K.V.Pheeft behoefte aan algemeen
sociaal-economisch program
Christendom en democratie
horen bij elkaar
I
Naar meer bewuste katholieke
staatsburgers
Nooit de moed
opgeven
Russische emigranten leden
schipbreuk
VIJFDE CONGRES DER K.V.P.
De lieer Matser cliënt mr Burger van antwoord
Eendrachtige sociale activiteit nodig
ANTON ZISCHKA:
EÏÏfiKuïïr
Er moet een einde
komen aan woorden
Bevordering van inter-
cliristelijke samenwer
king in Europa
Verzoek van P. Mateo
aan kath. Nederland
jm mmvm smmsrmm,
mwmtm mmmmm*
i m%.m
K.V.P. heeft geen ker
kelijk karakter
Financiële mogelijkheid
moet aanwezig zijn
Jongens „arresteerden
fietsendief
Katholiek is uit beginsel
verdraagzaam
Voor onze partij de
beste kansen
Oude socialistische
natuur
Schip gestrand bij Schiermonnikoog
ZATERDAG 7 NOVEMBER 1953
PAGINA 5
DEELNEMERS en deelneemsters aan het congres der Katholieke Volkspartij,
partij van christen-democraten in een vrij land, wij zijn hier bijeen tot bijwoning
van een groot partij-evenement, waarin wij willen getuigen voor de noodzaak
van onze eenheid op politiek gebied. Wij willen er getuigenis van afleggen, dat wij
deze eenheid vormen als katholieke democraten in een democratisch bestuurd land.
Wij willen meewerken aan de opbouw van een nieuw Europa, waarin 't christendom
zijn volle kans geboden wordt, waarin de democratie gewaarborgd zal zijn. Zonder
enige twijfel verklaar ik namens U allen: Wij. christen-democraten, wij protes
teren enJ protesteren met alle klem tegen de onderdrukking der democratische
vrijheden achter het IJzeren Gordijn; wij christenen, wij protesteren zo mogelijk
met' nog groter nadruk en met de diepste verontwaardiging tegen de vervolging
der christelijke Kerk, der christenen en der kerkelijke leiders. Wij protesteren
tegen het grove onrecht aan kardinaal Stepinac,. aan kardinaal Mindszenty en
laatstelijk aan kardinaal Vyszinski aangedaan.
Wij verklaren als christen-democraten, als katholieke Nederlanders, onze politieke
eenheid zo veel mogelijk te zullen versterken ter versteviging van een chnstelyke
democratie; als katholieken willen wij ons verenigen in de geest en in het gebed
met alle onderdrukte christenen in het Oosten."
Met deze woorden besloot de wnd.-voorzitter der K.V.P., de beer Clir.
Matser vandaag de rede, waarmee bij het vijfde Congres der K.V.P. te
Utrecht opende.
LANDBOUW-ATTACHé
FOSSUM NAAR MADRID
)Verkte mee aan belangrijke
projecten in ons land
FOTO VAN „POLYO"-
VIRUS
li
Wachtend werk
Bolwerken van opti
misme
Tegen nood en
oorlog
PAARD MET KAR OP HOL
Voerman overreden en later
overleden
noodzaak van
Getuigen voor
katholieke eenheid
De heer Malser besteedde in zijn ope
ningswoord uitvoerig aandacht aan
het optreden van de voorzitter der
r v. d- A.-tractic, mr Burger, bu de
iongste algemene beschouwingen in de
Tweede Kamer. De heer Burger wees in
7jjn rede op het gevaar, dat z. 1. voor de
democratie gelegen is in een methode van
noiiticke machtsvorming op met-politieke
grondslag, daarbij met name doelend op
de K V.P. In antwoord hierop merkte de
Malser o.a. het volgende op:
Tn onze tijd en omstandigheden achten
wi'i' nu de democratie als de meest ge
schikte als de beste staatsvorm. Een vorm,
waarin' de politieke wil van het volk het
hestuür bepaalt en die tenslotte berust
op de eerbied voor de menselijke per
soon Vandaar de vrijheid der burgers,
der organen en organisaties, zowel reli
gieus als maatschappelijk en politiek. De
regering in een democratische staat dient
er steeds op bedacht te zijn, dat zij haar
taak vervult ten behoeve van ueel het
volk in al zijn verscheidenheid van stand
en wereldbeschouwing. Dit gehele volk
di"nt vertegenwoordigd te zijn in de volks
vertegenwoordiging, waarin de politieke
overtuigingen weerspiegeld worden door
volksvertegenwoordigers, gekozen op de
msten der verschillende politieke par
uien die pas deze naam verdienen als zij
het algemene welzijn (op grond van haar
beginselen en haar op die beginselen ge
bouwde programs) en niet een groeps
belang nastreven.
Zeer vele politieke partijen hebben een
bepaalde wereldbeschouwing tot grond
slag. Uiteraard behoren devra8®^Ae
gebied der wereldbeschouwing met tot de
laak der politieke partijen, zij
thuis bij de kerken en bij het persoonlijk
geweten- Maar de politiek en dus ook de
politieke partijen kunnen zich niet los
maken van de wereldbeschouwing, omdat
zeer vele politieke beslissingen tenslotte
berusten op wereldbeschouwelijke grond
slagen. Uit de aard der zaak is de band
In „De Opmars", het propagan
dablad der K.V.P. Pub^ertmims-
ter prof. dr L. J. M. ®efde vol~
gende oproep tot ecnneiu.
„Tijdens de algemene ^hmi-
wingen, gewijd aan deonti p
Rijksbegroting 1951/, heeft
leider der anti-revolutwnnaire
Tweede Kamerfractie, d" Schou-
ten, terecht opnieuw met nadruk
gewezen op de nauwe samenhang
tussen een principiële levensover
tuiging en de georganiseerde ac
tie op politiek terrein.
De logische consequentie daar
van kan moeilijk een andere
zijn, dan dat allen, die door een
zelfde levensovertuiging zich ver
bonden weten, ten nauwste sa
menwerken. en dat deze samen
werking enkel in georganiseerd
tussen een politiek besluit en de wereld
beschouwing verschillend naar gelang van
de aard van het politieke vraagstuk, waar
over een beslissing moet vallen. In West-
Europa zijn de bedoelde partijen regel;
daartoe behoren zowel de christelijke als
de liberale en de socialistische groeperin
gen.
Waar nu de werkzaamheid van derge
lijke partijen regel is, kan het be
staan van een katholieke of van
een inter-christelijke partij gewenst o*
noodzakelijk zijn. Katholieke Parttien
vindt men, zoals U weet, b.v. in Neder
land, België, Oostenrijk, een mter-chris-
telijke groepering treft men aan in
Duitsland. Zij bestaan dus en vanouds
in landen waar ook andere of de an-
deru partijen zich op een wereldbeschou
wing baseren. Waar zij niet bestaan, kan
dit een gevolg zijn van de geringe getal
sterkte en de verspreiding der katholie
ken (of protestanten) of van de onmoge
lijkheid om zich via een eigen politieke
organisatie in het parlement te doen ver
tegenwoordigen. Zo ligt de situatie 1
Engeland voor de katholieken, hun gda!
is betrekkelijk klein, het kiesstelsel oiedt
hun bovendien geen mogelijkheden. Het
Engelse voorbeeld door de P. v. d. A. aan
de katholieke Nederlanders zo dikwijls
voor ogen gehouden, is dus wel heel
ongelukkig.
Of dc christelijke partijen nu katholiek
of intcr-christelijk zijn hangt af van de
historie en dc ontwikkeling en de huidige
verhoudingen in het betrokken land. Zoals
in deze tijd op grond van historie en
bestaande verhoudingen in Nederland
naast liberale en socialistische groeperin-
gen een katholieke partij staat en een Ij
tweetal protestants-christelijke partijen, J-J
zo bezit Duitsland zijn grote intcr-christe-
Uike partij, de C-D.U. Om motieven van
deze aard bevordert de K.V.P. de inter-
christelijke samenwerking in Europa, let
tend derhalve op de bestaande verhoudin
gen in de Europese politiek en op de
waarde onder die omstandigheden van een
„christelijke" politiek, waarbij enerzpds
de verschillen tussen katholieke en pro
testantse christenen niet worden gene
geerd. anderzijds de nadruk wordt gelegd
op de vele punten van wezenlijke over
eenstemming met het oog op de bevorde
ring van een toekomstig christelijk
Europa
■J 1
in opdracht, noch op aanwijzing van de
Kerk. doch volgens eigen politiek inzicht
en geheel op eigen verantwoordelijkheid.
Er wanneer zij aldus handelt, geschiedt
dit op grond van een zakelijk politiek in
zicht dat gebaseerd is en moet zijn op
politieke ervaring en kennis der staat
kundige verhoudingen in het land. Op deze
w'jze verricht de Nederlandse katholieke
partij haar arbeid, zoals andere katholieke
partijen dit elders eveneens doen.
En als de heer Burger en de Partij van
de Arbeid willen weten (met enige goede
wil hadden zij dit allang kunnen weten)
in welke mate een politiek program grond
slag is, waarop de K.V.P. aan haar kiezers
vertrouwen vraagt, dan wel of de K V.P.
ook zonder vertrouwen recht meent te
hebben op de stemmen der katholieken,
dan zou ik hem, aldus de heer Matser, als
volgt willen antwoorden:
Zoals een socialistische of liberale partij
haar grondslag heeft, zo heeft de katho
liek» partij die uit haar wezen ook. En
deze grondslag is voor iedere katholiek
onwankelbaar, omdat hij de zedenwetten
en de openbaring door de Kerk onfeilbaar
verklaard weet; vandaar dat haar grond
slag alle anderen terzijde stelt. Hier ge
niet dus dc katholieke partij een zo groot
vertrouwen, als geen andere partij ver
werven kan. Op haar beginselen heeft de
partij een program gebouwd, in overleg
met vertrouwensfiguren uit heel het ka
tholieke volksdeel, in z\jn rijke maatschap
pelijke en regionale verscheidenheid. Het
gevraagde vertrouwen in dit program is
dus geenszins misplaatst. En op het gevaar
af toch misverstaan te zullen worden in
P.v.d.A.-kring, wil ik hier bovendien po
neren, dat liet alleen reeds omwille van
grote geestelijke belangen in dit wat we
reldbeschouwing betreft verdeelde land
noodzakelijk kan zijn, dat afgezien van
bepaalde politieke punten van het pro
gram waarover meningsverschil kan be
staan. zoals dit in elke politieke partij
voorkomt elke katholiek de katholieke
partij steunt. In dit vlak en uitsluitend in
dit vlak ligt dan ook het woord, dat door
het Episcopaat al» geestelijke leiding
der Nederlandse katholieken enige ma
len is gesproken", aldus de heer Matser.
Naar Pater Joachim S.S.C.C. te Nuland
ons meedeelt, heeft hij een schrijven ont
vangen van de bekende apostel van het
Werk der intronisatie van de beeltenis van
het H. Hart in de huisgezinnen, Pater Ma
teo S.S.C.C., die sinds jaren lijdende is aan
een smartelijke kwaal en in een zieken
huis ergens in Canada wordt verpleegd.
Pater Mateo, die, zoals men weet, op zijn
kruistocht ter propagering van de ge
noemde speciale H. Hart-devotie zowat de
hele wereld doortrok en daarbij tot twee
maal toe Nederland bezocht, het eerst in
1916, herinnert in zijn brief aan zijn voor
hem onvergetelijk verblijf in ons vader
land. Hij vervolgt dan: „Vraag gebeden
voor mij. Gehecht aan een smartelijk
kruis, sterf ik een langzame dood. Vraag,
dat ik wete te sterven als priester en
apostel".
D. Charles P. Fossum, die drie jaar lang
als landbouwdeskundige was verbonden
aan de Amerikaanse hulpmissies in Den
Haag, zal begin 1954 een belangrijke func
tie aanvaarden bij de hulpmissie, die thans
in Spanje wordt opgericht.
De heer Fossum heeft zowel door zijn
persoonlijkheid als door zijn deskundig
heid in Nederlandse landbouwkringen zeer
vele vrienden gekregen. Met zijn mede
werking werd in ons land een reeks be
langrijke landbouwprojecten ten behoeve
van de opvoering van de productie uit
gevoerd.
In de Verenigde Staten is men er in
geslaagd, door middel van een electronen-
microscoop het Virus, dat Polyomielitis
(kinderverlamming) veroorzaakt, te foto
graferen. Donderdagavond heeft dr A. R.
Taylor, een bioloog van de pharmaceu-
tische maatschappij „Parke, Davis and Co"
de foto's te Pocono Manor geprojecteerd
op een bijeenkomst van het Amerikaanse
genootschap voor onderzoek met de elec-
tronen-microscoop.
Het, virus heeft de vorm van een klein
bolletje.
„HET WATER, door Gods wil geschapen,
Heeft velen voor Zijn troon geleid.
Zo werd Zijn gave ons teken,
Hun iq Zijn liefde in eeuwigheid".
ZO luidt het opschrift op het voetstuk van het monument, dat van de volgende
week Donderdag af op de Rampbegraafplaats van Oude Tonge zal waken over
de graven der 310 slachtoffers, die er hun laatste rustplaats vonden: een vluch
tende vrouw, die haar kind angstig omkneld houdt, symbool van het leed van de wa
tersnood.
7jals de Staat, die een christelijk beleid
voert, die een christelijke Staat ge
noemd kan worden, een natuurlijke
gemeenschap blijft, zo heeft en behoudt de
katholieke partij een taak op natuurlijk
terrein", aldus vervolgde de heer Matser.
„En dat is niet het terrein der Kerk. Een
katholieke partij heeft dus geen godsdien
stig of kerkelijk, maar uit haar aard een
politiek karakter. Zij laat zich leiden door
haar beginselen, zoals ook de K.V.P. dui
delijk demonstreert, maar zij handelt noch
De KVP zal steeds haar beginselen blij
ven demonstreren, anderzijds zal zij door
onderlinge meningsvorming en menings
uiting, door haar contact met pers en ra
dio, door haar voorlichting in toenemende
mate dienen te bevorderen, dat hel getal
der bewuste kathalieke staatsburgers
voortdurend groeit.
Dat .is haar taak als politieke partij en het
katholieke volksdeel zal er voor moeten
te de heer Matser o.a. het volgende op:
„Sociale eendracht voorwaarde voor
een juist functioneren der sociale organi
saties is juist in deze tijd van zo grote
betekenis, omdat thans de sociaal-econo
mische kant der politiek, vooral sedert het
einde van de oorlog, een zo belangrijk
voor velen zelfs het belangrijkste deel
van het practische politieke beleid vormt.
Op een congres, waarbij de eenheid der
katholieke Nederlanders op politiek ter
rein op de voorgrond staat, is daarom on
der de huidige omstandigheden een be
spreking der sociaal-economische politiek
in het licht van de sociale eendracht zeker
noodzakelijk.
Een eendrachtige sociale activiteit moet
voeren tot de totstandkoming van een al
gemeen sociaal-economisch program der
gezamenlijke katholieke sociale organisa
ties, waaraan de katholieke partij nadruk-
JN DE EERSTE JAREN na de oorlog vooral is de term „program-partij"
in zwang gekomen. Een term, die wel heel gemakkelijk tot misverstand
kan leiden, o.a. tot dit misverstand als zou een verantwoord program ook
zonder beginselen tot stand gebracht kunnen worden. Elke politieke partij waaraan tie aainoi ere
dient haar program te hebben; ze zou anders haar taak niet kunnen ver- zorgdragen, dat die taak op efficiënte en i oog op de
vullen. In die zin is natuurlijk ook de K.V.P. program-partij, maar daarnaast j ^o^dag ToSuS van hLrwertpTo°gnramSChe
en daarboven is zij bcjrinselpartij en daardoor wordt haar karakter wezen- van vandaag te beperkt. Wat men met
lijk bepaald. In haar beginselen ligt haar grote kracht, ligt haar verbonden- j KVP -
beid met het katholieke volk door de tijden heen. aanwezig is. En hier is thans nog een
Haar nro'n ain is van een innerlijke redelijkheid, waarom het grotere manco, dat voortdurend grote zorgen
i r\ II f' oooft 7nrefon Hio Hf» tnalr Hpr Partii mpt
bekendheid in brede lagen van ons volksdeel verdient. Ueze grotere bekend-
beid, die gepaard zal gaan met dieper politiek inzicht onder de katholieke
Nederlanders, zal de kracht der partij ongetwijfeld versterken. Politieke
vorming en voorlichting is daarom een der wezenlijke taken der partij en
deze is, Goddank, groeiend. Daarvan getuigt de werkzaamheid van ons
Vormingsinstituut, de zo gunstige ontwikkeling onzer werkgroepen, de op
richting en uitbouw van onze moderne propagandaclubs, de Stoottroe
pen enz.
MINISTER BEEL
verband de gewenste vruchten kan
dragen.
Het is voor m]l aan geen twij
fel onderhevig, dut ook onder de
huidiae omstandigheden samen
werking va11 a^e, katholieken in
één georganiseerd verband gebo
den is wil ons volksdeel zyn recht
matige invloed OP hei staf kundig
hpvtpl kunnen uitoefenen. Ver-
deeldheid in eigen kri"Vn „rttgg'
mer tot machtsvorming geleid,
heeft integendeel steeds
tige gevolgen gehad.
Indien wij in onze dag1 °P
nieuw er naar streven om
katholieken van Nederland voor
aaneengesloten samenwerking ook
op staatkundig terrein te win
nen, mogen dan Scliaepmans woor
den, in 1882 in Leeuwarden ge
sproken, begrepen worden:
„Het wordt hoog tijd, dat er een
einde komt aan 'woorden. Daden
moeten hun plaats innemen. Het
mort openbaar worden, dat er
eenheid is".
Verhoogt het aanzien van Uw
handen. Altijd gaal, zacht en welvczorgd
Het iff.de Hememeli» die het 'm doet
11
Dezer dagen zagen dc 14-jarige scholier
C. tv. en de 14-jarige melselaarsleerüng R.
W„ die 's avonds over het Haagse Hof-
wjjckplein fietsten, een man over zijn rij
wiel gebogen, terwijl hjj grote belangstel
ling aan de dag legde voor een andere
fiets, die voor een café stond Dc metse
laarsleerling voelde, dat hier'iets niet in
de haak was en zeide tegen zijn vriendje,
dat zjj maar op de hoek van het plein
moesten gaan staan om het geval eens „af
te loeren".
Na enige tijd verdween de man op zijn
eigen fiets, doch de jongens bleven staan
kiiken Kort daarna kwam dc man terug,
gens ontmoetten, wie ztf toer P
de jacht mee te doen, waaraan dez
gevolg gaven.
Op een gegeven ogenblik omsingelden
de jongens de dief, die hevig begon te
jammeren. Hij zeide erg arm te z\jn, kin
deren te hebben en bereid te zijn het ru-
wiel af te geven, mits de jongens bem
maar lieten gaan.
De knapen voelden daar niets voor. De
scholier en de metselaarsleerling gingen
met de fiets naar het politiebureau Huy-
genspark en vertelden, wat er aan de
hand was. Een politiejeep rukte daarop
uit er nam op de Binckhorstlaan de „ar
restant" van de drie jongens over.
Het bleek de fabrieksarbeider H. J. uit
Voorburg te z\jn.
NKELE JAREN voor de
oorlog leerden wij hem
in Nederland persoon
lijk kennen, maar zijn naam
was toen al wereldberoemd:
Anton Zischka, schrijver van
aangrijpende reportages over
de geweldige Jangtse-over-
stromingen en vele andere
schokkende gebeurtenissen,
dichtbij of veraf. Zischka,
toen nauwelijks dertig jaal"
oud, was van die reizen te
ruggekeerd niet als een op
sensatie beluste nieuwsjager
maar als een ernstige jonge
man, die voor alles wat hij
gezien had maar één woord
vond: wereldverdwazing. En
dat werd dan ook de titel
van zijn eerste boek.
Er was voor deze geboren
journalist (zoon van een Oos
tenrijkse diplomaat en een
Franse moeder) nog „stof"
genoeg te vinden op de we
reld, maar hij trok zich terug
om na te denken over de
kwalen, waaraan de mens
heid leed en waarvan hij de
vreselijke gevolgen met eigen
ogen had gezien. Hij zocht
niet alleen naar de oorzaken,
maar ook naar de mogelijke
heelmiddelen.
Zischka vestigde zich op t
eiland Mallorca en daar ont
stonden zijn boeken als „De
geheime oorlog om de olie
„Wetenschap breekt monopo
lies" en „Brood voor twee
milliard mensen".
NA DE TWEEDE wereld
oorlog, toen zich geheel
nieuwe problemen gin
gen aftekenen, was Anton
Zischka weer een der aller-
cersten die ze onderkenden
en aanwezen. Op het ogen
blik houdt vooral het gevaar
van het in verschillende wes
telijke landen verbreide ge
voel van moedeloosheid hem
sterk bezig. Dat hij nu, na
zo vele jaren, weer voor
enige dagen in ons land ver-
5.t' staat direct met zijn
strijd tegen deze even funeste
als ongemotiveerde geestes
houding in verband.
„We hebben geen enkele
reden om bij de pakken neer
te gaan zitten", zegt Zischka,
die, tussen talrijke bespre
kingen met Nederlandse
autoriteiten door, ons te
woord wil staan: „Het is een
voudig niet waar, dat het
Avondland aan het onder
gaan is. Europa is nog niet
dood De geest leeft nog en
ook materieel gezien is er
geen enkele grond om voor
een onafwendbare ondergang
te vrezen. Wat we nodig heb
ben is, dat we weer in ons
zelf gaan geloven. Vergeet
niet, dat op slechts betrek
kelijk korte afstand, in Oost-
Berlijn, de jeugd zingt: „Wir
bauen uns eine neue Welt".
Wij weten wel beter, maar
een feit is, dat zij er in ge
lóven. En dit geloof is meer
waard dan tien divisies.
„En wjj, wat stellen wij
daar tegenover? Velen on
der ons hebben het geloof
in de toekomst verloren.
Wc zien, dat tallozen in het
Westen leven onder de
IN ZIJN onlangs versche
nen boek, „De wereld
blijft rijk"*) heeft
Zischka uiteengezet over
welke „wapens voor vrede"
de mensheid in overvloedige
mate beschikt. De titel van
zijn nieuwe boek zal waar
schijnlijk zijn „Wachtend
werk" en hij zal er ver
scheidene grote projecten in
de wereld nader in beschrij
ven.
We vragen de heer Zischka.
of naar zijn mening ook wij
is? - S
„Ik was er direct voor ge
ïnteresseerd, omdat het af
komstig is van iemand, die
bewezen heeft ten geboren
organisator te zjjn. De K.L.M.,
een wereldorganisatie die
elke concurerende maat
schappij naar de kroon steekt,
is toch zijn werk, nietwaar?
Welnu, waarom zon een man,
die in staat is geweest zó Iets
op te bouwen, geen plan voor
internationale samenwerking
tot practische verwezenlij
king kunnen brengen? Om op
zijn eigen terrein te blijven:
niemand is zo naïef om zelfs
maar te veronderstellen, dat
elk land in andere landen zijn
eigen vliegveld heeft. De
luchtvaartmaatschappijen
maken gebruik van de lucht
havens van haar concu-
renten! Dat loopt prachtig
dank z\j een goede organisa
tie en iedereen vindt het
doodgewoon. Waarom zou zo
iets op andere terreinen dan
bij voorbaat al onmogelijk
zijn?"
doem van angst voor crisis
en werkloosheid. Het staat
voor mij vast, dat vele
vooraanstaande mensen 'n
crisis zelfs méér vrezen
dan een oorlog. Maar dat
is toch al te waanzinnig!
Er is werk voor millioenen
en millioenen, niet alleen
nu, doch ook in de toe
komst. En heus niet uitslui
tend in de onder- of on
ontwikkelde gebieden
zelfs in de V.S. zijn er nog
grote werken genoeg te
vinden. W\j hebben nog
steeds een roeping in de
wereld, maar dan zullen
wc toch moeten beginnen
met daar zelf in te geloven.
Daarom moeten we de
geest, die absoluut niet
dood is, herstellen en weer
op peil brengen".
ons te wankelmoedig hebben
betoond. Zonder aarzelen
komt het antwoord.
„Veel minder dan andere
landen. Ik vind Nederland
een der „bolwerken van op
timisme" dat zou wel eens
de titel voor een toekomstig
boek kunnen worden en daar
zou Nederland dan natuurlijk
een ruime plaats in krijgen.
Ik ben naar hier gekomen op
uitnodiging van de heer Ples-
man, om met hem van ge
dachten te wisselen over zijn
plan voor internationale sa
menwerking. Plesman heeft
dit plan reeds met verschil
lende wereldfiguren bespro
ken, onder wie president
Eisenhower, minister Pearson
van Canada en generaal Na-
guib.
ZISCHKA acht het van
groot belang, dat Ples
man uit de practijk
voortgekomen de noodzaak
van continuïteit in de werk
zaamheid van het plan heeft
ingezien. Daarom zouden le
den-landen zich voor dertig
jaar moeten binden.
„Alle mensen van goede
wil en met gezag moesten
ervoor gewonnen worden",
zegt Zischka: „Over de de
tails spreek ik natuurlijk
liever nog niet dat Iaat
ik aan de heer Plesman zelf
over. Ik voor mij zie het
plan als een soort van con
spiratie tegen de nood en
de oorlog".
Heel het werk van Anton
Zischka is gericht op dit grote
ideaal: het uitbannen van
nood en oorlog, waar hij op
zijn wereldreizen zo vele ma
len direct mee geconfronteerd
is geweest. Hij maakt er al
lerminst een geheim van, dat
hij tijdens zijn huidige bezoek
aan Nederland de bevestiging
heeft gevonden van vele zij
ner eigen ideeën. En tevens
'n nieuw bewijs, dat de geest
hier niet dood is, in dit klei
ne maar nog hechtte „bol
werk van optimisme
De Nederl. vertalingen ver
schenen alle bij het Nederl.
Boekhuis, Tilburg.
geeft. Zorgen, die de taak der Partij met
riame omwille van christendom en demo
cratie in feite onnodig verzwaren.
OP de samenkoppeling van de demo
cratie en christendom ingaand be
toogde de wnd partijvoorzitter het
volgende:
De toepassing van het democratische be
ginsel eist verdraagzaamheid. De katho
liek is ervan overtuigd de waarheid te be-
zitten en toch is hij uit beginsel verdraag-
i zaam. Op de eerste plaats uit respect voor
deze waarheid, die niemand mag worden
opgedrongen. Maar ook uit eerbied voor
de menselijke persoon, die de Westerse
wereld geleerd heeft van de H. Kerk. De
mens heeft het recht zijn eigen overtuiging
te kiezen en in het sociale en politieke le
ven overeenkomstig die overtuiging te
handelen. Tenslotte is de katholiek ver
plicht verdraagzaam te zijn als gevolg van
het op één na voornaamste gebod: de lief
de tot.de naaste. Dit gebod éist verdraag
zaamheid en is er tevens de meest hechte
fundering van.
Deze principiële aspecten der verdraag
zaamheid, eigen aan de democratie, ma
ken de samenkoppeling van christendom
en democratie tot een bewuste binding.
Handhaving en versterking der democra
tie is daarom niet in het minst een taak
van de christen en van de katholiek in het
bijzonder. En daar waar de democratische
vrijheid wordt aangerand of ondermijnd:
is het plicht van de christen om te spre
ken en om te getuigen voor de waarde van
de democratie, voor de vrijheid van gods
dienst en godsdienst-uitoefening, voor een
christelijk bestel".
IN het begin van zijn rede wijdde de heer
Matser aandacht aan de ontwerpen,
welke in de sectie verg. behandeld zui
den worden. I.v.m. het onderwerp van de
sectie, Sociaal Economische Politiek merk-
De sociaal-economische sector in het
maatschappelijk leven is van zo grote be
tekenis, dat in het practische leven van
alle dag daarvan in zeer belangrijke ma
te de eendracht onder de katholieke af
hangt. Wat het politieke leven aangaat,
het kan niet nadrukkelijk genoeg gesteld
worden, ook en met name in déze sector
gaat het om het welzijn van heel het
volk. Groepspolitiek is geen politiek,
hoogstens een caricatuur daarvan. Van
daar dat een boerenpartij of een arbei
ders- of middenstandspartij wel heel be
zwaarlijk werkelijk politiek kan voeren,
zij is als het ware gedetermineerd tot
groepspolitiek.
Een partij als de KVP daarentegen, die
alle groeperingen omvat, die dagelijks ge
confronteerd wordt met de belangen van
alle geledingen van het volk, heeft af
gezien nog van haar maatschappij-visie
en van haar politieke beginselen de
beste kansen voor het voeren van een po
litiek, die deze naam ten volle kan ver
dienen.
UITERAARD wordt dit standpunt be
treffende de opbouw ener politieke
partij door zeer velen gedeeld. Daarom
streefde de SDAP er voor de oorlog naar
uit te groeien tot een volkspartij en het
karakter van arbeiderspartij - gedoemd tot
groepspolitiek te wijzigen in dat van
een partij, samengesteld uit brede lagen
van de bevolking. De PvdA ging op deze
reeds ingeslagen weg voort, zij wil zijn
een volkspartij in de algemene betekenis
van het woord.
Merkwaardig is overigens, dat de oude
natuur boven de leer blijkt te gaan: in de
propaganda voor de verkiezingen van de
beide laatste jaren is door de Partij van de
Arbeid herhaaldelijk gesteld: het gaat er
niet meer om of men katholiek of pro
testant of humanist is, het gaat dus niet
om een strijd tussen mensen met verschil
lende levensovertuiging en wereldbe
schouwing (hier spreekt de doorbraakge
dachte van 1945) neen, het gaat om een
belangenstrijd. Is dit iets anders dan een
opnieuw introd iceren van de klassestrijd-
gedaehte, dan wel een bijzonder pover re
sultaat van acht jaren doorbraak?
In het begin van zijn rede sprak de heer
Matser nog eens een woord van erkente
lijkheid aan het adres van de afgetreden
partijvorzitter, de heer Andriessen.
De kustwacht van Schiermonnikoog
nam gisterenavond om acht uur noodsei
nen waar van een schip, dat ten Noorden
van het eiland was gestrand. De redding
boten „Insulinde" van Oostmahorn en
„Johan de Witt" van Schiermonnikoog
van de N.Z.H.R.M., voeren ter assistentie
uit en wisten contact te maken. Het bleek
een schip van Deense nationaliteit, dat
„Algus" zou heten, een naam echter, die
In Lloyds Register niet voorkomt.
Het vaartuig was zonder lading op weg
van Kopenhagen naar Brest. Onderweg
had het in Brunsbüttel, bij het Kielerka-
naal. acht passagiers aan boord genomen,
allen van Russische afkomst, die op weg
zijn naar Panama, waarheen zij willen
emigreren. Ook de kapitein van 't schip
bleek van geboorte een Rus te zijn.
De „Agus" was op een zandbank geva
ren en had een gebroken roer, doch de
toestand leverde geen onmiddellijk ge
vaar op. Daar er zich echter onder de
passagiers, die allen op Deense passen rei
zen, ook kinderen bevonden en de zeeoverleden.
de
en
tamelijk wild was. heeft de „Johan
Witt" alle acht aan boord genomen
hen naar de wal gebracht. Zij vonden
onderdak in hotel Van der Werff te
Schiermonnikoog.
(Van onze correspondent)
Nabij Buinen is een paard met wipkar
op ho] geslagen, tengevolge waarvan de
voerman, de 17-jarige R. M. uit Buiner-
veen van het voertuig werd geslingerd. De
jongeman kwam onder de wielen van de
kar terecht en moest met zware verwon
dingen in het ziekenhuis te Assen worden
opgenomen. Enkele uren later is hij daar
