Gloeilampjes
Fantast, die geen maat
kon houden
PAGINA 5
WOENSDAG 2 JUNI 1954
Zo maar weg
nu en dan klem. Het kasboek en het giro-
boek zijn spoorloos verdwenen. Bij de
reconstructie van dit onderdeel der affaire
de wissels is men moeten afgaan op
een verzameling debiteurenkaarten. En
men debatteert nu uitvoerig over de vraag
of deze kaarten wel het nodige houvast
ooden.
De chef-boekhouder wijst de verant
woording daarvoor af. ,Ik had slechts acht
man personeel", zegt hij verontschuldigend
en toen hij bij de firma kwam was het
helemaal een chaos. En bovendien: ik was
de directie niet
De verdediger wijst op verdachte
Jacques Th., die naast de getuige staat:
„Vond u verdachte Th. een administratief
genie? Denkt u, dat hij een dergelijke
boekhouding met zo iets van 15.000 debi
teuren zou kunnen controleren?".
Getuige: „Neen, dat niet. Maar ik dacht,
dat hij administratief toch enigszins op
de hoogte was".
Verdediger: „Waarom dan?".
Getuige: „Omdat de heer Th. tenslotte
vroeger rechercheur is geweest
De president had de zaak-Plurifort in
tussen naar een ander facet geleid. Men
heeft de keus uit een veelvoud van facet
ten: er zal, over acht dagen een nieuwe
zitting nodig zijn om de rest van de
chaos te behandelen. De dagvaarding
sprak niet alleen over de, in feite dubbel
getrokken wissels, zij sprak onder meer
van „bedrieglijke bankbreuk", en wéér
stond, gebogen en met zachte stem, Jac.
Theunissen ook voor dit deel van de zaak
voor zijn rechters, en ditmaal vergezelde
hem zijn broer Hein.
„Procuratiehouder", zei Hein Th., toen
men hem vroeg welke functie hij in de
firma Plurifort eigenlijk bekleedde, doch
toen men er de voormalige boekhouder
der firma, die voor de tweede maal ge
tuigen moest, er naar vroeg, antwoordde
hij: „In naam was Jac. directeur van de
firma, maar ik heb altijd de indruk gehad,
dat hij alleen maar de opdrachten van zijn
oudere broer uitvoerde".
Hein Theunissen zweeg. Mensen, die hem
in zijn grote dagen als zakenman-in-het-
groot gekend hebben, zeiden van hem,
dat hij een fantast is en geen maat kon
houden, doch tijdens deze eerste zitting
bewees hij in ieder geval, dat hij wèl op
tijd te zwijgen weet.
Een merkwaardig man, Hein Theunis
sen. Men acht hem ouder dan de 39 len
tes welke hij telt. Zijn ogen zijn vinnig
en uitdagend, achter zijn gebaren schuilt
een driftige, nauwelijks in toom gehouden
kracht en hij is jn staat om een lange
zin even voortreffelijk als voorzichtig te
formuleren. Men zou hem op een verze
keringsagent schatten of op een regionale
handelsreiziger, doch in 1948 kreeg hij
vijftien maanden hechtenis in een affaire
met vervalste textielbonnen. en drie jaar
later reeds was hij de man-op-de-achter-
grond in een afbetalingszaak, die zich als
een olievlek uitbreidde: de firma Plurifort,
en gros et en detail, en de „J en H-win-
kels" die, de een na de andere als padden
stoelen uit de grond schoten.
„Is het waar", zo informeert de presi
dent, „dat U vond, dat het nog meeviel
toen Uw hoofdboekhouder er U begin
1952 op attent maakte, dat de firma Plu
rifort een tekort had van 200.000 gulden?
„Het viel me inderdèad mee", zegt ver
dachte, en dan terwijl nu een nieuwe
rij getuigen voorbij trekt trekt men
het gordijn weg en gunt men de opmerk
zame toeschouwer een blik in een terra-
incognita, waar blijkbaar de zonderlingste
dingen spelen. Toen een der crediteuren
van de firma Plurifort in Juli '52 beslag
liet leggen op de voorraden van het be
drijf, moesten er volgens de boeken nog
1075 costuums in voorraad zijn. In werke
lijkheid telde de voorraad op dat ogenblik
niet méér dan 217 costuums. „De rest",
zegt Mr Schillings, „is spoorloos verdwe
nen".
Hein Th.: „Dat kan niet, meneer de pre
sident".
President: „Het blijkt uit de stukken".
Hein Th.: „Er kunnen geen acht honderd
costuums spoorloos verdwijnen. Boven
dien de hoofdboekhouder was daar ver
antwoordelijk voor".
De hoofdboekhouder komt opnieuw voor
het hekje. Zijn verklaringen zijn wat vaag.
Hij kan zich vele dingen niet meer nauw
keurig herinneren, en hij antwoordt op een
vraag herhaaldelijk met de mededeling
„dat zou ik niet durven zeggen", doch hij
wordt plotseling bijzonder pertinent als
men hem de verantwoordelijkheid voor 800
spoorloos in het niet verdwenen costuums
in de schoenen wil schuiven. „Er was geen
behoorlijke contröle mogelijk", klaagt hij
voor de zoveelste maal, „ik had slechts
acht man personeel op de boekhouding.."
Bijvoegen prijzen van 80 6046, 5352,
20074; 16531 m.z. 16567.
Nieten 7729 m.z. 7927, 10221 m.z. 11221.
het proces-Plurifort laat op deze dag ver
zandde. Het proces was droog nu en dan
en het bewoog zich langs grillige paden.
De „grote" zaak Plurifort bleek lang zo
menselijk niet als de zaak der kleine ge
dupeerden die vanmorgen diende.
Het enige wat daar nog aan herinnerde
was de aanwezigheid van een getuige die,
uit naam en in opdracht van een aanta'
crediteuren, de kleine, gedupeerde lu'den
nog steeds met wissels achtervolgt. Men
onthulde dat tot voor kort zijn honorarium
750 per maand bedroeg.
Gisteren is te Nijmegen een nieuw
station in gebruik genomen. V.l.n.r.
burgemeester mr Ch. Hustmx, de direc
teur van de N.S. ir F. den Hollander en
de architect ir Svan Ravensteyn. Boven
de ingang een beeldengroep voorstellende
de snelheidde veiligheid en de service
van het spoorivegverkeer.
Brugge
Die Jean van de Caveye toch. Daar heeft
hij zowaar 214 uur en 16 minuten achter
een zitten jammeren op zijn accordeon.
F.n nu noemt hij zich wereldrecordhou
der accordeonspel en vindt zich vermoe
delijk wel een tikje belangrijker dan
vóór hij met deze waanzin begon.
Londen I
Een boete voor een zwartkijker, ofte
wel een televisie-toestelbezitter, die naar
zijn scherm zat te turen zonder de ge
bruikelijke belasting te betalen. Vijf
nond moest hij dokken, de komiek Ben
Warriss. Zijn grootste bekendheid geniet
hijals televisiester.
Londen II
Alle bierdrinkers in de hele wereld te
zamen slokten in 1953 32.075 millioen liter
naar binnen. Dat het hun wel bekome.
Het bier is ongetwijfeld overal weer best.
want men nam het peuleschilletje van
'65 millioen liter van het schuimende nat
méér dan in het jaar 1952. De Amerika
nen maakten de mooiste vooruitgang
volgens de brouwerijen en in Enge-
and deed de grootste terugval in het
;ebruik. Onze zuidelijke buren zijn de
utmmers één op de wereldranglijst, want
nen goot daar verleden iaat per hoofd
of liever per keelgat) 140 liter bier naar
binnen. Aannemen!
Moskou
In de Sovjethoofdstad vierde men een
internationale kinderendag. Bij die gele
genheid deelde de radio mee, dat aan
vier millioen Russische vrouwen de
moederschapsorde voor moederglorie"
was uitgereikt, terwijl 41.000 Russinnen
tot „moeder-heldinnen" werden gepro
clameerd. De .Prawda", het leidende
Russische blad, schreef naar aanleiding
van deze kinderdag: „Elk gezin, in elk
deel van de wereld, hoopt van harte,
dat zijn kinderen nooit de dreigende
dreun van aanvallende vijandelijke
vliegtuigen zullen horen en bevend zul
len moeten wachten op daverende bom
explosies". Hetgeen nog niet zo slecht
gezien is van onze Russische collega.
