ogenblik
zoveel verhalen, dat de geruchten een
voudig niet meer zijn bij te houden. Zo
werd ook gemeld, dat colonnes stakende
arbeiders van de Henningsdorff IJzer en
Staalfabrieken, die op enkele kilometers
buiten Berlijn gevestigd zijn, in de Oost
duitse zóne, naar Oost-Berlijn zouden op
rukken.
In een toespraak, welke door de Ame
rikaanse radio-omroep de Rias, is ver
breid, heeft de voorzitter van het West-
Berlijnse vakverbond, zich tot de arbei
ders in de Sovjet-sector gericht. Hij ver
klaarde hierin, dat de Oost-Duitse arbei
ders volkomen vrij handelden, zonder
enige aansporing van buiten en dat zjj
voor de rechten van de mens strijden.
pistolen toe, terwijl ze ook
uniform-distinctieven afrukte.
de
(Van onze correspondent)
ROOSENDAAL, Dinsdag.
Pas hebben we in Roosendaal een
troep Koreavrijwilligers luidruchtig zien
vertrekken of een ander contingent van
136 man, onder leiding van kapitein H.
Vader uit Leidschendam keert terug
na een jaar actieve dienst. Niet luidruch
tig, niet snoevend over heldendaden,
maar over het algemeen stil denkend
aan wat zich in de Koreaanse tijd heeft
afgespeeld en wat hun nu te wachten
staat. Er is nog een weg terugmaar er
liggen ook nieuwe of moeilijke wegen
hier open, Dit geldt, w el in het bijzonder
voor een groepje Surinamers, dat. als
één familie samenhokt en na zoveel
emotioneel gebeuren in Korea nauwe
lijks weet wat het te doen staat. De re
gering geeft hen echter diverse kansen,
Ook zuster Clara Dekker uit Rotter
dam, die op 31 Maart 1951 al naar Korea
vertrok, weet nog niet of ze „in dienst"
zal blijven niet niet. „Maar", aldus deze
door iedereen gewaardeerde bescheiden
verpleegster, „ik krijg twee maanden va-
cantie en dus bedenktijd genoeg om te
beslissen".
Kapitein H. Vader loopt monter tussen
ziin mannen, die nu pas goed afscheid
gaan nemen Over hem hebben de kran
ten vol gestaan als „kapitein" van een
weeshuis „ergens in Korea", waar hp
Koreaantjes eenvoudig het Wilhelmus
leerde. Hier in de cantine van de Engel-
brecht van Nassau-kazerne te Roosen
daal klonk dit „Wilhelmus" gespeeld
door de kapel van de Limburgse Jagers
na de uitreiking van het kruis voor
Recht en Vrijheid, zo geheel anders dan
in Korea.
Korea, en dan doemen voor zuster Dek
ker tonelen op van verpleging achter het
front, zes tot zeven mijl van de gevech
ten verwijderd, en van „handen uit de
mouwen" in Tokio. Ingedeeld bij de
„Mobile Army Hospital" werkte ze om
beurten een half jaar in Korea en een
half jaar in Japan. Ze ging weg als V.
H. K.-ster en is nü eerste luitenant bij
de M.I.L.V.A. Hoe oud ze is? Wel het
verzwijgen van haar leeftijd noemt deze
op 6 November 1914 geboren verpleeg
ster simpel het „privilege van dp vrouw".
Het is deze eenvoud, die haar ook achter
het front sierde en van haar levenswijs
heid getuigde iedereen, die we spraken.
Ze is kortweg „terug van weggeweest"
zoals dat heet. en in November 1951
bracht ze zo „en passant" per vlieg
tuig een veertiental gewonden terug
naar Nederland
Op de nieuwe Belgische staatslening is
ingeschreven tot een bedrag van fr. 4.420
millioen. Rekening houdend met het feit,
dat het hier een lening betreft met een
looptijd van 20 jaar en met een rentevoet
van 4,87 pet (5,08 pet bij de vorige lening)
acht men dit resultaat in financiële krin
gen bevredigend.
De toestand in Oost-Berlijn, die zich de laatste 24 uur op zodanige wijze
had ontwikkeld, dat grote uitbarstingen niet meer konden uitblijven,
heeft vanmorgen een zeer ernstig karakter aangenomen.
Duizenden en nog eens duizenden Oost-Duitse stakers zijn vanochtend tot
een treffen met de politie gekomen, dat het ergste deed vrezen. Afzettingen
werden doorbroken, politie-agenten met een hagel van stenen bestookt en
de ruiten van de zogenaamde „staatswinkels" wérden bij tientallen
ingeworpen.
Zeven Russische pantserwagens, vol met Sovjet-soldaten, werden naar de
centra van het oproer gedirigeerd om de gebouwen, waar het hoofdkwartier
der Oost-Duitse regering is gevestigd, te beschermen.
Omstreeks dezelfde tijd, dat de Russische pantserauto's voor de kanselarij
verschenen negen uur vanochtend had een doorbraak van stakers door
de politiecordons plaats.
Het werd een toneel van wilde verwarring, dat daarna te zien was: in alle
richtingen uiteenstuivende demonstranten, hier en daar achtervolgd door
politiemannen, die er met de gummistokken op losranselden, hopeloze ont
reddering vaii het verkeer en opeenhoping van auto's en andere voertuigen.
Daarbij kwam nog een geweldige stortregen het beeld van de ontketende
woede-elementen versterken. Tot op de huid nat bleef de menigte, die van
uur tot uur met vele duizenden versterkt werd, echter stand houden.
Met geweren gewapende Russen stonden op wacht voor de Sovjet-
ambassade in Unter den Linden, ongeveer achthonderd meter van het toneel
van het oproer verwijderd.
De straten naar de gouvernementsge
bouwen in de Leipzigerstrasze waren op
gepropt met een ontzaglijke massa staken
de arbeiders, die uit alle macht schreeuw
den: „Wij willen vrije verkiezingen! .Weg
met Ulbricht, Grotewohl en de hele rege
ring!"
Politieversterkingen werden nog voort
durend in vrachtauto's aangevoerd, maar
de politiemannen werden herhaaldelijk
overweldigd en afgeranseld door de woe
dende menigte, die nog steeds massaler
werd door de duizenden, die de eerste de
monstranten kwamen versterken.
in blauwe hemden, ter plaatse verschenen,
die poogden de demonstrerende stakers
aan te vallen, toen dezen het ministerie
voor economische aangelegenheden en
heropbouw in de Leipzigerstrasze nader
den.
Vanmorgen begonnen de demonstraties,
toen duizenden stakers veel jonge ke-
BERLIJN, Woensdagochtend, jrels arm in arm opmarcherend in rijen
van vijftig man breed, naar de Oostduitse
Het schouwspel der verschrikking
werd nog heviger, toen plotseling zware
rookwolken boven het stadsgedeelte,
waar de troebelen plaats hadden, be
gonnen te kolken. Ergens in deze buurt
waar viel op dat ogenblik nog niet
vast te stellen was een grote brand
uitgebroken.
Inmiddels waren ook honderden leden
van de „Freie Deutsche Jugend" de
communistische jeugdbeweging gekleed
Zelden zal ergens ter wereld het hooi
op zo charmante wijze naar schuur of
zolder worden gedragen als
Marken gebeurt.
het op
Het echtpaar Julius en Ethel Rosen
berg, dat volgens de tot dusver niet ge
wijzigde plannen, morgen op de electri-
sche stoel in de Sing-Sing-gevangenis zal
worden terechtgesteld, heeft gisteren voor
de tweede maal een verzoek tot gratie
gericht tot president Eisenhower, die,
zoals bekend, kort na zjjn ambtsaanvaar
ding, op 11 Februari, het eerste verzoek
heeft verworpen.
In dit gratie-verzoek houden de Rosen
bergs hun onschuld vol en werpen zij de
schuld van hun eventuele terechtstelling
(„een misdaad, erger dan moord" ge
noemd) op de Verenigde Staten. Het is
een uitvoerig geschrift van tien getypte
vellen, waarin allerlei verklaringen ten
gunste van het echtpaar, in de afgelopen
tijd door vooraanstaande figuren in de
wereld afgelegd, zijn bijeengebracht. Het
doet voorts een beroep, de twee kinderen
der Rosenbergs niet als wezen achter te
laten.
Deze twee jongetjes Michaël, 10 jaar,
en Robby. 6 jaar waren gisteren weer
in Sing-Sing, om hun ouders te bezoe
ken. Zij schenen zich niet bewust van de
ernst van het ogenblik, want zij zaten
in de wachtkamer druk met elkaar te
spelen.
De laatste manoeuvre van de voornaam
ste raadsman der Rosenbergs, Bloch, om
via een beslissing van rechter Douglas
uitstel van executie te verkrijgen, heeft
tot dusver nog geen resultaat opgeleverd.
Douglas liet de verdedigers, die precies
op de afgesproken tijd verschenen waren,
eerst anderhalf uur wachten en liet toen
de door de verdediging opgestelde stuk
ken via een klerk in ontvangst nemen:
Uit alle delen van de wereld komen
verzoeken om het leven van de Rosen
bergs te sparen. De Poolse regering ging
zelfs zover, om asyl aan te bieden, voor
het geval de doodstraf niet zou worden
voltrokken. Dit verzoek, dat door de func
tionarissen van het State Department te
recht als „een onbeschaamdheid" werd
gebrandmerkt, zal door de V. S. niet eens
beantwoord worden. Een ander voorstel
ging van Belgische rechtsgeleerden uit,
die niets minder dan een nieuwe behan
deling door een internationale'commissie
van rechtsgeleerden beoogt, welke te
Londen zou moeten worden gehouden.
Op de ambassades der V. S„ te Londen,
Parijs, Den Haag, Brussel etc. regent het
petities. Deze bereikten te Parijs een zo
danige omvang, dat de ambassade aldaar
zich verplicht achtte haar regering te
waarschuwen voor de ongunstige indruk,
welke de executie op de Franse bevol
king zou maken. Niemand minder dan de
Franse kamer-voorzitter, de 81-jarige
Edouard Herriot, schaarde zich onder de
gratie-verzoekers, evenals de gemeente
raad van Parijs.
Te Washington vervoegde zich een de
legatie van vier vertegenwoordigers van
Christelijke en Joodse gezindten zich bij
president Eisenhower, om gratie te be
pleiten. Eisenhower zei, volgens een de
zer bezoekers, „noch ja, noch neen', maar
had zoveel argumenten vóór executie, dat
men de indruk had gekregen, dat hij bij
zgn standpunt tot weigering van gratie
zou bljjven.
regeringsgebouwen optrokken, steeds
maar schallend de bekende leuze herha
lend, die thans de wereld overgaat: „Wij
willen vrije verkiezingen".
Op alle straathoeken, die het terrein
van het oproer bestreken, stonden auto's
met Sovjet-soldaten, gewapend met ma
chinegeweren, om de stakers in het uiter
ste geval in bedwang te kunnen houden.
Andere auto's voerden grote troepen ge
wapende Oostduitse politiemannen aan,
die zich naar weer nieuwe brandpunten
van de demonstraties trachtten te bege
ven.
Een sensationeel feit
voor, toen een groep
deed zicli
een groep Oostduitse
politiemannen in een gebouw door
stakers belegerd werd. Op een ge
geven ogenblik namelijk begon de
hele politiegroep de stakers toe te
schreeuwen: „De politie staat aan
jullie kant!" en wierp de stakers de
Een andere Oostduitse politiegroep
wierp haar gummiknuppels weg en
deserteerde in haar geheel naar de Ber
lijnse zijde van de sectorgrens.
Op de Potsdamer Platz, waar drie sec
toren bijeenkomen, groeven Sovjetsoldaten
zich in tussen de door de vroegere bom
bardementen veroorzaakte ruïnes rond am
de regeringswijk. De Russen, voorzien van
machinegeweren en met stalen helmen op.
werkten met koortsachtige ijver om zich
te verschansen.
De stakers haalden op een gegeven
ogenblik aan beide zjjden van de Pots-
dammer Platz de kentekenen ter aandui
ding van de Russische, Amerikaanse en
Britse sectoren neer, die dienen om de
Berl.ijners voor het „grensgevaar" te be
hoeden. De demonstranten staken de ver
blijven van de Oostduitse politie, vlak bfl
de grens van de Amerikaanse sector, in
brand. Toen ze de grenssectorkentekenen
verwijderd hadden schreeuwde de opge
wonden massa: „Zo zullen alle grenzen
verdwijnen".
Op de hoek van de Friedrichstrasse en
de Zimmerstrasze, niet ver van de rege
ringsgebouwen, ging de nog steeds aan
zwellende betogersmassa over tot ver
branding van rode vlaggen en het neer
halen en vernielen van grensborden. Een
communistische partijman, die al zijn
moed bij elkaar geraapt had om de arbei
ders toe te spreken, werd afgeranseld nog
vóór hij een tiental woorden had kunnen
spreken en door de woedende menigte
naar de Amerikaanse sector gesleept.
Daar heeft men hem maar in „bescher-
mingshechtenis" genomen, het beste wat
de Westberlijnse politie voor de commu
nist kon doen in dit geval.
Incidentele vluchten van Oostduitse
politiemannen deden de reeks van wisse
lende opwindende gebeurtenissen nog
toenemen. Sommige demonstranten klom
men als klipgeiten tegen de regeringsge
bouwen op om stenen met meer zekerheid
door de ramen te kunnen werpen.
O
De Noorse politie in Kirkenes, dat in het
uiterste Noorden van Noorwegen bij de
Russische grens is gelegen, heeft Dinsdag
medegedeeld, dat een 27-jarige Russische
arbeider Zondag naar Noorwegen is uit
geweken en om asyl heeft gevraagd.
Te Limbricht (L.) viel gistermiddag het
5-.iarige zoontje van de familie H. in een
teil kokend zeepsop. Overdekt met zware
brandwonden werd het ventje naar het
ziekenhuis te Sittard overgebracht, waar
enige malen bloedtransfusies werden toe
gepast. De toestand van het slachtoffertje
was gisteravond uitermate ernstig.
De strijd in Korea heeft zijn hevige karakter nog niet verloren. Zuid-
koreaanse troepen zijn er vanmorgen in geslaagd de Noordelijken bij de
„Vinger-bergkain", in het Oostelijke gedeelte van 't centrale front, ongeveer
700 meter terug te dringen. De communistische troepen hadden de „Vinger
bergkam" Dinsdag op de Zuidelijken veroverd.
In latere berichten van bet front wordt
er voor gewaarschuwd, dat er twee nieuwe
communistische divisies onder weg waren
achter het Oostelijk gedeelte van het cen
trale front. Geallieerde officieren zeiden,
dat er misschien nog een nieuw offensief
zal worden ingezet.
Geallieerde transportvliegtuigen heb
ben Dinsdag het hoogste aantaly gewon
den bij de geallieerden vervoerd sinds
twee-en-een-half jaar oorlog, aldus
maakte de luchtmacht bekend.
De meeste gewonden waren Zuid-
Koreanen uit het gebied rond de „Capi-
tal"-heuvel.
De Amerikaanse vijfde luchtmachtgroep
heeft meegedeeld, dat Dinsdagavond min
stens vijftien Noordelijke vliegtuigen een
aanval hebben gedaan op [ntsjon en het
vliegveld Kimpo. Te Intsjon werd ezn
grote benzine- en olie-opslagplaats ge
troffen. De brandende massa verspreidde
zulk een helder licht, dat men te Seoel,
30 kilometer van Intsjon verwijderd, er
een krant bij kon lezen.
(Advertentie)
(Van onze Amsterdamse redactie).
Gistermiddag hebben buren in een wo
ning aan de Van Beuningenstraat te Am
sterdam de 75-jarige bewoonster D.
van G., dood aangetroffen. Het hoofd
van de vrouw vertoonde verschillende
wonden, die kennelijk met een ijzeren
voorwerp waren aangebracht.
De recherche heeft onmiddellijk na de
melding van de buren een onderzoek in
gesteld en deze nacht zou zij, twee klein
dochters van het slachtoffer voor een na
der verhoor overgebracht hebben naar
het bureau Marnixstraat.
Toen gistermiddag een andere klein-
dachter van het slachtoffer, genaamd M.
D. een bezoek aan haar grootmoeder wil
de brengen, kreeg zij geen gehoor. Dit
kwam wel meer voor, omdat de dame
enigszins hardhorend was en daarom werd,
zoals gewoonlijk, bij de benedenburen met
de stoffer tegen het plafond geklo-t. Toen
ook dit geen resultaat had, heeft men de
deur van de woning geforceerd.
Daar vond men toen mevrouw v. G., zit
tend in een stoel, met een doek over het
hoofd. Uit het onderzoek is komen vast te
staan, dat mevrouw G. met twee klein
dochters samenwoonde, een van 17 en een
van 33 jaar. Geruchten, dat deze twee fa
milieleden gearresteerd zouden zijn, kon
men ons niet bevestigen.
De slaapkamer van het slachtoffer was
geheel overhoop gehaald en in de voor
kamer werd een geforceerd spaarklokje
gevonden. Deze vondsten hebben bij de
rechterche het vermoeden doen rijzen, dat
roof mogelijk het motief tot de moord kan
zijn geweest.
