Deken M. A. Jansen van Leiden Bisschop' Groningen s nienwe bisschop
van Rotterdam; Deken P. A. Nierman
Bisschop van Groningen
Naar wij vernemen, heeft het Z.H. de Paus be
haagd te benoemen tot bisschop van Rotterdam
de Zeereerw. Heer M. A. Jansen, deken en pas
toor van Leiden en tot bisschop van Groningen
de Zeereerw. Heer P. A. Nierman, deken van
Groningen.
Na zielzorg en professoraat
geroepen tot het hoogste ambt
In eigen ontvangstcomité
Amsterdamse jeugdjaren van de
nieuwe Bisschop
UIT HET FAMILIEALBUM
Blijmoedigheid en vertrouwen
in God
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
Zaterdag Laetare
Ons diocees kreeg
heden zijn bisschop
MONSEIGNEUR JANSEN:
•9jt£
Schroom en
vertrouwen
Mgr. Jansen: „U bent
de eerste..."
Zaterdag 10 maart 1956
Drie kinderen uit het gezin wijdden zich
aan de dienst van God
Mgr. prof. J. Willebrands sclietst de nieuw
benoemde bisschop
De wijding van de
nieuwe bisschoppen
WEERBERICHT
Deken Nierman werd op 29 januari 1901 geboren.
Hij studeerde op het klein-seminarie te Culemborg
en nadien aan het groot-seminarie te Rijsenburg.
Op 15 augustus 1924 werd hij door mgr. Henricus
van de Wetering priester gewijd.
Onder zijn coursgenoten bevond zich de latere mgr.
dr. B. J. Alfrink, met wie hij door de jaren heen
intiem bevriend is gebleven-
Neomist Nierman werd kapelaan in Borne van
1924 tot 1926 en vanaf dit jaar zag de Utrechtse
dekenale parochie hem als een van haar zielzorgers.
In deze lange reeks van jaren tot 1943 heeft kape
laan Nierman zich als een zielzorger van deze tijd
leren kennen.
Geen enkel initiatief werd door hem afgewezen
als er kansen bestonden, dat het vruchtbaar kon
worden. Het was éen zware slag voor de parochie
toen kapelaan Nierman op 12 maart van dat jaar
tot pastoor werd benoemd in Oosterhout bij Nij
megen. In de jaren van zijn pastoraat in Oosterhout
verlevendigde de vriendschap van de jonge pastoor
met zijn coursgenoot en hoogleraar van Nijmegen,
die men menigmaal „op assistentie" kon zien in de
landelijke Betuwse parochie- Na elf jaar, op 23
maart 1954, werd pastoor P. A. Nierman benoemd
tot deken van de stad Groningen en pastoor van de
St.-Martinusparochie, zulks als opvolger van wijlen
deken L. I. D. B. Buvé.
(Van onze correspondent).
Voor Groningen, stad en pro
vincie, was de benoeming van de
deken van de Martinistad, werke
lijk een volkomen verrassing. Zelfs
vanochtend, kort voor het officiële
bericht afkwam, bleken de be
woners van de pastorie met uit-
zondering natuurlijk van de nieuw
benoemde nog niet op de hoog
te. Het wonderlijke was, dat wij,
als lid van het ontvangstcomité,
juist vanochtend met deken Nier
man een afspraak wensten te ma
ken om nader te overleggen over
de maatregelen als de benoeming
zou afkomen. Het bleek echter om
afdoende redenen niet meer nodig
te zijn, daar de stem aan de andere
zijde van de lijn meldde, dat
hij in zijn eigen ontvangstcomité
gezeten was
Onze verrassing was dan ook
volkomen en inderhaast konden
wij de nieuwe Bisschop van Gro
ningen nog gelukwensen met zijn
nieuwe, maar uiterst verantwoor
delijke en zware taak.
Voor een indruk, hoe de stad
Groningen vanochtend dit nieuws
had ontvangen, was het uiteraard
nog te vroeg, want de Groningers
waren toen nog praktisch allen
volmaakt onkundig van het feit,
dat de bisschop van hun nieuwe
bisdom reeds in hun eigen stad
zetelde.
„Met de deken," zei mgr. Nier
man.
Ook de nieuwe bisschop van Gro
ningen, mgr. P. A. Nierman, was
hedenmorgen telefonisch bereid
aan onze hoofdredactie een enkele
indruk in verband met zijn benoe
ming tot bisschop van het noorde
lijke bisdom te geven. „Mijn benoe
ming kwam voor mij, zoals te ver
staan, niet geheel onverwacht,
echter strekt mijn wetenschap zich
nog niet over zulk een lang tijds
bestek uit."
Mgr. Nierman kon de humor zeer
wel inzien van het feit, dat hij in
zijn eigen ontvangstcomité ter be
groeting van de nieuwe bisschop
zat.
„U begrijpt", zo zei hij nog, „dat
ik op dit moment nog niet veel kan
zeggen over mijn nieuwe ambt, dat
ik met een zekere schroom aan
vaard, doch zeker ook met vertrou
wen".
Mgr. Nierman informeerde be
langstellend wie de Rotterdamse
zetel zou gaan bezetten, zodat we
het genoegen hadden hem op de
hoogte te brengen van de benoe
ming van mgr. Jansen-
„U bent werkelijk de allereer
ste"» zei vriendelijk lachend een
opgewekte stem aan de telefoon in
Leiden, „die me komt complimen
teren met dit nieuws van mijn be
noeming tot bisschop van Rotter"
dam", toen de hoofdredactie van
ons blad onmiddellijk na het be
kend worden van het benoemings
feit mgr. Jansen opbelde.
Neen- een volkomen verrassing
is het natuurlijk niet voor mij, ik
heb „de slag" al iets eerder ver
werkt".
Haarlem: grote
ingenomenheid
Op het bisdom Haarlem deelde
men ons mee- dat men daar met
grote ingenomenheid het besluit,
van de H. Vader begroette, speciaal
met het oog op de benoeming van
mgr. Jansen tot bisschop van Rot
terdam. Ook hier was deze benoe
ming natuurlijk alleen in de
hoogste regionen van het paleis op
de Nieuwe Gracht in Haarlem
geen verrassing meer, hoewel deze
wetenschap toch wel beperkt was
tot slechts enkele personen.
Tijdstip door hen zelf
te bepalen
Naar wij van. de zijde van de
Pauselijke Intemuntiatuur in Den
Haag vernemen, zal het tijdstip van
de wijding van de beide bisschoppen
door hen zelf bepaald worden. Het
wachten is eerst op de officiële
benoemingsbulle.
De weerve'rwachting van het KNMI, geldig vuTi
heden- tot' morgenavond, luidt:
Droog weer met enkele overdrijvende wolken
velden. Weinig wind. Minder koude nacht.
Morgen overdag ongeveer dezelfde tempera
turen als vandaag.
Zondag 11 maart: Zon op 7.06, onder 18.39 uur.
Maan op 6.13, onder 17.52 uur.
Maandag 13 maart: Zon op 7.03, onder 18.41
uur. Maan op 6.32, onder 19.04 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
DE NIEUWE BISSCHOPPEN BENOEMD
Uj. e nieuw benoemde Bisschop is een geboren en getogen Amsterdammer,
op 29 augustus 1905 in de hoofdstad het levenslicht en hij was,
Hnus Antonius gedoopt, een der drie kinderen in het gezin van de
Jansen, waarvan de vader, thans midden tachtig en wonend in
.^sterdam en een broer, eveneens wonend in de hoofdstad, nog in leven
4lin.
^ag mgr. Jansen dan met recht een Amsterdammer genoemd worden, zijn
P|cle ouders waren daarentegen geboren in Rotterdam. Daar had zijn vader
bea ejgcn kuiperij, welk bedrijf hij in 1S95 verliet om in Amsterdam het
Stm^hfsleiderschap op zich te nemen van een grote thans niet meer bestaande
r'J aan de Bloemgracht.
On --
jon dertien-jarige leeftijd vertrok de
'j.; ge Martinus naar het klein-semina-
te ,.van het Haarlemse diocees eerst
steJ0orhout gevestigd, later te Heem
st^® en daarna deed hij zijn hogere
rn0n^s aan het groot-seminarie te War-
bij op 25 mei 1929 priester was
half
was hij vervolgens twee en een
jr -- laar kapelaan in de pasopgerichte
ntdagse
lOl
■en
parochie van de H.Jeroen.
r°epe Werd hij door zijn bisschop ge
ding n °m mee *e helpen aan de vor-
Haari Van he jonge priesters van het
tig iaerrise diocees en meer dan twin-
hij iaar' namelijk tot april 1953, was
^fessor aan het Philosophicum te
and 1-953 kwam er dan een grote ver-
r .nering jn het leven van de semina-
hadPv°fessor' die zich tot dan toe rustiS
t„-, kunnen wijden aan zijn belangrijke
„bouwpastoor", maar dan bouwpas
toor van een wel zeer bijzondere kerk.
De Lodewijkskerk aan het Steen-
schuur te Leiden was namelijk verhe
ven tot parochiekerk en tevens tot de
kenale kerk. Dit gebouw werd in 1908
aan de r.-k. kerk afgestaan, doch de
toren, bekend onder de naam St.-Ja-
cobstoren, is in eigendom en beheer
van de stad Leiden gebleven. Zowel
de toren als de kerk behoefden name
lijk dringend restauratie en aangezien
de toren is ingebouwd, moet de esr-
tauratie zowel aan het kerkgebouw als
aan de toren gelijktijdig geschieden.
Intussen was bij de benoeming van
„bouwpastoor" Jansen bepaald dat bij
de toen in minder goede gezondheid
verkerende deken Homulle van Lei
den zou opvolgen, indien deze emeri
taat zou aanvragen. Enkele maanden
na de benoeming van pastoor Jansen
stierf echter Deken Homulle reeds en
pastoor Jansen volgde hem op als de
ken van de universiteitsstad.
De restauratie van de Lodewijkskerk
een waardevol monument is
thans in volle gang. Intussen kunnen
de parochianen van deze kerk nog
steeds niet in hun eigen godshuis te
recht en „kerken" zij nog in een bij
kerk.
Mgr. Jansen is vice-voorzitter van
het Landelijk Bestuur van het Apos
tolaat der Hereniging, welke vereni
ging tot doel heeft „de hereniging te
bevorderen van de afgescheiden
Christenen, vooral van de oosterse ri
ten, met de éne kerk ♦an Christus".
laak.
Hij werd namelijk benoemd tot
Advertentie
Als straks het
„Sacerdos et Pontifex" klinkt:
Dan zo >nze Bisschop verwelkomen.
Officiële Pauselijke vlag
Dokkumer vlaggen centrale
Postbus i4, DOKKUM,, tel. 385-K 5190
„Mijn man cn ik zouden het na
tuurlijk erg mooi vinden, als onze zoon
Martien bisschop van Rotterdam zou
worden. Het is tenslotte een hele eer
en een hoge waardigheid. Maar als
moeder denk ik ook aan mijn zoon zeil
en hij heeft het er steeds over, als-ie
eens thuis is hoe de opbouw van de
St.-Lodewijksparochie in Leiden hem
boeit en in beslag neemt. Daarvoor
heeft-ie alles over, mijnheer!"
Mevrouw Anna Jansen—Grimmon,
tweede moeder van Z.H. Exc. mgr.
M. A. Jansen, de nieuwbenoemde bis
schop van Rotterdam, laat blijken dat
haar op één na jongste stiefzoon, haar
nog altijd erg na aan het hart ligt.
Wij spraken met deze echte Amster
damse enige tijd geleden toen de ge
ruchten, dat haar zoon de bisschoppe
lijke zetel in Rotterdam zou innemen
sterker werden. In haar woning in
de Frederik Hendrikstraat 48 in Am
sterdam-west ontving ze ons.
Haar man, die de hoge leeftijd van
84 jaar bereikt heeft en wiens eerste
vrouw net als hij geboren Rotterdam
mer was, lag te bed. Hij was pas be
diend, niet omdat hij zo erg ziek was
maar de nadelen van een val Van vijf
jaar geleden kwamen in sterker mate
'opzetten en dan zijn voorzorgsmaat
regelen toch wel geboden, zo meende
mevr. Jansen terecht. Op onze vraag
hoe zij en haar man een eventuele be
noeming wel zouden opvatten, ant
woordde ze; „Och mijnheer, ik heb al
tijd gehoord, dat je een bisschop niet
behoeft te benijden".
Van de jeugdjaren van de nieuwe
bisschop weet mevr. Jansen zich met
zo veel te herinneren. „Martien was at
elf jaar toen mijn man voor de tweede
„Een professor aan het semi
narie vervult niet een dienst
van de abstracte wetenschap. Hij
vormt de priester van het bis
dom. Zijn beoefening van de we
tenschap heeft een zeer concreet
doel, dat voor het geestelijk
leven van het gehele bisdom
van eminent belang is. De be
trekking tot de zielzorg is we
zenlijkDe liefde voor de
zielzorg, ook al oefent hij die
zelf niet uit, is een professor aan
het seminarie even wezenlijk als
de liefde tot de wetenschap".
(Een citaat uit. een artikel, dat
de directeur van het Philosophi
cum, prof. dr. J. G. M. Wille-
brands in 1954 schreef in de
,,Leidsche Courant", ter gelegen
heid van het zilveren priester-
jubilé van een oud-collega, thans
Deken M. A. Jansen van Leiden.)
keer ging trouwen. Ik heb hem dus
maar een vol jaar thuis gehad, voor
hij aan zijn priesterstudie begon. Hij
was toen op de lagere school „Sancta
Maria" van de Broeders van St.-Louis
uit Oudenbosch op de Prinsengracht.
Ik weet wel, dat hij erg gemakkelijk
leren kon. Hij was altijd vrolijk en
een echte kwajongen. Martien ging net
naar het seminarie, toen zijn eerste
stief broertje geboren werd. Dat was
Joop, die nu 37 jaar is en broeder van
St.-Louis geworden is. Die is leraar
in Indonesië; in Madioen op Java zit
hij nu. In de oorlog heeft hij in een
kamp gezeten en veel meegemaakt".
De nieuwe bisschop van Rotterdam
heeft behalve zijn broer Jan die op
een Amsterdams effectenkantoor
werkzaam is en zijn reeds genoemde
broer Joop, nog vier half-broers en een
half-zuster.
Deze laatste is thans de 35-
jarige Maria, ingetreden bij de Zus
ters Dominicanessen van Voorschoten,
en werkzaam als onderwijzeres op de
Ned. Antillen. De familie Jansen
heeft dus drie kinderen, die zich aan
God's dienst hebben toegewijd.
In zijn jonge pries ter tijd heeft de
nieuwe bisschop enorm geijverd voor
het werk van het Apostolaat der Her
eniging, waarvan hij bestuurslid ge
weest is. Hij vervulde daarvoor veel
spreekbeurten, terwijl hij ook de gele
genheid schiep, dat de missen volgens
de Grieks-Byzantijnse ritus meer be
kend en populair werden. Voorts heeft
hij voor de gevluchte Oekrainse pries
ters in Culemborg immer veel gedaan
I
3?
In 1930: kapelaan in de parochie van de ff. Jeroen te Den Haag
Uinkt: de vader van mgr. Jansen met zijn drie Jeinderen uit het eerste huwelijk. Geheel links, Martien, de nieuw
benoemde bisschop. Rechts: mevrouw Jansen (overleden met haar drie kinderen. Weer geheel links de
zoon Martien,
Ter gelegenheid van het verleden
jaar herdachte zilveren priesterfeest
van Mgr. M. A. Jansen, schreef de
directeur van het Warmondse Philo
sophicum, Mgr. prof. Dr. J. G. M.
Willebrands, toen in de „Leidsche
Courant" een artikel waarin hij de fi
guur van de feesteling belichtte, die
tot aan zijn benoeming als pastoor en
deken van Leiden meer dan twintig
jaar lang professor in de logica, psy
chologie en metaphysica aan het Phi
losophicum te Warmond was geweest.
„Een professor aan het seminarie
vervult niet een dienst aan de abstrac
te wetenschap. Hij vormt de priesters
van het bisdom. Zijn beoefening van
de wetenschap heeft een zeer concreet
doel, dat voor het geestelijk leven van
het gehele bisdom van eminent be
lang is. De betrekking tot de zielzorg
der parochies is wezenlijk.De liefde
voor de zielzorg, ook al oefent hij die
zelf niet uit, is in een professor aan
het seminarie even wezenlijk als de
liefde tot de wetenschap".
Zo schreef prof. Willebrands, die
verder over de professoraatstij d van
deken Jansen als volgt uitweidde: „Als
professor heeft Deken Jansen de stu
denten geleerd om geordend en me
thodisch te denken volgens de begin
selen van de Aristotelische logica. Dit
onderricht vormt de inleiding en de
grondslag tot elke speculatieve we
tenschap. Hij doceerde tevens de ken-
kritiek of de leer over de werke
lijkheidswaarde van het menselijk ken
nen, de psychologie van het verstand
en de leer over de vrije wil van de
mens. Daar de problemen rond de
vrijheid van de mens als het ken
merkende van zijn persoonlijkheid en
de vragen rond de objectiviteit van on
ze kennis in de moderne wetenschap
zeer actueel zijn en zowel door de psy
chologische onderzoekingen als door
de wijsgerige bezinning tot nieuwe ont
wikkeling zijn gekomen, was de behan
deling van deze vragen een belangrij
ke, maar geen lichte opgave".
In zijn artikel belichtte prof. Wille
brands nog een andere activiteit van
de nieuw benoemde bisschop. Met veel
enthousiasme, aldus Mgr. Willebrands,
heeft prof. Jansen gewerkt voor het
Apostolaat der Hereniging, waarvan
hij als vice-voorzitter lid van het da
gelijks bestuur is. Jarenlang is hij er
elk weekend op uitgetrokken om in de
parochies van het bisdom Haarlem een
afdeling van het Apostolaat op te rich
ten en de mensen te bezielen van het
ideaal der hereniging van de afge
scheiden kerken in het Oosten met de
moederkerk.
Priesterlijke ijver
„Bij de viering van zijn 25-jarig pries
terschap", zo schreef Mgr. Willebrands
verleden jaar verder, „staat een pries
ter, als geen bijzondere slagen hem
hebben getroffen, in de kracht van
zijn leven. Met een grote vreugde heeft
deken Jansen zijn taak als pastoor en
deken aanvaard. De oprichting van
een nieuwe parochie, de restauratie
van een mooie en historische, maar
ook van een vervallen kerk, de bouw
van een pastorie en vooral, de vor
ming van een nieuwe parochiegemeen
schap brengen grote moeilijkheden
mee. Zijn priesterlijke opvattingen en
ijver hebben hem in het verleden al
tijd de opdrachten die hij ontving, met
blijmoedigheid en vertrouwen die in
God hun grondslag vinden, doen ver
vullen. Deze kracht bezielt hem nog
altijd".
Dit woord van Mgr. Willebrands.
nog geen jaar geleden geschreven bij
een in Leiden met grootse luister ge
vierd priesterfeest, geldt vandaag, nu
de deken van Leiden met een nog véél
zwaardere taak is belast, wel in bij
zondere mate.
VERHOOGDE BOUWKOSTEN,
VERHOOGDE BUDRASEN
