Functie van reclame in
economisch bestel
In Nederland weinig invloed
de kostprijs
het
op
Tilburgse Hogere Textielschool
vierde 75-jarig bestaan
Huurdersstaking in
ALPHEN AAN DE RIJN
hotelhouders mogen niet
Mensen op mij n weg
I
Belgrado wil het aansturen
onderlinge overeenkomst
op
Reclame kost één procent van
alle consumptieve uitgaven
Dr DREES terug in Nederland
TE OPTIMISTISCH ZIJN
Ontmoeting met nzoon van Allah
Besprekingen kunnen de verhitte
gemoederen doen afkoelen
PAGINA 5
DONDERDAG 15 OCTOBER 1953
Zestiende Nederlandse Reclamecongres
Van fabrikant tot consument
Moraliteit en dames-
hoedje
GROTE BOTERSMOKKEL
NAAR BELGIE
Met goed fatsoen
„Onderkast' tot slot
Ook mogelijkheden voor toekomstige
ingenieurs
Horecaf congresseerde i?i Gelre hoofdstad
Verteringen lopen terug
Toekomstdroom van
ir Den Hollander
„Inclusief" weer
algemeen?
Grote invloed
Leerlingen afgewezen
DE KWESTIE-TRIEST
Culturele vorming
Brandend maagzuur
blust U in een mum...
16e NEDERL. RECLAME
CONGRES TE DEN HAAG
Reclame schept massale
vraag
Geen „hezettings-vacuum
J. M. VAN DEN BORN
Directeur van de
veeartsenij kundige dienst
Bezoek aan Zuid-Afrika historische
gebeurtenis
(Van onze verslaggever)
DEN HAAG, Woensdagavond.
In een der zalen van het Kurhaus in Scheveningen in een temperatuur
die bijna naar de zee deed verlangen, zij het dan dat de zon helaas ver
stek liet gaan is vandaag het zestiende Nederlandse Reclame-congres
begonnen, uitgaande van het Genootschap voor Reclame. En deze eerste
da* bracht de congressisten meteen in de goede sfeer want het bestuur
had hun een aantal sprekers voorgezet, die ieder voor zich bepaalde ge
zichtspunten hadden op het wezen der reclame en op datgene, wat zij van de
reclame-mensen eigenlijk zouden wensen, uitgaande van het congres-thema:
„De functie van de reclame in het economisch bestel
Er waren drie inleiders, personen, die op het gebied van de reclame
zelf het een en ander hebben gepresteerd of uit de aard van hun functie
in staat zijn een goede kijk op de verschillende facetten van het reclame-
wezen te krijgen. Dat was op de eerste plaats de voorzitter van de Raad
van Bestuur van Unilever N.V., dr Paul Rijkens, terwijl verder als inleiders
funeeerden dr E J Tobi, bedrijfseconomisch adviseur en prof. dr J. F. ten
Doesschate, director van de Ned. Hoogovens. Bovendien spraken nog
i iir en verwelkoming van het congres prol. dr G. Brou-
woorcen ei °P iiet Departement van Economische Zaken en de
wers, secr.-generaai r
burgemeester van Den Haag, mr F. M. A. Schokking.
Er was
een zeer grote belangstelling
apziide van de leden van het Ge-
Va«t«ehao en andere geïnteresseerden,
toen" het congres gisterochtend met een
korte toespraak door jhr W. van An-
dringa de Kempenaer, voorzitter van het
Genootschap voor Reclame werd geopend.
Met grote aandacht hoorden de congres
sisten daarna de woorden van burge
meester Schokking, die meteen nu hij
toch eenmaal in een gezelschap van des
kundigen vertoefde aandacht vroeg
voor het probleem: overheidsreclame en
bedrijfsreclame.
Prof Brouwers wierp in zijn openings
woord enig licht op de rol die de reclame
in de nabije toekomst kan spelen als sti
mulans en stabilisator der economische
bedrijvigheid.
Vervolgens was dan het woord aan een
man die de waarde van de reclame zeker
ken* namelijk dr Paul Rijkens, de voor-
zitle- van de Raad van Bestuur van Uni-
levc N.V., die sprak over de invloed van
de reclame op de prijs van het merk
artikel Zijn visie op het reclame-wezen
wa< zeer- positief en hij meende dan ook
dat juist de reclame het de consument
makkelijk maakt zo gemakkelijk, dat
deze in zijn leustoel kan blijven zitten
zich te oriënteren over de verscheiden
heid van het aanbod.
Massale vraag schept de reclame, was
zijn stelling en dit is voor de consument
vee' beter dan dat deze zich op verbrok
kelde vraag moet oriënteren. Hij kwam
dan ook zoals wij reeds meldden tot
de conclusie, dat de reclame een uiterst
nuttige functie verricht, ook voor de con
sument heilzaam werkt en dit, terwijl de
kosten nationaal gezien verrassend
gering zijn, namelijk 1 pet der
sumptieve uitgaven in Nederland.
Er was gelegenheid tot het stellen van
vragen na de rede van dr Rijkens. En uit
de antwoorden op die vragen stippen wij
nog aan, dat dr Rijkens meent, dat een
artikel, dat eenmaal door reclame ingang
heeft gevonden (de merkartikelen) zeker
op kwaliteit zal blijven. Een fabrikant,
die het anders zou doen, zou een zeer
kortzichtige politiek voeren- Wanneer
ppnmaal de reclamekosten na de intro-
du-lie van het artikel - belangrijk ge
daald ziin, is het dan niet mogelijk tege-
liikertiid de prijs van het artikel te ver-
lager?, was een andere vraag Neen, was
h»t antwoord, want het duurt jaren (in
Amerika b.v. drie jaar) voor men de
introductie-campagne gedeeltelijk te
boven is.
Een heel ander licht deed dr E. J. Tob.
weer op het reclame-wezen schijnen, mij
wee» op de toestanden vroeger, ai® veel
meer een binding brachten tussen detail
list er consument, terwijl tegenwoordig de
fabrikant zich via het merkartikel on
middellijk met de consument verstaat. En
het hoogst bereikbare, voor de fabrikant
Prof. Ten Doesschate, een der
inleiders op het Nederl. Reclame
congres, had het tijdens zijn toe
spraak gehad over de emotionaliteit
der vrouwen in verband met
reclame. Wij plukken uit de vragen
reeks na afloop van de inleiding
van prof. Ten Doesschate dit
bloempje:
Vraag: Acht u de daad van een
etaleur, die zeer dure dameshoedjes
etaleert, immoreel, dit gezien in
verband met de emotionele instel
ling van de vrouw ten aanzien van
op haar toegepaste reclame
methoden?
Antwoord: Kan de vragensteller
mij garanderen, dat mijn vrouw
niet op de hoogte komt van mijn
antwoord? Za ja, dan antwoord ik,
dat ik zó ver niet wil gaan.
vak waren dit onderscheidenlijk de heren
H. Peeters, D. E. Schuitema en D. Schip
per.
Het slot van de middag bracht een ont
vangst op het Haagse stadhuis aan de
Groenmarkt, terwijl de avond weer vele
congressisten verenigd zag binnen de mu
ren van „Pulchri Studio", waar men zich
uitstekend amuseerde bij een speciaal
Reclamecabaret, luisterend naar de in dit
milieu zeer bekend klinkende titel: „Alle
maal onderkast", waarvan de regie in
handen was van Peter Holland.
Vandaag congresseert het Genootschap
voor Reclame verder met een aantal inlei
ders en een gesprek door een vijftal
dames, die haar mening eens over de
reclame willen zeggen en dat gaan doen
onder de veelbelovende titel: „Wat wij er
van vinden".
Twee weken geleden is een groot
scheepse botersmokkel ontdekt, toen
bleek, dat een winkel in Gulpen reeds
verscheidene maanden hoeveelheden
boter had verkocht, die veel groter
waren dan de normale winkelverkoop.
Direct werd een uitgebreid onderzoek
ingesteld en hoewel reeds drie personen
uit Slenaken zijn gearresteerd, bestaat
het vermoeden, dat nog meer personen
bij deze botersmokkel zijn betrokken.
Het gaat in deze zaak over een hoeveel
heid boter van 3.000 kilogram.
is hei, zover te brengen, dat de consument
zijn speciale merk verlangt en niets
anders! Dat legt natuurlijk een zekere
dwang op grossier en detaillist, hoewel
dezer toch altijd nog een vinger in de
pap kunnen houden en tenslotte vrij blij
ven om een merk te verkopen of niet.
Daarom zal het ook altijd noodzakelijk
blijven voor de fabrikant om naast de
reclame, to de consument gericht, ook de
detaillist en grossier in zijn reclame te
betrekken, waarbij spr. echter de waar
schuwing liet horen de detaillist niet te
zwaar te belasten b.v. door het organi
seren van wedstrijden etc., waarbij dan de
detaillist als administrateur dient te fun
geren
Tenslotte hield dr Tobi een pleidooi
voor indirecte sales-promotion: reclame
maken niet alleen voor het eigen product,
maar voor gelijke producten van een aan
tal producenten-
Ook nadat deze spreker zijn gehoor had
voorgelicht, bleek uit een aantal vragen,
dat de aanwezigen het gehoorde goed in
zich hadden opgenomen en op verschil
lend gebied nader ingelicht wensten te
worden.
In de middagvergadering kwam dan
Drof dr J F. ten Doesschate, directeur
van de Ned. Hoogovens, zoals was aan
gekondigd, „Enkele schuchtere opmerkin
gen over de maatschappelijke betekenis
der reclame" maken. Om de waarheid te
zeggen: zó erg schuchter waren de op
merkingen niet, al werden ze dan op
vriendelijke wijze naar voren gebracht.
Prof Ten Doesschate had namelijk zo het
een en ander over de reclame te berde te
brengen, dat nogal raak klonk. Maar
overigens was hij begonnen met mee te
delen, dat hij van mening was, dat de
Nederlandse reclame zich gunstig onder
scheidt b.v, met die in het buitenland,
wat betreft het zich houden aan de regels
van aesthetica en goed fatsoen. Tegenover
vele buitenlandse collega's slaat de Ne
derlandse reclame-beoefenaar te dien aan
zien geen slecht figuur, zo meende hij.
Hetgeen natuurlijk niet wil zeggen, dat
de reclamemiddelen in het buitenland
soms nie' beter zijn dan hier, maar daar
is de markt over het algemeen ook groter.
Spr. zeide, dat jarenlange ervaring hem
geleerd had, dat verschillende merk
artikelen opvallend weinig verschil ver
toonden, terwijl hij verder stelde, dat hij
meer waardering had voor de fabrikant,
die door betere kwaliteit en service de
markt verovert, dan voor degene, die door
handige reclame de greep op de massa
weet te verwerven.
Een waarschuwend woord liet hij bo
ren om niet al te zeer met psychologi
sche middelen de massa te gaan beïn
vloeden. Hij boopte en vertrouwde, dat
men in Nederland de nodige wijsheid en
voorzichtigheid zal opbrengen om in dit
opzicht niet te ver te gaan. Moge het
Nederlandse reclame wezen begrijpen,
dat het een taak vervult, die voor een
groot deel zonder de minste twijfel
maatschappelijk nuttig is (maar dit niet
a priori behoeft te zijn), terwijl die taak
ook gebieden kan raken via psycho
logische beïnvloeding van de massa
die zouden kunnen leiden tot situaties,
die privé-economisch wel te verdedigen,
maar die sociaal-economisch minder
gewenst zijn.
Tijdens een stortvloed van vragen
niet alle konden in verband met het tijd
schema worden behandeld merkte prof.
Ten Doesschate o.a. nog op, dat hij. weinig
voelt voor het afbetalingsstelsel („lk vind
het economisch verkeerd, dat men er toe
tracht te komi n, dat de productie reeds
lang verkocht is, vooreer het inkomen er
is"). En in antwoord op de vraag: „Moet
de reclameman het tegengaan, indien hel
publiek voor een verkoopsysteem kiest,
dat sociaal niet verantwoord is?", klonk
het: „Ik zou streven mijn privébelang in
dit geval achter te stellen bij, wat ik
meen, dat maatschappelijk niet verdedig
baar is".
Nadat men dit alles plus de thee ver
werkt had, stonden de verslagen van de
congres-rapporteurs op het program. Voor
de secties industrie, handel en reclame-
zwermen
(Van onze speciale verslaggever)
In de nijvere textielstad Tilburg heeft men al vroeg begrepen, dat om een goed
kwaliteitsproduct te maken de nodige aandacht aan vakopleiding geschonken
moest worden. Reeds in 1878, toen de Nijverheidsonderwijswet nog ver in het ver
schiet lag deze kwam eerst 30 jaar gebeden tot stand werd daar op initiatief
van de heer B. Strater een Textielschool gesticht, die in de loop der jaren tot een
Iioqere Textielschool is uitgegroeid. Was de school aanvankelijk van plaatselijke
betekenis en stelde de gemeente Tilburg de eerste gelden voor de exploitatie van
een weefschool beschikbaar, later kwamen jonge mensen van heinde en ver hier
studeren en droeg het Rijk het leeuwenaandeel m de kosten bij. De afgestudeerden
uit over het hele land en zelfs ver over onze landsgrenzen.
lang van deze school voor zijn gemeente
niet hoog genoeg kan worden aangesla
gen. De heer J. de Beer-Eras, voorzitter
van de Federatie Nederlandse Wolindus
trie van de Vereniging van Tilburgse fa
brikanten van wollen stoffen, uitte zijn
erkentelijkheid over de invloed van deze
school op het peil van de Nederlandse
wolindustrie en de heer H. G. M, Broek
hoven, voorzitter van het bestuur der
R.K. Lagere Textieldagschool, wees op de
noodzakelijkheid voor een goed kwali
teitsproduct, dat ook de arbeiders een be
hoorlijke opleiding krijgen.
Namens het corps van leraren en ver
der personeel bood dr ir T. W. A. Bor-
gesius een fraaie klok voor de bestuurs
kamer aan, terwijl hij de directeur met
een bloemstuk huldigde.
Met een geestige speech offreerde, de
heer Eijkens, voorzitter van de Tilburgse
Textielstudentenvereniging „Teti", de heer
Mutsaerts, diens portret, geweven dóór de
heer J. Roosen.
Tenslotte hebben Deken Nabuurs na
mens de geestelijkheid van Tilburg en de
heer W. Kars namens het Vezelinstituut
T.N O. hun gelukwensen uitgesproken.
Van Z.K.H. Prins Bernhard waren tele
grafische gelukwensen ingekomen.
(Van onze correspondent).
In de loop van de vorige week ont
vingen de bewoners van de z.g. Brou
werwoningen in het Westen van de ge
meente Alphen a. d. Rijn van de ver
huurder, de Woningbouwvereniging
„Alphen's Belang" een schrijven, waarin
hun mededeling werd gedaan, dat de
huur van 6 tot 7.10 per week zou
worden verhoogd met ingang van 4 Oc
tober j.l. Deze woningen, een honderd in
getal, zijn enkele jaren geleden met
De Herocaf heeft drie dagen lang. in
Gelre's hoofdstad gecongresseerd, aocn
het zwaartepunt van dit congres lag toen
wel in de slotbijeenkomst, gisteren in
„Musis Sacrum" gehouden, waar aller
eerst de voorzitter, de heer J. G. Meyer
uit Den Haag, het licht heeft laten schij
nen op de toestand van de hotellerie in
Nederland.
Er zijn verschijnselen in de Horecaf-be-
drijfstak. die waarschuwen om toch vooral
niet te gaan neerzitten met het veilig ge
voel, dat de toekomst verzekerd is. De
neiging bestaat aan het toenemende
vreemdelingenbezoek in ons land te op
timistische conclusies te verbinden voor
wat betreft de werkebjke voordelen die
de hotellerie er van gen'®*; °e
lijn in het hotelwezen
omhoog en wat er uiteindelijk
overschiet is belangrijk mind<er n_
buitenstaander zich meestal voorst
massa der buitenlanders geeft de
keur aan de middenklasse-hotels, m
herland moeten wij het vreemdelingen-
toerisme zien als een gedeeltelijke com
pensatie voor wat wij aan Nederlandse
seizoengasten verliezen. Een ander ver-
scmjnsel blijkt uit het gestadig teruglopen
Ï?i7 ^Jlrteringen in de bedrijven van
vin rteze tanrti1' Bepaalde fStetten wer-
ken deze tendens in de hand en het ziet
er niet naar uit. dat dit een verschijnse
van voorbijgaande aard is verschbnsel
In nauw verband staat hiermee de
snelle uitbreiding van nieuwe logies-
vormen als bungalow-bedrijven en kam-
peerhuizen. Het cijfer van ruim 1 mil-
lioen overnachtingen, dat in 1952 in 180
van de 236 bungalow-bedrijven en kam-
peercentra en kampeer-boerderijen
werd geteld, geeft een aanwijzing om-
trent de vlucht van deze logies-gele-
?enh«den.
Het spreekt vanzelf, dat de grootste be-
w! ing van het congres uitging naar
N.feln de president-directeur van de
sP°orwegen, ir F. C. den Hollander,
snnnn te ze86en over de verhouding
De fa t" 6n hotelbedrijf.
bniek", zo zeide hij, „die zich
teert fn" W6g heeft moeten banen, ver
beert in een bijzondere positie. De sta-
l "7rder dan duur en valt
glechts te handhaven, wanneer er van de
«poorwegen een druk gebruik wordt ge-
In zijn openingsrede, getiteld
„Schijnwerper op de ontwikkeling
van de Nederlandse hotellerie"
zeide de voorzitter van de Horecaf,
de heer J. G. Meijer, dat er, vooral
in de laatste tijd, veel critiek in
het openbaar wordt vernomen op
het systeem van het bedieningsgeld.
Nu moge het waar zijn, dat een
fiscale ingreep op een overigens
goede regeling de toestand heeft
vertroebeld, de bezoekers van de
Horecabedrijven mogen daarvan
de gevolgen niet dragen. Het
gevaar keert zich trouwens weldra
tegen ons, omdat velen het „exclu
sief" als een tekort aan goede
service beschouwen.
Horecaf heeft zich veel moeite
gegeven om voor deze, ook door
de hotellerie allerminst gewaar
deerde situatie, een bevredigende
oplossing te vinden. Het ziet er
thans naar uit, dat het overlea met
de betrokken autoriteit ïot het
gewenste resultaat zal leiden en
het weldra mogelijk zal zijn om het
inclusief afrekenen weer in te
voeren.
rijkssubsidie gebouwd en de huur werd
toen voorlopig vastgesteld. Nu de exploi
tatie grote tekorten aanwijst heeft de
vereniging toestemming gekregen de
huur te verhogen.
De minister oordeelt, dat het tekort
door een meeropbrengst gedekt moet
worden. De bewoners schijnen met deze
verrassing in het geheel niet ingenomen
te zijn en hébben reeds een actiecomité
in het leven geroepen om te trachten
een en' ander ongedaan te maken. In af
wachting van de resultaten hiervan
heeft een deel van de huurders reeds de
betaling van de huur nagelaten. De wo
ningbouwvereniging heeft zich over de
te nemen maatregelen nog niet beraden.
Deze aangelegenheid werkt aansteke
lijk op de bewoners van de onlangs ge
reed gekomen flatwoningen aan de
Prins Bernhardlaan. Het betreft hier 66
woningen, waarvan de bewoners dezer
dagen eveneens bericht ontvingen van
huurverhogingen ad 0.50 per week.
Aan deze verhoging wordt de verklaring
gegeven, dat zij bestemd is voor het
gemeenschappelijk schoonhouden van
de trappenhuizen alsmede voor het en
kele malen per jaar schoonhouden van
de ramen aan de buitenkant.
De bewoners menen echter dat zij de
trappenhuizen zelf wel kunnen reinigen
en men heeft 't voornemen gemaakt, de
huurverhoging niet te accepteren.
Met de industrie wordt steeds een innig
contact gehouden en onlangs is zelfs be
sloten over te gaan tot de benoeming van
een contactleraar, die geregeld de bedrij
ven gaat bezoeken.
Deze verbondenheid demonstreerde zich
ongezocht tijdens de herdenking gister
middag van het 75-jarig bestaan, waarvoor
een bijeenkomst in de aula van de school
werd gehouden.
D- voorzitter van het bestuur der jubi
lerende school, de heer A. Mutsaerts gaf
een overzicht van de geschiedenis van de
school, waarin hij o.m. het pionierswerk
van de heren H. Enneking en C. Janssens-
Minderop in herinnering bracht.
Verder wees de heer Mutsaerts erop,
dat de toeloop van de leerlingen zeer
bevredigend mag worden genoemd- Vrij
wel ieder jaar moet een aantal leerlingen
worden afgewezen, al zijn ze geschikt voor
de studie. Men wil het aantal studerenden
niet vergroten, zonder dat de zekerheid
bestaat, dat de betrokkenen een waardige
plaats in de industrie kunnen innemen.
Een belangrijke stap, welke tot de ver
breding en intensivering van het textiel-
onderwijs heeft bijgedragen, was de om
zetting in 1948 van een 2-jarige cursus in
een 4-jarige. Behalve met de industrie be
staat een uitgebreide samenwerking met
het Vezelinstituut van T.N.O. en met de
Intendance van het Nederlandse leger,
waarvoor op gezette tijden cursussen wor
den georganiseerd.
Met ingang van het studiejaar 1953-1954
is onder goedkeuring van de minister van
Onderwijs de mogelijkheid geopend tot
het volgen van een textielingenieurs-
opleiding voor de studenten van de Tech'
nische Hogeschool te Delft, die de werk
tuigbouwkundige richting volgen en zich
in de textieltechniek willen specialiseren.
Ook de avondcursussen hebben zeer veel
bijgedragen tot opvoering van het peil der
bekwaamheid in de textielindustrie van
Midden-Brabant. Thans zal dit nog verder
kunnen worden verbeterd door de tot
standkoming van de Lagere Textieldag
school, die een 1 ezonde basis vormt voor
een verdere gespecialiseerde studie aan de
avondschool.
Namens de regering feliciteerde de
inspecteur-generaal van het Nijverheids
onderwijs, mr ir M- Goote, het bestuur
met wat hij noemde een voor het nijver
heidsonderwijs bijzonder jubileum. De
kracht van deze school noemde de heer
Goote de sterke verbondenheid van het
onderwijs met het bedrijf.
De directeur, de heer J. Mulder, meen
de te mogen constateren, dat deze school
de noodzakelijke dynamiek van de na
oorlogse ontwikkeling heeft opgebracht
en wees op de wenselijkheid om het La
ger Nijverheidsonderwijs te separeren
van het Middelbaar Nijverheidsonderwijs,
teneinde met succes het hoofd te kunnen
bieden aan de steeds hogere eisen inzake
kwaliteit en specialisatie.
DOOR MARTIN W. DUYZINGS.
CAIRO, October.
Hij zat, gehurkt en in een wolk van treiterende vliegen, in de koesterende
schaduw van de K.L.M.-Oase van Cairo's aerodrome. Men kwam van het
vliegveld langs het brede, stoffige, door een wrede zon geteisterde pad, en
het was de vreemdeling alsof die oude Arabier daar al jaren lang gezeten
had en alsof men hem herkende als een wijze, doch eeuwig ondoor
grondelijke figuur uit een lang vergeten Oosters sprookje. Men aarzelde
even, doch hij maakte met een magere bruine hand een nodend gebaar,
vriendelijk en toch dwingend alsof hij door Allah-zelf daar aan de poorten
van Cairo was neergezet teneinde een ongelovige in de Leer van de Profeet
te onderwijzen. Dan hurkte men onwennig en gespannen naast hem in het
grind en luisterde men geboeid naar duizend duistere dingen. Zijn naam
stond op een beduimeld en uit betere dagen stammend visite-kaartje, dat
hij met trage gebaren uit de onontwarbare plooien-chaos van zijn wijde
burnous viste: Abde Lazim Abdel Hady Fayed, K.L.M.-Dragoman, Tourist
Contractor for upper and lower Egypt, doch hij sprak in een rond en
onbewogen soort van Engels, waarin men meer dan zeventig jaren vol
Britse soldatenvloeken en Amerikaanse toeristen zonder enige moeite be
luisteren kon voornamelijk over Allah en de vele zonden der wereld.
Terwijl hij sprak,' 'n wonderlijke monoloog, die zich dromerig mengde met de
hitte, gleden nog altijd de Negen-en-negentig gele kralen van de Sepha
geruisloos door zijn magere vingers: „Alah... Alah..., yessir, en wie niet
vertrouwt in de Profeet..."
Hij was twaalf jaar, Abde Lazim Fayed, toen hij voor het eerst een ge
zelschap, van verrukking luidkeels kakelende vreemdelingen in het gele
maanlicht langs de hoog oprijzende mysteries-in-steen der Pyramiden
leidde. Sedert die dag spaarde hij, een onbeduidende Arabier, die in niets
anders dan in Allah geloofde, piaster na piaster. „Gij zijt zei men hem
telkens weer als hij naar Cairo terugkeerde, „niets anders dan een dwaas.
Gij gelooft in Allah doch zelfs de Profeet is nog slechts voor de koning
en diens vrienden. Gij kunt, Abde Lazim Fayed, U voor Uw piasters veel
beter bedwelmen met hasjisch, want voor de armen in dit land bestaat nog
slechts dat ene: de korte roes van een klatergouden droom".
Doch Abde Lazim spaarde zijn piasters en zestien jaar geleden kocht hij
van deze piasters zijn eigen stukje grond en terwijl hij zich vervolgens
tien jaar achtereen vergeefs tot de Egyptische autoriteiten wendde teneinde
het schrale stukje land dat hij aan de linkeroever van de Nijl zijn eigendom
noemde, geregistreerd te krijgen, verspeelde hij elke piaster welk hij verder
nog verdiende aan steekpenningen in een land, waar het monster der cor
ruptie zich b(j voorkeur voedde met het leed der armen en onbeduidenden.
„Men moet", zegt Abde Lazim Fayed nu, „in Allah blijven geloven. Mijn
grond werd verbeurd verklaard om nimmer opgehelderde reden, en de
koning is verdreven, and general Naguib is working for the poor people..."
En 's avonds laat wijst men U in de „Hermitage des Pyramides", nog
altijd Cairo's duurste nachtclub, voor de vuist weg wel een dozijn million-
nairs die in Faroeks omgeving op soms weinig elegante wijze hun carrière
maakten en die zich niet gedragen alsof hun invloed en hun bankrekeningen
onder het nieuwe regime ernstig te lijden hebben gehad.
„Naguib", zegt men U daar, in Cairo, „staat voor een bijzonder moeilijke
taak; de weg welke hij koos, is vol met voetangels en chicanes, zijn strijd
is nog niet gestreden".
Doch voor de K.L.M.-Oase ver buiten de stad, aan de rand van het vlieg
veld, hurkt de oude Abde Lazim Fayed tevreden in het grind. „Naguib,
the 'great general, he loves the poor". En de Koning is verjaagd. Allah is
groot
De heide partijen in het geschil over Triest hebben gisteren voorstellen
gedaan, welke mogelijk kunnen bijdragen tot een ontspanning in de nu nog
steeds ernstige toestand. De Italiaanse premier en minister van buitenlandse
zaken, Pella, zeide bereid te zijn aan de door president Tito van Joego
slavië voorgestelde viermogendhedenbesprekingen over Triëst deel te
nemen, mits een van de twee volgende voorwaarden tevoren wordt ver
vuld: óf zone-A moet aan Italië worden overgedragen, of de Joegoslavische
strijdkrachten moeten zone-B ontruimen. Van Joegoslavische zijde is een
wijziging in het Italiaanse vredesverdrag voorgesteld, mits dit in onderling
overleg geschiedt.
Daar de industrie van de komende
tijd steeds meer gebruik zal maken van
de moderne chemische vezels, achtte de
heer Mulder het ook van betekenis, dat
men zich steeds meer toelegt op de
daarbij behorende nieuwe technieken
en methoden. Dit alles klemt sterker
naarmate Nederland het in de strijd
van de internationale concurrentie
.steeds méér moet hebben van kwali
teitsproducten. De school moet zijn een
wetenschappelijk centrum, dat zoekt
naar het beste product en het hoogste
rendement. Tenslotte uitte de heer
Mulder de wens, dat meer aandacht
besteed zal worden aan de culturele
vorming van de studenten.
Burgemeester mr E. H. J. Baron van
Voorst tot Voorst verklaarde, dat het be-
De Joegoslavische regering is tegen 'n
overhaaste bespreking van de kwestie
in de Veiligheidsraad, vóór dat alle mo
gelijkheden voor een directe overeen
komst tussen de bij Triest betrokken
landen zijn uitgeput. Zoals men weet,
heeft de Sovjet-Unie intussen de kwestie
reeds voor de Veiligheidsraad gebracht,
zonder aldus houdt Belgrado vol er
de regering van Tito in te kennen en
zelfs tegen haar Wil.
Een bericht, als zou Tiito Westelijike ga-
van gevoelen, dat besprekingen de thans
wel zeer verhitte gemoederen kunnen
doen afkoelen. Er hebben zich gisteren
wederom incidenten voorgedaan, zowel
te Belgrado als in Triëst. Voor de derde
opeenvolgende dag hebben betogers Joe
goslavische bezoekers van de Britse en
Amerikaanse leeszalen uitgejouwd en
lastig gevallen. De gebouwen worden
streng bewaakt door de politie.
In Triëst is het Woensdag tot vecht
partijen gekomen op een betoging van
ramties hebben gevraagd teigen toekom- groeperingen, die onafhankelijkheid voor
rdinnes neoDen gevraugu s.". Triëst vnrr»t=,„ tnan
stiige Italiaanse ge'biedsuitbreidunig langs
de Adiriatische Zee, werd te Belgrado
tegengesproken.
In de Joegoslavische hoofdstad is men
(Advertentie)
Een of twee Kennies, laten smelten op de
tong. En eer U het weet, is 't leed geleden.
Zo noeft U dus nooit bang te zijn dat iets,
wat U graag lust, eens verkeerd valt. Dat
zuur Is vlugger genezen dan het opkwam.
Daarom, een prettig, veilig gevoel, altijd
Rennies bij de hand te hebben.
maakt. Die weg moet echter behouden
worden, niet echter door limitering van
andere wegen".
De toekomstdroom van ir Den Hol
lander is internationaal rêizigers-ver-
voer met kleine eenheden,
rieel moet intensief geexploiteerd wor
den. „Het grote probleem, waar ook wij
mee worstelen, is niet het vraagstuk v an
de investering, maar van een vermin
dering der bedrijfskosten. Standaardisa
tie, het over en weer gebruiken van
materieel, is van groot belang, een eer
ste stap om er een gezamenlijk wagen
park op na te houden".
Spreker merkte voorts op, dat het er
orn gaat, rekening te houden met hen,
die elke dag van de spoorwegen gebruik
maken en dat het niet in de eerste plaats
te doen is om snelheid, maar om frequen
tie en comfort. „Met betrekking tot het
dienstbetoon moeten ook de spoorwegen
streven naar kleinere eenheden en daar
bij is het streven om te komen tot hoger
gebruik van alles, wat we hebben".
(Van onze verslaggever)
DEN HAAG, Woensdagmiddag.
„Reclame is in het belang van de con
sument en de kosten daarvan zijn in
het algemeen wel besteed". Dit was een
uiting tijdens een belangwekkende re
devoering, die dr Paul Rijkens, voorzitter
van de Raad van Bestuur van Unilever
N.V., hield op de eerste dag van het druk
bezochte zestiende Nederlandse recla
mecongres, dat door het Genootschap
voor Reclame is georganiseerd in het
Kurhaus te Scheveningen.
Na een kort begroetingswoord door
jhr W. van Andringa de Kempenaer,
voorzitter van het Genootschap voor
Reclame was het woord aan nir F M.
A. achokking, burgemeester van t)en
Haag, die de congressisten in zijn ge
meente verwelkomde en opmerkte, dat
ook een gemeente het niet zonder
propaganda kan stellen, waarna de of
ficiële opening geschiedde door prof
dr G. Brouwers, secretaris-generaal van
het departement van Economische Za
ken, die verschillende facetten t.a.v.
de reclame belichtte in verhand met
de hoogconjunctuur der laatste jaren.
In een uitvoerige rede betoogde ver
volgens dr Paul pÜkens het belang van
de consumenten bij de reclame en bracht
hiervoor diverse argumenten naar vo-
ner „Door de reclame kan de consu
ment zich oriënteren over de verschei
denheid van het aanbod op een be
paald moment. In zijn leunstoel geze
ten kan de verbruiker de verschillen
de aanbiedingen uit kranten en cata
logi met elkaar vergelijken. De consu
menten zijn dus, dank zij de reclame,
goedkoper uit dan zonder reclame ver
moedelijk het geval zou zijn. V erder
wordt de consument op de hoogte ge
houden van de veranderingen en uit
vindingen, terwijl hij voorts wordt aan
gespoord tot nieuwe verbruiksgewoon-
ten, die aansluiten op de technische
vooruitgang en een ^verheffing van het
levenspeil betekenen".
Spreker was van oordeel, dat de re
clame de massaproductie van verbruiks-
artikelen mogelijk maakt Het geleide
lijk lager worden van de reclamekosten
per eenheidsproduct vloeit namelijk in
de meeste gevallen niet voort uit de
verlaging van het totale reclamebudget,
maar uit een vergroting van de omzet.
Reclame schept massale vraag in
plaats van verbrokkelde vraag. Verder
is zij onafscheidelijk verbonden met het
merkartikel, waardoor een betere be-
hoeftenbevrediging wordt gewaarborgd.
Sommigen betreuren, dat het merkarti
kel de warenkennis van de consument
en de winkelier overbodig maakt. Er
zit een element van juistheid in deze
kreet, aldus spreker, maar wij moeten
ook bedenken, dat niet de voortschrij
dende technologische ontwikkeling wa
renkennis „met het blote oog" van hoe
langer hoe minder betekenis wordt.
Nu de voordelen van het merkartikel
zo duidelijk vaststaan, is daarmee het
nut van de reclame voor de consu
ment tevens bewezen, want in de mo
derne maatschappij zijn merkartikelen
zonder reclame ondenkbaar. De extra-
kosten, die zij eventueel meebrengt, zijn
voor de consument een verzekeringspre
mie tegen het risico van teleurstelling.
Spreker bestreed, dat reclame „duur"'
zou zijn. In de Ver. Staten bedroeg
in 1952 het bruto inkomen 290 mil
liard dollar en de som der uitgaven
voor particuliere consumptie 218 mil
liard dollar. Aan reclame werd uitge
geven 7,1 milliard dollar. Alle uitga
ven voor reclame eisten dus in het jaar
1952 ongeveer 3 pet op van hetgeen de
Amerikaanse consument voor zichzelf
uitgaf. Wat de verhoudingen in Ne
derland aangaat, blijkt dat in ",e
omzet aan advertenties in de Nederland
se dagbladpers 70 millioen gulden be
droeg, waarbij nog ongeveer 10 mulioen
gulden komt voor periodieken. Geclas
sificeerde advertenties zullen van het
geheel misschien 10 pet uitmaken, zodat
de totale persreclame op 72 mulioen
gulden kan worden gesteld Persrecla
me maakt een soms groot, soms kleiner
deel van de reclamebudgetten uit, doch
gezien het bedrag van .72 nullioen gul
den voor adverenties lijkt het verant
woord de totale uitgaven voor reclame
in Nederland op het ogenblik te schat
ten tussen 120 en 130 millioen gulden.
De totale consumptieve uitgaven der
Nederlandse verbruikers bedroegen in
1952 13 510.000.000. De uitgaven voor
reclame zouden dus volgens deze schat
ting ongeveer 1 pet van de consumptieve
uitgaven in Nederland bedragen.
„Ik kom dan ook tot de conclusie",
besloot dr Rijkens, „dat de reclame
een uiterst nuttige functie verricht en
dat zij ook het directe belang van de
consument op overtuigende wijze dient.
De kosten der reclame, welke, na
tionaal gezien, verrassend gering blij
ken te rijn, worden gerechtvaardigd
door de stijging van het welvaarts
peil, dat de reclame hielp bevorderen".
Triëst voorstaan. Het gebeurde, toen
Italiaansgezinde personen Italiaanse
volksliederen begonnen te zingen en de
politie zich genoodzaakt zag in te grijpen.
Enige personen liepen verwondingen op.
Verder zijn opgewonden Italiaanse be
togers de kantoren van de Slavische han
delsdelegatie in het vrije gebied van
Triëst binnengedrongen. Zij vernielden
de inventaris. Drie personen werden bij
de bestorming van het gebouw tamelijk
ernstig gewond.
Volgens het officiële Joegoslavische
persbureau was de politie, die enige malen
door de handelsdelegatie telefonisch was
gewaarschuwd, pas komen opdagen toen
de inboedel al was kort en klein geslagen
door de betogers, die het gebouw door de
ramen waren binnengedrongen. Voorts
merkte het op, dat Britten en Amerikanen
in een gebouw tegenover de handelsdele
gatie „toekeken zonder enige maatregel
te treffen".
De Joegoslavische regering heeft bui
tenlandse journalisten „voor het ogenblik"
verboden de Joegoslavische zone van
Triëst te betreden.
Het semi-officiële Joegoslavische
persbureau, Joegopress meldde Woens
dagavond drie nieuwe incidenten aan
de Italiaans-Joegoslavische grens. Bij
een hiervan vloag een Italiaans vlieg
tuig boven Joegoslavisch gebied, aldus
het bureau.
De Joegoslavische onderminister van
buitenlandse zaken, Bebler, heeft Woens
dag met de Franse, Westduitse en Turkse
Ambassadeurs de toestand in Triëst be
sproken.
In gezaghebbende kringen in Triëst is
Woensdag verklaard, dat de Brits-Ameri
kaanse troepen de zone-A niet zuilen
verlaten, voordat zij definitief zullen zijn
vervangen door Italiaanse eenheden.
Hoewel reeds familieleden van de be
zettingstroepen de zone verlaten, zijn er
nog geen tekenen die er op wijzen, dat
de geallieerden militairen zich gereed
maken om weg te trekken.
Volgens een bericht van radio-Rome
wordt het aantal Joegoslavische militai
ren, dat langs de grens van het vrije
gebied is samengetrokken, geraamd op
27.000. Het Joegoslavische persbureau
„Tanjoeg" maakte op zijn beurt gisteren
melding van de verplaatsing van twee
Italiaanse pantsereenheden naar de grens
van de zone-A, waar zij „stellingen in
nemen nabij de demarcatielijn".
Bij K B. is met ingang van 1 November
a.s. benoemd tot veterinair hoofdinspec
teur van de Volksgezondheid, tevens di
recteur van de veeartsenijkundige dienst,
de heer J. M. van den Bom te 's-Gra-
venhage.
In 1949 werd de heer Van den Born be
noemd tot inspecteur in algemene dienst
van de veeartsenijkundige dienst, tevens
inspecteur van de volksgezondheid. Hij
werd belast met de bestrijding van de
runder-tuberculose. Een groot werkzaam
aandeel had hij in de voorbereiding van
de wetBestrijding tuberculose onder 't
rundvee, van de tuberculinewet en van
het nationale plan, dat beoogt, de Neder
landse rundveestapel in vijf jaar tijds vrij
van tuberculose te maken.
Ook op internationaal terrein was de
heer Van den Born werkzaam, namelijk
in de O.E.E.S.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Met ongeveer vijf uur vertraging landde
hedenochtend kwart over elf uur
de Super-Constellation PH-TFT „Neutron"
op Schiphol met aan boord minister-pre
sident dr W. Drees en diens echtgenote,
die op uitnodiging van de K L.M. de eerste
tocht mee hebben gemaakt met de eerste
Superconnie, die op de Hjo Amsterdam
Johannesburg werd ingezet
De regering van de Zuidafrikaanse Unie
heeft dr Drees, minister I Algcra en de
Commissaris der Koningin 'n Zeeland, jhr
mr A. de Casembroot en -ehtgenote acht
dagen te gast gehad. Men neeft bezoeken
afgelegd aan Johannesbur Kaapstad en
Pretoria, terwijl ook een eis van twee
dagen is gemaakt door het Krugerpark.
Nadat minister-president Drees - mi
nister Algera en jhr De Casembroot had
den het toestel in Brussel verlaten - was
begroet door de gezant van Zuid-Afrika in
Nederland, kolonel P. Hoogenhout en de
minister van Justitie, mr L. Donker, legde
hij een korte verklaring af over zijn reis
Men is in Zuid-Afrika zeer hartelijk
ontvangen, omdat deze reis als een his
torische gebeurtenis werd gezien. Het
was nl. de eerste keer, dat ministers van
Nederland een bezoek aan de Unie
brachten.
De hoogtepunten van het bezoek waren
het officiële noenmaal op het'kasteel te
Kaapstad, dat nog door de Nederlanders
is gebouwd en de Krugerherdenking op 10
October in Pretoria, waar dr Malan de
eerste steen legde voor het voetstuk van
het nieuwe standbeeld van Paul Kruger.
Dr Drees legde hier namens de Nederland
se regering een krans, waarna hij een rede
uitsprak Tijdens de verschillende recep
ties en manifestaties heeft dr Drees veel
contact gehad met Nederlandse emigran
ten, die bijna allen in hun nieuwe vader
land waren geslaagd.
„Het gehele contact, dat wij gehad heb
ben met de leidende figuren uit regering
en bedrijf" aldus dr Drees. zal ten goede
komen aan de verstandhouding tussen het
moederland Nederland en Zuid-Afrika. dat
zich beschouwt als een volwassen dochter.
In het bijzonder op cultureel terrein zai
er een sterker contact dienen te komen.
Wij zijn niet gegaan om oeyaalde pnoble-
men op te lossen. In persoonlijke contac
ten echter zijn wei versenillende cultu
rele problemen besproken en vraagstukken
over de luchtvaart behandeld. Ik hoop en
vertrouw", zo besloot de premier, „dat
ons bezoek een versteviging van de we
derzijdse banden tengevolge moge heb
ben".
