K
Sterke banden met
Geen ruil voor ongewisse
avonturen in het Oosten
Mendès-France stoot Faure uit
radicale partij
het W esten
Juiste verhouding werkgever
werknemer prevaleert boven
bedrijfsbelang
Duits Episcopaat over 40-urige
werkweek
fel I
De negen en dertig van Breda
Dr Mende weer op „oorlogspad
Extra vergoeding rijkspersoneel
De evenmens gaat
boven de economie
zei mgr Alfrink
Felle strijd om ontbindingsbesluit
Verkiezingsdatum nog onbepaald
Vrijdag 2 December 1955
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
J
Staatssecretaris Westrick als ambassadeur
naar Moskou
Kort dag
Eoka dreigt rechters
met de dood
Japanse schade
vergoeding
Burger geïnterneerden
Wereldbank-lening voor
Egypte
Mgr Alfrink tot katholieke werkgevers:
Langer weekeinde kan het gezinsleven
ten goede komen
Nieuw-Guinea met
Indonesisch kleurtje
Duits Bondsdaglid wil vonnissen laten
herzien
Twee „zware jongens
aangehouden
Primaat van Argentinië
zou willen aftreden
Straalkachel viel in bad
Voor ploegendienst en onregelmatig werk
WEERBERICHT
Nederland dringt aan op spoed
Nieuwe dam bij Assoean
r>
Buit van f 35.000 teruggevonden
Tragisch ongeluk in Boxtel
De weersverwachting vaii het K.N.M.I., geldig
van heden- tot morgenavond, luidt:
Aanvankelijk nog wat mist. Overigens veel
bewolking met later plaatselijk wat regen,
voornamelijk in het Noord-Westen van het
land. Overwegend matige, maar aan de' kust
tijdelijk krachtige Zuid-Westelijke wind. De
zelfde of iets hogere temperaturen.
Zaterdag 3 December; Zon op 8.29, onder 16.34
uur. Maan op 21.21, onder 11.37 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
(Telefonisch van onze correspondent)
BONN, hedenmorgen.
De Bondsdag debateert over „Genève"
en de leer, die daaruit getrokken moet
worden. Gisteren was de regering, van
daag zfjn de partijen aan het woord. Kans
op een brede eensgezindheid, die zo drin
gend nodig wordt geacht, nu de Duitse
politiek op een beslissend punt is geko
men, is nog niet in zicht. De geesten schei
den zich bij fle vraag of Duitsland in ernst
een neutrale positie zal dienen te over
wegen. Het is overigens een hoogst theo
retische vraag, nadat de Russen te Genève
duidelijk hebben gemaakt, dat zij voor het
ogenblik niet aan een Duitse eenheid
denken.
Dat heeft de Duitsers er echter niet van
weerhouden zich in de vertrouwde stel
lingen terug te trekken. De socialisten
hebben in elk geval al een motie inge
diend die een honderd-procent-tegenstel
ling is tot het gisteren door minister Von
Brentano in den brede ontvouwde stand
punt van de regering.
In dclustrumvergadering van de
A.K.W.V. te Arnhem heeft dc aartsbis
schop, mgr dr B. Alfrink meegedeeld,
dat op voordracht van het Episcopaat
de Paus aan de algemeen-voorzitter van
de A.K.W.V., de heer D. A. J. M. van
Heijst, de onderscheiding heeft verleend
van Ridder in de orde van Gregorhis de
Grote. Op de foto speldt de aartsbisschop
de onderscheiding op de borst van de
heer Van Heijst.
(Telefonisch van onze correspondent
PARIJS, hedenmorgen.
De paniekstemming, die het besluit tot ontbinding der Kamer bij de
Franse linkse partijen beeft gewekt, duurt nog voort en leidt tot vreemde
besluiten. De socialistische kamerfractie besloot b.v. gisteren bet bijeen
roepen der Kamer te vragen, om, daar bet ontbindingsbesluit nog niet in
bet Staatsblad ;s verschenen en de Assemblee dus nog niet van het toneel
is verdwenen, nog een Laatste poging te doen tot wijziging der Kieswet
Daarbij werd voorgegeven, dat iiet te doen was om van de lijstenverbinding
af te komen. Een dergelijk bijeenroepen der Kamer kan geschieden, als
de helft der kamerleden daarom vraagt.
Premier Faure beeft echter sneller gehandeld. Om een einde te maken
aan de verwarring, die op deze manier door de socialisten en niet
minder door de aanhangers van Mendès-France werd geschapen, heeft
bij het ontbindingsdecreei hedenmorgen in bet staatsblad doen publiceren.
Zodoende is de Asseniblée Nationale ontbonden. De Kamer kan nu niet
meer bijeengeroepen worden. De Senaat kan wel nog commissievergade
ringen doen houden, doch ook voor dit orgaan is een algemene zitting n:et
meer mogelijk voordat de nieuwe Kamer zal zijn gekozen.
links en de groep-Pleven-Mitterand),
geen radicaal zitting kan nemen, die
illii;
Er blijft nu weinig tijd over voor
overleg tussen de partijen om bij de
verkiezingen door middel van lijstver-
bindingen samen te gaan. Volgens de
letter van de wet moeten de verkie
zingen op 1 Januari plaats hebben,
maar de datum is nog niet vastgesteld,
aangezien bij de Raad van State in on
derzoek is of in verband met de Nieuw
jaarsdag uitstel tot 7 Januari mogelijk
is. De heer Faure had aanvankelijk
hiertoe willen meewerken door de
afkondiging van het ontbindingsdecreet
een week aan te houden. De onbesuisd
heden van het optreden van Mendès-
France en het radicale partijbestuur
hebben nu een week van de toch zo
korte verkiezingscampagne doen verlo
ren gaan.
Intussen is de heer Mendès-France
gisteren weer, zonder veel gerucht te
maken, op het tapijt verschenen, om
zijn worstelpartij met de heer Faure
voort te zetten.
Hij verschool zich achter de ere
voorzitter van de Kamer, de voor-
zitter-in-naam van de radicale partij,
de heer Herriot. Deze riep het radicale
partijbestuur bijeen om de minister
president op het matje te roepen. De
heer Faure is naar die vergadering toe
gegaan en toen hij haar verliet, wei
gerde hij enigerlei mededeling te doen.
Na het vertrek van de heer Faure
werd door de feitelijke voorzitter van
de partij, de heer Mendès-France (die
in naam eerste vice-voorzitter is) het
bestuur de vraag voorgelegd of de heer
Faure met de Kamer-ontbinding in
breuk had gemaakt op de belangen
van de radicale partij. Die vraag werd
algemeen bevestigend beantwoord, zo
als trouwens te verwachten was. Toen
kwam de tweede vraag voor de dag.
Moest dit inbreukmaken gestraft wor
den? Met uitsluiting uit de partij of
alleen maar met een berisping? Of
moest de zaak soms „blauw-blauw"
gelaten worden? De uitslag was, dat
de heer Faure met 19 stemmen voor
zijn uitsluiting, 6 stemmen voor een
berisping en 2 stemmen voor het la
ten rusten van de zaak, uit de partij
werd gezet.
Maar daarbij bleef het niet en de
aap kwam spoedig uit de mouw. Er
werden nog drie andere besluiten ge
nomen. In de eerste plaats, dat in het
bestuur van de „Samenwerking der
Linksen", (de overkoepelingsformatie
van radicalen, onafhankelijken
niet door het bestuur van zijn partij
daarvoor is aangewezen. Met andere
woorden, dat de heer Faure, die voor
zitter is van deze „Samenwerking der
Linksen" verwijderd moet worden. In
de tweede plaats besloot men, dat de
„Verzameling" bij de verkiezingen
geen investituur mag geven aan can
didates die niet de goedkeuring van
het radicale partijbestuur hebben.
Voorts, dat ten tijde van verkiezingen
géén besluiten kunnen worden geno
men buiten het partijbestuur om. Dit
partijbestuur krijgt dus alle controle
over eventuele lijstverbindingen. Het
bestuur kan aldus voorkomen, dat de
heer Faure met eigen lijsten door lijst-
verbinding radicale candidaten gaat
steunen. Een dergelijke lijstverbinding
wil eigenlijk zeggen, dat de premier
langs een achterdeurtje het radicale
territoir toch binnen zou kunnen glip
pen en daar de strijd met de heer Men
dès-France zal kunnen voortzetten.
Deze laatste meent, dat hij door deze
besluiten de strijd tussen Mendicisten
en Fauristen in zijn voordeel heeft be
slist, wat overigens nog zeer de vraag
is.
In een radio-interview heeft de lieer
Faure, het besluit van het partijbestuur
naast zich neer leggend omdat er nog
andere partij-instanties zijn, en hij
toch ook niet zonder aanhang in de
partij is, zijn verbazing uitgesproken
over de houding van het bestuur. Hij
is radicaal, zo zei hij, maar lij? is ook
minister-president. ïn deze kwaliteit
heeft hij alleen met het landsbelang
rekening te houden. Voor zijn daden
heeft hij geen verantwoording af te
leggen buiten het parlement.
De heer Faure constateerde, dat het
besluit van zijn uitsluiting reeds van
te voren opgezet was geweest en het
initiatief daartoe was ondernomen
door hen, die zich onderscheiden in
het verlangen al hun tegenstanders
uit de partij te verwijderen.
Natuurlijk vraagt men zich af, wat
de gevolgen van deze royering zullen
zijn. De verhoudingen in de partij
zullen er niet door veranderen. De heer
Faure zal slechts nóg meer de vrije
hand hebben om zich bij de verkie
zingen te doen gelden. Het is echter te
voorzien, dat de boosheid en het on
geduld van de heer Mendès-France de
radicale partij bij de verkiezingen zeer
zullen verzwakken en haar zetels zul
len kosten.
Dc verzetsorganisatie op Cyprus, ds
Eoka. heeft gisteren een door de leiders
van de beweging ondertekend vlugschrift
verspreid, waarin iedere rechter die een
Cyprioot ter dood veroordeelt, met de
dood wordt bedreigd. De Eoka heeft spe
ciale ploegen gevormd om deze bedrei
ging ten uitvoer te brengen. De rechters
wordt aangeraden hun functie neer te
leggen, omdat zij anders „even schuldig
zullen zijn als het bestuur van Cyprus".
Adenauer en Von Brentano hebben deze
gelegenheid gaarne aangegrepen om een
nieuwe poging te doen al het wantrou
wen in het buitenland tegen een moge
lijke zelfstandige koers der bondsrepu
bliek weg te nemen en tegelijk om de
welig tierende illusies in het binnenland
in rook te doen vervliegen. Het dient ge
zegd, dat Von Brentano daarbij een krach
tige toon heeft aangeslagen.
Nieuwe gezichtspunten heeft hij niet
geopend. Zijn gehele betoog was een de
monstratie van de vastbeslotenheid der
bondsregering de banden met het Westen
niet te laten verslappen in ruil voor on
gewisse avonturen in het Oosten. Het was
een demonstratie naar buiten gericht, ten
einde de loyaliteit der Duitsers aan de
verdragen buiten elke twijfel te stellen.
Naar Oost, zowel als naar West. De snel
beginnende relaties met Moskou zullen
alleen in de geest van strikte loyaliteit
jegens de bondgenoten worden gebruikt
om de Russen duidelijk te maken, dat
Duitsland met zijn eenheid slechts het
goede wil en dat het. opslokken der Duit
se macht door het Atlantische geheel ten
slotte een beste waarborg voor de Russen
tegen nieuwe Duitse avonturen zou zijn.
Het stemde wat vreemd, opnieuw dit oude
argument tegen te komen, aangezien het,
óók in de Duitse opvatting, een andere
leer van Genève is, dat de Russen in het
geheel géén vrees voor Duitsland zouden
koesteren-
Onderhandelingen met Rusland buiten
de Westelijken om. dat komt voor de
bondsregering in géén geval in aanmer
king. Het belang van de diplomatieke be
trekkingen met Moskon zocht Von Bren
tano dan ook slechts op „technisch" ni
veau. Een merkwaardig begin van de pe
riode, die nu met de spoedige uitwisseling
van ambassadeurs voor de boeg staat.
Het schijnt in dit verband, dat de bonds
regering nu haar keuze ook definitief be
paald heeft. Zij wil een man van groot
economisch postuur naar Moskou zenden
de staatssecretaris van economische za
ken Westrick. Zij wil er daarmee kenne
lijk toe bijdragen, de activiteit op de nieu
we verbindingsweg zovéél mogelijk op het
economische te richten.
Maar ook voor het binnenland was er
een dringende waarschuwing, waaruit wel
'kt, dat de bondsregering de naar zelf
standigheid neigende stromingen niet on
derschat. De waarschuwing was wel
vooral gericht tot de zo roerige liberale
bondgenoten, die op zo'n harde manier
tot de orde zijn geroepen, nadat zij hun
eerste schreden buiten het door dr Ade
nauer getekende pad zetten. Vandaag
moeten zij ook aan het woord komen en
zij zullen zeker trachten de indruk weg
te nemen, als waren zij reeds wankelend
in Westelijke trouw. Dat schept dan mis
schien ook een kans om de scherven van
de coalitie te lijmen. Dit is wel nodig,
nu de liberalen hun schapen weer bijeen
hebben gedreven en vooreerst een split-
sing van de partij niet meer aan de orde
schijnt.
Van de socialisten hoort men vandaag
in het debat menig oud argument. Hun
argumentatie culmineert in de opvatting,
dat een Duitse eenheid slechts bereikt
zal kunnen worden, wanneer Oost en West
ervan zouden afzien een herenigd Duits
land in hun eigen militaire eenheden te
betrekken. Dat moge waar zijn, maar het
biedt nog geen politiek program voor da
situatie waarin men zich thans bevindt
Anderzijds hoort men de socialisten de
regering opnieuw voor de voeten gooien
dat ook zij geen weg naar Duitse eenheid
heeft kunnen wijzen. Ook dat moge waar
zijn. Brentano kon niet veel meer doen.
dan hopen dat de Sovjet-Unie tot beter
inzicht zal geraken. De „eenheidsduit
sers" moeten nu eenmaal in de huidige
omstandigheden nog lang van hoop leven
De Nederlandse ambassadeur in Japan,
jhr O. Reuchlin. heeft er bij de Japanse
minister van Buitenlandse Zaken jp
aangedrongen, voortgang te maken met
een oplossing inzake de schadevergoe
ding voor burger-geïnterneerden tijdens
de Japanse bezetting van het voormalige
Nederlandsch-Indië.
Egypte is erin geslaagd van de Wereld
bank een lening te verkrijgen voor de
bouw van een nieuwe stuw bij Assoean.
aldus heeft de Egyptische minister voor
de Nationale Productie, luitenant-kolonel
Hassan Ibrahim, gisteren te Cairo me
degedeeld.
De besprekingen met de Wereldbank
te Washington werden gevoerd door de
minister van Financiën dr Moneim el
Kaissoeny die vandaag naar Cairo zal
terugvliegen om verslag oij premier Nas-
sar uit te brengen.
Eerder was bericht dat Egypte van de
Wereldbank een lening van 200.000.000
dollar (760.000 000 gulden) wenste als bij
drage voor de bouw van de stuw Boven
dien bereikte Egypte reeds overeenstem
ming met een consortium van Britse,
Franse en Westduitse banken over een
bedrag van 45.000.000 pond sterling
(475.000.000 gulden) voor het project.
H.M. de Koningin woonde gisteren in de
Ridderzaal te Den Haag de officiële bij
eenkomst bij van het 50-jarig bestaan
n de Kinderwetten. Tijdens deze bij
eenkomst voerde een aantal meisjes van
het jeugdhuis „Don Bosco" te Schevenin-
gen een dans uit in costuums uit de lioe-
pelrokkentijd. Naast H.M. de Koningin
de minister van justitiemr L. A. Donker.
Dc 40-urige werkweek kan ongetwijfeld
onder zekere voorwaarden vooruitgang
betekenen aldus verklaren de Duitse bis
schoppen in een gisteren gepubliceerde
verklaring, die handelt over het vraag
stuk van dc 40-urige werkweek en de
vrouwenarbeid.
Een vrjj weekeinde aldus dc bisschop
pen schept betere mogelijkheden de Zon
dag als de dag des Heren en als een rust
dag te beleven. Het kan er toe opdra
gen het huidige vaak zo geremde gezins-,
leven weer ruimte te geven en de ar
beiders en employé's zowel als de lei
dende figuren die mate van ontspanning
en vacantie te verzekeren, welke het
steeds meer eisende economische laven
van deze tijd eist.
De bisschoppen wijzen het opheffen van
de door de staat beschermde kerkelijke
feestdagen tot vereffening van de verlang
de arbeidsverkorting van de hand.Bij het
invoeren van de 40-urige werkweek moet
ook de Zondag van staatswege effectvol
beschermd worden.
Bij verkorting van de werktijd moet ook
de sociale rechtvaardigheid t.ot zijn recht
komen, aldus de Duitse bisschoppen. Zij
denken daarbij vooral aan die groepen
van van de bevolking, voor wie zulk een
verkorting helemaal niet of slechts moei
lijk te verwezenlijken is.
De pogingen ter vermindering van de
arbeidstijd verliezen haar betekenis, zo
gaan de bisschoppen verder, wanneer niet
tegelijkertijd alles in het werk gesteld
wordt om de werknemers een zinvol ge
bruik van de nieuw verkregen vrije tijd
mogelijk te maken.
Vervolgens houden de bisschoppen zich
bezig met de vrouwenarbeid. Zij onder
strepen wat betreft de werkzaamheid in
de maatschappij van de gehuwde vrouw
de eis van de H. Vader dat het buiten
huis werkzaam zijn van huisvrouwen en
moeders wegens te geringe verdiensten
van de vader, tot schade van haar huise
lijke plicht en in het bijzonder ten aan
zien van de opvoeding van de kinderen
een schandalig misbruik is, dat koste wat
het kost verdwijnen moet.
Als heilzaam middel om de gehuwde
vrouwen en moeders van de dwang om
werk te gaan zoeken buitenshuis af te
houden noemen de bisschoppen een recht
vaardig en voldoende inkomen. Een be
gin hiermede is gemaakt, hoewel het tot
nu toe bereikte geenszins voldoet. Voor
weduwen en ongehuwde vrouwen "erlan
gen de bisschoppen een arbeidsterrein en
arbeidsvoorwaarden welke aan de natuur
van de vrouw zijn aangepast.
Het Tweede-Kamerlid de heer Fokkema
heeft aan de minister van O., K. en W.
de volgende schriftelijke vragen gesteld:
Is het waar, dat op een door P. Eibergen
ontworpen kaart van Indonesië uitgege
ven bij j. B. Wolters te Groningen, het
gebied van Nederlands Nieuw-Guinea de
zelfde kleur heeft als het Indonesisch ge
bied, terwijl Malakka Brits Borneo. Por
tugees Timor en het nog zichtbare deel
van Australisch Nieuw-Guinea wit ge
kleurd zijn? Zo ja. wil de minister dan
maatregelen nemen, dat deze kaart uit de
betreffende scholen wordt verwijderd en
de circulatie van deze kaart verder in
onze scholen wordt verboden?
(Van onze verslaggever)
Na in een toespraak tot de vergadering
van de katholieke werkgevers, die giste
ren in de Stadschouwburg te Arnhem
is gehouden, zijn grote waardering te
hebben geuit voor het werk van de ver
eniging, heeft mgr dr B. J. Alfrink mee
gedeeld, dat Z.H. de Paus op voordracht
van het episcopaat de voorzitter, de heer
L. A. J. M. van Heijst, benoemd heeft
tot Bidder in de orde van de H. Grego-
rius de Grote.
Mgr Alfrink begon met namens het
episcopaat zÜn gelukwensen uit te spre
ken tot Je Algemene Katholieke Werk
geversvereniging, en haar te danken voor
alle steun en hulp, zo vaak gegeven bp
allerlei initiatieven en activiteiten.. Hij
wees er vervolgens op, dat het zaken
leven en het bedrijfsleven voor een volk
van de grootste betekenis zijn. omdat
daarvan de welvaart van een volk af-
hangt. Uw taak in het economische en
maatschappelijke leven aldus de aarts
bisschop kan aan vele mensen levens
vreugde geven..
Het economische moet niet als het we
zenlijke van de taak in het zakenleven
beschouwd worden Uw vereniging, aldus
mgr Alfrink. zag haar reden van bestaan
niet primair in de behartiging van eco
nomische belangen, maar in een streven
naar het beleven van een eigen taak in
christelijke geest. Het zakenleven moet
doordrongen zijn van christelijke princi
pes.
De katholiek zal ook als zakenman ka
tholiek moeten zijn. In de concrete toe
passing van de christelijke beginselen in
het bedrijfsleven vindt gij Uw taak. Een
christelijke zakenman kan niet alleen op
winst bedacht zijn. Hij is zelfs niet klaar
met de rechtvaardige verdeling van de
winst. Hp heeft in het bedrijf overal met
mensen te doen. De juiste verhouding
tussen werkgever en werknemer zal hij
meer in het oog moeten houden dan het
belang van het bedrijf.
In ieder bedrijf en in iedere zaak moet
er een verhouding zijn van mens tot
mens, van persoon tot persoon, omdat die
persoon een evenmens is. Voor de chris
telijke werkgever ligt die verhouding ver
ankerd in het Evangelie. De christelijke
werkgever zal in iedere medewerker diens
persoonlijke waardigheid zien en hem be
schouwen als de door Christus verloste
mens Bij de hardheid van het zaken
leven in de moderne wereld zonder God
«al dus toepassing van christelijke prin
cipes niet gemakkelijk zijn. Dit is niet
mogelijk zonder het persoonlijk christe
lijk leven Daarom beval de aartsbisschop
de retraite aan en de bestudering van de
christelijke taak van de werkgever. In
dit verband sprak hij er grote lof over
uit, dat met de viering van het achtste
lustrum samenviel een bestudering van
een uiterst belangrijk vraagstuk: „De
jeugd in het bedrijfsleven". Hier ligt een
zuiver christelijke taak, die voor de Kerk
van het grootste belang is. Voor de jonge
werknemer is de ontmoeting met de ka
tholieke werkgever een ontmoeting met
de Kerk, misschien zijn enige. Hoe die
ontmoeting is. kan van beslissende bete
kenis zijn Zo heeft iedere katholieke
werkgever een maatschappelijke en
evangelische taak te vervullen.
He publicatie door de Nederlandse re
gering van de namen en vonnissen der
39 Duitse oorlogsmisdadigers, die in Bre
da gevangen zitten heeft in West Duits
land pas één reactie verwekt. Zij komt
van dr Erich Mende, ondervoorzitter van
de liberale fractie in de Bondsdag, die
zich al eerder met deze materie heeft
bemoeid. Hij was ook de man, die inder
tijd in het parlementsgebouw te Bonn
een van de zeven ontsnapten uit de Bre
dase gevangenis, voor een onderhoud ont
ving, terwijl de Duitse politie naar de
man zocht.
Deze zelfde dr Mende schrijft nu in de
persdienst van de Westduitse liberale par
tij, dat cr een Nederlands-Duitse „gra-
tiecommissie" moet komen voor herzien
van de vonnissen der in Nederland ge
vangen gehouden Duitse „Kriegsverur-
teilten". Men ziet het: het woord oorlogs
misdadiger wil hem niet uit de pen.
De genoemde 39, zo schjjft hij, vormen
een bijzonder belangrijk probleem in de
kwestie der „Kriegsverurteilten".
„Reeds een korte blik op de lijst (oont
aan, dat het hier tenminste ten dele gaat
om gevallen, waarbij de schuldvraag
problematisch is in verhouding tot de
strafmaat''.
Dr Mende noemt dan drie gevallen op,
waarin dit het geval zou zijn n.l. Brunner,
Dohmen en Stoever en gaat dan verder:
„Deze optelling kan men voortzetten.
Zonder een oordeel uit te spreken over
de gevallen op zich, toont toch de lijst
der veroordeelden aan, dat uit de toe
lichting een motivering van de strafmaat
niet geheel kan worden afgeleid. Het
lijkt dringend noodzakelijk ook met Ne
derland tot de vorming van een geza
menlijke gratie-commissie te komen, zo
als die met andere westelijke landen
reeds bestaat.
Slechts wanneer het gehele proces
materiaal kan worden overgelegd, kan
worden vastgelegd, in hoeverre het gaat
om mensen, die werkelijke misdaden
hebben begaan of in hoeverre hier m de
psychose der eerste naoorlogse jaren
vonnissen zijn geveld, die uitgaan boven
zuiver criminele feiten en hun vervol
ging.
Ook de kwestie van het staatsburger
schap der Bredase gevangenen zal nog
moeten worden opgehelderd, daar de Ne-
derlandse autoriteiten aan verscheidene
als collaborateurs het Nederlandse staats
burgerschap hebben ontnomen, en deze
zich beroepen kunnen op de verordening
van de Duitse rijksautoriteiten, volgens
welke zij door de dienst met de wapenen
in de Duitse weermacht het Duitse staats
burgerschap hebben verkregen".
Tot zover dr Mende, die geldt als mi
litair deskundige van de liberale partij.
Ter toelichting laten wij hier nog vol
gen wat in „de lijst" vermeld wordt over
de drie door hem genoemde personen.
Brunner, die tot 18 jaar is veroordeeld,
was als arts belast met de controle op
de artsen, ingedeeld bij de arbeiderskam
pen in de Westwalle-zone en op de licha
melijke verzorging der kampbevolking
Hij liet de arbeiders in hulpeloze toestand
en verklaarde velen, „einsatzfahig" die
in werkelijkheid niet tot werken in staat
waren. Deze feiten hadden voor velen
zwaar lichamelijk letsel of de dood ten
gevolge.
Dohmen is tot 17 jaar met aftrek ver
oordeeld omdat hij in het kamp Amers
foort ernstige en wrede mishandelingen
heeft begaan of laten begaan.
Stroever is aanvankelijk ter dood ver
oordeeld, doch hij kreeg gratie en de s'raf
werd: levenslang. Hij was een der ver
antwoordelijke leiders van het Dureh-
gangslager Amersfoort. Zijn regiem was
mensonterend, mishandelingen, strafap-
pèls en exercutie voerde hij zelf uit of
hij liet die uitvoeren. Later is hij meer
malen opgetreden als commandant van
een vuurpeleton, dat arrestanten van de
S.D. zonder voorafgaand proces moest fu
silleren. Tenminste veertig personen wer
den hiervan het slachtoffer.
Dank zij de oplettendheid van agenten
van de radio-autodienst zijn in Amster
dam twee „zware jongens" gearresteerd,
die reeds twee weken gevolgd werden in
verband met een grote inbraak in Am
sterdam-Zuid op 19 November jl„ waarbij
sieraden ter waarde van 35 40.000 gul
den werden buitgemaakt.
De twee, een 23-jarige meubelmaker en
een 20-jarige loswerkman. werden op het
Rokin betrapt, toen zij poogden in te bre
ken in een zaak van vulpenhouders. Als
gevolg daarvan zijn gisternacht in de
binnenstad op vijf plaatsen huiszoekin
gen verricht Bij een familielid van één
der inbrekers werd een hoeveelheid sie
raden ter waarde van ongeveer ƒ35.000
gevonden, behorende tot de buit van de
genoemde inbraak.
Na de inbrekers zijn nog een heler en
diens broer met echtgenote in arrest ge
steld. Geen der verdachten heeft nog een
volledige bekentenis afgelegd.
De primaat van Argentinië en aarts
bisschop van Buenos Aires, kardinaal Co-
pello. zou willen aftreden vanwege zijn
slechte gezondheid die door de jongste
gebeurtenissen nog verergerd is aldus
werd gisteravond uit niet-officiële katho
lieke bron te Rome vernomen
De 46-jarige mevrouw P.-Van I., echt
genote van de heer P. P.. hoofd van een
B.L.O-school te Boxtel, is gistermiddag
in de badkamer van haar woning om het
leven gekomen.
De oudste dochter kreeg bij thuiskomst
geen gehoor. Daar zij echter overtuigd
was, dat haar moeder zich in de woning
moest bevinden, waarschuwde zij de bu
ren. Door het forceren van een raam werd
toegang tot de woning verkregen, waarna
men tot de ontstellende ontdekking kwam,
dat mevrouw P. zich levenloos en deerlijk
verbrand in het bad bevond. Een straal
kacheltje, dat vermoedelijk op een tafeltje
naast het bad was opgesteld, moet door
onbekende oorzaak in het bad terecht zijn
gekomen. Mevrouw P. was moeder van
vijf kinderen.
Met een enkel woord hebben wij dezer
dagen reeds gemeld, dat de ministerraad
een aanvulling van de rijksbezolrUgings
regeling heeft aanvaard, die het moge
lijk zal maken aan daartoe aan te wijze»
groepen van rijkspersoneel een vergoe
ding toe te kennen voor arbeid, verricht
in ploegendienst of voortdurend onregel
matige dienst.
Naar wij nader vernemen, is de rege
ling bedoeld voor de werk- en vaklieden
in de rijksdienst en voor de ambtenaren
wier salaris niet boven dat van de werk
en vaklieden uitgaat en voor hen, die
met de directe leiding van deze groepen
zijn belast.
Zij geldt niet voor personeel, voor wie
het werken in ploegendienst of in on
regelmatige dienst in de aard van de
functie ligt opgesloten en evenmin, in
dien bij de bepaling van het salaris oi
van de overige arbeidsvoorwaarden re
kening is gehouden met ploegendienst
of onregelmatige dienst.
De vraag, in hoeverre groepen van
ambtenaren onder de regeling zullen
vallen, zal nader in de centrale commis
sie voor georganiseerd overleg onder de
ogen worden gezien.
Degenen die onder deze regeling zul
len vallen, ontvangen te zijner tijd:
1. voor een drie- of meer ploegen
dienst: 10 procent van het week of
maandsalaris;
2. voor een twee-ploegendienst: vijf
procent van het week- of maandsalaris;
3. voor een onregelmatige dienst, 20
procent van het uurloon voor de uren,
gewerkt in vroege ochtend of avond en
op de Zaterdagmiddag; 40 procent van
het uurloon voor de nacht- en Zondags
uren.
De laatste twee percentages dienen als
maxima te worden gezien. Voor een uur
aansluitend aan de normale diensturen
(8 tot 18 uur) wordt geen vergoeding
gegeven.
