Yoor de Katholiek geen plaats in het humanistische kamp Een klare veroordeling door mgr Alfrink Gevaren van de doorbraak gedachte Normalisatie van de Nieuwe Waterweg Doelstellingen van landbouw beleid zijn hetzelfde gebleven We leven in een periode van ,hoog water" KLOKKEN VOOR AMERIKA Salarissen rechterlijke macht Onderdeel van Botlekplan «au HET NIEUWE JAAR BEGINT WEER GOED! In voorjaar 1956 gereed Indonesië en Rusland Lijster vergist zich... Minister Mansholt en Tiveede Kamer: nv Komen er twee soorten melk Carillon voor verzending gereed DINSDAG 22 DECEMBER 1953 PAGINA 3 In de Verbondsvergadering van de K- A. B. te Utrecht lieeft de Aartsbisschop-coadjutor, Z. H. Exc. mgr dr B. J. Alfrink. gisteren een belangrijke rede gehouden, waarin hij meer jn het bijzonder in den brede inging op de kwestie der humanistische propaganda. En in klare woorden zeide mgr daarin, dat de plaats van de Katholiek niet kan zijn in de rangen van het humanisme. In het tweede gedeelte van zijn rede behandelde mgr de kwestie van „de doorbraak Het humanisme De Katholieke sociale organisaties Eigen huis niet afbreken Openheid en isolement Geen doorbraak De macht der K.A.B. Raad van overleg EMIGRANTEN-AALMOEZE NIER OVERLEDEN Niet alleen olie-industrie Ook deel van Botlekgebied aan open water Volgens het gewijzigde plan komt de Derde Petroleumhaven thans op de Wei- plaat, waar alle nodige terreinen inmid dels eigendom van de gemeente Rotter dam zijn geworden, terwijl ook een deel van het industrieterrein een oeverfront zou kunnen krijgen, dat in open verbin ding staat met de rivier, terwijl de rest van het industrieterrein is geprojecteerd achter een later te bouwen toegangssluis, die niet tevens afsluitingssluis van de Oude Maas zal worden. ✓?org met de Kerstdagen voor voldoende CHIEF WHIP al tientallen jaren de fijne Virginia, ie elk feest extra-luister bijzet «wv fsmrt Diplomatieke betrekkingen worden aangeknoopt Bestaanszekerheid blijft doel Volle melk KERST-GRATIE IN OOSTENRIJK VLIEGTUIG VERMIST Bloeiende KAB van grote waarde voor maatschappij en Kerk (Van onze Utrechtse redacteur) Uw bond heeft van het begin af een sterk clericaal chacet gedragen, als ik my zo mag uitdrukken, aldus mgr. Het waren priesters als Schaepman, Ariens, Schrader en vele anderen, die aan de wieg van uw beweging stonden en die het jonge kind ten doop gehouden hebben. Daardoor is een band ontstaan tussen de katholieke arbeider en de priester, tussen de beweging en de Kerk met haar hiërar chie. die de K.A.B. goddank nooit ver geten heeft, ook toen zij naderhand in staat was om eigen lot in handen te ne men, Het clericale begin heeft zij nooit verloochend. Zij heeft altijd door graag de band bewaard met de priester en met de Kerk en zij heeft altijd trouw ge luisterd naar de hiërarchie De vingerwijzingen van de kerkelijke overheid waren haar altijd meer waard dan de eigen opinie. Als de hiërarchie gesproken had was alle discussie ten einde. Deze trouwe aanhankelijkheid en volgzaamheid t.a.v. de leiding die door de hiërarchie gegeven werd heeft uw be weging steeds gesierd. Ik hecht er waarde aan om dit nog weer eens te zeggen, want het is mede de reden misschien wel de voornaamste reden waarom uw beweging van zoveel betekenis heeft kunnen zijn voor het bewaren van chris telijke geest en levenshouding bij uw 'C(Hoè zou de positie van de Kerk onder de arbeidende bevolking van ons land er uit zien wanneer uw beweging niet steeds deze band met de Kerk zo trouw had bewaard. Zij zou zonder twijfel zoals wij dit elders zien in grote mas sa's zijn vervallen tot communisme en socialisme en daardoor onder godsdien stig opzicht tot op zijn best een vervlakte en neutrale levenshouding, tot op zijn hoogst een verbleekt christendom en een verwaterd katholicisme. Wij behoeven ons daarover volstrekt geen illusies te maken Een halve eeuw geleden was dit gevaar' er zonder enige twijfel en door iedereen erkend. Dat het er thans nog is blijkt wel uit de propaganda, die van bepaalde zijde op het sociale vlak wordt gevoerd voor een levenshouding zonder God en zonder bin- ding aan een Kerk. Wie daarvoor voelt, zal misschien behoefte hebben om aan zijn leven een bepaalde basis te geven, gefun deerd op menselijke rede en menselijke waardigheid. Voor degenen, die anders en niets beters bezitten kan dit wellicht een bevredigende basis en houvast zijn, wan neer althans men zich baseert op werkelijk menselijke rede en op goedbegrepen waar digheid van de mens. Maar wie iets hogers heeft bezeten in christelijk katho lieke overtuiging, is ook met de resten van een christelijke levenshouding meer gebaat dan met een theorie, die God en Kerk uit zijn leven bant. Daarom zullen wij afdegenen, die nog iets van katholieke geloofsovertuiging over hebben, niet aan dit moderne humanisme kunnen overlaten; ook niet als het gepre dikt wordt door een hoofdzakelijk sociale organisatie. En daarnaast zullen wij de genen, die wij nog volop tot de Kerk kun nen rekenen, juist door de eigen sociale organisaties moeten behoeden voor een in filtratie van een geloofshouding, die be wust God uitsluit. Hoe meer een zich neu traal noemende organisatie werkelijk neu traal zal zjjn verondersteld dat het mo gelijk zou zijn om werkelijk neutraal te zjjn des te meer zou zij kunnen lokken met de idee van een doorbraak van de confessionele scheidingen. Maar hoe meer zjj optreedt als een propagandiste voor ten bewuste levenshouding zonder God, des te meer moet voor iedere katholiek duidelijk zijn, dat zijn plaats daar niet kan zjjn, des te meer zal hij ook mede om apostolische motieven er naar moeten streven om zjjn broeders in het geloof voor deze gevaren te bewaren. En des te meer zal er juist nu de ont wikkeling in ons vaderland zich in deze richting baan breekt reden zijn voor eigen confessionéle organisaties op sociaal gebied. Juist in de allerlaatste tijd wordt het voor iedereen die zien wil. des te meer duidelijk, dat wij deze niet kunnen missen. Vooreerst vanzelfsprekend hierom niet omdat wij ook op sociaal terrein ge bonden zijn aan onze katholieke principen en wij dus ook de taak en de plicht hebben om bij alle sociale werkzaamheden deze principen door te voeren. En wij zullen toch moeilijk van de anderen mo gen verwachten dat zij dit doen. Maar daarnaast ook hierom niet, omdat wij de taak en de plicht hebben ook de zwakken cn de allerzwaksten onder ons te bevei ligen en wij ze daarom zullen moeten kun nen opvangen binnen een eigen huis Er Is geen enkele reden waarom wij dit, De voorgenomen en ten dele reeds tot stand gekomen denivellering van de sala rissen van hogere ambtenaren, alsmede de nieuwe Ioonronde, welke 1 Januari 1954 zal ingaan, behoren uiteraard haar ffevolgcn te doen gevoelen ten aanzien van de bezoldiging van de rechterlijke macht, aldus zegt de minister van Justi tie in een bij de Tweede Kamer inge diend wetsontwerp tot nadere wijziging van de wet van is December 1947 tot vaststelling van een nieuwe regeling van de samenstelling van de Hoge Raad, de gerechtshoven, de arrondissements-recht- banken en de kantongerechten en van de bezoldiging der rechterlijke ambtenaren. Terwijl de bezoldiging enerzijds aange past moet worden aan de structuur der rechterlijke organisatie, mag zij ander zijds niet geheel los staan van het bezol- digingsbeleid in het algemeen ten aan zien van ambtenaren in dienst der rijks overheid. Met name zal naar een zekere correlatie moeten worden gestreefd in de bezoldiging van de hoogste functionaris sen van beiderlei kring, aangezien de be zoldiging van de rechterlijke macht niet zo gunstig mag afsteken bij die van de gekwalificeerde krachten in dienst van de rijksoverheid, dat dezen, indien zij jurist zijn, zich gedrongen zouden voelen te solliciteren naar een functie in de rechterlijke macht. Dit klemt te meer, daar het aantal van dergelijke gekwalifi ceerde krachten bij de burgerlijke rijks diensten gering is in verhouding tot de functies bij de rechterlijke macht. Het is om deze reden, dat, zowel in het ver leden alsook bij het onderhavige wets ontwerp, vastgehouden is aan een corre latie in de bezoldiging van de raad adviseur (in algemene dienst), en die van de raadsheer in een gerechtshof en de vice-president van een arrondissements rechtbank. Voorts wordt de wedde van de president van de Hoge Raad bepaald op een bedrag, dat zal geiden als de hoogste bezoldiging voor enige ambte naar in derijksdienst. Eon derde richt snoer voor de minister is geweest om, in overeenstemming met het inzake de denivellering in het algemeen gevoerde beleid, de verschillen in bezoldiging tus sen de hogere en lagere functionarissen te vergroten. Overigens zijn de aanstaan de verhoudingen in de bezoldigings schalen eigen huis met eigen hand zouden gaan afbreken. Daar is niemand mee gebaat tenzij alleen de anderen, maar niet de katholieke gemeenschap en niet de Kerk, ook al mag het waar zijn, dat soms het bolwerk van de organisaties het uitzicht op de Kerk enigszins kan belemmeren. Pleit ik dan voor het bekende isolement en voor hokjeszetterij? Ja, wanneer men het zo wil noemen, al schijnt het niet aan lokkelijk om dit tegenwoordig nog te doen. Maar ik kan evengoed op deze vraag met neen antwoorden. Het komt er slechts op aan, wat men eronder ver staat. Wanneer ik zojuist over de nood zakelijkheid van een eigen huis gespro ken heb, ook op sociaal terrein, dan stel ik mij een huis voor met een heel groot venster naar buiten, waardoor men alles kan waarnemen, wat er daar buiten ge beurt en met een heel brede deur, waar door men gemakkelijk naar binnen kan komen maar ook zonder moeite naar bui ten kan treden om contacten op te nemen met degenen, die buiten staan. Isolement betekent niet volledige afsluiting. Het be tekent wel het bewaren van een eigen sfeer en van een gezicht. Het betekent niet noodzakelijk gesloten te zijn voor anderen. Het kan samengaan met een openstaan naar buiten. Juist onze tjjd is zoekend naar de juiste maat van gewenste openheid en noodza kelijke geslotenheid. Het zal niet eenvou dig zjjn om op alle terreinen deze juiste maat te vinden. Misschien ligt zij ook op de verschillende terreinen van het maat schappelijke leven anders. Xk geloof ech ter niet, dat het nodig of gewenst is om, ten einde de gewenste openheid te ver krijgen, alle vier muren van het eigen huis af te breken. Er is dan zonder enige twijfel gevaar, dat men het dak op het hoofd krijgt. Maar wel zullen wjj ernstig moeten zoeken naar de juiste verhouding de voor onze tjjd juiste verhouding van openheid en isolement te vinden. Dat op het ogenblik soms de een naar de ene zijde overdrijft en de ander naar de andere is een gewoon verschijnsel van wisselwerking tussen actie en reactie. Het al te stringente isolement van vroeger, dat door de omstandigheden werd bevor derd, wekt thans soms de reactie van een openheid en breedheid, die soms de indruk maakt van alle vier muren te willen om ver werpen. Het gebeurt niet alleen, omdat het nu eenmaal prettiger is een brede indruk te ■naken dan een bekrompene; het geschiedt uit werkelijk apostolische drang en uit ware liefde voor de Kerk. En de onge breidelde actie voor doorbraak wekt dan bij anderen onder ons weer de reactie van een krampachtig vast houden aan het oude vertrouwde isolement. De gulden weg zal ook hier wel in het midden lig gen. Het eigen huis bewaren maar het openzetten naar buiten door zoveel moge lijk belangstelling te hebben voor hetgeen er lééft buitenshuis en zoveel mogelijk doorbraak naar buiten, maar geen door braak, waarbij men eigen kleur en eigen physionomie verliest. Men moet trouwens niet vergeten, dat men bij de in Nederland nu eenmaal ge groeide toestand bij de doorbraak uit eigen huis altijd terecht komt niet in een ge meenschappelijk huis maar in het huis can een ander en dat men bijgevolg maar zai moeten afwachten wat men bij de ander in huis te zeggen zal hebben. De herkerstening van het arbeiders milieu en van heel het openbare leven, wat volgens Poels het doel is van alle katho lieke organisaties, zal men toch bezwaar lijk van de organisaties van de anderen kunnen verwachten. De anderen zullen eerder er op rekenen, dat wie bij hen zijn intrek neemt, ook de bereidheid heeft om aan hun doelstellingen mee te werken. Zij zullen hem zijn eigen visie en kracht slechts daar willen laten, waar hun eigen doelstelling ervan kan profiteren, of er geen last van ondervindt. Wellicht blijft er dan bij de besten ai winst over een zekere mogelijkheid van individuele kerstening door een persoonlijk contact van mens tot mens. Maar die mogelijkheid tot apostolaat kan iedere gelovige ook vinden buiten de organisaties door het contact van mens tot mens, overal waar het dagelijkse leven daartoe de gelegenheid biedt. Wellicht vindt hij het bij doorbraak naar het andere kamp meer maar dan ten koste van de invloed, die eigen organisatie bij de herkerstening van het publieke leven zou kunnen uitoefenen. Wie „doorbreekt" met het bewuste doel het publieke leven te herkerstenen zal zich wel moeten afvragen waar voor hem de beste kansen liggen. En wie „doorbreekt" zonder deze bewuste bedoeling van her kerstening van het publieke leven doet niets anders dan de stootkracht tot her kerstening van het publieke leven dat in eigen organisatie besloten ligt, zwakker maken. En het zal wel onmogelijk zijn om alleen een doorbraak van bewust naar her kerstening strevende katholieken door te voeren. De Katlmlieke Arbeiders Beweging met haar bijna 350.000 leden vormt een macht waartegen de tegenstanders opzien en die soms de huisgenoten des geloofs bevreesd schijnt te maken. Met de beste wil van de wereld kunt u er niet aan ont komen, dat u met zo'n groot aantal een macht gaat vormen. Pfiemand kan u dit ook verbieden. Het is door dit getal, dat u veel zult kunnen bereiken op het ter rein van de materiële welvaart voor de arbeidende bevolking. Wij zullen echter niet mogen vergeten, dat u evenzo door dit grote getal veel zult kunnen bereiken bereikt hebben en nog bereiken voor het christelijke karakter van de maatschappij en voor de Kerk. Daarnaast zal dan uw bereidheid om met andere standen en maatschappelijke groeperingen samen te werken aan de vormgeving van een christelijke maat schappij in staat kunnen en moeten zijn om alle vrees te doen verdwijnen. Het is daarom dat ik met bijzondere vreugde heb vernomen en ik spreek hier de vreugde uit van het gehele hoogwaar' dige Episcopaat, dat de Raad van Overleg, waarin de sociale organisaties in onderling vreedzaam en vriendschappelijk overleg te samen komen, juist de laatste tijd weer nieuwe mogelijkheden tot saamhorigheid en samenwerking heeft gevonden, niet het minst omdat prof. v. d. Brink zich bereid verklaard heeft, tot vreugdevolle instem ming van alle betrokkenen, om het voor zitterschap te willen aanvaarden. De ver schillende standen en hnn organisaties zul len samen moeten bouwen aan een chris telijke maatschappij." Z.H. Exc. eindigde met nogmaals zijn vreugde uit te spreken deze morgen hier voor de gelegenheid te hebben gehad om zijn waardering en zijn sympathie uit te drukken voor de K.A.B. en voor de stand die zij vertegenwoordigt. „De bloei van uw beweging, waaronder ik niet alleen het getal versta", zo zeide monseigneur, „is van grote waarde voor de katholieke sa- menleving en voor de Kerk". De zeereerw. pater P. Kockx van de congregatie der Paters van het Allerh, Sacrament is gisteren in Melbourne over leden. Pater Kockx, die geboortig is uit Ouden bosch en zestig jaar oud was, werd 20 Febr. 1920 priester gewijd en werkte sedert 1950 in Australië als aalmoezenier onder de Nederlandse emigranten. Rotterdam krijgt Petroleumhaven derde (Van onze verslaggever) In liet begin van liet volgend jaar reeds zal door de gemeente Rotterdam een begin worden gemaakt met de aanleg van een Derde Petroleumhaven als onderdeel van het daartoe te wijzigen Botlekplan. Dit voor de industrialisatie van. Rotterdam uiterst belangrijke nieuws valt af te leiden uit een gisteren door ir N. Th. Koomans, directeur van het Rotterdamse Havenbedrijf, afgelegde verklaring, dat de plannen tot de aanleg van deze haven reeds bij bet college van B. cn W. zijn ingediend en dat zij in Januari van bet volgende jaar aan de Rotterdamse gemeente raad ter goedkeuring zullen worden voorgelegd. Is deze goedkeuring ver kregen en zijn de nodige credieten gevoteerd, dan zal terstond daarna met de uitvoering een aanvang worden gemaakt. Bovendien heeft de Rijkswaterstaat laten weten, dat niet medewerking van de gemeente Rotterdam in 1954 de uitdieping van de Nieuwe Waterweg van 10 meter tot 11 meter bij laag water over de gehele lengte za] worden voltooid. Daar to,, zullen aan de Noordzijde van de Waterweg in de bocht van Maassluis en kele kribben worden ingelegd, terwijl aan de overzijde een aantal kribben zullen worden ingekort. Na voltooiing van dit werk. dat geschiedt op basis van de Wet van 1917, waarin reeds werd voorzien in een verdieping van de Nieuwe Waterweg, zullen ook de grootste tankschepen van 40.000 tot 45.000 ton veilig kunnen manoeuvreren. tigde bedrijven, terwijl er zich intussen nog een zesde gegadigde heeft aange meld. De verhuur van de terreinen rond de Tweede Petroleumhaven is, op 20 ha na, pas na 1947/48 tot stand gekomen, hetgeen wel een bewijs is van de zeer snelle ont wikkeling. De ontwikkeling is in de loop der jaren reeds zover gegaan, dat men enkel reke ning heeft te houden met de olie-industrie als zodanig, maar ook met de daarmee samenhangende chemische industrieën, en voorts met scheepsbouw- en scheepsrepa- ratiebedrijven. Toen bovendien tegen het einde van het vorige jaar een belangrijke aanvraag om terreinen binnenkwam een naam weigerde ir Koomans te noemen rijpte het plan tot wijziging van het oorspron kelijke Botlekplan, temeer omdat er nog steeds onzekerheid bestond over de vraag, of eenzelfde sluis zou kunnen dienen als afsluiting van de Oude Maas èn als toe gang tot het Botlekgebied, onzekerheid In zijn uiteenzetting herinnerde ir Kop- mans er aan. dat het Botlekplan, hetwelk ten doel heeft om voor een reeks jaren ruimte te leveren voor industriële vestigin gen volgens de opzet van 1947 volledig zou worden aangelegd achter een sluis, die tevens de toegangssluis zou vormen tot de Oude Maas, indien deze zou worden afgesloten. In de loop der volgende jaren bleek evenwel, dat de gemeente Rotterdam be dacht zou moeten zijn op de aanleg van een Derde Petroleumhaven, deel uitma kend van het Botlekplan, maar van de aanvang af gedacht in open verbinding met de rivier en daarom geprojecteerd op het eiland Rozenburg. De terreinen rond de Eerste Petroleum haven ter grootte van circa 235 ha, zijn namelijk ajle verhuurd, evenals twee derde van de ongeveer 300 ha metende terreinen rond de Tweede Petroleumha ven. Het resterende derde gedeelte van deze terreinen is als uitbreidingsgebied toegewezen aan een vijftal daar geve«- ook over het tijdstip van de onteigening op Rozenburg (waar de Derde Petro leumhaven toen nog was geprojecteerd) en over het al dan niet afsluiten van de Oude Maas. Het Botlekgebied krijgt een toegang onmiddellijk ten Westen en onafhanke lijk van de toegang tot de Oude Maas. Deze monding bereikt naar het Zuiden reeds spoedig de Botlek, waar op de krui sing voor de tankschepen een draaicirkel ontstaat van 350 meter. De huidige dam in de Botlek zal dan naar het Westen die nen te worden verlegd. De industriegronden rondom de nieuwe haven behoren ten dele tot Spijkenisse, ten dele tot Rozenburg. Daaraan zal later nog enig terrein van de gemeente Geer vliet worden toegevoegd. Over dit plan is intussen in Augustus j.l. volledige overeenstemming bereikt, terwijl reeds eerder in het jaar de minis ters van Landbouw en Verkeer en Water staat hadden meegedeeld, bereid te zijn de aanvrage om onteigening van het Bot lekgebied te zullen steunen. Teneinde spoedig te kunnen beschikken over de gronden, die nodig zijn voor de nieuwe toegang tot het Botlekgebied, zijn pogingen ondernomen om deze gronden op Rozenburg nog door koop te verwer ven, waarvoor inmiddels de noodzakelijke overeenstemming de eigenaars is bereikt. Verwacht mag worden, dat de Derde Petroleumhaven, die een lengte krijgt van 1250 meter, terwijl de breedte tussen de dijken 300 meter zal bedragen, In het voorjaar van 1956 gereed zal zijn. Tot slot deelde de lieer Koomans nog mede, dat de in aanbouw zijnde toegangs- brug over de Oude Maas begin 1955 klaar kan zijn. terwijl daarover een spoorweg aansluiting met het Botlekgebied mogelijk L 3 /-■ v De Indonesische minister van buitan- landse zaken heeft het volgende bekend gemaakt: „Via de Indonesische vertegenwoordi ging in Den Haag heeft de regering een officiële verklaring van de Sovjet-regering ontvangen. In deze verklaring, welke door de Russische minister van buitenlandse zaken, Molotof, werd gezonden, wordt ge zegd, dat de regering van de Sovjet-Unie instemt met de benoeming van een Indo nesische ambassadeur in Moskou, binnen zo kort mogelijk tijd. De regering van de Sovjet-Unie verklaarde zich bereid een ambassadeur te Djakarta te benoemen"- Volgens welingelichte kringen is het waarschijnlijk, dat dr Subandrio, die thans ambassadeur van Indonesië te Londen is, en die zich op het ogenblik in Djakarta bevindt, tot eerste Indonesische ambassa deur te Moskou zal worden benoemd. In een tuin aan de Gladiolen- laan te Beverwijk ligt in een haag een lijsternest met eieren, waarop de lijster zit te broedenEn dat een paar dagen voor Kerstmis. 'S GRAVENHAGE, 21 December 1953. Nadat nog enige afgevaardigden van middag in de Tweede Kamer het agrari sche beleid van minister Mansholt i.v.m. de behandeling van de begroting van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening onder de loupe hadden genomen, heeft de bewindsman de verschillende sprekers geantwoord. In de eerste plaats schonk de minister aandacht aan de vrees voor malaise in 1954 en de 26'/, millioen ton graan, die Amerika in vooraad heeft. Er is een ver hoging der agrarische wereldproductie tot stand gekomen. Per hoofd van de bevol king is deze even groot als voor de oorlog. Deze verhoging komt voor 50 voor re kening van N.-Amerika, waar 7 der wereldbevolking woont. Er is echter een grote relatieve ach teruitgang in het Verre Oosten. Er zal dus een grote verschuiving moeten plaats heb ben. De situatie is thans zo, aldus de mi nister, dat er een grote onevenwichtigheid ontstaat tussen productie en consumptie, doordat grote producerende landen met overschotten blijven zitten, terwijl lan den met grote behoeften ze bij gebrek aan koopkracht niet kunnen kopen. De kern voor een crisis is hiermee gegeven. In 1952 heeft zich een aanmerkelijke prijsdaling van landbouwproducten voor gedaan en deze heeft zich in 1953 voort gezet. Gedeeltelijk was deze daling ge zond als reactie op de „boom-periode na Korea. Het vraagstuk der overschotten zal, zo meende de bewindsman, echter niet van langdurige aard zijn. Er moet rekening mee worden gehouden, dat de productie de groei der wereldbevolking nauwelijks kan bijhouden. Drievierde der wereld bevolking leeft nog in slechte voedings toestand. Dit moet een waarschuwing zijn om niet te snel tot productiebeperking over te gaan. De productie moet, aldus het standpunt van de F.A.O., ondanks het bestaan van overschotten worden verhoogd ten behoe ve van de achtergebleven gebieden. Aan het vraagstuk der overschotten moet alle aandacht worden besteed om te voorkomen, dat de productie niet zou wor den verhoogd. De V.S. over- wegen om 't vol- gende jaar een conferentie te houden van im porterende en exporterende landen om tot 'n oplossing van dit probleem te komen. Lang talmer aldus minislci |p Mansholt, kan 151 ernstige gevoi- c*cji hebben. j)t;Min.ister MANSHOLT situatie is te .blijft waakzaam. ve-geltjken met een dijkdoorbraak. Hoog water Is op zich niet gevaarlijk als de dijken maar goed zijn en wij zelf waakzaam. De periode 1953/1954 is er een van „hoog water". De dijken houden het. Maar alle waakzaamheid is nodig, wil er geen gat ontstaan. Verschillende sprekers hadden een wijzi ging in het agrarische beleid van de be windsman geconstateerd. Minister Mans holt antwoordde hierop, dat de doelstel lingen van het beleid hetzelfde zijn ge bleven. Hiertoe behoort ook de bestaans zekerheid in de agrarische sector. De middelen om deze doelstellingen te verwezenlijken zullen zich echter aan de veranderende marktsituatie moeten aan passen. Men moet niet teveel denken aan minimum-garantie-prijzen en men moet deze niet steeds willen binden aan een bepaald product. Het landbouwbeleid, zo vatte de bewindsman zijn visie ten deze kort samen, moet voorzichtig, zorgvuldig en slagvaardig zijn. Monopolie-heffingen op de invoer van granen en veevoeder moeten verdwijnen als de gemeenschappe lijke markt er is. Op een desbetreffende vraag deelde spr. mede, dat er een voorraad is van 5500 ton boter, waarvan 3000 ton naar elders moet worden geleverd 1500 ton kaas en 17.000 ton melkpoeder. Wat de P.B.O. op agrarisch gebied be treft, het ligt in de bedoeling, naar de minister te kennen gaf, dat de instel lingswetten voor productschappen in de voedselvoorzieningssector nog voor het einde van dit jaar bjj de Kamer zullen worden ingediend. De wet Vervreemding Landbouwgronden is, zo deelde spr. de heer Engelbertink (K.V.P.) mede, vandaag in werking ge treden. Wat de kwestie van de voile melk aan gaat, merkte minister Mansholt op, dat als de melk niet werd afgeroomd, de prijs 5 cent hoger zou worden. De mogelijkheid zou bestaan, dat er minder melk gebruikt zou worden. Door de relatief lage prijs wordt er veel melk gedronken. Bij proeven is gebleken, dat men geen verschil consta teert tussen melk met 3% en met 2% pet vetgehalte. Distribueren van twee soorten melk. waarvoor de heer Weiter vanmiddag een warm pleidooi had gevoerd, zal veel be zwaren met zich meebrengen, doch de minister zal deze zaak nog eens overwegen. Wanneer de subsidie op melk niet meer werd verstrekt en het vetgehalte op 3% pet werd gelaten, zou de prijs 9V2 cent stijgen. Morgen zal de bewindsman zijn ant- woordrede beëindigen. Zie voor de avondvergadering van de Kamer elders In dit blad. Ad Int. De Oostenrijkse president „Theodo-. Koerner, heeft ter gelegenheid van Kerst mis 1194 gevangenen gratie verleend. De meeste van deze gevangenen waren voor kleine delicten veroordeeld en hadden zich in de gevangenis goed gedragen. (Van onze Haagse redactie) Het carillon, bestaande uit 49 klokken dat Nederland uit dankbaarheid aan de I Verenigde Staten heeft geschonken, wordt in de tweede helft van April door dr L Korienhorst, voorzitter van het comité „Klokken voor Amerika", overhandigd. Zoals men weet, is het carillon reeds ten geschenke aangeboden door H.M. de Ko ningin, die tijdens Haar bezoek aan de Verenigde Staien, de kleinste klok van het carillon de Marjjke-klok symbolisch aanbood. Op het ogenblik staat bet caril lon opgesteld op het parkeerterrein van het Ahoy-gebouw te Rotterdam Daar zal het op Eerste Kerstdag van 12 tot 1 uur en op 26 December. 31 December en 2 Ja nuari van 4 tot 5 uur worden bespeeld door de stadsbeiaardier van Rotterdam, de heer F. Timmermans Op 5 Januari 's middags om drie uur wordt het carillon met een eenvoodige plechtigheid door de gieters overgedragen aan het comité „Klokken voor Amerika" en daarna voor verzending in gereedheid gebracht. De Holland Amerikalijn zal het gratis vervoeren naar Washington, ook de kos ten van de overtocht van delegatie en werklieden neemt zij voor haar rekening. De stadsbeiaardier van Rotterdam zal bij, de overdracht en enkele dagen daarna in de Amerikaanse hoofdstad concerteren. De keuringscommissie, bestaande uit prof dr A. Smijers, dr W. v. d. Eist en beiaardier F. Timmermans heeft ver klaard, dat het carillon als muziekinstru ment aan de hoogste eisen voldoet. Het weegt in totaal dertig ton en heeft ruw geschat, f 600.000 gekost. Dit bedrag is grotendeels door particulieren bijeen gebracht. Met de inzameling van gelden voor de toren, waarin het carillon wordt opgehangen, zal zich een ander comité be lasten Hiervoor zal vooral een beroep op het bedrijfsleven worden gedaan. De klokken zijn alle van een embleem en een gedicht voorzien, welke betrekking hebben op de gevers. Zoals men weet, hebben de Antillen de grootste klok gegeven, dan volgen de elf provincies en vervolgens de sectoren van het bedrijfsleven en verschillende groepe ringen en geledingen van het Nedeilandse volk. Zij zijn gegoten door de Fa. Gebroe ders van Bergen, te Heiligerlee. de Fa- Eysbouts te Asten en Petit en Fritsen te Aarle-Rixtel. Advertentie Na de interessante feitenrelazen, die in het afgelopen jaar in de Katholieke Illustratie zo zeer de aandacht hebben getrokken, beginnen wij in het eerste nummer van de nieuwe jaargang met een wei zeer bijzonder relaas; Dit is het verhaal van de Nederlandse ingenieur K. Koeten, die tezamen met zijn metgezellen negen-en-dertig dagen in de wildernis van Noord-Canada doorbracht, nadat hun vliegtuig een noodlanding had moeten maken. „Driekwart van wat de kranten schreven was onjuist, terwijl de tot nog toe gepubliceerde verhalen niet met de werkelijkheid overeen stemmen en de sfeer van dit menselijk drama allerminst treffen," aldus vertelt ir. Koeten over zijn hachelijk avontuur. Aan de hand van zijn dagboek, dat hij als enige van het ge zelschap heeft bijgehouden, schreef hij eendiep. menselijk relaas, waarin Juj de dramatische gebeurtenissen op de voet volgt. Onopgesmukt vertelt hij over het angstig afwachten of een vliegtuig hen vinden zou; de vrees voor de winter, die in aantocht was en redding on mogelijk zou maken. Hij beschrijft de uren van moedeloosheid, de zorg om thuis en de met het voortschrijden der dagen toenemende spanning. Al lezend leeft men mee met de mannen die om redding baden, en met de eenzelvige piloot, die een pop van zijn baby is zijn veldtas meedroegEn aangrijpend Ir. koeten, de enige Nederlander van de neven „vermis ten". die negen en-dertig dagen in de barre verlaten heidvan de Noord- Canadese toen dra's. zonder enig contact metdebui- tenwereld. waren opgesloten. In zijn treflend relaas be- schriitt hij de door gemaakte, drama tische spanningen is het ogenblik weergegeven, waarop een vlieg tuig de volkomen uitgeputte mannen eindelijk ontdekte. Het verhaal zal onder meer worden geïllustreerd met foto's, die door ir. Koeten en een van zijn metgezellen tijdens hun hachelijk avontuur werden genomen. De Katholieke Illustratie is-het enige blad In Nederland, dat de publicatierechten van dit relaas heeft verworven. De K.I.-bet blad, waa lt w grootouders groot mee werden-is even jong als U. En U blijft' er geestelijk zo gezond bij! KATHOLIEKE ILLUSTRATIE ELKE WEEK 48 PAGINA'S Abonneert U bij de K.I. administratie. A assauplein 1, Haarlem, voor SO ct. -pet week of f 3.90 per kwartaal.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1953 | | pagina 3