Na vijf jaar weer Passiespel in Tegelen
Geestelijke vreugde in lijden
Zustercongregatie uitsluitend
van invaliden en zieken
5T4TE (xpress
777
St^te @prpss777
Ondergrondse Katholieke Kerk
in de Sovjet-Unie
Grand Ballet du Marquis de Cuevas
OVERGAVE EN HEILIGE ERNST
RUSSEN „MET EEN OPEN HART
NAAR JOEGO-SLAVIE
Voor mij de nieuwe
Achilles" weinig imponerend
De Doolhof" beleefde ontroerd
het Lijdensverhaal
Sillevis veertig jaar bij
de luchtvaart
Scholen dicht
wegens kou
Merkwaardige verrijking van het katholieke
leven in Nederland
nieuwe mélange
Kroestsjef prijst vredelievende
coëxistentie aan
Relaas van vrijgelaten priester
Definitieve ouderdoms-
verzekering
Niet vóór 1 Januari 1957
Benauwd
kwartiertje
VRIJDAG 20 MEI 1955
PAGINA 3
spel te Tegelen.
Overgave
Christusfiguur
Het zesde klooster
Historische plek
Columbus en Lindbergh
met de
etc Nü zo zacht
Terug naar de mythologie
In Amsterdam
Nieuwe ^ctie van
trampersoneel?
„Modelrijden" overwogen
weer de
De voetwassing. Scène uit liet
eerste deel van de Tegelse
Passiespelen
Christus werd weer gekruisigd. Het gebeurde te Tegelen, op Hemel-
\aartsdag, door een menigte, zowel in haar Hosanna-kreten als in haar
haatuitbarstingen fanatieker dan ooit een Jerusalemse volksmassa geweest
kan zijn. Maar daarom was het dan ook de dramatisering van het Lijdens
verhaal, zoals Tegelen het deze zomer voor de 7e maal binnen 28 jaar te
zien geeft. Met opzet zeggen wij Tegelen en niet „de Tegelse Passie-
het is wel degelijk legelen, het hele dorp Tegelen, dat
V' Vl' .'aa' jkse evenement tot een gebeuren maakt waar de honderd-
ïzen en ontroerd naar kijken. Niemand in Tegelen is een volmaakte
uitenstaander. Vrijwel iedere familie is vertegenwoordigd onder de
u if1 e'! d'e met 'um Jan§e 'Ulren en hun kleurige mantels „het
volk" spelen.
Het is de eensgezindheid, de bereidheid tot persoonlijke offers, maar
vooral ook de wil om te getuigen van hun geloof op de wijze der Middel-
cuvv.e mysteriespelers, waardoor de Tegelenaren in staat zijn tot het
",a®cnela" en plechtige ernst die de vertoningen van het Passiespel
111 ooihof kenmerken. Het is deze gezamenfijke daad van religieuze
overtuiging die bovenal treft en ontroert
w§htd?oge°L^S°?odnnige mTaVkou^ maSSa'S in KrCeP had' Dc deelS rea"
^eer het vertrouwde beeld Hm
ï-nnC der tribunes stampvol met
3o00 premierebezoekers, waaronde P u
o.a. mgr B'aeten en de (demw r Zlcb
ministers Beel. Van ThielVn^i S\0naire)
vonden; het geboomte ronde Donker be-
zonderlijk brede speelvlak het uit"
geen cinemaScope-sehermhet
en opstuwende volk dat vi T roepende
de hele breedte uitwai- urend over
omvatten. Daarachter ril kunnen
van drie gebouwen L 6 aanhuidingen
schraag^ door tw«U temPeIlngang, ge-
zuilen en linVe 66 Slepen van witte
paleizen van Pn t6n recbt-s daarvan de
de geCXtLc datus en Herodus. Tussen
die telkonc poorten en de straatjes,
en uhademen m°erlge ZWermen volk in'
gestaltetge°gevenllMft T,fgelen de Passie
met de overeat 2 heeft het gedaan
het onderwerp |iSe„ d^ heilige ,ernst die
twijfej bestaan en arover kan geen
schouwers zal wat e™and van de toe-
"i® der spelehden beetre£erUjde ge®telt®"
4-2 uur dat het snel i, gedurende de
vernomen hebben n urt' een wanklank
spelenden is zuiver Hd !'"s der mede"
een daad van voiió- spelen is voor hen
hit is niet rip PniaPeuzp,betekenis- Maal
houdend met het Xerdlenste. Rekening
aan het werk Hm dat hier amateurs
wondering liehh moet men grote be"
sommige =et en voor hetgeen door
scènes we -u6Urs en in de meeste massa-
tIIq J gepresteerd,
riao^ Prassascenes, nog grootser en kleu-
vdan vijf jaar geleden, hebben weer
oe oeiangrijk aandeel in het kekspel dat.
eze Tegelense manifestatie ongetwijfeld
°k is. Men kan zich zelfs afvragen of
egisseur Thijssen ditmaal op het stuk.
mP de massaregie niet de uiterste grens
overschreden heeft. Taferelen met onstui
mige volksmenigten zijn op hun plaats
V'aar het gesproken woord dynamische
onderstreping of een in beweging uitge
rukt contrast behoeft. Zo was de jui
chende massa van Palm-Zondag drama
tisch uitstekend en vooral in het deel na
S.6 Pauze, in de grote scènes bij Pilatus en
pherodus vervulde het morrende, eisende,
onweerstaanbare, wrede volk precies de
0 ®tle. hie het spel vroeg. Daar rees, de
ste hooi? naai"_Pnze smaak tot de groot-
spel van de rw S d,oor verrassend goed
te.lligent aanpa™mSJf®UiU' G" door het in-
Pilatus-vertolker. s'tuatie van de
Sanhedrin vergaderTin Wanneer het
gekrakeel alle aandacht o!,tempel en hu"
rusteloos bewegen e ,St' werkt het
wordt dit gebaar „iet te frnicnheffcn -
he tot links en recht* "eotieP? van
opererende Jeruzai struikgewas
dc reel, L,!™" de wil»
listische, deels symbolische bewegingen
werden gedisciplineerd en zonder aarze
ling uitgevoerd en opvallend was de tref
zekerheid waarmee gezamenlijke situaties
zoals terugdeinzen, voortstuwen, vrolijk
heid, paniek werden uitgebeeld.
Naast de massascenes staan de intieme
speeltaferelen. Daarbij doet zich uiteraard
allereerst de vraag voor, hoe de Christus-
vertolker zijn steeds zeer hachelijke taak
vervulde. Welnu, de nog jeugdige acteur
kwam in waardigheid en in zegging dicht
bij de goede prestatie van zijn voorganger
in 1950, die echter o.i. in de plastiek van
zijn gebaren meer uitdrukking gaf. Het
blijft voor een gewoon mens een te hoge
opgave, Jezus sprekend en avondmalend
met ziin apostelen, gehoond en bespot
voor zijn rechters en lijdend op de weg
naar Golgotha uit te beelden met een
realisme dat toch ruimte laat voor de
suggestie van het bovennatuurlijke; maar
gegeven deze menselijke onmogelijkheid,
slaagde de Christus-speler 1955 zeer wei.
Ontroerend was vooral zijn gang naar
OhI vsrië.
Onder de apostelen trof Petrus door
zijn schilderachtige kop, en kon Judas ae
verleiding niet weerstaan om in zijn wa"'
hoopscène ver boven de maat van ae
expressieve soberheid uit te gaan- ®en
euvel, waaraan ook de moeder van Judas
en de Maria-vertolkster bij deze premiere
niet hebben weten te ontkomen. De speel
ster van de Maria-rol stelde daar een
uitermate helder en tot in de verste Hoe
ken verstaanbaar stemgeluid tegenover.
Het heeft weinig zin in een vertoning
die zo duidelijk de vertoning is van een
gemeenschsp, de cspsciteiten V3n enke-
lingen te bespreken. Wij roemden reeds
Herodes cn Pilatus en zouden daar graag
nog Kaïphas bij vermelden. En zeker de
regisseur, André Thijssen, die andermaal
bewees een vooral in de massaregie zeer
kundig man te zijn.
Het prachtige slot van het Calvarië-
tafereel, met de rei van purper-witte
maagden die het „Goede Jezus, rust in
vrede" zegt, leek ons niet te winnen dooi
de toevoeging van een Verrijzenis-scène,
waarbij Christus met een wit vaantje uit
de voorhang van de tempel te voorschijn
treedt en het volk de Zegepraal toejuicht
met een Allelujah. Men zou er dunkt ons
goed aan doen deze geforceerde Verrijze-
nis-epiloog te doen vervallen, evenals
sommige dialogen uit het eerste deel van
pater Schreur's overigens vaak goede en
treffende tekst.
P.
Vandaag is de oud-K-L.M.-vlieger L.
Sillevis veertig jaar bij de luchtvaart
werkzaam. „Boon" Sillevis is chef van de
afdeling intern transport van de K.L.M.
cp Schiphol, sedert hij in 1949 ophield met
vliegen, na 20.000 uren in de lucht te heb
ben doorgebracht.
In Mei 1915 werd hij op zijn verzoek als
dienstplichtig soldaat op het vliegveld
Soesterberg geplaatst bij de technische
dienst. Korte tijd later kreeg hij de eerste
vlieglessen in de legendarische ..Farman",
die een snelheid had van ongeveer 80 km
per uur. Hij behaalde in 1917 zijn eerste
brevet. In 1922 kwam hij bij de K.L.M- en
begon zijn roemrijke loopbaan als ver
keersvlieger. Zijn langdurige ervaring als
zodanig en zijn uitgebreide technische ken
nis zijn van groot nut voor de exploitatie
van het omvangrijke interne transport
van de K.L.M., dat alleen reeds op de
luchthaven Schiphol 1600 eenheden telt.
In Amsterdam zijn Woensdag de
leerlingen van enkele scholen naar
huis gestuurd, omdat in de lokalen
de verwarming niet meer brandde.,
en de temperatuur te laag was om
de lessen voort te zetten- En dat in
de tweede helft van Mei!
TAE BELANGRIJKHEID van gebeurtenissen op djt ondermaanse staat
dikwijls omgekeerd evenredig tot uiterlijk vertoon en min of meer
handige ophef. Daarbij speelt bescheidenheid een beminnelijke rol, maar-
waarlijk grote zaken blijven daardoor vaak verstoken van even recht
matige als broodnodige belangstelling. Om ,dit laatste te voorkomen durven
wij in dit artikel een „doorbraak'' aan ten opzichte van bovengenoemde
bescheidenheid.
Op Donderdag 21 April j.l. kwamen twee kloosterzusters uit «en der
voorsteden van Parijs naar "Nederland en de volgende dag werd haar,
tijdens een audiëntie bij Mgr Mutsaerts te 's-Hertogenbosch, definitief
toestemming verleend tot het vestigen van een nieuw klooster in Noord-
Brabant.
De religieuze gemeenschap die hiermee pied a terre heeft gekregen in
ons land, is een zeer bijzondere: zij recruteert n.l. haar leden nagenoeg
uitsluitend uit jonge vrouwen, die door gebrekkigheid, ziekte of zwakke
gezondheid voor opneming :n andere orden of congregaties niet in aan
merking konden komen.
Jcsus voor Herodes. Tafreel uit
het tweede deel van het Passie-
EEN GENIALE OPZET, gebaseerd op
idealisme en realiteitszin, maakte het
mogelijk, dat in Frankrijk gedurende
25 jaar een internationale communiteit
van zieken een volledig beschouwend
kloosterleven leidt in Benedictijnse trant,
dus geheel gericht op het koorgebed.
Menigeen, die in dit milieu niets anders
dan een zielige vertoning van invaliden
verwacht, zal versteld staan, hier onge
schonden het prachtige liturgische cere
monieel terug te vinden, dat hij mis
schien van elders kent..
Het zal daarbfj maar weinig opvallen,
dat eén enkele zuster op een zieken-
wagentje is binnengereden. Men zal
nauwelijks bemerken, dat het getijden
boek van sommige zusters van groter
formaat en in braille bewerkt is. Nie
mand zal weten, dat die gracieuze
cantrix die de antifonen intoneert, een
Parisienne is, die, als studente aan de
Sorbonne, bü een spoorwegongeluk
beide benen verloor; en dat die kleine
frêle verschijning wier bruine gezichts
kleur geaccentueerd wordt door hel
witte habijt, een jonge Japanse aristo
crate Is, wier dagelijks aanwezig zijn in
het koor eigenlijk een steeds herhaald
i wonder mag heten. En wie zou ver
moeden, dat de vriendelijke organiste,
die bovendien al jaren de novicen leidt
uit alle talen en volkeren, een ras-echte
Amsterdamse is, oud-leerlinge van het
conservatorium, die eens om een hart
kwaal bij de Benedictinessen moest
worden geweigerd.
De zusters mogen het mij vergeven, dat
ik voor deze éne keer het doel de mid
delen laat heiligen en een tipje oplicht
van de sluier, die zoveel edelmoedigheid
verbergt: Katholiek Nederland moet im
mers weten, waarmee het verrijkt
wordt! een algemeen vaderlands bezit,
waarvan het Noorden aan het reeds zó
kloosterrijke Zuiden het domicilie zou
moeten benijden.
De toekomstige stichting in ons land
zal het zesde klooster van deze congre
gatie z'ijn: vier huizen in Frankrijk zijn
óver-bezet en in dit jaar, het zilveren
jubeljaar, werd (op uitnodiging!) het
eerste klooster in Amerika geopend.
Er zijn verschillende banden, die Ne
derland reeds vooraf met deze nieuwe
linge verbinden. Allereerst het relatief
grote aantal Nederlandse meisjes, dat is
ingetreden. Daarna het feit dat dag- en
weekbladen reeds over de congregatie
schreven en er foto-reportages aan wijd
den. Tenslotte echter de gelukkige om
standigheid, dat er een diepe homogeni
teit bestaat met een uit Nederland afkom
stige. gelijk-opgerichte religieuze bewe
ging.'
Het is wel aan tedèreen bekend, dat in
1925 pastoor Wulenborg te Bloemendaal
het thans over de hele wereld verbreide
Ziekenapostolaat oprichtte, waardoor
voor menigeen een physiek lijden werd
getrans formeerd, tot een hoge geestelij
ke vreugde Welnu, ia 1935 werd geheei
onafhankelijk daarvan door mademoi
selle Wrotnowska, door het afleggen van
de eerste geloften in de crypte van de
Sacré Coeur te Parijs, de grondslag ge
legd van de n-|fégation ds Soeurs de
Jesus Crucifié'Het kan welhaast niet
anders, of deze twee religieuze instellin
gen zullen elkaar straks in prachtige
samenwerking vinden en het is moeilijk
te voorspellen, hoeveel vrouwelijke zie
ken mettertijd de weg zullen vinden naar
het klooster te Hooidonk bij het parochie
dorp Nederwetten, waar het perspectief
voor hen openSaat tot volmaakte subli
mering van kun naar het lichaam ge
schonden leven.
ALS TERLOOPS werd hier de plaats
genoemd, waar het toekomstige con
vent - zal verrijzen. Wanneer men
overweegt, dat het Generalaat in Frank
rijk reeds lang naar een vestigingsmoge
lijkheid in °?Z(r gewesten uitzag, dan
moet deze beslissing bijna providentieel
heten, want Hooidonk bij Nederwetten,
gelegen tussen Den Bosch en Eindhoven,
is een historische plek.
Van 1146 tot 1650 heeft daar een
klooster gestaan van Augustijner ka-
nonikessen, Na 1800 zijn op deze grond
de laatste, tot ruïnes geworden, resten
opgeruimd en er werd een boerderij
gebouwd.
Nadat in 1937 deze boerderij voor de
tweede maal was afgebrand, hebben
opgravingen van pastoor Woestenburg
te Nederwetten in samenwerking met
de Rijksdienst voor oudheidkundig bo
demonderzoek, de fundamenten van de
oude kloosterkapel blootgelegd. Sedert
enige jaren staat nu op precies dezelfde
plaats een kleine devotie-kapel van het
H. Kruis, ter nagedachtenis aan een in
1244 geschied mirakel met een H. Kruis-
reliek.
In de onmiddellijke nabijheid daarvan,
dus op het middeleeuwse kloostergebied,
gaat nu straks het nieuwe convent ver
rijzen. De plannen zijn prachtig. De be
kende architect Valk uit Den Bosch heeft
zich met het ontwerp belastmaar
Nederland moet een handje helpen met
bouwen! Eigenlijk is „een handje" te
zwak gezegd, want wie denkt, dat de
bouw van dit kloosterhuis ook maar
enigszins in kannen en kruiken is, vergist
zich deerlijk.
Wij durven het congregatie-bestuur
niet de heilige roekeloosheid toeschrij
ven die wij van Don Bosco kennen, maar
wèl' weten wij, dat hier met een grenze
loos vertrouwen alles van de Voorzienig
heid wordt verwacht. En de Voorzienig
heid pleegt te werken door de goede da
den van goede mensen. Dat hier alles van
God èn ons moet komen, kan eigenlijk
iedereen begrijpen want een dergelijke
communiteit met weinig of geen vaste in
komsten, kan met de bruidsschat der in-
getredenen waarschijnlijk wel in het
leven blijven maar huizen bouwen is er
niet bij inbegrepen.
„Waarom beginnen ze er dan aan?" zal
misschien iemand vragen.
Het antwoord hierop is vrij eenvoudig.
Wij kennen allen het huidige probleem
van de teruggang der kloosterroepingen;
maar dit geldt niet voor deze stichting,
die de aanvragen zelfs moeilijk kan ver
werken. Wat heeft God hiermee voor?
Moeten de zwakken naar de diepten del
ven, als de sterken het niet doen? zoals
Christus gezegd heeft (de schijnbaar ver
lagende vergelijking is prachtig bedoeld!)
dat de stenen Hem zouden lofzingen, als
de kinderen zouden zwijgen?
Columbus kreeg schepen los om naar
een onbekende wereld te varen en hij
vond die wereld; Lindbergh beschaamde
de wijsheid van hen, die zijn oceaan-
vlucht onbezonnen noemden. Enfin con
clusies die een lezer zelf maakt zijn effec
tiever dan die hem worden voorgepraat.
Dit artikel kan het best sluiten met een
paar adressen.
Voor wie om welke reden dan ook, met
haar in contact wil komen, volgt hier
het adres van de Stichteres en algemeen
overste: Très Rev. Mère Prieure Géné
rale des Soeurs de Jesus Crucifié, 1 Rue
de Paris Brou (S. et M.) En in Nederland
weten er meer van: pastoor F. Woesten
burg Nederwetten (N. Br.), mej. M. v. d.
Linden, Nijmeegsebaan 31, Groesbeek.
Dr J. F. M. KAT.
O
o
De leider van de Sovjet-Russische com
munistische partij, Kroestsjef, heeft
Woensdag op de slotvergadering van een
industrieel congres te Moskou verklaard,
dat de Russische buitenlandse politiek ge
baseerd is op het beginsel, dat vrede
lievende coëxistentie tussen verschillende
sociale stelsels mogelijk en noodzakelijk is.
Kroestsjef zeide verder, dat de Rus
sische delegatie, die aan het eind van
deze maand onder zijn leiding „met een
open hart" naar Joego-Slavië zal gaan
ten doel heeft, „de volledige normalisatie
van de betrekkingen op politiek plan
tussen de beide landen te verzekeren".
De normalisatie van de betrekkingen,
ook op economisch gebied, tussen Rus
land en Joego-Slavië is van groot belang
voor de vermindering van de internatio
nale spanning en het waarborgen van de
vrede in de gehele wereld, eldus Kroest
sjef.
Voor het normaliseren van de betrek
kingen tussen de twee landen was het
volgens hem nodig het beginsel van ge
lijkheid en niet-inmenging in eikaars
binnenlandse aangelegenheden te volgen.
Slechts op de grondslag van de „coëxis
tentie" zouden normale betrekkingen en
practische samenwerking tussen alle
landen tot stand kunnen komen.
Kroestsjef wees er op, dat daartegen
over een politiek werd gevolgd „vanuit
posities van kracht". Hij verweet „agres
sieve kringen", dat zij een politiek van
voorbereiding tot een nieuwe oorlog voe
ren door militaire blokken te organiseren
en door het Duitse militarisme te herstel
len. De Russische ontwapeningsvoorstel
len daarentegen boden volgens Kroestsjef
een werkelijke basis, om de kwestie van
de wapenbeperking en het verbod van
atoom, en andere wapens voor massa-
vernietiging op een practische manier
verder te brengen en de dreiging van een
nieuwe oorlog weg te nemen.
Ondanks het feit, dat de „burgerlijke
propaganda" in het Westen beweert, dat
de Sovjet-Unie zich van geheel Europa
wenst meester te maken had Rusland, al
dus Kroestsjef, zich bereid getoond een
Oostenrijks staatsverdrag te tekenen en
haar troepen uit Oostenrijk terug te trek
ken. „Want wie zal zijn troepen terug
trekken als hij een aanval zou voorberei
den?" zo vroeg hij.
Het huidige Russische vijf-jarenplan
dat dit jaar afloopt, heeft ruimschoots aan
de gestelde verwachtingen voldaan, aldus
Kroestsjef. Hij zeide dat het feit, dat er
in de Sovjet-Unie veel over industriële
kwesties gesproken wordt nog niet bete
kent, dat zich grote moeilijkheden zouden
voordoen en dat de situatie in de Sovjet
industrie onbevredigend is, zoals de vij
anden van Rusland beweren.
Een Italiaanse J 1
dag, na een steliIke. die Dins,
jaar in de SovjcTiTe"SChap van tien
aangekomen, heeft mC' Wenen is
in Rusland een nn yerklaard, dat er
lieke Kerk" bestaat ^lgrondsp Katho-
van geestelijken en ^Pifat Cr verzet
communisme is. en tegen het
De geestelijke de je7niot
Leoni, die aalmoezenier pater
Italiaanse leger was aan Xan. bet
front, was in 1944 in Odessa n
gebleven, toen deze stad door deR
sen werd veroverd. Hij werkte daar
Parochiegeestelijke, doch hij werd in
1945 gearresteerd en tot tien jaar
dwangarbeid veroordeeld „wegens an-
ti-sovjet-propaganda en spionnage ten
behoeve van het Vaticaan".
Pater Leoni werd naar het concen
tratiekamp Workoeta aan de Noorde
lijke IJszee gezonden. Ondanks een
verbod daartoe las hij, zoveel als mo
gelijk was, de Mis. Tijdens zijn verblijf
had hij verscheidene medegevangenen
in het geheim gedoopt. De kampleiding
had dit echter ontdekt en zijn straf was
met 25 jaar verzwaard, doch door be
middeling van de Italiaanse ambassa
de in Moskou had pater Leoni gratie
gekregen.
De geestelijke verklaarde voorts, dat
de Katholieke Kerk in de Sovjet-Unie
„zo goed als gelikwideerd schijnt te
zijn". Katholieke geestelijken in de
Oekraïne hadden moeten kiezen tus
sen het opzeggen van hun trouw aan
de Paus en onderwerping aan de pa
triarch van Moskou of gevangenschap,
zo zei hij.
Niettemin zette de Katholieke Kerk
in de Oekraine haar werkzaamheden
ondergronds voort. In het kamp Wor
koeta had pater Leoni veel geestelij
ken ontmoet, die geweigerd hadden
hun trouw aan de Paus op te zeggen.
Pater Leoni merkte op, dat in de
Sovjet-Unie voornamelijk nog alleen
oudere mensen naar de kerk gaan.
Slechts zelden kon van jongeren wor
den gezegd, dat zij begrip van het ge
loof hadden.
De tweede premiere van het Grand Bal
let du Marquis de Cuevas vond Woens
dagavond plaats in het Amsterdamse thea
ter Carré. Het vvas het ballet „Achille".
naar een idee van de Marquis zelf en in
de choreograph'e van Skibine. Een nogal
barokke overdaad, waarbij naar onze me
ning te veel mannen waren ingezet voor
het uitbeelden van de entourage rondom
Achille, die werd gedanst door Wladimir
Skouratoff. Rondom dit novum voor ons
land werden ui'8evoerd „Dessins pour les
six", gezet door de maïtre de ballet van
de troep John Taras op het trio in A kl.
terts van Tchaikowsky.
Een steeds weer b°eiend schouwspel van
licht en donker en van een waarlijk auto
nome danskunst. Met een feilloze precisie
heeft Taras de ?ewegingen samengesteld
en bewijst daarbl) de invloed die hij van
zijn leermeester Balanchine heeft onder
gaan. Maar in de groeperingen, in de ste-
reometrische opbouw, in het zich losma
ken van een groeP en ook in het aan
elkaar gebonden blijven met de armen en
handen heeft Taras een kunstwerk ge
maakt met een uTtermate grote artistieke
indringing, zodat in deze verpuurde dans
kunst de droomsfeer van het klassieks
ballet groots is verbeeld. Het werd ook
goed uitgevoerd.
In de pas de trois classique uit „Paqui-
ta", op muziek van Minkus en in de cho-
reographie van Balanchine kregen Belin
da Wright, Tania Karina (die Jacqueline
Moreau verving) cn Serge Golovine volop
de kans om te sehitteren in een techni
sche bravoure. Vooral Golovine bewees
weer welk een fabuleuze springer hij is
en ook hoezeer hij het toneel weet te vul
len met een simpele beweging, een enkele
pas en vooral door een technische per
fectie, waarmede hij de dansfiguren vol
brengt. De costumes van Pierre Balmain
waren zeer fleurig. De Spaanse tak in
het Cuevasbaliet kwam aan bod door de
opvoering van het kleine dansdrama „Del
amor y de la muerte", op muziek van
Granados in de choreographic van Ana
Ricarda.
In dit Spaanse ballet weet Ana Ricarda,
die zelf de Manola-rol danst, goed sfeer
te scheppen. Celia Hubbard schiep een
goede decoratie en een smaakvolle costu-
mering. Het verhaal is vrij simpel: een
hertogin wordt verliefd op een torero,
maar de jaloerse echtgenoot laat zijn me
dedinger door een paar handlangers ver
moorden. Het corps de ballet danst als
entourage rondom dit gebeuren, waarbij
het voornamelijk gaat om de Spaanse
dansen van Ana Ricardaven om het uit
beelden van enige menselijke emoties.
Marjorie Tallchief was een verfijnde her
togin, die vooral in de droomscène een
etherische indruk maakte met haar uiter
mate lichte dansstijl en het haast acroba
tische in de verschillende figuren. George
Skibine was de danseur noble als Torero.
Hij figureert echter meer dan dat hij
werkzaam op de voorgrond treedt, maar
Skibine weet zijn functie in het geheel
bijzonder goed aan te duiden en ook in
het lopen op het toneel weet hij sfeer en
allure te leggen.
Veel werk is gemaakt voor het ballet
„Achilles", waarvoor de Marquis zelf het
gegeven verschafte en waarvoor Francois
de la Rochefoucauld de muziek compo
neerde. De costuums zijn ontworpen door
Abdel Kader Ferrah, de 28-jarige Arabier,
die in 1952 ook de costumes heeft ont
worpen voor de opvoering van Saint
Saens' „Samson en Dalila" door de Ne
derlandse Opera onder regie van Jan
Doat. De costumes waren dit keer geluk
kig niet gecompleteerd met merkwaardige
hoofdtooien. Het exotische karakter was
echter onloochenbaar, maar in dit my
thologische ballet is dat geen bezwaar.
George Skibine heeft dit ballet gezet.
Wij herhalen ons bezwaar: strakke lijnen
waren er niet. Het geheel verdronk in
een barokke overdaad, zodat men de in
druk kreeg, dat de choreograaf geen raad
Naar wij vernemen is het comité van
actie van het trampersoneel voornemens
op een Vrijdagnacht te houden vergade
ring voor te stellen door middel van een
„langzaam-aan" actie het personeel zijn
ontevredenheid te laten betuigen over het
feit, dat in het Georganiseerd Overleg
nog steeds niet de tijdens de staking ge
stelde eis van herclassificatie bespro
ken is.
Ook zou het comité bezig zijn een
brochure samen te stellen met een uitge
breid overzicht over het verloop en de
achtergrond van de jongste staking. In
kringen van het trampersoneel zelf is niet
zo heel veel animo voor een nieuwe actie.
Zoals bekend zijn de meeste leden van het
stakingscomité door B. en W. ontslagen.
Zij zijn tegen dit ontslag in beroep ge
gaan bij het Scheidsgerecht, dat niet eer.
der dan eind Juni de zaken in behande
ling kan nemen.
wist met zijn materiaal. Met name de
wijze waarop de zeelieden in het derde
Tableau manipuleerden en acrobatische
hoogstanden uitvoerden, deed vreemd aan.
Met geraffineerde lichteffecten heeft
Skabine dit ballet in drie Tableaux gezet
Eerst ziet men het visioen van Thetis,
dochter van Zeus en moedei van Achilles
waarbij haar wordt onthuld hoe het tra
gische einde van haar zoon zal zijn. Ta
nia Karine hèeft met een ongelooflijke
sottplesse de Thetisrol gedanst. Beide vi
sioenen; Achilles overwint Hector en
Apollo wreekt de do id van Hector, wer
den achter een gazig gordijn gedanst: be
ter gezegd pantomimisch verbeeld-
Want vooral het tweede visioen was
puur pantomime.
Om Achilles zijn voorspelde noodlot te
laten ontlopen, besluit Thetis de knaap
als meisje vermomd naar het afgelegen
eiland Skuros mee te nemen. Maar de
dochter van de koning van Skuros, Dei-
damia, ontdekt de travesti. Zij raakt on
der zijn invloed, hoewel even later de
teruggekeerde Trojaanse held Patroclos
haar liefde opwekt. De jaloerse Achilles
smoort haar bijna in een omhelzing. An
drea Karlsen danste Deidamia zeer ge
voelvol, terwijl Skouratoff, de vertolker
van de Achillesrol, duidelijk moeite had
om de travesti niet te ridiculiseren.
In het laatste Tableau, de inscheping
naar Troje, vertrekt Achilles met een
schip naar het slagveld, waar hij zijn
leven zal laten. Yvonne Meyer als Mys-
sandra, is de enige vrouwelijke rol in dit
tafreel, dat naar onze mening het minst
geslaagde is. In dit slot heeft Skibine niet
meer de mythologische sfeer kunnen vol
houden.
Het totaal maakt de indruk van een
kijkspel, zonder dat men bijzonder ge
boeid blijft kijken. De smaakvolle aan
kleding en het fleurige voordoek, dat tus
sen de tafrelen neergelaten wordt, houdt
even de spanning vast, maar de choreo-
graphie laat deze gaandeweg schieten.
Skibine heeft zich naar onze mening te
weinig beperkingen opgelegd. Gecompri
meerd was wellicht dit ballet beter tot
zijn recht gekomen. BU.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot wijziging van de nood
wet ouderdomsvoorziening. Het beoogt
een uitbreiding tot nieuwe leeftijdsgroe
pen en wel .'n dier voege, dat ook per
sonen, die in het tijdvak van 1 October
1955 tot en met 31 December 1956 de
leeftijd van 65 jaar bereiken, voor een
ouderdomsuitkering in aanmerking kun
nen komen, zodra zij die leeftijd bereikt
hebben.
Zoals de minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid reeds eerder heeft te
kennen gegeven, wordt zijnerzijds alles
in het werk gesteld, aldus de memorie
van toelichting, om in het eerste halfjaar
van 1955 een wetsontwerp betreffende de
definitieve ouderdomsverzekering bij de
Tweede Kamer in te dienen. Daar de
parlementaire behandeling van het ont
werp, alsmede de totstandkoming van de
nodige uitvoeringsmaatregelen en de ad
ministratieve voorbereidingen voor de in
voering van de wet de nodige tijd zullen
vorderen, moet er mede rekening worden
gehouden, dat de nieuwe ouderdomsrege-
ling niet vóór 1 Januari 1957 in werking
zal kunnen treden.
De fotograaf H. van Sch- uit Am
sterdam heeft Woensdagavond in
zijn wagen een bijzonder angstig
kwartiertje doorgemaakt, nadat hij
door een onjuiste manoeuvre in het
water van de Amstel was terecht
gekomen.
Hij wilde omstreeks half zeven
van de nabij de Munt gevestigde
parkeerplaats vertrekken, doch lette
daarbij, afgeleid door een naderen
de tram, niet op de stand van de
versnellingshandle. De wagen schoot
daardoor over de wallekant en
bleef vervolgens bijna verticaal in
de modder steken.
Het gelukte de heer Van Sch. niet
de portieren van de auto te openen
en daar bovendien het instromende
water de lucht onder de achterkap
samenperste tot een laag van nau
welijks anderhalve decimeter, werd
zijn positie wel zeer precair.
Hij kon tenslotte na ruim een
kwartier door een der omstanders,
de heer C. J. uit Amstelveen, door
een ingeslagen achteruit worden
bevrijd-
De brandweer, die langzamerhand
zeer bedreven is in dit soort werk
zaamheden, heeft later de wagen
uit het water gehaald.
