Amerikaanse mode besprenkeld met charme
Beelden uit Katendrecht op liet
T.V.-scherm
Utrechtse vrouwelijke studenten
vieren lustrum
in een museum
De Stem der Kerk
ONDANKS STRENGE LIJN
Zeeliedenkleuters en Godshuis
In de kerk van pastoor Brussel snorde
gisteren de camera
Close up van het kruis
Staatssecretaris mej. dr A. de Waal onder
de reünisten
Moderne producten van de Venetiaanse blazers
I -'i^i
t| If V i
ife *3$J
WOENSDAG 24 FEBRUARI 1954
PAGINA 7
Preludium op de zomer
Lage halslijn
Varia
VERLAGING TABAKS
ACCIJNS WORDT VERLENGD
WAALWIJK KRIJGT GROOTS
MEDISCH CENTRUM
EXPORTKARTEL K. S. G.
RUSLAND Wil INDONESI
SCHE RUBBER KOPEN
Reactie rubbermarht
NIEUWE COMMISSARISSEN
NED. HANDEL MIJ
NED. MIJ. VOOR HAVEN
WERKEN (INDIA)
Verrassende schoonheid
Bonte mengeling van
soorten
Christelijk Initiatief. Franse wijnbouwcrisis (Carcassonne)
Woningnood (Cambrai). Idem (Reims). Sluiting van
Bedrijven (Angers).
(Van onze correspondent)
NEW YORK, 13 Februari.
De vogels zitten in New York's
parken al lente-oefeningen te ma
ken, het weer is buiig en de lucht
is vol Ruysdaelse woeligheid. En
wanneer men uit de New-Yorkse
modehuizen naar buiten komt,
voelt men zich in zo'n staat van
inspiatie, dat men 't mode-nieuws
in sonnetvorm zou willen schrij
ven. Dat komt omdat de lente
mode van 1954 eenvoudig be
sprenkeld met charme is.
De Amerikaanse ontwerpers hebben
zich vooral geconcentreerd op een
strengheid in lijn, die in hoge mate
sereniteit en eenvoud suggereert. Don
kerblauw voert de boventoon voor de
lentemaanden, donkerblauw met af
werkend wit, in de vorm van helwitte
kraagjes, manchetjes, hoeden en hand
schoenen. Japonnen, mantels, mantel
pakken, alles heeft witte kragen en
manchetten, van de kleine kostschool-
dingetjes af tot grote wijd om de na
liggende en ietwat opstaan-de k
toe Daarnaast hebben ingezette witte
vesties nu hun definitieve intree ge
daan vaak zo dat de japon voor huis
of kantoor mèt vest kan worden ge
dragen; doch voor chiquer gelegenheid
kan het vest eruit worden genomen
(ook de manchetten worden afgeno
men) en dan heeft men de middag-
Spon. Op de plaats van de vesten
vindt men soms ook wat bloemen
weggedoken in een overdwarse plooi-
enstroom over de buste. Dat is een
van die verrassingen van deze mode,
de bloemen die uit de fantasie der
tekenaars overal zijn neergevallen:
op boezems van namiddagtoiletten, op
schouderbanden van avondj aponnen,
op avondschoentjes en muiltjes en de
lichtzijden jurkjes. Maar bij de strenge
japonnenparade zijn die rozen of dot
jes violen ook het enigste dat door de
tekenaars wordt toegelaten om de
eenvoud wat op te fleuren.
Het middel wordt ook dit seizoen
niet door een ceintuur gesierd, blijft
vooral sterk getailleerd, de middel
lijn opgeschoven tot onder de buste,
niaar dit accent wordt altijd smaakvol,
voorzichtig en bescheiden aangeduid.
De heuplijn blijft rond en de Y°°T'
naamste keuze waarvoor wij b« ae
lentedracht gesteld worden, is die tus
sen het „princessen-silhouet" (als me
in Suzy Perette's model ziet) en wa»
bij dc rok balletachtig uitstaat ®nNew
T-silhouet, zoals dat zakelijk de
York heet, met de nauw h^vanne-
rok (dat men ziet in het R ve)e
costume). Er zit iets ingetoge
van de voorjaarsjaponnen, dg hgle
wijls als een soutane van voren
lengte met kleine knoopje neej, ze
tot onderaan toe sMten^ gemaakt
van wat zwaarder ,ilcwijls als voor
zijn, worden ze oo g jap0nnetjes
jaarsmantels over vrolyke a]s
gedragen, die d knopen van de man-
men de °nd®r aan de bovenkant
teis met sluite aanbid bieden en de
?nd?uk van nabije zomer geven.
Want vol van zomer en sproeiende
zon zijn de zijden of katoenen of
linnen lichte japonnen, die men onder
de strengere lente-edities kan dragen.
New York is volgestroomd met ma
teriaal, onverschillig van welk
nylon-, katoen- of zijde-mengsel
dat bedrukt is op een wijze alsof de
Franse impressionisten er iets mee te
doen hadden gehad. Het is soms vol
broeierige innige warm geschakeerde
kleur met onduidelijke fantasiën er
tussen, of ligt dan weer gespreid in
weke bleke tedere tinten met wat
dunne zwarte berkentakjes of een
zwart droom-net er schuchter door
heen getekend. Sinds lange tijd zijn de
zomer japonnen niet meer zo vrouwe
lijk geweest, zo simpel in lijn (en de
korte mouwtjes komen terug) waar
door de aandacht helemaal naar dat
met bloemen of verfklodders besproei
de materiaal kan uitgaan en.... de
draagsters natuurlijk identificeert met
al die argeloze lieflijkheid.
O, natuurlijk zijn er ook de gewone
zakelijke Amerikaanse costumes, de
strenge tailleur met één knoop voor
het „carriere-type" vrouw; de costu
mes met de korte rechte jasjes zonder
middel, die men nog altijd meer in
etalages ziet dan op straat. Ot ae
nieuwe „hemdmantel". Dit laatste
een van die milde dwaasheden, (waar
in de Amerikaanse ontwerpers hun
vrolijke grillen soms wat moeten uit
leven), die erg aardig op fotos in
Vosrue staan en misschien zelfs een
uitbundige zeventienjarige Ameri
kaanse aardig aankleden. Want deze
meisjes lopen toch zo graag met sok
ken en platte schoenen en in nauwe
cowboybroeken rond. Die „hemdman-
tels" moet men zich als een gewoon
herenhemd voorstellen, maar dan in
mantel-uitgave. De slitjes opzij rond
afgewerkt, blijven er dus in, de zak
ken, de boorden, met knoopjes vast
gehecht. de knopenrjj en de manchet
ten. Ook de „hemdjurk" heeft succes,
maar onder hetzelfde soort van jon
gedames. Het bovenstuk van die jur
ken is geheel als een herenhemd, doch
de rok is wjjdgeplooid. Bovendien is
er een regen van hemdblousjes over
de stad gedaald, vooral in linnen en
katoen, markant bedrukt, goedkoop
en practisch in dracht.
Wat definitief nieuw is in de lijn
van japonnen, mantels en costumes is
de overal weerkerende lage halslijn.
Soms voorwaar niet tot voordeel van
de draagsters. In japonnen is het wat
anders. Maar wanneer men mantels
ziet met de brede grote kragen die
het halsvlak diep of vrij wijd open
laten, schrikt men soms van het ver
toon van sleutelbeenderen. (Overi
gens, pas op met die brede kragen,
want ze bouwen een niet zeer slank
figuur onmiddellijk op tot een „kas
teel van een vrouw"). En bij de man
telpakken, getailleerd of niet, doen
die open halzen, met welke kraag-
vorm of afwerking ook, het helemaal
niét. Zelfs als men een goed gevulde
hals met een mooie huid heeft, is de
dracht nog gevaarlijk. Bovendien, wie
oplet ziet wel, dat het klassieke man
telpak door alle seizoenen, tijden en
jaren heen, het steeds meer wint van
de variaties op onklassieke thema's.
Die wijde halzen in de mantelpakken
zijn ook tegengesteld aan de feitelijke
zin van het mantelcostume, dat effec
tief en elegant wil aankleden, maar
met op japon-effecten uit is. Nog
maals: voorzichtig dus als die nieu
wigheid naar Holland overwaait.
En dan nog wat nieuwtjes en wen
ken door elkaar: met de platte kleine
hoeden kan niemand dit seizoen pro
blemen hebben. Men plant ze maar
een beetje voorover of kaarsrecht op
het hoofd net als de pilledoosjes, en
klaar is men, want ze passen practisch
bij elke haardracht. Soms voeren ze
een elegant sluiertje aan de achter
kant mee, dat gracieus neerhangt
(weer een van die details die het fe
minine van deze mode onderstrepen);
maar vaak zitten er ook uitdagende
veren op, lange prachtige fazanten
veren. Voor sommige vrouwen schij
nen die veren een onweerstaanbare
aantrekkingskracht te bezitten, ze
zien zo'n meterlange veer nog niet of
de hoed eraan is verkocht. Maar o
welke bron van irritatie er voor de
mannen in die veren zitten! Speciaal
in overvolle New Yorkse bussen, waar
de altijd even naïve verendraagsters
iedereen met de veerpunt in het ge
zicht prikken
Verder hangt men hier alles aan zijn
oren wat maar mogelijk is: hoefijzers,
grote ringen (meer op neusringen dan
oorringen gelijkend), harten, bloemen
en ik stel me voor dat er straks oor
hanger-leestekens worden gemaakt.
Zou dat niet aardig zijn, een uitroep
teken aan een oor te hangen (vooral
als het een mooi oor is).
Als men een shawltje te warm
vindt worden, staat het heel elegant
om het om de hengels van de tas te
slingeren of los te strikken. Onder
costume juwelen beginnen vooral
armbanden te herinneren aan wat
Afrikaanse negers om de arm plegen
te dragen. In brede, massieve banden,
soms twee naast mekaar, zijn de
slanke polsjes als in boeien geslagen.
Maar de draagsters steken er nu een
Franse imitatiebloem in; ook halscol
liers fleuren ze op met die bloemen,
een bosje vergeet-mij-nietjes of wat
Oost-Indische kers. Het staat heel
coquet.
En dit is dan ongeveer het spiegel
beeld van de New Yorkse vrouwen in
haar lentedracht.
■V'
Helen Barbieri's prinsesse-japon van witte zijde met een berken-
boom-dessin trekt de aandacht bij de voor jaar scollecties in Amerika.
Rechts beneden een tweed-japon met losse bolero uit Samuel
Winston's collectie.
„Nu nog graag een paar kaarsen en een stelletje kerkboeken...."
Pastoor F. A. Brussel S.C.J. van de parochie van Margaretha Maria a la
Cocque op Katendrecht strijkt door zijn grijze haren en duikt in een kast
om de zoveelste opdracht die hij kreeg van de Televisie
regisseur van de K. R. O., Ben Mettrop, uit te voeren. Ben Mettrop intussen
gluurt alweer door het kijkgat van zijn camera en heeft alweer ergens een
,,dood stuk'' op de kerkvloer ontdekt. „Of de pastoor dat maar even
„levend" wil makenMaar eindelijk, eindelijk is het dan zover en
werpt de camera snorrend het oog op het met kaarsen verlichte beeld van
St. Antonius, draait vervolgens langs de met kerkboeken getooide banken
om daarna, als climax, een close-up van het altaar te maken.
(Van onze Utrechtse redacteur)
Het elfde lustrum van de Utrechtse
Vrouwelijke Studentenvereniging is giste
ren begonnen met een joyeuze intocht van
de reünisten, tot wie behoorden mej. dr
A. de Waal, staatssecretaris voor O., K.
W. en mej. dr M. A. Tellegen, directeur
van het Kabinet van H- M. de Koningin.
Voorafgegaan door de Politiemuziek, een
rij van amazones van de rijvereniging
,,Hup-hup" trok deze vrolijke stoet van
honderden vrouwelijke oud-studenten,
waarin ook nog de Postfanfare meemar-
cheérde, van het Centraal Station door de
oude Universiteitsstad naar het Club
gebouw van U.V.S.V. aan de Drift.
De rector-magnificus sloeg de optocht
gade van vanaf het bordes voor het ge -
bouw der Rijksuniversiteit op het Dom
plein en bij het stadhuis werd even halt
gehouden, waar burgemeester jhr mr C.
J A. de Ranitz aan de praeses, mej. E.
M. Nijenhuis, een tuil bloemen aanbood.
Gistermiddag is het lustrum officieel
geopend met een plechtige bijeenkomst in
de Domkerk, die werd bijgewoond door de
Commissaris der Koningin, de heer M. A.
Reinalda, burgemeester jhr De Ranitz, het
curatorium van de universiteit, vele hoog
leraren en vertegenwoordigers van allerlei
studentenorganisaties.
In haar rede herinnerde mej. Nijenhuis
eraan, dat in 1636 de eerste studente van
Nederland, Anna Maria van Schurman, de
Utrechtse universiteit bezocht. Zij ging het
ontstaan, de groei en ontwikkeling van
U-V.S.V. na om dan enige tijd stil te blij
ven staan bij roeping en taak van de
academische mens. in het bijzonder van
de vrouw. De wereld heeft geen behoefte
aan academische „machines", maar wel
aan mensen. Voor de vrouwelijke studen
ten geldt, dat zij bij haar studie zich toch
volledig tot vrouw weten te vormen.
De rede werd beantwoord door mej. mr
E. C. Simons, erelid van U-V.S.V.
Aangezien het niet wenselijk is de thans
bereikte meer bevredigende toestand in
de sigarenindustrie in gevaar te brengen
door een terugbrengen van de accijns op
het hogere niveau, dat vóór de tijdelijke
verlaging gold, heeft de regering bij de
Tweede Kamer een wetsontwerp inge
diend om deze tijdelijke verlaging met
twee jaar te verlengen.
De regering acht het ook wenselijk de
vrijstelling van omzet- en invoerbelasting
voor de levering en de invoer van siga
ren voorshands te handhaven.
Deze opname", vertelt de regisseur,
„wordt ingelast in dat gedeelte van onze
T.V.-reportage, dat het Katendrecht van
tegenwoordig zal tonen, en dat weer een
onderdeel zal vormen van de grote re
portage over Rotterdam, welke wij op
16 Maart a.s. via de K.R.O. uitzenden".
Het verhaal van Katendrecnt begint
met enkele opnamen van slenterende
zeelieden. Daarna volgen close-ups van
verscheidene lichtreclames boven bars
en dancings en dan blijft de camera
plotseling rusten op het eenvoudige
kruis, dat is aangebracht boven het
kerkje van pastoor Brussel. Een kerkje
dat verborgen ligt achter bruine deu
ren, waarachter men zo op het eerste
gezicht veeleer een garage dan een
Godshuis verwachten zou. Op het
filmpje zal men pastoor Brussel naar
binnen zien stappen, waarna de „bin
nenhuis-opnamen" volgen, welke we
zojuist tot stand hebben 2den komen.
In de nabijheid van het Vredesplein 'e
Waalwijk is het gemeentebestuur voorne
mens een omvangrijk medisch centrum te
bouwen, dat niet alleen zeer modern van
architectuur zal zijn, maar door zijn outil
lage en inrichting ook aan de hoogst te
stellen eisen belooft te voldoen.
Daar Waalwijk als centrum der Lang
straat een gemeente is, die zich snel uit
breidt pas werd de 15.000ste inwoner
feestelijk begroet wordt het nodig, dat
ook in de sector van de volksgezondheid
alle maatregelen worden getroffen.
Dit medisch centrum belooft op afdoen
de wijze daarin tegemoet te komen Alle
dienstruimten zullen volgens het project
gelijkvloers worden gehouden. Naast de
woonruimten voor de wijkverpleegsters,
biedt het bouwplan huisvesting aan de
consultatiebureaux voor t. b. e., zuigelin
gen- en kleuterzorg; kraamcentrum, ver
trekken voor controlerende artsen, terwijl
ook voor de medische sportkeuring loka
liteiten zijn ingeruimd. De benodigde cre-
dieten voor de bouw werden bereids ge
voteerd.
Het exportkartel der landen van de
Europese Gemeenschap voor Kolen en
Staal, waartoe Italië niet behoort, de zo
genaamde Brusselse conventie, heeft tij
dens de weekwisseling te Parijs besloten
zijn werkzaamheid voort te zetten. Over
eengekomen werd door bijzondere maat
regelen er voor te zorgen, dat de vastge
stelde minimumprijzen en andere bepalin
gen zullen worden nagekomen. Afgezien
van een geringe aanpassing van de mini
mumprijzen voor de export naar Zwitser
land, zullen voorlopig geen prijsverande-
ringen worden ingevoerd.
De Sovjet-Unie is, volgens een te Dja
karta gepubliceerd officieel overzicht van
de handel met de communistische landen,
bereid jaarlqks 100.000 ton Indonesische
rubber van geringe kwaliteit te kopen.
Vertegenwoordigers van de Sovjet-Unie
hebben deze toezegging gedaan tijdens te
Amsterdam gevoerde besprekingen met
Indonesische vertegenwoordigers. De on
derhandelingen hebben meer dan een jaar
geduurd- De Sovjet-Unie wenste aanvan
kelijk uitsluitend rubber van eerste kwali
teit af te nemen.
Over de handel met Oosteuropese staten
werd meegedeeld, dat het handelsvoiume
met die landen in het algemeen niet groot
is. Zulks wordt veroorzaakt, doordat de
Indonesische handelaren als gevolg van
de koloniale overheersing nog niet het
gewenste contact hebben kunnen aan
knopen met handelaren in de landen van
Oost-Europa.
Met het oog op het gebrek in de Oost
europese landen aan) valuta's, die door
Indonesië kunnen worden aanvaard, zoals
ponden sterling, dollars en vrije Zwitserse
francs en bovendien door de kleine be
langstelling in Indonesië voor de oost
europese producten, is de Indonesische
regering gedwongen een manipulatiecre-
diet vast te stellen, dat zo klein mogelijk
is, en daarnaast haar grondstoffen uit te
voeren voor een bedrag, dat niet groter is
dan de waarde van de uit deze landen in
gevoerde goederen.
De rubbermarkt in Djakarta heeft Dins
dag met een tien cent hogere notering ge
reageerd op de berichten over mogelijke
rubbertransacties met Rusland. De stem
ming was rustig.
Naar wij vernemen zal aan de eerst
volgende te houden algemene vergadering
van aandeelhouders der Ned. Handel-Mij
N.V. worden voorgesteld over te gaan tot
benoeming van twee commissarissen. Als
no. op de desbetreffende voordrachten
zullen worden geplaatst de heer ir A. H.
Ingen Housz, voorzitter van de directie der
Kon. Ned. Hoogovens en Sta. Ifabrieken
N.V. te IJmuiden en de heer S. van West,
directeur van de Dok- en Werfmij Wilton-
Fijenoord N.V. te Schiedam.
Met het doel het aannemen en uitvoe
ren van werken in de meest uitgebreide
zin. het ontwerpen van en advies geven
bij het uitvoeren van civiel-technische
werken de handel in materialen, de aan-
en verkoop van goederen en gebouwen
enz. is opgericht de Ned. Maatschappij
voor Havenwerken (India) N.V. te Am
sterdam.
Het maatschappelijk kapitaal bedraagt
500.000 verdeeld in 500 aandelen van
1000 Geplaatst en in contanten volge
stort zijn 250 aandelen, waarvan 249 bij
de Kon. Ned. Maatschappij voor Haven
werken N.V.
naar de traditie van de 19e eeuw en nc»
pezzati, het gevlekt glas tn mozaïek
techniek konden onze bewondering niet
erg wegdragen, maar de doorzichtige va
zen welker ontwerp geïnspireerd was op
de Venetiaanse glasvormen des te meer.
Het kelkmotief met aan de weerskanten
de grote oren, evenals de platte kruik-
vorm, een model dat we in Noord Italië
ook in grovere uitvoeringen kunnen ko
pen,, laat zich ook zeer goed tot sierva-
zen verwerken..
Er waren natuurlijk ook een paar
exemplaren van vazen in gegraveerd
glas, zoals wij die hier te lande goed
kennen. Zo'n visschotel van geschuurd
glas met ingekraste decoratie en ver
vaardigd bij S.A.L.I.R. vonden wij en
van vorm en van decoratie erg mooi.
Heel navrant was het groepje Paljas
sen van wit glas, het maakte een uiterst
spookachtige indruk.
De vazen van opaak-filigraan en
opaak-mozaïekglas doen op het eerste
gezicht meer aan aardewerk dan aan
glas denken maar toen we op onze tenen
voor de vitrine stonden en in de hals
van een vaasje tuurden was het alsof we
door een gebrandschilderd raam keken.
GLAZEN WEELDE
Het Venetiaanse glas is vooral in de renaissancetijd beroemd geworden
en heeft sindsdien zij het met ups en downs zijn faam gehouden. De
vormen zijn meestal zwaar, van een klassiek mode] en het heefi
ongetwijfeld aristocratie, reden waarom velen van ons bezweken voor zo'n
groene Venetiaanse waterkan met glazen of zo n bokaal waar een enkele
bloemtak zo goed in uitkomt toen die enige jaren geleden weer ingevoerd
werden en in enkele winkels te krijgen waren. Verder gaat bij de meesten
van ons de kennis van het Venetiaanse glas of van glas in het algemeen
trouwens, naar wij menen, niet. Maar nu organiseert de direetie van het
Gemeentemuseum in Den Haag een tentoonstelling van modern
Venetiaans glas. Het viel ons op dat wij in het museum vazen en andere
gebruiksvoorwerpen zagen, die wij wel eens opmerkten in de vitrines
van die luxe winkels, waar op het gebied van aardewerk, porcelein en
glas de meest verfijnde zaken te koop zijn; wij waren waarschijnlijk dus
al eerder langs Venetiaans glas gelopen zonder het te herkennen.
Hoe het glasblazen in zijn werk gaat
hebben wij allen wel eens gezien bij eer
demonstratie. Gelijk bij bellen blazer
ontstaat er een figuur, die door de in
vloed van een vlam in de juiste vorm
gedwongen wordt. Het zou ons te vei
voeren om dieper op de techniek in te
gaan. laten wij ons dus bij de resultaten
houden. We zien dan het filigraan glas
in rood, maar mooier is nog het fili
graan in melkglas, het lattimo. Vazen en
schalen zijn uiterst verfijnd van kleur
de nerven hebben bijna een glans als
van aronskelken Het is dan ook niet te
verbazen dat de blazers en ontwerpers,
die in de Venetiaanse ateliers zeer nauu
samenwerken, bij dit glas aan bloemen
gedacht hebben en ook sommigen var
hun schalen zelfs een bloemvorm gaven
De bovenranden zijn stulpend en ron
dend als een tulp die opengaat. Toch
vonden wij het effect hoe wonderlijk
ook niet mooi. Het was naar onze smaak
te plastisch. Het gestreepte vogeltje oj
tak vormt een beheerste decoratie maai
de zebra-gestreepte zeemeeuw met het
zwart als een inktvlek op zijn kop leek
meer een alleraardigste spielerei die
waarschijnlijk spoedig zou gaan verve
len als je het in de kamer had
Het prachtige gr.,ene glas uit verschil
lende kleurlagen samengesteld en af
komstig uit de Vetri d'arte was van een
bijzondere schoonheid.
Die heel eenvoudige ovale schaal b.v
van boven vaag doorzichtig en op de
bodem van een geheimzinnig donker
groen als op de bodem van 'n aquarium
en het groene prachtig gevormde visje
zouden voor ieder een feestelijk bezit
uitmaken. En dan die hoge slanke zuil
van groen glas, ontworpen door
Flavio Poli vormt goed geplaatst in een
modern interieur een tekenend element
Het filigraan, reticello geheten vari
dezelfde ontwerper is van een bijna on
wezenlijke fijnheid. Wanneer wij van
mige afstand kijken lijken vooral de
•schalen wel haast geen glas meer maai
mandjes gevlochten van een uiterst fijn
materiaal, welke indruk nog versterkt
vordt door de tweekleurige rand aan de
lovenkant.
Van Paolo Venini viel een paarlemoer-
ichtige schaal op, die naar beneden toe
iverging In een blauwe emailachtige be
schildering In de geest van Picasso
Enige stippen en lijnen van donkerrode
kleur suggereerden een gezicht. Ook d«
paarlemoerachtige schotel in de vorn
van een schelp vonden we zo al niet
mooi dan toch merkwaardig
De vazen van opalinglas uitgevoerd
Wat het filmpje nog meer over Katen
drecht zal tonen?
Wel, enkele opnamen van de beide
kleuterscholen, de St. Antonius van Pa
dua- en de St. Paulusschool. Deze opna
men werden gistermiddag gemaakt, met
(welwillende) medewerking van circa
250 kleuters. Wat betreft de rest van Rot
terdam staan er nog opnamen van het
radarstation en van de mariniers op het
programma. „We hebben wel enige pech
gehad met het weer', vertelt de regisseur
nog", en dan speciaal met de mist. Je kunt
immers het hele filmpje niet in de mist
laten spelen".
Al met al zijn we erg benieuwd naar
datgene, waarmee de K.R.O. op 16 Maart
a.s., onder het motto „Rotterdam" uit de
bus zal komen, al was het alleen maar
om de opmerking van de blijkbaar niet
van een technische knobbel gespeende
Pastoor Brussel, dat diens grijze knar,
vanwege de sterke belichting, op het
T.V.-scherm zwart zou lijken, aan de
zichtbare praktijk te kunnen toetsen.
WIJ hebben onze kroniek van
verleden week besloten met
de verwijzing naar een ge
dachte, waarin „wel eens een der
belangrijkste inzichten kon schui
len voor onze taak als leden der
Kerk tegenover de wereld". Ge
dachte die, voor ons althans, uit
de documenten die wij behandelen
steeds duidelijker naar voren
treedt.
Deze gedachte is, dat wij de sa
menleving. moeten heiligen en het
kwaad in de wereld terugdrijven,
niet alleen door de geschreven
wetten van de Kerk en de Staat
te onderhouden en niet alleen door
deelneming aan godsdienstige, po
litieke. sociale en culturele activi
teit, maar ook door persoonlijk ini
tiatief. Door méér te doen dan ons
is voorgeschreven. Door christelijk
initiatief, deze naam waardig.
Het is duidelijk, dat dit een per
soonlijke aangelegenheid is. Maar
wil dit schitterende ideaal werke
lijkheid worden, wil er iets
groeien dan zal, geloven wijaan
bepaalde boven-persoonlijke. of
„institutionele" voorwaarden moe
ten zijn voldaan:
Wij moeten een duidelijk
beeld hebben van de taken, die op
het christelijk initiatief wachten:
is het mogelijk een erecode op te
stellen van 't christelijk initiatief?
Wij moeten bij elkaar steun
vindende steun van het voorbeeld
en van het wederzijds toezicht,
kortom de steun van de gemeen
schappelijke bezieling.
Alle bewegingen, organisaties,
manifestaties en publicaties voor
christelijke vernieuwing waaraan
onze tijd (in en buiten Nederland)
zo rijk is, streven, min of meer dui
delijk. naar dit ideaal: christelijk
initiatief.
Maar wij mogen ons afvragen,
of men daarbij genoegzaam op deze
beide voorwaarden let. Enthousias
me is onontbeerlijk, maar er moe
ten duidelijk omlijnde doelstellin-
"en zijn, waarover wij het eens
zijn Zij die zich willen geven, moe
ten duidelijk weten wat hun te
doen staat.
Het opstellen van een practisch,
duidelijk, gezond, voor ieder goed
begrijpelijk werkprogramma is,
denken wij, de eerste eis waaraan
moet worden voldaan.
De Stem der Kerk spreekt en
roept ons onophoudelijk. In het
geen zjj zegt, vinden wij de bouw
stenen voor deze geweldige onder
neming. Hoe meer wij ons verdie
pen in hetgeen de Stem der Kerk
zegt. hoe duidelijker ons dit wordt.
Zij roept ons voortdurend op tot
mèèr dan wat de wetten voor
schrijven. Zij roept ons op om
vooruit te treden.
Dit is de reden, waarom wjj ge
meend hebben deze kleine tussen-
beschouwing te mogen wijden aan
het Christelijk initiatief.
De ruimte die ons rest, zouden
wij willen besteden aan vier voor
beelden.
HET eerste betreft de crisis in
de Franse wijnbouw, die daar
gelijk men weet. het karakter
aanneemt 'an een nationale ramp.
Mgr. Puech, bisschop van Carcas-
sonne heeft ten oproep tot zijn dio-
cesanen gericht, waarin wij lezen:
„In bepaalde dorpen van de Nar.
bonnois, de Corbières en vooral
van de Minervois, zijn gezinnen
die reeds lang hun hele bezit heb
ben beleend, die geen vlees meer
eten, die de bakker niet meer kun
nen betalen, die zich, des avonds,
vergenoegen met wat korsten in
warm water Gij hebt millioenen
weten te vinden voor de getroffe
nen van Holland en van Grieken
land zult gij werkeloos blijven
tegenover de ellende van Uw land
genoten?,"
Thans verzamelen de pastoors
van dat diocees des Zondags gaven
voor de getroffenen aan de kerk
deuren.
HET tweede heeft betrekking op
de woningnood in het zelfde
land. De bisschop van Cambrai
voert met het oog daarop persoon
lijk een perscampagne, die hij het
plan heeft het hele jaar voort te
zetten. In de zevende oproep wijst
hij er op dat overheidsmaatregelen,
hoe onmisbaar ook, niet toereikend
zijn, maar dat persoonlijk initiatief
in het geweten geboren noodzake
lijk is:
„Wat bovenal nodig is, is een
waarachtige onrust van het chris
telijk geweten tegenover dit beang
stigend probleem.
Aangezien hier een sociaal on
recht bestaat dat hersteld moet
worden, moeten alle ware christe
nen in de eerste linie staan".
HET derde betreft het zelfde
probleem In het zelfde land.
Mgr. Marmottin, aartsbis
schop van Reims, wijst er in een
herderlijk schrijven op al deze
stukken zijn van Februari 1954
dat méér nodig is dan het onder
houden van de wet. Huiseigenaren
moeten positief er aan medewer
ken dat de beschikbare ruimten
aan zoveel mogelijk mensen ten
goede komen. Door persoonlijk ini
tiatief Ook de huurders moeten
begrijpen dat hun geweten hen tot
meer verplicht dan de wet. Zij
moeten, om een Frans-lumineuze
uitdrukking van Claude Roffat
(in „La Croix") te gebruiken, „de
zwakheid" leren inzien „van iedere
administratie tegenover de eisen
van het morele ge—eten":
„Niet allen geven er zich ge
noegzaam rekenschap van dat het
huis dat zij bewonen, een kostbare
zaak is. en dat zjj et zorgvuldig
moeten onderhouden".
HET vierde voorbeeld betreft
de zorg die ondernemers
moeten hebben voor het lot
van hun werknemers.
In het diocees Angers, eveneens
tn Frankrijk, heerst een ernstige
industriële crisis met daardoor
toenemende werkloosheid. De bis
schop. mgr. Chappoulie. verklaart
in een pastorale brief uitdrukkelijk
dat het niet tot zijn bevoegdheid
behoort, te oordelen over de tech
nische oorzaken. Maar hij is wel
bevoegd om de christenen, die in
vloed kunnen uitoefenen te ver
manen „geen ogenblik de mense
lijke aspecten van de problemen
die zij moeten oplossen uit het oog
te verliezen. Het is nooit geoor
loofd de voorrang van de mens
boven het economische uit het oog
te verliezen".
„Christenen hebben niet het
recht, zonder zwaar tegen de
liefde te misdoen, de broodwinning
van de werkman te offeren aan
persoonlijke zorgen voor het ma
ken van winst of zelfs voor het
bewaren van individuele gerust
heid. Integendeel, eigenaars aan
deelhouders en leiders van onder
nemingen hebben de plicht geen
inspanning te schuwen opdat de
bedrijvigheid van ateliers en fa
brieken. die het dagelijks brood
van vele honderden werklieden
verzekeren, niet vermindert"
Hoe meer me1' deze en dergelijke
uitspraken overdenkt, hoe beter
men beseft, dat de moeilijkheden
die wij beleven met de gewone
normen niet kunnen worden opge
lost Geen rechtssysteem kan alle
lekken dichten. Daar is edelmoe
digheid voor odig. Noblesse.
Stoutmoedigheid Christelijk initia
tief.
J. H, C. CREYGHTON S.J,
