1
klokje kiept[en afscheidsgroet ter inleiding
Tijdige snelheid van bericht
door Schevenin gen-Radio
Vliedboot haalde een gewonde
visser van zee
Groot tekort aan industrie
arbeiders
ZES NËD. MILITAIREN IN
SURINAME OMGEKOMEN
r
Rode democratie
en vrijheid hij het
besluit der K.W.G.
Als het avond-
Nomina sunt odiosai Doch
Liberale ivoede-uitbarsting over Saar-accoord
Aftreden vice-kanselier Blueclier
Landmijn ontplofte voortijdig
Maandag 28 Februari 195o
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
"*N
Spaanse boeren in bran
dende bus omgekomen
Gezondheidstoestand
li. Vader
„Ik heb het S.U.S.-woon-
huis niet, wèl m'n
verloofde..."
Eerste Noordzeelanding van een Neder
landse Catalina
In Amsterdam en
Rotterdam reeds 12.000
Oorverdovend tumult
WEERBERICHT
Bericht van de „Karei Doorman
Meisje van telegrafist Van Schaik
kan het lot niet vinden
Telegrafist Wim Van Schaik aan boord
van de „Karei Cns.man" in de Middel
landse Zee, heeft aan zijn vader een
telegram gezonden, dat niet hij, maar zijn
meisje in het bezit moet zjjn van het lot,
waarvan hjj het nummer noteerde en
welke notitie hjj bij zjjn vader achterliet-
Vader Van Schaik is daarna naar zijn
toekomstige schoondochter gestapt, die on
middellijk overal gespeurd heeft naar het
vermiste lot, doch het waardevolle pa
piertje nog niet heeft kunnen vinden.
Beraad over consequenties
50.000 OP LOT 9776
I
De weerverwachting van het K.N.M.I., geldig
van heden- tot morgenavond, luidt:
Opklaringen en dróóg weer. Zwakke tot
matige wind tussen Oost en Zuid. Vannacht
matige, hier en daar strenge vorst, morgen
middag maximum temperaturen om het vries
punt.
Dinsdag 1 Maart: Zon op 7.30 uur, onder
18.20 uur; Maan op 10.17 uur, onder 2.27 uur.
i
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
NU is het werk gedaan!
De gouden gloed der zon is aan de
kim verbleekt en gedoofd. Het
avondklokje noopt tot rusten na de ver
moeienis van de dag.
Wanneer ondergetekende in deze ure
vooral op aandrang van haar die
haar de klassieke omschrijving ,,de
helft zijner ziel" mag geheten worden
besloten heeft zijn functie als hoofd-
Jhhacteur wel ooit als een „fascine-
ehde hondebaan" gekwalificeerd
eer te leggen, moge hem een enkel
°°rd ten afscheid zijn gegund.
een halve eeuw kan men moeilijk
sPreken van een ter elfder ure begon-
hen arbeid; wij hebben er overigens
feen behoefte aan, al is het conform de
huidige maatschappelijke windrichting,
eer uit de hoek van zuinigheid met
Werkkracht dan van iets wat op ver
spilling zou gelijken met de arbei
ders uit de parabel, die de hitte van de
dag hadden gedragen, te mopperen te
gen de Wijngaardenier over achterstel
ling.
Want als ik met Paülus zou mogen
roemen, kon het veeleer zijn omdat mij
de genade van staat niet werd onthou
den, aan wat ik als een roeping be
schouwde altijd met hart en ziel te zijn
toegewijd ondanks de velerlei perike
len die nu eenmaal het pad van de
journalist, de katholieke allerminst uit
gezonderd, bedreigen en ondanks de
vele tekortkomingen die aan alle men
senwerk kleven.
Er blijft dus enkel volop reden tot
grote dankbaarheid, waarin niet alleen
vóór alles de Heer van de Wijngaard zij
betrokken maar welke ook dient uit te
gaan naar de zeer velen die mij op het
lange levenspad bijna zonder uitzon
dering zo welwillend zijn tegemoet ge
treden en aan wier gul geboden steun
en medewerking ik mij gestadig stich
ten mocht.
voor een algemene betuiging van
erkentelijkheid is er motief te
over.
Dit afscheid toch sluit voor mij een
reeks van ruim zes jaren af die deel
uitmaakten van een der zwaarste perio-
ricn jn de geschiedenis der Nederlandse
uagbladpers en van De Maasbodepers
Pi-r ponder.
kraon.S !k mli gelukkig, met bescheiden
aan het -hebben mogen medewerken
geweld I6Veil van de door het oorlogs
krant n^eest getroffen vaderlandse
dat hot hzen kan ik mij geenszins
geestoU-i ,°men tegen technische en
de dklimatologische moeilijkhe
en üe redactie-leiding vaak allerminst
een sinecure deed zijn, waarbij de rug
gesteun van gelijkgezinden zou kunnen
worden ontbeerd. Dank zij die steun,
mij in toenemende mate geschonken,
kan de herinnering aan soms schier on
overkomelijke hindernissen langs de
weg te gemakkelijker worden uitge
wist.
Trouwens op een ogenblik als het
huidige ziet men ons aardse getob wel
in een heel ander licht dan gewoonlijk.
Wie getuige is geweest vóór jaren van
de juichkreten die alom opstegen over
de „prachtige tijd" welke wij mochten
ka t jn' Schoon reeds toen aan alle
liiu a tekenen van verval zich duide-
verwm^0nstreerden, hem zal het niet
verstof1"611 dat die kreten sinds lang
maakt^LZ1Jn en hebben plaats ge-
welke hD u de apocalyptische dreiging,
onze Hen- aa'delijk uit de mond van
schildo>-„ ^ader heeft weerklonken,
arme m de fatale ondergang van 't
VernW- "Sengeslacht door loutere zelf-
len indien het blijft doorhol-
zirmin toom op de weg die elke be-
".van meet af verijdelde,
op 2ai willen betwisten dat juist
terpa»-eigen ogenblik de situatie èn in-
bijsi 10naa] èn nationaal ondanks het
Wemfen van allerlei drogredenen ex-
Zop u0rg haart?
die jn 5®t t,e verwonderen zijn dat hem
veramdh beklemmende tijdvak op een
zijn m ,°°rdelijke post tot taak heeft
de schrik urgers voor te lichten vaak
soms eep het hart slaat en hij het
,'Profete Wtkomst zou wanen als hij de
ders hon 11130tel" zich van de schou-
gaarpe k Schuiven? Niet dat hij niet
Plicht hei-ereid zou blijven, zolang de
moet afk V,"aaSt. wat hij als wanbegrip
viter in^ren, te weerstaan, het „sua-
voor oge^ ?do" daarbij als richtsnoer
in positiev °udend; en naar vermogen
om althane activiteit mee te helpen,
veerkracht °nder het eigen volk de
het aan zjjn p®er te doen opleven die
ken heeft hristen-zijn steeds te dan-
God lof! Jehad en die het ook nu
laten; mam n'6* in de steek schijnt te
toch gewonn hiï in het e,nd zich
dachte, met geverl kan v°or de ge-
vrediging de zeker Sevoel yan be-
problemen" p.lossing van zo velerlei
heid vaak 10 het licht der eeuwig-
- -
L. J. M. HAZELZET.
VANDAAG neemt de redactie
van „De Maasbodepers af
scheid van haar hoofdredac
teur, de heer Leo Hazelzet. Langer
dan een halve eeuw heeft hij zijn
vele gaven dienstbaar gemaakt
aan deze pers op tal van belang
rijke posten. Tweemaal heeft hij
ad interim de hoofdredactie be
heerd, voordat deze functie hem
op 1 September 1948 werd toever
trouwd.
Liever dan ons te verliezen in
een chronologische beschrijving
van zijn indrukwekkende staat
van dienst hetgeen een extra
nummer zou vergen! willen
wij hier in het kort trachten aan
te duiden wat de redactie door
het heengaan van Leo Hazelzet zal
moeten missen.
Hoewel zijn beroep hem steeds
in het publieke leven plaatste,
heeft hij zijn .levenlang een plaats
voor het voetlicht gemeden. Hij is
een toeschouwer, een waarnemer
geweest, doch een scherp waarne
mer, wiens critische zin onmiddel
lijk de kern van een probleem
deed vatten. Hem was de flonke
ring van de briljante formulering
niet het hoogste. Zijn verwoede
ijver voor een zuiver taalgebruik
diende op de eerste plaats de hel
derheid en de afgewogenheid van
zijn oordeel.
LEO HAZELZET is de personi
ficatie van de evenwichtig
heid. Wie echter mocht den
ken, dat deze evenwichtigheid niet
bevochten behoefde te worden op
een sensibel gemoed, kon plotse
ling verrast, worden door een iro
nie, waaraan een krachtig senti
ment niet vreemd was en waaraan
de milde vorm de trefzekerheid
niet ontnam. Voorop staat intus
sen, dat het „suaviter in modo",
waarop hij in zijn afscheidsartikel
zinspeelt, voor hem een levenshou
ding was, welke hij met zorg culti
veerde.
De zes jaren van zijn hoofdre
dacteurschap waren de bekroning
van zijn journalistieke loopbaan,
maar zij zijn bijzonder zwaai ge
weest door de slagen, welke de
Maasbodepers tijdens de oorlog zijn
toegebracht. Met zijn onverstoor
bare Rotterdamse nuchterheid
heeft hij deze moeilijkheden het
hoofd geboden. In al die jaren was
hij tevens voor zijn collega's de
„primus inter pares", die persoon
lijk liever het accent op het laatste
woord legde, zonder dat dit aan
het eerste afbreuk deed. Door deze
houding slaagde hij er gemakke
lijk in het leeftijdsverschil te over
bruggen, dat tussen hem en de jon
gere garde der redactie bestond, en
wekte hij als vanzelf eerbied voor
de eruditie, de arbeid en het idea
lisme der oudere generatie. In een
tijd, waarin een voorname en hof
felijke levenskunst al even onbe
grepen dreigt te raken als vurig
idealisme, voor geestelijke zaken,
heeft Leo Hazelzet ons door zijn
voorbeeld steeds aan deze grote
waarden herinnerd.
DE TIJDEN zijn veranderd en
een dagblad, als spiegel van
het dagelijks gebeuren, ver
andert mee. Met de herinnering
aan Leo Hazelzet zal de nieuw op
tredende hoofdredactie van De
Maasbodepers echter de waarden
in ere houden die hem dierbaar zijn
verantwoordelijkheidsbesef, be
zorgdheid voor een voornaam peil
van het journalistieke métier ge
voeligheid voor de menselijke fac
tor in deze steeds straffer georga
niseerde samenleving. Bovenal
hopen wij de geest van dienstbaar
heid aan de christelijke Boodschap
de grondslag van de katholieke
pers en haar enige reden van be
staan welke de oude generatie
hééft gekenmerkt, trouw te blij
ven.
Het uitzicht op de wereld is er
niet opgewekter op geworden. En
wij zijn haast geneigd excuus te
vragen voor de stortvloed van on
heilspellende informatie, die wij
gedwongen zijn onze lezers dage
lijks ter kennis te brengen. Maar
zo het juist is, dat wij de grimmige
werkelijkheid onder de ogen moe
ten zien, des te belanrijker is het
voortdurend een perspectief te
gunnen op een Werkelijkheid die
ergens de goedheid en de vreugde
van de mensen uit de chaos redt
DE HOOFDREDACTIE.
Een en dertig doden en acht zwaar
gewonden heeft Zaterdag een ongeluk
in Spanje geëist, waarbij een bus op
de weg van Villa Caslin naar Vigo
(N.VV.-Spanje) in brand vloog. De
chauffeur zou de macht over het stuur
verloren hebben waarna het voertuig
met grote snelheid tegen een stenen
paal botste en de benzinetank ont
plofte. De meeste inzittenden van de
bus waren boeren, die naar de markt
te Puente Aras gingen.
Ongeveer tien inzittenden van de
bus zijn aan de dood ontsnapt, o.w. de
chauffeur. Hij wordt door de politie
I vastgehouden voor een verhoor.
De H. Vader heeft Zaterdag de
eerste bestralingsbehandeling gehad
wegens rheumatische pijnen in de
rechterschouder, waarvan Hij sedert
enige dagen last heeft. Ten Vaticane
is echter meegedeeld, dat de gezond
heidstoestand van de Paus geen reden
tot ongerustheid geeft en Zijn alge
mene toestand nog steeds vooruitgaan
de is.
Gistermiddag is de H. Vader voor
het venster van zijn werkvertrek in
het Vaticaanse Paleis verschenen en
heeft de duizenden pelgrims, die op dat
ogenblik op het plein voor de St Pieter
verzameld waren, gezegend.
Tengevolge van het ijs is scheepvaart
verkeer over de Waddenzee naar Ame
land en Schiermonnikoog onmogelijk ge
worden. Vanaf de vliegbasis Leeuwarden
is daarom een luchtbrugingesteld,
welke door een „Auster" en twee „Domi-
ni's" wordt onderhouden. Onze fotograaf
maakte deze opname van de toestellen
in het midden de „Auster" boven de
bevroren Waddenzee
(.„Luchtfoto ANP")
Mej. Th. Sluis wacht nu maar tot haar
verloofde over vijf weken in Rotterdam
1 is teruggekeerd. Gezamenlijk zullen 'ij
dan verwoede pogingen in het werk stel
len alsnog het voor hen zo kostbare lol
te vindenZjj hebben nog tot 8 Aug.
j de tijd. Daarna kunnen zij i-een recht
meer doen gelden op het woonhuis.
Bondsdag keurt Parijse
verdragen goed
Zondagmiddag werd Scheveningcn Radio opgeroepen door de IJmuidense viskot-
ter .Wiron 4", die mededeelde, dat er een zwaar gewonde aan boord was, die ten
spoedigste geopereerd diende te worden. Men verzocht daarom een helicopter te
zenden. Aangezien de „Wiron 4" echter op bijna 200 zeemijlen van Valkenburg ver
wijderd was en de actieradius van de Nederlandse helicopters niet groot genoeg is
voor een dergelijke vlucht heen en terug, moest een Catalina vliegboot uitkomst
brengen. Onder commando van luitenant ter zee le klasse Tli. Hocbink startte deze
om 15.21 naar de „Wiron 4".
Met het schip werd een gesprek ge
voerd, waarin de bijzonderheden ovei een
landing werden uiteengezet. De schipper
deelde mee. dat het goed weer was en de
deining zeer zwak. Een landing op open
zee, die altijd de nodige risico's met zich
brengt, was echter dank zij de weersom
standigheden te proberen. Inderdaad wist
commandant Hoebink zijn Catalina prach
tig „neer te zetten", Het was de eerste
Noordzeelanding van een Catalina in de
d*at'voor'hrt NehU ,<le industrie
ber van het vorig eind Septem-
arbeidersbezetting bedroe?""6"' v?" d,e
*r Provincie van 4 procent 7n p" f n
10 procent in NnJd a zll u'f h
beid1'1!11' Uit RCRevens va" het CJt 's Mn
ïnd, pr°vi"ries bedroeg het tekort
Van tn aS s circa 28 200 (waar
zoo? ditSti«rdam e" Rot,cr«lam tezamen
tekof, a 5 "recent van het
Ook 7°or het schele land
«•,0r>a la Jersc^nlende 'r"J' "lgIe centra
Jke versM)1Trt0^n v'"" -e' onbelang-
achlllen. Over het geheel genomed
geven de Industriegebieden m het Westen
een hoger tekort te zien dan die in het
Oosten en Zuiden van ons land Voorts
heeft de industrie in Westelijk Noord-
Brabant een hoger tekort dan die In
Oostelijk Noord-Brabant.
In Twente bedroeg het absoluut tekort
3200 man (5 procent). In de Zaanstreek
1500 man (10 procent), duinstreek Noord-
Holland 2300 man flfl procent), Amster
dam 6600 man (11 procent) Rotterdam
5400 man (11 procent). Industriegebied
langs Noord, Merwede en 'ssel 4100 (12
procent), Baronie van Breda en land van
Bergen op Zoom 3100 man (14 procent).
Westelijk industriegebied ;n Noord-Bra
bant 2800 man (9 procent) Meijerei van
s-Hertoeenboseh 1300 man (7 r.rocent)
-Oostelijk Noord-Rraban' 301a mar. (6 pro
cent) en de mijnstreek 2800 man (5 pet).
geschiedenis der Nederlandse Opsporings-
en Reddingsdienst. De schipper van de
IJmuidense kotter had een sloep gestreken
en deze zette koers naar de vliegboot. Lui
tenant ter zee arts F. Feenstra ging aan
boord en liet zich naar de zieke brengen
Na deze te hebben onderzocht, liet hij de
patiënt per sloep overbrengen naar de
Catalina De medicus kreeg van de schip
per uit erkentelijkheid een mandje vis
voor de bemanning van de vliegboot.
Om 18.20 uur startte de Catalina van zee
nSar Valkenburg, waar de vliegboot om
20.07 aankwam. Een gereed staande am
bulance vervoerde de patiënt naai het
academisch ziekenhuis te Leiden. Hiei was
men van zijn komst op de hoogte. De red
ding, die uitstekend is geslaagd is mede
te danken aan Scheveningen Radio waar
men voor snelle berichtgeving zorg droeg.
De schipper van de IJmuidense kotter
kon namelijk via de radio contact opne
men met de commandant van de Catalina.
De families Churchill en Attlee blijken
toch niet altijd onverzoenlijk tegenover
elkaar te staan, al zou dat in menige zit
ting van het Engelse Parlement roei zo
lijken: toen Zaterdag de zoon van Cle
ment AttleeMartin Richard, in het hu
welijk trad met mej. Anne Barbara
Henderson, bevond zich onder de ere
gasten ook mevrouw Churchill, die wij
hier mét het bruidspaar en Clement At
tlee op de gevoelige plaat vereend zien.
(Telefonisch van onze correspondent)
BONN, Zondagavond.
Dr Adenauer heeft op de akker van de Bondsdag
de oogst van de Parijse verdragen binnengehaald.
Hij moet thans nog slechts de aren lezen in «le
Raad der Negen Landen, cn heeft dan zijn handen
vrij voor de laatste ratificatie-handelingen. Het is
gemakkelijk gegaan. De Bondskanselier heeft niet
eens de moeite behoeven te nemen zelf een uitvoe
rige verdediging te geven. Hij bepaalde zich er
toe enkele korte replieken af te vuren naar zijn critici
van links en rechts en liet het herkauwen van de
Hier is in enkele punten samengevat het resultaat dat uit de stembus kwam'
1. Twee-derde meerderheid voor het verdrag dat de bezetting in West-
Duitsland de regeling van de nieuwe status van de buitenlandse troepen en
voor de toetreding tot NATO en Westeuropese Unie.
2. Een-en-zestig stemmen meerderheid voor het Saar-accoord, dat werd
voorzien van een puitse interpretatie.
3. Algemene aanvaarding van een besluit, waarin de instelling van een
permanente internationale commissie wordt verlangd, die de kansen op Duitse
eenheid moet peilen
4. Algemene stemmen voor een motie, waarin verlangd wordt dat de
liquidatie van Duits vermogen in het buitenland zal worden stopgezet.
5. Afwijzing met 301 tegen 136 stemmen van een socialistisch voorstel om
de ratificatie eerst van kracht te doen worden na nieuwe mislukte onder
handelingen met de Russen.
voorkomen en de partij van Adenauer
voelde zich met het oog op de stem
ming in het land gedrongen te ver
klaren, dat zij het wel met de inhoud
onder m een oorverdovend tumult.
Adenauer zag die voor hem gunstige
resultaten echter overschaduwd door
waartoe de socialisten hun toevlucht
namen nadat al hun argumenten ver
geefs waren opgedreund.
Het was een onweer dat weinig
goeds voorspelde. De aanleiding was
het Saar-accoord, dat te oordelen
naar de houding van de Bondsdag
een weinig florissante toekomst heeft.
De oppositie van links en rechts heeft
geen draad heel gelaten van het Euro
pese pak, waarin de overeenkomst
gehuld was. De sprekers der regerings
ploeg hebben niet kunnen verhelen,
dat de interpretaties van het accoord
nog vóór de ratificatie in Parijs en
Bonn hemelsbreed uiteengaan. Om dit
te bevestigen werd het debat nog ge
kruid door officiële uitlatingen in
Parijs. Zowel wat doel als inhoud be
treft is men het over het verdrag aan
beide zijden van de Rijn grondig on
eens.
De Duitsers vinden, dat het statuut
de weg moet banen voor de mogelijk-
ïeid van een nieuwe Heim-ins-Reich-
>eweging in de Saar. De Bondsdag
ieeft die opvatting neergelegd in een
nterpretatie, die er nadruk op legt,
at de Saar tot Duitsland gerekend zal
loeten worden, tot over een vredes-
•rdrag gesproken wordt. We) was
denauer's partij bereid de zaak als
ïypotheek van een verloren oorlog"
beschouwen, maar het bleek uit alle
devoeringen, dat de meerderheid van
Bondsdag niet van plan is om uit
ie opvatting de laatste conclusie van
en definitief vaarwel te trekken. Het
•it, dat de voormannen van Adenau-
r's partij slechts met kunst en vlieg-
■erk konden voorkomen, dat een so-
ialistische bom onder het accoord
erd gelegd voorspelt weinig goeds
let 237 tegen 189 stemmen werd een
icialistische resolutie met knal-ef-
■cten van de hand gewezen: Het heette
aarin dat de Saarlanders Duitse
'aatsburgers blijven, dat alle Fransen
e Saar dienen te verlaten, dat de uit-
ewezen Heim-ins-Reich-politici terug
loeten komen en dat de politieke po-
tie van de regering-Hofmann aan de
lijk moei worden gezet Zulk een de-
nonstratie werd slechts met moeite
I door de zaal en daar tussen hoorde
men kreten als „Dus toch Gestapo" en
„De Saar is verkocht".
Tevoren had di Dehler, als (eidei der
liberalen, de Saar aangegrepen om
Adenauer de oorlog te verklaren Üe
Bondskanselici had de liberalen een
nationalistische instelling verweten
Daarmee had hij volgens Dehler slechts
nieuw voedsel gegeven aan de buiten
landse opvatting, als zou alleen
Adenauer een paladijn der democratie
in Duitsland zijn en alle anderen een
hoop onberekenbare nationalisten"
lange reeks van argumenten aan zijn secundantcn
over. Vier dagen lang heeft dat voorspel geduurd
en in al de breedsprakerige redevoeringen klonk geen
enkel nieuw geluid door.
Zondavond kwam eindelijk de stemmachinerie in
beweging, nadat zij in de'voorafgaande nacht al eens
feilloos had proefgedraaid. De voor de bescherming
van de Bondsdag bijeengebrachte politie had intussen
al overgeschakeld op de bewaking van de Sjah van
Perzië en zijn charmante gade, die Bonn de eer van
het tweede keizerlijke bezoek binnen enkele maan
den bewijzen.
Dehler geraakte buiten zich zelf van
woede, sprak over de Saarvolksstem-
ming als over een zuivere farce en
smeet tenslotte het hoge woord er uit:
„Deze politiek maak ik in dit land niet
verder meer mee!"
Het bleef vanavond overigens een
geheim, wat deze woorden voor ver
dere betekenis zullen hebben. De
liberale fractie is in beraad gegaan
over de vraag of zij consequenties
uit de zaak moet trekken, üe menin
gen daarover zijn bij de liberalen
verdeeld, dat bleek al uit de stem
ming. Vice-kanselier Bluecher. een
liberaal, bewees Adenauer trouw te
willen blijven en stemde voor het
accoord. Hij verklaarde later, dat hij
in de houding van zijn partij aanlei
ding vindt om bij dr Adenauer zijn
ontslag aan te bieden.
De drie andere liberale ministers
vluchtten in de onthouding. Ditzelfde
deed overigens Jakob Kaiser, de een
heids-minister, die tot dr Adenauer's
partij behoort, en zich verantwoorde
lijk voelt voor de Saar. Hij heeft de
Duitsgezinde politici daar steeds vrij
gevig ondersteund met het geld der
Duitse belastingbetalers. Kaiser schijnt
er evenwel niet aan te denken conse
quenties te trekken. Met Kaiser hief
een Saar! ander de vaan van 't verzet,
die in 1953 tot afgevaardigde der chris
telijke partij werd gekozen.
Adenauer zweeg temidden van de
onheilspellende verwarring.
In de 526ste Staatsloterij, vierde klas
se, vijfde lijst, is een prijs van 50.000
gevallen op lot no 9776.
Zes Nederlandse militairen zijn Vrijdag tijdens oefeningen in Suriname
om het 'even gekomen dooi hei voortijdig ontploffen van een landmijn.
Acht militairen werden gewond, van wie vier ernstig. Het tragische onge
val gebeurde Vrijdag op "en militair oefenterrein nabij het Indianendorp
Mntta, ongeveer 05 km ten Zuiden van Paramaribo
Om het leven kwamen de 25-jarige gehuwde eerste-luit. P. Bijlstra uit
Doetinchem, de 21-jarige ongehuwde sergeant G. Nijiand uit Deventer, ds
«.-l-jarige ongeh. sergeant B. van den Born uit Nijkerk. de 20-jarige ongeil,
soldaat G. R. Westra uit Soest, de 20-jarige ongeh. soldaat H. W. "van
der Aa uit Gemert en de 25-jarige ongh. soldaat B. Füllian uit Haarlem.
Zwaar gewond werden de 28-iarige
ongehuwde sergeant R. Drost uit Apel
doorn, de 20-jarige korporaal J A. Cou-
mans uit Munster-Geleen (L.l. de 20
jarige ongehuwde soldaat R. A v Eer
sei uit Amsterdam en de 29-jarigt on
gehuwde soldaat \V. G. Gerritsen uit
Deventer. Licht gewond werden de 20
jarige ongehuwde soldaat J. Linthorst
uit Zuidwolde. de 20-jarige ongehuwde
soldaa H Koenheim uit Tiel, de 20-
jarige ongehuwde soldaat H P. J van
der Horst uit Amsterdam en de 20
jarige ongehuwde soldaat A. de Haan
uit Kampen.
lian uit
Van de zes omgekomen militairen zijn
ae eerste luitenant P Bijlstra de ser
geants G Niiland en B van den Born
en de soldaat G Westra Zaterdag te? aar
de besteld op bet Protestantse kerkhof en
de soldaten H. van der Aa en B (Cillian
op het Katholieke kerkhof te Paramaribo.
De stoffelijke overschotten werden naar
de kerkhoven overgebracht op een wea
pon carrier.
Dc gouverneur van Suriname, consuls
van verschillende landen er vele andere
autoriteiten waren bij beide begrafenis
sen aanwezig.
In de Surinaamse Staten wordt vandaag
in de voormiddag een herdenkingsbijeen
komst voor de slachtoffers gehouden.