w
mm
Mr Dr R. POS,
gevolmachfigd-minister van Suriname
U
«ass?veel tot het
Op de weegschaal
Ieder vanuit zijn
eigen hoek
De arbeider
De wijkwinkelier
Onze
groeps-enquête
En Horeca?
De winkelbediende
Vrouw-alleen
De huisvrouw
Grootwin kelbedrijf
Goedennachï
ZATERDAG 22 OCTOBER 1955
PAGINA 9
T\E KOOPAVOND! Toen het verle-
MM den week Donderdag hierom ging in
de Rotterdamse raad zag men op de
perstribune niet alleen Rotterdamse jour
nalisten. Wanneer Rotterdam tot een koop
avond besluit, zeide men, zal Den Haag niet
kunnen achterblijven. Evenmin Delft.
Gouda, Dordt, Leiden en wat zullen
Amsterdam en Utrecht doen?
Het debat werd afgebroken nadat ieder
wel had gezien, dat de scheidingslijn van
het voor en tegen dwars door de fracties
liep. Men had de koppen al geteld: twintig
vóór, twintig tegen en enkelen van ivie men
niet zeker is. Maar de uitslag zal eerst a.s.
Donderdag vallen, bij de stemming.
IV anneer dan tot een „ja" zou worden
besloten, geldt dit slechts voor een proef
gedurende één jaar. Na dat jaar zou men
dan, zo werd van de zijde van B. en W.
betoogd, beschikken over ervaringen om
een besluit in definitieve zin te nemen.
T^rliaMi m
Nederland kijkt
de kat uit de
Rotterdamse boom
REN, tot bij middernacht, had men in Rotterdams raad over de
koopavond gesproken en men had er zelfs zuigelingensterfte en
groeiend geboortental bijgesleept. Er was gesproken van „een stap ach
teruit in sociaal opzicht"". Er werd gesproken over „vroeger". Vroeger,
vóór de oorlog, toen men avond aan avond klanten moest helpen en toen
het zo druk was in de binnenstad. Verduistering, avondklok, gebrek aan
goederen maakten noodgedwongen een eind aan de avondverkoop.
Maar als de oorlog er niet geweest was, hoe zou er niet gejuicht zijn
onder winkeliers en personeel, wanneer dit voorstel van één koopavon 1
in de week op de raadsagenda verscheen! Men zou het vijf sociale
stappen voorwaarts hebben geheten.
Dan nog iets. We krijgen nogal veel
onverwacht familie uit België over.
Die vindt het hier 's avonds verschrik
kelijk en wij weten geen raad als ze
plotseling mee aan tafel zitten. Ja
kunt niets meer krijgen
Pierre Stads woont met zijn gezin
(plus een goedmoedige, prettige inwo
ning. die door de kinderen „opoe"
wordt genoemd) in het Witte Dorp, aan
de Westrand van Rotterdam. Het zijn
juist de buitenwijken, waar veel ar
beiders wonen.
ACH het is met de koopavond als
mét vele zaken: men kan ze beoor
delen vanuit de hoek waarin men
staat en vanuit de tijd waarin men
leeft Hoezeer deze gezichtshoeken
verschillen moge blijken uit het resul
taat van een aantal vraaggesprekken
met betrokkenen. En wie zijn die be
trokkenen? Iedereen, want de koop
avond zal zijn invloed alom doen gel
den. Vandaar de belangstelling voor
dit onderwerp en de heftigheid waar
mede men het accepteert of verwerpt.
Wat blijkt verder uit onze en
quête? Dat beide partijen, du
voor- en de tegenstanders, argu
menten hebben, waarvan er enkele
volkomen steekhoudend zijn. Het
gaat er nu maar om, welke van die
argumenten wegen het zwaarst9
En bij het afwegen daarvan zal
het, voor de wetgevende licha
men, zaak zijn privé-belangen te
scheiden van het algemeen be
lang.
DAAR zitten wij dan thuis j'U
Pierre Stads, die de kost voor zijn
gezin verdient als controleur aan
de Rotterdamse haven. Zijn twee
blonde jongens waren juist aan het
middagmaal toen we binnenkwamen
en vader kwam tegen zessen thuis. Om
half zes was het werk afgelopen en
hjj had nog net even de tijd om een
pakje shag te kopen.
„Ja", zegt hij. „wij zijn altijd aan de
tijd gebonden, 's Morgens begint het
om 8 uur en 's avonds is het afgelopen
om half 6. Natuurlijk zijn er ook
avonddiensten en dan hebben we
's morgens gelegenheid, eens iets t
kopen. Over het algemeen w0röj
's Zaterdagsmiddags tot half 2 gew
maar ook nogal eens tot 6 uur o
7 en zelfs 7 uur. Er zijn firma s waar
dat dikwijls gebeurt, omdat de
's Zaterdagsavonds 2een
dan is er op de Zaterdagmiddag geen
koopgelegenheid.
Manr ook voor de arbeiders die
's middags wel vrij zijnis de Za
terdagmiddag tomal ongeschikt
om met hun vrouw te gaan win
kelen. Veel te druk, geen aardig
heid aan.
Kijk eens. het
hoognodige- zoals
een onderbroekje
of een hemdji
koopt, mijn vrouw
heus wel alleen
maar voor een
pak bijvoorbeeld
moet je toch sa
men iets gaan uit
zoeken. En dau
denk ik ook aan
de vrijgezellen,
(jje er nogal aan
de haven wer
den en die eigen
lijk zelden of
nooit
hebben iets
kopen. Voor mijn
vrouw is het ook niet gek. als J
koopavond zou komen, want ov
komt ze er met die kleine KU».10
niet toe uit te breken. En Z a ter dg
middag.we zijn al eens een kleinu
Jn de drukte kwijt geraakt; zo'n kinu
wordt gewoon door de menigte mee
gesleurd.
Een koopavond geeft je ook gelegen
heid iens samen uit te gaan wanneer
e«> groot stuk ln het huishouden
„„ai- is. Maar ik geef toe, dat er voor
^j-tkelpersoneel een compensatie
wanneer het een vrije avond
nodia
moet opoff«en-
Voor mij" part valt die koop
avond niet op Vrijdagavond. Hei
is wel waar. «lat men dan zijn
weekloon heeft ontvangen, maar
ik vind, dat de aankopen waar
je dan speciaal samen zo n avond
voor uitgaat, nic afhankelijk mo-
gen zijn van hel weekloon.
MAAR óók aan de buitenkant, zjj
het dan in het Noorden, heeft de
heer Van der Mijn zijn textiel
zaak De junior, de heer J. C. van der
Mijn, is voorzitter van de wijkvereni-
ging van winkeliers en hij is regel
recht tegen de koopavond.
„Als winkeliers
in een buitenwijk
zal er heel weinig
voor ons te doen
zijn", zegt hij. ,,Wij
zitten aan de ver
keerde kant, want
het is klaarblijke
lijk de bedoeling,
dat de mensen naar
de stad gaan ko
pen. Je zit op
wacht, achter de
winkel, en je komt
naar voren als er
misschien iemand
mocht komen. Dus
je bent de hele
avond aan de zaak
blijft dan mijn
J. C. v. ii. MIJN
„Verkeerde kant
gebonden en waar mo r
koopavond? En ^aalleenw0nende da-
winkelpersoneel behoren.
We hebben het er over gehad in
de winkeliersvereniging hier en
hebben gezegd: als-ie er om
komt, moeten we elke Vrijdag-
P. D. STADS
»,Kind meegesleurd'*
avond een nieuwe attractie verzin
nen om de mensen aan onze zaken
te hinden
Zeker, er zullen er zijn, die een avond
nodig hebben voor de aanschaf van
grote stukken die ze degelijk willen
bekijken voor ze tot de koop beslui
ten. Maar de Vrijdagavond? Dan juist
zijn er vee] huismoeders, die het hele
huis schoon willen hebben en de kin
deren moeten dan in het bad Andere
avonden? Helemaél waardeloos!",
meent de heer Van der Mijn-
ALS ZAKENMAN zou ik natuur
lijk wel kunnen zeggen: met een
koopavond in de week is wel iets
te verdienen" zegt ons de heer F. W.
van d®f Wolk directeur ener bekende
Horeca-onderneming, die in tal van
plaatsen van ons land vestigingen
heeft-
„Maar ik geloof, dat er grotere
belangen in hel spel zij" Vtijns
inziens moet niet alleen het be-
F. w. V. ri. WOLK
Nationaal belang''
lang van de werkgever en dat van
de iverknemers tegenover elkaar
worden afgewogen, maar speelt de
consument, „het publiek", een
zeer belangrijke rol. Ik durf zelfs
zeggen dat de koopavond een na
tionaal belang is.
Ik kan mjj herinneren, hoe prettig
het mjj aandeed, na dc bevrijding de
eerste neon-verlichting weer te zien.
Maar voor wie brandt die eigenlijk?
's Avonds is het in de steden een dooie
boel.
De regering blijk:
gelukkig besef te
hebben voor de zo
genaamde onzicht
bare import, die
ook wel vreemde
lingenindustrie
wordt genoemd. Er
worden nu wel gro
te cijfers genoemd,
ten aanzien van het
groeiende toeristen
bezoek, maar ver
gelijkende cijfers
ontbreken, omdat
men niet weet, hoe.
veel vreemdelin
gen juist niet ko
men in verband
met het ontbreken van avonddrukte.
Brussel, met zijn lichtmaand, toont
duidelijk, hoe het vreemdelingenbezoek
kan toenemen, wanneer het 's avonds
gezellig is op straat.
En nu iets over de restaurants,
café's en lunchrooms. Mensen (rek
ken mensen Als er ergens dertien
mensen op een terras zitten en even
verderop zitten er honderd, dan
gaat men bij die honderd zitten.
Wanneer er een koopavond is, zai
men heel wat mensen zien. die de
kinderen eén ijsje gunnen. De man
zal graag een biertje gebruiken en
de vrouw een kopje koffie. Het zal
er zeker drukker en daardoor ge
zelliger worden en die drukte be
perkt zich niet t°t één categorie of
tot kopers alleen".
Het behoeft geen nader betoog:
de heer Van der Wolk is vóór de
koopavond.
Centrumwin keiier
HEER J. Vrolijk, eigenaar
directeur van een bedrijf mei
vestigingen in de binnenstad, vindt
een koopavond in eerste instantie
géén winkeliersbelang. Op de
eerste plaats zal het publiek wet
een koopavond zijn gediend. Op
dc tweede plaats het personeel.
De heer Vrolijk -
heeft een staatje la
ten maken waaru-t
blijkt, dat ongeveer
de helft van de goe
deren uit zijn bedrijf
wordt omgezet op
Zaterdagmiddag.
.,Dat betekent, dat
we die middag voor.
al tussen twee en zes
uur, op een krank
zinnige topsnelheid
moeten werken en
dat we op andere
tijdstippen personeel
over hebben!
Begrijpt U nu
waarom ik een koopavond in de eerste
plaats een belang voor de consument
vind? Het doet me pijn te zien. hoe
mensen op die drukke Zaterdagmiddag
hun geld moeten uitgeven in een sfeer
die ongeschikt is voor het rustig bepa
len van een keus.
Als tweede punt noemt de heer Vro
lijk dan het belang van het personeel.
In de topuren is het overbelast- Een
uur werken in die ontzettende drukte
telt voor acht normale uren, zegt hij.
IJlt onze gezichtshoek bezien behoeft
het lnonbudget hij een eventuele koop.
avond niet zwaarder te worden belast
want nu moeten we met hulpverkoop
sters werken. Dit geld zou. bij sprei
ding van de drukte, voor het vaste
personeel kutipoo worden aanvewend
Nogmaals verzekert de heor Vml ik
ons dat het enige belang, dat hij als
J. vrolijk,
.De consument!"
winkelier heeft in een koopavond, ge
legen is in de voldoening dat het pu
bliek op waardige wijze kan worden
geholpen. Hij gelooft niet dat de omzet
zal worden verhoogd, want men heeft
nu eenmaal een bepaald budget Het
gaat er om. het publiek dat. naar da
mening van deze zegsman, zeker van
de koopavond gebruik zal maken, van
dienst te kunnen zijn.
BESLIST niet tot onze ontstellen
de verbazing is de heer Allan
W. Tholens, van beroep winkel
bediende, tégen de koopavond. Hij
behoort immers tot de groep die zich
sterk kant tegen dit voorstel, dat een
stap achteruit wordt genoemd.
„Kijk", zegt de heer Tholens, ..men
kan 't geld maar één keer uitgeven.
Iedereen heeft een bepaald budget. Er
zal, door middel van die koopavond,
beslist niet méér worden ge- en ver
kocht. Een kwestie van omzetvermeer-
dering is het dus niet Vroeger, ja
vroeger hadden bepaalde groepen geen
gelegenheid om op andere tijdstippen
te kopen, maar die tijd is nu voorbij
Men zegt nu,, dat dc stad er gezelli
ger door zal worden; er komt meer
leven in de brouwerij. Voor een bui
tenlandse stad zou dat wellicht het ge
val zjjn, maar wij Nederlanders zijn
nu eenmaal huiselijk van aard. Neen.
ik geloof niet dat dit argument opgaat.
Bovendien" zegt
de heer Tholens,
het kopen hij
avond heeft nade
len. Men zal, op
zo'n Vrijdagavond
bijvoorbeeld
ding willen kopen.
Ik zit zelf in he*
confectie-vak en 'n
de practijk is wel
gebleken, dat men
er bezwaar tegen
heeft kleding bij
kunstlicht te ko
pen. Eij koopavon
den hadden we
des avonds prac- A. tholens
tisch geen omzet". „Zelfde omzet"
Wat betreft de goede wil, och,
als het noodzakelijk was zou ik
geen ogenblik aarzelen 's avonds
te iverken. Ik zie de zaak graag
floreren. Maar ik vraag me af:
waarom?
Laat me U nog enkele andere facet
ten noemen- Het personeel zal op zo'n
avond vermoeid zijn. Vooral in kleinere
zaken komt er va!i ,t°ei"beurten niets
terecht. Een bedrijfje me. b.v. drie
meisjes personeel, zal niemand kunnen
missen. En dan: de betaling is niet
lucratief, hoewel dat wel eens wordt
beweerd.
Tenslotte, wat ons zelf betreft. Wjj
hebben die koopavond niet nodig. Tus
sen de bedrijven door hebben wij
ruimschoots de gelegenheid onze in
kopen te doen. U vraagt nog een men
selijk argument? Ik yind het prettig
's avonds thuis te zijn. Ik beii vijf
maanden getrouwd -
G REETJE Schwarz is zelfverzorg-
ster. gelijk dat in wetenschappe
lijke termen heet Overdag werkt
ze op kantoor en 's avonds voert ze
haar huishoudentje Voor haar inko
pen is ze aangewezen op de drukke
Zaterdagmiddag en vandaar dat ze het
voorstel tot een koopavond van harte
toejuicht. „Natuurlijk een koopavond",
zegt ze enthousiast. „Dat zou voor mij
een reuze uitkomst zijn....
Charmant argumen
teert ze haar me
ning. „Als je voor je
zelf moet zorgen sta
je 's middags na
kantoortijd practisch
altijd voor gesloten
deuren. Doe je Za
terdagsmiddags je
inkopen, dan kom je
in volle winkels,
waar huisvrouwen
met enorme waslijs
ten ontzettend veel
tijd vergen. En al
heb je dan maar een
pond suiker nodig,
je moet maar wach.
ten tot ze klaar zijn.
Bovendien, wat
MEJ. SCIIWARZ viIIO. j;„
„Reuze uitkomst!1* blijft er op die mac
nier van mijn enige
vrije middag over? Je sjouwt van zaak
naar zaak en je komt doodop thuis.
„Ik. geloof', zegt Greetje, „dat
de winkelsluiting niet is aange
past aan de moderne tijd, waarin
zo veel werkende vrouwen niet in
staat, zijn haar inkopen overdag
te doen.
Kopen op Vrijdagavond zou daarom
voor deze categorie een uitkomst zijn.
„Weliswaar", vindt onze zegsvrouwe,
„moet het winkelpersoneel dan wer
ken, maar ik geloof dat een verstan
dige werkgever het wel zo zal weten
te regelen dat de bedienden toch aan
hun trekken komen. Bovendien zou de
stad er gezelliger door worden. Voor
de oorlog was ik er dol op 's avonds
te winkelen".
Greetje is dus vóór een koopavond.
Ze vindt dat ze er maar gauw mee
moeten beginnen. Als zij in de ge
meenteraad zat zou ze vóór stemmen.
„En ik geloof", zegt ze, „dat ik in deze
mening als vrouw-alleen niet alléén
sta
AT denkt U als huisvrouw
over een eventuele koop
avond?'' Mevrouw Greet Pubben-
Weber uit de Graaf Florisstraat
draait er niet omheen. „Niet
noodzakelijk!", zegt ze.
We hebben mevrouw Pubben uit
gekozen omdat zij als moeder van
Harry (13), Robbie (11), Tony (9) en
Willy (3) en als echtgenote van de
„Grote" Wil de spil is van een jong,
druk Rotterdams huishouden. Als er
gekocht moet worden is zij er bij. Als
er 's avonds gekocht zou kunnen wor
den, zou zij er ook bij moeten zijn.
„Maar waarom?" vraagt ze zich af.
Zoals het op bet ogenblik is geregeld
gaat het toch best. Als je het 's mid
dags fe druk vindt kan je als huis
vrouw toch gemakkelijk 's ochtends
gaan winkelen
Natuurlijk bij aankopen waarbij
je de kinderen moet meenemen ben je
aangewezen op de Woensdag- en Za
terdagmiddag, en ik geef onmiddellijk
toe dat het. vooral Zaterdags, wel eens
vervelend druk kan zijn. Maar toch
vraag ik me af of ik bij een koop
avond 's avonds met de kinderen de
stad in zou trekken.
Voor zover ik me kan herinneren,
zegt deze Rotterdamse huisvrouw, heb
ik van koopavonden in het verleden
Middagdrukte spreiden over Avondleegte
v
-? -.its te
nooit gebruik gemaakt. Zelfs voor
Sint Nicolaas gingen we 's avonds
nooit de stad in".
Naast het argument, dat we het in
het verleden toch ook
[zonder koopavond
[hebben kunnen stel-
len heeft mevrouw
[Pubben nog een argu-
Iment. Haar man is
[ambtenaar met een
[betrekkelijk ongere
gelde dienst. Zij weet
|dus wat avond-werk
betekent. Ook voor
[het winkelpersoneel
[is het toch het gezel-
I ligst als ze thuis zijn,
I voelt ze daarom mee.
Als die arbeid in de
I avond niet noodzake-
i (ijk is, waarom ze dan
uit de huiselijke kring
te halen? „Ik vind dat
MEVR. PUBBEN dU 2waarder weeg]
„Voor mi)?.... dan de wJnst aan ge.
zelligheid in de stad,
als er 's avonds gewinkeld kan wor
den".
Als toch tot een koopavond zou wor
den besloten, dan zal mevrouw Pub
ben er geen gebruik van maken". De
Vrijdag is immers toch al een drukke
dag in het huishouden en dan heb ik
echt geen behoefte om nog eens te
gaan winkelen", vindt deze huisvrouw.
En als we na een goede kop koffie
van deze charmante gastvrouw en
haar echtgenoot afscheid nemen vat ze
op de gang haar conclusie nog eens
bondig samen met een: „Neen, voor
mij behoeven ze het echt niet te doen".
DE HEER drs W. Claus woont in
Amsterdam, maar hij kent de
Maasstad, niet het minst door de
Rotterdamse vestiging van het groot
winkelbedrijf waarin hij een functie
bekleedt.
„Maar van dat grootwinkelbedrijf
wil ik niet praten", zegt hij. „Laat
ons het liever bezien uit het oogpunt
van de consument, ten wiens opzichte
de detailhandel een dienende taak
heeft. Daarnaast kunnen meer alge
mene factoren nog een rol spelen als
b.v. de verlevendiging van het stads
beeld, die de aantrekkelijkheid voor
binnen- en buitenlandse toerist ver
hoogt. Bij alle argumenten-pro zal
echter ook het belang van de em-
ployé's in ogenschouw moeten worden
genomen.
Wanneer wij ons dan eerst bepalen
tot het belang van de consument, dan
is het duidelijk dat er in velerlei op
zicht behoefte bestaat aan een uitbrei
ding van de mogelijkheid dat gehuw
den of verloofden gezamenlijk hun
inkopen verrichten. Ook voor wer
kende personen moet de mogelijkheid
van het doen van inkopen bestaan.
In het bijzonder moet hierbij wor
den gedacht aan meer duurzame ver-
bruiksartikelen zoals kleding, schoei
sel, woninginrichting en zo. De aan
koop daarvan vraagt tijd en overleg en
eerst na zorgvuldige vergelijking en
deugdelijk beraad wordt tot aanschaf
fing besloten. De zogenaamde koffie
pauze is daarvoor te kort en zo blijft
alleen de Zaterdagmiddag over, waar
door een opeenhoping van drukte ont
staat. Daarvoor wordt het rustige, wel-
nverwogen inkopen verhinderd en een
goede service komt in het gedrang.
Daarom bestaat dan ook de overtui-
ging, dat het publiek een koopavond
hogelijk zal waarderen en dat wordt
bevestigd in plaatsen als Helmond en
Bussum, waar reeds een blijvende
koopavond is ingevoerd.
Nu hoort men wel eens het argu
ment, dat het vaststellen van een
Koopavond slechts verschuiving maar
geen vermeerdering van omzêt zou
brengen, daar het totale kwantum be
schikbare koopkracht toch gelijk blijft,
maar deze opvatting is op diverse
gronden aanvechtbaar.
Dit argument gaat volkomen
voorbij aan het consumenten
belang en wanneer men die be
wering in baar volle conseqeun-
ties doortrekt, ligt hierin zelfs
opgesloten een volledige misken
ning van de detailhandelsfunctie.
Maar er is nog meer. Het argument
is bovendien te simplistisch. De ratio
nele besteding van het inkomen is
niet zo'n eenvoudig rekensommetje.
De plaats en de betekenis van de de
tailhandel in dit vraagstuk is zeer
belangrijk en de detailhandel zou zijn
functie niet goed vervullen, wanneer
hij dit niet duidelijk onderkende en
bereid was, de consequenties hieruit te
trekken.
Nu wilde ik
nog wel iets
zeggen over het
toerisme, ten
opzichte waar
van de detail
handel een be
langrijke taak
heeft, omdat 't
de export, met
name de on
zichtbare ex
port bevordert.
De attractivi
teit van een
stad wordt naast
haar culturele
en historische
bezienswaar
digheden voor
een groot deel
mede bepaald
door de activi
teit van de de-
Drs W. CLAUS
„Rustig kopen!"
tailhandel De Rotterdamse sfeer leent
zich uitermate voor een koopavond.
Het recordtempo waarmede deze
stad wordt hersteld maakt haar tot
een wonder van deze tijd. Het is een
stad van dynamiek, van activiteit. Hier
kan de koopavond een belangrijke bij
drage leveren tot de verlevendiging
van het stadsbeeld des avonds en hier
in ligt een belang dat ver uitgaat bo
ven het direct economisch voordeel
van een omzetvermeerdering van de
detailhandel.
Wat nu het winkelpersoneel betreft,
ik meen dat de vraag van de aan
vaardbaarheid van het instellen van
een koopavond vanuit sociaal oogpunt
reeds afdoende beantwoord is wan
neer ik wijs op de mogelijkheid, die
hiervoor uitdrukkelijk is opengelaten
m de wet, welke onder na-oorlogse
omstandigheden in Januari 1952 tot
stand ls gekomen. De vraag blijft dan
nog, in hoeverre de invoering van een
h^Pam°nd dient §ePaard te gaan met
bepaalde tegemoetkomingen.
In dit verband grijp ik even terug
nftht6", eerder gebruikt argument de
Uitbreiding van de beschikbare koop-
LJd voor personen die in het bedrijfs
leven werkzaam zijn. Dit geldt uiter-
°°k vo°r degenen die in de de
tailhandel zelf werkzaam zijn. Com
pensatie kan derhalve worden ge
zocht in uitbreiding van de vrije tiid
hetzij geregeld, hetzij periodiek
velH&lrd ziJn er tal van andere mo
gelijkheden om in deze tegemoet te
komen en ook hier hedït de ervaring
geleerd dat in het overleg tuien
werkgever en werknemer dSelmaUge
den liin Z 6 °P]ossin§en te vin
den zijn welke voor beide partijen
bevredigend zijn. P y
In dit opzicht mag worden verwacht,
dat het geregelde overleg en contact
tussen de werkgevers- en werknemers
organisaties in de detailhandel, dat
binnenkort ook zijn uitdrukking zal
HnnMhia Jjr 'ots,anl3komen van een
Hoofdbedrijfschap voor de detailhan-
ook hier tot verantwoorde en
voor beide zjjden bevredigende oplos
singen zal leiden".
Een van degenen, die de vorige
week Zaterdag op het regenachtige
Schiphol van de koningin en de Prins
afscheid namen was mr dr R. Pos ge
volmachtigd minister van Suriname al
hier.
Dr Pos is in de jaren, dat hij in ons
land verblijft, snel een bekende figuur
geworden. Reeds acht jaar vertoeft
hij in Nederland, waar hij in de jour
nalistiek zijn levensgezellin gevon
den heeft. Het grootste deel van die
tijd is hij de vertegenwoordiger van
Suriname geweest Sinds het tot -'""d
komen van het Statuut, waardoor de
Rijkseenheid werd gegrondvest, is hij
gevolmachtigd minister van Surina
me. En in deze functie woont hij thans
in het statige huis aan de Alexander
Gogelweg.
Wie met dr Pos spreekt over Surina
me, spreekt terstond over de toe
komst. Natuurlijk het eerst over het
recente feit van de aanneming van het
„Tien-jarenplan-Suriname", dezer da
gen in de Tweede Kamer. Toen zat dr
Advertentie
Slaapt U slecht door rheumatiek, spit
ischias, hoofd- en zenuwpijnen, neemt
dan Togal. Verdrijft ln ai die gevallen
snel en afdoende die pijnen en U slaapt
deerlijk Togal baat! Zuivert door de nie
ren en Is onschadelijk voor hart en maag
Bij apotheek en drogist t 0.95, f 2.40, t 8.88
Pos in de diplomatenloge om naar de
debatten hierover te luisteren, maar
er kwamen geen debatten aan te pas
en er viel dus niet veel te luisteren.
Wij hebben in dit blad reeds herhaal
delijk, en ook vandaag weer, de aan
dacht op dit belangrijke plan geves
tigd, dat zoveel nieuwe mogelijkhe
den voor Suriname zal scheppen, als
b.v. het winnen van nieuw land, de be
vordering van de houtproductie, de
indutriële ontwikkeling ei. de mijn-
bouwresearch, verbetering van de lan-
dmgsgelegenheid voor vliegtuigen, de
bouw van een Centraal Ziekenhuis en
de woningbouw.
Het gaat er bij dit plan om, zegt dr
Pos ons, de bestaande economische
basis te verbreden, zodat wij niet
meer geheel en al afhankelijk zijn van
het bauxiet, dat wij winnen en expor
teren.
Er is óók het Brokopondo-plan, dat
een stuwdam bedoelt te bouwen diep
m het binnenland aan de Surinameri-
vier. Eigenlijk moesten wij daar, zegt
hij een aluminium-industrie hebben
en die kunnen wij hebben, indien wij
daar voldoende electriciteit kunnen
opwekken. Daarvoor die stuwdam.
Dan is er nog het z.g. „plan-Wage-
ningen" legt hij uit en hij heeft ons
in een der kamers van zijn residentie
al lang voor een kaart gesleept, waar
op heel Suriname staat.
Ziet U, hier hebt U Nickerie, waar
op het ogenbik een plan wordt uit
gewerkt voor mechanische landbouw,
in hoofdzaak rijst. Dat is het Wagenin-
gen-plan, dat buiten het Tienjaren
plan staat. Dat zullen de Koningin
en de Prins ook gaan bezoeken. Dr
Pos is, al is hij nu ook minister, even
amicaal en prettig gebleven als hij
altijd was. Hij vindt het jammer, dat
hij er niet bij kan zijn nu de konin
gin zijn land bezoekt. Maar het con
tact met de Nederlandse regering voor
de ontwikkeling van zijn uitgestrekte
land, geeft hem in de komende, voor
Suriname zo feestelijke dagen meer
dan genoeg te doen.
