Koekmaar geen gard
P.H.C00R51
Ons Succes-patroon
van deze week
w
Snoep voor St. Nicolaas-feest
Ramp te Poesan door
achteloosheid
Else Meiliuizen-Rijkens
ROMAN VAN CHARLES GARVICE
ZATERDAG 28 NOVEMBER 1953
PAGINA 4
Ta-y Gamett: enthousiast over Spanje en Alec Guinness
Spanje goedkoop. Guinness de grootste komische
acteur Flessen melk sneuvelden in Londen „Een
soort schooljongensinstinct" Errol Flynnont moet de
„haute finance„Ik hen geen millionnairmaar ik
wil graag als millionnair leven' Richard Todd, „Errol
Flynn van de Arme Man" „Flynn en ik niet van
dezelfde Sherwood-hoomKrijgt Ida Lupino een
collega? Ginger Rogers wil ook in de regiestoel
,,A Queen is crowned" doorboort het IJzeren Gordijn
Anijsmelk
Borstplaat
In memoriam
VERDUISTERING UIT LEGER-
MAG AZIJN?
Speculaas
etalaaebouw
winkelbetimmering*
verbouwingen
Voorhaven 101 - Iel 34971-J96tz
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Geautoriseerde vertaling door F. van Velsen
(Van onze filmredacteur)
Tay Garnett, één van Hoilywoods
oudste regisseurs, die al van 1920 af
filmt h(j maakte o.a. „China Seas",
„Mrs. Parkington" én „The Postman
always rings twice" is onlangs naar
Spanje geweest, waar h(j opnamen heeft
gemaakt voor de film „The Black Knight"
(De Zwarte Ridder).
Garnett is enthousiast over Spanje. Geen
wonder overigens, want de productie-kos
ten daar bedragen slechts een derde van
die in Amerika en Garnett behoort tot d»
vele „commerciële" regisseurs, die Hol
lywood rjjk is.
Sinds de oorlog heeft er een ware exo
dus plaats gehad uit Hollywood. Niet
alleen omdat de dure sterren op die
manier vrijstelling kregen van Inkomsten
belasting waaraan intussen een eind is
gekomen maar ook omdat de perso
neelskosten zo hoog werden, dat de bonzen
tot de ontdekking kwamen, dat het goed
koper was hoge transportrekeningen te
betalen en hun films in Europa te maken.
Eerst was Italië favoriet. „Maar", aldus
Garnett, „ze weten nu alles van filmmaat
schappijen af en hebben hun prijzen ver
hoogd"
Thans is Spanje, het aangewezen land
voor „opnamen ter plaatse". Garnett had
er 150 figuranten in dienst ervaren
mensen tegen het luttele bedrag van
7,50 per dag. „Ik denk, dat het ongeveer
twee jaar zal duren, eer ze hun prijzen
verhogen en ons ergens anders heen
Jagen."
Garnett, die zoals gezegd sinds 1920 in
Hollywood werkt, wordt woedend, als hij
denkt aan de paniekstemming, die zich
van de meeste grote filmmaatschappijen
meester ipaakte, toen de televisie het aan
tal bioscoopbezoekers deed afnemen. „De
televisie", liudt zijn mening, „heeft films
nodig andere films natuurlijk, korter
bijvoorbeeld. Maar in plaats van het
nieuwe medium als een uitdaging te aan
vaarden, hebben ze het behandeld als
een vijand".
Volgens Garnett is Alec Guinness „de
grootste komische acteur ter wereld. En
ik zonder Chaplin niet uit."
Zijn liefste wens is om Guinness te regis
seren in een film, waarvoor hij jaren ge
leden zelf het scenario schreef. „Het ver
haal heeft", aldus Garnett, „een tragische
achtergrond, maar het zou Guinness de
kans geven om al zijn grote komische
talenten te demonstreren."
Over de komische talenten van Alee
Guinness gesproken: onlangs konden de
Londenaars getuigen zijn van een vreemd
toneeltje. Ergens op een binnenplaats was
een man in priesterkleding met grote
platte hoed, zwarte toog en zware schoe
nen zorgvuldig (volle) melkflessen aan hel
stukgooien.
Bij nader toezien bleek het gezicht
achter de bril met de stalen randen aan
Alec Guinness toe te behoren. Guinnes had
zich weer eens vermomd, ditmaal als
Father Brown voor de film, die naar G.K
Chesterton's beroemde detectlvefiguui
wordt gemaakt- Voor een scène in deze
film smeet Aiec Guinness, van wie wij
onlangs als Father Brown een fotot publi
ceerden, de flessen stuk om enige andere
detectives van Scotland Yard op te hou
den. Terwijl de flessen aan scherven
vlogen, straalde er kinderlijke vreugde
uit Guinness' ogen. ,-,Dat heb ik nu altijd
dolgraag willen doen", bekende hij. „Een
soort schooljongensinstinet."
Errol Flynn had het met de pers over
geld. „Mijn houding is doodeenvou
dig", verklaarde hij. „Ik geef er
geen steek om, zo lang ik er volop van
heb. Mijn grootste probleem is echter,
mijn bruto levenswijze in overeenstem
ming te houden met mijn netto-inkom
sten".
Hoe Flynn er bij kwam om zo over
financiële aangelegenheden te praten? Be
gin van deze maand zat hij in Londen,
waar hij 50.000 pond sterling 500.000,—)
bij elkaar probeerde te krijgen om de film
„William Tell" te voltooien, die in Italië
wordt gemaakt en waaraan hij als ster èn
als assistent-producent meewerkt. Flynn
keerde natuurlijk naar Rome terug,
met de toezegging, dat het geld er zou
komen.
Zijn bemoeiingen met de productie heb
ben Flynn in aanraking gebracht met de
„haute finance". Zijn manier om geld
bijeen te brengen was uniek. Hij bracht
maar heel weinig tijd in de „City" door.
Makelaars en bankiers kwamen naar hém
toe, of hij belde ze eenvoudig op. „Mijn
opvatting was, dat die lieden schoon ge
noeg van me zouden krijgen en me het
geld zouden geven, als ik maar lang ge
noeg bleef rondhangen."
„Sinds ik als jongen in Australië plat
zak ben geweest," besloos hij, „heb ik in
mijn particuliere leven altijd geld genoeg
gehad om rond te komen. Ik ben geen
millionnair maar ik wil wel graag als
een millionnair leven."
Flynn heeft indertijd eens geraamd, dat
hij 10.000 dollars 35.000,—) per maand
nodig had om rond te komen en hij is een
van de weinige sterren, die er op het
ogenblik nog een zeewaardig jacht op na
kunnen houden. Zijn inkomen wordt ge
schat op 10.000 per week-
Op de vraag, of zijn jongste ondervin
ding de verfilming van „William Tell"
werd stopgezet, toen het geld op was en
een deel van de décors door de deurwaar
der in beslag was genomen hem ervan
zou weerhouden, zich in de toekomst ver
der nog met de productie van films te be
moeien, antwoordde hij: „Daar zegt u zo
iets".
Intussen heeft ook Engeland een „Errol
Flynn" gekregen. Nadat hij in een
serie avonturenfilms is opgetreden,
van „Robin Hood" af tot „Rob Roy" toe,
heeft men Richard Todd de titel „De Errol
Flynn van de Arme Man" gegeven.
Maar Todd wil proberen daaraan zo
gauw mogelijk een eind te maken. Volgen
de maand gaat hij voor de televisie Sir
Laurence Olivier's oude rol Hearthcliff in
„Wuthering Heights" (De Woeste Hoogte)
spelen. Zelf verklaarde Todd, toen men
hem vertelde, welke nieuwe bijnaam hij
had gekregen: „Flynn en ik zijn niet
afkomstig van dezelfde Sherwood-boom.
Ik heb die rollen gespeeld, omdat ik er
plezier in had en ik speel Heathcliff,
omdat ik hoop, dat ik er goed in ben. In
vier jaren filmen heb ik iets bereikt. Als
dat niet het geval was geweest, zou ik
direct teruggaan naar de provinciale
toneelgroep in Dundee, waar ik ben be
gonnen."
Een cynische scenarioschrijver in Hol
lywood heeft eens opgemerkt: „Er
zijn hier vijftien mensen, die een car
rière hebben de rest heeft publiciteit"
Barbara Stanwyck, wier carrière bijna
even oud is als de weg naar Kralingen,
had hierop het volgende commentaar: „Er
zijn tegenwoordig teveel jongemeisjes bij
de film. die alleen maar voor reclame
foto's poseren in badpak. Ze leren opzit
ten en pootjes geven,' maar als ze iets
moeilijks moeten doen zoals acteren, zijn
ze de kluts kwijt."
Sir Cedric Hardwicke heeft zo zijn eigen
opvattingen over de Hollywoodse acteurs.
Volgens hem kan men ze in twee catego
rieën verdelen: 1. goede acteurs en 2.
acteurs, die werken.
Op het moment, dat Sir Cedric deze uit
spraak deed, was hijzelf zonder werk
De goede Sint zal dra verjaren, het
Is tijd om moed bijeen te garen voor
het koken en bakken te zijner ere.
Een paar recepten gaan wij u leren.
Want al is snoep het belangrijkste
niet van het feest, toch hoort het er
bij voor een goede geest.
Wacht niet tot het laatst, begin
vast met bakken, dan hebt u de vijf
de ruim tijd om te pakken.
menhangend deeg verwerken. Het deeg op
de bakplaat uitdrukken in een dikke laag
en met de achterkant van een natgemaak
te lepel gladstrijken. De amandelen opzet
ten met koud water, tegen de kook aan
brengen en dan meteen afgieten De aman
delen pellen, horizontaal in tweeën splijten
en drogen. Ze met de platte kant in het
deeg drukken. De speculaas Ir een matig
warme oven gaar bakken in ca 40 minu
ten. Het gebak uit de over nemen en laten
afkoelen.
Gele vanilleborstplaat. Per 250 g suiker
een halve afgestreken eetlepel custard-
poeder, 5 eetlepels water.
De borstplaatvormen en het aanrecht Dit is een echte Hollandse drank, waar-
of een stuk vetvrij papier invetten. Het van U heerlijk zult slapen na de benspin
custardpoed.er door de suiker roeren en j §en e" waa'?„ Zw,?rtf,
het water er over schenken. De suiker i 1 Liter melk, 0 d uppels anijsolie, 25
langzaam zonder roeren laten smelten, tot-i 8 (2 eetlepels) sui suiker bevochti-
dat hij volkomen opgelost is. Dan de mas- gen met de a"«9°lie. De inelk verwarmen
sa vlug inkoken, totdat een dun gordijntje en over de suiker „chenken.
van suikerstroop tussen de tanden van een
vork blijft hangen en ook aan de laatste
druppel, die van de vork afloopt, een dun
draadje blijft hangen. Tijdens het keuren
de suiker niet laten doorkoken.
Dan van het vuur af de massa kloppen
totdat deze dik en ondoorschijnend wordt
en over de bodem van de pan knarst. De
dikke stroop uitgieten in de borstplaat-
vormen en hard laten worden. De figuren
op de zijkant zetten, opdat de onderkant
droogt. Voor een volgende portie de vor
men en het aanrecht opnieuw invetten.
Een rest suiker in de pan mee opwarmen.
Borstplaat met vruchtensmaak. Inplaats
van custardpoeder maizena nemen en kort
voor het uitgieten een paar druppels
kleurstof en essence door de suikermassa
roeren. Om te voorkomen dat de borst
plaat te sterk wordt gekleurd of gearoma-
tiseert, de essence eerst op een theelepel
en niet meteen boven de pan schenken.
Koffieborstplaat. Sterke koffie inplaats
van water nemen. Wil men koffie-extract
in poedervorm gebruiken, dan zijn 2 niet
te volle theelepels op 250 g suiker vol
doende.
Notenborstplaat. Hiervoor gebruiken
pinda's-, hazelnoten of walnoten. De noten
in kleine stukjes hakken en kort voor het
uitgieten door de borstplaat-massa men
gen. Als grondmassa kan b.v. vanille-,
chocolade-, koffie- of vruchtenborstplaat
dienst doen.
Tweckleurenborstplaat. Kleine borst
plaatfiguren maken. Deze uit de vorm ne
men en in grotere vormen leggen. Hierom
een laag borstplaatstroop van een afste
kende kleur en smaak schenken. Voorbeel
den: koffie en vanille; sinaasappel en va
nille; chocolade en marasquin, koffie en
frambozen.
TIEN JAAR GELEDEN trok regisseur
Frank Lloyd zich uit Hollywood
terug, na succesfilms te hebben ge
maakt als „Mutiny on the Bounty".
Thans is hij weer in filmstad terugge
keerd. En wat hem het meest verbaasde?
Te ontdekken, dat „dezelfde oudjes nog
steeds de grote sterren zijn. Er zijn maar
heel weinig nieuwe bijgekomen".
Errol Flynn (links) en Richard Todd rechtsde „Errol Flynn van de .-
arme man
e kleurenfilm van de kroningsplech
tigheid in Londen „A Queen is crow
ned" staat op het punt om het
IJzeren Gordijn op negen verschillende
i plaatsen te doorboren.
Ida Lupino, enige vrouwelijke ster in
Hollywood, die in de regiestoel heeft
plaats genomen
Na haar grote succes in Moskou, waar
de Britse ambassadeur Sir William Ha.vter
de film voor de Sovjet-autoriteiten draai
de, hebben de regeringen van negen satel-
liet-staten een vertoning aangevraagd.
Mr W. J. Sullivan, de Britse ambassa
deur in Boekarest, heeft de film vertoond
op een bijeenkomst, die nog drukker werd
bezocht dan die van Sir William in Mos
kou en waarop de „bloem" van de Roe
meense communistische hiërarchie aan
wezig was-
Andere copieën van de film zijn op weg
naar Warschau, Praag, Boedapest, Tirana.
Peking, Helsinki en Leipzig. Sofia wil óók
een copie hebben, maar volgens het Britse
ministerie van buitenlandse zaken zijn er
op het ogenblik niet voldoende meer voor
radig.
IDA LUPINO. tot nog toe de enige
vrouwelijke ster in Hollywood, die
en met succes ook in de regie
stoel heeft plaats genomen, vertelt over
haar ongewone loopbaan het volgende:
„Toen ik in 1948 het plan opvatte een film
te gaan regisseren, schreven verschillende
journalisten hierover terloops een stukje
in hun krant, maar negeerden verdere
mededelingen. Sommigen van mijn vrien
den feliciteerden me met m'n succes, dat
ik door deze „list" zoveel publiciteit had
weten te krijgen. Niemand wilde geloven
dat ik het werkelijk ernstig meende.
Enige weken daarna richte ik met Col
lier Young een productiemaatschappij op
en begonnen we onze eerste film „Not
wanted" te maken. Van alle kanten kreeg
ik cynische op- en aanmerkingen te in
casseren en de kranten schreven over
„een Hollywood-actrice, die te veei vrije
tijd had"
Hoewel mijn eersteling een succes werd,
nam niemand in Hollywood het bericht,
dat ik wilde doorgaan met regisseren,
serieus op. Sindsdien heb ik vijf films
geregisseerd en hebben Collier Young en
ik onze maatschappij de „Filmakers"
gedoopt.
Ofschoon men nu in Hollywood zegt, dat
ik de eerste vrouwelijke regisseur ben,
geloof ikzelf, dat ik de vierde vrouw ben,
die zich op dit speciale terrein van de man
heeft binnengedrogen. Evenals „Not wan
ted" behandelde ook mijn tweede film
Young Lovers", een hedendaags pro
bleem. Daarop volgden de films „Outrage"
en „Hard, Fast and Beauiful". Mijn laatste
film is „De Lifter", een sensationeel
drama, waarin de ware geschiedenis
Wórdt verteld van een man, die zich al
liftende zijn weg naar de vrijheid trachtte
te banen, terwijl hij zijn weldoeners langs
de weg doodde. Toen deze moodenaar ten
slotte in Mexico gevangen werd genomen,
brachten Collier en ik de twee mannen,
die door hem tot het laatste toe gevangen
waren gehouden en die door de politie j Ginger Rogers voelt er veel voor, om van
werden bevrijd, naar Hollywood Twee de stoel met 't woord „ster" te „promo-
dagen lang vertelden ze ons hun angstige veren" naar de zetel met de aanduiding
avonturen en ervaringen. Collier en ik be- „Regisseur".
Een grote brand heeft in Poesan
(Korea) gewoed. Ongeveer 5000 wonin
gen zijn verwoest en de schade wordt op
drie millioen dollar geschat.
Driehonderdduizend Koreanen en
Amerikanen zijn voor het vuur gevlucht.
Vijfduizend gezinnen zijn dakloos. Waar
schijnlijk zijn verscheidene personen om
gekomen.
De brand is te wijten aan de achteloos
heid van een jonge Koreaanse huisvrouw,
in wier huis tijdens haar afwezigheid een
pot met gloeiende kolen is omgevallen.
Zij is gearresteerd.
De gedachten van vele muzieklief
hebbers zullen 28 November een mo
ment toeven bij wijlen Else Rijkens,
want dat is dan de eerste maal, dat
haar verjaardag een treurdag instede
van een feestdag is. Precies vijf maan
den tevoren immers, is deze begaafde
zangeres in Aix-les-Bains overleden.
De herinnering blijft aan een vrouw,
die duizenden geboeid en geroerd heeft
door haai prachtig stemgeluid. Twin
tig jaar lang was zij op de podia in
binnen- en buitenland een der pro
minenten. Waar zij optrad, was de pers
enthousiast; Parijs, Frankfurt, Dres
den, Hannover, Londen, New-York be
tekenden voor haar even zo vele tri-
omphen.
Haar laatste optreden in Nederland
viel op 14 Maart 1940, toen zij onder
Willem Mengelberg met het Concert
gebouworkest'de Sheherazade van Ra-
vel bracht. Tijdens de oorlog trad zij
niet op. Na de oorlog werd haar op
treden herhaaldelijk onderbroken door
ernstige ziekte tot op 28 Juni 1953 het
te spoedige einde kwam.
Drie burgers en een militair zijn door
de marechaussée gearresteerd in ver
band met vermoedelijke verduistering,
diefstal en heling van goederen ten nadele
van het Rijk. De arrestanten zijn een va
der en twee zoons, leiders van een firma,
(een familiebedrijf te Diemen), die o.a.
handelt in autobanden. De vierde ar
restant is een sergeant-majoor van een
le'feermagazijn in Bussum).
Verse speculaaskruiden zijn hiervoor
een vereiste. Gebruik geen rest kruiden
van vorig jaar voor het gebak. 500 g bak
meel of bloem met 15 g (1 eetlepel) bakpoe
der, 300 g bruine basterdsuiker, 200 g boter
of margarine, 20 g (2% afgestreken eet
lepels) verse speculaaskruiden, 5 eetlepels
melk, zout, 100 g amandelen.
Een bakplaat invetten met boter of mar
garine. Het bakmeel of de bloem met de
kruiden en het zout zeven. De klontjes uit
de suiker drukken. De boter of margarine
klein snijden. Al deze ingrediënten door-
eenkneden en met de melk tot een sa-
R-OAM
gonnen daarop eerst aan een scenario te
werken, dit hachelijke avontuur als ge
geven gebruikend en aldus Ontstond onze
vijfde film „De Lifter".
Er is overigens alle kans op, dat Ida
Lupino niet lang de enige vrouwelijke
ster-regisseur in Hollywood zal blijven.
„Ida Lupino heeft bewezen, dat er
plaats in Hollywood is voor een vrouwe
lijke regisseur. Ik geloof, dat ik een goede
regisseur zal zijn voor bepaalde types
films. Maar denk niet, dat ik het acteren
er helemaal aan zou willen geven",
voegde ze er haastig aan toe.
Dit najaar worden er veel strepen
en ruiten gebracht, daarom plaatsen
wij deze week eens een vlot jurkje
voor een ruit. Het model is geheel
recht verwerkt, doch de zijstukken
zijn schuin, wat een aardige gar
nering is. De ceintuur loopt dan ook
onder de patjes door, welke met een
knoop zijn afgewerkt.
De kraag is opstaand, maar kan
ook plat gedragen worden. De aan
geknipte mouw is met een schuin
manchetje afgewerkt. De rok heeft
van voren een plooi en verder klok
kend.
Dit model is verkrijgbaar in maat
38, 42, 44, 46, 48 a 0.85.
Plak aan de adresztjde van een briefkaart, naast en bulten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON BEATRIJtSBTRAAT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan
waardeloos.
t 1,op een kaart, wat meer geplakt wordt is
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 9 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd. Patronen worden
niet geruild.
KLEIN NEST
Daan stond op, om afscheid te nemen.
Steek een sigaar op, voor onderweg.
Wel te rusten, we hebben gezellig gepraat
en ik ben blij, dat je gekomen bent.
Ik ben u zeer dankbaar, zei Daan met
aangeboren beleefdheid. Ik heb mij bij
zonder goed geamuseeerd. Het was de eer
ste maal in mijn leven, dat ik in een club
als de Parthemon heb gedineerd.
Nu, ik hoop, dat het niet de laatste
maal zal zijn, zei Plummer hartelijk, ter
wijl hij de deur voor hem opendeed, om
hem uit te laten.
Ik zeg maar zo, zei juffrouw Baker,
alsdat er wat schot in moet komen, als je
begrijpt wat ik daarmee bedoel. Jullie ko
men mekaar ieder ogenblik tegen en benne
allebei vriendelijk tegen mekaar; dat is
toch een bewijs, dat jullie zinnigheid in
mekaar hebt.
Emily schudde haar hoofd. Daan was
haar vanavond zonder een woord te spre
ken voorbij gegaan; alleen maar een
knikje en een schaduw van een glimlachje:
zij wist niet, dat hij z'n hoofd vol had
van een werktuigkundig probleem, dat
die dag tijdens het werk was gerezen.
Zinnigheid zeg ik, vervolgde juffrouw
Baker op een toon, die geen tegenspraak
duldde. Dat duurt nu al een heel tijdje en
't zal nog wel langer duren en misschien
op niks uitdraaien. Daarom zeg ik nog
eens: er moet schot inkomen. Daan moet
opgepord worden. Sommige jongens heb
ben een por nodig. Ik heb een neef ge
had, die al jaren zowat met een meisje
scharrelde en die nooit z'n mond openge
daan zou hebben, als ze hem niet eens zo
langs d'r neus weg gevraagd had, of de
Limehousekerk geen aardige kerk zou zijn
om in te trouwen, 't Was een visje, dat ze
uitgooide, maar een reuzefijn visje. En hij
was niet, wat je noemt een suffer, want
hij snapte 't subiet en spoedig trouwden ze.
En ze benne maar wat gelukkig met me-
kander. Negert kinderen hebben ze, als ik
goed geteld heb.
U veronderstelt toch zeker met, aai
ik zoiets tegen Daan zou kunnen zeggen!
zei Emily verontwaardigd.
Nee, omdat je d'r niet pienter genoeg
voor bent lieverd en ik verwacht ook
niet, dat je 't zal worden. Maar ik heb een
plannetje gemaakt om de twee families bij
mekaar te brengen. Ik weet wel, dat jij
en die jonge Norton mekaar van kind af
kennem maar we zijn nog nóóit, om zo
t* zeggen, eens vriendschappelijk bij me
kaar gekomen. En nou geloof ik, dat er
bij jou en Daan meer schot in zou komen.
Ik wou, dat u niet telkens praatte
van schot in komen, moeder en van op
porren, want het eerste doet me denken
aan een kerk die uitgaat en het tweede
aan een kachel, die uit wil gaan.
Als wij eens een partijtje gaven, dan
zou de jonge Norton zonder 't zelf te mer
ken in de familie komen, ging juffrouw
Baker peinzend voort, 't Is al lang gele
den, dat wij eens een partijtje gegeven
hebben en ik ben er zeker van, dat je va
der er niet tegen is, vooral als ie z'n pijp
mag blijven roken. Hij is altijd toeschiete
lijk genoeg als 't om jou gaat. Ik had ge
dacht een klein soupertje te geven, heel
huiselijk maarb.v. een lamsbout en
een appeltaart en zo'n bibberpudding, zo
als jij laatst eens volgens 't recept van de
kruidenier hebt gemaakt. Hè wat was die
fijn!
Juffrouw Baker peinsde enige ogenblik
ken en vervolgde:
yfe kunnen de lamsbout beter koken,
omdat 't gemakkelijker is dan braden.
Van braden wordt je zelf zo heet, als je
zo'n tijd voor die gloeiende kachel staat.
En ik geloof ook, dat gekookt deftiger
staat voor een partijen ze hebben d r
ook langer werk aan om op te eten, ge
loof ik. Ik zorg dan voor de appeltaart en
jij voor de bibber. Ik kan goed overweg
met appeltaarten. Eigenlijk ben ik door
een appeltaart aan je vader gekomen. Hij
zei, toen, dat ie van z'n leven nog nooit
zoiets lekkers had geproefd en wie of 'm
had gebakken. Ik zei, dat 't mijn werk
was en toen vroeg ie, of ik voortaan z'n
appeltaart wilde bakken. En ik zei ja.
Maar nou kan je met geen mogelijkheid
meer een stukje aan hem kwijt. Waarom,
snap ik niet. Natuurlijk moet er bier voor
de mannen zijn èn we moeten zien, dat
we een fles van die versterkende port
krijgen, die de dokter je heeft voorge
schreven, toen je de frietes hadt en een
beetje sherrySherry klink zo chic. en
dan een dropje na het eten voor ze weg
gaan. Maar voor die sherry moeten we
eerst aan je vader vragen.
't Is erg lief van u, moeder, maar
ik ben er niet zeker van, of Daan wel
veel om een partijtje geeft.
Gekkenpraat en onzin, verkondigde
juffrouw Baker vol zelfvertrouwen. Iedere
gezonde jongen houdt van een goed bout-
als je 't krijgen kan en vooral als het
geen gei' kosi; d-'s aard v—- ieóar
mens en waarom zou hij anders wezen
dan de rest! De kwestie is maar: Wie zul- j
lenwij vragen? Natuurlijk zou ik oom I
William er bij willen hebben. Niet dat ik
met hem wil pronken, maar ik zou Daan
willen laten zien, dat wij familie hebben,
waar de deftigste lui van Engeland trots
op kunnen wezen.
Maar oom William'komt bijna nooit
hier, wierp Emily hier tegen in. Hij zegt,
dat hij nooitw eg kan van zijn school.
Hij zal wel komen, als je weet, dat ie
er ons een groot plezier mee doet, verze
kerde Emily's moeder. Hij heeft 't wel een
beetje hoog in z'n bol, maar voor ons
hoeft ie zich niet te schamen. Vergeet niet
dat je vader bij de douane is. Hem vraag
ik in ieder geval. Èn dan juffrouw Tiggs,
die vroeger bij ons op kamers woonde.
Dat is een echte dame, hoor! Ik heb 'r met
'r eigen woorden horen zeggen, dat ze van
niemand anders japonnen willen hebben
dan van haar. Nou, voor iemand met adel
lijke connecties hoeft niemand z'n neus
op te trekken. Bovendien kleedt ze zich
zo chic, dat ze een sieraad voor de tafel
zal zijn. Hoeveel hebben we er nou al,
Emily? Drie van ons eigen, twee Nortons,
oom William en juffrouw Triggs, dat zijn
er zeven. O ja, mijnheer Naylor, natuur
lijk. Leuk voor oom William, dan kan hij
met mijnheer Naylor over allerlei geleerd
heid praten. We moeten er nog een bij
zien te krijgen, voor 't geval dat oom Wil
liam niet kan komen, vind je niet? Als
we het kleine tafeltje aan de achterkant
tegen onze uittrektafel schuiven, kunnen
d'r met gemak acht, ja wel negen aanzit
ten.
We zouden tante Mathilda kunnen
vragen, opperde Emily, die met gelaten
heid in het voorstel berustte en een zwak
ke hoop koesterde, dat het partijtje aan
het vooropgezette doel mocht beant
woorden.
Tante Mathilda is in haar soort een
best mens, verklaarde juffrouw Baker,
met een twijfelachtig optrekken van haar
wenkbrauwen, bij het horen van de naam
van hun arme bloedverwant, maar ik weet
niet of zij op zo'n deftig feestje wel zou
amuseren. Wat zou je denken van de jonge
Parsons? stelde zij plotseling voor, alsof
zij door een of andere listige huwelijks
makelaar werd geïnspireerd. Hij komt bier
■de. la<atste tijd opvallend druk over de
vloer en schijnt erg op je...,, vader ge
steld te zijn. Hij is wel een beetje saa.i
maar toch op en top een meneer. Mis
schien wordt Daan wel een beetje jaloers,
als ie hem ziet, want iedereen, al is ie nog
zo bijziende, merkt dadelijk, dat Parsons
een oogje op je heeft.
Emily stootte een wanhopig lachje uit.
Dat is klinkklare onzin moeder.. Bo
vendien zou Daan 't niet eens merken en
als ie 't wel deed, zou 't 'm niets kunnen
schelen.
Wees toch niet bang jij laat direct
de moed zakken, vermaande moeder Be-
haKr lipoaM C-TiLiA o—
kaar. Als iemand je zo hoorde praten, zou
ie denken, dat Daan Norton een baron is.
Neen, ik zal die Parsons juist wel vragen.
Negen is wel een heel gezelschap, maar ik
zal vrouw Grimes nemen om te helpen;
alleen voor de avond maar ofschoon ze
d'r toch wel een halve dag voor zal reke
nenzie d'r daar maar gerust voor i
aanzij kan dan alles klaar maken en i
opdoen; dan kan ik, als ik zie, dat alles
voor mekaar is, naar boven gaan on) me
op te knappen. Natuurlijk hoef jij niets
te doen, dan de gasten te ontvangen. N et.
dat ik er zo'n drukte van wil maken, neen
hoor, mijn idee is heel gewoon en huise
lijk onder mekaar, maar, besloot zij, er
mag niets aan mankeren.
Goed, moeder, zei Emily met een be
rustend zuchtje. Ik hoop alleen maar, dat
alles goed afloopt.
Dat hoop ik ook, beaamde juffrouw
Baker, want het kost een bonk geld en de
herrie die je d'r van hebt, zwijg er van,
kind! Affijn, we zullen er het beste maar
van hopen. Maar d'r kan we) wat goeds
van komen, als jij je best maar doet. Een
meisje moet voor d'r eigen zorgen; een
moeder kan niet alles doen, hoe gewillig
ze ook is; bijvoorbeeld is het heel natuur
lijk, dat jij en Daan mekaar 's een ogen
blikje alleen willen spreken en dat zou
heel makkelijk kunnen als je het maar
pienter genoeg aanlegt.
Ik zie niet in, hoe dat mogelijk is in
onze kamer, volgepropt met mensen, zei
Emilv met een verstrooid glimlachje.
—Wel, heb ik van me leven! Wat ben jij
toch voor een meisje! Je schijnt niet het
minste begrip van die dingen te hebben.
Je hebt geloof ik, geen greintje van mijn
pienterigheid georven. Ik wist in mijn tijd
met je vader allerlei smoesjes te verzin
nen. nou! Waarom, na een ogenblik van
geestelijke worsteling, zou het niet kun
nen. dat je op een gunstig ogenblik de
jonge Norton ongemerkt aanstootte, om
hem heel vertrouwelijk in z'n oor te bla
zen, dat er met de keukenkachel iets niet
in orde is en of ie d'r even na wil kijken
Hij is smid. dus gagt ie er direct op af.
Met een ontmoedigd glimlachje, liet
Emily zich achterover tegen de rug van
haar stoel glijden. Daan heeft geen ver
stand van keukenkachels, moeder.
Dat moet ie hebben, beweerde juf
frouw Baker nadrukkelijk. Als je 't mij
vraagt, zou ilk zeggen dat een keuken-
kachel het eerste ding is, waar een smid
belang bij heeft. Maar het komt er niet op
aan, of ie er verstand van heeft of niet op
je hem eerst maar in de keuken hebt, is
het een kleinigheid om de deur dicht te
doen. En dan ben je d'r, besloot de listige
moeder logisch.
Zij spraken nog enige ogenblikken over
het onderwerp en op een gunstig ogenblik
werd het voorstel in aanlokkelijke vorm
aan mijnheer Bakers oordeel onderworpen.
Met vlammende, verontwaardigde ogen
had Baker h«o. plan van zijn vrouw v'er-
i -^orr-èi»- tssea het redenaarstalent,
waarmede juffrouw Baker het voorstel
verdedigde en de daarmede gepaard
gaande knikjes en wenkjes in de richting
van Emily, was hij niet opgewassen. Hij
begon derhalve met te aarzelen, vervolgde
met toe te geven en eindigde met te ver
klaren, dat het plan zijn volle instemming
had.
Het resultaat van deze onderhandelin
gen was, dat juffrouw Norton de volgende
morgen deze uitnodiging, door Emily
ondertekend, ontving:
„Lieve juffrouw Norton,
Donderdag is moeder jarig dit
mot'ef had juffrouw Baker gekozen, om
eventuele verdenkingen te voorkomen
en wij zouden die dag willen vieren, door
enige vrienden op een gezellig avondje
uit te nodigen. Wij souperen -- dit def
tige woord wilde juffrouw Baker er be
slist in hebben om acht uur. Het
wordt niets bijzonders; alleen maar een
huiselijk partijtje, waarbij u en mijn*
heer Daan vriendelijk worden geïnvi
teerd. -lv
Uw toegenegene Emuy
P.S. Wij verwachten oom WilHam ook
Het postscriptum wilde juffrouw Bake®"
er absoluut aan toegevoegd hebben, oocn
helaas kwam het verontschuldigenae nt-
woord van oom William P«r.ker,end*post,
met de mededeling, dat hu zschool-
jongens niet aan hun lot konov laten,
Erg vriendelijk van juff ouw Baker,
verklaarde juffrouw Norton. Je gaat na
tuurlijk ook, hè Daan?
Natuurlijk, bevestigde de nietsver
moedende Daan en op de gedenkwaardige
avond, togen juffrouw Norton. Naylor en
Daan, zo feestelijk mogelijk uitgedost naar
de woning van de jarige buurvrouw. Zoals
de instructie luidde, zat Emily ;n voor_
kamer, waar de uitgetrokken en de bij
geschoven tafel vreedzaam onder het hel
derwitte laken stonden.
Emily, uitermate zenuwachtig, ontving
hen met een overdreven vriendelijkheid,
die erger was dan de meest eerlijke be
deesdheid. Onmiddellijk daarna liet vrouw
Grimes de volgende gast, juffrouw Triggs
binnen; een vreselijk magere oude jonge
juffrouw van niet te schatten leeftijd in
een geelzijden japon nageknipt van het
patroon, dat een van haar adellijke klani
ten droeg. Zij deed zich zeer bevalTg voor
en spreidde een neerbuigende genegenheid
ten toon, die zij vermoedelijk bij haar
hooggeplaatste klanten had waargenomen
en nu copieerde. Wanneer zij sprak, liet zij
haar oogleden zakken, alsof zij naar een
denkbeeldig vuiltje op de punt van haar
neus keek. Zij droeg lange doorschijnende
handschoenen zonder vingers en had een
waa'er in haar hand, welke zij onophou
delijk open en dicht deed, zodat Emily
binnen drie minuten een duizelig gevoel
kreeg. Een schildpadden lorgnet met een
lang handvat, ook van dezelfde reptielen
soort afkomstig, completeerde haar uit
rusting.
Ik begrijp de brutaliteit van die taxi
chauffeurs tegenwoordig niet, zei ze met
iets, dat het midden hield tussen hijgen
en zuchten. Een gulden zou, dunkt me,
rijk genoeg betaald zijn. Natuurlijk had
ik met de trein kunnen gaan, maar ik
neem gewoonlijk een taxi als ik in avond
toilet ben. Het is precies zoals Lady Snoo-
zeby eens tegen mij zei ik weet niet, of
li Lady Snoozeby kent, mevrouw.
Juffrouw Norton fluisterde, dat ze die
eer nog nooit beleefd had.
„O, dat is jammer, zei juffrouw Triggs
met een air van diep medelijden. E®n
lerbekoorlijkiste vrouw! En zo ged<istn-
geerd! Dat is Lyonsche, wat u daar araag
niet waar? Ik zie dat onmiddellijk op
eerste gezicht - ik behoe* ke,tk.„L? f*
te voelen. Het is instinct. Het lijkt piec.ies
op een japon, die ik eens voor Lady I'jg-
son heb gemaakt "risschien kent u baar
wel. Neen? met een blik van de grootste
verrassing. Ik ze' tegen haar..
Ongelukkig moest juffiouw Norton het
grote voorrepht derven, om te horen wat
juffrouw Triggs tegen Lady Pogson had
gezegd, omdat mijnheer Parsons binnen
kwam, wiens kleding evenals d e van juf
frouw Triggs een compromis was tussen
morgen- en avondtoilet. Met een soort ze
nuwachtige haast deed hij een enigszins
wanhopige stormaanval in de richting van
Emily en schudde haar hand zolang, dat
het leek of hij nooit wilde ophouden. Juf
frouw Triggs sloeg hem met een soort
goedkeuring door haar schildpadden lorg
net gade. Het gezelschap werd vermeer
derd door de komst van meneer Baker,
ongemakkelijk in zijn Zondagse pak ge
wrongen en sterk naar zijn laatste tabaks-
Pijp riekend die hij gedurende de komst
van de gasten inderhaast in de keuken had
uitgerookt. Hij drukte allen de hand; dan
keek hij op zijn groot zilveren horloge,
fronste even het voorhoofd en zei op ern
stige toon tegen Emily: Tijd tijd, en tegen
juffrouw Norton: Wij ambtenaren houden
van stiptheid.
Het souper liep vlot van stapel; >a het
begin wel enigszins stijf en stroef van
conversatie, doch dit euvel werd spoedig
door het bier verholpen De lamsbout werd
door allen eenstemmig als voortreffelijk
geprezen en meneer Baker ontving da hul
de van de gasten voor de onnavolgbare
wijze, waarop hij het vleesgerecht had
voorgesneden. De appeltaart, het kunst
gewrocht van juffrouw Baker verdween
zo fantastisch vlug van de schotel, dot de
vraag, of het gebak 'n de smaak der aan"
zittenden viel, volkomen overbodig was.
De geliepudding. door Emily samengesteld
en door haar moeder als de „bibber aa -
geduid, deed gedurende het J"®3' .A*
naam alle eer aan, want bij het m
stootje tegen de tafel - en dat gK„, K
- vooral na het gebruik van het b ar
bijna permanent waggelde het gl bbe-
rige gevaarte - zeer tot vermaak van
allen - als een dronkeman heen en weer.
Juffrouw Triggs, die Parsons als tafel
heer had scheen bijzonder met hem inge
nomen en zelfs toen Parsons een scheut
bier op haar zijden japon morste, beweer
de zij. dat het helemaal niet erg was en
dat het geen vlekken maakte. Na afloop
van het maal. droeg Parsons, die zeer ge
voelig was voor bier, inzonderheid wan
neer het belegen was, enige muzieknum-
mertjes op zijn harmonica voor, die hij
voor dit verheven doel had medegebracht.
Hij oogstte veel bijval en ontketende een
stormachtig applaus. Men zou geneigd zijn
te veronderstellen, dat een artist, na zulk
een hulde in een aangename gemoeds
stemming moest verkeren. Niet aldus was
dit het geval met meneer Parsons. Uit
hoofde van zijn „oogje" zoals juffrouw
Baker het noemde dat hij op Emily had,
trof het hem in het begin al pijnlijk, dat
z'n ideaal naast Daan Norton was gezeten,
hetgeen zich uitte in jaloerse blikken in de
richting van de niets kwaads vermoedende
jongeman. Naylor was de ziel van het ge
zelschap en hield er de gang in. Onuitput
telijk was hij in het verhalen van moppen
en beleefde avonturen gedurende zijn
journalistieke loopbaan.
Toen de tafel was opgeruimd, zouden de
dames, terwijl de heren in de achterkamer
een sigaar rookten, een „kaartje leggen".
Terwijl hiervoor de voorbereidende maat
regelen werden getroffen, gaf juffrouw
Baker, door krachtige hoofdrukjes en
hypnotiserende blikken, aan Emily te ver
staan, dat nu het ogenblik was gekomen
om Daan over de niet functionnerende
keukenkachel te raadplegen.
Emily's gelaat verwisselde wel driemaal
van kleur, van het vurigste rood tot het
reinste wit, voor zij onder de steeds pres-
sender blikken van juffrouw Baker, de
moed had, bijna onhoorbaar iets over de
tekortkomingen van de keukenkachel aan
Daan toe te stamelen.
Met z'n gewone bereidwilligheid Stond
Daan onmiddellijk op en met de opmer
king, dat hij wel niet veel verstand van
keukenkachels had, wilde hij gaarne pro
beren het euvel te herstellen van het toe
stel, dat zo'n groot aandeel in het wel
slagen van deze avond had gehad.
De arme Emily ging hem voor naar de
keuken, die vrouw Grimes, voor zij naar
huis was gegaan, netjes had opgeruimd.
Daan vroeg, wat er aan de kachel haperde
en ging op een knie liggen om te kunnen
constateren, wat er aan de inrichting van
het fornuis defect kon zijn.
Och, ik zou me over die vervelende
kachel maar niet druk maken", zei Emily
met een mengeling van schaamte en on
geduld. Moeder zeurt altijd over dat ding,
maar ik geloof, dat het niet veel te bete
kenen heeft. Bovendien is het toch geen
werk voor iemand als jijIVeel te min!
O helemaal niet, verzekerde haar
Daan. Wil de kachel niet trekken? Daar
over hoor ik mijn moeder ook wel eens
klagen, maar dat kan hier toch niet het
geval zijn, gezien de heerlijke gerechten,
die vanavond op tafel stonden.
Wel neen! zei Emily. Doe maar geen
moeite. O, Daan, ik wilde je zeggen, hoe
prettig ik het vind, dat je vanavond hebt
willen komen. Jij, die zo aan deftig gezel-
schap gewoon bent en zover boven deze
dingen uitstaat!
Wat praat je toch voor malligheid, zei
Daan, enigszins verwonderd dit denkbeeld
van zich afwerpend. Waarom zou ik niet
willen komen? Ik vond het juist zo leuk
en ik amuseer me uitstekend; ik vind het
een bijzonder prettig avondje.
Doch toen hij haar lippen zag trillen en
er tranen in haar ogen opwelden, begreep
hij de reden van die plotselinge emotie
niet, greep verschrikt haar hand en hield
die bij wijze van troost en bescherming in
de zijne een gebaar dat er voorzeker
niet toe bijdraagt, om de gemoedsrust van
een meisje, dat toevallig op de jongeman
die haar op die manier wil troosten, ver
liefd is, tot bedaren te brengen.
Wat scheelt er aan, Emily? Wat
heb je?
(wordt vervolgd)
