De stem van in Faroe k s Een wonderlijke Nederlandse de afslager klont paleis „gouden" gulden Kwajongens vernielden voor twee mille Zwitsalettë rm? Geen kievitsei meer voor de Koningi Nog altijd de H-bom-explosie Communistische belangstelling voor radioactieve as? Bert Haanstra: van fantasie naar werkelijkheid nu en dan Trag e de gang van zaken Tweede Kamer FRANSE SOCIALISTEN HEFTIG VERDEELD OVER E.D.G. Verzending in omaten-koffer BB Politierechter luchtte verontwaardiging over straatjeugd Stand van de weidevogels in gevaar geacht V. S.-organisatieleiders bevreesd voor crisis Conferentie „Klein Europa" uitgesteld Nieuwe geruststelling aan Japan Vier films over de opsporing en winning van aardolie A ookboek als cojicurrent Peter Se/ie 111 Interpellatie inzake koop- en pachtprijzen werd te vroeg gehouden DONDERDAG 25 MAART 1954 PAGINA 3 Delfts Blauw „OUDERS MOESTEN WIJZER ZIJN" VAN CAIRO TOT DE WEST Nieuwe reportages van Alfred van Sprang HERSTEL BASILIEK OUDENBOSCH Ook mijn handen jeuken wel eens...... WIELRIJDSTER GEDOOD Geleerden aan het woord VANDAAG INTERPELLATIE OVER OUDERDOMS VOORZIENING (Van onze correspondent Alfred van Sprang) CAIRO, Maart 1954. De veiling van koning Faroek's bezittingen in het grote Koebbeh paleis, even buiten Cairo, is nu al meer dan vijf weken aan de gang en er moeten nog bonderden artikelen onder de hamer komen voor afslager Lee voor de laatste maal zijn „ééntweedrieverkocht" kan laten boren Op het ogenblik is men bezig met liet veilen van de gouden kunstschatten. Daaronder bevinden zich vele unieke voorwerpen van historische betekenis. De verschillende kunstbandelaren uit Frankrijk, Engeland en Italië voeren nu en dan een felle strijd om bet bezit ervan. Men fluistert hier, dat ex-koning Faroek de bekende Italiaanse juwelier Rulgan (die in de goede tijd een van zijn leveranciers was) opdracht ge geven heeft verschillende voorwerpen voor hem te kopen. Het borstbeeld van Koningin Nefestiti nog altijd in Duits bezit dat de Egyptenaren willen Tuilen voor de maarschalkstaf van Van Brauchitz. De Nederlandsche Bank heeft intussen de hand weten te leggen op een belangrijk aantal munten voor het Munt- en Penning kabinet van 's Rijks Munt. Het betreft hier Nederlandse munten waarvan Faroek een goede collectie bezat. Sommige er van zijn zo zeldzaam, dat men er in Nederland niet eens het bestaan van wist. Zo is er een Nederlandse gulden in goud uit 1911. In Nederlandse boeken komt deze munt helemaal niet voor. Helaas is deze munt echter niet aangekocht. Degene, die opdracht gekregen had om munten voor de Nederlandsche Bank te kopen heeft er geen boel op durven te doen, daar hij niet over tuigd was van de echtheid er van. En toen er van Nederland speciaal op aangedron gen werd om hem te kopen, was de munt al onder de hamer geweesten was er geen koper voor komen opdagen. Deze gouden gulden ligt nu bij de andere mun ten, die niet verkocht zijn. „Het is een wonderlijke muntver trouwde een van de deskundigen mij toe, „hij is niet vals, want hij is kennelijk van de echte vorm geslagen, maar hij is ook niet echt, omdat hij niet in de archieven van de Nederlandse Munt voorkomt De Nederlandsche Bank heeft niettemin voor naar schatting ƒ100.0 munten kun nen kopen. Deze zijn onder diplomatieke bescherming per vliegtuig naar Nederland overgebracht. Men heeft deze speciale maatregelen genomen uit angst, dat Faroek ondanks alle verzekeringen van de Egyptische regering nog zou proberen onderweg beslag op de zending te laten leggen. Onder de buitenlandse geschenken aan de toenmalige koning Faroek bevindt zich ook een vaas van Delfts blauw van Ko ningin Wilhelmina. Op verzoek van Neder landse zijde zal deze vaas (zoals trouwens vele andere voorwerpen) niet geveild wor den, maar in een van de Egyptische musea ondergebracht worden. Bij de vele buitenlandse kunsthande laren op deze unieke veiling bevindt zich ook de in New York gevestigde Neder landse munt- en penningkundige Hans M. F. Schulman. Toen Faroek nog aan de macht was, heeft de heer Schulman hem dikwijls munten en penningen geleverd. „Als ik toen wel eens in dit paleis kwam zag het er heel anders uit dan nu, met iedereen in en uit lopend en nonchalant de sigarettenpeukjes op. de kostbare tapijten gooiendzei de heer Schulman mij toen ik hem in een hoekje van de veiling zaal even sprak. De heer Schulman heeft meer dan ge wone belangstelling voor deze veiling. Op het ogenblik, dat koning Faroek n.l. werd afgezet, had hij nog een vordering op hem voor geleverde munten van onge veer 1.000.000. Hij is nu bezig om deze kwestie met de Egyptische autoriteiten te regelen. Van die gelegenheid heeft hij natuurlijk meteen gebruik gemaakt om verschillende aankopen te doen. Zo is hij voor 37.500 eigenaar geworden van een bijzonder fraai stuk uit de collectie kunstvoorwerpen: een goud versierde toverdoos, die door het indrukken van verschillende knopjes ant woord geeft op bepaalde vragen. De doos is bestemd voor een Amerikaanse mil- lionnair. De heer Schulman heeft verder beslag weten te leggen (voor 1400) op een door generaal Naguib gesigneerd exemplaar van de veilingcatalogus, welke ten bate van een liefdadig doel op Amerikaanse wijze verkocht is. Opbrengst teleurstellend De opbrengst van de verkoping valt tot nu toe niet mee. Er blijft heel wat onver kocht, omdat het openingsbod dikwijls veel te hoog is. Bovendien wordt er zo- veel ineens op de markt gebracht, dat deze overvoerd is. Aan de andere kant is ook veel niet zo waardevol gebleken als men oorspronkelijk dacht. Bijna de helft van de munten was bijvoorbeeld door krassen zo danig beschadigd, dat de waarde daardoor zeker gehalveerd is. Ook de postzegels waren in vele gevallen beschadigd, terwijl de collectie bijzonder rommelig en onver zorgd was. Er wordt in Egyptische kringen nogal wat critiek geleverd op deze veiling. Som migen menen, dat het veel beter geweest zou zjjn als men alles intact gelaten had en het Koebbeh palcis als een beziens waardigheid voor toeristen opengesteld zou hebben. De nieuwe leiders van Egypte willen daar echter niets van weten. Zij willen alle herinneringen aan het regiem van Faroek zo volledig mogelijk uitwissen teneinde de geringste kans op een terug keer van de monarchie ook in de verre toekomst onmogelijk te maken. Zo verloopt deze historische veiling in het voormalige koninklijke paleis in Cairo. Met is in vele opzichten een unieke vei ling. Niet het minst vanwege het feit, dat in een land met een zo sterke haat jegens alles wat Engels en Joods is, een Britse firma met deze veiling belast is. En dat de afslager behalve van Engelse, óók van Joodse afkomst is (NADRUK VERBODEN.) C5 r? Hiernaast drukken wij een nieuwe reportage af van Alfred van Sprang. Dezer dagen naar Cairo vertrokken wil hij via Bangkok Indo-China be zoeken, vandaar naar Nederlands en Australisch Nieuw-Guinea reizen om via de Philippijnen en Formosa naar AaPan te varen. Dan komt Hawaii aan de beurt en vervolgens de Verenigde Staten, Alaska, op nieuw de V. S. en tenslotte onze West. Een gevarieerd program dus, dat een even gevarieerde reeks repor tages zal gaan opleveren, zoals onze lezers, die van Sprang's correspon denties o.m. uit Korea en Egypte hebben gesavoureerd, ongetwijfeld mogen verwachten. Zo zal ongeveer de radio-telescoop, die door do N.V. Werkspoor te Amsterdam voor de stichting „Radiostraling van Zon en Melkweg" gebouwd zal worden, vol gend voorjaar nabij Dwingelo op de grens van bos en heide staan. De met gaas te bekleden parabolische reflector zal voor het opvangen van radiostralen uit het heelal gebruik maken van het golflengte-gebied tussen 10 en 100 cm. Deze radio-telescoop wordt met zijn 25 m. doorsnede de grootste van het Europese vasteland en zal ongeveer f. 700.000 kosten. Vier ingenieurs hebben zich bereid ver klaard een deskundig rapport samen te stellen, aan de hand waarvan de restau ratie van de in verval verkerende basiliek te Oudenbosch zal kunnen geschieden. Het zijn prof. ir Grandpré Molière te Door- werth; ir C. Geenen te Eindhoven: ir W. Leeuwenberg te Utrecht en ir H. Theu- nisse te Den Haag. Tegen PERIODIEKE PIJNEN: ZWITSA ,Ik mag mijn eigen mening eigenlijk niet laten blijken, maar ik kan heel goed begrijpen, dat u de jongen een pats ge geven hebt. Jongens van de leeftijd van 13—14 jaar zijn nergens zó baldadig als in Nederland. Ze gooien met sneeuw ballen of eikels al naar het jaargetijde, ze bekrassen of bevuilen auto's, ze schrijven waar ze maar kunnen liefst nog op je achterruit „Wie dit leest is gek" Dat is nu echt Nederland". Zo sprak de ver ontwaardigde politierechter te Amster dam gisteren tijdens de zitting voor een 32-jarige Amsterdamse aannemer, die een belhamel van 13 jaar een stevig pak ram mel had gegeven nadat deze door hem en anderen herhaalde malen was gewaar schuwd. De betrokken aannemer bouwt een Röntgen-instituut naast het Wilhelmina gasthuis in de hoofdstad. Ter bescher ming van het bouwwerk tegen de lieve jeugd is er omheen een drie meter hoge schutting neergezet met prikkeldraad er boven op. Maar evengoed klimmen de belhamels over de schutting heen. Ze lopen domweg over het betonvlechtwerk en hebben aan het werk al een schade van ƒ2000 toegebracht. Het werk wordt uitgevoerd voor de gemeente en een wacht kan de aannemer er van de gemeente niet bijkrijgen. Op de bewuste dag trachtte de vader van de aannemer een groep kwajongens weg te jagen, waarop een van hen brutaal be gon uit te varen tegen de man. De aan nemer, die dit hoorde, was daarop ach ter de knaap aangerend en had hem een pak slaag gegeven. De politierechter kon zich dit best voorstellen, want, zo zeide hij, zijn eigen handen hadden ook al meermalen gejeukt, als hij zag hoe jongens bezig waren met zijn auto. Maar in Nederland mag nu eenmaal niemand een „lijfstraf' toedienen, zelfs de politie niet. De ouders van de kwajongen konden dus de zaak voor het gerecht brengen, doch 09k tegen hen was de politierechter met mals. „Eigenlijk moesten de ouders denZtntZ1Jn:"nVerVOlgde llij' "Zij had" het e? zoonlief moeten zeggen: je zult ?.Le'w,eI naar gemaakt hebben en zij onderen*™ ZeU °°k eens fli"k onderhanden moeten nemen In plaats daarvan geven zij de zaak bij de poli- tie aan en dan moet maar weer het hele dfftakhiefdiene,?'W6ging k°men en Ook de officier van Justitie zeide te Er dreigt een traditie verloren te gaan. I In het algemeen «rhUnt Een schone traditie nog wel, welke heel eieren te worden gezocht dan vroeger en aa"' mIL°:£delinS Meppel en omstreken van de Ned. Ver. voor Dierenbescherming aanleiding geweest om deze kwestie op haar jaarvergadering onder het oog te zien. Men meende te moeten constateren dat door het vele zoeken het aantal weide vogels steeds meer achteruit gaat. Door de boeren worden in het. algemeen te veel vergunningen afgegeven, zo werd betoogd. De afgevaardigde naar de algemene ver gadering van de landelijke vereniging zal daar om die reden het aanbieden van het eerste kievitsei aan H.M. de Koningin ter sprake brengen. Men was n.l. van oordeel, dat vele vogels door de wedloop om dit eerste ei in het broeden worden gestoord. Daarom werd het wenselijk geacht, dat H.M. de Koningin op grond hiervan wordt verzocht het eerste kievitsei niet meer te accepteren- Ook werd uitvoerig van gedachten ge- wiseld omtrent de ooievaarsstand. In de omgeving van Meppe] waren de laatste jaren relatief de meeste ooievaarsnesten van ons land. In het afgelopen jaar werden evenwel in de omgeving slechts zeven jon ge ooievaars uitgebroed. ons volk al sedert ontelbare jaren spreekt". De gewoonte namelijk om het eerste kievitsei, dat in het land wordt ge vonden, aan te bieden aan H.M. de Konin gin, wordt in haar bestaan bedreigd- Het is sedert jaar en dag wettelijk toege staan van sommige weidevogels gedurende een bepaalde periode de eieren te rapen In zekere zin was dit een vorm van die renbescherming, omdat algemeen werd aangenomen, dat wanneer de eerste legsels van deze vogels zouden worden uitgebroed, de jonge diertjes door de ongunst van het koude en natte jaargetij veelal zouden om komen. Zodra na enkele weken de normale situatie van het weer verbetert, gaat het wettelijke raapverbod in en kunnen de vo gels rustig broeden. Dacht vroeger in heel Nederland nie mand er aan, het Friese monopolie van het eerste kievitsei te gaan aantasten en liet wien bulten Friesland bijna overal de vo gels en hun nesten ongemoeid, in de laat ste decennia is hierin verandering geko men en zo kon het ook dit jaar weei ge beuren, dat H.M. de Koningin niet uit het Noorden maar uit Brabant het esrste ei «reeg aangeboden. kunnen begrijpen, dat de aannemer zijn geduld had verloren. Hij eiste evenwel een boete van 6, omdat de aannemer de jongen ook nog een schop had gegeven, toen deze laatste op de grond lag. De raadsman stelde voor de aannemer de minimumboete van ƒ0.50 op te leggen want mocht er een zwaardere straf vol gen, dan zouden de jongens in hun kwaad worden gesterkt. Ze zouden dan gaan denken: „Hij mag ons toch niets doen, we kunnen gerust door gaan". Zich tot de aannemer wendend zei daarop de politierechter: „U mag natuur lijk niemand mishandelen, denkt u daar de volgende keer om. Houd uw handen juist zoveel in bedwang, dat liet niet te te erg wordt. Overigens kan ik me goed uw ergernis indenken; u krijgt daarom de laagste boete, die er is: twee kwart jes." Zowel verdachte als officier meteen van hoger beroep af. Er dreigt een crisis in de gelederen van de Franse socialistische partij naar aan leiding van deratificatie van het E.D.G.- verdrag. Deze ratificatie hangt voor een groot deel van de steun der socialisten af. V ooraanstaande socialistische parle mentsleden zijn van plan volgende week aan ale partij-afdeingen een brochure te zenden, waarin zij uiteen willen zetten, waarom zij tegen ratificatie zijn, zo wordt in welingelichte kring vernomen. De organisatoren van deze actie zeg gen, dat minstens de helft van de U)5 socialistische afgevaardigden in de Na tionale Vergadering zich tegen ratifica tie van de E.D.g. zal uitspreken. Op een buitengewoon partijcongres zal men over de E.D.G. stemmen. De secre taris-generaal van de partij, Guy Mollet, die aan het hoofd staat van de partijle den die vóór de E.D.G. zijn, is voorne mens het congres in de eerste helft van Mei bijeen te roepen, als de nieuwe Britse voorwaarden voor associatie met het Europese leger zijn bekend gemaakt. Mol let en zijn aanhangers hebben met het oog op de komende strijd de tekst van het E.D.G.-verdrag niet een verklaring daar van aan alle partij-afdelingen gezonden In politieke kringen te Parijs gelooft men intussen, dat het partijcongres zich ten gunste van ratificatie zal uitspreken. Als het congres besluit de afgevaardigden in de Nationale Vergadering te verplich ten hun stem vóór de E.D.G. uit te bren gen, dan zal, naar men verwacht, een 40-tal afgevaardigden zich echter ver zetten. Tot de socialistische oppositie tegen de E.D.G. behoort, zoals bekend, de vroegere minister van defensie Jules Moch, die optreedt als rappprteur over het E.D.G.-verdag in de commissie voor buitenlandse zaken van de Nationale Ver gadering. Hij verklaarde Woensdag in de commissie opnieuw, dat een herbewape ning van Duitsland onverenigbaar is met ontwapeningsbesprekingen met de Sovjet- Unie. Een bewapening van West-Duits- land zou volgens hem leiden tot de vor ming van een even groot aantal divisies in Oost-Duitsland. Hij achtte de Atlan tische coalitie thans sterk genoeg om „militaire excursies" te voorkomen. zagen De 44-jarige mevrouw W. van Ierland- Van de Hoven uit Tilburg is girtermiddag in de Koestraat te Tilburg met haar rij wiel gevallen, juist toen een vrachtauto passeerde. Hoewel de chauffeur nog trachtte een aanrijding te voorkomen, kreeg de wielrijdster de wielen van de vrachtwagen over het hoofd, waardoor zij op slag werd gedood. Het bestuur van het Amerikaanse con gres van vakverenigingen (C.I.O.) een der twee grote vakbondcentrales in de Ver enigde Staten, heeft verklaard, dat Ame rika bedreigd wordt door een economische crisis, die slechts zal kunnen worden voorkomen, wanneer er concrete maatre gelen worden genomen. Het feit, dat de regering nog geen maatregelen heeft ge troffen om in de huidige situatie te voor zien, geeft blijk van een ernstig gebrek aan verantwoordelijkheidszin. Het is dui delijk, aldus het C.I.O., dat de raadgevers van president Eisenhower voortdurend de omvang en de snelheid van de achteruit gang der economische bedrijvigheid heb ben onderschat. Het C.I.O. raamt, dat er thans 3.700.000 werklozen in de Verenigde Staten zijn. De volgende maand zal het C.I.O. te Was hington een nationale conferentie houden ter bestudering van de economische toe stand. De conferentie van de zes ministers van „Klein Europa" (Frankrijk, West-Duis- land en de landen van de Benelux en Italië, welke 30 Maart te Brussel btfeen zou komen is uitgesteld. Gesproken zou worden over de op te richten politieke gemeenschap in West-Europa. In 't desbetreffende communiqué wordt gezegd, dat „de hoofden der verschillende delegaties in Mei bijeen zullen komen om de stand van zaken te bespreken". De gevolgen van de jongste Amerikaanse waterstofbom-explosie in de Stille Oceaan houden de gemoederen nog steeds ernstig bezig, vooral in Japan, waar de 23 door radioactieve as getroffen vissers in het middelpunt oer belangstelling staan. De V. S. hebben thans bet Japanse ministerie van buitenlandse zaken ook nog dc verzekering gegeven, dat er geen gevaar bestaat dat oceaan- stromingen radio-actieve deeltjes van het gebied, waar atoomwapens worden bcproeid, naar Japan zullen voeren. In een verklaring van de Amerikaanse commissie voor atoomenergie, die door de Amerikaanse ambassadeur te Tokio, Allison, aan dc Japanners werd overhandigd, wordt gezegd dat dergelijke deeltjes na enige mijlen met de stroom te zijn meegevoerd onschadelijk worden en dat er op een afstand van 500 mijl of minder van radio-activiteit geen sprake meer is. De kans, dat radio-actieve vis buiten het proefgebied wordt gevangen, zou, volgens de commissie, een „te verwaar- lozen toeval" zijn. Er is echter wel enig ;evaar gelegen in het eten van vis, die cort na de proefneming in het onmiddel lijk proefgebied werd gevangen. In de verklaring wordt gezegd, dat de „extra voorzorgsmaatregelen, die in het gebied zijn ingesteld, ruimschoots voldoende voor de veiligheid worden geacht". De Japanse minister van buitenlandse zaken, Katsoeo Ozaki, heeft Woens dag meegedeeld, dat de politie een on derzoek instelt naar een bericht, dat radio-actieve as, welke op een Japanse vissersboot was terechtgekomen, naar een communistisch land zou zijn over gebracht. Hij vermeldde noch de naam van het land noch de bron van het be richt. De minister beantwoordde vragen van leden van de commissie van buitenlandse zaken van het Lagerhuis. Japan is niet van plan bij het inter nationaal gerechtshof te 's-Gravenhage in beroep te gaan tegen het Amerikaan se besluit om het proefgebied bij Bikini te vergroten, aldus Okazaki. Hij haalde andere berichten aan, volgens welke onbekende personen" zouden hebben aangeboden kleren van de bemanning van de Foekoeroe Maroe te kopen, die door radio-actieve as overdekt werd. Bert Ilaanstra, dc dich terlijke kwajongen, die in zijn poëtische film „Spie cel in Holland" heel het land dubbel op z'n kop zet te, de beganigde kunste naar ook die met „Panta Rhei" de essentie van de beweging in zijn filmrhyth- men wist op te vangen, heeft zich met een serie filmpjes, welke hij in op dracht van de Koninklijke Shell Groep maakte, een bewonderenswaardig en be heerst vakman getoond, die zonder twijfel zijn opdracht gevers volkomen tevreden heeft weten te stellen. De opzet van deze films was een zodanig beeld van de aardoliewinning te ge ven, dat dit ook voor een lekenpubliek begrijpelijk en genietelijk zou zijn. Daar toe werd het onderwerp in vier delen gesplitst, name lijk „Het Ontstaan van aardolie", „De Opsporing van aardolie", „De Verken ningsboring" en „Het Olie veld", Het tweede en derde van deze filmpjes, die door het ministerie van O. K. en W. zijn uitgekozen om met Vieren maar!" van Her man v. d. Horst over de tr^wlvisserij en „Er Is al tijd een toekomst", een pro- Alle zegen komt van boven, ook de aardolie uit de boortoren. Beeld uit „De Verkennings boring", die Bert Haanstra in opdracht van de Koninklijke Shell Groep maakte. onder de meest uiteenlopende klimaten, gebieden en omstandigheden moeten wor den overwonnen. Op last van zijn opdrachtgevers heeft Haanstra het werk in het tropische oer woud, waarop hij zijn camera in hoofd zaak concentreerde, en die hem enkele bijzonder fraaie filmfragmenten oplever den, afgewisseld met de onderzoekingen in meer gematigde hemelstreken. Deze plotselinge overgangen geven zijn film 'n enigszins verbrokkeld, zelfs gekunsteld karakter. Maar tevens vond Haanstra er aanleiding in tot een zeldzaam geestig beeldgrapje. Bij de opsporing van de olie wordt o.a. gebruik gemaakt van aard- trillingen, die door ondergrondse explo sies worden opgewekt. Drie van deze explosies in Indonesië, in Nederland en in het Midden-Oosten met de reacties daarop van een zenuwachtig wegvluchtend aapje, een nuchter omkijkende koe en een ondoorgrondelijk voor zich uitstarende kameel illustreren in een enkele flits op humoristische wijze het karakter van een heel volk. De muziek bij dit filmpje is gecompo neerd door Max Vredenburg, die ook de muzikale illustratie van Haanstra's „Spie gel van Holland" verzorgde en wederom is deze samenwerking uiterst vruchtbaar gebleken. „De Verkenningsboring" laat, zoals de titel reeds aangeeft zien, hoe tenslotte de boortoren proefondervindelijk moet aanto nen, of de berekeningen van cartografen, geologen, palaeontologen en landmeters juist waren, hetgeen slechts bij één op de tien boringen het geval blijkt te zijn. Het belang van de olie voor de moderne samenleving weet Haanstra, in deze film, waarvoor Jan Mul de voortreffelijke mu ziek componeerde, op bijzonder knappe wijze en met aan de film eigen middelen te suggereren door middel van enkele sterk gerhythmeerde beelden van rijst- plantende en -stampende vrouwen en van een Oosterse boer. die met de primitieve ploeg van zijn voorouders zijn land be werkt. Beelden, die door hun constrast- werking met de zakelijke boortorens en de machtig mechanische bulldozers nog suggestiever werken. Maar méér dan de artist ,die zich door Een aantal atoomgeleerden is, n.a.v. die jongste explosie, door Reuter geïnter viewd. Professor Hans Thirring, een bekend atoomgeleerde te Wenen, verklaarde Woensdag, dat er geen gevaar bestaat, dat radio-actieve as in gevaarlijke hoeveelheden van het proefgebied in de btille Oceaan tot China, Japan of Cali- fornië meegevoerd zou worden. Mogelijk zouden wel spoortjes radio-activiteit in stof of stofbevattende wolken te ontdek ken zijn, doch deze zouden geen gevaar opleveren, aldus de professor. De Australische atoomgeleerde prof Marcus Oliphant gaf als zijn mening, dat de atoombom' die de Amerikanen in de Stille Oceaan tot ontploffing hebben gebracht „ongetwijfeld een baby is ver geleken bij wat de Amerikanen in petto hebben". De waterstofbom is een kwaad, dat de mensheid zichzelf heeft aange daan, maar het zou te dwaas voor de wereld zijn om in paniek te geraken door de uitwerking van de bommen, aldus zei Oliphant. In Frankrijk gaf dr Massard de raad in geval van een atoomaanval witte kleren te dragen en elk lichaamsdeel, ook gezicht en handen, te bedekken om brandwonden door straling te voorkomen. Het gemak kelijkste was een laken te gebruiken. Men dient te gaan liggen als men vlieg tuigen hoort of de magnesiumflits ziet, die aan de ontploffing voorafgaat. In huis is onder de tafel de veiligste plaats, aldus dr Massard. Een vooraanstaand Brits atoomgeleer de zeide, dat het onmogelijk is te gissen hoever radio-actieve stof bij 'n waterstof bomontploffing wordt verspreid. De ver spreiding wordt, aldus deze geleerde, be- invloed door de plaats, het materiaal in het gebied van de ontploffing, de wind richting en het weer. Indien bijvoorbeeld een waterstofbom in de grond tot ont ploffing wordt gebracht in een streek met veel kobalt, zal de as buitengewoon ge vaarlijk kunnen zijn. Bij een ontploffing in de lucht zal een groot deel van de kracht van de bom worden geabsorbeerd door de atmosfeer. Deze geleerde zeide verder, dat stof van verscheidene vulkanische uitbarstin gen nog twee jaar na de uitbarsting in de atmosfeer is aangetroffen. Hij merkte overigens op, dat men de verhoudingen met uit het oog moet verliezen, want bij een atoomontploffing komt minder energie vrij dan in een zwaar onweer. De Zuidslavische tennisspeler Mirko Tu- sukovich heeft in Italië politiek asyl ge vraagd. Hij behoorde tot de Zuidslavische ploeg, die aan wedstrijden te Nice Can nes en Menton heeft deelgenomen, en is dezer dagen te Genua aangekomen. Kookboeken zijn niet zo bijster populair in ons vaderland. Wij vin den dit sneu en onrechtvaardig Ten slotte hebben zij hun plastic en afwasbare band niet gekregen, om tot het bittere einde toe in een vochtig keukenkastje zoek te brengen. Toch blijkt dit eilacie het lot van het overgrote deel van deze keukenprinses-belletrie; ge moet niet boos worden, lieve dames van de Amster damse Huishoudschool, en gij ook niet, waarde Kers, want wij weten dit laatste uit ondervinding. De huisdames waarom altijd huis vrouwen, we zeggen toch ook de heer des huizes? de huisdames dus, zien het kookboek als concurrent, als Mitstreber. Bij de huwelijksvoltrekking is er altijd wel een zoete tante, die ter schraging van het prille geluk der jonggeliefden met zo'n kook-braad-bak-stoof-encyclopedie komt aandragen. Handig als deze gastro nomisch naslagwerken zijn. Practische hapjes als een compote van ananasschij ven met cocosnootbast, of een snelbuffet van caviaar vooral niet laten sudderen, dames gebraden met haaievinnen, ge kunt ze er in overvloed vinden. Fantas tisch. En dan zegt moeder de vrouw zoals dit zo matronisch klinkt - dat de he ren en dames-samenstellers er niks van weten. En de heren hebben er ook zo'n gemak van, wanneer ze bij absentie van hun ga de tot onbestorven weduwnaar-vrijgezel gepromoveerd/gedegradeerd worden (door halen hetgeen niet verlangd wordt). Accoord. Een normale eerlijke kop koffie zult ge er weliswaar tevergeefs zoeken, maar Italiaanse expresso koffie met cho- coladeboter en peper: pagina's vol. Om nog even op die jonggehuwden te rug te komen. Wanneer de bruidsreis, de „luna de miel", naar Napels heeft ge leid, laat het dan geen „vedere Napoli e poi morire" (eerst Napels zien en dan sterven worden na thuiskomst; m.a.w. dat de bruidegom zich nooit verwijte, zijn bruid een Italiaanse reis aangeboden te hebben, inplaats van een uitgebreid kook boek. ductie van Poiygoon-Profii- ti over het herstel in de overstroomde neo en Java en verzamelde daar onder de gebieden, de Nederlandse inzending te moeilijkste omstandigheden „Voor let- zÜn gevoel liet leiden, desnoods meesle- he,t Filn)fesJ;lval' dat van 25 terlijk iedere opname in het oerwoud Pen. heeft Bert Haanstra zich in beide hni5Ï"i a's in Can"es wordt ge- moesten we bomen kappen en met zilver- filmpjes de vakman getoond, die zijn on- th»=f Z1Jn Justeren in het Seinpost- schermen werken", aldus Haanstra het óerwerp met zijn verstand beheerste en 3Gr,J.0°r het eerst vertoond voor pers materiaal, dat, aangevuld met beelden uit óie er in slaagde, o.a door middel van enn?.en-™1Sden. Europa, het Midden-Oosten en Venezuela schematische beelden, ook de toeschou- advispnr P8i ,..,werd I*Iaanstra in het Haagse laboratorium van Polygoon- wer, die leek is op het gebied van de adv seu£ van e u £roep Pr°mti werd afgewerkt. opsporing en de winning Van aardolie, een ala "ln il'lke ?,Che11 £6p duidelijk en begrijpelijk, maar ook een klni-aioir Prosper De- Het eerste van de beide filmpjes, dat een boeiend beeld te geven van het werk in xeukeieire als cameraman, terwijl de In- vertoningsduur heeft van dertig minuten, óe aardolie-industrie. sfsteent-re2issèuT\unleèrd^alZUki 3S" h®6" bGeld VSn de verschillende Na de fantasie in „Spiegel van Holland" u h°°gst wetenschappelijke methodes, waar- heeft Haanstra zich thans - en met niet film?rnpn 7ni/i pn c bereisde oe mee de aardolie wordt opgespoord en van minder succes - bewogen indewerke- filmgroep Zuid- en Midden-Sumalra, Bor- de ontzaglijke moeilijkheden, die daarbij lijkheid. p\ 's-GRAVENHAGE, 24 Maart 1954. De Tweede Kamer schiet niet erg hard op met de afwerking van haar agenda. Vandaag werd de hele middagvergadering in beslag genomen door de replieken naar aanleiding van de interpellatie van de heer Engelbertink (K.V.P.) Zij leverden weinig nieuwe gezichtspunten op. De interpellant con tateerde, dat de minister de verantwoordeliikheid voor de ontwikkeling der koop- en pachtprijzen in handen laat van de grondkamers. In April van het vorige jaar stelde de minister echter vooral zijn eigen verantwoordelijk heid t.a.v deze prijzen in het licht. De minister gaat te ver, als hij de toe passing van de normen geheel overlaat aan de grondkamers, zo vond de heer Den Hartog (V.V.D.). Uit het antwoord van minister Mansholt bleek echter, dat de centrale overheid ook naar zijn mening een eigen verantwoorde lijkheid heeft naast de autonome grond kamers. De bewindsman achtte het verdei gewenst, dat er in de nieuwe Pachtwet een procedure komt, welke is aangepast aan die van de wet Vervreemding Land bouwgronden. Het ligt ook in de bedoeling dit te ver wezenlijken. Op de vraag van de heer Vondeling (P.v.d.A.) of binnenkort de instelling van een centrale adviescommissie zoals voor gesteld door de S.E.R. te verwachten is, antwoordde de minister bevestigend. De heer Den Hartog was enigermate teleurgesteld over het resultaat van deze interpellatie. Zij is, zo meende hij. te vroeg gehouden omdat pas enkele grondkamers prijzen hebben bekend gemaakt. De bewindsman was het hiermede eens. Het ware z.i. beter geweest de ontwikke ling gedurende 1954 af te wachten. Wel heeft het debat een en ander opgehelderd. Hij beschouwde de interpellatie ook niet als het geschikte middel om te komen tot oplossing van verschillende vraagstukken, waarvoor de grondkamers staan. Niet mijn mening is daarbij beslissend, maar de jurisprudentie, welke nog moet ontstaan. Aan het begin van de vergadering heeft de Kamer de heer Gortzak (C.P.N.) verlof verleend om minister Suurhoff te inter pelleren over dc wenselijkheid om in af wachting van de indiening van het wets ontwerp tot definitieve regeling der ouder domsvoorziening thans reeds enige punten uit het S.E.R.-rapport, waarover algemene eenstemmigheid bestond, in te voeren. De interpellatie zal morgen by de aanvang van de vergadering worden gehouden. AD INT.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1954 | | pagina 3