W.-Europa en de internationale
machtsverschuivingen
Ook -
- nieuw
flauw straaltje
licht over Korea
Willem J. R. Dreesmann j
Halfwas-politici laten zich de
kaas niet van het hrood eten
Maar oplossing nog lang niet
in zicht
LEONARD HUIZINGA ALS
TONEELSCHRIJVER
Economische toestand is zeer
gunstig
R.K. EHBO herdacht het eerste
lustrum
A. E. de Schrijver: „Europese afzon-
ring historische onmogelijkheid
Jongeren-Organisatie K. V.P.
De Geneefse con ferentie
Jongerenparlement in Eerste Kamer
dag
„Na zonneschijn komt regen" bij de
Haagsche Comedie
Stadion vol communi
cerende kinderen
Eéri jaar actie: opbrengst twee millioen
MAANDAG 24 MEI 195a
PAGINA 3
Te weinig gedaan
Meer gevel dan gebouw
CHRISTUSBEELD
OPGEGRAVEN TE LONDEN
Lustrumcongres van het verzet
Motie over Bevrijdings-
BURGEMEESTER VAN
OOSTVOORNE GAAT HEEN
Vette kluif
Zijn woning verblijfplaats
van Kardinaal-Legaat
Critieke fase voor lndo-China
BIJ EXAMENS
Amerikaanse minister van handel
Unieke plechtigheid in
Nijmegen
Edens reis naar Londen
OUD-WETH. H. A. BEKKER
VAN UTRECHT OVER
LEDEN
Dc Partijraad van dc Jongerenorgani
satie in dc Katholieke Volkspartij heeft
Zaterdag 22 Mei in het gebouw van
Kunsten en Wetenschappen te Utrecht
een vergadering gehouden. Tijdens dc
vergaderingv.l.n.r. dr L. A. H. Albe-
ring, drs Celestin Cosijn. voorzitter van
de Jongerenraad in de K.V.P., de heer
De Schrijverminister van Staat van
België en mr H. W. van Doorn, voor
zitter van de K.V.P. in een
(Van onze Utrechtse redacteur)
Voor een gedurfd project als de Europese Beweging is het élan van de
jongeren onmisbaar en er zijn tekenen, dat aan de politieke Jongeren
organisaties in bet Verenigd Europa een aparte plaats zal worden inge
ruimd. In tegenstelling op bet binnenlands terrein, waar bun niet zo'n
breed deel is overgelaten, meende drs C. Cosijn, voorzitter van de Jonge
ren Organisatie der K.V.P.toen bij Zaterdagmiddag te Utrecht de bijzon
dere Jongerenraadsvergadering opende, waar de Belgische minister van
Staat en president van de Nouvelles Equipes Internationales, Z.Exc. De
Schijver, een beschouwing hield over de positie van West-Europa ten
aanzien van de internationale machtsverschuivingen.
Het zou een praatje aan de baard worden, maar te voren werd deze
Voordracht, gezien de spreker, van dusdanige importantie geacht, dat ook
de partijvoorzitter, mr H. W. van Doorn en enige andere leden van het
Partijbestuur aanwezig waren. Het is ook een diep doorwrochte rede ge-
Worden, waarin een uitstekend en duidelijk overzicht van de ontwikke-
ling in' Europa gegeven werd. beginnend met de jaren vóór de eerste
wereldoorlog, terwijl de heer De Schrijver er tussendoor tal van sail
lante opmerkingen maakte, getuigend van een eigen scherpe visie.
Daagse tevoren hadden de heer De
Schrijver optimistische berichten bereikt
over de deelneming van Frankrijk aan de
Europese Defensiegemeenschap en indien
het niet lukt Frankrijk tot ratificatie over
te halen, meent hij, dat weer een beroep
gedaan moet worden op intercontinentale
betrekkingen, om de Nato-organisatie te
versterken.
Europa kende in die jaren bepaalde
wereldmachten, terwyl de Verenigde
Staten van Amerika toen geheel buiten de
Europese sfeer stonden. Er ontstond na
1918 een zekere wijziging in de intercon
tinentale betrekkingen, nadat Amerika
ondanks de Monroe-doctrine aan de eerste
wereldoorlog had deelgenomen en presi
dent Wilson bereidde een politiek voor,
waarbij hij meende zeker te zijn, dat Ame
rika een rol in Europa en de wereld zou
gaan spelen. Het verdrag van Versailles
werd wel door Wilson getekend, maar niet
door de Amerikaanse republiek geratifi
ceerd en tot 1942 bleef Amerika afzijdig
van Europa. De conclusie, dat deze afzijdig
heid de oorzaak van de tweede wereld
oorlog js> jcan misschien wat te haastig
genoemd worden, zo meende Z.Exc., maar
frzh volgens hem een kern van waar
heid in.
Na 1922 constateren we een verschuiving
van de macht van Frankrijk en Engeland,
als grote leiders van de 1918-victorie
in Europa te voorschijn leken gekomen,
maar het was „meer een gevel dan een
gebouw". Wanneer we het Hitlerianisme
in Europa zien opkomen, ontstaan nieuwe
machtsverschuivingen en we zijn verwij
derd van een echte internationale politiek
door het onafhankelijkheidsstreven van de
naties. Nu we streven naar een Europese
economische integratie voelen we, dat we
de boeien meeslepen, die we ons hebben
aangedaan na de eerste wereldoorlog.
Na de tweede wereldoorlog zien we in
1945 weer een nieuwe landkaart van de
wereld en wederom willen de grootmach
ten van Europa daarin een rol spelen, maar
hun invloed is verminderd. Als twee
grootmachten dienen zich Rusland en
Amerika aan. Amerika gooit de Monroe-
leer overboord en voelt, zoals Walter
Linpmann zegt, verantwoordelijkheid bui
ten zijn eigen grenzen. Deze ommekeer is
tot heil van Europa, maar ook Rusland wil
meespreken en geen enkel land heeft zo'n
greep op de volkeren gekregen en geen
enkel phenomeen in de wereldhistorii, be
halve het christendom, zó'n invloed als
Rusland. Europa kon heersen door zijn
macht, maar moet zich nu verdedigen
tegen volkeren, die het geholpen heeft te
ontvoogden.
Het wordt eerst verslagen op monetair
gebied en dan in zijn industrieel potentieel
door Amerika. Amerika schiet te hulp met
aan Europa in de jaren 1946—1952 35 mil
liard dollar beschikbaar te stellen en zo is
de eerste grote organisatie om Europa weer
op te bouwen er een van twee continenten.
Ideologisch mogen we het begrip en het
Westen niet met het geografische ver
warren.
De Nato is de tweede grote verwezen
lijking van de Europese gedachte, maar is
weer een mtercontinent.ale organisatie.
staten niet tot gemeenschappen willen
toetreden, waardoor zij zware verplich
tingen op zich nemen. De heer De Schrij
ver wees op de transformatie van Azic, die
Europa tot hechte samenwerking noopt en
op de oude strijd voor eerbiediging van de
menselijke waardigheid en het oud-chris-
telijk-humanistische erf, waarom het in
wezen gaat.
De werkelijke basis voor het behoud van
de vrijheid is de historische, visie op het
christendom, zoals ook een niet-katholiek
historicus getuigt. Het Europa van morgen
is de jeugd van heden en Europese afzon
dering is een historische onmogelijkheid
in de toekomst, zo besloot de heer De
Schrijver.
Z.Exc. kreeg bij de gedachtenwisseling
nog gelegenheid een en ander te zeggen
over de beperking van de diensttijd in
België van 21 tot 18 maanden, zoals de
liberale-socialistische Belgische regering
wenst door te voeren. De socialisten heb
ben verklaard, dat daarbij toch de ver
plichtingen tegen de Nato nagekomen
kunnen worden. De C.V.P. is van mening,
dat deze onmiddellijke inkorting van 21 tot
18 maanden onjuist is en acht. het beter,
wanneer zulks trapsgewijze van 21 tot 20
enz. geschiedt. Intussen kan het leger
daarbij aangepast worden.
Het is geen geheim, zo zei de heer De
Schrijver, dat geen enkele natie van het
vaste land zjjn verplichtingen heeft kun
nen nakomen en h(j betreurt de in zijn
Zondagmiddag i», na een langdurige
ziekte, te Amsterdam overleden de heer
W. J. R. Dreesmann, Romeins Graaf en
land genomen maatregelen, omdat we i Buitengewoon Geheim Kamerheer met
moreel niets mogen do n, waardoor de in- Degen en van Z. H. de Paus, voor
druk wordt gewekt, dat wij aan de Nato zitter van net hoofdbestuur der Coop.
.1 rr A ennn. O -- \T ndnvlnnrl
De één—wording van Europa is een zaak,
waarvoor de Europese volkeren tot nu
toe te weinig hebben gedaan, omdat deze
niet onze maximum krachten wijden. Lord
Ismay heeft Vrijdag nog in Brussel ver
klaard, dat het aantal Russische divisies
175 bedraagt en dc satellietstaten er 80
hebben, terwijl de vuurkracht, uitrusting
en training geweldig verbeterd zijn. Het
gevaar is niet verminderd, maar in de
Nato is men niet vooruit gegaan.
Vereniging Vroom Dreesmann Nederland
en commissaris van alle aangesloten N.V.'s
Hij bereikte de leeftijd van 68 jaar en was
niet alleen in het zakenleven een zeer
bekende figuur, maar had ook grote faam
als kunstverzamelaar, terwijl zijn hulp
vaardige activiteit voor verenigingen van
allerlei aard op katholieke grondslag bui
tengewoon groot geweest is-.
(Van onze correspondent)
In het gebouw van de Eerste Kamer is
Zaterdag druk vergaderd. Echter niet door
de senatoren, want de parlementaire week
pleegt op Vrijdag te eindigen. Het waren
de politici in de dop, die de groene banken
bevolkten- De Politieke Jongeren Contact
Raad hield er zijn nationaal jongeren-
parlement.
Voor dit doel had de huishoudelijke
commissie gaarne de vergaderruimte van
de senaat beschikbaar gesteld, zo zei mr
Jonkman, de voorzitter van de Eerste
Kamer, die dit jeugdig parlement opende.
Evenwel niet zonder aarzeling, want men
bevond zich hi|r op dubbel staatkundig
gewijde grond.
In de tijd van de Republiek pleegden
hier de Staten van Holland te vergaderen
en thans is het het arbeidsveld van een
deel der Staten-Generaal. Tot lering van
de aankomende politici deed hij het ver
schil in karakter tussen de Eerste en
Tweede Kamer uit de doeken; een ver
schil, dat tot uiting komt in de wijze,
waarop de schadeloosstelling der leden is
geregeld-
Daarna nam mr J. van Andel, griffier
van de Eerste Kamer, in de voorzitters-
stoel plaats en konden de afgevaardigden
hun politieke hart luchten. Het ging er
wei ietwat anders aan toe dan in een
„echt" parlement. De regeringstafel bleef
leeg, want er was slechts sprake van een
discussie tussen de fracties. Die fracties
vijf in getal van ieder tien personen
vertegenwoordigden de jongerenorgani
saties van de K.V.P., P. v. d. A., C.H-U.,
A.R. en V.V.D. Onderwerp van bespreking
was de structuur van het Nederlandse
partijwezen en de Europese partijvorming.
strookte met de officiële partij-opinies.
Vast staat echter, dat deze halfwas-
politici zich de kaas niet van het brood
laten eten. En dat de vijf grote politieke
partijen, zoals mr Van Andel in zijn slot
woord zei, zich zelf kunnen feliciteren met.
zulke jeugdige aanhangers, die klaar staan
om het voortbestaan van hun partijen ook
voor de toekomst te waarborgen-
Op de plaats, waar voor de grote bom
bardementen op Londen, de mercers"
Chapel stond in Eastend, is een prachtig
Christusbeeld opgegraven, dat dateert uit
de Renaissance-tijd. De vondst wordt van
buitengewone waarde geacht. Het stenen
beeld werd ontdekt onder de vloer van
de kapel en stelt de gestorven Christus
voor, neergelegd op een draagbaar, be
dekt met de mantel, die de soldaten van
Pilatus Hem gaven. De rechterarm, de
linkerhand en de beide voeten ontbreken.
De compositie van het beeldhouwwerk is
gelijk aan de beeltenis van „Christus im
Grab" zoals die in 1521 door Holbein de
jongere werd geschilderd. Het beeld ademt
een strategische waardigheid en groot
realisme.
Op de derde en laatste dag van het
lustrumcongres van de Nationale Federa
tieve Raad van het Voormalig Verzet
Nederland is Zaterdag ie Hilversum door
deze raad een motie aangenomen, waarin
tot uitdrukking wordt gebracht het ver
langen en tevens het vaste voornemen om
de vijfde Mei als nationale feestdag te
vieren.
In bedoelde motie wordt o.m. gezegd,
dat volgens de mening van de raad deze
dag in geheel Nederland als nationale
feestdag moet worden gevierd en tevens,
dat de regering daartoe de
dient te scheppen. Tevens besloot de raad
in de motie de propaganda voor de 5e M
als nationale feestdag, in samenwerking
met andere organisaties, met alle kraent
onverminderd voort te zetten.
De raad nam eveneens een motie san
betreffende een artikel van de wet „Bui
tengewone Pensioenen". Hierin wordt ge
zegd, dat de N.F.R. dankbaar is voor de
belangrijke verbeteringen, die in deze wet
zijn aangebracht, doch dat men de hand
having van art. 20 van de wet betreurt.
De onaantastbaarheid van het weduwen-
en wezenpensioen is hierdoor niet in de
wet vastgelegd. De N.F.R. besluit te blij
ven ijveren voor het vastleggen van een
onaantastbaar pensioen in de wet.
Beide moties zullen ter kennis van de
Tegering worden gebracht.
Bij koninklijk besluit van 13 Mei j.l. is
aan de heer A. van Voorst van Beest, op
zijn verzoek, met ingang van 1 Juni 1954,
eervol ontslag verleend als burgemeester
der gemeente Oostvoorne.
Dit nu bleek een vette kluif te zijn voox
de politieke jongeren- Alle sluizen van
oratorisch geweld werden opengezet om
te getuigen voor eigen standpunt. En nadat
het ijs gebroken was, werd er geïnter
rumpeerd, dat het een lust was. Het debat
spitste zich toe op de doorbraak. En geen
wonder. Van socialistische zijde had men
er in het schriftelijk verslag geen doekjes
omgewonden, dat confessionele partijen
eigenlijk ondingen zijn (en dat partijvor
ming, louter op basis van maatschappelijke
denkbeelden, alleen zaligmakend is)-
Daar werd krachtig tegen geargumen-
j*®™;Jonge A.R.'ers, C.H.'ers en
a" v.' -i6rs bleken allerminst overtuigd van
ae heilzame werking, die een reconstructie
van het Nederlandse partijwezen in deze
geest volgens socialisten en liberalen ten
gevolge zou hebben. En van een doorbraak
op Europees niveau wilde men in dat
kamp nog minder weten.
Het waren vooral sprekers van de
K.V.P.- en de A.R-jongeren, die integen
deel hartstochtelijk pleitten voor christe-
lijk-democratische fractievorming in de
Europese vertegenwoordigende organen.
Waarbij ook de anti-revolutionnairen zich
bereid toonden tot samenwerking met de
katholieken in het belang van de ver
wezenlijking van een Europese federatie
op christelijke grondslag.
Nu moge het zijn, dat alles wat Zaterdag
in de hitte van de discussie in 's lands
vergaderzaal te berde gebracht is, mis
schien niet allemaal voor honderd procent
De heer Willem Dreesmann is de oudste
zoon van A. C. R Dreesmann, de man.
die in 1878 in de Amsterdamse Tuinstraat,
in een zeer bescheiden winkel de grond
slag legde voor het latere concern, dat
onder de naam V d zo grote bekendheid
heeft gekregen, niet alleen in ons land
maar pok daarbuiten. De stichter van de
zaak in de Tuinstraat verhuisd® reeds
twee jaar later naar een pand, waar
meerruimte was, in de Amsterdamse
Rozenstraat. Hier was het, dat de thans
overledene op 4 jur jggg het levenslicht
zag. Willem Dreesmann is er dan ook van
het begin af getuige van geweest, hoe met
noeste vlijt en zeldzame ondernemings
geest grote dingen tot stand werden ge
bracht, iets wat op hem zeker zijn invloed
had bij zijn verdere loopbaan.
Want de uitbouw over het hele land
volgde reeds spoedig: in.de jaren 1890 tot
1900 kwamen er achtereenvolgens vesti
gingen van dit bedrijf in Rotterdam. Den
Haag- in Nijmegen; allengs volgden steeds
meer grotere steden in het land en nu,
bij het verscheiden van de heer Willem
Dreesmann, is er bijna geen grotere plaats
meer in Nederland die niet een vestiging
van Vroom Dreesman binnen haar
muren heeft.
Op specifiek katholiek gebied heeft de
overledene zich eveneens zeer grote ver
diensten vergaard. Er was waarlijk bijna
geen katholieke vereniging, die ooit ver
geefs een beroep op hem deed, waarbij
zijn grote belangstelling vooral uitging
naar de opvoeding van de jongens van de
Stichting van De Voorzienigheid, van welk
Amsterdams instituut de overledene jaren
lang regent was en waarvoor hij ontzaglijk
veel tot stand heeft gebracht.
Zijn hulp en energieke steun aan
de inrichting van het Internationaal
Eucharistisch Congres te Amsterdam in
1924 hebben hem in heel Nederland zeer
bekend gemaakt. De heer Dreesmann was
in die tijd de ziel van zeer veel wat tot.
stand werd gebracht en hij was het ook,
die met een royaal gebaar zijn huis aan
de Johannes Vermeerstraat op zodanige
wijze liet inrichten, dat dit huis de door
hem gewenste, waardige verblijfplaats kon
worden van 's Pausen Afgezant naar dit
Eucharistische Congres, Zijne Eminentie
Willem Kardinaal van Rossum. Toen werd
dat huis in die glorierijke dagen een mid
delpunt van het katholieke leven en het
was niet zonder voldoening, dat men later
vernam, dat Z. H. de Paus de grote ver
diensten van de heer Dreesmann, die de
Paus eerde in Zijn afgezant, had benoemd
tot Romeins Graaf, een eer, die slechts
zelden wordt verleend.
Het communistische, kamp en de Zestien V.N.-landen hebben Zaterdag
op hun elfde plenaire vergadering te Genève over de toekomst van Korea
een heel klein stapje naar elkaar toe gemaakt. Zowel premier Tsjoe en Lai.
van China als minister Pjoeng Joeng TTaj van Zuid-Korea kwamen met de
eerste nieuwe denkbeelden sinds de besprekingen over Korea.
Nochtans is het er verre van, dat een oplossing in zicht is, want hoewel
Pjoeng Joeng Tai tenslotte hekend maakte, dat Zuid-Korea accoord gaat
met verkiezingen in geheel Korea onder toezicht der Verenigde Naties,
had China dit plan reeds een uur voordat het officieel werd ingediend,
verworpen. Premier Tsjoe en-Lai, die als eerste spreker in het debat van
drie uur en een kwartier optrad, verklaarde n.l., dat zijn land nooit zal
instemmen met het voorstel inzake het toezicht door de V.N., omdat de
volkeren-organisatie in het Koreaanse conflict oorlogvoerende partij
is geweest.
Tsjoe's eigen voorstel was nieuw in
zoverre het wenst, dat landen, welke niet
aan de strijd hebben deelgenomen, con
trole moeten uitoefenen op verkiezingen in
beide delen van Korea. Hij handhaafde,
dat deze verkiezingen moesten worden
voorbereid door de commissie van ver
tegenwoordigers uit Noord- en Zuid-
Korea, zoais voorgesteld door Noord-
Korea aan het begin der conferentie.
Zoals bekend, heeft de Britse minister
van buitenlandse zaken, Eden, vorige
week geopperd, dat wellicht overeenstem
ming mogelijk zou zijn over een lijst van
leden-staten der V.N, die niet aan de
oorlog hebben deelgenomen.
Vandaag is de Indo-Chinese kwestie
weer aan de orde, waarover gedebatteerd
wordt op basis van het laatste voorstel-
Molotof, dat w(j de vorige week publiceer
den. Men is het er in het Westelijke kamp
over eens, dat de besprekingen thans, in
de vijfde week der conferentie, hun cri
tieke fase ingaan.
Aanhoudende droogte moge ten onzent
de aardbeienoogst bedreigen, in Mane-
costa, het imaginair republiekje waar
Leonhard Huizinga zijn eerste oorspron
kelijke toneelstuk laat plaats hebben,
houdt het uitblijven van hemelvocht ern
stiger dreiging in. Ieder jaar vóór de
regens komen, is het "broeierig in de
atmosfeer en ook in de geesten der licht
ontvlambare Manecostanen. Revolutie is
er een seizoensverschijnsel. Presidenten
komen en gaan als het voorjaar en de
herfst, en wie op de troon plaatsneemt,
doet dit met het weinig rooskleurig voor
uitzicht, dat de eerstvolgende kentering
hem tot een vogelvrije rebel kan maken.
Deze opzienbarende feiten omtrent de
republiek Manecosta dient de lezer te
weten om zich te kunnen verplaatsen in
de speciale moeilijkheden die het Neder
lands gezantschap aldaar ondervindt. Lang
houdt de gezant Johan baron van Rams-
(Advertentie)
spelen zenuwen een grote rol.
Een rustig examen doet U met
Mijnhardt Zenuwtabletten
In een open brief aan de Amerikaanse
jeugd, die op het punt staat de studie aan
colleges en universiteiten tc voltooien,
schrijft de Amerikaanse minister van
handel, Mitchell, dat de economische toe
stand van de Ver. Staten zeer gunstig is.
In Maart 1950 had 6,7 procent van het
aantal arbeiders geen werk. In Maart 1954
bedroeg dit aantal 5,8 pet.
De economische toestand in de Ver.
Staten, zo vervolgt hij, staat thans op
bijna het hoogste peil in de geschiedenis.
In velerlei opzicht was dit peil in 1953
hoger, maar dat was dan ook een record
jaar.
Mitchell wijst de studenten op de vol
gende belangrijke punten: 1) De industrie
Verschafte in Maart 1954 aan ongeveer
16 millioen mensen werk, het hoogste
cijfer voor Maart van de laatste jaren,
met uitzondering van 1953. 2) De groot-
en kleinhandel heeft er in deze tijd van
het jaar nog nooit zo gunstig voorgestaan;
er zijn in de beide takken van handel
ruim 10 millioen mensen werkzaam. 3)
Het aantal loontrekkenden bij particulie
ren en bij regeringsinstanties bedroeg in
Maart 47.300.000, dat is meer dan ooit in
de maand Maart, behalve in 1953. 4) Het
bruto nationaal product de totale pro
ductie van goederen en diensten in onze
volkshuishouding bedroeg in het eer
ste kwartaal van dit jaar, op jaarbasis
berekend 359.000 millioen, d.i. ongeveer
1.000 millioen (per jaar) minder dan
in het afgelopen jaar, maar ligt ver boven
elk ander jaar daarvoor, zelfs als reke
ning wordt gehouden met het oplopen van
de prijzen. 5) De werkgelegenheid in de
bouwnijverheid is in deze tijd van het
jaar nog nooit zo hoog geweest en dit is
eveneens het geval ten aanzien van open
bare ambten en de algemene diensten.
Elfduizend katholieke jongens cn meis
jes waren Zaterdagochtend niet naar
school gegaan, maar hadden de weg inge
slagen naar het Goffert-stadion tc Nij
megen, waar ze op een geheel unieke
wuzc drie grote evenementen vierden: de
wereldkindsheidsdag, dc biddag voor de
vrede cn dc heiligverklaring van dc grote
Paus van dc kindercommunie, Pius X
Speciaal om hem tc eren gingen al deze
kinderen ter H. Tafel.
Een veertigtal priesters kwamen onder
het H. Misoffer, dat door Deken C. van
Dijck werd opgedragen, met de cibories
naar de tribunes, waar de jongens en
meisjes hadden plaats genomen, velen
tan hen vergezeld van hun ouders.
Het was een indrukwekkende aanblik
deze massale kindercommunie, het hoog
tepunt van de plechtigheid in de Goffert
In de open lucht, op de groene grasmat,
tvaar anders de voetbal triomfeert, was
nu een met bloemen cn tapijten versierd
altaar opgeslagen. Honderden koorknapen
en misdienaars, tientallen priesters en
bruidjes knielden devoot voor dat altaar
De elfduizend kinderen zongen gezamen
lijk de gezangen van de H. Mis, terwijl he:
knapenkoor van de parochie Groenestraal
q.i.v. kapelaan Verhoeven op voortreffe
lijke wijze de wisselende gezangen ver
tolkte.
Alles was in de beste orde en regelmaat
verlopen- Daartoe droeg niet weinig bij
dc goede organisatie en de medewerking
van diverse instanties- Er was een hos
pitaal in het kiein ingericht voor deel
nemers, voor wie deze morgen te zwaai
zou kunnen worden. De geneeskundige
dienst van de gemeente, de R.K.E.H.B.O.,
de zusters van het Canisius Ziekenhuis
verleenden hierbij hun zeer gewaardeerde
medewerking.
waerden, een man die alles met een ele
gante sneer van zich af pleegt te schuiven,
het hoofd koel. Maar de heetbloedige
Latijn Gonzalo Gonzalez, een mislukte
revolutiekraaier die in het gezantschap
asyl verkregen heeft, stuurt met zijn uit
bundige lyriek en met zijn sluwe intriges
de diplomatieke verhoudingen en een
tweetal vrouwenharten zodanig in de war,
dat zelfs Johan van Ramswaerden de
koorts van de kentering aan den lijve gaat
voelen.
Wat zich allemaal op dit kleine stukje
Nederlands grondgebied in een rumoerig
Zuid-Amerikaans republiekje afspeelt,
zullen wij niet in details verhalen.
Wie Leonhard Huizinga enigszins kent.
weet dat er veel bij te lachen valt.
Hij weet ook dat hij van Huizinga geen
meesterstuk van toneelkunst kan verwach
ten. Huizinga's humor is een humor die in
de woordspeling, de sneer, de paradox
haar sterkste troeven heeft Het lachwek
kende schuilt bij zijn stuk dan ook in de
woorden. Zelden schept de auteur een
situatie, die op zichzelf geestig is; daar
voor is hij te weinig dramaticus, weet hij
zijn personages te weinig menselijk te
maken. Welbeschouwd lopen de personen
uit dit stuk alle op hun beurt te geuren
met de grapjes van een zekere Leonhard
Huizinga inplaats van een eigen karakter
te tonen. Zelfs een absurde figuur als de
wilde Gonzalo blijft een tweeslachtig
stukje boekenhumor, omdat zijn karakter
enerzijds bruisend spontaan, anderzijds
voorzichtig als een schaker in zichzelf
tegenstrijdig is.
Maar de sneers, op het leven in een klein
gezantschap, op „Buitenlandse zaken", op
Leiden en Den Haag, op de samenstelling
van een kabinet en op het internationale
gerechtshof waren raak en sloegen bij de
première Zaterdagavond in de Konink
lijke Schouwburg, geducht in.
De Haagsche Comedie laat enige van
haar beste krachten in dit stuk optreden.
Paul Steenbergen die ook de regie voerde,
had een meesterlijke nonchalance om Hui
zinga's diplomaat gestalte te geven. Enny
Mennier was zijn vrouw, Annet Nieuwen-
huizen verrassend goed debuterend in
een grotere rol zijn nichtje. Beide vrou
wen hebben het zwaar te verantwoorden,
wanneer Gonzalo (een sterk gechargeerde
rol van Luc Lutz) en minister-generaal
José (een schurk met stijl, door Jan Retèl
knap gespeeld) haar in hun wederzijdse
intriges betrekken én bovendien een alge
mene onderlinge jaloezie uitbreekt, waarin
ook de jeugdige attaché (Piet Kamerman)
zijn deel krijgt.
Er was hartelijk anplaus voor het ge
zelschap en voor de schrijver die evenais
de hoofdvertolkers, met bloemen werd ge
huldigd.
P.
Molotof stelde, zoals bekend voor:
1. Een staakt het vuren;
2. hergroepering der troepen in be
paalde zones;
3. verbod van militaire versterkingen.
4. controle van het bestand;
5. garanties tegen schendingen van de
overeenkomst.
Het Westen blijft sceptisch tegenover de
communistische voorstellen, omdat, hoe
wel Molotof er voorstander van was dat
de kwesties Laos en Cambodja blijven
rusten, men vreest, dat de communisten
op ieder door hun gewenst ogenblik deze
troeven als rustverstoorders uit kunnen
spelen.
Het gehele verloop hangt nauw samen
met het verloop van de strijd in lndo-
China, dat op zijn beurt weer eng ver
bonden is met de plannen voor een ge
allieerd defensie-systeem in Zuid-Oost
Azië.
Over deze ingewikkelde problematiek
zijn het afgelopen weekeinde en ook van
morgen diepgaande besprekingen gevoerd
in Parijs en Londen, waarheen respec
tievelijk de heren Bidault en Eden zich
Vrijdag hadden begeven. Eden is eerst
naar Parijs gevlogen- waar hij een ont
moeting had met de vertegenwoordiger
van India in de V. N., de heer Menon,
die op doorreis was naar Genève, waar hij
inmiddels Zondag al een onderhoud van
drie uur had met de Chinese premier
Tsoe en Lai. Men hoopt dat India in het
probleem een bemiddelende rol zal kun
nen spelen.
Eden nam voorts te Parijs nog deel aan
de feestelijke viering van de Entente
Cordiale En men meent te kunnen vast
stellen, dat bij alle graduele verschillen
in standpunt inzake het Zuid-Oost-Azië-
pact de Brits-Franse vriendschap zo hecht
is als men maar wensen kan.
Eden is daarna doorgereisd naar Londen
waar hij met premier Churchill bespre
kingen heeft gevoerd. Over het resultaat
hiervan is niets officieel medegedeeld,
maar naar' verluidt, heeft Eden van de
premier en van het Britse kernkabinet
de instemming gevraagd voor zijn houding,
dat Groot-Brittannië zich niet moet bin
den aan bepaalde concrete toezeggingen
aan Frankrijk inzake lndo-China, alvorens
de resultaten van Genève niet bekend zijn.
Eden schijnt nog altijd vast te honden
aan de gedachte- dat de communisten
mogelijk te vinden zullen zijn voor een
aanvaardbaar vergelijk. Uit Washington
wordt in dit verband gemeld, dat de Britse
minister in particuliere ontmoetingen met
Molotof cn Tsjoe en Lai de dringende
waarschuwing heeft gegeven vooral de
Amerikaanse wil om een communistisch
opdringen in Zuid-Oost Azië tegen te gaan
niet te licht te nemen. Hij heeft daarbij,
volgens deze bron, te verstaan gegeven,
dat als het tot een gewapend conflict
tussen de V. S. enerzijds en China of
eventueel ook Rusland anderzijds zou
komen. Groot-Brittannië de zijde var de
V. S. en Frankrijk zou kiezen. Tsoe en
Lai zou daarop Eden hebben verzocht zijn
bemiddelingspogingen te blijven voort
zetten.
Na een vrij kortstondig ziekbed is te
Utrecht overleden de heer H. A. Bekker,
die tot aan de laatste gemeenteraadsver
kiezingen meer dan 25 jaar wethouder
van deze gemeente is geweest. Bovendien
was hij voorzitter van de plaatselijke
K.A.B.
De heer Bekker werd 16 Februari 1885
te Bergen op Zoom geboren en kwam als
hoofdbestuurslid van de R.K. Typografen
bond in 1916 naar Utrecht. Daar werd hij
lid van de gemeenteraad, om in 1927 tot
wethouder gekozen te worden. Aan de
vooravond van zijn 65ste verjaardag be
noemde Z. H. de Paus deze ijverige orga
nisatieman tot ridder in de orde van de
H. Gregorius de Grote. De wereldlijke
overheid had zijn verdiensten reeds eer
der erkend door de onderscheiding van
ridder in de orde van Oranje Nassau. Na
het aftreden van de vorige burgemeester
van Utrecht, mr dr Ter Pelkwijk, is de
heer Bekker lange tijd loco-burgemeester
geweest.
In de feestelijk met vlaggen cn bloemen
versierde concertzaal van Musis Sacrum
te Arnhem heeft de R.K. Nationale Bond
voor E.H.B.O. Zaterdag zijn eerste lus
trum op grootse wijze herdacht en daar
voor bestond alle aanleiding. In de ach
terliggende vijf jaar groeide de Bond
immers niet alleen tot 25000 leden en
werd het aantal gediplomeerden sinds 1949
verzesvoudigd, doch daarnaast ontplooide
de R K-E.H.B.O. ook een geweldige activi
teit door het voeren van acties, welke in
1 jaar een bedrag van 2 millioen op
brachten.
De R.K.E.H.B.O. zelf spon daar ook zijde
zij, hetgeen tot gevolg had, dat de nadelige
saldi van alle afdelingen opgeheven kon
den worden en dat de afdelingen voortaan
niet langer meer contribuerend zullen zijn.
In de afgelopen 5 jaar is de R.K.E.H.b!o.
uitgegroeid tot de grootste reddingsorgani
satie in Nederland, met 15000 gediplo
meerden, welk aantal beduidend groter is
dan dat van het Rode Kruis en de 60-
jarige Kon. Ver. voor E.H.B.O-
Dit en nog veel meer belangrijk nieuws
deelde de bondsvoorzitter, de heer A- M
Bergers Zaterdag mede op de feestelijke
bondsvergadering.
Aan de afdelingen zijn 382 artsen en
bijna 600 instructeurs verbonden. Met ge-
rechtvaarrdigde trots deelde de heer Ber
gers mede, dat op de bondsvergadering
besloten was, dat de 25000 helpers en
helpsters van de R.K.E.H.B.O. voortaan
hun bloed beschikbaar zullen stellen voor
de Bloedtransfusiedienst van het Rode
Kruis. Voorts annonceerde de bondsvoor
zitter een grote ledenwervingsactie, onder
het motto „Zij en Wij", met als doel het
ledental te verdubbelen.
In het kader van de radio-acties, die de
R.K.E.H B.O. samen met de K.R.O. voerde,
meldde de bondsvoorzitter, dat de afbouw
van de Medische faculteit aan de Nij
meegse Universiteit thans verzekerd is.
In overleg met de K-R.O. worden voortaan
twee acties per jaar gevoerd, een in het
voorjaar cn een in het najaar.
Na deze demonstratie van activiteit hield
de landelijke adviseur, pastoor C. Venings
uit. Arnhem, een bezielende toespraak,
waarin hij de aandacht vroeg voor de
principiële ondergrond, waardoor het werk
gedragen wordt.
De medische adviseur van de bond
schetste vervolgens het vele werk, dat nog
verricht moet worden. In 1953 vonden
85705 ongevallen in Nederland plaats,
waarvan 1300 met dodelijke afloop. In de
grote steden steeg dit aantal in verge
lijking tot 1952 met 24 pet. Vele ongelukken
hiervan hadden voorkomen kunnen wor
den, als de strijd tegen de ongevallen even
energiek aangapakt werd als die tegen de
besmettelijke ziekten. Spr. besloot met de
wens, dat de kwaliteit en het aantal
E.H.B.O.-ers mocht blijven stijgen.
