Haarlemse K.A.B. sticht
Gezinszorgfonds
eigen
Sovjets hameren op
Vijf-thema
het „Grote
Wederom Bredase vluchteling
gegrepen
Na verhoor van ruim 40 uren
Gaston Dominici geeft eindelijk
zijn misdaad toe
menselijke verhoudingen
en leiding geven
St. Willibrordkapel in Haarlems
Kathedraal
MGR J. HUIBERS 78 JAAR
Willibrordskapel
was prachtcadeau
der Haarlemse KAB
Bestuursvoorstel inzake verminderde
afdracht verworpen
Twee mensen
onder zand
bedolven
Maandag 16 November 1953
v.
weerbericht
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Begroting aanvankelijk weggestemd
Begrip voor andere
groepen
Malik: Sovjet Unie deed veel concessies
Als tuinmansknecht in Aken ondergedoken
Internationah Studioconferentie JV.E.H.
„Je hebt gewonnen, jongeman"
Geschenk der Diocesane K.A.B. aan
jarige Bisschop
Overleg over „het"
indexcijfer
Wij zitten, aldus de heer Kortink, aan het minimum en naar onze
piening zal 'bij een stijgende welvaart ook het minimum-loon omboog
gebracht moeten worden, omdat de toestand in de betrokken gezinnen
onhoudbaar is.
Katholieke eenheid
Kernen bij massa-beweging
Moeilijkheden over contributie
afdracht
Zonderlinge figuur
De lezing van de moordenaar
Westelijk antwoord op komst
Stichting van de Arbeid praat
met ministers
Geschenk van arbeiders
gezinnen
Samenwerken met midden
standers
De weerverwachting van het K.N.M.I., geldig
tot Dinsdagavond, luidt:
zwaar bewolkt met enkele verspreide opkla
ringen en plaatselijk nevel of mist. Overwegend
droog. Dezelfde temperatuur als vandaag of
iets lager. Weinig wind.
Dinsdag 17 November: Zon op 8.03 uur, onder
16.47 uur. Maan op 14.39 uur. onder 3.17 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Meer loon zonder prijsverhogen
speciale verslaggever)
<S
(Van
onze sr.
„Wij zijn niet gerust over wat er met de prijzen zal gaan gebeuren en
spreken nu reeds het vertrouwen uit in bet Verbondsbestuur ,dat bet
de wegen zal vinden en wij zijn biervan reeds oveituigd, om de dooi-
berekening van de loonsverhoging in de prijzen niet in bet nadeel van
degenen 0m te doen slaan, die bij deze gehele affaire betrokkeii zijn. Wij
blijven Vasthouden aan onze stelling, dat bet niet verantwoord is, om boe
dan ook, toch nog op een of andere wijze een reële loonsverlaging te
moeten incasseren.
Zo sprak Zaterdag in zijn openingsrede op de Bondsraadsvergadering
van de K.A.B. in het bisdom Haarlem te Haarlem de voorzitter, de heer
Job. Kortink, Den Haag. .11
Met de motie-Romme inzake de vrijere loonvorming ging de lieer
Kortink accoord, onder uitdrukkelijke voorwaarde, dat vrijere loonvorming
piet vrijere loonvorming naar beneden zal inhouden.
De heer Steinmetz uit Amsterdam
noemde het voorstel funest voor alle af
delingen en ging in op de afdracht door
en aan het Verbond, waarbij het z.i. on
juist is, dat de afdracht aan het Verbond
door de vakbonden aan een vast bedrag
gekoppeld is. Het moest zo zijn, dat het
Verbond een bepaald percentage ont
vangt van de contributies, die de Vak
bonden innen. Er moet een eerlijke ver
deling van de lasten zijn in redelijke ver
houding tot de diocesane apparatuur en
de afdelingen.
Van meerdere zijden werd er op ge
wezen, dat het werk van de afdelingen
nu onmogelijk gemaakt zou worden, ter
wijl de beweging toch is, wat zij plaatse
lijk is. Geadviseerd werd, o.a. door Den
Haag om eens met het Verbonds bestuur
te gaan praten teneinde uit de moeilijk
heden te komen.
Het voorstel was immers nodig, zoals
de penningmeester, de heer L. Jaarsveld
uiteenzette, om het tekort op de begro
ting van 13.000, dat niet door uitbreiding
van het werk was ontstaan, weg te
werken.
Er is echter al eens met de penning
meester van het Verbond gepraat en het
is gewenst, dat het hele contributievraag-
stuk eens bezien wordt, maar daarmee is
het probleem van vandaag niet opgelost.
De heer Jaarsveld betreurde het, dat
tegenstellingen waren gemaakt, omdat
het om werk gaat, dat gezamenlijk ge
daan wordt en niet alleen door de afde
lingen of alleen door de bond.
waarvoor een tien minuten werd gepau
zeerd, wel genoodzaakt, omdat de verga
dering eerst de begroting, gekoppeld aan
het voorstel tot verlaging van de af
dracht met een halve cent, verworpen
had met "59.910. tegen 22.350 stemmen.
Het bestuur zal nader bekijken hoe het
tekort verder gedekt moet worden.
De vergadering heeft na enige discus
sie besloten tot oprichting van een
Gezinszorgfonds in liet bisdom ten be
hoeve van de leden en hun gezinnen, aan
welk fonds echter ook niet-K.A.B.-Iedcn
kunnen deelnemen.
In haar rapport was een daartoe inge
stelde commissie tot de eenstemmige
conclusie gekomen, dat aan een eigei
fonds de voorkeur moest worden ge
geven boven het vlak van de Raad van
Overleg. Men achtte de werkingssfeer
onder de eigen gezinnen breed genoeg
voor een verantwoorde opzet, te meer
daar ook de leden van de K.A.V. kunnen
deelnemen. De behoefte aan een fonds bij
de andere standen (uitgezonderd de
kleine middenstand) achtte men niet in
belangrijke mate aanwezig.
Vóór de vergadering begon woonden
de afgevaardigeden Zaterdagmorgen de
eerste H. Mis bij, die Plebaan H. Agterof
in de door de K.A.B. geschonken St Wil-
librorduskapel in de Kathedraal opdroeg.
Overigens vragen wij, zo ging spr. voort,
van enze mensen ook enig begrip voor de
moeilijkheden, die aan deze zaken voor
anderen vastzitten. Wij moeten eerlijk
toegeven, dat er ook bij anderen en an
dere groepen uit ons maatschappelijk leven
zorgen en moeilijkheden zijn. Zorgen en
moeilijkheden b.v. bij de groep kleine
zelfstandigen, die wij zonder meer niet
mogen wegschuiven. Ook al is het zo, dat
W'J oog lang niet zijn, waar wij wezen
moeten, toch moeten wij daarvoor aan
dacht hebben. Wij zijn er niet alleen.
De heer Kortink zei niet aan de indruk
te ontkomen, dat de groei van de P.B.O-
in sommige kringen op zijn zachtst gezegd
„niet bespoedigd", om niet te zeggen
„tegengehouden" wordt. Wel is er een
groot begrip bij de katholieke en de chris
telijke werkgevers, maar wat de rest be
treft, is er het gevoel, dat de grote zin
voor erkenning en recht, toch wel eniger
mate geslonken is, of er nooit geweest
is en men gedaan heeft alsof.
Beklemtoond werd de noodzakelijkheid,
dat alle katholieke, sociale en culturele
organisaties van het bisdom hun krachten
samenbundelen. De eenheid in het katho
lieke kamp krijgt af en toe hier en daar
wel eens een deuk, aldus de voorzitter,
maar dat het een belangrijk goed is, daar
zijn wij allen van overtuigd.
De eenheid van de sociale organisaties
is ook de onderbouw van de katholieke
een heid, die nodig is in elk opzicht, maar
bovenal in politiek opzicht. Laten wij
hiertoe in ieder geval geen sta-in-de-weg
zijn. Laten wij begrip tonen voor elkaar
en helpen wij in ieder geval mede om in
plaatselijk en diocesaan vlak die eenheid
te behouden en te versterken, allereerst
door de plaatselijke Raden van Overleg.
Ook als katholieke arbeiders moeten wij
onze krachten geven aan onze eigen KVP.
Aan Rotterdam werd een compliment
gebracht voor haar grootscheepse propa-
ganda-actie.
Gewezen werd op de nieuwe vorm van
zielzorg door het Bedrijfsapostolaat, waar
bij dank werd betuigd aan aalmoezenier
geraets voor hetgeen hij in het bijzonder
jn het Hoogovengebied doet.
Vreugde is er over de grote belangstel
ling voor het ontwikkelingswerk, in de
vorm van cursussen als de 3-jarige school
en de eenvoudige cursussen. Zestien 3-
jarige scholen met een totaal van 400 leer
lingen draaien volop. Een twintigtal een
vormige cursussen staan op stapel met
ongeveer 400 leerlingen. In dit opzicht
slaat de Haarlemse bond een heel goed
figuur, ook t.o-v. de andere diocesane bon
den.
De kadervorming, die steeds meer in
gang vindt wenste de heer Korünk nog
systematischer en methodischer opgezet
Bij het massaler worden van de beweging
past een steeds betere opbouw van ker
nen. Het geldt voor het platteland, maar
liee' bijzonder voor de nog steeds groeien_
de steden met hun duizenden en duizen-
den inwoners en de daarnaast nieu»v
groeiende industriegebieden rond de Ij-
mond en Vlaardingen.
De voorzitter richtte een bijzonder
De H. Vader zal, naar verwacht wordt,
Zaterdag 28 November van zijn zomerre
sidentie te Castel Gandolfo terugkeren
naar Vaticaanstad Dezelfde avond gaat de
H. Vader in 'n retraite, die een week zal
duren en waaraan ook de Kardinalen te
Rome en de leden van de Pauselijke hof-
houding zullen deelnemen.
woord van welkom tot de oud-voorzitter,
de heer J. v. d. Akker, die het verbonds-
bestuur vertegenwoordigde en de heer J.
Zwanikken, voorzitter van de Utrechtse
Bond Met' enige waarderende woorden
herdacht hij de plotseling overleden heer
G. de Zwart uit Den Haag, oud-bestuurs
lid van de bond.
Tn verband met het teruglopen van de
belangstelling voor de Credo Pugno-clubs
wees pater Engelbertus O.F.M. Cap. op
de taak van de standsorganisaties om mee
te helpen aan de kerstening van ons land-
In de Credo Pugno-clubs, waarmee de
plaatselijke besturen meer contact moeten
hebben, worden de leden voor het sociaal
apostolaat geschoold.
De aftredende bestuursleden, de heren
A. J M. Angenent, Haarlem, W. v. Bergen
Henegouwen, Poeldijk en E. P. Clijnk,
Zaandam, werden, daar geen tegencandi-
daten ingediend waren, herkozen.
Ook de voorzitter, de heer J Kortink,
die aanvankelijk stemming wenste, werd
bij acclamatie herkozen.
Bij de bespreking van het bestuursbe
leid herinnerde Rotterdam aan de toezeg
ging vorig jaar door de voorzitter gedaan
om meer contact met de afdelingen in de
grotere steden te onderhouden.
Het bestuur heeft zich daarover in het
afgelopen jaar beraden, maar enige wij
ziging van de structuur is wel nodig.
Zeer breedvoerig is van gedachten ge
wisseld over de begroting in verband
met het voorstel van het bestuur om de
wekelijkse afdracht aan de afdelingen
over de gehele linie met een halve cent
te verlagen.
Vele afdelingen waren het daarmee
niet eens, o.a. Rotterdam, voor welke
afdeling zulks een schadepost van 3000
zou betekenen.
Een voorstel, dat de heer Steinmetz
indiende, om de afdracht met een Vi
cent te verlagen, kon aanvankelijk geen
genade bij de penningmeester vinden,
doch de zonderlinge figuur deed zich
voor, dat hij later dit voorstel zelf aan
de vergadering voorlegde en het toen te
gelijk met de begroting zonder stemming
werd goedgekeurd. Daartoe zag hij zich
na enig beraad in het hoofdbestuur,
1 Z. ff. Exc. mgr Huibers, die gisteren 18
jaar werd, woonde in het Concertgebouw
te Haarlem de bondsraadsvergadering
van de diocesane K.A.B. bij. Bij zijn bin
nentreden werd Haarlems bisschop luide
toegejuicht.
Na Molotof's verrassende, maar wenig
nieuws brengende persconferentie op Vrij
dag jJ> wordt van Sovjet-zijde in allerlei
Van de zeven oorlogsmisdadigers, die
verleden jaar Kerstmis uit de strafgevan
genis te Breda zijn ontvlucht, is er thans
nog maar één in vrijheid. Vijf zijn er al
geruime tijd geleden gearresteerd en Za
terdag is in Aken A. Tousseul als zesde
geknipt.
De man werd herkend door een Neder
lander toen hij met andere arbeiders bezig
was een vrachtauto te lossen. Bedoelde
Nederlander waarschuwde de Duitse
autoriteiten, waarop Tousseul tegen wie
nog steeds een arrestatiebevel van de
Westduitse federale politie liep, werd aan
gehouden. Het bleek, dat hij als tuin-
mans knecht in een voorstad van Aken
was ondergedoken.
Tousseul, die wegens pogingen tot
doodslag en mishandeling van gevange
nen in concentratiekampen in Nederland
tot levenslange gevangenisstraf is ver
oordeeld, is Zaterdagochtend voor het
Amtsgericht in Aken geleid, dat zijn
voorlopige hechtenis beval.
De Nederlandse ambassadeur te Bonn
heeft namens de Nederlandse regering
zijn uitlevering gevraagd.
Kort na zijn ontsnapping heeft Tous
seul opzien verwekt door in hej; gebouw
van de Westduitse Bondsdag te verschij
nen. Hij werd daar ontvangen door het
liberale bondsdaglid Mende, een voorma
lige Duitse officier, die zich vooral met
eerherstel van veroordeelde Duitse sol
daten bezig houdt.
Thans is van de zeven vluchtelingen
alleen nog Borgers niet in handen van de
politie. Slechts een van hen, Faber, is
tot dusverre door het ingrijpen van de
Britse bezettingsautoriteiten naar Neder
land teruggebracht. De overigen blijven
in voorlopige uitleveringshechtenis, tot
dat de bevoegde gerechten zullen hebben
beslist of zij volgens de Duitse wet recht
op asyl als politieke vluchteling kunnen
doen gelden.
Zij wezen
Het verhoor van de oude Dominici
kende verschillende dramatische hoogte
punten. De moordenaar bleef hardnekkig
ontkennen. „Nooit", getuigde inspecteur
Harzig na afloop, „heb ik van mijn dertig
dienstjaren zo'n afschuwelijk personage
ontmoet als de oude Dominici".
„Je bent de moordenaar", herhaalde
honderdmaal inspecteur Sebeille tegen-
ver de oude man. „Ontkennen baat im-
De internationale studieconferentie over
„Het evenwichtjussen centralisatie en
decentralisatie van het leiding geven", die
ter gelegenheid van het veertigjarig' be
staan van de Nederlandse Economische
Hogeschool is gehouden, is Zaterdagmid-
dag besloten met beschouwingen over de
menselijke zijde van dit vraagstuk.
Dr Lippiu, die aan de universiteit van
Michigan (V.S.) studies maakt op het. ter-
rein van menselijke verhoudingen binnen
groepen, gaf een overzicht van de ver
schillende wijzen, waarop leiding kan wor
den uitgeoefend en de gevolgen daarvan
op de voldoening, die de mensen in hun
arbeid vinden en via deze o m. op de pro
ductiviteit. Hij schetste hoe de door hem
gepropageerde democratische leiding zien
gedraagt.
Dt heer Ouweleen, psychologisch advi
seur van de P.T.T., wees er vervolgens op,
®at het voor de conferentie gestelde pro-
eem enerzijds is benaderd op een wijze,
wpt sterk onder invloed van de natuur-
,en®chappelijke methoden staat met de
uauruk op de structuur en anderzijds
vanuit de gedachtenwereld van de sociale
wetenschappen, waarbij vooral het belang
van de geestesverhouding naar voren is
gebracht.
Zowel de heer Ouweleen ^drNucht
Tijssen, directeur van "waarschuwden
scneelsbeleid' te Hengelo, waarschuwden
er Lv m de rede van dr Llppuvoorde
nadruk niet te eenzijdig op de g
ding te leggen. In de structuur,
Nucht Tijssen, kunnen al potentie P
ningen besloten zitten, onnodig gr°t
die, welke het leven nu eenmaal on -
mijdelijk meebrengt. Daarin schuilt dan ae
oorzaak van een deel van de wrijvingen
in ae organisatie, aldus spreker.
De heer Ouweleen meende, dat tussen
de twee genoemde benaderingswijzen van
het probleem een brug zou worden gesla
gen, wanneer de aandacht zou worden ge
richt op het proces van veranderingen,
waardoor decentralisatie verwerkelijkt
wordt. Een nieuwe structuur zal een ge
wijzigde houding van de leiders vereisen,
zo besloot hij.
Ruim 40 uur is de oude taaie Gaston Dominici aan één stuk verlioord.
Toen pas capituleerde hij voor de overmacht van de zich opstapelende
feiten en gaf hij toe de moordenaar te zijn van Sir Jack Drummond, diens
vrouw Lady Ann en hun 10-jarig dochtertje Elizabeth. Het spervuur van
vragen was Vrijdagmiddag laat begonnen. Zondagmorgen pas zeide Gaston
Dominici tot de 46-jarige politie-inspecteur Sebeille, die vijftien maanden
lang deze zaak heeft onderzocht: „Je hebt gewonnen, jongeman."
mers niet. We hebben de bewijzen". Daar
op volgde steeds het antwoord: „Ik zeg
toch: ik heb niets gezien!"
Inspecteur Sebeille besloot Zaterdag
middag tenslotte tot een confrontatie van
de vader met zijn zoons. Hij had dit
willen vermijden, deels om redenen van
piëteit, deels ook omdat de oude boer
van de „Grand Ferme die als een abso
lute heerser over zijn bezittingen en de
bewoners van de boerderij heerste, zo'n
krachtige invloed op de beide mannen
had, dat men vreesde voor een intrekking
van de reeds gedane verklaringen. Men
zegt, dat de volwassen kinderen niet aan
tafel mochten spreken als de vader geen
toestemming gaf! Wat er zich precies in
de kamer van verhoor in het gerechts
gebouw van Digne heeft afgespeeld is
niet bekend. Wel is verklaard, dat Gaston
razend was bij het zien van zijn zonen
en dat hij er zelfs niet voor terugschrok
om Gustave Dominici als vermoedelijk
dader aan te wijzen.
„Hij aast op de erfenis", zei hij met
verachting. Maar hij bekende niet. Drei
gementen met de gevangenis wees hij
spottend af: „Daar lach ik om, op mijn
leeftijd. Ik heb alleen maar behoefte aan
tabak en rode wijn. En daar zal het me
niet aan ontbreken, want ik heb veel
geld", zei hij.
Zaterdagmorgen had inspecteur Sebeil
le, terwijl Gaston werd verhoord, een be
zoek gebracht op de boerderij, waar hij
en zijn mannen door de 75-jarige vrouw
van Gaston en de dochters met stenen
werden bekogeld. De vrouwen waren
vreselijk opgewonden en vroegen waar
de oude Gaston was. „Hij is geen moor
denaar", werd er gegild. Sebeille besloot
eerst versterkingen te laten komen en
ging er toen pas toe over om Gustave en
later Clovis Dominici de plaats te laten
vonden, placht te bewaren,
dezelfde plaats aan.
Daarn ging Sebeille terug naar Digne
om zelf hef verhoor weer voort te zetten
en besloot hij tot bovengenoemde con
frontatie. De oude Dominici begon eerst
Zondagochtend vroeg te wankelen in zijn
ontkenning. Een nieuwe getuige-verkla-
ring van een niet nader genoemd familie
lid schijnt daarbij van beslissende beteke
nis geweest te zijn.
De lezing, die de moordenaar van de
tragische nacht van 3 op 4 Augustus 1952
gaf, is de volgende: Hij was de bewuste
avond gewapend op zoek naar een scha
delijk dier, dat verwoestingen aanrichtte
op zijn land, toen opeens zijn aandacht
werd getrokken door een vrouw, die zich
in het maanlicht bezig was uit te kleden.
Dat gebeurde op zijn terrein. Hij is toen
op het kamp van de Drummonds afge
komen, waar naar het schijnt, Sir Jack
Drummond hem heeft gesommeerd zijn
familie met rust te laten. Volgens Gaston
duurde de woordentwist maar kort. Hij
verklaarde niet te hebben verstaan wat
Sir Jack hem toeriep, maar razend te zijn
geworden omdat men hem wenste te be
letten zijn eigen grond te betreden. Hij
had zijn karabijn gegrepen, zo zegt hij,
omdat Drummond hem dreigde aan te
vallen. Hij had op de benen gemikt, maar
Drummond kreeg het schot in de borst
en stortte neer. Toen Lady Ann om hulp
begon te schreeuwen schoot hij ook haar
neer. Het kleine meisje Elizabeth vlucht
te huilend weg, maar hij rendè haar ach
terna om geen getuigen van zijn daad
meer in leven te hebben. Toen het kind
in het nauw gedreven werd bleef het
staan en smeekte om genade, een eerder
gelost schot had haar slechts geschampt en
zijn kogels waren op. Hij heeft het meis
je toen met de kolf van zijn wapen neer
geslagen en de karabijn in de rivier ge
gooid. Toen hij thuiskwam moet hij tot
zijn huisgenoten gezegd hebben: „De
eerste die een mond ópen doet, sla ik de
hersens in".
De politie is nog niet helemaal van de
waarheid van dit relaas overtuigd. Men
vraagt zich af, of de oude Gaston wel
alleen was bij deze worsteling en wat
Gustave dan bij herhaling bij de lijken
van de Drummonds is gaan uitvoeren.
Vandaag wordt Gaston Dominici offi
cieel in staat van beschuldiging gesteld
Hij bracht de Zondagnacht in 't gerechts
gebouw te Digne door. Hij at met smaak,
dronk een goed glas wijn en maakte nog
grapjes tegen zijn bewakers. Gustave en
Clovis Dominici mochten naar hun huizen
terugkeren. Vandaag ook wordt, in aan-
wezigheid van de moordenaar en diens
aanwijzen waar de oude het wapen, familieleden, een reconstructie beproefd
waarmee de moord gepleegd is en dat in van de misdaad, op de plaats waar het
een nabijgelegen riviertje werd terugge-1 drama zich heeft afgespeeld.
toonaarden op een conferentie der Grote
Vijf, waarbij communistisch China, aan
gedrongen. Zo schreef de „Pravda", het
dagblad der Sovjetrussische communisti
sche partij, dat de Sovjet-Unie een bij
eenkomst der ministers van buitenlandse
zaken wenst „om de spanning in de inter
nationale betrekkingen te verminderen".
Het blad meent dat dit onderwerp behoort
tot „de hoofdvraagstukken van onze tijd".
De officiële „Izvestia" zegt in een com
mentaar op Molotof's verklaring, dat en
kele buitenlandse diplomatieke vertegen
woordigers „hebben gepoogd deze ver
wrongen weer te geven" en. komt dan ook
met het Vijf mogendheden-voorstel aandra
gen*
De Sovjet-vertegenwoordiger in de po
litieke Commissie der V.N., Jacob Malik
herhaalde Zaterdag op zijn beurt het voor
stel voor een bespreking door vertegen
woordigers der Grote Vijf. Hij deed dit tij
dens het debat over een voorgestelde ont-
wapenings-resolutie.
Malik verklaarde, dat het doen ophou
den van de bewapeningswedloop het be
langrijkste en dringendste vraagstuk was,
waarmede de volken der wereld te maken
hadden. „Een vermindering der bewape- j
ning moet noodzakelijkerwijs gepaard
gaan met een verbod op het gebruik van
alle wapens tot algehele vernietiging, zo
als atoom- en waterstofbommen", zeide
hij.
Malik meende, dat de Sovjet-Unie
reeds „zeer veel concessies heeft ge
daan, om het gemakkelijker te maken
een basis voor besprekingen van hét
ontwapeningsvraagstuk te vinden".
Hij voegde hieraan toe: „doch de V.S.
en hun bondgenoten zijn, na zich in 1946
te hebben uitgesproken voor een verbod
op bewapening door nationale staten, op
hun schreden teruggekeerd. Nu zijn zij
bevreesd voor het woord „verbod" en zij
proberen dit met alle geweld uit de ont
wapeningsresoluties der Algemene Verga
dering te houden.
Bij de thans gevolgde werkwijze is er
geen sprake van dat een gemeenschappe
lijke basis van uitgang kan worden gevon
den, omdat de ontwapeningscommissie m
een verkeerde richting wordt geleid", be
weerde Malik.
Nadat Malik was uitgesproken werd be
sloten de ziting der politieke commissie
tot Maandag a.s. te verdagen. In de tus
sentijd zal worden gepoogd tot een voor
Oost en West aanvaardbare formulering
van een resolutie te komen, waarin op
nieuw een beroep op de statenleden der
Verenigde Naties wordt gedaan zich in te
spannen om een oplossing voor het vraag
stuk der ontwapening te vinden.
Het initiatief tot het verdagingsbesluit
werd genomen door de Indische vertegen
woordiger Menon, die thans poogt een be
middelende rol te spelen. Hij beraadslaag
de in dit verband langdurig met Malik en
andere leden der Sovjet-delegatie.
In diplomatieke kringen in Londen is
Zondag verklaard, dat Groot Brittannië,
Frankrijk en de V.S. deze week de Sovjet-
Unie in een nota zullen meedelen, dat zij
bereid zijn tot een conferentie van minis
ters van buitenlandse zaken over Duits
land, zodra de Sovjet-Unie haar voor
waarden voor een dergelijke conferentie
intrekt.
Deze nota, waarover de Westelijke des
kundigen in Parijs zo goed als overeen
stemming zouden hebben bereikt, zal niet
worden beïnvloed door de recente pers
conferentie van Molotof, de Sovjet-minis
ter van buitenlandse zaken, waarop deze
volgens Westelijke waarnemers trachtte de
ongunstige reactie van het Westen op de
jongste Sovjet-nota weg te nemen, aldus
deze kringen- Woordvoerders van de drie
westelijke regeringen hebben reeds, zoals
gemeld, Molotof's uitlatingen op deze pers
conferentie verworpen.
Men verwacht, dat de nieuwe Weste
lijke nota een einde zal maken aan de nut
teloos geachte diplomatieke nota-wisseling
Bjj de zandafgraving in de duinen te
Hargen (gem. Schoorl) heeft zich Zaterdag
een ongeluk voorgedaan, dat aan twee
personen het leven heeft gekost.
Het ongeluk gebeurde, toen men bezig
was een door de afgraving onstaan gat in
de voet van het duin vlag te maken. Daar
bij werd de 59-jarige werkbaas A. Delver
uit Groet door een plotseling neerstorten
de massa zand bedolven. De 17-jarige N.
de Vet uit Warmenhuizen, die zag wat er
gebeurde, snelde zijn baas te hulp maar
toen hij met het uitgraven wilde beginnen,
kwam hij op zijn beurt onder een nieuwe
zandlawine terecht.
Mede-arbeiders hebben toen met man en
macht gegraven om de twee slachtoffers
te redden maar alles was vergeefs. Toen
zij hen uit de zandmassa bevrijdden gaven
zij reeds geen tekenen van leven meer en
hoewel men nog hardnekkig pogingen in
tussen Oost en West over Duitsland en het werk heeft gesteld om door kunstma-
wereldaangelegenheden, die gaande is se- tige ademhaling de levensgeesten weer op
dert Mei 1952. J te wekken, het mocht niet baten.
Op verzoek van de Stichting van de
Arbeid heeft Zaterdag in Amsterdam een
bespreking plaats gehad tussen het bestuur
dier stichting en de ministers Zijlstra en
Suurhoff en staatssecretaris Van Rhijn. De
Stichting had gevraagd om nadere ophel
dering omtrent de gang van zaken bij en
de juistheid' van de berekening, welke in
zake de stijging der prijzen voor het ge-
zinsverbruik door het Centraal Bureau
voor de Statistiek is verricht.
Verwacht wordt, dat deze besprekingen
binnenkort zullen worden voortgezet.
(Van onze verslaggever)
Op de verjaardag van mgr Huibers vond
gisteren te Haarlem de overdracht plaats
van de Sint Willibrordkapel in de Ka
thedraal, die de leden van de K.A.B. in
het diocees Haarlem hun bisschop hebben
geschonken. In tegenwoordigheid van bur
gemeester Cremers van Haarlem, van de
ken Kuilman, plebaan Agterof en rector
Kraakman, bondsadviseur, werd tijdens
een stijlvolle bijeenkomst in de grote zaal
van het Concertgebouw de overdracht ver
richt.
Toen de 78-jarige bisschop de zaal bin
nentrad, werd een spontaan „Lang zal hij
leven", ingezet, dat al spoedig door alle
aanwezigen werd overgenomen, waarbij de
strijkers van het Noord Hollands Philhar-
monisch Orkest zich aansloten.
De bondsvoorzitter J. Kortink wenste de
bisschop nog eens met enkele hartelijke
woorden geluk met zijn verjaardag en me
moreerde hoe jaren geleden, nog door de
Katholieke Volksbond, de belofte werd ge
daan om de Haarlemse kathedraal te hel
pen afbouwen. Hoewel een van de grootste
zorgen van de bisschop van Haarlem is
de kerkbouw in zijn diocees, ondervond
het initiatief van de K.A.B.-ers om een
kapel te bouwen in de krans van de alta
ren, die in de kathedraal rondom het
hoogaltaar staan, alle sympathie en begrip
bij mgr Huibers.
De voorzitter van de Kapelcommissie, de
heer v. d. Veld, wees er in zijn toelichtend
woord op, dat de Sint Willibrordkapel een
geschenk is van de gezinnen van de katho
lieke arbeiders in het bisdom Haarlem.
Tijdens een bondsvergadering in het jaar
1952 werd de belofte gedaan de kapel zo
spoedig mogelijk af te bouwen. De waters
nood bracht de werkzaamheden tot stil
stand, maar thans kon spreker meedelen,
dat het door de geldelijke bijdragen van de
katholieke arbeiders mogelijk is geworden
de kapel af te bouwen-
(Van onze verslaggever).
Gisteren heeft mgr J. P. Huibers, bis
schop van Haarlem, in zijn paleis aan de
Nieuwe Gracht te Haarlem, een receptie
gehouden ter gelegenheid van zijn 78ste
verjaardag. Ondanks zijn hoge leeftijd,
heeft mgr Huibers niet opgezien tegen
de vermoeienis, die verbonden is aan zhlk
een receptie en allen, zowel leken als
priesters, die hem kwamen gelukwensen
konden zich ervan overtuigen, dat mgr
nog steeds de kracht heeft zich geheel te
wijden aan de zware taak, die hem is op
gelegd als bisschop van het Haarlemse
diocees.
Terwijl velen bloemen en telegram
men hadden gezonden, hebben vele ande
ren zich gisteren persoonlijk naar de bis
schoppelijke residentie begeven om daar
hun bisschop te complimenteren. Met de
talrijke leken, kwamen ook veel priesters
en kloosterlingen hun wensen aanbieden
o.m de vicarissen van het bisdom, mgr
J. Groot, deken Kuilman van Haarlem, de
rector van het Augustinuscollege, dr M.
van Straalen O.E.S.A., plebaan Agterof
en vertegenwoordigers van het Wit-Gele
Kruis, van de Kath, studenten en van
verschillende religieuze instellingen en
congregaties.
In de middaguren bezocht de jarige
bisschop de Haarlemse Concertzaal om
daar persoonlijk het geschenk van de ka
tholieke arbeiders in zijn diocees, de
Sint Willibrorduskapel voor de kathe
draal, in ontvangst te nemen.
De architecten Evers en Sariemijn heb
ben de leiding van het werk. terwijl de
glazenier en schilder Meddens en de edel
smid J. Noyons hun medewerking verle
nen.
De moeilijkheid, die de kunstenaars heb
ben op te lossen, is het harde licht, dat
door de ramen valt, waardoor het altaar
voortdurend in tegenlicht komt te staan.
Dit probleem is opgelost door het altaar
te overbruggen met een baldakijn, waar
door het licht wordt gedempt, dat door
de gebrandschilderde ramen reeds een
groot deel van zijn hardheid heeft ver
loren. Op het altaar staat een zilveren nis
met zilveren borstbeeld van Sint Willi—
brord. De grote wandschilderingen stellen
voor de landing van de heilige en het
planten van het kruis op vreemde bodem
en de pelgrimstocht van de patroon van
Nederland naar Romt. Twaalf kleine
schilderingen brengen bepaalde episoden
uit het leven van St Willibord in beeld.
De overdracht van de kapel vond plaats
door het uitspreken van een opdracht in
versvorm, die door het K.A.B.-lid Jan
Mulder voor dit evenement was vervaar
digd en die door hem werd voorgedragen.
De bijdragen van de vrouwen van de
K.A.B.-leden, borduurwerk en handge
maakte paramenten, werden persoonlijk
door de bisschop in ontvangst genomen.
Mgr Huibers dankte geroerd voor alle
bewijzen van aanhankelijkheid en de ge
lukwensen, die hij had ontvangen. Hij
wees op de grote apostolische taak, die
voor de katholieke arbeiders is weggelegd
en wekte allen vurig op dit apostolaat zo
goed mogelijk te beoefenen, naar het gro
te voorbeeld van Sint Willibrord. Hij zag
de wil om dit te doen op prachtige wijze
in symbool gebracht met dit nieuwe al
taar.
De bisschop wekte allen op zoveel moge
lijk deel te nemen aan de vormingsclubs
„Credo Pugno"-
Wat de kernvorming in de grote bedrij
ven betreft, merkte mgr op, dat deze ker
nen ervoor moeten waken, dat de ont
spanning, die door goedwillende directies
aan de arbeiders wordt geboden, niet in
strijd mag zijn met de katholieke levens
beschouwing.
Vanzelfsprekend noemde de bisschop
het, dat de K.A.B. alles doet om de sociale
positie van de leden te verbeteren. Maar
het stemde hem tot grote voldoening en
vreugde te hebben gelezen, dat er ook bij
de arbeiders begrip is ontstaan voor de
rechten en moeilijkheden van anderen en
met name van de middenstanders. Het kan
nooit een ideaal z\jn van de K.A.B. om de
middenstand dood te drukken.
Voordat de bisschop afscheid nam met
het geven van zijn bisschoppelijke zegen,
wekte hij de jeugd op, lid te worden van
de Kajottersbeweging.
