De Rallyenaar Monte Carlo
Het „Kanon' - zonde straf punten -
kwam nog te vroeg
Laatste klassementsproef was
geducht struikelblok
De Rekenkamer in vol bedrijf
Nederlandse profs in Frankrijk
niet enthousiast voor N.B.V.B'
Beroepsvoetbal in
Frans Noord-Afrika
Rijders van 14 landen
starten te Davos
Gewetensgeld
Franse équipe versliep
zich anderhalf uur
Slechts 32 uitvallers
Franse clubs maken zich nodeloos ongerust
Om anderhalf millioen
VRIJDAG 22 JANUARI 1954
PAGINA 5
Door Martin W. Duijzings
MONTE CARLO, Donderdagavond.
Op de Quai Albert stonden niets dan stille, bleke mensen.
Het was de wonderlijke, haast plechtige stilte, die ons het eerste
opviel, toen wij weer vrij ademen konden. Het duurde niet langer
dan één onbeduidende fractie van een onnozele oogopslag, doch in
die éne, ijlings voorbij flitsende seconde registreerden wij wel
honderd verschillende tot roerloos steen geworden dingen.
Men zag, hoe een bewegelijke Franse Rallye-official midden in
een nerveus gebaar verstard was tot een slecht gemodelleerde
zoutpilaar. Men zag, hoe op de kleine, nabije tribune, een dame uit
de beste Engelse kringen een mormel van een schoothond met
twee magere, bleke handen tegen haar borst klemde, alsof daarnet
héél de boze wereld het mormel had willen stelen. Men zag, hoe
één hand en een sigaar, toebehorend aan een achtenswaardige en
voor het overige als koel en onbewogen bekend staande collega van
United Press gewoon maar in de lucht was blijven steken als vorm
den zij daar een nooit meer weg te wissen uitroepteken. Men zag,
hoe de Majors Lambton en Bradley, wier Jaguar vlak voor ons het
Monegaské Vorstendom was komen binnenrijden, met wijd-
uitgespreide R.A.F.-snorren beweegloos naast hun wagens stonden,
als ware dit alles niet de triomfantelijke finish van de 24ste
Rallye de Monte Carlo, doch gewoon maar een obscure scène uit
Madam Tussauds wijd en zijd befaamde panopticum.
En terwijl de weeë stank van vers verbrande bandenrubber nu
óók door drong tot in het kleine, zo vertrouwde compartiment van
ons „Kanon", lazen wij langzaam en nauwkeurig, alsof dit alles
voor ons van het hoogste belang was, de reclame-zin op het witte
spandoek, dat vlak voor de radiator van onze Fiat, slechts even
trilde in de milde bries.
Toen viel, opeens, de spanning weg, holden drie, vier officials te
gelijk, struikelend over hun eigen voeten naar ons toe, flitsten
links en rechts de blitzlampen van wat fotografen enreali
seerden we ons eindelijk dat er achter het spandoek, dat de bum
per van ons „Kanon" al raakte en waarvoor wij tenslotte met een
onbedaarde smak en met héél ons gewicht op alle voorradige rem
men tot stilstand waren gekomen, niets anders meer restte dan,
tien meters lager, het smetteloze, blauwe water van Monte Carlo's
wereldberoemde baai. „Wegens omstandigheden" zei Jan Hulsker,
„wordt ons voorgenomen diepzee,-onderzoek verdaagd tot een nader
te bepalen datum." Zijn stem klonk hol en moe en als men die stem
van vijf Rallye-avonturen wat beter kende, dan hoorde men er
zonder moeite een wereld-vol-teleurstelling in. De verslaggever
nam pijnlijk zijn handen van het stuur Hij constateerde met kin
derlijke vreugde, dat al die ellendige chronometers, waarmee Jan
Hulsker hem uren achtereen had achtervolgd, sedert men in Gap
aan de laatste acte van deze merkwaardige Monte Carlo Rallye
begon, eindelijk, eindelijk!! niet meer tikten.
DE EERSTE TESTWEDSTRIJD
WEST-INDIE—ENGELAND
Verraderlijke monotonie
Rekenles
Sssst.... ze slapen....
Om de Europese schaatstitel
Zig-zag koers
Gemangeld
Geteisterde rotswand
Glibberend door de hairpins
Centrale Onderlinge contra
de Staat
Superieure kwaliteit 1
WONINGBOUW TUSSEN
BEIDE OORLOGEN
Op het einde kwam tóch nog de spanning
MAUS GATSON1DES, reed hoog
gemiddelde in de proef GapMonte
Carlo en plaatste zich vermoedelijk
bij de „laatste honderdvoor de
eind-proef, die Zaterdag op het
snelheidscircuit van Monte Carlo
wordt gereden.
decoraties zal ons ook ditmaal bespaard
blijven. Wij zaten er wellicht dichter bij
dan ooit, totdni we, vijfhonderd meter
voor de finish, met onze tijdwaarneming
en onze calculaties de blunder van ons
leven maakten Wij ontdekten die blun
der op 400 meter, vóór we die Rallye
achter de rug zouden hehben en dat was
het, waardoor het „Kanon" in tegen
stelling tot de andere wagens, in wan
hoop en als een op hol geslagen atoom
projectiel (en. 12 seconden te vroeg!)
naar later bleek door de finish ging: door
de finish móest, ook al wisten wij uit
ervaring dat men, de onmiddellijk op de
finish volgende bocht, onmogelijk met,
laat ons zeggen, tachtig waanzinnige
kilometers overleven kon.
Wij overleefden die bocht dan ook
niet. Doch door het een of andere won
derlijke toeval dachten we er nog net
op tijd aan. met alles wat ons aan kracht
nog restte, in de remmen te gaan.
Dat redde ons van het diepzee-onder-
zoek.
Het scheelde, naar ons uit de remspo
ren bleek, vier héle centimeters.
Zó eindigden wij onze Rallye: met
een blunder en wat remsporen. Omdat
we met een hoofd-vol-zaagsel maar
bar slecht rekenen kunnen.
Morgen, zo hebben we ons voorge
nomen, gaan we die sommetjes tóch
nog eens overdoen. Een mens wil dol
graag weten hóe hij zijn blunders
maakt.
Maar niet vandaag.
Want vandaag is men óp, men kan
niet meer!
Vandaag wil men nog maar slechts
één ding: stilte, en een bed.
geloei de Col kwam afzetten, zodat de
inboorlingen even dachten dat de brand
weer van Digne op weg was naar een
volop uitslaande brand nam, (met een
lager moyenne dan de meeste andere
equipes) de controles stuk voor stuk se
cuur, voor zover men dat althans thans
nu de organisatoren nog zitten te reke
nen als ware deze Rallye de rijksreken
kamer zelf. min of meer kan nagaan.
(Van onze Parijse sportcorrespondent)
PARIJS. Woensdag.
De Voetbalbond van Frans Noord-
Afrika heeft het besluit genomen, over te
gaan tot het professionalisme. In Noord-
Afrika wordt tot op heden de voetbalsport
op amateuristische leest beoefend, waar
bij de competitie zich over vier regionale
afdelingen uitstrekt. Er komen daar zeer
vele goede voetballers vandaan (Larbi Ben
Barek, de „zwarte parel", staat wat dat
betreft heus niet alléén), die in groten ge
tale door het Franse beroepsvoetbal wor
den aangezogen. De keeper Ibrir, de voor
hoedespeler Abdessalam, de halfspeler Fi-
roud zijn enkelen van de spelers, die in
Frankrijk groot succes hebben en verschei
dene malen in het Franse nationale elftal
zijn gekozen.
Teneinde aan deze emigratie naar het
moederland een einde te maken, voert men
nu in Noord-Afrika zélf het professiona
lisme in. Als de goede voetballers blijven
en de inheemse clubs hen in „eigen be
heer" houden, zal het spelpeil automatisch
stijgen nu de voortdurende aderlatingen
geen ongunstige uitwerking meer hebben.
Bovendien verwacht men van het profes
sionalisme een belangrijk grotere propa
ganda voor de voetbalsport in het alge
meen, hetgeen uit sociaal-recreatieve over
wegingen niet zonder betekenis is.
Opgemerkt mag worden, dat deze ont
wikkeling in Frans Noord-Afrika een ge
heel andere dan die in Nederland is. In
Nederland een aparte bond, in Afrika de
erkende Voetbalbond zélf die het beroeps-
spel invoert. Dat is de juiste weg.
Men stelt, zich voor in September a.s.
met de beroepscompetitiè te beginnen. In
Parijse voetbalkringen heeft men het
Noordafrikaanse besluit met instemming
ontvangen.
Dank u! Het gaat ons naar omstandig
heden redelijk wel. Weliswaar weten we
nu ai dat we, zeer tot ons ongerief, ook
ditmaal niet in onze beste pakken op het
pleintje voor het paleis van de vorst zullen
mogen staan, teneinde het millioen francs
alsmede het pakhuis vol zilveren bekers
en vaatwerk voor de overwinnaars in ont
vangst te nemen; weliswaar verknalden
we in de tweede helft van een buitenge
woon moeilijke klassementsproef, die wij
jubelend en op veelbelovende wijze begon
nen waren, een behoorlijke kans op een
der ereplaatsen, eenvoudig omdat we, na
vier etmalen alleen nog maar automobiel-
rijden en tot schade en schande onzer
voormalige rekenmeesters niet meer met
honderdsten van seconden rekenen kon
den; weliswaar zijn we ook zó onbeschrij
felijk bek-af, dat we nu een frappante ge
lijkenis vertonen met een vergeten slot-
spook ener aan lager wal geraakte grafe
lijke familie: doch voor het overige mogen
we niet mopperen.
We léven nog!
En onze dappere Fiat staat, ondanks alle
om wraak roepende dingen, die we haar
aandeden, zonder een schram nu in het
pare fermé en als we het apparaat toe
vallig niet vlak voor dat spandoek tot
staan hadden gekregen zou de ver
zamelde wereldpers het
wijlen ons „Kanon" en whlen ons-zeU m
geuren en kleuren hebben geïnfoiwera.
En wanneer bij die hole waslijst van prij
zen, waarmee de Monte Carlo-org
toren de helft van een lijvig Pr°8ral?b°®„
zonder moeite vulden toevallig ook
verguld zilveren beker stond voor de „o
verdovendste manier waarop men een u
nish bereiken kan", dan wonneniw(i die
beker met minstens drie straatlengten!
Zó, met een enorme klap en vier don
kere remsporen, die we op de Quai Albert
I achterlieten, zó eindigde dan, letterlijk
aan de rand van Monaco's blauwe baai,
voor het „Kanon" en zijn bemanning een
Monte Carlo Rallye. waarin wij onze
sneeuwkettingen en pooluitrustingen al
leen maar als overbodige ballast meevoer
den, doch waarin men niettemin en tegen
alle verwachtingen in, Woensdagavond
laat voorbij Bourges tóch nog van grof-
hout-planken had moeten zagen, wilde
men tot Gap zijn strafpuntenregister on
gerept houden en van alle smetten vrij.
Er loopt een brede snelle en bijna kaars
rechte weg van Bourges naar Montluchon.
En er lag daar geen spatje sneeuw en
hoewel men zo nu en dan w.el eens plomp
verloren een mistbank binnendook, be
hoefde men maar zijn voet op het gaspe
daal te zetten om tot aan de routecontróle
Montluchon elk gemiddelde te draaien
dat men maar wenste deze gunstige
Hat het traject Bourges-
omstandigheden vo vroeger zo
Clermont Ferrand, daJ. reeds een
dikwijls na enkele kilometers jeeds^n
ronkende hoofdpijn^en^ zornervacantle
bezorgde, onze handen niet eens zouden
omdraaien.
Doch men vergiste zich! Er speelden in
deze tot dan toe zo monotone Rallye fac
toren, waarmee men geen rekening hield,
eenvoudig omdat men ze niet kende. Er
bestaan, naar wij in onze vrije Rallye-
uren hebben uitgerekend, benoorden de
evenaar, ruw geschat verschillende soorten
vermoeidheid en de vermoeidheid, waar
mee we in deze Rallye te maken kregen,
behoorde daar niet bij Zij bestond uit de
monotonie, waarmee men uren achtereen
op volle snelheid zijn kilometers maalde,
zonder dat men bezig gehouden werd met
moeilijkheden die om alle aandacht, elke
spier en iedere zenuw vragen. ZÜ mani
festeerde zich in een doffe, verraderlijke
nonchalance, waarop men zich meer dan
eens betrapte.
Het „Kanon" had dat hoofdstuk al achter
de rug Jar. Hulsker had er tussen Amster
dam en 'Brussel dezelfde merkwaardige er
varing opgedaan: men kwam met 100 kilq-de andere en wéér moest ook het
meter per uur een paar concurrenten ach-j iopen, wat het maar lopen kon
moest aan de slip- en glijpartij, die ons
nu tot in Valence zou bezig houden
duidelijk hoorbaar nog even wennen.
Er vielen aldus zomaar oog strafpunten
in het Massif Central Ook de Opelrijrier
Zwart, die tot dan toe een uitstekende
Rallye gereden had kreeg opeens door
tot nu toe onbekende reden moeite met
het tempo en een der beste Nederlandse
equipes, Heidendah!-Ton begon juist
daór aan een hartverscheurende lijdens
weg, toen de sterk opgejutte Peugeot plot
seling aan motorisch asthma begon te lil
den. Hoe zwaar en hoe dikwijls Ton en
zijn co-equipier er aan timmerden, men
vond de (onnozele) oorzaak van alle ellen
de pas toén men al aan de voet van de
Col des Lecques stond Toen had ook deze
equipe haar kans op een goede plaats in
het eindklassement helaas al verspeeld
Pech vogels
Er vielen dus strafpunten in f.e Puv
doch er vielen er nog méér in Valence;
want opnieuw bleek Le Puy-Valence in
déze Rallye een gemene boobey-trap Wéér
aan de wagens, legde men andere banden
om en installeerde men zich naast de be
stuurder met op zijn minst drie stopwat- I
ches en een half dozijn uiterst geleerde
tabellen. Vervolgens gine iedereen met
akelig vee) haast tot enkele kilometers
voor de Col des Lecques teneinde daar
van vrienden, vrouwen, dienaren of be
kenden, Informaties in te winnen over de
toestand van het wegdek waarover men
even later met waanzinnige snelheid voon
zou moeten razen Daar, aan de voet van
de Col des Lecques recipieerden voor Ne
derland namens de K.N A C. de herm
Schade, Van der Vlugt en ir Van Warre
len. Ze kenden onderhand iedeie hair-
oin van de Col uit hun blote hoofd en
met hun informaties klommen we dan
opnieuw in onze wagens en sloegen we
aan het calculeren.
Slechts één was er die daaraan ont
kwam Dat was dr Van Beek, wiens Simca
tussen Gap en Digne tussen twee al te
haastige. Franse vrachtwagen mastodonten
min of meer werd opgev- uwen Dr Van
Beek en zijn co-equipier Van der Vlugt
.Ir kwamen er met de schrik af doch de
Simca was nadat men hem tussen de
twee vrachtwagens had teruggevonden,
toch wat gekreukt en voor de klassements
proef kon Nederland daardoor helaas ook
op deze equipe niet meer rekenen.
In het „Kanon" calculeerden we ons
laatste traject op een basis-moyenne van
54 kilometer per uur. En we waren nog
niet aan ons derde optelsommetje bezig,
of we hadden al ontdekt, dat men zo ge-
En terwijl we vervolgens naar
Grasse reden om daar een bijzonder
listig opgestelde controle aan te doen,
kreunde intussen de eerste Neder
landse wagen, die vandaag over de
Col des Lecques was gegaan in Mon
te Carlo naar de eindstreep Blans-
jaar en Sellies hadden hun D K W
met vaart en verve over de Col ge
stuurd en er restte hun nog slechts
een enkele hairpin, toen plotseling
de wager zich niet meer redres
seren liet, stuurloos over de weg
schoot en vervolgens om zijn lengte
as kantelde. Het moet een onbedaar
lijke smak zijr geweest al die wel
doorvoede kilogrammen van Blans-
jaar tegen een eeuwenoude rotswand.
We hebben het in het voorbijgaan
niet met eigen ogen gezmn, doch men
zegt dat er een deuk ir die rotswand
zit en voor het overige lopen zowel
Blansjaai als Sellies ongedeerd en
levend door Monte Carlo
En met die Rallye-plaquette mogen
wij straks het Kanon dan eveneens ver
sieren; de rest van de vele, beschikbare
De laatste dag van de eerste test is ten
slotte nog vol spanning geworden en de
declaration van Stollmeijer bleek er een
te zijn van zeer sportieve aard welke in
derdaad de Engelsen de kans liet op een
overwinning.... en.... op een nederlaag.
Hutton heeft sportief geantwoord en in
plaats van in de verdediging te kruipen
begon hij de tweede innings zeer agres
sief. Een dag batten op een goed wicket
voor 457 runs. de opgaaf was te doen, maar
dat het zo hard zou gaan zal wel geen
West-Indiër vermoed hebben.
Hudson legde er direct het hout flink
op en Watson kende geen remmen Gomes
en Kentish kregen geen vat en de slowers
gingen het proberen doch ook succesloos.
Het was alles runs wat de klok sloeg en
de 200 kwam op voor het verlies van
1 wicket.
De 300 kwamen reeds in zicht toen de
bówlery de overmacht kreeg en de col
lapse begon. Vijf wickets vielen voor drie
runs en op 315 was het gebeurd Engeland
verloor met 140 runs en Kentish nam vijf
voor 49.
De winstand: West-Indië 417 en 209 voor
6, Engeland 170 en 316.
Aan de Europese kampioenschappen op
6 en 7 Februari zullen zoals blijkens de
jongste opgaaf van de organisatoren vast
staat, rijders uit 14 landen deelnemen:
Noorwegen 16 rijders), Zweden (5), Neder
land (5), Rusland (3), Finland (3) Oosten
rijk (3), België (3), Engeland (3), Frankrijk
(3), Italië (3), Duitsland (3). Zwitserland
(2) en Tsj. Slowakije en Hongarije waar
van het aantal rijders nog niet bekend is.
Voor de Zwitserse kampioenschappen
op 30 en 31 Januari, met internationale
deelneming, zullen de landen in twee ca
tegorieën worden verdeeld. In de eerste
komen de Zwitsers uit met rijders uit de
zwakkere landen, dus Fransen Belgen.
Italianen, Duitsers enz. In de tweede rijdt
de elite: Finnen, Noren, Nederlanders,
Russen en Zweden.
Dc Rus Kirchon verbeterde het we
reldrecord tweehandig drukken in de
vedergewichtklasse en bracht het op
105.5Ö0 kg. Het oude record stond op
naam van de Japanner Nan met 105.
kg., sedert. November 1939 en werd in
Juli 1951 door Del Rosario (Phill.) ge
ëgaliseerd.
ging men slippen van de ene ijsboot naar kkelyk en zo secuur nlet meer caleu
heimwee naar de
Tijdens hun tocht door Neder
land, heeft op het traject Venlo
Amsterdam, een Franse rallye
équipe bij een benzinelaadstation,
betalende met een bankbiljet van
honderd gulden, drie verlopen en
niets meer waard zijnde briefjes
van vijf en twintig gulden als wis
selgeld teruggekregen. Deze hoogst
afkeurenswaardige practijk waar
van ook de buitenlandse pers ge
waagde, heeft uiteraard een bij
zonder slechte indruk nagelaten.
De KN.A.C. spoort de dader aan
om het onrechtmatig verkregen
bedrag van vijf en zeventig gul-
Dearag v„n haar terug te
den. anoniem de ;n Qen Haag
zenden, waa!™Lobjel club. ervoor
gevestigde automob hgt
zal zorgen, dat het Eei~ Aniline
zit komt van de gedupeeid
De op Nederland geworpen blaam
zou op deze wijze gedeeltelij*
kunnen worden uitgewist, daal
K.N A C. niet zal nalaten, de pers
in binnen- en buitenland van het
teruggeven van het bedrag op de
hoogte te stellen.
terop en men bleef zonder veel reden aan
hun achterlichten hangen, en men zat over
heel andere dingen dan de Rallye naar
Monte Carlo te piekeren.
En als men dan plotseling bjj toeval ont.
dekte, dat het „Kanon" opeens niet harder
liep dan veertig onnozele kilometers per
uur, dan vertelden de dasboardklok en de
moyennemeter, dal men al een half uur
niet sneller gereden had en wist men op
eens, dat men, als men niet vechten bleef
tegen de monotonie, ,op deze manier véél
meer dan alleen maar een Rallye zou kun
nen verspelen.
Er waren er, die aldus tussen Bourges
en Montluchon hun Rallye verloren, zon
der dat ze de werkelijke moeilijkheden,
die voorbij Clermont Ferrand plotseling in
gulle mate op ons afstormden, te bezichti
gen hadden gekregen Wij achterhaalden
de Kaiser Frazer van de Fransman
Ri-hard. De man die op dat ogenblik
achter het stuur zat, voer een zig-zag
koers als ware hij een met goud geladen
koonvaarde" in een vijandelijke zee vol
sohietklare duikboten. Toen wij de Kaiser
tenslotte naar rechts passeerden, nadat we
ontdekt hadden, dat hij een steeds
groeiende voorkeur voor de linker weg
berm begon te koesteren, keek de Frans
man niet eens meer 0P- Hij voer nog
steeds die zig-zag koers met een snelheid
van nauwelijks dertig kilometer per uur
en dat hij alléén maar met strafpunten en
niet met een crash in een ravijn betaalde
dankte de kleine, eens zo luidruchtige
Fransman, alleen maar aan zijn goed ge
sternte.
Wat er later van hem terecht gekomen
is weten wij nog altijd niet» zoals wij
evenmin weten, hoe 'lang het geduurd
heeft alvorens de Spanjaard Salvador
Fabregas-Bas tenslotte tot de ontdekking
kwam. dat hij met ztjn Jaguar en zijn
leven speelde. Wat deze senor met zijn
Jaguar daar tussen Bourgas en Mont
luchon vertoonde lag in de buurt van de
grens naar de waanzin Hij was naar
onze schatting op dat. ogenblik zeker veer-
tig minuten over tijd doch nadat de Span
jaard, die zich aan iedere contrrtle bij
voorkeur met cognae-grocs en jerez ge
voed had, tien kilometer gereden had met
alles wat de Jaguar maar lopen wilde <dn
als de senor. die niet van het teergevoe
ligste type was, op die manier te keer
ging konden de omstaande» zich beter
ging, ,t jHj, wagen, aan de
even bergen) ging hij teza_
kant, d°°fd® Co-equipier onbekommerd
men met zijn co equip COntróle
onderzeil w« .hfbb®"„eer gezien Het
van Valence niet eens meer b
is best mogelijk, dat hij lort nog In Mome
Carlo is gearriveerd doch het ieven
goed mogelijk dat men op h g
leert na drie etmalen zonder slaap. Het
duurde twintig tergende minuten vóór
we al onze sommetjes uit hadden. Toen
Installeerde Jan Hulsker, als zijnde de
gezagvoerder, zich achter zijn chronome
ters en reed de verslaggever het „Ka
non voorzichtig en op de tenen naar de
i voet van de Col des Lecques (wij hadden
dat wel tien maal getraind, het kon niet
missen), haalden wij die controle toch
Doch deze goed-vadcrlandse geestdrift j no? e£n seconde te laat. joegen wij ver
volgens het „Kanon" tegen de Col om
hoog en dan weer langs een wir war van
glad-geslipte bochten en verraderlijke
om Va
lence nog tijdig te kunnen halen. Wij
deden deze boenderpartij in gezelschap
van Flinterman's D.K.W en men kon
zien, dat men ook tn dat kleine, vinnige
oranje-projectiel diep in zijn hart van
deze fiisse en niet van risico's ontdane
racepartij met volle teugen zat te genie
ten
zakte onmiddellijk onder het vriespunt
toen wjj. nauwelijks dertig kilometer voor
Valence, op een van die gemene verra
derlijke Franse overwegen die altijd het
middelpunt van een S-bocht vormen enige
rauwe remsporen ontdekten en wil
Rechts enkele honderden meters verderop
de lage grijze Porsche van Van Voorden
en prof. Van Lammeren luid-kreunend
zagen voortkruipen met een gruwelijk uit
het lood geslagen voorwiel.
Driemaal achtereen had domme pech
deze geestdriftige equipe reeds uitgeseha
keld in een Rallye, nu kroop krakend de
Porsche voor de vierde maal naar Va
lence, zijn noodlot tegemoet. Het speel
goedtreintje, dat men aan boord van de
Porsche meevoerde als herinnering aan
vroegere Rallye-avonturen, hing uitdagend
voor het zijraam te bengelen Vermoede
lijk zou men Monte Carlo tóch nog hebben
gehaald als ze in Valence toevallig over
enige, verwoest gebleken onderdelen be
schikt had Helaas; de onderdelen lagen in
Avignon. Van Voorden en de professor
schreven hun Rallye af. Ze komen niet
eens meer per trein naar Monte Carlo
door, en het enige waarmee men deze
equipe troosten kan is de mededeling, dat
ze daardoor de zenuwk'-akende ellende,
waaraan wij de overlevenden, later in de
klassementsproef tussen Gap en Monaco
ten prooi zijn geweest, tot heil hunner
gemoedsrust alleen maar uit de overleve
ring zullen kennen.
Men kon daar in Gap al de zenuwen
van vriend en vijand volop horen rinke
len. Op een donker pleintje in het hart
van de stad timmerde men koortsig nog
hairpins omlaag en ramden wij daar de
twee controles precies, maar dan ook
precies op tijd. Er was toen geen bocht
meer op de Col de Lecques of we hadden
hem al slippend aangeveegd. Er was geen
ravijnmuurtje of wjj hadden het. de wa
gen op het laatste moment nog redres
serend met gas-op-de-plank. van héél
dichtbij bekeken. Doch zelfs wij kunnen
alleen maar bij benadering vermoeden,
hoe knapen als Barendregt, Chiron,
Lesur, Greeve. Flinterman en talrijke
anderen, die hier nog hogere moyennes
kozen, daar op de Col des Lecques wel
te keer zijn gegaan.
Men liep hier aan de finish in Monte
Carlo dan ook al het ene sterke Col des
Lecques-verhaa) na het andere tegen het
lijf. Klaas Barendregt had zijn Willys
tijdens de klim zó volmaakt „plat gelegd"
dat zijn co-equipier Langestraat tijdens
de afdaling al uitrekende, dat men net
zo goed zestig kilometer per uur in
plaats van de onderhavige 58 had kunnen
kiezen. De Willys kroop, teneinde te
winnen, nu zó akelig langzaam naar de
controle aan de voet van de Col toe. dat
een der officials op zijn knieën naast een
der voorwielen liggen ging. om te zien
of het ding werkelijk nog wel draaide.
Niettemin had Barendregt nog één secon
de over, toen de tijdwaarnemei' zijn
chronometer eindelijk indrukte.
De rest der Nederlandse equipes had
soortgelijke ervaringen en schreef ze. te
recht, voornamelijk toe aan het doffe
hoofd, waarmee men niettemin met tien
den van seconden werken moest.
Slechts de Maastrichtse Volkswagen
equipe van Dassen, die met luid si.rene-
Mocca-Kirsch.
Lindt Curaqao
indt Gianduia
Cognac-pistache
Diahle notr
Hazelnootpate
Nougat de
Montelimar
De in Monte Carlo gestarte Franse équipe
van Ascione en le Scauf liep op het laat
ste traject een flink aantal strafpunten op
door een incident, waarover beiden zi.:h
bij aankomst aan de finish vol zelfverwijt
met de vlakke hand tegen het voorhonld
sloegen. Overmand door slaap hadden <n
voor Le Puy besloten even een uiltje te
knappen langs de kant van de weg. „Een
paar minuutjes maar om de ergste slaap
te verdrijven", hadden zij tegen elkaar ge
zegd, maar toen zij op een gegeven mo
ment met schrik wakker werden, bleken
zij ruim anderhalf uur in Morpheus' ar
men te hebben gelegen. Hierdoor kwamen
zij veel te laat binnen met een regen van
strafpunten tot gevolg. „Volgens jaar ne
men wij een wekker mee", zei Ascione bij
aankomst te Monte Carlo.
Leslie Johson, met Sunbeam Talbot te
München gestart, zakte, nadat hij na het
passeren van de eindstreep uit zijn wagen
stapte, bewusteloos ineen. Aanvankelijk
dacht men te doen te hebben met een ern
stig geval van oververmoeidheid, doch in
het ziekenhuis, waarheen de Engelsman
werd vervoerd, bleek Johson een hartaan
val te hebben gehad.
Deze Rallye is niet moeilijk geweest en
het aantal uitvallers bleef beperkt. Deze
conclusie viel ook gemakkelijk te trekken,
toen wij een overzicht hadden van de
prestaties van de Nederlandse équipes.
Slechts één team is uitgevallen en wel dat
van 'prof dr W van Lammeren en D. van
Voorden, met Porsche uit Monte Carlo
gestart, maar daar niet teruggekeerd.
Naar men weet hadden goede vrienden
aan beide heren voor hun vertrek uit fée-
derland een speelgoed treintje ten ge
schenke aangeboden, een herinnering aan
het feit, dat prof. Van Lammeren bet
vorig jaar Monte Carlo door pech niet
per auto heeft kunnen bereiken, maar wrl
per trein. Dat treintje had men aan
een touwtje opgehangen voor één der zij
ruiten. Van zijn vrienden moet men 'net
maar hebben, want de oorzaak, dat deze
équipe wéér is uitgevallen, stond in nauw
verband met de spoorwegen. Tussen Va
lence en Gap is nl. een lastige spoorweg
overgang. Het weggedeelte is daar mei
bepaald fraai en tegen de snelheid, waar
mee de Porsche deze passage nam, werd
op felle wijze door de rails, die een eind
boven de weg uitstaken, geprotesteerd
Resultaat van dit protest: de wielen kre
gen een behoorlijke knauw, zó erns'ig
zelfs dat de équipe na een ingesteld on
derzoek de tocht heeft moeten staken.
_iiQ eauipes, die men no„ i,,
de Quai Albert I
Nadat alle equipes,
verwachten
mier
teams, worden opg de verschilled
equipes, welke kken, staakten on
steden waren vei) on
derweg 32 de su J ,e cijfers voor de H
Gedetailleerd zien vQlgt uit (volgorde-
startplaatsen er ais aangekomen);
vertrokken, opgege g carlo: 106, 4
Athene: 15, 4, 11; MStockholm: 42, 4'
102; Glasgow 90, 5, B3'pajermo: 13. 4, 9!
38; Oslo: 16. 1. 15; abon: 49; 6, 43.
Munchen: 32, 5, Hi L15
dat dit verhaal met pijn en moeite
een hoofd vol weinig geestrijk zaagsel
aan de telefoon wordt toevertrouwd, nog
slti.id doende is, de restanten van
Jaguar ergens van een rotsmassief te Peu
teren!.
in Le Puy. Het kwik in de
zakte snel- Men schatte het
„Jt rfl grad^" onder nul en voor het
eerst in deze Rallye zag men lieden, gll-
lend van el ende, op het laatste ogenblik
nog met het carnet de route de controle
komen binnenstormen Von, het eerst ook
had ons „Kanon daar slechts 22 magere
minuten in de hand Voorbij st Flour had
dat, wa' er in die streken van de winter
nos overgebleven ts de Rallye-karavaan
dan eindelijk achterhaald Als men zich
van hairpin naar hairpin omhoog hees
loen de bergen va,, hel Massif Central,
men eerst in de mis» en kwam men
d ns tijdens de eerste de beste
vervoit verbluffend gauw tot de ont
dekking dnt de mist onmiddellijk op de
grond bevroor.
Het werd spekglad hiei en daar in
het Massif Central en prompt hoorde
het Massi en rechts een oor.
verdovend gerinkel van overleden spat-
schermen en aan digge's gereden kop-
laSeekaiavaan was kennelijk verrast. Zij
u t v." zi J^RUS, Donderdag I Op de vraag, of hij tot de gegadigden
Er bestaat dij de Franse clubs, welke 1 behoort, antwoordde hij echter: „Ik weet
Nederlandse prots in hun gelederen tellen het niet Ik heb er nog geen mening over"
enige ongt rustheld ten aanzien van de Van der Hart (Rijssel) vertelde, dat hij
oprichting vande Nederlandse Beroeps bij zijn bezoek aan Nederland aan het eind
Combinatie van
Ananas en Kirsch
Voetbalbond. Wanneer namelijk de FIFA
de N.B.V.B. niet erkent en zulks bliikt
het geval to zijn - en Nederlandse profs
zich bij de N.B.V.B. aansluiten, zullen de
Franse clulé geen enkele schadeloosstel
ling kunnen eisen omdat de N b.v.b.
door de in ernationale voetbalorganisatie
als een diss dente bond wordt beschouwd.
Het zal oi getwijfeld naar aanleiding van
bovenstaande zijn geweest dat het Franse
sportblad l'Equipe" een enquete onder
de belangrijkste in Frankrijk spelende
Nederlandse profs heeft gehouden. Uit
deze enquete is gebleken dat de voor
Nantes uitbrmende Van Geen onmiddellijk
bereid zou zijn zich bij een Nederlandse
profclub a?n te sluiten en wanneer al
thans aan zekere financiële voorwaarden
zou worder, voldaan. „Mijn vrouw Is Ne-
m J®,® en wti zouden beiden graag naar
m o <nd teru£keren De voorzitter van
1-1 j de beer Swart heeft mij ver-
teld dat het tn de bedoeling ligt volgens
het Belgische premie-stelsel te gaan wer
kenDe Kubbei (Bordeaux) iuichte de
van het vorig jaar door de N.BV.B was
benaderd. Hij had er nog niet ernstig over
nagedacht Wanneer de F.I.F.A, de Ne
derlandse bond niet erkent denk ik er
niet over mij aan te sluiten Het is voor
een beroepsspeler erg riskant op kwade
voet met de internationale organisatie te
komen".
Rijvers (Stade Francais) dacht er het
zelfde over. „Wanneer het een dissidente
bond is, komt er toch niets van terecht"
Appel (Reims) en Vreken (Nantes) tonen
zich geen van beiden geïnteresseerd Appel
zei zelfs dat hij „onder geen enkele voor
waarde in Nederland zou spelen" En
Vreken vertelde zijn voetbalcarrière te
willen beëindigen „Ik ben getrouwd met
een Franpaise en mijn Ideaal is mijn Fran
se diploma voor oefenmeester te behalen
om dan een kleine club aao de Riviera te
gaan trainen" Van De Harder (Bordeaux)
was geen reactie ontvangen. „l'Equipe'
tekent evenwel aan dat de N.B.V.B voor
de ex-Hagenaar gez en zijn leeftijd weinig
Brosse Hazelnot en-
croc/uant
Noten croc/uant
Deze £jne combinaties van
zó verrukkelijke chocolade
en zó delicieuse vullingen zijn
stuk voor stuk een verrassing.
Caraque
Gesorteerd verkrijgbaar!
95 ct per 100 gram
Het gerechtshof te 's-Gravenhage. heeft
arrest gewezen in een proces dat
de bedrijfsvereniging de Centrale On
derlinge te 's Gravenhage. in beroep,
voert tegen de Staat der Nederlanden.
Het hof heeft bepaald dat appellante
zal worden toegelaten tot het bewijs
van het door haar aangevoerde feit, dat
de secretaris generaal van Sociale Zaken
indertijd maatregelen heeft genomen,
waarbij de Centrale Onderlinge niet meer
iet verlies behoorde te dragen, dat de
ziektegeidverzekering der O. T.-arbeiders
haar opleverde. Het verhoor van de ge
tuigen tot het bewijs werd bepaald op 8
Maart.
De Centrale Onderlinge, thans in liqui
datie, wenst een vergoeding van de
Staat van de tekorten, die zijn geleden
op de wettelijke ziektegeidverzekering
van de Nederlandse arbeiders in dienst
van aannemers, die in de jaren 1943 en
volgende opdrachten uitvoerden voor
de „Organisation Todt". De vordering
waarop de Centrale Onderlinge aan
spraak meent te hebben, beloopt ruim
anderhalf millioen gulden. De rechtbank
had de vordering van de centrale on
derlinge afgewezen.
I oprichting van de Nederlandse bond toe. I perspectieven zal bieden.
L 25
Door het wegvallen van een paai
woorden geeft het verslag in ons blad
van Maandag j 1. van de rede, die minis,
ter Witte te Almelo hield, een bepaald
gedeelte onjuist weer.
Waar Z. Exc gesproken heeft over het
terugdringen van de woningwetbouw,
had de Ministei de periode tussen beide
oorlogen op het oog.
Aan de hand van cijfers toonde Z Exc.
dus aan dat na de vorige wereld
oorlog de woningwetbouw is terugge
drongen. De particuliere bouw kwam
toen weer op de voorgrond Men bouwde
in hoofdzaak middenstandswoningen, zo
dat in arbeiderswoningen niet voldoen
de was voorzien.
