Pastoor Canh vecht tegen cle
Vietminh
Ons succespatroon van deze week
Neem"AKKERTJE
VARIATIES OP HET THEMA
RABARBER
r
r.
se- WMCPU» r» sy»
Granaatliulzen in plaats van altaarvazen
HOE BESTEL IK MIJN PATROON
ZATERDAG 29 MEI 1951
PAGINA 4
Hoofdpijn
Kiespijn
Zenuwpijn
LAATSTE TOCHTEN VAN
DE „STERRE DER ZEE"'
LEKKER EN GEZOND
JONGETJE IN SPAARNE
VERDRONKEN
Tegen buitenlandse tlevisiefilms in Amerika Algemene
salarisverlaging bij Republic Film Studio's Nieuwe films
in Cinemascope en Superscope Leslie Caron opnieuw
samen met Michael Wilding Drie generaties ballerina's
Film over Anna Pavlova „Niet, dat Anna technisch zo'n
grote danseres was" Win Min Than uit Birma Aderen
een gevaarlijk beroep Smoking van Gregory Peck: hoog
penicillin-gehalte MauriceCloche maakt missiefilm
Charles Vanel als bisschop Michèll Morgan trapezewerkster
Mae West weer voor de filmcamera.
(Van onze filmredacteur)
De voorzitter van de Filmraad van de
American Federation of Labour heeft be
kend gemaakt, dat deze raad voornemens
is krachtig op te treden tegen het gebruik
van buitenlandse televisiefilms voor
Amerikaanse reclame. In een schrijven
aan acht nationale reclame-agentschappen
zet hij uiteen, dat het gebruik van deze
televisiefilms werkloosheid veroorzaakt in
Hollywood.
Ken tweede symptoom van de moeilijk
heden, die de televisie het Amerikaanse
Mekka van de film berokkent, is de alge
mene salarisverlaging bjj Republic Film
Studios. Deze maatschappij heeft aangc
kondigd. dat al haar werknemers, die
meer dan 300 dollar per week verdienen
met inbegrip van de directie en de pro
ducenten, hebben toegestemd in een kor
ting op hun salarissen van tien procent.
Tegenover deze sombere geluid :n
komen uit de studio's van Metro Gold-
wyn Mayer wat prettiger klanken in de
vorm van een uitgebreid productie-pro
gramma. Merle Oberon, die sinds 193')
niet meer in een Hollywood-film is op
getreden, is aangezocht om de hoofdro'
te vertolken in „Deep in my heart", een
geschiedenis gebaseerd op het leven en de
muziek van Sigmund Romberg. De rol
van Romberg wordt vertolkt door José
Ferrer. Ook Helen Traube, de Metropoli
tan Opera-ster, speelt een hoofdrol in
deze film. Als gast-sterren treden op
Donna Reed, Cyd Charisse, Howard Keel,
Tony Martin, Vera Ellen en Jane Powell
De film, die wordt opgenomen in Cinema-
Scope, wordt geregisseerd door Stanley
Donen. Leslie Caron zal onder regie van
Charles Walters de hoofdrol spelen in de
film „The Glass Slipper", waarvoor Bro-
nislau Kaper de muziek schrijft, Michael
Welding die met haar in de film „Lili"
optrad, zal haar voornaamste tegenspeler
zijn.
Lana Turner krijgt de hoofdrol in
„Weekend at Las Vagas", een romantisch
blijspel, dat gedeeltelijk zal worden op
genomen in Nevada.
Van Johnson zal met Elizabeth Taylor
en Walter Pidgeon de hoofdrol spelen in
de film „The Last time 1 saw Paris", ter
wijl Esther Williams de hoofdro] krijgt
in „Say it in French", een komedi",
waarin de fameuze zwem-ster ruimschoots
gelegenheid krijgt zich in haar element te
bewegen, want in deze film worden meet
zwem-scènes opgenomen dan in haar
voorafgaande films.
Tenslotte zal Leslie Caron, na „The
Glass Slipper", optreden in de film
„Montmartre", waarbij Pier Angeli haar
tegenspeelster zal zijn, terwijl Steve For
rest, die de hoofdrol vertolkt in „Prisoner
of war", met Spencer Tracy zal samen
spelen in „Bad Day at Black Rock"
In totaal zullen blijkens een mededeling
van Dore Schary, de productie-leider van
M.G.M., in de komende 17 maanden 44
hoofdfilms voor de camera's komen.
R.K.O. Radio Pictures blijft niet achter.
Daar zijn op het ogenblik elf grote films
in verschillende stadia van productie of
voorbereiding. Aan het hoofd van de lijst
staat „The Conqueror" (De Overwinnaar),
gebaseerd op het léven van Djengis Khan
In deze CinemaScope-kleurenfilm, d*
duurste, die ooit in de RKO-studio's is
i gemaakt (productiebudget: 4 millioen dol-
j iars), spelen John Wayne en Susan Hay-
ward de hoofdrollen.
In „The Girl Rush'', een „musical" op
genomen in Vistavision, speelt Rosalind
Russell de hoofdrol. De muziek voor deze
film wordt gecomponeerd door Frank
Loesser, die ook de muziek voor ,,Guy>
and Dolls" en „Hans Christian Andersen"
schreef. Verder staan op het programma
Night Music", een technicolor met Linda
Darnell, Dan Dureya en Faith Domergue
in de hoofdrollen, „Where the wind dies'
(Waar de wind gaat liggen) met Cornel
Wilde, „The Sea is a woman", „The Ame
ricano" met Glenn Ford en Cesar Remero
en „Cattle Queen of Montana" met Bar
bara Stanwyck. Al deze films worden in
technicolor en volgens het Superscope-
systeem opgenomen.
Onlangs waren op een partijtje in Lon
den drie generaties ballerina's bijeen: Vio-
letta Elvin, donker en schitterend, die
een week geleden triomfantelijk in Covent
Garden terugkeerde, Alicia Markova,
klein en volkomen zeker van zichzelf, die
vóór de oorlog de ster was van Sadler's
Wells en Lydia Kyasht en Marie Ramber'.
die dansten vóór de eerste wereldoorlog
Het partijtje werd gegeven in het
National Film Theatre op de South Bank
in Londen om de gasten in een goede
stemming te brengen voor de vertoning
van een film van Anna Pavlova. Een
naam, die een legende is geworden zoals
de namen Sarah Bernhardt, Henry Irving
Charles Chaplin en Greta Garbo.
„Niet dat Anna technisch zo'n grote
danseres was", zei Sylvia Kir.kwhite, die
tot haar groep, heeft behoord. „Er waren
betere.... maar ze had iets magisch -'n
zichZz kon een engel zijn en een
duivel. Maar ze was altijd een koningin"
„Ziet u, ze was een persoonlijkheid"
vervolgde Sylvia Kirkwhite, die nu mrs
Fenwick heet. „Ze paste op haar troep,
zorgde ervoor, dat niemand iets tekort
kwamen ze ging met dansen door,
omdat ze wist, dat ze er nooit mee zou
kunnen ophouden''.
„Wat was het nu eigenlijk, dat haar zo
groot maakte?", vroeg een journalist.
„Ze had magnetisme" antwoordde Sylvia
en dat schijnt zo ongeveer het beste ant
woord te zijn, dat men kan krijgen, ais
men probeert uit te vinden, waarom de
meeste grote mensen groot waren, van
Napoleon af tot Charlie Chaplin toe.
9
De film is maar een fragmentarisch
geval. Ze is in Hollywood gemaakt door
Douglas Fairbanks senior tijdens de lunch-
uurtjes. Anna vond, dat de film geen goed
medium was voor het ballet. Fairbanks
die een vriend van haar was. wist haa:
echter over te halen hem een paar op
namen te laten proberen. Die zijn thana
van muziek voorzien en zo goed mogelijk
gemonteerd.
Hans Janowitz, mede-auteur van de
Duitse film „Het Kabinet van dr Cah-
gari", een der eerste voorbeelden van het
macabare in de film, is dezer dagen in
New York overleden.
Janowitz emigreerde in 1939 naar de
Verenigde Staten, waar hijeen par-
fumfabriek oprichtte.
Win Min Than, de 21-jarige Burmese
schone, die is uitverKOren om met Gre
gory Peck de hoofdrol te spelen in „The
Purple Plain", een technicolor-film van
de Rank-organisatie, stapte dezer dagen
hinkend uit het vliegtuig, dat haar naa:
Londen had gebracht. Ze had verschei
dene weken in de jungle van Ceylon door
gebracht, waar een groot deel van H. E
Bates' beroemde verhaal over liefde en
oorlog in het Verre Oosten was verfilmd
Voordat met de binnenopnamen in de
Pinewood-studio's wordt begonnen, moet
Win Min op voorschrift van de dokter
rust houden. De reden daarvan en vao
haar hinken is, dat ze nog last heeft
van vrij ernstige brandwonden aan haar
benen Haar eerste kennismaking met het
spelen voor de filmcamera's heeft haar
namelijk geleerd, dat het leven van een
ster gevaarlijk kan zijn.
Win Min, die de rol speelt van een Bur-
mees meisje, waarop Gregory Peck als
Canadees R.A.F.-piloot verliefd wordt, liep
die brandwonden op tijdens een specta
culaire bombardementsscène, waarin een
heel (film)dorp met de grond gelijk wordt
gemaakt. Ze moest een hut uitrennen en
langs een met bomen omzoomd pad vluch
ten. De bomen, tevoren met magnesium
bewerkt, stonden in brand en vielen ach
ter haar om, terwijl ze voortrende. Eén
van de bomen tuimelde te vroeg om en
het brandende magnesium verspreide zich
over Win Min's benen. Ze gilde het uit
van pijn en schrik, maar de camera
draaide nog wel een volle minuut door
eer iemand besefte, dat dit niet alleen
maar een bijzonder realistisch staaltje van
acteerkunst was.
„Bob Parrish, de regisseur", aldus Wm
Min, „was de eerste, die zag, wat er ge
beurde. Hij rende naar me toe en veegde
het magnesium weg, anders zouden de
wonden nog heel wat erger zijn geweest"
Win Min Than, in Birma geboren, is
Westers opgevoed. Ze is zelfs gedurende
twee jaar in Engeland opgetreden bij het
Rambert Ballet. In Birma teruggekeerd,
werd ze een geliefd model voor de plaat
selijke fotografen. Eén hunner, een ama
teur in Rangoon, zond haar foto naar de
producent John Bryan, die haar aan Par
rish liet zien. Deze was zo enthousiast,
dat hij haar de hoofdrol aanbood in „Th;
Purple Plain" als tegenspeelster van
Gregory Peck.
In de jungle van Ceylon hebben de
spelers intussen nog meerenet vocht dan
met vuur te kampen gehad'. Gregory Pe:k
cn Maurice Denham, de be de hoofdrol
spelers, hebben zich bij de situatie neer
gelegd met een soort galgenhumor:
,Wat trek je aan voor het diner?" vroeg
Maurice.
„Ik denk, dat ik m'n halfdroge, niet
helemaal-witte smoking met de groene
revers zal dragen", antwoordde Greg.
Dat groen was natuurlijk schimmel.
Gregory heeft er zelfs over gedacht, al
zijn kleren aan ziekenhuizen te verkopen
wegens hun hoge penicillin-gehalte
Maurice Cloche, de regisseur van „Mon
sieur Vincent", „Cage aux filles" en „Pep-
pino", is na een langdurig verblijf in
Kameroen en Guinea, waar hij voorbe
reidingen heeft getroffen voor de buiten
opnamen van een missiefilm, die „Le plus
grand amour" (De grootste Liefde) zai
heten, in Frankrijk teruggekeerd. D;
cineast Georges Marchal is aangezocht om
de rol van de missionaris te spelen, ter
wijl de rol van bisschop za) worden ver
tolkt door Charles Vanel, de chauffeur in
Clouzot's „Le Salaire de la peur". Yves
Mirande zal het scenario schrijven.
Alle ogen waren vol spanning gericht op
de trapeze-werkster, die in de hoogte haar
gevaarlijke toeren verrichtte,
„Curieüs, zoals dat meisje op Michèje
Morgan lijkt'', merkte één der toeschou
wers op.
,De trapeze-werkster, die even op haar
„stok" uitrustte, leek niet alleen op Mi-
chèle Morgan. Het was Michèle Morgan^ in
vlees en bloed en met een verleidelijke
glimlach om de lippen.
In de film „Obsession", die op het
ogenblik onder regie van Jean Delannoy
wordt gemaakt, speelt de actrice de rol
van trapeze-werkster en treedt daarbij m
eigen persoon op. Zes maanden lang heett
ze daartoe dagelijks geoefend. Haar tegen
spelers, Raf Vallone en Jean Gaven, hou-
hen haar tien meter boven de begane
grond gezelschap.
Het wonen in Hollywood heeft de thans
61-jarige Mae West niet veel geholpen.
In twee jaar is ze niet meer voor de
filmcamera's opgetreden. Thans heeft ze
aangekondigd, dat, ze dit jaar een reis
naar Engeland gaat maken, waar ze een
rol krijgt in een film van de Rank-orga
nisatie.
MfïwJ W'
an onze correspondent 'ALFRED VAN SPRANG)
BAC-NINH (Vietnam), Zond ig.
Het is al bijna donker als een Vietnamees joeliie op blote voeten de
wacht van de t ranse post op de weg van Bac-Ninh naar Sept Pagodes
nadert. Hij komt een briefje voor de kapitein brengen. Het is afkomstig
van de Vietnamese pastoor in bet tweehonderd meter verderop gelegen
dorp. In gebrekkig Frans schrijft bij. dal hij zelf en de bevolking liet erg
op prijs zouden stellen als de kapitein en zijn buitenlandse ga si de
volgende morgen om hall tien de Mis in zijn kerk zouden willen bijwonen.
De kapitein kijkt mij aan.
„Heeft u er bezwaar tegen....?"
„Het is moeilijk te weigeren, hè.
„Inderdaad.
zijn...." verzucht de kapitein als we, uit
geleide gedaar, door de pastoor en de hal
ve bevolking naar de post terug rijden Er
bestaat wein g twijfel aan de juistheid
dezer voorspelhng Maar helaas is 'n dorp
als dat van pastoor Nguyen Xuan Canh 'n
uitzondering.
Een erewacht van kleine jongens in
schone, maar verschotcn-blauwe pyjama s
staat bij de ingang van het dorp opge
steld. Als we stoppen brengen ze met
dikke stokken inpiaats van geweren de
eerbewijzen. En uit volle borst zingen ze
tegelijkertijd de Marseillaise. De oude
pastoor staat stralend voor de vervallen
kerk en leidt ons trots naar binnen. Een
paar honderd mannen, vrouwen en kin
deren hebben zich voor de Mis verzameld.
Sommigen zitten in banken, maar de
meerderheid heeft zich op matten op de
vloer neergezet. Allen zijn in stemmig
zwart gestoken. Een enkele militair in
een khaki uniform breekt de eentonig
heid. Dat is echter niet het enige mili
taire element in de kerk. De bloemen op
het altaar staan in, lege granaathulzen
inpiaats van in porceleinen vazen. En
terwijl de pastoor met twee misdienaar-
tjes (deze op blote, groezelige voeten) de
dienst verzorgt, klinkt er nu en' dan in
de verte een geweerschot.
V echt jas
De pastoor nodigt ons na de mis uit
iets in zijn woning te komen drinken. Er
staan een fles met Vietnamese wijn en
een stuk of wat onfrisse glazen klaar.
Verder een stopfles met olienootjes. En
een schaaltje koekjes, die eenvoudig
zwart zien van de vliegen.
„Op Holland.heft de pastoor glun
derend zijn glas.
„Op Vietnam,..." antwoord ik. Pastoor
Nguyen Xuan Canh is een uitzonderlijk
Dinsdag 1 Juni begint een nieuwe tocht
van het genadebeeld van de „Sterre der
Zee" te Maastricht door Limburg. Op die
dag gaat het beeld naar het klooster der
Montfortanen „St. Marie" te Schimmert.
Op 2 Juni begint de tocht door het deke
naat Gulpen en op 29 Juni door het ke-
kenaat Meerssen.
Op 1 Augustus gaat het beeld terug naar
de basiliek te Maastricht en verbluft daar
tot en met 22 Augustus.
Op 23 Augustus begint de laatste tocht.
Dat be .vijzen de drie ingelijste mili- i Eerst naar het dekenaat Horst. Vervol-
1 gens (op 13 September) is het dekenaat
Vonray aan de beurt. Op 3 October gaat
de „Sterre der Zee" naar het dekenaat
man.
taire onderscheidingen boven de deur
Twee zijn van het Franse leger en een
van het Vteir„mese Hel zijn officiële er-
Leslie Caron zal de hoofdrol, spelen
in de M. G. M.'films „The Glass
Slipper" en Montmartre
Goede wijn behoeft geen krans en het
is dus niet nodig, dat we de rabarber
heel luidruchtig prijzen. Er zal wel
niemand zijn, die er niet van overtuigd
is, dat rabarber heerlijk smaakt en
daarenboven heel gezond is.
Vooral in combinatie met een melkge-
recht komen die goede smaak en waarde
volle eigenschappen bijzonder goed tot
hun recht.
Rabarber leent zich tot het bereiden
van compote en moes. Aan de compote
moeten we wel wat extra aandacht be
steden, willen we de rabarberstukjos heel
houden. We zetten er de in stukken ge
sneden rabarber voor op met heet suiker
water (een kopje suiker -op m kopje
water) en houden het vocht tegen de
kook aan om te voorkomen, dat de ra-
bar stuk kookt. Minder voorzichtig kun
nen wc te werk gaan bij het bereiden
van rabarbermoes. De rabarber kan nu
immers zo fijn worden als hij wil; we
zorgen er alleen voor, dat hij met te lang
kookt: 10 minuten is genoeg.
U kent waarschijnlijk het hulpmiddel
tje wel om de zure smaak te verzachten:
U roert er een theelepeltje door.
Van rabarber kunnen talrijke gerech
ten worden gemaakt. We zullen enkele
variatiemogelijkheden voor U opsommen.
Giet gelijktijdig in een vlaschaai
liter uitgelekt rabarbermoes on liter
vanillevla; trek de scheidingslijn glad
met een mes.
Snijd liter griesmeelpudding in plak
ken, bedek die met uitgelekt rabarber
moes. Garneer de pudding met donker
rode jam.
Roer door li liter heet rabarbermoes
12 g. geweekte gelatiné. Laat de massa
enigszins driilig worden, roer hem dan
glad en doe hem over in een pudding
vorm. Stort de pudding wanneer hij stijf
is en geef er roem of vanillesaus bij.
Geef rabarbercompöte op verse be
schuiten.
Meng door rabarbermoes plakjes ba
naan en/of een handvol rozijnen.
Meng door rabarbercompöte stukjes
sinaasappel.
Strijk rabarbermoes tussen twee dikke
pannekoeken en bestrooi die met poeder-
of basterdsuiker.
Geef eens een keer Rijst met rabarber
(recept voor 4 personen).
150 g. (een kopje rijst, "i kg rabarber,
ongeveer 100 g. (ruim een half kopje)
suiker, een pakje vanillesuiker.
De rijst opzetten met een halve liter
water, vlug aan de kook brengen cn
zachtjes zeer gaar koken in 1. uur. De
vanillesuiker en een paar lepels gewone
suiker er door roeren. De rabarber
schoonmaken, in stukjes snijden en was
sen. De stukjes rabarber op de rijst leg
gen, met de rest van de suiker bestrooien
cn zachtjes koken in ongeveer een kwar
tiertje.
De rabarber voorzichtig door de rijst
mengen en het gerecht warm of koud op
dienen.
kenningen voot zijn voorbeeldig gedrag j £e!lr?eP' Peze tocht duurt tot en met 31
in de strijd tegen de Vietminh. Als de I r ??er' Hlei'na zal het beeld naar Maas-
geestelijke leider van achthonderd katho- j t"ct1t terugkeren. De tochten van de
lieken heeft hij het dorp in een anti-com- »oi«re der Zee" door Limburg hebben
munistische oase herschapen. Hij heeft een dan ln totaal vijf zomers geduurd.
burgerwacht opgericht, die dag en
nacht in en nu het dorp patrouilleert Hij
heett verder ^en stevige heining van
bamboe en prikkeldraad om het dorp la-
en oprichten E,r zijn twee toegangspoor
ten in die gesloten worden zodra de duis
ternis valt. De Vietminh heeft eenmaal ge
probeerd om het dorp niettemin binnen te
dringen. Met de dnie-en-zestig-iarlge
pastoor aan nel hoofd heeft de burger
wacht stand weten te houden tot een pa
trouille van ne- leger te hulp kwam Een
co mpdg n^e 6 Vi etminh m e'dlèrf'g ewe e t* Ef" 3oni?e bl,?crtj'e waarschuwde een
„LdSi^ajaiiden nn d. „TjA ge weer en j stratenmaker, die op zijn beurt, omdat
hij in het water niets bespeurde de
wachter van de Melkbrug alarmeerde. Na
enig dreggen haalde de laatste het slacht
offertje op. Het ventje was toen al over
leden en toepassing van kunstmatig
ademhaling kon geen baat meer brengen.
(Van onze correspondent)
De zesjarige L. H. uit Haarlem is
gistermorgen, spelend langs het Spaarne
nabij de Ilelenhrekerwe/ te Haarlem, in
liet water gevallen en verdronken.
zes handgranaten op de vlucht welen te
drijven. Sinsdien mijden de communislen
het dorp. Ze weten dat daai voor hen niets
te winnen valt
„Als ze ove-al zo waren als hier dan
zou het met de Vietminh gauw gedaan
Een leuk jurkje en
jasje voor onze kleine
peuters.
Het jurkje bestaat
uil jfien kort stukje
met 3 schulpen, waar
uit de ruimte vall.
Uit liet mouwtje
komt een ruime strook
zodat het jurkje met
en zonder mouwtje
kan gedragen worden.
Het jasje is klak
kend. Op de schulpen
is een kleine bloem
geborduurd. Men kan
er ook een kleine
applicatie op maken
in de vorm van een
beestje of iets derge
lijks.
Het jurkje is verkrijgbaar in maat 40, 50, 60 a 0,50.
Het jasje is ook verkrijgbaar in maat 40. 50, 60 a 0,65, tezamen
voor 1.
Plak aan de adreszijde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON BEATRIJSSTRAAT t, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan f 1.aan postzegels op een kaart, wat meer geplakt
wordt is waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Patronen worden niet geruild.
Bestellingen onder rembours ivorden niet uitgevoerd.
i, -ws
C 762
Ik was nog onder de indruk van dit
toneeltje, toen ik het salon binnentrad,
FJeonore was bleek maar kalm cn toonde
niet de minste opwinding. Alleen haar
ogen verrieden haar geestelijke en 'jena-
melijke vermoeidheid. Ik bewonderde
haar om de inspanning waarmee zij zich
vermande. Had de zekerheid, dat iemand
haar geloofde, haar kracht gegeven, of had
zij uit het bezoek bij het lijk van haar oom
nieuwe berusting en geduld geput? ik
weet het niet. Ik weet alleen, dat zij een
ander leek, ernstig en rustig; in één woord
een vrouw, die haar lot met waardigheid
zou dragen. Na enige ogenblikken sprak
zij:
Vertel mij precies, hoe ik er voor sta.
Verberg niets en zeg mij alles, wat ik
te vrezen hen Ik ben werkelijk bang. dat
ik mijn toestand te mooi heb ingezien.
Ik was blij, dat zij er zelf over begon en
haastte mij de gehele zaak uiteen te zet
ten, zoals ik het gedaan zou hebben voor
iemand die er geen belang bij had. itc
overdreef de verdenkingen die tegen haar
gerezen waren en legde uit, dat dingen
die voor haar zelf misschien heel ver
klaarbaar waren, haar sterk bezwaarden.
Ik eindigde met het dringend verzoek, mij
in haar vertrouwen te nemen.
„Ik dacht, dat ik u volkomen overtuigd
had?" vroeg zij angstig.
„Dat is zo. maar ik wil. dat de hele
wereld u zal zien zoals ik."
„Ik vrees, dat dit wel nooit gebeuren
zal" antwoordde zij droevig, „de verden
king is als een wapen, dat steeds verder
doordringt in het hart, dat het doorboord
heeft. Mijn naam is voör goed bezoedeld.'
„En u wilt zich daaraan onderwerpen,
terwijl u met één woord...."
Ik geloof dat het nu heel weinig ver
schil maakt, wat ik ook zeg", zuchtte zij.
Ik wendde mijn blikken af, het gezicht
van Fobbs half verborgen achter een
gordijn in het huis aan de overzijde,
kwam mij pijnlijk in het geheugen.
Als het er voor mij zo slecht uitziet
als u beweert, zal mijnheer Gryce niet
eens rekening houden met mijn Verkla
ringen."
Als het er voor mij zo slecht uitziet
als' u beweert, zal mijnheer Gryce niet
eens rekening houden met mijn verkla
ringen".
Gryce zou bijvoorbeeld heel blij zijn
als u hem wilde vertellen hoe u in het
bezit is gekomen van die sleutel."
Zij antwoordde niet en weer voelde ik
mij verontrust Ik vervolgde:
..Het is van veel belang hem te over
tuigen en hoewel het misschien iemand
die u wenst te beschermen in gevaar
brengt
Zij stond op met een eigenaardig licht
in de ogen en sprak:
„Ik zal nooit aan iemand vertellen, hoe
ik in het bezit van die sleutel ben geko
men."
Ik stond ook op en liep nerveus op en
neer door het vertrek. Zij vervolgde:
„Zelfs als hét mocht gebeuren en allen
die mij liefhebben mij op de knieën zou-]
den smeken het te vertellen, zou ik
zwijgen."
„Juffrouw Leavenworth," hernam ik.
„dat u iemand beschermt ten koste van
uw eigen reputatie, is zonder twijfel een
daad van grote edelmoedigheid, maar uw
vrienden en zij, die de waarheid willen
kennen, kunnen zulk een offer niet aan
vaarden. Als u ons niet helpen wilt, zul
len wij het zonder u moeten stellen.
Alleen reeds het feit. dat u d<> aangeno
men dochter bent van de oudste vriend
van mijnheer Veeley, zou mij er toe ge- i
dreven hebben, u te zuiveren van de ver- i
denking die op u rust, maar na heti
toneel, dat ik in de sterfkamer heb bij-j
gewoond en vooral na de besliste beves-1
tiging van uw onschuld cn uw hevige j
afkeer van de misdaad cn haar gevolgen, i
zou ik mijzelf schamen, als ik niet al het
mogelijke deed om u te bewaren voor
die' afschuwelijke beschuldiging."
„Wat. bent u van plan te doen?"
„De werkelijke dader te vinden en
zodoende de verdenkingen die op u rus
ten af te wenden."
Ik verwachtte dat zij zou schrikken,
zo zeker was ik er op dat moment van
dat ik de werkelijke dader kende. In
plaats daarvan antwoordde zij rustig:
„Ik twijfel of het u gelukken zal, mijn
heer Raymond."
„Waarom niet? Omdat ik niet in staat
ben om de hand op hem te leggen, of
omdat ik hem niet aan de justitie zal
kunnen overleveren."
„Omdat ik denk, dat men nooit te
weten zal komen, wie het is."
„Iemand weet het in ieder geval," zei ik.
„Wie dan?"
„Hannah, weet wat er die nacht is ge
beurd. Als wij Hannah vinden, hebben
wij iemand die ons de moordenaar van
uw oom kan aanwijzen."
„Dat is een ongegrond vermoeden."
„Uw nicht heelt een grote beloning
uitgeloofd voor degene die inlichtingen
over dat meisje kan verstrekken. Het ge
hele land is op zijn hoede. Binnen een
week hebben wij haar wel hier."
„Ook dat meisje kan mij niet helpen."
„Kan iemand of iets dat dan?" vroeg ik.
Zij zweeg en ik ging voort:
„Juffrouw Leavenworth, u hebt geen
broer om bij te staan en geen moeder
om u te leiden. Stel bij gebrek aan nadere
bloedverwanten en intiemere vrienden
meer vertrouwen in mij, en vertel mij
één ding!"
„Wat dan?"
„Men heeft u er van beschuldigd, dat
u een papier van dc schrijftafel hebt ge
nomen, is dat waar?"
Zij antwoordde niet onmiddellijk, doch
keek strak voor zich uit. Overwoog zij
haar antwoord? Tenslotte sprak zij:
„Ik zal in volkomen vertrouwen tot u
spreken, mijnheer Raymond; ja, ik heb
het weggenomen."
Ik onderdrukte met moeite de wan
hoopskreet die op mijn lippen kwam en
ik vervolgde:
„Ik zal u niet vragen, wat voor papier I
het was. Hebt u het vernietigd?"
Zij keek mij strak aan.
„Ja."
Ik kon mijn teleurstelling moeilijk
verbergen, doch vervolgde
„Juffrouw Leavenworth, het zou wreed
zijn, om u nog langer te ondervragen,
hoewel ik alleen gedreven wordt door
mijn verlangen om het gevaar, dat u be
dreigt, af te wenden. Maar toch wilde ik
nog graag een antwoord van u hebben.
Wilt u mij vertellen, wat u hoorde, toen
u op uw kamer was op de avond van
de moord tussen het moment, dat u mijn
heer Harwell naar boven hoorde gaan en
dat, waarop u de deur van de studeer
kamer hoorde sluiten?"
Ik bemerkte direct. dat_ ik te ver ge
gaan was. Zij antwoordde'
„Mijnheer Raymond, om niet helemaal
ondankbaar te lijken, heb ik u reeds een
bekentenis gedaan, maar het is mij on
mogelijk om verder te gaan. Vraag mij
niets meer."
Ik schikte mij naar haar wens en sprak:
„Goed, ik zal het dan zonder uw hulp
moeten doen en indien ik er in slaag, de
taak. die ik mijzelf heb opgelegd, tot een
goed einde te brengen, zal ik slechts één
beloning eisen: dat u z.ult efkennen. dat
mijn bedoelingen eerlijk en onbaatzuch
tig waren.''
„Daar ben ik nu al van overtuigd,"
zeide zij. Toen voegde zij er aan toe,
nadat zij een smekende blik op mij ge
worpen had:
„Mijnheer Raymond, kunt u de dingen
niet laten, zoals zij zijn?" Ik vraag im
mers niet om hulp, ik heb er geen be
hoefte aan.
„De schuldige heeft niet het recht"
viel ik haar in de rede, „om voordeel
te trekken uit de edelmoedigheid van
een onschuldige. De moordenaar mag bo
vendien niet de eer en het geluk van een
nobele vrouw vernietigen. Neen, juffrouw
Leavenworth, ik zal doen. wat mijn
plicht mij gebiedt."
Toen ik die avond naar huis wandelde,
voelde ik mij als iemand, die op een
smalle plank staat, die over een diepe
afgrond ligt.
Hoe moest ik, met geen ander uitgangs
punt dan de overtuiging, dat Eleonore
Leavenworth iemand ten koste van zich
zelf wilde beschermen, Gryce's vooroor
delen zien te overwinnen, de ware moor
denaar vinden en een onschuldig meisje
bevrijden van de verdenkingen, die niet
zonder reden op haar rustten?
TWEEDE DEEL
Henry Clavering
EERSTE HOOFDSTUK
De woning van Gryce
Ik kon er niet aan twijfelen of
Eleonore Leavenworth hield heel veel
van de schuldige, voor wier of wiens
heil zij bereid was zich op te offeren.
Hoewel in strijd met mijn voorgevoe
lens, kwam mij steeds dezelfde naam
weer in de geest: die van de^ secretaris,
die zich steeds opwond, die zich zonder
ling gedroeg en over het algemeen zeer
vreemd deed. In de loop van het onder
zoek had ik niets aan hem gemerkt, dat
mijn achterdocht opwekte; en dan, wat
voor voordeel zou hij bij d£t misdaad ge
had hebben? Maar indien de liefde een
van de motieven voor de moord geweest
was, zou men alles kunnen verwachten.
James Harwell, de eenvoudige secretaris
van een vroegere theehandelaar, ver
schilde wel zeer van een andere James
Harwell, overheerst door zijn hartstocht
voor een vrouw als Eleonore. Door hem
op de lijst van de mogelijke daders te
zetten, overdreef ik niet. Maar wat een
verschil tussen een will0keun§. vermoe
den en een overtuigend bewijs! James
Harwell voor schuldig houden en het
bewijs van die schuld leveren, waren
twee heel verschillende dingen. Toch
moest ik Eleonore tot elke prijs redden.
Wat zou het gevolg zijn als de verden
king bleef bestaan? Misschien wel haar
in hechtenisneming, die over heel haar
leven een onuitwisbare schaduw zou
werpen.
Toch hield de tegenstelling tussen
Eleonore, die haar hand op het hart van
het lijk had gelegd en Mary, die een half
uur latei* met een niet verborgen veront
waardiging was weggelopen, mij een
groot gedeelte van de nacht in de slaap.
Ik kon mijn gedachten er met van af
wenden. Niettegenstaande alle pogingen
daartoe, vervolgde dit dubbele beeld mij
vervulde mij beurtelings niet hoop en
en wanhoop. Ik wist niet of ik mijn hand
met die van Eleonore op de borst van
haar oom zou leggen en het blinde Ver
trouwen in haar onschuld zou bevesti
gen, of dat ik in tegendeel, het voorbeeld
van Mary volgend, haar met afschuw zou
ontvluchten. Deze besluiteloosheid hin
derde mij en de volgende ochtend ging
ik Gryce opzoeken. Op mijn bellen kwam
een jongetje opendoen. Toen ik vroeg of
mijnheer Gryce thuis was. uitte hij eeu
ontkennend gebrom, maar ik nam het be
vestigend op.
Zeg hem, dat mijnheer Raymond
hem wenst te spreken.
De jongen keek mij onderzoekend aan
en wees mij een deur boven aan de trap.
Ik snelde de trap op, klopte op de deur
cn ging naar binnen. Gryce zat met zijn
rug naar mij toe, hij zat voor zijn bureau
te schrijven.
Wat een eer voor mij! riep hij uit,
terwijl hij zich omdraaide. Is het koud
vandaag?
Ja, antwoordde ik en e k hem op
lettend aan, om te zien of hij in een me
dedeelzame stemming was, maar ik ste)
weinig belang in de temperatuur. Mijn
ongerustheid over die moord
Zeker, viel hij mij in de rede, ter
wijl hij zijn ogen strak op de pook ves
tigde. Het is een lastig geval. Misschien
denkt u er anders over. Ik durf er iets
om te verwedden, dat u mij-iets te vertel
len hebt.
Ja, antwoordde ik. U kunt echter
niet vermoeden, waarover het gaat. Se
dert ik u voor het laatst gezien heb, is
mijn vermoeden omtrent een zeker feit
veranderd ein een absolute zekerheid. U
verdenkt ten onrechte een onschuldige.
Ik verwachtte, dat hij enige verwonde
ring zou tonen, maar ik werd teleurge
steld.
Wat een gelukkige zekerheid, mijn
heer Raymond, mompelde hij .Ik wens u
er geluk mee.
Ik onderdrukte met moeite een bewe
ging van woede.
Ik ben er zo zeker van, antwoordde
ik, vastbesloten om op een of andere ma
nier zijn belangstelling te wekken, dat ik
u kom vragen of u in naam der gerech
tigheid, van elke maatregel tegen die
persoon wilt afzien, tot dat wij onder
zocht hebben of er geen beter spoor be
staat.
Werkelijk, dat is een verzoek, dat
mij van u verbaast.
Mijnheer Gryce, vervolgde ik, als de
naam van een vrouw eenmaal besmeurd
is, dan blijft hij dat voor altijd. Eleono
re heeft een edel karakter, om op zo n
beslissend ogenblik met haar belangen te
spelen. Luister naar mij en ik beloof u,
dat u er geen spijt van zult hebben.
Ik haalde mijn zakboekje te voorschijn
en legde het op tafel.
Wat! aantekeningen! nep de edetec-
tieve uit. Dat is erg onveilig. Zet nooit
uw plannen op papier.
Ik negeerde die onderbreking en ver
volgde:
Ik heb de gelegenheid gehad, die u
ontbroken heeft, om die vrouw te bestu
deren. Ik heb haar iets zien doen, dat
een schuldige nooit zou hebben gewaagd
en ik verklaar u, dat ze volkomen on
schuldig is aan elke misdadige daad of
gedachte. Ze kent misschien een gedeel
te van het geheim, dat wil ik niet bestrij
den. De sleutel die in haar bezit gevon
den werd, z'ou mij heten liegen als ik het
tegendeel' beweerde. Maar wat bewijst
het eigenlijk? Omdat die vrouw het als
haar plicht beschouwt te zwijgen zoucu
u haar met schande willen ov®rlad®"'
terwijl we er met een beetje geduici
list in zullen slagen, de waarheid te ont
dekken. zonder haar hulp. weten
Maar hoe moeten we ietsJe weten
komen, als we niet het enige spool vol-
met de aanwijzingen die Eleonore
Leavenworth zal verstrekken.
Gryce trok de wenkbrauwen op, maar
Zei_nieju'ffrouw Eleonore, drong ik aan,
ondergaat de invloed van iemand,
die haar edelmoedigheid kent. Laten wij
onderzoeken, wie zo'n grote invloed op
haar uitoefent en we z;ullen de persoon
vinden, die wij nodig hebben.
Hm! was alles wat de detective ant
woordde.
Ik v/as vastbesloten om hem aan het
spreken te krijgen en wachtte rustig.
U verdenkt dus iemand? z'ei hij vlug.
Ik noem geen namen. Al wat ik
vraag is tijd.
Wilt u zich dan persoonlijk met de
zaak bezighouden?
Juist.
Mijnheer Raymond, mag ik vragen of u
het alleen af kunt, of neemt u de hulp
aan van een kundig heiper?
Ik zou héél blij zijn, als ik u tot me
dewerker had.
Een ironische glimlach plooide Gryce's
lippen.
U moet wel heel zeker zijn van
uzelf, zei hij.
Ik ben heel zeker van juffrouw
Leavenworth.
Het antwoord scheen hem te bevallen
Wilt u mij uw plannen mededelen?
Ik zweeg; om de waarheid te zeggen,
had ik nog geen plannen gemaakt.
Ik vrees, vervolgde Gryce, dat de
taak die u op zich genomen hebt te
zwaar is voor een leek. U kunt net béter
aan mij overlaten, mijnheer Raymond,
geloof me
Niets zai me aangenamer zijn
Ik wil niet zeggen, dat zo nu en dan
een woord van u niet welkom zou zijn.
Ik luister graag naar anderer mening. Zo
zoudt u mij nu een groot plezier doen,
als u mij alles wilde vertellen wat u ge
hoord of gezien hebt van deze zaak.
Ik ken maar weinig' leiten. die u
zelf niet kent. En dan zijn het nog meer
vermoedens en overtuigingen, dan ■wel
feiten, Eleonore heeft de misdaad niet
begaan; ze wist zelfs niet, dat men haar
zou begaan. Zij weet, wie de werkelijke
schuldige is, en om de een of andere re
den, beschouwt zij 'tals haar plicht om
hem te beschermen, op gevaar at, zich
zelf in het verderf te storten. Met deze
gegevens z'al het niet moeilijk zijn om die
persoon te vinden. Een paar nadere in
lichtingen over de familie....
Hebt u die dan niet.
Neen. helemaal niet.
Waren de meisjes niet verloofd?
Maakte niemand haar het hof?
Dat weet ik niet.
Gryce zweeg een ogenblik en riep dan
uit:
Geeft u zich wel rekenschap mijn
heer Raymond, van de onvoordelige om
standigheden, waaronder een detective
werkt? Zo denkt u misschien dat ik in
alle kringen kan doordringen? Mis! Hoe
vre«nd het u ook lijken mag, ik heb
steeds gefaald in een zekere klasse van
ae maatschappij. Men heeft mij nooit als
n gentleman beschouwd. De kappers en
de kleermakers hebben er niets van be
grepen, men ontmaskert mij altijd.
Hij zag er zo bedroefd uit, dat ik
onwillekeurig lachte.
Ik heb een Franse kamerdienaar in
dienst genomen, hij heeft mij leren dan
sen en mijn das strikken, maar alles te
vergeefs. De eerste werkelijke gentle
man die ik ontmoette, staarde mij zo aan,
dat ik geen zin meer had om het nog eens
te proberen.
Ik had er wel plezier in. maar ik was
toch ook wel een beetje van mijn stuk
gebracht door de nieuwe wending die het
gesprek genomen had. Ik keek Gryce
vragend aan.
U daarentegen bent als gentleman
geboren. Kunt u zonder te blozen een
dame tèn dans vragen?
Ja.stamelde ik.
Juist. Ik kan het niet. Ik kan een
huis binnengaan en de dame die het be
woont zoveel complimenten maken als zij
maar wil, mits ik een goed bevel tot in
hechtenisneming in mijn zak heb. Maal
ais ik mij met gele handschoenen moet
vertonen of op een toast moet antwoor
den, dan ben ik tot niets meer in staat.
Hij keek droevig naar de knop van
mijn wandelstok die op mijn knieën lag.
Ik begon te begrijpen, waar hij heen
wilde, maar zweeg, wel bewust dat hij
mij in deze zaak niet zou kunnen mis
sen.
Mijnheer Raymond, hernam hij plot
seling. kent u misschien een zekere mijn
heer Clavering, die in het Hoffman-Ho
tel logeert?
Neen.
Hij is een beschaafd man. Zoudt u
er bezwaren tegen hebben om kennis met
hem te maken?
Alvorens u te antwoorden zou ik
graag iets meer van hem weten, zei ik,
Henry Clavering. een volmaakt man
van de wereld, houdt voor het ogenblik
verblijf in he Hoffman Hotel. Hij is niet
van Amerikaanse oorsprong maar komt
vaak in New York. Hij rijdt en wandelt,
maar gaat met niemand om. Kortom het
is een man die men graag zou leren
kennen, maar zijn voornaam uiterlijk
geeft mij even weinig hoop, hem te kun
nen naderen, als wanneer het ging om de
keizer van China.
En u wilt.
Ik ben er van overtuigd, dat u er
geen spijt van zult hebben als u met hem
in aanraking komt.
Maar.
U moet hem zelfs langzamerhand tot
een soort vertrouwelijkheid zien te bren
gen; u moet hem in vertrouwen ne
men en
Mijn heer Gryce, viel ik hem vlug
in de rede, ik zal nooit iemand's vriend
schap zien te winnen om hem daarna aan
de politie over te leveren.
Het is onontbeerlijk voor het wel
slagen van onze plannen, antwoordde
Gryce droog, dat u zo gauw mogelijk
kennis maakt met Clavering.
O, zei ik plotseling door een denk
beeld getroffen, hij heeft dus iets met
clezq zaak te maken.
Gryce streek in gedachten over de
mouw van zijn jas en vervolgde:
Ik zie niet in, waarom u hem zoudt
moeten verraden. U zoudt er geen be
zwaar tegen hebben om kennis met hem
te maken, niet waar?
Neen.
Of om met hem te praten, als hij u
bevalt?
Neen.
Zelfs niet, wanneer u in de loop van
het gesprek iets mocht ontdekken, dat
uw pogingen om Eleonora te helpen, zou
kunnen steunen?
Neen, antwoordde ik deze keer on
zeker, daar ik niet veel lust had om de
rol van spion te spelen in het drama dat
ons bezig hield.
Gryce schonk geen aandacht aan de
aarzelende toon van mijn bevestiging en
hij ging voort:
Dan raad ik u aan, om u dadelijk i»
het Hoffman Hotel te installeren.
Ik betwijfel of dat wel iets zal g«»
ven. Als ik mij niet vergis, heb ik hem
al gezien en gesproken.
(Wordt vervolgd).
