Zwarte dagen in donker Afrika
Eng
else macht contra onrust
der oude heidense bonden
i
TWEE EEUWEN STEUN
aan begaafde jongens
Feestklanken buitelen
Bewog
schildering van het
studentenleven
Zaterdagse
mijmeringen
Opmerkelijke roman van
H. P. van den Aardweg
ZATERDAG 17 APRIL 1954
PAGINA 3
Er is een nieuw offensief tegen de Mau Mail in Kenya aangekondigd. De laatste getrouwen
van „generaal Karoego hebben zich in een dicht oerwoud teruggetrokken, nadat door
een misverstand onderhandelingen met de bevelvoerende Britse generaal mislukt waren.
Dit misverstand ontstond, toen een Engelse patrouille, die niets wist van de komst van
onderhandelaars der Mau Mau, op hen schoot. Na een verwoed gevecht dat toen ontstond en
waarbij aan weerszijden slachtoffers .vielen, trokken de onderhandelaars zich terug. Onge
veer tegelijkertijd werden de Mau Mau hoofden, die op instigatie van de gearresteerde
„generaal China" uit het Britse hoofdkwartier terugkwamen, door hun eigen volgelingen
gevangen genomen, op vermoeden, dat ze hen verraden hadden en hun eigen leven en vrij
heid hadden willen kopen, door de verblijfplaatsen van de Mau Mau-benden aan de Engel
sen bekend te maken. Zal de tragedie van Kenya thans haar ontknoping beleven Keerl
de rust weer in de zo zwaar geteisterde kolonie En ten koste waarvan Zal de
zwarte bevolking werkelijk gerustgesteld zijn en vertrouwen gaan stellen in de blanke
regeerders Naar veler mening waren de motieven van het eerste verzet der Mau Mau
gerechtvaardigd, omdat de blanke kolonisten de vruchtbare gronden voor zichzelf monopo
liseerden en aan de zwarte bevolking slechts de keuze lieten tussen dienstbaarheid aan
diegenen, die ze tenslotte toch als indringers beschouwen of een moeizaam zwToegen op
onvruchtbare velden.
alcoholische drank, welke hen in
staat van grote opwinding brengt.
Het karakteristieke van de „tem-
bo" is, dat hij de toch reeds dikke
lippen der Kikoeyoe's doet opzet
ten, waardoor ze een afzichtelijk
aanzien krijgen.
Deze toestand is uiteraard on
houdbaar. De Kenya is thans de
gevaarlijkste kolonie van heel de
sloten werd, thans een groots of
fensief in te zetten, dat een be
slissing forceren moet. Het is ech
ter de vraag, of de geregelde troe
pen veel tegen de Mau Mau zullen
kunnen uitrichten. Immers, die
opereren in groepjes van slechts
drie of vier man. De leider is met
een geweer of een revolver ge
wapend, de anderen beschikken
slechts over een lans, speer of ver
giftigde pijlen. Allemaal beschik
ken ze over de pagna, het grote,
vlijmscherpe mes der Kikoeyoe's.
Alvorens ze op pad gaan, drinken
ze ettelijke bekers „tembo", een uit
de banaan vervaardigde, sterk
Even snel voltrok zich de over
val op de missiepost van Pater Ca-
vicchi, een Italiaans missionaris.
Zijn missiepost ligt ver van de be
woonde wereld, aan de rand van
een oerwoud. Behalve pater Ca-
vicchi hielden er twee missiezus
ters verblijf. Twintig jaar had de
pater onder de Kikoeyoe gewerkt
en hij geloofde niet aan hun wreed
heid, meende dat ze hem in ieder
geval niet zouden belagen. Het ver
haal van zijn wedervaren troffen
we aan in een correspondentie van
de bekende Italiaanse journalist
Max David aan de „Corriere della
Sera".
Thans is de grote zuiveringsactie
ingezet. De Engelsen hebben uit
niet door de Mau Mau geïntimi
deerde Kikoeyoe's een soort bur
gerwacht gevormd. Deze is samen
met geregelde troepen en militaire
politie de bossen in getrokken en
moet er als het ware elk bosschage,
elke boom van Mau Mau ontdoen.
Het is een aparte techniek. De Mau
Mau verbergen zich meestal in
de bomen, net als apen en zijn al
dus moeilijk te vinden. Uit die
bomen beschieten ze met hun ver
giftigde pijlen hun achtervolgers,
die een lang geen gemakkelijke
en uiterst gevaarlijke taak hebben.
Vaak zijn het vrouwen, waardoor
ze bestookt worden. Het is merk
waardig, dat in de geheime orga
nisatie, welke de Mau Mau's vor
men, de vrouwen de hoofdrol spe
len.
Er zijn duizenden slachtoffers
gevallen, in de Kenya. Laten we
hopen, dat het grote offensief ein
delijk rust zal brengen. En dat de
door de commissie uit het Engelse
parlement, die ter plaatse een on
derzoek instelde, voorgeslagen
maatregelen ter verbetering van
de sociale positie der Kikoeyoes
zullen worden uitgevoerd. Dan zal
er weer vrede zijn in een mooi stuk
van Afrika, waar onze Katholieke
missionarissen prachtig werk doen
ter kerstening van een volk, dat
voortreffelijke eigenschappen be
zit.
Observator
Com
monwealth. Vandaar, dat be-
FUNDATIE VAN DE VRIJ
VROUWE VAN RENSWOUDE
Maastrichtse ratten
vanger weer op jacht
Naar linkse regering in
België
De weg naar Golgotha was lang,
En zwaar de doornenkroon,
Het hart vernederd, eenzaam, bang,
Brak onder spot en hoon
Stil was het plots nu om ons heen,
Gij waart ons zo nabij,
Al leken wij van pure steen,
Uw kruis maakt' ons weer vrij
Dat brengt weer licht na duisternis,
Teleurstelling en pijn,
Er roept ons steeds een H. Mis,
't Is góed, weer thuis te zijn
Feestklanken buitelen in de lucht,
Zalig Pasen is de wens,
De Goede Week draagt nu haar vrucht,
Voor de afgedwaalde mens
M. WOERDENBACCH-SENS
Paas-Zaterdag
De zin van het lijden
gebeurtenissen
Boeiende
Politieke sfeer
M?? k- ™agt er mede toe bÜ> dat
Honderdduizend meer
Dus helpen
Herderlijke bezorgdheid
En morgen
Harry Prikker
Er vloeide veel bloed in Kenya
bo^erntrP6nd,e h^t drinken van de „tem-
rlnm- Jl ze „bankt'een kruid, waar-
vprLj1*; Pupillen van hun ogen sterk
vergroot worden en fel glanzen. Hun
uiterlijk wordt er nog afzichtelijker door
gemaakt. Van te voren beramen ze nauw
keurig hun aanvalsplan, met tekeningen
van de omgeving, welke ze in het zand
uitwerken. Door de „tembo" in razende
opwinding gebracht, laten ze hun gewone
vrees varen en worden ware monsters.
Bij een overval maken ze als het ware
„amok". Ze zijn zich nauwelijks bewust,
wat ze doen, maar ze slaan iedereen neer,
die hun in de weg komt. Bliksemsnel
handelen ze. Enkele maanden geleden
duurde een aanval in de buurt van Nai-
vasja, waar een vrouw en een jonge
tje als hun slachtoffer vielen, precies
vijf en dertig secondenZe konden
slechts gillen, even, toen was alles afge
lopen en de mensen, die te hulp waren
gesneld, vermochten geen spoor van een
Kikoeyoe te ontdekken.
P_p toevloed van Engelsen in de Kenya is vooral na de tweede wereldoorlog
Ujzonder groot geweest. Het waren lang niet allemaal kolonisten. Integen
deel, vele gepensionneerden, oud-officieren en mensen, voor wie het leven
in het oude vaderland nog slechts weinig bekoring had, vestigden zich
in de welvarende kroonkolonie met haar voortreffelijk klimaat en betrek
kelijk goedkope levensstandaard. De belastingen waren er veel lager dan
in Engeland en de sfeer was er in belangrijke mate Engels.£)e
zwarte bevolking was getuige van een ware invasie van lieden, die feitelijk
als parasieten konden worden gekenmerkt of alleen maar 'op avontuur
belust waren en de negers met de bekende Engelse hooghartigheid bekeken
Dit wekte een verbitterde stemming. En toen de eerste ongeregeldheden
uitbarstten, waren het de wreedheden, óók van Engelse kant bedreven,
die de rijen der opstandelingen telkens versterkten.
De Engelsen hebben indirect erkend,
dat het afkappen van handen tot de ge
bruikelijke straffen behoorde, door te
zeggen, dat dergelijke methoden niet
meer zouden worden toegepast. Er heeft
zelfs een Engels officier voor de krijgs
raad van Nairobi terecht gestaan, onder
beschuldiging, wreedheden tegen de op
standige Mau Mau bedreven te hebben.
Hij zou een gevangen Mau Mau de oren
hebben laten afsnijden. Laat het overi
gens gezegd zijn, dat de Mau Mau zelf
niet terugschrikken voor de grootste
wreedheden, volgens aloude Afrikaanse
zeden. Men behoeft slechts een boek als
Angelo Gatti's „Afrika doodt" te lezen,
om zich er rekenschap van te geven,
hoe de neger tegenover zijn mede
mensen optreedt.
In de laatste tijd zijn zeven en twintig
Europeanen, ook niet-Engelsen, door de
Mau Mau op beestachtige wijze ver
moord. Maar bovendien vonden ongeveer
1200 negers onder hun handen de dood,
merendeels tengevolge van een verwon
ding door vergiftigde pijlen. Heel de
Kenya leeft in de ban van een terreur,
-.^ondanks zijn de meeste blanke kolo-
ware".n.' ®erichten, als zou er een
ongegrond' i\r ebben plaats gehad, zijn
bekende cch°? kort gleden heeft de
dit met ellen iJVer ,Ernest Hem,lr\gway
Hii wrau °gen kunnen constateren,
koelhloca- ïJn bewondering uit voor de
bevolking! Van Kenya'S blan
Vooral buiten de grote steden kan
aeze bevolking elk ogenblik een aanval
van de Mau Mau verwachten. Het enige
lichtpunt is, dat de Kikoeijoe's, waaruit
de grote meerderheid van Kenya's zwar
te bevolking bestaat vroeger waren die
menigmaal het slachtoffer van omwo
nende, krijgshaftige!- negerstammen
een grote vrees voor spoken en boze
geesten koesteren. Aangezien deze naar
hun overtuiging vooral des nachts rond
zwerven, zijn er bijna geen Mau Mau's,
die iets durven ondernemen, wanneer
de duisternis ingevallen is. Maar zo de
nachten dan betrekkelijk veilig zijn,
over dag verkeren vooral eenzame
ïÜÜ^f eïïiver v5n d.e grote wegen ge-
gen kleine fabriekjes ieder uur in
gevaar en elke bewoner loopt er dan
ook steeds .gewapend rond? terwijl e?
altijd bewaking voor de kinderen moet
zijn. De Mau Mau oefenen hun teraeur
hoofdzakelijk door sluipmoord uit en
met aanvallen op vrouwen en kinderen.
Toch brengen heel wat blanke fa
milies op het platteland de nachten verre
van rustig door. Want in het hart van
Afrika is het 's nachts nooit rustig. Rust
is er des middags, als de zon brandend
heet schijnt en mens en dier te loom
zijn, om zich te bewegen, 's Nachts zwerft
het wilde gedierte rond, met alle ge
luiden, die het maakt enhet zou
kunnen, dat een Mau Mau zich toch ver
mant
Pater Cavicchi hoorde op een gege
ven ogenblik een der zusters in de keu
ken gillen. Hij snelde er heen, doch
kwam te laat. De Mau Mau sloegen hem
neer, bewerkten hem met hun messen
en schoten, terwijl ze wegsnelden, en
kele vergiftigde pijlen op hem af. Pa
ter Cavicchi had de tegenwoordigheid
van geest, de door de pijlen veroorzaakte
wonden uit te zuigen. Tien minuten la
ter viel hij in een zware slaap. Dit is
één der gevolgen van het geheimzinnige
vergif, dat de mannen van de wetenschap
chemisch nog steeds niet hebben kunnen
ontleden. In die zware slaap sterven de
slachtoffers. Het vergif veroorzaakt im
mers bovendien, dat het bloed naar de
wonde trekt en de getroffene aldus dood
bloedt. Een ander kenmerk van het ver
gif is, dat het slachtoffer z'n oriëntatie
vermogen verliest. De Kikoeyoe's gebruik
ten het oorspronkelijk voornamelijk bij
de jacht op groot wild. Het wilde dier,
door een vergiftigde pijl getroffen, weet
de weg naar zijn leger niet meer en kan
zich daar dus niet verbergen. Het zwerft
doelloos rond, achtervolgd door de jager
en stort tenslotte neer, waarna het een
gemakkelijke buit is
yy Pater Cavicchi aangaat, hij had het
geluk, dat de andere zuster, die zich toe
vallig niet in de missiepost had bevon
den en kort na de overval terugkeerde,
hem vond en zorgde, dat hij snel naar
een ziekenhuis werd vervoerd. Daar
kwam hij bij. Doch een maand lang
schreeuwde hij van ontzetting, wanneer
een inlandse verpleger hem zijn eten
bracht. Langzamerhand week de vrees
en trad een definitief herstel in. De pa
ter werkt thans weer op zijn missie
post, temidden van de Mau Mau
nTMeiyat.a' vormt de historie van de
Mau Mau in de Kenya-kolonie een hoogst
merkwaardige episode in de recente Afri
kaanse geschiedenis. Ze bewijst overdui
delijk. hoe groot in het Zwarte Wereld
deel de macht der oude, heidense bonden
nog is. Een fanatiek en handig organisa
tor kan er enorme onrust door veroor
zaken, omdat de negers immers zo ge
makkelijk te beïnvloeden zijn.
De geheime bond van de Mau Mau
heeft duizenden leden omvat No" in
Januari commandeerde „generaal China"
volgens zijn eigen verklaringen tijdens
het proces, dat tegen hem gevoerd is,
vier duizend weerbare mannen, wier
hoofdkwartier, het gebied van' bijna
twintig duizend vierkante kilometer
rond Mount Kenya was. Onder hem
stonden zeven andere leiders. Slechts
één man was machtiger dan hij, een
zekere Kamathi.
„China" heeft als soldaat bij de En
gelse koloniale troepen gediend en nam
aan de oorlog in Birma deel.Bij zijn
ontslag kreeg hij in zijn zakboekje
de aantekening „voorbeeldig" mee. Hij
zwoer de Mau Mau-eed van trouw in 1951.
Op 15 Januari van dit jaar werd hij ge
wond en gevangen genomen. Tijdens het
proces verklaarde hij zich bereid, zijn
volgelingen aan te manen, de wapens
neer te leggen. Maar zijn daad heeft aan
vankelijk een averechtse uitwerking ge
had.
Dii is een andere Afrikaan dan „generaal China": een trots en rijk
stamhoofd van de Goudkust, waar de negers reeds stemrecht hebben.
(Van onze Utrechtse redacteur)
In April is het twee eeuwen geleden,
dat Baronesse Reede van Renswoude. ge
boren Duyst van Voorhout, die een voor
haar tijd zeer vooruitstrevende vrouw
was en zelf studeerde, bij haar overlijden
een half millioen naliet om bijzonder be
gaafde kinderen uit e*n weeshuis te doen
studeren. Tevens was testamentair be
paald. dat een gebouw gesticht zou wor
den, waarin deze excellerende jongens
tijdens hun opleiding zouden verblijven.
Uit een en ander is voortgevloeid de
Fundatie van de Vrijvrouwe van Rens
woude, die gesticht is te Utrecht, Delft
en Den Haag. In Utrecht heeft de funda
tie haar gebouw verhuurd aan het Stads-
ambachtkinderhuis. een imposant perceel
in Louis XV-stijl aan de Agnietenstraat,
recht tegenover de Lange Nieuwstraat.
Vijftien jaar geleden werd de Regen
tenkamer gerestaureerd, die werkelijk
een juweel is geworden en waar het col-
y®e1.?an regenten eens in het jaar de
iliÜf rvL- Sebruikt van een kostbaar ser-
hhIne Jjf Commande met het wapen
ha?Jt fyyiy van Reede. Boven de tafel
een der nale?arSenkroon' afkomstig uit
van Rusland? V3n de vroe«ere tzaal'
Oorspronkelijk waren het ook niUslni
tend jongens van het Stads-amtachtkin"
derhuis, dat een gemeentelijke instelling
is, daterend van ongeveer 1200, aan wie
de fundatie bijstand verleende. Od het
ogenblik zijn er 20 élèves, zoals de be
schermelingen heten. Velen hebben later
een vooraanstaande plaats in de maat
schappij weten te verwerven en zij be
kleden de meest uiteenlopende beroepen
zoals dominee gouverneur in ons voor
malige Indië, maar de lijst van oud-leer
lingen vermeldt evengoed kunstschilders
en Korlogers. Caland, de schepper van
de Nieuwe Waterweg, was een élève
van de Fundatie in Delft.
Het tweede eeuwfeest van de drie
Stichtingen zal gemeenschappelijk op 26
April a.s. in Utrecht met een herden
kingsvergadering en receptie gevierd
worden.
„Generaal China", zoals hij voor zijn rechters zat, een onaanzienlijke, verschrikte neger. Toch commandeerde
hij enkele maanden te voren nog vierduizend weerbare, uiterst fanatieke Kikoeyoe's
De Maastrichtse rattenvanger, de heer
J. Olischlager, zal Dinsdag 20 April be
ginnen met een grootscheepse rattenver-
deiging in de Belgische gemeente Heers
bij Sint Truiden. In Mei en Juni zal hij
in Frankrijk verschillende verdelgings
acties gaan uitvoeren, nl in de nieuwe fa
brieken van Citroën te Parijs, gelegen op
de rechter Seineoever. In de oude com
plexen van de Citroenfabriek heeft hij
reeds met succes een verdelgingsactie
uitgevoerd.
Voorts heeft de heer Olischlager, die
reeds op de terreinen van de steenkolen
mijn Willem Sophia te Spekholzerheide
schoonmaak onder de ratten hield een
verzoek gekregen van de directie van de
steenkolenmijn Laura en Vereniging te
Eygeishoven.
Hij vertelde, dat het door hem toege
paste vergif langzaamwerkend is. Eerst
na veertien dagen gaan de ratten eraan
dood. Zij drogen uit en worden gemum
mificeerd, zodat de lijken geen besmet
tingsgevaar kunnen opleveren. Het geheim
van zijn succes schrijft hij toe aan het
door hem toegepaste lokmiddel.
(Telefonisch van onze
Brusselse correspondent)
In Belgische politieke kringen verwacht
men dat de koning vandaag een links po
liticus zal verzoeken een regering samen
te stellen. In verband hiermede worden de
namen genoemd van de heren Achille van
Acker en Paul Henry Spaak, die reeds
vroeger ministei-president zijn geweest
Verwacht word. dat. indien een van deze
heren werkelijk bedoelde opdracht zal
krqgen. men naar een socialistisch-liberale
regering gaat.
Dc Parijse studentenwereld is méér dan alleen maar een gemeenschap
van min of meer vrij'gevocliten, soms ietwat roerige jonge mensen: het is
een levende afspiegeling van alles wat er op het ogenblik in de wereld cn
óe geesten leeft en groeit en met elkaar in hotsing is. Nieuwe ideeën vinden
her niet. slechts hartstochtelijke verdedigers (en, natuurlijke, bestrijders)
ze worden als het ware „geleefd". Uit alle landen van de wereld, uit dc
meest uiteenlopende millieu's en heiast met vooroordelen of in schijn
eviyd van oude waarden, komen de studenten naar Parijs om zich daar
voor te bereiden op hun levenstaak en ook om met zichzelf in het reine
e omen over de betekenis en de waarde van het leven. Er is over deze
y?"™°P° lllsc'ne, gistende kleine wereld al heel wat geschreven, maar weinig
iieivan wam uit boven de afschildering van één bepaalde kant van het
s ui cn en even in Parijs, liefst overdadig zwart gekleurd, dus vervalst.
Thans is echter bij de Uitgeverij A J
G. Strengholt te Amsterdam een roman
verschenen, waarin de schrijver H. P.
van den Aardweg de geestelijke en maat-'
schappelijke werkelijkheid van het stu
dentenleven in Parijs treffend heeft weer
gegeven en de sfeer van de botsing der
levensbeschouwingen heeft vastgelegd in
de loop van een boeiend en levendig ver
teld verhaal. Dit boek, „Maagd in Mont-
parnasse" getiteld, verdient om meer dan
één reden de bijzondere aandacht.
Vooropgesteld dient te worden, dat de
figuren in deze roman geen schimmen
zijn, die een schijnleven leiden om wat
de auteur zeggen wilde gestalte te geven.
De mensen, die wij leren kennen, leven
voor ons. Zij hebben hun eigen karakter
trekken, mooie en minder mooie, ze heb
ben hun persoonlijke opvattingen, ver
heven of platvloers hoe dan ook, hun
gedragingen zijn die van een levend
mens en daarom interesseren ze ons ook
in hoge mate.
De_Th°ofdPersoon ls Jantina ten Heuvel,
een Nederlands meisje, dat als gevolg van
S°fe, more;le opvatting van eerbied
l 5 leven haar verloving met een
yff advocaat verbreekt en in Parijs gaat
K?' r ils allerminst benepen en
5 S en z'ï wordt direct door
verschillende Franse studenten geaccep-
■»-teerd, ook al zijn er grote verschillen in
hun levensbeschouwing. Allen gevoelen
zich echter lotgenoten in het grote avon
tuur van mens-te-zijn en dit brengt hen
tot schier eensgezinde hulpvaardigheid en
offerbereidheid, welke verder ook de
diepere gronden hiertoe mogen zijn.
De geestelijke tegenstellingen ontwik
kelt de schrijver vooral door twee jonge
vrouwen tegenover elkaar te plaatsen:
Jantine, het Nederlandse meisje uit
goede familie en niet onbemiddeld, en
Simone, een jonge Parisienne die het,
na een triestige jeugd, door hard wer
ken en na vele ontberingen gebracht
heeft tot arts. Zij werkt in een der grote
ziekenhuizen en wordt daar elke dag
opnieuw geconfronteerd met de groot
ste menselijke ellende en smart. Simone
verwijt Jantine, dat deze „maagdelijk
denkt" (vandaar de titel omdat het
leven in al zijn hardheid haar niet heeft
overspoeld.
Jantine gelooft in God en in het
leven; Simone is atheïste en staat scep
tisch tegenover het leven. Haar levens
beschouwing draagt het merkteken van de
sombere filosofie van Sartre. En hier
raken we de kern van deze roman: de
betekenis van ons leven wordt bepaald
door de houding, die wij innemen tegen
over het lijden. Is het lijden zinloos, zoals
II. P. van den Aardweg
Simone meent dan is het bestaan in-
der-daad nauwelijks de moeite waard.
Heeft het echter een hogere bedoeling,
dan is het offer nooit nutteloos.
Een goede vondst was het, dat de schrij
ver de beide jonge vrouwen tezamen oog
in oog met een hartverscheurend leed
bracht, namelijk het sterven onder bij
zonder dramatische omstandigheden van
José, de Nederlandse vrouw van de stu
dent Frangois Fouvier.
De tragiek nu in Jantine's leven is, dat
juist de man van wie ze houdt, de zanger
Delettre, haar zijn geloof in de zin van
het lijden onder woorden brengt („Wie
maakt uit of een bepaald lijden zinloos
is? Simone? Een mens?") en dat zjj hem
later als het ware aan zjjn woord houdt.
Dit leed mag dan voor Simone „een
chimère, een waandenkbeeld" schijnen
voor Jantine is het een realiteit. „Het
offer wordt me, net als in mijn jeugd,
opgelegd, aangeboden", zegt ze.
Natuurlijk wordt het grote, soms aan
grijpende debat der levensbeschouwingen
niet alleen door Jantine en Simone ge
voerd; rondom deze twee jonge vrouwen
zijn vele andere figuren gegroepeerd, die
er, al levend of pratend, aan deelnemen.
Dit geeft het debat grotere nuanceringen.
Het bijzondere nu van het boek is, dat
het, vol ernstige problemen en denkbeel
den, geen verhandeling in- romanvorm is,
doch een boeiend verhaal, rijk aan ge
beurtenissen, vol afwisseling en levendig
en onderhoudend verteld. Men leest het
in één ruk uit.
Er is het verhaal van de Fouviers, die
onder uiterst kommervolle omstandig
heden leven, maar gelukkig zijn in de
verwachting van een kind. Als er zich
complicaties voordoen, springt Jantine
direct voer haar moedige landgenote in
de bres. Zij haalt er ook Simone bij
geloof en scepsis aan één ziekbed, dat een
afschuwelijk sterfbed zal worden. Maar
ook: één gemeenschappelijke diepe deer
nis en goedheid van mens tot mens.
Deze episode is wel de sterkste uit het
gehele boek, met vaart geschreven, vol
onverwachte neven-intriges, zoals de ver
meende moord op een violist, met wie
Francois 's avonds in een café musiceert
om wat geld te verdienen. Van den Aard
weg weet zijn lezers te betrekken in het
verhaal, omdat het zo door en door mense
lijk en levensecht is.
Ook de politieke sfeer in Parijs, zoals
die was in de dagen dat zich al deze ge
beurtenissen afspelen, geeft de schrijver
weer. Het zou een onvergeeflijke fout zijn
geweest als hij dit niet had gedaan, want
de politieke botsing maakt een niet weg
te denken onderdeel uit van het leven in
Parijse kunstenaars- en studentenkringen.
Het zijn de dagen, waarin het lot van
de Rosenbergs, beschuldigd van atoom-
spionnage en ter dood veroordeeld, de ge
moederen fel deed opzwepen. De commu
nisten stonden direct gereed om de men
selijke kanten van deze zaak op huichel
achtige wijze uit te buiten.
Telkens lezen we, en passant, iets oveV
een betoging of relletje; het gaat meer om
een even aanduiden van de sfeer, dan om
de feiten. Totdat de schrijver, tegen het
einde van zijn verhaal, een uitvoerige be
schrijving inlast van een hartstochtelijk
debat, door kunstenaars over de zaak der
Rosenbergs gevoerd. Dit politieke twist
gesprek, hoe interessant op zich, stoort he
laas het compositorisch evenwicht van de
roman het is vee] te uitvoerig en leidt
de aandacht af van wat bovenal onze aan
dacht heeft. (Tussen haakjes: de bekende
Amerikaanse senator heet McCarthy niet
MacCarthy).
Andere boeiende figuren, zoals madame
Parmay, de eigenaresse van pension Mi-
chelme, en de medische student Claude
moeten verhouding tot Jantine
moeten helaas onbesproken blijven. Hun
fi M°ntParnasse" een roman is
™i.,e'e petten, die zeker de aandacht
verdient. Men zal uit het voorgaande heb
ben begrepen, dat het boek uitsluitend be
stemd is voor volwassenen. R.
DE MEDISCHE missiezusters en haar
lekenhelpsters, hebben in l!:ï3 jzg 797
patiënten verpleegd. Dit bete Kent in ver
gelijking met het voorgaande jaar een
stijging van 100.000 patiënten Moeder
Anna Dengel, M.D., de stichteres en al
gemene overste, van de medische missie
zusters, heeft medegedeeld, dat 165 Ge
diplomeerde zusters o.w dokters
apothekers, verpleegsters, röntgenolo
gen en analysten verspreid over 5 we
relddelen werkzaam zijn. De zusters ver
richtten 12.285 operaties, waarvan 0 17 s
ernstige gevallen, terwijl in haar zieken
huizen 7.360 babies werden geboren
Dat is werk, waarvoor men de 'hoed
kan afnemen. Modern apostolaat van
buitengewone 11marde.
MOEDER DENGEL, die juist is terug
gekeerd van een visitatiereis door India
Pakistan en Zuid-Amerika, verklaarde
voorts, dat de nieuwe staten in het Oos
ten, groeiend belang hechten aan natio
nale en individuele gezondheid en een
overeenkomstige stijging van de levens
standaard, Zij vragen daarom een be
tere voorziening op alle gebied
hZeerJereCht- V6 moeten allemaal om-
~nJ nkT' waar, kan> das hulp bieden. Er
nodig zijnenS n°a heel wat arbeid
Hulde aan Bonifaas
ti/D? EUANGEUSCHE persdienst in
gkdenkdan knd jneldt> dat de 1200ste
gedenkdag van de marteldood van St
dp ril >m J,"ni van dit iaar ook door
tmkil 9 e Kerk i1' Duitsland zal
del h aangegrepen om in talrijke ste
gen erdenJcmSsPiechtigheden te bclcg-
De Evangelische Kerk wil hierdoor
nadruk leggen op het feit, dat zij in volle
Cd??9 1ee\ heeJl 'mn de ChristeWe
traditie. Zij herdenkt de grote missio
naris en bouwer van het kerkelijke
leven, die aan de gehele Christelijke we
reld van Midden-Europa liet aanschijn
gegeven heeft.
Zo mag ik het lioren.
TENGEVOLGE van het steed9 tornen
zkl,ldP^bptl,iTmi9rante'1 in ons diocees
zal de bevolking ni de komende iaren
wtlauTTk' Wij' <le geestelijken zo
wel als de leken zullen daarom in toe-
vnnfh t »t«!e verantwoordelijk zijn
ons land huf l,;elzijn van hen, die
reedl li1 enkomon, zoals wij dat nu
knnL ilU he,n dic hier recds langer
ran w'n™ verklaart ëe aartsbisschop
apinki fl1 111 een schrijven aan zijn
7 aHr als we ons terecht
",en oekommeren, dan zullen wc
7„ r'cen moeten bouwen en er zul-
voldoende priesters moeten komen,
om deze kerken te kunnen bedienen.
Prachtig. Immigranten zijn niet alleen
hulptroepen ter bevordering van de wel
vaart. maar ook mensen met onsterfc-
lyke zielen. Feit no. 1 altijd, maar van
daag met die duizenden emigranten wel
een zaak die ongewone aandacht ver
dient.
MORGEN is het weer Zondag. Pasen.'
Een uitzonderlijke dag om schulden af
te doen op de offerschaal voor de nieu
we kerken. Ge iveet het toch, opruimen
die oude zuurdesem overeenkomstig St.
Paulus' woord in het Epistel. Meezoeken
naar de verrezen Christus gelijk die
Maria's en Salome "it het Evangelie,
Voor de rest schone en blijde
Paasdagen met het fonkelend gelaat van
iemanddie de nieuwe mens heeft aan
getrokken.
