Ipt
Probeer het eens met
een stoofschotel
Ons Succespatroon
van deze week
DE DUBBELGANGSTER
m
lit
v
msm
Koningin op Het Loo
Drie ingrediënten voor hutspot
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
CHARLES GAR VICE
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1953
PAGINA i
Nieuwe Nederlandse speelfilm. Opnamen voor
„Rechter Thomas" klaar. Vijf dagen binnen de
getnamde termijn. - Filmen in Den Haag en Amster
dam. Geen schmink, alleen maar poeder. Cameras
doen werk van „script-girl". Kosten vrijwel gehalveerd
Op 1 October a.s. de première. Arthur Freed maakt
schlagers en sterren. „Opgewektheid kan je ver
kopen". - Londense taxi-chauffeur in honderd films.
Gipsy Bill, de plaveisel-artist, technisch adviseur.
Marcel Carmé gaat 3D-kleur en film maken. Meer
Engelse films in Amerika. Rita Gam is niet stom.
Film over pater Constant Lievens S.J.
Gulyas
SB
(Wordt vervolgd)
I
(\an onze filmredacteur).
SINDS ons bezoek aan de Profilti-stu-
dio's in Den Haag zijn daar bergen
werk verzet. De opnamen voor de
nieuwe Nederlandse speelfilm „Rechter
Thomas" zijn klaar vijf dagen binnen
de tijd, die daarvoor was geraamd en
op het ogenblik is men bezig met de mon
tage en de verdere technische afwerking.
Dat het werk tot nog toe zo vlot is ver
lopen, is te danken aan de uiterst zorg
vuldige wijze, waarop deze jongste Ne
derlandse filmproductie is voorbereid, aan
de ijver en de doeltreffendheid, waarmee
is gewerkt en aan de medewerking, die
men alom heeft ondervonden.
Evenals de Italiaanse filmers, die
daartoe gedwongen door de omstandig
heden na de oorlog veel buiten de stu
dio in een „werkelijkheidsdecor" en met
„mensen van de straat" hebben gewerkt,
waarbij vaak verrassende resultaten wer
den bereikt, hebben de makers van
„Rechter Thomas" een groot aantal scènes
in de openlucht gefilmd met medewer
king van tal van niet-acteurs.
Op straat in Den Haag heeft men poli
tiemannen een jongeman kunnen zien
achtervolgen. Deze jongeman was de ac
teur Ton van Duinhoven, die een hoofd
rol in de film speelt. Maar de dienaren
der wet waren rasechte leden van het
plaatselijke politiecorps. Hun collega's
van de rijkspolitie hadden al eerder voor
de camera gestaan, toen regisseur Walter
Smith in het gerechtsgebouw aan de Prin-
segracht een scène filmde, waarbij de ver
slaggevers op de perstribune echte jour
nalisten waren. Enkele opnamen van de
film hééft men mogen maken in een ge
vangenis „ergens in Nederland", terwijl
voor bepaalde details, die in de studio
moesten worden opgenomen, een echte
celdeur en tal van andere attributen be
schikbaar werden gesteld. Er is gefilmd in
het Haagse Bos en in de tuin van het Pa
leis Noordeinde. Voor de boksscènes, die
in de film voorkomen, kreeg men de me-!
dewerking van de kampioen-welterge-'
wicht van Nederland. Nico Schoenmaker,
die voor de camera bokste tegen de acteur
Joop Cremer, waarbij een scheidsrechter
van de Nederlandse Boksbond van de
partij was.
De opnamen zijn begonnen met het fil
men van het publiek bij bokswedstrijden
in Amsterdam en ze werden beëindigd op
het vliegveld Soesterberg, waarbij ook
een aantal vliegerofficieren optrad. Aan
medewerking heeft het dus niet ontbro
ken.
De opmaak van de medespelenden heeft
«lechts een fractie gekost van de bedra
gen, die er in Hollywood aan ten koste
worden gelegd. Er is namelijk geen
Advertentie
Ton van Duinhoven rechtsen
Johan Valk in de film „Rechter
Thomas" van regisseur Walter
Smith.
schmink gebruikt. Alleen werd op de" ge
zichten van de acteurs wat poeder aange
bracht, omdat hun huid anders in het
felle, hete licht van de schijnwerpers zou
zijn gaan glimmen.
Verder heeft regisseur Walter Smith
een nieuw systeem van eigen vinding toe
gepast om er zeker van te zijn, dat kleding
en requisieten volkomen gelijk waren in
de scènes, die in de film op elkaar aan
sluiten, maar die met een tussenruimte
van Soms vele dagen werden verfilmd.
Dit is anders het werk van de „script
girl", die nauwkeurig aantekening houdt'
van alle bijzonderheden. Walter Smith
liet echter aan het begin en het slot van
elke scène een aantal foto's („stills") ma
ken aan alle kanten van de opstelling en
had aldus de best denkbare documentatie,
wanneer hij later wilde weten, wat voor
soort das acteur A droeg bij camera-in
stelling X en hoe de plaatsing van de meu
bels was bij camera-instelling N.
Doordat men binnen de vastgestelde
tijd met het opnamewerk is klaargeko
men en ook doordat men geen hoge uit
gaven heeft hoeven te doen voor de bouw
van decors en het huren van figuratie,
bedragen de kosten van „Rechter Tho
mas".slechts ongeveer de helft van wat
de productie van een Nederlandse film
sinds de oorlog in het algemeen heeft ge
vergd. Dit is een bijzonder verheugend
resultaat, dat veel voor de kansen van
een permanente Nederlandse filmproduc
tie belooft, omdat slechts bij een dras
tische verlaging van de kosten een derge
lijke productie mogelijk is.
TENSLOTTE nog enkele wetenswaar
dige bijzonderheden over Nederlands
nieuwste speelfilm.
In „Rechter Thomas" treden op: Piet
Bron (titelrol), Ton van Duinhoven, Bob
de Lange, Rinr van Slingelandt, Max
Croiset, Henri Eerens, Johan Valk, Cor en
Joop Cremer, Marie Meunier-Nagtegaal,
Diny Sprock, Jenny van Maerlant, John
Soer en tal van anderen. Nico van der
Linden componeert de filmmuziek, die zal
worden uitgevoerd door een beperkt aan
tal instrumenten: orgel, hobo, fagot, fluit
en slagwerk en die overigens een volko
men ondergeschikte rol zal spelen. Alleen
daar, waar het nodig en verantwoord is,
zal zij bepaalde scènes ondersteunen.
„Rechter .-Thomas", geproduceerd door
de Nationale Filmproductie-Maatschappij
naar de gelijknamige roman van Francois
Pauwels, zal waarschijnlijk op 1 October
a.s. gelijktijdig in vijf of zes bioscopen in
de drie grote steden (Amsterdam, Den
Haag en Rotterdam) haar gala-première
beleven. Daarna zal de film, die ongeveer
tezelfdertijd in België zal worden uitge
bracht, in het gehele land in roulatie
komen.
ARTHUR FREED is de man, die
méér succesvolle muziekfilms in
Hollywood heeft gemaakt (Annie
get your gun", „Ziegfeld Follies", „Sin-
ging" in the rain'") dan enig ander'. Maar
hij komt en gaat onopgemerkt. Toejui
chingen en luisterrijke ontvangsten laat
hp over aan zijn sterren: Gene Kelly,
Betty Hutton, Louis Calhein, Fred
Astaire, Judy Garland, William Po
well, en Debby Reynolds.
Voordat hü producent werd, heeft
Arthur Freed heel wat schlagers ge
componeerd. Hij schreef o.a. de mu
ziek van „Pagan Love Song'", „Singin'
in the rain", „Broadway Melody" en
„You are my lucky star". Sindsdien heeft
hij zijn meeste liedjes opgenomen in
muziekfilms, waarvan hij er enkele
naar de titels van zijn „songs" noemde.
Zijn eerste muziekfilm produceerde hij
in 1939 onder de titel „Babes jn Arms'"
met Mickey Rooney en Judy Garland,
een rolprent, die Metro-Goldwyn-Mayer,
voor welke maatschappij hij werkt, meer
geld opleverde dan enige andere „mu
sical" in de voorafgaande tien jaar.
„Toen ik beweerde, dat Judy Garland
een ster zou worden, zei iedereen dat ik
gek was", vertelt hij. „Hetzelfde zei men
toen ik Gene Kelly zijn eerste kans
gaf".
De ster, die het meeste geld in de
oude kous van M. G. M. brengt is
volgens Freed Ester Williams en hij weet
ook te vertellen waarom, „Ze is niet
alleen knap, maar ze is ook opgewekt
en opgewektheid kan je verkopen
m nt
LONDENSE taxi-chauffeurs zijn zo
als hun Parijse collega's om hun
woordenrijkdom wereldberoemd
om hun veelzijdigheid. Maar hoevelen
hunner kunnen er zich op beroemen,
dat ze in honderd Engelse films zijn
opgetreden? Om precies te zijn: één.
Die eenling is Fred Griffiths, een ge
moedelijke dikkerd van 41 jaar, die
op het ogenblik de rol van botenver
huurder speelt in de nieuwe filmko
medie in technicolor „The Million Pound
Nota", welke in de Pinewood-studio's
wordt geproduceerd met Gregory Peck
in de hoofdrol.
Zijn naam zal de meeste bioscoopbe
zoekers niet bekend zijn, maar zijn
gezicht, des temeer. Herinnert u zich de
praatzieke Londense stoker in de span
nende machinekapier-scène in „The
Curel Sea" (De Wrede Zee)? Dat was
Fred, Herinnert u zich de gedesillu
sioneerde vuilnisman in Basil Dearden's
film ,,I believe in you", die er zich
over beklaagde, dat zijn vrouw „tè la-
di-da was om adem te halen"? Wederom
Fred, In de Pinewold-film „Turn the
key softly", die hier te lande nog niet
is vertoond, speelt hij de rol van
krantenverkoper.
Fred, die tussen haakjes zichzelf in
zijn eigen taxi van en naar de studio
rijdt, kent een massa moppen over de
filmwereld. Zijn lievelingsmop is er een
ten koste van zichzelf: hij blijkt eens
een bepaalde filmrol niet te hebben
gekregen, omdat hij er niet uitzag
alseen taxi-chauffeur.
Ook een andere bekende Londense
figuur Gipsy Bill, de plaveisel-artist
van Hyde Park Corner is filmme
dewerker geworden en wel technisch
adviseur van een maatschappij, die
een film maakt, waarin een plaveisel
tekening van ,.De Lachende Cavalier
van Frans Hals voorkomt.
Dus werd Gipsy Bill die zich dertig
jaar lang heeft gespecialiseerd in het
maken van plaveisel-copieën van de
Oude Meesters, te hulp geroepen.
Hij ging met zijn kleurkrijt.jes aan
het werk en in een oogwenk was de
Frans Hals gereed. Ditmaal hoefde h(j
niét te wachten, tot er iemand iéts in
zijn hoed wierp
MARCEL CARNé heeft zijn toevlucht
gezocht in Dampierre met vijf sce
naristen, onder wie Jacques Viot, om
zich voor te bereiden op zijn nieuwe film
„L'Ange du Ring" (Engel van de Ring),
de geschiedenis van een Parijse straat
jongen, die bokskampioen wordt. Het
leven van Laurent Dauthuille zou het sce
nario voor deze film hebben geinspireerd.
Jean Gabin (als de manager), Arletty en
Roland Lesaffre (een jonge ster in op
komst, die de rol van de bokser zal spe
len) zijn reeds voor deze film geënga
geerd.
Na „L'Ange du Ring" zal Carne m
kleuren èn in drie dimensies! de film
„Le Corsaire" maken naar het toneelstuk
van Achard. In 1940 was Mare Allégret
aan deze film begonnen met Charles
Boy er in de hoofdrol, maar de oorlog
maakte aan hun werk een ontijdig einde
In het 55th Street Playhouse in New
York is een Brits Filmfestival geopend,
waarop tot 28 September a.s. 48 Engelse
films zullen worden vertoond van „The
Man in the White Suit" en „Where no
vultures fly" af tot „The Lavender Hill
Mob" (Morgen ben ik rijk) en „Encore"
toe.
Bij de opening werd een openbaar debat
gehouden over de invloed van de Britse
film op het Amerikaanse publiek. Tijdens
de discussie bleek, dat 4000 bioscopen in
heel Amerika momenteel op min of meer
gezette tijden Britse films draaien. On
middellijk na de oorlog bedroeg dit aan
tal slechts twaalf.
HET huis van Kathryn Grayson, de
ster van vele muziekfilms, staat
precies op de grens van Los An
geles. Toen onlangs brand uitbrak in
de struiken rond het huis konden de
brandweren van Santa Monica en Los
Angeles het er aanvankelijk niet over
eens worden, wie het uur zou blussen.
Tenslotte gingen ze gezamenlijk aan het
werk en doofden de vlammen net tijdig
genoeg om het huis te reden.
RITA Gam, het 24-jarige sterretje,
heeft een rol gekregen als Berber
meisje in een film, getiteld „Saadia",
die in Frans Marokko speelt.
Maar dat is nog niet alles. In „Saadia"
zal Rita s-p-r-e-k-e-n, wat iets nieuws
voor haar is. Haar laatste film, tevens
haar eerste, was „The Thief", de
woordloze film, waarin Rita uiteraard
niets te zeggen had.
Dus doet het haar bijzonder ple
zier nu te kunnen bewijzen, dat ze
niet zo stom is.
De Koningin zal tot het einde van deze
maan met de jongste twee prinsessen
op Het Loo verblijven.
De Prins zal de volgende week enkele
dagen naar Het Zoute in België gaan om
aldaar het intern, concours hippique bij
te wonen.
Op 31 Augustus zal de gehele Konink
lijke Familie in paleis Het Loo verenigd
zijn om de verjaardag van Prinses Wil-
helmina gezamenlijk te vieren.
De Fransen zeggen „navarin", de En
gelsen „stew", de Hongaren „gulyas",
onze voorouders hadden het over huts
pot en ze bedoelen allen een stoofscho
tel. Roepen deze benamingen ook by u
gedachten op aan een ouderwetse kook
pot boven een houtvuur of aan een
vuurvaste schaal die heet van het for
nuis op tafel wordt gezet en waarin de
blokjes vlees en groenten nog even na-
pruttelen? Als het deksel er af geno
men wordt, geurt en smaakt het gerecht
alsof het zachtjes een tijd lang heeft
staan sudderen en alle bestanddelen
aan elkaar en aan het geheel hun beste
krachten hebben gegeven. En dat is ook
zo by een goed samengestelde en goed
bereide stoofschotel.
Zoals de naam aangeeft, worden voor
dit gerecht verschillende hoofdbestandde
len van een maaltijd tezamen gestoofd:
gaar gemaakt in jus of in bouillon of wa-
Advertentie
NWE BINNENWEG T/O PLANTSOEN
ROTTERDAM TELEEOON 3'N 13 6
C 701
C 702
oor de overgang van de zomer tot
het najaar, plaatsen we nog een leuke
onderjurk. Het model is eenvoudig.
In het voorpand is iets ruimte aan
gebracht, hetgeen altijd een mooi
mode] geeft.
Het model is verkrijgbaar in maat
40, 44, 46, 48 a 0.50.
Hoeveelheid stof 2,252,50 van
90 ctn breed.
Het mooiste maaksel is van Bem-
bergzijde. Dit is in effen of gebloemd
in mooie tinten en dessins te koop.
Werkfoto van de Nederlandse speelfilm „Rechter Thomas". In het. midden
productieleider Jacq. Apon. Links de regisseur Walter Smith.
Plak aan de adreszijde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT b, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan 1,op een kaart, wat meer geplakt wordt is
waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd. Patronen worden
niet geruild.
ter onder toevoeging van boter, marga
rine of een andere vetsoort.
Er kunnen drie groepen van ingrediën
ten in de hoofdschotel voorkomen: aard
appelen of bonen, vlees en groenten; of
wel een combinatie van twee van deze.
Vele mensen vinden het gerecht het sma
kelijkst als het niet uit overheersend
aardappelen bestaat. Vooral wanneer er
weinig vlees en jus zijn is de stoofschotel
een gezellige afwisseling op de dagelijkse
aardappelen, groenten en vlees apart. Het
is eens iets anders dan stampot en heeft
bovendien op dit laatste gerecht voor dat
het vitarnineverlies, dat door stampen op
treedt, voorkomen wordt.
Hoe u de schotel ook samenstelt, neem
stevige groenten en niet-stukkokende
aardappelen of bonen. Kies een dikwan-
dige pan, geef ieder ingrediënt de stoof-
tijd die het behoeft en zorg dat het ge
heel niet al te droog ls.
Stoofschotel met vlees,
aardappelen en groenten
150 a 250 g. runderpoulet of doorregen
rundvlees, 1 kg. aardappelen, 250 g. wor
teltjes, li kg. snij- of spersiebonen, plm.
50 g. boter, margarine of vet, zout, (noot
muskaat).
Het vlees zouten en in blokjes snijden.
Deze aan alle kanten bruin bakken in
boter, margarine of vet. Een scheutje wa
ter toevoegen en het vlees onder af en toe
keren tenminste 2 uur stoven in de ge
sloten pan. Dan de aardappelen en groen
ten schoonmaken en in stukjes snijden.
Deze bij het vlees in de pan doen en
zoveel kokend water toevoegen, dat de
blokjes onderstaan. Het geheel aan de
kook brengen en in pl.m. 20 minuten
zachtjes gaar laten worden. De bestand
delen voorzichtig dooreen scheppen en
het geheel op smaak afmaken met zout
(en nootmuskaat).
Desgewenst extra aardappelen erbij ge
ven.
200 g. magere varkenslap, 200 g. ui, 50
g. vet, 1 kg. aardappelen, !4 kg. tomaten,
2 theelepels paprikapoeder, een eetlepel
bloem, zout, (marjolein), (50 g. smalle ge
rookte worst).
Het vlees zouten, in stukjes snijden en
deze in het vet zeer lichtbruin bakken.
De uien schoonmaken, snipperen en met
de paprika (en de marjolein) aan het
vlees toevoegen. Vlees en bruin bak
ken. De bloem er door roeien en zoveel
water toevoegen, dat het geheel net on
derstaat. De massa een uur zachtjes sto
ven. Dan de aardappelen en de tomaten
schoonmaken en in gelijke plakken snij
den. Deze bij het vlees in de pan doen en
de schotel in nog ongeveer 20 minuten
gaar laten worden. De laatste 5 minuten
schijfjes worst meekoken. Het gerecht op
smaak afmaken, desgewenst met een
scheutje azijn.
Frans gerecht van vlees
en groenten
200 g. lams- of mager varkensvlees, 500
g. gemengde groenten, bijv. knolletjes,
worteltjes, kleine uitjes, een paar aard
appelen, (50'g. cantharellen of andere, eet
bare paddestoelen), pl.m. 50 g. boter, mar
garine of vet, 20 g. (2 eetlepels) bloem,
zout, laurierblad, (peper, peterselie).
Het vlees zouten en in een paar stuk
ken snijden. Deze aan alle kanten licht
bruin bakken. De bloem toevoegen en
eveneens bruin bakken. Zoveel water toe
voegen dat een dunne saus ontstaat. Deze
tegen de kook aan brengen en het vlees
onder af en toe keren een uur stoven in
de gesloten pan. De groenten, aardappe
len (en paddestoelen) schoonmaken en in
blokjes snijden. Deze en het laurierblad
bij het vlees in de pan doen en zoveel
heet water toevoegen, dat de blokjes net
onderstaan. Het geheel aan de kook bren
gen en in pl.m. 20 minuten zachtjes gaar
laten worden. De ragout zo nodig bijbin-
den met een weinig bloem en op smaak
afmaken met peper en zeer fijngesneden
peterselie.
1 WH
Ja, zei Barwell. Lamme geschiede
nis. Als de vlucht gelukt was, zou hij bij
zijn aankomst nogal gefêteerd zijn, dat
begrijpt u, en het jammerlijk fiasco zat
hem zó dwars, dat hij niemand, zelfs zijn
naaste familie niet, bericht heeft, wanneer
hij precies zou terugkomen. Hij vond het
al te pijnlijk onder deze omstandigheden
de persfotografen onder de ogen te moeten
komen. Hij heeft dus maar gedaan, alsof
hij tengevolge van zijn verwondingen nog
niet goed reizen kon en intussen is hij
om zo te zeggen incognito gearriveerd.
Toen ik eindelijk te verstaan gaf, dat er
hier vanavond zo'n schitterend feest was,
en dat ik er heen moest, brak hij af mid
den in een lang verhaal en maakte dat hij
weg kwam. Maar hij is altijd een fidéle
kerel geweest
Wie? vroeg Madge, die maar half ge
luisterd had.
Mijn vriend, lord Castleford, zei Bar
well. U weet wel, lord Terence die de
oceaanvlucht zou maken. Heb ik u daarnet
zijn naam niet genoemd?
Hij keek haar verbaasd aan, want Madge
was plotseling als versteend blijven staan
zó plotseling, dat hij bijna struikelde en
haar zo de tijd liet, zich te herstellen.
Mijn schuld. Ik geloof, dat Ik op mijn
jurk trapte, zei ze. Lord Castleford, zegt
u? Ze vroeg het met schijnbaar volmaakte
kalmte en beleefde onverschilligheid, hoe
wel haar hart bonsde.
Ja, antwoordde Barwell. O, ik
vergat, dat u zeer bevriend is met zijn
tante, de hertogin van St Ormonde. Maar
die heeft er natuurlijk ook niets van ge
weten. Hij is erg bruin geworden; maar
heeft nog een beetje last van zijn kwet
suren. Wel allemachtig! daar heb je hem!
Madge keek over haar schouder en elk
druppeltje bloed scheen uit haar gezicht
te wijken, want Terence stond in de open
deuren en keek met gretig-zoekende blik
de zaal rond.
HOOFDSTUK XXXV
De muren met hun kostbaar zijden be
hang schenen om Madge heen te draaien;
het was of de vloer deinde onder haar
voeten; vreugde over zijn onverwachte
terugkomst en ontzetting bij de gedachte,
dat hij haar zou doorzien, streden in haar
binnenste om de voorrang. Maar haar
uiterlijk verried niets van wat er in haar
stormde; ze stond daar met een geforceer
de glimlach om haar witte lippen, het
hoofd geheven, heel haar houding was
bijna uitdagend. Gelukkig voor haar werd
Terence onmiddellijk door talloze vrienden
herkend en omstuwd en in het gedrang en
geroezemoes bleef ze voor het ogenblik
aan zijn blik onttrokken.
Zullen we verder gaan? vroeg ze
Barwell.
Ze schuifelden al dansend naar het
andere einde van de zaal en hier bleef ze
staan.
Weet u, ik geloof dat ik toch een
beetje moe wordt, zei ze. Laten we wat
in de tuin gaan.
Hij haalde haar avondsjaal voor haar,
sloeg die vol zorg om haar schouders en
ze drentelden naar buiten.
We moesten rustig wat gaan zitten
roken in een van de prieeltjes, stelde ze
voor. Van dat heen en weer wandelen
word je óok moe.
Ik kan er nog maar niet over uit, dat
die Castleford zo opeens is opgedoken,
zei hij, terwijl hij zich in een rieten stoel
liet vallen en op zijn gemak een sigaret
opstak. Hij werd nog in geen weken
verwacht.
Ja. U wist waarschijnlijk niet, dat lord
Castleford en ik oude vrienden waren?
Ik zou graag willen, dat u me een dienst
bewees, mijnheer Barwell; ga hem eens
opzoeken en vraag, of hij hier bij me komt.
Barwell vertrok op zoek naar Terence,
en Madge bleef rechtop zitten met kramp
achtig ineengeklemde handen. Ze wist, dat
in de volgende paar minuten over haar
geluk, haar rijkdom, heel haar toekomst
beslist zou worden. Reeds vóór ze Teren
ce's voetstappen op het pad hoorde, had
ze een soort krijgsplan gemaakt. Tot elke
prijs moest ze tijd winnen; ze moest voor
komen, dat hij midden in deze mensen
menigte hun huwelijk bekend maakte; het
zou een te grote sensatie verwekken en
misschien aanleiding geven tot allerlei
lastige vragen en onvermoede verwikke
lingen.
Irene! Eindelijk! Je hebt me niet ver
wachtneem je het me kwalijk, dat ik
zo plotseling uit de lucht komt vallen?
Het leek me het beste, heus maar nu
ik er ben, kom ik regelrecht naar je toe.
Irene, ben je blij, dat je me weer ziet?
Heel blij, murmelde ze, bijna onhoor
baar. Hij kwam naast haar zitten en trok
haar naar zich toe.
I Ben je ongerust geweest, liefste
j het ls een ellendige mislukking geworden;
en ik had nog wel zo graag gewild, dat
je trots op me kon zijn!
Je bent zo gewond geweest, was al
wat ze zei.
O, dat heeft ten slotte niets te be
tekenen. Ik heb nogal geboft; het had met
me gedaan kunnen zijn, zo goed als met de
twee anderen arme kerels! Wat ben je
mooi, Irene! En wat is er veel gebeurd,
sedert we afscheid namen! Het speet me
zo ontzettend, te horen van je vaders
overlijden, liefste; ik vond het daardoor
nóg ellendiger, dat ik niet bij je kon zijn
Je moet erg veel verdiet gehad hebben.
Ja, zei Madge met dezelfde diepe
stem, onbewust die van Irene imiterend.
Je bent veel meer een volwassen
vrouw geworden, liefste, zei hij, haar met
verbazing en bewondering bekijkend, zoals
ze zich in zijn armen nestelde. Ik kan
nauwelijks geloven, dat je dezelfde kleine,
stille, gereserveerde Irene bent, die ik een
maand of wat geleden achterliet.
Ben ik zo veranderd? vroeg ze; en
in mijn nadeel?
Neen, neen! zei hij haastig. Maar
veranderd ben je. Dat merkte ik op, zodra
ik je zag. Je lijkt op de een of andere
manier anders; je ziet er uit als een trotse
koningin in die vorstelijke jurk en met die
diamanten ik heb je ze nooit eerder
zien dragen. Bij Jupiter! Ik heb de mooiste
en koninklijkste vrouw van heel Engeland!
Ze drukte haar wang tegen zijn schou
der.
Heb je al iemand anders gezien de
hertogin? vroeg ze.
Neen, niemand enkel Barwell.
Tante is immers op reis en komt niet thuis
vóór de volgende week. Ze slaakte een
zucht van verlichting. Maar ik heb er
niets geen behoefte aan, andere mensen te
zien; jij bent de enige, naar wie ik ver
langd heb. Hemel, Irene, wat heb ik naar
je verlangd! En hoe zullen we nu doen,
liefste? vroeg hij plotseling. Wat zou je
er van zeggen, als we nu eens arm in arm
naar de balzaal teruggingen, en ik je voor
stelde niet als mijn verloofde, maar
meteen als mijn vrouw? Het zou gewoon
een dramatisch effect zijn denk je ook
niet?
Nee, nee! O Terence, dat moet je niet
doen! zei ze Het zou kostelijk zijn,
natuurlijk; en ik zou zo trots zijn, zo trots!
Maar we moeten het niet doen, liefste; het
zou te veel sensatie verwekken; de men
sen zouden allerlei praatjes vertellen en
de hertog en hertogin zouden erg boos zijn.
Dat zie je toch wel in, niet, Terence? Ze
zouden zo'n huwelijk als het onze nooit
vergeven, als het plompweg van de daken
werd afgeschreeuwd voor al die mensen;
en, Terence, we moeten rekening met hen
houden, we moeten aan onze toekomst
denken. We zullen in de wereld, tussen al
diezelfde mensen moeten leven en we mo
gen ons niet belachelijk maken. We moe
ten ons geheim nog een klein poosje be
waren.
Ik zie niet in We zijn man en
vrouw. Goeie hemel! Je zult toch niet van
me verlangen, dat ik nu weer wegga?
Haar arm gleed om zijn hals.
Ja liefste fluisterde ze, voor vanavond
moet je heengaan maar ook slechts voor
die ene avond morgen zal ik naar je toe
komen we zullen samen wegreizen, en
het huwelijk aan de hertogin bekend ma
ken, die dan rustig kan zorgen, dat het
publiek wordt. Tot morgen moet je dus
heengaan, heus, heus, je moet! O Terence,
liefste, liefste, denk je niet dat het mij
even hard valt als jou?
De woorden waren bijna onverstaanbaar
en ze verborg haar gezich tegen zijn borst
en klampte zich aan hem vast. Terence
kuste haar vurig.
Ik veronderstel dat ik moet toegeven,
zei hij. Je weet dat je met me kunt doen,
wat pe wilt. Maar denk er aan, het is maar
voor één dag; morgen zul je bij me komen
en met me op reis gaan?
Ik zweer,het je, fluisterde zij.
De woorden, de toon, waren niet die van
Irene; en zelfs in dat ogenblik van op
winding trof hem dat met een vluchtige
bevreemding.
Je woord is genoeg, Irene! zei hij,
zoals altijd. Als ik gaan moet, in 's he
melsnaam; ik wil je niet verdrietig ma
ken. Kom dan naar mijn kamers op St.
James Place. Hoe laat?
Om twee uur. Ik zal heel alleen ko
men, zonder kamenièr, en een klein beetje
bagage meebrengen, zodat we meteen kun
nen vertrekken. O, Terence, wat ben je
toch goed voor me! Maar ik zal het je
vergelden heel spoedig!
Hij trok haar naar zich toe en kuste haar
Terence ging naar het hotel en onder
weg overtuigde hij zichzelf, dat Irene toch
eigenlijk gelijk had. ..Het zou niet verstan
dig zijn, de hertog en de hertogin woedend
te maken en Irene te laten bebabbelen
door hun geheim huwelijk zo onbekookt
bekend te maken midden in het rumoer
van een feestavond. Wat een verstandig,
doortastend meisje was ze geworden! En
ze was even mooi als altijd!
Toen hij de volgende morgen wakker
werd was het al vrij laat. Het kleine bui
tenhotelletje was vol met Madge's gas
ten, maar er wa sniemand in de eetzaal,
toen hij beneden kwam. Na zijn ontbijt
informeerde hij naar de treinen en was
allesbehalve gesticht, toen hij hoorde, dat
het juist te laat was voor de sneltrein, en
dat er pas over twee uur een boemeltrein
ging.
Als u met een wagen naar het sta
tionnetje van Frimstone rijdt, dan kunt
u die van elf uur veertien nog juist ha
len, my lord, zei de eigenaar.
Mooi, zei Terence, hebt u iets be
schikbaar? Een chauffeur is niet nodig.
Ik zal hem in Frimstone stallen en u de
moeite van het ophalen vergoeden.
Toen hij op korte afstand van het sta
tion Frimstone was gekomen, bleek het
hem, dat hij nog tijd in overvloed had,
en hij vertraagde de vaart van het wa
gentje en nam de mooie idyllische omge
ving wat aandachtiger op, Zijn gedachten
waren nog bij Irene en haar beloofde
komst die middag, toen hij een meisjes
gedaante langzaam uit de tegenoverge
stelde richting zag komen aanwandelen
Verstrooid keek hij een ogenblik naar
haar; toen begon zijn hart te bonzen, want
het meisje zag op bij het naderen van de
auto en één ogenblik dacht hij, dat het
Irene was.
Wat een idioot ben ik! mompelde hij.
Ze slaapt nog heerlijk uit op dit uurl
Maar toen hij haar passeerde en nog
eens half omkeek, herkende hij plotseling
de hoed en het eenvoudige complet, dat
het meisje droeg. Goede hemel! wat be
tekende dat? Och, eigenlijk was de op
lossing heel eenvoudig: ze had zeker niet
meer kunnen slapen, was na de ver
moeiende avond met hoofdpijn opgestaan
en maakte nu een frisse wandeling, om
weer helemaal in orde te zijn, als ze haar
huwelijksreis begon. Echt iets voor Irene.
Hij stopte sprong uit de wagen en holde
de weg af, achter haar aan.
Irene! riep hij.
Ze keerde Zich snel om, met zijn naam
op haar lippen.
Wel, wat een grappig toeval, dat ik
je hier vanmorgen ontmoet, liefste! zei hij.
Ik kon eerst nauwelijks geloven, dat jij
het was. Ik beloofde je, dat ik vanmorgen
niet meer langs zou komen, en ik heb
mijn belofte gehouden, al had ik er allang
spijt van. En nu zie ik je toch nog! Ik zou
je voorbijgereden zijn, als ik die hoed en
dat jasje niet herkend had!
Irene deed een stap achteruit en staar
de hem half verschrikt aan.
Terence! zei ze ademloos. Wat zeg je
daar toch allemaal? Je praat, alsof we el
kaar al eerder ontmoet hadden sedert
je het land uitging, bedoel ik en dit is
toch de eerste keer, dat ik je zie. En ik
ben heel blij, je te zien, maar waarom zeg
je zulke wonderlijke dingen?
Terence staarde haar aan, want een af
schuwelijk gevoel van twijfel een bijna
spookachtige twijfel bekroop hem.
Wat zeg jij allemaal voor dingen,
Irene? vroeg hij. Wat voor flauwe grapjes
probeer je nu te maken? Toen ik je gis
teravond verliet
Gisteravond! O. Terence!
Wat betekent dat nu? viel hij uit.
Speel je met me? Was dat je bedoeling,
toen je me gisteravond wegstuurde mij,
je man? Ik zie nu in, dat ik een idioot
was om
Mijn man! zei ze. Terence, in Gods
naam, wat bedoel je?
Hij keek haar met vlammende ogen
aan.
Is het nu niet langzamerhand ge
noeg? vroeg hij. Vind je het zelf niet een
wat al te flauwe aardigheid? Je weet
drommels goed, dat ik je man ben. Als je
sedert gisteravond van gedachte veran
derd bent, en het huwelijk wilt loochenen
dan bega je een heel domme fout; want
het was onder ieder opzicht volkomen
wettig. Wat mankeert je nu eigenlijk?
Zijn ogen gloeiden; het zweet stond op
zijn voorhoofd. Irene voelde zich duizelig
van angst en radeloosheid.
Terence, zei z'e zacht, met bevende
stem, je hebt mij gisteravond niet gezien.
Ik ben je vrouw niet. Ik weet niets van
enig huwelijk. Maar kom met me mee,
Terence, en vertel me alles. Wat ik vrees,
zou waarheid kunnen blijken. Als dat zo
is o Terence, Terence!
Terwijl ze sprak, werd zijn afschuwelij
ke twijfel nog sterker. Als een slaapwan
delaar volgde hij haar naar het denne-
hosje. t
Nu, zei hij schor, wat heb je nu te
zeggen?
Terence, lieve Terence, kijk me aan.
Kijk me eens goed aan, vast en rustig.
Ben ik de vrouw, die je gisteravond ge
zien hebt?
Hij keek in haar reine, heldere ogen,
die vol medelijden waren, en zijn blik
gleed onderzoekend over heel haar ge
zichtje.
Ja neen! Mijn God Irene, wat be
tekent dat allemaal? Ik zou kunnen Zwe
ren, dat ik je gisteravond gezien heb
ik weet, dat we een paar maanden gele
leden getrouwd zijn o, maar dat weet
jij toch ook' En toch, als ik nu zo naar je
kijk, nu je tegen me praat, nu zie en hoor
ik een verschil; het is alsof er twee Ire
ne's waren.
Terence, er z(ijn er twee! stamelde ze.
Hij wankelde en deed onvast een stap
achteruit met een uitroep van ontzetting.
Ben ik nu gek. of ben jij het? stiet
hij uit. Twee Irene's!
Ze ging naar hem toe en nam zijn han
den.
O, wees kalm. Terence, ik smeek het
je! Ik zal je alles vertellen. Het is ver
schrikkelijk. Als ik geweten had, dat ze
dat zou durven doen
Ze wie? schreeuwde hij.
Een vrouw, die mijn naam draagt,
die zoveel op mij lijkt, dat ze al mijn
vrienden heeft kunnen misleiden zelfs
jou. Ze is mijn vaders dochter mijn
halfzuster.
Je halfzuster Lord Mersia's doch
ter maar jij dan?
Ik ben ook zijn dochter; maar
haar gezicht werd bloedrood van schaam
te zij is zijn wettig kind, en ik ben dat
met. Luister geduldig naar me, Terence,
terwijl ik je alles vertel.
"ij was wel gedwongen te luisteren,
want hij was niet bij machte, zich te ver
zetten, en, nog steeds met zijn hand in de
hare, vertelde Irene hem heel haar droeve
geschiedenis.
En ik ben getrouwd met haar! fluis
terde hij ontzet. Maar neen! en een vloek
ontsnapte hem. Het was bedrog; ik ben
in de val gelokt; natuurlijk is het huwe
lijk niet geldig, ik kan het onmiddelijk
laten annuleren. En jij, Irene? Jou heb ik
verloren, dat weet ik, zonder dat je het
me zegt!
Het is geen verlies, Terence, zei ze,
heel zacht en deemoedig. Ik weet nu, dat
ik je nooit heb liefgehad dat we nooit
gelukkig zouden zijn geworden als man
en vrouw. Ik heb altijd veel van je gehou
den, Terence, en dat doe ik nog; maar
sinds ik weet, wat werkelijke liefde is,
weet ik ook, hoe slecht ik gehandeld zou
hebben, als ik je vrouw was geworden.
Terence, je moest me vergeven en dat
zul je ook doen nietwaar? Kan ik je niet
helpen om er overheen te komen? Ik
noemde je herhaaldelijk de naam van
Mayne Redmayne; ik kan je evengoed
meteen zeggen, dat hij mijn verloofde is.
Ook hij zou je zo graag helpen, dat weet
ik zeker. Hij weet altijd wat in alle om
standigheden het beste is; hij is zo ver
standig en zo goed.
Irene trok zijn hand uit de hare los en
richtte zich op.
Niemand kan mij helpen, zei hi)
schor. Ik moet het alleen onder de ogen
sfien. Zijn gezicht werd somber en zijn
ogen vlamden. Ik moet gaan. Irene. Hij
glimlachte bitter. Om twee uur moet ik
mijn vrouw treffen. Mijn vrouw.
HOOFDSTUK XXXVI.
Madge had die nacht weinig kunnen
slapen en maar voortdurend in haar bed
heen en weer gewoeld, nu eens gekweld
door voorgevoelens van naderend onheil,
dan weer opgewonden door het vooruit
zicht op een zekere triomf, die op alles de
kroon zou zetten.
Ze was wat bleek, toen ze tenslotte be
neden kwam, maar mooier dan ooit. Een
paar van de gasten zat nog aan de ont
bijttafel, maar zij beantwoordde slechts
vluchtig de groet en gaf mevrouw Archer
een teken, haar even naar een aangren
zend vertrek te volgen.
Ik moet onverwachts naar de stad
voor een zakelijke aangelegenheid, zei ze
Zoudt u zo goed willen zijn, mij als gasb
vrouw te vervangen tot ik terug kom? Tk
weet zeker, dat u zich veel beter van uw
taak zult kwijten dan ik. en het hele
huis met al wat er in is, is tot uw be
schikking.
Mevrouw Archer voelde zich zeer ver
eerd en stemde gaarne toe.
Toch niets van onaangename aard,
hoop ik? zei ze bezorgd. Je ziet er van
morgen een beetje moe uit, lieve kind.
Maar dat is ook eigenlijk geen wonder,
na zo'n avond. Ik ben zelf ook half dood.
Neen, er is niets bijzonders, zei
Madge met een onbewogen gezicht. Ze
ging weer naar haar kamer terug en be
val Lucy, een rcis-complst uit te leggen
en een handkoffer voor haar te pakken.
Doe er ook maar een of twee avond-
jurken in. Het is mogelijk, dat ik nog n
paar dagen, wegblijf, en in dat geval zal
ik je wel telegraferen, om me na te rei
zen met nog wat meer kleren.
Terwijl ze zich verkleedde, kwam Lucy
binnen met een klein rond voorwerp iri
de hand.
Dit heb ik onderin uw bruine koffer
gevonden, my lady, zei ze- Ik kan me
maar niet begrijpen, hoe dat daar komt.
Madge nam 't ding van haar aan. Het
was een verpleegsters-insigne.
Neeik heb het ook nooit ge
zien. Geen idee waar het vandaan komt.
Doe maar weg. het heeft geen waarde.
Of nee, leg het maar op tafel.
Het meisje vertrok en terwijl Madge
zich verder aankleedde, wierp ze nu en
dan een blik op het kleine e,mail-Ie schild
je, dat haar leek aan te trekken als een
magneet. De tijd. toen ze het gedragen
h-a-d, het afschuwelijke laboratorium, Ste-
phanota's fascinerend gezicht met de
brandende ogen rezen weer levendig in
haar herinnering op. Ze wierp het in
signe in een lade en trachtte het te ver
geten.
Aan het kleine stationnetje nam ze de
trein naar de hoofdstad; een taxi bracht
haar van Waterloo Station naar St. Ja
mes. Het was al even over twee, zodat
ze geen tijd had om nog even naar het
huis in Carlton House Terrace te gaan.
