jaar Borneo-missie van
de Capueijnen
Reden tot dankbaarheid
Vijftig
ARGUMENT TEGEN DUITSE
SOCIALISTEN
Meubelbeurs trekt aandacht van
buitenland
Sombere nacht voor „Katingo
Michel Angelo en het gewelf
der Sixtijnse kapel
Mgr Tarcisiusvan Valenberg tot onze lezers
Moeilijk begin
Een postduif is geen „koter"
Adenauer over de Kremlin-sensatie
Somberheid over eenheidskansen
Ook bij moderne meubelen koren en kaf
reisbeurzen aan
Ontsnapte Haarlemmer
vrij
Staatkundige vorming
van J.B.T.B.-ers in
Aartsbisdom
Terug in strandings
Dies-rede prof. dr J. N. Bakhuizen v. d: Brink
WOENSDAG 9 FEBRUARI 1955
PAGINA 7
In verband met de plannen, om steun te verlenen aan het plan, als
feestgave een kapel tot stand te brengen bij het seminarie te Nja-
rumkop bij gelegenheid van het gouden jubileum van de missie der
E.E.P.P. Capueijnen op Borneo, ontving onze redactie een schrijven
van Z.H. Exc. Mgr Tarcisius H. Jvan Valenberg O.F.M.Cap., apost.
prefect van Pontianak.
Wij laten dit schrijven hieronder in zijn geheel volgen
MGR TARC. VAN VALENBERG
De vestiging
Eerste verdeling
Na de oorlog
Twede verdeling
Derde verdeling
Toestand na
Dankbaarheid
De loterij
LETTERKUNDIGEN
NIEUWE SECULIERE
CONGREGATIE TE BANNEUX
LEIDSE STUDENTEN
KRIJGEN EIGEN KAPEL
Na verhoor
ZUID-AFRIKA HANDHAAFT
DISCONTO-TARIEF
„Van uitermate groot belang
Blij en zonnig
positie
AUTO-ONDERLINGE
Pij de „Assen" op bezoek
Athleet van het luchtruim
Wat wij jammer vinden
INVALIDE OUDE MAN
VERONGELUKT
SHELL TANKERS N.V.
OPGERICHT
WOLVEILINGEN GOED
PRIJSHOUDEND
KEMO CORSETFABRÏEK
Dividend van 12 (v.j. 10) pet
Apost, Vicaris van Pontianak
Dit jaar vieren de Nederlandse Capu
eijnen een gouden feest. Niets bijzonders,
denkt misschien de geachte lezer. Er wor
den zoveel jubilea gevierd! Dit jubileum
is echter wel iets bijzonders. Behalve de
Capueijnen zullen tienduizenden anderen
het met dankbaarheid meevieren, omdat
zij daardoor deelachtig werden aan ac
grootste gave, die aan mensen geschonxen
kan worden, n.l. het H. Geloof.
We dateren 1905. liet toenmalige Ne-
derlands-Borneo wordt bij
de H Stoel afgescheiden van het Apos
tolisch Vicariaat van Batavia en toever
trouwd de Nederl Capueijnen. Het
zelfde iaar nog vertrekken de eerste Mis
sionarissen onder leiding van de H.E.P.
Pacificus Bos, de latere Monseigneur Bos.
Een klein groepje, maar bezield met een
heilig idealisme en enthousiasme. Het
vuur van St Paulus moet hen wel bezield
hebben, toen zij dit onmenselijk zware
werk begonnen. Een gebied 17 maal de
oppervlakte van Nederland: geen gebaan
de wegen, eindeloze oerwouden, rivieren
met gevaarlijke stroomversnellingen, de
bijna onbegaanbare bospaadjes door wa
ter modder, moerassen met als enige vas
te 'ondergrond de omgevallen boomstam-
nl|!nkele grote steden langs de kust, han
delscentra van Chinezen. Langs de oevers
van de grote rivieren nederzettingen van
Chinezen en Maleiers. Ver en diep in de
binnenlanden de oorspronkelijke bewo
ners van dit enorme eiland: de Daya s,
geen koppensnellers, zoals ze in de ge
schiedenis bekend staan, maar eenvoudi
ge, rustige mensen, die door landarbeid,
visserij, veeteelt en jacht in hun dagelijks
onderhoud voorzien, en iedereen gastvrij
ontvangen, die zich gewaardigen wil hun
nederige woning aan te doen.
Van intensieve missiearbeid en bewer
king van dit enorme gebied kon geen
sprake zijn. ook niet toen in de daarop
volgende jaren nieuwe krachten als aan
vulling kwamen en andere Congregaties
hun hulp kwamen aanbieden. Daartoe
ontbraken èn de nodige krachten èn de
nodige middelen.
In 1938 had de eerste splitsing
van dit
grote Missiegebied plaats. ''e .Capueijnen
trokken zich terug op de Westen-afdeling
van Borneo, een gebied zevenmaal de op*
nervlakte van Nederland, tot in de verste
uithoeken van dit eebied dromten de Mis.
sionarisscn door en werd de Blijde Bood
schap verkond'Kd aan ieder, d.e er een
open oor voor had.
scholen geopend. Ook de binnenlanden
profiteerden van deze culturele, liefda
dige en sociale instellingen, al werd daar
de behoefte aan onderwijs nog niet zo
sterk gevoeld en kostte het de eerste
Missionarissen veel moeite, de scholen be
volkt te krijgen en bevolkt te houden.
Toch hebben velen ervan geprofiteerd en
ne de oorlog waren het de leerlingen van
de Missie-scholen, die overal op de voor
grond traden en in aanmerking kwamen
om voorname bestuursfuncties te vervul
len.
Met inzet van alle krachten en zware
offers ging het Missiewerk gestadig voor
uit; geen grote sprongen, geen massa-
bekeringen, maar toch overal kleine cen
tra, van waaruit het licht uitstraalde en
de duisternis begon te verdringen.
De oorlog en de daarop volgende bezet
ting met de internering van heel het Mis-
siepersoneel maakte echter een einde aan
dit hoopvol begin De jonge christenheid
wist echter deze storm te doorstaan, al
vielen er hier en daar wel enkele slacht
offers en ontspoorde de een of ander.
Na de bevrijding in 1945 werd echter
met nieuwe moed begonnen, om de ge
leden schade te herstellen cn de achter
stand 'f te halen.
Zonder rust. zonder eerst zelf op krach
ten te kunnen komen na de geleden ont
beringen tijdens de internering, werd alles
van het Missiepersoneel gevraagd; zieken
huizen werden weer heropend cn overge
nomen; de scholen, tijdens de oorlog voor
het merendeel gesloten, moesten weer op
gang worden gebracht. De jonge christe
nen ongeveer drie jaar zonder Priester
moesten worden bezocht; een en ander
moest in orde gebracht worden.
De tijd was gunstig. Gebieden, die vroe
ger geen belangstelling hadden voor scho
len, vroegen om een school Gebieden,
waar de Missionaris vroeger nog nooit ge
weest was, werden opengelegd. Overal
was men ontwaakt. Men zag de enorme
achterstand, men wilde vooruit en klopte
bij de Missie aan.
Bij tientallen verrezen de nieuwe scho
len uit de grond en deze scholen werden
de wegbereiders voor de godsdienst.
Overal nieuw leven, dat moest worden
opgevangen en in goede banen geleid.
Nieuwe Missieposten werden geopend en,
wat voor de oorlog nooit gebeurd was,
hele gebieden openden hun deuren voor
de godsdienst.
In 1943 een nieuwe afscheiding met de
oprichting van de Apostolische Prefec
tuur van Sintang. Iedere inkrimping van
dit grote Missieterrein betekende een in
tensivering van de Missie-arbeid en baan
de de weg voor nieuwe mogelijkheden.
Nieuwe arbeiders kwamen, de oogst be
gon te rijpen en vroeg om meer arbeiders.
In 1954 volgde nogmaals een afschei
ding met de oprichting van de Apostoli
sche Prefectuur van Ketapang.
De Paters Capueijnen blijven alleen
nog in het Apostolisch Vicariaat van Pon
tianak. dat een oppervlakte heeft groter
dan heel Nederland.
Wat er bereikt werd in die 50 jaar
Veel, heel veel. Een stevige ondergrond
werd gelegd voor de jonge Kerk van
Christus.
Alleen al het gebied van het Apostolisch
Vicariaat van Pontianak telt ongeveer
16000 Katholieken met een zeer groot aan
tal geloofsleerlingen; 80 Lagere Scholen,
Middelbare Scholen, 1 Kweekschool. 2
Ambachtsscholen, 7 Huishoudscholen, 1
Klein Seminarie, 4 Ziekenhuizen, 1 Le
prozerie en meerdere Poliklinieken.
Dit alles verspreid over heel het gebied
tot ver in de binnenlanden.
De belangstelling voor de godsdienst
neemt nog steeds toe. Alle krachten zijn
overbezet; ieder heeft handen te kort. De
oogst begint te rijpen, maar arbeiders zijn
er helaas te weinig.
Veel is er tot stand gebracht, maar nog
veel meer staat er te wachten.
Hebben we reden om feest te vieren?
Ja, nogmaals ja, niet voor ons zelf. Op de
eerste plaats, om onze dankbaarheid te
tonen aan God. Die het Missi.werk zicht
baar gezegend heeft.
Dankbaarheid ten opzichte van onze
vele weldoeners, die ons in staat stelden,
dit kostbare Missiewerk te beginnen, uit
te breiden en in stand te houden. Zonder
hun hulp was dit alles niet tot stand kun
nen komen. Missionneren vraagt geld,
scholen, ziekenhuizen, internaten enz. enz.
De Missieprocure van de Paters Capu
eijnen te Tilburg heeft een actie op touw
gezet: een toterij tot ondersteuning van
dit mooie Missiewerk.
Zij zullen bij U aankloppen. Steunt deze
actie, koopt een lot. geeft Uw bijdrage
op de eerste plaats Uw gebed, Uw offer,
maar ook Uw geldelijke steun.
Weest Missionaris aan het Thuisfront!
T TARCISIUS H. J. VAN
VALENBERG O.F.M Cap.
Apostolisch Vicarus van
Pontianak.
De jonge priesterstudenten van het
seminarie te Njarumkop. Deze toe
komstige inlandse priesters hebben
nu nog geen kapel!
(Telefonisch van onze correspondent)
BONN, hedenmorgen
Midden in een stormachtige politieke
campagne voor de Djiitse eenheid werd
gisteren in de Bondsrepubliek het nieuws
uit Moskou ontvangen, dat een voortzet
ting van de nu aan de gang zijnde propa
gandistische strijd in de Bondsrepubliek
overbodig" schijnt te maken. Over een ding
zijn alle politici in Bonn het namelijk roe
rend eens: de spanning bij de betrekkin
gen tussen Oost en West zal worden ver
groot.
Nog slechts enkele politici hebben het
gewaagd daaraan ook de verdere conse
quentie vast te knopen, dat de kansen om
Duitsland te verenigen nog lager geno
teerd moeten worden dan ooit. De mili
taire heren, die nu in de Sovjet-Unie de
overhand hebben gekregen, zullen de
laatsten zijn om de militaire positie m
Oost-Duitsland op te geven. Deze overwe
ging ligt over alle Duitse commentaren
als een zwarte schaduw, ofschoon vaak
nog onduideljjk uitgesproken.
Desondanks heeft men in de Bondsrepu
bliek de sensatie van Moskou aanstonds
ingeschakeld in de reeks van argumen
ten, die nu door regering en oppositie
voor en tegen de Westduitse bewapening
worden uitgebazuind.
Het lijkt een welhaast tragische ont
wikkeling, dat dr Adenauer zijn eerste
indrukken moest weergeven in het kader
van een propaganda-rede voor de Weste
lijke bewapening, die was voorafgegaan
door een groot tumult, waarbij de politie
honderd demonstranten tegen Adenauer
in 'arrest moest nemen. De Frankfortse
beurshallen, waar Adenauer zijn cam
pagne voor de verdragen gisteravond
startte, werden belegerd door duizenden
anti-bewapenaars, die eerst na veel tu
mult door de politie uiteengedreven kon
den worden. Zij demonstreerden tegen
bewapening en voor de Duitse eenheid,
die inmiddels meer illusoir was gewor
den dan zij lange tijd geweest was.
Dr Adenauer noemde voor een gehoor
van 7000 man de gebeurtenissen in Mos
kou een vernietigende slag voor de so
cialistische propaganda tegen de verdra
gen van Parijs. Ook bij de meest verstokte
socialisten moest nu het geloof in de Sov
jet-verklaringen weg zijn, zo meende hij.
Eens te meer was uit Molotof's verkla
ringen gebleken, dat een neutralisatie
van Duitsland niets anders kon maken
dan een satellietstaat der Sovjet-Unie.
Adenauer lier er niet de minste twijfel
over bestaan, dat de jongste sensatie zijn
politieke lijn niet zal doen ombuigen. Dat
had tevoren trouwens ook zijn toekom
stige minister van buitenlandse zaken,
Von Brentano, al gezegd.
(Van onze Utrechtse redacteur)
De Meubelbeurs in Utrecht mocht zich reeds de eerste dagen in een druk
bezoek verheugen, waarbij ook veel belangstelling uit het buitenland werd.
getoond. Vele Belgen lieten het niet bij „rondneuzen", doch plaatsten ook bij
verscheidene firma's orders. Merkwaardig, dat zoveel personen uit de
Scandinavische landen op de Beurs verschenen, die zich eens kwamen oriën
teren, hoe het in ons land met de ontwikkeling van het meubel, kortom van
de gehele woninginrichting is gesteld. De Noorderlingen zijn ons daarin een
belangrijke stap voor, doch het moet voor hen ongetwijfeld een voldoening
zijn geweest te constateren, dat menig meubel-ontwerper bij ons zich heeft
laten inspireren door wat op het gebied van interieur en meubelen in
Denemarken of Zweden reeds lang gemeengoed is geworden. De overgang
van het oude vertrouwde en zware meubel naar een voor onze huiskamer
of zitkamer, dat licht van kleur en rank van constructie is, gaat bij ons
zeer geleidelijk. Wij zitten nog te veel vastgeroest aan het degelijke oer-
Hollandse interieur, dat misschien gezellig mag zijn, doch waarin men met
de oplossing van het ruimte-probleem meestal geen raad weet. Een aan
wijzing hiervoor vinden we tenminste in het feit, dat heel veel deelnemers
nog met het traditionele meubel voor de dag komen, hetgeen zij niet zouden
doen als hiernaar niet veel vraag is.
Conform de adviezen van de door hem
ingestelde jury's voor de toekenning van
reisbeurzen aan dichters, essayisten en
prozaïsten heeft de minister van O.. K.
en W. voor 1954 reisbeurzen van 2000
toegekend aanAdriaan Morrien voor
zijn gedichtenbundel „Vriendschap voor
een boom"; Pierre H. Dubois voor zijn
bundel essays „Verkenning van de
mens"; Jacoba van Velde voor haar ro
man „De grote zaal".
En reistoeslagen van 750 aan „Ger-
rit Kouwenaar voor zijn gedichtenbun
del „Achter een woord"; Bertus Aafjes
voor zijn bundel „Drie essays over expe
rimentele poëzie"; Tonny van der Horst
voor haar novelle „De levend begraven
maagd".
De jury voor poëzie bestond uitmr
j. C. Bloem, Guillaume van der Graft en
Gabriël Smit; de jury voor essay bestond
uit prof. dr W. A. P. Smit, dr J. C. Brandt
Corstius en dr K. Meeuwesse; de jury
voor proza uitC. Rijnsdorp, mevrouw
Hella Haasse en B. Stroman.
Mgr L. J. Kerkhofs, bisschop van Luik
heeft te Banneux in België een nieuwe
seculiere congregatie gesticht, die zich
gejieel wijdt aan de dienst van de Maagd
der Armeh, de bekendmaking van haar
Boodschap en de verwezenlijking van de
christelijke idealen, in deze boodschap
vervat. De congregatie draagt de naam
„Servantes de la Vierge des Pauvres" en
telt op het ogenblik twaalf leden.
De seculiere congregaties of instituten
zijn een nieuwe vorm van religieus leven.
De leden vhn deze instituten of congre
gaties is het mogelijk gemaakt in de
wereld te blijven zonder de noodzaak van
samenwoning in kloosterverband en zon
der uiterlijke kentekenen, dus ook zonder
habijt. Het gevolg hiervan is, dat zij een
betrekking in de wereld kunnen vervul
len of een beroep uitoefenen.
Op het ogenblik zijn reeds meer dan
honderd van deze „seculiere instituten"
door Rome erkend en een nog groter
aantal wacht op erkenning.
De katholieke studentenparochie in
Leiden zal over enige tijd de beschikking
krijgen over een eigen kapel. Vroeger
konden de studenten beschikken over de
historische St Lodewijkskerk aan de
Steenschuur. maar sinds enkele jaren
wordt deze kerk weer als parochiekerk
gebruikt. Voor de studenten is nu het
pand Rapenburg 52A in Leiden aange
kocht ,waar vóór de oorlog de St Joseph-
gezellen hun tehuis hadden. Het ligt in
de bedoeling het bestaande pand als
pastorie in te richten, maar het daar
achter liggende complex af te breken.
Achter de pastorie wordt dan een kapel
gebouwd, die plaats zal bieden aan 200
personen, en welke haar ingang krijgt
op het Pieterskerkhof. De studenten
pastoor. dr H, van Rooijen O.S.C., heeft
de Haarlemse architect Nico Andriessen
gepolst om een ontwerp voor de kapel
te maken.
In Bonn stoorde dan ook het nieuws
niet het beraad var de Bondsdag over
de vaststelling der data voor de beslis
sing der ratificatie. De christelijk-de-
mocratische Unie zette haar wil door
om op 24 en 25 Februari niet alleen de
tweede, doch ook de derde en beslis
sende lezing te doen plaats vinden. De
liberale en de vluchtelingen-partij leg
den zich daar slechts mokkend bij neer
en bij haar blijft de wens bestaan de
eerste gestes van een nieuwe Franse
regering af te wachten.
De socialistische partij, die al haar po
litieke kapitaal heeft belegd in een spe
culatie op een spoedige conferentie met
de Russen over het Duitse probleem ziet
de ontwikkeling thans bijzonder somber.
„Het meest verontrustende nieuws der
laatste jaren", zo luidde het commentaar
uit deze hoek. De socialisten laten niet na
om de Westelijke mogendheden een deel
der verantwoordelijkheid voor deze
ontwikkeling in de schoenen te schuiven
De gevaarlijke verscherping is volgens de
sociaal-democratische persdienst mede
een gevolg van de plannen om West
Duitsland in de wapens te steken en van
een starre houding, die het Westen zou
hebben aangenomen tegenover Moskou's
pogingen om tot een vergelijk over som
mige problemen te komen. Een veel rus
tiger oordeel hoorde men van de socialis
tische Rusland-expert, Wehner, voorzittei
der eenheidscommissie van de Bondsdag,
die de nadruk legde op de binnenlandse
verzorgings-moeilijkheden in de Sovjet-
Unie als oorzaak van de regeringswisse
ling.
Gisteravond is de op Vrijdag jl. uit het
Huis van Bewaring te Amsterdam, in ge
zelschap van een mede-gevangene ont
vluchte 32-jarige Haarlemmer M. G-, die
zich gisteren in de loop van de middag
weer bij de portier aanmeldde, officieel
op vrije voeten gesteld. Dit werd gister
avond per telex aan alle politiebureaux
in het land meegedeeld. Zijn vrijlating
geschiedde na verhoor door de rijkspolitie.
De tweede uitbreker, de 24-jarige J v
uit Haarlem, is nog voortvluchtig.
K.
De Zuidafrikaanse minister van finan
ciën heeft medegedeeld, dat het disconto
tarief op 4 pet zal worden gehandhaafd.
Hij zeide dat er geen reden was aan te
nemen dat de Zuidafrikaanse Reserve
Bank de rentevoet zou verhogen alleen
omdat de Bank of England het noodzake
lijk oordeelde de verlaging van het dis
contotarief welke in Mei van het vorige
jaar werd bekend gemaakt, weer onge
daan te maken
(Van onze correspondent)
In het komende vereniginSsjaar^ van
R.K. Jonge Boeren- en Tuin^ Tuinders-
de Aartsdiocesane Boeren- ïn n be_
bond zal de nodige aandacht ine ^er
steed aan de staatkundige vor"?'"Snne.
leden. Dit bleek uit het uitvoerige op
ningswoord van voorzitter W. Keuren J
uit Zelhem tijdens de jaarvergadering van
de welke gisteren in Deventer
werd gehouden en waarvoor een zeer gro
te belangstelling bestond. Van de 183 af
delingen gaven afgevaardigden van 119 af
delingen acte de présence op deze jaar
vergadering-
Ir J Th. Evers uit Arnhem, algemeen
secretaris van de A.B.T.B-, haa de
actiepunt tot staatkundige vor g
J.B.T.B-ers. Deze vorming is van
mate groot belang, aldus ir Ever
het volgende jaar weer een grote krai-m
meting zal meebrengen om de leidingmj
de politieke partijen. Het moet de K.v.f.
mogelijk worden gemaakt een goed ge
richte propaganda te voeren. Spreker hoop
te, dat, wanneer op de J.B.T.B-ers een
beroep zou worden gedaan hun schouders
te zetten onder deze propaganda-actie, dit
geen vergeefs beroep zou zijn.
Op de keper beschouwd is het zelfbe
houd, dat we niets nalaten, dat de K.V.P.
weer' de grootste partij wordt in het par
lement. Want wanneer de K.V P. blijvend
op de tweede plaats komt, zullen we dit
aan den lijve ondervinden, aldus lr Evers.
Spreker wees voorts op de belangrijk
heid van emigratie voor de J.B.T.B.-ers,
die hier geen eigen bedrijf kunnen krijgen.
Een jonge boer of tuinder ln hart en nie
ren zal volgens spreker slechts zeer moei
lijk slagen in de industriële sectoi. Daar
om is emigratie de beste oplossing voor
hem, die hier geen kans heeft op een eigen
bedrijf- Deze emigratie moet zowel in
technisch als in geestelijk opzicht goed
voorbereid zijn.
Ook zal in het komende verenigingsjaar
belangstelling worden gekweekt voor de
P.B.O.-gedachte.
Over het geheel bezien is er evenwel
de laatste vijf jaar een belangrijke kente
ring gekomen en na het aarzelend begin
van enkele fabrikanten, die vroeger in
hun stands heel bescheiden ook eens een
moderne stoel of tafel plaatsten, blijken
zij deze evolutie in hun productie te heb
ben durven doorzetten en vindt men van
het oude spul nog maar weinig of niets
terug.
Daarbij wil de een voor de ander niet
onderdoen met het gevolg, dat er in de
modellen meer differentiatie is gekomen.
Veel nieuws hebben we overigens niet
gezien. Bij sommige modelkamers is het
bovendien de vraag of daar nog wel de
nodige harmonie heerst of treft men een
extravagant meubel aan, waarvan het de
vraag is of dit over enige jaren nog wel
gewild is. Toen wij daarover met een
bekende autoriteit op het gebied van
woninginrichting spraken, maakte hij de
merkwaardige, doch veelzeggende opmer-
mng, dat nu na de jarenlange strijd tegen
net ouderwetse meubel de tijd lijkt geko
men om b„ de m0<jerne meubilering het
van het koren te gaan scheiden.
n,IiwPaSri!nd is wel hetgeen telkens aan
gebracht hl?8 van woningtextiel wordt
nm de l„i! gcen duidt op een streven
te^geven 86n bly en zonniS aanzien
Wa"f'ehr-j?e dan toch naar iets nieuws
6P' en we nn u tensl°tle onze taak blijft
W1Jf ,1? ®HhuiJ"Plastic matrassen, die
vee dan gewoonlijk. Men
vertrouwde ons toe, dat hierbii toch ma
teriaal is verspild, want een veel dunnere
laag is voor een goede vering reeds vol
doende, hetgeen echter niet naar genoe
gen van de huisvrouw is, omdat hit bed
dan moeilijk op te maken is en de ver
houdingen zoek raken. Ook het schuim
rubber, dat we reeds veel eerder zagen
wordt meer en meer toegepast en een
apparaat vertoont heel aardig, dat bij
een behoorlijke druk een millioen keer
toegepast, de structuur van de rubberlaag
dezelfde is gebleven. Met trots wijst de
exposant er op, dat de teller zelfs al meer
dan twee millioen aanwijst
nnir elastisch singelband van
1?eU n «rieine bestaande uit rubber
Italiaanse o g weven onder een
met textiellag zodat hierdoor een
hoek van 45 g A]g ondervering
verend geheel o vil een fabriek
voor b.v in brengen.
len komt met een heel m
weer elders, van perehout, versierd met
lijnen in gefineerd ahorn.
Voor stalen meubelen zoekt men even-
éens steeds naar nieuwere vormen en ook
wel kleuren, soms verkregen door een
combinatie van buis en hout. Een fabriek
voor metaalbewerking exposeert een
boekenrek en fauteuiltje, dat door W.
Rietveld werd ontworpen, die hiermee
op de Triënnale 1954 resp. de hoogste on
derscheiding en een gouden medaille ver
wierf.
Zaterdag kunnen particulieren een
kijkje OP de Meubelbeurs gaan nemen.
De pogingen tot het bergen van d£
„Katingodie men Woensdagochtend zou
ondernemen, hebben geen doorgang kun
nen vinden. Door de zware Westelijke
winden in de nacht van Dinsdag op
Woensdag is het schip weer in de oude
postie teruggeslagen en ligt opnieuw
dwars op de eerste bank voor Bergen aan
Zee, in vrijwel dezelfde positie als waarin
het na de stranding werd aangetroffen.
Door onbekende oorzaak is vannacht te
plm. 2 uur de lichtinstallatie aan boord
uitgevallen en ook radiografisch contact
met de wal kon niet meer worden opge
nomen. De jxisitie van het schip is vrij
ongunstig en de kans is groot, dat door
deze verandering in de ligging het werk
van maanden teniet is gedaan. Bovendien
moet het niet geheel uitgesloten worden
geacht, dat het schip, wanneer de om
standigheden zeer ongunstig worden, zat
omslaan of breken.
Het stemt tot voldoening, aldus schrijft
de directie van de Verzekering Mij De
Auto Onderlinge te Groningen in het ver
slag over 1953/1954. dat het bereikte re
sultaat bevredigend mag worden ge
noemd, hoewel het kostenpeil in beden
kelijke mate steeg en het schadeverloop
zich ongunstig bleef ontwikkelen. De
winst- en verliesrekening wijst een over
schot aan van 104.757 (115.347). Dit be
drag is toegevoegd aan het reservefonds.
Het totaal der beleggingen steeg tot
3 923 000 (3.300 000). De premie-ont
vangst vermeerderde met bijna 528 000
tot 3.725.000. Deze vooruitgang is de
grootste in enig jaar van het bestaan der
Maatschappij.
In de stadsgehoorzaal te Leiden is gister
middag door de rector magnificus prof
dr J. N. Bakhuizen van len Brink ter ge
wijd aan de tegen Tolnay ingaande in
terpretatie van Fred, ck Hartt (Washing
ton university), waarin het Neo-Platonis-
legenheid van de 76e dies natalis van de me weer volkomen verworpen wordt.
r aMHpmiö aon „cSq 1 „r,nr tro.Ht in de Tijaats ppn vprkla-
Leidse academie een rede uitgesproken
onder de titel „Michel Angelo en het ge
welf der Sixtijnse kapel."
De rede handelde over het probleem
der interpretatie van dit beroemde schil
derwerk Aan de veel bredere vraag naar
het geestelijk denken van Michel Angelo
in het algemeen gedurende zijn lange Te
ven (14751564) gaat de vraag naar de
denkbeelden van de schilder van het ge
welf vooraf. Het werk kwam tot stand
tussen Mei 1508 en Allerheiligen 1512.
Verschillende uitspraken van Michel An
gelo zelf maken duidelijk, dat zijn kunst
werken met het hoofd veel meer dan met
de hand zijn gemaakt: reden waarom
de gestelde vraag zozeer voor de hand
ligt en zoveel schrijvers en geleerden be
zig houdt.
Eén van de nieuwste interpretaties is
die van Charles de Tolnay. die zijn
vrijwel algemeen aanvaarde kunstweten
schappelijke verklaring van de gewelf
schildering aanvult met een geestelijk-
wijgerige commentaar, op de grondslag
van het Neo-Platonisme en Pico deila
Mirandola, Marsillio Ficino enz. Tolnay
gaat daarbij tevens uit van de juiste
waarneming, dat men het gewelf moet
beschouwen van de laatste taferelen af
naar de eerste (de schepping) toe. zoals
ze ook geschilderd zijn en zoals ze daar
door ascensiocfritorno oer ziel
tot in God bij de beschouwers gaande
maken.
Het tweede deel van de rede was ge-
SINDS jaar en dag slaat België als li e t land van de postduivensport
te boek. Daar, in Vlaanderen zowel als in bet Walenland, is de
moderne reisduif geboren en getogen; daar wordt bet „spel" gespeeld ah
nergens ter wereld en daar heeft men crack-duiven, die bun weerga
niet vinden en waarvoor vaak enorme sommen worden betaald. Een bedrag
van enkele duizenden (guldens) voor een „topper" is bij onze Zuider
buren heus geen zeldzaamheid. Trouwens, wat er op de Belgische vluch
ten met „poulen" wordt gewonnen (en verloren) is navenant. Lazen wij
onlangs niet in een postduivenblad, dat één van de vermaarde kleppers
van André Vanbruane uit Lauwe, de ijzersterke „Tarzan", in één jaar
lijd bet slordige sommetje van 225.000 Belgische franken voor zijn baas
bij elkaar had gevlogen!
„DE VOORUIT" van Julien
Mathys uit Vichete (België)
die wij hier op de foto
zien en „De jonge ^ber
van André Vanbruane vindt
Piet de Weerd in zijn boek
Suizende Vleugels" d.e twee
beste postduiven ter wereld.
Van Brive won „De Voor
uit" twee maal de eerste
prijs nationaal beide keren
circa 2000 duiven in con
cours).
Foto uit het boek „Suizende
Vleugels"
Daarvoor treedt in de plaats een verkla
ring die geheel uitgaat van de pratristi-
sche en scholastieke allegorische uitleg
methode of a n a g o g i a der Heilige
Schrift, zoals deze in de late middeleeu
wen uitmondde in populaire boeken als
de Biblia Pauperum en de popu
laire prediking van Franciscanen en Do
minicanen.
Hartt heeft daarmee een vernuftige en
subtiele commentaar op bet gehtel en
op alle onderdelen van het gewelf tot
stand gebracht Als sluitstuk voegde hij
hieraan toe de overweging, dat paus Ju
lius XII en de Kerk in 't algemeen nim
mer aan een kunstenaar ook niet aan
Raphael, die in de stanzen van het Vati-
caan in dezelfde tijd werkte de be
slissing over de conceptie en de uitwer
king der onderwerpen overlieten. Als
theologisch meester voor Michel Ange
lo's werk suggereerde Hartt de Francis
caanse hoveling en hoogwaardigheidsbe
kleder Marco Vigerio, schrijver van het
Decachordum Christianum
(1507). Spreker verwierp deze theorie, op
onderscheidene gronden.
beien uit, thans voor het eers'-j^dèlen
teakhout. De verbioding der onderdelen
is niet vast, doch zo, dat zij
eenvoudige handgreep in elkaar g --
uitgehaald kunnen worden. De poten zijn
van metaal en hun bijzondere construe
maakt het mogelijk de meubelen zul ver
waterpas te stellen, zelfs op ongelijke
vloeren.
In een andere stand werd onze aandacht
getrokken door een theewagen, die ge
makkelijk tot tafel kan worden omge
bouwd. Erg fraai waren de 'meubelen,
,Over deze Belgische postduivensport is
al heel wat geschreven, maar zelden nog
is dit op zo'n plezante en onderhoudende
wijze gebeurd als door Piet de Weerd (uit
Breda) in zijn onlangs verschenen boek:
„Suizende Vleugels" Geen wonder
overigens; De Weerd ls niet alleen een
vlot journalist, maar bovendien kent hij
<le postduif (en alles wat met die duif te
maken heeft) van haver tot gort en is hij,
m Nederland zowel als in België, bij tal
van „topmannen" vrijwel kind aan huis.
Over deze „Assen", de grootsten der
groten van de Belgische postduivensport,
weet de schrijver in dit bijna 400 pagina's
tellende boek allersmakelijkst te vertel
len. Wij zijn achtereenvolgens bij Van-
dervClde en Vanderespt, bij de gebrs.
Catrijsse. Oscar Devriendt. Huyskens-Van
Riel, André Vanbruane, Maurice Delbar
en bij Julien Mathijs op bezoek geweest en
bij eik van deze bezoeken wordt, ons ver
gund een kijkje achter de schermen te
nemen Wij horen van de voor- en de
tegenspoed dezer kampioenen en wij krij
gen een beeld van de kweek- en spel
methoden die door ben werden (en nog
worden) toegepast. Voorts worden tal van
Belgische crackvliegers tot in de finesses
beschreven en om dit alles te illustreren
krijgen wij een dikke tachtig merendeels
zeer fraaie foto's van deze beroemdheden
te zien.
Wat wij van deze „bezoeken" geleerd
hebben? Dat deze Belgische kampioenen
hun succes niet te danken hebben aan het
„weglopen" met deze of gene „theorie"
zoals nog maar al te vaak door de
melkers gedaan wordt maar dat zij
alles, 1a: letterlijk alles. In het vuur heb
ben moeten brengen om tot deze hoogte
te komen Hun kennis en hun inzicht
vooreerst, hun „feeling" niet te vergeten
en niet op de laatste plaats: een „funda
ment" van voortreffelijke kweekduiven
en een voeding, huisvesting en verzor
ging. waarbij het aan niets heeft ont
broken.
Trouwens, De Weerd zegt het in zijn
boek ergens met dezelfde woorden:
„sterk spelen is de resultante van ontel
bare factoren, die voor het merendeel
ln de goede richting werken
Interessant is ook hoe de schrijver over
moderne fondduif goed voor 600 a 700
km en daarboven denkt. Dat is met
meer de wat langzame duif met veel uit
houdingsvermogen van vroeger, zegt De
Weerd. Nee, het parool ls nu: „breng
uithoudingsvermogen in uw sprinters,
maar zorg. dat ge hun „mordant" be
waart".
Overigens zijn het bovenal de „klas" en
de forme", die het succes bepalen, zo
lezen wij in dit boek.'En weet dit wel
„klas" is een kwestie van ras. terwijl
de duiven alleen permanent in „forme'
(d.i. in de best denkbare conditie) te
houden zijn als voeding en verzorging aan
alle eisen voldoen en bovendien
weduwschap wordt gespeeld.
Plet de Weerd windt er overigens ook
in zijn boek geen doekjes om: van enten
tegen iniectieziekten is hij voorts v -
stander, maar van de „graan en wat
theorie moet hij niet veel hebben
„Graan en water" z0„s®brih"e,7
ziin goed voor de „koter" op het veld,
de koolduif die vjjftig km per dag
vliegt op haar duizend gemakken. Niet
voor een postduif, die een renpaard is,
een uiterst nerveuze vogel, gekweekt,
geselecteerd, met zorgen omringd
Wij zijn dit goeddeels met de schrijver
eens. Zeker: wij moeten onze duiven niet
te veel vertroetelen, maar dat is heel wat
anders dan het „terug naar de natuur",
dat men in de kringen der postduiven-
liefhebbers zo hier en daar wel eens be
luisteren kan. Wat denkt u, dat er van
het moderne Volbloedpaard terecht zou
komen als wij het de verzorging gaven,
die de een of andere ponv „geniet", die
ergens in de steppen van Centraal-Azië
in halfwilde staat wordt gehouden. Ge
loof ons vrij, lezer, geen snars zou ervan
terecht komen. Van het paard niet en van
zijn prestaties niet.
Welnu, wat voor de „koning van de
renbaan" geldt, geldt net zo goed voor
de „athleet van het luchtruim": onze
moderne postduif. Wat dus betekent, dat
wij ook die postduif, wil deze zich
blijvend met succes onderscheiden, met
„alle zorgen" moeten omringen Dus ook
met die, waartoe de moderne wetenschap
ons de middelen biedt.
Kort en goed: dit boek over de moderne
postduif heeft ons in hoge mate geboeid
en wij hebben er veel in aangetroffen,
dat wij gaarne onderschrijven Wij hebben
het willen wij u verklappen „in één
ruk" uitgelezen. Van de eerste tot de
laatste pagina de afzonderlijke hoofd
stukken over de voeding, de „vitaliteit"
en het „moderne weduwschap" incluis
hebben wij van dit smeuig geschreven
boek gesmuld.
Eén ding vinden wij evenwel jammer.
Wij beweren niet. dat de prijs (f 17 50)
voor dit boek te hoog zou zijn. maar dit
neemt toch niet weg, dat dit een heel
bedrag is voor de veelal smalle beurzen
van onze postdulvenmensen. Nogmaals:
dat vinden wij jammer „Suizende Vleu
gels" is immers een boek. dat bij iedere
serieuze postduivenliefhebber een plaats
op de boekenplank behoort te hebben.
„Suizende Vleugels" door André
Vanbruane en Piet de Weerd Uitg. N V,
Belgische Uitgevers-Mij A. E. Kluwer,
Antwerpen.
(Van onze correspondent).
In Smilde is de 81-jarige invalide L. M.
met zijn wagentje door een personenauto
geschept en in de Drentse Hoofdvaart ge
slingerd De man werd in zorgwekkende
toestand naar het Wilhelmina-ziekenhuis
te Assen vervoerd, waar hij later aan de
opgelopen verwondingen is overleden
Het slachtoffer wilde de verkeersweg
AssenMeppel oversteken, toen twee
auto's naderden. De eerste stopte, maar
de tweede reed door en kon ondanks
krachtig remmen een botsing niet meer
voorkomen.
Door de N.V. De Bataafsche Petroleum
Mij en de N.V. Petroleum Mij „La Co
rona" is opgericht de Shell Tankers N.V.
te 's-Gravenhage. Doel is het verkrijgen,
in de vaart brengen huren, verhuren,
bevrachten en vervrachten, exploiteren!
vervreemden en bezwaren van schepen
en andere middelen van vervoer.
Het maatschappelijk kapitaal bedraagt
1 000.000. verdeeld in 100 aandelen van
10.000. De B P, M. neemt deel voor
24 aandelen en La Corona voor 1 aan
deel. Volstorting geschiedt in contanten.
De stemming op de wolveiling te Syd
ney was gisteren vergeleken met de voor
afgaande dag goed prijshoudend voor be
tere soorten vlieswol en Skirtings. Top-
making soorten kwamen iets duurder af.
Van verschillende kanten werd scherp ge
boden en van de 11.579 balen werden er
11.506 verkocht.
Launceston was eveneens goed prijs
houdend vergeleken met de voorgaande
dag. Vergeleken met het vorige jaar waren
comebacks echter 15 tot 20 pCt goedkoper
uitgezonderd speciale soorten. Crossbreds
onveranderd. Het aanbod van 26.500 balen
ging geheel van de hand.
De prijzen op de eerste dag van de nieu
we serie veilingen te Adelaide waren gis
teren vast vergeleken met de noteringen
in andere centra. Zij lagen echter gemid
deld 5 pCt. boven het niveau van de vorige
serie daar ter plaatse. Een uitzondering
vormden onregelmatige skirtings, welke
2Vz pCt. hoger lagen.
Aan de algemene vergadering van aan
deelhouders der N V. Kemo Corsetfabr-ek
73! wondi-n voorgesteld over het afcelopen
boekiaar een dividend van 12 (v.j. 10) pet
uit te keren.
