Faciliteiten voor exporteurs
hoogst noodzakelijk
Problemen van de moderne
vliegtuigindustrie
Gloeilampjes
Vier paren van Brabantse massa
bruiloft vertrokken naar Canada
Muur stortte in
PAGINA 11
..Plan de campagne" voor export gewenst
Mik
Faciliteiten geen discriminatie
Grotere spreiding in onze
uitvoer
Jaarlijkse productie van veertig-duizend
vliegtuigen nodig
Schoolvacanties
Hilversum
Amsterdam
Ue besten va?i de besten
„Dicht bij de deur
Het is verheugend t«
horen, dat de band tussen
de emigranten onderling
DRIE HAAGSE KINDEREN
ERNSTIG GEWOND
de economische betrekkingen met het bui
tenland in een beschouwing, welke hij
gistermiddag over .enige vraagstukken
van de Nederlandse export" hield voor de
vertegenwoordigers van de buitenlandse
en binnenlandse pers bij gelegenheid van
de Dinsdag in Utrecht te openen 62ste
Jaarbeurs.
In zijn voordracht gaf de heer Albarda
blijk op enkele punten principieel met de
minister van Economische Zaken ten aan
zien van diens exportbeleid te verschillen
waarmee hij echter niet bedoelde de rege
ring een verwijt te maken, als zou zij
schromelijk te kort schieten in haar ex
portbeleid. Integendeel aldus de heer
Albarda, de Nederlandse ondernemers
moeten er zich van bewust zijn, dat de
grondslagen voor de gunstige concurren
tiepositie. die zij op de buitenlandse mark
ten innemen, voor een belangrijk deel van
regeringswege zijn gelegd.
Het standpunt van de minister is in
het kort samengevat dat gestreefd moet
worden naar een algemene verbetering
van het klimaat van de ondernemers. Vol
gens de zienswijze van deze minister heeft
de sterke verbetering van de economi
sche en monetaire situatie van ons land
't mogelijk gemaakt in plaats van de inder
tijd voorgestelde specifieke belastingfa
ciliteiten ten behoeve van de export, een
belastingverlaging voor het gehele be
drijfsleven door te voeren.
De heer Albarda zou met dit standpunt
van de minister gaarne accoord willen
gaan, indien de fiscale druk op het gehele
Nederlandse bedrijfsleven zover kon wor
den verlicht, dat het aan de exporteurs
op deze wijze mogelijk zou worden ge
maakt met meer succes het hoofd te bie
den aan de buitenlandse concurrentie. Een
belastingverlaging in de mate als daartoe
nodig is, zal bij de huidige politieke si
tuatie wel moeilijk realiseerbaar z(jn. De
tactiek die de minister van Economische
Zaken prefereert, schijnt dan ook nau
welijks uitvoerbaar en dus wilde heer Al
barda gaarne het pleidooi blijven voeren
voor toekenning van specifieke facilitei
ten ten gunste van de exporteurs.
Spr. was het niet eens met de minister,
dat dergelijke faciliteiten uitsluitend de
winst van de exporteurs gunstig kunnen
beïnvloeden en een ongewenste discrimi
natie zouden veroorzaken, waarbij spr-
voorlopig geheel ln het midden wenste te
laten of deze faciliteiten per se op fis
caal gebied zouden liggen.
De grote concurrent op de vrije wereld
markt, Duitsland, kent niet alleen een be-
lastingvrije reserve voor de exporteurs.
Een voorjaarshoedje van beige laise
met wit gros-gram van Ernst Jan
Beeuwkes, een Haags ontwerper, die
momenteel in Parijs werkt
waarbij de belastingbetaling naar de toe
komst verschoven wordt, maar tevens een
definitieve belastingverlaging in verschil
lende vormen. Een ander alternatief is
bij wijze van voorbeeld een verlaging
van de aan de credietverzekering verbon
den kosten.
Tenslotte bracht de heer Albarda een
ander facet van de exportbevordering ter
sprake, dat de gecoördineerde aandacht
van de overheid en het bedrijfsleven vergt,
n.l. het bewerkstelligen van een grotere
spreiding in onze uitvoer. Voor wat de
wijze van credietverlening aan de buiten
landse afnemers betreft, kunnen de na de
oorlog van staat aan staat verstrekte cre-
dieten de heer Albarda weinig bekoren.
Deze techniek is reeds verzand in een wei
nig verkwikkelijke strijd tussen de cre-
dietgevende staten onderling om de mark
ten van de credietgevende landen. De cre-
diettermijnen die worden toegestaan,
worden voortdurend groter en daarmede
tevens de risico's.
Mr Albarda zou het ten zeerste op prijs
stellen, indien de directie van de Ned.
Bank bereid zou zijn de bakans nog ver
der te verzetten en de regering ervan te
overtuigen, dat de tijd gekomen is om de
monetaire reserves dienstbaar te maken
aan de financiering van de export.
(Van onze Haagse redactie)
„Met vacantiespreiding zfjn zeer grote
belangen gediend, zowel sociale als econo
mische. Enerzijds is het onmogelijk, dat
het steeds groeiende aantal vacantiegan-
gers in een kort tijdsbestek in ins dicht
bevolkte land een goede ontspanning ge
niet en anderzijds kunnen de „vacantie-
bedrljven" alleen renderen, wanneer ge
durende een langere periode van hun dien
sten wordt gebruik gemaakt. Is dat niet 't
geval, dan wordt het nadeel van de hoge
top vaak verhaald op de arbeidsvoorwaar
den van het personeel; met name op de
werktijden" Aldus schetste de minister
van Sociale Zaken en Volksgezondheid, de
heer J. G. Suurhoff, gistermiddag op een
persconferentie te Den Haag het probleem,
aan welks oplossing sinds enige jaren
wordt gedokterd door het Centraal Werk
comité Vacantie.
Het aantal Nederlanders, die per jaar
over één of meer weken vacantie beschik
ken, wordt geschat op V'2 a 3V2 millioen.
Dit corps groeit gestadig. Evenals het aan
tal van hen thans pl.m. 60"/o die er op
uittrekken om elders de vacantie door te
brengen. Meestal elders in den lande,
want slechts circa negen procent gaat naar
het buitenland.
De vacanties hebben de sterke neiging
zich te concentreren in de periode 15 Juli
tot 15 Augustus. De schoolvacanties zijn
daaraan niet vreemd. Het Centraal Werk
comité Vacantie doet daarom sinds jaar en
dag pogingen om de schoolbesturen te be
wegen van de traditionele data af te stap
pen. Veel succes heeft men tot op heden
daarbij niet geboekt.
Voor dit jaar is een schema opgesteld,
volgens hetwelk de schoolvacanties in
Noord-Holland, Friesland, Drente en Gro
ningen op 17 Juli, in Overijssel, Gelder
land, Utrecht en Zuid-Holland behalve
Rotterdam en het land beneden de rivie
ren op 24 Juli en in de rest van het tand
op 1 Augustus zouden moeten beginnen.
Hoewel hier nog maar sprake is van een
zeer bescheiden spreiding, is de animo van
de schoolbesturen in de gebieden, waar dit
jaar eerder dan anders vacantie zou moe
ten worden gegeven, bepaald gering.
Wenen
En gisteren pikten ze dan de Russische
kapitein Sokolovsky in zijn omvangrijke
kuif. Of kapitein? En Russisch? Hij was
geen van beiden. Maar door zich een
Russische nationaliteit plus uniform aan
te meten, slaagde hij er in tal van
Weners op te lichten. Hij zei goede zaken
te weten, vroeg dan voorschot en als
men weigerde, zei hij in gebroken Duits'
„Du naar Siberië gaan?" En dan kwa
men de Schillingen wel los. Nu zit de
„Rus" in de Weense politiecel.
Een huisvrouw deed, terwijl zij aan de
voorjaarsschoonmaak bezig was, een
vreemde ontdekking op de zolder. In een
hoek vond ze een Duitse uniform, Duitse
werkkleding en verder nog een geweer
en een handgranaat. Ze had de woning
na de oorlog betrokken, maar de buren
wisten haar te vertellen, dat het huis
vóór die tijd bewoond was door een
Nederlander, die zich in Duitse dienst
had begeven. Op Dolle Dinsdag had hii
de vlucht genomen en was kennelijk
daarna in burgerkleding uit „Das Heer"
ontvlucht. Maar nu een andere penibele
vraag: Hoe intens zijn de voorafgaande
schoonmaken dan eigenlijk wel geweest?
Moeilijk te krijgen een goede hulp in
de huishouding. De Spaarbank voor de
stad Amsterdam weet er wel wat op en
verspreidt een drietal brochuurtjes, die
er het hunne toe kunnen bijdragen ver
schillende huishoudbegrotingen voortaan
beter te doen kloppen. Annie en Jan
gaan trouwen" geeft een verstandige
opsomming wat een verloofd paar nu
wel en b.v. niet moet aanschaffen. „Het
Hui houdboekje" vertelt natuurlijk de
geschiedenis van dat nuttige instrument,
dat overal een bron van vermaak tus
sen de echtgenoten vormt (in de toe
komst dan natuurlijk). En tenslotte: de
jeugd moet ook wat. „Geef ze zakgeld",
heet dan ook liet geschriftje, dat zich
met het moeilijke probleem bemoeit, of
opgroeiende kinderen al dan niet over
een klein eigen bedragje moeten be
schikken. Mevr. E. J. Wilzen-Bruins van
het Gezinsbegrotings-Instituut heeft
altijd kloppende begrotingen thuis, want
zij schreef deze drie brochuurtjes, die
uitgegeven werden door het Gezins
begrotings-Instituut te Rotterdam.
Ar een (LA
De gemeenteraadsleden van Arcen en
Velden keken vreemd toen in de raads
vergadering werd meegedeeld, dat Ged.
Staten van Limburg bekend maakten,
dat bij een voorgenomen ontginning
twee tot drie hectare zouden moeten
worden gespaard ter bescherming van
de hóp. „De hop is een zeldzame vogel",
zei de burgemeester en dat klopte wel,
vonden de raadsleden, want niemand
had ooit iets gezien of gehoord van deze
vogel. Tenslotte bleek uit een encyclo
paedic het dier toch werkelijk te be
staan. En toen de secretaris de daarbij
geplaatste afbeelding zag, zei hij: „Maar
dat is de hoephaps; zó noemen ze hier
die hop". En dat hoephaps was zo gek
nog niet, want de Latijnse naam van
deze vogel luidt: upupa epops....
(Van onze Amsterdamse
redactie).
SCHIPHOL,
Vrijdagmiddag.
„Laten ze in Canada
wel beseffen, dat het de
besten van de hesten zijn,
die de grote stap wagen
om ver van het ouderlijk
tehuis een nieuw bestaan
op te bouwen". Het is
burgemeester A. G. M.
Panis van de 3200 inwo
ners tellende Brabantse
gemeente Berkel-Enschot
die dit zegt en zijn blik
ken glijden niet zonder
trots over de vier pasge
trouwde paartjes, die in
het vertrekrestaurant op
Schiphol een beetje ze
nuwachtig wachten op
het ogenblik dat ook hun
namen worden afgeroe
pen, waarna zij zich naar
het gereedstaand toestel
moeten begeven.
Drukke dagen heeft
het achttal achter de rug.
Op 23 Februari stonden
de families De Kort en
Bertens in het brand
punt van de belangstel
ling én op de voorpagi
na's van alle bladen,
want op die dag gaven
zes leden van de familie
De Kort het ,„ja"-woord
aan vijf leden van de fa
milie Bertens en aan een
van het gezin Van Haa-
ren, die evenwel ook nog
in de „permetatie" was.
Het werd een grootse
bruiloft, waarover tot ver
in de omtrek werd ge
sproken. En nu, ruim een
maand later vertrekken
van de 12 jonggehuwden
er 8 naar Canada.
Donderdagavond zijn de
beide gezinnen voor de
laatste keer „en pleine
niet behoeft te worden
verbroken. De jonge
echtparen,' die alle vier
op landbouwbedrijven
zullen werken, gaan naar
Zuid-Ontario en de af
standen, die ze daar
moeten afleggen om el
kaar te bezoeken, liggen
tussen de 7 en 100 km.,
hetgeen voor zo'n enorm
uitgesprekt land als Ca
nada heslist „dicht b\j de
deur" is! Trouwens, twee
van de jongens zijn al
anderhalf jaar in Canada
werkzaam geweest en
alleen naar Nederland
gekomen om hun bruid
jes te halen. Ze zullen het
dus wel rooien; burge
meester Panis twijfelt
daar geen ogenblik aan.
Dan klinken door de
luidsprekers het „Wilhel
mus" en het „God save
the Queen", als teken,
dat het moment daar is.
Ad de Kort haakt in bjj
Annie Bertens, Gerard
Bertens bij Annie de
Kort, Frans Bertens bij
Riek de Kort en tot slot
volgden Jan van Haaren
uit Oirsehot en Luus de
Kort hun voorbeeld. Ge
zamenlijk lopen zij. bege
leid door hun burgemees
ter en de voorzitter der
„commissie van uitge
leide" over het platform
naar de „Jan Huygen
/an Linschoten".
Persfotografen doen
blitzlic! t flitsen, armen
wuiven en dan klapt het
deurtje dicht en laat
piloot Lex Bosman de
motoren brullen. Weer
verlaat een aantal emi
granten het vaderland
ditmaal voor het grootste
deel bestaande uit Bra
banders.
assemblée" in de huise
lijke kring bijeen ge
weest. Vanochtend stond
een bus klaar om het
hele gezelschap naar
Schiphol te brengen. Bur
gemeester Panis met zijn
echtgenote en een spe
ciaal opgerichte „com
missie van uitgeleide"
gingen apart in auto's,
mee. In ,,'t Paviljoen" op
Schiphol worden de laat
ste uren samen doorge
bracht.
In het vertrekrestau
rant de familieleden
heeft men al achter moe
ten laten en het afscheid
is roerend geweest
tellen de wijzers van de
klok de laatste minuten
tot vijf uur weg. „Ik zie
ze ongaarne weggaan",
zegt burgemeester Panis.
„Zowel de jongens als de
meisjes, kinderen van
vooraanstaande burgers
in mijn gemeente De
Kort is mijn rechterhand
als loco-burgemeester en
Bertens is lid van het
kerkbestuur blonken
uit in bereidvaardigheid,
waar t ging om de nood
te lenigen of sociaal-
charitatief werk te doen.
De meisjes hadden vooral
een groot aandeel in het
verenigingsleven. Ik meen
het uit de grond van mijn
hart, als ik zeg, dat ze
alien stuk voor stuk een
leegte achterlaten". Alt
aandenken hebben df
bruidsparen van de ge
meente een fraai gedenk
bord meegekregen.
oordat de promotor prof. dr L. C.
ichels haar kon complimenteren, was
iar zoontje al op haar toegesneld met
n ruikertje en vloog haar om de hals
;t de uitroep „O, mammie, kijk, eens
wat mooi".
