lp
.e
Eervolle cijfers in Hel van Deurne
redden een dubbel prestige
Van dreigende catastrofe naar moedig herstel
ONS VOETBAL IS NIET
DOOD
Wilhelmus n krijgslied
Belgen kregen met 4-3 slechts een kleinst mogelijke zege
Men gaf een stoottroepeen ideaal...
Van Schijndel en Van der Gijp blonken uit,
Van der Hoek pakte Coppens goed aan
2
LIS
D
MAANDAG'25 OCTOBER 1954
PAGINA
De ban gebroken!
Diezelfde Coppens
Belgische
Harde
tegenslag
Catastrofe dreigde
Direct al 3-2
T
T egen
de paal!
Eén totale hulde
Maar perspectief
VOETBAL IN FRANKRIJK
VOETBAL IN ENGELAND
ed-
Het
er-
ten
den
het
.val
een
jel-
van
en-
jel-
1-0
nog
ven
'dig
3SS
i in
ider
iter
t er
rust
am.
SS-
lijk,
i—2.
IBS
lan-
oel-
na
Nu
dat
;een
eler
ding
:ken
een
ruw
Iers.
om
I op
ging
voor
•ner.
de
inde
her-
ge-
deze
illen
imse
raak
een
han-
itant
i. H.
ienst
bu
iakte
van
hans
tre-
e de
aken
wees
ma-
i ge-
>n of
dat
deze
van
I bo-
i het
sker"
a. 1.)
2 tot
al en
van
edere
ïsdag
sdag-
1 van
elke
S
wordt
theek
(Ned.
„Asse-
Aula
t „Uit
ïur en
ertjes"
ein, 8
solis-
Êrahal,
roff.
er
Capi-
IstriKt
Ci-
m: Üe
mg ui
jonge
;dam»
rot rte
op het
night
iaan z;
Matuz
Kroes-
-Kokje
Boom-
ietdijk
C As-
ljen z;
-Muet-
lstein-
r z; J
ijswijk
Hane-
i Berg
Bak-
A W
?renau
erg 58
wer 65
VI v d
w met
r v G
n v C
3; J H
oord zij
Krtlgs-
1 Boh-
laaren
'asners
i 76 j;
r 9(1 j;
P van
?ew m
JFD
rts a I s
Wage-
d.
«iM
Aan-
eien en
koeien
3e kw.
ie kw.
)T kg.;
3e kw.
>er ie*s
jtirienH,
»r even
prljren.
en aan
sn iets
vocht
Oranje-ploe
haar
De dappere en sterke Oranje.ploeg
voor de prestige-slag van Deurne:
staande v.l.n.r. Wiersma, Steiger,
Klaassens, aanvoerder Van Schijndel,
Van der Hoek en Odenthal; zittend
v.l.n.r. Dillen, Timmermans, Roosen
burg, De Bruyckere en Van der Gijp.
(Van onze speciale verslaggever)
H DEURNE. Zondag
ET WAS OPEENS weer de „Hel van Deurne"
compleet: 50.000 Belgen kwamen loeiend van ver
ontwaardiging van liun plaatsen overeind, stortten
met een oorverdovend „Boeoeoelihal de Holen
van hun toorn uit over het koppige hoofd van scheids
rechter Leafe, die met de hem eigen pertinentie een
nogal opgewonden dispuut aan het houden was niet
doelman Meert over al wat er in de F.I.F.A.-spelrege!-
boekjes over en rond „de strafschop staat geschreven
Meert wilde aanvankelijk niet eens geloven, dat er
een overtreding was begaan die mister Leafe niet
anders dan met een penalty kón straffen. Daarna
trok hij de Engelse kennis omtrent het Continentale
maten-stelsel in twijfel, toen de referee de plaats
aanduidde waar op elf meter van de doellijn de in
modder en regen verdronken witte stip zich ooit hac
bevonden. En tenslotte weigerde hij pas na twee
lijf lij ke sommaties de spelregel te eerbiedigen, dat
hij zich niet mocht bewegen alvorens de Nederlandse
penalty-schutter de trap genomen had. Het verzet van
Meert sloeg over op de Belgische toeschouwers en
daar was dan de „Hel" in volle brand. Mister Leafe
bleef er echter immuun voor. En het geloei richt'e
zich vervolgens op Oranjes scherpschutter nr. 1. de
onverstoorbare Coen Dillen, die al minuten lang
stond te popelen om héél zijn kanonnierstemperamenl
in die éne penalty te ontladen. De P.S.V-rechtsbuiten
bleef ijskoud en onbewogen grimmig onder de bulde
rende intimidatie.pogingen uit 50.000 kelen Keihard
en bijna onzichtbaar strak daverde het leer als een
'aket van zijn voet de netten binnen
Hat was 43. Met nog slechts 2 minuten te spelen.
En daarmee was deze „prestige.slag" voor het Neder
lands Elftal gered. Luiten kwam de bij de met deze
Penalty bestrafte poging tot torpedering geblesseerde
«oosenburg vervangen; en terwijl de Sneek-midden-
voor pijnlijk naar de catacomben hinkte, deed de j
Oranje.ploeg zélfs nog een poging om nog een 4—4 j
uit deze „Hel" weg te slepen. Zij kwam daartoe echter
niet ver genoeg meer. Integendeel, er sloop nieuw
am'st in dc harten van het Nederlandse legioen, toen
Steiger de glihbernatte bal uit een hard schot van
Givard even liet glippen; maar nog vóór een Belgisch
heen er aan kon komen, dook de Oranje-doelman in
al zijn beschermende lengte weer over het leer neer
en even later kwam een schot van de in een solo
doorgebroken Houf niet verder dan het zijnet. En
vrijwel onmiddellijk daarop blies mister Leafe
inrukken.
Het is dus inderdaad een eervolle nederlaag gewor
den. In cijfers de méést eervolle nederlaag, die kon
bereikt worden. K.C .voorzitter Koolboom stapte
spontaan het veld op om de Oranje-spelers dankbaar
en feliciterend de hand te drukken. En dat typeerde
de tevredenheid, zoals die waarschijnlijk wel algemeen
zal worden gevoeld. Hoezeer men ook in normale
omstandigheden dient te streven naar de overwinning
en pas dan volledig tevreden mag zijn in alle
redelijkheid had men van dit Oranje-elftal geen
overwinning mogen verwachten. Die had dan ook
niemand verwacht. Men had er wél op gerekend, dat
onze ploeg van begin tot eind alles zou geven om een
zo eervol mogelijk resultaat te behalen. En dat hééft
zij dan ook gegeven en zij hééft het mogelijke bereikt.
Zelden hebben wij in de laatste jaren een Oranje,
ploeg zo van de eerste tot de laatste seconde met al
haar geest- en wilskracht, met al haar energie en
enthousiasme zien strijden en zwoegen. En men mag
aan deze elf spelers inderdaad alle hulde brengen.
Want zij hebben inderdaad aan de K N.V.B. en aan
het Nederlandse voetbal-in-het-algemeen de dien-it
bewezen die men van hen had gevraagd: de redding
van onze nationale sport.eer tegenover het buitenland
ènvan het prestige in de binnenlandse voethal-
oorlog.
met Coppens te openlijk, Moes zette de
vrije trap hoog voor en met een prach
tige kopstoot dreef de jonge rechtsbin
nen Houf de bal voor de derde maal ach
ter Steiger: na 40 minuten 30.
Op dat moment dreigde de catastrofe
Maar daarvoor was dit Nederlands Elftal
niet naar Deurne gekomen. Het bleef
vechten. En het bleef geloven in een om
mekeer, in betere mogelijkheden dan de
dreigende cijfers van een zware neder
laag Het kon deze Belgen aan. Behou
dens de drie voltreffers moest Steiger
wachten tot vlak voor de rust alvorens
hij in actie moest komen op een ander
Belgisch schot binnen de palen. Dat il
lustreerde de uitstekende tegenstand, die
Nederland in het veld bood.
Steiger stopte dat schot van Givard
solide en zijn uittrap werd de basis voor
het psychologisch zo belangrijke tegen-
punt, dat Van der Gijp in de 44e minuut,
vlak voor de rust, nog scoorde. Roosen
burg ving uit de uittrap de bal op, plaat
ste-hem met een verre trap door het cen
trum in de vrije ruimte voor de naar
binnen gekomen Dillen, die in een flits
Carré en de uitgelopen Meert voorbq-
snelde. Dillen week daarbij naar rechts
uit, trok de bal toen keurig op maat voor
het doel, waar Van der Gijp met Dries
op zijn hielen toeliep en de bal beheerst
inkopte: 31.
DAT DOELPUNT moet de Oranje-man
nen in de rust een grote_ dosis mped
onder een hoge uittrap van Meert door,
Coppens was meteen weg, liet Van der
Hoek staan, schoot in vrije positie echter
naast. Nederland nam de aanval weer
over: een hard vleugelschot van Dillen
die zich overigens slechts moeilijk t"t <le
dekking van de agressieve Van Brandt
kon losmaken, bracht Meert in moeilijk
heden; een nieuw schot van de Emdhove-
naar op een voorzet van Van der G jp
vloog via Meert's vuisten corner. Van der
Hoek, fel en snel, geen moment opzi]
gaand, boekte steeds meer EUC9.^S te§en
Coppens, die zich aan een ergerlijke wan-
daad schuldig
maakte, toen hij,
zelf in een bot
sing met Van der
Hoek gevallen, de
met de bal weg
lopende v. Schijn
del aan het been
onderuit trok.
Correcte Van
Schijndel, 'n idea
le aanvoerder
trachtte verschei
dene malen met
goedmoedig en i
redelijk gepraat
op Coppens' „be
tere instincten"
te werken, maar
de Antwerpenaar
bleef bot en on
behouwen.
VAN SCHIJNDEL
de bezielende en
grote aanvoerder
hebben ingesproken. De ban was ge
broken. Ofschoon de verhouding der cor
ners in de eerste helft ^(10^tegen^4)_ zeer
't Belgische
VAN de eerste tot de laatste se
conde is het een zwaar gevecht
geweest gevoerd in de slopende
sfeer van de'„Derby" en in een bijna
onophoudelijk plenzende regen die
het veld tot een op enkeldiepte om
geploegde modderbank kneedde. Een
zwaar gevecht onder de broeierige
hitte van de „Deurne-Hel", waarin
het bijna ondoordringbare gordijn
van een complete wolkbreuk in de
eerste helft zelfs geen afkoeling kon
brengen. Een zwaar gevecht dan ook
door de „opdracht", waarmee dit elf
tal in het veld was gegaan. Maar het
kreeg aanstonds al de geestdriftige
steun van 8.000 fervent-trouwe Ne
derlandse supporters, die van ons zo
plechtstatige Wilhelmus in alle voort
varendheid een driftige en uitdagen
de krijgszang maakten. En met die
steun lanceerde Oranje zijn eerste
aanvallen.
De kracht van de Rode Duivels is al
tijd hun zo overrompelende openings
offensief en menigmaal is een Oranje-
ploeg daarin al door de knieën gegaan.
Deze ploeg deelde zelf de eerste stoot
uit. Driemaal achtereen dook Van der
Gijp van zijn buitenplaats in het cen
trum op; de derde maal na een solo-
rush, waaruit zijn schot rakelings
ging. Aan de over
zijde bleef het
eerste duel tussen
Hans van der
Hoek en Rik Cop
pens onbeslist. En
dat gaf nieuwe
moed. Meert moest
zich in zijn volle
lengte strekken
om een voorzet
van Dillen te on
derscheppen, een
moedig schot van
Jan van Schijndel
draaide naast de
paal. En toen
kwam stormram
V4V r.iri. Roosenburg in pos
van hek hoek, tuur: een ontzet
geen moment bang tende harde kogel
voor Coppens_ van ruim twintig
meter afstand, lut-
s» Lfe"tlmeters over de lat. Joelend
nes N6 "Hup Holland" van de tribu-
en The 80t^ samensPel van Van der Gijp
van R™ lmmermans een nieuw schot
Oranje met moeite gestopt.
"ad het initiatief.
middellijk met al zijn onvervaarde nuch
terheid in de strijd. Van der Hoek atta
queerde Coppens alsof hq zó-maar een
midvoortje tegenover zich had, Timmer
mans deelde links en rechts zuivere cen-
tertjes uit en Van der Gijp bleef flitsen.
Het tweede duel tussen Van der Hoek
en Coppens, hoog in de lucht; het werd
de eerste van een serie vrije schoppen te
gen de jonge Feijenoord-stopper, die het
lijf-aan-lijf-werk van de sluwe Beer
schot-vos onmiddellijk met gelijke munt
betaalde. Op een combinatie van Givard
en Houf leverde echter Coppens zijn
eerste kunststuk; zowel Van der Hoek als
Odenthal liet hij glijdend achter zich,
Steiger moest zich voor de voeten van de
Belgische aanvalsleider werpen: corner,
waaruit Coppens met een magnifieke
omhaal de bal vlak langs de paal in het
zijnet trok. Onmiddellijk hees men het
alarm-sein en de zwakke Odenthal moest
tegen Houf nog twee corners weggeven
De Rode Duivels kwamen op toeren.
En meteen viel er het eerste doelpunt!
Op een hoge en verre pass van Givard
kopte Van Schijndel mis en onmiddellijk
vuurde Lemberechts een harde diagonale
schuiver af. Steiger dook vergeefs: na 13
minuten 10.
Een bittere teleurstelling voor de Ne
derlanders, die zich onmiddellijk tegen
het nu voluit loskomende Belgische of
fensief teweer moesten stellen. Coppens
glipte Van der Hoek voorbij, strandde
dan op Wiersma. die echter te zacht op
Steiger terugspeelde; de lange PSV-doel-
man moest zich voluit voor de toesnellen
de Coppens laten glijden: corner. En bij
de vijfde hoekschop op het Nederlandse
doel ging Klaassens groggy, toen hij een
hard schot van Mees op zijn kop nam.
Via Van der Gijp kwamen tegenaanval
len; eenmaal schoot hij over, kort daar
op was er niemand om zijn scherpe en
door Meert ternauwernood onderschepte
voorzet te benutten.
De Belgen drukten hun offensief door.
En na 20 minuten was het Coppens, die
na een duel tussen Van der Hoek en Gi
vard de bal oppikte en met een geweldig
harde schuiver, diagonaal langs de zwe
vende Steiger, opnieuw de roos trof:
2—0.
Terwijl in de verte een onweer onheil
spellend hing te rommelen en onder een
steeds dieper wordende duisternis de
plensregen ontaardde in een volwassen
wolkbreuk, die een dik gordijn over het
veld legde en de spelers voor het verst
verwijderde doel onherkenbaar maakte,
wierp Oranje zich in de strengen om het
noodlot te keren. Dwars tegen de strie
mende slagregen in worstelde Roosen
burg zich langs Carré, maar zijn schot
mislukte. Een schuiver van Dillen ging
naast, Dries stond op tijd gereed om Van
der Gijp de pas af te snijden: eerste cor
ner voor Nederland na 28 minuten, door
de Belgen na een schot van de kleine
Huysman beantwoord met hun zevende
hoekschop! Onze ploeg kwam terug; Van
der Gijp switchte met Roosenburg en uit
het kopduel van Dillen met Carré uit
Roosenburg's voorzet resulteerden weer
twee corners, welke de Belgische verde
diging echter wist af te slaan. Een mis
ser van Carré had een plotselinge kans
voor Roosenburg tot gevolg, maar het
schot was te zacht om Meert in moeilijk
heden te kunnen brengen. Er volgde een
prachtig lopende aanval, door Timmer
mans op het middenveld opgezet, via
Dillen en De Bruyckere naar Roosenburg
en terug naar Dillen, wiens harde schot
schampte op de verzamelde Belgische af
weer en waarbij onze landgenoten ver
geefs voor hands appelleerden.
En opnieuw werd dit Nederlandse of
fensief door een Belgisch doelpunt ge
broken. Wiersma reageerde in een duel
sterk in
voordeel
deze cijfers eerder
een beeld van de
zwakke plekken in
onze verdediging
waar Van der Hoek
het natuurlijk niet
altijd tegen Coppens
kon klaren en waar
Odenthal zeer zwak
speelde, dan van de
veldverhouding. On
getwijfeld waren de
Belgen, na hun ope-
nings-„trac". tech
nisch steeds beter
gaan spelen, vooral
Lemberechts en Houf
in de aanval, Huys-
mans en Mees in het
middenveld. Carré in
de verdediging. De
doelpunten verhou
ding 3-0 gaf daar
van echter een tè ge
flatteerd beeld, hield i
meer de suggestie
van een „noodlot" j
in. En daarom was
dat tegenpunt van i
Cor van der Gijp,
vlak voor de rust, zo belangrijk. De ban
van „het noodlot" was gebroken.
In nieuwe shirts (en nieuwe, even duide
lijke, zwarte rugnummers) en droge broe
ken liep Oranje onmiddellijk na de her
vatting regelrecht storm. Van der Gijp
sprintte door op een passje van Roosen
burg, maar Dries redde ten koste van een
corner (in de tweede helft zou de hoek
schoppen-verhouding 62 voor dc Belgen
worden).
Van der Gijp zette die corner hoog en
scherp, maar juist buiten het bereik van
Meert, voor 't doei. De Bruyckere sprong
toe en kogelde niet een harde kopstoot het
leer ineens in. Na 3 minuten 32. En nü
zou het pas beginnen
Coppens leidde de felle Belgische tegen
aanvallen, schoot hoog over, liep zich dan
vast op Klaassens en Wiersma, die de be
dreigde Van der Hoek te hulp snelden,
waarna Odenthal zwak wegwerkte. Een
nieuwe fout van onze linksback, maar
Lemberechts schoot over. Opnieuw kopte
Van Schijndel, die met zijn lange tackle
in het gronclspel bijna altijd kon ingrijpen,
Het was echter diezelfde Coppens, die
na 18 minuten het Nederlandse offensief
aan stukken brak. Na een fraaie combi-
was gaven natie Huysmans—Lemberechts kopte hij
fprder de voorzet van dc rechtsbuiten op fraaie
wijze in: 42.
Even was Oranje aangeslagen. Givard
kwam vrij voor een schot, dat de lat-
kruising scheerde; er vielen rond het
Nederlandse 16-metergebied wat vrije
schoppen, bij een waarvan Odenthal geen
door Martin W. DUYZINGS
DEURNE, Zondag.
DE sfeer was grauw.
De Keiserlei leek verstard,
vanmorgen, in een droeve druil-
regen, en het legioen-der-K.N.V.B.-
eetrouwen ging stil en huiverend
schuil in hoog opgeslagen jaskragen,
cn op het overdekte terras van de
Londres" zei iemand luidkeels, zo
dat men het vier tafeltjes verderop
nog met het blote oor vernemen kon.
dat de Koninklijke Nederlandse
Voetbalbond geen passender weer
had kunnen treffen voor de plechtige
bijzetting van het betreurde stoffe
lijke overschot van wijlen 't Konink
lijke Nederlandse Elftal. Het legioen
had daar. helaas, geen antwoord op:
de tijd, dat de schare-der-getrouwen
op de Keiserlei met volle borst en
schorre stem ons volledig repertoire
aan volksliederen liep af te dreunen,
is lang voorbij. Wij lieten het ook
ditmaal bij ons Wilhelmus, en met dat
Wilhelmus versloegen wij de tiendui
zenden Belgen die op de tribunes van
het Deurne-stadion op de zondvloed
zaten te wachten en die de tekst van
de Brabaneonne blijkbaar maar niet
onthouden kunnen, opnieuw met 7-1.
Doch dertien minuten nadat men,
terwijl de Olympus nog eenmaal op
zijn fundamenten wankelde, voor
het eerst in onze voetbalgeschiedenis
tien oranje-shirts met rugnummers
had onthuld, wandelde Torke Lembe
rechts al met het eerste Belgische
doelpunt ons vaderlandse heiligdom
binnen
Er was op dat moment een stem
die nog „Hup Holland" riep. Het
klonk als een noodkreet, doch zelfs
dit laatste s.o.s. leek verloren te gaan
in de storm der toejuichingen toen
Rik Coppens, die de Nobelprijs voor
Hoffelijkheid Op Een Voetbalveld
wel nimmer winnen zal, het tweede
Belgische doelpunt op het scorebord
spijkerde. Er dreigde op dat moment
een voor-oorlogs noodweer boven
Deurne, en het liet zich enkele mi
nuten later dan ook waarlijk niet
onbetuigd. Doch er dreigde méér. Er
dreigde een onafzienbare Nederland
se catastrophe, en als op dat moment
de heer Hoolboom ons voorspeld had,
dat het uiteindelijk 43 zou worden
voor de Belgen en dat we wellicht
héél dicht bij een draw gekomen
zouden zijn als mister Leafe, de iet
wat eigenwijze Engelse referee, de
feestelijkheden nog vijf minuten
langer had laten duren, dan zou de
voorzitter van onze Keuze-Commis
sie zich óók als profeet van een on
sterfelijke reputatie verzekerd heb
ben.
EN vertelt U elders op deze
pagina uitvoerig hoe het ten
slotte alles behalve een cata
strophe voor het Nederlandse elf
tal werd. Er valt niet bar veel te
jubelen over onze, inderdaad eer
volle, nederlaag en gij behoeft
slechts een graai in de Belgische
perscommentaren te doen om te er
varen, dat men in het Belgische
kamp vooral Jef Mermans bijzonder
zwaar heeft gemist en dat, voor het
overige, het team der Rode Duivels,
zijn gewoonte getrouNv, in deze
derby-der-lage-landen slechts in een
enkele spaarzame vlaag zijn topvorm
benaderde. Men zal U uitleggen, dat
dit Belgische team, toch 'n tikje
dédain na de overwinning op de
Duitsers, de weelde van een 30
voorsprong niet al te best verdroeg
en dat het inderdaad een catastro
phe voor Nederland had kunnen
forceren als het, na Coppens' eerste
deel «juut even bitter en met even
veel élan was voortgegaan op de
weg onzer ontreddering.
Doch als men voor dit merkwaar
dige gedrag van een Belgisch team
dat ook zonder Mermans en Anoul
wel beter kan, een verklaring zoekt,
zo stuit men op een Oranje-ploeg
die de Belgen in één opzicht heeft
verrast. Er was vandaag in Deurne
inderdaad een K.N.V.B.-stoottroep
aan de slag, en een stoottroep als
deze hadden de Belgen in geen jaren
meer ontmoet.
Wij zijn niet bar enthousiast over
het krijgsgehuil dat men aan weers
zijden van het Nederlandse voet
balfront in steeds oorverdovender
mate vernemen kan. Wij geloven
nog steeds, dat deze voetbal-oorlog,
wie de overwinnaar ook moge zijn,
funest is voor de Nederlandse sport.
Doch wij geven gaarne toe, dat de
rebellie en dat wat er aan tegen
maatregelen op volgde, althans één
verdienste heeft gehad: wö sturen
ons Nederlands elftal tegenwoordig
niet meer uit voor de verdediging
van een ideaal waarin het M lang
niet meer geloofde.
Dit Oranje-team wist waarom het
strijden moest. Het voelde zich eert
stoottroep en het gedroeg zich als
een stoottroep; het liet ziph niet in
timideren door een technische supe
rioriteit van de „vijand", het knok
te steeds weer terug.
Neen!, dit Nederlands elftal heeft
vandaag in Deurne geen groot voet
bal gespeeld. Doch de strijd die het
leverde, was niet van het slappe,
kinderachtige genre waaraan wij bij
voorgaande gelegenheden wel eens
te gronde zijn gegaan. Het is waar;
het blijft wat zielig, dat wij tegen
woordig al hoera roepen als wij er
in slagen, met een kleine nederlaag
het slagveld te verlaten. Doch het
is óók waar: onze fighting-spirit is
kennelijk nog niet dood. En een
manifestatie van deze strijdersgeest
die ons in de grote dagen van het
Oranje-team een internationale re
putatie bezorgde, is ons liever dan
dc fighting-spirit die wij nu al
maanden achtereen in een onzalige
voetbal-burgeroorlog bezig zijn, te
verspillen.
JAWEL!, de sfeer was grauw. De
voetbal-experts zullen over drie
maanden deze BelgiëNeder
land van voor tot achteren vergeten
zijn, en ook na deze eervolle neder
laag zou het overdreven zijn. te
voorspellen dat wij in 1958 in Zwe
den met de wereldtitel aan de haal
zullen gaan. Doch zo grauw als de
sfeer van het Deurne-stadion was
onze nederlaag niet!, en er zijn pe
rioden geweest, vooral in de tweede
helft, dat het legioen temidden van
een noodweer van pure spanning
stond te gloeien.
Het Nederlandse voetbal is nog
niet dood, dat leerde men in Deurne.
En zo lang er in onze voetballerij
óók op het voetbalveld nog leven
heerst, zo lang is er ook nog hoop
VAN DER GIJP
tegenpunt brak
ban van noodlot
Moegestreden en beslijkt keert de Oranje.ploeg van het slagveld terug.
K.C.-voorzitter Hoolboom en reserve Bennaars wensen onze spil I an der
Hoek geluk met zijn moedige en ivelgeslaagde debuut tegen de duivels
kunstenaar die Coppens heet. Links Timmermans en De Bruyckere, rechts
Wiersma cn Steiger, op de voorgrond de Deurne-„zee"
van
wa-
en voor
die met
„trac
Ir»*
zoals zij dat noem6" e£ de "trac"
ren opmerkelijk hen' ?enuwen' Zi-I
ziehtig begonnen, e>
alle overleg en bedaehf -u,c
openingsstukken in stem^T 'T-
hadden er hoog tegenop gezien6"!!' Bel'J
gen, tegen deze ontmoeting met n t
Oranje-elftal; zij vrezen hun border-
huren altijd, maar vandaag meer h,„
ooit. En zelfs de weekend-concentratie In
het kasteel-hotel van Brakel diep jn
Limburgse bossen (in navolging van
waartoe zij voor hun match tegen Duits
'and het initiatief hadden genomen) had
die angst niet van hen kunnen wegne
men. Angstvallig liepen de Rode Duivels
in die eerste 10 minuten rond, beducht
voor elk risico, onnauwkeurig in hun sa
menspel. En de Nederlanders bleven
Broeien: Van Schijndel in prachtige vorm
Klaassens sterker dan ooit zaten met
mm lange tackles op het middenveld
overal tussen, Wiersma wierp zich on-
„9 meter" wilde nemen, zodat mister
Leafe zijn naam in het boekje schreef
(ook Timmermans maakte zich aan deze
obstructie schuldig, maar de scheidsrech
ter schroomde dan niet om de sterke arm
te gebruiken Een solo-rush van de
dappere Wiersma luidde de tegenaanval
in, Roosenburg sprintte op zijn pass naar
de rechter-hoek, zette goed voor. Dillen s
kopbal vloog rakelings naast. Weer knalde
Dillen op een center van Van Schijndel in
het zij;»et en wéér Wiersma stuitte een
rush van Coppens en even later ook een
schot van Houf na knap samenspel tussen
Lemberechts en Coppens.
De stromende regen, de felle wind en
het steeds zwaarder wordende modderveld
gingen hun invloed uitoefenen. Het tempo
daalde, het werd een tikje vlak spel, met
onnauwkeuriger plaatsen en minder elan.
De betere techniek van de Belgen b.eck
duidelijk; aan Nederlandse kant was het
vaak meer glijden dan lopen en het
broekje van de steeds weer in de sliding
gaande Van der Hoek werd zo zwaar met
modder behangen, dat hij aan de zijlijn
een ander moest aantrekken om het niet
teverliezen.
HET DOELPUNT DAT DE BAN VERBRAK. Het een sterke dribbel had Coen Dillen zowel Carré ah
Meert uit positie gespeeld. Naar rechts weggezwenkt zette onze rechtsbuiten buiten het beeld van de foto)
de bal voor. Carré was nog niet terug, Meert wel maar met meer op tijd om de aanstormende Cor van der Gijp
de pas af te snijden. Met Dries op zijn hielen stormde. Van der Gijp m de doelmond, dook languit in de
modder en kopte de bal vallend, in de touwen: 3-1. De basis voor he frappante herstel van de Oranje-ploeg
ivas gelegd.
Het laatste kwartier ging in. Van der
Gijp en Timmermans wisselden, Hoolboom
ging langs dc lijn aanwijzigingen geven en
moed inroepen, maar werd door mister
Leafe koudweg terug naar liet bankje ge
stuurd. De redelijk spelende, maar toch
vaak onzuiver plaatsende De Bruyckere
kwam er alleen door, schoot echter naast.
Lemberechts vuurde een ontzetend hard
schot af, door Steiger corner gebokst.
Kansjes over en weer. Maar de mooiste
kans voor Nederland in de 37e minuut,
toen Van der Gijp, wederom op een pass
van Roosenburg, van zijn bewaker weg-
sprintte en in een vrije rush naar het
doel toeboog. Zijn schot zeilde naar de
verste hoek, echter een haartje te scherp:
tegen de paai En de toestormende Dil
len liep de terugspringende bal voorbij;
COEN DILLEN,
penalty-schutter
Voorbij ging de tijd
en de strijd scheen
beslist.
Tot dan vlak voor
het einde, met nog
maar twee minuten
voor de boeg, de
penalty viel. Weer
snelde Van der Gijp
voorbij Dries
kwam naar binnen,
schoot tegen Carré
op, schoot opnieuw,
nu tegen linksback
Van Brandt op. En
in de strijd om de
kaatsende bal
maakte toen Van
Brandt een blun
der. Het was te op
zichtig, zoals hij
Roosenburg in de
grond trachtte te
boren. Mister Leafe
möèst daar een
penalty voor geven. En daaruit bracht
Dillen dan de stand op 43 en had het
Nederlands Elftal de nederlaag inderdaad
tot de geringste en meest eervolle cijfers
teruggebracht.
Ofschoon men alle elf spelers in één
totale hulde moet betrekken voor hun
moedige volhouden en hun onverflauwde
geestdrift, mag men enkele individuele
beoordelingen niet verzuimen. De nieuwe
stopper Van der Hoek heeft tegen Coppens
een zeer moeilijk maar ook zeer geslaagd
„tweede debuut" gemaakt. Hij ging de
sluwe vos nimmer uit de weg en in hard
heid liet hij niets onbetaald. Ook Wiersma
debuteerde uitstekend; deze jongen is
door niets te imponeren en zijn agressivi
teit vormde een van de steunpunten in de
verdediging. Steiger heeft het niet moei
lijk gehad, was bij de vier doelpunten
kansloos, verrichtte zijn weinige werk be
hoorlijk (de Belgen schoten niet veel).
Odenthal was op de voor hem onbekende
linksbackplaats echter uitgesproken zwak;
en nu Wiersma ook de betere rèchtsback
blijkt, schijnt de internationale carrière
van de Haarlemmer wel voorbij.
De beide kanthalves Van Schijndel en
Klaassens hebben prachtig gewerkt; hun
lengte gaf hun een groot voordeel in de
strijd om het middenveld en dat hebben
zij goed uitgebuit. Vooral Yaa ëcüjfljjel
was in grote vorm'en speelde met zuivere
passes ook aanvallend zeer goed. In de
voorhoede was Van der Gijp op de links
buitenplaats de beste man: snel en handig,
steeds op tijd naar binnen komend (en
tóch niet zijn „eigen" midvoorplaats
zoekend). Als de werkelijke aanvalsleider
bleek André Roosenburg inderdaad de
beste man, met goed spelverdelen en ge
vaarlijke schoten. De Bruyckere kon niet
zo best mee, deed in het middenveld zijn
portie wel, maar plaatste veelal slecht.
Rechtsbuiten Dillen kon zich moeilijk vrij
spelen, maar zijn schoten waren uit
stekend.
En tenslotte Timmermans: de „ziel" en
de strateeg van de aanval. Hq bleef het
meest beneden de aan hem ook wel het
hoogst gestelde verwachtingen. Technisch
vond hij in Mees en Huysmans gelijkwaar
dige tegenstanders, die hij niet voorbij
kon komen. En zijn passes misten het
raffinement dat wij eerder wel van hem
zagen, misten vaak ook zuiverheid. Oat
desondanks onze voorhoede zich legio
kansen verwierf, is een compliment aparv
De Belgen speelden hun bekende spel,
solide in de verdediging, beheerst op het
middenveld, gevaarlijk in hun aanvals-
combinatles, al stelde de linkervleugel in
zijn geheel zeer teleur. Hier werd het
strategisch intellect van Mermans wel
voelbaar gemist; en wellicht was het mèt
Mermans toch wel anders gelopen
Zo spectaculair als de „finish" van de
Oranje-ploeg was, zo slordig was echter
haar entree geweest. De Belgen en de
arbiters waren reeds een minuut voor de
ere-tribune (waar prins Alexander de
strijd volgde) opgesteld, toen eindelijk ook
de Nederlanders op het veld kwamen. De
verrassing was, dat niet Timmermans
(aanvoerder in de oefenwedstrijden) doch
de nota bene laatst gekozen speler: Van
Schijndel, de aanvoerder bleek te zijn. De
lange en begaafde Schiedammer debu
teerde niet best als zodanig: hij negeerde
het ere-haagje juniores en liep echter hen
om, het hele elftal achter zich aan.
Belangrijker was echter intussen, dat
Van Schijndel als een ideale aanvoerder
zijn mannen tot het einde toe heeft be
zield tot het onvermoeibare en enthou
siaste spel, waaraan zij deze eervolle 4—3
te danken hebben. Het blijft een neder
laag. Maar met perspectief. En het is
vooral dat perspectief, waarop de K.N.V.B.
kan blijven voortwerken.
GERARD PATTIJN.
Voor de Franse competitie zijn in de Eerst
Divisie de volgende wedstrijden gespeeld:
RacingToulouse 0: Metz—Marseille 2—i
Nimes—Reims 0—2: Lyon—Bordeaux 3—1'
StrasbourgLille 21; LensSt Etienne 2 1
RoubaixTroyes 1—6; Sochaux—Nice 4—1;
MonacoNancy 02.
Alle clubs hebben nu elf wedstrijden ge
speeld. Toulouse staat bovenaan de ranglijs
met 17 punten, gevolgd door Reims met la e
Marseille met 14 punten. Nimes sluit de -
met 5 punten.
De uitslagen van de voor de Engelse leagu
gespeelde wedstrijden luiden:
Eerste divisie: Aston VillaArsenal 2
Blackpool—Chelsea 1—0; Bolton Wanders—Man
chester Citv 2—2; Chariton Atletic—Cardif
city 4—1; Huddersfield Town—Everton 2—1,
Manchester UnitedNew Castle United 2—2
Portsmouth—Leicester City 21: Sheffield Woo-
r.esday—Burnley 1—1; Sunderland—Sheffiei
United 2—2- Tottenham Hotspur—Preston Nort
End 3—1; Wolverhampton Wanderers—W«'
Bromwich Albion 40.
Tweede divisie; Blackburn Rovers—Rotherhair
United 4—1- Bristol Rovers—Leeds United 5i
Derby County—Middlesbrough 1—2; Fulham-
Luton Town 31; Liverpool—Bury 1—1; Not;:
County—Lincoln City 2—1: Plymouth Argyle
Nots Forest 1—2; Port Vale—Ipswieh Towr
33; Swansea TownHull City 10; West Han-
UnitedStoke City 30.
In <Je eindstrijd van de Pan-Amerikaan-
se tenniskampioenschappen te Mexico Citj
is de Mexicaan Llamas (de overwinnaa
van Seixas en Larsen) door de Amerikaar
Tony Trabert tot staan gebracht en versla
gen. Trabert won met 2—6 6—2 6—2 6—2
Seixas en Trabert versloegen in de finale
herendubbel de Zweden Davidsson er
Biygelin met 6—4 6—2.
