Eet U vandaag vlees
Ons Succes-patroon
van deze week
N0LEUM KROMMENIE
Het geval LEAVENWORTH
3
jmiïm.
mmmm
HOE BESTEL IK MIJN PATKOON?
Wie overlegt, legt liever linoleum F
i ANNA K. GREENS!
ZATERDAG 15 MEI 1954
PAGINA 4
Het euvel van de nasynchronisatie. Toonsfeer belang
rijker dan verstaanbaarheid. - „In de provincie". De
bonbon en liet zilverpapiertje. - Munt slaan uit gemakzucht.
„Welcome the queen Reportage in kroningsstijl.
Errol Flynn en Anna Neagle recipiëren. ,-Hij, die nooit iets
goeds en zij. die nooit iels verkeerds doet". Alastair Sim
en zijn familie. Sir Laurence Olivier en Vivien Leigli als
Pilatus en zijn vrome? Mariene Dietrich laat zich duur
betalen.
Bereid het dan goed
S.E.R.-leden als fHui
sterren
Volgzame acteurs
Hel, bakken van vlees
Het sloven van vlees
Runderlappen
hen bijzondere aanbieding
Linoleum
DOOR
(Van onze filmredacteur.)
De N.V. Haghefilm is, zoals we vorige
week reeds schreven, begonnen met het
nasynchroniseren van films, hetgeen in
flit geval wil zeggen, dat de oorspronke
lijke tekst in het Nederlands wordt nage
sproken door acteurs, die hun best doen
het origineel zoveel mogelijk te henade
ren.
Tot nog toe hebben wc in Nederland
van het euvel der nasynchronisatie wei
nig of geen last gehad, zodat er voor ons
geen aanleiding was, er nader op in te
gaan. Niettemin is er wel degelijk sprake
van een euvel, omdat tegenover de voor-
kende films en veel minder tegen de
nasynchronisatie van middelmatige of
slechte. Aan de sfeer kan in het laatste
geval geen afbreuk worden gedaan, om
dat cr eenvoudig geen sfeer is.
•Waarom dan eigenlijk nasynchroni
seren? Eerlijk gezegd, we weten het niet.
Artistieke overwegingen kunnen hier be
slist niet gelden en commerciële achten
wij zeer twijfelachtig. Hebben we de
uitlatingen van de leiding van Haghefilm
goed begrepen, dan schijnt men er voor
al in de provincie" veel van te ver
wachten. Eigenlijk is dat weinig compli-
Welcome the Queen" geeft een beeld
in kleuren van de geestdriftige ontvangst
in Sydney. Vervolgens werd de thuisreis
van de koningin gefilmd door camera
mannen, die op de voornaamste punten
langs de route Ceylon. Oeganda, Tobroek
(waar de koningin zich aanboord begaf
van de „Brittannia" en haar kinderen
terugzag). Malta en Gibraltar stonden
opgesteld.
Van het ogenblik af, dat de „Brittan
nia" de Britse wateren bereikte tot de
koningin op de Westminster Pier voet op
Engelse bodem zette, werd haar reis in
..kroningsstijl" gefilmd door meer dan
twintig cameramannen van Pathé.
De nieuwe mars van Sir Arthur Bliss
zal voor de film worden gespeeld door
het Royal Philharmonic Orchestra onder
leiding van Muir Mathieson. John Pud-
ney„ een vooraanstaand dichter en schrij
ver, heeft zowel de woorden voor de
mars als het filmcommentaar geschre
ven. dat gesproken wordt door Edward
Ward.
delen betere verstaanbaarheid van de I me„feus jegens die .provincie" want
dialogen, het ontbreken van voettitels, mensen, die met alle'geweld iedere let-
die de aandacht van het beeld afleiden tergreep van een filmdialoog willen ver
staan en die geen genoegen nemen met
ernstige bezwaren bestaan.
De goede film krijgt immers door de
nasynchronisatie een valse toon. De ge
sproken tekst past vaak niet meer bij de
beweging van de lippen of bij de gebaren
op het scherm. De toonaard van de stem
en de wijze van spreken behoren niet
meer tot de persoonlijkheid van de film
acteur. zoals die door de maker van de
film geschikt is bevonden.
Maar zelfs indien al deze tekortkomin
gen worden ondervangen, dan nóg doet
de nasynchronisatie afbreuk aan de film
omdat de indruk van een goede dialoog
veel meer afhangt van de klank, het tim
bre en de intensiteit, kortom van de
toonsfeer, dan van de directe verstaan
baarheid. Alleen als de film zelf een mis
lukking blijkt, met andere woorden wan
neer het beeld alle suggestieve kracht
mist en alles duidelijk moet worden via
een eindeloze dialoog, die door de be
knopte voettitels slechts onvolledig wordt
weergegeven, kan nasynchronisatie zon
der schade worden toegepast.
Tot dezelfde conclusie is men. zij het
welliclrt langs een heel andere gedachten-
gang. ook bij de Haghefilm gekomen. Na
drukkelijk immers wordt van die zijde
verklaard, dat de stemmen van beroemde
acteurs, als bijvoorbeeld Orson Welles,
niet door die van Nederlanders zullen
Worden vervangen.
Het onvermijdelijke gevolg hiervan zal
zijn. dat uitsluitend films van het tweede
plan zullen worden nagesynchroniseerd.
Niet omdat de waarde van een film wordt
bepaald door het optreden van een grote
acteur op zich. maar omdat grote acteurs
gewoonlijk optreden onder leiding van
bekwame regisseurs.
In dit opzicht toont Haghefilm een veel
juister inzicht in dit probleem te hebben
dan ir E. F. W. Trijssenaar. die enkele
jaren geleden in het „Officieel Orgaan
van den Nederlandschen Bioscoop-
Bond" een lans brak voor de nasynchro
nisatie van de films en die daarbij be
wees niet het minste begrip te hebben
van serieuze filmcritiek. toen hij zich
afvroeg, of het misschien mogelijk was.
dat ..wij zoveel onverklaarbaar slechte
critieken krijgen door het niet-verstaan
van het gesprokene"'.
Volgens ir Trijssenaar moest het Ne
derlandse filmbedrijf niet in de fout ver
vallen. middelmatige of zelfs slechte
films te gaan nasynchroniseren. Alleen
werkelijk goed filmwerk kwam z.i. hier
voor in aanmerking. Daarentegen hebben
wij juist heel veel bezwaar tegen het
nasynchroniseren van goede of uitsté-
de samenvattende voettitels, lijken ver
dacht veel op kinderen, die niets anders
willen hebben dan de bonbon met het
zilverpapiertje, omdat ze zich anders
tekortgedaan voelen.
Wie meent, dat onze bezwaren tegen de
nasynchronisatie overdreven zijn, moet
zich maar eens een ogenblik proberen in
te denken, wat voor een indruk films als
„Jeux interdits". „Whisky Galore", Mira-
colo a Milano" en „Roman Holiday" zou
den maken, als er uitsluitend Nederlands
in werd gesproken. Ging de volledige
verstaanbaarheid als criterium van het
succes op, dan zouden de paar Neder
landse woorden, die in ..Roman Holiday"
worden gesproken, het hoogtepunt
deze film moeten zijn!
Veeleer vrezen wij, dat het filmbedrijf
meent hiermee weer eens munt te kun
nen slaan uit de gemakzucht van het
grote bioscooppubliek, dat denkt zich te
kunnen ontspannen zonder zich in te
spannen.
Sir Arthur Bliss heeft een speciale
mars. „Welcome the Queen", gecompo
neerd voor de nieuwe gelijknamige
kleurenfilm, die bij gelegenheid van de
terugkeer van koningin Elizabeth door
Associated British-Pathé wordt vervaar
digd. Het is Sir Arthur's eerste composi
tie op een koninklijk thema sinds zijn
benoeming tot ..Master of the Queen's
Musick".
„Als je één persontvangst ter ere van
een filmster hebt bijgewoond, heb je ze
allemaal bijgewoond", schrijft de Engelse
journaliste Eve Perrick. „Maar ik had er
zon voorgevoel van. dat de receptie ter
ere van het samenspel tussen Anna Neagle
en Errol Flynn anders zou zijn. En ik
bleek gelijk te hebben.
Toen ik arriveerde was de partij al druk
aan de gang zonder dat iets er op wees,
dat die twee elkaar ooit zouden ontmoeten.
In de éne hoek was Ersol verschrikkelijk
druk bezig Flynn-achtig te doen. In de
andere hoek had Miss Neagle het druk
met heel charmant Anna te zijn.
Haar echtgenoot en baas Herbert Wil
cox, die een reusachtige anjer en een nog
grotere glimlach droeg, laveerde tussen de
twee heen en weer, net als een kip, die
pas een bijzonder lekker hapje voor haar
kuiken heeft ontdekt.
„Geweldig, niet?" zei hij. „Hij, die nooit
iets goeds en zij, die nooit iets verkeerds
doet 1"
Ik wisselde enkele beleefdheden met
Miss Neagle en baande me vervolgens een
van i weg naar Errol Flynn. Mr Flynn had ple-
zier. „Seringen in de lente 1", grinnikte
hij. „Niet te gelóven". Toen ontdekte hij
mij en kwam in actie. „Niet te geloven",
herhaalde hij, maar nu zacht fluisterend
en diep in mijn ogen kijkend. (De zijne,
dit tussen haakjes dames, zijn een moei
lijk te omschrijven tint bruin).
Mr Flynn boog zich over mijn hand,
kuste die en streek met een vinger van
zijn vrije hand langs mijn halssnoer.
„Foefje, dat ik in Italië heb geleerd",
legde hij uit. „Als je de hand van een
dame kust. moet je tegelijk haar juwelen
prijzen".
„Maak je niet druk", zei ik. „Het is
maar glas"
Alastair Sim („Hue and cry", „The Hap
piest days of your life", „Laughter in Pa-
en Errol Flynn gaan samen in een fill 1 optreden.
Mariene Dietrich speelt onder regie
van Orson W elles tegen een ïnillioen
Franse francs per dag
radise", „Scrooge" en „Innocents in Pa
ris"), die op het ogenblik in Majorca
filmt, heeft zijn hele familie bij zich zijn
vrouw, zijn dochter Meredith (13 jaar) en
George Cole en zijn vrouw. Want George
Cole, thans een succesvolle filmkomiek,
maakt, een integrerend onderdeel uit van
de Sim-famiiie. Het begon, toen Cole tij
dens de oorlog ten huize van de Sims ar
riveerde ais evacué. En toen hij van het
jaar trouwde, werd de familie Sim een
voudigweg met een lid uitgebreid.
Mrs. Clara Boothe-Luce is niet alleen
ambassadrice van de Verenigde Staten in
Rome, maar ook een talentvol schrijfster.
Haar st.uk „The Women" heeft op het to
neel en op het. witte doek groot succes
gehad. Onlangs is zij gereed gekomen met
het scenario voor een nieuwe film, geti
teld „De Vrouw van Pontius Piiatus".
Voor het spelen van de twee voornaamste
rollen, die van Pilatus en zijn vrouw, heeft
men reeds contact opgenomen met Sir
Laurence Olivier en Vivien Leigh. Het
beroemde echtpaar heeft geen nee gezegd,
wat op zich reeds een groot succes is.
Vivien Leigh mag achteraf wel blij zijn,
dat ze wegens ziekte haar werk aan de
film „Elephant Walk" moest staken. Want
_noch haar opvolgster, Elizabeth Taylor,
noch de film hebben bij de première ge
nade gevonden in de ogen van de New-
Yorkse critici.
„Miss Taylor", schrijft de „New-York
Times", „is gemelijk en zelfgenoegzaam,
Dana Andrews gezwollen en Peter Finch
alieen maar slecht".
En de „Herald Tribune" zegt van de
film „Een routine-filmdagdroom over het
leven in exotische landen".
Marlène Dietrich is in Barcelona aan
gekomen om zich bij Orson Welles te
voegen, die haar de rol van Sophie
Radsweill in zijn falm „Arkadin" heeft
aangeboden. Voor haar werk in „Arka-
din" ontvangt Marlène een millioen
Franse francs per dag.
Daarna reist ze naar Parijs om, met
het Lido als natuurlijk decor, op te tre
den in de politiefilm, die in de variété
wereld speelt. Voor deze speciale gele
genheid heeft zij haar prijs verlaagd en
zal zij genoegen nemen met „slechts"
730.000 francs per dag. Het scenario voor
de film. die nog geen titel heeft, is ge
schreven door Jacques Rémy, de schrij
ver van de volgende productie van Clou
zot „La Mer et ie Ciel".
Bovendien heeft Marlène er in toege
stemd om gedurende drie weken in
Londen te gaan zingen voor de somma
van circa 100.000 per week.
(Van onze Haagse redactie)
De leden van de S.E.R. zijn gistermorgen
in Den Haag als filmacteurs opgetreden.
Ditmaal werd niet gediscussieerd onder
leiding van prof. De Vries, doch onder
de regie van Ytzen Brusse, die bezig is
een film samen te stellen over het leven
in de NATO-landen. De S.E.R.-leden ble
ken volgzame acteurs te zijn. want. toen
zij op verzoek van de regisseur redevoe
ringen hielden, braken zij op diens eerste
teken hun betoog onmiddellijk af. Zelfs
bleef men na afloop van de „echte" ver
gadering nog een half uurtje bijeen om de
cineast gelegenheid te geven de opnamen
te voltooien.
Een vleesgerecht komt tegenwoordig bij
de meesten niet zo vaak op tafel. Hel is
daarom zaak de keren, dat cr vlees voor
de warme maaltijd wordt gegeven, aan de
bereiding de uiterste zorg en vooral ook de
benodigde tijd te geven. Of u nu duur, dan
wel goedkoop vlees neemt, het kan altijd
smakelijk zijn.
De meest gebruikelijke bereidingswijzen
zijn bakken en stoven.
Met bakken bedoelen we hier het be
reiden van vlees in een betrekkelijk kleine
hoeveelheid vet en zonder bijvoeging van
water.
Met stoven bedoelen we het bruin bak
ken in vet en daarna gaar maken in de jus.
De malsheid van het vlees bepaaltde be
reidingswijze. Zo zullen taaie vleessoor
ten, zoals de veel gebruikte spieren van
schouder en borst slechts door lang ver
warmen. door stoven of koken gaar en
zacht worden, terwijl biefstuk en gepa
neerde oesters alleen tot hun recht komen
wanneer zij gebakken worden.
Bakken is dus vooral geschikt voor mals
vlees;
1. biefstuk, oesters, carbonaden en
malse lappen van de achterbout;
2. gemalen vlees: gehakt, saucijsjes,
rolpens:
3. lever.
Stoven wordt toegepast op vlees, dat een
verhitting van langer dan een half uur
behoeft om goed zacht en smakelijk te
worden, dus minder malse lappen. Ove
rigens stoven we malse stukken ook wel
eens. n.l. wanneer er geen croquant
korstje verlangd wordt.
Bij het bakken komt het er op aan, de
buitenste vleeslaag vlug dicht te schroeien
in heet vet. Hierdoor voorkomt men ver
lies van sap en werkt men het bruin wor
den in de hand.
Zorg dat de boter, margarine, olie of vet
goed heet is. Boter en margarine zijn heet
genoeg wanneer het schuim begint weg te
trekken.
Wentel het vlees eerst aan beide zijden
door het vet, bak het daarna aan weerzij
den bruin. Moet veel vlees gebakken
worden, laat het vet dan sleeds op tem
peraturen komen, alvorens een nieuwe
portie vlees bruin te bakken.
Bak vlees met een korte bereidingstijd
(b.v. runderbiefstuk) op een fel vuur,
vlees met een langere bereidingstijd (b.v.
kalfs. lams- en varkensvlees) op een malig
vuur.
Dreigt het vet te donker te worden, voeg
dan nieuw vet toe of een klein scheutje
water. Temper zo nodig de warmte.
Baktijd (afhankelijk van de dikte en de
malsheid van de stukken):
Biefstuk (runder-, kalf3, varkens-, paar
de-) Lever 5 a 10 minuten.
Oesters (kalfs-, varkens-); Carbonaden,
coteletten (kalfs-, varkens-); Baklappen
(runder-, paarde-); Andere malse lapjes 10
a 25 minuten.
Gehakt, saucijsjes, rolpens 20 a 30 min.
Hierbij komt het. er op aan dat het
vlees eerst mooi bruin gebakken wordt,
voor er water bij de jus wordt gevoegd en
dat het vlees langzaam gaar wordt ge
stoofd in een goed gesloten pan.
Wentel het vlees aan alle kanten door
't vet, de boter of de margarine en bak
het daarna vlug bruin.
Voeg v/at water loe, los hierin de bruine
vleesdeeltjes op die aan de pankanlen
en -bodem vastkleven. Breng de jus lang
zaam aan de kook. Voeg zo nodig meer
water toe.
Zorg dat de jus niet hard kookt.
Neem de stooftijd liever te lang dan te
kort. Laat u hierin leiden door de mals
heid van het vlees.
Stooftijd.
Carbonaden, malse kalfs-, lams- of var
kenslappen 20 u 30 minuten.
Runderrollet.je«, blinde vinken, kalfs-,
varkenspoulet. minder malse kalfs— var
kenslappen, runderriblappen, staartstuk
V* a 1 uur.
Doorregen lappen (runder-, paarde-,
lams-, schapen-) lamsbout, runder-, scha-
penpoulet 2 a 3 uur.
300 g runderlappen, 80 g ('n derde pakje)
boter, margarine of vet of half vet, half
boter of margarine, een uitje, zout. twee
eetlepels azijn, laurierblad.
Het vlees inwrijven met ongeveer een
halve eetlepel zout. Het vet neet laten
worden. De lappen er door wentelen en
daarna aan beide kanten bruin bakken.
Op het laatst gesnipperde ui meebakken.
Een weinig water toevoegen en de bruine
vleesdeeltjes die aan de pan kleven erin
oplossen. Bij kleine scheutjes tegelijk meer
water en de azijn en het laurierblad toe
voegen. De jus tegen de kook aan brengen,
de warmte temperen en het vlees gaar sto
ven in 2 a 3 uur. De jus op smaak af
maken. Voor het opdienen het laurier
blad verwijderen.
Oil svizoen is toch zeker marine
blauw met witte garnering rle grote
mode. Bij dit model is de ronde pas
volgens de tekening geborduurd,
doelt voor de dames die bet een
voudiger willen maken, is bet ge
garneerd met kleine witte motiefjes
of applicatie, een prachtige* gar
nering.
Dit patroon kost met inbegrip van
applicatie slechts 1.
Dit is een bijzondere aanbieding.
De rok is geheel klokkend. Wij
kunnen liet geheel nog aardiger
maken, door er twee witte knopen,
een wit ceintuurtje en een wille
ketting om de bals er bij te dragen.
Dit alles maakt bet tot ccn prachtig
geheel. Het patroon is verkrijgbaar
in maat 38. 42, 44, 46, 48 a l.'kl,
doch zonder garnering 0,85.
C 800
Plak san de adreszijde van een onefkaart naast en bulten het frankeerzegel
het verschuldigde oedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
AIELIER CROON BEATRIJSSTRAAT i. ROTTERDAM
Vermeld aan de andere rijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummei van net gewenste model.
Plak nooit meer dan f 1-— aan postzegels op een kaart, wat meer geplakt
wordt is waardeloos
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Patronen worden niet geruild
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd.
Een prachtige vloerbedek
king, in meer dan honderd
kleuren en dessins
Linoleum
is practisch
onverslijtbaar;
met kleuren
door en door
U hoeft er haan niet! aan te
doen. Een droge doek ts meestal
voldoende en nu en dan een
vleugje Linoleum-was Krom
menie. Dat is alles!
Vtlkomen
massief.
is 2 meter treed
Prijzen vanaf
6,4.5 per
vierkante meter
Linole 11
vanaf f. 3,95
<8
o
Ik bedoelde er niets kwaads mee,
vervolgde Mary. Beoordeel mij toch
niet verkeerd.
O neen, neen.
Niemand zou in mijn plaats anders
hebben geantwoord. Toen kwam de man,
die Eleonora gevolgd was, weer terug en
maakte een eind aan ons onderhoud. Hij
bleef op de drempel staan en zei:
Mijnheer Gryce, een ogenblikje als
het u belieft.
De detective haastte zich niet, aan dez'e
uitnodiging gevolg te geven. Integendeel,
hij liep naar de andere kant van het ver
trek, nam het deksel van een inktpot die
daar stond, mompelde er enige onver-
staande woorden in en deed het deksel er
weer op. Toen hij dit gedaan had, ging hij
naar zijn ondergeschikte toe en vroeg
hem:
Ja. wat is er?
De man haalde zijn schouders op en
nam zijn chef mee in de gang.
Het geluid van hun stemmen drong
slechts verward tot mij door en daar ik
alleen maar hun ruggen kon zien, wendde
ik mij weer tot Mary. Zij was bleek, maar
kalm.
Komt hij van Eleonora?
Ik weet het niet, juffrouw Leaven
worth. antwoordde ik. Gelooft u dat uw
nicht iets in haar bezit heeft, dat zij wil
verbergen?
U denkt dus, dat zij iets wil verber
gen?
Dat zeg ik niet, maar men heeft zo
vaak over een papier gesproken....
Men zal bij Eleonora geen papier of
iets anders vinden, dat verdacht is. on
derbrak zij mij. Bovendien bestaat er
geen papier, dat belangrijk genoeg is om
het te willen verbergen. Ik kan het we
ten, ik was immers de vertrouwelinge
van mijn oom.
Ja, dat is ZO. maar zou uw nicht wer
kelijk niets geweten hebben?
Neen. mijnheer Raymond, zei zij
koel, Wij leiden een zeer ordelijk en een
voudig leven. Ik begrijp niet, waarom zij
zich zo'n moeite geven. Een misdadiger
heeft mijn oom waarschijnlijk gedood.
Er kan hes en dief zijn binnengedron
gen, al we- -ü niets vermist. En dan die
gesloten en en ramen; u neemt nu
I maar onvoorwaardelijk de getuigenis aan
van een domme Ier, een knecht. Ik voor
mij hecht er geen waarde aan; ik geloof,
dat de moordenaar behoort tot de een of
i andere misdadigersbende. Als u deze me-
I ning niet deelt, tracht dan tenminste een
logische oplossing te vinden, zo niet voor
de eer van de familie, dan toch voor mij.
Bij deze woorden keek Mary mij met
betoverende blik aan. Gryce wendde zich
plotseling tot ons en zei:
Mijnheer Raymond, wilt u eens even
hier komen?
Blij dat ik aan dez'e pijnlijke situatie
kon ontsnappen, snelde ik naar hem toe
vroeg:
Is er iels gebeurd?
Wij willen een derde in ons vertrou
wen nemen. O! Neem mij niet kwalijk,
mag ik u mijnheer Fobbs even voorstel
len?
Ik groette Fobbs, die zich blijkbaar niet
°P zijn gemak voelde. Hoewel ik zeer
graag wilde weten, wat voor nieuws er
was, verwijderde ik mij toch instinctma
tig van de man, die ik als een spion be
schouwde.
Ik behoef u geen geheimhouding op
te leggen, nietwaar? vroeg Gryce.
Neen.
Prachtig. Fobbs wil je ons vertellen
wat je weet?
Fobb's houding wijzigde zich als bij
toverslag. Hij nam een gewichtig air aan,
legde zijn uitgestrekte hand op het hart
en begon als volgt:
Ik was door mijnheer Gryce aange
wezen om juffrouw Eleonora in het oog
te houden en ik verliet gelijk met haar
dit vertrek. Ik volgde haar naar haar ka
mer. Toen ik daar was....
Een ogenblik, zei Gryce, waar is
daar?
Op haar kamer.
En waar is die?
Boven bij de trap.
Dat is haar kamer niet, maar ga
voort.
Is dat haar kamer niet? zei hij en
sloeg zich op de knie. Dan is zij daar
alleen binnengegaan, omdat er vuur
brandde,
Omdat er vuur brandde? herhaalde
ik verbaasd,
Wacht maar even mijnheer, het zal
u.dadelijk wel duidelijk worden. Ik volg
de haar dus en ofschoon ik vlak bij haar
was, scheen zij mijn tegenwoordigheid
niet op te merken. Pas toen zij de deur
van de kamer bereikte, merkte zij, dat
iemand haar volgde. Zij keek mij aan met
oen blik van gekwetste waardigheid, die
ogenblikkelijk verdween en plaats maakte
voor een uitdrukking van geduldige
berusting: zij betrad het vertrek en liet
de deur open staan. De enige manier om
haar niet uit het oog te verliezen was,
ook binnen te gaan, wat ik dan ook deed.
Ik wilde op een stoel in een hoek van de
kamer gaan zitten. Zij keek mij even aan
en liep op en neer door de kamer, met
afgemeten pas. Plotseling stond zij stil en
stamelde: Een glas Water, een glas water.
Gauw, ik val weer flauw! Op tafel, daar in
de hoek! Om bij het water te komen, dat
op een tafel in een uitbouw van de kamer
stond, moest ik mij achter een hoge kast
begeven, die haar aan mijn blik onttrok
en daarom aarzelde ik even. Zij keek mij
aan en ik geloof, mijnheer, dat niemand
weestand zou hebben geboden aan haar
smekende blik. Een ogenblik verdween ik
dus achter de kast en dit was genoeg voor
haar. want toen ik terug kwam met het
glas water, lag zij geknield voor de haard
en verborg iets in haar japon. Ik keek
haar oplettend aan, terwijl ik haar het
glas water gal; z'ij staarde strak in het
vuur. Toen nam zij een slokje water en
gaf mij het glas terug. Even later spreidde
zij haar handen boven het vuur en mom-
példe: O! ik heb het koud.ik heb het
zo koud! Werkelijk, ik dacht dat. zij ver
stijfd was van de kou. In ieder geval wa
ren die rillingen niet gesimuleerd. Er
smeulde wat hout in de haard. Maar toen
zij haar hand in haar japon stak, rook ik
lont. Ik trad nader, probeerde over haar
schouder te kijken en bemerkte, dat zij
iets in het vuur wierp, dat met een me
taalklank neerviel. Ik trad nader, maar
juffrouw Leavenworth nam de kolenem
mer en stortte de inhoud win de haard,
Vuur! Ik wil vuur hebben! riep zij Dat
zult u op deze manier niet krijgen, ant
woordde ik. En toen ik de kolen er één
voor één had uitgehaald, ontdekte ik....
Wat? vroegen Gryce en ik buiten
mate geïnteresseerd.
Dit, antwoordde Fobbs en hij toonde
ons een sleutel met een gebroken ring.
TIENDE HOOFDSTUK
Gryce krijgt een nieuwe aansporing
Dit was een verschrikkelijke ontdek
king. Dus toch! Eleonora. de séhone. aan
biddelijke Eleonora, had.... fk durfde
zelfs bij mijzelf mijn zin niet beëindigen.
Dit schijnt u te verrassen, zei Gryce
tegen mij, terwijl hjj naar de sleutel staar
de. „Mij niet. Een vrouw beeft niet en
valt niet flauw zonder reden; vooral een
vrouw zoals juffrouw Eleonora.
Een vrouw, die tot zulk een misdaad
in staat is, weerlegde ik, heeft zich ge
noeg in bedwang om niet te beven, of
flauw te vallen. Laat mij die sleutel eens
zien.
De detective overhandigde hem mij
zeer bereidwillig. Hij zei: Dit is inderdaad
de sleutel, die wij zochten; vergissen is
uitgesloten,
Ik gaf hem het voorwerp terug en hield
vol:
Als juffrouw Eleonore beweert, dat
zij onschuldig is, geloof ik haar.
U stelt een groot vertrouwen in
vrouwen, spotte Gryce. Ik hoop. dat zij
u niet teleur zullen stellen. Fobbs. wil je
juffrouw Leavenworth vragen of zij be
neden wil komen? Maak haar niet aan
het schrikken, vraag alleen maar of zij
beneden komt.
Toen wij alleen waren, maakte ik aan
stalten om weer naar Mary terug te ke
ren. Gryce weerhield mij echter en zei:
U moet dit onderhoud bijwonen, dat
is beter. Zij zal wel gauw komen.
Ik wist niet wat ik doen moest, de ge
dachte aan Eleonore hield mij echter te
rug. Ik verzocht Gryce om even op mij te
wachten en ging mij bij Mary veront
schuldigen.
Is er iets gebeurd? vroeg zij zeer on
gerust..
Niets om u ongerust over te maken.
Mijn gezicht was blijkbaar in tegen
spraak met mijn woorden, want zij drong
aan:
Er is iets gebeurd.
Uw nicht komt naar beneden.
Hier! riep zij vol angst.
Neen, in het grote salon.
Ik begrijp er niets van. Alles is ver
schrikkelijk en niemand vertelt mij ooit
iets.
JuIIrouw Leavenworth, ik bid God,
dat men u niets te vertellen zal hebben,
i Trouwens, uw vertrouwen in uw nicht
I stelt mij gerust. Vat moed en wees er
zeker van, dat ik u alles zal mededelen,
wat de moeite waard is.
Na deze bemoedigende woorden ver-
liet ik haar en ging terug naar Gryce.
Nauwelijks waren wij in het salon of
Eleonore verscheen. Minder zeker van
zichzelf dan een uur geleden, maar nog
steeds trots kwam zij naar ons toe, tot
dat haar ogen de mijne ontmoetten; toen
boog zij heel vriendelijk en zei tot
Gryce:
U heeft mij laten verzoeken om hier
te komen, door iemand, die, naar ik ver
onderstel, in uw dienst is.
Juffrouw Leavenworth, antwoordde
de detective en keek met vaderlijke
belangstelling naar de deurknop, het
spijt mij dat ik u moet lastig' vallen, maar
ik moet u iets vragen,
Omtrent die steutcl, viel zij hem in
de rede. die deze man mij in het vuur
heeft zien werpen?
Ja.
Ik weiger, mij daarover uit te laten.
Alleen beken ik dat ik die sleutel bij mij
had en dat ik hem in de haard heb wil
len verbergen.
Maar
Neem mij niet kwalijk, mijn beslis
sing is onherroepelijk, daar is niets aan te
doen.
Vervolgens verliet zij. na even in mijn
richting te hebben gekeken, langzaam
het vertrek. Een ogenblik stond Gryce
haar met grote belangstelling na te kij
ken, dan boog hij bijna tot aan de grond
en volgde haar snel naar buiten. Ik was
nauwelijks bekomen van mijn verba
zing, veroorzaakt door dit zonderling
gedrag, toen ik een haastige stap in
de gang hoorde. Mary kwam binnen en
vroeg gejaagd:
Wat was er, wat zei Eleonore?
Helaas, zij heeft niets gezegd. Dat is
nu juist het ongeluk! Uw nicht is ten
j opzichte van sommige onderwerpen zeer
terughoudend. Zij moest begrijpen, dat
wanneer zij zo doorgaat, zij
Zij wat?
Onmiskenbaar klonk uit deze vraag
ongerustheid.
Zij zich aan allerlei mogelijkheden
bloot stelt.
Mary keek mij met verschrikte ogen
aan, liet zich cp een stoel zakken en ver-
i borg haar gezicht in de handen.
Beste juffrouw Leavenworth, zei ik
om haar te troosten. U moet niet zo wan
hopen. Het ziet er somber uit, maar er
is nog niets verloren. Uw nicht zal wel
naar rede luisteren en verklaren
Mary luisterde niet naar mij. maar
sprong op, ging in een bijna beangsti
gende houding voor mij staan en riep
uit:
In mijn plaats zouden vele vrou
wen gek worden! Gek, ja gek!
Mijn verbazing nam steeds meer toe.
Ik meende te begrijpen wat haar hin
derde. Overtuigd, dat zij ons het bewijs
had geleverd voor de schuld van haar
nicht, vreesde zij, dat het ongeluk, dat
Eleonore boven het hoofd hing, haar
werk was. Zij was verdiept in haar
eigen gedachten en schonk geen aandacht
aan mij. Ik was blij. dat ik mij niet
meer met haar moest bezighouden en
wilde mij juist verwijderen, toen zij
het hoofd oprichtte.
Het spijt mij heel erg, dat ik u
moet verlaten, zonder u te hebben kun
nen troosten, zei ik. Ik vraag niet anders
dan u te mogen helpen. Kan ik iemand
naar u toe sturen? Een familielid of een
vriendin? Het is zeer droevig om u op
zo'n moment in dit huis alleen te moeten
laten.
U gelooft toch niet, dat ik hier wil
blijven! Ik zou het niet overleven. Hier
blijven, vannacht!
Zij rilde over heel haar lichaam.
Dat hoeft ook niet, antwoordde eeri
stem achter ons.
Ik uitte een kreet van verrassing;
Gryce zat vlak achter ons in een leun
stoel, met een hand in zijn zak en
de andere op de leuning van de stoel.
Hij glimlachte tegen ons, alsof hij ons
vergiffenis vroeg voor zijn lussen komst.
Men zal overal voor zorgen, zei hij.
gaat u gerust weg.
Ik verwachtte, dat Maiy de tussen
komst van de detective met goed zou
opnemen, maar het scheen haar integen
deel genoegen te doen, toen zij hem*
bemerkte. Zij nam mn terzijde en vroeg*
Gelooft u, dat die Gryce een be
kwaam man is?
Hij gaat er wel voor door. Hij be
zit het volkomen vertrouwen van zijn
chefs.
Zij liep op Gryce toe, ging voor hem
staan en begon op smeltende toon:
Mijnheer, ik heb gehoord, dat u zeer
bekwaam bént. dal de meest onzekere
aanwijzingen, u tot de ontdekking van de
schuldigen leiden en dat niets aan uw
doorzicht ontsnapt. Als dat zo is, heb
dan medelijeden met twee wezen, die
plotseling beroofd zijn van hun steun,
gébruik uw welbekende bekwaamheid om
de moordenaar te ontmaskeren. Het zou
ongerijmd zijn te willen verbergen, dat
de verklaring van mijn nicht verden
kingen tegen haar heeft gewekt; maar
ik verklaar u, dat Ik geloof, dat zij even
onschuldig is als ik. Met zo te spreken
heb ik maar één doel, en dat is. de ge
rechtigheid op het juiste spoor te
brengen.
Haar houding was zo roerend dat
Gryce moeite had om zijn emotie te be
dwingen, en toch had hij vanaf het ogen
blik dat Mary naar hem toe was geko
men, aan één stuk door naar de theepot
gekeken.
U moet de schuldige vinden, u
kunt het, vervolgde zij. Hanah is ver
dwenen. heeft er blijkbaar iets mee te
maken. Zoek haar, beweeg hemel en
aarde. Ik stel mijn gehele vermogen
tot uw beschikking. Voor de aanhou
ding van de misdadiger beloof ik u een
prachtige beloning.
Gryce stond langzaam op en zei:
Juffrouw Leavenworth, ik had uw
aansporing niet nodig om mijn ijver te
prikkelen, mijn eerzucht is voldoende,
maar nu u mij in vertrouwen hebt. wij
len nemen, wil ik u niet verhelen, dat
deze zaak mij een buitengewone belang
stelling inboezemt. Alles wat. een mens
kan doen, zal ik proberen en als van
daag over een maand Ebenezer Gryce
zijn beloning niet kornt halen, is hij
de oude niet meer.
Enige minuten later verliet ik het
huis in gezelschap van Mary Leaven
worth. Ik begeleidde haar naar een van
haar vriendinnen. Mrs Gilbert waar zij
een toevlucht wilde zoeken, .oen het
rijtuig, dat Gryce voor ons besteld had,
wegreed, wierp Mary een blik vol spijt
achter ziéh: het leek wel of zij zich
schaamde, dat "J haar nicht zo in de
i steek liet. Dadelijk daarop keek zij ang-
1 stig om zich Heen. als iemand die bang
is onverwachts een zeker persoon te
zullen tegenkomen; zij beefde wanneer
een vöorbijbanger bleef staan. Zij scheen
pas wee',.,veiLlcht adem te halen, toen
wij de Fith Avenue verlieten en de
'hfeden. Zij werd toen kal-
ruui,t^-Vriie" mi-i om potlood en papier,
b „„i u i n haar helpen en haastig
krabbelde zij een paar regels.
zou dit graag ogenblikkelijk wil
len verzenden. Wilt u het rijtuig even
laten stilhouden?
Zij vroeg nog een postzegel en sloot
daar mee het dubbel gevouwen papier,
dat ik uit mijn zakboekje had gescheurd.
Het is wel een vreemde brief, ging
zij voort en toonde mij cle kant waar
geen adres op stond.
Waarom wacht u dan ook niet, tot u
bij uw vriendin bent? antwoordde ik.
Omdat ik haast heb. Daar is een
brievenbus, wilt u de koetsier laten stop
pen?
Wil ik het even voor u doen? vroeg J
ik en stak mijn hand uit.
Maar zij schudde het hoofd, opende
het portier en sprong op het trottoir, j
Voordat zij het briefje in de bus deed.
keek zij schichtig om zich heen. Toen dit j
voorbij was, scheen zij aanzienlijk opge
lucht en toen ik enige minuien later af-
scheid van haar nam, zag zij er bijna op- i
gewekt uit.
Ik zal u niet verhelen, dat ik de hele
avond theorieën zat op te bouwen, die
er alle op gericht waren, Eleonore vrij
te pleiten. Ik nam een stuk papier en
somde als volgt de voornaamste aan
wijzingen op, die tegen haar zouden
kunnen pleiten:
ongenoegen met haar oom en
de duidelijke breuk die tussen hen ge
komen was, zoals Harwell had vast
gesteld.
2. De geheimzinnige verdwijning van
een der dienstmeisjes.
3. De verschrikkelijke beschuldiging
van haar nicht, toevallig gehoord door
Gryce en mij.
4. De dubbelzinnige antwoordden om
trent haar zakdoek die, bevlekt met
revolvervuil, op de laats der misdaad was
gevonden.
5. De beschuldiging, een papier van
mijnheer Leavenworth's schrijftafel te
hebben genomen, terwijl men het lijk
vervoerde, en haar weigering zich daar
over uit te laten.
6. De sleutel van de studeerkamer
die in haar bezit was.
Het is een bezwarend geheel, dacht ik
bij mijzelf, toen ik deze zes punten be
keek. Maar tegelijkertijd schreef ik op de
mdere helft van het papier de volgende
verzachtende opmerkingen:
Ongenoegen tussen familieleden komt
vaak voor; zelden vloeit er een misdaad
Uit voort.
De verdwijning van Hannah be
wijst niets tegen Eleonore.
haai nfehp6^1!1?'8"18. van Mary te*en
,,n7 klinkt weliswaar overtuigend
vm-t-i Lletzs-Hde is het geval met haar
I 9'Uaring voor de coroner, dat zij de
lader niet kent. Zeker, de beschuldiging
I is spontaan geuit, maar Mary kan dat
j ook in de opwinding van het ogenblik
hebben gedaan, zonder de gevolgen
te overzien of de feiten waarop zij be
rust na te gaan.
4. 5. Het is lang niet vreemd, dat on-
schuldigen, onder invloed van vrees, zich
zelf tegenspreken wat betreft dingen,
die bezwarend voor hen schijnen.
6. De sleutel! Wat was daar van te
zeggen? Niets. De sleutel was gevonden
in het bezit van Eleonore, die geen uit
leg wilde geven; dit wekte verdenkin
gen tegen het meisje, die zelfs ik niet
opzij kon schuiven, hoe graag ik dat ook
wilde.
Toen ik zo ver gekomen was, stak ik
het papier in mijn zak en nam de Eve
ning Express. Dadelijk viel mij het vol
gende bericht op:
AFSCHUWELIJKE MOORD
Leavenworth, de bekende millionnair,
thuis vermoord gevonden.
Geen spoor van de dader.
Er viel een pak van mijn hart: haar
naam werd zelis niet genoemd! Maar wat
zou er morgen gebeuren? Zij is onschul-
herhaalde ik onophoudelijk bij mij
zelf, dat kan niet anders! Maar wat voor
beu'ijzen had ik? Niets dan haar bekoor
lijk gezicht. Ontmoedigd wierp ik de krant
weg en ging naar beneden, in de hoop
een telegram van mijnheer Veeley te vin
den. Beneden kwam ik de besteller te»
gen, ik griste hem het telegram uit
hand en maakte het direct open.
was afgezonden door de directeur
het hotel waar mijnheer Veeley
geerde. Dit was de inhoud:
de
Het
van
lo-
(Wordt vervolgd).
