Chaos op de „N ieuw-Amsterdam Emigrerende agrariërs vormen minderheid Voorlichting over onderwijs mogelijkheden nodig Klinieken van medische faculteit te Nijmegen geopend „menselijke gevoel" vliegen Vandaag bezoekt het hof de plaats van de ramp bij het Schoon schip makeneen reuze-karwei Als de zee-kolos voor de wal ligt heet het: „knippen en scheren" Emigratiestudie leert Benauwde hoest KOKKIE (van bekroonde foto) KREEG EEN AUTOPED Gloeilampjes COOTS Onderzoek „Triton '-ramp I Helpers in de (waters)- nood Voortzetting van medische studie thans verzekerd Voorlichting, leiding en steun Bouw van Nederlands- Franse suikerfabriek Koreavrijwilligers terug op Schiphol Pater Staverman O.F.M. promoveerde Gemaskerde bandiet bedreigde dienstmeisje ZATERDAG 11 DECEMBER 1954 PAGINA 9 Wedloop met de tijd Koper poetsen T roetel-tapijt Nederlandse onderscheidingen voor Belgen - TÖESCHOUWERTJE IN DE Zuid, en Oost Lichtpunt Opvoeding kinderen JORDAAN New York Los Angeles Yukubashi (Japan) Bayonne (Frankrijk) iPUf mm In Frans Equatoriaal Afrika Laatste groep per vliegtuig Een geheel ander aspect WETHOUDER VERONGELUKT Maar politie geloofde het niet DRIE JAAR VOOR BEROEPS-ZAKKENROLLER DE AMERIKAANSE STAALKONING, die zijn sigaretten peukje op het kleed van de „Nieuw Amsterdam uit trapte en de werkman van een Rotterdams reinigingsbedrijj, die deze tabak weer uit het tapijt peuterde, zullen elkaar wel nooit ontmoeten; was dat wel het geval dan zouden er wellicht enkele harde, echt-Rotterdamse woorden vallen aan- eaande hel nut van asbakken. Over het algemeen zou het trouwens wel aardig zijn passagiers en poetslui van een zee schip bij elkaar te brengen. Men zou er een heleboel van kunnen leren. Helaas kan dat niet, want de poetsmannen komen pas aan boord als de passagiers gepakt en gezakt de loopplank hebben verlaten. Dan rukt tweemaal per jaar het met talloze reinigingsattributen uitgeruste legertje Rotterdammers uit om aan boord van de zee-kolos op z'n oud-Hollands „schoon-schip" te maken. Dan gaan - gelijk de huisvrouw dai noemt de stoelen aan de kant en vieren sioraoeken en zwabbers er ongemeen krachtig hoogtij. „Knippen-en scheren noemt h1611 2011 grote beurt, die elk zeeschip op zijn tijd zowel uit wendig als inwendig moet ondergaan, in de vaktaal. De schoonheidsspecialisten, die zich als ware Heraklessen op deze drijvende Augeasstal werpen, staan bij dé aanvang van hun taak voor ongeveer 350 „vuile" hutten, enkele kilometers gang en onder anderen drie en een half duizend te reinigen stoelen De hutten worden grondig onder handen genomen. Speciaal de tapijten worden op een bijzondere wijze chemisch gereinigd, opdat de toekomstige bewoner er geen sporen van zijn voorganger meer op zal kunnen aan- t,C!Desondanks" zo vertelde ons de directeur van het schoonmaak bedrijf de heer'Van Alphen, „kan er op het laatste ogenblik nog wel eens een kink in de kabel komen. Zo ishet zeer onlangs voorgevallen dat we een eerste-klas hut met een roomkleurig tapijt piekfijn in orde hadden Het was vlak voor het vertrek van de boot en je kon, zo gezegd van de grond eten, toen mijn mensen de hut hadden verlaten. Maar toen ik vlak daarop met een inspecteur van de maatschappij nog een laatste blik in de hutten ging werpen zagen we het op eens zo maagdelijk blanke tapijt een stel vieze zwarte voetstappen, die leidden naar het gordijn, waarachter zich het bad bevindt. Er was alleen maar een héénweg; kenne lijk was de onverlaat naar alle waar schijnlijkheid iemand uit de machine kamer die van de gelegenheid gebruik had gemaakt een baö te nemen on gekleed en vuil naar binnen geslopen om schoongewassen het appartement weer te verlaten. Neen. de schuldige hebben we natuur lijk nooit te pakken gekregen...." Het schoonmaakbedrijf dat het inwen dige van dit enorme drijvende huishou den onder handen neemt staat trouwens voor méér problemen. Het grootste daar van is wel de korte spanne tijds waarin de drie en een half duizend stoelen en de rond twaalfduizend vierkante meter tapijt- de talloze gordijnen, vlaggen, uni formen, dekens, spreien en plaids moeten worden gereinigd. Het is dén grote jacht om voor het tijdstip, waarop de stoom fluit het vertreksein geeft, gereed te zijn. Tijdens deze jacht doet men er goed aan de mannen van het schoonmaakbedrijf niet in de weg te lopen. In de gangen, die bezwangerd zijn van de alcoholhoudende reinigingsmiddelen we weten nu in eens waarom ze aan boord zo vrolijk waren draagt men af en aan. Hier moet nog een tapijt worden gelegd, daar moet nog een vloer van een chemisch preparaat worden voorzien. En intussen is men in twee enorme lokalen bezig de 500 meter trapleuning Van de „Nieuw Amsterdam" weer opnieuw te doen glim men. Geen kwartjes-vinders! Of er nooit eens een geldstuk gevonden wordt in deze doorgaans toch door ge- fortuneerden bewoonde hutten, vragen we een der mensen die met zoveel ijver een tapijt onderzoekt, dat men iets derge lijks wel mag veronderstellen. Maar neen, dat is hem n°B nooit overkomen. Wel loom er een van de maats rond, die ge regeld een halve dollar zegt te vinden. Met veel vertoon haalt hij die dan uit een hoekje te voorschijn, maar sinds kort hebben zijn collega's ontdekt, dat dat alle maal maar show is en dat het hier steeds dezelfde munt betreft, die de man naar het schijnt jaren geleden eens van een zeeman moet hebben gekregen. Neen, kwartjes-vinden is er hier niet bij. Worden de tapijten uiteraard met de meeste zorg gereinigd, een klein kleedje is er dat de speciale aandacht van het reiSgingsbedrijf heeft. Dat is een ge schenk van de Koningin aan de Holland- S 5 Als blijk van erkentelijkheid voor dc bijzondere hulp aan Nederland verleend bij de watersnood van 1953 is Gerard A. J. J. Tremerle, helicopter-hoofdpiloot bij de Sabena, benoemd tot officier in de orde van Oranje Nassau. De voorzitter van het Belgische Rode Kruis. F. Ph. F. L. G de Merode, werd onderscheiden met het commandeurskruis van dezelfde orde. Luitenant-kolonel Paul L. Baetsle werd benoemd tot officier in de orde van Oranje Nassau met de zwaarden en mej. M. Fallon, directrice van de afdeling in ternationale hulp van Caritas Catholica tot officier in deze orde. Een 15-tal andere Belgen werd eveneens onderscheiden. De versierselen behorende bij deze onder scheidingen werden door de Nederlandse ambassadeur uitgereikt. Elk halfjaar krijgt de Nieuw-Amsterdam van de Holland Amerika Lijn een grote beurt. In het dok wordt de huid onder handen genomen terwijl de mannen van een Rotterdams reim- gingsbedrijf zich over het inwendige van dit drijvende zee-kasteel ontfermen. Koperpoetsen aan boord van dit luxe schip is een reuze-karwei. In grote ploegen wordt eendrachtig samengewerkt om alles ivat dof is weer blinkend te maken. Als andere middelen gefaald hebben, Uw hoest minder benauwd te maken, neem dan (en voortaan -SIROOP» (AKKER (Van onze Haagse redactie) De emigratie uit de gebieden, waar de bevolkingsdruk bet grootst door gebrek aan uitbreiding van de bestaansmiddelen, is in de periode 1947 tot en met 1953 ten achtergebleven bij het algemene» rijksgemiddelde. Voorts kan geconstateerd worden dat liet aantal agrariërs, dat emigreerde. ongunstig afsteekt bij het aantal emigranten afkomstig uit andere beroepen. Aldus blijkt uit een studie van twee katholieke emigratie- deskundigen, drs W. J. J. Kusters en drs Jos F. van Campen. De Katholieke Emigratie Stichting heeft hieruit de conclusie getrokken, dat zij vooral op het platteland en met name in bet Oosten en Zuiden van het land, de emigratie meer dan voorheen moet entameren. Een ander aspect van de emigratie, dat steeds meer aandacht vraagt, is de voorlichting over de onderwijsmogelijkheden in de nieuwe vaderlanden. Speciaal met betrekking tot de positie van hel bijzonder onderwijs in die landen. Het zijn deze twee vraagstukken, waarvoor de Stichting morgen op de vierde Emigratie-Zondag in het bijzonder de aandacht van katholiek Nederland vraagt. In het programma van de K. R. O. zullen hieraan verschillende rubrieken gewijd zijn. Amerika Lijn. Telkenmale wanneer de Nieuw Amsterdam onder het mes gaat. komt de directeur van het schoonmaak bedrijf persoonlijk het kleedje halen om het voorzichtig onder de arm mee te nemen naar de chef-tapijtreiniger, aan wie het dan met duizend vermaningen wordt overgedragen. Is het troeteld.api.jtje eenmaal schoon, dan brengt de directeur het persoonlijk weer naar het schip „Weet U", zei een van de werklui toen hij dezer dagen de blinkende „Nieuw Amsterdam" nastaarde, zo'n schip is net een kind. Zo maak je 'm schoon, zo is-ie weer vuil. Enfin, over een half jaar krijgt hij weer een grote beurt. Statig gleed het grote luxe-kind in tussen door het water. Het knippen en scheren was weer voorbij. In de gan gen en de hutten, waar nog kort geleden de werklui ploeterden, wonen nu weer de dames en de heren. En wel licht viel er nu, nog binnen de terri toriale wateren van Rotterdam, de eer ste as weer op het tapijt Tjjdens een sobere plechtigheid wer den gisterenmiddag te Nijmegen de kli nieken van de medische faculteit der Katholieke Universiteit op de terreinen van het 'St. Canisiusziekenhuis door Mgr Prof. Dr R. R. Post, voorzitter van de Raad van Bestuur van de St. Radboud- stichting, officieel geopend. Tevoren had Mgr Post, daarbij geassisteerd door Prof. Mr W. Duynstee C.ss.R. de gebou wen ingezegend. In de grote collegezaal sprak Prof. Post een openingsrede uit, die door tal rijke aanwezigen werd aangehoord. On der hen bevonden zich behalve talrijke hoogleraren de vicaris-generaal van het aartsbisdam, Mgr D. Huurdeman. Z. Exc. Staatsraad Mr J. R. H. v. Schaik mr H. J. Woltjer, chef van Hoger Onderwijs van het Ministerie van O. K. en W.; voorts bestuursleden van de St. Rad- boudstichting, leden van 't Curatorium, van het College van Regenten van Cani siusziekenhuis en directeuren van zie kenhuizen in de omgeving. Ook de bur gemeester en de deken van Nijmegen waren bij de plechtigheid aanwezig. In de met bloemen versierde aula zei- de prof. Post, dat het de Raad van Be stuur een vreugde is dit eerste deel van. de klinieken te kunnen openen. Daarin bevinden zich behalve de grote college zaal, die zeer modern geoutilleerd is, klinieken voor kinderen, voor interne geneeskunde, voor neurologie en voor chirurgie.Een van de vele moeilijkheden, aldus prof. Post, in de overgang van het prae-klinische naar het klinische onder wijs, is thans dank zij de grote hulp, die wij van het St. Canisiusziekenhuis mochten ontvangen, overwonnen. Voortzetting van de medische studie in Nijmegen is thans verzekerd, ai blijven er niet geringe overbrug- gingsmoeilijkheden over. Spr. dankte voorts de regering, die de bouwplan nen in snel tempo heeft goedgekeurd en ook anderzijds grote medewerking geboden heeft. Z. Exc. J. R. H. van Schaik sprak als president van het Curatorium zijn blijd schap uit over het feit, dat de medische opleiding thans kan uitgroeien. Prof. W. Duynstee bood als voorzitter van het College van Regenten van het St. Canisius-ziekenhuis zijn gelukwen sen aan, evenals mr Woltjer dit deed uit naam van de minister van O. K. en W. De burgemeester van Nijmegen, mr Ch. Hustinx herinnerde aan' de banden, die er bestaan tussen de Nijmeegse bevol king en de universiteit. De agrarische emigratie bedraagt momenteel 25% van het totaal aantal emigranten. Dit percentage blijft bene den het getal dat noodzakelijk zou zijn wanneer geëmigreerd werd overeenkom stig de urgentie in lend- en tuinbouw. De agrariërs zal duidelijk moeten wor den gemaakt dat slechts een relatief klein deel hunner in Nederland in eigen beroep werkzaam kunnen blijven. Onder invloed van de huidige hoogconjunctuur loopt ook de belangstelling van de agra riërs voor emigratie achteruit- De Katho lieke Emigratie Stichting vindt dit een onjuiste gang van zaken. Het getij kan keren en dan is de mogelijkheid niet uit gesloten. dat de immigratielanden contin genten gaan vaststellen, waarbij men zich ongetwijfeld zal baseren op de cijfers van de voorafgaande jaren. Het merkwaardige is, dat de gebieden met de laagste emigratie-frequentie die zijn, welke kampen met een ernstig te kort aan werkgelegenheid en waar struc turele werkloosheid bestaat of dreigt. Daaronder treft men vrijwel de gehele Oostelijke en Zuidelijke periferie van ons land aan Stimulering van de emigratie uit deze gebieden vereist, naast voorlich ting. een welgerichte sociale opvoeding, die niet allr de neiging tot emigratie v - groot, doch ook de voorwaarden schept, waaronder emigratie, uit een zedelijk oogpunt gezien, verantwoord is. De be perkter gezichtkring welke de bewoners van deze gebieden hebben vergeleken met die in dynamischer streken, maakt een bredere, meer concrete en lang duriger voorlichting noodzakelijk. Ook behoeven zij wanneer het besluit tot emigratie genomen is meer leiding en steun van de immigratie-organen op levensbeschouwelijke grondslag. Immers, het gaat hier om mensen waarvan de structuur der persoonlijk heid veelal slechts tot geringe ontplooiing is gekomen tengevolge van het feit. dat zjj tot nu toe leefden in een door de sociale controle beheerste samenleving. De nieuwe maatschappij, waarin zij komen, is hun economisch, religieus, socio-cultureel en practisch nog veel vreemder dan de emigranten, afkomstig uit de geürbaniseerde streken, Intussen is er reeds een lichtpunt. Wanneer men de frequentiecijfers van deze gebieden over de periode 19471951 en de periode 19511953 met elkaar ver gelijkt is er een stijging waar te nemen. Hoewe] over de gehele periode 1947 t/m 1953 de frequentiecijfers dus beneden het rijksgemiddelde bleven wordt dit gemid delde in het tweede deel van deze periode meer benaderd dan in het eerste deel. Hetgeen betekent dat mén op de goede weg is. Een tweede aspect van de emigratie waarvoor de Stichting morgen de bijzon dere aandacht vraagt is de opvoeding van de kinderen der emigranten De emigrant moet er. zich van bewust zijn, dat hij in zijn nieuwe vaderland heel andere verhoudingen zal aantreffen op onderwijsgebied dan ten onzent. Bijzonder onderwijs zal vaak wel mo- lijk zijn. maar van financiële gelijkstel ling met het openhaar onderwijs is vrij wel nergens sprake. Hij zal zich extra geldelijke offers moeten getroosten, wil hij zijn kind naar een katholieke school sturen. Hij moet er goed van doordron gen zijn, dat het bijzonder onderwijs deze oifers ten volle waard is. Het merkwaardige is dat voor bijko mende voorzieningen va 'k wel gelijk, stelling geldt. Leerlingen van bijzondere scholen hebben even goed recht op even tueel gratis vervoer, sportaccommo datie, melk verstrekking etc. Dat de katholieken in die landen op dit stuk wel gelijke rechten geclaimd hebben en niet voor wat betreft de subsi diëring van het onderwijs zelf. komt omdat ze vrezen, dat volledige finan ciële gelijkstelling een te grote be- moeiënis van de Overheid met zich zal meebrengen. Maar evengoed, als hier te lande, geltd nz urlijk ook haar, dat katholieke ouders zo 't maar enigszins mogelijk is verplicht zijn hun kinderen naar katholieke scholen te sturen. De Katholieke Emigratiestichtïng is druk doende documentatie te verza melen over het onderwijs in de immi gratielanden. Op die manier hoopt men de emigrant een beeld te kunnen ge ven van de organisatie van het onder wijs in zijn toekomstig vaderland. Hij zal dan kunnen Ieren, welke schoolty pen daar overeenkomen met die welke in ons land bestaan. Tenslotte kan hjj geïnformeerd worden tot welke instan ties hij zich aan de overzijde van de oceaan moet wenden om in contact te komen met het katholiek onderwijs- Een zielsgelukkig Amsterdams jochie amuseerde zich gisteren kostelijk in een der zalen van de Haagse Pulchristudio. Het was de blonde Kokkie Tijssen uit de Amsterdamse Jordaan, die met zijn splin ternieuwe autoped over de parketvloeren hoofdprijrvan^de'wed^rhd'Trc^TlOOO en de taputen snorde, dwars tussen al de grote mensen door, die in de zaal een groot aantal mooie en grappige vacantie- foto's stonden te bekijken. En hij mocht dat allemaal, deze Kokkie, omdat hij stond „Stichting Film en Foto" en de Bond van Nederlandse Fotohandelaren. Het zal U bekend zijn, dat de foto ge maakt werd in de Jordaan, waar Kokkie gezeten op de stoeprand, in „gepeins' verzonken, zat te kijken naar de mensen om hem heen. Argeloos, onschuldig en kinderlijk. En het was de heer Abe de Vries uit de hoofdstad, die Kokkie in deze houding knipte. Hij won hiermede de Doch voor Kokkie, aan wie hij toch zijn succes te danken had, was er ook een prijs, namelijk de autoped, versierd met een grote wimpel, het lidmaatschapschild afgebeeld op de bekroonde foto van de jva" de ANWB. en een Wegenwacht- .tnJniaiiil Knn» ito nmflAfnln'c rlia itlf O'P- SCilÜH 011 llflVPnHl Afl lllf Oomiel mnt wedstrijd voor vacantiefoto's. die uitge schreven werd door de A.N.W Bde We doen alles in het groot, ^mals U weet, in Amerika en daarom hebb New Yorkers, om zich zelf m te P - ten dat het tóch Kerstmis wordt, een grote kerstboom neergeplant voor.~7 Radio City op Rockefeller Centre; net gevaarte, want dat is het, staat tnans reeds te pronken in de pracht van a' zijn lichtjes en versieringen en het in drukwekkendste aan de boom is wel ziin lengte: want hij is zes verdiepingen hoog en weegt 4000 kg. tr wat Amerikaans niéuws. In Oc- nber 1953 was de filmster Bing Crosby zo onverstandig een brandweerman. Vrank Verdugo, aan te rijden. De schuld Lg geheel bij de zoet-gevooisde Bing en de rechtbank gaat dezer dagen de schadevergoedingsels van de brandweer man behandelen. Die heeft Bing en diens zaken eens goed aangekeken en be- paalde de som, die hem moest worden uitbetaald, op bijna twee millioen dol lars. En nu zit hij en nigt minder ging Crosby popelend te wachten wat de rechter daarvan gaat denken. De heer Kojo is een amateur-huwe lijksmakelaar. Hij is nu 78 jaar en heeft dit ,vak" vijftig jaar beoefend. Hij is er in' geslaagd zo maar bij wijze van liefhebberij 164 paartjes tot elkaar te brengen en de heer is er gelukkig mee dat geen van de huwelijken, die hij heeft „voorbereid" in eèn echtschei ding is geëindigd. Wie zijn de moeilijk ste klanten? Dat zijn de weduwen tus sen dertig en veertig jaar, want voor vopr haar een geschikte levensgezel te vinden is eèn heel lastig karwei, zegt deze deskundige. Een wonderlijke postbode, is Paul Fayet. Uit de dagelijkse bestelling viste hij vijf envelonnen. Stond er iéts m, dat hem in teresseerde dan bewaarde hij deze brief; viel de inhoud hem tegen dan ver scheurde hii de correspondentie. En dat deed deze zonderlinge postbeambte niet één of een paar keer neen, hij heeft deze liefhebberij tien jaar achter elkaar volgehouden. Maar de'inwoners van Uay0nne zullen zich toch in al die jaren dikwijls hebben moeten afvragen, ft" beloofde brieven toch etalage-en ztandbouw betimmeringen verbouwingen enz. winkelinstallatiën VOORHAVEN 101 TEL 34971 ROTTERDAM schild en bovendien uitgerust met eer rem. Voor een ander geschenk, een foto toestel van de Bonefo, had hij nog maar weinig interesse, doch .dat komt nog wel", troostte zichzelf de voorzittei van de bond. En voor ..krantenmeneren" had Kokkie ook niet erg veel aandacht en bovendien vond hij dit gevraag zonde van zijn tijd. Een vinger ging omhoog toen hem gevraagd werd, in welke klas hl) za! en vier vingers, toen men hem vroeg naar het getal broers en zusjes. En hoe hij dr autoped vond? Hij had er geen woorden voor, doch er kwam een brede glimlach op zijn toet. een blije lichtglans in zijn blauwe kijkers en hij stak zijn duim op En daarna moest hij weer hoognodig nog eens proberen. Te Parijs is overeenstemming bereikt tussen een Nederlandse groep, onder lei ding van de Nederlandse Handel Mij te Amsterdam, en de Franse Mij S.I.A.N. (Société Industrielle et Agricole du Niari) tot het gezamenlijk bouwen van ten sui. kerfabriek in Madingou, in Frans equato riaal Afrika en het aanleggen van een grote suikerrietaanplant in de Niarivallei. In de nieuw gevormde maatschappij wordt eveneens deelgenomen door de Franse regering en wel in een zodanige vorm. dat de particuliere maatschappijen het aandeel van de regering te gelegener tijd kunnen overnemen. Het tot stand komen van deze overeen komst moet worden gezien als een uiterst belangrijke gebeurtenis in de FransNe derlandse samenwerking in Afrika, wel ke regeringskringen in de beide landen tot grote voldoening stemt, zo vernemen wij van het Afrika-Instituut. Het is een van de resultaten van de door het Afrika-Instituut twee jaai gele den georganiseerde goodwill-reis door de FransAfrikaanse gebieden. Met de bouw van de suikerfabriek in de Niarivallei zal zeer spoedig een begin worden gemaakt. De fabriek zal voorlopig een capaciteit van ongeveer 10.000 ton suiker per jaar krijgen. Met speciale reinigingsmachines gaat men de vaste tapijten in de hutten u, lijf. Hier een der schoonmakers met een enorme roterende borstel, die meteen een chemische vloeistof over het kleed verspreidt. Met het toestel uit Tokio zijn gister avond 44 Korea-vrijwilligers en hun commandant, luitenant-kolonel J. Raay- maker, op Schiphol aangekomen. Dit was de laatste groep van militairen uit Korea, die per vliegtuig naar Nederland werd overgebracht. 275 vrijwilligers zün nog per schip naar ons land onderweg en daarmee heeft het Nederlands detache ment Verenigde Naties in Korea opgehou den të bestaan. De commandant en zijn 44 mannen wer den op de luchthaven verwelkomd door de brigade-generaal J. Daniels, inspecteur van het verkeerswezen van het minis terie van Oorlog. Verder waren o.a. nog ter begroeting aanwezig de hoofdleger- aalmqezenier H. J. J, M. van Straelen en kapitein W. Bijlsma namens de inspec teur-generaal van de Koninklijke Lucht macht. Overste Raaymaker vertelde nog, hoe moeilijk vooral de laatste maand in Tokio was geweest. Gelegenheid tot oefe nen was er niet en er waren nauwelijks middelen tot enige recreatie aanwezig, zo zei hij Aan de terugkerende vrijwilligers zal bet kruis van recht en vrijheid worden toegekend. Vandaag zal de „King's Inns'* te Dublin léeg zijn. Deze Zaterdag heeft het internationale hof, dat nu al elf dagen lang de ramp met de KLM- SuperconstellatioH „Triton" onderzoekt, benut, om de plaats van het ongeluk zelf in ogenschouw te nemen: het vliegveld Shannon, de rivier de Shannon, en de overblijfselen van de „Triton" zelf. Het onderzoek zal Maandag worden hervat en zal vermoedelijk in de loop van de volgende week gesloten worden. De uitspraak wordt pas volgend jaar verwacht. pH?^ff?~Li,in.technische beschouwingen uitvoerig rapport van 't Nationaal Lucht- vaartlaboratorium meegebracht, waarin geografische tekeningen voorkwamen Op één daarvan zag men de lijn, die een Superconstellation bij een proefvlucht heeft gemaakt tot 500 voet omhooggaan. Er onder was een slechts vaag bollende lijn getekend, die op zijn hoogste punt 70 voet bereikte en toen weer naar beneden ging. Daarbij stond gedrukt: vermoede lijke vlucht van „Triton" Tegen het rapport zelf kantte de raads man van de K.L.M., mr McGonigal, zich niet. we] echter ten sterkste tegen deze laatste veronderstelling van het Nationaal Luchtvaartlaboratorium, die volgens hem uit de lucht gegrepen was. de hoofdschotel van het onderzoek ge weest. twee luchtvaartexperts werden gehoord, de Ier G. Probert, luchtvaart- ingenieur van het Iers departement van industrie en handel, en de Nederlander ir F. E. Douwes Dekker, ingenieur bij het Nationaal Luchtvaartlaboratorium te Am sterdam. Beiden verstrekten inlichtingen over proefvluchten, die na de ramp met andere superconstellations van de KLM op de luchthaven Shannon zijn gemaakt Drie verschillende piloten hadden met deze toestellen starts en landingen uitge- V°Hoewel niet met zóveel woorden ge zegd deed zich daarbij gisteren weer het vermoeden voor, dat de „Triton" op zijn laatste vlucht nimmer een hoogte van 250 voet bereikt heeft, hetgeen de bemanning verklaart op de hoogtemeter te hebben afgelezen. dan wel dat bet toestel niet de snelheid van 160 knopen beeft kunnen bereiken bij de door de bemanning ver melde klimsnelheïd over de korte afstand die de machine na.de start heeft af ge legd voor zij in het water terechtkwam Getuige F. E. Douwes Dekker had een De heer Douwes Dekker roerde ten slotte nog een geheel ander punt aan, waarbij hij er tegen waakte de indruk te wekken als zou hij daarbij op Vir'uly doelen. Hij sprak over het „menselijke gevoel", waaraan een piloot die een vlieg tuig de lucht intrekt, zich niet kan ont trekken Toen de luchtvaart nog in de kinder- schoenen stond, vlogen piloten voor een groot deel op hun gevoel. Thans moet vooral bij nachtvluchten het starten ge schieden met het oog gericht op de in strumenten. Dat geschiedt ook. maar dat neemt niet weg, zo zei getuige, dat iedere inzittende van een vliegtuig, dus ook de piloot, de aantrekkingskracht van de aar de, zittend in zijn stoel, voelt. Hij wordt achteruit gedrukt tegen de stoelleuning, wanneer het toestel zijn aanloop neemt. „De richting van de totale krachten, die op een piloot inwerken, kunnen zijn be slissingen belangrijk beïnvloeden. Ieder een voelt, of hij achterover in zijn stoel zit of voorover. Maar bij een versnelde vlucht kan men uit die gevoelens niet al tijd de juiste conclusie trekken, in het bijzonder bij een start. Eerst word ie door de zeer grote versnelling op de grond, de steeds toenemende vaart van de machine, in je stoel teruggedrukt, dan komt het toestel los en dezelfde krachten houden enigszins aan. Indien je zeer snel omhoog gaat. dan bereik je een toestand waarbij je niet zo snel meer vooruit gaat, maar wei omhoog. Vliegt de machine na de start niet schuin omhoog, maar horizon taal. dan houdt men de versnelling in vooruitgang. Het effect op hen, die in de stoelen zitten, blijft voor het gevoel hét zelfde". „Kunt U het hof een idee geven van de oorzaak van het ongeluk?", werd de heer Douwes Dekker ten slotte ge vraagd. Hij dacht dertig seconden na en ant woordde toen „Nee, ik weet niet vol doende van alle feiten af om me ver antwoord te gevoelen, indien ik hier een persoonlijke opinie ten beste zou geven". Ter vermijding van ieder misverstand drong na afloop van de zitting de heer G. J ten Duis, wnd hoofd opleiding stuurhut bemanningen der K.L.M., er met klem op aan, uit zijn naam het publiek duidelijk te maken, dat er van „gevoel-vliegen" bij de K.L.M geen sprake is en dat dat zekeT ook niet is geschied bij de rampzalige vlucht met de „Triton". De winnaar, de heer De Vries met zijn „slachtoffertje" uit de Jordaan, Kokkie, bij de winnende foto. Bij de officiële volkstelling heeft zevend- tien procent van de Nederlandse bevol king opgegeven, dat zij buitenkerkelijk'is. Dit is iets wat alleen in ons land voor komt, verklaarde pater M. Staverman O.F.M. Vrijdagmiddag bij zijn promotie tot doctor in de theologie. Zijn promotor mgr prof. A. Mulders voegde daar later aan toe: de buitenkerkelijken vormen een nieuwe godsdienst, die naar een eigen organisatie zoekt. Dr Staverman schreef zijn boeiende en overzichtelijke dissertatie „Volk in Fries land buiten de Kerk" (waarover wij gis teren uitvoerig schreven) van uit zijn werk, als gardiaan van het Franciscaner- klooster te Drachten en als leider van hel apostolaat in Friesland. Er was voor deze plechtigheid een enor me belangstelling, vooral natuurlijk van zijn ordegenoten, maar ook waren enkele leden van de Fryske Akademie aanwezig. Nadat de promovendus de opwerpingen van de professoren mgr dr A. Mulders, mgr R. R. Post en dr W. H. van de Pol had weerlegd, werd hem het doctoraat in de godgeleerdheid verleend, waarna de waarnemend rector magnificus prof. mr Ch. J. J. M. Petit onmiddellijk de gebrui kelijke geloofsbelijdenis eiste. Dr M. Staverman besluit met deze pro motie zijn werk „onder de Friezen", want op het eind van deze maand vertrpkt hij naar Nieuw-Guinea om daar zijn taak als Superialis Regularis te aanvaarden. Een werk nieuw, maar toch gelijk, zoals mgr A. Mulders het noemde, omdat hij ook daar „een werker voor de waarheid" zal zijn. De 39-jarige wethouder van de gemeente Heumen bij Nijmegen, de heer M. H., is door een auto aangereden, toen hij in Nij megen met zijn bromfiets de weg wilde oversteken Hij overleed ter plaatse. Het slachtoffer laat een vrouw en vier kinde ren achter. In de loop van Donderdagavond j.l. zou in Schijndel (N.B.) een brutale inbraak zijn gepleegd in de woning van de heer Van H., procuratiehouder bij een indus triële onderneming aldaar. De heer en de vrouw des huizes waren die avond niet thuis en het 18-jarige dienstmeisje Van Z. had derhalve het rijk alleen. Zli had de laatste dagen zo het een en ander over roofovervallen en inbraken gelézen en deze verhalen begonnen haar fantasie par ten te spelen. Zij voerde een gemaskerde bandiet ten tonele, die onder dreiging van een vuur wapen haar zou hebben gedwongen de voordeur te openen. De man had zijn slag geslagen en had in zijn overijlde vlucht enkele voorwerpen uit de puit in de tuin verloren Dit verhaal kregen de heer en mevrouw Van H. opgedist, toen zij 's avonds thuiskwamen en tot bun schrik bemerkten, dat er een ongenode gast in hun huis was geweest. In de tuin lagen een zilveren bonbonschaaltje, een zilve ren theezeefje met lekbakje en een cho coladeletter. De politie werd gewaarschuv/d en na onderzoek vertrouwde zij de zaak niet.' Het dienstmeisje werd gisteren aan een verhoor onderworpen en niet lang heeft zfj haar verhaal over een gemaskerde en gewapende bandiet kunnen handhaven. Zij bekende de inbraak te hebben geënsce neerd om Van H. duidelijk *.e maken, dat zij 's avonds niet graag alleen thuis blijft en dat zij ook graag een avondje uitgaat. Met deze bekentenis kwam een domper te staan op de wilde verhalen, die inmiddels In het anders rustige Schijndel de ronde deden. Tegen de 23-jarige Amsterdamse bank bediende P. S„ behorende tot „het gilde der ellendige parasieten in de maat schappij - de zakkenrollers", heeft de officier van Justitie der Amsterdamse rechtbank gisteren drir jaar gevangenis straf met aftrek geëist terzake van dief stal meermalen gepleegd. De jongeman, die ïn het reclasserings- rapport als een zwakkeling wordt afge schilderd, heeft reeds vijf veroordelingen op zijn strafblad staan Een straf van anderhalf jaar voor zakkenrollerij, waar toe hij dit jaar werd veróodeeld, heeft hij nog tegoe I, De president merkte op, dat toen de ver dachte in Juli jl. uit de gevangenis werd ontslagen, het aantal aangiften van zak kenrollerij weer sterk was toegenomen. „Als S. weer vrij is, gaat de politie maar weer eens op de tra i kijken en ze vinden hem weer". Drie weken lang hadden twee recher- 'fieurs, specialisten van de afdeling be strijding zakkenrollerij, de verdachte ge schaduwd. De rechtbank zal op 24 Dec. uitspraak doen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1954 | | pagina 9