IN HET MIDDEN-OOSTEN Drie dagen hulpeloos in de storm Buraimi-oose van slavenmarkt tot boortoren-centrum Engelsen troefden Afodoellah af Een Amerikaan heeft bij voorbaat bezit van de maan genomen MILLIOEN „EURATOM" alléén onder OEES Kunstmatige strandver- groting in België „Je kon niet zeggen, dat we in nood verkeerden" SLECHTS ZATERDAG 31 DECEMBER 1955 PAGINA S -ft- Er is olie gevonden in liet Heilige Land Het bericht heeft nauwelijks opzien gebaard, vergeleken bij de talrijke, voor de vrede in het Nabije Oosten zo alarmerende berichten over de grensincidenten tussen Israël en Egypte en de wapenleveranties van bet Kremlin aan dit laatste land. Het staat trouwens nog te bezien, of het vinden van olie in de nabijheid van de vermaarde stad Gaza werkelijk het begin zal blijken van de exploitatie van grote olievelden. Voor de jonge staat Israël, die nog steeds grote moeite beeft, om zijn economische zelfstan diglieid te bereiken, zou het een onver wachte uitkomst betekenen. Want olie betekent dollars. Inmiddels, olie betekent vaak óók moeilijkheden, immers ze is een begerenswaardig bezit. Merkwaardig genoeg ligt Gaza niet zo heel ver van de streek, waarin geregeld de moeilijkheden met Egypte ontstaan en telkens weer soldaten van bet leger van Israël de verdediging van liun grondgebied met hun leven moeten betalen. Sinds drie jaar werd er in het Heilige Land naar olie gezocht. Olie wordt op tal van plaatsen in het Nabije Oosten gevonden. Er lie;) reeds een olie pijpleiding van Irak naar Haifa, dwars door Israël, waarmede de kostbare vloeistof uil Mesopotamia direct naar de Middellandse Zee en vandaar verder kon worden vervoerd. Tol dusver was het zoeken vergeefs. Het is de prospectorsvan de Israel Oil Prospectors Company"' echter te langen leste gelukt, de aanwezigheid van olie in de omgeving van Gaza vast te stellen. Hel is een maatschappij, wier kapitaal in belangrijke male door Zwitserse kapitalisten gefourneerd werd. Een boortoren bij Heiets bracht de eerste aardolie naar boven. De stad, waar eens Samson de Philistijnen onder de i nine van het door zijn enorme kracht ineenstortende paleis begioef, zal wellicht een tweede Abadan of Pernis kunnen worden, riant de Israëli zullen er ongetwijfeld op staan, hun eigen olie i eigen raffinaderijen te bewerken- Observator „LUCHTFIETSEN" VOOR AMERIK. INFANTERIE Hij verkoopt de vulkaan Copernicus voor een dollar per vierkante meter In Amerika is het cowboyspeelgoed verdrongen door speelgoed dat maan- en Marsbewoners voorstelt, kunstmatige aardsatellieten, ^onnlnrnahe55geJaa^eeigend\m°rva6n de uimteschepen etc. De jongetjes in de Verenigde Staten vragen niet staat Jordanië. meer om een cowboy- en woudloperscostuum of een Indianenpak. maar om de duikerachtige uitrusting der mannen, die eerlang de eerste reis naar de maan zullen aanvaarden. Een mode-expert ver klaarde onlangs, dat de maancostuums verre van modieus en flat terend waren. Hij stelde een nieuw soort voor, waarin de verkenners van de hemelruimte er heel wat eleganter zullen uitzien en waar door ze op de maan en eventueel op Mars een heel wat betere indruk zullen maken, volgens hem. Britse wensen inzake atoomsamenwerking l de nele nes- gin- rtie- hten de ijde- trijd elf- latie egen aar- ig in n elk deze d is. noei- van nelle istel- .V.V. heer n op van p de rlaat Zee- leen- W. ;odo- B. F. J. H. 1. K. Hü- en L. elen, 'ij gen ver- ri edi- Ikun- trou- alle- er- elijke heel A.- komt derde nilie- ir bij zeg- kin- e. De neen- Een hei- geeft In de ;rouw ;daan voor :hool, p het i Op aarin k het nken, iel te onge- weer- haar maar in het aan mo lt wel doch- hier- ;nden, zoals maar. 1 niet vele nning. g met rrouw anden olderr ïanier ver- 5n bij :n be- Ifs de engen ;aarne et ge- OLIEKOORTS 'AA®Vt'.t" ITTTT TM'- - p'V^.ïv in Toen sjeik Zeyd ca sjeik Haz-, Londen vertoefden, droegen ze de dracht der „salonsjeiks'' en ze had. den zich getooid met hun mooiste „Khangar" (dolkmes). Olie in het Heilig Land.. Het bïiht vestigt weer eens de aandacht op het reus achtige probleem, dat de petroleum voor de wereld vormt. De expedities, welke thans naar het Zuidpoolgebied vertrek' ken, koesteren de stille hoop, ergens aan wijzingen te zullen vinden, dat ook daar petroleum aan te boren zal zijn. Feitelijk speurt men nog steeds overal naar olie- alhoewel het lijkt, alsof de olieindustrie, zoals deze zich in de laatste tientallen jaren ontwikkeld heeft, nog nauweijks voor uitbreiding vatbaar is. Deze olieindus trie is voor ons des te interessanter, om dat een maatschappij als de Koninklijke Shell en haar dochterondernemingen er een uiterst belangrijk aandeel in hebben, talrijke Nederlanders er als technici en economen er in werkzaam zijn om onze scheepsbouw ieder jaar nieuwe en grotere tankschepen van stapel laat lopen, sche pen, gebouwd in opdracht van Nederland se en buitenlandse ondernemingen. Er heerst een schier koortsachtige be drijvigheid rond de olie. Een economische en een politieke. De recente bezetting van de Buraimi Oase door Engelse troepen uit A.den is een van de symptomen van hetgeen zich achter de schermen afspeelt. Immers, strategisch of commercieel is deze strook grond in Arabië niet zo be langrijk. Maar er wordt verondersteld' dat er wellicht olie zal kunnen worden geVon- den, er onder de woestijn rondom olie velden liggen, zo rijk als die van Saoedi Arabië en Koeweit. Terwijl men ook in ons land naarstig naar olie zoekt alhoewel het vrijwel zeker is, dat de bodem hier te lande en in Duitsland slechts een geringe voorraad bevat en het aardgas wellicht belangrij ker zal blijken, is men ook in Italië, eveneens zonder er veel ruchtbaarheid aan te geven op zoek naar olie. Ook daar is reeds een bescheiden begin gemaakt. In dit jaar werd ongeveer 200.000 ton gepro duceerd, een kleinigheid, vergeleken bij de capaciteit der Italiaanse raffinaderijen, welke 25 mllioen ton per jaar bedraagt. Italië telt thans 320 boorputten. Ook al weer niets, vergeleken bij de 406.000 boor putten in de Verenigde Staten. Het begin is er evenwel en dit geldt trouwens voor vrijwel heel Europa. Wat de boringen in ons land betreft, een niet te verwaar lozen aspect er van is de mogelijkheid,- om ter plaatse de technici op te leiden, die over heel de wereld ter behartiging van de Nederlandse belangen nodig zijn. Het is wel interessant, hier nader in te taan op de recente gebeurtenissen, welke het zoeken naar of vinden van olie tot achtergrond hebben. Wat Palestina ofwel *sraël betreft, hierover is nog niets naders hekend gemaakt en het zal vermoedelijk, n°g we] geruime tijd duren» alvorens de zekerheid bestaat, dat de resultaten aan de ver\vachtingen zullen beantwoorden. Ditzelfde geldt ook voor het slechts wei nig bekende Arabische koninkrijk Yemen, waar een Amerikaanse maatschappij ten langen leste een concessie voor het exploi teren van olievelden heeft gekregen. De Yemen Development Corporation", welke haar zetel te Washington heeft, gaf enke le weken geleden een communiqué uit, waarin werd medegedeeld, dat de conces sie verleend is voor de tijd van dertig jaar en voor een oppervlakte van veertig duizend vierkante mijlen, ofwel driekwart i van het koninkrijk. De kuststrook. Tihama genaamd, valt buiten de concessie. De nettowinst zal gelijkelijk verdeeld worden tussen het koninkrijk Yemen en de maat schappij. Indien er binnen zes jaar geen noemenswaardige hoeveelheden olie of mineralen aangetroffen worden (de con cessie is voor het aanleggen van. mijnen verstrekt! kunnen de Amerikanen de overeenkomst opzeggeh. Yemen is een typisch Arabisch land, tot voor kort vrijwel ontoegankelijk voor i vreemdelingen, met een totale oppervlak- j te van 75.000 mijlen en een bevolking van I ongeveer vijf millioen zielen. Het wordt begrensd door Saoedi Arabië en het Britse protectoraat Aden. Koning is Imam (zoals zijn Arabische titel luidt) Ahmad. Men zal zich wellicht herinneren, dat in het begin van het jaar de Imam bj een opstand bijna zijn troon verloor, maar door het 1 snelle ingrijpen van zijn zoon. de kroon prins, die de woestijnstammen ten strijde opriep, zijn gezag snel kon herstellen. In een speciale mededeling aan zijn volk ver- u'auude de Imam, de overeenkomst te hebben gesloten teneinde de gelden te verkrijgen, welke nodig zijn, om het land te moderniseren en de welvaart er van te verhogen. Het is zijn bedoeling, de huis houding van het land, welke thans bijna geheel agrarisch is, op een bredere basis te brengen cn vooral commercieel op te voeren. Met het zoeken naar olie wordt nu begonnen cn volgens de Amerikaanse I geologen' door wie het land verkend is, a te. zijn de vooruitzichten bijzonder gunstig. De Amerikanen zijn in het Nabije Oos ten de laatste tijd weer zeer actief ge weest. Alhoewel de Standard Oil van New I Jersey zijn Egyptische rechten kort gele-I den aan een Europese belangengroep ver kocht, waarbij echter toch nog Ameri- j kaans kapitaal geïnteresseerd bleef, deden I ze in het Nabije Oosten nog een andere goede zet cn wel door het verkrijgen van olierechten in Jordanië, waar het par lement dezer dagen een overeenkomst met een Amerikaanse oliemaatschappij goedkeurde. Ook hier werd een fifty-fifty overeenkomst gemaakt. Indien er na acht maanden geen olie wordt gevonden, kan Jordanië de overeenkomst annuleren, Muskate staan, die weer onder Brits op pergezag staat. Heersers over Buraimi zijn drie broers, sjeik Zeyd, sjeik Hazza en sjeik Ktiaiid. Zeyd is de eigenlijke heerser. Het is een intelligente Bedouin, die er geen behoefte aan voelt, zich pronkerig uit te dossen, zoals de sjeiks van de kust en die uit de steden dit doen. Hij gaat als een eenvoudi ge Bedouin gekleed, maar zijn houding is die van een heerser van nature. Een sjeik van woestijnbewoners als die van de Buraimi Oose moet een persoonlijkheid met bijzondere kwaliteten en grote moed zijn wil hij zich handhaven. In deze stre ken draagt elke weerbare man een geweer, er zijn ontoegankelijke schuilhoeken, een hinderlaag is gemakkelijk gelegd en do schutters zijn snel en vaardig De dorpen zijn niet veel meer dan klei ne verzamelingen tamelijk armoedige hut ten. Men moet zich zo'n oase in het hart van Arabië niet voorstellen als een weel derige strook groen, overschaduwd door wuivende zwaar met dadels beladen pal men en met een overvloed van bloemen en een kabbelend beekje, door een frisse bron gevoed. Er groeit iets meer dan in de vlakbij gelegen woestijn, waarvan het zand door de wind soms als water voort gestuwd wordt. Het kan er schier ondenk baar heet zijn. Voor een blanke komt het enige, eetbare voedsel uit conservenblik ken. Fruit uit. blik is de fijnste versnape ring, die sjeik Zeyd aan zijn gasten kan aanbieden. Hij ziet slechts zelden blanken. De enige blanke, die in de oase woont, is een Engelse officier, comman dant van een honderdtal zwarte soldaten. Hij -heeft als fort en kazerne een huis, dat aan sjeik Zeyd toebehoort. Deze bracht kort geleden met zijn broeder Hazza een bezoek aan Londen. Dat was, nadat de koning van Saoedi Arabië getracht had, rechten op de oase te doen gelden er opeens verklaarde, dat zijn land zich naar het Zuiden honderd kilometer verder uit strekte, Hij had er vroeger nooit rechter) op laten gelden en er nimmer esen soldaat of een belastingambtenaar heen gestuurd maar.... het gerucht was naar de hoofd stad van Saoedi Arabië doorgedrongen, dat de bodem van de Buraimi Oase ver moedelijk olie bevat. Er kwamen beamb ten uit Saoedi Arabië met trucks vol le vensmiddelen en gebruiksvoorwerpen. Ze deelden ze overal uit, in ruil voor een handtekening op een verklaring, dat Ab- doellah of Ahmad of Yoessoef voor zover ze zich herinnerden, altijd burgers van Saoedi Arabië en trouwe onderdanen van de koning van dat land waren geweest. Nu is het zo. dat niemand vroeger ooit de moeite heeft gehomen. om in dit kale, arme gebied. waarvan de bodem zich door zandstormen bovendien als het ware telkens verplaatste, nauwkeurige grenzen vast, te stellen. F,n daarom waagde koning Abdoellah van Saoedi Arabië het, een troep soldaten naar een der dorpen te zen den en dit tc bezetten. De sultan van Mus kate stuurde er zijn mannen heen, doch liet zich door het Britse gouvernement overhalen, de zaak aan een arbitrage commissie over te laten. Zoals bekend, heeft Engeland ten slotte kort geleder krachtdadig ingegrepen en de indringers verjaagd. De soldaten van Saoedi Arabië zijn in middels niet de grootste vijanden van de Buraira Oase. Ze wordt bevloeid vol gens een irrigatiesysteem hetwelk nog van de antieke Perzen afkomstig is en uit on dergrondse tunnels bestaat, waardoor het water, dat zich in hoger gelegen ge deelten van de woestijn verzamelt, naai de oase wordt gebracht. Deze tunnels lopen dertig meter diep onder de grond en eisen moeizame arbeid, om ze te onder houden. Ze zijn bovendien totaal onvol doende, zodat op tal van plaatsen zelfs de kameeldoornen niet meer kunnen groei en. En die vervullen de taak van de helm in onze duinen. Zonder kameeldoornen geen dadelpalmtuinen, hoe schamel ook. Tijdens de onderlinge oorlogen der stam men honderd jaar geleden werden vele tupnels .verwoest. Het herstel kost veel geld. En al serveert sjeik Zeyd zijn gas ten de koine met kosioare zilveren ser viezen, hij heeft geen geld om de arbei ders te betalen, die het zware en gevaar lijke graafwerk willen en kunnen doen. Daarom hoopt hij op olie. Hij wil rijk worden, zoals de koning van Saoedi Ara bië en de sjeik van Koeweit het werden, de koning van Yemen het hoopt te wor den: dank zij de olie, die de machines van ons technisch tijdperk aan de gang moeten houden, de schepen moet laten varen, het snelverkeer langs de weg moet voeden enz. enz De ongerustheid over het lot van de Nederlandse kustvaarder „Ruby" is ge lukkig nodeloos geweest. Het schip ligt thans veilig in Huil. De Engelse trailer Kingston Peridot", die in Huil thuishoort en op weg was naar huis, heeft de „Hol lander" ontdekt in de wijde watervlakte voor de monding van de Humber en hem naar binnen gesleept. Monkelend, nu alles goed achter de rug 7,was, vertelde kapitein De Vries zijn we- Uit is een negerslaaf uit de Buraimi oase. Als het oorlog is, trekt hij nu l dervaren. Het was mooi weer, toen de zijn meester ten strijde en deelt mee in de buitKI» vfn nfe? Zllrtnlm Het Belgische ministerie van openbare werken neemt op het ogenblik een proef om het verlies aan zand van de Belgische stranden tegen te gaan. Hierbij wordt zee water naar hef binnenland gepompt, waarna het vermengd met zand terugge pompt wordt naar zee. Het wordt gestort tussen de strekdammen bij de badplaat sen aan de Noordzeekust. Het verlies aan zand van de Belgische badplaatsen is na de stormramp van Fe bruari 1953 sterk toegenomen. Men heeft dit trachten tegen te gaan door verbete ring van de strekdammen, waarvoor een bedrag van 20 millioen gulden werd uit gegeven. De zandproef zal voor de eerste millioen kubieke meter twee millioen gulden kosten. Als de Amerikaanse olietechnici ie langen leste een pijplijn voor de oPc door de woestijn hebben aangelegd, spelen ze er ter ontspanning een) partijtje golf langs.... Het Amerikaanse leger heeft twaalf een persoons-vliegtuigjes z.g. „luchtfietsen" gekocht, waarmee de infanterie proeven zal nemen. Reeds is gebleken, dat iemand in 20 minuten kan leren vliegen met dit toestel, dat een snelheid van 105 km per uur kan halen en dat een reikwijdte heeft van 250 km. De „luchtfiets" is een kruising tussen een klein hefschroefvliegtuig en de „vlie gende vlonder" van de Amerikaanse ma rine De vlieger staat op een vlonder bo ven de schroef en stuurt de luchtfiets, die 90 kg weegt, door te leunen in de richting die hij uit wil. DOLLARS. Laten we intussen even naar de Burai mi Oase gaan kijken, die tot dusver een zo goed als onbekende grootheid was. Ze is de moeite waard. Deze oase was eens de grote stapel plaats voor de slaven, die uit Afrika wer den ingevoerd en vandaar naar alle delen van Arabië werden overgebracht. Ze bestaat uit negen dorpen» waarvan een aantal onder het gezag 'van de sultan van Intussen, er scheiden ons nog.. 30 mil lioen dollar van de maan. De afstand speelt volgens de deskundigen feitelijk geen rol, al zijn ze het er nog niet over eens, of met het eerste ruimteschip wel mensen mee kunnen gaan. Het speciale instituut door het Amerikaanse ministe rie voor luchtvaart opgericht ter bestu dering van de moelijkheden. welke het menselijk organisme op een reis door het heelal zal moeten weerstaan en over winnen, heeft nog geen definitieve resul taten bereikt .Er bestaan nog te veel on zekerheden. Die zullen pas grotendeels worden opgelost, wanneer in 1956 of 1958 een kunstmatige maan rond de aarde zal draaien en men enigszins heeft kunnen nagaan, hoe het ongeveer in de eindeloze leegte gesteld is. Zoals gezegd, de afstand is het niet. Het zijn meer de kosten. Naar schattyig zal het sturen van een raket naar de maan ongeveer dertig millioen dollar kosten. Dat is natuurlijk geen gering be drag, maar voor een dergelijke onderne ming is het toch weer niet zo heel veel, want men neemt algemeen aan, dat de bodem van de maan grote schatten be vat: uranium, goud en diamanten. Een bil jet naar de maan zal naar schatting 55.000 dollar kosten, veertig voor de heen- en 15 voor de terugreis. Dus menig millionnair In 1951 liet de Engelse Vereniging voor interplanetaire studie een hemelsblauw paspoort voor <je hemelruimte drukken eveneens voor de grap en reikte het aan zijn leden uit. Spoedig daarop kwa»uen duizenden verzoeken om zo'n paspoort binnen, alhoewel er b.v. in stond, dat het de bezitters van het paspoort verboden was, bij het passeren van de Melkweg met vreemden kaart te spelen! Van de grote belangstelling voor een vlucht van onze aarde vandaan hebben enkele ondernemende personages reeds gebruik gemaakt, om lucratieve onderne mingen op te richten. In New York be staat een „Moon Metals and Minerals Corporation", welke speciaal de diamant velden op de maan wil gaan exploiteren. Volgens <?e directeur van deze merkwaar dige maatschappij, baron Richard de Touche Skaling, moeten er op onze satel liet millioenen van de kostbaarste diaman ten voorkomen. De baron wil voor het overige helemaal niet naar de maan. Hij heeft een plan ontwikkeld, volgens het welk door middel van speciale appara- turen de diamanten van de oppervlakte van de maan zullen worden „losgeweekt" en naar een bepaalde plaats op aarde getrokken, waar ze in een speciale instal latie zullen worden opgevangen! Ten stadhuize van Glen Coves in de staat New York heeft een zekere mr Robert Coles een acte gedeponeerd, waar in hij verklaart, officiëel bezit van de maan te hebben genomen en zijn rechten met alle. hem ten dienste staande mid delen te zullen verdedigen. Hij kondigde reeds aan, dat men bij hem gedeelten van de vulkaan Copernicus kan kopen, voor een dollar per vierkante meter. Mr Coles heeft als oud-directeur van een planetarium de omgeving van de vulkaan met grote telescopen nauwkeurig verkend en kent er om zo te zeggen elke vierkante centi meter van. De terreinen, welke hij ver koopt, zijn door hem op een grote maan- kaart nauwkeurig afgebakend. Langs een der hellingen reserveerde hij een flinke lap grond voor beoefenaars van de win tersport. Reeds 4500 mensen hebben bij mr Coles grond op de maan gekocht. Men heeft geprobeerd, hem van oplichting te beschuldigen, maar het is nu eenmaal een feit, dat door niemand bezette of gere clameerde grond door iedereen als zijn uur varen. Het land was alweer in zicht toen een defect aan de luchttoevoer de machines stop zette en het schip stil legde, 's Nachts stak er echter een zware storm op en het schip rolde verschrikkelijk. Soms maakte het wel een slagzij van 50 graden en keer op keer kwamen er „ho pen" water over het dek. Drie dagen lang werd het schip hulpeloos door de wind voortgedreven, terwijl de beide ankers wel uithingen maar geen houvast vonden. Schepen zag men voorbij varen, maar geen daarvan merkte 4e signalen op, wel je de- bemanning van ae Ruby gaf met de Al- dislamp. Vuurpijlen het officiële nood sein werden niet afgestoken want „je kon toch niet zeggen, dat wij in nood verkeerden", aldus de kapitein. Al die drie dagen hebben de machinist M. Kooren en de overige leden van de bemanning aan de machines gewerkt, maar het wilde niet lukken ze weer op gang te krijgen. Toen kwam door een gelukkig toeval de „Kingston Peridot" op zetten. Trossen werden overgebracht en binnen het uur was de sleep op weg naar de Humber en Huil. De „Ruby" had geen radiozender aan boord, doch alleen een ontvangtoestel. En in hun hut zaten de kapitein en zijn vrouw daarbij te luisteren naar de Nederlandse en Engelse berichten over hun vermissing. Mevrouw De Vries gaf toe, dat zij tij dens het driedaagse avontuur wel eens ogenblikken van angst had gehad. Zij had die dagen alleen maar fruit gegeten, ter wijl de mannen zich voedden met 'koud eten uit blikjes. „Alles wat we konden doen, was doorgaan met het werk in de machinekamer en hopen, dat iemand ons zou ontdekken". Alle opvarenden hadden zich echter goed door het avontuur heen geslagen. „Volgend jaar hoop ik een radiozender aan te schaffen", zo besloot kapitein De Vries, ,,'t Is wel duur, maar goedkoper dan het verlies van mijn tehuis dat w»T zeggen van mijn schip". Want daarop vaart zijn vrouw nu al tien jaar mee, heel de tijd, dat zij getrouwd zijn. Groot-Brittannië zou deelneming aan de geprojecteerde Euratom gunstig willen overwegen, indien dit lichaam onder het gezag van de Organisatie voor Europese Economische Samenwerking (OEES) zou worden geplaatst, zo wordt uit gewoonlijk goed ingelichte bron te Londen vernomen. Anderzijds verklaarde een woordvoer der van het Britse ministerie van buiten- ------ !ngendh^ kan .wo.rden uitgeroepen. Het vaThe,^omUé-Spaar'over1 de^prichtHig zal zich zoiets kunnen veroorloven. Er is I ,"'Ke bezwaar is, dat mr Coles nog geen Van de Euratom nog steeds word' bestu- al voorgesteld, om biljetten op afbetaling daadwerkelijk bezit van de maan heeft deerd. Hij voegde hieraan toe 'dat het te verkopen. Maar gezien de mogelijkheid, genomen en dit is toch de eerste voor- ■- - - 1 dat een reis naar de maan binnen veel kortere tijd zal kunnen worden gemaakt, dan thans wordt aangenomen, is men bang w 10 dat degenen, die een biljet 0p afbetaling 1 er bij de Verenigde Naties één voorstel kochten, niet meer naar de aarde zul- I binnengekomen, om alle grond in het len terugkeren, om het resterende be- j heelal tot niemandsland te verklaren, waarde, wil hij eerlang aan het verdelen gaan In verband met dergelijke „stunts"" is drag te voldoen.. Want één ding is wel zeker, de duizenden, die zich reeds voor een interplanetaire expeditie aanmeldden, deden dit met het vaste voornemen, de aarde voorgoed de rug toe te keren. Ze willen geen belasting meer betalen of hebben ruzie met hun schoonmoeder.... Denk nu niet, waarde lezer, dat er slechts weinig gekken zijn. voor wie een tocht naar de maan de enige uitkomst uit al hun moeilijkheden lijkt. In Maart 1950 maakte het Planetarium van Hayden in de Verenigde Staten bekend, dat het de gelegenheid openstelde, om plaatsen te bespreken voor een eventuele reis naar de maan. Er kwamen niet minder dan 35.000 brieven binnen en de schrijvers er van waren merendeels volkomen serieus. Hee] wat hunner hadden in de brieven het nodige bespreekgeld gestopt.... waarop personen noch staten rechten zullen kunnen doen gelden en waarover eigenlijk slechts de Verenigde Naties of een soortgelijke organisatie zal kunnen beschikken. Mede werd aangedrongen oP het ontwerDen van een soeciaal wetboek voor interplanetaire bedrijvigheid. In vreschillende Amerikaanse tijdschrif ten en studentenorganen is reeds in alle ernst de vraag gesteld, door wie de he melruimte en de daarin voorkomende he mellichamen het beste zullen kunnen wor den geëxploiteerd, door afzonderlijke sta ten of door een aparte wereldorganisa tie. Men heeft zich tot dusver, voor zo ver we weten, nog niet afgevraagd, wat de eventuele bewoners van de planeten van ons vriendelijke aardse streven den- onjuist zou zijn te menen, dat Groot-Brit tannië geen belang zou stellen in het plan Volgens waarnemers valt er een zekere verandering te bespeuren in de houding van Groot-Brittannië, die vermoedelijk niet vreemd is aan de recente reorgani satie van het kabinet. Men doet opmerken, dat Groot-Brittannië op het ogenblik op het gebied der atoomenergie een zekere voorsprong heeft op alle andere landen van West-Europa Mocht er echter een Europese atoomgemeenschap tot stand komen en mochten de V.S, blijven weige ren hun atoomgeheimen mede te delen, dan loopt Groot-Brittannië gevaar deze voorsprong te verliezen. Volgens de waar nemers schijnt er op politieke gronden te Londen de wens te worden gekoesterd de positie van de O.E.E.S. te versterken. Het Nederlandse stoomschip „Ternate", dat Vrijdagmorgen te Antwerpen binnen liep, is bij het zwaaien voor de rede met - - de achtersteven tegen de kademuur tegen ken en welke maatregelen ze misschen afdaken terechtgekomen De kademuur en reeds aan het nemen zijn, om ons van het het schip werden daarbij ernstig geha vend. lijf te houden.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1955 | | pagina 3