Herfstgeneugten in de keuken
J
Ons Succes-patroon
van deze week
sgsssïsa^rs:
I
Meteoren-regen
viel tegen
Avifauna in staat van
insolventie
Lijdt* niet langer
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
ROMAN VAN CHARLES GARVICE
PAGINA 4
ZATERDAG 10 OCTOBER 1953
Opzegging en ontslagbrieven. Amerikanen willen j en een beeIdJe van ds olifant der repu-
meer geld voor hun waar. Maar Hollywood kan
Nederland kwalijk missen. „Een zieke industrie -
Zelfs de bloemen beginnen te kwijnen. 3-D-rage in
Engeland voorbij. Alle wegen leidden naar Louis B.
Mayer. Symphonie in roomkleur. „Goed genoeg
voor jou en mij en het publiek „Maar niet voor de
knappe koppen'. Centen en sentiment. Jacques
Tad werkt aan een nieuwe film. John Huston: ,<Het
houden van paarden is een dure geschiedenis
MAALTIJDEN MET STEVIGER
ALLURE
Menu
Nuttige wenken
wm
Geautoriseerde vertaling door F. van 4 eisen
CerkijkeT^n wierp zfelaTchuwe 1 ^Een matroos, die bij het vaststellen
r\ l v van leeuwen, een portret van zijn moeder
(Van onze filmredacteur)
Door zes van de tien Amerikaanse film
maatschappijen, die filialen in Ne
derland hebben, is, zoals gemeld,
tegen 1 Januari a.s. het lidmaatschap van
de Nederlandsche Bioscoopbond in he-
ginsel opgezegd.
Houden deze maatschappijen voet bij
stuk, dan betekent dit, dat haar films van
1 Januari a.s. af niet meer hier te lande
zullen worden vertoond en dat het per
soneel van deze filialen op straat komt te
staan. Er zün trouwens al ontslagbrieven
verzonden.
Maar zo'n vaart zal het wel niet lopen,
want de indirecte oorzaak van deze Ame
rikaanse maatregel de televisie zal
er hoogstwaarschijnlijk tevens toe lelden,
dat de mogelijkheid tot het voeren van
verdere besprekingen, die is opengelaten,
in voor alle partijen bevredigende zin
wordt benut.
Indirect is, zoals gezegd, de wurgende
worsteling tussen film en televisie oor
zaak van het conflict. Om met enige kans
op succes het hoofd te bieden aan de con
currentie van de televisie, heeft Holly
wood besloten, de productie te verlagen
zonder de kosten te verminderen. Op
deze wijze hoopt men de kwaliteit van de
te vervaardigen films te verbeteren en
aldus de tanende belangstelling van het
publiek weer op te wekken.
Het spreekt vanzelf, dat deze maatregel
onvermijdelijk een verhoging van de film-
huur tot gevolg heeft en daarover waren
reeds geruime tijd onderhandelingen
gaande tussen het hoofdbestuur van de
Bioscoopbond en bedoelde filmmaatschap
pijen. Van Nederlandse zijde was men
niet ongeneigd, aan deze verlangens tege
moet te komen, zodra de deviezenvoor-
schriften dit zouden toelaten. De Ameri
kanen verlangden echter een verhoging
van het huurprijs-percentage over de hele
linie, terwijl de Nederlanders de voorkeur
gaven aan een zogenaamde „glijdende
schaal", hetgeen wil zeggen, dat zij be
reid zijn, desnoods een aanmerkelijk ver
hoogd percentage der ontvangsten aan de
Amerikanen af te staan, als hun films een
financieel succes blijken, maar dat in het
tegenover gestelde geval dit percentage
dient te worden verlaagd.
Tot 1 Januari hebben de onderhande
laars van beide partijen de tijd oni tot een
vergelijk te komen. En dat er niet alleen
van Nederlandse zijde water bij de wijn
zal worden gedaan, daarvoor zal het drei
gende spook van de televisie wel zorgen.
In de gegeven omstandigheden kan Holly
wood een afzetgebied als Nederland, hoe
betrekkelijk klein ook, maar kwalijk mis
sen.
Door Washington is het Mekka van de
film officieel voorzien van het eti
ket: „zieke industrie". Van de 7.000
actieve leden van het Screen Actor's
Guild, de vakvereniging van filmacteurs,
hebben er op het ogenblik slechts 216 een
contract. Bij 20th Century Fox zijn 500
leden van de staf ontslagen. De filmpro
ductie is er van 60 per jaar verlaagd tot
hoogstens 25. Metro-Goldwyn-Mayer heeft
in haar Culver City-studio 2.700 man aan
het werk; enige tijd gelden waren het er
nog 5.000.
De zuinigheid heeft haar intrede gedaan
in de sprookjesstad van roem en luxe. De
bloemen beginnen te kwijnen in de studio-
tuinen, want zelfs onder de tuinlieden zijn
er ontslagen gevallen.
Misschien dat al die bezuinigingen voor
Hollywood uitkomst brengen. Zij stellen
de kopstukken immers-in staat financiële
reserves te kweken om zich in hun be
legerde burcht staande te houden. Tot er
uitkomst wordt gebracht door de een of
ondere nieuwe vinding: telemeter, groot
doek of 3-D ..of door alleen maar goede,
aantrekkelijke films.
De rage van de 3-D-films met speciale
brillen, schijnt intussen, althans wat
Engeland betreft, alweer voorbij te
zijn. Eén van Hollywoods voornaamste
maatschappijen, de 20th Century Fox, heeft
tenminste onlangs aangekondigd, dat haar
nieuwste film „Inferno" in genoemd land
als een „vlakke" film zal worden gedistri
bueerd, hoewel deze rolprent in drie di
mensies was opgenomen tegen een extra-
uitgave van een millioen gulden. „De
film zou", aldus 20th Century Fox,
slechts een beperkt afzetgebied vinden,
als ze in 3-D werd vertoond, aangezien
het aantal bioscopen, dat daarvoor is in
gericht, niet meer dan 120 bedraagt. Als
een vlakke film kan ze in duizenden the
aters worden vertoond".
Maar volgens de Engelse filmjournalist
Leonard Mosley lijkt het er veel meer op,
dat „Inforno" de eerste 3-D-film, die
goed is geregisseerd en die een boeiend
verhaal vertelt geen foefjes nodig heeft
om goede ontspanning te bieden. De spe
ciale brillen verminderen eerder het genot
van de toeschouwker dan dat zij het ver
hogen.
N Nederland herleeft de bezettingstijd.
Clark Gable holt de trappen van het
Maastrichtse stadhuis op en neer en
Lana Turner rent over de Markt in Delft.
Tientallen Nederlanders verdienen aan
Metro-Goldwyn-Mayer een aardig dag
geld.
blikeinse partij
Louis B. ging grotendeels schuil ach
ter zijn schrijftafel, maar ik kon zijn
machtige schouders zien, waarop zijn
forse kop scheen geplant zonder de hin
derlijke tussenkomst van een hals. Zijn
haar was dik en sneeuwwit, zijn gezicht
blozend en zijn ogen achter de bril met
amberkleurige randen staarden met een
soort heftige nietszeggendheid naar Freed,
die hem een rapport toonde van de cassa-
ontvangsten van zijn laatste muziekfilm,
die toen in New York werd vertoond".
„Groots! Ik zag 'm", zei Mayer, Freed
met zijn arm wegvagend. „Ik zei je al,
dat die film een wonderbaarlijke succes
zou worden. Hier!", riep hij uit, met zijn
wijsvinger op zijn borst kloppend. „Ze
treft het publiek hier!"
Hij hief het witte hoofd op en keek naar
de roomkleurige muur voor hem, of hij
een projectiescherm voor zich had.
„Vermaak"!, vervolgde hij, verrukt over
wat hij op dat scherm scheen te zien en
het gezicht trekkend van een man, die
diep ontroerd was door wat hij zag. „Het
is goed genoeg voor jou en mij en het
publiek. Niet voor de knappe koppen".
„Het is niet goed genoeg meer", riep
hij, een onzichtbare persoon nabootsend,
die beweerde, dat het veroveren van de
harten van het publiek niet goed genoeg
meer was. Met een bezwerende vuist
sloeg hij op zijn bureau en keek mij aan.
„Laat me je eens wat zeggen! Prijzen!
Onderscheidingen! Lint.en! We hebben
hier twee films gehad. Een Andy Hardy-
film met de kleine Mickey Rooney en
„Ninotchka" met Greta Garbo. „Ni-
notchka" kreeg de prijzen. Blauwe linten!
Purperen linten! Maar welke film maak
te geld? „Andy Hardy" maakte geld. En
Geen linten"!
„Ha, zei Mr Freed.
„Zes-en-twintig jaar in de studio" ver
volgde Mr Mayer. „Ze luisterden altijd
naar me. Irving Thalberg (de in 1936 over
leden filmproducent, die sterren maakte
van Norma Shearer, met wie hij trouwde.
Joan Crawford en Clark Gable) zou nooit
een film maken, als ik er tegen was. Ik
was gek op die jongen. Hij werkte. Nu
willen ze alleen maar cocktail-partijen en
hun naam in de kranten".
Mayer keerde zijn machtige schouders
naar mij. „Ze maakten een Andy Hardy-
film. Andy's moeder is stervende en ze
laten in de film Andy buiten de deur
staan. Staan Ik zei ze „Weet je niet,
dat een Amerikaanse jongen, zoals hij, op
handen en knieën valt en bidt? Ze luis
terden naar me en lieten Mickey Rooney
Andy Hardy had gebeden. „Het grootste
moment in de film
Hij stond op en ging weer in zijn stoel
zitten. „Niet goed genoeg jammerde hij.
„Laat in geen geval de goede, onvervalste
Amerikaanse moeder in haar huis zien.
Vriendelijk, lief, offervaardig, liefdevol".
Mayer schepte even adem en zijn ge
laatsuitdrukking vertoonde achtereenvol
gens moederlijke vriendelijkheid, liefheid,
offervaardigheid en liefde.
Daarna, naar Arthur Freed en mij glu
rend, ging hij voort „Nee Sla de moe
der op haar gezicht Hij gaf zichzelf een
uppercut tegen de kin. „Smijt het oude
dametje de trap af Hij wierp zichzelf
in de richting van de Amerikaanse vlag.
„Smijt moeders goeie, eigengemaakte kip
pensoep in moeders gezicht Hij wierp
een denkbeeldig bord soep in het gezicht
van Mr Freed. „Ga op de moeder staan
Trap haar Dat is kunst, zeggen ze,
Kunst
Hij trok zijn witte wenkbrauwen op,
fronste ze, wiebelde met zijn schouders als
een danseres en maakte met zijn handen
geheimzinnige gebaren in de lucht.
„Kunst herhaalde hij en gromde woe
dend
„Net wat u zegt", merkte Mr Freed op.
„Het publiek weet het. Kijk maar naar
de ontvangsten. Het publiek geven wat 't
wil? Neen. Niet goed genoeg". Mr Mayer
snoof verontwaardigd. „John Huston. Hij
zou „Quo Vadis" maken. Wat hij al niet
met die film wilde uithalen Zijn idee
was, de christenen voor de leeuwen te
werpen. Anders niets. Ik smeekte hem
zijn opvattingen te wijzigen. Ik viel op
handen en voeten voor hem. Ik zong
„Mammy" voor hem. Ik liet hem zien, wat
een hart waard is. Ik kroop voor hem op
handen en knieën. Ma-a-my Met tranen.
Nieets. Geen hart Hij bedankte me, om
dat ik hem de film afnam".
Tot zover het beeld, dat Lillian Ross
geeft van één der grootsten onder de gro
ten in filmland. Waaraan onzerzijds geen
woord behoeft toegevoegd om de lezer
duidelijk te maken, dat centen en senti
ment de zuilen zijn, waarop het Holly-
woodse film-imperium rust.
In de 45 jaar van zijn leven is John
Huston bokser, soldaat, beeldhouwer en
doedelzakspeler geweest. „Zelfs al kreeg
ik er géén geld voor, dan zou ik nog films
maken. Ik ben gek op films, zelfs op de
zorgen, die ze meebrengen.
Ik verdien een massa geld, maar het
houden van paarden is een dure geschie
denis. Ik heb daarom de twintig renpaar
den, die ik in de „States" had, verkocht.
Eten dat ze doen! Ik werd er bijna door
gedwongen om op een zolderkamertje te
leven".
John Huston is zo dol op paardrijden
dat hij eens een film te paard heeft wil
len regisseren. Maar dat bleek te ver
moeiend voor het paard.
De verwachte meteorenregen heeft
weinig van zich laten merken, hoe
wel het hoogtepunt tegen midder
nacht werd verwacht. Op de stcrre-
waehten te Leiden en te Utrecht zijn
tientallen waarnemers aan het werk
geweest, maar zij zagen slechts eens
in de vijf a tien minuten een meteoor
De ingewikkelde wegen, bewandeld door
allen die in dienst staan M. G. M.
hebben jaren lang onvermijdelijk geleid
naar het kantoor van Louis B. Mayer, het
vroegere hoofd van de productie, die bijna
twee jaar geleden de studio verliet om
zich in New York met de leiding van het
driedimensionale filmproces Cinerama te
belasten.
Het kantoor van Louis B. Maver, waar
Lillian Ross, zoals zij in haar boek „pic
ture" vertelt, de grote man eens heeft
bezocht, is ongeveer half zo groot als een
flinke bioscoopzaal.
„Ik trof hem daar achter een hele reeks
deuren aan 'in gesprek met Arthur Freed,
een producent van muziekfilms voor M.
G. M. Hij zat achter een reusachtig room
kleurig bureau, uitziende over een bijna
eindeloze vlakte perzik-kleurig tapijt. De
muren waren met roomkleurig leer be-
kleed. Er was een roomkleurige bar, een
roomkleurige open haard met roomkleu
rige vuurtangen, room kleurige leren
fauteuils en een roomkleurige piano. Ach
ter het bureau van Louis B. stonden een
Amerikaanse vlag en een marmeren beeld
van de M. G. M.-leeuw„ Het bureau zelf
was beladen met vier roomkleurige tele-
foons een kerkboek, verscheidene foto's
acques Tati, de maker van ,,'t Is feest
vandaag" en „Meneer Hulot met va-
cantie", is te St Jean Cap Ferrat in
een villa, die uitziet over de haven van
Villefranche, met vacantie geweest. Zijn
vrije tijd bracht hij door met zwemmen,
luieren en tennissen. Maar Jacques (Mon
sieur Hulot) Tati heeft zijn vacantie niet
geheel in ledigheid gesleten. Hij werkte
namelijk aan het scenario van een derde
film, waarin men de geschiedenis van een
man zal zien uitgebeeld, verteld door een
kind.
In October krijgen onze maaltijden een
steviger allure dan in de afgelopen maan
den Erwten en bonen dragen l»pirtoe het
hunne bij, evenals een lekkere dikke pap,
vooral wanneer we daarbij de strooplepel
hanteren.
Misschien eet U in dit jaargetijde wat
minder vaak een sla, maar de flinke por
tie groente, die in de zomer Uw dis sierde,
mag in koude dagen niet kleiner worden.
De tijd, dat groente als bijzaak, als toe-
kruid werd beschouwd, is voorbij.
1. Vermicellisoep.
Varkensfricandeau - aardappelen
andijvie;
Vruchtensla.
2. Rest vlees - aardappelen - koolraap -
jus;
Turfjes met bessensap.
3. Aardappelen - gestoofde prei - jus;
Rijstebrij (met rozijnen).
4. Gestoofde vis - aardappelen - wor
teltjes
Geboorde appel met vanillevla.
5. Bruine bonen - (aardappelen) - sla van
kropsla en biet - jus;
Gruttenpap.
6. Dikke soep met groenten en genaxt-
balletjes;
7. Gebakken bacon of ontbijtspek - aard
appelen - rodekool - jus;
Griesmeelpudding.
ten goede te komen, worden erwten of
bonen steeds met melk gecombineerd,
hiertoe komt in het eerste bonenmenu
een melktoespijs voor.
6. We nemen aan dat U in de dikke soep
een scheut melk zult verwerken. Zijn
er niet genoeg bonen over, dan zal een
portie aardappelen voor de nodige
voedzaamheid zorgen. Reken bijv.
voor 4 liter soep kg. bonen en 1 kg.
aardappelen.
7. Kook kool kort. Door lang koken en
nastoven vermindert de voedings
waarde. Reken voor rode kool uur.
Zet hem op met een bodempje water,
ui, laurierblad en een lepel havermout.
Voeg pas na een half uur, wanneer
de kool gaar is, azijn of appel toen en
laat de groente nog een korte tijd sto
ven met boter of margarine. Doe er,
als U het lekker vindt, ook een beetje
suiker bij. Sommige huisvrouwen ge
bruiken ook kruidnagel en peper in de
rode kool en binden hem bij met aard
appelmeel.
Hoe het zij, met op deze wijze gekook
te kool zult U succes hebben.
Gisteren heeft een dier raadslieden
van de heer G. van den Brink, directeur
van de N.V. Britimij, ten overstaan van
de rechter-commissaris, mr U. W. M.
Stheeman en de beide curatoren, in hei
paleis van Justitie te AmsP. dam het on*-
werp-accoord, dat de crediteuren ven
„Avifauna" drie weken geleden was aan
geboden, ingetrokken. De N.V Britimij
verkeert derhalve met ingang van giste-
ten in staat van insolvent en het fail
lissement zal normaal worden afgewik
keld.
De activa van de N.V zullen thans wor
den gerealiseerd, zodat de preferente cre
diteuren binnenkort een uitkering kunnen
ontvangen. Zoals bekend is Avifauna voor
405.000 verkocht aan de gemeente Al
phen aan de Rijn. De bestaande vorderin
gen der crediteuren bedragen in totaal
ruim 700.000. Het tekort zal worden be
taald met bepaalde delen uit de winst, die
de hoedenzaak van mevrouw Van der
Brink (maison Van der Brink C.V.) af
werpt.
De eerw. zuster Tarcisia viert op 15
October in het Dominicanessenklooster te
Tiel haar gouden professiefeest. Zuster
Wenceslaus, eveneens Domonicanes her
denkt op 11 October in het Katholieke
Weeshuis te Leiden haar veertigjarig
kloosterfeest.
Op 18 October zal in het klooster te
Tiel het jubileum van beide zusters
die ook zusters van elkaar zijn worden
gevierd.
Advertentie
door rheumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt regelmatig Togal,
dat verdrijft in al die gevallen snel en
afdoende de pijnen. Togal baat waar
andere middelen falen. Zuivert door de
nieren, is onschadelijk voor hart en maag.
Bij apoth. en drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88
John Huston, de filmregisseur („Moulin
Rouge"), die in Hollywood meer dan
f 10.000.- per week verdient, maakte on
langs tegenover Engelse journalisten ge
bruik van het privilege van een rijk man. i
Hij bleef zeuren, dat hij zo arm was.
Op de vraag, wat dat voor lange, smalle j
dingen waren, die hij rookte ze zagen j
er uit als goedkope sigaren, maar bleken
dure sigaretten te zijn klaagde hij:
„Hemel, wat die me niet kosten! Geen
wonder dat ik bijna blut ben. Ze komen
uit Amerika en worden me over heel
Europa nagezonden. Overal moeten er in-
oo zijn handen en knieën vallen. Mayer j voerrechten op worden betaald Kosten
sprong uit zijn stoel op en knielde op het me evenveel als een Havana, eer ik er h
perzikkleurige tapijt, om te laten zien, hoe eerste trekje van kan nemen
De film „Niontchka" met Greta Garbo (links) moge prijzen gewonnen heb-
bon. Mickey Rooney (rech-ts) bracht als Andy Mardyx het geld binnen bij heerlijk bij.
Louis B. Mayer.
1. Varkensfricandeau dient geheel gaar
gebraden te worden. De braadtijd be
draagt voor kg. pl.m. 30 minuten,
voor een dik stuk iets langer dan voor
een smal stuk. In een herfstvruchten
sla zijn een paar druiven erg lekker.
2. De rest varkensvlees kan in de jus
opgewarmd worden of koud gegeven.
Geef er de liefhebbers mosterd ol
mixed pickles bij. Turfjes maken we
door van ons oude brood, reepjes te
snijden en deze in boter, margarine of
olie aan alle kanten bruin te bakken.
(De korst kunnen we dan ook rustig
aan het brood laten zitten dit wordt
toch hard). Wie van zachte turfjes
houdt kan er meteen de bessensapsaus
over schenken, wie harde turfjes pre
fereert. zal ze aan tafel pas begieten.
3. Neem een citroen in huis en trek een
'deel van het gele schilletje (zonder wit)
in de rijstebrij af. U kunt op het laatst
behalve gewone suiker ook nog de in
houd van een pakje vanillesuiker in
de pap oplossen.
Gebruik de citroen verder bij de vis.
wanneer U een oven hebt, kunt U
daarin tegelijkertijd de vis en de ge
vulde appelen gaar maken. Kies een
appelsoort met stevig vlees, bijv. een
sterappel, reinet of bellefleur. Als vul
sel voor de klokkenholte kunnen wor
den gebruikt een mengsel van suiker
en kaneel, rode jam of oranje-marme
lade. U z'et de appelen toch wel in de
vuurvaste schaal of pan voordat U ze
vult?
Na een verblijf van een half uurtje
in de warme oven zijn de appelen
gaar. Geen oven? Geen nood; ook bo
venop het fornuis kunt U het gerecht
bereiden, maar dan met een deksel op
de schaal of pan.
Een koude, vrij dikke vanillesaus is er
Van een dun wollen stofje of jersey is
dit bijzondere jurkje erg mooi.
Uit de zakken komt een franje, welke
men ook van de zelfde stof kan uit
rafelen, of van een afstekende kleur er
tussen kan zetten. Ook kan men de klep
nog met kraaltjes of lovertjes versieren.
De bals beeft een opstaand boordje,
welke men open en dicht kan dragen.
De mouw is aangeknipt. De rok
heeft achter en voor een plooi.
Dit model is verkrijgbaar in maat
38, 42, 44, 46, 48 a 0.85.
C 778
5. Om aan het lichaam zoveel mogelijk
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan 1,op een kaart, wat meer geplakt wordt is
waardeloos. «Mwi
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd. Patronen worden
niet geruild. J
KLEIN NEST
We kunnen niet allemaal zijn zoals
u moeder, mompelde Emily, terwijl zij
zich haastte aan moeders bevelen te ge;
hoorzamen. In alle ernst benijdde zi.l
haar moeders zelfvertrouwen. Alleen de
bedeesden kennen de zielesmart, die
door hun zwakheid wordt geleden.
's Avonds na de levering van Fletcher
en Brown, kwam Stella in de keuken.
Daan die zat te eten, stond onmiddellijk
op en bemerkte, dat zij er anders uitzag
dan gewoonlijk, doch zijn mannelijke be
krompenheid veroorloofde hem met de
oorzaak ervan te ontdekken. Stella keek
hem zwijgend aan, met een mengeling van
een beroep op z'n scherpzinnigheid en van
vrouwelijke toegevendheid. Eindelijk be
gon ze ernstig:
Ziet u niet, dat ik nieuwe kleren aan
heb, mijnheer Norton? Kunnen ze uw
goedkeuring wegdragen?
ja, nu u er mijn aandacht op vestigt,
zie ik het. Hoe ik ze vind? O, wel leuk.
Vindt u zelf ook niet?
Ze zijn afschuwelijk, zei Stella kalm,
maar ze zijn goed. Madame Norton heeft
ze gekocht en nu ben ik Engels.
Zo lelijk zijn ze niet, merkte Daan op
en u ziet er altijd.enfin, u heeft een
spiegel nietwaar? In ieder geval waren uw
andere kleren zeer mooi en aantrekkelijk.
Haar zilveren lach klonk hem tegen, ter
wijl zij heel preuts en stijf op een stoel
ging zitten en daarna haar lange jurk over
ha—^"mijnheer Norton, wat bent u dom
od 't gebied van dameskleren! Mijn an
dere jurken zijn chic en deze is.nu ja,
heel netjes. Zij wierp een zijdelingse blik
op juffrouw Norton en haastte zich er bij
te voegen. Nu ben ik een echte Engelse
jongedame en kan u mij gerust meenemen
naar de.hoe heet die mome straat ook
weer?. o, ja. Mile End Road. Gaan
we vanavond nog?
Wel ja, 't is nog met laat, zei Daan.
Haal maar gauw uw spullen.ik bedoel,
vraag het eerst aan uw vader.
O, Peppino zei, dat ik mocht ver
klaarde z'ju wej in zyn schik zijn, want hi,
had vanavond veel te schrijven. Maar ik
zal mijn mantel moeten aantrekken.
Best, als u maar niet eist, dat ik ae
mijne aandoe, zei Daan. Duurt dat werk
langer dan een half uur?
P« punt van een rose tongetje kwam
blik naar juffrouw Norton en vloog de trap
op.
Je verwent dat kind, Daan, beweerde
juffrouw Norton verwijtend.
Dan heb ik er nu twee om te verwen
nen, lachte Daan hartelijk. Wat kan je van
zo'n bakvisje anders verwachten dan bok-
kesprongen. Maar 't is toch een lollig kind.
Zal je goed op haar passen, Daan?
vroeg juffrouw Norton bezorgd. Daan be
gon te lachen.
Zou ik de kinderwagen niet meene
men moeder?
Mile End Road was niet verben Stella
verkortte de weg door haar vrolijk ge
snap en naieve critlek op alles wat zij zag.
Er ontging haar **"1 lso°
t van het te drinken aantal borrels geen j die zijn verbazing te boven was trok
i rekening had gehouden met de weer haar hand door ^narm Qp_
ihaaandaInn ^HuTTef ïrifeen armf u i stootje. Ik moet zeggen, dat u het roy-
haar aan. rii6r, geei nnj t ni0(7j. TUpn npnnv voor iedar zou
lis niet gewend om in het gedrang te ^Jmvoldoemie geweest zijn. Die smul-
I zTmompelde: Graag, stak haar arm j partij zullen de kleintjes hun levenlang
schermend'1 op Ifaa^^eérbHklmnd^trok Dat*hoop ik, zei Stella. - Wat zien
aan; Z°U hPt Z°iZeinrdifnedEt^k bffil,dS«-ae
-iti^fzou^D^LfoSdellk^if
straat? Het is hier erg... neen niet vro- teerd hebben, maar het meisje aan zqn
dat er n.ooit
ngzaam „uw—, ^v£n' vervreemde postzegels voor bun
Is juffrouw Baker een oude kennis luur vader? Dan zal ik 'm mee naar
bik maar toch wel leuk om eens te zien. arm hij was een eenvoudige Sast^.rt>®
Maar waarom bonken de mensen zo jongeman - iets zei hem. dat het niets
tegen elkaar aan zelfs de vrouwen? In voor juffrouw Landon was. om ie Mue
Parijs... Zij hield op. want zij vond. dat j End Road op verse gebakjes getracteeid
et veel. Bij voorbeeld:
Zeg is het hi|r de gewoonte, dat de
dames de heren een arm géven? Wil ik
het bij u ook doen mijnheer Norton? vroeg
zij op een toon, alsof zij hetzelfde wilde
doen als alle merisen.
't Is ntet nodig voor wij in de drukte
kometi, antwoordde Daan practisch. Hier
zijn we er, vervolgde hij, toen zij uit de
soaarzaam verlichte zijstraat opeens in de
voile lichtgloed van de bekende Mile End
Road kwamen. Hoe vindt u het hier?
Zij keek naar de geweldige drukte om
haar heen. Veel slenteraars, maar meest
haastige mensen, die hun Zaterdagavond-
boodschappen deden. Dan waren er de
venters met alle mogelijke en onmogelijke
artikelen, die hun waar op de meest luid
ruchtige wijze aan de man trachtten te
brengen. De meeste mensen waren fat
soenlijk, ofschoon zeer eenvoudig, zoal niet
sjofel gekleed. Maar het voornaamste ken
merk van de grote menigte was „onrust
zowat op ieder gelaat lag een uitdrukking
van haast, van bijna koortsachtige ge-
jaagdheid; zelfs de mannen en vrouwen,
die uit de café's kwamen en hun monden
afveegden, keken met een eigenaardige
onvoldaanheid om zich heen.
Nu, hoe vindt u het hier? vroeg Daan
glimlachend, want de ogen van 't meisje
bewogen zich vlug, doch kalm van de ene
naar de andere kant.
Het is een boulevard, ja, zei ze
enigszins verstrooid. Het lijkt op Pa
rijs, maar het is toch heel anders. Er is
niemand, die goed gekleed is. Gekleed
is het woord nog niet eens. Ja ze hebben
kleren aan, dat is alles! Zijn het allemaal
arme mensen?
De meesten wel, zei Daan. Pas
t
de vergelijking onbeleefd zou zijn
Och, dat is zo onze Engelse manier
van doen verklaarde Daan. Wij letten
niet zo bijzonder op manieren. Maar zij
menen het, niet kwaad, voegde hij er
vaderlandslievend bij.
Ja, dat merk ik. zei ze. En wat
hebben ze het allemaal druk. Het is. of
er geen een voor z'n plezier wandelt.
Ze kijken allemaal zo ernstig, zo. hoe
zegt u dat ook weer? ...zo in gespannen.
De meesten doen boodschappen voor
hun huishouding, verklaarde Daan. alsof
dit doel een excuus voor hun zwaarmoe-
dig uiterlijk was.
NL Maar zij -lachen met: geen glim
lachje zelfs? protesteerde zij. In Pa
rijs. in Wenen, houden ze elkaar aan om
een praatje te maken. Kijk nu eens daar
die man daar in die kruidenierswinkel,
met welk 'n gezicht hii die zakjes in de
mand van de vrouw gooit
Hij heeft het druk, doet al wat mi
kan om de mensen van dienst te zijn.
En kijk eens naar die kinderen, kom
eens mpu
Met iets dat het midden hield tussen
een lachje en een zucht, trok zij hem
mee naar 'n banketbakkerswinkel, waar
voor een groepje kinderen stond. Mot
begerige ogen en half geopende mondjes
keken zii naar de stapels gebakjes en
koekjes waarvan zii de smaak misschien
nooit geproefd hadden
Ach die arme stumperds! hijgde
Stella Zn hebben honger: knk die
ogen eens! En die mondjes ze watertan
den van verlangen! Wacht.
Vlug trok Zr. haar hand terug, nam
haar beursje en was ogenblikkelijk te
midden van het groepje, waar zij al n t
zilvergeld ronddeelde, dat zij bij zien had.
Gaat maar gauw naar binnen,
smeekte ze bijna, -en koop zoveel je
maar lust hoor.
Vol verbazing en ongelovig knepen de
kleine handjes de geldstukken vast en
dan, nog steeds met hun hoofdjes naar
de freefster gekeerd, alsof d« eigenaars
overtuigd waren, dat zij krankzinnig
moest zijn, drongen de kinderen tegelijk
de winkel binnen.
Metvochtigp ogen bleef Stella de ge
lukkige kleintjes nastaren, doch Daan,
te worden.
ja maar ze zijn met zo lekker als
ze er uit zien zei hij om goed te praten
dat hij op haar onuitgesproken wens met
inging. Kom maar mee!
Aarzelend liet zij toe dat hij baar van
het betoverende toneeltje, dat de
smullende kinderen boden wegleidde.
U doet beter met. dat beursje weg
te houden, anders kaapt de een of ander
het weg. Of, geef m\j het maar bever.
tiet hindert niet; er zit toch mets
meer in, zei ze. Maar toch reikte ze hem,
als 'n gehoorzaam kind het beursje toe.
Daan stak het in zijn zak en hield zijn
hand er bovenop.
HOOFDSTUK IV
De gedachte, voor niet gastvrij, om niet
te zeggen krenterig te worden aahg<;~
zien is voor een normaal man onhebbe-
Het zal dan ook wel om die reden-
geweest zijn dat Daan voor een hel ver
licht e banketbakkerswinkel bleef staan
en op ongedwongen manier zei:
Wat zou u denken van frambozen-
taartjes of iets in die geest? Ze verkopen
hier buitengewoon lekker gebak; t is de
fijnste zaak-
Ik heb nooit „neen" gezegd wanneer
er sprake was van frambozentaartjes en
ik ben te oud om er nu mee te beginnen,
antwoordde Stella lachend.
Zij gingen binnen en haar ogen dwaal
den'met de gretigheid van een kmd over
de schalen en stapels zoetighedein.
Ziet er allemaal even verrukkelijk uit, zei
ze. Van deze zou ik er graag een heb
ben om te beginnen en zij wees naar
een rood romig confessene-product.
Zij namen plaats aan een van de ta
feltjes met wit marmeren bladen en een
jong meisje bracht een collectie gebakjes.
Wat zou u zeggen, als ik ze allemaal
op at? vroeg Stella.
Ik zou er nog zo'n partijtje bij bestei
len en u dan als wij naar huis gaan, bij
een dokter brengen, zei Daan vrolijk.
Echt iets voor een man, om de ver
antwoordelijkheid van zich af te schui
ven, zei ze glimlachend.
Wat heeft een meisje zo piepjong als
IS uututiw
van u' vroeg Stèlla plotseling, nadat zij
een eindje zwijgend hadden voortgewan-
de!5'o ja, wij speelden als kinderen reeds
samen, zei Daan.
js verloofd:
Hè? vroeg Daan onthutst door die
Neen, dat geloof ik niet. Ik heb
vraag,
er
iag- --- -■ - tt twee en a.
tenminste nooit iets van gehoord. Hoe j Qp
Voor
boven nemen. Wel te rusten, madame.
Mijnheer Norton, ik dank u zeer voor de
prettige wandeling.
Wel te rusten, antwoordde Daan, ter
wijl hij z'n pijpje stopte. Ik ben blij, dat
u zich heeft geamuseerd. Wij zullen het
spoedig eens hervatten.
Met twee en drie treden tegelijk wipte
komt u op die vraag?
Dat weet ik niet, antwoordde zij
blijkbaar onschuldig. Ik vroeg het zo j
Meneer Landon zat aan zijn schrijftafel
te werken. Bij z'n elleboog stond een kost
baar kistje, waarvan de initialen, of wel-
mlarjaZdatSisrfew0e°li! beaamde Daan met ^tekens dan ook, zorgvuldig waren weg
f J tA VI - „v, naar huls! Daan ging de brieven halen. Er was een
u voor verstand van mannen, kaatste hij j niet langer durfde blijven en naar nu rekening yan dg waterleidmg voor z'n
terug. f moest. rie naan met de moeder en een dikke brief voor meneer
Ik ben geen piepjong kind! pro- Toen zij weg wawandelden zij Landon. Het viel Daan op,
testeerde zij verontwaardigd. En u, mijn-j bedienende juffrouw af en wanu
Heer Norton, bent ook zo heel oud nog j langzaam huiswaarts,
niet. Ik geloof, dat u zit te snakken om
op deze gebakjes aan te vallen.
Drie is mijn getal, verklaarde Daan
en nam een gebakje. We zullen limonade
nemen; u zult anders van dorst omkomen,
voor wij thuis zijn.
Stella knikte en deed een aanval op het
gebak- Daan zag, dat zij het vorkje ge
bruikte, dat bij het gebak was gelegd, doch
in gewone zaken als onnodig werd weg
gelaten. De andere bezoekers keken met
belangstelling en bewondering naar het
mooie gezichtje. Stella's interesse was we
derkerig, want omgeving en publiek wa
ren haar geheel vreemd. Zij scheen het
hier heel prettig te vinden. Met een per;
manent glimlachje op haar gelaat nam zij
alles in zich op; niets scheen haar te ont
gaan.
Op een gegeven ogenblik kwam een
meisje de winkel binnen. Haar blik ont
dekte onmiddellijk Daan en Stella en zij
maakte een onwillekeurige beweging om
ongemerkt weg te gaan. Zij scheen zich
echter te bedenken, bloosde heel sterk en
ging naar de toonbank.
Wat een mooi meisje is dat, dat daar
aan de toonbank, zei Stella zacht,
Daan keek en uitte een soort gemompel
van herkenning.
Een kennisje van ons. Hij stond op
en met een tikje op haar arm, zei hij-
Dag Emily juffrouw Baker, hoe maakt
u het?
Emily keerde zich om en huichelde ver
rassing.
O, bent u 't mijnheer Norton.
Wij zitten hier gebakjes te snoepen,
verkondigde Daan, hetgeen absoluut over
bodig was, aangezien iedereen, die over
een normaal gezichtsvermogen beschikte,
dat duidelijk kon waarnemen.
Mag ik je juffrouw Landon, onze
nieuwe bewoonster voorstellen.... juf
frouw Baker.
Stella gaf haar een vriendelijk knikje en
verschoof haar stoel om plaats voor het
meisje te maken.
Neen, ik moest eigenlijk maar niet
gaan zitten, zei Emily verlegen. Ik heb
haast en kwam alleen maar, om koekjes
te halen voor morgen; wij snoepen 's Zon
dags altijd koekjes bij de thee.
Wat leuk! zei Stella. Krijgen wij
morgen ook koekjes bij de thee, mijnheer
Norton?
Natuurlijk, als u het graag heeft. Ik
denk, dat moeder ze wel in huis zal heb
ben, zei Daan.
Stella schoof de gebakschaal naar Emily
en nodigde haar op haar ongedwongen
manier Uit, de heerlijke zoetigheden eer
aan te doen, waaraan het meisje enigszins
verlegen voldeed.
Juffrouw Baker woont bij ons aan de
overkant, verklaarde Daan aan Stella.
Dus een buurmeisje van u, zei Stella
en vroeg zich nieuwsgierig af, waarom
dat mooie meisje telkens bloosde en zo
zenuwachtig deed. Bakvisjesachtig richtte
zij een nieuwsgierig vragende blik op
Daan, maar hij was heel gewoon en vol
komen op zijn gemak zoals altijd.
Zij zaten nog enige tijd bij elkaar en
dan verklaarde Emily, dat zij werkelijk
Ja, dat is ze wel,
een soort onv-erchilligheid, die juffrouw
Landon prettig aandeed.
Op een gegeven ogenblik, toen zij op
een zeer druk punt waren, stonden twee
mannen vlak bij hen, die zeer opgewonden
met elkaar spraken en gesticuleerden. Het
waren biijkhaar vreemdelingen.
Stella draaide zich half om en keek naar
hen. Op hetzelfde moment liet ze een zwak
gilletje horen en klemde zich vaster tegen
naan 3311.
Wat is er? vroeg Daan. Heeft u zich
bezeerd?
O neen, neen, antwoordde zij. Maar
die twee mannen, daar en zij knikte in
hun richting spraken in een taai, die
ik ken; een taal die men in Londen niet
verstaat, want het is de taal van een heel
klein land.
Welk land dan? vroeg hij nieuws-
gierig.
Kroatië, verklaarde zij, terwijl zij
omkeek naar de mannen.
Nooit van gehoord, zei Daam
En ik meende een van die mannen
te herkennen, zei ze peinzend. Maar ik
kan me niet herinneren
Nu, het. is niet zo verwonderlijk, als
u denkt. In dit gedeelte van Londen
wemelt het van vreemdelingen en vooral
-gebruiken zij Mile End Road als operatie
terrein. Er lopen er hier veel te vee] rond.
Zij waren nu in wat stillere straten ge
komen, maar zij hield Daans arm nog
steeds stevig vast en babbelde al maar
door En Daan luisterde geamuseerd naar
haar kinderlijke en soms zonderlinge uit
latingen.
Zo bent u terug? vroeg juffrouw
Norton - en heeft u zich goed geamu
seerd' Wat heeft u daar op uw manteltje?
Frambozen O! En room ook, zei
Stella doodkalm.
En dat op uw nieuwe manteltje! jam
merde juffrouw Norton en haastte zich, de
kleverige substantie te verwijderen.
't Is de moeite niet waard, madame,
vond het meisje.
Raadt u eens hoeveel gebakjes ik heb
cegeten?
Je moet voorzichtig met haar zijn,
Daan? vermaande juffrouw Norton.
Wees maar niet ongerust, moeder;
kinderen kunnen heel wat snoeperij ver
dragen.
Kinderen! Ik ben geen kind! protes
teerde juffrouw Landon. Daar is de post
bode, vervolgde zij, waarom bonst hij toch
elke keer op de deur, alsof iedereen in
huis doof is?
gekrabd.
Ben je daar, Stella? vroeg hij zonder
op te kijken. Prettig gewandeld?
Prettig is het woord met, Peppino. Dit
gedeelte van Londen, waarover zoveel
wordt gesproken is een wonderlijke buurt.
Hier is een brief voor u.
O! zei hij en nam de brief vlug van
haar aan. Met z'n rug naar haar toege
keerd, opende hij de dikke enveloppe. Zij
bevatte verschillende andere enveloppen
met vreemde postzegels erop. Hij las de
brieven, zuchtte even en wierp vervolgens
brieven'en enveloppen in de brandende
haard.
Slecht nieuws, vader? vroeg het meis
je, terwijl zij haar arm om z'n schouders
sloeg.
Direct slecht, mag ik,met zeggen,
antwoordde hij met een gedwongen glim-
lachje, maar niet bevredigend. Met een
levendig gebaar, niet ongelijk aan de be
wegingen van de twee vreemde mannen,
die Stella zo even op straat had gezien,
zei hij: „Geduld, kind, moet neg steeds ont
wachtwoord zijn. Maar niet zo lang meer,
hoop ik," voegde hij er bij. Dan nam hij
weer plaats aan de schrijftafel en zette
zich aan z'n werk.
Peinzend sloeg Stella hem gade en open
de haar lippen alsof zij iets wilde vragen,
maar zij klemde ze weer op elkaar. Dan
kuste zij hem en ging naar bed.
V.
Maanden waren verlopen en het was
volop zomer geworden. Juffrouw Norton
dacht er met een zekere schrik aan, dat zij
haar huurders destijds met 'n week de huur
had willen opzeggen, want tot nu toe wa
ren het niet alleen de beste huurders, die
zij ooit had gehad, maar zij was do] op
Stella en durfde er niet aan denken, dat
zij ooit van het lieve meisje zou moeten
scheiden.
Soms heb ik net een gevoel, of het
mijn eigen kind is, zei ze wel eens tegen
Daan Als je zusjeZij hield even op en
zuchtte bij de herinnering aan het wichtje
dat bij de geboorte was gestorven, als je
zusje was blijven leven zou ik gewild heb
ben dat ze evenals juffrouw Stella ge
weest was, altijd even lief en vrolijk.
Ja 't is prettig voor u, zo'n aardig
meisje in huis.
O, ze is bijna de hele dag bij mij in
de keuken, altijd is ze er dol op, om mee
uit winkelen te gaan en ook om met jou
te wandelen.
(wordt vervolgd)
