En
nu blik op de toekomst
viering
van
tweede
Geestdriftige
bevrijdi ngs I us tru m
Wind tot stormkracht kon vreugde niet temperen
Hart van dankbaar Nederland
klopte in Wageningen
Grandioos verloop der
plechtigheden
Perons weg naar de dictatuur
Christendom wordt gekraakt
r
Neerslag van 5 Mei
moedig
vooruit in
goed samenwerken
jak
Prinses Wilhelmina onthulde stand
beeld van „Tante Riek"
Diefstal uit postauto
niet bewezen geacht
Treffende woorden der Koningin
respect van generaal f oulkes
KONINGIN ELIZABETH ZOND
GELUKWENS
Vrijdag 6 Mei 1955
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
v.
Tragedie bij een
bevrijdingsspel
Wind uit de zeilen der oppositie
Vlaggen omhoog
Generaal Foulkes eert
Nederlandse energie
Koninklij 'i k ivoord over
helden en eenheid
Parade schitterend
militair schouwspel
WEERBERICHT
TEURLINGS
Moderne REGENMANTELS
feestelijke
Toeschouwster door schot
dodelijk getroffen
Beide verdachten kregen
1 jaar tv-^ens heling
„°euwferverwachtlng van het K.N.M.I., geldig
an heden- tot morgenavond, luidt:
kl^M?nrtanïa'i',^--?waar t>ewoIi<t, later weer op-
nel. lijdelijk regen met kans op onweer.
Morgen overdag koeler. Aanvankelijk matige
wind uit Zuidelijke richtingen, later krachtige
wind uit Westelijke richtingen.
Zaterdag 7 Mei: Zon op 5.03 uur, onder 20.15
uur; Maan op 21.22 uur, onder 4.51 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
JDING voerde volk tot jubel
Op de Bevrijdingsdag werd te Wageningen de Nationale Herdenking
van de Bevrijding gehouden. H. M. de Koningin richtte een
dankwoord tot generaal Foulkes en vervolgens een rede tot hei
Nederlandse volk. Op het podium zaten Generaal Foulkes (rechts)
en de leden van het Koninklijk Gezin.
En tóch werd Nederland weer één vlaggcnzcc.
En opnieuw liep Nederland uit bij Honderdduizenden. Wéér was
er nu en dan een stralende zon, daverde het feest in de wijkstraten
der steden, op de dorpspleinen. Trokken kilometerslange ontorhten
langs de dikke rijen toeschouwers, spatte 's aimnJc u t
s avonds het vuurwerk
in alle schitterende kleuren u.tecn en rumoerde het feest in straten
gebouwen en huizen, soms tot diep in de nacht straten,
iSthSK f jaar niet verworden tot een wat
gaan afvragen of hij zichzelf aTnieT" ft?'TT m°eSt
gisteren een klinkend antwoL d Nederlaad heeft
viering van de Bevrijdingsdag °P dC VKIag! hceft de
Mei-da^ aanwakkerende wind, die het verblijf op deze
maakt?" I r?1 °P straa*' n'c* »n alle opzichten even aangenaam
CC. nie* kunnen verhinderen, dat men allerwegen
xan c.eze ™assale viering van het grootste feit van onze
uwe gesc iiedcnis: de bevrijding van ons land uit de slavernij
an een lukkende bezetting, de herdenking van de herwinning
tan ons eigen volksbestaan, de komst van Oranje weer temidden
van het volk.
Rationale hoogtepunten van de Bevrijdingsdag waren de herden-
nig yan de capitulatie in Wageningen en de herdenkingsplechtig-
Hm d- T'euwe Berk te Amsterdam, bij welke gebeurtenissen
j ,Lde Koningin en Z.K.H. Prins Bernhard tegenwoordig waren.
Vageningen waren eveneens aanwezig generaal Foulkes, de
oenrnalige commandant van het Eerste Canadese Legerkorps, die
e Duitsers in Nederland de capitulatie-voorwaarden dicteerde en
de vier Prinsessen.
Buiten deze nationale gebeurtenissen, die onder grote belang
stelling plaats hadden, was er verder in heel het land geen stad of
dorp of zelfs gehucht, dat niet een eigen viering op touw had gezet.
In de grote steden werden deze evenementen bijgewoond door
tienduizenden, in de kleinere plaatsen soms door enkele honderden,
maar alle hadden ze gemeen de spontaneïteit, de vreugde, die ons
gehele volk in de bevrijdingsdagen, nu tien jaar geleden, zo zeer
kenmerkten.
Nederland vierde feest gisteren. Feest van de jeugd, getooid niet
mutsen, sjerpen, vlaggetjes en alle andere attributen, die 'n volks-
feest voor het kind tot zulk een gebeurtenis maken. Maar óók feest
voor de ouderen, voor hen, die het zware tijdperk van oorlog en
bezetting aan den lijve hebben gevoeld, een feest dat heel het volk
weer vereende om de Koninklijke Familie, een feest van dankbaar
heid om de verkregen bevrijding destijds, om de wonderbaarlijke
vooruitgang en herleving sinds die tijd, terwijl het misschien ook
een dag van bezinning werd.
In deze geest heeft Nederland dankbaar het tweede bcvrijdings-
lustrum gevierd en de woorden van de Koningin, gisteren in
Wageningen gesproken zullen zeker weerklank vinden bij allen,
die zich deel weten van dit ons volk: „Kijkt niet alleen naar Uw
verloren illusies. Het is nog geen zelfoverschatting, als men op een
dag als deze met dankbaarheid terugziet op wat er in deze tien
jaren in ons land is bewaard, ontstaan en verworven. Onze
geallieerde vrienden zullen, voor zover zij het vóór tien jaar gezien
hebben, Nederland op vele plaatsen onherkenbaar veranderd
vinden. Richt Uw blik op wat ge van de toekomst verwacht en
op die dingen, die in geleidelijke groei tot leven kunnen worden
gewekt".
- v.\
Arlvcrtpnlie
Westcraingei 5 b/d w KrUiskade. R'dam
Zijde Nylon - Poplin
PARAPi mJüLe-ed en Gabardine
L1 U1ES JERSEY PAKJES
karta zelfs in Dja-
°m uiting te geven|deden georganiseerd,
fle bevriidin,, ®an,de blijdschap over
plaatselij ke oorlogsin on urnen ten.
-tn ons land werd in vele katholieke
bij
Woensdagavond is in zaal Schcltcma te
Langezwaag bij" Heerenveen een bevrij
dingsspel opgevoerd, waarbij helaas een
dodelijk ongeval is gebeurd-
In een der bedrijven zou een „doodvon
nis" worden voltrokken, waarvoor met '11
jachtgeweer een schot buiten de zaal zou
worden gelost. Tijdens de verandering van
décors controleerde een der medespelers
de ongeveer 40-jarige jager S. F. dit ge-
M eer' omdat het niet goed bleek te func-
tionneren- Plotseling ging het met een
Jachtpatroon geladen geweer af. De hagel
oorboorde het voordoek en trof een dame
ie op de voorste rij in de zaal was geze-
'en, de ongeveer 50-jarige mevrouw 'W. E.
de Vries-de Jong, in de linkerborst. Zij
werd naar het ziekenhuis in Heerenveen
overgebracht, maar bleek bjj aankomst
aldaar reeds te zijn overleden.
In de zaal, die nog in duister was gehuld
ontstond een paniek. Toen de lichten wa
ren ontstoken, bleek ook de bejaarde E.
Huisman door hagelkorrels in de arm te
zijn getroffen. Hij moest zich onder ge
neeskundige behandeling stellen. De poli
tie hceft het jachtgeweer in beslag geno
men. Alle feestelijkheden in het dorp zijn
afgelast.
Een wc] zeer tragische bijzonderheid is
dat mevrouw l)e Vries Zondag haar 25
jarig huwelijksfeest hoopte te vieren
kerken de dag begonnen met een plech
tige H. Mis cn er waren hier en daar ook
interkerkelijke bevrijdingsdiensten zoals
in de St Jansbasiliek in Laren.
Nijmegen was het centrale punt, van-
waai^ het bevrijdingsvuur naar andere
steden gebracht werd. Estafettelopers uit
Amsterdam gingen de hele weg met
brandende fakkels naar de hoofdstad en
vele plaatsen uit Nijmegen's omgeving
vrijh^dsfakk'ei'fe'ontvairgen,^'jme^en 06
Wees liever een goede bakker...
plechtigheid de Hoge Commissaris ™0r
het Vluchtelingen wezen van de Verenig
de Naties, dr G. van Heuven Goedhart
Een goede raad van deze spreker was-
„Doe in Uw eigen kring wat Uw hand
vindt om te doen. Wees liever een goede
bakker, een goede winkelier, een goede
slager of een goede onderwijzer, dan een
slechte wereldhervormer. Maar steun an
deren met Uw gedachten en met Uw be
langstelling".
En waarom zou Lelystad in de Noord-
Oostpolder geen bevrijding vieren? Zelf
•is deze plaats nooit bevrijd, want ze was
er tien jaren geleden nog niet. Maar de
huidige inwoners waren er toen wei ai
woonden ze overal elders in het land' en
daarom was er ook daar feest De kin
deren formeerden zelf een optocht -
slechts twee van hen konden zich iets
yan de oorlog en bezetting herinneren,
twee Amsterdammertjes en voor de
kan' maken Hel *at ^deX blij
hele programma: eM%'LU'TerVatn he'
trekken van de kok van t0,UW"
een reus van een kerel to kampkeuken,
radive kindcror, A teSen al de voor
radige kinderen. Goliath dolf het
dolf het onder-
•>1
„Het geloof, de geestkracht, de taaie vol
harding en het beleid van „Tante Riek",
met zoveel verbeeldingskracht gevoerd,
zullen in onvergetelijke herinnering bij
ons blijven voortleven. Als vanzelf gaan
onze gedachten en dank daarbij over op
alle moeders en vrouwen die zich met haar
gezinnen hebben vereenzelvigd met het
geboden verzet, dat op zo verschillende
wijzen en op zo verschillend gebied werd
gepleegd".
Dit waren woorden, die H. K. H. Prinses
Wilhelmina sprak bij de onthulling van
het standbeeld, die Woensdag plaats had,
en welk monument is opgericht ter na
gedachtenis van mevr. H. Kuipers—Riet
berg, in illegale kringen bekend als „Tante
Riek". De regering was hierbij vertegen
woordigd door minister Mansholt. Nadat
prinses Wilhelmina de heer P. H. Kuipers,
weduwnaar van mevr. KuipersRietberg,
aan zich had laten voorstellen, spraken
verder de heer J. Verwens, voorzitter van
het comité tot oprichting van een monu
ment, ds Slomp (in de illegaliteit „Frits
de Zwerver") en mevr. E. van Keeken
Coerts namens de vereniging „Vrouwen
van Ravensbrück".
Burgemeester Vlam
aanvaardde tenslotte het stand™
vaardigd door de beeldhouwer Bolhuis
dat een grote vrouwenfiguur
een opgejaagd hert streelt.
van Winterswijk
voorstelt, die
De Amsterdamse rechtbank beeft H.
E. S. de 30-jarige koopman, die verdacht
werd van de roof uit de post-auto op
28 October jl-, Waarbij 63.000 ver
dween van deze diefstal vrijgesproken,
doch hem juist ais zijn vriend, de 33-jari-
ge bankwerker F. ,1. jj wegens heling
een jaar met aftrek van het voorarrest
opgelegd.
Met die beslissing heeft de rechtbank
dus laten blijken, dat z'ij de bewijscon-
structie van de officier van justitie, die
tegen H. wegens diefstal zelf 4 jaar eiste,
niet hecht genoeg heeft geacht. Anders
zins heeft de rechtbank ook de raadsman,
mr W. K. S. van Haastert niet geheel ge
volgd. Deze had in zijn pleidooi aange
voerd, dat er tegen zijn cliënt geen enkel
bewijs was te vinden ten aanzien van de
roof zelf, maar evenmin wegens heling.
Hij had vrijspraak gevraagd met onmid
dellijke invrijheidstelling
Gezien het vonnis heeft mr Van Haas
tert er de rechtbank dus van kunnen
overtuigen, dat H. met veroordeeld kan
worden voor de roof. Hoewel de officier
geen straf tegen H. geëist had wegens
heling, heeft de tcchtbank hem daarvoor
echter wel veroordeeld.
Zo is« dus deze zaak niet geheel tot
klaarheid gekomen ondanks het feit, dat I
de buit bijna geheel is teruggevonden.
(Van onze speciale verslaggever) grens van Utrecht begroet door minister
Het hart van dankbaar Nederland op Staf, de Commissaris der Koningin, Jhr
de tiende verjaardag van onze bevrijding dr C. G. C. Quarles van Ufford, de bur-
heeft gisteren vooral geklopt in Wage-gemeester van Wageningen, mr M. de
ningen, waar de leden van onze Konink- i Niet en generaal Foulkes. Langs de Sport-
lijke Familie, regering en de hoogste I parkwee stonden de Nederlandse en bui-
i en de
autoriteiten in den lande in een blij her
denken Generaal Charles Foulkes ont
moetten op dezelfde plaats, bij Hotel de
Wereld, waar deze aan de Duitse gene
raal Blaskowitz de voorwaarden voor de
overgave van zijn troepen dicteerde. Het
is een schitterende en soms ontroerende
plechtigheid geworden deze nationale
herdenking, vol kleur door de vlaggen
van de bevriende naties.
Aangrijpend was het ogenblik, toen
tegenover het podium, waarop de Konin
gin, Prins Bernhard, de vier Prinsessen,
generaal Foulkes, onze ministers en an
dere hoogwaardigheidsbekleders waren
gezeten naast het boven alles uitrijzende
beeld van Hans Richters in een bekken
het bevrijdingsvuur werd ontstoken, dat
door motor-ordonnansen uit Nijmegen
was overgebracht, waarna zeer treffend
de koorzang „Hallelujaliuit Handei's
„Messiah" klonk.
Koningin Juliana en Prins Bernhard
waren bij aankomst aan de gemeente-
Donm? TïTT A cn
Aankomst van het Koninklijk Gezin en
generaal Foulkes in Wageningen.
DE EERSTE PHASE van president
Peron's campagne tegen de Kerk
loopt ten einde. Zo juist heeft de
Peronistische partij een wetsontwerp
ingediend, strekkende tot algehele
scheiding van Kerk en Staat. Het lijdt
geen twijfel, of de Argentijnse consti
tutie zal nu spoedig in deze zin gewij
zigd worden. Geheel en al volgens de
Lv.v.
regels van de „democratie" zal een
Constitutionele Vergadering bijeenko
men en de Peronistische volksverte
genwoordigers, die in deze vergade
ring practised de absolute meerderheid
zullen hebben, zullen onverwijld be
sluiten tot wijziging van artikel 2 van
de constitutie van 1949, waarin vervat
is, dat „de Federale Regering steunt de
Rooms Katholieke, Apostolische Kerk".
Het Peronistische régime zal den de
handen vrij hebben om met een schijn
van recht haar strijd tegen de Kerk
voort te zetten.
PERON'S OPTREDEN tegen de Kerk
moet beschouwd worden als een
essentieel onderdeel in zijn stre
den naar de absolute dictatuur. Het
heeft enige tijd geduurd eer Peron de
katholieken durfde aan te pakken. De
leiders van de oppositiepartijen
vooral de radicalen, en voorts de so
cialisten, conservatieven en commu
nisten vielen als eersten ten slacht
offer aan het dictatoriale streven van
de president. Zij werden, reeds jaren
geleden, op grond van de meest twij
felachtige beschuldigingen, in de ge
vangenis geworpen. Eerst sinds betrek
kelijk korte tijd kregen zij in hun
kerkers het gezelschap van priesters
en katholieke leiders.
In deze situatie zit iets heel onge
rijmds, wanneer men bedenkt, dat Pe
ron's candidatuur in 1946 juist door de
katholieken krachtig gesteund werd.
Ook bij de verkiezingen van.1951
brachten de katholieken overwegend
hun stem uit op candi daten van de Pe
ronistische partij. Waar een christelij
ke partij ontbrak, hadden zij slechts
de keus tussen de heftige anti-clerica-
len: radicalen, socialisten en conserva
tieven, óf de Peronisten, óf de commu
nisten. De Peronistische partij scheen
bij deze stand van zaken het minste
kwaad. Peron's optreden tegen de ka
tholieken is daarom in zoverre be
vreemdend, omdat het zich richt tegen
tot dusverre politieke medestan
ders. Het politieke gevaar van dit op
treden is daarmede eveneens gegeven.
ERON IS ZICH WEL BEWUST van
Pdit gevaar. In de eerste plaats
tracht hij dan ook zijn eigen per
soon die steeds een ontegenzeglij-
ke populariteit genoot zoveel moge
lijk buiten deze delicate zaak te hou
den. Hij speelt zijn geliefkoosde rol
van „scheidsrechter boven de partijen",
van „uitvoerder van de wil van het
volk". Bij gelegenheid van de 1 Mei
viering in Buenos Aires was een mee
ting georganiseerd, waarop „het volk"
d.w.z. een paar duizend leden van
Peron's allergetrouwsten: het Algeme
ne Vakverbond riep om scheiding
van Kerk en Staat. De nu door de Pe
ronistische partij ingediende amende
menten op de constitutie waren zo
doende voorbereid.
Dat het in Argentinië binnenkort tot
deze scheiding van Kerk en Staat zou
komen was sinds lang duidelijk Er be
stond nog slechts onzekerheid over de
weg die daartoe gevolgd zou wórden-
Veelvuldig was er sprake van een
volksraadpleging, maar gezien de ge
varen die daaraan verbonden zijn
heeft Peron de veiligste weg gekozen
door de beslissing binnen het parle
ment te laten.
VAN ZUIVER POLITIEK standpunt
uit bezien is het nu van kapitaal
belang hoe zich in de toekomst de
verhouding tussen de katholieken en
de oppositiepartijen: radicalen, socia
listen en conservatieven, zal gaan ont
wikkelen. Door echtscheiding mogelijk
te maken, door het onderwijs te laïcise-
ren en door de talloze andere anti-cle-
ricale maatregelen die in het jongste
verleden zijn genomen, heeft Peron
wel voor een deel de wind uit de zeilen
genomen van de oppositiepartijen,
maar is het niet zo, dat hij tegelijker
tijd de weg geopend heeft voor een
„monster-verbond" tussen katholieken
en oppositie?
Van oprichting van een aparte ka
tholieke partij schijnt geen sprake te
kunnen zijn. De mannen, die on
langs een initiatief in deze richting de
den, zijn prompt naar de gevangenis
verhuisd.
tenlandse troependetachementen opge
steld, die,, zodra het Koninklijke Paar
aankwam, werden geïnspecteerd, nadat
H.M. en Z.K.H. uit hun auto waren over
gestapt in de crème calèche, die a la dau-
mont met zes paarden bespannen was
met twee voorrijders. Onze vorstin droeg
een grijze robe, waarover een grijze man
tel met een pauw-blauw hoedje, versierd
met een aigrette, terwijl de Prins de
generaalsuniform droeg.
De stoet reed vervolgens onder luide
toejuichingen naar Hotel De Wereld, in
welke omgeving de mensen rijen dik
langs de weg stonden en sommigen op
de daken waren geklommen.
Toen de Koningin en de Prins bij het
notel voorreden, klaterde er een applaus
op en binnen werden zij begroet door de
minister-president, dr W. Drees. minister
prof. dr L. Beel en minister mr J. Luns.
Voorts waren hier de ambassadeurs van
de zes landen, waarvan troependetache
menten waren gekomen.
Tien minuten later arriveerden de Prin
sessen Beatrix. Irene, Margriet en Ma
rijke, aan wie een tuiltje bloemen werd
aangeboden door vier meiskes, die in de
week na de bevrijding geboren waren,
zoals een vijfde bij loting zo gelukkig
was geweest de Koningin met een bou
quet anjers te mogen vereren. Een straffe
wind deed de vlaggen, die op obelisken
nabij het hotel waren geplaatst en de
vlaggen van 200 gemeenten, waarmee de
in „Charles Foulkseweg" omgedoopte
Rijksstraatweg versierd was, breeduit
wapperen. Juist toen het vorstelijk ge
zelschap met zijn gevolg naar buiten trad
om zich naar het podium te begeven, viel
er een regenbui, maar op het indrukwek
kende ogenblik, dat onder het spelen van
de verschillende volksliederen door de
Koninklijke Militaire Kapel onder leiding
van kapt. Rocus van Yperen de vlaggen
van België. Canada, Frankrijk, Luxem
burg, Groot-Brittannië, de Ver. Staten
en van Nederland omhoog gingen, brak
even de zon door.
Een diepe stilte viel er, toen generaal
Foulkes achter het spreekgestoelte ver
scheen tot het uitspreken van zijn rede,
waarin hij in het kort de in het geheim
gevoerde onderhandelingen releveerde,
die aan de overgave van de Duitse troe
pen in ons land voorafgingen. Hij herin
nerde aan de ernstige moeilijkheden,
waarin ons land toen door inundatie en
het doorsteken der dijken verkeerde en
aan de hongersnood van ons volk, dat aan
het eind van zijn krachten was en op
de boodschap van Koningin Wilhelmina
dringend hulp nodig had.
Hij had alle waardering voor ons ge
duld en uithoudingsvermogen en getuig
de, dat door het standvastige gedrag van
ons volk en de aan de Canadese troepen
bewezen sympathie een sterke band van
vriendschap tussen het volk van Neder
land en Canada is ontstaan, welke ban
den zijn verstevigd door het vestigen van
Nederlanders in zijn land en door het
bezoek van Canadese soldaten en hun
familie aan Nederlandse gezinnen.
Koningin Juliana hield daarna een lede,
waarin H.M. allereerst dar.k bracht aan
onze bevrijders en deze dag een dag van
vreugde noemde, waarbij de gedachten
van onze vorstin evenwel ook teruggin
gen naar hen, die voor de vrijheid vielen.
„Wij willen", zo zei H.M., „onze dank
baarheid dan ook in het bijzonder rich
ten op hen, die God ons in de nood als
redders gezonden heeft. Wij herdenken
heden de nood en het verzet in ons land
en in Indonesië en de strijd hier en ginds
en waar ook ter wereld door ons cn
door onze bondgenoten gestreden. Hel
den hebben het vaderland behoed voor
ontaarding en verderf.
Er is een bodem van samenwerking in
de oorlog ontstaan, zo ging H.M. voort, en
is nog steeds vruchtbaar voor alie tijden
van nood, maar zou reeds nu zoveel groei
en bloei kunnen voortbrengen, wanneer
men zich meer ervan bewust was, dat een
zo toebereide grond niet tot braak liggen
en tot vergankelijkheid is gedoemd, maar
gereed is voor de wederopbloei der een
heid. Zo zou er weer een nieuwe eenheid
kunnen ontstaan bjj het vormen van ons
inzicht in de problemen, die wij vóór ons
zien en in ons streven die op te lossen"
Ingetogen klonk hierop „Geluckia Va
derland" uit Valerius' Gedencklank van
de Verenigde Zangkoren van Wagenin
gen onder leiding van de heer A Ket-
telarij.
Dan volgde een défilé der troepen van
buitenlandse naties en ons leger, zoals
men ze nimmer bij elkaar in deze fraaie
uitrusting aanschouwd zal hebben. Voor
op ging de Marinierskapel der Kon. Mari
ne met 'n keur van adelborsten en cadet
ten, waarna 200 man van het Belgische
bataljon „Libération" uit West-Duits-
land en 65 man van het Gardekorps uit
Luxemburg. Fiere kerels waren de 200
van de Canadese groepen, die stram mar
cheerden, waarna door hun zwier de
Franse troepen met hun pittige muziek
weer een heel andere stijl brachten. Bij
de Britse troepen vielen vooral de Lan
cashire fuseliers met hun zware baret en
gele pluim. op. Een aparte noot brachten
vier man met wit schootsvel en een bijl
over de schouder naar een oude traditie
van dit regiment. De Amerikaanse troe
pen waren vertegenwoordigd door 250
man van de le Infanterie-divisie en de
Divisie-artillerie, de eerste met blauwe
en de tweede met rode halsdoeken en
kranig marcheerden ook onze eigen Ne
derlandse troepen.
-Na afloop van het défilé onderhield
H.M. de Koningin zich met de parade
commandant en de commandanten van
de onderdelen, die zich kwamen afmel
den. Vervolgens inspecteerden de Konin
gin en de Prins de erewacht van het
Studentenweerbaarheidskorps Wagenin
gen, dat voor de aula van de Landbouw
hogeschool stond opgesteld om dan bin
nen enkele verversingen te gebruiken.
De troepen hebben verder een mars
door de stad gemaakt, waar in de namid
dag met een grote historische optocht de
Bevrijdingsdag verder werd gevierd.
„Met zeer groot genoegen zend ik IJ
mijn hartelijke groeien cn gelukwensen
bij de viering van de tiende verjaardag
van de bevrijding van Nederland Ik bid,
dat de banden die onze twee volken ver
enigen nog voortdurend sterker mogen
worden voor een krachtige bijdrage voor
de vrede van de wereld cn bet welzijn
van liet mensdom".
r.,A1ius.uluidde de boodschap, die Koningin
Elizabeth van Engeland aan onze Vorstin
zond.
De Britse minister-president, Anthony
Eden, zond een gelukwens aan dr W.
Drees, welke deze beantwoordde. Ook de
Engelse minister van buitenlandse zaken,
MacMillan, complimenteerde zijn Neder
landse ambtgenoten, de ministers Beyen
en Luns, die hem hiervoor telegrafisch
dankten.
De Amerikaanse ambassadeur in Ne
derland, H. Freeman Matthews, en dr:e
vooraanstaande Amerikaanse generaals
hebben zich gisteren in een bijzondere
boodschap gericht tot het Nederlandse
volk. waarbij zij hun gelukwensen aan
boden ter gelegenheid van de tiende her
denking van de bevrijding van Nederland
De generaals, die elk een belangrijk aan
deel hebben gehad in de bevrijding zijn
generaal Matthew B. Ridgway, staNchef-
generaal Maxwell Taylor, bevelhebber van
het commando van de Verenigde Staten
en de Verenigde Naties in het Verre Oos
ten en luitenant-generaal James Gavin
waarnemend chef-staf voor plannen en
operaties.
