mm
yms*:
Zeven Oranje-mannen konden 0-3 debacle van
Zuid-Nederland in Spekhei niet voorkomen
Amsterdamse derby: geen winnaar
Geen lichtpunten op Spangen
Ajax had productief kwartier
Spannende strijd door snelheid en geestdrift
SsKSWïtfSKS
ITALIË EN FINLAND VRAGEN
INTERLAND TEGEN ORANJE
gedoofde 1-0
vuur...
...Op de grauwe as van het
Limburgs publiek verloor zijn trots en floot
zijn eigen favorieten uit
Technische commissie in liet ongelijk
Twee wedstrijden in de Eerste klassen
Blauw Wit en De Yolewijckers deelden
Teleurstellend spel van Be Quick
Rotterdam en Bondselftal in 3-3 draw
overwinning
Geruchten groeien over
een Ronde van Europa
Dubbele
van de Robben
op
Asser TT dit jaar
11 Juli
MAANDAG 16 NOVEMBER 1953
PAGINA 5
(Van onze speciale verslaggever)
SPEKHOLZERHEIDE, Zondag
De strijdvraag tussen de Technische Commissie van de K.N.V.B.
en de Nederlandse sportpers, of aan de 10 overwinning van de
Oranjeploeg op 25 October jl. te Rotterdam tegen de Belgen ook
maar enige betekenis mag worden toegekend met betrekking tot het
huidige peil van het Nederlandse voetbal, is vanmiddag op het met
23.000 toeschouwers volgepakte Juliana-terrein te Spekholzerheide
wel afdoende beantwoord. En het is de Technische Commissie, die
daarbij in het ongelijk werd gesteld.
De duidelijke 03 nederlaag van het Zuid-Nederlands elftal, met
zeven spelers die de Oranje-zege van 25 October hadden bevochten,
tegen een physiek harde maar technisch arme Luxemburgse ploeg,
die nog aanzienlijk beneden de drie weken geleden door België ge
demonstreerde vorm bleef, heeft bevestigd, dat die door de T.C. zo
buiten alle perken opgeschroefde 10 zege inderdaad een inciden
tele uitschieter zonder enige blijvende waarde of betekenis is
geweest.
Het Nederlandse voetbal is nog even ver, d.w.z. zit nog even diep
in de put, waarvan men vreest dat er geen bodem in isals na de
40 debacle in Oslo; de 10 van Rotterdam heeft daar niets aan
veranderd. En dat wisten wij al wel. Wij vragen ons alleen af, of deze
0—3 nederlaag tegen Luxemburg niet nóg erger is dan die 4—0 tegen
de Noren.
Even veel blaam
Striemend fluitconcert
Na de roes een kater
Slingerendestopper
Defensie steeds zwakker
Voltreffersop de lat
De debacle compleet
Trooster viel op
Defensie zonder faam
Ook een étappe in Nederland
Ned. zwemclubtitels
KUYPERS SABELKAMPIOEN
ruchten ons nog ietwat voorbarig. 1 de Belg Gosselin vijfde op een ronde.
Ook Luxemburg bleek sterker
Uitstekend in de rug gedekt door drie oj> de doellijn geposteerde verdedigers werpt de Luxemburgse doelman
Steffen zich bij een corner onvervaard voor de voeten van de te lang talmende Bennaars, die de kans op een
Zuid-Nederlands doelpunt verloren ziet gaan; links ijlen Van Beurden en Klaassens ter assistentie toe, maar
Bennaars heeft 'het, pleit al verloren.
Natuurlijk was dit niet het Nederlands
Elftal, maar 7 van de 11 Zuid-Nederlan
ders droegen dan toch maar het Oranje
shirt drie weken geleden. Geen van deze
7 heeft ook maar een ogenblik vanmid
dag het spel kunnen opbrengen, waar
mee zij drie weken geleden het Feijen-
oord-stadion aan het dansen hadden ge
bracht. Vanmiddag zocht men vergeefs
naar snolheid en strijdlust, naar energie
de °TVoZettelijklleid- En de heren van
zullen wellicht hebben begre-
van' met een mentale doping
dat onze snel» substantie (de suggesties
pe seen a^CrU" T?
derde tegenstander a*ge?chil:
kost verslagen moest worl f
het strijdvuur tot wiTri -2 weliswaar
kan oppoken, maar dat hoogte
hartstochten gevoed vuur slechte0'0'1" X e
flakkert en dat het na zijn 1,^? keSr
werk te hebben gedaan heel schielijk"™
volledig uitbrandt. Het spel van de ze"
ven 1—0 mannen was vanmiddag zo
grauw als de verwaaide as, die van een
dergelijk vuur overblijft. En op een bo
dem van as stookt men niet zo-maar-weer
een nieuw vuurtje!
Zowel de voorhoede als de verdedi
ging treft even veel blaam voor deze
nieuwe Nederlandse voetbal-debacle en
''.nies ontdekte men beangstigend
dat vïnrPi Dkcn' In de voorhoede was
slecht!) en die wij vrijwVnietT'Joeds
lis te weinig vaart en stootkracht in ziin
spel legde om een goede middenvoor te
zijn. Van Beurden was ook nu weer de
minst slechte, al bereikte hij niet de ster
ke vorm van vroegere wedstrijden, ter-
lijke publiek naar „zijn" zeven 10 inter
nationals gekomen. Want men steekt het
in Brabant en Limburg terecht! niet
onder stoelen of banken, dat die zo feeste
lijk onthaalde 10 zege van drie weken
geleden op de Belgen werd behaald door
een Oranje-ploeg die dan toch maar wei-
geteld en niet minder dan 8 Zuiderlingen
bevatte. En bij een Zuid-Nederlands elftal
met 7 van deze 8 mannen benaderde men
in Spekholzerheide en in heel de nijvere
Mijnstreek de roes van een interlandwed
strijd. In die roes deelde ook het Luxem
burgse elftal, dat na deze 03 zege nu
stellig met nóg meer nadruk zijn aanspra
ken op een officiële landen-wedstrijd te
gen de complete Oranje-ploeg zal her
halen.
En zo fier als zij gekomen waren, zo
ronduit en onomwonden gaven de 33.000
in de tweede helft van deze Spekhcise
debacle blijk van hun teleurstelling over
het slechte en slappe spel van hun favo
rieten. Een teleurstelling die zich uitte
in een striemend fluitconcert, dat zich bij
vlagen herhaalde tot reeds 7 minuten voor
het eindsignaal een massale rush op de
lokkende uitgangspoorten ontstond
Na déze reactie van het Zuidnederlandse
„thuisfront" behoeven wij waarlijk niet
meer breedvoerig te gaan vertellen, hóé
slecht en bedroevend het vanmiddag alle
maal wel was. In het kort kan deze wed
strijd gekarakteriseerd worden met een
verwijzing naar het spelletje dat men op
warme zomeravonden wel door kantoor-
en fabriekselftallen ziet spelen.
Inderdaad waren de omstandigheden
miserabel. Als Juliana weer eens in finan
cieel betere dagen komt, mag het bestuur
"i op de eerste plaats wel een betere gras-
Woljl °Vlrbe,eke op de rechfer v eugel een iaten aa£leggen. Op dit kleine en
paar goede dingen deed en met Van Beur- smalIgi maar bov88ndien zPeer hobbelige en
den nog de minste reden tot klagen gaf.
In de middenlinie plaatste Kiaassens ook
nu weer zo erbarmelijk slecht, dat zijn
goede afnemen slechts uitstel van een
Luxemburgse aanval betekende en vrij
wel nooit afstel, terwijl op links Jo Te-
bak slechts bij vlagen in het spel voor
kwam en bovendien over een slecht
moreel bleek te beschikken. Stopper
Wouters kwam tegen de Luxemburgse
middenvoor Kohn evenveel techniek als
snelheid tekort en vormde in het centrum
van onze verdediging een permanent lek,
terwijl het ook op rechts druppelde, waar
de in het begin geblesseerde Cools eeu
zwakke partij speelde. Gelukkig was
linksback Frans Tebak de enige, die zijn
„rehabilitatie" bevestigde; met agressief
cn energiek ingrijpen, terwijl hij boven
dien voor zijn voorhoede van méér nut
was dan z'ijn vóór hem opererende fami-
liegenoot, wist hij te bewerken dat on
ze defensie in haar geheel althans niet
overspeeld werd en dat de vaak onzeke
re Rixoort niet méér dan driemaal be
hoefde te vissen.
Vie^et.Was een Srote dag voor Spekholzer-
„2' en de Politie had een stroom auto's
rvrerken zoals men er nog nooit bij
een had gezien. Met 23.000 man sterk wa
ren de Limburgse, maar ook hier en daar
Brabantse, supporters naar het in de diep
te van de Kaalheide gelegen Julianater-
rein getogen, waar men niet alleen de
overdekte tribune spiksplinternieuwe gla
zen zijwanden had gegeven, maar waar
men vooral op de als een verschansing om
het terrein gelegen aarden wallen de toe
schouwers-accommodatie met het nodige
kunst- en vliegwerk tot de record-capaci-
teii van 23.000 had uitgebreid-
Met gepaste trots, maar niet geheel ge
rechtvaardigd vertrouwen was dit Zuide-
hri'Voorst*'?*'"10 ®arass' heeft namens de Italiaanse voetbal-bond aan de K.N.V.B.
te orRanise°reuC?aan om in Jan"ari van het volgend jaar een wedstrijd in Nederland
In Italië hê iusscn het Nederlands Elftal en een Italiaanse selecticplocg.
wedstrijden voor w","'1' 26 sPclers gekozen, die in aanmerking komen voor de
smengesteld die *V<!re'dbampioenschap. Uit deze spelers zal een ploeg worden
^re Italiaanse nin" Janua" een oefenwedstrijd zal spelen tegen Nederland. Een
a ai j. zal het opnemen tegen een Duits team, voor hetzelfde doel
Dr Barassi zal tevens gaarne zien, dat Nederland een returnwedstrijd in Italië zal
spelen.
Hoewel de onderhandrimgen tussen de K.N.V.B. en Italië nog moeten beginnen,
zal men in de kri g van de Nederlandse bond niet bij voorbaat afwijzend staan
tegenover het voorstel van dr Barassi. Jn Maart zal Nederland tegen de officiële
Engelse Amateurplo g men en tussen November en Maart ligt een langdurige
rustperiode.
Daarom zal het. va"ait a""®n z«n. dat Oranje in Januari deze ontmoeting'
tegen een Italiaanse ploeg speelt, aangenomen althans, dat. de competitie in verband
met een eventuele v0^stP®" geen stagnatie zal ondervinden.
Noot van de Sportredactie: Het is nog niet zo lang geleden dat de Spaanse Voet-
halbond met eenzelfde 00g™eFk de k N vn een vo°rstel' deed om tot een wed-
®trud Spanje B-Nederland te komen. De U V.b. wees dit echter van de hand: wilde
pieel n*et meer te&en li, professional-teams uitkomen. Om dezelfde
den werd ook he contact met Franknjk verbroken. Blijkbaar echter gelden deze
v/nVwn nu intussen niet meer, getuige althans de welwillende houding fen opzichte
van het voorstel van de Italiaanse voetbalbond. uuulng len °PZ1"U
Verder hebben vertegenwoordigers van de Finse voetbalbond aan de KNVB-
officials op het f.I.f.A-congres te Parijs het voorstel gedaan omTn Mei as een
®n"e frUd tussen Finland cn Nederland te Helsinki te spelen. Het Ncderiands
Elftal komt n.l. i9 Me, tc stockholm tegen Zweden uit en het is de bedoeling van
de l innen, dat de Nederlandse ploeg na de ontmoeting in de Zweedse hoofdstad
doorreist naar Helsinki, een combinatie van twee ontmoetingen op één reis, welke
•ok enkele jaren geleden is uitgevoerd. Het bestuur van de K.N.V.B. zal in XHn
vergadering van Zaterdag a.s. zich over het Finse voorstel nader beraden.
eflectvolle veld was goed voetbal inder
daad uitgesloten. Maar tussen goed en
slecht is nog een heel verschil. En boven
dien gold deze terrein-handicap ook voor
1; Luxemburgers, die nochtans een 03
core bijeen trapten-
1 Het merkwaardige aan deze nederlaag
is intussen, dat het Zuid-Nederlandse elf
tal vrijwel voortdurend een meerderheid
in het veld heeft gehad, zonder dat het
ichter gevaarlijk kon worden. Op de
rechtervleugel begonnen Van Beurden en
Overbeeke met een paar redelijke schoten
de aandacht af te leiden van de missers,
welke Wouters en Cools in de direct al
zwakke verdediging rondstrooiden. Veel
belangwekkends gebeurde er verder niet.
De Zuidelijken (wit shirt met embleem
van gouden leeuwtje op blauw fond en
zwarte broek) bleven in de meerderheid,
doch strandden steeds op de hechte en
vaak extra versterkte vier-mans-verdedi-
ging van de Luxemburgers, waarin de ge
routineerde Wagner met zijn record aan
tal interland-matches de grote man was.
Wagner (nummer 2; jawel, deze Luxem
burgse amateurs droegen rugnummers op
hun rode shirts en het publiek was hun
daar dankbaar voor!) vervulde hier de rol
van de tweede èn „slingerende" stopper-
spil, achter Van Melis' vaste bewaker
Speek (de eigenlijke spil) en in tijd van
nood heen en weer slingerend tussen de
op de flanken opererende rechtsback
Spartz en linkshalf Reuter (invaller voor
Lorang). Een merkwaardige verdedigings
tactiek, die echter de Nederlandse aanval
volledig in haar macht had.
Na 28 minuten nam Luxemburg de lei
ding: Wagner prikte van het middenveld
een vrije trap recht in de doelmond, waar
Wouters een kop-duel met Meurisse ver
loor cn linksbuiten Kemp de bal in het net
kon wurmen: 01. Nauwelijks 3 minuten
later stuurde Wouters met een achter
waartse poging tot koppen de bal over de
uitgelopen Rixoort heen in zijn eigen doel,
maar de goed leidende Franse arbiter
Harzig keurde het doelpunt af, omdat
Wouters door Kohn zou zijn geduwd.
In de laatste minuten voor de rust trok
Van Melis de aandacht met een paar goede
schoten, waartoe fel doorzetten van Over
beeke hem in de gelegenheid stelde; twee.
van deze kogels vlogen echter rakelings
over en naast het houtwerk en de derde
werd fraai gestopt door Steffen, die de
Luxemburgse traditie van goede keepers
op indrukwekkende wijze voortzette en die
kort voor de rust nog zowel de op een
kop-center van Van Melis driftig spur
tende Van Beurden de pas afsneed als een
verrassend ver schot van Jo Tebak on
schadelijk maakte. Nóg een keer trok Van
Melis met een scherpe dribbel over links
aller blikken, maar zijn voorzet belandde
in een niemandsland, waarin geen enkele
Nederlander mee naar voren was geko
men. En toen kregen wij in de rust, terwijl
de Bergkapel van de Domaniale Mijn te
Kerkrade met pittige marsmuziek het veld
rondwandelde, als „toegift" het schouw
spel van K.C.-voorzitter Hoolboom, die
met de reserves wat ging goaltje-kicken.
Onmiddellijk na het begin van de twee
de helft wisselden een te hoog gericht
schot van Van Beurden en een benauwde
redding door Rixoort na een nieuwe blun
der van Wouters wéér elkaar af. Maar de
Luxemburgse aanvallen werden nu ge
vaarlijker: simpele rechtlijnige stoten door
het centrum, waar Kohn steeds méér van
Wouters los kwam. Toen ook Frans Tebak
geen kans meer zag om de Luxemburgse
midvoor te houden, kon Rixoort ternau
wernood met één vuist redding brengen
waarna Kemp over het lege doel schoot.
Het was op een verre pass van Frans
Tebak, dat Gruyzen eindelijk kans zag
om binnendoor langs Spartz èn langs
Wagner te glippen; er volgde een uitste
kend schot, dat echter via de lat over ging.
Een listig hakje van Van Beurden op de
éérste maatzuivere pass van Klaassens
opende een vrij schootveld voor Overbee
ke, maar Steffen gaf geen krimp, ook niet
ofl kopballen van Van Melis en Bennaars,
terwijl tot ovérmaat van ramp Gruyzen
twee goede kansen verknoeide en bij-een
derde wél Steffen passeerde doch zijn te
De bedrijvige Van Melis had ook in dit duel met de Luxemburgse
verdediging geen succes.
slappe schot nog door Spartz óp de lijn
zag gekeerd.
Toch groeide de kans op een gelijkma
ker! Van Melis worstelde zich samen met
Bennaars door de barricades, schoot toen
echter zeer slecht naast. Wéér Van Melis:
op een trekbal van Van Beurden vuurde
hij een ditmaal werkelijk zeer fraai schot
af, dat echter via de latkruising en Stef-
fen's vuist terug caramboleerde, waarna
Gruyzen Het lege doei op méters miste.
De benjamin maakte zijn fout goed met
een zuivere trekbal op Overbeeke, die van
plaats met Van Melis was verwisseld;
maar ook het schot van Overbeeke werd
dreunend door de lat gekeerd.
De Luxemburgse verdediging raakte in
de verdrukking. En het tóch al harde,
Duits aandoende, doch strikt eerlijke spel
van de Luxemburgers ging door overtre
dingen ontsierd worden. Uit vrije trappen
ontstonden kansen voor Van Melis en
Bennaars, die echter beiden misten, later
ook Klaassens.
Ongetwijfeld had de Zuid-Nederlandse
ploeg hier enige malen met pech en tegen
slag te kampen; maar verdoezelen we het
slechte schieten en het onvermogen tot
overrompeling niet! En dat uiteindelijk
de tegen-score in de laatste minuten nog
hoog opliep, was toch inderdaad aan gro
ve fouten in de Zuid-Nederlandse verdedi
ging te wijten, fouten die door alle pech
niet worden uitgewist.
Wouters en de beide Tebak's stonden
kansloos verslagen, toen een switch van
de Luxemburgse rechter vleugel 7 minu
ten voor het einde leidde tot een vrjje
schietkans voor rechtsbuiten Meurisse, die
onmiddellijk doel trof: 0-2.
En dat de Luxemburgers vóórdien al
niet meer hadden gescoord, heeft Rixoort
uitsluitend te wijten aan het feit, dat zijn
tegenstanders slechts met drie man in het
eerste gelid aanvielen. Desondanks leid
den de vele zwakheden van Wouters en
Cools toch nog vaak tot penibele situaties!
Middenvoor Kohn, een „harde" knaap,
doch volkomen sportief, die na zijn onge
lukje met Frans Tebak helemaal niet de
onheuse bejegening door Jo Tebak ver
diende, zette 4 minuten voor het einde de
kroon op zijn vele goede werk, door op
een center van Kemp in één kort sprintje
langs Wouters te flitsen en in de vlucht in
te kogelen: 0-3-
De debacle was compleet.
(Van onze Amsterdamse sportcorrespondent)
OLYMPISCH STADION, Zondag
Wie van de 20.000 toeschouwers had gedacht, dat Blauw Wit-De Vole-
wijekers in het Olympisch stadion een echte derby zou worden, kwam
bedrogen uit. Het was een vrij matte vertoning, die uiteindelijk, nadat de
rust met een 11 score was ingegaan, op een puntenverdeling uitliep: 2-2.
Na afloop verlieten de duizenden teleurgesteld het veld. Men had er
meer van verwacht.
Doelpunt in de Amsterdamse
derby: doelman Eype van
Blauw TVit strekt zich ver
geefs naar een schot van de
Volewijckersschutler Van
Alphen.
Ruim een kwartier lang hebben de toe
schouwers moeten wachten op het eerste
schot. Het kwam van de Volewijckersspe-
ler Kick, maar het was toch niet krachtig
genoeg om doelman Eype te verschalken.
De Noordamsterdammers waren in het be
gin de meerderen van hun tegenstanders.
Maar de verdediging van Blauw Wit,
waarin Mesman een goede partij speelde,
stopte voorlopig ied'ere poging om de score
te openen. Ook Schenkel, die een haast
niet te missen kans kreeg, werd in zijn
plannen om door te breken, gestuit.
Langzamerhand nam Blauw Wit het
initiatief over. Het zette de achterhoede
van De Volewijckers onder druk. Het be
reikte er echter niets mee. Pas toen Van
der Muts de Stadionbewoners deed schrik
ken door zijn schot tegen de lat, sloeg BI.
Wit toe. Vijf minuten voor rust was een
kogel van middenvoor Koekebakker voor
doelman Hagenaars te veel: 10. Vlak voor
het rustsignaal maakten De Volewijckers
gelijk. Een strak schot van Van Alphen
velde doelman Eype: 11.
In de tweede helft waren het De Vole
wijckers, die het eerst doelpuntten. Na
zeven minuten gaf Van Alphen een pass
aan Advocaat die zich geen moment be
dacht. Het werd daarom 12. Blauw Wit
nam de aanval hierna weer op. Zijn voor
hoede kwam tot aardige aanvallen, maar
als de zestienmeterlijn werd bereikt, zakte
het tempo der combinaties aanzienlijk,
waardoor de verdediging van De Vole
wijckers alle tijd kreeg om in te grijpen.
In de 40ste minuut echter kwam Blauw
Wit toch gelijk m'et zijn tegenstander. Een
hoekschop van Dahrs draaide op dat mo
ment in het doel, waarin een verbaasde
Muller zijn handen uitstak om de bal te
grijpen. Strafschop? Neen, omdat de aai
de doellijn reeds was gepasseerd: 2—2. Er
werd hierna niet meer gescoord.
Bleijenberg scoort het derde doelpunt voor het Bondselftal tegen Rotterdam.
(Van onze verslaggever)
SPANGEN, Zondag.
De traditionele wedstrijd om de Gouden Onafhankelijkheidsheker mag
Jan allang geen „big match meer zijn, hij had toch maar weer een vol huis
op Spangen getrokken. En die ruim 20.000 toeschouwers hebben zich wei
geamuseerd bij een levendige en fel gespeelde wedstrijd, die technisch
geenszins op hoog peil stond: integendeel, er werd vaak erbarmelijk
geknoeid, die voor de van de I. C. aanwezige leden verre van nieuwe
gezichtspunten laat staan lichtpunten opleverde, maar die door zijn span
nend score-verloop wel wist tc boeien.
Door het 3—3 gelijke spel bleef de On
afhankelijkheidsbeker in het bezit van
Rotterdam, dat verleden jaar gewonnen
had, zodat opnieuw Terlouw de trophee,
tijdens de plechtigheid op het bordes van
de ere-tribune met de jacquets en hoge
hoeden aan de ene en de witte badjassen
aan de andere kant, in ontvangst mocht
nemen. De velen die na het eindsignaal
van scheidsrechter Martens gebleven wa
ren omdat zij bij de 3—3 score op een pe-
nalties-toegift hoopten, hadden vergeefs
gewacht.
Lange tijd heeft het er overigens niét
naar uit gezien, dat de Rotterdammers de
beker zouden behouden. Aan de ene kant
trachtte Benningshof als schakelspeler
vergeefs enige samenhang te brengen in de
grotendeels Schiedamse voorhoede, waarin
de gebroeders Heijster op de vleugels niet
meevielen, anderzijds had Terlouw opmer
kelijk veel te stellen met Bleijenberg en
bleek Lagerwaard niet opgewassen tegen
de snelle en agressieve, hoewel simpel
spelende Trooster, terwijl de D.O.S.-man
Visser als linksbinnen (ter vervanging van
de Maastrichtenaar Ummels, die niet was
gekomen) in deze Bondsvoorhoede wel
vaart bracht.
Het was een fout van Lagerwaard, die
na 27 minuten tot het eerste doelpunt voor
het Bondselftal leidde, door de zelfzuch
tige Wim van der Gijp gescoord. En 5 mi
nuten voor de rust werd het zelfs 02,
toen Bleijenberg een combinatie Schmidt-
Visser met een resoluut en hard schot af
werkte.
Na de rust bleken beide ploegen beter
ingespeeld en werd ook door een verho
ging van het tempo de strijd interessanter
Van der Hoek en Dörr op de halves-plaat-
sen stuwden nu de Rotterdamse voorhoede
krachtig op en toen bleek alras dat de
Bondsverdediging lang niet feilloos was.
Drie mannen zonder naam of faam: Peg-
geman van De Kennemers (2e klas) en
Wiersma van Donar (3e klas) konden aan
de druk geen weerstand bieden, ook al
omdat de voor hen spelende middenspe
lers het tempo niet bijhielden; zij bezorg
den vooral hun eigen doelman, de jeugdige
Woerdenaar (3e klas) Feyt, die toch al ner
veus optrad, de grootste moeite met hun
terugspelen. Alleen de D.O.S.-spil West
broek stond zonder op te vallen de Rot
terdamse aanvallen doeltreffend in de
weg, maar het was juist een fout van
Westbroek, die Van Pelt in staat stelde om
10 minuten na de rust een Rotterdams
tegenpunt. te scoren.
Op dat moment was het gelijke spel nog
niet binnen het bereik, want uit een uit
stekende aanval van de beide Rigtersble-
kers ontstond een derde, zeer fraaie vol
treffer voor de Bondsploeg, toen Trooster
een maatzuivere center voor de voeten
schoof van Bleijenberg, die ineens en on
houdbaar inkogelde (ook hier had Mühring
geen schuld).
Aangemoedigd door zijn supporters bleef
het Rotterdamse elftal echter aanvallen.
En met succes. Peggeman raakte door een
solo-doorstoot van Van der Hoek in moei
lijkheden en liet aan Benningshof een
kans, welke de kleine Spartaan met een
felle schuiver onmiddellijk uitbuitte. En
toen gingen de groenhemden nog eens extra
verwoed voor de gelijkmaker vechten. Het
werd, bij het heftige verweer van de rood
zwarte Bondsploeg, een opwindende finish,
die tenslotte, toen de dappere Feyt schro
melijk over een verre en eigenlijk onschul
dige schuiver van Van Pelt heen dook, tot
de bevredigende 3—3 eindstand leidde.
(Van onze sportcorrespondent)
GRONINGEN, Zondag.
De handdruk van Bronkhorst, gegeven
aan Ajax' grensrechter even voor de rust,
bezegelde een sportieve geste van de Am
sterdamse vlaggenzwaaicr.
HU wees, toen de referee de situatie niet
goed had kunnen waarnemen, beslist naar
het midden, en gaf daarmee te kennen, dat
doelman Pieters Graafland de bal welis
waar nog onder bedwang had gekregen,
doch dat bet glibberige leer, gekomen van
Be Quick's middenvoor Vink, op dat mo
ment de doellijn al was gepasseerd. Een
sportieve beslissing (bü 00 stand) van
deze grensrechter die waren alle club-
grensrechters uit dit hout gesneden de
aanstelling van neutrale officials onnodig
zou maken.
Men zou moeilijk hebben kunnen bewe
ren, dat de Groningers deze goal hadden
verdiend. Zij konden maar moeilijk met
het gladde leer op het zware veld overweg,
en lieten ook overigens voetbal zien, dat
in onaangename overeenstemming was
met het weer.
Druilerig en grauw. Maar ook het spel
van de Amsterdammers was in die eerste
helft zeker niet groots.
Zij kwamen, hoe aardig zij soms ook op
bouwden en zich kansen schiepen, ten
enen male schutters tekort. Van Dijk miste
een heel rijtje achtereen, en ook toen De
Groot vlak voor doelman Perdok een vrije
kans kreeg, liet hij die nog glippen.
Doch na de hervatting lieten de gasten
ondanks het gemis van Bartels en Bakker,
zien dat zij tot betere dingen in staat wa
ren en eer men een kwartier verder was,
hadden zij de punten veilig gesteld. Het
begon met een heel knappe gelijkmaker,
waarvoor Michels onmiddellijk aanslui
tend aan een corner Be Quick de grond
slag legde, en waarbij De Groot zo snel
reageerde dat de overigens matige
Noordelijke achterhoede meteen volkomen
was geslagen (1-1). Het hek was van de dam
en er vielen gaten bij hopen in de witte
achterhoede. Uit een schot van Van Dijk,
dat Perdok nog juist weer het veld in kon
tippen, joeg Leeser als zo vaak, totaal
vrij staande de bal opnieuw in de Be
Quick-touwen, en prompt volgden toen
nog uit een kopbal van De Groot en een
schot van Van Dijk nummer 3 en 4.
Dat was, voor de te weinig beweeglijk
en slordig werkende Noordelijke voor
hoede, te veel. Men probeerde het nog wel,
maar daar bleef het dan ook bij. Aan de
andere kant, waar het bleef rammelen,
bracht Van Dijk de eindstand op 1—5.
De campagne van de Franse wieler
sport-journalist Jean Leuillot, die in zijn
blad France Soir een hevige concurren-
tie-strijd rond de wegrennerij voert met
Jacques Goddet's L'Equipe en met de
Parisien Libéré, welke samen de Tour
de Frans plus de grote klassieke Franse
races organiseren, neemt steeds vastere
vormen aan. Die campagne behelst de
plannen voor een Ronde van Europa, die
het grootste wielersport-evenement van
alle tijden moet worden. Leuillot heeft
reeds een groep particulieren als finan
ciers voor zijn plannen gevonden. Thans
is ook het gemeentebestuur van de Euro
pese Hoofdstad Straatsburg, bereid ge
bleken om de Ronde van Europa in zijn
stad te laten finishen.
De Ronde zou uit elf etappes bestaan
en in Parijs starten. De karavaan zou
door België naar Nederland trekken en
dan worden Amsterdam en Geleen als
mogelijke candidaten voor een etappe-
finish genoemd. Van Nederland uit zou
den de renners door België en Luxem
burg naar Duitsland en Oostenrijk gaan
om vervolgens via Italië en Zwitserland
naar Frankrijk (Straatsburg) terug
keren. Of dat allemaal wel in elf etappes
kan
De nat. zwemclubkampioenschappen,
welke dit jaar in het Sportfondsenbad te
Haarlem werden gehouden brachten een
dubbele overwinning voor de Robben uit
Hilversum. Zowel de dames- als de heren-
ploegen wisten beslag te leggen op de ti
tel. De dames prolongeerden hiermede haar
titel, terwijl de heren de titelhouder van
verleden jaar, HPC uit Heemstede, naar
de tweede plaats verwezen.
De eindstanden luiden:
Dames 1- Robben (Hilversum); 2. HDZ
(Hilversum); 3. RDZ (Rotterdam).
Heren: 1. Robben (Hilversum); 2. HPC
(Heemstede); 3. DAW (Alkmaar).
Tijdens het congres te Londen van de
Internationale Motor Federatie zijn de da
ta voor de grote prijzen, meetellende voor
de wereldkampioenschappen 1954, als volgt
vastgesteld;
Grote Prijs van Frankrijk 30 Mei;
Engelse TT races 1418 Juni;
Grote Prijs van Ulster 24 en 26 Juni;
Grote Prijs van België, 4 Juli;
Grote PrUs van Nederland 11 Juli.
Voorts werd de Grote Prijs van Duits
land bepaald op 25 Juli, van Zwitserland
op 22 Augustus, van Italië op 12 September
en van Spanje op 3 October.
In het Bossche sportpark „De Vliert"
werd een wedstrijd om het sabelkam
pioenschap van Nederland gehouden,
welke werd gewonnen door E. L. Kuy-
pers van Parade et Riposte uit Den Haag.
De einduitslag luidde: 1. E. L. Kuypers
(Parade et Riposte, Den Haag) 9 'gew.
part. 29 ont. tr. 51 geg. tr.; 2. Terweer
(Tewe, Den Haag) 8—34—51; 3. Los (D'Ar-
tagnan, Utrecht) 8—36—44; 4. Ch. van
Uden (Vrije Wapenbroeders, Den Haag)
7—5349; 5. Engelberts (DOS, Amster
dam) 63842; 6. J. Kuypers (Athos,
Voorburg) 64443; 7. Van Oosten (Pa
rade et Riposte, Den Haag) 54442; 8.
Thomassen (Masker, Amsterdam) 546
46; 9. Van Vliet (AEW, Leiden) 54844;
10. Munnik (D'Artagnan, Utrecht) 3—47
31; 11. Guiran (Bossche Politie Sportv.)
3—49—38; 12 Leegsma (I. Shell, Vlaar-
dingen) 1—5429.
De eerste 100 Kilometer Jcoppelrit van
het nieuwe winterseizoen te Brussel ein-
digde in een Belgische zege: Van Steen-
j bergen en Ockers finishten in 2 uur t
j VIP1- 50 sec., vóór de Zwitsers Kiibler-
te Plattner, terwijl onze landgenoten Wim
es van Est en Wout Wagtmans op de derde
Vooralsnog lijken al deze ge- plaats eindigden; Piet Haan werd met
v o- jr ttiL awjwt, ivcru 1Tl
