Eerste kleine succes sedert twee-en-half jaar
Zwakke Belgen met 1-0 verslagen
En.,
vatt10st
Nederlands Elftal dreef op sterk moreel
Laaiende geestdrift en vechtlust
brachten verdiende overwinning
RICHMOND
H'
E
TV-KIJKERS MISTEN DE GOAL
Uucokif^00^-'
SSïïmï
Jioe t ook iy\:i
Op vijf voetbal-fronten
Nederlands trio leidt
Engeland-Hongarije
Géén rede voor
een hoera-stemming
«S föSÏÏZSSSS?-
Eén juichende Belg
Belgen misten kansen op gelijkmaker
hoort er by
Wilhelmus als orkaan
i5p$S# >A
PAGINA
MAANDAG 26 OCTOBER 1953
(Van onze speciale verslaggever)
STADION FEIJENOORD, Zondag tas, in jubelende draf over de graszoden om hun spelers te^hdzen.
rj EVEN MINUTEN en dertig seconden was deze 77e Landen-Derby
i oud, toen een van die meesterlijk verre en zuivere uittrappen van
doelman Liewe Steiger de inleiding vormde tot wat wellicht „Het
doelpunt van 1953" zal gaan heten. De bal overbrugde in een strakke
boog het middenveld, gestuwd in de richting van midvoor Noud van
Melis, die een meter of tien terug kwam om hem op te vangen. Van
Melis zag hoe zijn bewaker Carré hem als een schaduw volgde, zag
óók hoe rechtsbinnen Max van Beurden in zijn snelste sprint naar de
ontstane opening rende en kopte de bal in 'n snelle
achterwaartse beweging rechtlijnig door. Het werd
een sprint duel tussen Van Beurden en Carré; en
Van Beurden won dat. En op hetzelfde moment dat
hij de Belgische stopper van zich afschudde,
knalde de Bosschenaar het leer van korte afstand
hard voorbij de uitgelopen keeper Gernaey: 1 0.
En daarmee was de eerste zege van het Neder
lands Elftal sedert 15 April 1951, ruim twee en half
jaar geleden, een feit. Honderd minuten later
stormden een dol-gelukkige trainer Van der Leek
en een niet minder uitgelaten keuzecommissie
voorzitter Hoolboom, in hun kielzog zelfs ook een
stralende secretaris Brunt compleet met sigaar en
Het was een vrolijk en feestelijk tafereel en van de tribunes zonden
56.000 dankbare Nederlandse supporters met gulle hand minuten
lang een donderend applaus omlaag.
Wat niemand in die achtste minuut had durven vermoeden, was ge
beurd De Oranje-ploeg had haar voorsprong behouden. Zij had hem
met een grenzenloze hardnekkigheid en met een nimmer versagende
onverzettelijkheid verdedigd, grimmig en fel èn met succes. Langs
afgronden en ravijnen was zij gegaan, maar zij had er haar moed en
haar onverschrokkenheid niet bij verloren. En eindelijk zagen haar
56.000 supporters dan weer eens een ploeg aan het werk, die he
Oranje waard was. Door haar geestdrift en vechtlust, haar zelf
vertrouwen en vaart, haar energie en onwrikbaarheid. De Belgen
9.000 in getal, zagen op hün beurt eindelijk weer eens een Oranje-
ploeg, die hun zoals in lang vervlogen dagen schrik vermocht m te
boezemen.
Heel ver, tè ver, moeten wij in onze interland-historie terug bladeren
om een elftal te vinden, dat met zulk een prachtig moreel voor zijn
kans vocht, dat aan een tegenstander zijn wil wist op te leggen. D 11
elftal dééd dat. En daarom is het zijn succes van harte gegund
Eindelijk weer eens een overwinning!
Geert duurzame basis
Pure gold leal Virginia
klaassens,
Geen duivels-vuur
Velen in Nederlan d en Belgie, die zich Zondagmiddag voor het
televisiescherm hadden gezet om de voetbalwedstrijd Nederland
België te volgen, kregen aanvankelijk een teleurstelling te verwerken.
Door een technische storing kwam het beeld niet door en zodoende
moest men genoegen nemen met een radioverslag, waarop verslag
gever Ir A. van Emmenes overging om het uitvallen van het beeld op
te vangen. Het Nederlandse doelpunt viel juist in deze periode van de
storing, welke tien minuten duurde. Het bleek, dat de ontvanger in
Lopik het beeld van de relaiszender op het dak van het stadion niet
behoorlijk ontving. Bij proefnemingen was de verbinding uitstekend
geweest.
In het verdere verloop kwam de reportage zonder storingen door. In
de pauze benutte Siebe van der Zee de gelegenhid om de Belgische
radioreporters aan een t.v.-interview te onderwerpen, mede ten ge
rieve van de Belgische omroep, die deze uitzending relayeerde.
(Van onze speciale verslaggever)
Aanvoerder Loek Biesbrouck begint altijd goed: ook nu won hij de
toss, koos de scherpe zon in de rug en liet de Belgen dus in Zuidelijke
richting aftrappen: 1 minuut over half 3 wees de Stadion-klok. En
Biesbrouck ging ook onmiddellijk goed door, gleed tweemaal kort
achtereen voor de voeten van Rik Coppens en ontnam de Belgische
aanvalsleider met een perfecte sliding de gelegenheid tot een dribbel.
Het was een voorteken: Coppens, de gevaarlijkste en meest ge
vreesde man, hoewel de laatste tijd niet in vorm en physiek bepaald
in slechte conditie, zou er op deze prachtige, warme en zonnige
zomerdag-in-de-herfst niet veel aan te pas komen. En daarmee was
de Belgische voorhoede haar grootste giftand uitgetrokken, bleef er
slechts één speler van allure over: rechtsbuiten Torke Lemberechts,
bij een waardeloze linkervleugel en een te trage rechtsbinnen.
Niet scherp genoeg
Steeds Klaassens
En steeds was het Klaassens, dit met
zijn enorme actie-radius zowel de verdedi
ging steunde als in dezelfde minuut de
aanval s-tuwde. Opvallend was het ver
zorgde plaatsen ditmaal van d'e Ven-loer,
waardoor zijn als altijd enorm harde wer
ken nu eindelijk het verdiende rendemen-t
kreeg Zó had hij in een mets ontziend
duel Coppens van de bal gedrongen of hq
stelde Bennaars in staat tot een verrassend
schot van 30 meter afste-nd, dat Gernaey
ternauwernood met één vuist uit de be
nedenhoek kon tippen. De Nederlandse
voorhoede bleef gevaarlijk, al was Over
beeke met zijn schieten iets te overmoedig
èn te onfortuinlijk. Wat Coppens oogstte
applaus en gejuich voor scheidsrechter -
Ling, toen deze een nieuwe overtreding
van de Belg jegens Terlouw radicaal d'e
kop indrukte.
Belgen nóg slap
Zó'n eindstand hadden wij al lang
niet meer gezien.
Bijna gelijk
Onverzettelijk
Benauwd slot
COLD
tlOlUtlSTR£Mer//
Advertentie.
Oranje boekte eindelijk weer
een voetbal-zege
VAN BEURDEN,
schutter van het
„doelpunt van 1953".
niveau niets zo gevaarlijk als een hoera
stemming. Dit 1—0 succes haalt ons voet
bal nog bij lange na niet uit de put en
het is maar gelukkig dat de cijfers tot
1—0 beperkt zijn gebleven.
En nu moet men waarlijk niet denken,
dat het voor ons zo leuk is of dat wij er
zo'n behoefte aan zouden hebben om na
ons jubelende verhaal uit Wembley over
de „Wedstrijd van de Eeuw" nu weer een
aaneenschakeling van somberheden over
de Oranje-ploeg ten beste te geven, men
moet ook vooral niet denken dat onze
pessimistische voorbeschouwing aan de
vooravond van deze Derby met zo veel
plezier was geschreven. Want van alle
voetbal ter wereld ligt toch dat van onze
Oranje-ploeg ons nog altijd verreweg het
naast aan het hart. En zo is het met elke
rechtgeaarde patriot. Want zelfs binnen
de muren van 't Wembley-stadion en ter
wijl men recht ging zitten om die
glorieuze wedstrijd Engeland-Europa op
zich te laten inwerken, flitste zowel in
het kamp van de tweehonderd daar ver
zamelde Nederlandse kijkers als op de
Nederlandse persbank de vraag over en
weer (en het klonk binnen die super-
Engelse muren bijna als een „heiligschen
nis"): „Hoe is ons Oranje-elftal samen
gesteld?" 's Avonds tevoren had de K.C.
haar elf uitverkorenen gepubliceerd en
zelfs bij het aanschouwen van de Mat-
thewsen en de Ocwirken ging toch naar
dat Oranje-elftal de grootste belangstel
ling en sympathie uit. Want nog altijd
draagt elke Nederlandse voetbal-liefheb
ber zijn eigen nationale ploeg vast en
liefdevol in zijn hart. En nu dat Oranje-
Onze verdediging stond pal, ook tegen Coppens, die links opspringend heeft ingekopt. Steiger, wiens lange jiguur
Terlouw maskeert, heeft de bal echter secuur gevangen. In duel met Coppens is Teba en op eac er gr or z
pYedfort (van wimis „sterke voet" wij geen enkel schot hebben gezien) en ster-van-het-veld Klaassens toe.
elftal dan eindelijk voor het eerst na twee-
en-half jaar weer eens een zij het mini
maal succesje heeft geboekt, nu wil het
Nederlandse voetbal-legioen vooral het
gevaar vermeden zien, dat de K.N.V.B.-
leiding zich in slaap laat wiegen en dat
dit succes een schamel ééndags-vliegje
zal worden.
Maar meet men het Nederlandse voetbal
dan in die verhoudingen naar zijn eigen
waarde, dandient er toch nog wel
heel veel verbeterd te worden!
En dan hebben wij met betrekking tot
de consequenties van deze op zichzelf zo
feestelijke 1—0 zege op de Belgen slechts
één wens en wel een negatieve: dat de
K.N.V.B.-leiding zich door dit succes niet
moge weerhouden van de onveranderd
hoognodige modernisering van de orga
nisatorische vorm van ons voetbal.
GERARD PATTIJN
OE verdienstelijk op zich ook, deze
1o zege vormt geen basis voor een
duurzaam herstel van 't Nederlandse
voetbal-peil Daarvoor had onze verdedi
ging een te' zwakke voorhoede tegenover
zich en miste onze aanvalslinie tegen een
weinig rotsvaste defensie nog te veel
stootkracht, moesten wq nog een te groot
technisch manco constateren en dreef dit
elftal nog te veel op geestdrift-alléén-
Ergens lazen wij in een programma, dat
deze Nederland-België-wedstrijd in de
schaduw van Wembley zou staan. Dat is
natuurlijk waanzin. Men moet het Neder
landse voetbal naar zijn eigen waarde
meten en men moet het zijn plaats geven
in de verhoudingen waarin het past. In
een selectie van Europees super-voetbal
past het niet en in die richting mag ook
geen enkele redelijke wens gaan.
De verhoudingen, waarin men ons voet
bal dient te plaatsen, zijn die van de
Scandinavische en de Britse amateurs en i hij door twee Nederlandse grensrechters
wat er op het continent nog aan amateurs worden bijgestaan. Ongetwijfeld een zeer
Op vijf voetbal-fronten hebben Neder
land en Belgie elkaar in het afgelopen
weekend bestreden. Op vier fronten won
Nederland, bij één gelijk spel. Het kfti»
deze keer werkelijk niet op
Interland-match NederlandBelgië 1
Steden-match Rotterdam—Antwerpen 6—J
Steden-match Amsterdam-Brussel 25i
Jeugd-match NederlandBelgië 21
Scheidsrechters
RotterdamAntwerpen 32
FEIJENOORD, Zondag
In aansluiting op ons bericht van Zater
dag kunnen wij thans melden, dat nu tus
sen de voetbalbonden van Engeland en
Hongarije inderdaad overeenstemming is
bereikt met betrekking tot de arbitrage
van de „wedstrijd van het jaar", welke
op 25 November a.s. te Wembley tussen
Engeland en Hongarije zal worden ge
speeld.
'Het zal inderdaad een Nederlandse
scheidsrechter worden en bovendien zal
fLYER
In één flits langs Carré en Gernaey te ge,
zó scoorde Max van Beurden in de achtste minuut het doelpunt,
dat de zege betekende
EN kleine overwinning. Maar ver
diend, dubbel en dwars. En stellig
-4. verdiend, dan memge overwin-
meer veraienu, -49 Qp de Be,_
nmg die wij tuss *-mant voor de eerste
gen hebben behaald, wat vanmiddag
keer sedert de oorlog was
van een technische meeTdern j wa_
moeit worden to®
geschreven aan de
geestdrift en de
vechtlust, waarop
dit Oranje-elftal
dreef. De Belgen,
door hun over
winningen op Fin
land en Zweden
en hun plaatsing
in 't finale-tour-
nooi van het We
reldkampioen
schap nog ini hun
superiorrteiits be
if gesterkt, wa
ren kennel)]!
het. veld gekomen
met de gedachte,
dat zij dit Neder
lands Elftal ëe~
makkelijk en zon
der veel poes-pas
zouden vloeren,
een mening die
men ook in de
Belgische pers
vrij onverholen
zag verkondigd
'n Kapitale blun
der. Men mag een
Nederlands Elftal
ditmaal onze
beste man....
nooit onderschatten, vooral niet ^I1 deF^^T
by, zelfs niet als dit Nederlands EHtal
naar de allerlaagste trappen van de Euro
pese voetballadder is gedegradeerd.
Bedolven onder het pessimisme was
deze Oranje-ploeg i„ het veld gekomen,
gebukt onder de unanieme voorspelling
van Wéér-een-nederlaag. Het had haar
geladen met een enorme vechtlust en met
een woedende energie. Zq mcOstenzou
zich rehabiliteren! En toen lachte haal
de fortuin toe, de fortuin van dat snel ge
scoorde doelpunt. En de ploeg groeide te
gen de verdrukking in, groeide naar een
zeldzame mate van zelfvertrouwen, naar
een niet meer voor mogelijk gehouden
onwrikbaarheid tenslotte. En wat zq nog
aan technisch vermogen tekort kwam,
vergoedde zij ruimschoots door het tome
loze élan, waarmee zij haar voorsprong
ging verdedigen en de binnen steeds dich
ter bereik komende overwinning ging con-
solideren.
Niets van dit laaiende vuur bij de Rode
Duivels, die lauw en ongeïnspireerd be
gonnen, die door het doelpunt uit hun
evenwicht werden geslagen en die daarna
tegen déze Oranje-ploeg niet de kans meer
kregen om de bakens te verzetten. Geen
vuur, maar ook geen capaciteiten. Want
dit was wel en wij zeggen het niet om
het Nederlandse succes te kleineren, ai
moet men de verhoudingen in het oog
houden de zwakste Belgische ploeg die
sedert de oorlog ooit in een Derby heeft
gespeeld. Zij kampte in de voorhoede met
een waardeloze linkervleugel en met een
rechtshinnen die blijk gaf toch heus wel
over veteranen-leeftijd been te zijn.
En de achterhoede speelde bij vlagen pa
niek van de grofste soort; een achterhoede
die tegen de koele en kleurloze aanvallen
van de Zweden ongenaakbaar was ge
weest, maar die door de vaart en het tem
perament van de Nederlandse storm-linie
van haar stuk werd gespeeld. En wat men
in deze ploeg vooral miste, was het intel
lect van spelers als Chaves en Mermans,
van welke twee de laatste ongetwijfeld
spoedig weer i.n het veld zal worden ge
bracht. Hoorde men een jaar geleden, in
de 2—1 wedstrijd van October te Antwer
pen bij het falen van Mermans de kreet
„Coppens, Coppens!", thans
kon men hier en daar in de
Belgische supporters-rijen
de kreet „Mermans, Mer
mans!" horen opstijgen;
want Coppens faalde van-
daag niet mmder dan zijn
vier mede-aanvallers. Én
met opgeheven hoofd moch
ten Terlouw en Biesbrouck
maar ook Tebak en Klaas
sens vanmiddag om lo voor
half 5 het veld verlaten;
beurtelings en gezamenlijk
hadden zij óe „duivelse
Rik" bedwongen en dat
heeft deze wedstrijd in feite
beslist.
toch heeft de medaille van deze
overwinning haar keerzijde! Want er
is voor het Nederlandse voetbal in
zijn huidige constellatie en op zijn huidige
Illustratief voor de vreemde men
taliteit, die de Rode Duivels in deze
wedstrijd aan de dag hebben gelegd,
was het gebaar waarmee rechtsback
Diricx zich na het eindsignaal van
scheidsrechter Ling van de bal
meester maakte. Traditie is, dat de
speler die op dat moment de bal in
zijn bezit heeft, hem als persoonlijk
aandenken mag behouden.
Elf gelukkige Oranje-mannen
sprongen een gat in de lucht, toen
de strijd voorbij was. Tien Belgen
verlieten met gebogen hoofd het
strijdperk. Maar één Belg liep jui
chend en dansend rond: Diricx.
Zó blij met die bal! En alsof er
geen nederlaag geleden was
en semi-profs is overgebleven. Daarin
dient allereerst een eervolle positie te
worden veroverd.
eervolle uitnodiging voor de K.N.V.B., die
later de namen van het trio bekend zal
maken.
terlouw,
....bedwong
Coppens....
w»**" „w
«J .ufc .öAy
Een Wilhelmus als een orkaan had de
Oranje-hemden de laatste portie „lading"
gegeven en na de eerste mislukte attaques
van Coppens zette Nederland een storm
achtig offensief in. Carré moest een corner
weggeven op een rush van Van Melis en
een keihard schot van Klaassens leverde
in een wilde opeenhoping van speler een
tweede hoekschop op met een schot van
Bennaars dat naast vloog. Coppens kwam
één keer langs Terlouw, maar Steiger
weerde het schot af en bovendien had
scheidsrechter Ling al gezien, dat de truc
van de Belg op Terlouw niet oirbaar was
geweest. Van heel andere makelij was de
snijdende manoeuvre, waarmee Van Melis
en Van Beurden (uit een uittrap van
Steiger) in de 8e minuut de Belgische
defensie overrompelden. In de aanhef van
onze beschouwing vindt men de „Joop" van
het doelpunt uitvoerig beschreven
Onder een storm van enthousiasme ver
overde Oranje het middenveld, waarbij
Biesbrouck zich in verdedigend en Klaas
sens zich in aanvallend opzicht onder
scheidde®. Uitstekende passes op Over
beeke, wiens eerste voorzetten achter het
doei belandden, wisselde de lange VVV-er
af met enige eigen schoten, w-aar Gernaey
zich lang niet ,,-happ" bij voelde. Maar de
Belgen duwden de druk weg, Coppens
bracht met een cirkelende solo-rush heel
onze verdediging aan het wankelen, maar
uit zijn listig centertje kwam Anoul slechts
tot een slap en onbeduidend schot en een
verre kogel van dezelfde Anoul zeilde ver
over de latkruising. Opnieuw was het
Coppens, die onze verdediging in ver
twijfeling bracht en in de clinch ook Ter
louw passeerde, maar ditmaal was het
Thys die het gouden centertje verknoeide:
Steiger wist het schot nog juist met zijn
been te keTen.
Voelde debutant Overbeeke zich op de
rechtsbuitenplaats meteen al in zijn ele-
isWi ment. de andere
nieuweling Gruy-
zen, met zijn 18
jaren de benjamin
van de ploeg, had
nogal wat tijd nodig
om zich aan te pas
sen. De cross-pass
van de Sittarde-
naar op Van Melis
was echter van
prima gehalte en.
óók het zijwaartse
centertje waarmee
de Eindhoven-mid-
voor de bal aan
Bennaars presen
teerde. Maar Ben
naars sprong met
BENNAARS, de vrije schietkans
miste kansen.heel dom om en
treuzelde net zo
lang tot Diricx hem h'et leer voor de voet
wegmaaide Bij alle pogingen tot construc
tief voetbal, waarbij zij het vooral in
zuiver sa-men pel zocht, reageerde de Ne
derlandse voorhoede toch niet scherp ge
noeg bij een geraffineerde trekbai van
Overbeeke en een ruimte-pass van Van
Beurden, waarna wéér Bennaars een voor
zet van Gruyzen miste.
Maar na een half uur vond Oranje op
nieuw de stormpas Gernaey kon nauwe
lijks zijn toevlucht nemen tot een corner
bq een schot van Bennaars, dezelfe Ben
naars die dertig seconden eerder in samen
werking met Tebak een dribbel van Cop
pens had gestuitOpnieuw daalde een
orkaan van aanmoedigend gejuich van de
tribunes, toen de Nederlandse voorhoede
verscheidene corners achter elkaar for
ceerde. Een daarvan plaatste Gruyzen
achter het doel, maar uit een andere, door
Bennaars genomen, kopte Van Melis uit
stekend in; in een krampachtige paniek-
sprong konden Diricx en Van Brandt
samen nauwelijks het leer nog maar juist
onder de lat wegkoppen
Dankbaar en klaterend applaus vergezel
de het Nederlands elftal bij de rust n-aar
de kleedkamer: een comerv er houding van
72 en een score van 10 wezen duidelijk
on die meerderheid die de Qranje-hetriden
o-ver hun tegenstanders hadden uitge
oefend. En zö lang reeds was men van een
dergelijk spelverloop verstoken geweest.
Het brede dak van de overdekte tribune
vatte heel het speelveld in zijn schaduw,
toen om 4 over half 4 voor de tweede
helft werd afgetrapt. Zou de nieuwe
trainer van de Belgen, de Schot Living
stone. zijn pupillen een mentale Injectie
op het lijf hebben georeerd? Neen, ook nu
bleek het ware Rode-Duivels-vuur te ont
breken. Misschien meende men de zaak
toch nog wel te zullen klaren, in ieder
geval ging men op dezelfde slappe voet
verder Slap was de schuiver waarmee
Anoul een combinatie LemberechtsCop
pens trachtte af te werken, slap was ook
het diagonale schot van dezelfde Anoul,
nadat Lemberechts zowel Tebak en Ter
louw als Biesbrouck van zich af had ge
schud.
Veel stootkracht zat er ook met in de
Oranje-voorhoede, die het, met name Van
Melis, meer in intelligentie dan in geweld
zoent. Alleen wanneer Van Beurden en
Overbeeke en bij vlagen ook Bennaars een
aanval lanceerden, zat er meteen vaart in
en raakten de Belgische verdedigers de
anders zo solide Carré even goed als de
anders zo nijdig tackelende Diricx en Van
Brandt, in de knel, Biesbrouck moest het
met een goed maar ver schot proberen,
dat Gernaey secuur stopte.
Fel opdringen van de met geweldige
energie spelende Tebak schiep met een
hoge pass een kans voor Van Melis, toen
Diricx finaal miste: zijn schepballctje
over Gernaey heen belandde echter in het
zijnet.
Na een kwartier drukten de Belgen
door- Coppens kon zich eindelijk van Ter
louw ontdoen, maar typerend voor de
enorme vechtlust in de Nederlandse ploeg
was, dat hij onmiddellijk drie andere ver
dedigers op zijn huid kreeg en het loodje
legde. Lemberechts bleek nog de gevaar
lijkste man en Steiger had met twee
venijnige schuivers van de kleine rechts
buiten alle moeite.
Héél dicht kwam België bq de gelijk
maker in de 18e minuut, toen Coppens
van de zijlijn een vrije trap scherp in de
doelmond dreef, Anoul het kop-duel met
Terlouw won doch de reeds verslagen
Steiger de bal nog op de paal zag weg
springen!
Twee goede kansen voor Oranje: toen
Van Beurden met een krachtige diagonale
dribbel drie Belgen naar zich toe trok
doch Gruyzen in het zijnet schoot, kort
daarop toen Van Melis een pass van Gruy
zen met een prachtig kopballetje voor de
voeten van Bennaars deponeerde doch de
kleine Dosko-man opnieuw veel te lang
talmde en vervolgens de vrije kans ook
nog tegen Gernaey kanjerde.
Weer kwamen de Belgen terug. Steiger
kon een keiharde trap van Lemberechts
ternauwernoods wegstompen, ving vallen
de de onmiddellijk afgevuurde kogel van
Anoul echter secuur, greep even zeker een
kopbal van Thys uit een gevaarlijke trek
bai van Lemberechts, verkeerde in een
precaire situatie toen Coppens vrij van
Terlouw was gekomen doch Tebak als
reddende engel opdook.
De onverzettelijkheid waarmee de alom
tegenwoordige Klaassens (op rechts in de
aanval, op rechts èn op links in de ver
dediging) in vijf hardnekkige pogingen
toch nog een duel met de goochelende
Coppens won, was typerend voor de
harde, keiharde mentaliteit van de hele
Nederlandse ploeg, die tot het einde bleef
vechten en aan capituleren niet denken
wilde. Typerend voor de mentaliteit van
Coppens was de laffe haking waarmee hq
Klaassens op anderhalve meter ten val
bracht.
Klaassens, steeds weer Klaassens. Een
woedend harde vrije trap van zijn voet
bracht de Belgische verdediging in ont
reddering, Klaassens ook lanceerde steeds
de aanvallen over de rechtervleugel, waar
Overbeeke echter vermoeid raakte en
Van Beurden steeds meer terug bleef. De
vermoeidheid sloop gaandeweg ook elders
hel Nederlands kamp binnen, men raakte
uitgespeeld, het tempo daalde met spron
gen. maar men bleef doorvechten en elke
Nederlander moest driemaal gepasseerd
worden wiide hij eindelijk verslagen zijn.
Van Melis en Klaassens raakten beiden
geblesseerd en het spel werd verschei
dene minuten onderbroken. Het werden
vijf héél benauwde laatste minuten. Tebak
en Odenthai trapten Be bal ver uit om tijd
te winnen, maar zij hielden stand. En in
het centrum bleef Terlouw, onvermoei
baar door Biesbrouck en Klaassens ge
assisteerd, de weg voor Coppens af
grendelen.
Nog éénmaal moest Steiger een schot
van Anoql stoppen, toen was het pleit
beslecht. De corner-verhouding bleef na
de rust 33. Lemberechts joeg Belgie's
laatste kans hoog over de latkruising.
Het bleef 1—0, tot 10 voor half 5 toe.
Sedert 15 April 1951, toen Nederland in
Amsterdam met 5—4 van België won (met
dezelfde vechtlust, na een 0—3 achter
stand!), had Oranje eindelijk weer eens
gewonnen!
