m
Lachappelle
ONS SUCCESPAÏROON
VAN DEZE WEEK
Groentesla's in herfst en winter
PENNZ0IL
H
D!
E
N'
parket
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
geeft
meer
sfeer!
Zorg voor smakelijke combinatie
Geen rumbonen bij
snelverkeer
IATERDAG 31 OCTOBER 1953
PAGINA 4
Howard Greer steekt Hollywood in de kleren. „Mis
schien waren ze vulgair, maar er sprak verbeelding uit
Pola Negri dol op reusachtige koepelrokken. „Ach,
wat ben ik toch ver-ruk-ke-l-k". Grace Moore, meest
temperamentvolle ster. Edith Head, een soort ciscus-
dresseur. Actrices tamelijk intelligente dieren.
„Trigger heeft het mooiste figuur van allemaal"".
Montagnane geïsoleerd. Romeo en Julia op het bal-
con. Susan Sventall gaat trouwen. Na Toulouse-
Lautrec, Edgar Degas. Televisie in kleuren. „The
Robe" slaat alle records.
le
MAASTRICHTSE KAMER VAN
KOOPHANDEL 150 JAAR
GEULLE WIL TREINEN ZIEN
STOPPEN
Geautoriseerde vertaling door F. van eisen
OWARD GREEK Is een
man, die Hollywood
ziet niet in zijn films,
maar in de kleren, die de
filmsterren er dragen. Dat
zouden wij nimmer hebben
geweten en we zouden waar
schijnlijk zelfs nooit van de
heer Howard Greer hebben
gehoordals hij geen boek
over zichzelf had geschre
ven, of liever over de men
sen, die hij in het Mekka van
de film uit hoofde van zijn
beroep heeft leren kennen.
Howard Greer arriveerde
in Hollywood in de twintiger
jaren, toen Lillian Harvey
naar haar werk reed in een
sneeuwwitte Rolls-Royce, die
met knalrood fluweel was
bekleed en Clara Bow nog
een onbekend jong sterretje
was.
Het was Mr Greer's taak
de kleren te ontwerpen, die
de sterren voor en achter de
camera's droegen en hi) heeft
er tientallen tot klant gehad
van Greta Garbo af tot Rita
Hayworth toe.
Reeds in het eerste hoofd
stuk van zijn boek zet Greer
de puntjes op de i „New-
York en Parijs keken langs
hun illustere neuzen min
achtend neer op de japon
nen, die we in Hollywood
ontwierpen. Wel, misschien
waren ze vulgair, maar er
sprak verbeelding uit. En
als ze gedurfd waren, weerspiegelden ze
slechts het gebrek aan beschaving, dat
alle vroegere films kenmerkte".
Neem Pola Negri. Volgens Greer was
ze dol op reusachtige hoepelrokken. Zó
groot, dat men eens, toen ze voor een
scène een trouwjapon moest dragen, het
hele decor moest verbouwen, eer ze voor
de camera's kon komen. En als Pola Negri
naar haar particuliere bioscoop ging om
haar werk van de dag op het scherm te
controleren, placht ze geestdriftig te fluis
teren: „Ach wat ben ik toch ver-ruk-ke-
lijk.. Niemand is ver-ruk-ke-lijk-er dan
ik".
Toen Hollywood haar vergat, probeerde
ze de aandacht op zich te vestigen door
op het station te verschijnen in een wit
mantelpak met witte Russische laarzen
en een witte tulband. Maar niemand keek
haar aan. Men had alleen oog voor een
nieuweling, een zekere Bebe Daniels, die
met dezelfde trein arriveerde.
En dan had je Greta Garbo, geboren
Gustafssen. Ze bekende Greer eens, hoe
het kwam, dat ze „alleen wilde zijn" en
waarom ze zo „verschrikkelijk verlegen"
was: „Toen ik in Amerika aankwam,
sprak ik slecht Engels en was voor ieder
een bang. Toen, plotseling, was ik be
roemd omdat ik in een goede film was
opgetreden. Ik ben nog steeds niet aan
mezelf gewend, laat staan aan wat er met
me is gebeurd. Ik kan eenvoudig niet be
grijpen, waarom niemand kennis met me
wil maken".
Waarschijnlijk de meest temperament
volle ster, die Howard Greer ooit heeft
deren kon ik altijd zeggen hun mond te
houden. Maar een actrice breng je nooit
tot gehoorzaamheid".
Iedere ster, die Edith Head moet kle
den. heeft haar eigenaardigheden.
Jennifer Jones verdiept zich altijd in
details en staat er op, dat ze alle hoeden,
handschoenen en oorrringen gelijk met de
japon te zien krijgt.
Elizabeth Taylor zou er zelfs in een jute
zak aantrekkelijk uitzien. Ze overheerst
de japon volkomen. Bij het passen luidt
haar eeuwige commantaar: „Op de heu
pen een beetje nauwer, hè?"
Olivia de Havilland bestudeert de histo
rie van de mode in musea met de toe
wijding van een universiteitsprofessor".
De ster met de meest uitgebreide garde
robe groter nog dan die van Jane Rus
sell of Rita Hayworth is Trigger, het
paard van Roy Rogers. Trigger heeft twee
stand-ins tegen één voor de meeste andere
sterren. En als Trigger in een scène rood
draagt, passen de andere acteurs de kleur
van hun leding bij hem aan.
„Trigger", aldus Edith Head, „heeft het
mooiste figuur van allemaal. En hij komt
nooit aan met het gebruikelijke excuus:
„Ik ben van de week een tikje boven m'n
gewicht!"
VOLGENS leden van de Federale Com
missie voor Communicatiemiddelen
zullen binnen enkele maanden de
eerste kleuren-televisietoestellen in Ame
rika in de verkoop komen. Ze hebben een
demonstratie met kleuren-televisie ge
zien op 13 verschillende toestel-types en
de voorzitter van de commissie verklaar
de, dat het „zeer indrukwekkend" was.
De eerste toestellen, die een beeld heb
ben van ongeveer 34 centimeter, zullen
waarschijnlijk tegen prijzen, variërend van
700 tot 1000 dollars 2500.— tot 3500.—)
worden verkocht en zullen in staat zijn
beeldin kleuren en in zwart-wit te ont
vangen.
Inmiddels heeft de televisie in Amerika
haar eerste „King Iear" geproduceerd met,
het vroegere jonge radiogenie Orson Wel
les, terug in Amerika van een vijfjarige
zwerftocht door Europa, als de sombere
monarch.
Over zijn hardnekkige weigering, tot
nog toe, om in televisierollen op te treden,
verklaarde de thans grijs wordende Wel
les „Ik wilde een waardige rol. Ik had
er geen zin in om terug te komen, alleen
maar om door de een of andere komiek
met een slecht zittende pantalon heen en
weer gesmeten te worden".
Ondanks dit alles is het eindelijk toch
zo ver. Een film heeft het van de televisie,
de ijsballetten en alle verdere amusement
gewonnen. „The Robe" heeft in één week
in het Roxy-theater in New-York de ver
bazingwekkende som van 880.000 opge
bracht. Dit is het hoogste bedrag, dat ooit
gedurende één week in een theater werd
ontvangen.
voor een gulden per keer verrekijkers te
verhuren om de film te zien
ONDER de ruimteschip-politen is het
eerste slachtoffer gevallen. Deze
stuurde modellen in 'n Holly woodse
studio, maar ze hebben echte raket
motoren. Voor de opnamen van een
thriller in kleuren starten ze temidden
van een regen van vonken en helder
gekleurde rookwolken.
De technicus Glen Maxwell Smith ver
loor daarbij een hand, toen een tachtig
centimeter lang raketschip ontplofte.
Advertentie
N tenslotte een commentaar van
Herbert Wilcox, de Engelse film
regisseur en -producent. Wilcox is
onlangs uit Hollywood in Engeland
teruggekeerd, diep onder de indruk van
3-D, projectieschermen van twintig
meter breed en alle andere nieuwe snuf
jes, waarmee de film het van de televisie
probeert te winnen.
„Het enige, wat ons overblijft", aldus
Wilcox, „is in de bioscopen een klein
scherm van hoogstens dertig centimeter
te installeren, et publiek gratis binnen
te laten dan hoef je geen vermake
lijkheidsbelasting te betalen en dan
hermin (histeUani, regisseur van „Romeo and
Juliet"', studeert met Susan Shentall een scène
in voor haar rol als Julia.
gekleed, was Grace Moore, de zangeres,
die in 1947 bij een vliegongeval om het
leven kwam. Ze was altijd omringd door
een hele reeks secretaressen, kleedsters,
muziekadviseurs èn haar echtgenoot, „die
zich altijd op de rand van de menigte op
hield als een man, in het ziekenhuis
wachtend om te vernemen of zijn vrouw
een tweeling dan wel een drieling heeft
gekregen".
Greer ging eens met Grace Moore naar
een galaconcert. De door Greer ontwor
pen japon maakte „een bevredigende in
druk" en de ontwerper ging naar bed. De
volgende dag ontving hij het volgende
briefje: „Als je niet genoeg belang stelde
in mij of de japon om na 't concert terug
te komen
Verder niets dan 'n serie bittere puntjes.
DE vrouwelijke tegenhanger van Ho
ward Greer is Edith Head met vier
Oscars (voor haar japonontwerpen
in „Samson and Delilah", „place in the
Sun", „the Heiress" en „All about Eve")
en een 15-jarige ondervinding op hg}., ge
bied van het ontwerpen van japonnen
voor de filmsterren op haar creditzijdêi
Edith Head is klein, slank en „heeft
ponyhaar. Zelfs omschrijft ze haar taak
in Hollywood aldus: „Ik ben een Soort
circusdresseur. Actrices zijn tamelijk in-1
telligente dieren en ieder van haar moet
verschillend worden aangepakt, als erj
voor haar kleren moeten worden ontwor
pen in een bepaalde rol".
Voordat ze aan mode ging doen-, was
Edith Head, die de vier kruisjes al ach-i
ter de rug heeft, onderwijzerees „De kin-
C 782
Voor eeu verandering eens een leuke rok
en blouse. Een ideale dracht is het om deze
tijd van het jaar een leuke rok met ver
schillende blouses of truitjes te dragen,
dat geeft afwisseling in uw garderobe. De
rok is van voren glad met twee ingelegde
plooitjes en iets afstaande zakken. De rug
heeft achtermidden een plooi.
Dit patroon is verkrijgbaar in maat 38, 42,
44, 46, 48 a f 0.50.
De blouse heeft een ronde pas en een
leuk opstaand kraagje, waarom heen een
ketting gedragen kan worden. De mouw
is van onderen wijd, wat op het ogenblik
zeer modern is en met een manchet af
gewerkt. Aan het voorpand zit een losse
pat welke verschillende keren wordt door
gestikt.
De blouse is verkrijgbaar in maat 38, 42,
44, 46, 48 a f 0.65, tezamen rok en bloese
f 1.00.
Plak aan de adreszijde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROUN BEATRIJSSTRAAT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model
Plak nooit meer dan t 1-
waardeloos.
op een kaart, wat meer geplakt wordt is
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd. Patronen worden
niet geruild.
E Italiaanse stad Montagnana, die
haar middeleeuwse karakter vrijwel
ongeschonden heeft bewaard, is even
hermetisch van de rest van Italië afgeslo
ten geweest als in de twaalfde eeuw, toen
haar met torens versterkte wallen door
vijanden werden belegerd.
De moderne belegeraar was de Engels-
Italiaanse filmgroep onder regie van Re-
nato Castellani, die voor de Rank Orga
nisatie en Universalcine een filmversie in
technicolor maakt van Shakespeare's „Ro
meo and Juliet". Zij waren naar de stad
gekomen om het clandestiene bezoek te
verfilmen, dat de verbannen Romeo aan
Verona brengt om zijn Julia te zien. In
Verona zelf kon deze scène niet worden
verfilmd, omdat er van de stadswallen
vrijwel niets over is. In Montagnana zijn
ze nog volledig intact.
De gemeente-autoriteiten werkten mee
door van de stadspoort alle verkeersbor
den en telefoondraden te verwijderen en
door het verkeer rond de stad te leiden.
Gedurende enkele dagen waren de inwo
ners geïsoleerd, terwijl Laurence Harvey
(Romeo) op het balcon zijn beroemde ont
moeting had met Julia (Susan Shentall).
Sir John Gielgud, de beroemde Sha-
kespeare-vertolker, heeft tijdens een be
zoek aan Verona de reeds in Italië ver
filmde fragmenten van „Romeo and Ju-
liet" gezien. „Geweldig mooi. Ik ben er
enthousiast over", luidde zijn commen
taar. Bij deze hulde kunnen de makers
van de film de uitspraak voegen van
Noel Coward, aan wie de fragmenten
eveneens zijn vertoond. „Het is een van
de mooiste dingen, die ik ooit in een film
heb gezien", aldus Coward. Een bijzonder
compliment, tenzij Coward een cynicus is,
die maar heel zelden een bioscoop be
zoekt. Het bezoek van Sir Gielgud viel sa
men met een serie opnamen in een uit de
12e eeuw daterende kerk in het dorp Som-
macampagnia, waar het huwelijk tussen
Romeo en Juliet voor de camera's werd
gesloten.
De 19-jarige Susan Shentall, die Julia
in de film speelt, gaat met de 24-jarige
Philip Worthington in het huwelijk tre
den. Zij maakte verleden jaar met haar
Romeo-in-het-dagelijkse-leven kennis, tij
dens een vacantie met haar ouders te
Woolacoombe in Noord-Devon. In de Kro-
ningsweek in Engeland verloofden ze zich
met elkaar, maar hield het tot nog toe
geheim.
Brtds
lachappelletlr. 12 Tel. 8702 of 6442
Na een uitgebreid onderzoek in archie
ven en andere bescheiden hebben de ar
chivaris-bibliothecaris van Maastricht mr
drs Hub. Wouters en de directeur van het
sociaal-historisch centrum voor Limburg,
drs J. Corraïps, op verzoek van de Kamer
van Koophandel voor Maastricht e.o. rap
port uitgebracht over de juiste oprich
tingsdatum dezer instelling. Zij zijn daar
bij tot de conclusie gekomen, dat zulks de
24ste Mei 1804 is geweest,
vergadering van Donderdagmiddag 't rap
port dezer deskundigen aanvaard en 24
Mei erkend als de officiële datum ter vie
ring van het 150-jarig bestaan der Kamer.
De tegenwoordige K. v. K. heeft in haar
Er is een commissie gevormd, onder lei
ding van de heren drs L. van Eyseren en
L. Daenen, welke een passende viering zal
voorbereiden, waarbij industrie en handel
zullen worden ingeschakeld.
A 't succes van „Moulin Rouge" zijn de
schilders in de wereld van de film
populair geworden. Onder de titel
„Montmartre" zal er achtereenvolgens in
Hollywood en Parijs 'n film worden opge
nomen, waarin de schilder Edgar Degas de
hoofdpersoon zal zijn. Leslie Caron speelt
in deze film de rol van opera-danseres.
Ze oefent nu al reeds dertig uur per week,
want „je wordt geen opera-ster, zelfs op
het witte doek, zonder hard werken".
Twee andere rollen van ballerina zul
len worden toevertrouwd aan Pier Angeli
en Cyd Charisse.
Op initiatief van de plaatselijke V.V.V.,
welke een actie ontplooit tot het doen
stoppen der tremen aan de halte te Geulle
is gisteren in de raadzaal dier gemeente
een drukke protestvergadering gehouden.
Er werd ernstig bezwaar gemaakt o.m.
tegen het feit, dat de spoorwegen geen
geargumenteerde bezwaren kenbaar ma
ken. Een motie werd aangenomen, waarin
er ten sterkste op wórdt aangedrongen
Geulle in het treinverkeer in te schake
len. Deze motie zal ter kennis worden ge
bracht van de minister van Verkeer en
Waterstaat, de Ned. Spoorwegen, de
Spoorwegraad, de Limburgse leden van de
Tweede Kamer en Ged. en Prov. Staten
van Limburg.
Het genoegen om een lekkere sla te
eten behoeven we niet te beperken tot de
zomermaanden. Al is er dan geen kropsla,
andere groenten, die zich voor een slaatje
lenen, zijn er volop.
Een slaatje is iets heel anders dan zo
maar rauwe groenten, althans dient het te
zijn. Natuurlijk lokt U een stuk rauwe
kool niet aan, maar als dit stuk kool fi)n
verdeeld wordt en met een smakelijk
sausje vermengd, dan zult U rauwe kool
met plezier eten.
Voor een groentesla geldt immers nog
sterker dan voor gekookte groenten, dat
het uiterlijk en de toegevoegde ingrediën
ten het succes van het gerecht bepalen.
Grove bladgroenten en koolsoorten, wor
telen en knollen zult U vermoedelijk het
meest waarderen, wanneer ze fijngesneden
of geraspt zijn. Gekookte groenten, b.v.
biet, kunnen groter worden gesneden en
aan fijne zachte bladgroenten zoals veldsla
en spinazie behoeft niet eens het mes te
pas te komen.
Een combinatie van verschillend ge
kleurde groenten staat altijd aardig. De
groenten kunnen hierbij dooreen gemengd
worden of in banen op een schaal neer
gelegd. Het spreekt vanzelf, dat beide
aangemaakt zijn met een sausje. Het duurt
wel even voordat de smaak van het sausje
tot in de groente is doorgedrongen; bij
harde groente uiteraard langer dan bij
z'achte. Hiermee moet U wel rekening
houden; het is echter niet nodig de sla
eerder dan tien minuten voor het gebruik
klaar te maken met saus en al.
Wanneer U van een zachte, geurige sla
saus houdt, kunt U diverse kruidenazijn-
soorten proberen, citroensap of yoghurt.
Nu eens met verse tuinkruiden, dan weer
met selderijzout of een heel klein beetje
mosterd afgemaakt, zullen Uw slasausjes
niet eentonig worden.
Voorbeelden van sausjes
Mengsel van 2 delen olie en 3 delen
azijn, paar druppels aroma;
Olie, azijn, zout, een weinig suiker. Deze
saus is geschikt voor ietwat bittere groen
ten als lof en andijvie;
Karnemelk, azijn, zout, peper of noot-
Fijngemaakt ei, olie, azijn of citroensap,
zout;
Tomatenpuree verdund met azijn en
olie.
Sla van andijvie en appel
Pl.m. 25 g. andijvie, 250 g. zachtzlure
appelen, 1 ei, olie, azijn (citroensap), zout.
Het ei 4 a 5 minuten koken, pellen en
in de slakom fijndrukken met een vork.
Een paar eetlepels olie en azijn en wat
zout ermee vermengen. De andijvie van de
lelijke bladeren en het stronkje ontdoen
en zeer fijn snijden. De appelen wassen of
schillen (mooi gekleurde vruchten met
schil en al gebruiken) en in blokjes snij
den. De appel meteen door de slasaus
i mengen om verkleuren te voorkomen.
Alle ingrediënten luchtig dooreen schep
pen. Desgewenst citroensap er over drup
pelen.
Na enkele minuten de sla op smaak
afmaken.
Sla van witte of savoyekool
en wortel
300 g. witte of savoyekool, 150 g. winter
peen, olie en azijn, zout, (peterselie).
De kool en de winterpeen schoonmaken,
de kool zeer fijn snijden of schaven, de
peen raspen. Een saus maken van ca. 3
delen olie en 2 delen azijn. De groenten
er door scheppen en de sla na enkele mi
nuten op smaak afmaken. (Van een paar
takjes peterselie de blaadjes afsnijden,
deze fijnsnijden en over de sla strooien).
Sla van biet en knolselderij
350 g. gekookte biet, een kleine knol
selderij, 2 kleine gekookte aardappelen,
melk, azijn, zout.
De aardappelen fijnwrijven en met melk
en azijn tot een dunne saus roeren. De biet
stropen en in blokjes snijden. De knol
selderij in plakken snijden, deze schillen
en in smalle reepjes verdelen. Selderij en
biet met elkaar vermengen en door de sla
saus roeren. De sla op smaak afmaken.
Slaschotel
250 g. biet, 150 g. witlof, 150 g. groene
kool, 2 geko< 'e aardappelen, peterselie,
olie. azijn, slasaus, zout.
De groenten schoonmaken. De biet in
reepjes verdelen. Het lof en de kool van
de stronk ontdoen en snipperen, de aard
appelen in plakken snijden, de peterselie
zeer fijn snijden.
De bieten en het lof apart wegzetten in
een mengsel van olie en azijn, de kool op
smaak afmaken met slasaus. Door een
paar lepels slasaus de peterselie roeren.
In het midden van een schaal de aard-
appelplakken leggen en dez'e met de peter
seliesaus bedekken. De biet- en de witlof
sla laten uitlekken en de rode, witte en
groene groente in vakjes om de aard
appelen heenschikken.
Safe.'' LubrjcAtio.r,
N. V. N ed. I m p ort M »j.
Automobilisten die de geur van
sterke drank verspreiden kunnen in
grote moeilijkheden komen als zij
bij een aanrijding betrokken raken,
zelfs al loopt de aanrijding-redelijk
goed af. Als zij de geur aan rum
bonen willen toeschrijven zullen zij
onaanvechtbare bewijsstukken moe
ten overleggen om de politie van
hun waarheidsliefde te kunnen
overtuigen. Een automobilist is er
gisternacht te Amsterdam in ge
slaagd glansrijk zulke moeilijkheden
te overwinnen nadat hij te om
streeks haif een op de hoek van
Oosterpark en Beukenweg in aan
rijding was geweest met een motor
rijwiel waarvan de twee berijders
lichte verwondingen hadden opge
lopen.
„Rumbonen", zei de automobilist.
„Mee naar het bureau", zei de
politie.
Pas nadat er een paar aangebro
ken dozen rumbonbons in de auto
waren aangetroffen kon de geurige
zoetekauw zijn weg vervolgen.
KLEIN NEST!
U kunt mij noemen zoals U wilt. zei i lijk niet, hoe wij door al het aangenomen
kend. Het lieve kind schreide, alsof haar
hart. was gebroken. Het was> °f zti af"
j scheid van haar eigen moeder nam, zo
I hing ze aan mijn hals. Ik hield ook zieis-
I veel van die lieve schat! Zij veegde de
tranen uit haar ogen en snoot haar neus.
t tt 7i t s~i tt i r~i t T1 er iA d ttt f1 77 i Ik moest je de hartelijkste groeten
ROMAN NAN CHARRES CjARJ ICR doen, Daan en je een briefje geven.
waar heb ik het gelaten? Ik ben ook zo
in de warO, hier is het, op de rand
van de schoorsteen.... in een driehoekje
gevouwennet als een minnebriefje..
wat een kind nog! Ze was erg dol op je,
Daan, net of je een broer van haar was!
Daan ontvouwde het driehoekige papier
en las, maar niet hardop:
„Ik wist gisteravond, dat wij weggin
gen, maar ik kon het je niet zeggen. Daar
om kwam ik je goede dag zeggen. Vaar
wel. Vergeet mij niet, lieve Daan.
Je liefhebbende kleine nest Stella".
Weet u niet, waarheen zij vertrokken
zijn? vroeg hij na enige minuten van pein
zend stilzwijgen.
Juffrouw Norton schudde haar hoofd.
Neen. Zij hebben er niets van gezegd
en ook geen adres achtergelaten.
Maar als er dan brieven komen!
Heeft mijnheer Landon niet gezegd, waar
heen die moesten gezonden worden?
Neen, dat heb ik hem op het laatste
ogenblik nog gevraagd, maar hij zei, dat
er geen brieven zouden komen; dat had
hij al geregeld, beweerde hit
Misschien zijn ze naar het buiten
land, mompelde Daan.
Dat zal wel, want zij zijn toch vreem
delingen, nietwaar? Er waren ook geen
adressen op de koffers, zei ze naief. Wat
zullen de buren wel denken, vervolgde zij
na enige ogenblikken. Zodra de taxi voor
kwam, was iedereen bij het venster. Ik
kon juffrouw Baker en Emily heel duide
lijk achter hun goedkope vitrage zien
staan. Zij zal vanavond wel aankomen,
zou er toch een hekel aan hebben als ik
achter de gordijntjes stond te kijken om
de buren te begluren, niet waar?
Nu, ik ben er niet tegen, zei Daan
pijp bij mij te komen roken, als u gebun
kerd heeft: machinisten bunkeren immers
die vond, dat zij gelijk had. Wie zijn de als zij eten bedoelen niet?
ze en legde haar handen plat tegen zijn
'borst. Uk hoor u graag ztegigen „kleiin
nest". Ja ik ben uw kleine nest. Maar
vergeten! Denkt tt. dat iik ooit aal ver
geten? O. Daan, kon iik u miaar tonen,
hoe dankbaar ik ben en hoe ik er u om
waardeer.
U hééft al een zeer geslaagde poging
gedaan, zei Daan glimlachend. En ga nu
maar vlug uw bedje in. klein nest.
Neen i'k voel mij als een stom rede
loos 'dier.' zei ze met hopeloze zelfver
achting. Ik kan u nooit doen begrijpen,
wat ik gevoel, nu ik het u nooit kan
vergelden- En toch hoop ik, indien God
het wil. het eer,5 op een of andere ma-
nor te doen. Nu ben ik nog maar een
klein meisje.... uw kleine nest. Daan!
Doe dan, wat ilk gezegd ho'b en ga
roei naar bed'. Denk maar niet meer aan
hetgeen vanavond is gebeurd. Ik heb be
sloten uw vader 's avonds steeds te ver
gezellen. wanneer hij uitgaat.
Zij keek hem cp een zonderlinge ma
nter aan en zuchtte diep: dan hief zij
haar kopje naar ham op en bood hem
haar lippen aan
Kus mij, Daan. en haar ogen weer
spiegelden de onschuld van haar ziel.
Daan boog zich naar haar over en gaf
haar een kus.
Zo is het goed zij wachtte enkele
ogenblikken en haar ogen vulden zich
met tranen: Goeds nacht, lieve Daan!
Zijn kamer was boven haar slaapver
trek en de vloeren van de huizen in Sel-
bv Gardens waren niet van de dikste.
En terwijl Daan z'oh uitkleedde, meende
hij in de absolute stilte van de nacht, be
nsden hem in de kamer van ..bet kleine
nest" iets te horen.... een snik.
Arm klein kind, mompelde hij. Ook
hij. dlie gewoonlijk in slaap viel. zodra
hij o.p bed lag. kón die avond moeilijk in
sl^ap komen.
Niettegenstaande het zeer druk was in
de fabriek, moest Daan telkens aan het
avontuur van de vorige avond denken
He' gevolg was, dat hij niet zo snel als
gewoonlijk vorderde en eerst Iaat thuis
kwam. Toen hij de deur inkwam, was zijn
moeder in de gang en hij zag aan haar
gezicht, dat er iets niet in orde was.
Wat ben je laat, Daan. zei ze zenuw
achtig.
Ja moeder, overwerk. Ik weet werke-
werk heen moeten komen.... Wat scheelt
er aan, moeder? brak hij af, want hij be
merkte, dat het schreien haar nader stond
dan het lachen.
Ze zijn wegweg, Daan! zei ze en
hield haar zakdoek voor haar ogen.
Weg! Wie is weg? vroeg hij
De huurders.... Mr Landonen
Steila, antwoordde zij.
Weg! Hij had juist een arm uit zijn
jas en stond haar als versteend door
verrassing en nog iets anders aan te
staren. Waarom?Wanneer?
Vanmiddag. Zij moeten de hele mor
gen bezig geweest zijn met pakken, want
ik hoorde voortdurend gestommel, maar
het is geen ogenblik in mijn hoofd opge
komen, dat zij zo spoedig zouden ver
trekken. Mijnheer Landon belde mij en
zei dat hij weggeroepen was. Hij was
vreselijk vriendelijk en beleefd en stond
er op, dat ik een kwartaal extra huur
zou aannemen.
Maar dat heeft u toch zeker niet ge
daan! viel Daan met een rode kleur uit.
Ik wilde het niet hebben en heb het
geweigerd; maar hij heeft het geld achter
gelaten. Het lag op de tafel, toen ik na
hun vertrek boven kwam. Je moet niet
boos zijn, Daan, want ik heb het geld
geweigerd.
Ik ben niet boos, moeder, zei hij af
wezig.
Mijnheer Landon zei, dat het mij toe
kwam, maar dat het eigenlijk niet half ge
noeg was en dat hij veel meer zou willen
geven. Hij wist echter, dat jij er boos om
zou worden, om redenen die jou en hem
bekend waren. Er waren schulden, zei hij,
die nooit betaald konden worden. Dat
waren letterlijk zijn woorden, Daan; wat
dat betekent, heb ik met geen mogelijk
heid kunnen begrijpen.
Het komt er ook niet op aan, moeder,
zei Daan die de fijngevoeligheid van mijn
heer Landon bijzonder op prijs stelde. En
wat gebeurde er toen?
Om vier uur zijn ze met een taxi
vertrekken.... Ik kan me nog maar niet
indenken, dat zij weg zijn- 't Is of het
niet waar is, Daan.
Enehjufrouw Stellazei
hij haperend.
Juffrouw Norton draaide zich naar het
vuur.
Zij kwam beneden om mij vaarwel te
zeggen, antwoordde Daans moeder snik-
meer over te praten. Maar ik... wij zul
len hen erg missen, moeder.
Hij las het briefje van Steila nog eens.
Met op elkaar geklemde lippen on ge
fronst voorhoofd vouwde hij het ver
volgens weer op en borg het in zijn por
tefeuille bij ingewikkelde berekeningen
van machinerieën en weer mompelde RU
evenals de vorige avond
Arm klein nest!
VIII.
Indien men zegt, dat Daan Stella mis
te. dan is dat zeer zwak uitgedrukt.
Enige dagen verkeerde hij in een wer
kelijk gedrukte stemming, waaruit hij
zich tevergeefs trachtte op te heffen.
Telkens herinnerde hij zich haar vrolijk
stemmetje, haar kinderlijk naïeve uit
vallen en onschuldige plagerijtjes. Wan
neer hij 's avonds het tuinhek opendeed,
keek hij onwillekeurig naar de vensters
van de nu onbewoonde kaniers en kreeg
hij een eigenaardig verlaten gevoel over
zich. Wekenlang keek hij uit, of er geen
brieif was gekomen en dagelijks vroeg hij
op gemaakt onverschillige toon aan juf
frouw Norton: Geen nieuws met de
post, moeder? Maar even zoveel malen
antwoordde de goede vrouw hem met
zo'n droevig hoofdschudden, dat Daan
de pijnlijke vraag tenslotte achterwege
liet Het was duidelijk, dat mijnheer Lan
don en Stella buiten hun bereik waren
en zeer onwaarschijnlijk zouden Daan
en zijn moeder ooit meer iets van hen
zien of horen.
Doch niettegenstaande hij Stella had
verloren, bleef hij haar invloed nog ge
voelen. Zij had hem, onbewust, veel ge
leerd en hij had veel nut van haar lessen.
Iedere man, die die naam waardig is, be
zit eerzucht en Stella had het verlangen
van Daan, om zijn positie te verbeteren,
aangemoedigd en geprikkeld. Na de toe
stand van onverschillige dromerigheid
om er het hare van te horen, want die welke
is niet nieuwsgierig, maar weet graag ai
les. Ik weet niet, wat ik moet zeggen,
want toen ze laatst hier was en vroeg
of die vreemdelingen voor lang hadden
gehuurd, heb ik „ja" gezegd, want ze
schenen zo op hun gemak bij ons te zijn,
dat ik nooit had kunnen denken.
Wat kan het ons schelen, wat zij
ervan denken, zei Daan en begon in ge
dachten verzonken aan z'n maal.
Jii kan zeker ook niet vermoeden
waar zijzo plotseling heengegaan zijn?
vroeg zijn moeder, terwijl zij hem be
diende.
Och ik kan wel gaan gissen, zei
Daan ontwpkend, maar wat heb je daar
aan?
Hjj at, doch hield spoedig op; het
smaakte hem niet.
Peinzend bleef h\j een tijdlang in zich
zelf gekeerd zitten
zaakt, had Daan zich hersteld en zich met
dubbele ernst, en ijver op zijn werk ge
worpen. Na de lange werkdagen studeer
de hij met energie om zijn examen zo
goed mogelijk af te leggen. Op zekere
avond kwam hij thuis en deed zijn moe
der de blijde mededeling, dat de firma
Green en Sheldon hem na zijn examen
een mooi aanbod had gedaan.
Zeer verheugd antwoordde juffrouw
Norton; „Een geluk komt nooit alleen
Daan, ik heb de kamers verhuurd.
O ja? zei Daan, dat spijt me bijna.
Ik wilde u juist zeggen, dat het, dank zij
mijn verhoogd salaris, niet meer nodig
waS
Juffrouw Norton schudde haar hoofd.
Dat is heel lief van je. Daan, maar laten
wij niet te hard van stapel lopen. Wij
kunnen beter iets sparen voor kwade da
gen en bovendien zou ik niet weten, wat
huurders? Ze zijn zeker niet zo goed als
onze laatste, vrees ik.
Dat kan natuurlijk niet, want Stella
is nooit te vervangen. Het is echter maar
één huurder een vrijgezel. Je zal wel
met hem overweg kunnen, Daan; hij is
een letterkundige; iets aan een krant, ge
loof ik, dat hij zei. Hier is z'n kaartje.
Zij haalde het van de rand van de
schoorsteen en Daan las overluid en
lachend' Mr. Nat Naylor The evening
Bugle, dat is een aardige courant. Hoe
vindt u hem moeder?
Hij was heel vriendelijk, maar hij
bleef niet langer dan vijf minuten hier;
alles was in een ogenblik afgepraat en
toen ging hij weer haastig weg. Morgen
komt hij, zijn kisten en koffers zijn reeds
hier, en een ervan was zo zwaar, dat
Topsy en ik hem bijna niet naar boven
konden krijgen.
Natuurlijk boeken, verklaarde Daan
Enfin, nu u heeft verhuurd, valt er niet
meer over te praten, maar deze huurder
moet de laatste zijn hoor moeder. Wij
kunnen het nu best zonder doen. En dan
nog iets. en daar sta ik op, u moet Topsy
van hedenaf voor hele dagen nemen. Wij
kunnen het nu bekostigen, en ik wil niet
hebben, dat u de hele dag ploetert voor
die huurder.
Nu, goed, ik zal je zin doen, zei ze
en legde haar hand op zijn schouder. Dat
trappenlopen is wel eens vermoeiend. Je
bent een beste jongen, en altijd zo be
zorgd voor mij.
De volgende avond snoof Daan bij het
binnenkomen een zware tabakslucht op,
waarvan de gang blauw stond, en struj-
kelde hij bijna over een grote kist.
Die kist is nog zwaarder dan de an
dere Daan, zei juffrouw Norton, en ik kon
'm met Topsy niet tillen
Op dat ogenblik ging de deur van de
voorkamer open en riep een vriendelijke
stem:
Is dat uw zoon Dan kwam de spreker
vlug de trap af. Ofschoon ouder dan Daan,
zag hij er echt jongensachtig uit, met een
humoristisch trekje om z'n grote mond..
Overigens was hij met zorg gekleed en ge
schoren.
O, aangenaam kennis te maken, zei
hij, bij wijze van groeten. Die kist is een
karweitje voor twee man en u wil mij ze
ker wel even helpen nietwaar? Zeer
vriendelijk van u. Pak maar beet en voor
U hocus-pocus heeft gezegd, hebben wij
'm boven. Allemachtig, wat is dat ding
zwaar! Voor U schijnt 't maar een peul
schilletje te zijn! Een echte Hercules bent
U. Hij had zijn kant van de kist op de
vloer laten zakken en Daan had 't vracht
je alleen verder bij de andere bagage ge
bracht.
Er zijn nog al veel kisten en koffers
zei mijnheer Nat Naylor, maar ik zal ze
allemaal openmaken om u te overtuigen,
dat er geen stenen in zitten.
Dit alles ratelde hij op gemoedelijke,
vrolijke toon, met een grootkoppige saxo-
phoon-mode] pijp tussen zijn tanden.
Laat ik me eerst aan u voorstellen
vervolgde hij. Mijn naam is Nat Naylor,
novellist, dramaturg, enfin schrijver over
alles en nog wat en, indien U er niets te-
onze kennismaking een voldongen feit. I wordt je uitgescholden, genegeerd, of ge-
Wat zoudt U ervan zeggen, om eens een waarschuwd en maar hoogst zelden kriie
*- Bph"n- Je een goedkeurend woord, om van lof
maar te zwijgen. Er is weinig plaats voor
humor in onze kolommen. Maar ik zal
mettertijd mijn kans wel krijgen; inmid
dels verdien ik juist genoeg om te eten,
te roken en mij behoorlijk te kleden.
Ik zou graag iets van je lezen.
Ja. ja, het gewone praatje, zei Nay
lor met een knikje grinnikend. Dat zeggen
ze overal. Laatst was ik op een avondje
en daar werd ik aan een aardig meisje
voorgesteld. Het meisje schonk mij een
belangstellende blik uit haar vloeibare
ogen; tussen haakjes, ze noemen ogen te
genwoordig vloeibaar, ofschoon ik het
een twijfelachtig compliment voor ogen
vind; jij zeker ook, niet? Waar was ik
ook weer gebleven? O ja, dat meisje; ja,
ze keek me zo naief onschuldig aan, als
je van 'n twintigjarige maar verwachten
kan. Blozend beweerde ze, dat ze geloof
de, al mijn boeken gelezen te hebben en
dat zij ze erg mooi vond! Nu moet je
weten, dat ik mij slechts beschuldigen
kan, van driemaal zo iets bedreven te
hebben. Ik vroeg haar, welk van miin
boeken haar lievelingslectuur was en
het aardige meisje noemde met een aller
liefst glimlachje, de titel van een boek,
dat door iemand was geschreven, wiens
naam m klank iets op de mijne leek!
.„A' ze' .ie? vroeg Daan, die zich
kosteluk amuseerde.
Ik zei heel ernstig, dat het 't beste
boek was, dat ik ooit had geschreven, of
zou schrijven en zij keek zo vergenoegd
als f-en aap, die een klontje suiker krijgt.
Maar ik zal je toch iets van mij laten
lezen op gevaar af, dat je een minder
goede opinie over mij krijgt. Mooie ka
mers hier, zei hij, terwijl hij z'n pijp op
nieuw stopte en te oordelen naar het heer
lijke middagmaal, dat mij is opgediend
moet. juffrouw Norton een geboren kok
kin zijn. Ik hoop mij zo te gedragen dat
zij mij niet te luidruchtig vindt Als ik
alleen ben, is daarvoor geen bezwaar
maar a» nu en dan komt er wel eenden
vriend b„ mij oplopen en zij zijn geen
van allen suffers. Maar als ze te druk
naar je zin worden, kom je maar even
naar boven, om je stem t£ Iaten horen
da' Loi .^a laten zien- Ik denk' dat
- -ik de hele dag moet doen, als ik geen
Dus zpn ze dan toch weg. zei hij i huurders heb. Het is niets voor mij om gen heeft, Uw vriend. Ik heb van juffrouw
eindelijk, Ja, dan valt er niet veel 1 stil te zitten of buurpraatjes te maken. Je Norton al zoveel over u gehoord. Dus is
Daan nam de joviale uitnodiging aan en
ging iets later naar boven. Mijnheer Nay
lor groette hem met een knik en een
glimlach, en schoof hem een gemakkelijke
stoel toe.
Blij je te zien.... we zullen maar jij
en jou zeggen Probeer mijn tabak
eens, zei hij, en schoof een grote ouder
wetse tabakspot over de tafel. Wat zal je
drinken?
Hij wees naar een fles whisky en een
syphon sodawater, doch Daan bedankte.
Niet? Dat spijt me, maar je hebt ge
lijk, zei Naylor. Ik gebruik het ook zelden.
Thee is mijn lievelingsdrank. Ik werk al
leen op thee. Je bent er 's morgens nooit
katterig van en 't beneemt je nooit de lust
om te werken, zoals die afschuwelijke
Schotse specialiteit. Thee geeft de beste
inspiraties aan een man en is een
troost voor de vrouwen. Wil je thee? Ik
zet 's morgens een grote pot en lurk er de
hele dag van Wacht, ik zal even verse
voor je zetten Niet te sterk, want jij
drinkt zeker aftreksel van havermout, -s
bet niet; tenminste ik heb wel eens ge
boord, dat machinemensen dat gewoonlijk
doen.
Ja, diat is zo, antwoordde Daan
vrieh'dielijik, tenminste ais wij wenken.
Het is eten en drinken zeggen ze.
Maar voor mijn vak is thee het beste,
orakelde Naylo-r.
Een interessant beroep lijkt mij het
uwe, zei Daan, die bijzonder met die
niieu-we huurder was ingenomen,
Interessant! echode Naylor. Er be
staat, de hemel zij dank, geen interessan
ter. Indien ik je staaltjes van mijn en-
dervindinig moest vertellen, dan zouden
de haren van je stoere kop te berge rij
zen als van een stekelvarken i-n nood.
U schijnt het
~r *[e- *ls 't je blieft... dat is afspraak,
verbeterde Naylor
Jou schijnt het niet veel kwaad te doen
en je vrolijkheid heeft er schijnbaar ook
niet onder te lijden.
Naylor lachte; Beste vriend, ik ben
gezond en vrolijk geboren en er is niets,
dat mijn humeur kan bederven. Ik ben
een tweede Mark Tapley. Temperament,
weet je; je hebt het, of je krijgt het nooit.
Het is net als met lelijk rood baar or een
kokkert van een neus; je hebt er een
hekel aan, m-aar je zit er aan vast- Ik neb
voortdurend met het gebrek te kampen,
niets, maar dan ook niets, au seneux te
nemen. Stuur mij bij een moordenaar of
naar een begrafenis, hoe correct én uit
voerig ik mijn verslag ook mog;e schrij
ven altijd komt die fatale humor er bij,
hetgeen natuurlijk voor de ernstige le
zers, die iets plechtigs verwachten, zeer
teleurstellend is.
Humor is een kostbare gave, ver
klaarde Daan. Iemand, die het publiek
kan laten lachen
Ja, ja, dat weet ik, viel Naylor hem
in die tg de. xvijjt maar ggits naar de hu-
moristen van de revue's, dlie avond aan
avond honderden mensen doen brullen.
Mijn tijd is no.g niet gekomen. Voor die
dingen moet je niet bij de „Evening
Buigle" zijn. Daar zijn ze veel te ernstig-
Als je daar een aardigheidje uithaalt,
t'earwijfhh°na0ende ZaI zijn' «rinnikïe hij'
•1 0 Daans reuzengestalte mat.
zoen Daan opstond nam Naylor een
mantel Uit 6en doosie °P de schoorsteen-
2eg, Norton, de vorige huurder moet
wel een rijke kerel geweest zijn in ieder
geval permitteert hij rich °P het gebied
van sigaretten een verfijnde luxe. Dit zijn
overheerlijke hoor en zeldzame ook! ik
wist niet, dat ze in Londen te koop waren
O neen? zei Daan. Ik rook nooit
sigaretten.
Ik ook bijnanooit. Deze komen uit
Oost-Europa. Ikjveet dat, omdat ecn lid
van onze club „de Nijveren", zo ge
naamd, omdat de meesten van ons de
grootste nietsdoeners zijn, die er bestaan
ei een paitijtje van meebracht- Hii is
een oorlogscorrespondent en heet Furber
(wordt vervolgd)
