Club: pijler van Britse samenleving wankelt
Eindhoven heeft twee autosnel
wegen nodig
Help
de Russen willen me
ontvoeren
„Er zit een massa in, maar niets op"
r
5SBÏÏSS.KSS
ïsssafsssj
Rumoer in Rotterdam
Wat eenvoud en hartelijkheid vermochten
Stijgend kosten- en belastingpei
bemoeilijken instandhouding
Naar Venlo en via Helmond naar Oost-
Nederland
CRISIS IN
CLUBLAND
Omzwaai in Russisch modebeleid
Adem van Stalin
Tegen overdaad
Nieuwe eisen
DINSDAG 15 NOVEMBER 1955
PAGINA 4
ONTVANGSTEN TEN PALEIZE
Niet vriendelijk bedoeld
In alles herinnering
Kam ers van Koophandel O .-Brabant en N .-Limburg
pot O. W.-richting
N .Z.-richting
Verschillende oorzaken
Eva laat zich gelden
MENINGSVERSCHIL OVER
BEGROTING DER F.A.O.
Miss Moskou's Londense stroomlijn
Overal waar standsverschillen
vervagen ontbrandt steeds ster-
ker de „struggle for chic".
Zoiets is een volkomen natuurlijk
verschijnsel, heeft de befaamde
modecommentator James Laver
eens verklaard. Het is de natuur
lijke drang die bij de meesten
van ons aanwezig is om zich van
anderen te onderscheiden. Wan
neer daarvoor het inkomen niet
meer helpt, of de titel of het
voorvaderlijk kasteel, heeft de
vrouw met smaak nog altijd haar
garderobe waarmee zij haar
superioriteit demonstreert.
K- v.K. VOOR DUITSLAND
50 JAAR
W
SAMENWERKING TUSSEN
INDONESIë EN MALAKKA
HAAGSE K.N.P.-WETHOUDER
DISTANCIEERT ZICH VAN
WELTER
VERDACHT VAN OPLICH
TINGEN GEARRESTEERD
Mme COTY
Donderdag 17 dezer zal, ter overhandi
ging van hun geloofsbrieven, H. M. de
Koningin ten paleize te Amsterdam' ont
vangen de meuw-benoemde ambassadeurs
van Frankrijk en Columbia, resp. de
heren Edmond Baron Petit de Beauverger
en dr V. G. RicardO.
PARIJS, Zaterdag.
DE algemene verslagenheid, waardoor
Parijs bi) het vernemen van het
overlijden van mevrouw Coty is
getroffen en de diepe rouw, waarvan
het gehele Franse leven deze dagen blijk
geeft, is wel een indrukwekkend getui.
genis van wat eenvoud en hartelijkheid
vermogen.
Het is nog geen twee jaar geleden,
dat mevrouw Coty haar man volgde
als bewoonster van het Elysée en velen
hadden spot aan haar optreden als de
eerste vrouw in de Franse maatschappij
doen voorafgaan. Een presidentsvrouw
van wie men nimmer had horen spre
kenEen Madame la Presidente die
nooit aan het mondaine leven had deel.
genomen en die zelfs tijdens de presi
dentsverkiezing te Versailles in een
hoek verscholen was gebleven
De afgunst van de teleurgestelden en
hun aanhang deed fotografen naar de
stille en gelukkige woning aan de Quai
aux Fleurs zenden met de opdracht de
foto's zó te nemen, alsof ,,de dikke ma
trone nooit uit haar keuken kwam dan
om haar huishoudboodschappen te
doenHet publiek vloog erin en me
vrouw Coty ging naar het Elysée met
een bespottelijke en bespottende reputa
tie.
Maar men moest het familieleven der
Coty's wel openleggen. Mme Coty ver
scheen als moeder, die zich door hate
lijkheden noch afgunst verrast, geen
vrees liet aanjagen. Zelfs de chanson
niers moesten al gauw zwijgen. Het wa
re Frankrijk leefde met de Coty's mee
en was gelukkig op de plaats van de
eerste vrouw van het land een moeder,
een grootmoeder en weldra een over
grootmoeder te zien, die slechts voor
haar gezin had geleefd en de sterke
vrouw bleek te zijn, in wie de deugd
van zoveel Franse vrouwen getoond
werd.
Ondanks de ontzaglijke opklim
ming in maatschappelijke positie, wist
zij Zich volkomen aan haar nieuwe
plaats aan te passen en toch volmaakt
zich zelf te blijven. De enige verande
ring in haar leven was de verzwaring
van haar taak de zorgen te dragen niet
enkel voor haar rijk gezin, maar voor
de hele Franse familie. En aan die taak
is zij bezweken.
HEEL spoedig bemerkte men, dat
mevrouw Coty de verheffing niet
naar het hoofd was gestegen en dat
zij niet voor zichzelf vroeg en alles an
deren gaf. Van alle snobisme of ijdel
vertoon vrij, heeft zij zich onmiddel
lijk als moeder aan de kinderen getoond
en als helpster voor hen, die hulp nodig
hadden. Coquette was ze niet en werd
ze ook nu niet. Er kon gelachen wor
den over haar kleding, maar ook daarin
wist ze zich aan te passen. In de eerste
winter na de presidentsverkiezing van
haar man, kocht zij een bontstola en
bleef die dragen, alhoewel het niet be
paald vriendelijk bedoeld was toen in
de krant te lezen stond: „mevrouw Coty
droeg haar stola". En ze verbloemde
niet. dat de auto, die zij tot haar be
schikking had na er zelf nooit een te
hebben bezeten, toch wel een gemakke
lijk ding was.
Niettegenstaande de verplichtingen
van de staat ook geldelijke offers vroe
gen, had mevrouw Coty slechts een kleil
ne cassette voor haar persoonlijke kos
ten beschikbaar, een 80.000 francs
slechts.
Ze vond op het Elysée de door me
vrouw Auriol ingestelde hulp voor de
talloze ongelukkigen, die zich tot de
presidentsvrouw wenden om hulp in
nood. Ze nam onmiddellijk op zich zelf
geen brief onbeantwoord te laten. Wel
dra moest voor de verstrekte hulp haar
eigen vermogen aangesproken worden.
Van het vroege ochtenduur af werkte zij
reeds met haar secretaresse en de socia
le werkster en weldra was nog meer
assistentie nodig. Voor zichzelf weiger
de mevrouw Coty elke uitgave die zij
ook vroeger als huismoeder van een
burgerlijk gezin niet zou hebben ge
daan.
HAAR verschijning in het openbaar
werd een verrassing. Van alle kan
ten gevraagd door instellingen, ten-
toonstellingsbesturen enz. die meenden,
dat haar aanwezigheid de inkomsten
konden versterken, verscheen ze er in
alle eenvoud, in alle aantrekkelijke ge
moedelijkheid, zich tegenover allen, die
haar ontmoetten, als een gelijke gedra
gend. Ze verafschuwde alle protocol
Men ging van haar houden, reeds om de
ongekunstelde wijze waarop ze met de
kinderen omging. Een aardig staaltje
speelde zich eens op het zomerpaleis,
was. Zij interesseerde zich voor ieders
gezinsleven, raadde waar het nodig was
of waar enige vreugde kon worden ge
bracht. En ondanks de wanhoop van
het protocol, werden allen, die er waren,
huisgenoten.
AAR vooral de voornaamste taak
van mevrouw Coty, de ontvangsten
op het Elyséé van vorsten en staats
lieden, het vergezellen van haar man bij
officiële bezoeken in binnen- en bui
tenland, en de recepties hebben haar
een ontzaglijke sympathie in het bui
tenland zo goed als in het binnenland
bezorgd.. Het was bij die gelegenheden
in het bijzonder, dat mevrouw Coty z"ich
liet kennen als een hoogst beschaafde,
zeer fijngevoelige vrouw, die met be
houd van de grootste eenvoud, van haar
geestesgaven wist te doen blijken. In
dat opzicht heeft bet bezoek van presi
dent Coty aan ons land bij ons een be
wijs nagelaten, dat in aller herinnering
voortleeft, en ook het hartelyke condo-
leantie-telegram van koningin Juliana,
die te Parijs zo algemeen wordt gewaar
deerd, heeft hiervan getuigd.
Toen mevrouw Coty eens de particu
liere vertrekken van de president aan
enige journalisten liet zien, toonde zij
ten leste een kleine kamer, met een ge
woon rond tafeltje, en zei: „als we nie
mand te dineren hebben, eten wij hier
's avonds gezellig met zijn beidjes"
en het was haar aan te zien, dat dit
ogenblik van intimiteit veel vergoedde
van het officiële leven, dat het hare
was geworden.
Mevrouw Coty was een eenvoudige
zorgzame vrouw en juist die eenvoud en
dat zich geven aan anderen, hebben ge
maakt. dat heel Frankrijk in deze uren
zo innig met zijn president meeleeft.
DINY K.—W.
Een snel verkeersweg EindhovenVenlo
met oen aansluiting op Duits grondgebied
naar Oberhausen, welke moet worden
verwezenlijkt zonder dat op de totstand
koming van grote gedeelten de weg E 3
Lissabon Parijs Antwerpen Venlo
HannoverStockholm wordt gewacht, of
schoon ook de verbinding Eindhoven
Antwerpen urgent is, en een snelver-
keersweg EindhovenHelmond Oost Ne
derland, omtrent welke weg nog geen
concrete plannen bestaan, zijn ten zeerste
gewenst, aldus een rapport van de Kamers
van Koophandel en Fabrieken voor
Oostelijk Noord-Brabant te Eindho
ven en van Noord-Limburg te Venlo
aan de minister van Verkeer en
Waterstaat. Deze wegen dienen te
worden gerealiseerd voor de aanslui
ting en de verdere ontwikkeling van het
gebied, gelegen tussen 's-Hertogenbosch-
Eindhoven en de Maas en voor het kort
sluiten van de gelnedcnwc1 k e
streek binnen en buiten onze landsgren
"Se" vISsverbindingen in het gebied
trialisatie en de toeneming
in r\o7P streek gevolgd. Het karakter van
de streek zelf el de situering ten opzichte
van verschillende industrie- en bevol
kingscentra, welke haar omringen, vragen
derhalve om doorgaande snelverkeerswe-
gen naast de bestaande secundaire verbin
dingen In deze behoefte kan worden
voorzien door de aanleg van een O-W
en een N-Z verbinding, aldus het rap-
Op het Rijkswegenplan 1948 komt voor
Riikswea no 67 EindhovemMielmond-
venlo. Het tracé hiervan zal zodanig wor-
den. dat dit onderdeel wordt van de weg
E 3 Lissabon—Parijs—Antwerpen Venlo
—Hannover—Stockholm, opgenomen in
het net van Europese autosn®hvlfe"„^®t
internationale karakter van de E 3 geeft
reden tot de veronderstelling dat de tot
standkoming nog geruime bjd op zieh zal
laten wachten. Aan de verbinding Eind
hoven—'Venlo—Ruhrgebied bestaat even
wel een directe en grote behoefte zo ver
volgen de Kamers van Koophandel Zo
een weg Eindhoven—Venlo als onderdeel
van E 3 tot stand zou komen, vindt deze
weg volledige aansluiting op het reeds
bestaande net van Nederlandse snelver-
kt?ZoSmeeSnnde totale buitenlandse handel
beziet, dan blijken Nederland en Duits
land eikaars belangrijkste handelspart
ners te zijn. Tonen deze feiten de nood
zaak aan om goede snelverkeerswegen
tussen doze landen aan te leggen en in
stand te houden, daarbij dient overwogen
te worden, dat de industriële export van
Nederland voor een groot gedeelte atkom-
stig is uit het industriegebied van 0°ste"
ijk Noord-Brabant en dat in Venlo en
het kasteel van Vezile af. Men joeg de; Ó^evrnB^vële "belangrijke" internationale
kinderen achter het hek, doch die pro-^Isportondememlngen zijn gevestigd,
testeerden: „Als mevrouw Coty er was, -0d?t VMclIal deze gebieden behoefte
MevronuwWCotvlh ™tgf3aagd gorden". hebben aan goede verbindingen met het
Mevrouw Coty had het oploopje gezien: Duitse achterland Van de op een verbin-
en verscheen ter plaatse; tot wanhoop i din" Eindhoven—Venlo-grens aansluiten-
van de heren van het protocol riep ze i 3 e
de kinderen bijeen, ging er mee naar de weg grens—Herongen—Wankum—
een taartjeswinkel, waar ze rich te goed i Wachtendonk—Aldekerk—Mors is reeds
konden doen, en liet ze daarna in het een deel als snelverkeersweg gereed, ter-
Pa,r„k spelen. wyi by Homberg een grote verkeersbrug
Met mevrouw Coty Was in het Elysée j over de Rijn is gereed gekomen. Hierdoor
„e a1ÏJn0S£eer van een b'Ü gezin getre-is een rechtstreekse aansluiting bij Ober
den. Met het personeel sprong ze spoe-hausen op het net van Duitse autobanen
dig om alsof het oud familiepersoneel j ontstaan.
Het als hierboven omlijnd gebied bezit,
zo zegt het rapport voorts, in N—Z-rich-
ting geen enkele weg, welke voldoet aan
de eisen, welke het moderne snelverkeer
stelt. Op het huidige Rijkswegenpian
komt ook een dergelijke weg niet voor en
er zijn geen vooruitzichten, dat een N—Z-
verbinding in deze streek nog in genoemd
plan zal worden opgenomen. Het NZ-
verkeer w. is thans aangewezen op de
weg Eindhoven 's-Hertogenbosch, welke
"eigen" verkeer overbelast
u doorgaande verkeer zou al-
dus het rapport, een weg Eindhoven—Hel-
mond Grave in een bestaande behoefte
voorzien, indien deze weg bij Grave aan!
sluiting vindt op de aldaar reeds aanwe
zige Rijksweg no 55. dan wel wordt dow
getrokken tot Rijksweg nn 15 Ten VnUw,
EIM'
\\\A
(Van onze Londense correspondent)
DE CLI'B". schreef de Engelse
essayist Addison 250 jaar ge
leden, ,.is een natuurlijk en
noodzakelijk uitvloeisel van 's mensen
behoefte aan gezelschap". Nu betekent
het woord ..club" zowel ..knots" als
„sociëteit" en men zou in Addison's
bewering een originele verklaring kun
nen zien van de klaarblijkelijke on-
afschafbaarhcid van de oorlog. Ja, men
zou het gezegde ais adagium kunnen
kiezen voor de bijeenkomst der Grote
Vier te Genève. Maar ofschoon dc sa
tire Addison verre van vreemd was,
moet er toch achter zijn woord geen
bijtende dubbelzinnigheid gezocht wor
den. Ilij bedoelde slechts dc sociëteit
of .juister: de herensociëteit, de sche
merduistere schuilplaats en schans van
liet Britse mannendom.
Het is wellicht verdedigbaar de stel
ling tc poneren dat dc Britse maat
schappij is opgetrokken op de v.cr
zuilen van Koningschap. Parlement,
Club en Commissie. Zij hebben dit ge
meen. dat zij alle vier brandpunten
van de gemeenschapszin zijn.
Het is een feit van droeve ^betekenis
dat een dezer zuilen, dc Club aan het
wankelen is. Londen. Mecca van het
clubleven, is een honderdtal sociëtei
ten rijk. doch niet meer dan tien daar
van voeren een florissant bestaan, met
aan het eind van het clubjaar een batig
saldo. Een twintigtal andere slagen
er net in de eindjes aan elkaar te krio-
pen, en de rest worstelt met een gesta
dig groeiend deficit, met voortdurend
het schrikbeeld voor ogen zichzelf we
géns gebrek aan middelen te moeten
opheffen. Sinds, het einde van de oor
log hebben reeds zes beroemde clubs
de strijd om het bestaan opgegeven
(The Bachelors'. The Marlborough, The
Windham, The Orleans. The Conserva
tive en The Thatched House), en zij
zijn opgegaan in andere, fortuinlijker
clubs. En waar deze veteranen het
bijltje erbij moesten neerleggen.^ zullen
vele minder bekende en bezochte so
ciëteiten wel weinig hoop kunnen
koesteren, dat zij het er beter af zui
len brengen.
VANWAAR deze tegenspoed in
Londens clubleven? Zijn de En
gelsen niet zo „clubbable"
(prachtig. onvertaalbaar woord:)
meer als voorheen? Zoeken zij hun
verstrooiing meer in de huiselijke
kring? Hebben de mannen minder
behoefte aan masculine afzondering
en zelfgenoegzaamheid dan hun va
deren?
Er zijn verschillende oorzaken. Daat
is allereerst het kostenpeü. dat schrik
barend hoog geworden is. Er heeft zich
een sociale evolutie voltrokken (revo
luties worden in Engeland met gepaste
trots aangeduid als evoluties*, die het
e^n heer uiterst moeilijk maakt de
uiterlijke staat van gentleman op te
houden. Prijzen van dranken en etens
waren zijn belangrijk gestegen, er.
hetzelfde geldt van het bedienend per
soneel. dat deze onafscheidelijk bij het
clubleven behorende geneugten ser
veert. Ook de „rates", bij de belasting
op de huurwaarde van een pand. zijn
enorm omhoog gegaan, en daar de
meeste club, zich bevinden op de pe
perdure grond van Pall Mali en omge
ving, moet een niet-onaanzienlijk deel
van het clubinkomen worden afgedra
gen aan de schatkist. En ook clubs
moeten onderhouden cn gerepareerd
wórden tegen prijzen, die drie-, vier-
maal zo hoog liggen als voor de oorlog
De clubs kennen drieërlei bron van
inkomen: de „entrance fee", het entree
geld, dat ieder nieuw lid moet stor
ten een „subscription" of jaarlijkse
contributie en de inkomsten verkregen
uit het verbruik van dranken en eet
waren, de verhuur van zalen voor
diners e.d. De „entrance fee", variërend
van 10 tot 50 guineas (een „guinea" is
een vroeger bestaande maar nu denk
beeldige munt ter waarde van een pond
en een shilling), en de „subscription',
die komt in de regionen van 5 tot 60
guinjes, komen nog wel geregeld bin
nen, maar met de verteringen is het
bergafwaarts gegaan. De voornaamste
oorzaak daarvan is het onmiskenbare
feit, dat de Engelsman veel meer dan
vroeger een goed diner pas waardeeit
als hij het kan kruiden met een spran
kelend gesprek met een tafeldame. In
andere woorden: de Britse Eva is bezig
de jarenlang taai gevoerde strijd om
volledige emancipatie te winnen. En
daar de meeste club., exclusieve man-
nenclubs zijn, is Albions Adam wel ge
dwongen een drankje te drinken of een
etentje tot zich te nemen in die joyeuze
eetgelegenheden, die er geen bezwaar
tegen hebben de strakke eenvormig
heid van der mannen habitus en habijt
te zien opgefleurd door de veelkleurige
en veelvormige aanwezigheid dei
vrouwen.
LANGZAAM, o zo langzaam, wordt
het zelfgekozen .isolement van het
Britse mannendom doorbroken. De
vrouw zit niet meer zoet thuis, zü be
perkt haar sociale activiteiten niet
meer tot het dameskransje, zoals in de
Victoriaanse tijd: zij werkt in de City,
knipt kaartjes op de bus, is directrice
van een onderneming, legt perscontac
ten voor grote firma's, roert zich in
he Lagerhuis (hoewel zij uit het adel
lijke Hogerhuis nog steeds geweerd
wordt). Er is nauwelijks nog één ter
rein des levens, waarop zij zich niet
laat gelden. En deze geldingsdrang zou
niet vrouwelijk zijn. ais zij haar hoogste
bekroning niet zocht, in het recht de
man te vergezellen na volbrachte dag
taak.
Sommige clubs zijn zo verstandig ge
weest de huik naar de krachtig waaien
de emancipatiewind te hangen, en heb
ben een ..women's annexe", een „bij
gebouw voor vrouwen", geopend. En
een enkele, zoals-de Royal Aero Club.
is zelfs zo vooruitstrevend geweest
haar restaurant voor dames open te
stellen. Maar al zijn er bourgeois-clubs
die geen onderscheid maken tussen
man en vrouw, de „degelijke honderd",
de échte clubs, dénken er eenvoudig
niet aan hun der mannelijkheid ge
wijde vloeren door trippelende vrou
wenhakjes te laten ontheiligen. De
brede rust van de clubfauteuil, de se
rene stilte der leeszalen, de koene za
kelijke mannenpraat, de in manne
lijk gezelschap genoten borrel, het m
masculine omgeving met mannen za
kendoen, dit alles plus het ontslagen
zijn van de hoffelijke zelfbeheersings-
plicht in het gezelschap van vrouwen,
blijken sterker te zijn dan de ver
eende listig- en lieflijkheid van Eva's
Britse dochteren. Vrouwen in de ..an
nexe", vrouwen in de eetzaal, bless
'em all. maar in de schemerdonkere
ruimten, waar de man zichzelf en zich-
zelf-genoeg kan zijn. zullen zij niet
doordringen!
De conferentie van de 71 la-nden der
Voedsel, en Landbouworganisatie van de
Ver. Naties (F.A.O.), die te Rome wordt
gehouden, heeft commissies ingesteld ter
bestudering van de bijzonderheden van
de begrotingen der F.A.O. voor 1956 en
Zo'n stelling klinkt als een salon-
stelling. Spelenderwijs te verdedigen.
Alleen., als daar Rusland maar niet
was! Foto's van wat er door de Mos-
kouse haute couture wordt gewrocht,
^n weinig bemoedigend. En uitein
delijk is het nog maar vijf jaar ge
leden dat de Russische vrouwenbla
den hevig supporterden voor het dra
gen van een kleding die vooral
practisch en aesthetisch" was. Een 1 nen was van een lentegroen met grijs
Een der eerste modellen waarop zij
haar keus liet vallen was een slanke
pauwblauwe wollen japon waarvan
de heupdrapering wordt gevangen in
een met twee sieraden bezette band.
Samen met de zeven en dertig ande
re uitingen van Kaminskaya's keus
wordt dit binnenkort naar Rusland
verscheept, waar de collectie in alle
grote steden zal worden getoond. Voor
die vrouwen die al zoveel jaren ge
wend zijn geweest aan een fantasie
loos utility product waarvoor de klok
van de mode tientallen jaren achter
uit is gezet, moet het ongetwijfeld een
wonderlijke gewaarwording zijn, de
ze show van overwegend gestroom
lijnde confectiemodellen gade te
slaan.
Want gestroomlijnd zijn die model
len inderdaad. Soms met behulp van
een halve ceintuur waarmee het
blousende ruggedeelte wordt afgeslo
ten. Soms ook met een eenvoudig ge
drapeerde heuppartij die het lengte-
effect ondersteunt. Én soms ook door
dc vorm van een brede ingezette cein
tuur welke de taille van de buste tot
de heup haar stroomlijn geeft. Een
van Kaminskaya's favoriete japon-
Jullie moeten me helpen", kreet
Zaterdagavond een jongeman over de
Kruiskade te R'dam, terwijl twee man
nen hem met alle kracht In een auto
trachtten te duwen. „Help. het zijn de
Russen, ze willen me ontvoeren, help
dan tochDe Zaterdagavond
wandelaars op de Kruiskade hoorden
de noodkreten en snelden naar het
parkeerterrein bij de Schouwburg,
waar zij de jongeman ontdekten, die
zich al worstelend aan de greep van
zijn belagers trachtte te ontrukken
Verontwaardigd over dit toneel drong
het publiek dreigend op en even leek
het er op, als zou hier een poging tot
mensenroof op het allerlaatste nip
pertje verijdeld kunnen worden: „Ze
willen rne ontvoeren, help dan toch,
jullie zijp toch goede Nederlanders
deed da jongen in uiterste nood een
beroep op de burgerzin. Welnu, die
burgerzin was bij de omstanders in
voldoende mate aanwezig en men
maakte zich jutst op om de belangen
van de Vrije Wereld op doeltreffende
wijze te gaan behartigen, toen een van
de omstanders plotseling uitriep: „Laat
ze maar begaan, het zijn de „russen"
van het Haagseveer. Ik ken ze wel,
dat zit wel goedDe twee
rechercheurs, die aan een jeugdige
Joy-rider handenvol werk hadden,
slaakten een zucht van verlichting, en
nu plotseling het politieke cachet van
dit incident was weggevallen, bleek
het pubjiek ook bereid de „ruisen" te
assisteren. Met behulp van een burger
werd de jongeling, die, nu het aureool
van een vaderlandse martelaar hem
plotseling was ontnomen, nog steeds
zijn kracht zocht in het verzet, in een
auto gestopt en naar het hoofdkwar
tier van de „russen" vervoerd. Daar
verdiepte men zich in zijn verleden en
toen bleek, dat hij er onlangs met een
auto vandoor was gegaan. De 22-jarige
chasseur A. K. had tijdens deze dief
stal op de uitkijk gestaan. Verder had
de „ontvoerde", de 21-jarige bijrijder
J. C. R„ reeds eerder een nieuwe
wagen weggenomen, waarmee bij naar
Amsterdam was gereden. Later had hij
de wagen weer op het Zuidplein neer
gezet. Enkele dagen later had hij deze
expeditie herhaald, maar toen in Am
sterdam bleek dat de benzine op was,
had hij In de hoofdstad een andere
wagen gestolen om naar Rotterdam
terug te keren. Ook Zaterdagavond
wilde de jongeman weer een autoritje
gaan maken, doch ditmaal sloegen de
„russen" toe, zonder handdrukken en
vriendelijke lachjes, maar hard en on
verbiddelijk. Nagekeken door het
publiek verdween de politieauto ten
slotte in de geheimzinnige nacht. De
arrestant blikte nog verwijtend door
het raampje naar de achterblijvers, op
wie hij tevergeefs een beroep had ge
daan, maar ztjn landgenoten staken
geen hand meer uit. De wagen zette
koers HaagseveerOostzöne. Zo
gaat dat heden ten dage in Nederland,
kleding, die nooit het luxe voorwerp
mocht worden dat de kleine zonde
vormt van de westerse vrouw.
Zelfs in een land als Rusland is
echter een „nooit" niet onherroepe
lijk. Niet voor niets had een Parijse
mode-autoriteit als madame Schia-
parelli reeds in 1935 een bezoek ge
bracht aan de Russische hoofdstad.
Wanneer Rusland dus vijftien jaar la
ter „nooit" zei tegen onze kledingge-
woonten, was dat voor een goed deel
ook omdat men de grondstoffen miste
zonder welke geen enkele mode een
schijn van bestaan heeft. Wat de Rus
sische vrouw restte waren slechts de
parfums die tenslotte langs syntheti
sche weg vervaardigd kunnen wor
den. Alleen voor haar geen burger-
lijkromantische Soir de Paris of Mon
Rêve, maar liever de „Adem var
Stalin". Hetgeen intussen niet weg
neemt dat zelfs de uitvinder van die
verheven naam prompt ontslagen
werd cis opper-parfumeur, omdat er
ook in de Sovjet Unie grenzen zijn aan
heldenverering.
Maar goed, om vooral ook „prac
tisch" te zijn propageerden de Rus
sische bladen bij voorkeur van die
degelijkheden als Schorten en blouses
en overalls. Doch het volgend voor
jaar, als de wintermantels uitgaan,
wordt dat allemaal anders. De Rus
sische vrouwen zullen dan precies de
zelfde kledingstukken kunnen kopen
die overal in de etalages van de En
gelse modemagazijnen liggen. Zij zul
len zich dan een wat royaler vallen
de uitgave kunnen aanmeten van het
slanke, langmakende silhouet dat de
meisjes van Piccadilly Circus siert.
En toch is er een verschil.
Toen mevrouw Kaminskaya die tot
nog toe als opperste hoogheid de ge
zamenlijke inhoud van de kleerkasten
voor de Russische vrouw bedisselde
zich onlangs de voorjaarscollectie
van het Londense modehuis Marcus
liet tonen, verketterde zij prompt al
le overdaad. Tweemaal ging de col
lectie aan haar critisch oog voorbij
eenmaal met en eenmaal zonder sie
raden. Doch toen zij eenmaal een
keus had gedaan kon Mister Marcus
alleen maar vaststellen: „Er zit een
massa in maar niets op!"
tweed jersey, waarop een capekraag
een tegenwicht vormt op de lange
lijn. In zwarte wol koos zij twee ja
ponnen die oorspronkelijk met echte
juwelen werden getoond, maar die in
de Russische versie voor een prijs lingen tonen zij elkaar vol trots de
Twee van de modellen die
door mevrouw Kaminskaya voor
Rusland werden aangekocht. In
de Londense modemagazijnen
zijn zij voor ongeveer 90 gulden
per stuk verkrijgbaar. Een
smalle ceintuur van dezelfde
stof als de grijs met witte tweed
japon links boven geeft de rug
een blousend effect. Rechts een
model van zwarte wollen crêpe
(die het volgend voorjaar veel
gevraagd zal worden), verwerkt
tot een eenvoudige middagjapon,
waarbij de heupdrapering de lan
ge, nauw aangesloten lijn accen
tueert.
mee een tekort aan grondstoffen werd
bedekt.
Terwijl in vroeger jaren de produc
tie van fijne wolsoorten vrijwel ge
heel verwaarloosd werd, stelde de
opvoering van de levensstandaard
nieuwe eisen. Zo werd in korte tijd
de wolopbrengst niet alleen verdub
beld, maar voor de beste kwaliteit
bedroeg de opbrengst zelfs een vier
voud van wat het geweest was. Het
bijzondere is, dat het daarvoor beno
digde aantal schapen slechts met 60
procent behoefde te stijgen, als ge
volg van betere productiemethoden
waarbij de voor ieder district meest
geëigende schapenrassen wetenschap
pelijk werden vastgesteld. Er werden
nieuwe rassen gefokt en vooral op
de staatsboerderijen van de Stavro
pol en Altai districten en uit de om-
geving van Rostov en Grozny werd
een per schaap aanmerkelijk hogere
opbrengst verkregen.
Tal van landbouwdeskundigen wer
ken samen om dit alles mogelijk te
maken, en op landbcwtentoonstel-
van negentig gulden in de etalages
kunnen liggen. En zeker voor Rus
sische begrippen moet dat een koopje
zijn.
Toch zou Kaminskaya's Londense
modezwaluw nog geen Russisch mo
devoorjaar inluiden als er gelijktij
dig niet ook andere dingen gebeurden.
Die andere dingen gebeuren in Rus
land zelf. De tot nog toe aan de dag
gelegde kledingeenvoud was immers
grotendeels vergulde armoede waar-
verkregen records. Maar tegen de
achtergrond van al dat geblaat en al
die cijfers staat voorlopig nog pre
tentieloos Miss Moskou die volgend
voorjaar een Engels confectiejapon-
netje krijgt, of misschien wel een
deux-pieces dat mevrouw Kamins
kaya's aandacht trok omdat de door
Parijs geïntroduceerde tunieklijn zo
veel op de Russische lijkt. Maar die
zich tevens wat angstig afvraagt wat
er gebeuren zal wanneer straks haar
eigen confectioneurg, met een min
der grote modetraditie dan de onze,
de vrije hand krijgen. Het lijkt ons
een barre vraag..
1957. Hiermede stelde zij een beslissing
uit. over het bedrag der begrotingen.
De directeur-generaal der F.A.O. dr
Cardon, heeft voor beide jaren een begro
ting van 7 millioen voorgesteld, maar de
Ver. Staten en Engeland wensen dit be
drag met"$ 600.000 te besnoeien Nadat
dr 'Cardon had verklaard, dat hij be
snoeiing van zijn begroting zou beschou
wen als een bewijs van gebrek aan ver
trouwen in zijn leiding, diende de Neder,
landse minister van landbouw S. L.
Mansholt, een compromisvoorstel in, dat
inhield begrotingsrichtlijnen vast te stel
len en aan de hand hiervan de begro
tingsvoorstellen voor 1956 en 1957 de vol
gende week door speciale commissies te
laten bestuderen.
Dit voorstel, dot van India steun ver
kreeg, werd met 24 tegen 23 stemmen en
5 onthoudingen aangenomen. De afge
vaardigden der andere landen waren niet
aanwezig.
Ter gelegenheid van het 50-jarig be
slaan van de Nederlandse Kamer van
Koophandel voor Duitsland is een jubi
leumboek verschenen, dat niet alleen op
valt door zijn smaakvolle uitvoering en
door de vele foto's en tekeningen, die
een beeld van het huidige Nederlandse
en Duitse economische leven geven, maar
ook door zijn inhoud.
In dit werk. dat door dr Th. M. Metz
werd samengesteld, vallen twee punten
speciaal op: in de eerste plaats hoeveel
een particuliere organisatie als exponent
van het vrije bedrijfsleven onder goede
i leiding kan bereiken en vervolgens hoe-
1 zeer het werk van deze kamer in de be-
I trokken 50 jaar het spiegelbeeld is ge
weest van de algemene Nederlands-Duit
se economische relaties.
Dc onderhavige kroniek welke tot
titel heeft „Fünfzig Jahre Niederlandi-
sche Handelskammer für Deutschland
1905—1955 geeft echter niet alleen een
beeld van dc econ. relaties maar ook
van de steeds veranderende organisatie,
vorm en van de zich steeds aan nieuwe
omstandigheden aanpassende arbeids-
methode van deze kamer van koophan
del voor het buitenland, die momenteel
een der grootste organisaties op dit ge
bied is.
Een der pronkstukken op een
Russische landbouwtentoonstel
lingen vormde deze Kaukasi-
sche ram van de Krasny Bu-
dyonnovets collectieve boerderij
Het dier dat een gewicht heeft
van 141.5 kg laat na het scheren
ruim 22 kg wol achter.
t vv1:!
AS- -V
Indont«ië en de federatie van Malakka
hebben overeenstemming bereikt over
samenwerking betreffende opvoeding, cul
tuur en landbouw en op internationaal
gebied betreffende rubber en tin, aldus is
in een gemeenschappelijke verklaring
door de Indonesische minister van buiten
landse zaken, Anak Agung, en de premier
van de federatie van Malakka. Tengkoe
Abdoel Ramman, medegedeeld.
(Van onze Haagse redactie).
Nadat de nieuwe K.V.P.-raadsleden mr
J. A. M. Borghols en mr C. E. Schelf
hout waren geïnstalleerd, werd In óe
Haagse gemeenteraadsvergadering gister
middag door wethouder Van Lissa Nes-
sel een verklaring afgelegd n.a.v. de op
heffing van de K.N.P. Het opheffingsbe-
sluit, aldus de heer Van Lissa Nessel
brengt geen verandering in mijn politieke
status in deze raad, daar ik mij gebonden
acht aan de uitspraak van mijn Haagse
kiezers op basis van het K.N.P.-program
voor de gemeenteraad van 1953. Deze
binding geldt uiteraard tot het eind van
de lopende zittingsduur van deze raad, al
vloeit uit de gang van zaken voort, dat,
nu de K.N.P. als organisatie ophoudt te
bestaan, ik geen binding meer heb mPt
de voormalige leiders van de K.N.P. Ik
distancieer me derhalve van hetgeen de
heren Welter en Lemaire of andere
K.N.P.-instanties in deze hebben ver
klaard of gedaan, verder zullen verklaren
of doen.
Op aangifte van een Rotterdamse Han
delmaatschappij is, verdacht van oplich
ting, ge?-restcerd de 27-.1arige vertegen
woordiger J. II. van D. uit Raamsdonks-
vecr.
De vertegenwoordiger handelde in kogel
lagers en zou op naam van zijn schoon
vader voor een bedrag van 4.915,63
aan materiaal van de Handelmaatschappij
hebben afgenomen. De schoonvader bleek
echter niets van de transactie af te we
ten. De schoonzoon zou de materialen
inmiddels hebben verkocht en met het
geld, na eerst enige schulden afgelost tt
hebben, goede sier hebben gemaakt.
Daar uit het onderzoek is gebleken
dat de man in Breda meer van soortge
lijke oplichtingen zou hebben gepleegd
*ot een totaal bedrag van f 20.000.zal
hij on transport gesteld worden naar de«
ze plaats.
