Als prinses Beatrix 18 wordt ,W PERLON- NIEVWTJES ROMANTISCHE RIJN in oorlogstijd Levensbeeld in woord en plaat Montgomery ereburger van Nijmegen IN KATHOLIEK VERBAND Door Peter B. Kyne ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1955 PAGINA 4 Deuxpeèces in groen gele tweed van Pierre Billet Blouse-rok Fourreau en mantel in gele jersey, model J. Tiktiner «""'ao" Heren, pyama s voor U Dameskousen in kleuren Originele japonnen ailleur met 7/8 mantel in zwart en witte Shetland, model Max Mozes van achteren. Maar ook wat heel nooit zo geprezen als nu! Karelstad dankte liaar bevrijder Lof voor het verzet Drie modellen die van de winter we! eens succesnummers kunnen zijn nieuw is, rokken die even wat wijd uitvallen, wat men hier clochée noemt. Zo kan de vrouw, die goed weet te kiezen in de confectie, die in Mei of Juni uitkwam, modellen vinden die in de lijn zijn van die in Augus tus door de haute Couture werden gelanceerd. DINY K—W 'AT OUWELIJK dat is goed voor vrouwen van veertig jaar", werd er dikwijls op de conture-collecties gezegd. Voor één keer hebben de conturiers blijkbaar bij het ontwerpen van hun collectie aan hun klanten gedacht, die zelden jonger zijn. Maar er zijn heus nog modellen genoeg, die jonge vrouwen met ple zier zullen dragen. Jammer genoeg mogen de foto's eerst de 1ste Sep tember gepubliceerd worden. En wat is nu een modepraatje zonder foto? Daarom wil ik U dit keer foto's tonen van confectiemodellen die zich wonderwel bij de najaars- r is een nieuw kledingstuk in de mo- collectie van de haute couture aan Ij dehuizen verschenen, dat 'n welkome sluiten. practische aanvulling van de dames- Trouwens voor deze laatste hebben garderobe mag heten. Het is "n combinatie nasenoea alle vrouwen een platoni- van een kanten blouse met een korte on- sche belangstelling. Ze willen voor- derrok, uit één stuk gemaakt. Vooral namelijk weten of^k^S tadl taiUerit^nt worden, maar het komt niet in a deze blouse kan er njet meer uitglippen, hoofd op iets bij een couturier te De eerste modellen tellen zowel mouw- bestellen. Hoe langer hoe meer kle- j0Ze ajs ieuke shirtontwerpen, voor alle den de Parisiennes zich bij de pret- leeftijden. Er zijn enige grote witte re- a-porter. Terwijl de Hollandsen al verskragen met baleintjes bij. lang confectie droegen, werd dit DANK ZIJ het sterk toegenomen internationale tourisme, wordt er in de mode nu ook naar de heren ge lonkt, als men aan de verschillende arti kelen denkt, die op reis meegenomen die- nen te worden. Zo hebben „ze" pyama's of niet. Deze werkt immers op mo- gemaakt van perlon-cloqué, waarvan er dellen van zes maanden tevoren, desgewenst stapels in een koffer gaan. Maar daarin is soms heel goed te Die moderne, soepel geweven textielsoort heeft de eigenschap, voor handhaving van een aangename lichaamstemperatuur te zorgen. oZiets „doet'' het altijd wel. hier betrekkelijjk weinig gedaan. Maar nu is de prêt-a-porter werke lijk ingeburgerd. VOOR DE KLANT is het van het grootste belang of de con- fectionnair de mode aanvoelt zien welke kant de couture uitgaat, een beetje flair en een grote erva ring maken hem dit mogelijk. Dit keer werd het hem al heel gemakkelijk gemaakt. Dat de tu- niek kans had furore te maken, lag TVTU de dameskousen feitelijk niet ele- voor de hand. Sommige confection- J ganter en fijner meer te maken zijn, nairs hebben dat heel goed begre- hebben de toonaangevende mode-ko- Den en komen met tweed tailleurs ningen 't in een andere richting gezocht ..«•.«ar. rie V. mantel gevoerd is Behalve dat er naast de kousen met naad waarvan de mantel gevoerd is oQk kwaliteiten zonder naad in de handel met jersey. Van datzelfde jersey zijn gekomen (75 gg 10 tot 100 den.) krij- is de van voren dichtgeknoopte tu- gen we weidra een reeks kleurige crea- niek gemaakt. Tussen twee haak- des zjen naar smaak in zachte, op- jes een uitstekend idee om een tail- lichtende tinten of krachtige, brutale con- leur van verleden jaar te moderni- trastkleuren. De voornaamse zijn: Bruin- seren om er het seizoen mee te be- achtig, beige, roodachtig, rose, goud- ginnen! Is de jas wat lang dan kan kleur donkerblauw en vleermuisgrijs, hij een eind ingekort en uit de afge- Uitsluited bij zwarte schoenen zullen nog knipte reep goed een écharpe ge- kousen gedragen kunnen worden met - zwarte achternaad en hiel. Verwacht mag worden, dat de Nederlandse vrouw niet in de voorste gelederen zal gaan optrek ken met hen, die reikhalzend naar deze producten uitzien. Of's dat soms een vergissing? maakt worden. Want deze winter zullen de kragen dikwijls vervan gen worden door betrekkelijk korte écharpes. DAT DE EENVOUDIGE japon nen betreft staat de fourreau stellig bovenaan. Tiktiner komt er met één die geheel in de lijn van de mode ligt. We vinden die Eourreaux overal terug, van zijde of jersey, van zijde of van tweed en met of zonder ceintuur. Geen haute couture collectie of er zijn four- reaux te vinden. DE handbeschilderde badpakken hebben niet in alle landen een gunstig ont haal gehad. De dito japonnen echter des te meer. Het initiatief was fkomstig van een groepje artisten m Krefeld; hun voorstel heeft de laboranten ;an de per- lon-industrie aanvankelijk n' gal hoofdpijn bezorgd, totdat men cfii oeperkt aantal AdV^ntel'°Hlt mSelS tfdienen, of /8 mantel. Het man.elpak dQor ;n het weefse. kon drm- dat zonder die tweede jas, niet zo gen De schilders kozen hoofdzakelijk warm zit en dat we daarom dadelijk oudlEgyptische motieven als model voor in de herfst, aantrekken of als het hun werk en zij zorgden ervoor dat er niet zo koud is de twee deux pièces? zoveel variatie in de dessins kwam dat Iedere couturier volgde ook daar- practisch niemand met preems dezeud eigen opvatting end. con.ee ju« Jgf ^«^3» tionnairs deden dit ook. We vinden sj|a Zuid.Afrika India en de bij deze laatsten evengoed nauw Scandinavisohe landen staan nu in de rij aangesloten als wat van het middel opdrachten! Glanskatoen, perlon- afvallende jasjes met korte of lan- p0peline. wol-met-perlon. enz worden ge schoten en merendeels met nau- meter na meter bewerkt en afgeleverd, we rokken met een enkele plooi Men heeft in Krefeld de schilders nog Ter gelegenheid van de achttiende ver jaardag van H. K. H. prinses Beatrix zal met de volledige medewerking van de le den van de Koninklijke Familie een boek verschijnen, dat ecn levensgeschiedenis van de prinses in foto's zal bevatten en verder ook In woord en beeld aan haar liefhebberijen aandacht zal besteden. Zo zullen bijvoorbeeld afbeeldingen worden opgenomen van beeldhouwwerk door de prinses zelf vervaardigd. De tekst van het boek bevat o.m. een bijdrage van prof. dr L. J. Rogier uit Nij megen die een beeld zal geven van de tijd waarin prinses Wilhelmina 18 jaar werd en van de tijd, toen koningin Juliana deze leeftijd bereikte. Prof dr A. M. Donner uit Amsterdam belicht de staatsrechterlijke kant van deze achttiende verjaardag, terwijl prof dr P. J. Bouman uit Groningen een bijdrage le vert: „De jonge vrouw in deze tijd". Een groot aantal nimmer gepubliceerde foto's zal de tekst verluchten. De supervisie over het hoek is in han den van een door minister Cals ingestelde redactieraad, bestaande uit prof dr I. A. Diepenhorst, mr J. A. Jonkman, mej dr M. A. M. Klompé, dr J. A. de Koning en ds N O. Steenbeek. Het boek zal aan het einde van dit jaar in de boekhandel verkrijgbaar zijn. (Van onze correspondent) Nijmegen had gisteren een van de meest illustere tijdgenoten, een man die wereld geschiedenis heeft gemaakt, in zijn mid den geroepen: veldmaarschalk Montgo mery van El Alamein. Al eerder verbleef hij in de keizer Karelstad, toen hij in de dagen rond de bevrijding het offensief van de geallieerde strijdkrachten leidde. Daarna, op 9 September 1919 bezocht hij Nijmegen op onofficiële wijze, toen hij met een Rijnboot uit Straatsburg op door tocht was. En om thans de 1850-jarige stad te eren, die in de oorlog zulk een grote betekenis heeft_yehad, brengt Mont gomery haar een o-Ticieel bezcek. Vrij dagmiddag toen de boot, waarop de veld maarschalk en zijn gevolg zich bevonden, aan de Waalkade meerde, werd hij be groet door de Britse ambassadeur in ons land, Sir Paul Mason, door de Commissa ris der Koningin in Gelderland, jhr dr C. Quarles van Ufford. door de Nederlandse territoriale bevelhebber, generaal Buur man van Vreeden en namens de gemeen te door burgemeester mr Hustinx. Het gezelschap begaf zich vervolgens naar het gemeentehuis, waar eu.i plechti ge zitting van de gemeenteraad plaats vond, tijdens welke aan de hoge gast de erepenning van de stad met oorkonde werd aangeboden, waardoor hij ereburger van Nijmegen werd. Namens de bevolking heeft burgemees ter Hustinx daarbij het woord gevoerd. „Het bericht, zo zeide hij o.m., dat U voornemens was Nijmegen te bezoeken, is met groot enthousiasme ontvangen, omdat wij nu, staande voor de elfde ver jaardag van onze bevrijding, in de gele genheid worden gesteld onze dank tot uitdrukking te brengen. De historische gebeurtenissen, die zich op onze bodem hebben afgespeeld, doen ons steeds van zelf denken aan hen die de geschiedenis hebben gemaakt. Fieldmarchall Montgo mery en de XXTste Army-group worden zodoende onverbrekelijk met onze stad verbonden. Gij zijt voor Nijmegen gewor den de voornaamste bewerker van de herwonnen vrijheid en vrede. Hierdoor hebt gij onschatbare verdiensten verwor ven voor stad en bevolking en daarom heeft de raad bij acclamatie besloten aan u de „Freedom of the City of Nijmegen" te verlenen. Als oudste aanwezig raadslid, betuigde de heer Bol namens alle raadsleden in stemming met het voorstel van B. en W. om de maarschalk het ereburgerschap van Nijmegen te verlenen. Deze dankte hierop voor de eer, die Nijmegen hem had aangedaan door hem „freeman" te maken van de stad. Montgomery weidde hierna uit over de tijd, welke vooraf ging aan de dagen, dat hij in Nijmegen verbleef. De weg was gegaan over verwoest gebied en over slagveld. De Veldmaarschalk had toen ge leerd, hoe slecht de mensen het hebben, die onder de hiel van de vijand liggen en hoeveel ellende ze hebben meege maakt, voordat voor hen het uur van de bevrijding aanbreekt. Wij lieten in Nor- mandië verwoest gebied achter en toen wij in Nederland kwamen was al een deel van het land bevrijd maar er moest ook nog veel gebied met vechten bevrijd worden. (Advertentie) 3 DAGEN naar de en het EIFFEL GEBERGTE en dwars door de BELGISCHE ARDENNEN Nog enkele plaatsen vrij voor 29 - 30 en 31 Augustus en 5 - 6 - 7 September f 55.p. pers. met prima verzorging. Inl. Reisadviezendienst voor Katholieken St. Christoffel, Spangensekade 111 d, Rotterdam, Tel. 36061. Tevens bijkantoor van de Ned. Relsver. v. Katholieken uit Amsterdam. In die tijd waren veel mensen boos, omdat wij niet verder gingen met Neder land geheel te bevrijden. „Hadden we dat gedaan, dan hadden we uw land aan de verwoesting prijs gegeven. Nu is het on- verwoest gebleven en naar onze mening hebben we juist gehandeld". Een woord van grote lof had de veld maarschalk voor de verzetsbeweging in Nederland. „Toen wij in Frankrijk land den, kwamen we in aanraking met die mensen, die ondergronds vochten, het geen gevaarlijker is dan bovengronds zoals wij deden. De onderscheidingen moesten eigenlijk naar die mensen zijn gegaan. Ook in Nederland hebben we veel nut van de verzetsstrijders gehad, zonder hun hulp zouden we langere tijd zijn opgehouden." In de loop van de middag werden de oorlogsgraven bij Nijmegen, de plaatsen waar in de oorlog is gevochten en de transformatoren-fabriek van Willem Smit bezocht. Des avonds werd op de Wal een groot vuurwerk afgestoken. MUITERIJ Von Staden knikte. Langzaam, zo hier en daar eens rondkijkend liep hij de hut rond, ging daarna op 'n divan zitten en stak een cigarette op, terwijl Mike de enve loppe openscheurde. Zij bevatte het volgende telegram: 4). Hoe de ijverige kapitein Murphy het geval ook bekeek, het kwam hem alles hoe langer hoe onbegrijpelijker voor. Cappy en Matt kenden voldoende straffen, welke Oom Sam gezet had op de schending der neutraliteit. En zelfs, als zij er iets op gevonden mochten hebben om uit de handen van hun eigen regering te blijven, dan nog moesten zij weten, dat elk oorlogsschip het recht had om de lading van het schip te onderzoeken en dat kan de bevelvoerder van het oorlogsschip kon overgaan tot confiscatie of verplichte oplegging in een of andere ha ven, zodra uit de papieren en uit de koers van het schip de aanwezigheid op die of deze lengte- en breedtegraad niet voldoende verklaard kon worden. Het was onbegrij- peliik, vooral ook, omdat Mike Murphy Cappy Ricks vol doende kende om te weten, dat hij een geroutineerde zakenrot was, die niet voor een extra voordeeltje de kans zou willen lopen z\jn schip te verliezen. Daartegenover stond weer zo redeneerde Mike dat het vracht-contract was afgesloten met volle kennis en volle toestemming van de Blue Star Navigation Com pany en dat de eerste de beste beginneling in het be vrachtingsvak lont moest ruiken bij de clausule. „Per nambuco voor instructies". De mogelijkheid bestond na tuurlijk ook, dat de agent uit.New York de oorzaak was van de inhoud van het vrachtcontract. Maar, nee Seaborne Company stonden beslist boven elke verden king. Als zij het gewaagd zouden hebben Cappy kicks onvoldoende in te lichten, dan zou dit gevolgen hebben, die de agent van te voren kon voorzien. Maar zeils in het bijna ondenkbare geval, dat Cappy de clausule over het hoofd had gezien dat zou mogelijk kunnen zijn in verband met zijn hoge ouderdom dan nog zou Matt Peasley de fout hebben hersteld en zelfs als deze zich ook vergist had, dan dan was er nog steeds de vol maakte Skinner, de onfeilbare Skinner. Nee, het was onmogelijk, dat de Blue Star Maatschap pij met open ogen er in gelopen was., en toch h®1 bleek maar al te duidelijk, dat zij alle voorwaarden had den aanvaard. Welnu zo concludeerde Mike Mur phy dan was alles gebeurd op 'n ogenblik, dat alle he ren de ogen hadden gesloten. Wat ook mocht gebeuren, h(j zou als kapitein van 't schip doen wat in z'n vermogen lag en in elk geval zou hij hun de kans geven, zich te bedenken vóór het te laat was. Hij voelde zich opgelucht, toen hij vanuit Norfolk het telegram had verzonden, doch hoe zuidelijker de Nar cissus kwam met 'n snelheid van tweehonderd en der tig mijl per dag des te meer voelde hij het gemis van een draadloze, waarmee hij direct het antwoord zou heb ben kunnen opvangen Zo nu en dan verweet hij zichzelf, dat hij in Norfolk niet op een antwoord had gewacht. Michael J- Murphy bekeek het vraagstuk aan alle kan ten en wel zo grondig alsof hij de Blue Star Maatschappij zelf was. Zijn waardigheid als kapitein van de Narcissus verbood hem over deze zaak te spreken met een van zijn ondergeschikten vooral ook, omdat het allen mensen waren, die voor het eerst onder de vlag van dt Blue Star voeren. Onder de gehele bemanning van een en veertig koppen was er maar één. met wie hij gevoeg lijk over zijn bezwaren had kunnen praten. Dat was Te rence Reardon! Doch sinds hy hem een „renegaat had genoemd was elk gesprek uitgesloten. Daarom Mike Murphy was gedwongen de beslissing over deze kwestie geheel zelfstandig, zonder het minste overleg met wie dan ook, te nemen. Tot deze conclusie was hij gekomen, toen de Narcissus langzaam de buitenhaven van Pernam- buco in voer. Juist toen de Narcissus het anker liet vallen verscheen de steward op het dek en sloeg op zijn gong om te mel den, dat het diner gereed was. Schultz", riep de kapitein vanaf de brug, „zodra de mannen gegeten hebben, moeten ze een sloep klaar ma ken. Ik ga aan wal". Sehr goed, mijnheer. antwoordde Schultz, en de kapitein ging aan tafel. Nauwelijks zat hij echter, of Schultz stak zijn hoofd door het raam van de salon en deelde mee dat er een heer, die zich de vertegenwoor diger noemde van hen, die het schip hadden gecharterd, met een motorboot langszij lag en aan boord wenste te komen om met hem te spreken. Laat de ladder uit. Scl f tz, en als hp aan boord is, breng hem dan naar mijn spreekkamer, antwoordde de kapitein Ik zal daar dadelijk bij hem komen .Het is zeer waarschijnlijk, dat hij met onze instructies komt, Schu.z, dus maak mijn sloep nog maar met in orde: ik zal u wel waarschuwen als het zo ver is.^ Steward, zet nog een couvert bij. Wij hebben misschien een gast aan tafel. Hij spoedde zich naar zijn werkkamer. sSchultz kwam binnen en overhandigde de kapitein een visitekaartje met de naam August Carl von Staden. Achter de stuurman stond een zeeman met een grote handkoffer en achter deze weer twee anderen, die samen een hutkoffer van het grootste formaat torsten. Toen kapitein Murphy naar buiten ging om zijn bezoeker te begroeten zaS hu ®en man van athletische gestalte langzaam over het dek naar hem toe wandelen. De vreemdeling droeg een grote ac- tentas. De kapitein boog. Ik ben de kapitein van dit schip, stelde hij zich beleefd voor. Mijn naam is Murphy. De heer Von Staden schudde hem de hand en in vol maakt Engels zonder het minste Duits accent, sprak hij er zijn voldoening over uit, met hem kennis te moger. maken Mike Murphy wierp een blik vol vrijmoedige nieuwsgierigheid op de koffer van Von Staden en op de overige bagage van zijn gast, waarmee de zeelieden hun handen vol hadden. Von Staden begree, hem en glim lachte. Ik breng u uw instructies, kapitein Murphy. Zij zijn In de enveloppe. Hij overhandigde de kapitein een onbeschreven enveloppe. Zoals u ziet, is zij gesloten, des ondanks weet ik toch, dat een uwer nieuwe orders de op dracht inhoudt om mij een slaapgelegenheid te verschaf fen Ik ben namelijk een aanvulling op uw lading. -1 Over een dergelijke mogelijkheid heb ik andere niets vernomen, antwoordde Mike Murphy wat afgeme ten Hii wendde zich tot de stuurman: Schultz. wilt u zo goed zijn te zorgen, dat de bagage van mijnheer Von Staden in de hut van de directie wordt gebracht? En wilt U tevens de steward opdracht geven, alles voor onze «ast in orde te maken? Mijnheer Von Staden. wees zo vriendeliik om even in mijn hut plaats te nemen, terwijl ik mijn instructies lees! VON STADEN ULRICH, Pernambuco, Brazilië. Ornillo Montevideo. BLUE STAR. De kapitein nam zijn codeboek om het telegram te ont cijferen. Uitgewerkt bleek de inhoud te zijn: Geef kapitein order Montevideo varen en daar wachten op nadere instructies. BLUE STAR NAVIGATION COMPANY. Het telegram was twee dagen geleden in San Fran cisco afgegeven. Murphey keek zi)n É>ast doordringend aan- deze rookte rustig door en beantwoordde die blik zonder de minste belangstelling. Mijnheer Von Staden, dit ziin heel vreemde in structies. Zeer vreemd, vooral in verband met het feit, dat ik van New York naar Manilla of Batavia moet varen via Kaap de Goede Hoop. U zult mvj moeten toegeven, dat het er met de Narcissus zeer slecht zou uitzien, indien een Britse kruiser haar ergens op de kust van Uruguay zou aantreffen. Von Staden glimlachte. U laat zich nogal onomwonden uit kapitein, inderdaad zeer onomwonden. Dit is een eigenschap, die ik meer bij uw landgenoten heb ont moet. Enfin, eh ik geloof echter, dat ik verstan diger doe als ik even openhartig «iet u praat. Uw la ding kolen is bestemd voor onze Duitse vlo°t;. ding kui n^ vermoe(Jde het wel mynheer. MUn directie heeft mij overigens niet in vertrouwen genomen wat be- treft deze onwettige onderneming. Mijnheer Von Staden.. Zij zal dit waarschijnlijk niet nodig geoordeeld hebben, onderbrak Von Staden hem glimlachend. Overi gens verzekerde kapitein Peasley aan onze agent in New York dat urn sympathieën absoluut naar ons over hellen zodat w\j er op konden rekenen, nooit de minste last te zullen ondervinden. Daarenboven, voor het geval er nog eens een gerechtelijk onderzoek zou worden in gesteld u kunt nooit weten, nietwaar. zou het voor u een groot voordeel zijn ais u kon zeggen en tevens ook aantonen, dat u in deze zaak niets te zeggen hebt gehad, maar dat u de opdracht had gekregen alle or ders van hen, die uw schip charterden, op te volgen. Misschien zal dit telegram in staat zijn uw vrees voor gevaar geheel weg te nemen. Hij overhandigde aan Mike Murphy een telegram in code, ondertekend door de Blue Star Navigation Company en geadresseerd aan Murphy door bemiddeling van Von Staden Ulrich. De ontcij- ferine luidde als volgt; Indien mogelijk volg instructies van passagier-ver- voer. Leidt wellicht tot verdere transacties. Charterers iragen eventueel risico. Geloven niet, dat er enig ri sico is. Wees zo goed en blijf. Dit telegram droeg de ondertekening. „Matt En kapitein?, informeerde Von Staden belangstellend Eigenlijk heb ik 't helemaal niet op deze zaak begrepen, antwoordde Mike Murphy. Mijn directie ge looft niet dat er enig risico aan verbonden is. Ik ben echter zo vrij, daaraan te twijfelen. Ik ben er zelfs heel bang voor. Engeland controleert de zeeën...... wij zijn in hot bezit van de geheime Code van de Britse marine, kapitein Murphy. Wij kennen de P°sltl® van elk Engels oorlogsschip in de Atlantische Oceaan «n de Stille Zuidzee en ik geef u de verzekering, dat er geen enkel risico aan verbonden is. Enfin mijn baas bericht me, dat de opdrachtgever, dit risico zullen dragen, dus veronderstel ik dat de Blue Star voldoende gedekt zal zijn. En per saldo moe ten zij zelf weten wat zij doen, daar kan ik me niet mee bemoeien. Blijkbaar zijn zij bang, dat ik het nodig zal oordelen het schip te verlaten; daarom vragen zij mij om te blijven en ik vind het hard, erg hard om t6_Tk ben er zeer verheugd over eerlijkheidshalve moet ik er bij vertellen, dat dit hoofdzakelijk uit eigen belang is, kapitein Murphey dat u zo bazo^ voor de belangen van uw maatschappij, zei de gast a - telijk. Nu u besloten hebt aan het bewind te blijven behoef ik eigenlijk niet meer te wijzen op het gevaar, dat een dergelijk terugkrabbelen in dit stadium met zich zou brengen. Dit zou hebben kunnen leiden tot onver wachte verwikkelingen die uw maatschappij zouden scha den al doen ze al het mogelijke om buiten schot te blijven. Het is beter, in dit opzicht geen risico te ne- m— Zonder er Soed voor betaald te worden, onderbrak Murphey hem grijnzend. Mün directie heeft er wel voor eezóred dat zij zich voor het risico goed liet betalen, maar eh hoe zit het eigenlijk met mijn risico? Daar heeft de maatschappij jammer genoeg niet voor gezorgd Men heeft mij geen dubbel salaris beloofd of een aandeel in de winst. Als het schip met munitie was geladen zou men mij ook, boven mijn kapiteins- tractement, wel een extra vergoeding gegeven hebben. U vergeet echter een voornaam ding, mijn beste kapitein namelijk, dat uw nieuwe opdrachtgevers alle risico's 'dragen. En een daarvan was de mogelijkheid dat u zich zoundt terugtrekken tenzij u een behoorlijke vergoeding kreeg. Toen ik hier aan boord kwam was ik volkomen voorbereid op hetgeen mij te wachten stond, en hij wees met zijn vinger naar zijn actentas, wat zoudt u zeggen van vijfduizend dollar? Michael J Murphy glimlachte. Het is erg plezierig, zei hij om vijfduizend dollar te ontvangen voor iets, dat men met waar genoegen voor niets zou doen. Ik ben geen klaploper. Vijf duizend lijken me wel voldoende. Hoe krijg ik het geld en wanneer? In gouden munten van de Verenigde Staten of goud certificaten van hetzelfde land, mijn beste.... en u kunt het onmiddellijk krijgen. Weer sloeg Von Staden op zijn actentas. Ik prefereer goud-certificaten. En om mijn oude vader en moeder de profijten van mijn waagstuk te la ten genieten ook in geval mij misschien iets onverwachts overkomt, stel ik voor mij nu het geld te geven dan ga ik aan wal en kan meteen alles naar huis sturen. Kapitein, u bent een man naar mijn hart Ik ben geen idioot, dat is alles, mijnheer, zei Murphy Ik ben acht en dertig jaar oud en een kapitein van die leeftijd heeft nog een hele toekomst voor zich. Wordt hij echter om de een of andere reden voor goed aan'wal gezet, dan ligt de toekomst achter herm Mocht dat zich onverhoopt voordoen, antwoordde de passagier, weest u dan verzekerd en mijn woord vooi een dusdanige verzekering kunt u gerust accepteren dat u zonder de minste moeilijkheden een goede positie aan wal zoudt krijgen. De firma Von Staden Ulrich zou u zeer goed kunnen gebruiken. Dank u mijnheer. Laten we de zaak dan als afge daan beschouwen. Gaat u met mij mee aan wal dan kunnen we daar samen dineren. Of wenst u uw diner aan boord te gebruiken? Ik verzoek u, mij te willen verontschuldigen, kapi tein. Ik heb vanavond nog zeer veel te doem De mo torboot, die me bierheen heeft gebracht, heeft een in stallatie voor draadloze ontvangst en uitzending aan boord, en die zou ik graag op uw mooi schip Narcissus laten overbrengen een taak, waarbij ik zelf graag de leiding zou willen hebben. Waarschijnlijk zal ik de gehele nacht er aan moeten werken. Schitterend! antwoorde Michael J. Murphy hartelijk Nu zullen we tenminste een interessante afwisseling in ons leven krijgen. We zullen dus voortaan op zee ook al het oorlogsnieuws kunnen krijgen? Hebt u ook een marconist meegebracht? Dat werk ken ik zelf, antwoordde de heer Von Staden. Maar nu wat anders, zoudt u mÜ een geschikt vertrek kunnen aanwijzen waar ik de installatie kan plaatsen en waar ik voortaan rustig zal kunnen werken? De directie-suite, die ik voor heb laten klaar ma ken, bestaat uit twee vertrekken en een badkamer. Daarvan kunt u er een naar uw keus laten inrichten. Goed. Het zal nodig zijn, dat ik dicht bij mijn toestel slaap. Hij opende zijn actentas, telde vijf duizend dollar in goud-certificaten van de Verenigde Staten van Amerika uit en overhandigde die de kapitein. Heeremijntijd! mompelde Michael eerbiedig en hoor baar. Ik geloof, dat u een Ierse machinist aan boord hebt, is het niet? vroeg Von Staden. Wat is dat voor een man, kapitein? Om u de waarheid te zeggen, mijnheer Von Sta den, is het mij helemaal geen genoegen met u over hem te praten. Ik heb weinig met hem uit te staan, maar dat weinige is nog meer dan genoeg. Wij ver mijden elkaar zoveel mogelijk, alleen wanneer de dienst het eist, praten wij tegen elkaar, maar ook dan niet meer dan strikt noodzakelijk is. Ik voor mij geloof, dat hij een werkezel is. Von Staden knikte Misschien kan ik beter wachten met ook hem het risico te vergoeden tot ik kennis met hem heb gemaakt, meende hij en sloot zijn actentas. Murphy bracht hem daarna naar zijn vertrekken, die de steawrd, onder toe zicht van de eerste stuurman, in orde maakte. Von Sta den besloot te blijven bij zijn eerste plan, om de radio in zijn slaapkamer te plaatsen. Daarna gingen de heren weer aan dek en onder hun toezicht werd de radio-in stallatie van de langszij dobberende motorboot op de Nar cissus overgebrach. Toen ten slotte alles op het dek was uitgestald ging kapitein Michael J. Murphy aan boord van de moorboot, die hem aan wal zou brengen, waar Mike dan, naar zijn zeggen, het loon voor zijn elastisch geweten naar zijn ouders ging zenden. De heer August Carl Von Staden stond boven aan de trap en glimlachte, toen het notedopje in de schemer verdween. Toen zei hij iets in het Duits tegen Schulz, die lachte. Waarschijnlijk was het erg goed nieuws, want zelfs de bootsman, die eveneens bij de trap stond, glim lachte voldaan. Het is mogelijk, dat zij zich niet zo vergenoegd hadden gevoeld, als zij hadden geweten, dat Michael J. Murphy's „oude vader en goede moeder" reeds vijftien jaren sliepen in een graf op de begraaf plaats van Boston en dat hun laatste woorden tot Mi chael waren geweest, dat het enige wat hij van hen erfde was: mannelijkheid en eergevoel. En terwijl het motorbootje naar de wal voer, keek Mike naar zijn schip en grijnsde tegen de enorme, vervagende gestalte van von Staden. Je agenten zullen wel informaties naar me geno men hebben, mijn waarde, zei hij in zich zelf, en als zij hun werk beter hadden gedaan, dan zouden ze je verteld hebben, dat ik een eerlijk man ben. Alleen een schurk komt met een tas vol geld met een eerlijk man over lichtschuwe zaken spreken. Ik durf te wed den, dat je bedoelingen zo krom zijn als een matras- veer en dat er iets niet in de haak is met die onder neming. Cappy Ricks werd niet voldoende op de hoogte gebracht, anders zou hij beslist geen zaken met zo iemand willen doen! HOOFDSTUK VI. Op de wal aangekomen, spoedde kapitein Murphy zich naar het telegraafkantoor, leende daar een code boek en verzond een code-telegram aan zijn directie. Daarna ging hij een wandeling maken door de straten van Pernambuco om het weinige aantrekkelijke, dat er was, eens te bekijken. Zijn telegram zou minstens twee uur onderweg zijn en hoewel de kapitein wist, dat de kantoren van de Blue Star gesloten zouden zijn, als het telegram San Francisco bereikte, wa3 hij toch niet ont moedigd. Hij wist dat het telegraafkantoor Skinner al tijd opbelde, als er na kantoortijd en voor middernacht boodschappen kwamen voor de Blue Star Maatschappij. Natuurlijk zou Skinner wel een code-boek thuis hebben en mocht dit niet het geval zijn, dan zou hij toch in elk geval direct haar het kantoor gaan om het. telegram te ontcijferen. Het sprak wel bijna van zelf, dat. Skinner ogenblikkelijk terug zou seinen en daarom verwachtte Mike het antwoord-telegram even na middernacht or op zijn laatst bij het ontbijt. (Wordt vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1955 | | pagina 4