Tweede Kamer staat
gevecht te
Minister Van de Kieft wijst
belastingvoorstellen af
zwaar
wachten
r
Mensen op mijn weg
Groot-verlof voor lichting
1952-1
ASPIRANT-EMIGRANTEN
BEREIDEN ZICH VOOR
Ehplarine 4
Televisie geheel in handen van
de Omroep
Pater Colsen C.M. wordt 70 jaar
Hij leerde de mijnwerkers denken, durven en doen
Vijf tot zes uuv Financiën99
m
Westduitse wegen
onveilig
Vierdoen méér dan één!
Meest op de voorgrond tredende
geestelijke medewerker van dr Poels
Minder sterke groei van
Kath. Ulo
Maar staatssecretaris Ten Berge komt toch
nog met enkele toezeggingen
Ocli, Lieftinck, keer
toch terug
Morele druk op
Sloveense mijnwerkers
in Limburg
R.A.F. demonstreerde
nieuwe bom
De Joego-Slaaf van Hindley-Street
Hun voornaamste bagage: geloof in God,
moed en doorzettingsvermogen
Duizend Brabanders
volgen cursus van de
N.C.B.
Arabische staten
verwerpen Amerik. plan
Minister Cals laat centrale stichting varen
Drie D's als richtlijn
Het ongeluk op de
Wiedbachbrug
PAGINA
WOENSDAG 28 OCTOBER 1953
Steeds meer meisjes zoeken
opleiding voor zelfstandig
bestaan
Geen verdere verlaging voor
de middenstand
Commissarissenbelonins
Vragen door Kamerlid Maenen
WORDEN INSECTEN
IMMUUN TEGEN VERDEL
GINGSMIDDELEN
i
De werking van 4 geneesmiddelen in
één tablet verenigd is krachtiger en
weldadiger dan van elk middel af
zonderlijk. Chefarine „4' helpt ook
bij hevige pijn en griep, wanneer
andere middelen falen. m,
Uil
«f
pfoei'
Geen lichte host
„Er is meer in
Goed mikken
Zelf bouwen
Wordt Canadees
In de middagvergadering stond Canada
in het middelpunt van de belangstelling-
Over dit gebied vertelde pater v. d. Eisen,
die er reeds twee maal geweest was en
10 December a.s. voor de derde keer een
reis naar Canada gaat maken.
Legde vrouw valse verklaring af?
'Vervolg van voorpagina)
0e minister van Financiën, de heer Van de Kieft, besprak de financiële en econo
mische ontwikkeling van ons iaiul na de oorlog, waarbij hij alle hulde bracht aan
Zijn voorganger, prof. Lieftinck. (lie ons geldwezen had gesaneerd en voorts de
toestand van de volkshuishouding.
Het thans bereikte evenwicht zo zekle lm» te danken aan het krachtig en hijs
beleid op financieel en economisch terrein na de oorlog. Er is thans een overschot
van f 4300 miilioen aan goud en deviezen. Het aantal Werklozen is laag: rond 50.000,
het aantal arbeiders in de D.U.W. rond 1000. aan dP ontsparing door de kleine
spaarders is een einde gekomen, het restant van de buitenlandse vlottende schuld
u afgelost, er is afgezien van verdere Amerikaanse hulp.
Het bleek tijdens de rede van de heer Van de Kieft, dat de Kamer een zwaar
«vecht oWr de in het Voorlopig Verslag gedane voorstellen te wachten staat.
Immers het belangrükste punt uit de rede van de heer Van de Kieft betrof allerlei
wensen mi Hit '„,L van de Kamer. De voorstellen, welke de Kamer nader had
gedaan kwamen neer zo had hij berekend, op een uitgave van f 2.4 milliard. Hij
achtte de keral d"e de'regering had gedaan inzake de belastingverlagingen redelijk,
teiten die blijvende invloed doen gelden.
Zal men bij een volgende loonronde moe
ten overwegen deze vrijstelling te ver
hogen tot 20.000?
Dit zou, volgens de staatssecretaris, niet
gaan. En om al deze redenen was hij van
oordeel dat men deze weg niet zal moe
ten opgaan.
Ondanks de verklaring van minister
Van de Kieft in de middag-vergadering
dat de regering wat de belastingverlaging
betrof niet verder zou kunnen gaan. kwam
de staatssecretaris toch met enkele toezeg
gingen. Hjj beloofde met een nota te zui
len komen, waarbfl ten eerste bij over
dracht en liquidatie reserves tot vijfdui
zend gulden vrij zonden worden gesteld
van inkomstenbelasting en ten tweede
voor investeringen boven de drieduizend
gulden ook de eerste drieduizend gulden
voor investeringsaftrek in aanmerking
zouden komen, zodat (lus de investerings
aftrek over het gehele bedrag boven de
drieduizend gulden zou worden berekend
Morgen zullen nog de ministers van
Sociale Zaken, van Economische Zaken en
van Wederopbouw aan het woord komen
F. S.
de grenzen van het mogelijke.
zij was gegaan tot n ïoa,s ]lPt primajre dividend, de vereveningsheffing enz.,
Een verdere vern .nna hpseheiiwincr, t.,« „-„Unmen kon door
welke ook
hiï^.ie algemene beschouwingen ter sprake waren gekomen,
'i„ overweging worden genomen,
de regering met in
een
Hii zeide tenslotte alles te zullen ver
mijden om inflatoir te financieren en
cnrak de verwachting uit, dat deze be
lastingvoorstellen een stimulans zouden
ziin voor verdere investeringen en voor
uitbreiding der werkgelegenheid.
Dat financiële verhaal ging 's avonds
door. Maar het was niet zo aanhoor
baar als dat van minister Van de Kieft
was geweest. Staatssecretaris Ten Ber-
had een rede opgesteld, dat bij ieder
cebrek aan levendigheid te enemale
niet om aan te horen was. Hij las een
tractaat voor, dat de studenten van de
Kijksbelastingacademie ter bestudering
voorgelegd, genoeg zorgen zou heb
ben gebaard, maar dat uitgesproken
eenvoudig niet te verwerken was. En
hij bleef twee en half uur bezig. De
middagvergadering was geheel gevuld
geworden door de minister-president
en de minister van Financiën, die te
zamen van 1 uur tot bijna kwart voor
- -c hp-io bleven.
Toen de minis
ter van Finan
ciën die
blijkbaar gewe
tenswroeging
kreeg de op
merking maak
te, dat hij in
tijdnood kwam,
antwoordde
hem de voor
zitter, dat hij
verder de hele
middag tot zijn
beschikking
Min. VAN DE KIEFT had en dat
.gewetenswroegingde avondver
gadering was gereserveerd voor zijn
staatssecretaris, de heer Ten Berge.
Vroeger plachten wij wel eens onze ont
zetting te uiten over een redevoering
van prof. Lieftinck. die er niet tegen op
zag drie a vier uur achtereen te praten.
Maar nu waren er een minister en een
staatssecretaris, die samen vijf a zes uur
aan het woord waren.
„Och Lieftinck, keer terug", moet de
Kamer hebben verzucht.
De staatssecretaris had het natuurlijk
over de belastingen. Maar het moet ons
van het hart, dat ons de details in de
overvloed van holle volzinnen volkomen
ontgingen.
Hij moet het als wij het goed heb
ben hebben gehad over "|dedscale
exportfaciliteiten met de. reserve
dat vrijstelling van de °nb tten en de
do Staat 35 miilioen zou kosten ei a"
restitutie van de verevemngsheffmg
i miilioen, tenminste in zover n
de export naar de landen betrof, waai-
voor de minister van Economische ga
leen deze restitutie zou willen geven. Zou
dit geld®11 v°°r alle landen, dan zou het
om een veelvoud van deze bedragen
gaan. Hij zag de exportfaciliteiten als
een noodrecht met het gevaar van we
dervergelding.
Met de restitutie van de verbruiksbe
lasting was het anders gesteld, dit was
internationaal aanvaard; een wetsont
werp betreffende de omzetbelasing was
in vergevorderde staat van voorberei
ding, hierbij werd overwogen een rege
ling te treffen voor de exp'0 a'+b? ®f.en
een belangrijke verbetering betekende
DP investeringsaftrek vervangen door
vrijstelling van het primair d mi
primaire rente zou op 22b mnnueii
komen te staan. Voor de middenstand
kon de regering niet verder met o
lastingverlaging gaan. Vrljstellmng va'
omzetbelasting op de bedrijfswinsten zou
alleen de prijzen doen dalen, maar met
de investeringen bevorderen, dit laatste
was alleen te bereiken in de sfeer van
de winstbelasting.
O
De staatssecretaris kondigde een nota
van wijziginKen a!lnwaarin de aftrek
baarheid zou worden geregeld van de
commissarissenbeloning bij de belasting
op de winsten der vennootschappen. De
minimumgrens van de commissansbelas-
ting wilde hij verleggen van 100 „aar
.Een°'carry-back voor 1 jaar ach"®
met zo n groot bezwaar. Hij raadde ae
heer Lucas aan geduld te hebben tot de
algehele belastingherziening aan de oroe
zou zijn, daar het probleem nogal inge
wikkeld was.
Vereveningsheffing
De vrijstelling van de verevenings
heffing tot een bedrag van f 10.000,
zoals prof. Romme had voorgesteld
als een compensatie voor de kleine
ondernemers, wees de staatssecretaris
van Financiën van de hand. Hij kon
niet inzien dat door deze algemene
vrijstelling haat zou worden verkre
gen. Een ander argument was, dat
ook de grotere bedrijven hiervan
zouden profiteren en dat het offer
voor de schatkist te stellen was op
f 35 a f 40 miilioen.
Deze vrijstelling van de eerste 10.000
van de vereveningsheffing zou in belang
rijke mate in andere zakken terecht
komen. Voor het ambacht, de kleine
nijverheid en de dienstverlening zal
bovendien de loonsverhoging in de prijzen
worden doorberekend. Moet men, vroeg
de staatssecretaris, nu zuike bgzonders
faciliteiten indroduceren voor deze groe
pen, terwijl de situatie nog minder is ra
verschillende takken van de detailhandel.
Bovendien, hoe zal het dan moeten gaan
met de volgende loonronde. Er zijn tran-
sitoire moeilijkheden, maar dit zijn facili-
Het Tweede Kamerlid de heer Maenen
(K.V.P.) heeft aan de ministers van
Justitie, van Bujtenlandse Zaken en de
minister zonder portefeuille schriftelijk
gevra'agd, of het juist is, dat personen,
verbonden aan het gezantschap van
Zuidslavië in Den Haag, morele druk
uitoefenen op de in ons land werkzame
Sloveense mijnarbeiders om te komen
tot een gelijkschakeling op communis
tische grondslag van de bestaande orga
nisaties dezer arbeiders?
Voorts vraagt het Kamerlid, of het
juist is dat vorenbedoelde personen de
Katholieke Sloveense vereniging in de
Limburgse mijnstreek hebben pogen te
brengen tot het organiseren aldaar van
een communistisch feest tegen het einde
van de volgende maand, in verband met
het alsdan in Zuidslavië te vieren be
vrijdingsfeest"?
Tenslotte wordt gevraagd of de minis
ters van mening zijn, dat het uitoefenen
van enige pressie door of namens een
buitenlandse regering op de in ons land
werkzame arbeiders, ook met betrekking
tot hun organisaties, mede gelet op de
voorheen opgedane bittere ervaring, on
toelaatbaar moet worden geacht?
De groei van het Katholieke Ulo is de
laatste jaren sterk ten achter bij die van
het Protestants Christelijk. In de periode
van 1949 tot 1953 heeft dit laatste zich n.l
uitgebreid met 10 pet; het Katholieke Ulo
hoekte slechts een winst van bijna 5 pet,
terwijl het openbare Ulo de laagste plaats
inneemt met 2 petDit alles bljikt uit
een statistiek, samengesteld door het Cen
traal Bureau voor Statistiek besproken in
het laatste nummer van het „Katholieke
Schoolblad".
Het aantal openbare Ulo-scholen kwam
in deze periode van 258 tot 264; het aantal
Katholieke van 344 tot 360, het Prot.
Christelijke van 271 tot 298 scholen. Een
aanmerkelijke aanwas dus over de gehele
lijn, behalve bij de neutraal bijz. Ulo.
waar het aantal scholen daalde van 33
op 32.
Voor deze sterke expansie van het Prot.
Christelijke Ulo naast de veel bescheide
ner winstmarge van het Katholieke en
openbare Ulo is moeilijk een bepaalde oor
zaak aan te geven, aldus het Katholiek
Schoolblad. Er valt slechts te constateren,
dat bij het G.L.O. een voor Katholieken,
wat het aantal leerlingen betreft, veel
gunstiger verhouding tegenover de open
bare school bestaat dan bij het Ulo. Van
de openbare school gaat dus een aanzien
lijk hoger percentage der leerlingen naar
de Ulo dan van de Katholieke scholen.
De animo voor de Ulo-school leeft op
het ogenblik bijzonder sterk bij de vrou
welijke jeugd, wat wel zijn verklaring zal
vinden in het feit, dat steeds meer meis
jes pogen zich een zelfstandig bestaan te
verwerven op administratief gebied zowel
in overheids- als in particuliere dienst,
terwijl ook het aantal vrouwelijke krach
ten bij het onderwijs lager- en kleuter
onderwijs nog een altijd opgaande
curve vertoont. En deze bestemmingen be
reikt het meisje vrijwel uitsluitend via
het Ulo.
Een groot aantal westelijke militaire
autoriteiten, onder wie luitenant-generaal
Opsomer, commandant van het eerste
Nederlandse legercorps, en generaal-
majoor Couzy, commandant van de Neder
landse vierde divisie, heeft op de hei bij
Sennelage (West-Duitsland) een wapen
demonstratie van de R.A.F. b'igewoond.
Het meest interessante onderdeel vormde
het werpen van tien bommen van 1000
Engelse ponden, met een zogenaamde
V.T.-fusc. Deze bom werd voor het eerst
op het vasteland van Europa officieel ge
demonstreerd en maakte op de deskun
digen een grote indruk.
Zij werd geworpen van een Lincoln-
bommenwerper uit, die on hoogte
vloog en door radar van de grond af naar
zijn doel werd geleid. De b~-\ die elek
tronische instrumenten in de neus heef!
kan zodanig worden afgesteld, dat zij op
een bepaalde v "(e boven de grond ex
plodeert en daardoor een veel grotere
uitwerking heeft.
in
Op een b ijeenkomst van geleerden te
Rome wordt thans van gedachten ge
wisseld over nieuwe manieren om in
secten te verdelgen, daar deze thans
onvatbaar beginnen te worden voor
sommige insectendodende middelen.
Eén der geleerden zeide: „De natuur
bleek knapper dan wij. Het is nu zo i
ver dat wij rpkening moeten houden j
met de mogelijkheid, dat alle strijd- j
middelen der scheikunde geen baat zul
len afwerpen bij de bestrijding der in
secten". Een andere geleerde zeide: ,.v\ at
wii nodig hebben is: het „volmaakte ver
gif", dodelijk voor insecten, onschade
lijk voor mens en dier en gemakke
lijk aan te wenden".
Óp de conferentie zal aandacht wor
den gewijd aan de jongste onderzoe
kingen op het gebied der insectenbe-
strijding.
v.--
Bij legerorder is bepaald dat op 22 No
vember a.s. groot verlof zal worden ver
leend aan:
1. Alle dienstplichtigen, met inbegrip
van kader, van de lichtingsploeg 1952-1-
„vooropkomst" (in werkelijke dienst ge
komen tussen 1 Januari en 1 April 1952).
2, De dienstplichtigen van de lichtings
ploeg 1952-1, in werkelijke dienst gekomen
in de maand April 1952, met uitzondering
van'hen:
1. Die in opleiding zijn genomen tot
reserve-officier af dienstplichtig onder
officier.
2. Die behoren tot de cavalerie.
3. Die behoord hebben tot het voorma
lig artilleriemeetregiment.
4. Die behoren tot één der regimenten
verbindingstroepen (voor zover niet
ingedeeld bij het 102e verbindings-bedie-
ningsbataljon) of vóór 6 Juli 1953 tol
één van die regimenten behoord hebben
en toen registratief zijn overge
plaatst naar regimenten van andere wa
pen- of dienstvakken.
5. Die behoren tot het regiment tech
nische troepen of vóór 6 Juli 1953
daartoe behoorden en toen registratief
zijn overgeplaatst naar regimenten van
andere wapens of dienstvakken.
6. Die behoren tot het regiment aan-
en afvoertroepen of daartoe vóór 6 Juli
1953 behoord hebben en toen registratief
zijn overgeplaatst naar regimenten van
andere wapens of dienstvakken.
Deze uitgezonderde groepen zullen, be
houdens onvoorziene omstandigheden,
met ingang van 28 Maart 1954 voor
groot-verlof in aanmerking worden ge
bracht.
Van vorenstaande groot-verlofregeling
zijn ook nog uitgezonderd de dienst
plichtigen, die door vrijstelling of uitstel
later dan April 1952 in dienst zijn
gekomen, de dienstplichtigen, die niet
in Europa dienen en zij. die zich in
militaire detentie bevinden.
door
MARTIN W. DUYZINGS
ADELAIDE, October.
Hij kwam uit Belgrado, een kleine,
zwaarlijvige Joego-Slaaf met een
zenuw-tic en vroeg reeds grijs ge
worden haren. Hij wenste, naar hp
zei, zijn naam zelfs niet in een
Néderlandse krant, want zpn oude
moeder leeft nog steeds in Ljubljana
en in maarschalk Tito had hij geen
vertrouwen Hij behoorde tot het
grauwe, van kamp naar kamp ge
dreven leger der Displaced Persons
en het enige wat hij destijds uit
de wereldbrand had kunnen red
den, was de bittere PÜn om tien
volmaakt verloren jaren, en een
lichtblauw litteken dat. een onuit
wisbare herinnering aan een kruis
verhoor in een S.D.-gevangenis be
zuiden Belgrado, een diepe kloop
trok door zijp linkerwang, en een
grote foto van ex-koning Peter. Men
vond die foto aan de muur van het
kleine, doch kraakheldere restau
rant in Hindley-street, dat de Joego
Slaaf nu reeds, na slechts drie be-
wogen jaren Australië, niet zonder
trots zijn eigendom noemde. Daar
zag men, iedere middag en elke
avond de tafeltjes vol met som
ber kauwende Hongaren, Tsjechen
en Kroaten, en als het dag-menu
van de kleine Joego Slaaf zijn
trouwe klanten een Wiener Schnitzl
beloofde, dan kréég men, in frap
pante tegenstelling tot elders in
Australië heersende culinaire ge
bruiken. inderdaad een éétbare Wie
ner Schnitzl en als men er beslag
legde op een kopje „Moka Spezial a
la Beograd", dan dronk men wer
kelijk het beste wat er op dat ter
rein in heel de goede stad Ade
laide voor geld te krijgen viel.
Men noemde, daar in Adelaide, de
Joego-Slaaf een bijzonder geslaagd
emigrant. De faam zijner keuken
was merkbaar reeds tot in de
verste uithoeken van de stad, en
een voormalig Hongaars muzikant
die in zijn tijd nog met de Wjener
Philharmoniker gemusiceerd had en
die nu in Adelaide als spoorwegman
veertien prozaïse Ponden per week
verdient, zei, wijzend op de Joego-
Slaaf. zonder een spoor van af
gunst: „als hij op deze manier nog
tien jaar voortgaat, heeft hu een
fortuin verdiend en zal hjj geen
goulash meer behoeven te verko
pen".
Doch enkele dagen later zat men
met de Joego-Slaaf na sluitingstijd
nog aan een tafeltje. Het regende
die avond in Adelaide en het glim
mende asphalt van Hindley-street
spiegelde zich leeg en hol en ver
laten in het gele licht der straat
lantaarns
„Vijf honderd Pond!", zei mat de
Joego-Slaaf terwijl hij met trage
gebaren een sigaret aanstak, „vijf
honderd Pond heb ik nu al gespaard.
Ik zou er mijn zaak mee kunnen
uitbreiden, met die vijf honderd
Pond als deposit. Of ik zou er een
grote frigidaire voor kunnen ko
pen. Maar ik kom er niet toe. Ik
spaar, ik spaar
Hjj wees naar het portret van
ex-koning Peter tegen de wit ge
kalkte muur „Eenmaal", zei hij
dan, dromerig „destijds, in Enge
land. bezocht hij ons kamp. en wat
hjj ons beloofde, was een vrij
Joego-Slavië waarin wij allen zou
den kunnen terugkeren".
De Joego-Slaaf zweeg. Hij staarde
met bruine, felle ogen in de rook
van zjjn cigaret alsof hij plotse
ling aan heel andere dingen zat
te denken.
„Statenloos!", zei hij dan. „het
loon voor .een goed patriot was niet
méér dan een stempel. Op dat
stempel stonden slechts twee let
ters: D. P. Men voelt zich door die
twee letters als getekend, en men
raakt dat gevoel niet kwijt, zelfs
hier niet, in Australië, aan het an
dere eind van de wereld. Displa
ced PersonDeported Person...
wat is in feite het verschil?".
Het was alsof het laatste kopje
Moka-Spezial dat wij die avond
dronken, opeens zo goed niet meer
smaakte. Misschien proefde zelfs
de vreemdeling iets van de tragiek
van een kleine, door een mateloos
heimwee reeds half opgevreten
Joego-Slaaf die nog altijd niet zo ver
is, dat hij zijn goudmijntje in Hind-
ley-Street en de verre veiligheid
van „Sunny Australia" niet opnieuw
zou willen ruilen tegen een paspoort
en alle duistere risico's van de
Balkan
Egyptische bladen meldden Dinsdag,
dat de Arabische regeringen Amerikaan
se voorstellen tot het doen opnemen van
een half miilioen Arabische vluchtelin
gen uit Palestina in de aan Israël gren
zende Arabische landen, hebben verwor
pen. De voorstellen werden onverenig
baar geacht met de rechten der Ara
bieren, terwijl zij bovendien „op de
lange 'duur gunstig voor Israel" zouden
Z1JDe Arabische staten zouden voorts
hebben besloten zich te zullen verzetten
tegen „elk Israëlisch streven om aan te
dringen op rechtstreekse Israelisch-
Arabische vredesbesprekingen".
kant heeft zich bereid
De Griekse gezinnen, die dakloos werden
door de aardbevingen op de Ionische
eilanden- leven in inderhaast gebouwde
houten huizen, met gegolfd plaatijzer
afgedekt. Storm, regen en nieuwe aard
bevingen hebben 't werk van de Griekse
regering vertraagd. Men verwacht, dat
de mensen voor de winter niet naar hun
eigen dorpen zullen kunnen terugkeren.
Een kamp voor evacué's bij Argostoli,
de hoofdstad van het eiland Cephalonia.
De Westduitse wegen worden steeds
onveiliger door de snelle toeneming van
het autoverkeer en het feit, dat de ont
wikkeling van het wegennet hierbij ver
ten achter is gebleven. In de maand
Augustus hebben niet minder dan 1190
personen de dood gevonden bij verkeers
ongelukken in de bondsrepubliek. Ruim
36.000 mensen werden gewond. Het aantal
verkeersongelukken bedroeg ruim 46.000,
hetgeen 21 proeent meer is dan in dezelf
de maand van het vorige jaar.
(Van onze speciale verslaggever)
VEGHEL, Dinsdagavond.
ff"! OEN de heer G. van Rijn onlangs
_J uit Australië in ons land terugkeer
de, waar hij als fieldworker van de
Nederlandse Emigratie Dienst werk
zaam is, viel het hem op, hoe zindelijk
en hoe geregeld alles in Nederland toch
is Het loopt hier allemaal als een goed
geoliede klok, so zei hij, terwijl om het
zo maar eens te zeggen in Australië het
grasrandje van hei gazon nog wel wat
moet worden bijgesnoeid. Men zou dit
land ook kunnen vergelijken met een
tractor: groot, krachtig, maar hij knars
te een beetje. Zó is Australië, van welk
land de dynamiek een wezenlijk ken
merk is.
Dit en nog veel meer wetenswaardige
dingen vertelde de heer Van Rijn, put
tend uit zijn eigen ervaringen, in een
even leerzaam en onderhoudend als ge
noeglijk babbeltje aan de vijf d zeshon
derd toekomstige Brabantse emigranten,
die uit vele streken van de provincie m
Veghel waren samengekomen. De*vesti-
gingscommissie van de N.C.B. hield nl.
'haar officiële opening zonder vlag
vertoon evenwel van de aspiraiit-
emigrantencursusdie on het ogenblik
aan ongeveer 1.000 boeren, maar ook
arbeiders en zelfs middenstanders en
hun vrouwen en verloofden in 38 plaat
sen in Brabant wordt gegeven. In het
Oosten van de provincie in 28, in het
Westen in 10 plaatsen. In Februari
hopen de cursisten, die reeds half Sep
tember begonnen, hun weetje te weten
en dan breekt voor hen het af scheid aan
voor het vertrek naar Australië, Nieuw
Zeeland of Canada.
Pater H. v d- Eisen O. Praem., bis
schoppelijk aalmoezenier voor de emigra
tie br de N.C.B., had ter opening van deze
feestelijke dag in de St Lambertuskerk
een H. Mis opgedragen, waaronder pas
toor M v. d. Ven uit Deurne sprak over
de geestelijke bagage van de emigrant.
Nadat voorzitter Jos. van Roestel met
Advertentie
TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20 TABLETTEN a f 0.75
Israel
van zijn ---
vergaard met Jordanië en Syrië 't Ame-
u1 p*an te bespreken, dat ten doel
heeft de rivier de 'Jordaan te gebruiken
voor bevloeiing en opwekking van ener
gie. Amerika zou hier 121 miilioen dollar
aan ten koste willen leggen.
Advertentie
ANNO 1690
WAT LEVERT LEVERT IS GOED'
Een VAN de VERDIENSTEN VAN DE onvergetelijke sociale ziener en werker. mening tenminste, het meest
a- t„4 Uü «Hoe *7olf wilHo Hnpn maar in Zlin K*7"?.
(Van
onze
Haagse redactie)
zijn gisteren
In Den Haag slieren nieuwe
besprekingen gevoer^inSscn de regering
en de omroepverenigingen over het
komende televisiebestei.
Om het verloop van die besprekingen
te vergemakkelijken, ba hii Ark
bij de uitnodiging tot "e I hni°i^St
een ontwerp gevoegd, waann de "tiidige
ideeën in regeringskringen deze
aangelegenheid waren uitg'e
Daaruit blijkt nu, dat de 'fn
oorspronkelijke plannen voor g
deel heeft laten varen en de h
uitzendingen vrijwel geheel in
van de omroepverenigingsen wn icgt,
Gelijk bekend, behelsde het zoge
de „plan-Cals" een beheersvorm, waaro j
de helft van de uitzendingen door
omroepverenigingen zou worden ge
regeld. De andere helft echter zou n
handen komen van een centrale stich
ting, waarin de omroep wel zou z;jn
vertegenwoordigd. maar niet
voor het zeggen zou hebbe
Deze centrale stichting .„'laats
minister te hebben prijsgegeven. P
dat de helft van de
huizen en arbeiderskampen. Maar,
mgr dr Poeis, is zeker geweest, dat hvj niet alles zelf wilde doen, maar 'n verdienstelijke 'van zijn
omgeving medewerkers wist te ontdekken en te vormen, wier persoonlij dat_e_ wat ^ij deed en
eieenaard Ml volkomen respecteerde, maar die hij toch zo beïnvloedde en met zijn
leest bezielde dat hij hen zelfstandig hun eigen gang kon laten gaan. in rustige
zekerheid dat zij zouden doen wat ook volgens zijn inzicht het beste was
Maar de grote doctor wist niet alleen in zijn onmi^deHuke omgeving geschikte
medewerkers te ontdekken, hij heeft in verdere omtrek uitgekeken om er te
vinden en naar de mijnstreek te doen komen; want hij wilde mets verzuimen oi
het crote experiment in de Limburgse mijnstreek te doen slagen het experiment
dat het aanschouwelijk en onwederlegbaar bewijs zou leveren dat de moderne
eroot-industrie niet noodzakelijk de dood van het Christendom in de hoofden en
harten der industrie-arbeiders betekent; het aanschouwelijk bewijs dat het oude
Christendom nog jong en leefkrachtig genoeg is om te kunnen leven en bloeien
onder de rook der moderne industrie.
EN onder degenen die dr Poels van
elders heeft laten komen omhen tot
zijn medewerkers te maken is
minstens onder de g;eestelijl<en
die op 30 October van dit taar,||arist uit
stigste verjaardag viert, de ^a? f
Zeeuwsch-Vlaanderen Joze Cols
cile prmceps Niet ten v,Pote
meende dr Poels zelf dat een der bes
dingen die hij voor het welzijn der mijn
streek heeft gedaan, zijn geslaagde po-
ging was om de overheid der Lazaristen
te bewegen pater Colsen voor het werk
daarvan wil hij nu, dat de neht onder de mijnwerkers en bruinkool-
T.V,-uitzendingen een __zgn-,,. arbeiders beschikbaar te stellen. Dr Poels
had een goede kijk op mensen, zoals ook
de
programma zullen zijn. Wat dit betek
weet men van de radio, 't zijn gewone
programma's, die door de omroepvereni
gingen gezamenlijk worden samengesteld.
Zodat dus in feite elke invloed van
buitenaf op de samenstelling uitge
zonderd dan de enkele algemene beper
kingen, welke ook bij de radio gelden
wordt prijsgegeven.
Verwacht kan worden, dat de regering
b'nnen enkele weken haar standpunt
delinitief zal bepalen en daarvan in
oen televisienota aan de Staten-Gene-
raal mededeling zal doen.
hier weer gebleken is.
Pater Colsen is de meest op de voor
grond getreden geestelijke medewerker
van de doctor geworden; hij geldt ook
met recht als de trouwste erfgenaam en
meest bevoegde verdediger van de lei
dende Poeisiaanse gedachte, van datgene
wat hij zelf genoemd heeft „het Centrale
punt van Poels' Sociologie", de Katho
lieke Standsorganisatie als beste struc
tuur om de Katholieke volksgemeen
schap in staat te stellen haar kerstenen
de taak in de moderne wereld te vervul-
len.
Het werk dat door pater Colsen ge
durende de ruim 35 jaren, die hij nu in
Limburg heeft doorgebracht, is verricht
is zeer omvangrijk.
In de eerste jaren van zijn verblijf in
de mijnstreek, de jaren na de eerste we
reldoorlog, toen Zuid-Limburg meer dan
ooit een gistend en ziedend" industrie
gebied in volle opbouw was, lag het
zwaartepunt van zijn werk in de sector
van de kerkelijke zielzorg. Hij was de
eerste rector en kerkbouwer van het
rectoraat Rumpen onder de rook van
Staatsmijn Hendrik en in de onmiddel
lijke nabijheid van de rumoerige bruin
koolgroeven op het grondgebied der ge
meente Brunsum. Maar weldra werd het
zwaartepunt van zijn werkzaamheid ver
legd naar de sector die wü. op het voor
beeld van v. Nell-Breuning. de „Sociale
zielzorg" blijven noemen.
Op verschillende terreinen van de
„Sociale zielzorg" verrichtte en verricht
pater Colsen zeer verdienstelijk werk.
o.a. in deze moeilijke na-oorlogse jaren,
voor de geestelijke belangen van de vele
buitenlandse arbeiders in de gezellen-
sociaal werk is
datgene wat hij deed en doet voor de vor
ming en ontwikkeling van de arbeiders,
van de volwassenen en misschien nog
meer van de jeugdigen. Wanneer ik hier
alleen van het vormingswerk voor de
arbeiders spreek, wil dat natuurlijk niet
zeggen dat zijn werk voor anderen dan
de eigenlijke arbeiders, met name zijii
werk voor de Werknemende Midden
stand, niet zeer belangrijk zou zijn!
Bij de sociale en geestelijke vorming
der arbeiders heeft hem feitelijk altijd
als richtlijn voor ogen gestaan, wat hij
zelf eens genoemd heeft: het program
der drie D's: Denken. Durven. Doen.
HIJ heeft onze arbeiders leren denken.
Altijd is pater Colsen overtuigd ge
weest, dat alleen juiste gedachten
kunnen leiden tot juiste deden. Daarom
was altijd zijn grote bekommernis de men
sen juist te lerer, denken en oordelen. Hij
heeft volgens sommigen in zijn werk
voor de vorming en ontwikkeling wei eens
te hoge eisen gesteld, te hoge inspanning
gevraagd van het denkvermogen van de
arbeiders. Schijnbaar is er wel reden voor
dit verwijt. Het was r-en lichte kost die
hij voorzette. Hij meent dat het voor de
hoorders altijd goed is. dat ze geestelijk op
hun tenen moeten staan om er bij te kun
nen: want dat „geestelijk co de tenen"
staan is bevorderlijk voor de groei der
geestelijke gestalte. De resultaten hebben
afdoende bewezen, dat hij gelijk heeft ge
had. Maar misschien zullen de „sommigen'
die boven werden aangeduid, hier tegen
inbrengen, dat die goede resultaten alleen
maar bereikt zijn wegens de uitzonderlijke
wijze waarop Colsen de meest zware kost
wist voor te bereiden en te kruiden, zodat
hij verteerbaar werd ook voor zwakke
geestelijke magen! Wat ervan zij, zeker is
dat Colsen onze arbeiders heeft leren den
ken en oordelen; dat hij de hoogste waar
heden zo aantrekkelijk voor hen wist voor
te stellen, dat zij zich de moeite van het
geestelijk op te tenen staan, gaarne wilden
getroosten.
HIJ heeft onze arbeiders leren durven;
niet het minst door hun het besef bij
te brengen dat zij tot grotere dingen
in staat zijn dan ze zelf geneigd zijn te
menen! „Er is meer in U" is niet alleen de
tite! geweest van menige toespraak en les.
Hij heeft geprobeerd met taaie volharding
onze vaak in valse bescheidenheid niet-
durvende katholieke mensen bewust te
maken dat zij, zowel voor hun eigen gees
telijk leven als bij het werk voor het wel
zijn van anderen, veel meer kunnen be
reiken dan ze zelf vermoeden, indien ze
met groot betrouwen o~ Gods genade maar
hoog genoeg durven mikken en zich niet
tevreden willen voelen met de treurige
middelmatigheid.
HIJ heeft onze arbeiders leren doen. Hij
heeft allerlei initiatieven weten los te
slaan, door zijn voorbeeld zowel als
door zijn bezielend woord.
Hij heeft bij velen het besef weten te
wekken van de grote verantwoordelijkheid
die nolens volens ieder draagt voor
de gaven die God hem gegeven heeft; de
verantwoordelijkheid om de van God ont
vangen talenten niet in lui niets doen te
laten roesten. Hij heeft aan velen geleerd
om metterdaad ook verantwoordelijkheid
aan te durven en de handen uit de mouw
te steken. Hij heeft velen doen b-seffen dat
niet-schieten nooit raak kan zijn, al heeft
hi.i ze tegelijkertijd ook ste0"1 het ver
stand gebracht, dat wie werkelijk raken
wil. goed moet mikken alvorens te schie
ten!
Vooral in de tussen-oorlogse jaren, toen
het vormingswerk van de leiders van de
Jonge Werkman bijzonder door hem ge
schiedde. is pater Colsen er in geslaagd
aan onze mijnstreek een reeks van frisse
kerels te bezorgen: kerels die '-en, dur
ven en doen; kerels die thans zowei op
diocesaan als plaatselijk niveau staan op
de leidersposten van onze Katholieke
Sociale beweging en volkomen voor hun
taak berekend zijn.
Vijf en dertig jaar lang ben ik van zeer
nabij getuige geweest van het veelzijdig
sociaal werk van deze jeugdige zeventig
jarige. Het is mijn vaste overtuiging dat
het voor een flink deel aan hem te danken
is. dat onze mijnstreek, onder godsdienstig
cultureel en sociaal opzicht, de vergelijking
met welke mijnstreek ter wereld ook.
glansrijk kan doorstaan. En als het beste
van zijn sociaal werk zie ik wat hii gedaan
heeft om onze mannen te vormr tot man
nen, die DENKEN. DURVEN, DOEN.
JAC. JACOBS, M.S.C.
een inleidend woord van welkom de
honderden toekomstige emigranten in zaal
Van Berkel had begroet, hield de heer
Van Rijn zijn interessante en vlotte
causerie.
Hij gaf allereerst een historisch over
zicht van Australië, vertelde het een en
ande: over het land zelf, zijn klimaat en
zijn bewoners, over de mogelijkheden en
moeilijkheden voor de emigrant aldaar en
kon met trots zeggen, dat hij zelf had
gezien, dat de Nederlander het goed doet
in zijn nieuwe vaderland.
Spreker gaf een paar practische tips-
Huur geen huizen, was zijn dringende
raad, want dat is te kostbaar; bouw er
zelf een. Behuizing is anders een groot
probleem in Australië, een zeer ernstig
vraagstuk zelfs.
Velen hier vragen zich dan ook af,
waarom worden er mensen naar'dit land
getrokken, als er voor hen geen woningen
zijn. Het antwoord hierop, aldus de heer
Van Rijn, is: de Australiër, die bijna altijd
zelf zijn huis bouwt, verwacht daarom van
zijn nieuwe landgenoot dat hij dat óók
doet! Dat is overigens niet zo eenvoudig,
want zelf bouwen is pionieren. Spreker
had het zelf ook gedaan en het was hem
gelukt, al stond zijn woning dan ook een
beetje krom
Een ander belangrijk punt, dat hvj aan- 1
sneed en waar hvj maar niet genoeg de
nadruk op kon leggen, was het kennen van
de taai van het nieuwe land. De taal ken
nen is contact leggen. Leert daarom
Engels, het is essentieel; alles draait er om
En spreker illustreerde de belangrijk
heid hiervan door er op te wijzen, dat de
Nederlandse moeders zich heel vaak een
zaam gaan voelen in Australië en haar ge
zin van zich voelen weggroeien, juist, om
dat zij geen Engels spreken. De mannen
maken zich al vrij gauw verstaanbaar
door hun werk en hun Australische vrien
den De kinderen krijgen kameraadjes en
in een minimum van tijd leren ook zij de
nieuwe taal. Om te voorkomen, dat de
vrouwen, die nu nog zullen emigreren,
dezelfde onaangename gevolgen mee
maken, deed spreker op haar een dringend
beroep zich toch de taal van haar toekom
stige vaderland zo goed mogelijk eigen
te maken.
Tot slot wees de heer Van Rijn, op het
ontzaglijk belangrijke, dat élke emigrant
diende mee te nemen naar zijn nieuwe
vaderland: geloof in God, moed en door
zettingsvermogen. Dan zal de emigrant
ook slagen.
Spreker verduidelijkte zijn praatje met
een groot aantal lichtbeelden, met behulp
waarvan hij samen met zijn toehoorders
hst uitgestrekte land kris kras doorkruiste
Ock pater v. d. Eisen wees op het be
lang van de kennis van de taal: in Canada
vooral het Frans. En, zo zeide spreker o.m.
verder, wanneer U naar Canada gaat,
dan w ordt U Canadees! Blijft géén Neder
lander, want dan mislukt U als emigrant!
Met het draaien van verscheidene films
ov«r Australië en Nieuw-Zeeland, werd
tenslotte deze dag besloten. Een dag, die
werd beheerst door een sfeer vol ge
moedelijkheid, maar ook vol zelfbewust
vsrtrouwen voor de toekomst, een sfeer,
zeals men die van echte Brabanders ook
niet anders zou hebben verwacht.
N? de Nederlandse chauffeur De B. heeft
de Westduitse politie Dinsdag in verband
met het ernstige auto-ongeluk op de auto
snelweg KeulenSiegen, waarbij zes per
sonen om het leven zijn gekomen, een
25-jarige vrouw uit Geilenkirchen gearres
teerd.
De vrouw, wier naam door de politi
niet vverd medegedeeld, heeft Maandag bij
een verhoor gezegd, dat zij kort voor het
ongeluk met chauffeur De B. een fles
jenever ha-d gedronken. Het resultaat van
een bloedproef, die dadelijk na het onge
luk bij de chauffeur werd genomen, is
nog niet bekend.
Volgens ooggetuigen zat de thans ge
arresteerde vrouw ten tijde van het onge
luk niet in de cabine van de vrachtwagen.
Zij zou zich op het ogenblik van de bot
sing aan de Noordzijde van de brug heb
ben bevonden.
Tevoren zou zij uit een Volkswagen zijn
gestapt, wiens eigenaar wordt gezocht.
Na het ongeluk hielp de vrouw bij het
bevrijden van gewonden uit de vernielde
auto's en trad zij als tolk op voor de ge
wonde Amerikaanse officier. Laatstge
noemde is nog steeds in levensgevaar.
