Zal inwendig bederf doorvreten r artij lidmaatschapskaarten in de Spree ARKA-commissie doet drie voorstellen Ethel en Julius Rosenberg geëxecuteerd Eisenhower schonk geen genade mmffl/G VRIJ "WARM Ambtenaren op de bres voor hun oude collega 9s DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN Sanering, verhoging en afschaffing van absolute maximum m VAMI-IJS Zaterdag 20 Juni 1953 K.. Het gistte reeds veel langer m Aan ongerechtvaardig de verschillen moet. einde worden gemaakt Om 1.16 uur hedennacht kwam het einde Beklaagden schuldig aan verschrikkelijke misdaden bij allerplechtigste uitspraak Secretaris van Kard. Mindszentv Wet Buitengewoon WEERBERICHT Stakers kregen overal gelijk Milde politiek dank zij verzet? Revolutie.... Het begon op 'n boottochtje Kop tussen de schouders vrij? Eerste voorstel Pensioen wordt herzien Bloch niet toegelaten Tweede voorstel Derde voorstel Vaderdag A Halysi NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT Weerverwachting, medegedeeld door het K.N.M.I., geldig van heden- tot morgenavond: Voornamelijk in de nacht kans op enkele ver spreide onweersbuien, maar morgen opnieuw perioden met zonneschijn. Overwegend matige wind tussen Zuid-Oost en Zuid-West. Over het algemeen iets minder hoge middagtemperatu- ren. Zondag 21 Juni: Zon op 4.19 uur, onder 21.03 uur; maan op 15.14 uur, onder 0.38 uur. Maandag 22 Juni: Zon op 4.20 uuï, onder 21.04 uur; maan op 16.28 uur, onder 0.52 uur. Rode schuldbekentenis als zwakte uitgelegd (Van onze speciale verslaggever) BERLIJN, Vrijdagnacht. „Sovjct-Kommandant ermordet Westberliner!", schreeuwden de Berlijnse ochtendbladen en brachten op de fotopagina de familie-foto van een werkloze chauffeur temidden van zijn gezin. Een eenvoudig arbeidersgezin, vader, moeder en twee kinderen, twee meisjes, zes en acht jaar. Toen Willi Goettling Dinsdag was gaan stempelen en daarvoor met de U-bahn een stuk door de Oostsector moest, wachtte zijn vrouw 's avonds tevergeefs op zijn terugkeer. Donderdag laat in de middag hoorde zij via de radio van de buren, dat hij gevallen was voor het vuurpeleton van wij citeren andermaal de West-Berlijnse pers „het canaille van een Dibrowa, zoals men in onmachtige woede de Russische bevelhebber van Oost-Berlijn betitelde. En ondanks de onbeschaamde leugens van de communistische propaganda, als was de terechtstelling van deze „in opdracht van een buitenlandse inlichtingendienst actief bij de organisatie van provocaties en onlusten betrokken agent" overal in bet Oosten met instemming begroet zelfs de meest verstokte Oost- Duitse communist moet er in zijn hart toch wel van overtuigd zijn, dat deze 35-jarige Goettling, die nooit aan politiek gedaan heeft, inderdaad koelbloedig vermoord werd om een alibi te vinden. *1 "I 1 1 „Schutzhaft" genomen worden tegen de De opstand van de 16e en 17e Juni een bezonnen buitenlandse diplomaat om. schreef ons deze dramatische dagen^ als „het belangrijkste feit van het jaar" heeft een voorgeschiedenis en misschien, dat latere historici aan de 9e Juni van ditzelfde jaar een haast even grote im portantie zullen toekennen. Wü kregen nameiyk vandaag een lust onder ogen van niet of nauweiyks be kende feiten, waaruit bleek, dat de hele Oostzone reeds maanden r«p was voor deze explosie. Dat bovendien reeds we ken voor het opcnlük verzet van de bouwvakarbeiders op de Stalin Allee_ ook elders in de Deutsche Demokratische Republik de ban van de terreur eigenlijk al gebroken was. Dit systeem, gebouwd op brutale on derdrukking en geraffineerd verraad n systeem, dat ook de fundamenteelste rechten 'van het individu miskent, ver toonde reeds maandenlang scheuren- Het menselijk onmogelijke In alle verhalen over dit toenemende verzet ontmoet men steeds weer het woord „Normen-erhöhung". De grootste tactische fout van Ulbricht—Grotewoh] Is wel geweest, dat ze van hun slaven ook het onmogelijke hebben geëist. Toen men uit de steeds groter morden" de economische ontreddering, w®, hele (Sovjet) vijfjarenplan bracht, geen uitweg meer zag, werd het jaagsysteem steeds verder opgeschroefd tot men het menselijk onmogelijke eiste. Op dat ogenblik, maar te laat, merk te men dat men niet met machines alléén te maken had. In de „Fortschritt-Schacbt" van het Mansfeld-Kombinait in Eisleben stelde men reeds op 18 April de verplichte pro ductie voor mijnwerkers plotseling 20 pet hoger ..daar niet de norm het plan be- psalde. maar het plan de norm". De ar beiders gingen in staking. Ze kónden niet meer! En ze wonnen bet pleit en de leider ven het plan. Herr Voss; kreeg een be- risnine voor zijn blunder. Een maand later kwam het eveneens in Eisleben weer tot een staking, Volks- polizei en Staatssicherheitsdienst arres teerden echter toen de „raddraaiers On middellijk liet een delegatie namens alle arbeiders weten, dat het werk zo-u blij ven stil liggen tot die in hechtenis geno men kompels weer vrij zouden zijn en ook aan hun looneisen zou zijn voldaan. Na een sit-down-staking van vijf uur gaf men ook ditmaal toe en toen enkele weken later de plaatsvervangende mi- rist er-president de mijn bezocht hield hij tegen zijn gewoonte in, geen vurige P_ro- jMgar.*rede, bang dat hij zou worden uitgefloten. Op 27 Mei starkten in Finsterwalde dui- jend man in de ,.»-olkseigene" machine fabriek. De dag daarop legden in dezelf de plaats 3.000 arbeiders van de volks- eigene Electrische Machinefabriek Kjell. fc-erg het werk neer uit protest tegen de Hoe verschrikkelijk hard de botsing tussen de twee treinen bij Weesp aankwamtoont deze fotovan het achterste gedeelte van de trein uit Amsterdam, waarop de exprestrein inreed. Generaal Naguib heeft Egypte tot repu bliek uitgeroepen en zichzelf president en minister-president gemaakt. Alle koninklijke titels worden afgeschaft, zo dat de n maanden oude baby van ex- koning Faroek de troon verloren heeft van een bijna 150 jaar geleden devesUgde dynastie. Na het uitroepen van dorepu- Kiek wordt Naguib, links, Sefehciteerd *.—>r luitenant-kolonel Gam al Aba.l tSar.ser die benoemd werd tot vice-minis ter-president en minister van omnc «- landse zaken. (Telefoto). 10 pet normverhoging, Ook hier zwichtte de S-E.D. en gaf haar fouten toe. Maar nog was men kennelijk niet ge noeg gewaarschuwd. Op de verordening om de productie in Eisleben nog eens met 12 pet te verhogen staakte men daar opnieuw. En ook toen gaf men toe. Op 10 Juni gingen in Henningsdorf bi) Berlijn 2000 metaalarbeiders tegen de normverhoging in staking: ..raddraaiers" werden gearresteerd, sitdown-staking, „raddraaiers" weer vrij. oude normen. En op 18 Juni brak een formele op stand uit in Gotha in de Abus machine fabriek. Ook hier wonnen de stakers het pleit. De aarzeling van het terreur-regiem werd als zwakte uitgelegd en toen op 9 Juni het rode S.E.D.-Politbüro openlijk toegaf, dat er fouten gemaakt waren en een koerswijziging aankondigde (waar schijnlijk op hoog bevel van Moskou en in harmonie met de vriendelijker toon, die het Kremlin en de „milde" Sovjet hoge commissaris Semjonev in hun wereldpoli tiek nodig achtten), schreef de uitgeperste en geterroriseerde bevolking die voor een niet gering deel aan haar eigen passieve en hier en daar actieve verzet toe. Nog een andere factor ondermijnde de positie der communistische regering: vele functionarissen, doodsbang om fou ten te maken, die hun meer konden kos ten dan een openlijke berisping, wisten op 'n gegeven moment zelf niet meer welke politieke gedragslijn ze volgen moesten: de traditioneel harde, waarbij een dictatuur eigenlijk alleen kan be staan, of de mildere. In een klein dorp, Schwanebeek, liet de rode burgemeester zóveel land onteigenen, dat hij tenslotte haast geen boer meer overhield in zijn dorp, (door deze over ijlde kolchoze-tactiek ligt thans catastro- phaal veel land braak in de Oostzöne). Hii moest voor deze overijverige sovjetisering, die tientallen boeren de grens naar het Westen overjoeg, boeten en werdge- arresteerd. En zond men uit bepaalde gebieden in Oost-Duitsland zelfs geen delegaties naar West-Berlijn om de gevluchte boeren over te halen weer terug te keren, onder alle garanties die ze maar wilden? Slechts enkelen lieten zich overhalen, maar ook dit gebaar bleek gezagondermij- nend. Het was niet alleen de normverhoging, ook in andere sectoren brak het verzet plotseling naar de oppervlakte. Op 9 Juni, de dag van het mea culpa van het Polit- büro vormde een boer in Schloszvippach in Thüringen een comité van actie, zette de rode burgemeester af in die plaats en sloot het raadhuis. Vervolgens zond hij de communistische Kreisleitung het dreige ment: „laat onmiddellijk de twee dorpelin gen vrij die gevangen genomen zijn, of we marcheren met het hele dorp op!" Ze werden vrü gelaten en toen later op de avond de politie verscheen om het co mité te arresteren, stond de hele bevolking met knuppels en hooivorken klaar. De po litie droop af. Eerst toen een tweede, veel zwaarder bewapende macht het dorp bin nen donderde, moest de boer vluchten. H(j is thans in West-Berlijn. Ernstiger was de opstand in Branden burg, waar zich de vorige week Vrijdag 800 mensen verzamelden voor de gevan genis. Het waren inwoners van het dorp Prutzke, waaruit alle boeren gevankelijk waren weggevoerd omdat ze niet aan het verplichte leveringskwantum hadden vol daan. De boeren werden vrijgelaten en later op de avond moest de enige commu nist uit het dorp, de onderwijzer, in „Schutzhaft" genomen worden woedende dorpelingen. Geheel onafhankelijk van hetgeen er voorviel in Berlijn verzamelden zich in datzelfde Brandenburg Woensdag j.l. dui zenden mensen voor het raadhuis. Af beeldingen van Stalin en Pieck werden verbrand, een staking werd uitgeroepen en ook het stations-personeel sloot zich daarbij aan. Dezelfde aarzelende houding dezer on zekere rode despoten begunstigde het ver zet der Stalin Allee arbeiders. De troetel kinderen van het regiem, onderscheiden met de hoge eer te mogen werken aan de eerste socialistische straat van Groot Ber lijn, waaraan ze grote huizenblokken voor partij-functionarissen aan het bouwen zijn, hadden kennelijk niet genoeg aan belonin gen als het voorop mogen marcheren in de traditionele 1-Mei-optochten. Zaterdag, juist een week geleden, maakte een groep van hem een boottocht, hun officieel aangeboden door de rode vakbond, maar aan boord schijnt het ver zet tegen de aangekondigde normverho ging reeds te zijn besproken rond een aantal woordvoerders. Maandag lag het werk gedeeltelijk stil en op de ijlings op geroepen „Produktionsberatung" slaagden S-E.D. en rode vakorganisatie-functiona rissen er niet in de uit ongeveer 500 ar beiders bestaande groep door ideologische argumenten tot andere gedachten te brengen. De arbeiders bleven rustig, werden ech ter nog koppiger, toen de partij-functio narissen nerveus met grote woorden be gonnen en zetten ze tenslotte vierkant de zaal uit. Zelfs de gevreesde Sicherheitsdienst, die in het geweer kwam, bereikte niets tegenover het collectieve verzet, kreeg geen namen los uit de kenneiyk bang geworden verklikkers. Stipt om vier uur verliet men die Maandagmiddag het werk, verlangde echter ook de dag daar op de fatale Dinsdag het oude stuk loon. Om tien uur Dinsdagochtend vond men zich, verbaasd misschien over de eigen moed maar met een vastberaden en ver bitterd „nu of nooit", terug achter een eerste provisorisch spandoek: „Wir for- dern die Herabsetzung der Normen". De revolutie marcheerde. De politie greep niet in, meende dat alles wat „marcheert" in het Oosten, wel marcheren mocht (alle betogingen waren immers steeds zo „spontaan" geweest) en men merkte te laat dat het begonnen was. Over de Oost-sector, over heel de Oost zone hing vandaag nog de stilte. Merk waardig is echter het stemmingsbeeld, dat iemand ons gaf over de situatie, zoals die vaniaag in de Oost-sector nog was. „Die Bonbonleute (de S.E.D.-ers met het Par- teiabzeichen op de kraag) Ziehen die Schultern ein". De partijbonzen voelen zich onzeker en reeds is het voorgekomen, dat een gevan genisbewaker aan zijn politieke gevange neneen bewijs van goed gedrag vroeg. Kringen, <Le ook thans nog berichten uit de Oostsector krijgen, beweren, dat het geraffineerd op gebouwde verklikkerssysteem thans reeds minder goed werkt dan voor heen: de Ria8zender (de West- Berlijnse radio) heeft alle Oost- Duitse communisten gewaarschuwd, dat voor elk verraad vroeg of laat de rekening zal gepresenteerd worden. De solidariteit der arbeiders zou dan ook nog moedgevend goed zijn. Vanmorgen dreven er partijlid maatschapskaarten in de Spree. Het K-N-M.I. deeltt mede: Nadat kleine storingen ook in de twee de helft van deze week op verschillende plaatsen nog buien ha-dien veroorzaakt, werden gisteren de eerste tekenen van 'n flinke verbetering zichtbaar, In de ho gere luchtlagen werd name'lijk belang rijk warmere lucht aangevoerd, waardoor er aan de onstabiliteit van de atmosfeer een einde kwam en er geen buien meer to-t ontwikkeling konden komen. Wel veroorzaakte het binnendringen van de warmte gisteravond en de afgelopen nacht bewolking, waaruit hier en daar wat lichte regen en motregen viel. Tengevolge van de vorming van een ho-gedrukgebied boven Midden-Europa loste deze bewolking vanochtend echter in snel tempo op Het ziet er naar uit, dat ook morgen de zon geruime tijd zal schijnen en daar Zuidelijke winden lucht uit Fra-nkrij'k blijven aanvoeren, mag op een tamelijk warm weekeinde worden gerekend. Het hoofdbestuur van de Algemene R. K. Ambtenarenvereniging A.R.K.A. heeft enige tijd geleden aan de heren dr. J. G. M. Delfgaauw en A. I. V. Massizo opdracht gegeven de veelal zorgelijke positie der gepen- sionneerden, aangesloten bij het Alg. Burg. Pensioenfonds dat zijn er omstreeks honderdduizend te onderzoeken, hun bevindingen in een rap port neer te leggen en concrete voorstellen te doen om tot verbetering te komen. Het resultaat van deze studie is dezer dagen overgelegd aan de R. K .Centrale van Overheidspersoneel. Het rapport geeft drie suggesties, n.l. een sanering der pensioenen (onmiddellijke kosten voor de Schatkist 20 millioen met een direct aflopend karakter)verho ging der pensioen (kosten van 13 millioen dit jaar tot 54 millioen in 1956 waar na afneming optreedt) en ten derde: afschaffing van het absolute maximum der pensioenen (kosten in de komende jaren 1 millioen, waarna eveneens afneming optreedt. Worden de drie voorstellen tegeiykertyd gerealiseerd, dan zal dit in 1953 een extra last voor de schatkist betekenen van f 34 inillioen, oplopend tot maximaal 74 millioen in 1956. Deze I«"dragen zijn bruto berekend, afgescheiden dus van de hogere opbrengst der belastingen. Het rapport geeft allereerst een ana lyse van de huidige toestand, waarbij gewezen wordt op de grote verschillen, die tegenwoordig bij de pensioenen gel den. Doordat het pensioensysteem ge baseerd is op een grondslag, bepaald door de hoogte van het Salaris, en in dit laatste is de loop der jaren vele hoog- Aangezien het hoofdbestuur van de ARKA deze afschaffing van het absolute maxximum kan toejuichen zijn in dit derde voorstel de principes van het rap port van de staatscommissie overgeno men en zijn op deze basis de feitelijke pensioenbedragen, zoals deze in het twee de voorstel zijn gegeven, herzien. Dit betekent uiteraard een herziening van de pensioenen van de hoger gesalarieer- den. Daar het tweede voorstel voor de eigen pensioenen reeds verder gaat dan de voorstellen van de staatscommissie, blijven deze eigen pensioenen voor de combinering buiten beschouwing. Hedennacht om 1.16 uur (Ned. tijd) is het onherroepelijke einde gekomen van de zaak-Rosenberg. Op dat ogenblik sprak dokter H. W. Kipp in de geladen stilte van de executiekamer der Sing Sing-gevangenis de woorden: „Ik verklaar, dat deze vrouw dood is!" Tien minuten vóór Ethel Rosenbergs overlijden aldus officieel was vastgesteld, overleed haar man Julius. De beide veroordeelden zijn zonder een woord te zeggen de dood ingegaan. Zij toonden tot het laatste ogenblik een grote zelfbeheersing. Ethel Rosenberg trok, voor zij op de electrische stoel plaats nam, mevrouw Evans, de hoofdverzorgster der vrouwelijke gevangenen, die haar begeleidde, naar zich toe en kuste haar zwijgend. De laatste uren van de zaak-Rosenberg hebben vele dramatische momenten ge kend. In een overvolle zaal van het Hoog gerechtshof wachtte men met spanning de beslissing van het volledige Hof af inzake het verzoek van het ministerie van justitie om het door rechter Douglas ver leende uitstel van executie ongedaan te maken. Het Hof had daags tevoren de be raadslagingen hierover geschorst en nie mand kon voorspellen hoe de beslissing zou uitvallen. Onder doodse stilte kondigde opperrech ter Fred Vinson tenslotte de beslissing mede: het uitstel van rechter Douglas was ongedaan gemaakt. Zes van de negen rechters verwierpen Douglas' standpunt, n.l.: Opperrechter Vinson, en de rechters Reed, Jackson, Burton, Minton en Clark. Douglas had slechts twee medestanders: de rechters Frankfurter en Black. „Het is bevestigd en bewezen, dat een samenzwering in oorlogstijd de wet op de spionnage heeft gesehonden. De wet op de atoomenergie heeft de bepalingen van de wet op de spionnage niet afgeschaft of be perkt. Bij gevolg annuleren wij het uitstel, gelast door rechter Douglas op 17 Juni 1953", aldus de beslissende zinsneden uit deze „Opinio per Curiam". Hierdoor ontviel de Rosenbergs de laat ste kans op een herziening van hun proces. De verdediging van het echtpaar had toen nog slechts één kans om de beslis sing te ontgaan: gratie door president Eisenhower. Voor het Witte Huis stonden honderden betogers om de president te be wegen zijn vroegere standpunt te wijzigen. Zij liepen daar zwijgend op en neer met grote borden. Er was politieversterking voor het Witte Huis aangekomen, maar er deden zich geen ongeregeldheden voor. President Eisenhower bleef evenwel bü zjjn beslissing. Kort na het bekend worden van de uitspraak van het Hof hwam zijn verklaring, dat hy het Donderdag inge diende, door de advocaat Blocli opgestel de, gratieverzoek der Rosenbergs, waarin zy hun onschuld volhielden, had verwor pen. Eisenhower motiveerde zijn stand punt met de volgende zeer zware argu menten: „Wanneer de vüanden der democratie schuldig zyn bevonden aan misdaden, zo vcrschrikkciyk als die, waaraan de Rosen bergs bij vonnis zün overtuigd; wanneer de wettelijke procesgang van de democratie met Pen maximum aan kracht is aange wend om het leven van schuldig bevon den spionnen te redden; wanneer in een allerplechtigste uitspraak het hoogste tri bunaal der Verenigde Staten hen schuldig bevindt en het oordeel juist acht, dan wil ik niet tussen beide komen. Alleen de meest buitengewone omstandigheden zou den een ingrijpen van de uitvoerende macht rechtvaardigen". Hiermee was de laatste hoop op het be houd van het leven der Rosenbergs ver nietigd, al meenden sommigen in de laat ste zinsneden nog een aanwijzing te mo gen zien, dat een bekentenis van de Ro senbergs nog wijziging zou kunnen bren gen. Advocaat Bloch ondernam toen nog en kele laatste wanhoopsdaden. Hij trachtte rechter Burton te bewegen, evenals Dou glas, een uitstel te verlenen. Burton ver wierp het verzoek. Dat was vier uur vóór teverschillen zijn te constateren ge weest enerzijds, en anderzijds gewerkt is met een vrij ingewikkeld en in vele opzichten niet geheel doelmatig systeem van toeslagen, zijn deze verschillen ont staan. De tot nu toe gevolgde methode van toeslagen heeft deze verschillen slechts gedeeltelijk kunnen wegwerken, in sommige gevallen nog versterkt, al dus het rapport. Bij het opstellen in overleg met het hoofdbestuur der ARKA van de drie suggesties hebben de beide samenstel lers van het rapport voor ogen gehouden, dat de reële pensioenen van de gepen- sionneerden aanzienlijk zijn verminderd, terwijl zij tevens rekening hielden met de gecónstateerde verschillen in de pen sioenen van hen. die in de verschillende jaren zijn gepensionneerd. 'O De secretaris van kardinaal M'ndszentv. mgr Zakar, is twee weken geleden te Boedapest uit de gevangenis ontslagen Dit verneemt het K.N-P. uit gewoonlijk betrouwbare bron te Wenen. Mgr Zakar werd ih November 1948 op weg n-aar het bisschoppelijk paleis door drie personen overvallen, in een gereed staande auto gesleept en naar het gebouw van de staatspolitie overgebracht. Men won-den overdekt zag de kardinaal zijn secretaris enige weken later in hetzelfde gebouw terug als medebeschuldigde- Op 3 Februari 1949 werd dr Zakar in het zelfde proces als kardinaal Mindszenly tot zes jaar tuchthuisstraf veroordeeld- De geruchten over het lot van kardi naal Mindszenty, die, zoals van verschil lende zijden werd vernomen, binnenkort zou worden vrijgelaten, zijn nog niet be vestigd. het vonnis voltrokken zou worden. Inmiddels begon men in de Sing Sing de laatste toebereidselen te treffen. De toegangsweg tot de gevangenis werd af gesloten door een grote straatversperring. Het echtpaar Rosenberg hoorde de beslissing van het Hof omroepen door de radiogevangenis. Zij vroegen elkaar te mogen zien. Directeur der Sing Sing, Denno, bewilligde in dit verzoek en het echtpaar heeft, door tralies gescheiden, gedurende zes uur met elkaar kunnen spreken. Zij schenen onbewogen, zei de daarbij aanwezige cipier. Op het nieuws van de rechterlijke be slissing was ook rabbi Koslowe onmiddel lijk op weg gegAn naar de gevangenis om het Joodse echtpaar de laatste geestelijke bijstand te verlenen. Advocaat Bloch wilde toen nog het on mogelijke doen. Hij wilde president Eisen hower persoonlijk spreken. Hij begaf zich naar het Witte Huis en vroeg toegelaten te worden. Hij had een allerlaatst be roep verzoek om gratie bij zich, geschre ven door Ethel Rosenberg. Maar de politie bij de hekken hield hem tegen. Hij kon zijn verzoek afgeven, maar verder kwam hij niet. Eisenhower liet kort daarop we ten, dat ook dit informele gratieverzoek was afgewezen. Toen tenslotte ook rechter Frankfurter had geweigerd de rechter te New York te gelasten het doodvonnis uit te stellen, stortte de verdediging ineen. Alle moge lijkheden waren uitgeput. De advocaten, die twee jaar lang de zaak slepende had den weten te houden en met grote spits vondigheid tot viermaal toe uitstel van executie wisten te verkrijgen, gaven thans de hoop op en lieten kortelijks weten, dat zij hun taak als beëindigd beschouwden. Dat was ongeveer een uur voor het su preme moment. In de Sing Sing bracht op dat ogenblik David Rosenberg een laatste bezoek aan zijn broer en schoonzuster. Hevig ontroerd verliet hij de gevangenis, zijn gezicht be dekkend voor de fotografen. Hij kon niets zeggen, dan „Ik weet niets'. De directie van Sing Sing bleef tot het laatste ogenblik in aparte lijnverbinding met het ministerie van justitie. Verande ringen deden zich echter niet meer voor. Een half uur voor zonsondergang, voor de sabbath dus, betrad Julius Rosenberg, 35 jaar oud, de dodenkamer. Rabbi Koslowe reciteerde zacht zingend de 23ste psalm. Tien minuten later volgde Ethel Rosen berg, 37 jaar oud. Hier zong rabbi Kos lowe toen, uit de 15de psalm, „wie zal in Uw tenten vertoeven?".. Een tiental mensen was getuige van de voltrekking van het vonnis, onder wie een drietal journalisten. Wat het eerste voorstel, de sanering van de pensioenen betreft, de samenstel lers hebben gezocht naar een eenvoudig systeem, dat gebruik kon maken van de bü de Pensioenraad bekende admini stratieve gegevens en waarbij op korte termijn aan de geconstateerde onrecht vaardige verschillen in de pensioenen een eind kan worden gemaakt. Daarbij is als richtlijn gekozen, «lat alle vroegere gepensionneerden eenzelfde pen sioen dienen te genieten als zij, die thans in dezelfde rang en bij hetzelfde aantal dienstjaren worden gepensionneerd. Mid dels een eenvoudig systeem van grafi sche voorstellingen bleek het mogelijk, een systeem op te bouwen, dat aan deze eisen volledig voldeed. Aangezien de pensioenverschillen voor de ongehuwden groter zijn dan voor de gehuwden zulks op grond van het feit dat de ongehuwden tussen 1928 en 1948 een pensioengrondslag hadden die lager lag dan die van de gehuwden was een extra voorziening voor het eigen pen sioen van deze ongehuwden noodzakelijk. Bij het voorstel tot verhoging van de pensioenen is van een aantal richtlijnen uitgegaan. 1) De eigen pensioenen, na sanering, dienen zodanig te worden verhoogd, dat zowel zij ,die in de toekomst worden ge- gepensionneerd zijn 'n pensioen genieten, gepensioneerd zijn een pensioen genieten, dat in dezelfde verhouding staat tot de wedde als in 1938 het geval was, zulks om te voorkomen dat het verschil tussen wedde en pensioen een te grote omvang aanneemt. 2) Voor de weduwen- en de gezins pensioenen is als richtlijn gekozen dat deze pensioenen in de komende vier jaar zodanig verhoogd dienen te worden, dat zij reeel gelijk worden aan die in 1938. 3) In verband met de eerste richtlijn, volgens welke de verhouding tussen wed den en pensioenen, zoals deze in 1937 waren dienen te worden hersteld en het door de samenstellers van deze pen sioenvoorstellen in opdracht van het hoofdbestuur van de ARKA vervaardigde 4-jarenplan tot verbetering van de wed den ,.De weg naar herstel" is als derde richtlijn ten behoeve van de verhoging van de eigen pensioenen gekozen een pen sioenverhoging in nauwe samenhang met de stiiging van de wedden volgens genoemd plan. Dit betekent dus. dat elke verhoging van de salarissen tevens zal moeten resulteren in een evenredige verhoging van de eigen- en invaliditeits pensioenen. Het derde voorstel (afschaffing van het absolute maximum) behelst een com binering van de voorstellen van de Staatscommissie met het tweede voor stel. Het interim-rapport van de staats commissie stelt voor, het absolute ma ximum te laten vervallen en te ver vangen door een systeem, waarbij een aflopende toeneming van het pensioen wordt bereikt. In Haarlem op het congres van de Na tionale Federatieve Raad van het Voor malig Verzet Nederland, heeft 't Tweede- Kamerlid, de heer Ritmeester mede gedeeld dat de wet Buitengewoon Pen sioen waarsehynlijk binnenkort zal wor den herzien en daarvoor reeds by de Raad van State is. Hy erkende, dat Voor malig verzet achtergesteld wordt en dat getracht wordt deze organisatie te ver dringen. Besloten werd het volgende con gres in 1954 in Hilversum te houden. Advertentie. OPKLARINGEN:. dp uuz&za vwZ, ac<r ttrm. O MORGEN staan wij, vaders op een voetstuk.' Als een standbeeld, ter wijl er aan de voet van ons monu ment allerlei cadeaux worden gedepo neerd! Vol verwachting klopt ons hart. Zal ons weer de das worden aangedaan t Of zullen wij de sigaar zijn oftewel een zware pijp moeten roken f Er zijn tal van verrassingen mogelijk B.v. 'n overhemd; daar heeft, men iets voor over het spreekwoordelijk noodza kelijk geacht kledingstuk. Toch wel een aardige uitvinding die Vaderdag! Wie zal op dat lumineus idee gekomen zijnf Voor die persoon moes 'men een standbeeld oprichten, want dat was cm breid van ren mens. Nu beweren boze stemmen, dat hier de wind waait uit de hoek van de win kelier. die ran de Vaderdag ook rr>. graantje wil meepikken. Maar ..men" zegt zoveel. En zelfs, als het zo is. vinden wij Twt echt niet afkeurenswaardig. Een han dige sakenzet. waarmede zij vele per sonen. i. c. de vaders, een voordeel be zorgen. Er zijn ook mensen, die „Vaderdag" min of meer een onding vinden, ..Moe derdag" is prachtig doch „Vader dag" dat is kwats! Waarom nu? Emanciperen wij, man nen, dan te veel op onze geëmancipeer de vrouwen Waarom ons van ons voet stuk gehaald Neen, wij laten ons niet van ons stuk brengen. Tenslotte: ivij mannen hebben anders nooit iets

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1953 | | pagina 1