DE
GENERAAL HAD GEEN
ILLUSIES MEER
PARIJS IN ROTTERDAM
Chefarine .4
SKETCH
Staatsiebezoek van de Keizer
van Ethiopië
De „Comet I" was „vermoeid"
Mensen die de oorlog achterliet (2)
In Hellbronn" wacht men gelaten nog slechts op de dood
Wees toch veeleisend!
35? SA sr-jyew-jy
In Amsterdam
Enquête onder alleenstaande
vrouwen
Gloeilampjes
Brandend heimwee
Serge Lif ar met het ballet der Parijse Opera
Reclame op lorries
„Een uur voor een
toekomst"
Bestrijding van pijn
belangrijk verbeterd!
De Mau Mau is nog niet
vernietigd
Zeven ambassadeurs
lopen van tafel weg
3 t/m 6 November:
Noorwegen en Duits-
lands herbewapening
Om woningbehoefte en
woonwensen te peilen
Consumptie-luchtbrug
Schiphol-Londen
PAGINA 5
WOENSDAG 20 OCTOBER 1954
r-e ,karnUt\r ddèeGro?eStlJgevondd0e°n w^rdem
Geen risico's"
Difficult Cases!
Zij vluchtten voor het monster
van het communisme, dat mèt de
Stalin-tanks naar het Westen
kwam, en hun vlucht naar de vrij
heid eindigde in een oud en grauw
gebouw in Salzburg: de vrije we
reld weet met hen geen raad. Wat
kan de vrije wereld beginnen met
een voormalig Russisch generaal,
die over Sint Petersburg spreekt
alsof Sint Petersburg nog altijd
Sint Petersburg ware en die onder
hand te oud geworden is om, ge
huld in een overdreven Kozakken-
uniform, als portier voor 'n nacht
kroeg te fungeren? Wat moet de
vrije wereld met het echtpaar Ste
fan en Elisabeth Andrusiewicz, dat
in een stille sombere kamer van het
Altersheim „Hellbronn" zwijgend
slechts te treuren zit om het ver
lies van twee zonen, die destijds in
Joego-Slavië in Russische handen
vielen en over wier lot men daarna
niets meer vernomen heeft?
ÉMifM
Het gebed van een
hopeloze
„Voor ons", zei de generaal, „is
er geen redding meer. Doch er zijn
tienduizenden jongeren onder de
vluchtelingen in Oostenrijk die
wèl nog gered zouden kunnen wor
den, als men hen maar helpen
wilde".
„In Nederland", zei de verslag
gever, „gaat men de vluchtelingen
helpen. Met geld, met véél geld!
Ook de „Difficult Cases". Een uur
werk voor een toekomst. Héél een
volk
De generaal antwoordde niet. Hij
opende slechts de deur van de ka
pel. Daar knielde hij, het smalle,
grijze hoofd gebogen, voor de
ikoon van St Nicolas
VERBLUFFENDE
DISCIPLINE
„Ritmeester'.'-kwestie in
hoger beroep
Men wacht de dood.
Ondanks twee jaar strijd
Incident in Moskou
SCHIPPERSVROUW
VERDRONKEN
APART VAN SMAAK
Passagiers binnen een seconde
naar buiten geslingerd
W
Werkgevers moeten meehelpen
Rotterdam
Eindhoven
(Door MARTIN W. DVYZINGS)
(uoor -ia SALZBURG, October.
In „Hellbronn" woonde de generaal.
Men heette het een „Altersheim een oude,
verveloze kazerne, waarin nog slechts een marmeren
gedenkplaat in de hol-echoënde hall aan de glorie
volle da "en van Franz-Joseph en de keizerlijke Armee
herinnerde, doch in Salzburg was het beter bekend
als het „Huis der Stille Drama's". In dat grote, grauwe
huis woonde de generaal. Zijn naam was Bons
Gontarew en als men hem vroeg hoe oud hij wel wa«,
dan antwoordde hij met een vage glimlach: „Ich
habe verschiedene Leben gelebtdoch als men
twintig minuten met hem sprak, ervoer men, dat hij
met zijn oude, gebrekkige hart nog altijd in Sint
Petersburg leefde. Daar had hij zijn militaire carrière
gemaakt. Hij zat in de generale staf, toen het rijk der
tzaren in een bloedbad verging, hij vocht vervolgens
onder Wrangel in de Krim, en van dat ogenblik at
is generaal Boris Gontarew een vluchteling gebleven.
Hij vluchtte naar Joego-Slavië, de generaal. Daar
werd hij in 1920 leraar aan een staatsgyinnasium in
De generaal had geen illusies meer.
Achter de grauwe muren van het „Al-
tersheim" Hellbronn sleet hij zijn laat
ste dagen in een droomwereld en achter
elke droom herkende men het silhouet
van het oude Sint Petersburg. Er was een
conversatiezaal in de oude kazerne. Ei
stond daar een kast vol stuk gelezen Rus
sische literatuur van vóór de tijd ae
bolsjewiki; en iedere ponderdagavond
om acht uur verzamelde de generaa^daai
zijn landgenoten uit hc - t mcn
hieW hij «uw.-. .3'etjmg ,g
heHnnenng en het is zaak, deze herm
ans zorgvuldig te bewaren!", zei de
generaal, en hij voerde de bezoeker
naar de Russische-Orthodoxe kapel,
waar teder een lichtje gloeide voor een
ikoon met de beeltenis van de H. Ni
colas. Men vierde die week JUpnel 5;b
van het Heilig Kruis, en de «eneraat
vertelde in keurige droge volzinnen de
vreemdeling de oude Ieg®, or ózaar'
Constantijn de Grote 8C „„-„hikte u::
en terwijl hij vertelde ^ch^kte hd
Tn Charkow'ën St Petersburg", zei hij
tra a g e ndr ome r i gdaar versierden wij
traag en oromeiig. Kruisweek onze
gedurende de ^^eTiZee". Achter zijn
kerken met een na al die vgle ^a_
woorden proefde brandend, wat bitter
ren, nog altijd een
heimwee
Belgrado, daar ook ontving hij in 1928 de laatste
brief van zijn bloedverwanten in Rusland. Vier-en-
twintig jaar lang doceerde een voormalig lid van de
Russische generale staf in Belgrado aan een staats
gyinnasium, toen sloeg, mèt Tito, de rode vloedgolf
verder naar het Westen en dreef zij een oude, afge
leefde en teleurgestelde man opnieuw voor zich uit.
Zo, in de stroom der tienduizenden vluchtelingen,
arriveerde de generaal tien jaar geleden in Oostenrijk.
Zeventig was hij toen en zijn rug stond krom van de
rheumatiek, en zijn smalle witte handen beefden
bij elk gebaar dat zij maken moesten, en iemand die
temidden van de chaos uit naam der verenigde demo
cratieën de vluchtelingen registreerde, zette achter
de naam van de generaal twee simpele, dodelijke
letters D.C. De letters kwamen achter de namen van
tweehonderdduizend andere vluchtelingen die nu, in
Oostenrijkse vluchtelingenkampen, de vrije wereld
waareen zij vluchtten nog steeds om een toekomst
smeken. De letters hebben onderhand een beruchte
klank. Zij staan voor „Diffecult Cases", mensen
zonder toekomst
De vrije wereld, zegt men, heeft haar
best gedaan. Amerika Canada Brazilië,
Australië en Zuid-Afnka stelden hun
grenzen open voor de vluchtelingen die,
SJ kansen en zonder toekomst, in
SKsamendromden. Doch men
Oostenrijk same risico,s Een nieuwe toe.
nam daarbij gee oor wat arbeids-
komst slechts in rui1 viekje op de
kracht.en zo me:n, htertje ontdekt,
long van Uw jongste do achter te
zo dient gij het in Oostenr' 2o
laten als gij nog emigrere „-heiden
gij van Uw dochtertje niet scheiden
wilt, zo spijt het de_ enJIgra* -y u niet
ten bijzonder, doch dan kunnen
gebruiken.
Er loopt een jonge Hongaar r°", ond
Altersheim „Hellbronn en hij onderv
VÓ.V. Y.V
recht op een toekomst hebben. En voor
hen bid ik iedere dag
In een Altersheim zoals dat van Hell
bronn verzamelt men de afgeschrevenen.
Gij vindt er twee pages van het voorma
lige Czaristische hof, gij vindt er een
donkere, zwijgzame Montenegrijn die des
tijds zitting had in het Joego-Slavisch
parlement, gij vindt er een voormalig
groot-industrieel uit de Oekraine, gij
vindt er bittere armoede doch óók nog
iets van hoofse sfeer. Men behandelt de
generaal in Hellbronn als ware met het
Russische keizerrijk niet ook de wijsheid
welke hij destijds opdeed aan de Militaire
Academie van St Petersburg al lang en
breed verjaard. Men debatteert met de
Montenegrijn als ware hij geen verlaten
en vergeten man doch nog steeds een
vooraanstaand politicus. Dat verzoende
de generaal met deze, zijn laatste dagen.
Het verzoende hem met de armoede en
met het heimwee dat bitter knagen bleef.
Zondag 31 October a.s. viert broeder
Cornells (de Wit) in St Louis te Ouden
bosch zijn 75-jarig kloosterfeest. De jubi
laris is thans 92 laar oud. Hij is vooral
bekend om zijn onverdroten acties voor de
missie. Bij St Louis was hij koster en gas-
tenmeester.
Om luister bij te zetten aan
de herdenking van hef zestig
jarig bestaan der Alliance
Frangaise te Rotterdam
heeft het bestuur dezer ver
eniging het balletfenomeen
Serge Lifar met een klein
corps de ballet van de Parijse
Opera naar de Maasstad ge
haaid. Serge Ltfar, een naam
met een bijna legendarische
klank. Reeds in 1923 danste
hij als zeer jeugdige solist bij
Diaghilev en na diens dood
in 1929 begon Lifar een grote
carrière als balletmeester der
Parijse Opera en als schrij
ver van een aar.tal toonaan
gevende boeken over ballet
kunst.
De Rotterdamse balletlief
hebbers zullen de Alliance
Frangaise zeker dankbaar
zijn, dat zij het befaamde
Corps de ballet uit de schooi
van Lifar in de Roterdamsche
Schouwburg heeft doen op
treden. Buiten de gigantische
verhoudingen van de Parijse
Opera-zaal wekken de pres
taties van deze balletgroep
misschien nog meer bewon
dering dan zij in eigen om
geving doen. De discipline en
het technisch meesterschap
springen aanstonds in het
oog. Daarin herkent men de
grote leider die Serge Lifar nog altijd Is. waarin een danseres van Degas en een
i- parkbeeld tussen twee rondes van de
Verleden jaar moest de firma Van
Schuppen uit Veenendaal ingevolge een
uitspraak van de Hoge Raad een reclame
voor de Ritmeester sigaren verwijderen,
die voorkwam op borden in een weiland
langs de oprit van de rijksweg bij Vee
nendaal. Dit vanwege de schoonheidsver
ordening van de provincie Utrecht, waar
in bepaald wordt, dat verboden is „het
aanwenden van onroerend goed" voor re
clame, die van de openbare weg af zicht
baar is.
In Mei van dit jaar heeft de firma de
zelfde reclame geplaatst, bestaande uit een
zestal 4,5 m. hoge borden, op -een 41 m.
lange stellage op lorries in hetzelfde wei
land. Daarop volgde een veroordeling van
de sigarenfabrikant en van de eigenaar
van het weiland, ieder tot elf gulden
boete of een dag hechtenis.
In hoger beroep diende gisteren deze
zaak voor de Utrechtse rechtbank. De
officier van Justitie, die de tenlasteleg
ging bewezen achtte, omdat het weiland
onroerend goed is, vroeg bevestiging van
het vonnis.
De verdediger, mr W. H. J. Derks uit
Utrecht, meende, dat zijn clienten niet in
overtreding zijn, ometat de reclame nu op
lorries, dus op roerend goed staat. De
firma Van Schuppen heeft hierin het
voorbeeld gevolgd van de kistenfabriek
De Phoenix te Halfweg, die ook haar
eerst vaste reclame op lorries heeft gezet
en daarna is vrijgesproken.
De uitspraak in deze principiële zaak
valt op 2 November.
Verlaten en vergeten
muren van een Oostenrijks
aan den lijve.'dat de vrije wereld
neiging had, medelijden en hulp slee "s
te schenken in ruil voor arbeidskracm.
Hi) behoorde tot het leger der in
Oostenryk samendrommende vluchtelin
gen, de jongs Hongaar, en er kwam een
Ruim 216.000 vluchtelingen le
ven nog in Oostenrijkse vluchte
lingenkampen of in hutten, m
ders en zolderkamers. De afde-
ling „12 U" van het Oostenrijkse
ministerie van binnenlandse za
ken heeft hen in een kaartsys
teem: 177.000 vluchtelingen uit het
gebied der voormalige Hongaars-
Oostenrijkse monarchie, 787 Bulga
ren, 22.26 Tsjechen, 1243 Roemenen,
l-f'Si Russen, 2349 Oekrainers,
11.958 Joego-Slaven. Zij vertegen
woordigen 216.000 drama's, doch
voor velen van hen is er nog red
ding, zo de vrije wereld hen hel
pen wil. Met enorme hoeveelheden
geld. Opdat de Hoge Commissaris
voor de Vluchtelingen in samen
werking met de Oostenrykse re
dering en een aantal internatio
nale charitatieve instanties, voor
tienduizenden onder hen althans
de basis voor een nieuwe toekomst
eggen kan. Nederland heeft bij
deze reddingsactie het initiatie
genomen. Het Nederlandse be
drijfsleven staat ^reei om met
één uur loon een enorm bedrag j
elkaar te brengen voor het comité
Vluchtelingenhulp 1954. Doch oo
op andere wijze helpt men net co
mité. Op giro 5100 van het Comité
noteerde men op 19 October reeds
een bedrag van 283.000; de oogst
van één dag bedroeg, verdeeld
over duizenden giro-strookjes,
meer dan 51.000.
dag dat hy, met eindelijk dat visum in
z.ijn hand, aan boord van een emigran
tenschip stapte dat hem naar Canada en
een nieuwe toekomst brengen zou. Zijn
toekomst duurde precies drie maanden.
Toen overkwam hem een ongeval en na
dat men ontdekt had, dat de jonge Hon
gaar als gevolg van dit ongeval voor de
rest van zyn leven voor meer dan vijftig
procent (geestelijk) invalide zou biyven,
zette men hem op de eerstvolgende boot
richting Europa. De Hongaar loopt nu
rond in het Altersheim Hellbronn. Dag
in da" uit op de grens van waanzin. Op
de dagen, dat hij helder is van geest, zegt
hli alleen maar bittere dingen. Aan het
adres van de vrije wereld....
Er heerst wel sfeer in Hellbronn en
deze sfeer is niet zo donker en drukkend
als die in de rest der Oostenrijkse vluch-
telingen^Lager. Drie-kwart van de bewo
ners van Hellbronn heeft met het leven
en de toekomst reeds afgedaan. Het wac
op de dood, het weert zich niet meer
tegen het noodlot. In de leeszaal van het
Altersheim vindt men madame tiona
Scelpin, een oude Bulgaarse dame. zuj
verkeerde vroeger aan het Hongaarse hoi
en nog steeds bedient zij zich bij voor-
keur van een zorgvuldig soort van Frans
en in de leeszaal leest zij, haar oude ogen
assisterend met een goud-gerande lorg
net. dag in dag uit „Le Monde".... een
exemplaar dat vijf jaar geleden in Hell
bronn verdwaald raakte en dat, aan flar
den gelezen, nu door madame Scelpin
zorgvuldig wordt bewaard. Het exem
plaar van „Le Monde" is vijf volle jaren
oud: de eerste H-bom moest op dat mo
ment nog exploderen, en in het Kremlin
regeerden ^tannen ®na nog met vaste
hand, en in het Witte Huis in Washington
woonde Harry h™, en in Indo-China
koesterden de Fransen nog steeds hoop
op een overwinning. Doch voor madame
achter de grauwe
vluchtelingenkamp
Scelpin is de wereldgeschiedenis bij die
vijf jaar oude „Monde" blijven steken.
Haar man bevindt zich in een Bulgaarse
gevangenis. Zij weet niet of hij nog in
leven is. Haar twee zoons zijn door de
communisten vermoord. Zij weet niet
waar men hen begraven heeft. „Men
moet", zegt madame Scelpin, „zijn leed
geduldig dragen. Ik hoop, in de winter
die nu komen gaat, te mogen sterven.
Maar er zijn anderen onder ons die nog
Advertentie
Aan verbetering der middelen tot be
strijding van pijnen en griep, is door
geleerden in de gehele wereld onop
houdelijk gewerkt en er zijn belangrijke
resultaten bereikt!
In de eerste plaats heeft men ontdekt,
hoe de oorzaak van pijn nauwkeuriger
kan worden bestudeerd. Hierdoor is het
mogelijk geworden om betere middelen
te vinden. Het bleek, dat de werking van
een der meest gebruikte geneesmiddelen
belangrijk kon worden verbeterd, door
toevoeging van nieuwe middelen. Deze
combinatie werkt bijzonder weldadig en
krachtig, ook dan, wanneer andere mid
delen talen. Zij heelt millioenen mensen
in de gehele wereld al baai gebracht en
doet werkelijk wonderenI ,t
ooei wefMfiyn wonoeren f
Techniek is voor dit watervlugge
moeiteloze bewegen overigens een te
zwaar aan de aarde gebonden woord. Een
Liane Dayde, de sterdanseres uit het
openingsnummer Suite romantique op
muziek van Ghopin, heeft de techniek
zozeer overwonnen, dat zij er ais het ware
mee spelen kon. Haar dansen is een veder
licht bezield rhythme. Ook haar partner
Michel Renault liet dansen van grote
allure zien, al bleef in dit eerste optreden
zün aandeel op bescheiden niveau.
Als tweede nummer volgde „Prelude
l'apres-midi d'un faune", een der klassieke
balletten uit de Diaghilev-tijd Toen danste
Nijinski de faun. Lifar heeft Nijinski's
techniek gevolgd en zo had men bij deze
vertoning het gevoel na 25 jaar zich een
brok Diaghiiev-traditie in Rotterdam te
zien herhalen.
Voortreffelijk was Lifar in deze solo. De
harde, hoekige bewegingen van de faun
op zijn voetstuk waren van een beheerste
dynamiek, die men zich niet sterker of
fascinerender kan denken. Overigens
bleek reeds hier, dat de jaren niet straffe
loos aan Serge Lifar voorbü zün gegaan
Dat is ook onmogelijk en niemand zal dan
ook verwacht hebben, dat Lifar in de
klassieke dansfiguren de virtUfisiteit van
een ieune premier is blijven behouden.
Wat hij evenwel in Debussy's Prelude en
later in het slot van Romeo en Juliet
vertoonde aan ..danse animée" (om een
term van hemzelf te gebruiker) was vol
doende om dit optreden in de herinnering
te bewaren,
Voor de rest bewondert men Lifar dan
vooral als de kundige choreograaf, onuit
puttelijk in het vinden van figuren en
bewegingen voor iedere danser afzonder
lijk en ais de balletmeester die zijn homo
gene groep tot zulk een verbazend hoog
peil heeft weten te brengen.
N'na Vyroubova noemden wij nog niet.
Zij was virtuoos in „La mor' du cygne'
in een choreografie die van bet technisch
raffinement het uiterste vroeg. Liane
Davde en Michel Renault dansten nog de
veelal speelse duo „Entre deux rondes".
Serge Lifar
Fraaie bouquetten voor de ballerina's en
een allerhartelijkst applaus voor Lifar en
zijn hele ensemble besloten de avond, die
begonnen was met het spelen der volks
liederen
De voorzitter van de Alliance Frangaise
te Rotterdam, de heer SjoUema, had voor
de aanvang een kort wordt gesproken,
waarin hij de zestig-jarige historie van de
vooral op cultureel gebied zo uiterst
actieve vereniging schetste.
Jc
nachtwaker hun fantasie in beweging en
rhythme botvieren.
Tot besluit het hele gezelschap in „Suite
en blanc" op de zeer interessante ballet
muziek van Lalo, die voor het goed bege
leidend R.Ph.O. onder leiding van Eduard
Flipse een hoogtepunt werd. Maar niet
minder voor Liane Dayde en Michel
Renault, die beide voor efn bijzonder
knappe solo een open doekje kregen.
„Het is niet waarschijniyk, dat er spoe
dig een einde zal komen aan de strijd
tegen de Mau Mau in Kenya. De huidig*
toestand rechtvaardigt échter een voor
zichtig optimisme", aldus de al met al
weinig bemoedigende verklaring in een
rapport van (]e vier man sterke „oorlog»-
raad", die de stryd tegen de rebellen
leidt.
Het rapport verstrekt interessante ge
gevens over deze hardnekkige haard van
verzet in Oost-Afrika
In de twee jaar van strijd tegen -!•
Mau Mau zijn 6.741 terroristen gedood.
753 gewond en gevangen genomen en
12.100 aangehouden voor ondervraging.
De Britse veiligheidsstrijdkrach'en
(politie en militairen) daartegenover tel
den in die periode 479 doden en 430 ge
wonden Voorts doodden de rebellen 1.2)2
loyale Afrikanen en verwondden er 739.
De strijd tegen de Mau Hau verslind'
geweldige bedragen, n.i. een maandeiykse
uitgave van ruim 10 millioen gulden. Tot
eind Juni j.l. had deze strijd reeds 148
millioen gulden gekost terwijl men ver
wacht dat dit bedrag aan het einde van
dit jaar nog met 84 millioen gulden zal
zijn gestegen.
De Mau Mau-leden komen uit de stam
men der Kikoejoe's, Emboe's en Meroe
die samen anderhalf millioen van de ruim
vijf millioen inwoners van Kenya om
vatten. 6.000 leden /an deze drie stammen
bevinden zich thans in hechtenis, ver
dacht van deelneming aan het optreden
der Mau Mau. Er worden werkkampen
gebouwd, om nog 13.000 verdachte Af tl
kanen in onder te brengen.
Zeven Westelijke ambassadeurs, o.w. de
Britse de Amerikaanse, de Franse en de
Nederlandse (jhr mr Teixcira de Matlos),
hebben Dinsdagavond een diner, dat in
Moskou werd gegeven door de Birmaan-
se ambassadeur, Maung Ohn, verlaten,
toen bleek, dat zij met de communistisch-
Chinese en de Oostduitse ambassadeurs
aan één tafel moesten zitten.
Naar verluidt bemerkten de Westelijke
ambassadeurs pas na aankomst m bet
Sovjetskaja-Hotel, waar het diner werd
gegeven, dat zij de Chinese en de Oost-
duitse ambassadeurs als tafelgenoten had
den.
Eregast van dit diner was de Russische
minister van buitenlandse zaken Molotof.
De zeven weggelopen ambassadeurs
hebben zich gehaast Molotof pet brief te
verzekeren, dat hun houding niet hem
gold, maar dat zij wel tot hun stap ge
dwongen waren omdat hun regeringen de
Chinese en de Oostduitse regeringen met
erkenden.
(Van onze correspondent).
Op de Maas bij de ingang van de haven
te Maasbtacht is de 30-jarige mevr. P.
van Z.-A. van de „Geertruida" over boord
gevallen en verdronken. De schipper, die
zijn vrouw nasprong, trachtte tevergeefs
zijn echtgenote te redden; hij verdronk
zelf bijna. Het stoffelijke overschot is door
de rivierpolitie opgehaald.
10 «tukt 40 ct. 20 stuks 80 ct. 50»fukif 2.-. 20 «tuks corktfppad 10 et.
Het programma voor hef staatsiebe
zoek van de Keizer van Ethiopië aan
H.M de Koningin en Z.K.H. de Prins der
Nederlanden is als volgt vastgesteld. Op
Woensdag 3 November komt de Keizer
per nachttrein uit Parijs om 10.00 uur op
het Centraal Station te Amsterdam aan.
Vandaar wordt naar het paleis op de Dam
gereden. Om 11 uur zal de Keizer een
krans leggen bij het nationaal monument
op de Dam. Na het noenmaal ten paleize
wordt om 15 uur een bezoek gebracht
TEGEN PIJNEN EN GRIEP - 20TABLETTEN 85 cl
Dinsdag is in Londen het openbaar oa-
uinsaag is in d oorzaken var,
derzoek begonnen naa Qe HavillanJ
e ongelukken die met uigen mgt gtraaU
„Cornet I yerkeersv in januar
motoren zijn gebeurd dij
11 Z.1JU S -
jb en bij Napels m Pn tto'rney-general.
Sir Lionel Heald, ue ongeluk u"
heeft medegedeeld, dat het ongeluk
Elba te wijten moet zyn
vermoeidheid" van het
dedéfe°mmetaal-vermoeMheid
romp van
treden van
bu
geweest aan
"metaal van de
Door het op-
dat de bestaande „Comet I" toestellen, die
n°g steeds op de grond worden gehou
den. nooit meer in de lucht zullen komen
omdat het gewicht dat bij de voorgesteld*
verbeteringen aan het gewicht van het
vliegtuig in zijn huidige vorm zou moeten
worden toegevoegd, een dusdanige toe
neming van het totaal gewicht zou vor-
jit?-- het m|tii& rendement aanzienlijk
gennger zou zijn dan thans.
proeven te moeten concl nidat d
de tijd van een derde sec0 ht VA
breuk optrad, door de ten op
de buitenlucht in de cabine heersend
grotere druk naar buiten geblazen.
Men zal zich herinneren, dat de '°en-
malige Britse minister van bevoorrading
Duncan Sandys, aan de vooravond van
de luchtvaartbeurs op Farnborough, be
gin September jl., mededeelde, dat de uit
gebreide proeven, die men na de onge
lukken met de „Comet I" te Farnborough
had gedaan, he't noodzakelijk hebben ga
maakt structurele veranderingen in de
bestaande „Cornet I" toestellen aan te
brengen.
Het Franse persbureau A.F.P berizh'
nog nader, dat het niet waarschijnlijk is,
Bij het debat over buitenlandse zaken in
iet Noorse parlement hebben Zaterdag de
neeste sprekers met uitzondering van
de communisten - hun goedkeuring ge
hecht aan de verklaring van de minister
van buitenlandse zaken volgens welke
Noorwegen het voorstel om West-Duits
land uit te nodigen tol de NATO toe te
treden dient te steunen.
Een communistische motie, waarin het
parlement werd verzocht herbewapening
van West-Duitsland of NATO-lidmaat-
schap van West-Duitsland niet goed te
keuren, werd verworpen met slechts de
drie communistische stemmen voor.
Een aantal sprekers verklaarde, dat
Noorwegen niet dien/.e toe te treden tot
het pact van Brussel De regering ver
klaarde. dat deze kwestie nog zorgvuldig
moet worden onderzocht en dat nog geen
besluit op dit punt is genomen.
Om de omvang van de woningbehoefte
en woonwensen van de alleenwonende en
werkende vrouwen tussen de 25 en 65 jaar
in Amsterdam te peilen zal de hoofdstede
lijke sub-commissie „Bevordering Woon
gelegenheid Alleenstaanden" waarin prae-
tisch alle vrouwenorganisaties zitting
hebben, een enquête houden. De bedoeling
is tevens materiaal te verzamelen omtrent
de wijze waarop de alleenstaande vrouw
in Nederland zijn er 368 800 volgens de
volkstelling van 1947, van wie 45 200 al-
leenwonenden. 32 000 met samenwoning
en 63 800 kamerbewoonsters - is gehuis
vest teneinde te kunnen aantonen hoe
urgent dit probleem Is. Daarnaast hoopt
men inzicht te verkrijgen in enkele sociale
verschijnselen betreffende genoemde cate
gorie vrouwen, welke verschijnselen sa
menhangen met de huisvesting.
Hoewel de overheid er van overtuigd is,
dat elke groep van de bevolking recht
heeft op een behoorlijke huisvesting wordt
er onder de drang van de omstandigheden
nog steeds onderscheid gemaakt bij de wo
ningtoewijzing voor gezinnen en de al
leenstaanden. waarbij de eerste altijd voor
gaan.
In principe is de woningbouw voor alleen
staanden gelijkgesteld nu voor hen ook
premiebouw mogeiyk is maar deze papie
ren maatregel, aldus de subcommissie kar
eerst worden gerealiseerd, wanneer men
over feitenmateriaal beschikt Vandaar dat
de gemeentelijke overheid deze enquête
van harte ondersteunt.
In Amsterdam zijn 90.000 werkendt
vrouwen en meisjes, van wie 70 000 onge
huwd. Van deze laatste groep zijn er 30 000
'uder dan 25 jaar. Om haar gaat 't dus
'ereerst w°rden 750 werkgevers optrok
ken in de verspreiding van de omvangrijke
aan het Amsterdamse stadhuis. Een korte
rondrit, door de stad volgt, waarna om 16
uur het Koninklijk Instituut voor de Tro
pen zal worden bezocht. Te 19.30 uur ont
vangt de Keizer ten paleize het corps
diplomatique. Daarna is in het paleis de
avonddis.
De volgende morgen, Donderdag 4
November, vertrekt de Keizer om 9 uur
per auto van bet paleis voor een bezoek
aan de scheepswerf L. Smit en Zn te Kin
derdijk, waar de Keizer een der vier voot
Ethiopië in aanbouw zijnde sleepboten 'e
water zal laten. Vandaar vertrekt men om
11.30 uur naar de Waalhaven te Rotterdam
Om 12 uur embarkeert het hoge gezelschao
bij de Rotterdamse Droogdok Mij op de
„Piet Hein". Na een boottocht van plm
drie kwartier zal men aan de Maashaven
debarkeren. In het Beursgebouw zal hei
noenmaal worden gebruikt, dat wordt aan
geboden door het Afrika-Instituut. In de
loop van dé middag vertrekt het hoge ge
zelschap naar Delft, waar een bezoek
wordt gebracht aan het waterloopkundig
laboratorium. Vandaar gaat de tocht naar
Den Haag, waar om plm. 17.15 uur een
ontvangst door het gemeentebestuur in hei
oude stadhuis zal plaats vinden. Te 19.30
uur zal de Keizer in Hotel des Indes aan
H.M. de Koningin en Z.K.H. de Prins en
een aantal autoriteiten met hun dames een
diner aanbieden. Om 22 uur reeipieert de
ministerraad in de Ridderzaal. Daarna
wordt terug gereden naar Amsterdam-
Het programma voor Vrijdag 5 Nov.
vangt aan met een bezoek aan Werkspoor.
Te 1 uur vertrek van het Centraal Station
per trein naar Eindhoven voor een be
zoek aan de Philips-fabrieken en de DAF-
fabrieken. 's Middags keert de keizer per
trein van Geldrop naar Amsterdam te
rug.
Ten besluite van deze dag zal, na de
pauze, een deel van de voorstelling van
de Opera „Tannhëuser" in de Amster
damse Stadsschouwburg worden bijge
woond.
Op Zaterdag 6 November te 9.30 uur
brengt de Keizer een bezoek aan lucht
haven Schiphol. K.L.M. en de Fokker
fabrieken. Te 12.15 uur officiële afscheid
op het Centraal Station.
Hiermede is het staatsiebezoek ten einde.
De Keizer vertrekt met de Koningin en
de Prins naar Baarn en zal in het paleis
Soestdyk het noenmaal gebruiken. In de
lucht worden vervoerd. Doch ook eer loop van de mjddag gaat de Keizer naar
lading geestrijk vocht ging gisteren „de de Hoge Veluwe". waar hii ook de Zon-
ênquêteformulieren. Van hen wordt ge
vraagd een contactpersoon aan te wijzen,
die in overleg met, subcommissie de
formulieren aan de betrokken vrouwen zal
Uitreiken. Voorts worden de vrouwenorga
nisaties ingeschakeld en wie dan nog niet
bereikt is. kan na 1 November een formu
lier aanvragen op Postbus 3060 te Amster
dam.
Een kleine proefenqnête heeft reeds uit
gewezen dat alleenstaande vrouwen In de
hoofdstad haar noden en wensen zeer goed
weten te formuleren. Uit de antwoorden
op de 10.000 formulieren, die nu als begin
in zee zullen gaan, verwacht men de be
hoefte aan nieuwbouw voor deze vrouwen
te kunnen bepleiten. De subcommissie
meent, dat de oplossing van dit probleem
mede te vinden is door het bouwen van
practische. kleine woongelegenheden
eenvoudig van opzet en accommodatie
welke geschikt ziin voor bewoning door
één persoon. De enquête zal bewijzen of
zij juist gezien heeft Want het gaat ten
slotte om de juiste vorm te geven aan
de bevrediging van de woningbehoefte.
De grote havenstaking in Londen heef!
een opleving van het luchtvrachtvervoer
van Schiphol naar de Britse hoofdstad tot
gevolg gehad. Weliswaar niet zo groot au
verwacht werd, maar toch is bij de K.L M
alleen al volgens een schatting het vracht
vervoer met 25 pet toegenomen.
Ook de chartermaatschappijen hebben
het extra druk. Het zijn vooral de aan be
derf onderhevige consumptiegoederen, me'
name zuivelproducten, die nu door i-
ook
'ucht in".
Luchtvervoer is echter zeer kostbaai
Scheepsvracht bedraagt gemiddeld 5 een'
per kilo en luchtvracht het achtvoudige
de „Hoge Veluwe", waar hij ook de Zon
dag onofficieel zal verblijven.
Maandagmorgen 8 November vertrekt
de Keizer per trein uit Arnhem naar Bonn.
Hoedekenskerke
De plannen voor het nieuwe raadhuis
zijn door Ged. Staten goedgekeurd, be
gin November is de aar besteding. En
dan hoopt iedereen in Hoedekenskerke
en doen dit vooral de burgemeester en
rijn ambtenaren, dat er niet te veel
vriesverlet zal zijn in deze winter en
dat het raadhuis met zyn zes kamers
spoedig in gebruik kan komen. Want
tot dan toe zullen de burgemeester en
zijn Vijf gemeente-ambtenaren moeten
zetelen in een kamer op de eerste ver
dieping van het dorpslogement: de bur
gemeester deelt deze ruimte met de ge
meente-ontvanger, de gemeente-secre
taris en twee gemeente-ambtenaren.
Wanneer de secretaris iets uit het ar
chief wil nemen, moet de gemeente-ont
vanger ruimte maken. Een nauw trapje
leidt naar deze secretarie in de hanebal-
ken en hoe gevaarlijk het trapje is,
heeft een ambtenaar van het hoofdbe
stuur van P.T.T. al eens ondervonden:
die gleed er namelijk af en moest daar
na een week in het ziekenhuis in Goes
verblijven.
Culemborg
Veehouders in ep om deze plaats heb
ben zoals dat ook overal elders in het
land gebeurt de gewoonte om 's mor
gens en 's avonds de gevulde melkbus
sen langs de weg te plaatsen, waarna de
melkauto ze ophaalt. Het viel een melk
rijder op dat bij een boer de bussen op
een andere plaats stonden dan gewoon
lijk. Hij keek eens in de bussen en zag
tot zijn verbazing dat ze geen volle melk
bevatten met een stevige roomrand,
maar slootwater en een laag eenden
kroos. De veehouder, die gewaarschuwd
werd stond vreemd te kijken naar deze
slootwater-melk en toen iets later een
andere boer ontdekte dat hij zijn melk
emmers miste, was het duidelpk, dat de
dieven deze emmers hadden gebruikt
om de gekaapte melk te vervoeren. Bij
een andere veehouder hadden de dieven
alleen de room zeer deskundig van de
melk geschept.
Frankfort
Twee Oostenrijkse motorrijders arri
veerden hier na een trip van ruim 45.000
kilometer. Hun weg had hen gevoerd
door twintig landen waaronder het Mid
den-Oosten, Pakistan, India, Ceylon,
Malakka, Formosa. Japan, Korea, de
Verenigde Staten, Canada en Engeland.
Ze zyn nu op weg naar huis. in Wenen,
dat ze het vorige jaar in April verlieten.
U annheim
Nu was het eens niet de scheidsrech-
er. die de klappen kreeg, maai hy was
ie man die de klappen uitdeelde. Twee
riftallen speelden een opgewekte wed-
•trijd. al stond dan de ene club met 4-0
ichter. Een dame langs de lijn maakte
neens een opmerking tegen de scheids,
•echter, deze nam dit niet en gaf d«
iame een fikse oorvijg. Prompt verliet
zen der elftallen het veld; het was na
melijk de vrouw van de doelman van
deze club. die de scheidsrechterlijke
tuchtiging in ontvangst had moeten ne
men.
