Nier en lever:
Ons Succespafroon
van deze week
LEKKER EN GEZOND!
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Zwart geld moest wit
worden
ROMAN VAN CHARLES GARVICE
ZATERDAG 3 OCTOBER 1953
PAGTNA I
Rechter Thomas binnen vastgestelde tijd klaar. Uitzon
derlijke prestatie. Acteurs hadden begrip voor de eisen der
camera. Geen Amsterdamse „gein' en geen „schlager
Elizabeth Taylor „op van de zenuwen". Belaagd door be-
ivonderaars, beledigd door filmmaatschappij„Hoe is het
met onze geldbelegging?" Filmsterretje in financiële zor
gen. Zelfs Humphrey Bogart is zijn filmcontract kwijt.
„Op eigen verzoek". George Formby weer aan het werk.
Sophie Tucker op wereldtournee. Chaplin waagt zich
niet aan MacCarlhy. Dodelijk ongeluk bij filmopnamen in
Afrika.
Lever koken
Leversoep
Leverpastei
Leuk costuum voor
a.s. moeders
Nierbroodjes
Tegen Hagenaar drie jaar geëist
Geautoriseerde vertaling door F. van Velsen
(Van onze filmredacteur)
RECHTER THOMAS", Nederlands nieuwste speelfilm, die zoals
gemeld over een dag of veertien voor liet eerst in openbare
vertoning komt, wordt momenteel in de Haagse Profiltistudio s
gemonteerd en verder technisch afgewerkt.
Regisseur Walter Smith had de productie zó zorgvuldig voorbereid, dat
men binnen de vastgestelde tijd met de opnamen is klaargekomen. Een, in
commercieel opzicht, heel belangrijk ding. ant elke draaidag in de
studio kost handen met geld.
Productieleiding, acteurs en technici hebben eendrachtig samengewerkt om deze
voor de filmwereld uitzonderlijke prestatie te leveren. Wie ooit iets met de filmerij
te maken heeft gehad, weet dat er soms vijftien tot twintig maal moet worden
gerepeteerd en dat veel. meer dan één opname per camera-instelling nodig is om
het door de regisseur gewenste effect te bereiken. Mr Clark Gable, die zich, zoais
men nog deze week in onze courant heeft kunnen lezen, op de haltrap van het
Maastrichtse stadhuis buiten adem moest hollen, zou u daarvan méér kunnen
vertellen.
Michael beklaagde er zich over, dat zelfs
de filmmaatschappij hen als machines be
handelde: „Mijn vriend Bob Vogle, hoofd
van de Internationale Afdeling van Metro-
Goldwyn-Mayer in de Culver City Stu
dio's, Californië, belde op om naar de toe
stand van mijn vrouw te vragen en zijn
eerste woorden waren: „Hoe is het met
onze geldbelegging?"
M.G.M. heeft millloenen uitgegeven om
van Liz een ster te maken. Bob is heel
menselijk en bedoelt het goed, maar na
tuurlijk beschouwt hij Liz op de eerste
plaats als een investering. Onze eigen
gevoelens komen op de tweede plaats. Dat
is show business".
EN geloof nu niet, dat al die narighe
den steeds worden verzoet door de
salarissen, die Hollywood aan zijn
sterren uitkeert.
Neem bijvoorbeeld de blonde, 24-jange
Kathleen Hughes, die pas de top heeft
bereikt in een 3-D-film met Edward G.
Robinson. Ze krijgt maar 150 dollars
540) per week niet meer dan de
privé-secretaresse van een New Yorkse
financier.
In Hollywoods meer voorspoedige da
gen konden Miss Crawford of Miss
Young op minstens tienmaal zoveel re
kenen.
Na aftrek van de kosten voor noodza
kelijk levensonderhoud, inkomstenbelas
ting en impresario-salaris houdt Miss
Hughes 16 dollars 57,50) per week over
Kleding in Hollywood is het duurst: 25
dollars 56 cents per week en de huur
vergt 17 dollars 50 cents. Maaltijden kos
ten haar slechts 6 dollars 25 cents, want ze
wordt vaak uitgenodigd
Maandenlang heeft hij, op dokters advies,
zes dubbele whiskies en een enkele per
dag moeten drinken.
Cigaretten? „Ik mag er nu een paar per
dag roken, maar ik heb ondekt, dat een
paar meer me geen kwaad doen"-
Formby, thans 49 jaar oud, heeft zijn
huis in Dublin, dat hem 170.000 had ge
kost,'er aan gegeven, toen hij ziek werd.
"Hij is weer in St Anne's on the Sea in
Lancashire gaan wonen. Beide huizen
heetten „Beryldene" naar zijn vrouw
Beryl.
Beryl is ook weer in Londen, mèt hun
hond Punch en zes ukulele's. Maar de
eerste ukulele, die hem 25 gulden heeft
gekost, is thuis in St Anne's. „Het is
dwaas, veronderstel ik", aldus George,
„maar we bewaren 'r als een museum
stuk".
Onder regie van Walter Smith werd
echter steeds alles tot in de puntjes voor
bereid. Wie „op de set" kwam, wist tot in
de kleinste bijzonderheden wat zijn taak
was of kende zijn rol precies, zodat men
meestal met slechts enkele repetities kon
volstaan en vaak de eerste opname reeds
kon worden goedgekeurd.
Wat de artistieke zijde
van zijn werk betreft, heeft
Walter Smith zijn best ge
daan om te bewijzen, dat
het axioma: Nederlandse
acteurs zijn geen goede
filmspelers, onjuist is. „Het
komt er op aan", aldus de
heer Smith, „de goede ac
teurs uit te kiezen en hun
begrip bij te brengen voor
de eisen van de camera, die
nu eenmaal verschillen van
die van het toneel. Ton van
Duinhoven. Piet Bron en de
anderen, die in „Rechter
Thomas" optreden, hebben
dat begrip getoond. Ik heb
trouwens met hen al eer
der bijzonder gunstige er
varing opgedaan, o.a. in de
reclamefilms, die ik de laat
ste jaren maakte".
In hoeverre Walter Smith
in zijn opzet is geslaagd, zal
de première van „Rechter
Thomas" moeten leren.
Intussen kunnen we met
voldoening melden, dat men
ditmaal heeft gebroken met
de Nederlandse speelfilm
traditie, die wil, dat Am
sterdamse „gein", een lied-
je-dat-een-schlager-moet-
worden en een liefdeshisto
rie onontbeerlijk zijn voor
het succes van een rolprent.
„Rechter Thomas" behan
delt een ernstige stof, die
volgens haar makers niette
min door de spanning van
het gegeven toch een groot
publiek zal kunnen boeien
en die tevens zo menselijk
is, dat de toeschouwers er
ontroerd door kunnen wor
den.
Er is naar gestreefd, de stof vooral
filmisch te verwerken de dialogen b-v.
blijven tot het strikt noodzakelijke be
perkt waarbij men echter aan de opzet
van Pauwels' werk trouw is gebleven. De
schrijver toonde zich dan ook enthousiast
zowei over het draaiboek, dat uit zijn
roman is getrokken als over de film-
Piet Bron, de zeven kruisjes reeds gepasseerd,
maar nog steeds vol vitaliteit, in de titelrol van
Nederlands nieuwste speelfilm „Rechter
Thomas".
Elizabeth Taylor „op
zenuwen"
fragmenten, die hem reeds nu in min of
meer definitieve vorm werden getoond.
Hetgeen in elk geval pleit voor het ver
haal van de film, omdat de heer Pauwels
zich als auteur daarover een deskundig
oordeel kan vormen.
Walter Smith en zijn mensen werken nu
nog aan de definitieve montage, het aan
brengen van verschillende geluidseffecten
de toevoeging van de door Nico van der
Linden voor bepaalde scènes gecompo
neerde illustrerende muziek en aan de
verdere technische afwerking van de film,
waarvoor het camerawerk is verzorgd
door Piet Buis, één van Nederlands beste
cameralieden.
De muziek is gecomponeerd op sympho-
nische basis voor orgel bespeeld door
Pierre Palla houtinstrumenten, piano en
slagwerk, waarbij iedere figuur in de film
een eigen thema heeft gekregen.
OPHIE TUCKER, eveneens een oude
bekende van het witte doek, begint
deze maand haar jubileum-wereld
tournee. Ze heeft veel weg van de Coela-
canth, de fossiele vis, die onlangs is ge
vangen. Volgens alle wetenschappelijke
berekeningen hadden ze allebei al lang
uitgestorven moeten zijn. Maar Sophie
net als de vis zwemt nog lustig rond.
Ze heeft nog pas voor haar wereldtournee
een paar hoedjes laten maken. De offi
ciële beschrijving luidt aldus: „Een flat
teus dopje, volledig met diamanten bezet
en geaccentueerd door een in 't oog val
lende toef witte reigerveren".
WIE met een benijdend oog op de
uiterlijke glorie meent, dat het pad
van filmsterren alleen maar over
rozen, of tenminste over keiharde dollars
gaat vergist zich deerlijk. Enige tijd geleden
moesten we melden, dat Vivien Leigh een
zenuwinstorting had gehad. En nu komt
uit Kopenhagen het bericht, dat de 21-
jarige Elizabeth Taylor, althans „volgens
een verklaring van haar man Michael
Wilding, „op van de zenuwen" is. „We
krijgen geen moment rust. We worden
achtervolgd door krankzinnige bewonde
raars, zodra we 'ons buiten ons hotel
wagen. Ze storten zich op ons om hand
tekeningen als een bende wolven en trek
ken ons de kleren van het lichaam"
Na een persconferentie in Kopenhagen
kreeg Elizabeth Taylor een zenuwtoeval
die gepaard ging met een sterke tempe
ratuurverhoging. Ze kreeg zulke huil
buien, dat de dokters haar een slaapmid
del en een injectie moesten geven, De
eerste symptomen deden zich voor in
Stockholm, toen het echtpaar door be
wonderaars bijna in stukken werd ge
scheurd en zich onder politiebescherming
moest stellen. „Liz", aldus Michael Wil
ding, „rende zo hard ze kon om de hyste
rische bende te ontkomen en raakte buiten
adem. Na het diner viel ze flauw en moes
ten we voor het eerst de dokter roepen".
WIE meent, dat de televisie mets met
deze droeve financiële historie heeft
te maken, moet maar eens naar de
filmproductie in Hollywood kijken. Die is
22 pet achter in vergelijking met ver
leden jaar. Eind September 1952 was men
aan 190 films bezig, thans is dit cijfer 148.
Zelfs Humphrey Bogart is zijn „fabel
achtige" filmcontract kwijtgeraakt. War
ner Bros heeft het opgezegd, „op zijn
eigen verzoek", aldus luidde het gebrui
kelijke bericht. Het contract werd in 194b
gesloten voor de duur van 15 jaar tegen
een salaris van 200.000 dollars 714.000)
per film.
Toch zal men Humphrey Bogart op het
witte doek blijven zien. Binnenkort be
gint hij met Audrey Hepburn en William
Holden voor Paramount aan een nieuwe
film. Bovendien heeft hij zijn eigen film
maatschappij.
Wilt u een voorbeeld van de afschuw,
die Hollywood van de televisie heeft?
Volgens een regisseur staat Jack Warner
zelfs niet toe. dat er in zijn films een te
levisietoestel op het doek te zien is.
GEORGE FORMBY, de man met de ka
kelende lach en de ukulele, is weer
in Londen en voelt zich best. Ruim
een jaar geleden meldden we, dat hij
zich had teruggetrokken „voor goed",
omdat hij het aan het hart had. Nu zal
hij binnenkort weer in het Londense Pal
ladium optreden.
„Mijn hoeveelheid medicijn is aanzien
lijk verminderd", verklaarde George aan
de journalisten, ,,'s Morgens nog een paar
slokjes Schotse whisky, dat is alles".
HET secretariaat van Charles Chaplin
heeft formeel ontkend, dat de film
die de grote regisseur-acteur onder
handen heeft, over de Amerikaanse sena
tor MacCarthy zou handelen.
„Chaplin", aldus werd meegedeeld, „is
druk bezig met het afwerken van een
scenario, maar het onderwerp heeft niets
te maken met een persoonlijkheid uit het
Amerikaanse politieke leven".
TONY KELLY, die als assistent-regis
seur meewerkt aan de film „Duel in
the Jungle'', welke nabij de Victoria-
watervallen in Afrika wordt opgenomen,
is in de Zambesi-rivier verdronken, toen
zijn cano in de stroomversnellingen om
sloeg.
Kelly, geboren te Bray in Ierland, on
derzocht met de beroepsjager Clive Sus-
sens en een inboorling, of de stroomver
snellingen veilig genoeg waren om er
later filmopnamen te maken.
Het werk aan de film, waarin Dana An
drews en Jeanne Crain de hoofdrollen
vertolken, werd een half uur na het
ongeval hervat- Ook hier gold het slag
woord: „De voorstelling moet doorgaan"
De lever is bij veel diersoorten een
belangrijke voorraadschuur van voe
dingsstoffen. Diverse vitamines en voe-
dlngszouten worden er in opgeslagen tot
het lichaam er behoefte aan heeft. Wan
neer wij lever eten, profiteren we van de
ze voorraad aan beschermende stoffen,
die ook voor de mens van groot belang
zijn.
Lever en in mindere mate nier steken
in voedingswaarde boven het andere
spiervlees uit, terwijl de prijs dikwijls la
ger is. U slaat dus twee vliegen in één
klap wanneer U bij de slager lever of
nier kunt kopen.
Deze organen behoeven een betrekke
lijk korte kook- en baktijd. Verhit ze niet
te lang: ze worden er stugger door.
Een stuk lever van 250 a 500 gr., zout,
ui, wortel.
De lever flink afspoelen en tot aan de
bereiding in water wegzetten.
De lever opzetten met zoveel kokend
water, dat hij geheel onderstaat. Zout, een
paar stukjes ui en wortel toevoegen en
het vlees tegen de kook aanhouden, tot
dat het gaar is. Kooktijd 6 minuten per
100 gr. (dus in totaal 15 a 30 minuten).
De lever warm gebruiken met een pit
tige saus.
Koude lever smaakt lekker op de bo
terham.
Wordt hij koud gebruikt, dan de lever
in het kooknat of in zout water bewa
ren om verkleuren en uitdrogen te voor
komen.
IV* liter leverbouillon, 45 gr. (3 eetle
pels) boter of margarine, 50 gr. (5 eetle
pels) bloem, een klein stukje lever, (z'out,
peper, een scheutje melk).
De boter of margarine smelten, de
bloem erdoor roeren, de bouillon toevoe
gen. De massa aan de kook laten komen
voordat nieuw vocht wordt toegevoegd.
Wanneer de soep goed van dikte is, de
lever in kleine blokjes snijden, bij de soep
voegen en deze op smaak afmaken met
zout, peper en een scheutje melk.
50 gr. koude lever, 30 gr. (2 eetlepels)
weke boter of margarine of 2 eetlepels
slaolie, zout, peper of nootmuskaat (ui of
augurk).
De lever in stukken snijden en malen
of zeer fijn hakken. De boter, margarine
of olie er door roeren. Bij gebruik van
boter of margarine een scheutje bouillon
of melk toevoegen. De pasta op smaak af
maken met zout en peper of nootmuskaat.
Desgewent een weinig gesnipperde ui
of augurk toevoegen.
Nier kan op dezelfde wijze toebereid
worden als lever. Sommigen geven er
echter de voorkeur aan, de nieren eerst
te blancheren, d.w.z. opzetten met ruim
kokend water en tot aan de kook bren
gen. De nier dan opzetten met vers wa
ter en gaar maken. Kooktijd 1 uur.
Rini van Slingelandt uit de Neder
landse film „Rechter Thomas in n
typisch Nederlands interieur met het
eeuwige bloemetjesbehang.
De rok is een omslag-rok, welke
met een ceintuur met knopen en
knoopsgaten steeds verzet kan wor
den. Het jasje is erg aardig van een
effen stofje, welke met een leuk
streepje is gegarneerd, wat zeer
modern is.
Aan de schouders voor en op de
rug, zijn naadjes aangebracht, welke
wat ruimte geeft.
Dit model is verkrijgbaar in maat
40, 44, 46, 48 a 0,85.
C 776
4 sneetjes brood, boter of margarine,
150 gr. kalfs- of varkensnier, een stukje
ui, 45 gr. (3 eetlepels) boter of margarine,
35 gr. (4 eetlepels) bloem, 2YZ dl. nier
bouillon (citroensap). De nier naar ver
kiezing van het vet ontdoen, goed af
spoelen en opzetten met ruim kokend wa
ter en z'out. Het geheel tegen de kook aan
brengen en een half uurtje zachtjes ver
warmen. De nier uit de bouillon nemen
en in blokjes snijden, de ui schoonmaken
en zeer fijn snijden. De m«r en daarna de
ui en hete boter of margarine lichtbruin
laten bakken. De bloem er doo'r roeren
en bij gedeelten tegelijk, onder roeren, de
nierbouillon. De massa steeds even laten
doorkoken, voordat nieuw vocht wordt
bijgeschonken. De ragoüt op smaak af
maken met een paar druppels citroensap
en enkele minuten laten trekken.
De sneden brood aan weerszijden Druin
bakken in boter of margarine, of rooste
ren en besmeren.
De ragoüt op de sneetjes overdoen en
deze warm opdienen.
Plak aan de adreszfjde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT h, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan 1,op een kaart, wat meer geplakt wordt is
waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd. Patronen worden
niet geruild.
Tegen de 62-jarige Y. L. uit Den Haag
heeft de procureur-generaal van het
Haagse gerechtshof gisteren in hoger be
roep drie jaar gevangenisstraf met af
trek geëist. De Haagse rechtbank had L.
tot twee jaar met aftrek veroordeeld,
wegens het opzettelijk gebruik maken
van een vals geschrift.
Er was sprake van elf valse schuldbe
kentenissen, waarvan er echter slechts
drie in het geding kwamen. De schuld
bekentenissen zouden in 1939 onderte
kend zijn door mensen in Oost-Europa,
die destijds het Derde Rijk wilden ver
laten en hun geld door bemiddeling van
L. in Nederland in veiligheid wilden
brengen. Volgens de procureur-generaal
heeft verdachte grovelijk zwart geld ver-
diend en hij is daarvoor door het tribunaal
veroordeeld. O.a. heeft hij ƒ250.000 van de
Duitsers ontvangen. Het zwarte geld
moest wit worden en daarvoor heeft L.
zelfs personen van achter het IJzeren
Gordijn gebruikt. Een clandestiene brief
maakt duidelijk, dat de gelden, verdeeld
over 25 banken behouden moesten worden.
Naar sprekers oordeel stond het vast,
dat de schuldbekentenissen vervalst zijn
en dat ze gebruikt zijn. Eigenlijk, aldus
de procureur-generaal heeft verdachte,
de in staat van faillissement verkeert,
sinds 1933 geknoeid ten opzichte van zijn
curator. In die sfeer moet het misbruik
der valse geschriften worden gezien. De
straf vond hij te laag, omdat het wel
vast staat, dat verdachte opnieuw zal
beginnen als hij vrij is. Daarom vroeg hij
drie jaar met aftrek.
Uitspraak 16 October a.s.
KLEIN NEST
Hij gaf de eerste ogenblikken geen ant
woord, alsof hij voor een beslissing stond.
Nu nog niet, Stella. Je bent nog zo
jong, te jong. Mettertijd. Houd inmiddels
betreffende die dromen van vroeger te
genover anderen je tong in bedwang, be
sloot hij glimlachend.
Heb je de revolver zorgvuldig bij je
gestoken? vroeg hij plotseling, doch vrien
delijk. j
Ja zeker, antwoordde zij lachend.
Maar het schijnt, dat ik hem hier niet
nodig zal hebben. Ik heb hem aan mijn
heer Norton en juffrouw Norton laten
zien en zij schrokken er van. Hij nam
hem van mij af omdat, zoals hij zei, een
jong meisje in Engeland geen wapen no
dig heeft, daar iemand hier in Engeland
nooit wordt aangevallen. In ieder geval
is hier de politie, die overal aanwezig is,
steeds gewapend....
Toevallig keek zij op en de uitdrukking
op het gelaat van haar vader deed haar
plotseling zwijgen. Het was niet langer
vriendelijk, en zijn stem anders zo in
nemend, was streng en bevelend, toen hij
Luister eens, Stella en kijk mij goed
aan. Ondanks hetgeen deze mensen je
hebben gezegd, moet je de revolver blij
ven dragen. Zoals gewoonlijk laat je hem
mij 's morgens zien, opdat ik kan zien of
hij geladen is. Dan vervolgde hij op na
drukkelijke toon En je mag alleen maar
uit zelfverdediging schieten, zoals tk je
heb geleerd, niet om te doden, maar om te
verwonden, om eventuele aanvallers
buiten gevecht te stellen. Begrepen?
Maar wie zou ons willen aanvallen7
Die jongeman van beneden zegt
Wat die jonge werkman zegt, is van
geen belang. Volg mijn bevel op en ge
hoorzaam, begrepen, Stella?"
Zij stond op en sloeg haar arm om z n
hals.
Natuurlijk Peppino mio! zet ze glim
lachend.
Nu krijg ik heus slaap: ik zal maar
naar bed gaan.
Zij kuste hem en hij hield haar beeld
schoon kinderlijk gezichtje tussen zijn
kleine blanke handen, keek met liefdevol
le blik in haar ogen en zuchtte.
Mogen de engelen je oogleden sluiten
en gedurende de nacht over je waken,
beste kind, mompelde hij, telkens afbre
kend. Dan glimlachte hij en gaf een paar
zachte tikjes op haar wangen. „Vertrouw
maar op je arme Peppino.... altijd, mijn
schat.
Hij stak nu de kaars aan, gaf haar de
blaker en deed de deur voor haar open.
Voor zij het vertrek verliet kuste zij hem
nog eens en sloeg nogmaals haar arm om
zijn hals. Zij hoorde hem weer zuchten,
terwijl hij de deur sloot.
Inmiddels waren Daan en z'n moeder
naar de keuken terug gegaan. Daan ging
op de leuning van de stoel zitten, die het
meisje zo juist had verlaten, terwijl juf
frouw Norton in het vuur staarde. Een
minuut of wat zwegen beiden; dan zei ze
zenuwachtig:
Het zaakje staat me niet aan, Daan.
De nieuwe huurders zijn een apart soort.
Dat zijn ze, bekende Daan lachend.
Maar er steekt geloof ik, geen kwaad rn
hen."
Ik heb het niet op vreemdelingen,
fluisterde zij, alsof zij bang was, dat beide
huurders achter de deur stonden te luis
teren. Herinner je je.... o neen, dat was
voor jouw tijd.... Ér was een huurder bij
juffrouw Hawkins.... een rustige, kalme,
oude heer vond iedereen hem, maar hij
ontpopte zich als een Egyptenaar of zo
iets uit de buurt van de Nijl.
Nu wat zou dat?
Toen de politie naar hem kwam zoe
ken vonden zij zoveel bommen, dat heel
Stepney er mee had opgeblazen kunnen
worden. Juffrouw Hawkins zegt, dat ze
't tot op heden niet is te boven gekomen.
Zij denkt dat hij een nihilist was.
Nu, mijnheer Landon is geen nihilist
of iets van die aard. Wees maar niet bang,
dat wij opgeblazen zullen worden; een
heer reist niet rond met bommenen
een dochter.
En het meisje! zei juffrouw Norton,
op het laatste woord van Daan voortgaan
de. Ik kan niet anders zeggen dan dat zij
een mooi en aantrekkelijk klein ding is.
Niet zo erg klein, moeder, beweerde
Daan enigszins verstrooid, terwijl hij z'n
pijp aanstak.
Maar heb je ooit een meisje zien
doen, wat zij doet! Ze kan wel vijftig zijn
in plaats van vijftien of zestien; zo overal
verstand van en zo gemakkelijk in haar
optreden. En dan die revolver! Zo maar
direct ergens op los willen schieten, alsof
ze een zeerover was!
...Ik zou hem de huur op kunnen zeg
gen. 't Beste is, dat ik het morgenochtend
maar doe, voor er iets kan gebeuren.
Er zal niets gebeuren, moeder, zei
Daan ernstig. Zij lijken voor ons vreemd,
omdat zij anders zijn. Het komt mij voor,
dat buitenlandse meisjes ik bedoel
meisjes, die op 't vasteland zijn opge
groeid, vrijer en meer ongedwongen in
haar optreden zijn dan onze meisjes. Ook
ouder voor haar leeftijd en beter be
spraakt. Onze meisjes zijn min of meer
langzaam en schuw.
Dat strekt onze meisjes tot eer, ver
klaarde juffrouw Norton. Het zou me spij
ten als een van de meisjes van Selby Gar
densZij hic'.d even op, want zij was
een eerlijke vrouw. Niet dat er iets was,
in hetgeen juffrouw Landon zei of deed,
waarop je iets aan kon merken. Zij was
een volmaakt lief kind.
Dat was ze, stemde Daan toe. U moet
bedenken, dat zij heel anders opgevoed is,
dan onze Engelse meisjes. Er was iets bij
zonder bekoorlijks in die ongedwongen,
vastberaden manieren van haar en zij is
een mooi meisje.... eigenlijk nauwelijks
nog maar een bakvisje, niet waar?
Ja, dat vind ik ook, gaf z'n moeder
toe. En ze was zo vriendelijk, toen ze
kwam vragen of ze hier binnen mocht ko
men. Ik kan niet ontkennen, dat ik direct
met haar was ingenomen; ze is, net als je
zegt, zo lief en mooi. Maar die revolver!
Zwijgend zat Daan te roken. Hij
traohtte zich met de nieuwigheid van de
vreemde huurders vertrouwd te maken
en met hun manier van doen.
Zeg Daan, er is nog iets, begon juf
frouw Norton opnieuw. „Hoorde je haar
over een graaf spreken! Mensen, die een
graaf tot vriend hebben, komen ge
woonlijk niet als huurders in Selby Gar
dens. 't Is me een raadsel, Daan".
„Och, dat weet ik niet", zei Daan ge
ruststellend. „Graven hebben op het vas
teland niet veel te betekenen, geloof ik.
Ik bedoel, dat zij daar veel gewoner zijn
dan hier en 't is voor een vreemde edel
man heel goed mogelijk, dat hij arm is.
Maar juffrouw Norton schudde beden
kelijk het hoofd.
En dat mijnheer Landon zoveel zorg
had om de deur te sluiten en de grendel
erop te doen! Ik vind dat verdacht. Waar
is hij bang voor? Dat er gestolen zal
worden?
Inbrekers komen toch niet, waar
niets te halen valt. Zolang ik hier woon
is er nog nooit in Selby Gardens inge
broken en het zal er waarschijnlijk ook
nooit gedaan worden. Ja, ik noem het
verdacht. Als het geen bommen zijn, dan
zal 't wel iets even gevaarlijks zijn. Ja
hoor, ik geloof werkelijk dat het 't beste
is, om hem morgenochtend de huur op te
zeggen.
Welke reden wilt u dan opgeven? U
kan hen toch niet zonder motief op straat
zetten. U kunt bezwaarlijk zeggen, dat
hun uiterlijk u niet bevalt.
Waarom niet? vroeg zijn moeder
overmoedig.
Omdat 't niet waar is, zei Daan
lachend. U weet evengoed als ik, dat
u bijzonder met het meisje waart inge
nomen. Dat zag ik heel goed aan u; en
het zou vreemd geweest zijn, als 't niet
zo geweest was.
Ik geef toe, dat zij alles in haar
voordeel heeft, zei juffrouw Norton, en
mijnheer Landon heeft heel vriendelijk
gesproken en was heel beleefd; maar dat
zijn vreemdelingen altijd. Neen, Daan,
laat ik hem de huur maar opzeggen.
Nu. als u het graag wilt, zei hij
met een knikje. Maar doe het niet mor
gen; geef hun een week tijd
In die week kan de hele buurt wel
in puin liggen, beweerde juffrouw^ Nor
ton.
Laten wij dat maar riskeren moe
der, en vergeet niet, dat ik wel een oogje
in 't zeil zal houden. Ik geloof, dat ik een
oude heer en een kind wel kan regeren
hè? Neen, geef hun maar een week tijd.
Nu als jij 't zegt Daan, zei de moeder
met ogen die glansden van trots. Maar
maak er mij geen verwijt van, als wij
met bed en al in de lucht vliegen!
Ik geef u de verzekering, dat 't
niet zal gebeuren, beloofde hij lachend.
Hoe 't ook zij, als wij de lucht in gaan,
dan gaan zij mee de hoogte in. Bah, wat
een onzin Een zenuwachtige oude heer
bijna al die vreemdelingen zijn ner
veus, geloof ik en dat meisjeja zij
is een buitengewoon kind met aparte
manieren, maar zij is nog maar een
bakvisje helemaal niet gevaarlijk.
III.
De week uitstel, waarvoor Daan had
gepleit verliep en de rflst van Selby
Gardens was niet door een bom of zo iets
verstoord. Bovendien was juffrouw Nor
ton gewoon geraakt aan. ja bijna ver
zoend met haar huurders en hun vreem
de manieren. Feitelijk gevoelde zij zich
gedrongen tegenover Daan te bekennen,
dat de vreemdelingen tot nu toe de
laatste drie woorden met nadruk en
hoofdknikkend uitgesproken in elk
opzicht uitstekende huurders waren.
Zij hadden weinig noten op hun zang.
waren heel kalm en rustig en belden
niet voor elk wissewasje.
Erg gemakkelijk wat de kost aan
gaat en stil ook. Als juffrouw Stella niet
de hele dag buitenlandse liedjes zong en
in twee sprongen de trap afvloog, of
zich met een gilletje langs de leuning
naar beneden liet glijden, zou je niet
merken, dat er huurders in huis zijn.
verzekerde juffrouw Norton. Ja, die
mijnheer Landon is een echte gentle
man.
En juffrouw Stellanu, moeder
tje, beken maar eerlijk, dat zij uw goeie
hartje heeft gestolen, plaagde Daan haar
lachend.
Juffrouw Norton deed een poging om
ontkennend haar wenkbrauwen en schou
ders op te trekken, hetgeen een jammer
lijke mislukking werd. Want van de
tweede dag van haar verblijf af, was de
goede vrouw onder de bekoring van het
jonge meisje geraakt en was nu reeds
ha#ir vurige bewonderaarster en toege
wijde slavin geworden.
Na een tikje op de keukendeur was
Stella binnen gekomen, terwijl de toe
bereidselen voor een kerrieschotel in vol
le gang waren. Zonder verdere inlei
ding had zij juffrouw Norton met de
vraag verrast:
Madame, hoe vindt u deze jurk! Eer
lijk zeggen, hoor.
Juffrouw Norton liet haar blik over het
slanke figuurtje gaan en het was haar
aan te zien, dat haar bewondering enigs
zins door onwillige critiek werd getem
perd.
Heel mooi, prachtig, juffrouw Stella,
begon ze en aarzelde dan; waarop Stella,
die al heel eigen met haar was, begon te
lachen.
Maar niet geschikt voor Engeland,
zegt mijn vader. Wat een rare mode hou
den ze er hier toch op na, juffrouw! Maar
Peppino zo noem ik vader altijd
zegt. dat hij zeker weet, dat u het ook zou
vinden. En nu vraagt vader, of u zo vrien
delijk zou willen zijn, mij op z'n Engels
te kleden. Ik veronderstel, dat er in de
buurt wel goede confectiemagazijnen zul
len zijn. waar iets goeds te krijgen is.
Natuurlijk juffrouw, zei juffrouw
Norton. Fletcher en Brown in de Com
mercial Road is een fijne zaak, waar u
zeker kunt slagen.
Zoudt u die pan met dat heerlijk rie
kende goedje niet weg kunnen zetten en
met mij naar de winkel gaan?
Dit is een kerrieschotel voor uw di
ner verklaarde juffrouw Norton met een
waardigheid van een chef-kok. Neen, die
pan kan ik nu niet aan z'n lot overlaten,
dan zou 't bederven. Maar ik zou om elf
uur mijn huishoudelijke boodschappen
kunnen doen en u dan meenemen.
U is een engel, madame; precies elf
uur glijd ik de trap ai!" en zij trippelde,
fluitend als een schooljongen, de keuken
uit.
Niet zonder trots wandelde juffrouw
Norton met haar aangebeden huisgenootje
de deur uit en het is onbegrijpelijk, waar
in die enkele ogenblikken die hoofden bo
ven de ondergordijntjes vandaan kwamen,
om dit nieuwste van Selby Gardens in
ogenschouw te nemen.
Na enige huishoudelijke benodigdheden
te hebben gekocht, stonden juffrouw Nor
ton en Stella gearmd voor de etalages van
Fletcher en Brown. Na een critisch on
derzoek besloot juffrouw Norton binnen
te gaan.
Doch het viel de goede weduwe in dat
magazijn niet mee, want het bleek, dat
juffrouw Landon niet gemakkelijk te
bedienen was. De meeste voorgelegde sta
len en modellen bekeek ze minachtend
en of de wanhopige chef al beweerde dat
het de laatste Parijse modellen en dessins
waren, zij glimlachte maar en schudde
ongelovig haar mooi kopje. Na lang zoe
ken, waarbij ongeveer het hele personeel
in 't tuig kwam en waarmee zelfs de di
recteur van de zaak zich bemoeide, koos
zij enige gemaakte jurken en bestelde een
paar op staal, welke moesten gemaakt
worden. Met een zucht van verlichting
vertrokken de dames en werden door de
directeur zelf uitgeleide gedaan.
Als 't nu maar naar uw vaders zin
is, juffrouw, zei juffrouw Norton enigs
zins angstig. Wij hebben veel geld be
steed zij wist op de kop af, hoeveel
want u koos altijd het duurste.
Ik ben gauw tevreden, zei Stella on
bezorgd. Het beste is goed genoeg voor
mij. O, vader vindt het wel goed. Hij
gaf me twintig pond mee, voor 't geval,
dat wij contant moesten betalen.
Twintig pond! hijgde juffrouw Nor
ton, terwijl ze overwoog, dat haar huur
der dan toch wel in goede doen moest
zijn. Dat is veel geld, juffrouw! Maar
natuurlijk behoefde u niet contant te be
talen, want ik ben een vaste klant van
Fletcher al jaren.
Natuurlijk vertrouwden zij u, stem
de het meisje gretig toe; wie zou dat
niet? Nu, ik hoop, dat vader ditmaal te
vreden is. In ieder geval heeft hij nu z'n
zin en moet hij er genoegen mee nemen,
al was ik het met alles niet eens.
Ik ben er vast van overtuigd, dat het
geen u heeft gekocht, volkomen bij een
jonge dame past, juffrouw; Fletcher en
Brown is een eerste klas zaak. De def
tigste mensen kopen er
O. lieve snoes, het was maar gek
heid, haastte Stella zich haar te verzeke
ren. Hoofdzaak is, dat ik er Engels moet
uitzien.
Juffrouw Norton was gerustgesteld.
Toch keek zij vluchtig naar het bevallige
figuurtje en het opvallend mooi gezichtje,
want in haar hart twijfelde zij zeer sterk,
of Fletcher en Brown juffrouw Landon
wel in alle opzichten Engels konden ma
ken. Het was noodzakelijk, dat zij zich
ook vertrouwd maakte met de Engelse
gewoonten en manieren. Daarom besteed
de juffrouw Norton verschillende middag
uren, om met Stella uit wandelen te gaan
en haar op de Britse eigenaardigheden
attent te maken.
Dit geregeld uitgaan en thuiskomen van
juffrouw Norton en haar jeugdige huis
genoot werd natuurlijk met levendige be
langstelling door de andere bewoners van
Selby Gardens gadegeslagen. Doch bij
geer van allen ontplooide zich zo'n bran
dende nieuwsgierigheid als bij Emily
Baker van No. 16.
Het schijnt erg ,.an" te zijn met die
twee. zei juffrouw Baker, toen zij met
haar' dochter achter de vitragegordijnen
verscholen, juffrouw Norton en het meis
je met haar deftige manieren zagen wan
delen. Ze gaan elke dag samen uit.
Ze doen boodschappen, zei Emily,
verstrooid peinzend, Ik heb hen gisteren
op de Commercial Road gezien, 't, Is een
erg mooi meisje.
Mooi? Ja dat is ze zeker, stemde juf
frouw Baker met jaloers neusophalen
toe, maar een beetje te Frans naar mijn
smaak. Haar jurken.en kijk eens, hoe
ze loopt! Ik zou wel eens willen weten,
wat voor mensen het zijn. Het is een hele
aanpak voor haar, want ze heeft 't nog al
hoog in d'r bol. Maar zij zullen wel goed
betalen, denk ik. Een ogenblik zweeg zij
en vervolgde dan op schijnbaar onver
schillige toon: Ik moet haar eens een vi
site gaan maken; ik moet haar altijd nog
dat haakpatroontje terugbrengen, dat zij
mij heeft geleend. Vanavond kon ik wel
eens gaan; misschien wil je wel mee..
Er verscheen een blos op het gelaat van
Emily, hetgeen haar bijzonder goed stond.
Neen moeder, ik denk niet. dat ik
zin heb 's avonds niet. Op een middag
een
Daan zal je toch niet bijten als hij
thuis is, beweerde juffrouw Baker, die 't
vervelend vond, dat Emily zo chronisch
verlegen was.
Ik begrijp maar niet, waarom jij al
tijd een reden zoekt om hem te vermij
den; die jongen is altijd even vriendelijk
als wij hem ontmoeten. Bovendien zijn
wij niets minder dan de Nortons. Je
schijnt te vergeten, dat je vader bij het
douanekantoor is. Als dat niet goed ge
noeg voor Daan Norton is! En jullie ken
nen mekaar al van jongs af.altijc
samen gespeeld
Dat weet ik allemaal wel, moeder,
verklaarde Emily stamelend en enir -
zins onwillig. Maar nu zijn wij geen k'
deren meer; nu zijn we volwassen
dat maakt een groot verschil. Wat V.
u toch doorslaan, moeder! Ik denk h(
maal niet aan Daan.
Zo, snibde juffrouw Baker ongelo
vig, want ach, de goede vrouw wist. dat
Emily ongeveer aan niets anders dacht
Maar enfin, ik kan best alleen gaan. Ik
moet haar toch dat patroontje terug
brengen. want dat hebben we nu al zo
lang in huis.
Al meer dan een jaar. moeder, mom
pelde Emily, want zij herinnerde zich nog
levendig de avond, toen zij en haar moe
der het haakwerkje waren komen lenen.
Ieder woord, dat Daan, vriendelijk als
altijd, tegen haar had gezegd, kon zij nog
letterlijk herhalen.
Juffrouw Baker ging werkelijk bij juf
frouw Norton op visite, maar had bij haar
thuiskomst weinig stof, om de brandende
nieuwsgierigheid van Emily te bevredi
gen.
Zo dicht als een pot, een echte oester
was ze, verzekerde de moeder van Emily
met ingehouden verontwaardiging. Geen
woord over de nieuwe huurders en als ik
een visje uitgooide je weet hoe voor
zichtig ik dat altijd doe dan maakte ze
op haar hooghartige manier telkens uit
vluchten. 't Enige, wat ze zei, was, dat het
in alle opzichten goede huurders waren.
Was.... was Daan ook thuis? infor
meerde Emily, die haar Zondagse kousen
verstelde.
O ja, en hij was net zo gesloten als
z'n moeder. Ze hebben heel wat verbeel
ding van d'r zeiven, die Nortons. Ik ver
onderstel dat niemand hier in Selby Gar
dens goed genoeg voor hen is, zelfs niet
al ben je bij de douane.
Ik vind dat juffrouw Norton altijd
heel vriendelijk is en.en Daan
Emily kon de geliefde naam nooit zon
der enige aarzeling uitspreken is al
tijd even beleefd.
Waarom ben je dan altijd zo bang
om mee te gaan? vroeg juffrouw Baker
die een echte koppelaarster was en zich
boos maakte, omdat haar dochter niet
toeschietelijk was. Zeg, begin nu alsje
blieft niet te grienen. Je weet, dat je
vader ieder ogenblik thuis kan komen
en dat hij er een hekel aan heeft, als je
met ogen zo rood als een kreeft, aan
tafel zit.
Ze zijn niet rood moeder. Hoe kunt
u zoiets zeggen! Ik wou dat u voortaan
niet meer zinspeelde op iets tussen mij
en Daan.
Mij goed, zei juffrouw Baker. Van
mij zul je zijn naam niet meer horen, als
je dat liever hebt. Maar ik weet werke
lijk niet, van wie jij die bedeesdheid hebt
Een vrijpostiger man dan je vader heeft
er nooit bestaan en niemand zal zeggen,
dat ik een doetje ben. Daar is je vader;
zet gauw een bord in de oven en bier op
tafel.
(wordt vervolgd)
r
