INDUSTRIE- en HANDELSBEURS v<> Terugblik in de Middeleeuwen BINGHAM ito. mssen MERCURIUS KREUGER STAND 16 x.. r SCHIEDAMSE MEUBELBEURS MEUBELEN eubelbeurs" LUXAFLEX NYLON VLAGGEN Firma P. SNEEP STAALCONSTRUCTIES gebouwen - landbouwschuren - kassen - serres MISTER U" shirt 14.90 „MOHAIR DAS" 3.95 BEZOEKT op de Stand 44 v.d. VLERK A 29 APRIL—10 MEI 1955 Schiedam als stad. WIJ EXPOSEREN &C0. SCHIEDAM TEL. 69095 (6 lijnen) STAND No. 75 CBEZOEKT STAND No. 5 STALEN RAMEN EN DEUREN - CENTRALE VERWARMING Wij exposeren op de JNHABE STAND nr. 34 EVEREST SCHRIJF-, TEL-, en REKENMACHINES REMINGTON-RAND volgens het TIEN N.K. DOORSCHRIJFBOEKHOUDING OPBERGSYSTEMEN en KASTEN GRUNDIG DICTEERMACHINE DUPLICATORS, STALEN KANTOORMEUBELEN DE HERENMODEZAAK VAN SCHIEDAM EXPOSEERT HET Stands 39 en 40-* Mahonie- en Notenhouten WINKEL- EN MIDDENSTAND ST. NICOLAAS- OF MARSKRAMERSGILDE SCHIEDAM AAN DE PRINS. NIEUWE TIJD CRAMERS GILDE EEN NIEUWE GILDEBRIEF NIEUWE INDUSTRIE. SCHIEDAM BREIDT ZICH UIT WINKELIERS LEVEREN OP REKENING FRANSE TIJD HERSTEL DER ORANJES OPBLOEI VAN HET INDUSTRIëLE LEVEN WINKELIERSVERENIGING OPGERICHT -\ HOOGSTRAAT 155-157 VJ DE ALOUDE VARKENS- MARKT OPNIEUW OPGERICHT NA 20 JAREN EEN ECHTE VARKENSMARKT NIEUWE VRAAGSTUKKEN DE HANZE GESTICHT LEVERANCIERS VAN RIJK EN GEMEENTE LANGE HAVEN 77-79 TELEFOON 68812—66489 met reserve boord met reserve manchetten de ideale das zeer moderne dessins (recht tegenover de consumptietent) van de Wij exposeren daar een speciale selectie van de van de N.V. v. d. Berg's Meubelfabrieken te IJsselmonde. Deze meubelen zijn gemaakt door vaklui die liefde hebben voor hun vak en die de edele kwaliteiten van mahonie- en noten hout ten volle tot hun recht laten komen. Desgewenst brengen wij U gaarne naar de t^onkamers der fabriek als U een grotere keuze wilt hebben, dan wij in onze stands kunnen geven. U BENT HARTELIJK WELKOM BIJ VUWAM7 LANGE HAVEN 95GR0ENELAAN 109 SCHIEDAM Wij brengen de nieuwste modellen in: OMEGA TISSOT PONTIAC ZENTRA I N H A B SCHIEDAM De Schiedamse Middenstand in de loop van de eeuwen In tie geschiedenis van ons vaderland lezen wij, dat vóór 1200, dus voor de stichting van onze stad Schiedam, de toenmalige maatschappij uit drie standen bestond, namelijk: de geestelijke stand, welke een grote invloed uitoefende, en zich grotendeels culmineerde in de kloosters, vooral in die van de Cisterciënsers, alias Trappisten, en van de Praemon- stratensers, alias de Norbertijnen. Deze laatste zouden als pastoors optreden in de nog te stichten stad Schiedam. Vervolgens had men de adel, die de grootgrond bezitters waren, en zich hoofdzakelijk bezig hield met de inrichting van het leger tot bescherming van de feodale staat. De adel nam ook deel aan de ridder- en steekspelen. Als grootgrondbezitters had de adel onder zich de stand van de: Onvrijen, welke onderscheiden werden in lijfeigenen en horigen. Zij konden met de grond waarop zij hun werkzaamheden verrichtten, van de ene grootgrondbezitter aan de andere worden overgedaan. Uit deze laatste stand is de derde stand gegroeid, namelijk die van de poorters. De opkomst van de derde stand werd vooral bevorderd door de in vloed van de Cisterciënsers en de stichting van diverse steden. De Cister ciënsers hadden rondom hun abdijen enige landerijen, woeste gronden, die gecultiveerd moesten worden. Zij bouwden rondom hun abdijen hoeven, waarop zij echter geen lijfeigenen plaatsen, maar vrije pachters, die het landbouwbedrijf zelfstandig uit oefenden, en alleen verplicht waren tot de opbrengst van de tienden. De vrije pachter ging nu produceren om te verkopen, en aldus ontstond de han del, welke zich op de diverse week markten verder ontwikkelde. Verscheidene personen, gelokt door de handel, en in aanraking komen de met de weekmarkten, vestigden zich in de opkomende steden, alwaar zij onder de poorters werden opgeno men. Onder deze nieuwe steden be hoort ook onze stad Schiedam. Een grote bevorderaar van de derde stand, die van de poorters, was graaf Floris V, bijgenaamd „der kerlen Godt". Graaf Floris V heeft zijn kinderja ren doorgebracht op het „Huis te Ri viere" thans ruïne van Mathenes- se onder de goede leiding van zijn tante gravin Aleid, de weduwe van Jan van Avennes, de graaf van Henegou wen. Veel heeft deze landsvrouwe ge daan voor de opkomst en bloei van onze stad Schiedam. Zij wist voor haar stad diverse privilegiën te ver krijgen, o.a. het stichten van 'n week markt, welke de handel zeer bevor derde, en de verheffing van het een voudig „dijkdorpje", als wij de nog jong gestichte stad zo mogen noe men, tot stad in 1275, waardoor de ingezetenen het poorterschap verwier ven, en beschermd werden door de diverse privilegiën. Het middeleeuws poorter- of bur gerrecht droeg een geheel ander ka rakter dan in onze dagen, waarin ie dereen voor de wet dezelfde rechten bezit. De middeleeuwse burger of poor ter kende zijn verplichtingen, wist, dat hij de orde moest handhaven, zijn stad moest verdedigen, dat hij moest helpen aan het blussen van een brand. Uit de burgers groeide een eigen le ger: de schutterij, zoals Schiedam die gekend heeft, en de namen daarvan nog enkel zijn bewaard gebleven in de St Sebastiaansdoelen thans Doelen hofje en St. Jorisdoelen, later loge ment, verkoophuis en museum, thans jeugdhuis. De neringdoenden van onze stad werden beschermd door verschillen de privilegiën. Zij waren verenigd in een gilde, het St. Nicolaas Gilde of Gilde van de Marskramers. De weini ge bijzonderheden, welke van dit Gil de bekend zijn, laten wij hieronder volgen: Over het algemeen genomen had den de gilden een grote invloed - op het Stadsbestuur, maar naarmate in de zestiende eeuw het karakter van dit stadsbestuur aristocratischer werd, nam de invloed van de Gilden ziender ogen af. Ook de Schiedamse gilden hebben deze ups and downs gekend. Het is jammer, dat in het Archief van de middeleeuwse gilden bijna niets is bewaard gebleven. Ook de „Rechtsbronnen" van deze stad ver melden niet veel merkwaardigs daar omtrent. Betreffende de neringdoen den vonden wij het volgende opgete kend: In de jaren 1518 en 1519 werd be paald de pest of „heete sieckte" was opnieuw uitgebroken dat een neringdoende, zo hij van de „heete sieckte" wa* genezen en dat bleek wijl hij zijn kruis naar de parochie- EN kerk had gebracht in geen zes we ken zijn winkel mocht openen, maar tevens ook niet op de week- en vis markt of in de vleeshal mocht komen. Op de vraag, of de winkeliers uit die jaren ook hun klanten in de ge legenheid stelden een rekening bij hen te openen, kunnen wij een bevesti gend antwoord geven. Zo naderen wij het einde van de zestiende eeuw. Onze stad Schiedam koos in 1573 de zijde van de Prins, waardoor èn maatschappelijk èn gees telijk een nieuwe tijd werd ingeluid. Het bestuur, van de stad, gewoonlijk trad geheel zelfstandig op. De Vroed schap, uit 24 leden bestaande, geleek meer op een familieraad, dan op een lichaam. Ook de gilden werden naar de geest van die jaren hervormd, en kregen een nieuwe gildebrief. Ook het St. Nicolaas- of Cramersgilde. Op 11 September 1599 werd door Schout, Burgemeesteren en Schepe nen van deze stad voor het St. Nico laas- of Cramersgilde een nieuwe Gil debrief opgesteld, bestaande uit 24 ar tikelen. In het eerste artikel werd be paald, dat niemand lid van het Gilde mocht worden of hij moest poorter van deze stad zijn. Wanneer 'n vreem deling in het Gilde wenste opgenomen te worden, dan moest hij eerst zijn poortersrecht, zijnde 4 gulden, beta len. Op de week- of jaarmarkt, alias de kermis, mochten geen vreemdelin gen hun waren komen aanbieden. Ook toen gold het devies: Schiedammers koopt in uw eigen stad. Uit de jaren 1608 tot 1628 is ook nog een register van gildebroeders en gil- dezusters bewaard gebleven. Hieruit blijkt, dat winkeliers, tappers, schip pers en een apotheker lid van dit gil de waren. Zo vonden wij namen als: „Die schoene waerdinne", mogelijk een knappe en alleraardigste juffer, „Jan Thissen Brandewijmnan" die toen reeds brandewijn verkocht, „Len- dert Janszoon Menist", die waarschijn lijk Doopsgezind of Mennoniet was, „Dolle Corneliszoon Cuijper", enz. Na 1628 ontmoet men meer officiëler familienamen, als Elias Maerlant, Paulus Verbeek, Willem van der Vecht en anderen. Meerdere bijzonderheden zijn van dit Gilde niet te vermelden. Was gedurende de middeleeuwen en zeventiende eeuw de haringvangst het hoofdmiddel van bestaan, tegen het einde van 1600 ontwikkelde zich een nieuwe industrie, de korenwijnindus- trie, welke daarna hoofdmiddel van bestaan werd, en Schiedam tot her nieuwde bloei bracht. De bevolking van onze stad breidde zich snel uit, daar de nieuwe industrie arbeidskrach ten nodig had. Ook de winkelstand kreeg een ander aanzien: verschillen de inivoners verzochten aan heren Burgemeesteren vergunning voor de verkoop van „gedistilleerde wateren", of voor de artikelen, als tabak, snuif, koffie thee en chocolade welke uit de overzeese gebieden hier in ons land op de markt werden gebracht. Uit de achttiende eeuw zijn ons ge vallen bekend, waaruit blijkt, dat de winkeliers ten behoeve van hun klan ten een rekening openden. Dit was wel eens nodig, daar vele Schie dammers de zee bevoeren, en bij hun thuiskomst de schuld door hun vrou wen gemaakt, aan de desbetreffende winkelier betaalden. Nu gebeurde het wel eens, dat zo'n schuldenaar verzuimde op tijd te betalen, zoals ook thans nog gebeurt. Wat deed in zo'n geval nu de winkelier? Hij kwam met de schuldenaar in de kamer van heren Burgemeesteren van onze stad, en na beide partijen gehoord te hebben, werd de uitspraak gedaan door de Edel Achtbare heren, aan welke de schuldenaar zich had te houden, om erger te voorkomen. Ook in Schiedam ontwaakte in de tweede helft van de achttiende eeuw een sterk verlangen naar een demo cratische bestuursvorm. Het Regen- tenbestuur was men moede. Op 20 Januari 1795 werden de Vroede vade ren verzocht heen te gaan, waaraan zij gewillig gehoor gaven. Een nieu we tijd werd weliswaar voor onze stad ingeluid, doch over het algemeen genomen bracht hij geen voordeel aan de ingezetenen. De branderijen moes ten al dadelijk een dag per week stil liggen, hetwelk achteruitgang van het bedrijf tot gevolg had. Dat de winke liers daarvan de terugslag ondervon den, zal een ieder duidelijk zijn. De opheffing van de gilden in 1805 bracht geen verbetering in de toestand van de winkeliers en in het bedrijfsle ven. Een nieuw belastingstelsel werd door de Raadspensionaris Schimmel- penninck ingevoerd: de wet op het Kadaster, en op het Patent. Elke win kelier moest tot voortzetting van zijn zaken van een patent voorzien zijn. Ook na de val van Napoleon bleven de patenten nog lang van kracht. In November 1813 was er een stre ven gaande naar een herstel van de Oranje's, en op 2 December d.a.v. werd de zoon van Stadhouder Willem V als souverein vorst van Nederland te Amsterdam gehuldigd. Ook onze stad Schiedam schudde het Franse be stuur af, en een voorlopig bestuur werd benoemd De maatschappelijke toe stand alhier was droevig: diverse bran derijen stonden stil wegens gebrek aan granen, welke niet konden worden aan gevoerd, daar er geen schepen in de vaart waren Daarbij kwam nog, dat de winter van 1813-1814 lang en streng was, waardoor de binnenscheepvaart geheel stil lag. Vele arbeiders liepen werkloos rond. Men begrijpt, dat een beroep op liefdadig Schiedam werd ge daan. Ook de winkeliers zullen het in die jaren niet breed gehad hebben. Gelukkig heeft deze slechte tijd niet lang geduurd. Reeds na vijf jaren wa ren verschillende branderijen in bedrijf gesteld. Nieuwgëbouwde schepen voerden de granen aan, nodig voor de fabrikatie van sterke drank. De win kelstand leefde weder op, gebonden echter door het patent. De week- en jaarmarkt bleven nog voorlopig ge handhaafd, hoewel er tussen de jaren 1840 en 1850 al enige achteruitgang te bespeuren was. De winkeliers en de handeldrijvende middenstand hadden echter nog geen organisatie, waarin zij elkanders be langen konden bespreken. Wel ziet men omstreeks 1880 enkele arbeiders zich organiseren, totdat in 1892 het katholiek bewustzijn tot organisatie wakker wordt geschud. De midden stand zou nu weldra volgen. In April 1900 stelde men pogingen in het werk om tot de vereniging van de Schiedamse winkeliers te geraken Door middel van een advertentie wer den alle winkeliers van onze stad tot een vergadering uitgenodigd. Deze ver gadering had plaats op 29 Mei 1900, en stond onder leiding van de heer F. J. Smit. Behandeld werd een ontwerp statuten bestaande uit diverse arti kelen en bepalingen, van welke wel de interessantste is de bepaling betref fende het aanleggen van een zogenaam de „zwarte lijst", dat is een lijst van slechte betalers. Velen onder ons zul len zich nog de man „met de rode pet" kunnen herinneren. Ongeveer 60 leden gaven zich op voor de tot stand ge komen winkeliersvereniging. Voegen wij nog hieraan toe, dat deze vereni ging neutraal was (zie N. Sch. Crt. van 31-5-1900) In deze Winkeliersvereniging vorm de zich een zogenaamde „marktcom- missie", welke zich er op moest toe leggen oude markten ten leven op te wekken. Aldus nam deze commissie 't initiatief om de aloude Varkensmarkt te doen herleven. Wij vonden daarom trent het volgend bericht: „Zooals men weet ontbreekt aan on ze „Varkensmarkt" steeds het meest onmisbare bestanddeel; de varkens, die er hoogstens in beeld door het be kende product uit den St Nicolaastijd vertegenwoordigd zijn. Dank zij de bemoeiingen van de zich op initiatief der Winkeliersveree- niging gevormde marktcommissie, zal de Varkensmarkt, als gewoonlijk te houden op den tweeden Vrijdag in No- cember, weder herleven. Verschillen de boeren uit deze gemeente en uit den omtrek hebben besloten,wederom op dien dag alhier varkens ter markt te brengen of hun inkopen alhier te doen. Het is zeker reeds meer dan 20 jaar geleden, dat er hier varkens ter markt gebracht zijn; wij juichen dan ook de pogingen tot herleving van de markt aangewend, ten zeerste toe". (N. Sch. Crt van 29-10-1901) De pogingen mislukten niet, want op 8 November 1901 had na ruim 20 ja ren opnieuw een echte Varkensmarkt plaats. Wij vonden daarvan het vol gend bericht: „Door het blazen op bodemlooze kruiken werd gisterenavond (7 Nov) de Schiedamsche Varkensmarkt door de straatjeugd „ingeluid". Dat traditioneel gebruik heeft dit maal weer eens een heusche varkens markt aangekondigd, want na jaren lange afwezigheid waren er heden weer knorrende viervoeters aan de markt. Er waren er, naar wij vernemen 22, verdeeld over een zestal varkenshok ken in de Lange Kerkstraat zoo ge plaatst, dat ze van alle kanten konden bekeken worden. Dat daarvan druk ge bruik werd gemaakt, bewees wel de drom van menschen die aldoor de hok ken omringde, zoodat ze van uit de verte niet te zien waren. Hoewel de tijd, dat ieder gezeten burger een varken in de kuip had, reeds lang voorbij is, was er toch veel kooplust en werden er over 't geheel goede prijzen besteed. De varkens wer den allen verkocht tot prijzen variee- rende van 23 tot 26 cent per halve kilo. Het lichtste woog 90, het zwaarste var ken 152 kilo. De waag had hare deuren wijd open gezet om de verhandelde beestjes te wegen. Op de Groote Markt werd, als ge woonlijk, een geheel andere handel ge dreven. Daar werden ondanks alle pro- Boeren (men denke hierbij aan de Boe renoorlog in Transvaal) Engelsche pe permunt, koek, nougat, en andere snoe perijen aan de „spes patriae" ver kocht. De traditioneele „molentjes" in verschillende vorm vonden ook weer goeden aftrek. Zoo hadden wij dan weder heden, dank zij de uitnoodiging door „Schie dam Vooruit" tot slagers en varkens houders gericht, een echte varkens markt, de voorbode, naar we hopen, van een bloeiende weekmarkt, die naar 's Raads besluit weldra zal worden in 't leven geroepen (N. Sch. Crt. van 9 Nov. 1901). De twintigste eeuw is voor de Mid denstand en Winkeliers een eeuw van diverse vraagstukken, waarvan wij al lereerst noemen het coöperatie-vraag stuk, hetwelk voor de opkomende ar beidersbeweging 'n zeer geliefd onder werp van propaganda was. Deze mo derne in- en verkoopbeweging heeft heel wat pennen in beweging gebracht, en heden nog neemt de coöperatie in het zakenleven een voorname plaats in. Een ander vraagstuk was de ver vroegde winkelsluiting, thans wettelijk geregeld. Eerst in 1905 werd een proef genomen met een vervroegde winkel sluiting, waardoor het winkelpersoneel meer vrijheid van beweging kreeg. Eni ge Schiedamse winkeliers namen het initiatief om gedurende de zomermaan den des avonds om 9 uur de deuren te sluiten, uitgenomen de Zaterdag avond. Al bezat onze stad een Winkeliers vereniging, een vereniging in Katho liek verband, zoals de arbeiders die hadden, werd langzamerhand een be hoefte. De Katholieke Middenstand werd ter vergadering opgeroepen, en wel op 13 Februari 1908, welke verga dering geleid werd door de heer Joh. Brounts, doch niet het gewenste resul taat had. Een tweede vergadering had plaats op Vrijdag 21 Februari 1908 in een van de zalen van het Bondsge- bouw, thans Arcade genoemd. Deze vergadering stond onder leiding van wijlen de heer Th. J. H. Mouwens. Het woord werd gevoerd door de heer J. A. Verbeek, gecommitteerde van de R. Kath. Middenstands vereniging in het Bisdom Haarlem. De nieuwe organi satie werd „Hanze" genoemd en zij begon haar leven met 30 leden. Tenslotte nog een enkel woord over de étalagereclame, een geheel apart bedrijf weliswaar, maar een middel voor de handeldrijvende middenstand, dat dikwijls grote winsten oplevert. De winkelier, die zijn winkelramen zo weet te monteren, dat het publiek als het ware naar zo'n winkelraam wordt getrokken, kan er verzekerd van zijn, dat de kijkers kopers worden. L. A. ABMA. BAKKERSTRAAT 11-13 - TEL. 67942-67054 SCHIEDAM de nieuwste modellen TOETSEN SYSTEEM met bijzondere weergave. De prijs iz verbluffend. diverse modellen. Bovendien verschillende nieuwe snufjes op het gebied van KANTOOR-INSTALLATIES KANTOORMACHINEHANDEL dat 2x langer meegaat INHABÉ Rotterdamsedijk 268

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1955 | | pagina 6