1 klokje kiept[en afscheidsgroet ter inleiding Tijdige snelheid van bericht door Schevenin gen-Radio Vliedboot haalde een gewonde visser van zee Groot tekort aan industrie arbeiders ZES NËD. MILITAIREN IN SURINAME OMGEKOMEN r Rode democratie en vrijheid hij het besluit der K.W.G. Als het avond- Nomina sunt odiosai Doch Liberale ivoede-uitbarsting over Saar-accoord Aftreden vice-kanselier Blueclier Landmijn ontplofte voortijdig Maandag 28 Februari 195o DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN "*N Spaanse boeren in bran dende bus omgekomen Gezondheidstoestand li. Vader „Ik heb het S.U.S.-woon- huis niet, wèl m'n verloofde..." Eerste Noordzeelanding van een Neder landse Catalina In Amsterdam en Rotterdam reeds 12.000 Oorverdovend tumult WEERBERICHT Bericht van de „Karei Doorman Meisje van telegrafist Van Schaik kan het lot niet vinden Telegrafist Wim Van Schaik aan boord van de „Karei Cns.man" in de Middel landse Zee, heeft aan zijn vader een telegram gezonden, dat niet hij, maar zijn meisje in het bezit moet zjjn van het lot, waarvan hjj het nummer noteerde en welke notitie hjj bij zjjn vader achterliet- Vader Van Schaik is daarna naar zijn toekomstige schoondochter gestapt, die on middellijk overal gespeurd heeft naar het vermiste lot, doch het waardevolle pa piertje nog niet heeft kunnen vinden. Beraad over consequenties 50.000 OP LOT 9776 I De weerverwachting van het K.N.M.I., geldig van heden- tot morgenavond, luidt: Opklaringen en dróóg weer. Zwakke tot matige wind tussen Oost en Zuid. Vannacht matige, hier en daar strenge vorst, morgen middag maximum temperaturen om het vries punt. Dinsdag 1 Maart: Zon op 7.30 uur, onder 18.20 uur; Maan op 10.17 uur, onder 2.27 uur. i NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT NU is het werk gedaan! De gouden gloed der zon is aan de kim verbleekt en gedoofd. Het avondklokje noopt tot rusten na de ver moeienis van de dag. Wanneer ondergetekende in deze ure vooral op aandrang van haar die haar de klassieke omschrijving ,,de helft zijner ziel" mag geheten worden besloten heeft zijn functie als hoofd- Jhhacteur wel ooit als een „fascine- ehde hondebaan" gekwalificeerd eer te leggen, moge hem een enkel °°rd ten afscheid zijn gegund. een halve eeuw kan men moeilijk sPreken van een ter elfder ure begon- hen arbeid; wij hebben er overigens feen behoefte aan, al is het conform de huidige maatschappelijke windrichting, eer uit de hoek van zuinigheid met Werkkracht dan van iets wat op ver spilling zou gelijken met de arbei ders uit de parabel, die de hitte van de dag hadden gedragen, te mopperen te gen de Wijngaardenier over achterstel ling. Want als ik met Paülus zou mogen roemen, kon het veeleer zijn omdat mij de genade van staat niet werd onthou den, aan wat ik als een roeping be schouwde altijd met hart en ziel te zijn toegewijd ondanks de velerlei perike len die nu eenmaal het pad van de journalist, de katholieke allerminst uit gezonderd, bedreigen en ondanks de vele tekortkomingen die aan alle men senwerk kleven. Er blijft dus enkel volop reden tot grote dankbaarheid, waarin niet alleen vóór alles de Heer van de Wijngaard zij betrokken maar welke ook dient uit te gaan naar de zeer velen die mij op het lange levenspad bijna zonder uitzon dering zo welwillend zijn tegemoet ge treden en aan wier gul geboden steun en medewerking ik mij gestadig stich ten mocht. voor een algemene betuiging van erkentelijkheid is er motief te over. Dit afscheid toch sluit voor mij een reeks van ruim zes jaren af die deel uitmaakten van een der zwaarste perio- ricn jn de geschiedenis der Nederlandse uagbladpers en van De Maasbodepers Pi-r ponder. kraon.S !k mli gelukkig, met bescheiden aan het -hebben mogen medewerken geweld I6Veil van de door het oorlogs krant n^eest getroffen vaderlandse dat hot hzen kan ik mij geenszins geestoU-i ,°men tegen technische en de dklimatologische moeilijkhe en üe redactie-leiding vaak allerminst een sinecure deed zijn, waarbij de rug gesteun van gelijkgezinden zou kunnen worden ontbeerd. Dank zij die steun, mij in toenemende mate geschonken, kan de herinnering aan soms schier on overkomelijke hindernissen langs de weg te gemakkelijker worden uitge wist. Trouwens op een ogenblik als het huidige ziet men ons aardse getob wel in een heel ander licht dan gewoonlijk. Wie getuige is geweest vóór jaren van de juichkreten die alom opstegen over de „prachtige tijd" welke wij mochten ka t jn' Schoon reeds toen aan alle liiu a tekenen van verval zich duide- verwm^0nstreerden, hem zal het niet verstof1"611 dat die kreten sinds lang maakt^LZ1Jn en hebben plaats ge- welke hD u de apocalyptische dreiging, onze Hen- aa'delijk uit de mond van schildo>-„ ^ader heeft weerklonken, arme m de fatale ondergang van 't VernW- "Sengeslacht door loutere zelf- len indien het blijft doorhol- zirmin toom op de weg die elke be- ".van meet af verijdelde, op 2ai willen betwisten dat juist terpa»-eigen ogenblik de situatie èn in- bijsi 10naa] èn nationaal ondanks het Wemfen van allerlei drogredenen ex- Zop u0rg haart? die jn 5®t t,e verwonderen zijn dat hem veramdh beklemmende tijdvak op een zijn m ,°°rdelijke post tot taak heeft de schrik urgers voor te lichten vaak soms eep het hart slaat en hij het ,'Profete Wtkomst zou wanen als hij de ders hon 11130tel" zich van de schou- gaarpe k Schuiven? Niet dat hij niet Plicht hei-ereid zou blijven, zolang de moet afk V,"aaSt. wat hij als wanbegrip viter in^ren, te weerstaan, het „sua- voor oge^ ?do" daarbij als richtsnoer in positiev °udend; en naar vermogen om althane activiteit mee te helpen, veerkracht °nder het eigen volk de het aan zjjn p®er te doen opleven die ken heeft hristen-zijn steeds te dan- God lof! Jehad en die het ook nu laten; mam n'6* in de steek schijnt te toch gewonn hiï in het e,nd zich dachte, met geverl kan v°or de ge- vrediging de zeker Sevoel yan be- problemen" p.lossing van zo velerlei heid vaak 10 het licht der eeuwig- - - L. J. M. HAZELZET. VANDAAG neemt de redactie van „De Maasbodepers af scheid van haar hoofdredac teur, de heer Leo Hazelzet. Langer dan een halve eeuw heeft hij zijn vele gaven dienstbaar gemaakt aan deze pers op tal van belang rijke posten. Tweemaal heeft hij ad interim de hoofdredactie be heerd, voordat deze functie hem op 1 September 1948 werd toever trouwd. Liever dan ons te verliezen in een chronologische beschrijving van zijn indrukwekkende staat van dienst hetgeen een extra nummer zou vergen! willen wij hier in het kort trachten aan te duiden wat de redactie door het heengaan van Leo Hazelzet zal moeten missen. Hoewel zijn beroep hem steeds in het publieke leven plaatste, heeft hij zijn .levenlang een plaats voor het voetlicht gemeden. Hij is een toeschouwer, een waarnemer geweest, doch een scherp waarne mer, wiens critische zin onmiddel lijk de kern van een probleem deed vatten. Hem was de flonke ring van de briljante formulering niet het hoogste. Zijn verwoede ijver voor een zuiver taalgebruik diende op de eerste plaats de hel derheid en de afgewogenheid van zijn oordeel. LEO HAZELZET is de personi ficatie van de evenwichtig heid. Wie echter mocht den ken, dat deze evenwichtigheid niet bevochten behoefde te worden op een sensibel gemoed, kon plotse ling verrast, worden door een iro nie, waaraan een krachtig senti ment niet vreemd was en waaraan de milde vorm de trefzekerheid niet ontnam. Voorop staat intus sen, dat het „suaviter in modo", waarop hij in zijn afscheidsartikel zinspeelt, voor hem een levenshou ding was, welke hij met zorg culti veerde. De zes jaren van zijn hoofdre dacteurschap waren de bekroning van zijn journalistieke loopbaan, maar zij zijn bijzonder zwaai ge weest door de slagen, welke de Maasbodepers tijdens de oorlog zijn toegebracht. Met zijn onverstoor bare Rotterdamse nuchterheid heeft hij deze moeilijkheden het hoofd geboden. In al die jaren was hij tevens voor zijn collega's de „primus inter pares", die persoon lijk liever het accent op het laatste woord legde, zonder dat dit aan het eerste afbreuk deed. Door deze houding slaagde hij er gemakke lijk in het leeftijdsverschil te over bruggen, dat tussen hem en de jon gere garde der redactie bestond, en wekte hij als vanzelf eerbied voor de eruditie, de arbeid en het idea lisme der oudere generatie. In een tijd, waarin een voorname en hof felijke levenskunst al even onbe grepen dreigt te raken als vurig idealisme, voor geestelijke zaken, heeft Leo Hazelzet ons door zijn voorbeeld steeds aan deze grote waarden herinnerd. DE TIJDEN zijn veranderd en een dagblad, als spiegel van het dagelijks gebeuren, ver andert mee. Met de herinnering aan Leo Hazelzet zal de nieuw op tredende hoofdredactie van De Maasbodepers echter de waarden in ere houden die hem dierbaar zijn verantwoordelijkheidsbesef, be zorgdheid voor een voornaam peil van het journalistieke métier ge voeligheid voor de menselijke fac tor in deze steeds straffer georga niseerde samenleving. Bovenal hopen wij de geest van dienstbaar heid aan de christelijke Boodschap de grondslag van de katholieke pers en haar enige reden van be staan welke de oude generatie hééft gekenmerkt, trouw te blij ven. Het uitzicht op de wereld is er niet opgewekter op geworden. En wij zijn haast geneigd excuus te vragen voor de stortvloed van on heilspellende informatie, die wij gedwongen zijn onze lezers dage lijks ter kennis te brengen. Maar zo het juist is, dat wij de grimmige werkelijkheid onder de ogen moe ten zien, des te belanrijker is het voortdurend een perspectief te gunnen op een Werkelijkheid die ergens de goedheid en de vreugde van de mensen uit de chaos redt DE HOOFDREDACTIE. Een en dertig doden en acht zwaar gewonden heeft Zaterdag een ongeluk in Spanje geëist, waarbij een bus op de weg van Villa Caslin naar Vigo (N.VV.-Spanje) in brand vloog. De chauffeur zou de macht over het stuur verloren hebben waarna het voertuig met grote snelheid tegen een stenen paal botste en de benzinetank ont plofte. De meeste inzittenden van de bus waren boeren, die naar de markt te Puente Aras gingen. Ongeveer tien inzittenden van de bus zijn aan de dood ontsnapt, o.w. de chauffeur. Hij wordt door de politie I vastgehouden voor een verhoor. De H. Vader heeft Zaterdag de eerste bestralingsbehandeling gehad wegens rheumatische pijnen in de rechterschouder, waarvan Hij sedert enige dagen last heeft. Ten Vaticane is echter meegedeeld, dat de gezond heidstoestand van de Paus geen reden tot ongerustheid geeft en Zijn alge mene toestand nog steeds vooruitgaan de is. Gistermiddag is de H. Vader voor het venster van zijn werkvertrek in het Vaticaanse Paleis verschenen en heeft de duizenden pelgrims, die op dat ogenblik op het plein voor de St Pieter verzameld waren, gezegend. Tengevolge van het ijs is scheepvaart verkeer over de Waddenzee naar Ame land en Schiermonnikoog onmogelijk ge worden. Vanaf de vliegbasis Leeuwarden is daarom een luchtbrugingesteld, welke door een „Auster" en twee „Domi- ni's" wordt onderhouden. Onze fotograaf maakte deze opname van de toestellen in het midden de „Auster" boven de bevroren Waddenzee (.„Luchtfoto ANP") Mej. Th. Sluis wacht nu maar tot haar verloofde over vijf weken in Rotterdam 1 is teruggekeerd. Gezamenlijk zullen 'ij dan verwoede pogingen in het werk stel len alsnog het voor hen zo kostbare lol te vindenZjj hebben nog tot 8 Aug. j de tijd. Daarna kunnen zij i-een recht meer doen gelden op het woonhuis. Bondsdag keurt Parijse verdragen goed Zondagmiddag werd Scheveningcn Radio opgeroepen door de IJmuidense viskot- ter .Wiron 4", die mededeelde, dat er een zwaar gewonde aan boord was, die ten spoedigste geopereerd diende te worden. Men verzocht daarom een helicopter te zenden. Aangezien de „Wiron 4" echter op bijna 200 zeemijlen van Valkenburg ver wijderd was en de actieradius van de Nederlandse helicopters niet groot genoeg is voor een dergelijke vlucht heen en terug, moest een Catalina vliegboot uitkomst brengen. Onder commando van luitenant ter zee le klasse Tli. Hocbink startte deze om 15.21 naar de „Wiron 4". Met het schip werd een gesprek ge voerd, waarin de bijzonderheden ovei een landing werden uiteengezet. De schipper deelde mee. dat het goed weer was en de deining zeer zwak. Een landing op open zee, die altijd de nodige risico's met zich brengt, was echter dank zij de weersom standigheden te proberen. Inderdaad wist commandant Hoebink zijn Catalina prach tig „neer te zetten", Het was de eerste Noordzeelanding van een Catalina in de d*at'voor'hrt NehU ,<le industrie ber van het vorig eind Septem- arbeidersbezetting bedroe?""6"' v?" d,e *r Provincie van 4 procent 7n p" f n 10 procent in NnJd a zll u'f h beid1'1!11' Uit RCRevens va" het CJt 's Mn ïnd, pr°vi"ries bedroeg het tekort Van tn aS s circa 28 200 (waar zoo? ditSti«rdam e" Rot,cr«lam tezamen tekof, a 5 "recent van het Ook 7°or het schele land «•,0r>a la Jersc^nlende 'r"J' "lgIe centra Jke versM)1Trt0^n v'"" -e' onbelang- achlllen. Over het geheel genomed geven de Industriegebieden m het Westen een hoger tekort te zien dan die in het Oosten en Zuiden van ons land Voorts heeft de industrie in Westelijk Noord- Brabant een hoger tekort dan die In Oostelijk Noord-Brabant. In Twente bedroeg het absoluut tekort 3200 man (5 procent). In de Zaanstreek 1500 man (10 procent), duinstreek Noord- Holland 2300 man flfl procent), Amster dam 6600 man (11 procent) Rotterdam 5400 man (11 procent). Industriegebied langs Noord, Merwede en 'ssel 4100 (12 procent), Baronie van Breda en land van Bergen op Zoom 3100 man (14 procent). Westelijk industriegebied ;n Noord-Bra bant 2800 man (9 procent) Meijerei van s-Hertoeenboseh 1300 man (7 r.rocent) -Oostelijk Noord-Rraban' 301a mar. (6 pro cent) en de mijnstreek 2800 man (5 pet). geschiedenis der Nederlandse Opsporings- en Reddingsdienst. De schipper van de IJmuidense kotter had een sloep gestreken en deze zette koers naar de vliegboot. Lui tenant ter zee arts F. Feenstra ging aan boord en liet zich naar de zieke brengen Na deze te hebben onderzocht, liet hij de patiënt per sloep overbrengen naar de Catalina De medicus kreeg van de schip per uit erkentelijkheid een mandje vis voor de bemanning van de vliegboot. Om 18.20 uur startte de Catalina van zee nSar Valkenburg, waar de vliegboot om 20.07 aankwam. Een gereed staande am bulance vervoerde de patiënt naai het academisch ziekenhuis te Leiden. Hiei was men van zijn komst op de hoogte. De red ding, die uitstekend is geslaagd is mede te danken aan Scheveningen Radio waar men voor snelle berichtgeving zorg droeg. De schipper van de IJmuidense kotter kon namelijk via de radio contact opne men met de commandant van de Catalina. De families Churchill en Attlee blijken toch niet altijd onverzoenlijk tegenover elkaar te staan, al zou dat in menige zit ting van het Engelse Parlement roei zo lijken: toen Zaterdag de zoon van Cle ment AttleeMartin Richard, in het hu welijk trad met mej. Anne Barbara Henderson, bevond zich onder de ere gasten ook mevrouw Churchill, die wij hier mét het bruidspaar en Clement At tlee op de gevoelige plaat vereend zien. (Telefonisch van onze correspondent) BONN, Zondagavond. Dr Adenauer heeft op de akker van de Bondsdag de oogst van de Parijse verdragen binnengehaald. Hij moet thans nog slechts de aren lezen in «le Raad der Negen Landen, cn heeft dan zijn handen vrij voor de laatste ratificatie-handelingen. Het is gemakkelijk gegaan. De Bondskanselier heeft niet eens de moeite behoeven te nemen zelf een uitvoe rige verdediging te geven. Hij bepaalde zich er toe enkele korte replieken af te vuren naar zijn critici van links en rechts en liet het herkauwen van de Hier is in enkele punten samengevat het resultaat dat uit de stembus kwam' 1. Twee-derde meerderheid voor het verdrag dat de bezetting in West- Duitsland de regeling van de nieuwe status van de buitenlandse troepen en voor de toetreding tot NATO en Westeuropese Unie. 2. Een-en-zestig stemmen meerderheid voor het Saar-accoord, dat werd voorzien van een puitse interpretatie. 3. Algemene aanvaarding van een besluit, waarin de instelling van een permanente internationale commissie wordt verlangd, die de kansen op Duitse eenheid moet peilen 4. Algemene stemmen voor een motie, waarin verlangd wordt dat de liquidatie van Duits vermogen in het buitenland zal worden stopgezet. 5. Afwijzing met 301 tegen 136 stemmen van een socialistisch voorstel om de ratificatie eerst van kracht te doen worden na nieuwe mislukte onder handelingen met de Russen. voorkomen en de partij van Adenauer voelde zich met het oog op de stem ming in het land gedrongen te ver klaren, dat zij het wel met de inhoud onder m een oorverdovend tumult. Adenauer zag die voor hem gunstige resultaten echter overschaduwd door waartoe de socialisten hun toevlucht namen nadat al hun argumenten ver geefs waren opgedreund. Het was een onweer dat weinig goeds voorspelde. De aanleiding was het Saar-accoord, dat te oordelen naar de houding van de Bondsdag een weinig florissante toekomst heeft. De oppositie van links en rechts heeft geen draad heel gelaten van het Euro pese pak, waarin de overeenkomst gehuld was. De sprekers der regerings ploeg hebben niet kunnen verhelen, dat de interpretaties van het accoord nog vóór de ratificatie in Parijs en Bonn hemelsbreed uiteengaan. Om dit te bevestigen werd het debat nog ge kruid door officiële uitlatingen in Parijs. Zowel wat doel als inhoud be treft is men het over het verdrag aan beide zijden van de Rijn grondig on eens. De Duitsers vinden, dat het statuut de weg moet banen voor de mogelijk- ïeid van een nieuwe Heim-ins-Reich- >eweging in de Saar. De Bondsdag ieeft die opvatting neergelegd in een nterpretatie, die er nadruk op legt, at de Saar tot Duitsland gerekend zal loeten worden, tot over een vredes- •rdrag gesproken wordt. We) was denauer's partij bereid de zaak als ïypotheek van een verloren oorlog" beschouwen, maar het bleek uit alle devoeringen, dat de meerderheid van Bondsdag niet van plan is om uit ie opvatting de laatste conclusie van en definitief vaarwel te trekken. Het •it, dat de voormannen van Adenau- r's partij slechts met kunst en vlieg- ■erk konden voorkomen, dat een so- ialistische bom onder het accoord erd gelegd voorspelt weinig goeds let 237 tegen 189 stemmen werd een icialistische resolutie met knal-ef- ■cten van de hand gewezen: Het heette aarin dat de Saarlanders Duitse 'aatsburgers blijven, dat alle Fransen e Saar dienen te verlaten, dat de uit- ewezen Heim-ins-Reich-politici terug loeten komen en dat de politieke po- tie van de regering-Hofmann aan de lijk moei worden gezet Zulk een de- nonstratie werd slechts met moeite I door de zaal en daar tussen hoorde men kreten als „Dus toch Gestapo" en „De Saar is verkocht". Tevoren had di Dehler, als (eidei der liberalen, de Saar aangegrepen om Adenauer de oorlog te verklaren Üe Bondskanselici had de liberalen een nationalistische instelling verweten Daarmee had hij volgens Dehler slechts nieuw voedsel gegeven aan de buiten landse opvatting, als zou alleen Adenauer een paladijn der democratie in Duitsland zijn en alle anderen een hoop onberekenbare nationalisten" lange reeks van argumenten aan zijn secundantcn over. Vier dagen lang heeft dat voorspel geduurd en in al de breedsprakerige redevoeringen klonk geen enkel nieuw geluid door. Zondavond kwam eindelijk de stemmachinerie in beweging, nadat zij in de'voorafgaande nacht al eens feilloos had proefgedraaid. De voor de bescherming van de Bondsdag bijeengebrachte politie had intussen al overgeschakeld op de bewaking van de Sjah van Perzië en zijn charmante gade, die Bonn de eer van het tweede keizerlijke bezoek binnen enkele maan den bewijzen. Dehler geraakte buiten zich zelf van woede, sprak over de Saarvolksstem- ming als over een zuivere farce en smeet tenslotte het hoge woord er uit: „Deze politiek maak ik in dit land niet verder meer mee!" Het bleef vanavond overigens een geheim, wat deze woorden voor ver dere betekenis zullen hebben. De liberale fractie is in beraad gegaan over de vraag of zij consequenties uit de zaak moet trekken, üe menin gen daarover zijn bij de liberalen verdeeld, dat bleek al uit de stem ming. Vice-kanselier Bluecher. een liberaal, bewees Adenauer trouw te willen blijven en stemde voor het accoord. Hij verklaarde later, dat hij in de houding van zijn partij aanlei ding vindt om bij dr Adenauer zijn ontslag aan te bieden. De drie andere liberale ministers vluchtten in de onthouding. Ditzelfde deed overigens Jakob Kaiser, de een heids-minister, die tot dr Adenauer's partij behoort, en zich verantwoorde lijk voelt voor de Saar. Hij heeft de Duitsgezinde politici daar steeds vrij gevig ondersteund met het geld der Duitse belastingbetalers. Kaiser schijnt er evenwel niet aan te denken conse quenties te trekken. Met Kaiser hief een Saar! ander de vaan van 't verzet, die in 1953 tot afgevaardigde der chris telijke partij werd gekozen. Adenauer zweeg temidden van de onheilspellende verwarring. In de 526ste Staatsloterij, vierde klas se, vijfde lijst, is een prijs van 50.000 gevallen op lot no 9776. Zes Nederlandse militairen zijn Vrijdag tijdens oefeningen in Suriname om het 'even gekomen dooi hei voortijdig ontploffen van een landmijn. Acht militairen werden gewond, van wie vier ernstig. Het tragische onge val gebeurde Vrijdag op "en militair oefenterrein nabij het Indianendorp Mntta, ongeveer 05 km ten Zuiden van Paramaribo Om het leven kwamen de 25-jarige gehuwde eerste-luit. P. Bijlstra uit Doetinchem, de 21-jarige ongehuwde sergeant G. Nijiand uit Deventer, ds «.-l-jarige ongeh. sergeant B. van den Born uit Nijkerk. de 20-jarige ongeil, soldaat G. R. Westra uit Soest, de 20-jarige ongeh. soldaat H. W. "van der Aa uit Gemert en de 25-jarige ongh. soldaat B. Füllian uit Haarlem. Zwaar gewond werden de 28-iarige ongehuwde sergeant R. Drost uit Apel doorn, de 20-jarige korporaal J A. Cou- mans uit Munster-Geleen (L.l. de 20 jarige ongehuwde soldaat R. A v Eer sei uit Amsterdam en de 29-jarigt on gehuwde soldaat \V. G. Gerritsen uit Deventer. Licht gewond werden de 20 jarige ongehuwde soldaat J. Linthorst uit Zuidwolde. de 20-jarige ongehuwde soldaa H Koenheim uit Tiel, de 20- jarige ongehuwde soldaat H P. J van der Horst uit Amsterdam en de 20 jarige ongehuwde soldaat A. de Haan uit Kampen. lian uit Van de zes omgekomen militairen zijn ae eerste luitenant P Bijlstra de ser geants G Niiland en B van den Born en de soldaat G Westra Zaterdag te? aar de besteld op bet Protestantse kerkhof en de soldaten H. van der Aa en B (Cillian op het Katholieke kerkhof te Paramaribo. De stoffelijke overschotten werden naar de kerkhoven overgebracht op een wea pon carrier. Dc gouverneur van Suriname, consuls van verschillende landen er vele andere autoriteiten waren bij beide begrafenis sen aanwezig. In de Surinaamse Staten wordt vandaag in de voormiddag een herdenkingsbijeen komst voor de slachtoffers gehouden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1955 | | pagina 1