Zal inwendig bederf doorvreten
r artij lidmaatschapskaarten
in de Spree
ARKA-commissie doet drie
voorstellen
Ethel en Julius Rosenberg
geëxecuteerd
Eisenhower schonk geen genade
mmffl/G
VRIJ "WARM
Ambtenaren op de
bres voor hun oude
collega 9s
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Sanering, verhoging en afschaffing
van absolute maximum
m
VAMI-IJS
Zaterdag 20 Juni 1953
K..
Het gistte reeds veel
langer
m
Aan ongerechtvaardig
de verschillen moet.
einde worden gemaakt
Om 1.16 uur hedennacht kwam het einde
Beklaagden schuldig aan verschrikkelijke
misdaden bij allerplechtigste uitspraak
Secretaris van Kard.
Mindszentv
Wet Buitengewoon
WEERBERICHT
Stakers kregen overal gelijk
Milde politiek dank
zij verzet?
Revolutie....
Het begon op 'n
boottochtje
Kop tussen de schouders
vrij?
Eerste voorstel Pensioen wordt herzien
Bloch niet toegelaten
Tweede voorstel
Derde voorstel
Vaderdag
A Halysi
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Weerverwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I., geldig van heden- tot morgenavond:
Voornamelijk in de nacht kans op enkele ver
spreide onweersbuien, maar morgen opnieuw
perioden met zonneschijn. Overwegend matige
wind tussen Zuid-Oost en Zuid-West. Over het
algemeen iets minder hoge middagtemperatu-
ren.
Zondag 21 Juni: Zon op 4.19 uur, onder 21.03
uur; maan op 15.14 uur, onder 0.38 uur.
Maandag 22 Juni: Zon op 4.20 uuï, onder 21.04
uur; maan op 16.28 uur, onder 0.52 uur.
Rode schuldbekentenis als
zwakte uitgelegd
(Van onze speciale verslaggever)
BERLIJN, Vrijdagnacht.
„Sovjct-Kommandant ermordet Westberliner!", schreeuwden de Berlijnse ochtendbladen en brachten op de
fotopagina de familie-foto van een werkloze chauffeur temidden van zijn gezin. Een eenvoudig arbeidersgezin,
vader, moeder en twee kinderen, twee meisjes, zes en acht jaar.
Toen Willi Goettling Dinsdag was gaan stempelen en daarvoor met de U-bahn een stuk door de Oostsector moest,
wachtte zijn vrouw 's avonds tevergeefs op zijn terugkeer. Donderdag laat in de middag hoorde zij via de radio
van de buren, dat hij gevallen was voor het vuurpeleton van wij citeren andermaal de West-Berlijnse pers
„het canaille van een Dibrowa, zoals men in onmachtige woede de Russische bevelhebber van Oost-Berlijn
betitelde. En ondanks de onbeschaamde leugens van de communistische propaganda, als was de terechtstelling
van deze „in opdracht van een buitenlandse inlichtingendienst actief bij de organisatie van provocaties en
onlusten betrokken agent" overal in bet Oosten met instemming begroet zelfs de meest verstokte Oost-
Duitse communist moet er in zijn hart toch wel van overtuigd zijn, dat deze 35-jarige Goettling, die nooit
aan politiek gedaan heeft, inderdaad koelbloedig vermoord werd om een alibi te vinden.
*1 "I 1 1 „Schutzhaft" genomen worden tegen de
De opstand van de 16e en 17e Juni
een bezonnen buitenlandse diplomaat om.
schreef ons deze dramatische dagen^ als
„het belangrijkste feit van het jaar"
heeft een voorgeschiedenis en misschien,
dat latere historici aan de 9e Juni van
ditzelfde jaar een haast even grote im
portantie zullen toekennen.
Wü kregen nameiyk vandaag een lust
onder ogen van niet of nauweiyks be
kende feiten, waaruit bleek, dat de hele
Oostzone reeds maanden r«p was voor
deze explosie. Dat bovendien reeds we
ken voor het opcnlük verzet van de
bouwvakarbeiders op de Stalin Allee_ ook
elders in de Deutsche Demokratische
Republik de ban van de terreur eigenlijk
al gebroken was.
Dit systeem, gebouwd op brutale on
derdrukking en geraffineerd verraad n
systeem, dat ook de fundamenteelste
rechten 'van het individu miskent, ver
toonde reeds maandenlang scheuren-
Het menselijk onmogelijke
In alle verhalen over dit toenemende
verzet ontmoet men steeds weer het
woord „Normen-erhöhung". De grootste
tactische fout van Ulbricht—Grotewoh]
Is wel geweest, dat ze van hun slaven ook
het onmogelijke hebben geëist.
Toen men uit de steeds groter morden"
de economische ontreddering, w®,
hele (Sovjet) vijfjarenplan bracht, geen
uitweg meer zag, werd het jaagsysteem
steeds verder opgeschroefd tot men het
menselijk onmogelijke eiste.
Op dat ogenblik, maar te laat, merk
te men dat men niet met machines
alléén te maken had.
In de „Fortschritt-Schacbt" van het
Mansfeld-Kombinait in Eisleben stelde
men reeds op 18 April de verplichte pro
ductie voor mijnwerkers plotseling 20 pet
hoger ..daar niet de norm het plan be-
psalde. maar het plan de norm". De ar
beiders gingen in staking.
Ze kónden niet meer!
En ze wonnen bet pleit en de leider
ven het plan. Herr Voss; kreeg een be-
risnine voor zijn blunder.
Een maand later kwam het eveneens
in Eisleben weer tot een staking, Volks-
polizei en Staatssicherheitsdienst arres
teerden echter toen de „raddraaiers On
middellijk liet een delegatie namens alle
arbeiders weten, dat het werk zo-u blij
ven stil liggen tot die in hechtenis geno
men kompels weer vrij zouden zijn en
ook aan hun looneisen zou zijn voldaan.
Na een sit-down-staking van vijf uur
gaf men ook ditmaal toe en toen enkele
weken later de plaatsvervangende mi-
rist er-president de mijn bezocht hield hij
tegen zijn gewoonte in, geen vurige P_ro-
jMgar.*rede, bang dat hij zou worden
uitgefloten.
Op 27 Mei starkten in Finsterwalde dui-
jend man in de ,.»-olkseigene" machine
fabriek. De dag daarop legden in dezelf
de plaats 3.000 arbeiders van de volks-
eigene Electrische Machinefabriek Kjell.
fc-erg het werk neer uit protest tegen de
Hoe verschrikkelijk hard de botsing
tussen de twee treinen bij Weesp
aankwamtoont deze fotovan het
achterste gedeelte van de trein uit
Amsterdam, waarop de exprestrein
inreed.
Generaal Naguib heeft Egypte tot repu
bliek uitgeroepen en zichzelf president
en minister-president gemaakt. Alle
koninklijke titels worden afgeschaft, zo
dat de n maanden oude baby van ex-
koning Faroek de troon verloren heeft
van een bijna 150 jaar geleden devesUgde
dynastie. Na het uitroepen van dorepu-
Kiek wordt Naguib, links, Sefehciteerd
*.—>r luitenant-kolonel Gam al Aba.l
tSar.ser die benoemd werd tot vice-minis
ter-president en minister van omnc «-
landse zaken. (Telefoto).
10 pet normverhoging, Ook hier zwichtte
de S-E.D. en gaf haar fouten toe.
Maar nog was men kennelijk niet ge
noeg gewaarschuwd. Op de verordening
om de productie in Eisleben nog eens
met 12 pet te verhogen staakte men daar
opnieuw. En ook toen gaf men toe.
Op 10 Juni gingen in Henningsdorf bi)
Berlijn 2000 metaalarbeiders tegen de
normverhoging in staking: ..raddraaiers"
werden gearresteerd, sitdown-staking,
„raddraaiers" weer vrij. oude normen.
En op 18 Juni brak een formele op
stand uit in Gotha in de Abus machine
fabriek. Ook hier wonnen de stakers het
pleit.
De aarzeling van het terreur-regiem
werd als zwakte uitgelegd en toen op 9
Juni het rode S.E.D.-Politbüro openlijk
toegaf, dat er fouten gemaakt waren en
een koerswijziging aankondigde (waar
schijnlijk op hoog bevel van Moskou en in
harmonie met de vriendelijker toon, die
het Kremlin en de „milde" Sovjet hoge
commissaris Semjonev in hun wereldpoli
tiek nodig achtten), schreef de uitgeperste
en geterroriseerde bevolking die voor een
niet gering deel aan haar eigen passieve en
hier en daar actieve verzet toe.
Nog een andere factor ondermijnde de
positie der communistische regering:
vele functionarissen, doodsbang om fou
ten te maken, die hun meer konden kos
ten dan een openlijke berisping, wisten
op 'n gegeven moment zelf niet meer
welke politieke gedragslijn ze volgen
moesten: de traditioneel harde, waarbij
een dictatuur eigenlijk alleen kan be
staan, of de mildere.
In een klein dorp, Schwanebeek, liet de
rode burgemeester zóveel land onteigenen,
dat hij tenslotte haast geen boer meer
overhield in zijn dorp, (door deze over
ijlde kolchoze-tactiek ligt thans catastro-
phaal veel land braak in de Oostzöne). Hii
moest voor deze overijverige sovjetisering,
die tientallen boeren de grens naar het
Westen overjoeg, boeten en werdge-
arresteerd.
En zond men uit bepaalde gebieden in
Oost-Duitsland zelfs geen delegaties naar
West-Berlijn om de gevluchte boeren over
te halen weer terug te keren, onder alle
garanties die ze maar wilden?
Slechts enkelen lieten zich overhalen,
maar ook dit gebaar bleek gezagondermij-
nend.
Het was niet alleen de normverhoging,
ook in andere sectoren brak het verzet
plotseling naar de oppervlakte. Op 9 Juni,
de dag van het mea culpa van het Polit-
büro vormde een boer in Schloszvippach
in Thüringen een comité van actie, zette
de rode burgemeester af in die plaats en
sloot het raadhuis. Vervolgens zond hij de
communistische Kreisleitung het dreige
ment: „laat onmiddellijk de twee dorpelin
gen vrij die gevangen genomen zijn, of we
marcheren met het hele dorp op!"
Ze werden vrü gelaten en toen later op
de avond de politie verscheen om het co
mité te arresteren, stond de hele bevolking
met knuppels en hooivorken klaar. De po
litie droop af. Eerst toen een tweede, veel
zwaarder bewapende macht het dorp bin
nen donderde, moest de boer vluchten. H(j
is thans in West-Berlijn.
Ernstiger was de opstand in Branden
burg, waar zich de vorige week Vrijdag
800 mensen verzamelden voor de gevan
genis. Het waren inwoners van het dorp
Prutzke, waaruit alle boeren gevankelijk
waren weggevoerd omdat ze niet aan het
verplichte leveringskwantum hadden vol
daan. De boeren werden vrijgelaten en
later op de avond moest de enige commu
nist uit het dorp, de onderwijzer, in
„Schutzhaft" genomen worden
woedende dorpelingen.
Geheel onafhankelijk van hetgeen er
voorviel in Berlijn verzamelden zich in
datzelfde Brandenburg Woensdag j.l. dui
zenden mensen voor het raadhuis. Af
beeldingen van Stalin en Pieck werden
verbrand, een staking werd uitgeroepen
en ook het stations-personeel sloot zich
daarbij aan.
Dezelfde aarzelende houding dezer on
zekere rode despoten begunstigde het ver
zet der Stalin Allee arbeiders. De troetel
kinderen van het regiem, onderscheiden
met de hoge eer te mogen werken aan de
eerste socialistische straat van Groot Ber
lijn, waaraan ze grote huizenblokken voor
partij-functionarissen aan het bouwen zijn,
hadden kennelijk niet genoeg aan belonin
gen als het voorop mogen marcheren in
de traditionele 1-Mei-optochten.
Zaterdag, juist een week geleden,
maakte een groep van hem een boottocht,
hun officieel aangeboden door de rode
vakbond, maar aan boord schijnt het ver
zet tegen de aangekondigde normverho
ging reeds te zijn besproken rond een
aantal woordvoerders. Maandag lag het
werk gedeeltelijk stil en op de ijlings op
geroepen „Produktionsberatung" slaagden
S-E.D. en rode vakorganisatie-functiona
rissen er niet in de uit ongeveer 500 ar
beiders bestaande groep door ideologische
argumenten tot andere gedachten te
brengen.
De arbeiders bleven rustig, werden ech
ter nog koppiger, toen de partij-functio
narissen nerveus met grote woorden be
gonnen en zetten ze tenslotte vierkant de
zaal uit.
Zelfs de gevreesde Sicherheitsdienst,
die in het geweer kwam, bereikte niets
tegenover het collectieve verzet, kreeg
geen namen los uit de kenneiyk bang
geworden verklikkers. Stipt om vier uur
verliet men die Maandagmiddag het
werk, verlangde echter ook de dag daar
op de fatale Dinsdag het oude stuk
loon.
Om tien uur Dinsdagochtend vond men
zich, verbaasd misschien over de eigen
moed maar met een vastberaden en ver
bitterd „nu of nooit", terug achter een
eerste provisorisch spandoek: „Wir for-
dern die Herabsetzung der Normen".
De revolutie marcheerde.
De politie greep niet in, meende dat
alles wat „marcheert" in het Oosten, wel
marcheren mocht (alle betogingen waren
immers steeds zo „spontaan" geweest) en
men merkte te laat dat het begonnen was.
Over de Oost-sector, over heel de Oost
zone hing vandaag nog de stilte. Merk
waardig is echter het stemmingsbeeld, dat
iemand ons gaf over de situatie, zoals die
vaniaag in de Oost-sector nog was. „Die
Bonbonleute (de S.E.D.-ers met het Par-
teiabzeichen op de kraag) Ziehen die
Schultern ein".
De partijbonzen voelen zich onzeker en
reeds is het voorgekomen, dat een gevan
genisbewaker aan zijn politieke gevange
neneen bewijs van goed gedrag vroeg.
Kringen, <Le ook thans nog
berichten uit de Oostsector krijgen,
beweren, dat het geraffineerd op
gebouwde verklikkerssysteem thans
reeds minder goed werkt dan voor
heen: de Ria8zender (de West-
Berlijnse radio) heeft alle Oost-
Duitse communisten gewaarschuwd,
dat voor elk verraad vroeg of laat de
rekening zal gepresenteerd worden.
De solidariteit der arbeiders zou dan
ook nog moedgevend goed zijn.
Vanmorgen dreven er partijlid
maatschapskaarten in de Spree.
Het K-N-M.I. deeltt mede:
Nadat kleine storingen ook in de twee
de helft van deze week op verschillende
plaatsen nog buien ha-dien veroorzaakt,
werden gisteren de eerste tekenen van 'n
flinke verbetering zichtbaar, In de ho
gere luchtlagen werd name'lijk belang
rijk warmere lucht aangevoerd, waardoor
er aan de onstabiliteit van de atmosfeer
een einde kwam en er geen buien meer
to-t ontwikkeling konden komen. Wel
veroorzaakte het binnendringen van de
warmte gisteravond en de afgelopen
nacht bewolking, waaruit hier en daar
wat lichte regen en motregen viel.
Tengevolge van de vorming van een
ho-gedrukgebied boven Midden-Europa
loste deze bewolking vanochtend echter
in snel tempo op Het ziet er naar uit,
dat ook morgen de zon geruime tijd zal
schijnen en daar Zuidelijke winden lucht
uit Fra-nkrij'k blijven aanvoeren, mag op
een tamelijk warm weekeinde worden
gerekend.
Het hoofdbestuur van de Algemene R. K. Ambtenarenvereniging
A.R.K.A. heeft enige tijd geleden aan de heren dr. J. G. M. Delfgaauw en
A. I. V. Massizo opdracht gegeven de veelal zorgelijke positie der gepen-
sionneerden, aangesloten bij het Alg. Burg. Pensioenfonds dat zijn er
omstreeks honderdduizend te onderzoeken, hun bevindingen in een rap
port neer te leggen en concrete voorstellen te doen om tot verbetering te
komen. Het resultaat van deze studie is dezer dagen overgelegd aan de
R. K .Centrale van Overheidspersoneel.
Het rapport geeft drie suggesties, n.l. een sanering der pensioenen (onmiddellijke
kosten voor de Schatkist 20 millioen met een direct aflopend karakter)verho
ging der pensioen (kosten van 13 millioen dit jaar tot 54 millioen in 1956 waar
na afneming optreedt) en ten derde: afschaffing van het absolute maximum der
pensioenen (kosten in de komende jaren 1 millioen, waarna eveneens afneming
optreedt.
Worden de drie voorstellen tegeiykertyd gerealiseerd, dan zal dit in 1953 een
extra last voor de schatkist betekenen van f 34 inillioen, oplopend tot maximaal
74 millioen in 1956. Deze I«"dragen zijn bruto berekend, afgescheiden dus van de
hogere opbrengst der belastingen.
Het rapport geeft allereerst een ana
lyse van de huidige toestand, waarbij
gewezen wordt op de grote verschillen,
die tegenwoordig bij de pensioenen gel
den. Doordat het pensioensysteem ge
baseerd is op een grondslag, bepaald
door de hoogte van het Salaris, en in
dit laatste is de loop der jaren vele hoog-
Aangezien het hoofdbestuur van de
ARKA deze afschaffing van het absolute
maxximum kan toejuichen zijn in dit
derde voorstel de principes van het rap
port van de staatscommissie overgeno
men en zijn op deze basis de feitelijke
pensioenbedragen, zoals deze in het twee
de voorstel zijn gegeven, herzien. Dit
betekent uiteraard een herziening van
de pensioenen van de hoger gesalarieer-
den. Daar het tweede voorstel voor de
eigen pensioenen reeds verder gaat dan
de voorstellen van de staatscommissie,
blijven deze eigen pensioenen voor de
combinering buiten beschouwing.
Hedennacht om 1.16 uur (Ned. tijd) is het onherroepelijke einde
gekomen van de zaak-Rosenberg. Op dat ogenblik sprak dokter H. W. Kipp
in de geladen stilte van de executiekamer der Sing Sing-gevangenis de
woorden: „Ik verklaar, dat deze vrouw dood is!" Tien minuten vóór Ethel
Rosenbergs overlijden aldus officieel was vastgesteld, overleed haar man
Julius. De beide veroordeelden zijn zonder een woord te zeggen de dood
ingegaan. Zij toonden tot het laatste ogenblik een grote zelfbeheersing.
Ethel Rosenberg trok, voor zij op de electrische stoel plaats nam, mevrouw
Evans, de hoofdverzorgster der vrouwelijke gevangenen, die haar
begeleidde, naar zich toe en kuste haar zwijgend.
De laatste uren van de zaak-Rosenberg
hebben vele dramatische momenten ge
kend. In een overvolle zaal van het Hoog
gerechtshof wachtte men met spanning de
beslissing van het volledige Hof af inzake
het verzoek van het ministerie van
justitie om het door rechter Douglas ver
leende uitstel van executie ongedaan te
maken. Het Hof had daags tevoren de be
raadslagingen hierover geschorst en nie
mand kon voorspellen hoe de beslissing
zou uitvallen.
Onder doodse stilte kondigde opperrech
ter Fred Vinson tenslotte de beslissing
mede: het uitstel van rechter Douglas was
ongedaan gemaakt. Zes van de negen
rechters verwierpen Douglas' standpunt,
n.l.: Opperrechter Vinson, en de rechters
Reed, Jackson, Burton, Minton en Clark.
Douglas had slechts twee medestanders: de
rechters Frankfurter en Black.
„Het is bevestigd en bewezen, dat een
samenzwering in oorlogstijd de wet op de
spionnage heeft gesehonden. De wet op de
atoomenergie heeft de bepalingen van de
wet op de spionnage niet afgeschaft of be
perkt. Bij gevolg annuleren wij het uitstel,
gelast door rechter Douglas op 17 Juni
1953", aldus de beslissende zinsneden uit
deze „Opinio per Curiam".
Hierdoor ontviel de Rosenbergs de laat
ste kans op een herziening van hun proces.
De verdediging van het echtpaar had
toen nog slechts één kans om de beslis
sing te ontgaan: gratie door president
Eisenhower. Voor het Witte Huis stonden
honderden betogers om de president te be
wegen zijn vroegere standpunt te wijzigen.
Zij liepen daar zwijgend op en neer met
grote borden. Er was politieversterking
voor het Witte Huis aangekomen, maar er
deden zich geen ongeregeldheden voor.
President Eisenhower bleef evenwel bü
zjjn beslissing. Kort na het bekend worden
van de uitspraak van het Hof hwam zijn
verklaring, dat hy het Donderdag inge
diende, door de advocaat Blocli opgestel
de, gratieverzoek der Rosenbergs, waarin
zy hun onschuld volhielden, had verwor
pen. Eisenhower motiveerde zijn stand
punt met de volgende zeer zware argu
menten:
„Wanneer de vüanden der democratie
schuldig zyn bevonden aan misdaden, zo
vcrschrikkciyk als die, waaraan de Rosen
bergs bij vonnis zün overtuigd; wanneer de
wettelijke procesgang van de democratie
met Pen maximum aan kracht is aange
wend om het leven van schuldig bevon
den spionnen te redden; wanneer in een
allerplechtigste uitspraak het hoogste tri
bunaal der Verenigde Staten hen schuldig
bevindt en het oordeel juist acht, dan wil
ik niet tussen beide komen. Alleen de
meest buitengewone omstandigheden zou
den een ingrijpen van de uitvoerende
macht rechtvaardigen".
Hiermee was de laatste hoop op het be
houd van het leven der Rosenbergs ver
nietigd, al meenden sommigen in de laat
ste zinsneden nog een aanwijzing te mo
gen zien, dat een bekentenis van de Ro
senbergs nog wijziging zou kunnen bren
gen.
Advocaat Bloch ondernam toen nog en
kele laatste wanhoopsdaden. Hij trachtte
rechter Burton te bewegen, evenals Dou
glas, een uitstel te verlenen. Burton ver
wierp het verzoek. Dat was vier uur vóór
teverschillen zijn te constateren ge
weest enerzijds, en anderzijds gewerkt
is met een vrij ingewikkeld en in vele
opzichten niet geheel doelmatig systeem
van toeslagen, zijn deze verschillen ont
staan. De tot nu toe gevolgde methode
van toeslagen heeft deze verschillen
slechts gedeeltelijk kunnen wegwerken,
in sommige gevallen nog versterkt, al
dus het rapport.
Bij het opstellen in overleg met het
hoofdbestuur der ARKA van de drie
suggesties hebben de beide samenstel
lers van het rapport voor ogen gehouden,
dat de reële pensioenen van de gepen-
sionneerden aanzienlijk zijn verminderd,
terwijl zij tevens rekening hielden met
de gecónstateerde verschillen in de pen
sioenen van hen. die in de verschillende
jaren zijn gepensionneerd.
'O
De secretaris van kardinaal M'ndszentv.
mgr Zakar, is twee weken geleden te
Boedapest uit de gevangenis ontslagen
Dit verneemt het K.N-P. uit gewoonlijk
betrouwbare bron te Wenen.
Mgr Zakar werd ih November 1948 op
weg n-aar het bisschoppelijk paleis door
drie personen overvallen, in een gereed
staande auto gesleept en naar het gebouw
van de staatspolitie overgebracht. Men
won-den overdekt zag de kardinaal zijn
secretaris enige weken later in hetzelfde
gebouw terug als medebeschuldigde- Op
3 Februari 1949 werd dr Zakar in het
zelfde proces als kardinaal Mindszenly
tot zes jaar tuchthuisstraf veroordeeld-
De geruchten over het lot van kardi
naal Mindszenty, die, zoals van verschil
lende zijden werd vernomen, binnenkort
zou worden vrijgelaten, zijn nog niet be
vestigd.
het vonnis voltrokken zou worden.
Inmiddels begon men in de Sing Sing
de laatste toebereidselen te treffen. De
toegangsweg tot de gevangenis werd af
gesloten door een grote straatversperring.
Het echtpaar Rosenberg hoorde de
beslissing van het Hof omroepen door de
radiogevangenis. Zij vroegen elkaar te
mogen zien. Directeur der Sing Sing,
Denno, bewilligde in dit verzoek en het
echtpaar heeft, door tralies gescheiden,
gedurende zes uur met elkaar kunnen
spreken. Zij schenen onbewogen, zei de
daarbij aanwezige cipier.
Op het nieuws van de rechterlijke be
slissing was ook rabbi Koslowe onmiddel
lijk op weg gegAn naar de gevangenis om
het Joodse echtpaar de laatste geestelijke
bijstand te verlenen.
Advocaat Bloch wilde toen nog het on
mogelijke doen. Hij wilde president Eisen
hower persoonlijk spreken. Hij begaf zich
naar het Witte Huis en vroeg toegelaten
te worden. Hij had een allerlaatst be
roep verzoek om gratie bij zich, geschre
ven door Ethel Rosenberg. Maar de politie
bij de hekken hield hem tegen. Hij kon
zijn verzoek afgeven, maar verder kwam
hij niet. Eisenhower liet kort daarop we
ten, dat ook dit informele gratieverzoek
was afgewezen.
Toen tenslotte ook rechter Frankfurter
had geweigerd de rechter te New York te
gelasten het doodvonnis uit te stellen,
stortte de verdediging ineen. Alle moge
lijkheden waren uitgeput. De advocaten,
die twee jaar lang de zaak slepende had
den weten te houden en met grote spits
vondigheid tot viermaal toe uitstel van
executie wisten te verkrijgen, gaven thans
de hoop op en lieten kortelijks weten, dat
zij hun taak als beëindigd beschouwden.
Dat was ongeveer een uur voor het su
preme moment.
In de Sing Sing bracht op dat ogenblik
David Rosenberg een laatste bezoek aan
zijn broer en schoonzuster. Hevig ontroerd
verliet hij de gevangenis, zijn gezicht be
dekkend voor de fotografen. Hij kon niets
zeggen, dan „Ik weet niets'.
De directie van Sing Sing bleef tot het
laatste ogenblik in aparte lijnverbinding
met het ministerie van justitie. Verande
ringen deden zich echter niet meer voor.
Een half uur voor zonsondergang, voor de
sabbath dus, betrad Julius Rosenberg, 35
jaar oud, de dodenkamer. Rabbi Koslowe
reciteerde zacht zingend de 23ste psalm.
Tien minuten later volgde Ethel Rosen
berg, 37 jaar oud. Hier zong rabbi Kos
lowe toen, uit de 15de psalm, „wie zal in
Uw tenten vertoeven?"..
Een tiental mensen was getuige van de
voltrekking van het vonnis, onder wie een
drietal journalisten.
Wat het eerste voorstel, de sanering
van de pensioenen betreft, de samenstel
lers hebben gezocht naar een eenvoudig
systeem, dat gebruik kon maken van de
bü de Pensioenraad bekende admini
stratieve gegevens en waarbij op korte
termijn aan de geconstateerde onrecht
vaardige verschillen in de pensioenen
een eind kan worden gemaakt.
Daarbij is als richtlijn gekozen, «lat alle
vroegere gepensionneerden eenzelfde pen
sioen dienen te genieten als zij, die thans
in dezelfde rang en bij hetzelfde aantal
dienstjaren worden gepensionneerd. Mid
dels een eenvoudig systeem van grafi
sche voorstellingen bleek het mogelijk,
een systeem op te bouwen, dat aan deze
eisen volledig voldeed.
Aangezien de pensioenverschillen voor
de ongehuwden groter zijn dan voor de
gehuwden zulks op grond van het feit
dat de ongehuwden tussen 1928 en 1948
een pensioengrondslag hadden die lager
lag dan die van de gehuwden was een
extra voorziening voor het eigen pen
sioen van deze ongehuwden noodzakelijk.
Bij het voorstel tot verhoging van de
pensioenen is van een aantal richtlijnen
uitgegaan.
1) De eigen pensioenen, na sanering,
dienen zodanig te worden verhoogd, dat
zowel zij ,die in de toekomst worden ge-
gepensionneerd zijn 'n pensioen genieten,
gepensioneerd zijn een pensioen genieten,
dat in dezelfde verhouding staat tot de
wedde als in 1938 het geval was, zulks
om te voorkomen dat het verschil tussen
wedde en pensioen een te grote omvang
aanneemt.
2) Voor de weduwen- en de gezins
pensioenen is als richtlijn gekozen dat
deze pensioenen in de komende vier jaar
zodanig verhoogd dienen te worden,
dat zij reeel gelijk worden aan die in 1938.
3) In verband met de eerste richtlijn,
volgens welke de verhouding tussen wed
den en pensioenen, zoals deze in 1937
waren dienen te worden hersteld en het
door de samenstellers van deze pen
sioenvoorstellen in opdracht van het
hoofdbestuur van de ARKA vervaardigde
4-jarenplan tot verbetering van de wed
den ,.De weg naar herstel" is als derde
richtlijn ten behoeve van de verhoging
van de eigen pensioenen gekozen een pen
sioenverhoging in nauwe samenhang
met de stiiging van de wedden volgens
genoemd plan. Dit betekent dus. dat
elke verhoging van de salarissen tevens
zal moeten resulteren in een evenredige
verhoging van de eigen- en invaliditeits
pensioenen.
Het derde voorstel (afschaffing van
het absolute maximum) behelst een com
binering van de voorstellen van de
Staatscommissie met het tweede voor
stel. Het interim-rapport van de staats
commissie stelt voor, het absolute ma
ximum te laten vervallen en te ver
vangen door een systeem, waarbij een
aflopende toeneming van het pensioen
wordt bereikt.
In Haarlem op het congres van de Na
tionale Federatieve Raad van het Voor
malig Verzet Nederland, heeft 't Tweede-
Kamerlid, de heer Ritmeester mede
gedeeld dat de wet Buitengewoon Pen
sioen waarsehynlijk binnenkort zal wor
den herzien en daarvoor reeds by de
Raad van State is. Hy erkende, dat Voor
malig verzet achtergesteld wordt en dat
getracht wordt deze organisatie te ver
dringen. Besloten werd het volgende con
gres in 1954 in Hilversum te houden.
Advertentie.
OPKLARINGEN:.
dp uuz&za vwZ,
ac<r ttrm.
O
MORGEN staan wij, vaders op een
voetstuk.' Als een standbeeld, ter
wijl er aan de voet van ons monu
ment allerlei cadeaux worden gedepo
neerd!
Vol verwachting klopt ons hart. Zal
ons weer de das worden aangedaan t
Of zullen wij de sigaar zijn oftewel een
zware pijp moeten roken f
Er zijn tal van verrassingen mogelijk
B.v. 'n overhemd; daar heeft, men iets
voor over het spreekwoordelijk noodza
kelijk geacht kledingstuk.
Toch wel een aardige uitvinding die
Vaderdag! Wie zal op dat lumineus idee
gekomen zijnf Voor die persoon moes
'men een standbeeld oprichten, want dat
was cm breid van ren mens.
Nu beweren boze stemmen, dat hier
de wind waait uit de hoek van de win
kelier. die ran de Vaderdag ook rr>.
graantje wil meepikken. Maar ..men"
zegt zoveel.
En zelfs, als het zo is. vinden wij Twt
echt niet afkeurenswaardig. Een han
dige sakenzet. waarmede zij vele per
sonen. i. c. de vaders, een voordeel be
zorgen.
Er zijn ook mensen, die „Vaderdag"
min of meer een onding vinden, ..Moe
derdag" is prachtig doch „Vader
dag" dat is kwats!
Waarom nu? Emanciperen wij, man
nen, dan te veel op onze geëmancipeer
de vrouwen Waarom ons van ons voet
stuk gehaald
Neen, wij laten ons niet van ons stuk
brengen. Tenslotte: ivij mannen hebben
anders nooit iets