weer over de Zuidpool
Elke man kost 500 gulden per dag
Tegen dronken autoinstructeur
maximumstraf geëist
m m 1
m
m
'S.U.S.-trekkingslijsM f
De afrekening aan hei: einde
Een der laatste rovers van
Italië bleek krankzinnig
IJSKOUDE DRUKTE VAN EXPEDITIES
OM TIJDIG BASES TE LEGGEN
mmm
lï
;'V.
Dak van fabriekshal
stortte naar beneden
Observator
ZATERDAG 28 JANUARI 1956
PAGINA
De wedloop naar de Zuidpool is in volle
gang. Het gaat er voorlopig nogal sportief
aan toe. Niet alleen, dat de prestaties te land
en in de lucht een sterk sportief karakter
dragen, ook al vanwege de gedurfdheid en
ongewoonheid er van, maar tevens, omdat
de elkander beconcurrerende naties elkan
der sans rancune de hand reiken. Zo heeft
admiraal Byrd, de leider van de Ameri
kaanse expeditie, die zich reeds enige maan
den 111 hel Zuidpoolgebied bevond, de leider
van de pas aangekomen Sovjet-Russische
expeditie in de Poolwoestenij hartelijk ver
welkomd. Het spreekt echter vanzelf, dat de
heren elkander nauwkeurig zullen gade
slaan. Want het gaat om grote belangen,
daar aan de Zuidpool. Niet alleen dat de
bodem van het continent van Antarctica
grote rijkdommen aan delfstoffen moet be
vatten, groter dan men tot dusver ooit ver
moed heeft, doch de kenners van het Zuid
poolgebied zijn tot de overtuiging gekomen,
dat rond de Zuidpool atmosferische toestan
den heersen, welke bijna overeenkomen met
die van de stratosfeer, die, zoals bekend, als
het ware de sluis is voor de ruimteschepen,
welke eerlang de tocht naar de wereldruimte
zullen aanvaarden.
Zekerheid bestaat hieromtrent inmiddels nog niet. De geleerden
zijn het er namelijk niet over eens, of b.v. de grootste koude en de
geringste dichtheid van de lucht bij de eigenlijke Pool voorkomen
of eerder in het randgebied langs de zee. Hiertegenover staat, dat
de hoogvlakte, waarop de Zuidpool gelegen is, ongetwijfeld een heel
uitzonderlijk klimaat heeft, zoals het wellicht nergens ter wereld
voorkomt. Een en ander zal nu in het kader van het z.g. Geofisische
Jaar nader worden onderzocht. De pioniers en deskundigen van
twaalf naties verdringen zich in het Poolgebied en het zal wel niet
lang duren, of er zullen grenskwesties ontstaan. Het Internationale
Hof van Justitie te Den Haag krijgt waarschijnlijk heel wat ktvesties
op te lossen, zulks te meer omdat er feitelijk nooit afdoende overeen
komsten inzake de verdeling van het continent Antarctica gesloten
zijn. Het zal er in het Vredespaleis ongetwijfeld warm aan toe gaan,
wanneer daar het vraagstuk van de souvereiniteit over de ijswoestijn,
die de Poolkap is, ter sprake zullen ivorden gebracht. Het zal voor
de heren juristen een hele kluif blijken.
iE&lsS
«m*
Twee arbeiders gewond
E morto Giuseppe Musolino. Dit lazen ive dezer dagen in een
taiaans blad. Het was de kop voor een groot artikel. De onderkop
ut e. een brigant, die een legende werd.
De naam Musolino bracht ons een herinnering te binnen aan het
Rome van de eerste jaren van het fascisme.
Op een keer maakte iemand in een gezelschap, toen de toen nog
toekomstige dictator Mussolini ter sprake kwam, de opmerking: ik
dacht, dat Musolino en zijn mannen Rome binnentrokken.
Deze opmerking werd gemaakt in verband met de fameuze op
mars naar Rome. Natuurlijk informeerden we nader. Degene, door
wie de opmerking tias gemaakt, een oude dame, gaf ons in rad-tongig
Italiaans bescheid.
K,H.ivan de wijngaard.
BYRD
Voorlopig zitten echter nog de leden Byrdland, de Ross Zee en Viktorialand
in de talrijke expedities in de meest I tot aan Vincennes Bay in Wilkesland. Het
van
letterlijke zin van het woctd in de kou.
Ofschoon, het is nu volop zomer in Ant
arctica, Amerikanen, Engelsen en Sovjet-
Russen maken dankbaar gebruik van de
enkele maanden waarin Moeder Natuur
er niet al te onmeedogend is. Voor het
overige moeten ze zich haasten want
reeds in maart begint er de winter weer
en gaat alles aan de Zuidpool zijn win
terslaap in. Het overwinteren is er een
veel hardere beproeving dan aan de
Noordpool. In de z.g. Australische hemi
sfeer begint de winter in maart-april en
duurt tot september. Januari is de warm
ste maand, in zoverre dan dat de tempera
tuur er gewoonlijk om het vriespunt
?chommelt zelfs op de warmste dag. Juli
is de koudste maand. Dan zakt overdag de
tnermojugjgj. bij de z.g. Ross Barrière tot
da uVeer zestig graden onder nul. 's Nacht
naait de temperatuur nog meer maar is
nan beter uit te houden, omdat het min
der Waait. Hoe het in het hart van Ant-
k gesteld is, weet men niet met
zeKerheid. Er zijn des winters nog nooit
betrouwbare meteorologische waarnemin
gen gedaan. Wel weet men dat de mens
het er met gemakkelijk heeft. Onlangs is
gelijk bekend de tent gevonden waarin
Scott en Shackleton de dood door uitput
ting en bevriezing vonden.
Er zijn reeds heel wat berichten over
de naar Antarctica uitgezonden expedities
gepubliceerd. In verband daarmede is het
wel interessant, hier even een kort min
of meer chronologisch overzicht te ge
ven. In een te Parijs gehouden interna
tionale conferentie werd verleden jaar
een drietal segmenten van het Poolgebied
ter onderzek toegewezen aan de drie
grote mogendheden die wat de Verenigde
Staten en Engeland betreft, van oudsher
rechten op Antarctica hebben doen gel
den. Ter wille van de lieve vrede kreeg
de nieuweling Sovjet-Rusland óók zijn
eel, evenwel uitsluitend in het kader van
het Geofisische Jaar. Territoriale eisen
Allien eventueel op andere wijze geregeld
worden.
De Verenigde Staten concentreerden zich
weder op het gebied van het z.g. Mary
is een enorme uitgestrektheid liggend
tussen de 130e meridiaan oost en de 110e
meridiaan west.
Aan Sovjet Rusland werd het z.g. Knox-
land toegewezen. Toeri de Russen echter
op 7 januari het zuidpoolgebied bereikten
zetten die in de Farr baai voet aan wal
een flink stuk ten oosten van de hun toe
gewezen sector. De Sovjet-Russen ver
schoven aldus hun basis 750 km van de
Amerikaanse vandaan.
De Engelse sector en van oudsher het
door de Engelsen als hun invloedssfeer
beschouwde gebied strekt zich uit langs
de Weddell Zee tegenover de Ross Zee
en ligt tegenover de Atlantische Oceaan.
-De Engelsen hebben nog een soort encla
ve de McMurdo-straat in het Amerikaan
se gebied.
Voor zover momenteel te beoordelen
valt is de Amerikaanse expeditie onder de
beroemde poolpionier admiraal Byrd ver
reweg de grootste en best uitgeruste. De
Amerikanen willen er in totaal acht ba
ses aanleggen, bezitten er reeds drie,
*fn»ln z'£' Dittle America, een in de
McMurdo-straat en een in de Vincennes-
baai. De basis van Little America wordt
sinds 1929 door admiraal Byrd gebruikt.
Ae is nu Little America gedoopt en be
vindt zich op een andere plaats dan de
voorgaande die eveneens bij elke nieuwe
expeditie op een ander punt werden aan
gelegd, overigens steeds in dezelfde
omgeving. Poolexpedities hebben een no
madisch karakter.Little America is een
grote ijsbank die geregeld afbrokkelt,
waardoor de er opgerichte installaties
wel eens wegdrijven.. Dit jaar heeft
men een punt gekozen, waar het gevaar
van afbrokkelen en wegdrijven minder
groot is.
Slechts, met een helikopter kon admi-
De maximum straf, drie maanden on
voorwaardelijk en de maximum bijkomen
de straf, vijf jaar ontzegging van de rij
bevoegdheid, heeft de officier van Justi
tie bij de rechtbank te Amsterdam, mr. W.
Tonckens, gistermiddag geëist tegen de
46-jarige auto-instructeur W. J. S. uit de
hoofdstad terzake van het rijden onder
invloed van alcohol.
Een automobilist, die in de vooravond
van de 16e oktober j.l. op de Muiderstraat-
weg reed, zag voor zich een wagen, die
slingerend van links naar rechts over het
wegdek reed. Een tegenligger kon door
snel naar rechts uit te halen nog net een
aanrijding voorkomen, zo vertelde de
automobilist als getuige voor de recht
bank. Hij zag kans op een gegeven mo
ment de gevaarlijke rijder te passeren en
rapporteerde het nummer van de wagen
aan de Rijkspolitie te Diemen.
Een Poolvlieger ziet er uit als een
Eskimo. Hij moet zijn vliegtuig
stevig in het eeuwige ijs verankeren.
Hiertoe graaft hij twee putten, maakt
ondergronds tussen de twee een door
gang en de balk, die aldus ontstart,
stelt hem in staat een dunne, maar
stevige kabel flink vast te sjorren....
Een wachtmeester snelde de weg op.
waar hijde nog steeds slingerende wa
gen met een rood licht een stopteken gaf.
De auto-instructeur negeerde dit en reed
door. Met een snelle sprong kon de wacht
meester zijn leven redden. Een journalist,
die toevallig op het bureau was, sprong
op zijn scooter en het gelukte hem, door
voor de wagen van verdachte te gaan
rijden, deze te doen stoppen. De wacht
meester, die in een gecharterde wagen
ook de achtervolging had ingezet, ver
klaarde, dat verdachte op een niet na
tuurlijke wijze schuchter antwoord had
gegeven op zijn vragen. Hij liep echter
normaal. De bloedproef gaf een gehalte
van 1.6 pro mille (juist even over de kri
tieke grens).
Verdachte verklaarde tijdens het eten
die avond drie glazen bier te hebben ge
dronken, maar wel de avond tevoren tot
laat in de nacht een familiefeestje te heb
ben gehad, waarop gedronken was Vol
gens hem was de verlichting van de auto,
een Franse Ford, onvoldoende geweest
Als er tegenliggers kwamen had hij niets
kunnen zien. De politie had evenwel ge
constateerd, dat de verlichting volledig
in orde was.
Verdachte, die nog loopt in een proef
tijd van een voorwaardelijke straf voor
verduistering en oplichting vroeg de
rechtbank hem een voorwaardelijke straf
op te leggen. „Ik heb maar één beroep
rijd al 28 jaar en hoor thuis tussen dé
wielen".
De rechtbank zal
spraak doen.
raa] Byrd. die zich graag de burgemees
ter van Little America noemt de nieuwe
basis bereiken. Hij vloog er van boord
van de grote ijsbreker „Glacier" heen. De
thans 67-jarige Poolonderzoeker is voor
zo'n luchtreisje in het Poolgebied niet
vervaard. Hij trof nog enkele resten van
de vorige nederzettingen aan o.a. de 250
meter hoge, stalen radiotoren en noem
de de nieuwe onderneming „operatie Deep
Freeze"., ofschoon bij het uitladen van
het materiaal zijn mannen geducht trans
pireerden. Het was slechts vijf graden
onder nul. Zoals gemeld is de huidige zo
mer in Antarctica bijzonder warm.
De Amerikanen zijn ditmaal niet alleen
het vlugst geweest, maar ook het onder-
nemendst. Hun expeditie, waarvan de fei-,
telijke leider admiraal George Dufel is
heeft een éclatant succes geboekt, van
,as.'s in de McMurdostraat is een
vliegtuig uitgevlogen, dat gedurende der
tig minuten rond de Zuidpool gecirkeld
heeft. Het was een viermotorige Skymas-
ter Het eigenlijke doel was het nader
verkennen van Wilkes-land, maar daar
bleken de atmosferische condities zóda
nig dat het vliegtuig van koers moest
veranderen. Een vlucht direct naar de
zuidpool is nog steeds een riskante onder
neming, zeker met een Skymaster aan
gezien dergelijke toestellen misschien wel
een behouden noodlanding kunnen maken
maar het dan praktisch onmogelijk is aan
de bemanning tijdig hulp te verlenen. Tij
dens de vlucht dreigde een gebrek aan de
nodige zuurstof te ontstaan maar deze
moeilijkheid welke grote gevaren in zich
borg kon tijdig overwonnen worden. Naai
de commandant van het vliegtuig, luite
nant kolonel Kolb vertelde is de Zuidpool
bijna volkomen vlak. Hij lijkt een ont
zaglijke sneeuwzee. De zuidpool ligt
op een hoogvlakte 3000 meter boven
de zee. Bijna tweeduizend meter be
staat uit een dikke, vele eeuwen oude
ijslaag. Wat er zich onder die dicht in-
eengedrukte ijslaag bevindt is nog een
mysterie. De drie expedities zullen pro
beren dit mysterie tot oplossing te brengen
Een ander vraagstuk naar welks op
lossing zal worden gezocht, is de aard
yan het Antarctisch continent. Men heeft
lange tijd aangenomen, dat het zuidpool
gebied een aaneengesloten geheel vormt
als het ware een apart werelddeel. Maar
sommige geleerden gaan naar de mening
overhellen, dat het uit een grote archi
pel van bergachtige eilanden bestaat, die
door het eeuwige ijs onderling verbonden
zijn. Ditzelfde is het geval gebleken bij
Groenland. In de overleveringen der Es
kimo's wordt herhaaldelijk gewaagd van
een tijd waarin Groenland niet alleen
een groen bewoonbaar oord was doch bo
vendien uit verschillende gedeelten be
stond, door brede straten gescheiden. De
recente onderzoekingen hebben aange
toond, dat de overleveringen inderdaad
op werkelijkheid berusten.
De vlucht van kolonel Kolb is enkele
dagen later door admiraal Byrd zelf her
haald. Deze vloog gedurende vijftig mi
nuten over de Zuidpool. Het was de derde
maal dat Byrd er boven cirkelde. De
eerste keer deed hij het in 1929, de tweede
keer in 1947. Kolb is de vierde door wie
deze bijzondere prestatie in de vliegerij
volbracht werd.
Het vliegen in het Zuidpoolgebied is on
danks de vooruitgang in de vliegtechniek
lang niet gemakkelijk en in menig op
zicht moeilijker dan in het Noordpoolge
bied. Daar vliegen reeds geregelde lucht
lijnen overheen en zelfs midden in de
winter kunnen er tonder groot risico grote
"M':
uitgeruste toeristen worden af
gezet. In het Zuidpoolgebied is het ge
middeld 15 graden kouder. Er is geen
zee die via de golfstroom warmte aan
voert. De zuidpool ligt tevens veel ver
der van de bewoonde wereld dan de
noordpool. De laatste is „slechts" onge
veer 1500 km van de vliegtuigbasis Thule
op Groenland verwijderd, terwijl de af
stand tussen de Noordpool en de kust van
Noorwegen ongeveer 2300 kilometer be
draagt. De Zuidpool daarentegen bevindt
zich meer dan vier duizend kilometer van
het uiterste punt van Zuid Amerika en
zelfs 5.000 kilometer van Tasmanië ver
wijderd. Voor het vliegwezen biedt het
Zuidpoolgebied bovendien een ernstig ob
stakel in de 4000 meter hoge berg
rug welke achter de Grote IJsbarrière
aanvangt. Het klimaat laat het meestal
slechts toe op bepaalde hoogten te vlie
gen en men is gedwongen gebruik te ma
ken van de invalspoorten welke door de
grote gletschers gevormd worden.
Al is thans het vliegtuig van groot nut
bij het onderzoek van het Zuidpoolgebied,
evenals m het noordpoolgebied zal de
mens het toch met al of niet gemotori
seerde sleden moeten doorvorsen. De ge
schiedenis van de exploratie van Antarc
tica is met als die van Arctica vervuld
van koene ondernemingen. Inmiddels, tot
dusver hebben slechts tien mensen over
land de zuidpool weten te bereiken. Het
zijn de Noren Amundsen, Sjaaland, Hans-
sen, Hassel en Wisting alsmede de Engel
sen Scott, Bowers, Wilson, Oates en Evans
Scott en zijn metgez'ellen die een maand
na de Noren hun vurig begeerde doel be
reikten kwamen op de terugweg om, na
De Sovjet-Russische super-ijsbreker
„Ob bij het verlaten van de haven
van Leningrad, op weg naatr het
Zuidpoolgebied.
op 10 februari uit-
2400 kilometer grotendeels te voet hebben
afgelegd. Ze waren toen nog slechts 150
km von hun basis verwijderd en bevon
den zich op nauwelijks 17 km afstand
van een voedseldepot. Hun krachten be
gaven het echter.
Het doel van de Engelse expeditie naar
het Zuidpoolgebied is het heldenfeit van
Scott en de zijnen te herhalen. Hiertoe
neemt de beroemde Mount Everest-klim-
mer de Nieuw-Zeelander Hillary aan de
ze expeditie deel. De Engelsen zullen op
twee punten starten en de bedoeling is
dat de twee groepen elkaar aan de Zuid
pool zullen ontmoeten. De ene groep start
van de McMurdostraat uit, de andere
van de Weddell Zee. De Engelsen zullen
aldus dwars door Antarctica trekken, een
onderneming tot dusver nog nimmer ge
probeerd. Het gaat om een afstand van
3300 kilometer. Ze zullen die te voet af
leggen, zelf hun sleden trekkend. Hun ex
peditieschip heet „Theron".
Wat de Sovjet-Russen betreft ze hebben
nog weinig losgelaten over hun plannen.
Merkwaardig genoeg zijn ze bezig een
basis te vestigen die verder dan alle an
dere n.l. 3.000 kilometer van de Zuid
pool verwijderd is. Toch willen ze, naar
het schijnt een poging wagen om deze te
bereiken en er de rode vlag met hamer en
sikkel te planten. Byrd en hen met zijn
vliegtuig voor geweest en heeft er een
krans met linten in de Amerikaanse kleu
ren afgeworpen. De leden van hun expe
ditie worden voornamelijk door Siberia-
nen gevormd. Hun ijsbreker de „Ob" is
12.000 ton groot. Cerevicny „held der
Sovjet-Unie" en prof. Michael Somov
maken deel van de expeditie uit.
Voor alle partijen, ook voor de andere
naties, die deelnemen betekenen de ex
pedities een kostbare onderneming. El
ke man in het zuidpoolgebied kost vijf
honderd gulden per dag..
Een typisch, eenzaam Poollandschap.
In de verte een schip, dat met het
aaneengevroren pakijs meedrijft. Het
is het schip van Shackleton. Het ver
voerde de deelnemers van een
expeditie, die van 1914 tot 1916
duurde. Op de voorgrond een der
deelnemers met een hondeslede.
Een dak van 10 bij 50 m. van de hal van
de machinefabriek Gebr. Stork en Co te
Hengelo stortte gisterenmiddag in, door
dat een vrachtauto tegen een pilaar reed,
waarop een spant van het dak rustte.
Twee personen, die het ongeluk zagen
aankomen, wisten zich nog bfltjjds uit de
voeten te maken. Doch dc chauffeur van
de vrachtwagen, de heer W. H. C. uit
Hengelo, alsmede een andere arbeider
werden door de neervallende brokken
gewond. Hoe het mogelijk is, dat door
het wegvallen van één pilaar het gehele
dak naar beneden kon komen, is voorals
nog een raadsel. nc bouwpolitie heeft de
zaak in onderzoek.
(Advertentie)
Giro 4028 - 0.27 - „SUS" Rotterdam
Ggk. d. min. v. just. 18.11.'55 2e afd. A
L.O. No. 550/126.
God schept de dagen en wij stappen
er door. Maar hoe, waarom en waar
heen? Voor wat het materiële welzijn
betreft, kan men vaak de indruk krij
gen, dat de mensheid in een renbaan
loopt, belust op zij het vergankelijke
prijzen. Met een uitvoerig complex
van maatregelen en voorzieningen
wordt het lopen mogelijk gemaakt. In
dit alles zit veel goeds. Want een mens,
midden in de wereld met een bepaal-
E morto... Giuseppe Musolino:..
Musolino was een berucht brigant, als
zich ifi de bergen bij Rome schuil had
gehouden en talrijke misdaden had be
gaan. Bij Citta di Castello in het heu
velland aan de Boven Tiber liep nog een
weg, waar de roverhoofdman achtervolgd
door carabinieri, in snelle vlucht heen ge
trokken was, de er langs wonende men
sen met de dood bedreigend. De weg was
in de omgeving beroemd en berucht ge
bleven. Wie er 's avonds laat gebruik
van moest maken, huiverde..
De overeenkomst tussen de twee na
men was merkwaardig: Musolino en Mus
solini. Maar het werd spoedig niet raad
zaam geacht ze hardop in één adem te
noemen.
Achteraf leek ons die roverhoofdman
meer een legende toe. verfraaid en aan
dikt in het fantasierijke Italiaanse brein.
Voor ons was Rinaldo Rinaldini de klas
sieke brigant uit de Abruzzen de personi
ficatie van een uitgestorven briganten-
dom, schrik der rijken, weldoener der
armen.
Maar in het Italiaanse blad wijdde een
bekend schrijver-journalist een lang arti
kel aan Giuseppe Musolino, die inderdaad
een legende is geworden, maar toch een
uitzonderlijke figuur is geweest, populair
de „Vader van de Vendetta". Als
zoaanig was hij vele jaren een hoofdper
soon in de rondreizende marionettenthea
ters en poppenspelen als gnze Jan Klaas-
sen.
Giuseppe is, twee en tachtig jaar oud.
in n krankzinnigengesticht in Calabrië
gestorven. Hij was van Calabrië afkomstig
een der provincies, waar het briganten-
dom evenals op Sicilië en Sardinië zich
net langst heeft weten te handhaven, de
vendetta, de wet van oog om oog, tand
om tand, tot schier in onze tijd heerste.
Vijftig jaar geleden meende Giuseppe
Musolino, dat hij door zijn dorpsgenoten
onrechtvaardig behandeld was. Hij nam
wraak, pleegde een moordaanslag,- en
zocht het vrije veld op. De ene misdaad
leidde tot de andere met het gevolg, dat
Calabrië hem te heet onder de voeten
werd. Hij vluchtte naar het noorden.
Daar zwierf hij in de uitlopers van
de Abruzzen rond. Hij werd er wegens
landloperij door de carabinieri achter de
tralies gezet. Bij een nader onderzoek
kwam zijn ware identiteit vast te staan.
Zijn eerste moord pleegde hij. toen hij
pas dertien jaar was.. Hij werd toen tot
drie jaar gevangenisstraf veroordeeld, een
milde straf, omdat hij nog niet geheel
acht. Na het uitzitten van die straf keerde
hij naar zijn geboortedorp San Stefano
di Aspromonte terug en ging er weer
werken bij zijn vader, 'n houthakker. De
ze woonde in een schamele hut en verliet
na korte tijd het bos om in het dorp te
gaan wonen. Giuseppe bleef in de hut
achter en ging voort met houthakken. Hij
verscheen slechts zelden in het dorp.
Tijdens een feest ontstond er in de her
berg een vechtpartij. Musolino kreeg een
messteek in een hand. Enkele dagen later
werd de man, van wie men vermoedde,
dat hij het mes getrokken had tiidens
de vechtpartij doofde de kastelein de lamp
in het bos beschoten en gewond. Men
gaf Giuseppe Musolino de schuld maar
deze ontkende hardnekkig en besloot zich
op zijn beschuldigers te wreken. Dit werd
het begin van zijn brigantenbestaan.
Het proces, waarin Giuseppe, toen men
hem ten slotte te pakken had gekregen,
tot levenslang veroordeeld werd, trok
vooral in de wereld der criminele studiosi
grote aandacht. De beroemde Lombroso
analyseerde hem en beschreef hem in
een wetenschappelijke verhandeling als
het type van een epilepticus en een schi
zofreen. Frofessoren hielden colleges over
zijn geval. Hij werd aangevoerd als een
bewijs voor de stelling, dat een mens als
misdadiger geboren kan worden, dus er
felijk belast.
Nu, bij zijn dood in het krankzinnigen
gesticht wordt in de Italiaanse pers uit
voerig opgehaald welke wandaden de
ten slotte als krankzinnig beschouwde Ca-
labrees bedreven heeft, alsmede de his
torie die hem tot bloedwraak dreef, vol
gens aloude Calabrese traditie..
Dat is zó gegaan. Na het gevecht in de
dorpsherberg en de schietpartij in het
bos togen vrienden van de man, die be
schoten was naar de carabinieri en be
schuldigden Giuseppe Musolino. Deze
werd gearresteerd en voor de rechter ver
klaarden zowel de aangeschotenen als zijn
vrienden, dat Giuseppe Musolino de dader
was. zeggend hem herkend te hebben,
toen hij zich in het bos verschool.
In Italië worden in dergelijke zaken
verantwoordelijk voor zijn daad werd ge-de beschuldigden in de rechtszaal zeker
heidshalve nog in een kooi gezet. Toen
Giuseppe Musolino een langdurige gevan
genisstraf tegen zich hoorde eisen, sprong
hij overeind, de bewakers van zich af
schuddend, klemde zich aan de tralies
vast en schreeuwde de man, die getuigd
had (volgens hem valselijk) dat hij door
hem beschoten was toe: eens kom ik er
uit en dan zal ik je neerschieten, al moet
het nog zo lang duren en als je dan ge
trouwd mocht zijn, zal ik ook je vrouw
doden en je kinderen en hun bloed drin
ken..
Enkele jaren later wist Giuseppe
Musolino uit te breken uit de ker
ker, waarin men hem gevangen had ge
zet. Hij dook kort daarna in de omgeving
van San Stefano di Aspromonte op, op
zoek naar zijn prooi. Zeven familieleden
van'zijn valse beschuldiger vielen onder
zijn kogels. Maar Giuseppe Musolino was
geen goed schutter terwijl zijn uitverko
ren slachtoffer bijzonder handig was in
het ontwijken.
Eens blies de brigant een huisje met
dynamiet op, waarvan hij vermoedde dat
de man er zich schuil hield. Het huisje
bleek echter leeg te staan. De carabinie
ri zaten natuurlijk achter hem aan. Giu
seppe Musolino nam telkens c'e wijk naar
zijn bossen in de bergen. Vijftienhonderd
man heeft hem wekenlang in een bos be
legerd, doch hij wist te ontsnappen.
Men nam zijn toevlucht tot een list. De
brigant zat menigmaal zonder voedsel en
verscheen daarom af en toe bij eenzaam
wonende mensen. Een daarvan verklaar
de zich bereid hem een schotel spaghetti
te geven waarin opium was gedaan om
hem te verdoven. Giuseppe rook lont,
schoot de man neer en vervolgens de ca-
rabiniere die zich in het huis verscholen
had om de verdoofde brigant te kunnen
overmeesteren.
Ditmaal meende hij het blijkbaar ge
raden Calabrië te verlaten. Met een oude
revolver in zijn z'ak en een paraplu onder
zijn arm trok hij te voet naar Napels en
vandaar naar Rome. Nergens werd hij
herkend. Tot hij bij het plaatsje Urbino,
door twee patrouillerende carabinieri
werd aangehouden.
Het was reeds herhaaldelijk gebeurd en
hij had dan kalm de hem gestelde vra
gen beantwoord. Ditmaal bleken zijn ze
nuwen hem de baas. Hij vluchtte, werd
echter gegrepen.
Gedurende het nieuwe proces kwam
men tot de conclusie, dat de brigant zijn
verstand begon te verliezen. Hij werd naar
het krankzinnigengesticht gebracht. In
1947 heeft Giuseppe Musolino gratie ge
kregen. Maar zijn verdere levensjaren
de taak, moet in Gods bestel die taak
ook kunnen volbrengen.
Doch met die laten we zeggen
natuurlijke arbeid zijn we er niet. Na
de dood is het niet afgelopen. Het li
chaam heeft afgedaan. Maar tegelijk
begint de eeuwigheid voor de ziel. Ook
voor een goede bestemming in dat on
eindige tijdperk moet om een kroon
worden gelopen. En een onverganke
lijke kroon. En dat lopen dient om met
St.-Paulus in het epistel te spreken
niet in t onzekere te gebeuren. Er zijn
daarvoor nog al bepaalde gedragingen
nodig. Voor de niet-zo-nauw-nemers
zit in genoemd epistel een ernstige
waarschuwing. De apostel heeft het
over lieden, die dezelfde geestelijke
spijs hebben gegeten en dezelfde gees
telijke drank hebben gedronken: zij
dronken namelijk uit een geestelijke
rots, die hen volgde: de rots nu was
Christus.
En toch heeft God in de meesten
van hen geen behagen gehad.
Uitverkoren mensen, maar zij na
men het niet zo nauw met de uitvoe
ring van de voorwaarden. Ze lopen
rond in de wijngaard van de Heer,
maar zonder ambitie, zonder interesse.
En wat is daarin niet te doen vooral
in de sector der naastenliefde. Men
kan aan de hand van het evangelie wel
de opmerking plaatsen: Of je nu één
uur werkt of zo gek bent om de hitte
^an de dag te dragen de beloning is
toch hetzelfde: de hemel.
Al wil dit evangelie vooral de goed
heid en barmhartigheid van God de
monstreren, men mag niet vergeten,
dat aan de hemel een behoorlijk vage
vuur kan voorafgaan, terwijl er ook
in de hemel graden van genieting zijn.
Men vergete Gods goedheid niet in de
vorm van een ruime beloning voor een
glas water, maar ook niet Zijn drei
gement van uitspuwen van de lauwen.
We zien in de onvoldoende of lauwe
praktijken in de sector der liefde nog
altijd dè grote oorzaak van de ont
kerstening.
De liefdebeoefening was in de eerste
tijd van het christendom de doorslag
gevende factor voor de wonderbaar
lijke groei, thans zijn de onverschillig
heid en liefdeloosheid de jammerlijke
oorzaken van de afval: Er is te veel
eigenliefde. En daarover breekt men
zelf en breken ook anderen hun nek.
Het smeken om kracht en sterkte en
redding in het officie morgen is niet
maar een pose. Want we zullen ons
hard moeten
inspannen om op het
sleet hij, eens een grote forse kerel met einde een bphnnrliiko
de adelaarsneus van de klassieke rover Denooriijke afrekening te
als een geestelijk wrak.. vinaen op het kantoor van de Heer
