Nieuwe Schiedamsche Courant | 1954 | 9 november 1954 | pagina 4

De tol van twee wereldoorlogen

Lucas Bols doet bod op aandelen
Wijnand Fockink

Onze dagelijkse puzzle

Sïey

Ongewenste vredes-adviezen

K.N.V.B. orgaan is niet zo krijgshaftig meer

Fusie tussen prof-club Rapid en
de Kerkraadse Eerste-klassers

9e Vluchteling

Cayenne

qeman

f VONDST In 'T ZOEKLICHT^

Maak het toch zelf

Het voetbal-accoorcl

MelHRflflEfl Gelei

„Lest we Forget".... (Opdat wij niet vergeten)

Reclame en de televisie

Per gewoon aandeel één aandeel Bols plus
f 2000 in contanten

Ook tussen V.V.V. en prof-club Yenlo

van

Jeugd-elftal oefent

West-Nederlands elftal

DINSDAG 9 NOVEMBER 1954

PAGINA 4

EXPLOSIEF MENGSEL
WERKTE TE VROEG
Jongen ernstig gewond

BEDWELMD DOOR

KOLENDAMP
Buren redden bejaard
echtpaar

VERLAGING DER AMERIK.
TARIEVEN

VERGIFTIGING
TE OOSTERHOUT
Meisje overleden

Dr J. S. ZANEVELD HOOFD
COMMISSARIS VER. NED.
PADVINDERS

B.M.R.S.

CHRISTOPHER FRY BIJ DE
HAAGSCHE COMEDIE

STRAATROVER LIEP
TEGEN DE LAMP

LOONSVERHOGING
CULTUURTECHN. WERKEN

BIOSCOOPBOND
EN C. F. A.

Wonderlijke contradicties

Niet vuurvast

door OTTWELL BINNS

(Van onze Londense corespondent)

Een hoge prijs heeft Engeland betaald voor de overwinning in twee
wereldoorlogen: in de le wereldoorlog 957-000 doden en f 38.100.000.000,
in de 2e wereldoorlog 265 000 doden en f 344.230.000.000, samen 1.222.000
gesneuvelden en f 382.330.000.000 oorlogskosten. (Ter vergelijking diene,
dat Groot-Brittannië thans 50 millioen inwoners telt en dat de Britse
staatsuitgaven ruim f 40 milliard per jaar belopen)

De financiële kosten zijn al lang verge
ten (Waar hebben we anders een Minister
van Financiën voor?), maar de doden
zijn bij lange na niet vergeten. In elk stad
je en elk dorpje, in elk kantoor en in elke
fabriek staan op een monument of aen
muurschild de namen vermeld van de in
woners of personeelsleden, die in twee
oorlogen hun leven gaven, „for the Glory
of the Almighty God and the benefit of
England" Men behoeft slechts de „In
Memoriam"-kolom op de voorpagina van
de „Times" door te kijken, om adverten
ties te vinden als deze: „Ter herinnering
aan mijn geliefde echtgenoot, majoor Robe
Geoffrey Browne D.S.O., 1ste Manchester
Regiment die viel in Frankrijk 1 Novem
ber 1918 Ik dank God voor iedere her
innering aan jou „Met trots en liefde
denken wij aan luitenant t. zee Christopher
Denys Peacock, R.N.V.R., gesneuveld te
Westkapelle, Walcheren, als commandant
van Zijner Majesteits mijnenlegger 146,
op 1 November 1944, en ter dankbare her
innering aan de leden der bemanning,
die voor hun land hun leven gaven" („The
Times" van 1 November 1954). Elke dag
weer, jaar in, jaar uit, verschijnen adver
tenties als deze in de dagbladen en elk
jaar trekken duizenden vaders en moeders
en weduwen naar het continent, om in
Yperen of Passchendaele, of Soisson of
Oosterbeek, of waar dan ook het graf van
een gesneuvelde zoon of echtgenoot te be
zoeken.

Heeft elk dorp zijn met mos begroeid
stenen kruis, waarop de namen van de
gevallenen staan gebeiteld, het nationale
herinneringsmonument, de Cenotaaph, be
vindt zich in Whitehall, de regeringswijk
te Londen: een sobere, holle steenkolom
(„Cenotaaph" - leeg graf), waar het
verkeer langs raast. En in de Westminster
Abdij bevindt zich het graf van de Onbe
kende Soldaat. Elk jaar op de 11e Novem
ber, 's morgens om 11 uur, werd bij de
Cenotaaph een herdenkingsbijeenkomst
gehouden, doch later werd het herinne
ringsuur „om practische redenen" ver
plaatst naar de Zondag, die het dichtst
bij 11 November ligt. Om te voorkomen,
dat er tweemaal dodenherdenking gehou
den zou worden na afloop van de tweede
wereldoorlog (14 Augustus 1945), werd be
paald, dat de datum 11 November als al
gemene herdenkingsdag gehandhaafd zou
blijven.

Een mooi denkbeeld

De jaren zijn voorbijgegaan. Het leven
hernam zijn normale gang. Helse werke
lijkheden als Passchendaele, Verdun, El
Alamein, Bayeux en Arnhem verschrom
pelden tot namen in het geschiedenisboek;
vergulde hoewel met trots vermelde ver
sierselen van regimentsvaandels lieten het
gemoed onbewogen en alleen in de harten
van ieder afzonderlijk bleef het verdriet
om een verloren geliefde braaden. De
herdenkingsplechtigheden (hoezeer ken
nen wij dit ook in ons land!) werden steeds
meer een routine, een plicht, waaraan men
zich niet ongestraft onttrekken kan: een
kranslegging, twee minuten stilte, een
toespraak, de „Last Post" Een korte her
innering aan een voorbije bezoeking waar
van de scherpe punt is afgeslepen.

Getroffen door het feit, dat deze her
denkingsplechtigheden zijn verworden tot
somber eerbetoon aan het verleden, heeft
het Conservatieve Parlementslid Sir Be
verley Baxter in het weekblad „Every
body's" het voorstel gedaan een totaal
nieuwe herdenkingsdag aan te wijzen,
waarvan het karakter meer op de toekomst
dan op het verleden georiënteerd is. Hij
sthrijft: „Moeten wij de doden slechts in
een stemming van verdriet eer bewijzen?
Is de dood het einde? De oude, vertrouwde
woorden: „God is Geest en moet aanbeden
worden in geest en waarheid", hebben een
diepe betekenis. Wij kunnen het verre
landschap niet aanschouwen, maar wij
voelen dat'het bestdat. Waarom dan moe
ten wij slechts ons verdriet en onze droef
heid in de herdenkingsdiensten tot uiting
brengen? De Christelijke godsdienst was
niet alleen op de Kruisiging gebaseerd.
Het is de Opstanding geweest, die de ziel
van de mens door de eeuwen heen heeft
opgeheven. Waarom zouden wij aan het
eind van onze begrafenis- en herdenkings
diensten wel de Marche Funèbre spelen
en niet het Hallelujah? Besloot niet
Handel zijn „Messias" met de prachtige
uitroep:

„Ik weet dat mijn Verlosser leeft"?
Daarom stel ik voor, dat de eigenlijke
datum van de Wapenstilstand van 1918, 11
November, gereserveerd blijft voor de
familieleden der gevallenen, om bloemen

te leggen op de over heel het land ver
spreide herdenkingsmonumenten. Maar
de officiële herdenkingsdienst moet op 'n
andere dag gehouden worden, bij voor-
andere dag gehouden worden, bij voor
keur midden in de zomer. En het moet
niet slechts een dag der klage zijn, een
dag, waarop wij de doden eer bewijzen,
maar ook een dag >m een be'ofte te doen,
dat wij de vrede, waarvoor zij hun leven
gaven, tot werkelijkheid zullen maken."

Een mooi voorstel. Maar of het geac
cepteerd zal worden? En of het, als het
zou worden aangenomen, zoveel verschil
zal maken met de thans gangbare prac-
tijk? Onze tijd is nu eenmaal door en door
„herdenkings-ziek": er gaat geen dag
voorbij, of er moet iets „herdacht" worden,
samen met de onvermijdelijke mooie toe
spraken en kransleggingen. Zij zijn wel
haast tot een cultus geworden, een cultus
zonder diepgang. Aan deze onvermijdelijke
veruiterlijking van de dodenherdenking
wil Sir Beverley een einde maken door een
actieve herdenking, die het Oog gericht
houdt op de toekomst: hij wil buiten
landse staatshoofden en ambassadeurs
doen uitnodigen, die, staande naast Enge-
lands minister-president, de plechtige be
lofte afleggen, dat zij hun staatsmanswijs
heid zullen wijden aan de zaak des vredes.

Alles „lest we forget", opdat wij niet
vergeten. Wij schijnen wel erg hardleers
te zijn

De Radioraad heeft van de minister
van O. K. en W. a.i., prof. Beel, het ver
zoek gekregen advies uit te brengen over
het vraagstuk van de reclame in de tele
visie. Een concreet voorstel hieromtrent
is indertijd ingediend door een zestal
reclamebureaux, die de pauzes tussen de
uitzendingen voor het maken van re
clame zouden willen benutten. Een van
de grote vraagpunten is of de reclame
door de omroepverenigingen zou moe
ten worden verzorgd of door een speciaal
daartoe in het leven te roepen stichting.

In een werkplaats te Blerick hebben
twee 17-jarige buurjongens, beiden ge
naamd K., ernstig letsel opgelopen bij 'n
ontploffing. De jongens wilden met ka-
liumgloraat en phosphor een explosief
mengsel maken voor het St. Maartens
vuur. Het mengsel ontplofte en een van
de jongens werd ernstig aan gezicht, han
den en borst gewond. Hij moest in het
ziekenhuis te Venlo worden opgenomen.

De ruiten en het dak van de werkplaats
werden vernield.

Het echtpaar A. te Lage-Zwaluwe ont
snapte door een gelukkig toeval aan een
wisse dood. Toen buren bemerkten, dat
de woning gesloten bleef en er geen ant
woord kwam op hun geroep, braken zij
de voordeur open. Zij troffen het reeds
bejaarde echtpaar bewusteloos aan; het
was bedwelmd door kolendamp. Man en
vrouw zijn naar het Diaconessenhuis te
Breda overgebracht. Het bleek, dat de
buren nog net op tijd hadden ingegrepen
en men hoopt dan ook, dat de beide oud
jes spoedig weer zullen zijn hersteld.

Het programma tot verlaging van de
Amerikaanse tarieven van president
Eisenhower, dat dit jaar in zjjn draag
kracht sterk beperkt werd door het con
gres, waarin de republikeinen de meerder
heid hadden, is vrjjwel verzekerd te wor
den aangenomen, wanneer in Januari a.s.
de democraten in het congres de zeggen
schap van de republikeinen overnemen.

Het voorstel van de president tot ver
lenging van de wet op de handelsovereen
komsten op basis van wederkerigheid voor
de tijd van 3 jaar en een verlaging van
de tarieven met 15 pet in die periode zul
len weer worden ingediend om met ster
ke voorrang te worden behandeld en de
democratische leiders hebben reeds ver
klaard, dat zij deze voorstellen zullen
steunen.

Het handelsprogramma behoort tot de
onderwerpen, die besproken zullen wor
den op het Witte Huis tijdens de bespra

kingen over de buitenlandse politiek,
waartoe president Eisenhower zowel de
democraten als de leiders van zijn eigen
republikeinse partij heeft uitgenodigd, met
het doel de weg te effenen voor een nau
we samenwerking van zijn regering met
het nieuwe congres, waarin de democraten
de meerderheid hebben. Nu de democraten
de republikeinen gaan vervangen in de
belangrijke congrescommissies voor de
tarieven mag Eisenhower een veel grotere
steun verwachten voor zijn plannen op
korte en lange termijn tot verlaging van
de bestaande handelsbelemmeringen voor
buitenlanders, die met hun verkopen op
de Amerikaanse markt dollars moeten
verdienen.

Op de Bredaseweg te Oosterhout heeft
zich bij 't gezin M. 'n ernstig geval van
vergiftiging voorgedaan, ten gevolge
waarvan de 22-jarige dochter is overle
den. De overige gezinsleden, vader, moe
der en zoon moesten naar het ziek'enhpis
te Breda worden overgebracht. Hun toe
stand is naar omstandigheden redelijk.
Een onderz'oek is ingesteld naar de oor
zaak van de vergiftiging.

Het bestuur der N.V. Likeurstokerij,
Wijnand Fockink heeft zijn aandeelhouders
in kennis gesteld van een aanbieding ont
vangen van de N.V. Amsterdamsche Li
keurstokerij ,,'t Lootsje" der Erven Lucas
Bols, tof verwisseling van gewone aande
len Wijnand Fockink tegen gewone aan
delen Lucas Bols.

De voorwaarden luiden aldus: per ge
woon aandeel Wijnand Fockink van nomi
naal 1.000 zal worden verstrekt 1 gewoon
aandeel van nominaal 1.000 Lucas Bols
incl. de helft van het dividend over 1954
plus 2.000 in contanten. Op basis van de
huidige beurskoers voor aandelen Lucas
Bols komt het bod overeen met ca 440
pet voor een aandeel Wijnand Fockink.
Het aanbod wordt ingetrokken indien niet
vóór 20 November a.s. een voldoende aan
tal aandeelhouders Wijnand Fockink daar
van gebruik heeft gemaakt. Wordt het
aanbod gestand gedaan, dan zal daarna
worden bekend gemaakt wanneer de ver
wisseling een feit zal worden.

Het bestuur van Wijnand Fockink ver
zekert zijn aandeelhouders, dat het niet
dan na rijp beraad en ernstig langdurig
overleg besloten heeft hun deze aanbie
ding voor te leggen. Commissarissen en
directie beseffen, dat de balanspositie van
Wijnand Fockink sterk geacht kan wor
den, maar zij beseffen ook, dat voor een
bescheiden bedrijf als Wijnand Fockink
het zelfstandig voortbestaan alleen dan
verantwoord is wanneer zonder aantasting
der reserves een zodanig commercieel be
leid kan worden gevoerd, dat aandeel
houders een dividend kan worden uitge
keerd in redelijke verhouding tot. de
waarde der activa van de vennootschap.

Directie en commissarissen menen dat
getwijfeld moet worden aan de mogelijk-

In het te Utrecht gehouden leiderscon
vent van de Vereniging De Nederlandse
Padvinders, is dr J. S. Zaneveld gekozen
als hoofdcommissaris.

Het bijzondere karakter van deze be
noeming is, dat voor de eerste maal in de
geschiedenis der vereniging iemand tot
hoofd-commissaris is benoemd, die als
jongen tot de padvindersbeweging toetrad
en daarna bijna onafgebroken de vereni
ging in velerlei functies diende.

Horizontaal: I havenplaats; 10 deel van
een gebouw; 12. Russische zóne (afk.); 14
jongensnaam: 16 uitroep; 16 beetje; 18 wet
(Eng.); 19 mens; 20 rangtelwoord; 22 her
kauwer; 24. wintervoertuig; 25 dun (Lat.),
26 weg met bomen (meerv.); 28 voorschrift'
29 meisjesnaam; 30 godin; 32* slot; 33
Nederland (afk.); 34 krachtige; 36 lid
woord; 37 tijdelijk in gebruik hebbende
39 deel van de week.

Verticaal: 2 voorzetsel; 3 voorzetsel; 4
beeft; 5 vulkaan; 6 ongekookte; 7 kleding-

Uitzending vanuit Eng. Transit Camp te Hoek
van Holland. Golflengte 25 meter.

Maandag 8 November

22.50 Verzoekplaten,

22.30 Bing Crosby Show.

23.00 N.V. Bovema Show.
23.45 Gramofoónmuziek.

00.30 Sluiting.

WOENSDAG 10 NOVEMBER

HILVERSUM I. (402 m.). 7.00—24.00 NCRV.
7.00 Nws. 7.10 Gewijde muz. 7.45 "n Woord
voor de dag 8.00 Nws. 8.15 Gram. 9.00 V. d.
zieken. 9 30 V. d. vrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Gram. 10.30 Morgend. 11.00 Gram. 11.30 Hoorsp.
12.00 Gram 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.S3
Vocaal ens. 12.53 Gram. of act. 13.00 Nws. i3.15
Prot. Interk. Thuisfr. 13.20 Hawaiian ens. 13.40
Gram. 15.00 Intersch. jeugdtourn. 15.45 Gram.
16.00 V. d Jeugd. 17.20 Gram. of act. 17.30
Orgelspel. 19.00 Klankb. 18.15 Cello en orgel.
18.30 Caus. 19.00 Nws. 19.10 Muz. caus. 19.30
Buitenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radiokrant.
20.20 Kamerork. 21.00 Caus. 21.20 Viool en piano
21.35 Gram. 21.50 Meisjeskoor. 22.15 Volksmuz
22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nws. 23.15 Gram.
23.30 Caus. 23.4524.00 Gram.

HILVERSUM II. (298 m.). 7.00 VARA. 10.00
VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00
VARA.

7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.33 Gram.
7.45 Even opkrikken! 7.50 Gram. 8.00 Nws. 8.^8
Gram. 8.50 V. d. huisvrouw. 9.00 Gym v. d.
vrouw. 9.10 Gram. 10.00 Schoolradio. 10.20 V. d.
vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Strijktrio. 12.30 Land
en tulnb. meded. 12.33 V h. platteland. 12 33
Hawaiian-ens. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonst. ag.
13.18 Dansmuz. 13.50 Gram. 14.00 Med. kron.
14.10 V. d.'jeugd. 16.00 V. d. zieken. 16.30 V. d.
Jeugd. 16.50 Gram. 17.50 Regeringsuitz. 18.00
Nws. 18.20 Act. 18.30 Accord, ork. 19.00 Liedjes
v. d. jeugd. 19.10 Caus. 19.25 VARAlVaria. '9.30
V. d. jeugd. 20.00 Nws. 20.05 Pol. comm. 20.15
V. d. militairen. 20.50 Hoorspel. 22.05 Pianoduo.
22.45 Caus. 23.00 Nws. 23.15 Soc. Nws. In Espe
ranto. 23.20 Rhythm, muz. 23.4024.00 Gram.

Engeland, B.B.C. Home Service. 330 m.

12.00 V. d. scholen. 13,00 Volksliederen. 13.30
V. d. boeren 13.55 Weer. 14.00 Nws. 14.10 Oog-
getuigeverslag. 14.30 Dansmuz. 15.00 V. d,
scholen. 16.00 Sport. 16.30 Hoorspel. 17.00 Ves
pers, 17.45 Caus 18.00 V. d. kind. 18.55 Weer.
19.00 Nws. 19.15 Caps. 19.25 Sport. 19.30 Idem.
19.50 Caus. 20.00 Hoorspel met muz. 20.30 Caus.
21.00 Symph.ork. en solist. 22.00 Nws. 22.15
Symph.ork. 23.85 In memoriam - 19141918.
23.45 ParL overz. 24.00008 Nws en weerber.

Engeland. B.B.C. Light Progr. 1500 en 347 m.

12.00 Mrs. Dale's Dagb. 12.15 Voordr. 12.30
Ork.conc. 13.00 Pari. overz. 13.15 Dansmuz.
13.45 Ork.conc. 14.45 V. d„ kleuters. 15.0P V. d.
vrouw. 16.00 Sport. 17.00 Piano. 17.15 Mrs.
Dale's Dagb 17,30 Ork.conc. 18.30 Dansmuz.
19.15 V. d. jeugd. 19.45 Hoorspel. 20.00 Nws.
20.25 Sport. 20.30 Gevar. progr. 21.30 Hoorspel.
23.00 Nws. 23.15 Act. 23.20 Caus. 23.40 Debat.
0.10 Voordr. 0.25 Lichte muz. 0.50—1.00 Nws.

N.W.D.R. 300 m.

12.00 Lichte muz. 13.00 Nws. 13.10 Operamuz,
16.00 Rhythm, muz. 17.00 Nws. 17.4 5Gevar.
muz 19.00 Nws 19.15 Piano. 20.00 Weense muz,
21 45 Nws. 22.10 Lichte muz. 22.30 Dansmuz.
23*00 Amus.muz. 23.20 Gevar. muz. 24.00 Nws.
0.25—1.00 Klass. muz.

Frankrijk, Nationaal Programma. 347 m.

12.00 Symph.ork. 13.00 Nws, 13.20 Gram. 14.05

Nws. 18.30 Amerik. uitz. 19.00 Gram. 20.00 Vo
caal ens. 20.55 Grant. 21.00 Hoorspel. 22.45
Kamermuz. 22.30 Gram. 23.4524.00 Nws.
Brussel. 324 en 484 m.

324 m.

11.45 Gram. 12.30 Weer. 12.34 Gram. 13.00
Nws. 13.15 Gram. 14.00 Schoolradio. 14.45 Gram.
16.00 Koersen. 16.02 Omr.ork. 17.00 Nws. 17.10
Gram. 17.30 Klankb. 17.40 Gram. 17.60 Boek-
bespr. 18.00 Zang en piano. 18.30 V. d. sold.
19.00 Nws. 19.40 Gram. 20.00 Hoorspel. 21.00
Omr.ork. 22.00 Nws. 22,15 Jazzmuz. 22.45 Gram.
22.55—23.00 Nws.

484 m.

12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15 en 14.10 Gram.
14.15 Omr,koo:r en -ork. 15.00 Gram. 16.05
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.30 Zang
en piano 17.50 Gram. 18.00 V. d. sold. 18.53,
19.15 en 19.28 Gram. 19.30 Nws, 20.00 Groot
symph.ork. en sol. 21.35 Spaanse volksmuz.
22.00 Nws. 22.15 Lichte muz. 22.55 Nws.

Engeland, B.B.C. Eur. Serv. Uitz. v. Nederland.

22.0022.30 Nws. Zoeven verschenen. Vraaag-
gesprek met onze luisteraars. Vrijbuiters radio
dagboek (Op 224 m.)

stuk; 8 reeds: 9 provincie; 11 plaats in
Utrecht; 13 provincie; 15 vorm van hangen;
17 vlecht; 19 kantlijn; 21 meer (Duits); 23
watering; 27 naaigerei; 28 houder van

schepen; 31 deel van een trap; 34 hëender.
85 slot; 37 geen (Eng 38 kindergroet.

OplossingfVan gisteren

Horizontaal; 1 sta, 3 s.v.p.; 8 le; 9 tal.
10 de; 11 a-e.; 12 gelag; 14 o.t.; 15 nier
steen; 18 ons: 19 ode; 20 iep; 22 set; 24
parachute; 27 po; 28 troon; 29 en; 31 r-o,;
32 ere; 33 nu; 34 olm; 35 les; 36 Est.

Verticaal: 1 sla; 2 teen: 3 stere; 4 vals;
6 kroon; 7 set; 12 geneert; 13 gedreun;
16 i.o.; 17 ee; 20 ia'. 21 parel; 22 shoes-
23 tt; 24 Pool; 25 Cora; 26 eens; 27 pro,
30 nut.

heid om onder de bestaande omstandighe
den die taak te vervullen. Zij wijzen
daartoe op de steeds scherper wordende
concurrentie bij de afzet der producten
op de invoerbelemmeringen in verschil
lende landen op de grote stijging der on
kosten in alle onderdelen van het bedrijf
op de zeer hoge belastingen en sociale
lasten, op de scherp verhoogde accijns en
de onzekerheid van wat op dit gebied nog
te wachten staat, op de hoge kosten van
pensioenvoorzieningen en op de buiten
sporige kosten nodig voor het voeren van
propaganda in binnen- en buitenland.

„Zeer aantrekkelijk
voorstel"

Om die redenen is het bestuur tot de
overtuiging gekomen, dat het moreel ver
plicht is aandeelhouders het „zeer aan
trekkelijke voorstel" voor te leggen met
het advies het te aanvaarden. De N V.
Likeurstokerij Wijnand Fockink zal blij
ven voortbestaan en haar oude eervolle
naam za! door de nieuwe eigenaresse van
aandelen der vennootschap worden ge
handhaafd. Uiterlijk 1 December a.s. zal
worden meegedeeld of aan de voorwaar
de, dat een voldoende meerderheid der
aandelen ter overneming wordt aange
meld. is voldaan aldus de mededeling aan
aandeelhouders van Wijnand Fockink.

Zoals bekend heeft Lucas Bols onlangs
met succes stappen gedaan voor het ver
krijgen van officiële notering van haar
gewone aandelen ter beurze van Amster
dam, waardoor het besloten karakter van
deze vennootschap werd opgeheven. De
koers der aandelen van j.l. Vrijdag was
240. Wijnand Fockink is een besloten ven
nootschap gebleven.

„Het donker is licht genoeg"
Dc Haagsche Comedie zal Vrijdag,
avond 19 November in de Konink
lijke Schouwburg dc première geven
van „Het donker is licht genoeg" van
Christopher Fry. De regie is van
Cees Laseur.

(van onze correspondent)
De gemeentepolitie van Kerkrade is
erin geslaagd een brutale straatrover te
ontmaskeren, die sinds 25 October in
Kerkrade en Spekholzerheide minstens
acht dames van haar handtasjes heeft
beroofd, Hjj placht 's avonds in slecht
verlichte straten met een fiets aan de
hand vrouwen en meisjes naar de weg
te vragen. Als die hem bereidwillig werd
gewezen, rukte hij de dames plotseling
haar tasje tri t de hand en maakte zich
daarna met zijn fiets uit de voeten-

Doordat de slachtoffers alle hetzelfde
signalement opgaven aan de politie, liep
hij tenslotte tegen de lamp. Hij bleek een
zekere F. S. uit Spekholzerheide te zijn,
34 jaar oud. van nationaliteit Belg en
werkzaam op de mijn Willem Sophia.
Zijn buit was elke keer slechts gering ge
weest; het hoogste bedrag, dat hü in de
handtasjes vond. was 33 gulden; een som,
die hij op de mijn in twee dagen tijds op
eerlijke wijze kon verdienen.

Advertentie

echte

In het verband van de Stichting voor
de Landbouw is thans met de Ned. Heide-
Mij en de N.V. Grontmij overeenstem
ming bereikt over de toepassing van de
vergunning tot loonsverhoging voor de
arbeiders, werkzaam op cultuur-techni
sche werken.

Besloten is de tijdlonen voor de volwas
sen vakarbeiders in het grote loongebied
te verhogen met 5 cent per uur. In de
overige loongebieden zullen de lonen een
evenredige verhoging ondergaan. Voor
de vaststelling der jeugdlonen wordt de
voor de landbouw gebruikelijke schaal
toegepast. De tarieven worden aan de
nieuwe tijdlonen aangepast. De nieuwe
lonen gelden met terugwerkende kracht
tot 4 October j.l.

De bereikte overeenstemming zal wor
den neergelegd in 'n collectieve arbeids
overeenkomst. die ter goedkeuring aan 't
College van Rijksbemiddelaars zal wor
den voorgelegd.

Naar aanleiding van de mededelingen,
die op een door de Christelijke Filmactie
belegde persconferentie zijn gedaan, deelt
de Nederlandsche Bioscoopbond het vol
gende mede

Blijkens berichten in de pers. ver
spreid door de Christelijke Filmactie,
waaronder dient te worden verstaan de
Gereformeerde Filmactie, die werkzaam
is onafhankelijk van de grote Christelijke
Filmactie, zouden er tussen deze instan
ties en de Nederlandsche Bioscoopbond
conflicten zijn gerezen betreffende de le
verantie van een film.

Deze informaties zijn onjuist, aldus de
bond. De Nederlandsche Bioscoopbond
staat geheel buiten deze kwestie en is
daarin door de C.F.A. ook nimmer ge
kend. Het betreft hier een geschil tussen
een filmleverancier en de genoemde film
actie over de vraag, of al of niet een over
eenkomst is tot stand gekomen. De pre
sident van de rechtbank te Amsterdam
heeft hierin gisteren uitspraak gedaan
in een door de C.F.A. aangevangen kort
geding, waarbij deze in het ongelijk is
gesteld.

ALS EEN VROUW met behulp van
een papieren patroon een mooie,
nieuwe jurk kan maken, moet het
mogelijk zijn, dat een man op dezelfde
manier een boekenkastje in elkaar kan
timmeren, of een vogelkooi, een keuken
kast, een keukenstoeltje en wat al niet.

Dit dacht Donald Brann, een Ameri
kaanse tekenaar, die voor een meubel
fabriek werkte. Hij ging eens na, hoeve-
len in zijn omgeving er over klaagden,
niet in staat te zijn, nieuw meubilair van
kleine omvang aan te schaffen, omdat het
nogal in de papieren liep. De meesten
van de klagers waren handig genoeg
bleek hem. Ze moesten echter iets heb
ben, waardoor ze er achter konden
komen, hoe het moest.

Volgens Donald Brann was dit een
soort knippatroon. En hij ging aan het
experimenteren, na eerst de techniek
van de knippatronen voor dames te heb
ben bestudeerd.

Toen we dit lazen, voelden we een
schuchter zelfverwijt in ons opkomen.
Want het artikel, waarin het stond, liet
er geen twijfel over, of deze Amerikaan
was dank zij dit idee rijk geworden. Je
merkte het al aan de eerste alinea's.

Wel, wij hebben in dit rubriekje ge
ruime tijd geleden de suggestie gelan
ceerd, dat tegenwoordig eigenlijk ieder
een, die trouwt, een cursus zou moeten
volgen in het verrichten van allerlei kar
weitjes, waarvoor men nu dagenlang
moet wachten, tot de timmerman, de
loodgieter, de witter en wat al niet komt
opdagen.

Het was naar aanleiding van een klacht
in een Italiaans blad, hetwelk vertelde,
dat men in Rome practisch geen ruit
meer ingezet krijgt, de electricien nooit
ziet opdagen, door de loodgieter wordt af
gesnauwd etc. etc.

Als voornaamste oorzaak werd de groot
industrie genoemd, die zulk een gewel-

AdverUTitle

handen om trots Op te zijn

dige aantrekkingskracht op de jongelui
uitoefent, dat ze er niets voor voelen,
bij een klein baasje te gaan werken,
waar ze nooit weten„ wanneer ze precies
klaar zijn. De jeugd geeft de voorkeur
aan vastgestelde arbeidstijden en de vele
voordelen van het werken in moderne
fabrieken, aldus werd met enige wrevel
geconstateerd. Vermoedelijk had de
schrijver van het artikel vergeefs op een
electricien of zo zitten wachten.

Wat hiervan zij, inplaats dat wij op het
idee kwamen zèlf een schriftelijke cursus
te maken voor huishoudelijke karweitjes
ten behoeve van lieftallige bruidjes en
sympathieke bruidegoms, ter versteviging
van de grondslagen van een gelukkig hu
welijk, zijn we weer andere stukjes gaan
schrijven.

Het was niet verstandig. Want Donald
Brann uit Pleasantville, een voorstad van
New York, is direct geld uit zijn idee
gaan slaan.

Weliswaar al vijftien jaar geleden,
maar hij heeft nu toch vijf millioen klan
ten, een uiterst florerende business en
zo hij dan nog geen millionnair is, hij be
vindt zich halverwege op deze weg, waar
voor velen ook wij goede voorne
mens koesteren, om echter spoedig op zij
paden te gaan dwalen.

Donald Brann ging recht door. En hij
heeft nu aangekondigd, een filiaal in En
geland te willen stichten. Zijn zaak in
Pleasantville -echt een naam. om er
mensen in het leven te doen slagen
telt thans vijftig man personeel. Hij ver
zendt vijftig verschillende patronen en
daarmede wordt voor een waarde van 10
millioen aan allerlei kleine meubelen ge
maakt, door mensen, die nooit een vak
geleerd hebben.

„Ik ga van de Engelsen een hamerend
volk maken", zei Donald Brann, toen
men hem kwam interviewen. „Het lijkt
me een prettige bezigheid en misschien
verdien ik er ook nog wat aan."

Donald Brann repareert en maakt te
genwoordig zijn eigen meubeltjes niet
meer. Hij tuiniert liever.

En wij? Wij blijven schrijven. Want we
slaan een hamer nu eenmaal altijd op
onze vingers.

Het bericht aangaande liet accoord in de voetbalwereld galmt nog

met de lijne zachte rooksmaak

steeds' in dreunende echoV door bet land. De Nederlandse sportpers, die m
principe liever over een winnend Nederlands elftal en boeiend competitie
voetbal schrijft dan over strijdfondsen, strijdkreten en korte gedingen, heeft
zich, op een enkele uitzondering 11a, uitgesproken vóór het ontwerp-
accoord en de zo noodzakelijke voetbalvrede, doch de Nederlandse sport,
pers is du hondsvergadering niet!

Het is te vroeg om nu al na te gaan
of het bestuursvoorstel, dat Zaterdag a.s.
in Utrecht als enig punt de agenda siert,
een kans maakt in een bondsvergadering
die veertien dagen te voren alleen maar
een „unconditional surrender" van de
vijand wilde; doch nu reeds blijkt, dat de
meningen ten sterkste zijn verdeeld, zelfs
onder de eerste klassers en zéker onder
de vertegenwoordigers van het lagere
voetbal, wier stem ter bondsvergadering
nog altijd het zwaarste weegt. Het is be
grijpelijk dat. in de wir-war der menin
gen, vooralzij, die het bondsvoorzitter
Hopster en de Urgentie-Commissie kwa
lijk nemen, dat men tijdens de jongste
bondsvergadering in „Kras" met geen
woord over de toen reeds op handen zijn
de besprekingen met de Rebellen repte,

Maandag met meer dan gewone belang
stelling gegrepen hebben naar het offi
ciële K.N.V.B.-orgaan „De Sportkro
niek". teneinde het zeer felle en van
fiere, onbuigzame onverzoenlijkheid ge
tuigende hoofdart. dat verleden week al
onder een aantal belanghebbenden werd
verspreid, nog eenmaal te herlezen.

Verstikt krijgsgehuil

Helaas, helaas!: het berucht geworden
hoofdartikel onder de kop „De Urgentie-
Commissie zet de Bondsvergadering en
het Bondsbestuur in hun hemd, dus geen
plaats meer voor de Urgentie-Commis
sie", is in zijn oorspronkelijke vorm
voornamelijk in lucht vergaan. Het
woord „varkenstrog" komt er zowaar
niet meer in voor en voor het overige is
het achterhaald en weggedrukt door een
nieuw hoofdartikel, dat (van de hand
van dezelfde schrijver, de heer J. Moor
man) nu als motto de woorden „Eenheid
en vrede" draagt!

Wij zouden aan deze wel zéér haastige
en zéér volledige ommezwaai van een
publicist, die enkele dagen geleden nog
uit volle borst de onverzoenlijkheid pre
dikte, geen aandacht meer besteden,
wanneer het a. niet het officiële KNVB-
orgaan betrof en b. opgemelde hoofdred.
met zijn per brief verzonder hoofd
artikel niet op zo luidruchtige wijze ge
tracht had het werk der Urgentie-Com
missie op het laatste moment nog te ver
nietigen en c. wanneer „De Sportkro
niek" maar zo wijs ware geweest om
zich, tevreden met het presteren van de
blunder van het jaar, nu te onthouden
van nieuwe, in volle ernst gedebiteerde
adviezen aan het bondsbestuur en de
bondsvergadering.

Nu echter lijkt het ons nuttig te wijzen
op enige van de vele merkwaardige
tegenstellingen in de publicatie, oor
spronkelijk voor ,het nummer van 8 No
vember bestemd en een als die, waarmee
het officieel orgaan nu opende:

Art. I (4 November): „Elke onderhan

deling met de Beroepsvoetbalbond zal
leiden tot tegemoetkomingen, want de
heer Joosten zal zich heus niet met lege
handen laten afschepen".

Art. II (8 Nov.): „Dit (het verloop der
onderhandelingen) is zo verbluffend
snel. dat geen andere indruk kan worden
verkregen dan dat de heer Joosten wel
gaarne van zijn Beroepsvoetbalbond af
wilde".

Art. I (4 Nov.): „Deze Urgentie-Com
missie, die gedaan heeft wat haar voor
zitter in de bondsvergadering zelf als
niet wijs heeft gekwalificeerd, kan niet
gehandhaafd worden. Het bondsbestuur
kan niets anders doen dan deze Urgen
tie-Commissie wraken door haar van
haar opdracht te ontheffen". „Haar le
den moeten verdwijnen".

Art. II (8 Nov.): „De Urgentie-Com
missie, waaraan wij gaarne lof brengen
voor haar doortastendheid en haar tac
tiek

Art. I (4 Nov.): „AI haar voorstellen
(van de Urgentie-Commissie) zullen con
cessies moeten zijn aan de Beroepsvoet
balbond en de persoon van Joosten, an
ders trapt hij er niet in".

Art. II (8 Nov.): „De Urgentie-Com
missie heeft beleidvol gehandeld door
(aan de oplossing) een vorm te geven

van een-schikking, waarbij beide partijen
wat toegeven en niet die (de vorm) van
een capitulatie..."

Art. I (4 Nov): „Handel naar het slot
woord van onze bondsvoorzitter in da
bondsvergadering: eenheid, saamhorig
heid, strijdlust!"

Art. II (8 Nov.): „Wij herhalen: het is
wenselijk, ja nodig, dat de bondsverga
dering aan de schikking haar sanctie ver
leent en ieder zal dus water in de wijn
moeten doen en een meer of minder
zwaar offer op zich moeten nemen".

Het officiële orgaan bedient de KNVB-
gemeenschap nu opnieuw met een aantal
zelfbewust geformuleerde adviezen.
Hoewel het blad in slechts enkele dagen
tijds van het ene uiterste in het andera
vjel en het nu aanprijst wat het Donder
dag per pamflet nog verafschuwde,
tracht het niettemin, in frappante tegen
stelling tot de houding van het bondsbe
stuur en de Urgentie-Commissie, de te
genpartij en derzelver aanvoerder onno
dig en zonder enige grond te kleineren,
daarbij vergetend dat het ditmaal de
KNVB was, die voor de onderhandelin
gen het eerste contact met de vijand
legde.

Het is goed dat men in de achter ons
liggende dagen ervaren heeft, dat niet
alle adviezen van het officiële KNVB-
orgaan, dat nu reeds tweedracht lijkt
te willen zaaien vóór de herstelde een
heid beklonken is en dat verleden
week, dwars tegen de belangen van
het bondsbestuur en de Urgentie-Com
missie in handelde, zo stoer en zo
vuurvast zjjn als ze wel lijken...

Te Heerlen zijn, in overleg met de he
ren jhr ir C. M. Mollerus en L. Brunt,
resp. lid en secretaris van de Urgentie
commissie van de K.N.V.B., en van de
heer G. Joosten, voorzitter van de be-
roepsvoctbalbond, besprekingen gevoerd
tussen de besturen van de profclub Rapid
54 en de Kerkraadse Eerste-klassers Bley
erheide- Juliana en Kerkrade, teneinde tot
een fusie van de eerste elftallen der vier
genoemde clubs te komen- De fusie-plan
nen verkeren in een vergevorderd stadium
maar een beslissing is nog niet gevallen.
De drie Kerkraadse Eerste-klassers zou
den, wat hun lagere elftallen betreft, zelf
standig blijven bestaan.

In een te Venlo gehouden bijeenkomst
tussen de heren Mollerus en Brunt en be
stuursleden van V.V.V. is de mogelijkheid
besproken van een fusie tussen V.V.V. en
de beroepsclub Venlo 1954. Na telefonisch
contact bleken beide partijen bereid tot
het openen van onderhandelingen, en la
ter op de avond is een eerste informeel
overleg begonnen. Aan de besprekingen

65.

—Neen, Mimi. Ik deed die belofte,
omdat ik je liefhad en om die reden zal
ik ze ook houden.

—O, mijn liefste.

Ga terug in je hut, Mimi, onderbrak
Langdon haar, ziende dat de heftige
inspanning, die ze de laatste uren door
had moeten maken, haar dreigde te over
weldigen. Madame, als u op haar wilde
passen...

Adèle leidde het meisje liefdevol weg
en nadat Jules klaar was met Pedro,
wendde hij zich tot Le Coq.

Het is uw beurt, mijnheer, grijnsde
hij. Houdt uw handen alsjeblieft een
ogenblik achter uw rug.

Hij begon de man te fouilleren op
eventuele verborgen wapens. Le Coq be
gon weer te schelden.

Dus omwille van de kleine Mimi,
blijft Pelham ongewroken en gaat de
Faramond vrij uit. U hoopt ongetwijfeld
eens te

Snoer die adder de mond, Jules.

Jules volgde het bevel maar al te

graag op en hij deed dat op een manier,
die aantoonde, dat hij de dagen van zijn

Apachentijd nog niet vergeten was. Met
een slag tegen de mond sloeg hij Le Coq
half bewusteloos en ging dan weer kalm
verder, hem te binden. Met zijn eigen
zakdoek en gordel knevelde hij hem dan
grondig.

Nu is de beurt aan André, meen
de hij opgewekt en liep naar de kant
waar hij deze neergeslagen had. Plotse
ling uitte hij echter een verschrikte kreet.

Wat is er? informeerde Langdon,
naar hem toesnellend.

De kerel is spoorloos verdwenen.
en hij heeft zijn geweer meegenomen.

Op hetzelfde ogenblik, dat hij de mede
deling deed, leverde de ontsnapte het be
wijs van de waarheid zijner woorden.
Een vuurstraal schoot door de nacht en
de knal van een geweer klonk tussen de
bomen. Fluitend vloog een kogel hen
rakelings voorbij.

Alle duivels, schreeuwde Jules.
Haast je. We staan precies tussen hem
en het vuur.

Maar terwijl hij naar een veiliger plek
rende, bukte Langdon zich zo diep moge
lijk en snelde in de richting van de
bomen. Twee seconden later was ook hij
opgenomen in de duisternis van het
woud.

HOOFDSTUK XIX

Geruime tijd wachtte Langdon, ver
borgen in dezelfde duisternis, die zijn
vijand beschermde, op enig teken van
André. Achter hem hoorde hij Jules de
kampgenoten opgewonden uitleg geven
van de toestand, maar voor hem uit
bleef alles, behalve het gezoem van de
duizenden insecten en de spaarzame ge

luiden van enkele nachtdieren, doodstil.
Het woud scheen de duistere woonplaats
van een sluipende dood. Hier in de diep
ste schaduwen was ergens een man ver
borgen, gewapend met een geweer, be
zield met moordlust, die een groter ge
vaar voor hen vormde dan het gevaar
lijkste wilde dier, dat er in het woud
huisde.

Terwijl hij roerloos als een standbeeld
tussen de bomen de wacht hield, voelde
hij plotseling de merkwaardige gelijkenis
tussen de toestand van André en de zijne
van enige uren geleden. Hijzelf was
evenwel slechts gewapend geweest met
een bijl, een wapen, dat alleen nut had
voor gebruik van vlakbij, terwijl de an
der een geweer tot zijn beschikking had,
hetgeen betekende,' dat hij veilig in de
duisternis verborgen kon blijven en toch
een voortdurend gevaar voor de mensen
in het kamp vormde. Zo lang hij nog
amunitie bezat, zou de man gevaarlijk
zijn. Hij zou in staat zijn, ongemerkt het
kamp tot vlakbij te naderen, een dodelijk
schot te lossen en zich dan weer terug
te trekken, ongenaakbaar voor de an
deren.

Tegen deze bedreiging hielp geen
wachtpost, het was noodzakelijk, dat hij
neergeschoten werd als een gevaarlijk
wild beest. Grimmig zette Langdon zijn
tanden op elkaar en wachtte geduldig
zijn kans af, die zeker moest komen.

Lange tijd gebeurde er evenwel niets.
De geluiden in het kamp stierven lang
zamerhand weg, het gekwaak van de
kikvorsen hield op en slechts het gezoem
van de insecten en het eeuwigdurend ge

murmel van de beek bleef hoorbaar. Op
de duur werden zijn oren zo gewoon aan
deze geluiden, dat hij ze niet meer
scheen waar te nemen. Hij was zich nog
slechts bewust van de stilte en een ge
voel van gespannenheid, veroorzaakt
door het langdurig wachten. Dan, ein
delijk, bereikte hem ergens vanuit het
woud het geluid van drassige grond, die
zuigend ingedrukt werd door zware voet
stappen.

Langdon haalde diep adem en hield
zijn geweer gereed, terwijl zijn ogen ver
geefs de diepe duisternis trachtten te
doorboren.

OpnieuW klonk het zwakke geluid, hij
kon niet uitmaken uit welke richting het
kwam, maar zonder twijfel kwam de
man. die de vliegende dood in zijn han
den meevoerde, behoedzaam naderbij.
Even later klonk uit het kamp de stem
van Adèle en op hetzelfde moment schoot
vanuit een bosje een weinig rechts van
de wachtende man, een vuurstraal uit
een geweerloop en fluitend suisde een
dodelijke kogel in de richting van het
kamp, onmiddellijk gevolgd door de hart
verscheurende kreet van een vrouw.

Langdon begreep, dat de kogel zijn
doel gevonden had en met een woest
gegrom sioop hij snel maar geluidloos
in de richting van de plek waar hij de
vuurstraal had gezien. Hij was echter zo
ongeluSug over een onder het mos ver
borgen boomstrook te struikelen en
eer hij weer overeind gekomen was,
had André, gewaarschuwd door het la
waai, dat hij bij zijn val maakte, zich
reeds ia veiligheid gebracht. Hij hoorde

de man spottend lachen en vernam het
geluid van haastige voetstappen, die hij
evenwel niet trachtte te volgen, wetend,
dat dit volslagen nutteloos was. Niet
alleen zou hij er niet in slagen de man
te achterhalen, maar bovendien liep hij
zelf groot gevaar in de dichte duisternis
verloren te lopen.

Hij bleet stilstaan en trachtte na te
denken over de beste manier van hande
len. Plotseling klonk dieper uit het woud
een geluid, dat hem het bloed in de
aderen deed stollen de kreet van
een mens in doodsangst. De oorzaak van
deze kreet kon hij onmogelijk raden,
maar hij was ervan overtuigd, dat de
man, die hem uitte, iets vreselijks was
overkomen. Enige ogenblikken later wist
hij, dat hij gelijk had, vanuit de duister
nis klonk het wanhopig gekreun van een
verloren man. Hij hoorde hoe André wild
in het rond rende, zonder enige poging
tot voorzichtigheid. Het scheen hem toe,
dat de schreden naar hem toekwamen en
gespannen wachtte hij het ogenblik af,
dat de man zou verschijnen, zich af
vragend wat de oorzaak van deze plotse
linge verandering kon zijn.

Maar dan klonken de voetstappen in
eens meer naar rechts, ze werden snel
zwakker en stierven tenslotte geheel weg.
André was blijkbaar in het oerwoud ver
dwenen. Vanuit het kamp klonken luide
stemmen en toen hij zich omwendde om
terug te gaan, hoorde hij Harborough zijn
naam roepen.

Dudley.

.CWpjdt ysryplgd.)

werd ook deelgenomen door de heer G.
Joosten. V.V.V. en Venlo 1954 zullen trach
ten het eens te worden over de voorwaar
den, ook de financiële, waarop eventueel
beide verenigingen tot een fusie kunnen
komen.

De directie van de profclub „Utrecht"
heeft desgevraagd meegedeeld dat er van
opheffing van deze club geen sprake is en
dnt „Utrecht" evenmin het voornemen
heeft te trachten met een KNVB-vereni-
ging te fuseren. Anderzijds heeft de direc
tie van „Utrecht" een oriënterende bespre
king gehad met een delegatie van de
Utrechtse derde-kiasser Hercules om te
bereiken, dat „Utrecht" in de toekomst
van het Stadion-terrein gebruik zou kun
nen maken.

Het Nederlands Jeugdelftal, dat Woens
dag op het Vitesse-terrein te Arnhem een
oefenwedstrijd tegen een ploeg van Ooste
lijke jongeren zal spelen, is als volgt sa-
mengseteld: doel: Bout (Ajax); achter:
Jongen (Bleyerheide) en Kraay (DOS);
midden: De Vreugd (AGOW), Bruys (M
OC) en Van der Heyden (Velsen); voor;
J. Braam (DWS). Haak (VCS), Rutten
(Bleyerheide), Lenz (Juliana) en Moulyn
(Xerxes); reserves: Bals (Velox). Vreeken
(Haarlem), Renders PSV), G. Braam (D
WS) en Engelman (Xerxes.)

Dit is een oefenwedstrijd voor de semi-
interland van het Nederlandse, tegen het
Engelse Jeugdelftal op 21 November even
eens te Arnhem.

Dc samenstelling van het Westelijk, elf
tal dat Woensdagavond te half 8 op het
DOS-terrein te Utrecht zal aantreden te
gen het voorlopig Zuid-Nederlands elftal
is als volgt:

Doel: Pieters Graafland (Ajax).

Achter: Wiersma (Donar) en Odenthal
(Haarlem).

Midden: Verhoeven (Xerxes), Van der
Hock (Feijenoord) en Van SchiJndei
(SVV).

Voor: Van der Kuil (VSV), Van der
Linden (DOS), C. van der GÖP (Emma),
N.N. en Luyten (DOS).

De linksbinnen-speler zal later worden
aangewezen.

Naar 'men ons van de zijde van DFC
meedeelt, is het bericht, als zou de ex-
prof Collombon overschrijvine naar zijn
oude vereniging Sittardia hebben aange
vraagd niet juist. Collombon spMtk «edert
een jaar Ml DFC.

t