Abbé Pierre sprak in Oosterbeek
„De armen zijn de meesters van
oorlog en vrede"
mm
NELLE
Nieuwe incidenten verhogen de
spanning rond Gaza
Dammen tegen stroom benzine
Bello
Bruidspaar reed per
naar de kerk
Twintig jaar geleden verongelukte
Koningin Astrid
l!
Onrust in het Midden-Oosten
Herinneringen aan de „sprookjes
prinses" uit het Noorden
??Wie het meest lijdt, moet het eerst worden
geholp
en
Wat beoogde liet
ILCOP-congres?
Salk-vaccin-raadsel on
opgelost
Ir G. J. Th. Bakker
overleden
Arabische pers afwijzend tegenover
Dulles' „vredesplan"
„Agressie van onge
kende omvang"
Te veel arbeidskrachten
in de landbouw
Zware ontploffing in
Amerik. olieraffinaderij
Britse communist op
Schiphol teruggestuurd
Politie schoot op
inbreker
Adenauer terug van
vacantie
^AANDAG 29 AUGUSTUS 1955
PAGÜIA
Wrede tegenstelling
Laboratoria kunnen niet aan
sprakelijk gesteld worden
Een andere oorlog
Stof dei mensheid
Oud-directeur-generaal
energievoorziening
Internationale Arbeidsorganisatie
gaat dit vraagstuk bespreken
Gloriedag voor Bergen's ten dode opgeschreven trammetje
Na vergeefse poging tot inbraak
in kerk
oorbereiding van reis naar
Moskou
AUTOMOBILISTEN
LIETEN GEWONDEN
LIGGEN
BENOEMINGEN BISDOM
HAARLEM
59
(Van onze correspondent)
Het was voor velen een grote verras-
s'nf>, toen Zaterdagavond Abbé Pierre, de
apostel der Parijse clochards het woord
boerde op de conferentie van de ILCOP.
International Liaison Committee of Or
ganisations for Peace op de Pietersberg
te Oosterbeek. Bijna twee uur heeft deze
aan St Franciscus herinnerende Franse
monnik gesproken over zjjn werk in de
hoofdstad van Frankrijk onder de arm-
sten der armen.
Hij begon met zich te excuseren, dat
hij zich niet in het Nederlands wist uit
te drukken. Maar, zo zeide hij, waar het
op aankomt is de taal van mens tot mens
en die berust op het inwendige woord
van binnen. „Dat woord schijnt mij te
zjjn: wie het meest lijdt, moet het eerst
geholpen worden". Dat is de universele
taal der liefde-
De ondervinding van de laatste jaren
heeft spreker er van overtuigd, dat het
mogelijk moet zijn een oplossing te vin
den voor de vraagstukken, die ons kwel
len en wanneer spreker aan zijn rede een
titel had moeten geven, welke de essentie
bevat van hetgeen hij te zeggen meende
te hebben, zou het deze zijn: „De armen,
zij die het meeste lijden in de wereld,
zijn de meesters van oorlog of vrede".
In dit verband herinnerde Abbé Pierre
aan de rede van H.M. Koningin Juliana,
gehouden voor het Internationaal Jeugd-
congres Deze rede had hem diep getrof
fen, omdat zij een der meest helderzien
de daden was, door H.M. gesteld, waar
mede Koningin Juliana met haar moe
derhart, het probleem tot in de kern had
geraakt. Het probleem, waarom het gaat.
het centrale probleem, waarvoor de we
ir tfd zich ziet gesteld, is, dat anderhalf
milliard mensen geen woning hebben
voor hun gezinsleven, dat zij onvoldoen
de gevoed, gekleed en gedekt worden,
dat zij geplaagd worden door werkloos
heid en alle denkbare ellende en dat zij
bedreigd worden door de afwezigheid
van iedere hygiëne
Spreker schetste daarop de wrede te
genstelling, welke tussen mensen bestaat,
nl. die tussen die bezitters en bezitlozen.
Van de bezitters zeide hij, dat zij juist
door het feit, dat zij bezitters zijn, nood
zakelijk beroofd zijn van de kennis van
smart. Hun ontbreekt die dramatische
bloedige kennis, die een vader wel bezit,
die weet dat zijn vijf kinderen vanavond
te zamen in één hokje slapen of dat zijn
dochter haar slaapplaats moet zoeken on
der de brug of op straat. Deze afgrond
tussen smart en het bezit is onoverbrug
baar. tenzij men het hart van de smart
doet exploderen tot in het hart van de
macht. Men moet zich in die stroom
storten, men moet er in ten ondergaan en
daartoe moet de mens weer zijn profeti
sche functie in de samenleving gaan ver
vullen.
Want het woord „profeet' wil in zijn
oorspronkelijke betekenis zeggen: spre
ken in plaats van de ander; de profeet is
de stem van degenen, die geen stem heb
ben en die voor hen spreekt, zonder aan-
ziens des persoons. Het probleem is, of
wij aan al onze technische, materiële en
financiële mogelijkheden iets weten toe
te voegen, of wij in staat zijn daaraan
liefde te doen voorafgaan. Zo niet dan
hebben wij verloren.
Zeker, daarvoor zijn dwazen nodig,
maar denk niet, dat gematigdheid hier de
oplossing brengt; een exces, een explosie
van liefde is daartoe in staat. Dan komt
het er zelfs niet op aan, of wij met lege
handen komen. Dan is de toekomst niet
aan de atoombom, maar aan degene, die
de anderhalf milliard ellendigen uit hun
ellende helpt.
In die afgelopen week heeft de Pieters
berg te Oosterbeek de Ilcop een studie-
congres gehouden, aan het slot, waarvan
de bekende Abbé Pierre uit Parijs het
woord heeft gevoerd. Elders in dit blad
geven wij daarvan een uitvoerig verslag.
Velen zullen zich hebben afgevraagd,
wat deze „Ilcop", waarvan de meesten
nog nimmer hebben gehoord, toch eigen
lijk is en wat d'it congres beoogt. De Il
cop" is een internationale vredesorganisa
tie, welke in 1949 in Genève werd opge
richt en welker 7e congres thans in Oos
terbeek werd gehouden, waarbij afgevaar
digden van 30 organisaties elkaar ont
moetten om te discussiëren over de weten
schappelijke psychologische wijze, waarop
het probleem van de vrede benaderd dient
te worden. Hierbij waren zeven Europese
landen vertegenwoordigd alsmede Canada
en de Ver. Staten. In deze conferentie
heeft men bijzondere aandacht bestleed
aan het vreedzame gebruik van de atoom
energie en aan de psychologische factoren,
waarmede de strijd voor een vreedzame
wereld noodza^lijk gepaard gaat.
De activiteiten van de „Ilcop" behelzen
tevens een jaarlijks congres, alsook de uit
wisseling van inlichtingen, het bevorderen
van samenwerking tussen de nationale
vredesraden en de oprichting van deze
raden in de landen, waar zij nog niet be
staan. Van de vele organisaties, welke zich
met de „Ilcop" hebben geassocieerd noe
men wij o.a. de Pax Roman-a, de Interna
tionale organisatie van de katholieke in
tellectuelen. Ook de nationale organisa
ties, welke voor de vrede werken in Fin
land, Frankrijk. Duitsland, Engeland. Ne
derland, Noorwegen, Zwitserland en de
Ver. Staten zijn met de „Ilcop" verbon
den.
In tegenstelling tot de Pax Romano heeft
de „Pax Christi" beweging rog geen
adhaesde aan de „Ilcop" betuigd. De reden,
waarom Abbé Pierre voor deze organisatie
optrad, is dat hij sinds de oprichting een
van haar vice-presidenten is. Belangrijk
is, dat de „Ilcop" een uitgesproken gnti-
^mmiini'Rtische vrpH^sbpweging is
De openbare gezondheidsdienst in
de Verenigde Staten heeft gerappor
teerd, dat niet met zekerheid is komen
vast te staan, hoe het te verklaren is,
dat werkzaam virus in abnormale hoe
veelheden werd aangetroffen in het
Salk-vaccin, dat door de Cutter-labo
ratoria was geprepareerd, en waar
door een aantal kinderen werden be
smet. Uit niets is gebleken, dat de
betrokken onderneming hier schuld
heeft.
Tot zover het rapport. Intussen wer
den in de V.S. verleden week 2138 ge
vallen van kinderverlamming gerap
porteerd. Dit was 352 gevallen meer
dan in de week eindigende op 13
Augustus, doch dit wordt als een sei
zoen-verschijnsel beschouwd.
Dit jaar zijn er in het geheel 11862
gevallen van kinderverlamming in
Amerika aangegeven, tegen 14.899 ge
vallen in dezelfde periode van verle
den jaar.
der mensheid. Maar men moet er te za
men heengaan, in gemeenschap, niet als
enkeling, niet als individu. En zo, in ge
meenschap, kan men de mens winnen.
Het klooster moet hersteld worden in
onze moderne maatschappij, maar dan
het klooster, zoals het was in zijn oor
spronkelijke opzet en zoals het deel had
aan het maatschappelijk leven en dit
zelfs stimuleerde. En wanneer wij niet
aan onze jeugd kunnen vragen, dat zij
omwille van het grote goed van de vre
de, een of twee jaren geeft van haar
beste jaren, zonder salaris om te helpen
huizen te bouwen voor wie geen huis
heben en scholen te openen; wanneer wij
haar dat niet kunnen vragen, dan heb-
bpn wij deze oorlog reeds nu verloren.
Zeker, het oorlogsgevaar is verdwenen,
maar op hetzelfde ogenblik, dat dit ver
dween, is er een andere oorlog begonnen,
de oorlog om deze anderhalf milliard. En
weliswaar worden er millioenen en nog
eens millioenen gevoteerd voor de hulp
aan achtergebleven gebieden, maar idio
ten en hypocrieten als wij zijn, wij zien
niet in dat daardoor de vrede allerminst
verzekerd is. Wanneer w(j niet oppassen,
.wanneer wij geen nederigheid en niet
voldoende liefde hebben, zullen wij déze
oorlog al bij voorbaat verloren hebben.
Ik kom, aldus spreker van de Ver. Sta
ten en ik heb daar zeer veel mensen ont
moet en gesproken uit alle standen. Ik
heb daar de onmetelijke edelmoedigheid
igeconstiateerd van dit enorme land; de
offers, die men er brengt zijn inderdaad
geweldig. Maar ondanks zoveel goede
wil, zijn de resultaten, welke men ver
krijgt, vaak catastrofaal en minuscuul en
'dikwerf zelfs het omgekeerde van wat
men beoogt.
Men heeft mij gevraagd, hoe komt
dat toch: hoe meer wij geven hoe meer
men ons verafschuwt. I k heb hun ge
zegd: Ik wil uw geld niet. Houdt het.
■Gébruikt ihet voor uw eigen misère"..
Dit werd iniet verstaan. Het was de
eerste maal in zoveel eeuwen geschie
denis, dat iemand geld weigerde Het
kwam hun voor als een heiligschennis,
als een profanatie van een ideool. Ik
heb vervolgens gezegd: het geld be
hoort U niet toe. Wanneer gij niet in
staat zijt, de mens liefde te geven vóór
dat gij hem geld geeft, weiger ik het.
Ik denk, dat het geld aan de mensheid
in haar geheel behoort en dat gij er u
niet van weet te bedienen.
Onderzoeken wij ons geweten Er is
geen enkele technische of materiële of
financiële moeilijkheid, of wij weten haar
op te lossen. Wij staan nergens voor. Wij
zijn in staat om alle noden te bestrijden,
alleen wannneer het over de oorlog gaat,
verklaren wij ons onmachtig. Waarom?
Tengevolge van deze wrede waarheid:
tijdens de oorlog waren rijken en armen
gelijkelijk in het gevaar. Nu echter is er
geen onmiddellijk gevaar meer dat de
rijken bedreigt; de banen liggen klaer,
de toekomst is verzekerd. Het is ernstig
en wreed, maar ik geloof dat het waar is.
Om dit op tc lossen is er een dwaasheid
van liefde nodig, die de meest intelligente
is van alle dwaasheden. Om dit op te
tossen is er een groep van mensen nodig,
die besloten zijn arm te zijn met de ar
men en zich te verenigen met het stof
Op 70-jarige leeftijd is in Den Haag
overleden ir G. J. Th. Bakker, oud-direc-
teur-generaal voor de energie-voorziening
en laatstelijk directeur van het Electrici-
teitsbedrijf Zuid-Holland N.V. De teraar
debestelling zal Woensdag geschieden op
de begraafplaats Oud Eik en Duinen.
Gerard Jacob Theodoor Bakker werd
op 12 Mei 1885 te Oleh-Ieh op Sumatra
geboren. Na de 5-jarige H.B.S. te Am
sterdam te hebben doorlopen, volgde hij
het onderwijs aan het Koninklijk Instituut
voor de Marine te Willemsoord. Bij de
marine bracht hij het tot luitenant t. zee
2e klasse. In deze rang en voordien als
adelborst, nam hij deel aan dB Boni- en
Bali-expedities. In Nederland terugge
keerd nam hij op 1 Februari 1997 ontslag
Uiit de zeedienst.
Na een studie van slechts twee en een
half jaar aan de T. H. te Delft verwierf
hij het diploma van electrotechnisch in
genieur. Daarna is ir Bakker een jaar
werkzaam geweest bij de Maatschappij
Peel Centrale. In 1911 werd hij assistent
van prof. ir C. L. van der Bildt. aan de
T. H.. Ook hier bleef hij slechts kort we
gens zijn benoeming tot onderdirecteur
van het gemeentelijk electriciteitsbedrijf
van Rotterdam, welke functie hij in 1912
verwisselde voor de overeenkomstige in
Den Haag. Twee jaar later werd hij direc
teur van dit bedrijf. Op 1 Januari 1940
werd hij directeur-generaal van de afd.
eleetriciteiisvoorziening van het toenma
lige Dept. van Waterstaat. Na de oorlog
volgde zijn benoeming tot directeur van
het Electriciteitsbedriif Zuid-Holland NV.
Ook buiten zijn officiële functies vond
ir Bakker tijd om op andier gebied werk
zaam te zijn. Hij was secretaris van de
Vereniging van Directeuren van FJectrici-
teitsbedrijven in Nederland, lid van de
raad van bestuur van het Kon. Instituut
Van Ingenieurs en van de Stichting Nor
malisatie in Nederland, bestuurslid van
het Nederlandsch Electrotechnisch Comité,
voorzitter van de Internationale Vereni
ging van Electrische Bedrijven, president
van de World's Power Conference en van
'Ie Conférence Internationale des Grands
Regeaux, Md van het hoofdbestuur van de
hereniging voor Electrotechnisch Vakon
derwijs. lid van de raad van advies van
de Volksuniversiteit te 's-Gravenhage en
van dé raad van advies van de Coöp. In
koop vereniging van Metaaldndustriëlen.
van de Raad van Arbitrage van de Me
taalnijverheid. bestuurslid van de Warm-
testichting te Utrecht, van de Beirat des
Reichsverbandes der Elektrizitatsversor-
Sung en corresponderend lid van liet Insti
tuut Ramain de TEnergie.
Zijn vele verdiensten vonden erken
ning in zijn benoeming tot officier in de
J*rde van Óranje-Nassau. ridder in de Ned.
Reeuw, ridder In het Legioen van Eer.
hoorts werd hem de orde van Wasa toe
gekend.
In de Gaza-sector is het gisteren opnieuw tot incidenten tussen Israëliërs
en Egyptenaren gekomen. Aan Egyptische zijde werden bij een gevecht
vier soldaten gedood en zes gewond, terwijl van Israëlische kant twee mill
tairen om het leven kwamen en drie werden gewond, doordat twee militaire
vrachtauto s op een mijn reden. Bovendien liepen twee Israëliërs ver
wondingen op tengevolge van een duel met kanonnen en mortieren tussen
Israëlische en Egyptische troepen.
Van Israëlische zijde werd medegedeeld, dat het vuren gestaakt werd
na een ingrijpen van waarnemers der V.N.
Volgens radio-Cairo is gisteren bovendien een vuurgevecht geleverd
tussen Israëlische en Jordaanse patrouilles in de buurt van de bestands
lijn in het gebied van Hebron, ten Zuiden van Jerusalem. Het incident
zou zijn veroorzaakt door een Israëlische patrouille, die op Jordaans ge
bied doordrong, doch later werd verdreven.
Sinds Egypte Woensdag j.l. het
overleg met Israël om te komen tot
een ontspanning in het gebied van
Gaza afbrak, hebben zich dagelijks
Israëlisch grondgebied waren door
botsingen voorgedaan. Hierbij zijn tot
nu toe in totaal zeven Egyptenaren en
dertien Israëliërs om het leven geko
men.
Het Israëlische kabinet gaf gister
avond na een vergadering een verkla
ring uit, waarin werd gezegd, dat de
Egyptische „agressie" sinds de in 1949
gesloten bestandsovereenkomst tot on
gekende omvang is uitgegroeid. Een
woordvoerder van het Israëlische mi
nisterie van buitenlandse zaken, die
het communiqué voorlas, zei dat de
regering niet zal toestaan dat de toe
stand in het betrokken gebied uit de
hand loopt. Zij zou alle benodigde
maatregelen treffen ter bescherming
van de Irsaëlische burgers.
De woordvoerder deelde voorts mee,
dat de Egyptenaren sinds Woensdag
elf aanvallen hebben gedaan, waarbij
zij niet alleen Israëlische patrouilles
hadden aangevallen, doch ook ver in
gedrongen om mijnen te leggen, voer
tuigen aan te vallen en bronnen te
vernielen.
Inmiddels zijn van alle kanten reac
ties losgekomen op de Vrijdagavond
door minister Dulles gedane vredes
voorstellen voor het Midden-Oosten.
De Britse en Franse regeringen juich
ten het Amerikaanse plan van harte
toe. In een officiële verklaring maakte
het Britse ministerie van buitenlandse
zaken bekend, dat Groot-Brittannië
bereid is, om, evenals de Verenigde
Staten, verdragen te sluiten met de
betrokken partijen in het Midden-
Oosten ter waarborging van een rege-1 w
llDff TTO r* Ent A nnUinnE TriwO Ö11 PnE O ff n I
schil. De Britse regering verklaarde
zich ook bereid het hare bij te dragen
tot een internationale lening om Israël
te helpen bij het schadeloosstellen van
de Arabische vluchtelingen.
De Franse regering verklaarde in
een communiqué', dat zij de voorstel
len van Dulles met sympathie begroet
en dat het deze met de meeste aan
dacht in detail zal bestuderen.
De Israëlische regering verklaarde
gisteren in een communiqué, dat „som
mige punten" in de voorstellen van
Dulles nadere toelichting behoefden.
In regeringskringen werd vernomen,
dat een van deze punten betreft de
„grensregelingen" waarover Dulles
sprak.
In Egypte en in alle andere Arabi
sche staten waren de perscommenta
ren op Dulles' voorstel practisch zon
der uitzondering afwijzend. Geen der
Arabische regeringen heeft nog offi
cieel commentaar geleverd, ofschoon
het plan van Dulles in de diverse
hoofdsteden reeds door de regeringen
is besproken.
De secretaris-generaal van de Ara
bische Liga deelde gisteren mede, dat
de vertegenwoordigers der Arabische
staten binnenkort te Cairo zullen bij
eenkomen om de Amerikaanse voor
stellen te bespreken. Men verwacht,
dat de ministers van buitenlandse za-
Het te veel aan arbeidskrachten in de
landbouw is op het ogenblik een van de
belangrijkste maatschappelijke vraagstuk
ken in de wereld, zo wordt opgemerkt in
een rapport van de Internationale Ar
beidsorganisatie (I.,.0.) betreffende de
plaatsing van arbeidskrachten in de land
bouw dat door de permanente landbouw-
commissie van de I.L.O. in haar bijeen
komst ban 1 t.e.m. 10 September te Parijs
besproken zal worden.
In dit rapport wordt gezegd, dat waar
schijnlijk twee derden van de arbeidende
bevolking in de wereld in de landbouw
werkt en dat in vele landen de landbouw
de voornaamste inkomstenbron is voor
een zelfs nog groter deel van de bevol
king. In vele gevallen is er een erns>lg
tekort aan werk voor deze arbeidskrach
ten, niet slechts in een bepaald seizoen,
maar gedurende het gehele jaar. Doordat
andere werkgelegenheid ontbreekt, kun
nen de overtollige arbeidskrachten geen
ander werk gaan doen.
Een andere belangrijke karakteristiek
van het werk in de landbouw is, dat het
seizoensarbeid is. Dit betekent, dat er in
bepaalde tijden van het jaar intensief
gewerkt moet worden en lange arbeidsda
gen nodig zijn, terwijl in andere perioden
enkele uren per dag voldoende zijn om al
het noodzakelijke werk te doen en het
dan niet ongewoon is, dat uren, dagen of
zelfs weken niets wordt gedaan.
In een van de grootste olieraffinade
rijen van Amerika, die van de Standard
Oil Cy te Whiting, in de staat Indiana,
heeft zich Zaterdag een ontploffing
voorgedaan, waarvan de oorzaak nog
niet vaststaat. Twee personen kwamen
om het leven. Zeventig mensen werden
gewond, van wie drie ernstig.
De brand woedt nog steeds voort. Er
worden dammen aangelegd om de stro
men benzine op te vangen. Een deel van
de benzine wordt door de riolering van
de stad naar het Michiganmeer geleid.
De bewoners van Whiting (10.000) mo
gen op straat niet roken.
De twee personen, die om het leven
kwamen, waren een driejarige jongen
die door de ontploffing werd gedood,
en een voorman, die tengevolge van een
hartverlamming stierf.
Men verwacht dat de totale schade
honderd millioen dollar zal bedragen.
Gistermiddag was volgens de brand
weer het ergste voorbij, doch men
dacht dat het nog wel 24 uur kon duren
voordat het vuur geheel geblust was.
De hoofdredacteur van het blad van
de Britse communistische partij, de Daily
Worker", heeft Zaterdag te Londen ver
klaard, dat hij Zaterdagochtend geen
toestemming heeft gekregen Nederland
binnen te komen.
De hoofdredacteur, J. R. Campbell, zei
de, dat hij aanwezig wilde zijn bij het
„Zomerfeest van de Waarheid" te Am
sterdam.
Autoriteiten op Schiphol hebben hem
vastgehouden en in het eerstvolgende
vliegtuig naar Groot-Brittannië gezet,
aldus Campbell,
(Van onze correspondent)
EN huwelijk, dat reeds van te voren
veel publiciteit kreeg en dat Zater
dagochtend, de ochtend van de
trouwdag een grote schare belangstellen
den op de been bracht, was dat van het
bruidspaar W. J. F. Spikker—A. M. Hoo-
geboom, woonachtig langs het Noord
hollands Kanaal in het op andere dagen
altijd landelijk rustige plaatsje Koedijk,
even benoorden Alkmaar. En de oorzaak
van al deze drukte en belangstelling was...
„Bello", het veelomstreden en veelbe-
schreven Berger trammetje, dat vooral de
laatste maanden door het rumoer over
zijn al dan niet blijven voortbestaan, in
het gehele land en zelfs daarbuiten aige-
mene bekendheid kreeg.
Over het lot van „Bello" werd dezer
1 September zeer aan het hart gaat, haal
de haar man in spé, Haaksbergenaar van
origine en dus niet zo ontvankelijk, waar
het „Bello" betreft, over om, nu het nog
kon, met het ten dode opgeschreven
trammetje van Koedijk naar Bergen te
gaan.
Er werd contact opgenomen met de
spoorwegen te Alkmaar en het gevolg
van een en ander was, dat Zaterdagoch
tend omstreeks kwart voor tien de com
plete bruiloftsstoet van ongeveer 35 per
sonen onder de overweldigende belang
stelling van het publiek, pensiongasten
en persfotografen te Koedijk een gere
serveerde tramwagon besteeg en naar
Bergen stoomde Burgemeester Schellin-
ger van Koedijk was ook aanwezig en op
de locomotief maakte Alkmaar's station
chef, de heer Vermaas, de tocht mee.
In de nacht van Zaterdag op Zondag
om half een weid ingebroken in de Ge
reformeerde Kerk aan het Sterreplein te
Maastricht. De inbreker verschafte zich
toegang tot de kelder, doch kon niet in
het gebouw komen, aangezien de kelder
deur op slot was. Met een bijl heeft hij
nog getracht de deur te forceren. Vervol
gens poogde hij de kerk binnen te drin
gen door het vernielen van een glas-in-
tood-raam. Buurtbewoners werden wak
ker door het rinkelen van het glas Zij
waarschuwden de politie, die snel met
een radiowagen ter plaatse verscheen. De
inbreker, die op de vlucht sloeg, werd
driemaal halt toegeroepen, waaraan hij
geen gevolg gaf. De politie loste toen
twee waarschuwingsschoten, zonder resul
taat, waarna de man door het derde schot
in zijn zitvlak werd getroffen. Hij liep nog
door tot aan de nabij gelegen Wilhel-
minabrug. Daar werd hij bewusteloos in
struiken aangetroffen. In zorgwekkende
toestand is hij overgebracht naar het zie
kenhuis St. Annadal. De kogel bleek te
zijn doorgedrongen in blaas en maag.
MDVnbJ?kT?r. ,is de 52-jarige K. P. uit
Maastricht. Hij heeft reeds op verschillen
de plaatsen in ons land in kerken inge
broken.
dagen door Bergen's vroede vaderen een Conducteur Joop van Berkum een do-
WTO/Jo 711 bof UroQr(,Z»V»iinliilr milniwn 1 E
ken van de bij de Liga aangesloten
ling van het Arabisch-Israëlische ge- b^eenkome S eptember te Cairo zullen
wrede, zij het waarschijnlijk wel ver.
standige beslissing genomen, doch nog, tot
het einde van deze maand, zwoegt'het
sissende, bellende en gillende locomo
tiefje, met achter zich twee of drie hoog
op de wielen staande wagons, die reeds
lang rijp zijn voor een spoorwegmuseum,
verscheidene malen per dag van Alk
maar naar de heerlijkheid Bergen. Op dit
traject is Koedijk een van de halte
plaatsen.
Het bruidspaar SpikkerHoogeboom
nu besloot, toen enige tijd geleden de
definitieve dag van de kerkelijke sluiting
van het huwelijk was bepaald, instede
van met de trouwkoets of de auto, per
„Bello" naar de kerk te rijden. De' ka
tholieke Koedijkse trouwlustigen moeten
namelijk voor de kerkelijke bevestiging
van hun huwelijk in Bergen's parochie
kerk zijn en wel om de eenvoudige reden,
dat er in het Kanaaldorp Koedijk alleen
maar een hervormd kerkje is. En ons
Koedijkse bruidje, dat van haar prilste
jeugd af „Bello" aan de overkant van 't
kanaal voorbij had zien sukkelen en wie
dan ook het verdwijnen van „Bello" per
pulaire figuur bij het trammetje, onder
brak zijn verlof om bij deze gelegenheid
toch de kaartjes te kunnen knippen en
een andere figuur, de bijna 90-jarige oud-
hoofdconducteur Kaptein, die net zo'n
legendarische bekendheid geniet als
„zijn trammetje en die ale ouders uit de
streek kennen, omdat hij toen zij kin
deren waren hun kaartjes knipte, stond
belangstellend op het balcon van een
voorgaand rijtuig toe te zien
Eenmaal op het stationnetje van Ber
gen gearriveerd, was er bijna helemaal
geen doorkomen meer aan en voor het
station moest de politie in allerijl het ver
keer gaan regelen. Van twee peuters die
de bruid, die vroeger kraamverpleegster
was, als dank voor de goede zorgen hun
in hun eerste levensdagen betoond bloe
men zouden aanbieden, raakte er een door
de drukte helemaal" overstudr en weiger- ..„.v. u„cuu,
de huilend zijn bloemen af te geven. Na auto gegrepen. Hij liep ernstige hoofd'
De Westduitse bondskanselier, dr
Adenauer, is Zaterdagavond laat te
Bonn van vacantie teruggekeerd. De
bondskanselier is zes weken in Zwit
serland geweest.
Voor vandaag heeft hij een buiten
gewone vergadering van zijn kabinet
bijeengeroepen, onder meer ter bespre-
king van de voorbereidingen voor zijn
aanstaande reis naar Moskou.
Zaterdagavond tegen 9 uur deed zich
op de weg RuurloZelhem een ver
keersongeval voor, waarbij enige perso
nen ernstig werden gewond.
Ter hoogte van de boerderijen in de
buurtschap De Veldhoek bevonden zich
twee verlichte boerenwagens op de
straatweg toen een personenauto uit de
richting Zelhem en een uit de richting
Ruurlo elkaar naderden en tegelijk de
boerenwagens passeerden Een der land
bouwers, die terzijde op zijn boeren
wagen was gezeten kreeg door de bot
sing, die daarop volgde, vrij ernstige
kwetsuren aan de knie. De tweede land
bouwer die bij zijn paard liep en 7;in
collega wilde waarschuwen voor.het na
derende verkeer. werd door dezelfde
Z.H. Exc. de bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot: kapelaan te Wasse
naar (de Goede Herder) en tevens tot
moderator en godsdienstleraar van het
St. Adelberts-College te Wassenaar, de
weleerw. heer N. P. Landsman; tot ka
pelaan te Sassenheim, J. P. M. v. d.
(Van onze Brusselse correspondent)
HET was als een donderslag bij
heldere hemel dat, op 29 Augus
tus 1935, de dagbladen en de radio
hier het treurige nieuws brachten, dat
Koningin Astrid bij Küssnacht (in
Zwitserland) bij een autoongeval om
het leven was gekomen.
Een grote ramp was daardoor niet
alleen over het koningshuis, maar ook
over geheel België gekomen. Het land
was als verweesd. Want hoe jong zij
ook was, de lieftallige vorstin had hier
aller harten veroverd.
Men herinnerde zich weer haar aan
komst in dit land, aan boord van het
oorlogsschip „Fylgia", en de spontane
omhelzing van haar en prins Leopold
op de brug van dat schip.
Men noemde haar de sprookjesprin
ses uit dat geheimzinnige Noorden ge
komen, waar nog zoveel legenden en
sprookjes leven. Zelfs haar naam
klonk hier als een sprookje! Astrid,
een naam uit de Scandinavische oud
heid. Wilde dat niet zeggen: „met een
rijk hart bedeeld"?
V erloofd
IN België kende niemand haar vóór
21 September 1926. Op die dag werd
de journalisten van de hoofdstedelijke
bladen en van de buitenlandse pers
verzocht naar het Paleis van Brussel
te komen, om daar uit de mond van
Does; te Middelburg, Th. J. Kempers koning Albert de verloving van zijn
(neom)te 's Gravenhage (O.L. Vr. van
Goede Raad), J. Steenman; te Zand-
voort, L. Cornelis; te Alkemade, J. C. v.
Roode (neom)te Amsterdam (H. Ger.
Majella), J. P. H. Koomen; te Vlaardin-
gen (H. Joan de Doper), S. C. Th. de
Vette; te Spierdijk, J. C. v. Klink (neom).
mon, kroonprins Leopold, met prinses
Vstrid van Zweden te vernemen.
Koningin Elizabeth had prinses
Astrid voor het eerst ontmoet op het
kasteel Fridhem in Zweden. Het was
daar, dat prins Leopold enkele maan- met wandelen en lange tochten per
den later ging kennis maken met de
gene, die zijn gemalin zou worden.
Daarop volgden nog verschillende
andere ontmoetingen, o.m. te Parijs,
en hier in België op het koninklijk
buitenverblijf van Ciergnon. De prins
en de prinses spraken toen Engels met
elkaar.
Op 4 Nevember 1926 had te Stock
holm het burgerlijk huwelijk plaats en
enkele dagen later, op 10 November,
werd in de St Gudule-hoofdkerk van
Brussel het kerkelijk huwelijk inge
zegend door de primaat van België.
In de hoofdstad kon men de jonge
koningin herhaaldelijk in de straten
ontmoeten, toen zij daar op heel de
mocratische wijze boodschappen deed.
Later zag men er haar dikwijls achter
het kinderwagentje waarin haar eer
ste kindje, prinses Josephine Charlotte,
de huidige erfgroothertogin van Lu
xemburg. Inmiddels had zij ook Frans
en Nederlands geleerd en wij hebben
persoonlijk bij meer dan een gelegen
heid kunnen constateren, dat de vor
stin onze taal vlot begon te spreken.
Enkele jaren na haar huwelijk is
Koningin Astrid, die in de protestantse
godsdienst was opgevoed, naar de ka
tholieke Kerk overgegaan.
Küssnacht
HELAAS zou deze zeer beminde
vorstin niet lang voor haar volk
bewaard blijven.
Op 3 Augustus 1935 vertrok zij met
koning Leopold incognito naar Lü-
zern, om er enkele weken verlof door
te brengen. Los van het hofleven,
brachten zij daar heerlijke dagen door
auto. Totdat op die fatale 29 Augustus
de dood onbarmhartig zou toeslaan.
Het was tijdens een autotocht. De ko
ning zat aan het stuur, met naast hem
de koningin. De chauffeur zat achter
in de wagen. Het had geregend en de
weg was glad. Vlak bij het dorpje
Küssnacht slipte de auto; de koning
verloor de macht over het stuur. De
wagen reed dwars door een muurtje
dat de weg afzoomde, botste tegen een
boom en kwam vervolgens in ondiep
water terecht. De koning, gewond aan
een arm en een been en met een ge
broken rib, werkte zich uit de ver
wrongen auto, om de koningin te hel-
pn, daarbij geholpen door de chauf
feur, die ongedeerd was. De beide
mannen moesten echter radeloos toe
zien hoe de jonge koningin, enkele
ogenblikken tevoren nog zo vol le
venslust, een verschrikkelijke wonde
aan de rechterslaap vertoonde en
reeds was overleden.
Trieste stoet
OP 3 September had de plechtige
uitvaart te Brussel plaats. Hon
derdduizenden brachten langs de
weg van het Paleis van Brussel naar
de O.L. Vrouwekerk van Laeken, waar
zich de koninklijke crypte bevindt, een
laatste groet aan hun vorstin, die op
zo tragische wijze uit het leven werd
gerukt. Die honderdduizenden zagen
ook, hoe de jonge koning, met wonden
aan het gelaat, met een arm in een
verband en hinkend, te voet het stof-
lelijk overschot volgde op de zeer
lange weg naar de vlak bij het ko
ninklijk buitenverblijf van Laeken ge
legen crypte.
Op de plaats waar hun koningin
verongelukte, hebben de Belgen een
gedachteniskapel gebouwd. Maar daar
naast is haar nagedachtenis ook in hun
harten blijven voortleven.
de huwelijksmis in de kerk van de H.H.
Retrus en Paulus, opgedragen door pater
Honorius Spikker van het Gregorianum
te Rome en waaronder vijf andere broers
en twee zustes van de bruidegom bij
ontstentenis van het zangkoor te zamen
het Magnificat zongen, stuurde 't bruids
paar voor de rest van de dag de dienst
regeling van „Bello" in de war door thee
te blijven drinken in de pastorie, terwijl
„Bello", amechtig steunend, bijna een
kwartier stond te wachten en tenslotte
zonder bruidspaar vertrok. Zij Bello"
en het bruidspaar waren tenslotte toch
nog gelijk in Koedijk, maar wat wil je
ook als afgeleefde locomotief met een zo
bewogen bestaan achter de rug tegen een
splinternieuwe auto?
verwondingen op.
De chauffeur, die het ongeluk veroor
zaakt heeft, reed door terwijl de andere
auto. na even gestopt te hebben, even
eens in de duisternis verdween, de ge
wonden aan hun lot overlatende. Na
enige tijd passeerde een derde automobi
list die onmiddellijk voor geneeskundige
assistentie zorg droeg.
Na behandeling door een arts uit Hen
gelo werden de gewonden naar huis ver
voerd. De politie stelt een onderzoek in.
Terwijl de bijna 90-jarige oud-
hoofdconducteur Kaptein toekijkt,
bestijgt het bruidspaar „Bello".
