Voorproefje van Rembrandtherdenking
VOORN EN MET DE VLIEG
4'.
J
Wrijvingspunten in verkeer met
Duitsland
India tussen verleden en toekomst (III)
Van godsdienstige staat naar
socialistische republiek?
Amerikaanse werkweek steeds korter
Het wonder van de Gouden Eeuw
Van buigend split en deinende dobbers
Een opwindende belevenis
ïïmÊËmmÊÊÈBMm
- h 1
Nederlandse kinderen
op het Elysee
i M
Opleiding van winkel
personeel
PAGINA 7
Nehroe' Belden 'and te hebben verveld" De^e persoon
wordt door vele fanatici als martelaar en
heilige vereerd en vaak klinkt de kreet:
„de dood aan Nehroe!"
Nehroe streeft naar
democratie
In deze zinnen heeft Nehroe niet al
leen Gandhi, maar cok zichzelf ten voeten
uit getekend:
SÊ
„Het nieuwe despotisme
Westduitse Rijnvaartpolitiek
Vooral kantoorpersoneel werkt
minder dan 40 uur
KAMERLEDEN NAAR PARIJS
NOORD-EUROPESE
HOUTHANDEL
ROEMENIE LAAT
MGR MARTON VRIJ
Ontvangst door mevrouw Coly
- m
mmxti
l-xj.5
I
WERING VAN HONDS
DOLHEID
Premieregeling voor doden van
vossen blijft
Utrechtse K. v. K. wil
schoolstichting
BEDRIJFSREGELING IN
DE KERFTABAK.
INDUSTRIE
Minister verzoekt advies over te
nemen anti-kartehnaatregelen
IN HEEMSTEDE
Plannen than6 gereed
Nehroe geen volgeling van Gandhi
Ten Zuiden van Delhi staat de be
roemde Kutb Minar; een toren, in de
twaalfde eeuw gebouwd, uit zand
steen opgetrokken; een van de vol-
maakste torens, welke ooit zijn vol
tooid. In de nabijheid staat de zg.
IJzeren Pilaar, van roestvrij ijzer uit
de vierde eeuw v. Chr.
Vaak wordt in artikelen de indruk gewekt, dat de
huidige premier van India JawaharlaL Nehroe, de
opvolger zou zijn van de grote maliatma Gandhi.
We menen, dat deze opvatting in twee opzichten niet
met de werkelijkheid overeenstemt. Op de eerste g
plaats heeft Gandlii nooit een officiële functie j
bekleed, noch in het oude Congres, noch in de g
regering na de onafhankelijksverkrijging; hij be- jj
geerde dat niet, hij wilde het niet; hij was en was
alleen de leraar, de profeet, die door woord en daad =j
predikte en getuigde en zó voor de onafhankelijkheid g
van zijn land werkte. En als hij eens te Londen g
aan de Ronde Tafelbesprekingen deelnam, dan was
het als gezaghebbende profeet, die alleen reeds door §j
zijn aanwezigheid getuigde van de wil van 't Indische M
volk onafhankelijk te worden, geheel en al zich zelf
te zijn. H
Er is echter nog een dieper ingrijpend dienst, de Indische cultuur en miin vader
Heeft deze een democratisch bewind in
gevoerd? Men kan vragen: wat betekent
democratie in een Aziatisch land; in een
land, waar 47 verschillende talen met nog
200 afwijkende dialecten worden gespro
ken; waar de overgrote meerderheid niet
de geringste notie van politiek heeft;
waar ellende, honger en volslagen li-
chaamsuitputting de trouwste gezellen
van de mens zijn?
Toch moet men erkennen, dat de op 26
Januari 1950 afgekondigde Indische
grondwet de echte kenmerken van de de
mocratie heeft. Er zijn twee kamers: de
Statenraad, die door de verterenwoordi-
gers van de 11 van de 562 vorstendommen
of staten, overgebleven „staten", van de
z.g. unies (verenigde vorstendommen) en
van de oude provincies wordt gekozen;
en de Volkskamer, die door alle burgers
boven de 21 jaar bfj algemeen, geheim en
vrij kiesrecht wordt gekozen. Inderdaad
zijn de eerste verkiezingen voor de Volks
kamer, voor zover dat in de gegeven
omstandigheden mogelijk was, democra
tisch verlopen. Twaalf partijen, die vol
komen vij waren in program en propa
ganda, deden een beroep op niet minder
dan 176 millioen stemgerechtigden.
Van dezen is ruim de helft aan de
stembus verschenen (wat ook bij verkie
zingen in de V.S. een allerminst onge
woon cijfer is); merkwaardig is, dat het
percentage der vrouwen hierbij groter
was dan dat der mannen. Natuurlijk
moest bij het grote aantal analphabeten
voor de partijen met symbolen worden
gewerkt; maar het geheim en de vrijheid
bleven goed gehandhaafd; en dat niette
genstaande het feit, dat deze verkiezin
gen drie maanden in beslag namen.
Ook de uitslag droeg een democratisch
karakter. De partij van Nehroe, de z.g.
Congres-partij, die overigens allerminst
een eensgezinde partij is, maar bovenal
een historische partij met de aantrek
kingskracht van haar grote figuur
Nehroe, bleef beneden de helft der uit-
verschil tussen Gandhi en Nehroe. Beiden
wilden de onafhankelijkheid van hun
land en vochten er voor, ieder op zijn
wijze. Maar in het doel, dat zij voor ogen
hadden, contrasteerden zij hemelsbreed.
Gandhi zag als zijn enig ideaal een gods
dienstige hindoese staat, waarin alle oude
tradities bewaard zouden blijven en tot
de echte zuivere leer zou worden terug
gekeerd.
Nehroe daarentegen had en heeft een
heel ander ideaal. Ofschoon hij een ras
echte Brahmaan is, heeft het moderne
Westerse leven, waarmede hij grondig
kennis heeft gemaakt, in hem de scepti
cus we willen geen sterker woord ge
bruiken doen opleven. Hij streefde
niet naar een theocratische staat, hij wil
oen socialistische republiek stichten,
zij het dan, dat hij realist is en ook
uaarin zien we weer een tegenstelling
"jot Gandhi om te beseffen, dat hij
slechts stap voor stap naar alt doel kan
gaan. Maar meermalen heeft hij met de
Sfootste nadruk verklaard, dat 't wereld
se karakter van onze staat tegen elke
Prijs bewaard moet blijven, al wist hij,
dat hij door dergelijke woorden alle vu
rige Hindoes tegen zich in het harnas
joeg, gelijk hij dat ook heeft gedaan door
alle burgers van India, dus ook de paria's,
gelijkwaardig en gelijkberechtigd te ver
klaren en door een redelijke verhoging
van de huwbare leeftijd van meisjes.
Nehroe heeft overigens zijn tegenstel
ling, zijn conflict met Gandhi eens in
een weinig vriendelijke karakterteke
ning van de mahatma geschetst. „Gan
dhi", schreef Nehroe, „heeft al zijn
ideeën gebaseerd op een eenmaal vast
gelegde grondslag en men kan hem met
de beste wil van de wereld geen ver
lichte geest toeschrijven. Hij hoort ge
duldig en aandachtig allé voorstellen
voor vernieuwingen aan, maar méér dan
hoffelijkheid zijn die aandacht en dat
geduld beslist niet. Men kan nog beter
tegen een gesloten deur praten. Gan
dhi heeft niet het minste vertrouwen
in het socialisme en allerminst in het
Marxisme, aangezien het socialisme ge
weld toelaat en in bepaalde gavallen
zelfs decreteert. De uitdrukking: klas
senstrijd, welke de begrippenstrijd en
geweld inhoudt, stuit hem tegen de
borst- Hij voelt er niets voor de massa
boven een bepaald niveau te verheffen,
aangezien hij van mening is. dat een ho
gere levensstandaard en de daarmede
verbonden ledigheid gemakkelijk kun
nen leiden tot een geestelijke luiheid,
tot een toegeven aan allerlei bederfelij
ke neigingen: kortom de mens kunnen
leiden tot zonden."
Op een andere plaats spreekt Nehroe
die overigens de rol, welke Gandhi in de
vrij-wording van India heeft gespeeld, ten
volle erkent, zich bijna nog feller uit: „Als
men tegen Gandhi zegt, dat de weten
schap en de industrialisatie het hele volk
ten goede kunnen komen op het gebied
van voeding, kleding, loonsverhoudingen
en levensstandaard, indien men de weer
standen van de kapitalistische belangen
uitschakelt, dan prakt men tegen dove
mansoren. Hij kent maar één ideaal: een
leven, dat streng gewijd is aan de zeden,
m.a.w. een leven, waarin de mens zijn
slechte neigingen onderdrukt en 't eigen
belang offert voor de naastenliefde".
Gandhi, de magische Hindoe-leraar, die
kon schrijven: „het heil van India hangt
er van af, hoe radicaal wij kunnen ver
geten, wat wij de laatste halve eeuw he-
ben geleerd; spoorwegen, telegrafie, zie-
keninrtchtingen, rechtspraak, geneeskun
de en al dergelijke zaken meer moeten
weer verdwijnen, de z.g. hogere standen
moeten terugkeren tot het simpele boe
renbestaan, want alleen déir Is het ware
geluk te vinden". En als symbool van de
oude™,»? van India nam h»i het
meoJ5486 spinnewiel, waarvan één hem
lijkt de a?mo°eVdeeriefhl?eV,Mij,FfS?0nVik
dat men beslis® nuta^ch4uwe,ilkp t®^n'
maar bestriid«m raoet verheerlijken,
maar bestreden en uitbannen"
Zijn bewind is er
gericht om het volk van indif cfroterF
welvaart te brengen. Of hii Jerï
een niet te beantwoorden vraag Er ziln
economische moeilijkheden in overvloed
maar de psychologische lijken ons noe
groter. De rehgieuze tegenstand 4
geweldig. Gandhi, die toch een oer-cnn
servatieve Hindoe was, werd door noe
conservatiever extremisten vermoord om
dat hij de leer niet zuiver genoeg be
waarde. De laatste woorden van de moor
denaar, vóór hij opgehangen werd
waren: „Ik ben gelukkig en trots mijn
Plicht tegenover mijn ouders, de gods-
gebrachte stemmen. Er is dan ook een
coalitiekabinet gevormd, waarin de lin
kervleugel van de Congrespartij de groot
ste invloed heeft. De politiek van dit mi
nisterie is sterk dirigistisch-georiënteerd
en de volmachten der regering gaan in
dit opzicht zeer ver. Daar India echter
buitenlands kapitaal heel hard nodig
heeft, is Nehroe tot dusverre tamelijk ge
matigd in de toepassing van de beginse
len, welke hij aanhangt.
Een andere tendens van zijn regering is
het centralisme. In een land zo groot als
het hele vrije Europa neemt men heel wat
centrifugale krachten waar; deze allen
uit één punt beheersen is natuurlijk
onmogelijk; men heeft hiervoor een uit
weg gezocht door aan het parlement
vooral raamwetten voor te leggen en dan
verder de toepassing, al naar gelang van
de omstandigheden, aan de regering over
te laten. De huidige parlementaire si
tuatie in India kan misschien het best
worden vergeleken met die van het prae-
In Stuttgart heeft de voorzitter van de
Kamer van Koophandel voor Amsterdam,
mr. D. A, Delprat, bij gelegenheid van het
bezoek van een officiële Amsterdamse
delegatie aan Württemberg in een feeste
lijke vergadering van de Nederlandse Ka
mer van Koophandel voor Duitsland, ge
sproken over de betekenis van de water
weg in de economische betrekkingen tus
sen Nederland en Duitsland.
Het water is aldus spreker, van ouds
her de belangrijkste transportweg in Ne
derland en dat is ook in de tegenwoordige
tijd nog steeds het geval In Duitsland
zijn het de spoorwegen, die, naar het aan
tal tonkilometers, het grootste deel van
de totale interlocale goederenvervoer tot
zich trekken, nl. 57% in 1952; voor de
binnenscheepvaart beliep dit percentage
24. In Nederland ligt deze verhouding ge
heel omgekeerd en is de vaarweg pri
mair, in 1952 met een aandeel van 73%
tegenover 19% voor de spoorwegen.
Sprekende over de ene grote verbin
dingsweg de Rijn. waarover bijna het ge
hele verkeer langs de binnenwaterweg
tussen Nederland en Duitsland wordt af
gewikkeld merkte de heer Delprat op,
dat de Rijn als internationale verkeers
ader voor Nederland economisch gedeel
telijk een ander karakter heeft dan voor
Duitsland. Voor Duitsland gaat het bij de
grensoverschrijdende Rijnvaart hoofdza
kelijk om invoer of uitvoer, terwijl in Ne
derland vele goederen de Rijn en de Ne
derlandse zeehavens passeren, die noch
hun bestemming noch hun oorsprong in
Nederland vinden, doch doorgevoerd wor-
den.
In dit opzicht kon de Nederlandse bin
nenvaart zich voor de oorlog vrij op de
Rijn ontplooien, dank zij de Acte van
Mannheim Helaas heeft de Duitse Rege
ring na de oorlog gemeend zich te moe
ten stellen op het standpunt van een in
terpretatie van de Rijnvaartacte.
Er doet zich nog een ander wrijvings
punt, eveneens in de verkeerssector, voor
en dat eveneens de Rijnvaart raakt, nl. de
Seehafenausnahmetarife. Deze tarieven
immers trekken op kunstmatige wijze la
dingaanbod van de Rijn weg en verhin
deren dientengevolge, dat de functie van
deze vaarweg in het Weseteuropese ver
voerswezen geheel tot haar recht kan ko
men.
De zeehavens besprekend, merkte mr.
Delprat, op, dat de grootste twee
Nederlandse zeehavens in 1954 naast een
in- en uitvoer van 40 millioen ton een
doorvoerstroom - met overlading - van
Van de gecombineerde aan- en afvoer
voor doorvoer m 1954 werd bijna 53%
door het zeeschip en 45% door het bin
nenschip verricht
Uit deze karakteristieken vloeit logisch
de conclusie voort, dat de Nederlandse
revolutionnaire Frankrijk, maar dan in
Aziatische geest;' d.w.z in een sterk auto
ritaire zin. Zo spreekt men reeds van „het
nieuwe despotisme".
Te betreuren is, dat Nehroe geen echte
oppositie tegenover zich vindt, welke het
autoritarisme sterk zou kunnen beteuge
len. Daar vormen de communisten het
enige hechte blok, dat echter minder dan
door zijn getalssterkte door zijn eensge
zinde, doelbewuste politiek Nehroe heel
wat moeilijkbeden kan bezorgen. Indien
deze er echter in zou slagen krachtige
agrarische en sociale hervormingen in te
voeren, zou hij de communisten veel wind
uit de zeilen nemen, zeker in de dorps
gemeenschappen.
In de industriegebieden echter, waar het
verleden gemakkelijker wordt uitgewist,
dreigen gevaren, welke niet kunnen wor
den onderschat, maar het communisme,
dat daar in opkomst is, schijnt heel sterk
een nationaal, eigen-Indisch communisme
te zijn, een fel-rood geschilderd nationa
lisme.
De grote vraag; welke allen, dié in
India belang stellen, bezig houdt, is, of
deze „eenheidsstaat" na een heengaan van
Nehroe nog lange tijd een eenheid zal
blijven. We wezen reeds op de centrifu
gale krachten, welke aan het werk zijn;
er moesten reeds heel wat concessies aan
verschillende gebieden worden gedaan en
er wordt gezegd, dat India meer een fede
ratie is dan wat anders ook. En die fe
deratie zal er op de duur zeker niet hech
ter op worden. De ware eenheid bestond
alleen ten tijde van de Britse heerschappij
juist door die heerschappij; nu de Engel
sen zijn heengegaan, is ook het cement
aan het afbrokkelen Aan Indische zijde
bestond toen de eenheid, doordat men
eensgezind tegen Engeland was; nu moet
men naar een eigen Indische politiek zoe
ken. Dat men deze nog niet heeft gevon
den, valt niet te verwonderen; er zijn te
veel problemen (denken we alleen maar
aan voldoende voedsel voor de gehele be
volking) welke alle allerdringendst om
zeehavens onverbrekelijk behör„"n'hT*T« I eeF ?plossin,g sc,hreeuwen. als dat een der-
verkeersstelsel waarvan de Riiii d» a- I ®e i16 ta?£ ^nn£n enkele jaren kan
de riizceeraat vormt s en ^ordel? volbracht.. Het beangstigende is,
dat ook de tijd dringt.
Hoewel de typische Amerikaanse
werkdag nog steeds bestaat uit 8 uur en
de werkweek uit 5 dagen, is het aantal
arbeiders dat korter werkt geleidelijk
groeiende, omdat er meer en meer Vak
bonden zijn, die voor hun leden een
werkweek van 35 of 37 li uur weten te
bedingen. Een onderzoek door de
„American Federation of Labor" (A.
F.L.) wijst uit, dat op het ogenblik bijna
één op de zes arbeiders een standaard-
Door de voorzitters van de beide Ka
mers der Staten-Generaal zijn vijftien
leden uit deze colleges aangewezen om
de in Juli in Parijs te houden bijeen
komst van parlementsleden uit de Nato-
landen bij te wonen. Uit de Eerste Kamer
zijn dit de heren Reijers, jhr mr Ruys de
Beerenbrouck, mr baron de Vos van
Steenwijk, Tjalma en mr In 't Veld, uit
de Tweede Kamer mej. dr Klompé en de
heren mr Blaisse, Fens, Goedhart, jhr mr
Van der Goes van Naters, Korthals, mr
Roosjen, Tilanus, Vermeer en Weiter.
Aan een buitengewone vergadering vgn
aandeelhouders der N.V. Noord-Europe-
se Houthandel Mij. zal worden voorge
steld het maatschappelijk kapitaal van
de onderneming van 3 millioen tot 5
millioen te verhogen.
werkweek heeft van minder dan 40
uur. Het onderzoek, dat zich uitstrekte
over 8.000.000 arbeiders in over het ge
hele land verspreide grote steden,
bracht de volgende verdeling aan het
licht:
Van de arbeiders met een standaard
werkweek van minder dan 40 uur
werkt 12 pet meer dan 37% uur maar
minder dan 40 uur, 39 pot werkt 37%
uur, 18 pet werkt meer dan 35 maar
minder dan 37% uur, 28 pet werkt 35
uur, 3 pet werkt zelfs minder dan 35
uur. De werkweek van minder dan 40
uur wordt in het bijzonder genoten
door kantoorpersoneel. Van de 1.500.00C
ondervraagde kantooremployé's be
hoeft 45 pet of meer dan 700.000 man
nog geen 40 uur per week te werken.
Naar het rechtse Weense blad „Die
Presse" heden meldt, hebben de Roe
meense autoriteiten de bisschop van
Weissburg, mgr Aron Marton, uit de ge
vangenis onslagen. Zes jaar geleden ver
dween mgr Marton op onverklaarbare
wijze, toen hij een officiële tocht door
zijn diocees maakte.
Volgens hetzelfde blad zou Anna Pau-
ker, de vroegere Roemeense minister van
buitenlandse zaken, kortelings als lid van
een parlementaire commissie in het open
baar zijn verschenen.
Naar uit Boekarest afkomstige bezoe
kers berichtten, deden daar geruchten
de ronde, als zou de vrouw van een
andere ex-minister van buitenlandse
zaken, dr George Tatarescu. binnenkort
eveneens worden vrijgelaten.
(Van onze Parijse correspondent).
De vereniging „France-Hollande", wier
onlangs overleden voorzitter, prof. Polo-
novski thans is opgevolgd door de Franse
kunstschilder en lid van het Institut de
France, W. van Hasselt, heeft wederom
een aantal zwakke Nederlandse kindexen
een vacantie bezorgd.
Een groep van 24 kinderen uit het ramp
gebied. met name Schouwen-Duiveland,
die met leidsters een maand lang in de
gezonde Franse Jura hebben verbleven,
waar ze van onafgebroken mooi weeT
hebben kunnen genieten, keert vandaag
in ons land terug.
Mevrouw Coty. de echtgenote van de
president van de Franse republiek, heeft
echter gewild, dat de kinderen alvorens
ze naar het vaderland terug zouden keren,
haar zouden bezoeken en dat heeft voor
hen tot een wel onvergetelijk bezoek agn
het Elysée geleid.
Mevrouw Coty ontving de kinderen gis
teren allerhartelijkst en liet zich hen door
de leidsters voorstellen. Ze bleek zeer ge
troffen, toen een klein meisje een keurig
Frans compliment opzei en haar een
boeket bloemen aanbood, die 's morgens
in Nederland waren geplukt en per vlieg
tuig naar Parijs waren gebracht.
Een welvoorziene tafel was in een van
de zalen van het Elysée geplaatst om leid
sters en kinderen te onthalen. Mevr. Coty
nodigde het jeugdige gezelschap uit op het
bordes aan de tuinzijde van het paleis
voor een groepsfoto, want ze wilde, dat
ieder der kinderen een herinnering zou
krijgen aan dit bezoek aan het Elysée.
Sinds enige t«d is in Parijs een ten
toonstelling te zien, die de meesten der
talrijke landgenoten die in de voorzomer
de lichtstad plegen te bezoeken niet zul
len hebben opgemerkt en die toch be
langrijk genoeg is om de aandacht te
vragen van ieder die in de gelegenheid is
haar te zien en die zich voor kunst in
teresseert.
In de Ecole Nationale supérieure des
Beaux Arts kan men in een stemmige
zaal bjjeen zien honderdtien tekeningen en
68 prenten, die tot het eigen bezit be-
boren van deze oude academie en die alle
stammen uit onze zeventiende eeuw,
„Rembrandt et son temps" is de fraaie
expositie genoemd» en men kan haar be
schouwen als een prélude tot de talrijke
herdenkingen die ons in 1956, wanneer het
350 jaar geleden zal zijn dat Rembrandt
te Leiden geboren werd, in de hele wereld
te wachten staan-
Deze tentoonstelling in Parijs zal van
al de manifestaties een der minst ge
ruchtmakende zijn, maar het zal de orga
nisatoren van de tentoonstelling van het
volgend jaar niet gemakkelijk vallen de
boodschap van Rembrandt zuiverder op te
roepen, en zijn geest zo puur tot leven te
wekken dan in deze kleine inleidende ten
toonstelling.
Van Rembrandt zelf zijn er een tiental
sublieme tekeningen, een indruk gevend
van zijn kunnen vanaf zijn Leidse begin
tijd, tot een studie voor de verloochening
van Sint Petrus, die in 1933 door het Rijks'
museum werd aangekocht, en tot de late,
zeer rijpe werken van de meester behoort.
Van 's meesters hand kan men bladen be
wonderen uit de gelukkige jaren dertig,
de tijd dat hij het leven in zijn jonge ge
zin met enkele lijnen wist vast te leg
gen, alsook landschappen, getekend uit de
begintijd van zijn miskenning (na het ont
staan van de Nachtwacht) toen de vereen
zaamde kunstenaar troost zocht in de om
geving van zijn geliefde Amsterdam.
Naast deze eigenhandige werken hebber
de inrichters der tentoonstelling met veel
inzicht en goede smaak zes tekeningen ge-
exposeerd, waarbij het auteurschap niet
vaststaat, maar die alle in Rembrandt's
onmiddellijke nabijheid zijn getekend.
Ook van enigen van zijn talrijke leer
lingen zijn prachtige bladen op de ten
toonstelling aanwezig, van Lievens, Maes.
en Govert Flinck, behalve prachtig op zich
zelf tonen zij de leermeester, die Rem
brandt wilde zijn en in grote volmaakt
heid was.
-. - -V
Een voorn stijgt naar de vlieg.... Deze knaap woog 9 ons en werd
gevangen op een vlieg haakgrootie 6.
(Foto welwillend ifgettaan door de heer J. Schreiner).
Zij, die gewend zijn hun vacanties
in het buitenland door te brengen
en bij bun bagage steeds een paar
hengels meeslepen, weten altijd op
windende verhalen te vertellen
over „die knul van een forel in dat
meer in Ierland, dat stampvol vis
zat" of over „een forel van een
pond of vier en vechten deed dat
beest. Het leek wel een haai".
Soms gaan de verbalen ook over
vlagzalmen, die vele meters van de
duurste vliegenlijn met gierend ge
weld door de molenslip jagen, alsof
bet zo niks is.
En steevast komt dan aan het eind
van zo'n met gloed verteldé „ware"
geschiedenis: Jammer, dat wü in Ne
derland zulke koninklijke sportvissen
niet hebben!
En Iet wel, lezer, nu gaan wj) u niet
vertellen, dat er in ons land wél zal
men te vangen zijn en dat u in de
Nieuwkoopse plassen van die grote meer-
forellen kunt vangen. Wij zouden ons
eerlijke wars van hengelaarslatijn
zijnde sportvissershart geweld moe
ten aandoen om u zulke leugens voor
te zetten.
Maar dat er met de vliegenhengel In
ons land sport valt te beleven, kijk, dat
houden wij tegenover iedere sceptische
betweter staande.
Er valt inderdaad sport te beleven
met de vliegenhengel, koninklijke sport
zelfs.. Al is deze misschien dan van
iets minder allure dan die men beleeft
in Ierland, Oostenrijk, Zwitserland of
Toegoslavië. Daartegenover is vissen met
ie vliegenhengel in ons eigen landje
lan ook enkele honderden percenten
goedkoper I
Met een kletsende slag
Vindt u het soms geen sport, wan-
:eer het water rond de door u op vak-
:undige wijze geserveerde vlieg plotse-
ing rimpelt en een rulsvoorn van een
)f pak weg, wij kilken vandaag niet
ip een pondje twéé pond zich met
gulzig geweld en een op het water
kletsende slag van zijn staart op uw du
re en dierbare Royal Coachman of
Black Gnat stort of wat u verder maar
voor kleurigs aan de leader van uw
vliegenlijn hebt gebonden?
Uw antwoord wachten we niet eens
af. We zien uw ogen van spanning glan
zen en uw borst onder de glimmende
oliejas zich uitzetten. Sport van de bo
venste plank, nietwaar? Sport, waar
voor we bereid zijn in het holst van de
nacht uren op een kuchende brommer
te gaan zitten en wolkbreuken over onze
bezuidwesterde hoofden te laten neer
komen. Wat zegt u, zijn er haast geen
voorns van een of twee pond? Is het een
zeldzaamheid om zo'n beest te vangen
en zeker op de vlieg?
Dat dachten wij ook, medebroeder in
Sint Petrus, dat dachten wij inderdaad
met u mee, maar we hebben het tegen
deel ervaren. Ze zijn er welen zelfs
méér dan u denkt. Ze wortien aan de
gewone hengel alleen niet gevangen, om
dat ze te uitgekookt zijn en te schuw.
Tegen de tijd, dat gij uw klapstoeltje
hebt opgesteld achter het riet en de
hengels hebt opgetuigd, vooraleer gij
met een plons het peilloodje te water
hebt gelaten hebben deze kwieke klan
ten een machtige slag van hun goud
gekleurde staart gegeven en zijn ver
trokken naar veiliger contreien. Ze
komen namelijk het meeste voor in hel
dere polderweteringen en niet al te die-
p.e plassen, waar het water in kristallen
helderheid ligt te schitteren onder een
zeldzaam zonnetje en waar de grond zo
zacht is, dat de meest Sioux-achtige
sluippas van u op weg naar het vis
water, waar ge triomfen wilt gaan vie
ren, trillingen verwekt die hele vissen-
kolonies ijlings de staat van beleg doen
afkondigen.
Maar welke rechtgeaarde voorn za'
argwaan koesteren jegens een onschul
dige vlieg, die zachtkens op zijn jacht-
domein komt neergestreken en voor
zichtig meedrijft op het door de wind
beroerde water? Geen enkele nietwaar?
En dat is het hele eieren-eten.
Ge behoeft niet meer door de polders
te bolderen, maar stelt u verdekt op
en serveert het aas op een volmaakt
natuurlijke wüze en zonder de vis te
verschrikken met bodemtrillingen, zo'n
vijftiental meters verderop. Dat moet
immers succes hebben!
En het heeft reeds véle malen sue
ces gehad. Steeds meer hengelaars
gaan een meer of minder dure vliegen
lijn aanschaffen. Steeds meer henge
laars kopen een vliegenreel en een doos
je kleurige kunstvliegen.
Geen goedkope liefhebberij
Het is echter wèl een mooie maar
geen bijster goedkope liefhebberij. Een
S3
X.y.-.Av
TWEE ACTEURS. Prent van Rembrandt 'op de Parjjse expositie.
vliegenhengel van standing kost toch
al gauw een dikke tachtig gulden. Een
eenvoudige vliegenreel minstens vijf
tien en een vliegenlijn kunt ge u beko
men voor de ronde som van dertig
gulden. Dan hebt ge echter nog op geen
stukken na de beste. Voeg daarbij de
prijs van vliegenolie, lijnvet, vliegen,
leaders en ge krijgt een rond sommetje
en boze verwijten over „al die flauwe
onzin" van uw levensgezellin.
Daarom doen we onze lezers voor niks
nierflendal een paar tips aan de hand
die hopen geld sparen. Dan haalt ge
uw lijfblad er weer een beetje uit..!
Het kopen van een vliegenhengel is
niet per se nodig om de geneugten van
de vliegvisserij deelachtig te worden.
Vele hengelaars zijn tegenwoordig in
het bezit van een spinhengel van hol
fiberglas. En met deze hengel, mits
niet lichter dan voor een werpvermo-
gen van een gram of tien, kunt ge op
uitstekende wijze een vliegenlijn verkrij
gen. We hebben het zelf geprobeerd
met een holglashengel en het gaat wer
kelijk prima. Er is natuurlijk verschil
tussen deze improvisatie en een wer
kelijke vliegenhengel, maar heus, het
gaat best.
En wat de vliegen betreft: laat u niet
verleiden tot het kopen van allerlei
kleurige namaak-insecten, want die din
gen kunnen veel beter en veel goedko
per zelf vervaardigd worden. Van dons
veren en nekveertjes van een Red Island
Red, als ge die kippensoort kent. De
boeren spreken van „rooie Islanders"
De meest geschikte vliegen Èijn namelijk
in geen enkele winkel te koop. Zgn droge
vliegen, de soort welke men voor het
voornvissen nodig heeft, zijn immers
oorspronkelijk bestemd voor de forellen,
visserij en in die tak van sport gebruikt
men ze zelden of nooit groter dan op
'laakgrootte 10-15. Maar voor het voorn-
vissen hebben de meest geschikte vlie
gen een haakgrootte van 6-8. Men neemt
daarvoor dunstelige, dus erg lichte fo-
relhaken, maakt er zelf een oogje aan
met nylon en zet de haak vepvolgens
in een klemmetje om er een „vliegen-
lijf" van roodbruine veertjes aan te prut
sen. Dat lijfje noemen de Engelsen
.hackles" en in de vliegvisserij zijn nu
eenmaal de Engelse termen gangbaar.
En hier moeten we helaas ons ver
haal afbreken, omdat we een zacht,
maar o zo dringend seintje van de zet
ter krijgen dat hij het niet èankan.
Zodat we u volgende keer verder
hopen te onderhouden over het vlieg
vissen.
STö i
Maar de tentoonstelling zou ten on
rechte Rembrandt et son temps heten,
wanneer zij niet een beeld gaf van de
stand van zaken in de Nederlandse kunst
aan het begin vaij de zeventiende eeuw.
En hoe zou men aat beeldender kunnen
doen dan met de weergaloze reeks pen
tekeningen van Jacob de Gheyn, studie
bladen van Joodse typen, weergaven van
profpten en sibylle's?
Hét vroeg 17e eeuwse stadsgezicht wordt
gegeven door twee schetsen van de zeld
zame meester Buytewech, waarvan één,
een gezicht op Delft, van de andere zijde
der stad gezien, in sfeer dicht bij Ver-
meer's wereldberoemde schilderij in het
Mauritshuis komt. En zo zou men verder
kunnen gaan namen te vermelden die
voor de bezoeker evenzovele gelukserva
ringen zijn, er zijn 4 schitterende van
Goyen's te zien en ook Jacob van Ruysdaei
is er zeer rijk vertegenwoordigd. Maar het
enige wat er eigenlijk toe doet, is zoveel
mogelijk lieden op te wekken deze unieke
gelegenheid waar te nemen, en zich voor
de zoveelste maal te verwonderen over dat
zeldzame geluk, dat ons volk ten deel is
gevallen: de onverklaarbare bloei van onze
beeldende kunsten in een eeuw die om
wille van deze bloei alleen al terecht de
gouden heet.
Het gevaar voor hondsdolheid, waarvan
de vos als een der voornaamste ver-
spreiders kan worden beschouwd, is nog de K.v.K. gisteren besloten, dat verder
steeds aanwezig. De premieregeling voor dient te worden gegaan met de uitwer-
het doden van vossen kan daarom voor- king van de plannen en het streven naar
lopig nog niet worden gemist, zo deelt j verwezenlijking daarvan,
het ministerie van Landbouw mee. I
Na 15 Juli a.s. zal het echter niet goed NTFTTW M ARTNFHOSPITAAL
meer mogelijk zijn vast te stellen of de m£jUVV MAttlNEHUBril AAL
gedode dieren volwassen dan wel jonge
vossen zijn. Daarom is de premie met in-
De commissie voor onderwijs-aange-
legenheden uit de Utrechtse K. v. K. heef t
enige tijd geleden in studie genomen de
mogelijkheid en wenselijkheid van de op
richting in Utrecht van een school voor
de opleiding van winkelpersoneel. Zij is
daarbij tot de conclusie gekomen, dat
volledig voor zijn taak berekend winkel
personeel zeer schaars is, terwijl het voor
het publiek en voor de detailhandels-
bedrijven en hun leveranciers van groot
belang wordt geacht, dat de distributie
van de goederen goed wordt verzorgd en
het publiek op passende wijze wordt
bediend.
Nadat de commissie dit vraagstuk eerst
in eigen kring had bestudeerd, zijn ver
volgens besprekingen gevoerd met ver
tegenwoordigers van de middenstands
bonden, de werknemersorganisaties en het
grootwinkelbedrijf. Geconstateerd kon
worden, dat het algemeen gewenst wordt
geacht, dat een dergelijke school tot stand
komt. De theoretische en practische vor
ming der leerlingen moet, zonder dat hun
algemene ontwikkeling wordt verwaar
loosd, duidelijk afgestemd zijn op de alge
mene practijk van het winkelbédrijf.
Als gevolg van een en ander heeft nu
gang van 15 Juli a.s. tot nadere aankon
diging uniform vastgesteld op 15 voor
iedere ingeleverde vos.
Met het oog op de wenselijkheid de
thans in de kerftabakindustrie van kracht
zijnde bedrijfsregeling, het „Fabo-kartel",
aan het algemeen belang te toetsen, heeft
de minister voor Publiekrechtelijke Be
drijfsorganisatie, in overeenstemming met
zijn ambtgenoot van Economische Zaken
in de Nederlandse staatscourant van van
daag bekend gemaakt, dat hij de commis
sie-bedrijfsregelingen heeft verzocht hem
te adviseren over de vraag, of er aan
leiding bestaat op grond van het kartel-
besluit tegen bedoelde regeling op te tre
den.
Dit kartel kent onder meer een stelsel
van funcjjonele kortingen voor de afne^
mers, een erkenningsregeling veor gros
siers en regelingen tot uitsluiting v%n be- tot aanbesteding van het eerste gedeelte
paalde afnemers. 'Van de bouw te kunnen overgaan.
Na diepgaande studie en voorbereiding
zijn thans de ontwerptekeningen gereed
gekomen voor het te bouwen marine
hospitaal op het ruim tien hectaren be
slaande landgoed „Eikenrode" aan de
Herenweg te Heemstede, het project
voorziet in de bouw van een hospitaal
complex met in totaal tweehonderd bed
den. Daarvan zijn er 140 bestemd voor
het hospitaal in engere zin en de overige
zestig voor de thans nog te Leiden geves
tigde sociaal-medische dienst.
Voorts zal het nieuwe hospitaal bere
kend en ingericht zijn voor de opleiding
van marineverplegers, terwij] het tevens
dienst zal doen als de moederinstelling
van alle medische en pharmaceutische
diensten van de marine.
Het door de architecten ir Hoekstra en
ir Westerhout in Den Haag uitgewerkte
project bestaat uit een hoofdgebouw van
drie verdiepingen en twee vleugels, een
gebouw voor het „ambulantorium" de
reeds genoemde sociaal-medische dienst
een zusterhuis en een officiersverblijf.
Met de aankoop van het landgoed was
250.000,gemoeid; de bouwkosten
worden op vflf millioen geraamd. Nog
voor het einde van het jaar hoopt men
