Oost-Nederland had geen tempo
W.-Duitsland had meer eenheid I
Voetbal-Nederland telt weer mee
Ze
met
op Zwitsers bracht begin van contact
de Europese midden-klasse
Wilkes leidde onze aanval tot subliem spel
Oranje worstelde half uur met
mentale en technische handicap
Na zes jaar weer
Nederland B faalde in Bazel
Lente-seizoen onder nieuwe koers werd afgesloten met winst-balans
Zwitsers gingen
volledig k.o.
Na tweemaal voorprong 6-2 nederlaag!
Zwitserse mening over
Oranje-elftal
Van Roessel's eerste
„thuis-wedstrijd"'.
Van Roesscls blessure schiep probleem
Illustratie van ons voetbal-reveil
In beide ploegen ontbrak het verband
VRIJDAG 20 MEI 1955
PAGINA
(Van onze speciale verslaggever)
STADION-FEIJENOORD, Hemelvaartsdag.
V OETBAL-NEDERLAND TELT WEER MEE
En als wij het wagen te zeggen, dat Voetbal-
Nederland weer gróót is, dan is Faas Wilkes zijn
profeet! In een bij blagen fantastisch goed gespeelde
wedstrijd, waarin Faas Wilkes de grote matador,
de strateeg en de generaal van onze ploeg was,
heeft het Nederlands Elftal vanmiddag, onder een
door kille regenwolken brekende zon met een
dubbel en dwars verdiende, qua cijfers geenszins
geflatteerde, integendeel nog bescheiden gebleven
overwinning op Zwitserland dit internationale
en c-seizoen 19o5 op een voordelige balans afgc-
s o en. en belangrijk seizoen: de eerste serie van
vier wedstrijden onder de nieuwe semi-professio-
naiistische koers in de Nederlandse voetbal-wereld.
en seizoen, waarin zowel vóór- als nog meer de
tegenstanders van deze nieuwe koers elk resultaat
van een landen-wedstrijd op een goudschaaltje
afwogen. Tot vanmiddag hing dat schaaltje nog in
een uiterst wankel evenwicht. Maar onder de zich
pi brede stromen als orkanen van de Stadion
cijenoord-tribunes over het veld stortende juich-
oren van 65.000 geestdriftige en dankbare suppor
ts trok vanmiddag het Nederlands Elftal deze
n°£ z° labiele balans van dit seizoen met een
«solum en triomfantelijk gebaar naar de winst-
zyde.
^eS°nnen met een teleurstellend 11 gelijk spel
°gen Denemarken, dat onmiddellijk goed werd
gemaakt door de onder laaiende vreugde begroete
0 overwinning op de „erfvijand'' België, waarop
echter weer de koude douche van de 10 neder-
laag tegen Ierland volgde, mag het Nederlands
Elftal n? deze 41 „finalc"-zege op Zwitserland
inderdaad weer met fiere en franke blik in de
Europese voetbal-gemeenschap rondblikken. Want
er is méér dan de 211 winst-belans. Met deze
grote overwinning op tegenstanders van formaat
als de Zwitsers zijn, heeft Voetbal-Nederland van
daag de éérste aansluiting met de Europese midden
klasse gehaald!
Er is de restrictie van de éérste aansluiting. Want
al behoren de Zwitsers dan zonder twijfel tot die
goede Europese midden-klasse, er bestaat even
weinig twijfel aan dat er op dat niveau in doorsnee
wel een beetje beter gevoetbald pleegt te worden
en dat ook de Zwitsers zélf wel tot grotere pres
taties in staat zijn dan wij vanmiddag van deze elf
Helveetse roodhemden te zien hebben gekregen.
En laten wij ons bij alle vreugde en gejuich om dit
mooie 41 succes dan ook maar liever niet in een
te overdreven hoera- en ons-kan-niets-gebeuren-
stemming storten
Altijd nog beweegt het Nederlands Elftal zich op
de lange en moeilijke weg, die van de weder
geboorte naar de volwassenheid leidt. Op die weg
moet het een paar maal struikelen en vallen (en
weer opstaan!), zoals het tegen de Ieren in Dublin
en ook tegen Rot Weiss in Essen nogal pijnlijk
tegen de vlakte sloeg. Maar al die tegenslagen
kunnen niet uitvlakken dat de wég goed is! Een
weg die tot kleine en grote successen leidt (en naai
onze smaak is deze 41 zege op dit Zwitserse
elftal precies tussen klein cn groot in......) en
waarop in de verte inderdaad de Europese midden
klasse het lonkende en veilige baken is, zoals het
semi-professionalismc ook inderdaad de goede
koers op het kompas aangeeft.
Sterke vleugels
Grendel doorgebroken
Halves zeer goed
De
grote
winst
HAGEN, Hemelvaartsdag.
Een zware nederlaag kreeg 't O.-Ncd. voetbalelftal vanmiddag te incasseren,
in de wedstrijd die het te Hagen tegen het Westduitse team speelde.
Tot tweemaal toe wisten onze landgenoten een voorsprong te nemen,
maar dat is dan ook liet enige succes in deze ontmoeting geweest. Toen
de Duitsers na een half uur op temperatuur kwamen was het met de
Nederlanders gedaan. De gastheren beschikten over een homogene ploeg,
die uitstekend positie-spel ten beste gaf en met doortastende aanvallen
het Nederlandse doel belaagde.
De Nederlanders begonnen op het spek
gladde terrein onmiddellijk met een of
fensief, dat reeds na zes minuten resul
teerde in de eerste voorsprong. Rechts
binnen Voges speelde zich goed vrij,
kwam alleen voor de Duitse doelman en
gaf de bal aan de actieve linksbuiten
Bosch van NEC, die geen moeite had,
Kiatkowski kansloos te passeren.
Vooral de rechtervleugel van de Ooste
lijken, bestaande uit Voges en Janssen
(beiden van Sportclub Enschede) kwam
tot verrassende goede aanvallen, maar
doelpunten bleven uit. En nadat de En-
schedese spil Froelich reeds een gevaar
lijke aanval tot corner verwerkt had,
werd de stand toch door de Duitsers ge
nivelleerd. Het was de rechtsbuiten
Jansen, die de gelijkmaker na een solide
aanval op zijn naam kon schrijven. En
daarna klopte het ineens veel beter bij
het Duitse binnentrio Preizner, Seemand
en Nienhaus, waardoor een overwicht
voor de gastheren ontstond.
Toch waren het de Nederlanders, die
weer een voorsprong konden nemen nu
door Janssen, die de van de paal terug
springende bal (na een schot van Voges)
in de touwen joeg. Voor de rust namen
de Duitsers de leiding nog over door
doelpunten van middenvoor Seemann en
Kapitolsci. Aan deze drie doelpunten
voegden de Duitsers er na de rust nog
drie aan toe. De Nederlanders kwamen
er niet meer aan te pas. In hoog tempo
werden zij door hun tegenstanders uit
verband gespeeld, terwijl zij zelf nauwe
lijks nog tot enige aanvallen wisten te
komen,bleef het door hard werken van
de Enschedese verdediging bij een ver
diende 62 nederlaag.
De Zwitserse spelers en officials waren
na afloop van de wedstrijd unaniem van
mening, dat de 41 overwinning van het
Nederlands elftal volkomen verdiend was
geweest. De bekende Zwitserse sportjour
nalist Arnold Wehrle, directeur-hoofd
redacteur van het bureau „Sportinforma-
tion" in Zürich, verklaarde, dat onze
snelle vleugelspelers Timmermans en De
Harder de Zwitserse verdediging van haar
stuk hadden gebracht.
Het was volgens de heer Wehrle vooral
aan Wilkes, die hij de grote strateeg in
onze ploeg noemde, te danken geweest, dat
Nederland hiervan kon profiteren.
In het bijzonder voor aanvoerder Schaap
en ook voor onze verdedigers had hij be
wondering. Zij hadden bij de schaarse,
maar soms toch wel gevaarlijke tegen
aanvallen, de Zwitsers bijna steeds goed
mat gezet.
De heer Wehrle had in lange tijd niet
zulk een teleurstellende wedstrijd van da
nationale ploeg van zijn land gezien.
(Van onze speciale verslaggever)
STADION FEIJENOORD
Hemelvaartsdag.
Het was Jan van Roessel's eerste thuis
wedstrijd in de OranjeploegHij de
buteerde in 1949 tegen Finland in Hel
sinki, speelde in 1952 in het Olympisch
tournooi te Turku (Finland) tegen Bra
zilië. in hetzelfde jaar te Kopenhagen te
gen Denemarken, te
gen België in Ant
werpen en tegen de
Engelse Amateurs in
Huil
Vijf interlands zon
der thuis-wedstrijd.
En in deze eerste
thuiswedstrijd speel
de hij.... 7 mintiten
mee.
Pechvogel Van
Roessel liep in zijn
botsing met de
Zwitserse keeper
Pernunian een lich
te hersenschudding
en een lichte breuk
van de bovenkaak
'op-
Zijn verwonding
was niet zó ernstig,
.gelukkig. Na bijge
komen en verkleed te zijn, kon hij de rest
van de wedstrijd op de tribune volgen.
Maandag zouden nog Röntgenfoto's wor
den genomen.
Voor zijn club Willem II zal hij echter
de eerste weken niet kunnen spelen.
En wat het Nederlands elftal betreft:
het seizoen begint pas weer in October
tegen België en dan heeft de K. C, weer
de keus tussen twee onfortuinlijke mid-
voors: Jan van Roessel en het Dublin-
slachtoffer C0r van der Gijp.
VAN ROESSEL,
pechvogel
C TADION FEIJENOORD in Rotterdam was vandaag de finish van dc eerste
etappe. Dc eerste lente-etappe onder de nieuwe koers. Een etappe met'n Neder
landse overwinning! Want al mogen de Zwitsers dan ónder hun normale kracht
en ónder het normale niveau van dc Europese midden-klasse hebben gespeeld,
ook óns elftal had wel een paar handicaps te overwinnen. Het moest in dc bcgin-
Phasc van deze aanvankelijk zo moeilijke strijd optornen tegen dc normale dreun,
0>e het kreeg toen het opnieuw van zijn middenvoor werd beroofd, tegen dc. ïnoci-
het wdf" 'n ,actische spelopbouw cn tegen de aanslag op zijn mentale kracht toen
Den aansi°bds lukte om de nieuwe structuur van het voorhoede-spel te vinden.
aanvaKiranje"ploEfr overwon die handicaps. Dal kostte een half pur. waarin onze
canaeii Vaak besluiteloos heen cn weer drentelde, niet wetende hoe de matige
vleugr-i "n Van invaller De Bruickere in het geraffineerde passen-spel van dc
Bruirk 1Moesten worden gevoegd. Een half uur, waarin onze ploeg in deze De
Van clpPl^ f®ón middenvoor van het op de vleugels-techniek gebouwde tank-t.vpe
zoals \v'i'lSeva"en Jan van Roessel vond, geen binncnspclcr ook van het formaat
maar Cs cn Clavan zelf waren, geen vleugelman als De Harder cn Timmermans
pa' sPeler die zich slechts met veel tijd en geduld enigszins wist aan te
i»e o" de Moeilijke rol welke hij als invaller temidden van déze voorhoede had.
"Deans rnje-P'oeg worstelde daar een half uur mee. Toen overwon zij die lian-
Minut toen zi> in de 39e en *le minuut eindelijk toesloeg en binnen die 2
ftansluv llle^een haar 2 eigenlijk reeds beslissende doelpunten scoorde, toen was de
De ecn ^e'*"
jj eerstc aansluiting met de, in zes lange jaren van nationale voetbal-verpau-
ring onbereikbaar achter hoge muren van antiquiteit en conservatisme verscho-
maar nu voor het herboren Voetbal-Nederland weer volop binnen het bereik
liet vreugde-gebaar van invaller
l)o. Bruickere nadat hij liet derde
Nederlandse doelpunt heeft gescoord
was het voor de zonen van Wilhelm Teil
zonder meer 'n enorme debacle geworden.
WILKES BENUTTE zélf twee van die
kansen. De twee andere doelpunten
werden door Theo Timmermans en
Sjel de Bruiciiere gescoor(j. Maar géén
van deze twee aanvallers kon in Wilkes*
v Ur, staan- Het dichtst erbij kwam
Miek Glavan. die als linksbinnen een
,PartÜ speelde en die als ver-
bmdin0sspeler talrijke uitstekende com
binaties opzette, waarbij vooral die met
zijn vleugelgenoot De Harder opvielen
dooi zuiverheid en spectaculair effect.
En dan, op <je derde plaats, komt Theo
timmermans, die ook nu weer all-round
genoeg bleek om een prima rechtsbuiten
te zijn en die vooral samen met Wilkes
tot grote daden kwam.
Als geheel k»am de rechtervleugel tot
méér gevaarlijke acties dan de linker
wing, omdat Wiikes beter dan Clavan
was en ookomdat De Harder als
specialist tóch niet zo'n productief ren
dement als Timmermans opleverde.
„Good old Bertus'' veroverde weer aller
harten met zijn clowneske virtuositeit en
zijn technische grappen, maar daartegen
over had hij ook vele zwakke momenten;
desondanks blijft hij voorlopig de beste
linksbuiten die wij kunnen opstellen cn
als grote debet-post mag hij opvoeren
dat twee van de vier Nederlandse doel
punten door zün voorzetten werden in
geleid.
De Bruickere, de invaller, was óe
zwakste man in deze aanvalslinie; ook
na zijn belangrijke aandeel in Wilkes'
eerste doelpunt en na zijn eigen voltref
fer bleef hij een kwetsbare schakel in het
samenspel en verknoeide hij een paar
opgelegde en doelrijpe kansen.
De tivee doelpunten binnen twee minuten. Boven: Wilkes is op het centert je van De Bruickere juichend
uiterst rechts) doorgesport en heeft via keeper Pernu mian en, twee andere Zwitsers ingeschoten: 1Mathis
verslagen in het doel, Steffcn en Pernumian bij de rush van Wilkes (nr 8, met het gezicht naar de tribune9.)
ten val gekomen, verder De Harder (nr 11), Kernen, Eggimann (5) en Schmidhauser. Onder: Twee minuten
later joeg Timmermans (tweede van rechts) een voorzet van De Harder in de touwen. De duikende Pernumian
en de gebarende Steffen zijn even goed verslagen als de knielende Mathis en de toelopende Eggimann en
Schmidhauser (links gaat Be Bruickere wéér juichen).
Z1jn „moderne" middelen gekomen Europese midden-klasse.
EN DE PROFEET heet Faas Wilkes
hard gccritiseerd na zijn „her-dei-
buut" tegen Denemarken, weinig
milder beoordeeld na de match in Dublin,
thans de man naar wie de grootste lau-
werkrans gaat. Dit is géén her-ontdek
king van Wilkes' grote voetbal-capaci-
teitcn. Die waren er tegen de Denen cn
de Ieren ook, althans voor de terzake
kundige opmerker. Tóen echter faalde
Faas Wilkes, omdat hij a.: niet voldoende
vvas getraind nadat hij in vacantie-stem-
ming en uit vorm in Nederland was te
ruggekeerd en b.: zich niet op het Ne
derlandse zo sterk van het Italiaanse en
sPaanse afwijkende spel-type had inge
steld.
Dc Wilkes van vanmiddag was wél
getraind. In vorm ook! Enhij leidde
de Nederlandse aanval weer volledig
m Néderlandse stijl! De stijl van de ver
rassende, op strikt-zakelijk effect afge
remde aanval.
na h 7-ó was Faas Wilkes weer de bege-
ülgde voetballer, geniaal in zijn tac
tische regisseurs-functie, volmaakt in zijn
technische kwaliteiten, sterk in zijn phy-
sieke conditie, waarin de snelle rush en
de flitsende wendbaarheid altijd reeds en
ook vandaag weer zijn grote speciali
teiten waren. Zó was Faas Wilkes weer
de grote uitblinker, de ster van het veld
en zó was hij weer volledig herkenbaar
als een van de beste voetballers die er
op het Westelijk halfrond over de velden
lopen.
Wilkes heeft inderdaad voor een groot
deel het succes van deze 41 zege „ge
maakt". Niet alleen door de twee doel
punten die hij zelf scoorde. Maar vooral
door de grote allure, waarmee hij inder
daad de dirigent van de Nederlandse
voorhoede was en waaronder het Zwit
serse verweer met name in de tweede
helft ineenschrompelde. Dat verweer was
aanvankelijk niet gering. De Helvetianen
onze middenvoor dekte, de kanthalves
Kernen en Schmidhauser onze buiten
spelers'hielden, rechtsback Mathis bedrij
vig cn secuur als slinger-back de bres
sen in het centrum dichtte en ook spil
Eggimann een stevig nummertje
assisteerde. Om de eigen aanval bekom
merden de Zwitsers zich weliswaar niet
zó zorgvuldig, maar dat grendeltje sloot
wel. Kón ook sluiten, omdat de Oranje
voorhoede zich na Van Roessel's uitvallen
verloor in weifelende pogingen om tot
een nieuwe constructie te komen.
Maar toen onze aanvalslinie liaar ca
dans eenmaal weer te pakken had, sneed
zij zo vaak door de grendel-linies heen
als zij maar wilde. En dan was het vooral
Wilkes, die met zijn technisch glanzende
solo-dribbels heel die grendel uit de
scharnieren tilde, die drie-vier tegen
standers naar zich toetrok en openingen
bij de vleet voor zijn medespelers
maakte. Kansen te veel om te tellen
ontstonden er toen. En de Zwitserse ver
dedigers mochten van geluk spreken, dat
vooral invaller De Bruickere een groot
opereerden weer in hun befaamde gren-
del-opstelling, waarbij linksback Steffen aantal van die kansenverknoeide, anders
Wilkes' tweede cn Nederland's vierde voltreffer: met volmaakte beheersing
is hij voorbij de uitgelopen keeper Pernumian gegleden cn ook Mathis kan
het zuivere scliot van de „Spanjaardniet meer keren.
In de slag orn bet middenveld, waar de
veteraan-spil. E§°lmann en linksbuiten
Meier de Zwitserse Sleutelposities verde
digden, kregen aanvoerder Schaap en
linkshalf Klaassens alle gelegenheid om
zich te onderscheiden. Beiden speelden
een uitmuntende partij. Schaap technisch
voortreffelijk en zowel in de aanval als in
de verdediginS steeds de juiste positie
vindend, Klaassens. beter dan ooit en
vooral beter dan ooit de bal na een ge
wonnen duel afspelend!
Minder gelegenheid om uit te blinkjn
kreeg stopper Van der Hart, die in de
eerste helft van de weeromstuit ecn paar
nonchalante momenten had om na de
rust uit verveling vaak ver over het
middenveld °P te dringen. De aanvallen
van de Zwitsers hadden inderdaad bar
weinig om liet lijf; zij werden veelal in
de breedte gehouden, het plaatsen was
vaak onzuiver cn vooral demonstreer
den zü een totaal gebrek aan tempo.
In deze vertraaSde film zetten Van der
Hart en zijn beide backs dan ook steeds
weer resoluut de schaar; Wiersma had
in de linksbuiten Mauron nog de gevaar
lijkste opponent en. kreeg dan ook de
meeste kans °m z^ch naar een sterke
partij te spelen, maar Kuys had 't tegen
invaller Morand (rechtsbuiten Ballaman
was wegens bloedvergiftiging vervangen)
zo gemakkelijk dat hij echt niet kon op
vallen. En keeper Landman had het ten
slotte nog het moeilijkst bij 'n paar
terugspeelballen van zijn eigen achter
hoede!
de slagvaardigheid van Huegi en de intel
ligentie van Volanthen voornamelijk door
afwezigheid. Daarom is de Zwitserse te
genstand in deze 4-1 zege van de Oranje-
ploeg geen vollédige norm.
Maar het is óók niet minder waar, dat
het Nederlands Elftal zélf deze Zwit
serse ploeg van haar kracht heeft be
roofd. Met al hun goede wil en hun
kundigheid konden deze Helveten
niet tegen onze spelers op. En voor het
eerst na jaren zagen wij vandaag weer
een Oranje-ploeg, die in zuivere tech
nische capaciteiten èn in physieke con
ditie haar tegenstanders duidelijk de
baas was.
Dat is dan de grote winst. En dat
is ook de grote triomf van dit elftal.
En dat de grote superioriteit van
onze ploeg tenslotte zó overweldi
gend was dat de Zwitsers er volle
dig „stuk" door gespeeld werd en
niet alleen verslagen maar ook ge
broken werden dat wettigt dan de
conclusie, dat ons herboren Oranje
elftal vandaag inderdaad de éérste
aansluiting heeft bereikt.
De aansluiting op het pas enkele
maanden gestelde en nü reeds voor
déél bereikte „volwassenheids-
de Europese midden-klasse.
een
niveau
GERARD PATTIJN.
(Van onze speciale verslaggever)
STADION FEIJENOORD, Hemelvaartsdag.
Het was op 19 April 1949, in hetzelfde Stadion Feijenoord, dat Nederland zijn
laatste 1 1 voetbal-zege had behaald. Dat was op het ook sterke en gevreesde
I' rankrijk en ook toen legden Wilkes en Timmermans de basis voor de grote score.
Zes jaar geleden.
En nu eindelijk weer eens zo'n triomf. Lang geleden! Dc 4—1 tegen Frankrijk
wa^ict^afsriieid^n de goede dagen". Kort daarop ging Wilkes naar Italië, de
anderen volgden hem naar Frankrijk, de K.N.V.B. groef zich
NalliF rï'eper vas' 'n zÜn ,'bcilig amateurisme" cn een paar
gjjfet..'-* -.-VB maanden later brak dc zwarte periode van zes jaren voet-
gpry W bal-verval en -degradatie aan.
In d'e zes jaren heeft ons elftal nog wel eens een over-
§lS|S*4 m fW" winning behaald, maar hoger dan een minimale 10 was
IjFN* <ïL de score dan nooit; rees de score tot ecn 40 of een 61,
f if 7 dan kon men wel blindelings vaststellen dat het een ne-
I- derlaag moest zijn geweest.
I «if En nu dan weer eens ecn 41 overwinning!
1 In de plenscnde regen voor de wedstrijd merkten wij
gekscherend onder de collega's op, dat het wel wéér eens
I 'W^^MÊ I zou kunnen worden, zoals in de 1947-wedstrijd tegen
deze ^w'*sers "1 óe onophoudelijke stortbuien van Am-
sterdam; en niemand die dat anders dan gekscherend wilde
Het is geen 62 geworden, maar deze 41 was er héél
dicht bij. En als het wél weer 62 was geworden, hadden
de Zwitsers zich waarlijk niet behoeven te beklagen.
De 41 van vandaag vormen inderdaad dc illustratie
„goede van jjpj nationale voetbal-reveil, ook op internationaal
niveau. En het enorme enthousiasme in den lande is op zijn
beurt illustratief voor de mate waarin met dit reveil wordt meegeleefd.
Was de 4I tegen Frankrijk op 19 April 1949 het afscheid van de „goede dagen",
dan moge deze 41 tegen Zwitserland van 19 Mei 1955 de terugkeer van deze
„goede dagen" hebben ingeluid!
FAAS WILKES,
afscheid en terug
keer van
dagen"
NEEN. groots was dit Zwitserse elftal
niet. In de verdediging gingen na de
rust zelfs Steffen en Kernen volledig
door de knieën, m de aanval schitterden
BAZEL, Hemelvaartsdag.
De Nederlandse B-ploeg liceft liet er in bet St. Jacob Stadion te Bazel
legen bet Zwitserse B-team heel wat minder goed afgebracht, dan de
grote broers in liet vaderland. De reserves kregen niet alleen een 19
nederlaag te incasseren, maar de wedstrijd stond bovendien op een peil,
dat met semi-internationaal niets te maken bad. En dat lag zowel aan de
Zwitsers als aan de Nederlanders, want beide elftallen was bet verband
vooral in dc eerste helft ver te zoeken. De 6000 bezoekers, die het zeer
slechte weer hadden getrotseerd, konden zich aan deze wedstrijd geen
moment verwarmen.
Aan beide zijden aarzelden de spelers
de bal af te geven, en als dat dan eindelijk
gebeurde waren de passes zo onzuiver,
dat de aanzal reeds bij voorbaat op een
mislukking uitliep. In de eerste helft wis
ten de Nederlanders bijna een voor
sprong te nemen, maar de reeds gesla
gen keeper Schley werd op doeltreffende
wijze door de rechtsback Flückiger ver
vangen. Het eerste gevaarlijke schot, dat
de Zwitserse doelman te verwerken
kreeg kwam van de voet van Overbeke
en bij de Zwitserse tegenstoot moest Van
der Land in actie komen. In de 16e mi
nuut kwam Fries voor de geblesseerde
Flückiger in' het veld. De jonge Zwit
serse ploeg gemiddejde leeftijd 25
jaar kon door de sterke wind in de
rug langzaam maar zeker een overwicht
nemen, maar ondanks fouten van de Ne
derlandse verdediging bleven doelpunten
uit.
Onproductief bleef het spel ook na de
rust, omdat beide ploegen te spaarzaam
en te onzuiver schoten. Linksbuiten.
Staeuble miste vlak achter elkaar twee
opgelegde kansen, terwijl aan Neder
landse zijde rechtsbinnen Schouten naast
de roos schoot. In de 32ste minuut kwam
op verrassende wijze het enige, maar
voor de Zwitsers zeer waardevolle doel
punt. Uit een door linkshalf Zücher ge
nomen vrije trap belandde de bal bij de
ver opgedrongen linksback Perruchoud,
die onmiddellijk reageerde. Zijn schot
ketste van de paal terug op het hoofd van
Staeuble, die maar hoefde te knikken.
In de Nederlandse ploeg was Van der
Land onzeker, maar de beide backs Vis
ser en Boskamp hebben zich uitstekend
geweerd. In onze voorhoede waren Over
beke, Schouten, Roosenburg, Brusse-
lers en Geel individueel geen van allen
uitgesproken slecht, maar zij wisten
eenvoudig niet het verband te vinden,
dat nu eenmaal nodig is, om tot resulta
ten te komen.
