Safari langs de Evenaar (5)
Een kathedraal tussen Zanzibar en
Hagen in Westfalen
Mau Mail en 'n altaarkleed
Goettingse hoogleraar deed
Duitse politici opschrikken
Boude wij n's reis werd triomf
Hij trof negerharten door
spreken in het lingala
te
Met krabben
DE BR AU NE
Amerikaanse advocaat voor
Jungschlager?
Ons beroep op
wereldopinie
DE KUUR
Mbea: een half millioen zielen in een gebied
zo groot als Nederland
AS™*'
West-Duitsland viert 17 Juni
DINSDAG 14 JUNI 195ü
PAGIKA 3
Doch ondanks allo moeilijk
heden groeit er, steen voor steen,
nu een kathedraal m Mbea, een
imposant gebouw, dat uitsteekt
boven de stad en haar omgeving.
Toen de Douglas in een wijde
bocht nog over Mbea daverde,
zat de zuster uit Zanzibar er be
langstellend naar te kijken.
„Misschien", zei zij later, „zijn
er sedert 1940 hier tn Afrika
meer kerken opgebouwd dan er
in Europa werden verwoest".
Vermoedelijk dacht zij aan het
puin van dat kleine dorpskerkje,
ginds bij Hagen in Westfalen.
De kerk die men daar nu bou
wen ging, zou de zuster nooit
meer zien. Het was haar eerste
en laatste bezoek aan Europa. In
December zou zij opnieuw terug
keren naar Zanzibar, en dan zou
zij daar blijven. Voor goed en
Zeshonderd kunst-
werken cadeau
Veiling ten bate van Koningin
Wilhelminafonds
te drabbig, en béter, zei de Zuster, dan de Turken^laal ademtocht.
Natuurlijk bronwater
In hoge mate
spijsverterend.
Ook voor
Uw gezondheid
onontbeerlijk
Alom verkrijgbaar
De beste plek van Mbea
Laatste poging van
premier Scelba
Steun van geheel zijn partij
te
^?J.^.atulri>ijkjk-kooi-zuur-
SPA MC NO POLE, S.A.
Dr Salk: regering ge
deeltelijk verantwoor
delijk
Een electrische schok ging door 't moederland
Barometer steeg
Er is een electrische schok door het
moederland gevaren toen men hier ver
nam welk reusachtig enthousiasme de
vorst ginds door zijn verschijning en op
treden had ontketend- Ook hier steeg
daardoor de barometer van sympathie
en genegenheid, vooral toen de foto's
lieten zien hoe het anders, wegens de
grote verantwoordelijkheid van zijn func
tie, ernstige gelaat van de Jonge koning
zich plooide tot een lach, en hij de hem
overal toejuichende massa groette, niet
door de hand protocolair aan de kepi of
de tropenhelm te brengen, maar met het
zwierige gebaar dat zijn illustere moeder
de nog steeds betreurde koningin Astrid.
hier zo populair had gemaakt. Het was
voor de Belgen uit het moederland plot
seling of hun koning dichter bij hen was
komen te staan.
=r als Uw huid jeukt Dat maakt J
het erger en het veroorzaakt
infecties. Neem vandaag nog het i==
f beroemde huidgeneesmiddel
Minister Luns gaat met Foster Dulles praten
Ondanks accoord
Stakingen bij „General
Motors"
Prins Bernhard naar
Parijs
Schuman voorzitter
Europese beweging
door MARTIN W. DUYZINGS.
MBEA (Tanganyika)Mei.
ET EEN VRACHTK1ST vlogen wij naai^ Mbea.
Wij kwamen, die morgen, van Dar-es-Salaam.
Daar hadden wij, bij bet eerste rosse ochtendgloren,
met een handvol'andere passagiers nog een plaatsje
gevonden tussen de zakken, de kisten, de dozen en de
kratten in de cabine van een volop kreunende Douglas
D.C. 3 die vèr boven zijn stand „Seyyid Said Bin
Sultan" heette; en vervolgens had men ons, als vracht
goed, helemaal naar het Zuiden gevlogen: naar Ilinga
eerst, vele honderden mijlen over een volmaakt ver
laten wereld van niets-dan-oerwoud, waarin slechts
de onherbergzame Ulugula Mountains en de Great
Ruhaha River een driftig omlaag kolkende stroom
in een brede bedding van vuile, gele brei wat
afwisseling brachten.
Toen wij ter hoogte van Ilinga, ons dapper schrap
zettend tussen een haal katoen en een kist vol gras
groene mandarynen, uit het wolkendek tuimelden
enein e e gezagvoerder, een volslagen humorloze
man met een droevi
snor, in
de
gelegenheid
stellen wat brandstof te tanken, werden wij, alsof hij
ons ai jaren kende, uitbundig begroet door de
plaatselijke stationschef. De plaatselijke stationschef
bleek een luid en weinig gearticuleerd pratende
Austialiër, die dartel en zonder enige aanwijsbare
ïeden maar heen en weer holde met een roestig
biandblusapparaat. De Australiër ging ons, dampend
van geestdrift, voor naar een kleine, wit gepleisterde
hut. Daar stond een wankele tafel met wat plastic
kopjes, een ketel lauw water en een blikje koffie-
poeder. „Help yourself", noodde ons de stationschef,
en nog vóór wij hem om enige inlichtingen aangaande
de dosering hadden kunnen vragen, holde hij kirrend
van geestdrift al weer weg met dat brandblusapparaal,
dronken wij aldus 's morgens om half negen, op
een nuchtere maag zwijgend doch koppig lauw-
water-met-inelige-koffieklonters en luisterden wij niet
zonder enig heimwee naar de Zuster uit Zanzibar des
ons vriendelijk meldde hoe ze, ginds op het eiland
van de Sultan-persoonlijk, dag in dag uit de beste
koffie van heel de wereld zetten: vet en zoet en
wij niets van het vele werk, dat hier
door onze voorgangers is verricht, ver
loren laten gaan". Men nad dat ge.uid
in Nairobi, in Mombassa en Dar-es-
Salaam al gehoord, men sou het later
op zijn tocht door Tanganyika nog
tientallen malen moeten noren: onze
missie in Tanganyika heeft dringend
behoefte aan hulp.
(Van onze Haagse redactie).
Men hoopt in September te Amsterdam
de veiling van kunstwerken ten bate van
het Koningin Wilhelminafonds voor de
kankerbestrijding te kunnen houden. De
inzamelingsactie is begonnen in 1953. Ver
schillende kunstbezetters hebben fraaie
stukken afgestaan voor deze veiling: in
totaal pl.m. 600 bijdragen met een waarde
van 65.000.
Het comité van actie wij deze laatste
maanden nog een beroep doen op het
grote publiek om één of meer kunstvoor
werpen af te staan. Nogal optimistisch
verwacht men op die manier te komen
tot een totale waarde van 250.000. In
zendingen kunnen geschieden aan het
K.W.F. te Amsterdam, dat schenkingen
ook laat afhalen. Wat het aantal bijdra
gen betreft staat Noord-Holland thans
aan de spits. Daarna volgen Zuid-Holland,
Gelderland en Noord-Brabant, waar voor
al Eindhoven uitblinkt.
De Zuster was op weg naar Duits
land. Zij maakte, zoals in Oost-Afrika
Wjniikdijk, een enorme omweg via
Mbea en Tabora en het was haar eer-
®'e vliegtocht bovendien, doch zij nam
bat ongerief met dezelfde wijze, berus
tende glimlach waarmee zij daar op het
vliegveld van Ilinga in een kop smake
loos lauw water zat te roeren.
«Afrika zei de zuster. Het woord
verklaarde alles: zo gij alles op tijd
en volgens de dienstregeling wilt heb
ben, zo doet gij er verstandiger aan,
op uw wereldreizen net werelddeel
Afrika over te slaan. De zuster stamde
uit een onbeduidend dorpje 'n de buurt
van Hagen, in Westfalen. Het was nu
ruim twee-en-twintig jaar geleden,
dat zij haar geboortedorp voor het
laatst had gezien. Zij was uit Duitsland
vertrokken in het jaar waarin men het
Derde Rijk vestigde en omtrent de op
windende dingen die sedert 1933 rond
Hagen in Westfalen hadden plaats ge
vonden, wist de zuster alleen maar uit
een reeks brieven en een enkele, stuk
gelezen Duitse krant die zo nu en dan
wel eens op het eiland Zanzibar ver
dwaalde.
Nu, twee-en-twintig iaar later, keer
de zij. voor enkele maanden, nog een
maal terug naar het oude vaderland.
Twee barer broers waren destijds aan
het Oostelflk front gesneuveld, haar
ouders leefden niet meer, het huis
waarin zij geboren was, was tijdens een
der geallieerde bombardementen met
de grond gelijk gemaakt en de kerk
waarin men de zuster ten doop ge
houden had. was na al die jaren nog
steeds een puinhoop.
Nu, zei de zuster, waren ze bezig,
in haar geboortedorp gelden in te
zamelen voor de bouw van een nieuwe
kerk. Het zou nog wel laren duren
vóór die kerk er stond. Doch de zuster
uit Zanzibar had alvast een nieuw
altaarkleed geborduurd voor de nieuwe
kerk die eenmaal komen zou. Dat
altaarkleed zat nu in haar koffer. En
voor het overige had de zuster wat
Kikuyu-houtsnijwerk en een zogenaam
de Mau-Mau-wandelstok meegebracht.
SPA
OU HET VLIEGVELD VAN MBEA.
Monseigneur Van Oirschot in gesprek
met de Zuster uit Zanzibar.
Ook dat zou zij de pastoor overhandi
gen. Wellicht kon hij er zijn voordeel
mee doen bij de jaarlijkse fancy-fair
voor de nieuw te bouwen kerk
Het is nog slechts een uur vliegen
van Ilinga naar Mbea, nóg verder naar
het Zuid-Westen. De oude Douglas
gleed daar laag en zacht wiegend over
de Buttoro-Flats, een enerme hoog
vlakte vol uitgedoofde kraters en gril
lige. imposante rotsformaties. Achter
één van de rotsformaties hoge.
naakte flanken aan weerszijden van
een schaduwrijke kloof waarin de
vraebtkist maar nauwelijks scheen te
passen vond men dan Mbea: een
verrassend vriendelijk stadje, zo op
het eerste oog; met keurig geasphal-
teerde wegen en zorgvuldig aangeleg
de perken vol bonte, kleurige bloemen,
en een goed onderhouden vliegveld
waarop de piloot, in tegenstelling tot
de m deze Zuidelijke regionen blijk
baar heersende gewoonten, geen aero-
nautische hogeschool-acrobatiek be
hoefde te vertonen teneinde de beide
landingswielen van de Douglas gelijk
tijdig aan de grond te krijgen.
Aan de rand van het vliegveld
wachtte ons. onder een tropenhelm,
monseigneur A. van Oorschot, de bis
schop van Mbea. Het beminnelijke
Brabantse accent dat deze Witte Pater
■zoveel jaren geleden uit Maarhees bij
Eindhoven naar Afrika had meege
bracht. had onder de tropenzon en
onder al het Engels dat men hier in
Tanganyika spreken moet nog altijd
niet geleden: „Hedde gullie onze
kathedraal gezien?"gezisn?''
Wij hadden tijdens de landing, zwaar
gehinderd door de dozen, de kisten, de
kratten en de balen die ons omring
den. de kathedraal van Mbea niet ge
zien, doch wij hadden er in Dar-es-
Salaam. op de procuur der Witte Paters
aldaar, al van gehoord: hoe de bis
schop van Mbea er met ontwapenende
vasthoudendheid in geslaagd was. de
beste en de mooiste plek grond van
heel Mbea te bemachtigen om er de
nieuwe gebouwen van de missie en de
kathedraal te bouwen, noe hij daar
enige jaren achtereen voor had moeten
vechten en hoe, tenslotte, niemand
minder dan de Gouverneur-persoonlijk
de knoop had doorgehakt; mgr Van
Oorschot kréég het beste stuk bouw
grond van heel Mbea, in het centrum
van de kleine, vriendelijke, doch
nijvere stad
Wij hadden slechts een half uur
in Mbea, doch het bleek, zo men de te
Mbea in zwang zijnde „speedlimit" ge
makshalve veronachtzaamde, voldoen
de om per bisschoppeliike pick-up
een bliksem-bezoek te brengen aan de
missie, een stijlvol complex vriende
lijke, bakstenen gebouwen, en da
nieuwe kathedraal wier toren nu nog
in de steigers staat, doch die over
enige maanden slechts gereed zal zijn:
het mooiste Godshuis van heel Zuid-
Tanganyika
Drie kwartier later hingen wij op
nieuw in de lucht. Alvorens men de
deur van de Dakota dichtklapte en wil
opnieuw gevangen werden tussen het
vrachtgoed, dat ons vergezelde, had
monseigneur ens op de valreep nog een
aantal bijzonderheden verteld over zijn
diocees, dat meer dan vijf honderd
duizend zielen telt, verspreid over een
gebied dat groter is dan heei ons eigen
vaderland.
„Wij hebben", aldus mgr Van Oor
schot. „in dit diocees het punt bereikt
waarop het zaad. dat de ee-ste missio
narissen hier hebben uitgestrooid, ge
rijpt is tot een schone vrucht. Het is
tijd nu om te oogsten, en de oogst is
groot en het enige waaraan het ons
ontbreekt, dat is: genoeg werklieden
om de oogst binnen te halen. Onze
paters en onze broeders kunnen het
alleen niet meer af, het missie-werk
heeft zich uitgestrekt over nieuwe ter
reinen, wij zullen hulp moeten hebben
missiezusters en leken ook willen
Na drie dagen en nachten van in
tensieve besprekingen heeft de Ita
liaanse premier, Mario Scelba. Maan
dagavond met moeite de steun kunnen
verkrijgen van zijn eigen christen-de
mocratische partij voor de stemming
over een motie van wantrouwen, die
vandaag in het parlement zou worden
gehouden.
De 264 christen-democraten, die lid
zijn van het parlement, spraken zich
allen op één na uit voor een laatste
poging van de ziide van premier Scelba
om zijn „coalitie van het midden" op
de been te houden.
Zij eisten echter dat de andere par
tijen van de coalitie, de sociaal-demo
craten en de liberalen, zullen instem
men met het minimum-regeringspro
gramma, dat is opgesteld door profes
sor Amintore Fanfani, de leider van
de partij.
ad"e lichte h
KWALITEIT' ALS IN DE GOEDE OUDE TIJD
Op de dag waarop bondskanselier
Adenauer in Washington zijn confe
rentie met de Amerikaanse, Britse en
Franse ministers van buitenlandse
zaken zal hebben, 17 Juni, zal in Bonn
de Bondsdag bijeenkomen om nog eens
plechtig 't recht der Duitsers op natio
nale hereniging te proclameren. De
17de Juni, de dag waarop twee jaar
geleden de arbeiders van de Sovjet-
zóne in opstand kwamen tegen het
communistische regiem, wordt in de
bondsrepubliek als dag der nationale
eenheid gevierd.
De bestaande vrees in Duitsland, dat
de huidige politieke ontwikkeling ertoe
zal leiden dat de grote mogendheden
een ontspanning zoeken op basis van
een voor onafzienbare tijd blijvende
verdeling van het land, is dezer dagen
nog eens duidelijk tot uiting gekomen
op een bijeenkomst van het boven de
partijen staande „curatorium ondeel
baar Duitsland", waarmee de eenheids
dag reeds is ingeleid. Tijdens deze
bijeenkomst in Brunswijk, waaraan
door vier ministers werd deelgenomen,
zijn de Duitse politici opgeschrikt door
een rede van de Goettingse professor
Heimpel, die hun verweet gevaarlijke
illusies in het volk te wekken door de
gangbare pathetische voorstelling als
zou de Duitse hereniging eerstdaags als
gevolg van een natuurlijk recht onver
biddelijk haar intrede doen. Prof.
Heimpel heeft de politici voorgehou
den, dat de historie leert, dat rijken
zowel als volken inderdaad deelbaar
zijn.
Heimpel nodigde de Duitse politici
uit meer over het eenheidsprobleem
na te denken, inplaats van het met
woorden van nationaal enthousiasme
te benaderen. Door dit laatste kon
volgens hem slechts een valse illusie
worden gewekt, die afbreuk zou doen
aan de wil der Duitsers om desnoods
ook door eigen offers de eenheid
naderbij te brengen.
Heimpel keerde zich ook tegen de op
vatting, dat Oost-Duitsland immuun
zou blijven voor communistische in
vloeden. Er was volgens hem geen
enkele reden om aan te nemen, dat
Oost-Duitsland geen communistische
natie zou kunnen worden. Het verzet
tegen de nieuwe maatschappijvorm
nam volgens Heimpel geleidelijk aan
af en naarmate de communistisch ge
schoolde jeugd opgroeide, gingen ook
kansen voor een nationale hereniging
verloren. „Er is in de geschiedenis geen
moeten. Het is zeer wel voorstelbaar,
dat uit de twee huidige Duitse deel
staten eigen naties ontstaan", aldus
prof. Heimpel.
In verband met de Vlootweek te Am
sterdam hebben enige oorlogsbodems
ligplaats in het „IJ" gekozen en zijn
's avonds, feeëriek verlicht.. De kruiser
„De Ruyter" biedt een sprookjesachtige
aanblik.
SPA
Behandeling van HARTZIEKTEN
E" en van «REUMA
TISCHE AANDOENINGEN door
MODDER-BADEN.
Ook voor ziekten van bloedvaten en
bloedsomloop aan te bevelen.
Inlichtingen:
Concessiehouder van de Bad
inrichting-Spa.
Dr Jones Salk, de vervaardiger van
het Amerikaanse anti-kinderverlam-
mingsvaccin, heeft Maandag verklaard
dat de Amerikaanse regering mogelijk
gedeeltelijk verantwoordelijk is voor
de moeilijkheden, die zijn gevolgd op
de eerste massa-inentingen met het
nieuwe vaccin.
Hij wees erop dat de oorspronkelijke
voorschriften van de regering voor de
fabricage van het vaccin'niet duidelijk
genoeg waren en voor verschillende
uitleg vatbaar.
Dr Salk voegde hier onmiddellijk
aan toe dat de r.ieuwe voorschriften
zeer precies z in e*: iedere mogelijkheid
tot vergissingen uitsluiten.
(Van onze Brusselse correspondent)
Zoals reeds in bet kort gemeld, is ko
ning Boudewi)n Zondag na een reis van
ruim één maand in de Belgische Congo, te
Brussel teruggekeerd- Zonder enige over
drijving mag gezegd worden, dat deze reis
van meer dan vijf duizend kilometer in hel
Belgische overzeese gebied, dat tachtig
maal groter is dan het moederland, een
onafgebroken triomftocht is geweest.
Zij is op de eerste plaats een triomf voor
de jonge koning geweest, die onmiddellijk
de harten van zijn zwarte onderdanen had
veroverd en van hen spontaan de bijnaam
van „de schone jongeling" heeft gekregen!
Ook voor België zelf echter werd dit be
zoek, waar absoluut niet de minste mise
en scène bij te pas is gekomen om op het
buitenland indruk te maken, een triomf.
Het heeft een onweerlegbaar bewijs gele
verd tegen anti-kolonialisten, dié dat uit
gestrekte gebied niet aan het kleine België
gunnen. Dit bleek ten overvloede ook nog
uit de ontelbare artikelen van Belgische
en buitenlandse journalisten aan die reis
gewijd, en uit de foto's, radio-, film- en
televisie-reportages.
Reeds vanaf het eerste moment van zijn
verblijf op Congolese bodem, had de ko
ning de neger-bevolking voor zich gewon
nen. Hij kuste de kleine zwarte krulieboi
die hem, toen hij uit het vliegtuig steeg,
bloemen aanbood. En zich kort daarna via
vijftigduizend in het Boudewijnstadion van
Leopoldstad bijeengestroomde zwarten tot
de bevolking van gehéél Congo richtende,
deed hij dat in de in dat gebied meest ge
sproken taal, het lingala- Deze twee feiten
maakten op de zwarten een onbeschrijfe
lijke indruk en van de eerste dag af wa
ren zij met hart en ziel aan „de schone
jongeling" verknocht.
Weken lang hebben zij hem overal toe
gejuicht; zij hebben hem met geschenken
waaronder niet zelden echt kinderlijk-
naïeve voorwerpen, overladen. Stamhoof
den wierpen luipaardenhuiden onder zijn
voeten, als teken dat zij de Boela Matari
als hun opperhoofd erkenden. De trotse
koningen der mandaatgebieden Ruanda en
Urundi. legden hun lansen vóór hem in het
zand. waardoor zij het gezag van de blanke
vorst boven het hunne stelden. Nooit te
voren had men een dergelijk gebaar van
de zijde van die zwarte kon'ngen beleefd!
Negers uit de brousse deden voetreizen van
honderden kilometers, om het blanke op
perhoofd te zien en toe te juichen.
Zó zeer was men hier tenslotte met de
triomf van Boudewijn's reis ingenomen,
dat men een etmaal vóór zijn terugkeer
spontaan een ontvangst uit de grond heeft
gestampt, om hem op een meer dan gewo
ne wijze toe te juichen dan met de aanvan-
kelijk voorziene regeling het geval zou
zijn geweest.
De door de Afrikaanse zon gebruinde
vorst maakte na zijn aankomst op hei
vliegveld Meisbroek in open hofauto's eet;
triomftocht door Brussel. Langs de wegen
stonden duizenden, groten en kleinen op
gesteld en oorverdovend weerklonk onaf
gebroken de kreet: ..Leve de koning. Leve
Boudewijnl".
Vlak bij het koninklijk paleis van Brus-
sel staat het ruiterstandbeeld van Leopold
II, de geniale souverein die de Congo aan
zijn land schonk. Twee escadrons van Bou-
«ewijn's ere-escorte stonden daar opge
steld. kleurige ruiters op zwarte en witte
Paarden-
Toen de koning aankwam om een uit
de Congo meegebrachte krans aan de
voet van het standbeeld te leggen, wer
den de barrières neergehaald en de orde
diensten, de ere-escorte Incluis, als het
ware onder de voet gelopen. Duizenden
stonden daar bij dat beeld hun geestdrift
uit te galmen. De koning had de groot
ste moeite om er zijn krans te depone
ren.
Nog lang zal Boudewijn I van België
kunnen nadenken aan het vele, het schone
en het grootse dat hij in de Congo heeft
gezien. Hij zag de bloei van het werk, be
gonnen door de grote Leopold II, en door
het leger missionarissen en koloniale pio
niers. De nagalmende jubelkreten der ne
gers waren de bewijzen van de dankbaar
heid die men koestert voor de natie, die
het land van de slavernij en van ziekten
en de diepste ellende hebben gered.
En nog héél lang zal België zijn jonge
koning blijven eren voor de schitterende
wijze waarop Boudewijn I, door zijn even
vorstelijk als ongedwongen vriendelijk en
tactvol optreden ginds, de Congo nader tot
het moederland heeft gebracht-
Advertentie
De Nederlandse minister van Buiten
landse Zaken, mr Luns. heeft, naar Reuter
meldt, Maandag in New York medegedeeld
dat de Nederlandse regering op het ogen
blik bezig is zich te verzekeren van de
diensten van een vooraanstaande Ameri
kaanse advocaat en van de steun van
vriendschappelijk-gezinde regeringen voor
de Nederlandse staatsburgers, die in In
donesië bloot staan aan afschuwelijke mis
handelingen.
De minister verklaarde op een pers
conferentie. dat enkele leidende staats
lieden uit Azië de Indonesische regering
hebben benaderd met betrekking tot de
arrestatie van Nederlandse onderdanen op
beschuldiging van samenzwering tegen
Indonesië Doch het resultaat was nega
tief, zo zei hij
De heer Luns zeide, dat hij besprekin
gen zal voeren met de Amerikaanse minis
ter van buitenlandse zaken, John Foster
Dulles over deze zeer ernstige kwestie
op de herdenkingsbijeenkomst van de Ver
Naties in San Francisco. Hij uitte de hoop
door middel hiervan de openbare mening
over de gehele wereld erop te doen toe
zien, dat deze Nederlandse onderdanen op
eerlijke wijze zullen worden berecht.
In antwoord op een vraag, verklaarde
de minister verder, dat de kwestie n'et
kon worden voorgelegd aan het Interna
tionale Hof van Justitie of aan de Ver
Naties, aangezien daarvoor de instemming
nodig is van beide partijen en Indonesië
had hiermede niet ingestemd, zo voegde
hij eraan toe.
Ondanks het feit, dat gisterochtend
overeenstemming was bereikt tussen de
directie van de „General Motors" en
CIO-vakbondleiders, zijn gisteren in de
loop van de dag in totaal 140.000 arbei
ders in vijftig fabrieken van „General
Motors" in staking gegaan.
Het arbeidscontract bij de „General
Motors" liep gisteren af. In de laatste
weken zijn langdurige besprekingen ge
voerd over een nieuw contract Evenals
bij Ford eisten de CIO-leiders van „Ge
neral Motors" invoering van een gega
randeerd jaarloon. De GM-directie
heeft hierin thans toegestemd. Het
nieuwe arbeidscontract bevat ook de
bepaling dat slechts leden van de er
kende vakvereniging te werk gesteld
kunnen worden.
Men verwachtte, dat door de goede
afloop van de besprekingen een staking
van het ruim 350.000 man tellende per
soneel zou kunnen worden voorkomen.
Dat een deel van de arbeiders toch het
werk beeft neergelegd, wordt hoofd
zakelijk veroorzaakt door plaatselijke
kwesties, die met de nieuwe overeen
komst niet zijn opgelost. De plaatselijke
stakingen zijn echter niet officieel.
Op den duur zal de nieuwe overeen
komst toch de arbeidsvrede in de auto
industrie verzekeren. Nu na bij Ford
ook bij „General Motors" overeenstem
ming is bereikt, gelooft men, dat de
totale auto-productie in Amerika dit
jaar zal stijgen tot ongeveer 7.000.000
een nieuw record, tegen 6.600.000 in 1950
Prins Bernhard is gisteren voor een
bezoek van twee dagen naar Parijs ver
trokken om besprekingen te voeren ter
voorbereiding van een derde, onder zijn
presidium te houden internationale con
ferentie.
Tijdens zijn verblijf zal de Prins boven-,
dien een privé-bezoek aan president Coty
brengen.
De voormalige Franse minister van
buitenlandse zaken Robert Schuman is
tot voorzitter van de Europese bewe
ging gekozen. Hij volgt als zodanig
Paul Henri Spaak op, die aftrad, toen
hij tot Belgisch minister van buiten
landse zaken werd benoemd.
Schuman, thans minister van justitie
in het kabinet—Faure, werd met alge
mene stemmen gekozen op een 't afge
lopen weekeinde te Parijs gehouden
bijeenkomst van de internationale raad
der Europese beweging, die werd bij
gewoond door 110 afgevaardigden van
20 landen.
Schuman is in de afgelopen vijf jaar
ere-voorzitter van de Europese bewe
ging geweest.
De betrekkingen tussen Nederland en
Indonesië hebben zich de laatste jaren
steeds minder gunstig ontwikkeld. De
publicatie van een witboek over de
schandalige behandeling van de ge
arresteerde Nederlanders in Indonesië,
waartoe de Nederlandse regering giste
ren is overgegaan, is een zeer betreu
renswaardige consequentie van deze
ontwikkeling.
Er is in Indonesië al vrij spoedig na
*3e souvereini teitsoverdrachc een anti-
Nederlandse hetze ontketend. Deze actie
culmineerde in de arrestatie van een
aantal Nederlanders, die ervan werden
beschuldigd samen te zweren tegen de
jonge republiek.
In het witboek wordt onverbloemd
uiteengezet, wat de eigenlijke achter
grond is van deze arrestaties Sinds de
souvereiniteitsoverdracht wordt de een
heid van het Indonesische volk onder
graven door allerlei tegenstellingen en
subversieve activiteit. Door het schep
pen van de mythe van een tegen de
jonge republiek samenzwerende Neder
landse vijfde colonne traent de wankele
Indonesische regering deze bedreigde
eenheid te herstellen.
En om deze mythe geloofwaardig te
maken heeft zij haar toevlucht genomen
tot middelen, die volkomen m strijd zijn
met de mensenrechten en de meest
elementaire beginselen van het volken
recht. In het witboek wordt dit alles
uitvoerig uit de doeken gedaan.
Onze regering is in deze droevige zaak
zeker niet te hard van stapel gelopen.
Sinds in December 1953 de eerste Ne
derlanders werden gearresteerd, heeft
zij hierop eerst gereageerd met niet min
der dan zeven nota's, waarin om inlich
tingen werd gevraagd.
Toen zij de zekerheid had gekregen,
dat Nederlandse gevangenen ernstig wa
ren mishandeld en bedreigd met als doel
hun beschuldigingen af te persen tegen
zichzelf en anderen, heeft zij in een nota
hiertegen geprotesteerd, maai de haar
bekende feiten niet gepubliceerd, daar
zij erop vertrouwde, dat de Indonesische
regering zou ingrijpen en om het toch
al sterk gedaalde prestige van deze re
gering te sparen. Dit vertrouwen bleek
echter te groot. Drie maanden later, op
8 October 1954 werd het protest verwor
pen. Een nieuwe nota met nieuwe feiten
werd overhandigd, maar ook deze werd
van de hand gewezen. Pas na al deze
vergeefse diplomatieke activiteit is de
regering op 2 October en 3 November
1954 tot publicatie van de haaT bekende
feiten overgegaan. Uit wat sindsdien is
gebeurd in de zaak tegen de hoofdver
dachte Jungschlager, blijkt overduidelijk
de toeleg van Indonesische zijde om een
behoorlijke verdediging der gearresteer
de Nederlanders volkomen onmogelijk
te maken.
Tijdens de behandeling der begroting
van Buitenlandse Zaken eind April van
dit jaar in de Eerste Kamer heeft de
verontwaardiging, over deze gang van
zaken in den lande gewekt, geleid tot
een motieRuys de Beerenbrouck,
waarin de Kamer er bij de regering op
aandrong met alle denkbare en passen
de middelen een oplossing te vinden,
die het zwaargeschokte Nederlandse
rechtsgevoel bevredigt.
Na de vele nutteloze nota's tracht de
regering dit thans te bereiken door een
beroep te doen op de wereldopinie. Dat
zij tot dit middel baar toevlucht heeft
genomen, heeft Indonesië geheel aan
zichzelf te wijten. De regering heeft lang
genoeg geduld gehad, maar de Indonesi
sche republiek bleef Oostindisch doof
voor al haar nota's en protesten.
Wij hopen ten zeerste, dat de regering
in de rest van de wereld wei gehoor zal
vinden voor haar protest tegen het on
recht, onze landgenoten in Indonesië
aangedaan en dat de jonge Indonesische
republiek onder de druk van de wereld
opinie zich eindelijk bereid toont zich te
gedragen als een rechtsstaat en de men
senrechten, welke zij nog onlangs op de
Aziatisch—Afrikaanse conferentie te
Bandoeng met de andere deelnemers als
gemeenschappelijk richtsnoer voor alle
volken en landen volledig onderschreef,
ook in eigen land metterdaad tegenover
iedere bevolkingsgroep te respecteren.
