OP EEN SCHOEN EN EEN SLOF
Na „de vliegende bus" naar Melbourne thans
een vliegende trein naar Christchurch
Prijsverlaging DOOR PRATEN
Prinsessen zijn terug
Nederland wacht op nieuwe
radarapparatuur
van honderd millioen
voor Philips
Object
m Siiil
Duitse schaduw over Oostenrijk
Op Russische concessies is een
ontgoocheling gevolgd
'DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
K.L.M.-vlucht naar
Nieuw-Zeeland is
nu uit de doeken99
Yacantiereis ging
niet door
D'
De camera op 't
buitenland
a n
Dinsdag 1 September 1953
v..
r>r
K.L.M. bereidt zich voor op handicap-race
Franse slagers geven het voorbeeld
Met vertraging niaar zonder luchtziekte
Corps Diplomatique
naar Bolsjoi-theater
Niets geheimzinnigs",
zegt Tyler and Cy
„Het is een wonder
Er zit systeem in de waanzin
Analyst
WEERBERICHT
Geen koorddanserij
Clean-shaven
Surprise van Molotov
Opnieuw moeilijkheden met
reisbureau
De bankbiljetten van Flying
Enterprise
Geld zat in de postzakken
I!
Meer „Meteors"?
V.
„AU weather"-jagers komen
Er wordt „gevoerd"
De weerverwachtlng, van het KNMI, geldig
van heden- tot morgenavond, luidt:
Aanvankelijk droog weer met weinig bewol
king. Later toenemende bewolking met in
middag van het Westen uit enige regen. Aan
vankelijk matige, later vrij krachtige wind
tussen Zuid en Zuid-West. Vrij warm.
Dinsdag 1 September: Zon op 5.53 uur, onder
19.26 uur. Maan op 0.00 uur, onder 17.28 uur.
NIEUWE SC HI EDAMS CHE COURANT
(Van onze Haagse redactie
MENIGEEN herinnert zich nog als de dag van gisteren de roemruchte
vlucht, welke het DC 2-toestel „Uiver" van de K. L. M. in 1934 naar
Melbourne maakte. Voor de schooljongen van toen waren de namen van
Parmentier en Moll met minstens evenveel glans omgeven als die van
Wagtmans, Lenstra en Van Vliet thans. Opnieuw staat de wereldluchtvaart
aan de vooravond van een monsterrace van 19.000 km.: London Airport
Christchurch (Nw. Zeeland). Werd destijds het deelnemende vliegtuig van
's werelds oudste luchtvaartmaatschappij met een bemanning van vier
koppen en zes passagiers aan boord „een vliegende bus", ja zelfs „een
vliegend hotel" genoemd, welke benaming zal men dan nu wel verzinnen
voor de DC-6A Liftmaster, de „Dr ir M. H. Damme", welke op 8 October a.s.
met een 12-koppige bemanning en 64 passagiers voor een handicap-race
naar de andere kant van de aardbol zal starten?
De president-directeur de.r K.L.M.,
dr. A. Plesman, heeft gistermiddag in de
hoge cantine van het enorme hoofdge
bouw zijner maatschappij aan de Raam-
weg in den Haag een groot deel van deze
vlieglustige schare toegesproken. Op
twee lichtelijk ongestelden na waren met
een deel der bemanning namelijk alle 53
emigranten aanwezig, die voor deze
vlucht staan geboekt.
Niet minder dan 25 hunner zijn dames,
die als hulp in de huishouding, (steno)-
typiste, gezins- en kinderverzorgster,
verpleegster, mode-ontwerpster of kan
toorbediende maar ook als bruidje
met de trouwjurk in de koffer de
verre reis zullen aanvaarden. De mannen
beoefenen beroepen als landarbeider,
chauffeur, visser, bankwerker, timmer
man en technicus.
,.Hoe zal het gaan?" vroeg dr
Plesman zicli af. „Laten wP zeggen:
maar matig hoor! dan valt het licht
mee", zo vulde hij zichzelf aan. Je
kunt gaan wandelen en Je kunt aan
de Vierdaagse meedoen, zo vervolg
de hij. Je kunt „een geze lig zitje"
hebben én je kunt 8 maal 6% uur
met telkens slechts een half uur on
derbreking gaan zitten. Dit laatste
zal het geval zijn met de Liftmaster,
die geen nachtelijk oponthoud zal
hebben doch nagenoeg drie etmalen
achtereen in hogere sferen zal ver
toeven". Ik hoop dan ook, dat de
deelnemende dames, die ik buitenge
woon energiek vind, hebben Ieren
zitten, misschien kunnen ze een brei
werkje meenemen", suggereerde dr
Plesman.
Passagiers en lading, waaronder een
attentie voor de premier van Nw. Zee
land, worden toevertrouwd aan gezag
voerder H. A. A. Kooper. die jaren lang
de route AmsterdamDjakarta (ook via
Mauritius) heeft bevlogen en eveneens
het verlengstuk daarvan naar Christ
church al even heeft verkend. Eigenlijk
was dat laatste niet strikt nodig, want de
moderne piloot vindt met zijn kennis,
zijn instrumenten en zijn rekenlineaal
overal onmiddellijk de weg. Daar komt
geen „postduiveninstinct" en dat soort ro
mantiek aan te Pas-
Dr Plesman besloot met te veronder
stellen, dat de New.-Zeelanders het wel
zullen appreciëren, dat hun toekom
stige landgenoten op een dergelijke
voortvarende wijze deze reis maken. Zij,
die nog nooit gevlogen hebben, zullen er
nu na aankomst wel ineens doorheen
zijn. Ze behoeven niet te vrezen, dat hier
sprake is van „koorddanserij". Het gaat
om een gewone commerciële vlucht in
een versneld tempo.
Ook de chef der afdeling emigratie van
de K.L.M., mr dr J. P. Schmitz, heeft de
toekomstige luehtpassagiers nader ge
ïnstrueerd. Daags tevoren worden de 53
emigranten en de elf overige passagiers,
onder wie vier buitenlanders en verder
vertegenwoordigers van het Nederlandse
bedrijfsleven, het Emigratie-commissa-
riaat, pers, radio, film en K.L.M., naar
Londen overgebracht. De volgende dag
wordt op een teken van de hertog van
Gloucester tussen 16.45 en 17.00 uur
gestart naar het 100 jaar oude Christ
church, dat langs een zo lang mogelijk
geheim te houden route zal worden be
reikt.
Alle passagiers krijgen van de K.L.M.
een keurig lederen koffertje voor de
handbagage cadeau, dat precies onder
de stoel past.
Aangeraden wordt een stel pantof
fels daarin mee te nemen om niet
ruim 50 uur lang de schoenen aan te
behoeven te houden. Ginds aangeko
men zal men dan dus kunnen zeggen
„op een schoen en een slof" een halve
wereldreis te hebben gemaakt. Scheer-
apparaten zijn aanwezig, zodat men
„clean shaven" voor de naar ver
wacht wordt 200.000 belangstellen
de, zo niet popelende Nieuw-Zeelan-
ders zal kunnen verschijnen. Ook van
de 13.000 Nederlanders, die ginds reeds
wonen, zullen er ongetwijfeld honder
den naar Christchurch trekken.
Ietwat overdreven lijkt ons het voor
nemen van de K.L.M.-officials de dames
passagiers allen in een zwart rokje en
een witte blouse en de heren in een don
kere pantalon en licht cobert gekleed
te doen gaan en aldus de Nieuw-Zee-
landse lente in te laten stappen. Op deze
wijze gaat de K L.M.-deelneming veel op
die van „een vliegend pensionaat" ge
lijken. In elk geval is dit niet vastgelegd
in de formule der organisatoren, die
wèl letten op laadcapaciteit, passagiers
accommodatie, comfort, kosten en op
brengst van de vlucht, dienstregelmaat
en bedrijfsefficiency. Reeds 2 jaar ge
leden is de K.L.M. begonnen met de
uitwerking van de handicap-formule,
zodat de wedstrijd „op papier" wellicht
reeds gewonnen of verloren is.
De Franse regering zal deze week
ernstige pogingen in het werk stellen om
een verlaging van de prijzen der artike
len voor het dagelijks levensonderhoud,
en in het bijzonder van de levensmidde
len, te bereiken. Zjj hervat hiermede het
verleden jaar door de regering-Pinay
ondernomen experiment.
Het doel is het Verschil tussen de
Franse prijzen en de prijzen op de
wereldmarkt te verminderen teneinde de
export te bevorderen en voorts onder
vermijding van een algemene loonsver
hoging, die tot een nieuwe inflatiespiraai
zou leiden en de positie van de franc
ernstig in gevaar zou brengen, de koop
kracht van de werkende bevolking te
vergroten.
Om verlaging van de prijzen te berei
ken zal de regering de ook door Pinay
gebruikte methode van overreding van
de handelaars toepassen. Er is reeds een
eerste resultaat verkregen, dat als be
langrijk wordt beschouwd: de slagers
hebben zich bereid verklaard met ingang
Met bijna een halve dag vertraging zijn
de prinsessen Beatrix en Irene gistermiü-
dag even over vijf uur van haar vacantie
in de Verenigde Staten en Canada, op
Schiphol teruggekeerd in de DC 6 "^r.in®
Bernhard", waarvan de heer J. BeUinK
gezagvoerder was.
De Prins, een witte anjer in het knoops
gat, stond zijn dochters op het vliegveld op
te wachten en omhelsde haar hartelijk
evenals een vriendinnetje, Renée Röell,
dat uit Canada was meegekomen om enige
tijd in Nederland door te brengen.
Prinses Beatrix was gekleed in een licht,
blauwgrijs mantelpakje en hoed, prinses
Irene droeg een grijze mantel met rode
De prinsessen waren in opgewekte stem
ming en vertelden, dat zij niet luchtzie
waren geweest, in tegenstelling met ae
haar omringende passagiers. De vertra
ging was te wijten aan een cylinder, die
Zondagavond in Gander had moeten wor
den nagezien. Tot degenen, die met de
prinsessen uit het vliegtuig stapten, be
hoorde ook de heer C. Sesink, hoofd van
de veiligheidsdienst Koninklijk Huis.
Na de begroeting, o.a. door officials van
vliegveld en KLM en door majoor-vlieger
Gerben Sonderman, adjudant in buiten
gewone dienst van H. M. de Koningin,
bleef het gezelschap enige tijd al conver
serend voor het toestel wachten, totdat de
bagage in orde was gebracht. Daarna zette
Prins Bernhard zich achter het stuur van
een der wachtende auto's en reed met
zijn beide dochters naar het Loo om de
verjaardag van prinses Wilhelmina te
vieren.
°nLlffr'?JreVen Uur kwamen de prinses
sen Beat ax en Irene in gezelschap van
Prins Bernhard per auto op Let paleis Het
Loo aan. Koningin Juliana 'iep de prinses
sen met wijd-uitgespreide armen tegemoet,
waarna -zij haar gemaal hartelijk begroette.
Ook^prmses Wilhelmina kwam naar buiten
om haar schoonzoon en haar oudste twee
klemdochtertjes op het oordes van het
paleis te verwelkomen, rot in de late
avond bleef het druk rondom het pal'9'is,
waar de gordijnen van de kamers, waarin
zich de Koninklijke Familie ophield, nog
lang openbleven.
van 8 September de prijzen van ver
schillende vleessoorten, die 40 procent
van het totale vleesverbruik vormen, met
10 procent te verlagen. De prjjzen der
overige vleessoorten bljjven onveranderd.
Deze prijsverlaging zal gaan ten koste
van de winstmarge der slagers, welke de
laatste tijd als resultaat van een daling
van de veeprijzen groter was geworden.
Dit is voor het eerst, dat de slagers vrij
willig deelnemen aan een actie tot prijs
verlaging. De slagers hebben op zich ge
nomen zelf sanctiemaatregelen te treffen
tegen hen, die zich niet aan de afspraak
houden.
Er zijn thans onderhandelingen gaande
met andere takken van de detailhandel
om tot prijsverlaging te komen n.l. met
de textielhandel, de schoenhandel en
het levensmiddelenbedrijf. Voor bepaalde
levensmiddelen, zoals suiker, olie, aard
appelen, koffie en gebak, wil de regering
een stelsel van belastingontheffingen
invoeren. Zij stelt zich voor de winst
marge van de kleinhandel te verminde
ren en verdere prijsverlaging mogelijk
te maken door de omzetbelastingen op
te heffen. Een en ander zal dan moeten
leiden tot een totale prijsverlaging van
5 10 procent.
De regering onderzoekt voorts de
mogelijkheden van besnoeiing der staats
uitgaven, met name van de uitgaven voor
de defensie. Woensdag a.s. zal de minis
terraad de eerste maatregelen dienaan
gaande nemen.
Het Russische ministerie van buiten
landse zaken heeft Maandag onver
wachts alle buitenlandse diplomatieke
vertegenwoordigers te Moskou uitgeno
digd hedenavond de opening van het
nieuwe seizoen van het Bolsjoi-theater
bjj te wonen. Een dergelijke uitnodiging,
zo zeiden enkele sinds lang in Moskou
woonachtige diplomaten, is in jaren niet
ontvangen.
Terwijl de tekeningen van ir Van
der Laan voor het uiterlijk van
het academisch ziekenhuis te Nij
megen nog niet voltooid zijnis
liet inwendige van het gebouw al
bijna te halver hoogte opgetrok
ken. Juli 1955 zal het voltooid zijn.
In het K.L.M.-gebouw te Den Haag kwa
men bemanning en passagiers bijeen van
de DC-6 Liftmaster, die op 8 October
mee zal doen aan Christchurch-race.
Foto: de president-directeur van de
K. L. M. de heer Plesman poseerde met
de bemanning. V.l.n.r.: J. Noomen (Ze
piloot), J. Jaspers (stewardess), de
heer Plesman, H. A. Kooper (gezag
voerder), H. v. d. Ham (boordwerktuig
kundige), L. Hermans (le steward), J.
v. d. Bos (Ze marconist), mej. E. Pi-
nault stewardessJ. M. Kiepe (mar
conist) en J. H. Hoftijzer (Ze steward
Over een reisbureau in Den Haag zjjn
van drie zijden klachten ontvangen bjj
de Haagse politie. Het bureau, dat op 1
Mei 1952 werd opgericht door de 41-jarige
J. F. M. G. F„ organiseert reizen naar
Oostenrijk. De mensen, die voor 22 Aug.
hadden ingeschreven, ontvingen kort voor
hun vertrek bericht, dat de reis was uit
gesteld tot 29 Augustus. Op deze laatste
datum is de reis evenwel weer niet door
gegaan. Het geld dat reeds was betaald
110.per persoon) werd niet terugge
geven. Naar aanleiding hiervan hebben
enkele gedupeerden een aanklacht inge
diend wegens vermoedelijke verduiste
ring.
Een functionaris van de Londense firma
Tyler and Cy heeft Maandag verklaard,
dat er „niets geheimzinnigs" is met de
bankbiljetten, die uit het wrak van de
Flying Enterprise zjjn geborgen. De bank
biljetten waren in de post van Europa naar
New York gezonden.
Belgische, Britse en Zwitserse fima's
hadden een aantal postzendingen van
Europa naar New York verzekerd en de
firma Tyler in Januari 1952 instructies ge
geven, toen zij hoorden, dat deze postzen
dingen niet waren aangekomen. Uit een
onderzoek bleek, dat deze zendingen met
de Flying Enterprise waren gegaan. De
firma Tyler onder2och! toen of de zendin
gen te bergen wareu, „Wij wisten, dat er
een grote hoeveelheid bankbiljetten was.
Indien de berging snel zou geschieden,
zouden wij de biljetten nog moeten kun
nen redden", aldus de functionaris.
Het K.N.M.I. te De Bilt deelt mede:
De gemiddelde temperatuur van de drie
zomermaanden Juni, Juli en Augustus be
droeg te De Bilt 16.2 graden Celsius. Dit
is juist de normale waarde. Ook in de
zomer van 1952 werd deze gemiddelde
temperatuur bereikt. Ondanks het feit, dat
het gemiddelde van de temperatuur nor
maal was, was er een tekort aan warm
zomerweer. Te De Bilt kwam de tempe
ratuur op slechts 15 dagen boven de 25
graden, terwijl dit gemiddeld op 18 dagen
gebeurt.
In De Bilt werd 614 uren zonneschijn ge
registreerd tegen 610 uren normaal. De
hoeveelheid neerslag bedroeg 311 mm
tegen 222 mm normaal. Niet alleen in De
Bilt viel te veel regen, in vrijwel het ge
hele land was dat het geval. Vooral
Augustus was een natte maand, Juni was
minder ver boven normaal en de gemid
delde hoeveelheid regen van Juli was
maar heel weinig groter dan de normale
maandsom. De zomer is derhalve te nat
geweest, maar wat de zonneschijn en de
temperatuur betreft vrij normaal.
De oefening „Coronet" heeft geleerd, dat er aan de luchtverdediging van
West-Europa en dus ook aan die van Nederland nog wel iets te verbeteren
valt en niemand, die van dit laatste meer overtuigd is, dan de chef-
luchtmachtstaf It. gen. I. Aler.
Maar het is nu eenmaal de handicap van elke militaire commandant, dat
liij voor de vervulling van zijn wensen afhankelijk is van het budget, dat de
staat hem ter beschikking stelt en tegen deze achtergrond, de defensie
begroting van anderhalf milliard per jaar dus,- mofet men dan ook de-
Nederlandse defensie-inspanning zien, wil men niet het welhaast onmoge
lijke eisen vaft de verdediging van een territorium, dat acht jaar geleden irfèt
vrijwel niets begon.
„De radarbeveiliging is niet voldoende" was een der lessen, die „Coronet"
leerde en voor ingewijden was dit niet bepaald verrassend nieuws.
11
De Nederlandse radar-apparatuur, die
thans in gebruik is, heeft men na de oor
log tweede hands gekocht uit de Engelse
voorraden, die toen in Duitsland aanwezig
waren. Met dit toen nog redelijk goede
materiaal zijn de eerste schreden gezet
voor de opbouw van een radarbeveili-
gingsnet, doch het meest belangrijke
aspect er van was wel de trainingsmoge
lijkheid, die het voor het ongeschoolde
Nederlandse militaire personeel bood. Met
deze apparatuur zitten wij in feite nog
steeds en, zoals generaal Aler het uit
drukte „Het is een wonder, dat zij het
nog zo lang heeft uitgehouden". Dit is
overigens voor een niet gering deel te
danken aan de zorg en de deskundigheid,
waarmee het omringd is en in afwachting
van de nieuwe apparatuur zal het nog wel
even mee moeten.
Nederland wacht nameljjk op de
radar-apparatuur, die in 1950 Is besteld,
een object van honderd millioen gulden,
zdat door Philips zal worden geleverd
en waarvan men hoopt, dat het in de
loop van 1954—1955 klaar zal zijn. Het
object bevat voorts de bouw van radar-
centrales, commandoposten enz.
Een tweede zwakke punt in „Coronet"
waren de verbindingen, die voor een deel
via het civiele telefoon- en telegraafnet
werden geleid. Waar precies de minder
sterke schakels zaten heeft men thans nog
niet kunnen vaststellen, maar het Neder
landse standpunt is, dat men in ons land
aan alle eisen voor de telefonische en
telegrafische verbindingen heeft kunnen
voldoen. „Indien op een gegeven moment
bepaalde internationale verbindingen niet
voldoende hebben gefunctionneerd lag
daarbij de schuld bepaald niet aan Ne
derlandse kant", zo zeide lt-generaal Aler,
die zijn bewondering uitsprak voor de
Nederlandse P.T.T.-organisatie.
„De eigenlijke bewapening van de Ne
derlandse luchtmacht met „Hunters"
RUSLAND wenst op dit ogenblik niet
te praten over de Oostenrijkse onaf
hankelijkheid. De Westelijke uitnodi
ging aan het Kremlin om een vertegen
woordiger te zenden naar de bijeenkomst
van de plaatsvervangende ministers van
buitenlandse zaken is als „niet bevredi
gend" verworpen. Dat deze Russische
reactie vooral in Wenen bittere teleur
stelling heeft gewekt is begrijpelijk. Onze
Oostenrijkse vrienden, hoe bescheiden en
gelaten zij door het acht-jarig contact met
de Russen ook geworden zijn, vonden in
de recente vriendelijkheids-betuigingen
van de Sovjet-Unie nieuw voedsel voor
hun hoop. De Russen gedroegen zich im
mers de laatste maanden als de meest
vurige volgelingen van wijlen Baden Po
well: zij verrichtten bijna dagelijks „een
goede daad". Afschaffing van het militaire
hoge commissariaat, opheffing van de
lonegrens-controle, afschaffing van de
censuur, ja zelfs van de plicht tot betaling
van de bezettingskosten. Een indrukwek
kende lijst van concessies, die zelfs de
rneest sceptische Oostenrijker wel met een
nieuw optimisme moest vervullen.
De stelling, dat de Oostenrijkse kwestie
niet zou worden opgelost tenzij in het
brede Europese kader van de Sovjet-poli
tiek bleef natuurlijk onaangetast. Maar
mocht men niet aannemen, dat de Sovjet-
Unie met Oostenrijk heel bijzondere plan
nen had? Waren de Russen niet in Oosten
rijk toeschietelijk gebleven, ook nadat in
de satellietstaten de veelbelovende
„Nieuwe Koers" tot uitzichtloos kleine
proporties was teruggebracht? Had de
Sovjet-Unie hier niet voor het eerst wer
kelijke concessies gedaan, d.w.z. conces
sies die zij niet meer eenzijdig en naar
willekeur ongedaan kon maken? De Oos
tenrijkers begonnen te hopen, dat hun land
wellicht zou gaan dienen als het bewijs
stuk van wat de zo vaak beleden Russi
sche vredeswil vermocht. Zij zochten ar
gumenten voor de vestiging van een neu
trale bufferstaat in Centraal Europa en
haalden er bij voorkeur Finland, of liever
nog Zweden (dat immers nog lid is van de
O.E.E.S., de E.B.U. en de Raad van Euro
pa) als voorbeelden bij.
E grote moeilijkheid, die het Oosten
rijkse „wishfull thinking" had te
overwinnen bleef echter, zich zelf te
overtuigen dat 'n dergelijk „neutraal" Oos
tenrijk van wezenlijk politiek en militair
voordeel is voor de Sovjet-Unie. De Rus
sische politiek blijft ook voor Oostenrijkse
regeringskringen en andere ijverige waar
nemers van de Sovjet manipulaties goed-
deels een gesloten boek, zoals wij ook nu
weer onlangs in Wenen overal konden
horen. Men spreekt over onmeetbare
grootheden als de spanningen binnen de
Sovjet-Unie, de noodzaak om de levens
standaard op te voeren etc. Men haalt met
een zekere voorliefde de redenering aan,
volgens welke een succesvolle overeen
komst tussen de Grote Vier inzake het
verlenen van een geneutraliseerde onaf
hankelijkheid aan Oostenrijk een machtige
impuls zal geven aan alle krachten, die
zich in Duitsland zelf, en vooral ook in
Frankrijk verzetten tegen de Duitse her
bewapening, de E.D.G. en het Atlantisch
pact.
Al deze overwegingen bezitten een grote
mate van innerlijke redelijkheid en men
kan ter staving citaten van Russische
leiders te over vinden. Maar zij zijn niet
in staat om het allerbelangrijkste tegen
argument te ontzenuwen. Namelijk, dat de
Sovjet-Unie, van haar standpunt bezien
een onevenredig groot risico loopt door
Oostenrijk te ontruimen, zonder dat zij
zekerheid heeft over de neutralisering van
Duitsland, al aangenomen dat zij dat laat
ste werkelijk wenst.
DE RUSSISCHE nota-literatuur ken
merkt zich doorgaans door een' Ham-
let-achtige duisterheid. Maar ook hier
schuilt er, zoals Polonius ei, „systeem in
de waanzin In de laatste nota motiveert
de Sovjet-Ume heel uitvoerig haar weige
ring van de Westelijke invitatie met de uit
de lucht gegrepen bewering, dat de Weste
lijke mogendheden hun indertijd als red
plank bedoelde z.g. „korte verdragstekst"
met zouden hebben laten varen, hoewe)
het tegendeel duidelijk in de Westelijke
nota's te lezen stond. Tussen deze gezochte
°n?ih d'oor geeft de Sovjet-regering echter
duidelijk te verstaan, dat zij vasthoudt aan
haar aanspraken op de z.g voormalige
Duitse eigendommen in Oostenrijk, terwij]
zij. zoals gebruikelijk, anderzijds een
sprankeitje hoop laat, dat er met haar op
basis van de oude verdragstekst nog we!
iets te bereiken valt
Maar de kern van deze nota schudt,
naar onze mening, in de slotpassage, waar
in gezegd wordt: „Gezien het verband
tussen het Oostenrijkse verdrag en het
Duitse probleem, acht de Sovjet-regering
het noodzakelijk haar verklaring te be
vestigen, gedaan in de nota van de 4de
Augustus, dat mogelijke successen hij de
oplossing van het Duitse probleem ook
zullen bijdragen tot de oplossing van het
Oostenrijkse probleem".
Dit is, van een door machtsfactoren be
heerst standpunt gezien, een logische ge
dachtegang Het heeft voor ue Sovjet-Unie,
zeker niet zolang zij niet door acute uit
wendige drang 'er toe wordt gedwongen,
geen zin om de strategisch zo belangrijke
positie aan het begin van het Donau-
bekken prijs te geven, zolang in Duitsland
niet een haar bevredigende oplossing :s
gevonden Integendeel, zij heeft er alle
belang bij zich daar te handhaven.
En zo richt de aandacht van de be
schouwer van Oostenrijks zorgen zich als
vanzelf op de in deze dagen om zijn
toekomstige politieke koers worstelen
de Duitse nabuur, die in het verleden
al zo vaak het lot van Oostenrijk bepaald
heeft. Ad int.
moet men niet eerder verwachten dan
in 1955", is de mening van generaal
Aler. „De kans bestaat, dat we aan het
einde van het volgende jaar de eerste
levering krijgen, maar het overgrote
deel zal wel in de loop van het daarop
volgende jaar van de band komen".
Daarbij wees hij er op, dat de laatste
twintig procent van de „Meteons", die
Nederland nog te goed heeft van de pro
ductie van 300, zeker nog zal worden ge
leverd. Deze zijn hard nodig voor de trai
ning en opbouw van het corps jachtvlie-
gers, dat thans, verspreid over de oplei
dingscentra in eigen land, de Ver Staten
en Canada, ruim twee maal zoveel leer
lingen telt als er gebreveteerde vliegers
zijn.
De theoretische kans bestaat zelfs, dat
er nog meer Meteors komen dan aanvan
kelijk de bedoeling was, indien onverhoopt
enige tegenslag mocht ontstaan ln de pro
ductie van de „Hunter".
Zoals bekend, zal een deel van de „Hun
ters", die hier worden gebouwd, bestemd
zijn voor de Ver. Staten, die in feite zul
len kunnen beschikken over de eerste
groep, die zal worden afgeleverd. „Wij
zullen echter deze eerste „Amerikaanse
productie" mogen gebruiken, aldus gen.
Aler.
Zoals ook reeds de vorige week sir Basil
Embry, commandant van de geallieerde
luchtmacht centraal Europa, duidelijk te
verstaan gaf, is een goede „all weather"-
jager onontbeerlijk voor een effectieve
luchtverdediging en dit vraagstuk wordt
met het jaar urgenter. Opgelost is dit
probleem in centraal Europa en daarmee
dus ook in Nederland echter nog geens
zins. „De all weather"-jagers komen be
slist, deelde generaal Aler mee, maar het
type en de wijze, waarop we ze zullen
krijgen, staat nog niet vast." De jaren
19551956 noemde hij voor Nederland als
streefdatum voor het kunnen beschikken
over een dergelijk toestel. Een andere
handicap in Nederland is het feit, dat de
mobiliteit van de luchtmacht nog niet op
het noodzakelijke peil is, maar ook hier
spreekt het financiële probleem de groot
ste rol.
Tenslotte deelde de chef luchtmachtstaf
nog mede, dat er in geallieerd verband
concrete afspraken bestaan over de lucht
verdediging van Nederlands territorium en
dat de Brits-Nederlandse groep van de
tweede gealliëerde tactische luchtmacht
volledig zal worden geïntegreerd als het
hoofdkwartier er van in West-Duitsland
zodanig is geplaatst, dat integratie uit
g eografische overwegingen gerechtvaar
digd is. Dit kaïj men binnen afzienbare
tijd verwachten.
T~A E Sovjet-bonzen hebben verordend,
U dat het levenspeil in Rusland op
gevoerd moet worden Zo paradij
selijk als men de vrije wereld wil doen
geloven, was en is de toestand in het
Sovjet-Paradijs dus blijkbaar niet. Want
iets wat voortreffelijk is, behoeft niet
verbeterd te worden.
Nu zijn willen en kunnen altijd nog twee
en dus dient afgewacht, of de commu
nistische machthebbers het in hun
macht zullen hebben om hun plannen
te doen verlopen volgens de plannen.
Erg gerust zijn wij daarop niet. Want
Moskou heeft nu toch al heel wat jaren
de gelegenheid gehad om te tonen, wat
het kan. Echter schijnt de zaak nog niet
in kannen en kruiken; immers, nu zou
men pas aan het opvoeren toe zijn.
Wij weten niet, of de bevolking zich
door de communistische beloften zal la
ten voeren." De Oost-Duitsers voelen
blijkbaar meer voor het „voeren" door
de Amerikanen, gezien de belangstelling
voor het uitreiken van voedsel-pakket-
ten in West-Berlijn.
Zo is er de teaenstelling van beloften
en pakketten. Waarschijnlijk „pakken"
deze laatste meer en laat men zich ver
der niet beetnemen....