1
Klooster Hallo
een bron van weldadigheid
.WAT ZIT DAAR ACHTER?"
Beslissingen stranden
amendementen
Prijsregeling bevoegdheid van
productschappen nog
in bespreking
op
Rijk
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
geschakeerde charitas
Om een nieuwe kapel voor de
zusters
Gloeilampjes
Nederlandse vrijheidsfakkel op weg
naar invasieherdenking in Caen
Bonifatiusspel van Fedde Schurer
waarschuwen tegen
Zwolle één
Mr F. Hollander
Min.-president dr Drees
ontstak toorts op de
Dam
Nogmaals: het linkse bezoek aan Leopold
Mogelijk socialistische lokroep aan
Vlaanderen
kunst voor jonge
ZATERDAG 5 JUNI 1954
PAGINA 9
BEWUSTMAKEN DER
PERSOONLIJKHEID
Londen
Beroep aangetekend bij
Ambtenarengerecht?
Vrees voor partij-list
Zonder omzien
Achter de schermen
METSELAAR ONDER BUS
GEDOOD
■rAi;fe i
Leek of dierenarts
De positie van prinses
Liliane
Heilivens van burgemeester
D'Ailly
MENSEN
Advertentie)
Als u geregeld laxeermiddelen slikt, ls er nu
een manier om er van af te komen. 83 van de 100
personen lukte het; u kunt het ook. En wel zo:
Drink in de loop van elke dag enkele glazen
water en bepaal een vast uur voor uw stoelgang.
Neem de le week elke avond twee Carter's Le
verpilletjes. 2e Week - elke avond één. 3e Week
- om de andere avond één. Daarna niets meer,
want Carter's Leverpilletjes stellen uw inge
wanden in staat weer op eigen kracht te
werken, zonder laxeermiddelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid of te veel eten
het tempo van uw ingewanden tijdelijk vertra
gen, neem dan tUdelük Carter's Leverpilletjes
om u weer op gang te helpen. Zo raakt u uw ver
stopping kwijt en vervalt u niet in de laxeer
middelen-gewoonte. Haal direct Carter's Le
verpilletjes, f 1.20 per flacon. 67
(Van onze correspondent)
Dit was allemaal zo vreemd, zo heel erg vreemd We zaten in de even
Jtoele als kille spreekkamer van een oud klooster en hoorden uit de
mond van een beseheiden zuster: „Neen, wij vragen nooit geld, nooit.
Wat wij doen, doen we omdat we om Jezus' wille van de mensen houden,
vooral houden van hen. die onze liefde het meeste nodig hebben De
zuster zwijgt. Wacht op ons wederwoord, maar dat wederwoord blijft uit.
Het is stil in de gekalkte kamer, waar enkele portretten van zusters aan
de wand hangen. Portretten en ee-n groot kruisbeeld. Dit is allemaal zo
vreemd, zo onwezenlijk, zo van een andere wereld. Bestaat dan in onze
verzakelijkte, onze door-gesubsidieerde, onze bureaucratische en ambte
lijke wereld nog iets van de zuivere charitas, iets van de grote liefde,
waaraan alle volgelingen van Christus herkenbaar moesten zijn?
De nuchterHng zal wel direct met
bedenkingen aankomen, dezelfde be
denkingen die wij, in euvele moed,
maakten tegenover moeder-overste van
het verdwijnende klooster Hallo van de
Auxiliatricen van het vagevuur in Nij
megen. „Waar leeft u dan van?". Haar
ogen zeggen: „Kleingelovigemaar
haar mond, wijs geworden in zoveel
iaren van daadwerkelijke arbeid 0"cl®(
de mensen, formuleerteenantwoord
We hebben veel vrienden en honger
hebben we eerlijk, nog nooit geleden. A
f. het ZO voegt ze aan toe soms wel
eens erg moeilijk". Maar over die zaken
spreekt zij niet graag. Dat is de buiten
kant van het werk, de zelfkant. Waar het
om gaat, zijn de mensen in nood. „Men
meent wel eens, dat wij gaan naar de
armen, naar de onvermogenden en dat
is in zekere zinook zo. Als men die
woorden „arm" en „onvermogend" dan
maar niet alleen in materieel opzicht wil
bekijken. Ons werk richt zich tot de
mens in nood en die nood is oneindig
Bonn
„Ik geloof, dat er een koning op kamer
26 huist". Dat zei het kamermeisje in
een hotel te Bonn tegen haar collega's
en al spoedig ging het praatje verder.
Inderdaad was het ex-koning Peter van
Joegoslavië, die in het hotel was af
gestapt en het duurde niet lang of de
reporters en fotografen kwamen opda
gen.' Hoe kwam het meisje aan haar
wetenschap? Uit het gastenboek kon ze
het niet weten, want de ex-koning had
getekend als „Petar Tetovic, schrijver".
Maar Petar Tetovic bleek in een pyama
te slapen met een koninklijk monogram
er op gestikt en toen het kamermeisje
de boel op de kamer aan het redderen
was, ontdekte ze pyama plus monogram.
„Petar Tetovic" zal andere fyama's
moeten kopen voor zijn incognito-reizen.
In Amerika genoten ze er al langer van,
maar nu is het ook in Engeland moge
lijk U kunt heel comfortaoel en nogal
uitdagend per vliegtuig Uw vacantietnp
maken zonder dat U ineens d
reissom behoeft te storten. Men noemt
het 't „kleine-beursschema".
U b.v. een tocht wilt maken, die J °uu
kost, dient U 60 te betalen bij Uw
aanmelding en nog eens 230 twee we
ken voor Uw vacantievliegtocht begint.
Over de rest, waarbij dan ook rente
berekend wordt, mag U zeven maanden
doen, hetgeen dan juist op tijd is om
weer aan de nieuwe reis te gaan denken.
Dublin
Bij graafwerk in een veenderij in het
graafschap Boscommon vond men in
de grond een klont boter, die daar reeds
meer dan twee eeuwen gelegen moet
hebben. Toen men de kluit van twintig
pond, die volgens de toenmalige ge
woonte in een zijden doek gewikkeld
was, eens ging proeven, bleek de boter
tot ieders verrassing nog in volkomen
zuivere toestand te verkeren. Door be
paalde invloeden was de boter al die
jaren prima geconserveerd gebleven.
Brighouse Engeland
Een dappere hond, die „Blondie". Ze
zat met haar meester in de keuken, toen
daar plotseling brand uitbrak. De hond
rende naar boven om de broer van zijn
baas te wekken, die lag te slapen. De
broer kwam even later de deur van het
in laaiende gloed staande houten huisje
uitgerend; de hond kwam echter niet.
Toen vloog de baas van het dappere
dier naar binnen om zijn „Blondie" te
redden. Toen de vlammen gedoofd wa
ren vond men beiden, meester en hond,
dood liggen. Ze waren samen in het
vuur omgekomen.
Southampton Engeland
En een laffe hond. De rechtbank beval
aan een hondenfokker de som van 150
terug te betalen aan de koper van een
hond. Deze hond was namelijk verkocht
aan een caféhouder, die het dier als
waakhond wilde gebruiken. Dat kan,
zei de fokker, want deze hond heeft
„een fel karakter en is uitstekend ge
schikt voor bewakingsdoeleinden". Toen
er eens ruzie kwam in het café ging een
van de klanten de waardin te lijf en de
hond met het dappere hart sloop met de
staart tussen de poten in de uiterste
hoek. Het dier was zelfs bmg van alle
vreemdelingen. De fokker heeft zijn
hond terug en de caféhouder zijn geld.
nieuwe klooster te bouwen. Als de zus
ters het konden redden, zouden ze be
slist de hand niet ophouden. Neem dat
van ons aan, die de soberheid van hun
klooster gezien hebben. Maar dit bedrag
kan onmogelijk uit de lopende inkomsten
genomen worden, zonder dat er jaren
lang gebrek zou moeten heersen onder
deze hardwerkende zusters. Daarom
houden wij namens hen de hand op. Hun
arbeid richt zich tot de mens in nood,
tot onze broeders en zusters in Christus.
Zij realiseren de liefdeplicht, die wij
allen hebben met inzet van heel hun
persoonlijkheid. Gun hun de troost van
een eigen klein Godshuis.
Bij de foto's: De zusters van Hallo
gebruiken ook haar tuin voor de
dagelijkse contacten mei jong en oud
Van 28 Juli tot en met 7 Augustus a.s.
wordt onder het motto „Zwolle èèn" in de
Overijsselse hoofdstad een licht- en mu
ziekfestival gehouden, waarin naa„. ien
aantal belangrijke toneeluitvoeringen en
muzikale gebeurtenissen ook diverse
sportwedstrijden worden georganiseerd.
„The Imperial Opera Company" uit
Londen zal met begeleiding van 't Noord-
Hollands Philharmonisch Orkest een drie
tal opvoeringengegeverwan de opera Faust
van Gounod. Uit Innsbruck, de hoofdstad
van Tirol, komt de bekende Bauernkapelle
Felsenwandtier met een grote groep
Schuhplattler. Voorts staan op het pro
gramma een festival voor PTT-fanfares
en -harmoniegczeischappen met hun tam
boers en pijpets, een zangersdag, waarbij
de dames en heren zich in kleurrijke kle
derdrachten zullen tooien en de opvoering
van Shakespeare's „Veel gemingeen
gewin" door de Zwolse Zomerspelers. In
het Hopmanshuis zal de expositie „Kunst
in Zwols bezit" te bewondereen zijn en in
het Overijsselse Museum de tentoonstel
ling „Zwolle door de eeuwen heen".
In de Zwolse stadsgrachten zullen speed-
boat-races plaats vinden, terwijl voorts
een grote sportdag met een massaal tur
nen van Zwolse gymnasten en in het
fraai gelegen Gemeentelijke Sportpark 'n
concours hippique worden gehouden.
Ook de Zwolse bloemisten en zakenlui
laten zich met onbetuigd en zullen resp.
Floralia een lusthof van bloemen en
een productenshow onder het motto „Van
grondstof tot eindproduct" inrichten.
De hoofdstad steekt zich in die dagen in
een lichtend feestkleed: duizenden lampen
en schijnwerpers zullen de Peperbus, sin
gels, straten en historische gebouwen in
een helle lichtgloed zetten.
In enkele bladen is een bericht ver
schenen, dat mr F. Hollander, officier van
Justitie te Amsterdam, bij het Ambte
narengerecht in beroep zou zijn gegaan
tegen zijn overplaatsing van Amsterdam
naar Alkmaar, een overplaatsing die, ge
lijk bekend, kort geleden door de minister
van Justitie bij wijze van disciplinaire
strafmaatregel werd bevolen.
Bij verschillende instanties hebben we
getracht een bevestiging van deze geruch
ten te verkrijgen. Mr Hollander persoon
lijk zeide ons: „Ik heb voor U en voot
niemand anders ook maar een enkele
inlichting." Ook van de zijde van het
Ambtenarengerecht kon men niet beves
tigen, dat mr Hollander van de beslissing
van de minister in verband met de over
plaatsing- in beroep was gegaan.
Hoewel een dergelijk beroep zeker niel
uitgesloten is, moet het bericht daarovet
met een zekere reserve worden bezien.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Zondag 6 Juni is het tien jaar geleden,
dat met de bevrijding van de door de
Nazi-terreur geteisterde Westeuropese
landen een aanvang werd gemaakt door
de invasie van de geallieerde legers in
Normandië. Het spreekt vanzelf, dat dit
feit moet worden herdacht. Aan de Franse
kust worden plechtigheden georganiseerd,
waarbij ieder betrokken land zal zqn ver
tegenwoordigd. En als het even kan. wil
Churchill van de partij zijn. Ook van
Nederlandse zijde is er een deputatie.
Minister Staf en de oud-minister van Oor
log in Londen, prof. Gerbrandy, maken
de reis naar Frankrijk en zullen samen
met een compagnie van de Irene-brigade,
J
(Van onze Brusselse correspondent)
De tongen en de pennen zijn thans op
groter schaal losgekomen om commen
taar te leveren op het alleszins opvallend
bezoek, dat de linkse regering Zaterdag
aan koning Leopold heeft gebracht en
waarbij, volgens het communiqué van
de Grootmaarschalk van het Hof, zoals
men weet ook aanwezig waren koning
Boudewljn, prins Albert van Luik en de
jonge prins Alexander. Over prinses Li-
liane, de echtgenote van koning Leopold,
werd in dat communiqué niet gesproken.
C.V.P.-parlementsleden hebben het in
een hunner groepsvergaderingen even
eens over dat bezoek gehad. Men kon er
mee instemmen, indien dat een oprecht
gemeend gebaar van verzoening zou
zijn, zonder bijbedoelingen uit partij
politieke overwegingen ingegeven.
rijk geschakeerd. Daardoor is ook ons
werk zo vol variatie". Wij vragen naar
een verklaring daarvan; hoe kan dit
sociale werk afwisselend zijn? Zijn dan
de noden in grote lijn niet eender en is
armoede bij de een iets anders dan bij
de ander?
„Het gaat om de mens", zegt de over
ste, „en geen enkele mens is aan de
andere gelijk. God schiep Zijn schepselen
in een wonderbare variëteit. Daarom kan
ons werk niets massaals hebben. Wij
richten ons niet tot een bepaalde groep,
niet tot de massa, zoals men tegenwoor
dig zo graag zegt, maar tot de individuele
mens. En onze grootste zorg is die mens
terug te brengen tot God. In zijn stre
ven immers naar de eeuwige heerlijkheid
ligt zijn meest persoonlijke wezen. Die
persoonlijkheid opnieuw bewust maken,
daar gaat het om".
In die geest, helpend waar geholpen
moet worden, gevend zonder te vragen,
weldoende zonder om te zien, in die
geest werken twintig zusters in de kleine
communiteit van het klooster Hallo. In
die geest ook werkt eenzelfde groepje
zusters in de Amsterdamse Jordaan.
Kinderen drommen samen voor de kloos
terpoort en op de binnenplaats zitten
jonge moeders in de zon. Elders in het
ielijke, maar ruimte genoeg biedende
klooster treffen we een groepje oma's
aan, in gezellige keuvel met een paar
zusters. En al die andere zusters? Cijfers
geven is altijd een gevaarlijke zaak.
Maar om te bewijzen dat die twintig
zusters van Hallo en uit de Jordaan be
paald geen tijd hebben om veel aan eigen
liefhebberijen te doen, geven we er dan
toch een paar. In 1953 en daarover
gaan alle verdere gegevens werden
2700 ziekenverplegingsbezoeken afgelegd.
Alleen bij zieken, die zich de „weelde"
van welke betaalde verpleging dan ook
niet permitteren kunnen. 7500 stuks kle
ding werden door handen van de zusters
op hun plaats gebracht en mét die kle
ding kwam het juist gekozen woord.'
1152 gezinnen werden kortere of langere
tijd verzorgd: 5700 huisbezoeken werden
afgelegd en dat waren geen bezoeken
met het notitieboekje in de hand. Negen
en-dertigduizend katechismuslessen wer
den gegeven aan katholieke kinderen,
die op openbare scholen zijn en 1300
lessen ontvingen volwassenen. En daar
mee ls de lijst nog lang niet ten einde,
maar hoe meer wij noemen uit de waar
lijk sociale actie van deze zusters, hoe
meer wij er van overtuigd raken mis
schien wel de omvang, het volume van
dit werk, maar nooit de diepte te kun
nen aanduiden en nog minder de vrucht
baarheid.
„Men vraagt wel eens", zegt de over
ste „of het voor ons als religieuzen niet
moeilijk is toegang te krijgen tot de
gezinnen en men bedoelt dan, dat onze
kloosterlijke staat en onze geestelijke
gesteltenis zo ver af zouden staan van de
wereld. Wij zouden te vroom zijn, zo
heet het" Deze wijze vrouw glimlacht
en wijst op de veertig jaren waarin z«
en haar zusters in de meest letterlijke
zin achter de schermen gekeken hebben
van het familie- en gezinsleven in Nij-
megens benedenstad en in het hart van
de hoofdstedelijke Jordaan. Maar zij
hebben in dat werk een mildheid van
oordeel gekregen, zoals alleen de Liefde
mild kan zijn. En het begrip a-sociaal
omvat bij hen iets anders dan in 't alle"
daagse spraakgebruik gewoonte is. Zij
weten dat niet alles wat blinkt goud
is; zij weten ook, dat de ruwste bolster
toch een blanke pit omsloten houdt. Het
is die wijsheid, geboren uit jarenlange
eigen ervaring, die steunend op en
gedragen door het grootste gebod in de
Wet, dat van de Liefde richting geeft
aan de dagelijkse arbeid van de zusters
van Hallo. Welk een bezit voor een stad,
zo'n klooster Amsterdam is er rijk mee
en Nijmegens benedenstad zou zonder de
zusters Auxiliatricen niet meer denk
baar zijn. Het klooster „Hallo" echter
moet gesloopt worden, de zusters blijven.
3 4 7 8 4 2, dat is het gironummer van
de jubileumrekening van de Zusters
(N.V. Ned. Credietbank Nijmegen) en
op dat nummer moet binnen enkele
weken geld bijeen zijn om een beschei
den, maar onontbeerlijke kapel voor het
Vanmorgen omstreeks zeven uur is op de
Rijksweg onder Lent de 47-jarige metse
laar A. F. P. uit Bemmel door een auto
bus van de Gelderse Tramwegen overre
den en op slag gedood. Tegelijk met een
autobus van de G. T. W. stak P. de Pa
rallelweg over en werd toen door een uit
Nijmegen komende bus van dezelfde
maatschappij gegrepen en gedood. P. laat
een vrouw en vier kinderen achter.
De behandeling van de wetsontwerpen houdende instelling van een
veertiental productschappen, welke gisteren eigenlijk reeds op een oor
na was gevild, kon in de vergadering van de Tweede Kamer van gisteren
toch nog niet ten einde worden gebracht, omdat er alweer een amendement
was, waartegen de regering bij monde van minister De Bruijn het onaan
vaardbaar liet horen.
Het betrof hier het amendement van de lieer Van der Ploeg (K.V.P-),
waarvan wij in ons overzicht van Vrijdag reeds gewaagden en dat een
essentiële wijziging inhield van de oorspronkelijke opzet. In zoverre kon
men in dit geval liet onaanvaardbaar van de regering niet geheel betwis
ten. Volgens liaar ontwerp zou het productschap namelijk geen bevoegd
heid hebben prijsregelend op te treden behoudens wanneer dit door de
Centrale Overheid zou worden bepaald. Het amendement-Van der Ploeg
wilde de zaak echter juist omkeren, zodat elk productschap prijsregelend
zou kunnen optreden behalve wanneer de Overheid anders zou bepalen.
Tegen deze wezenlijke verandering had
den de ministers bezwaar, daar zij een
prijsregeling door de productschappen in
het algemeen niet gewenst achtten.
Minister De Bruijn kwam dus met het
onaanvaardbaar en hij vertelde er met
een bij, wat dit betekende. Dit zou bete
kenen, dat de behandeling van deze ont
werpen zou moeten worden geschorst om
de regering gelegenheid te geven zich
hierover te beraden en opnieuw advies
van de S.E.R. in te winnen.
Daar dit een belangrijk en ongewenst
uitstel zou veroorzaken, wijzigde de heer
Van der Ploeg zijn amendement in die
zin dat nu in het eerste lid van artikel
vier zou worden gelezen, dat het product
schap regelend zou kunnen optreden in
„aangelegenheden, verband houdende met
het economische verkeer tussen verschil
lende stadia van voortbrenging en afzet,
waaronder, indien of voor z°veu door
Ons is bepaald, de prijzen zijn gegrepen
Oppervlakkig gezien kan dit de indruk
geven, dat hiermee het beginsel van
's heren Van der Ploeg's bedoeling zou
zijn gered, maar o.i. is dat niet het geval.
Immers volgens dit nieuwe amendement
moet het productschap nu óók wachten
tot de centrale overheid het toestaat prijs
regelend op te treden, juist dus als het
geval is in het oorspronkelijk ontwerp.
Men kan o.i. ook niet zeggen, dat de prijs-
regelende bevoegdheid nu in het ontwerp
zou worden opgenomen, want ook zonder
dat dit in de wet wordt vermeld, heeft
de centrale overheid krachtens de wet op
de P B.O. het recht het pr^iuctsehap prijs-
regelende bevoegdheid te geven.
ment derhalve slechts een slag in de
lucht. Het kwam echter allemaal wat
plotseling en daar de heer Vondeling in
tegenstelling tot de regering wel bezwa
ren bleef houden, vond de voorzitter het
maar beter de leden nog eens gelegenheid
te geven over dit gewijzigde amendement
hun gedachten te laten gaan, zodat hij de
stemmingen over deze wetsontwerpen uit
stelde tot volgende week Woensdag.
Daarna hield de Kamer zfch bezig met
een nieuw wetsontwerp met betrekking
tot de uitoefening van de diergenees-
kunst.
De strekking van dit wetsontwerp is:
de werkzaamheden van leken op het ge
bied van behandeling van vee zoveel mo
gelijk te beperken door allerlei behande
lingen als inentingen, toepassing van
diagnostische middelen, algemene of plaat
selijke verdoving en zelfs het verrichten
van verlossingen en het ingrijpen in de
voortplanting als bedrijf zoveel mogelijk
door de dierenarts voor te behouden. Bij
verlossingen zit dan de bedoeling voor het
bedrijf van veeverloskundige langzamer
hand te doen verdwijnen.
Er waren echter nogal wat bezwaren te
gen dit ontwerp en vooral wat de behan
deling door de veeverloskundigen betreft.
De heren Van Meel en Van der Weqden
(K.V.P.) legden er de nadruk op, dat In
dit ontwerp de grote ervaring der vee
verloskundigen werd onderschat. Dit ont
werp zal er immers toe leiden, dat de ver
loskundigen die geen dierenarts zijn, op
den duur geheel zullen verdwijnen. Deze
Zo gezien was dit gewijzigde amende- afgevaardigden vonden het niet wenselijk
deze mensen uit te schakelen, omdat zij
in de practjj'k aan een behoefte blijken
te voldoen. Zij zijn in dit werk gespecia
liseerd en vaak handiger dan een dieren
arts. Eveneens had men er bezwaar te
gen, dat het beroep van castreur op den
duur zou verdwijnen bij ongewijzigde
aanvaarding van dit wetsontwerp.
De heer Van der Weijden wenste dan
ook, dat men, desnoods na examen,
nieuwe verloskundigen zou toestaan dit
werk te verrichten.
De heer Van der Weijden wees op de
practijk, waarbij voor het onvruchtbaar
maken van mannelijk en vrouwelijk vee
telkens een andere deskundige zou moe
ten worden geroepen. Hiervan zou volgens
hem in de practijk niets terecht komen
en controle zou onmogelijk blijken. Hij
hield een pleidooi om de boer zelf meer
recht te geven handelend op te treden in
geval van ziekte van zijn vee. Een goede
boer, zo zeide hij, is een halve veearts. Hij
zou de meest voorkomende veeziekten zelf
moeten kunnen behandelen en bijvoor
beeld zelf mogen inspuiten bij het gevaar
voor besmetting. De boeren immers, zo
betoogde hij, zijn in dergelijke gevallen
maar al te bang. dat de veearts, die van de
ene stal in de andere komt, de besmetting
zou overbrengen. Hij pleitte ook voor
meer voorlichting op veterinair gebied,
zoals dat immers ook op het gebied van
plantenziekten wordt gegeven.
Bij de beantwoording van de algemene
beschouwingen door minister Mansholt,
bleek, dat het wel hoofdzakelijk ging om
de kwestie-of voor de veeverloskundigen
en voor het bedrijf van hen, die ingrijpen
in de voortplanting, in de toekomst nog
een plaats kan worden ingeruimd.
Minister Mansholt meende van niet. Hij
wilde dit in de toekomst geheel in handen
geven van de veeartsen, vele Kamerleden
meenden van wel.
Ondanks het feit, dat de minister een
wijziging van de betrokken bepalingen in
diende waarbij echter wezenlijk aan
Zijn opvatting niets veranderde diende
de heer Van Meel een amendement in, dat
de strekking had deze beide categorieën
van lekenhulp bij verzorging van dieren
blqvend mogelijk te maken en te behou
den.
Dat amendement kwam op het laatste
ogenblik. De heer Vondeling (P.v.d A
zeide zeer terecht, dat hij dat uitgebreide
amendement zo maar niet in één ogenblik
vermocht te beoordelen en de voorzitter
zette nog eens uiteen, dat het eigenlijk on
juist is voor een Kamerlid, te zeggen dat
hij een amendement zal indienen indien
de minister hem niet bevredigt Dat kan
men mischien bij een motie dóen, maar
als men een technische wijziging van een
wetsontwerp wenst, weet men dat van te
voren reeds, zodat men, om de beraadsla
gingen niet te onderbreken, deze reeds
van tevoren kan indienen.
Het feit dat dit amendement zo laat
werd ingediend had nu tot gevolg, dat ook
dit wetsontwerp weer niet kon worden
afgewerkt.
De rest dus de volgende week Woensdag.
F. S.
Doch was het dat wel? Een C.V.P. -
senator, tevens bekend jurist, scheen de
opinie van velen te resumeren, toen
hij zeide dat men hoopte dat koning
Leopold zich niet zou laten beetne
men.
..Zich niet laten beetnemen" was des
tijds een der bekende slogans van de
heer Van Acker, toen hij voor de eerste
maal minister-president was. Dat hij
daarentegen graag anderen beetneemt,
heeft zijn jongste politiek optreden nog
duidelijk bewezen, want hij heeft de
C.V.P. beetgenomen, en nog wel op flinke
wijze. Sluwheid is bij hem een tweede
natuur. Dit bedoelen wij niet als een
verwijt, het is een constatatie.
Een mogelijke verklaring is de vol
gende: In Wallonië schijnt de socialisti
sche partij haar maximum aan aanhan
gers te hebben bereikt. Haar ideaal is,
de absolute meerderheid in het land te
behalen. Daartoe heeft zij het Vlaamse
land nodig. Maar in dat Vlaamse land
zijn er honderdduizenden, die het revo-
lutionnair optreden van links tegen
koning Leopold niet hebben vergeten.
Dat is een doorn in het socialistische
oog. En nu is men aan het manoeuvre
ren gegaan, om de wrok der Leopoldis-
ten tegen de linksen, vooral tegen de
socialisten, zoveel mogelijk te doen lu
wen. Vandaar het plotselinge poeslief
optreden bij koning Leopold.
Men spreekt er thans van, hem in
het land een hoge missie op het ge
bied van wetenschappelijk onderzoek
op te dragen, b.v. met hem aan het
hoofd te stellen van een comité van
de supervisie van uncleaire onderzoe
kingen, anderzijds wordt gefluisterd,
dat Leopold III op 21 Juli a.s., natio
nale Feestdag, naast koning Boude-
wijn de jaarlijkse troepenschouwing zou
bijwonen en dat de socialisten daar
ook voor een sympathiebetuiging van
de zijde der arbeiders zouden zorgen.
Dit laatste werd in de socialistische
pers op zodanige wijze tegengespro
ken, dat men de indruk overhoudt, dat
er toch wel iets van waar kan zijn.
„Wat schuilt er achter?" die spectacu
laire verzoeningspolitiek van de heer
Van Acker, vraagt andermaal de R.K.
Brusselse „Standaard". Het is niet on
mogelijk, zegt nog dit blad, dat de so
cialisten een politiek op korte termijn
voeren. „Zij willen door een reeks spec
taculaire maatregelen de publieke opi
nie geheel op hun hand krijgen en dan
na, een jaar van dergelijke St. Niklaas-
politiek een parlementsontbinding uitlok
ken om andermaal voor het kiezerscorps
te verschijnen, met de hoop de sterk
ste partij van het land te worden". In
dat kader zou ook de verzoeningspoli
tiek met koning Leopold moeten ge
plaatst worden. ..De regering speculeert
er op, dat een eerherstel van het gewe
zen staatshoofd, dat verder zou rei
ken dan het hervatten der gewone pro-
tocolaire betrekkingen, een enorme weer
slag zou hebben in Vlaanderen".
„Er is iets", zo schrijft zijnerzijds het
R. K. blad „Het Volk", „wat wij in ver
band met die verzoeningsontvangst niet
begrijpen: indien prinses Liliane op de
ontvangst aanwezig was, dan begrijpen
we niet waarom dit in de mededeling
van de grootmaarschalk aan de pers niet
werd vermeld, en indien ze niet aan
wezig was, dan begrijpen we niet hoe
men dit verenigt met de gedachte dat
men de traditie doen herleven heeft van
de voorstelling van de ministers aan de
koninklijke familie. Prinses Liliane be
hoort immers op de meest wettelijke
wijze tot de koninklijke familie. En het
zou toch nogal erg zijn indien de heer
Van Acker te dezer gelegenheid had
blijk gegeven van standsvporoordeien,
ten opzichte van een vrouw die, hoe
wel niet van adellijke bloede, toch de
echtgenote des konings is".
Van haar kant tekent de R. K. „Gazet
van Antwerpen" bij dit bezoek het vol
gende aan:
„De handelwijze van Van Acker wordt
nu verklaard als een heraanknopen met
de traditie, die er schijnt in bestaan te
hebben dat de leden van elke nieuwe
regering voorgesteld werd aan al de le
den van de koninklijke familie Voor
zover wij weten echter gebeurde zulks
de laatste jaren na en ook voor de oor
log niet en naai' het schijnt herinneren
.zelfs de hofdignitarissen er zich niets
van".
Daarom verheugt dit blad zich om het
footed geen bijbedoelingen
zoeken achter Van Acker's gebaar.
Intussen is Van Acker loch zijn minis
ters, ditmaal vergezeld van hun dames,
gaan voorstellen aan koningin Elizabeth.
Dit gebeurde gisteren, Donderdag, in het
tegenover het koninklijk buitenverblijf
van Laeken gelegen kasteel van Stuij-
venbergh.
die, zoals bekend, aan de invasie deelnam,
twaalf leden van de Kon. Landmacht, vier
van de Kon. Luchtmacht en vier van de
Kon. Zeemacht, twintig oud-strijders van
de Irene-brigade onder leiding van
brigade-generaal Pahud de Mortanges en
een aantal oud-verzetsstrijders de dank
van Nederland vertolken voor de helden
moed, die de geallieerde legers hebben be'-
toond om ook ons vaderland van vreemde
en wrede overheersers te bevrijden.
Het lag eerst in de bedoeling provincie-
gewijs de oud-verzetsstrijders in deze her
denking te betrekken door afvaardigingen
met een brandende fakkel te laten komen
naar Amsterdam, waar zij gezamenlijk
een nationale fakkel, die naar Normandië
zou gaan, zouden ontsteken. Dit is niet
mogelijk gebleken, hetgeen voornamelijk
wordt geweten aan de korte voorberei
dingstijd.
De Nationale Federatieve Raad van het
Voormalig Verzet Nederland heeft zich
toen gewend tot het gemeentebestuur van
Amsterdam en mede door zijn medewer
king is men er in geslaagd toch een natio
nale vertegenwoordiging van Nederland
naar Frankrijk te sturen.
Een 3''i-tons wagen van het G.E.B. werd
door de heer Jan Luhlf tot praalwagen
omgetoverd. Blauwe en witte hortensia's
en rode geraniums omranken het Neder
landse wapen, terwij] op de bumpers van
de auto zes vlaggen zijn gemonteerd. De
wagen draagt verder een toorts en het
opschrift: Hommage des Pays Bas. Deze
auto heeft gisteren op de Dam in Amster-
d®!T1 de 800 k.m. lange reis naar Norman
dië aanvaard, vergezeld door een dele
gatie oud-strijders.
Op de Dam waren gistermiddag tal van
autoriteiten, onder wie vertegenwoordi
gers van land-, zee- en luchtmacht, van
het corps consulaire, van politie en ma
rechaussee en voorts het voltallige college
van B. en W. en leden van de Amster
damse gemeenteraad bijeengekomen voor
een kleine plechtigheid, tijdens welke dr
Drees namens de regering de toorts, welke
vier dagen lang onafgebroken kan bran
den, zou ontsteken.
Burgemeester D'Ailly had een heil-
wens bij zich: „Eerbiedwaardige toorts.
Op Uw reis naar de plaats, waar de
bevrijding mede voor ons land een
aanvang nam, vergezellen U de gedach
ten van het gehele Nederlandse volk in
dankbare herinnering aan de helden, die
op 6 Juni tien jaar geleden een grootse
invasie hebben ingiet".
'Je heer Vincent Boon, secretaris-gene
raal van de C. A. I. R. het Comité
d'Action Interallié de la Résistanee
sprak over een bundeling, waartoe alle
bona-fide oud-verzetsorganisaties moeten
komen om voor de wereld de echte vrijheid
te bereiken, welke nog niet is verkregen,
zolang er nog ergens dictatuur bestaat.
Mr B. W. Stomps, voorzitter van de Natio
nale Federatieve Raad noemde de tocht
naar Normandië een zaak van het gehele
volk. „De belofte gaat mee", zo zei hij,
„dat naar onze overtuiging een menswaar
dig bestaan alleen te verwezenlijken s
onder een democratisch bestuur.
Vervolgens sprak, als laatste, minister
president Drees. Htf riep de aanwezigen
de 6e Juni en de daaropvolgende maan
den, welke voor Nederland het zwaarst
waren, in herinnering. De weg, waarlangs
de bevrijding opmarcheerde, is een weg
van bloed en tranen geworden, welke is
getekend door de duizenden witte kruisen
van de oorlogsbegraafplaatsen. We gaan
nu de weg terug om van onze dankbaar
heid te getuigen en we dragen bij ons een
toorts, welke een symbool moge zyn van
de wens, dat nimmer de oorJogsfakkel
meer ons land zal verschroeien doch in
plaats daarvan de bevrijdingsfakkel blij
vende waarde moge hebben.
De felle wind, die ook met de op het
Damplein opgestelde dundoeken speelde
noodzaakte de heer Boon de minister
president met een tweede fakkel bij te
springen om de toorts aan te steken. De
hp wr?uUZ,'ekka?el sPeeIde vervolgens
het „Wilhelmus".
Begeleid door een motor-escorte aan
vaardden de praalwagen en de auto's,
waarin de delegatie der verzetsstrijders
Normand daarna dc ,ange tocht naar
Aan de grens voegden zich nog 30
Nederlandse wagen met oud-verzetsstrq-
ders en evenzovele Belgische auto's bij de
stoet. Voorafgegaan door de Belgische gen
darmerie ging men door naar Brussel,
waar de Nederlandse praalwagen op dó
verlichte Grote Markt werd neergezet.
Vanochtend om elf uur werd de Benelux-
delegatie, in totaal 500 man, door de Bel
gische regering ontvangen, waarna een
krans werd gelegd bq 'iet graf van de
Onbekende soldaat en de delegaties van
Nederland, Belg,é en Luxemburg langs het
standbeeld defileerden.
Over Doornik reed de stoet vervolgens
naar Rijssel, waar vanmiddag eveneens bil
een oorlogsmonument zou worden ""de?,,
leerd.
zou worden gedefi-
striidere°rhlanedeë' ,Waar de oud-verzets-
Bocaee 25 k™ kampement te Villers-
len wmJLn verwijderd van Caen, zul-
worden ondergebracht, nemen de
Nederlanders deel
waarbii hoVmi ~~~A,aan de P!echhgheden,
Cotv van Frank .^hurchi11 ook President
ziide de u!" en van Amerikaanse
te ziin Cabot Lodge aanwezig hopen
m„inSdag a's' wordt te Amsterdam een
ongres gehouden over cultuurspreiding
onder de jeugd. Het congres staat onder
auspiciën van de stichting W, I. K. O. R.
De naam Wikor is voor de kunstlievende
jeugd een begrip geworden. Niét alleen
door de activiteit van de stichting, maar
ook door het tijdschrift Wikor, het kleine
pittige en instructieve periodiek dat spe
ciaal voor de jeugd verschijnt 1). Kundige
medewerkers leverden gedurende de eer
ste jaargang hun bijdragen en ook de
nieuwe jaargang doet het beste verwach
ten. Het 5e nummer van deze jaargang be
vat bijdragen van Ch. Wentinck van
Marius Monnikendam (over Parijs als
orgelparadijs), van H. P, Baard (over Dau-
mier) van Thijs Mauve. Paul Gregoire en
anderen. Het blad handhaaft zijn niveau
van inhoud en vorm en gaat voort jonge
mensen een levendige gids te zijn in de
wereld van kunst en cultuur.
1) Uitgeverij Pax, Den Haag.
Een van de hoogtepunten van de Boni-
fatiusherdenking te Dokkum op 3 t/m 7
Juli a.s. zal zijn de opvoering van een
Bonifatiusspel van Fedde Schurer. Het
spel bestaat uit drie bedrijven. De muziek
is gecomponeerd door ds B. Smilde. De
regie berust bij de heer J. J. H. van der
Ree. Het eerste bedrijf speelt zich af in
de schuur van de heidense boer Dedmer,
getrouwd met een vrouw die naar het
christendom neigt. Zij komt hierdoor in
conflict, wordt van huis en hof verdre
ven en vindt onderdak bij een christen-
boer.
In het tweede bedrijf speelt een zekere
Nuttert, die Bonifatius bij zijn eerste be
zoek aan Friesland had achtergelaten,
een rol. Bonifatius vertelt van zijn werk
in Thuringen en van zijn strijd tegen de
wet van de sibbe. Bij het omverhalen van
de wijnpaal van Donar houdt Bonifatius
een toespraak over de machteloosheid v m
de goden. Deze toespraak maakt diepe
indruk. De heidense priester Pelle zint op
wraak.
In het derde bedrijf hervindt Dedmer,
inmiddels christen geworden, zijn vrouw.
Bonifatius zegent het opnieuw begon
nen huwelijk.
In de vroege morgen van de dag, waar
op vele christenen gedoopt zullen wor
den, heeft de overval op Bonifatius en
zijn gezellen plaats. Zij allen vinden de
dood. Na deze aanslag komt in een deel
van de christenen het oude heidendom
weer boven en zij willen de moord op
Bonifatius wreken. Zij worden evenwel
weerhouden door Nuttert, die nu de lei
ding neemt en erop wijst, dat men geen
kwaad met kwaad mag vergeiden.
Het slottafereel bestaat uit het afleggen
van de belijdenis op vragen, door Nuttert
gesteld.
Na deze belijdenis zingt op de achter
grond een koor het „Te Deum laudamus".
