Staatsbestuur
en Burgerzin m
De
crisis
Franse Kath.-Sociale weken
in liet goud
THREE LIONS
Alkmaar zette de jubileum
viering glorieus in
Dankdienst in Grote Kerk een
ingetogen plechtigheid
Belgische bezwaren tegen soda-
project te Delfzijl
De rondreizende academie
Opvallend lekker...!
Watersportcentra zijn uitgestorven
t r
Benelux-minister conferentie
De H. Vader over de grenzen van staats- en
particuliere bevoegdheid
Jaarvergadering
N.I.W.O.
Sombere tijd voor seizoenbedrijven
ES. 'm..r
Nederlandse uitvoer van gecondenseerde
melk kan worden hervat
België wil zijn prijs
niveau van tlians
handhaven
Nu ook in Amsterdam
opleiding voor gezins
verzorgsters
WOENSDAG 21 JULI Ï9S4
PAG WA 7
KORTE BIJEENKOMST
VAN EERSTE KAMER
goede Virginia
n,et scherp!
OVERHEIDSVOORLICHTING
Instelling commissie atl hoe
Naar voren getreden
Lof aan God
Twee keer voor eeen vuur
proef geslaan
Aanbod van de groep
Solveij
Kwestie der accijnsen
Een Breugheliaanse maal
tijd op het Waagplein
Nog dit jaar eigen tehuis
(Van onze Parijse correspondent)
In Remies, de hoofdstad van Bretagne genoemd, is heden de 41s.,3
Franse Sociale Week geopend. Franse katholieke sociologen en sociale
werkers zijn hier, maar ook tal van bekende figuren op het gebied dei-
katholieke sociale actie uit het buitenland. Van de aanvang af hebben
t],,ze congressen het karakter gehad van een academie in de klassieke
betekenis van het woord, waar de beginselen der sociale actie, zoals die
i,. de encyclieken werden aangegeven, werden bestudeerd tot voorlichting
der sociale werkers. Objectief en methode dezer congressen zijn by dc
aanvang vastgelegd door de grote vriend van Schaepman, Henri Lorin,
die het grote werk door La Tour du Pm en de Mun ondernomen, heeft
voortgezet, en tot de oorlog vani 1914 toe,Bjn stempel op de „rond-
reizende academie", zoals hij de Franse Katholieke Sociale Weken heeri
genoemd, heeft gezet.
c ia1o Week wordt juist vijf- van de weken wordt echter gevormd door
De 41ste bociaie ge0pend, zodat deze de lessen, die in de loop van het jaar ern-
tig jarenna de:eei thans haar gouden stig zijn voorbereid. Ze betreffen steeds
belangrijke in Franse katholieke een enkel hoofdstuk, maar dat dan ook
feest mag vier £en d£r slagvelden van alle kanten methodisch wordt beke-
S0Ciai«. Snl^Duitse oorlog van '70 ge
wen Het was dicht bij Metz, dat de ont-
w?ns van twee officieren, de markies
Fa Tour du Pin. en de graaf Albert de
Mun in de bezorgdheid voor de toekomst
van 'hun land, een sociale herleving als
het middel zagen om alle krachten te bun
delen voor het herstel van het land. Men
kent de grote invloed, die van beide fi
guren is uitgegaan om de katholieken voor
sociaal besef te winnen. Weldra telde
Frankrijk haarden van katholieke sociale
actie; Lyon. Rijssel, Rennes, Parijs kenden
spoedig de verenigingen en bewegingen,
die de voorloopsters zijn geweest van wat
later het christelijk syndicalisme en de
katholieke sociale actie zou worden. De
activiteit der voormannen leidde ook
tot de internationale contacten, waarbij
Schaepman en mr Aalberse een belang
rijke rol vervulden en welke contacten
niet weinig hebben bijgedragen om Leo
XIII een aera van sociaal bewustzijn te
doen openen met de „Rerum Novarum"
als onvergetelijke introductie.
Nadat de oorlog van 1914 een onderbre
king van de congressen had veroorzaakt,
ving een nieuwe bloeiperiode voor de So
ciale Weken aan onder het presidium van
Eugène Duthoit, aan, tot opnieuw de oor
log de serie der Sociale Weken kwam af
breken. De heer Duthoit heeft de hervat
ting der Sociale Weken na de bevrijding
niet meer mogen beleven. De leldl"®
werd toevertrouwd aan Charles 0'a'th0.
de bezieler was geweest van de
lieke Jeugdactie.
.^..^lltaarwt^e^en^oórTe'agheb:
ciale bestaan '-. „égeven, waarin de
dPoectrinetCvangfeeKerk wordt ont
vouwd. met het doel roepingen op te
wekken tot leiders in de georganiseerde
sociale activiteit. Discussies hebben niet
plaats. Wel heeft de aanwezigheid van
tal van sociale werkers er toe geleid in
bijzondere bijeenkomsten, de z.g. „carre-
fours". hun gelegenheid te geven om el
kanders ervaringen te toetsen. De kern
ken. meestal twee dagen lang uit het oog
punt van de pure doctrine, de overige da
gen in verband met de practijk.
Het is dan ook begrijpelijk dat de 41ste
week hedenochtend in het grote onder
wijsinstituut Sint-Vincentius a Paolo ge
opend werd in tegenwoordigheid van mgr
Marella. de Nuntius te Parijs en de aarts
bisschop van Rennes, kardinaal Roques
Maar de H. Vader zelf en ook dat ligt
in de lijn van de traditie, want Rome heeft
van stonde af aan de sociale weken de
meest duidelijke aanmoediging gege
ven heeft andermaal de „Week
een herdelijk schrijven doen toeko
men, en waarin de betekenis van het
onderwerp van studie wordt uiteengezet.
In de openingsrede door de heer Char
les Flory voor een zo talrijk publiek uit
gesproken, dat men nu reeds de indruk
heeft, dat het aantal deelnemers dat van
de best bezochte van vroegere weken zal
overtreffen, zijn de eerste woorden die
van hulde aan de H. Vader en de aanwe
zige hoge gezagsdragers geweest. In zijn
herinnering aan het gouden feest, dat
thans gevierd kan worden, herinnerde de
heer Flory aan het krachtige werk der
grondleggers. Aan de viering zal een bij
zondere dag worden gewijd. Hij meende
er echter nadruk op te moeten leggen,
dat. zo de „weken" het karakter, dat zij
bij hun begin hebben ontvangen, volko
men hebben behouden, de atmo:-feer waar
in ze plaats hebben wel zeer is veranderd,
wat dan ook de keus van het onderwerp
dezer Week, „staatsbestuur en burgerzin"
in crisis", heeft bepaald.
(Van onze Parijse correspondent)
RENNES, 20 Juli 1954.
Z.H. Paus Pius XIÏ heeft ter gelegenheid van de Franse Katholieke
Sociale Week, heden te Rennes door Kardinaal Roques geopend, aan de
permanente voorzitter der Sociale Weken, dc heer Charles Floiy, een
eigenhandig schrijven doen toekomen, waarin op de eerste plaats de
gelukwensen van de II. Vader worden uitgedrukt niet^ het gouden feest,
der Sociale Weken, „belangrijk werk, door Marius Gonin en Adeodat
Boissard met de stichting dezer rondreizende academie voor het sociaie
vraagstuk begonnen".
De Sociale Weken, zegt de H. Ver
zijn altijd trouw gebleven aap de doctn-
nale en apostoUsche voorschot d
de geest van kwderigk® genoo
aan het gezag, der Kerk
De Eerste Kamer keurde gistermiddag
de conclusie van de commissie voor de
verzoekschriften ten aanzien van het adres
van H. G. van Os goed. De heer Van Os
had verzocht aan mevr. de weduwe
BurghgraelGude een schadevergoeding
uit te keren wegens haar verlorengegane
bezittingen in Indonesië. De commissie
had t.a.v. het verzoek voorgesteld over
te gaan tol de orde van de dag, omdat de
regering indertijd bij de behandeling van
de z.g. achterstallige betalingen heeft
toegezegd voor vorderingen als deze een
commissie van bijstand te benoemen die
aan de regering advies zal uitbrengen.
Z. h s. keurde de Kamer het wets
ontwerp tot wijziging van het besluit
verbeurd verklaarde en in beslag geno
men goederen goed.
Verder stond op de agenda het wets
ontwerp tot verlenging van de werkings
duur van de belemmeringenwet landsver
dediging, die op 8 Augustus 1954 zou ver
vallen. De verlenging -beoogt de Neder
landse defensie-opbouw niet door talloze
langdurige procedures te vertragen. Z.h.s
werd het ontwerp aangenomen.
Als laatste punt behandelde de Kamer
het wetsontwerp „Grondwaterwet water
leidingbedrijven". Ook dit werd aange
nomen.
Prof. ir G. dc Vries Broekman over
leden. Te Arnhem is op 88-jarige leef
tijd overleden prof ir g. H. de Vries
Broekman, oud-hoogleraar aan de T. H
te Delft. Gedurende zes en dertig jaar
diende hij het technisch hoger onderwijs.
De Nederlandse Internationale Wegver
voer Organisatie heeft gisteren te Utrecht
de jaarvergadering van internationale
wegvervoerders gehouden.
De voorzitter van de N.I.W.O., de heer
E. van Donkelaar, bracht namens de raad
van beheer verslag uit over de verrichte
werkzaamheden en het gevoerde beleid
in 1953. Hij besprak o.m. de in 1953 tot
stand gekomen herordening van de
N I W O welke hoofdzakelijk neerkomt
od een redelijke vertegenwoordiging van
alle vakorganisaties op het gebied van
het goederenvervoer met vrachtauto's.
oaf een uitvoerig overzicht van
Spreker gat een Autovervoer Goe_
de invloed februari 1954 van kracht
deren, die op fT"toekomstig beleid
is gewprden, op vergUnningen aan
voor het verlenen van vcl& natin_
Nederlandse vervoerders, o
naai goederenvervoer te verritten i en
slotte deed de heer van Donketaar ^oe
mededeling, dat de Nederlands
tionale wegvervoerders aan de
van de voorlopige kostenbuiragiB. n
N.I.W.O. over 1953 terugbetaald krijgen.
Vervolgens gaf de directeur van d®,
N.I.W.O., de heer C. Collette, een glot,aa{
overzicht over de ontwikkeling van nel
Nederlandse internationale wegvervoer,
ïrj- dfelde daarbij o.m. mede, dat het
ederlandse wegvervoer sedert 1947 tot
°P-11Jf datura van heden ongeveer 100
Nederland3 a deviezen heeft ingebracht of
n Tirort, deviezen heeft bespaard.
hiiitenui„;<eide' dat de concurrentie
buitenlandse vervoerders zeer toe
neemt en dat er nog vele moeüijkheden
meta nlessine hnu bestaan. welke drin-
gend oplossing behoeven.
Het'spreekt vanzelf dat hier voor de
N.I.W O. nog een belangrijke taak°s weg
gelegd.
tieheid en op de vraagstukken een chris
telijk licht werpend zonder inbreuk op
de rechtmatige vrijheid van actie van de
mens Tot een instelling geworden, die
de aandacht heeft van juristen, sociolo
gen, economen en die ieder jaar priesters
en ieken. mannen van studie en mannen
van actie verenigt, stralen de Sociale
Weken ook buiten de grenzen uit en wor
den dan ook op hoge prijs gesteld door
de Episcopaten en door de H. Stoel.
De H. Vader wijst vervolgens op de
grote betekenis van het onderwerp van
studie van de thans geopende week: de
crisis van het overheidgezag en van de
burgerplicht, een vraagstuk dat zo ge
compliceerd geworden is door de partij
passies en de particuliere belangen.
De studie betreft de toepassing der
christelijke beginselen aangaande de bur
gerlijke overheid, zo vaak inds Leo XIII
door de Pausen nader uiteengezet.
De H. Vader wijst erop hoe de Staat
een organisatie moet zijn. gebaseerd op
de zedelijke orde van de wereld en de
eerste taak der katholieken is de dwalin
gen te bestrijden van het juridische posi-
tivime, dat, het gezag losmakend van
zijn essentiële afhankelijkheid ten aan
zien van God, er naar streeft, de zedelij
ke banden te verbreken, die het gezag
verbinden aan het individuele en sociale
leven. De'staat kan niet de rechtmatige
vrijheden van de menselijke persoonlijk
heid schenden zonder zijn eigen gezag
te doen wankelen en omgekeerd ruïneert
het individu zijn eigen waardigheid door
misbruik te maken van zijn persoonlijke
vrijheid in minachting van zijn verant
woordelijkheid ten aanzien van het alge
meen belang. Een crisis van het staatsge
zag is uiteindelijk een crisis van de
staatsburger zelf.
Zo het Waar is, dat in een democratische
staat het burgerlijke leven zware eisen
van zedelijke rijpheid aan iedere burger
stelt, moet men toch niet bevreesd zijn te
erkennen, dat velen onder hen, zelfs onder
hen die zich christenen noemen, hun deel
van verantwoordelijkheid hebben in de te
genwoordige verwarring in de maatschap
pij. Een herstel is noodzakelijk ten aanzien
van vele houdingen, om de voornaamste
te noemen, de onverschilligheid jegens de
openbare zaak. zoals die zich voordoet bij
stembusonthoudingen, met haar ernstige
gevolgen, bij belastingontduiking, die
UTeers!ag, heeft °P het zedelijk leven
61L ui.S<iolaj In econ°misch evenwicht
van het land. de steriele critiek op het
gezag en de egoïstische verdediging van
voorrechten met miskenning van het al
gemeen.
Het individuele gebrek aan burgerzin
wordt spoedig collectief en ]ejdt t0(
vorming van machtige en actieve belan
gengroepen, wat misschien het meest ern
stige aspect is van de crisistoestand.
Of het betreft vakverenigingen van pa
troons of van werklieden, economische
trusts sociale en beroepsgroepen, waar
van sómmige zelfs in dienst van de staat
ziin al die organismen hebben een macht
vpkregen, die zij op 't gouvernement en op
fi if,7in der naties kunnen Uitoefenen
Ongetwijfeld beveelt het onderricht der
Kerk het bestaan van lichamen van tus-
senkomst en coördinatie in de boezem van
de naties ten behoeve van beroepsbelan-
gen en tot vergemakkelijking van de taak
van de staat voor het beheer der zaken
van het land aan. Maar dienen zij altijd
de inwendige vrede, als zij niet hun
prestige weten te offeren, hun horizon we
ten uit te strekken over de hele natie, er
kennen wat rechtvaardig is. of een span
ning onderhoud waardoor de uitoefening
van het gezag belemmerd wordt of de vrij
heid wordt aangetast, zelfs in gevallen,
waarin men haar meent te dienen?
De H. Vader wijst er op, dat zo men tegen
woordig aan de staat niet een recht tot
inmenging kan weigeren, welk recht het
liberalisme aan de staat ontzegt, het toch
niet minder waar is, dat de staat in prin
cipe niet direct de economische, culturele
en sociale functies op zich moet nemen:
die zijn de taak van andere bevoegdheden
Zo het nodig kan zijn de medewerking in
te roepen van sommige lichamen, dan eist
dat steeds nieuw en voorzichtig onderzoek
en nimmer mag daarbij uit het oog worden
verloren, dat de morele wortelen van elke
crisis van gezag en burgerzin liggen in
het verkiezen van het eigen en het par
ticulier belang, van het belang van groe
pen en klassen boven het maatschappe
lijk belang. De rechtsorde moet weer ge
bonden worden aan de zedelijke normen,
door gehoorzaamheid aan de eeuwige wet
ten van waarheid en rechtvaardigheid.
De minister van Economische Zaken
heeft bij de hoofdcommissie voor de in
dustrialisatie ingesteld een commissie ad
hoc in zake nijverheidsvoorlichting. De
commissie heeft tot taak de hoofdcommis
sie van advies te dienen omtrent de vraag
welke behoefte er bij het industriële
klein- en middenbedrijf bestaat aan tech
nische en bedrijfseconomische voorlich
ting, alsmede in hoeverre de bestaande or
ganisaties in deze behoefte voorzien, resp.
welke aanvullingen en verbeteringen ter
zake eventueel kunnen worden aanbe
volen.
(Van onze speciale verslaggever)
Onder een echt Hollandse lucht, wolken in het zwerk met een zilveren
rand van dc zon, die steeds guller werd, heeft gisteren een van de oudste
steden van Holland en hoofdstad van Hollands Noorderkwartier, zijn drie
weken feestelijkheden om het 700-jarig bestaan ingezet.
Alkmaar heeft eigenlijk al oudere papieren, al zijn het geen stadsbrieven,
want reeds in de 9de eeuw wordt de stad, zoals de Minister-president, dr W.
Drees in zijn herdenkingsrede in de Grote Kerk opmerkte, in de Egmondse
geschiedbronnen genoemd.
Ingetogen was nog des morgens de vreugde in de schoon versierde stad,
alsof men met het uiten van zijn jubel wilde wachten lot na de dankdienst
in de St Laurens- 0f Grote Kerk, maar aan de Burgermaaltijd, waarbij op
het schilderachtige Waagplein zich 1500 gasten rondom de lange tafels ge
schaard hadden, zinderde het van levenslust, zodat men zich in Vlaanderen
waande inplaats van in een nuchtere Hollandse stad.
Een echt Bruegheliaans feest, zoals men
te onzent in de open lucht zeiden of nooit
zal hebben meegemaakt De stemming zat
er zo in, dat, toen de lof van de kaas door
een liedjeszanger werd verkondigd, het
refrein „Kazen, kazen, groot en klein, ka
zen, kazen op het Waagplein" door allen
werd meegezongen en zelfs ministers met
hun echtgenoten arm in arm staken om
gezellig wat men in Limburg noemt te
„sjoemelen".
In een bijzondere raadsvergadering, die
aan het officiële programma vooraf ging.
heeft burgemeester mr W. Wytema er aan
herinnerd, hoe Alkmaar in twee episoden
uit de rij der Europese steden, beide episo
den liggend in het tijdvak, waarin de
Noordelijke Nederlanden zich verhieven
uit de staat der betrekkelijke achterlijk
heid dezer streken, tot de prominente po
sitie, die ons vaderland sedertdien is blij
ven innemen, naar voren is getreden
Omstreeks 1500, toen de stad in menig op
zicht bloeide wist zij, gestimuleerd door
Claes Corf, een der grondleggers van Alk
maar als centrum van cultuur in Holland,
beroemde mannen tot zich te trekken. Zo
een der Keldermansen voor de bouw van
de St Laurens, dat pronkstuk van zuivere
laat-gothische architectuur. In die tijd
werd ook dat gedeelte van het stadhuis
gebouwd, waarop men zo trots is. De stad
telde ongeveer 4000 inwoners nu gaat
het naar de 50.000 en zij was welva-
rend.
De tweede episode is alle schoolkinde
ren en daardoor alle Nederlanders
hekend door de Victorie. Geen onzer kan
weten, hoe het er met de zaak der vrij
heid in de Nederlanden had voorgestaan,
als Alva's toeleg was gelukt, maar zeker
is het, dat het slagen van Alkmaars weer
stand van onschatbare morele en psycho
logische betekenis is geweest voor het
volharden in het verzet tegen de Spaanse
dwingelandij.
Tenslotte deelde de burgemeester mee,
dat het bestuur van Maatschappelijk
Hulpbetoon aan al degenen, wier mate
riële omstandigheden hen daarvoor in
aanmerking doen komen, een feestgave
schenkt.
„Moge deze stad blijven bestaan,
groeien en bloeien tot in lengte van da
gen en moge de lof des Heren van deze
plaats gesproken en gezongen worden,
zolang Alkmaar bestaat".
Met deze woorden eindigde ds J. H.
Klein Wassink zijn inleidend woord tot de
Dankdienst in de Grote Kerk, op welke
plaats, zij het niet in dezelfde kerk, de
burgers ongetwijfeld ook 700 jaar geleden
zijn samengekomen, om God te danken
voor de hun geschonken voorrechten.
De zeer stemmige plechtigheid begon
met orgelspel door de organist Piet Kee,
die een fantasie van Bach speelde, welke
muziek in het hoge schip van deze fraai
gerestaureerde oude kerk bijzonder fraai
klonk. Indrukwekkend was het bazuin
geschal van de tribune voor het ma
jestueuze orgel, waarmee de melodie van
het „O Heer, die daar des hemels tente
spreidt", werd ingezet, overgenomen door
het orgel, terwijl allen dit lied zongen.
Te midden van de vele autoriteiten, on
der wie onze minister-president, de mi
nister van Binnenlandse Zaken, prof. dr
L. Beel, de minister van Overzeese Ge
biedsdelen, prof. dr Kernkamp; de voor
zitter van de Eerste Kamer, dr L. Kor-
tenhorst; de Commissaris der Koningin
dr M. J. Prinsen, het Tweede-Kamerlid
de heer Groen, de burgemeester van Am
sterdam, mr d'Ailly en vele andere bur
gemeesters van Noord-Hollandse gemeen
ten, viel op mr Gallup, de burgemeester
van Bath, de Engelse gemeente, die Alk
maar na de oorlog heeft geadopteerd, in
zijn fel-rode mantel. Hij werd vergezeld
door zijn echtgenote, die een gouden
ambtsketen droeg, en door de gemeente
secretaris, naar Engels gebruik in toga en
bepruikt.
Minister Drees ging uitvoerig de ge
schiedenis van Alkmaar na teneinde een
beeld te geven van haar ontwikkelings
gang en gaf rekenschap van de omstandig
heden, die haar groeiproces beinvloed heb
ben, om aldus te geraken tot een waar
dering van de eeuwenlange levensperiode
dezer stad. Het spreekwoord „gelukkig
het volk, dat geen geschiedenis heeft",
schoot Z. Exc. te binnen, toen hij zich
realiseerde, dat na de 16de eeuw geen sa
menvattende geschiedenis van Alkmaar
meer geschreven is. En dat terwijl de grote
opbloei van de stad juist in het laatste
kwart der 16e eeuw en vooral sedert de
17de eeuw een aanvang neemt.
Gestaag heeft haar economische ont
wikkeling plaats gevonden, geleidelijk
sinds de laatste eeuwen, ongestoord, doch
daarom niet zonder de inspanning, het
initiatief, de werklust en de volharding
van haar burgers en burgeressen. De stad
is de grote centrale macht geworden voor
een uitgestrekt, op het water veroverd
gebied.
Twee keer heeft Alkmaar voor een
vuurproef gestaan; tweemaal heeft zij
deze glansrijk doorstaan. Z. Exc. doelde
op het beleg van 1573, toen de Spanjaar
den bij de Friese Poort en bij de Rode
Toren opdrongen, doch werden terugge
slagen vrouwen en meisjes storten
hun ganse „koockeragie" op de aanval
lers uit en op de bezetting van 1940
1945. Tijdens deze laatste oorlog streden
ook mannen uit Alkmaar in de gelederen
tegen de vijand en in de bezette stad
hebben burgers hun leven bij het onder
grondse werk op het spel gezet en soms
ook gelaten.
Plaatselijk burgerschap en burgerzin,
aldus Z. Exc., zijn van grote waarde. De
wol-
AAG drijven de
over net
LI
keuvelden
Loosdrcchtse piassen-
gebied. De plassen zclt
bieden 'n verlaten beeld,
geen zeiler is er die re
gen en wind wil trotse
ren en aan de wal is het
bijna even verlaten als op
het water. In een enkel
café groepen wat vacan-
tiegangers rondom de
brandende haard en leg
gen een kaartje. Rijen af
getuigde zeiboten dobbe
ren op het rusteloze wa
ter. Als men niet beter
wist zou men kunnen den
ken. dat Loosdrecht reeds
de eerste wintermaanden
beleeft.
Sinds mensenheugenis
kunnen de exploitanten
van de watersportbedrij
ven, de verhuurders van
zeilboten en de eigenaars
van de vele zweminrich
tingen zich geen slechter
seizoen herinneren. „Het
kan nog zo warm en zo
mers worden, voor ons is
de kans op winst verke
ken. We mogen blij zijn
als het nu reeds omvang
rijk verlies door een paar
zomerse maanden nog
enigszins wordt vergoed"
zei, somber, de exploitant
van een watersportbedrijf,
waar vele honderden bo-
HH we? op huurders.
i zijn bedrijf,
t grootste botenverhuur-
bednjf in West-Europa
nog nooit zo n erbarmelijk
seizoen meegemaakt Zijn
pessimistische woorden
gelden niet alleen voor
Loosdrecht, bij de Kaag,
de Braassem, de zeilgebie-
öen in het Noorden: over
al ondervindt men thans
de terugslag van een triest
seizoen, dat talloze bedrij
ven in een weinig be
nijdenswaardige situatie
heeft gebracht.
Wellicht leverde een
kellner ons het meest
treffende bewijs van de
geringe inkomsten, die de
watersportcentra momen
teel uit het schaarse toe
risme trekken. Hij vertel
de, dat zijn verdiensten,
vergeleken bij een topjaar
1947 tot bijna een
vierde was teruggelopen
Dat geldt voor zijn werk
gever uiteraard ook.
„Het is bar en boos"
was de verzuchting van
een botenverhuurder, die
op de verhuur van zijn
ranke zeilschepen zelfsn
stop" heeft gezet Het
weer is zó slecht, dat de
uoi eehele watersport-
j v,-odt een desolaat
feeif Veriaten zijn de
beeld. druipend van
terrassen en d uien de
de talloz bars trej5_
ken nog wai mensen, er is
een dancing, wa^nn^
stedelingen, dg week.
bezitten, Wd™tjer zoeken
einden nog
dat is dan ook alles
De
weergoden -f0"ptrS
wlL"de Nederlandse
niet met een r w
wiuen uc seizoen
tersportcentra^h^t
ie lani
WSS" teWseombe"rTer
houdt, d51 de exploitan
ten'derV bedrijven - vol-
meegemaaW:. maar zoals
nu.nee, daar valt geen
goed woord over te zeg
gen.
Te Brussel is gisteren een interministeriële Beneluxconferentie gehouden.
Uitvoerig is o.m. beraadslaagd over de bezwaren, die van Belgische zijde
zijn geopperd tegen het Nederlandse project tot oprichting van een soda-
fabriek te Delfzijl. De Belgische ministers hebben de Nederlandse minis
ters gevraagd, de parlementaire werkzaamheden inzake het project
gedurende een korte periode op te schorten, teneinde alsnog uitvoerig
overleg te kunnen plegen over het Belgische standpunt.
De Nederlandse ministers hebben echter niet met dit voorstel kunnen
instemmen, omdat een dergelijk uitstel zowel practisch als politiek
onmogelijk zou zijn in verband met de vorderingen die het desbetreffende
wetsontwerp reeds in de Staten-Generaal heeft gemaakt. De Tweede Kamer
keurde het project nl. reeds goed. Men legde er echter de nadruk op, dat
Nederland bereid is in onderhandeling te treden, teneinde de soda-
productie in België veilig te stellen, en teneinde een procedure van overleg
vast te stellen met het oog op de eventuele verdere ontwikkeling van de
v'a RDe-fZijl' vooral voor zover deze andere industrieën zou betreffen.
\an 1 SLelie zijde schijnt men vooral te vrezen dat ook de productie
van B as hier ter hand zou kunnen worden genomen.
In de loop van de ochtend werd in een
der salons van het ministerie van hV,itp„
landse zaken het Beneluxprotocol m b t"
de vrije kapitaaltransfer ondertekend
door de Belgische minster Spaak de
Nederlandse minister Luns en de Luxem
burgse gezant te Brussel. Dit wordt als
een zeer gewichtige stap beschouwd op
de weg naar een economische unie. Op
5 September zal het tien jaar geleden
zijn, dat het Beneluxverdrag werd'on
dertekend. Dit geschiedde te Londen
door de toenmalige ministers Spaak,
Bech, v. Kleffens, Gutt, den Broeck en
Dupong. Het is de bedoeling van de re
geringen dit feit te herdenken.
Veel aandacht werd op de conferentie
van gisteren besteed aan een algemeen
overzicht van de economische toestand
van de drie landen. Men verwacht van
Nederland een verklaring over een Ne
derlandse loonpolitiek, die binnen af
zienbare tijd tot een loonsverhoging van
7% pet zou kunnen feiden. Hierna zou
volgens de Belgische opinie het gemid
deld verschil tussen de Nederlandse en
de Belgische lonen toch nog 30 pet be
dragen. Een verschil van 20 pet be
schouwt men hier echter as aanvaard
baar in het raam van de economische
unie.
In verband met de zgn. bedreigde
sectoren werden de resultaten van het
protocol van 24 Juli 1953 onderzocht. Er
zijn van Belgische zijde niet veel klach
ten meer over de import uit Nederland
van meubelen, kachels, goedkope wollen
weefsels, sigaren enz.
.Toen om 1 uur de ochtendzitting ein
digde en de ministers zich naar het
gebouw van de Luxemburgse legatie be
gaven om daar de lunch te gebruiken,
ZA*ide de lleer Spaak in het voorbijgaan:
„Alles loopt als gesmeerd". Degenen ech
ter die de heer Spaak kennen, namen die
verklaring niet voor klinkende munt aan
en zij hadden gelijk, want in de middag
vergadering die van 3 uur tot ruim 8
uur heeft geduurd, kwamen, vooral ook
nv.m. de sodakwestie de Belgische en
Nederlandse standpunten vrij scherp
tegenover elkaar te staan.
r Reeds voor de conferentie werd het
coor België twijfelachtig geacht dat
op deze conferentie een accoord tot
stand zou komen tussen de Belgische
groep Solvaij en de Nederlandse regering
waardoor Solvaij een minderheidsparti
cipatie in de nieuwe fabriek zou krij
gen. Het eerste aanbod van Solvaij, zo
werd hieraan toegevoegd, werd door de
Nederlandse regering', die de financie
ring van deze nieuwe industrie garan
deert, afgewezen, omdat Solvaij een
meerderheidsparticipatie wilde verkrij
gen. In België en Luxemburg, vraagt men
zich echter af hoe de bouw van de fa
briek waarmede 36 pet overheids- en
semi-overheidskapitaal is gemoeid te
verenigen is met de basisgedachte van
de economische unie, n.l. de gelijk
heid van de concurrentievoorwaarden.
Hoewel men de indruk kreeg dat de
nieuwe Belgische regering de ingeslagen
Beneluxweg wil blijven bewandelen, viel
toch op dat zij op sommige punten
aggressiever tegen de Nederlandse op
vatting optrad dan de vorige CVP re
gering. Anderzijds kreeg men toch de
indruk, dat op het gebied van de land
bouw volgens de Belgische opvat
ting iets voor de Nederlandse land
bouw zou kunnen worden gedaan en
dat men van oordeel is, dat aan de in
cidentele regelingen op dit gebied, zoals
die tot nu toe bestonden, een einde ge
maakt moet worden.
In een communiqué dat na afloop van
de conferentie door mr dr J. A. M. Cas
par, secretaris-generaal van de Belgisch
Nederlands Luxemburgse Douane Unie
werd uitgegeven; wordt opgemerkt, dat
een gedachtenwisseling heeft plaats ge
vonden tussen de ministers omtrent de
ontwikkeling van de prijzen en de lonen
in de drie landen. De Belgische minis
ters hebben uiting gegeven aan hun
vaste voornemen om de prijzen op het
tegenwoordige peil te handhaven. Van
Nederlandse kant heeft men de aan
dacht gevestigd op de ontwikkeling van
de ionen gedurende de laatste tijd, zonder
dat men echter wilde zeggen, dat die ont
wikkeling thans een einde heeft ge
nomen.
De ministers hebben erkend, dat het
moment gunstig is om aan de hand van
hetgeen reeds verwezenlijkt is, het ont-
wern tractaat voor de economische
unie, opgesteld in 1951, te herzien en
hebben met voldoening vastgesteld, dat
het protocol van 24 Juli 1953, betref
fende de coördinatie van de econo
mische en de sociale politiek, tot bemoe
digende resultaten geleid heeft in de
meerderheid der gevoelige sectoren.
Het comité van ministers heeft de
wens geuit, dat de ratificatie door de
nationale parlementen van het proto
col van 24 Juli 1953 zo spoedig moge
lijk een feit zal zijn in de drie landen.
Zij hebben besloten de toepassing van
dit protocol, in afwachting van de par
lementaire goedkeuring van het proto-
tol, voor een nieuwe periode van één
jaar te verlengen.
Het comité heeft zijn bereidheid ge
toond het onderzoek voort te zetten be
treffende moeilijkheden, die zijn gere
zen ten aanzien van het probleem van
de algehele unifactie van de accijnzen;
moeilijkheden, die vooral een fiscaal
karakter dragen. Het heeft zich voor
stander getoond van de inwerkingtre
ding, binnen een op de volgende ver
gadering te bepalen termijn, van ze
kere accijnsrechten waarvan de uni
ficatie is vastgelegd in de conventie
van 18 Februari 1950. Dit betreft de
accijnzen op bier, tabak en mineraal
water.
Het comité heeft de problemen onder
zocht, die samenhangen met het instellen
van een interparlementaire Beneluxraad
en de vergadering van voorzitters opge
dragen nieuwe voorstellen uit te werken,
die de oprichting en de funcionnering van
deze raad bevorderen.
Voorts heeft een algemene gedachten-
wisseling plaats gehad over de gemeen
schappelijke liberalisatielijst ,die bij de
O.E.E-S. is ingediend. Het comité heeft
de vergadering van voorzitters verzocht
voor de volgende vergadering een rap
port voor te bereiden over de mogelijk
heden, die aanwezig zijn voor de rege
ringen van de drie deelnemende landen
aangaande de bevordering enerzijds van
de doelstellingen van de vrijheid van de
internationale handel, zoals geformuleerd
door de O.E.E.S. en anderzijds die van
een harmonieuze ontwikkeling van de
nationale economieën van de Benelux-
landen.
De Nederlandse ministers die aan de
conferentie deelnamen, waren dezelfde
die hier de vorige conferenties bijwoon
den, n.l de heren Luns. v. d. Kieft, Zijl
stra. Mansholt en Suurhoff; vergezeld
door ambtenaren en technici, onder wie
de staatssecretaris voor financiën v. d.
Berge, en de secretaris-generaal van
Economische Zaken Brouwer.
De Belgische figuratie was daarentegen
een geheel andere. Vier jaar lang waren
het uitsluitend C.V.P.-ministers die met
de Nederlanders en Luxemburgers con
fereerden. Thans waren het socialisten
en liberalen, n.l. minister-president Van
Acker, minister van Buitenlandse Zaken
Spaak minister van Openbare Werken
Van Glabbeke, minister van Landbouw,
Lefebure, minister van Financiën. Lie-
baert, minister van Economische Zaken,
Rey en de minister van Buitenlandse
Handel, Larock. De Belgische technici en
hoge ambtenaren waren dezelfde van
vorige conferenties.
Ook b(j de Luxemburgers waren nieu
we figuren aanwezig. De Luxemburgse
minister-president Bech, die de conferen
tie had moeten presideren was op het
laatste ogenblik verhinderd. Zijn plaats
werd ingenomen door de minister van
Financiën, Rasquin
De volgende ministerconferentie zal in
de eerste tien dagen van October worden
gehouden.
feestelijkheden. waarvan deze samen
komst een deel uitmaakt, getuigen hoe
zeer dit besef hier leeft en welk een
saamhorigheidsgevoel er is bij gemeente
bestuur en beVolking.
Toen er eendracht ivas
De Deken van Alkmaar, de zeereerw.
heer J. Th. Jacobs, wees op de prachtige
in 1470 gebouwde kerk. waarin men zich
bevond, als een bewijs van wat offerzin,
eendracht en offervaardigheid tot stand
konden brengen in een tijd, toen er nog
niet was die verscheidenheid van levens
opvatting. die er nu is.
Burgerlijke en kerkelijke overheden
gedenk de abt Man van Egmond, die de
grote klok van deze kerk cadeau gaf
werden gesteund door eendrachtig wer
kende poorters. De bewoners mochten
niet toepassen het gezegde van de Latijn
se dichter Horatius „Homo homini lupus"
„de ene mens is voor de andere een wolf"
zoals helaas in die tijden ook wel ge
beurde en nu nog wel geschiedt, maar zij
moesten zich houden aan de spreuk van
Seneca, die staat boven de ingang van het
Stedelijk Museum „Homo ressacra ho
mini", „de mens moet voor zijn mede
mens een geheiligd persoon zijn". Zo be
hoort het ook te zijn in onze tijd, gelijk
Christus ons geleerd heeft in het Onze
Vader, waarmee Deken Jacobs zijn toe
spraak eindigde. Een treffend aceent aan
deze bijeenkomst gaf de zang van het
„Jubilate Deo" van A. Scarlatti, door de
gezamenlijke Alkmaarse zangkoren on
der leiding van de heer Joh. Kuiper.
De Burgermaaltijd op het Waagplein,
tegen de achtergrond enerzijds van pitto
reske oud-Hollandse gevels, anderzijds
de meer kloeke zakelijke gebouwen op
de Voordam en als het meest luisterrijke
décor het oude Waaggebouw, waarvan
het carillon nu en dan zijn «heldere to
nen over de hoofden der aanzittenden
parelde, was een broederfeest in de ware
zin des woords.
Honderden genodigden van allerlei le
vensbeschouwingen zaten met elkaar aan
en rondom de gedekte tafels had zich
publiek geschaard. Uit de ramen der om
ringende huizen hingen mensen, die, al
genoten zij dan de spijs niet mee, toch
hun genoegen vonden in het kruidige
woord, dat van tijd tot tijd gesproken
werd. in de aardige muziek of de leutige
zang. Dat dit unieke festijn zo geslaagd
is, moet men danken, allereerst aan de
afwezigheid van Pluvius want het was
een waag zo'n maaltijd op het Waagplein
maar nog meer aan het geestige optre
den van de voorzitter der Stichting
„Alkmaar Victorie", mr G. A. de Lange,
die èn spijs èn muziek èn voordracht tot
een hartige hors d'oeuvre maakte.
Burgemeester Wytema heette in het
bijzonder de ministers welkom en stelde
onder een drie-werf hoera van de dis
genoten voor een telegram aan H. M. de
Koningin te zenden. Mr d'Ailly. sprekend
als voorzitter van de Vereniging van Ned.
Gemeenten, geloofde, dat het Alkmaarse
jubileum écht was en hoopte op een
prettige samenwerking van Amsterdam
en Alkmaar met of zonder tunnel
voor de bloei van Noord-Holland. Mr
Gallup, de burgemeester van Bath zei,
zich hier geen vreemdeling meer te voe
len. Mr W. C. Wendeiaar sprak namens
de oud-burgemeesters van Alkmaar en
de burgemeester van Vlijmen dankte
Alkmaar voor wat het voor Heusden en
Vlijmen gedaan heeft, terwijl het zelf zo
door de oorlog geteisterd is geweest.
Aan minister-president dr Drees werd
een gedenkboek van Alkmaar aangebo
den, alsmede een speciaal geslagen pen
ning, die burgemeester Wytema op zijn
beurt in ontvangst had te nemen uit
handen van mr De Lange in het feest-
centrum. Naar dit feestcentrum op het
Canadaplein trok de stoet feestgangers,
voorafgegaan door de Drumband der
padvinders, om de opening van het
„oude stadje" bij te wonen met het op
treden van 't Joegoslavisch Danstheater.
Het zat snor, die eerste dag van de
Alkmaarse feesten en we twijfelen er
niet aan, of in de komende dagen zullen
in het bijzonder de heren van het Snor-
ren-comité van trots hun knevels
draaien, omdat de vreugde in hun stad
hoogtij viert.
Tot nu toe werden katholieke meisje.,,
die zich aangetrokken voelden tot het
mooie werk van gezinsverzorgster, in ons
bisdom in Den Haag opgeleid. Het
spreekt vanzelf, dat voor velen, vooral uit
Noord-Holland, de ufstand naar de Resi
dentie te ver was en omdat Den Haag
toch niet alle candidaten kan verwerken,
is nu in Amsterdam eveneens een moge
lijkheid tot opleiding geschapen. Met
ingang van 15 September a.s. kunnen de
meisjes in het tehuis van de Vrouwen van
Nazareth aan de Koningslaan, waar
tijdelijk onderdak is gevonden, een half
jaarlijkse interne opleiding volgen. Nog
in de loop van dit jaar hoopt de Kath-
Gezinszorg een eigen tehuis in deze om
geving aan te kopen.
Men heeft- reeds voldoende candidaten
voor de nieuwe cursus, namelijk 17 uit
verscheidene plaatsen in Noord-Holland,
doch het hoofdbestuur heeft toegezegd,
dat Amsterdamse meisjes die zich nog
aanmelden, voorkeur bij de opleiding en
plaatsing zullen hebben.
Amsterdam heeft namelijk een groot
tekort aan katholieke gezinsverzorgsters.
Thans werken er ongeveer dertig van
deze meisjes. Aan (Je interne opleiding
zijn ook huishoudlessen verbonden die
zullen worden gegeven in de Huishoud
school aan de Frans Halsstraat-
Woensdagavond aanstaande houdt de
Kath. Gezinszorg in haar colonnehuis aan
de Roemer Visscherstraat 8 een avond,
waar over de opleiding zal worden ge
sproken en tevens enige films worden
vertoond. Meisjes van 19 jaar en ouder
z(jn er welkom.
