lopen
te hoop
langs de Rivièra
Hadsji Messali, oud-arbeider der
fabrieken, de leider
Renault-
Het Kruis van de Goede Week
Zaterdagse
mijmeringen
Liever arm in een
vrij land, dan wel
varend onder
een vreemd juk
SMOKKELAARS EN
PIRATEN - Schepen worden geënterd
Lijdt niet langer
Als het zo doorgaat, zei de rechter, ga ik nog
geloven, dat ik de enige schuldige ben...
ZATERDAG 24 MAART 1956
PAGINA 3
Het gedeelte van Frankrijks „empire" in
Noord-Afrika, dat het langst rustig is
gebleven, staat thans in vuur en vlam. Ter
wijl het roerige Marokko momenteel een
tamelijk vreedzaam beeld biedt en het al zo
lang weerstrevende Tunis eveneens met zich
zelf en Frankrijk tot een akkoord schijnt te
zijn gekomen, woedt zelfs in de hoofdstad
van Algerië de burgeroorlog. Het lijkt wel,
alsof het centrum van het Arabische verzet
in Noord-Afrika zich daar heeft geconcen
treerd. Het toeristeuland hij uitstek wordt
Het is uiteraard de toestand in de stad Algiers en het zijn de
relletjes der Algerijnen te Farijs, die het meeste indruk op de buiten
wereld hebben gemaakt. Inderdaad, al ivas Algerië dan lange tijd
het rustigste gedeelte, sinds omstreeks mei van het vorige jaar
heerste er vooral in het zuiden feitelijk een noodtoestand. Herhaalde
lijk werden sindsdien door guerillastrijders de verbindingen naar het
noorden verbroken en heden ten dage worden zelfs de verbindingen
tussen de grote steden langs de kust geregeld bedreigd en menigmaal
afgesneden.
geteisterd door een verwoede guerilla.
Algerië en zijn hoofdstad Algiers dwingen
de Fransen, die er meer dan elders langs de
Middellandse Zee ook in etnologisch op
zicht vaste voet hehhen verworven, telkens
weer nieuwe troepen te zenden. En de
Franse kolonisten staan er als het ware tegen
het moederland op. Frankrijk kan feitelijk
niet op zijn eigen mensen rekenen, in het
land dat het als een integrerend deel van de
republiek beschouwt. In Parijs lopen de
Algerijnen te hoop en plegen verzet
Observator
deze guerillastrijders, opdat ze
onopgemerkt de steden kunnen be
zoeken, indien nodig.
en... tot dusver zijn
tien doden gevallen
er
Ja, dat zei de rechter in hel proces te Marseille tegen een groen
mannen, die de JSederlandse coaster Combinatieter hoogte van
Malaga in volle zee hadden geënterd, als echte piraten en zich
meester hadden gemaakt van de lading: 2700 kisten met Amerikaanse
sigaretten. Dit was inmiddels niet een, twee, drie gegaan. Eerst iverd
de Combinatieopgebracht, Het snelle motorvaartuig met de vijf
gemaskerde mannen, die hel stoute piratenstukje geleverd hadden,
dwongen de kapitein van de Combinatienaar het eilandje Riou
langs de Franse Riviera te varen. Daar zouden volgens het plan de
2700 kisten door twee zeilschepen worden overgenomen. Maar toen
de „Combinatie en de „Esmé zoals het motorvaartuig heette, voor
Riou verschenen, woedde er een flinke storm. Bovendien, de zeil
schepen kwamen niet opdagen. Ze waren onderweg door een snelbool
tan de Franse douane aangehouden en naar Marseille opgebracht,
omdat de opvarenden van smokkelarij verdacht werden.
Technische knobbel
Nog zo'n figuur
Welja, toe maar
Een Maria-weg
Nieuwe KAB-film
En morgen?
Harry Prikker.
,nd-
sten
pas
3ge-
:ge-
zijn
den
■aa.i
[no-
Van
dat
t in
wit
ijfs-
iS.
em-
ssie
idcn
«re-
aak,
oed
ko-
den
aris
den
lle-
29
ns-
we
der
die,
van
,vas
aag
er
van
de
van
eze
ide
re
ien
DU-
DU-
die
de
de,
en
ten
ge
est
in-
or-
op,
te
iat
>e-
3at
eel
ra-
>e-
oie
er
)or
[en
in
de
en
lis
de
le-
il-
ai-
Det
>or
in-
in-
al-
ik-
.o-
al-
n-
er,
an
og
irr
;ze
;r-
Algerijnen
Verleden jaar was inmiddels de terreur
welke in het zuiden uitbrak, voor de dui
zenden Franse kolonisten een volkomen
verrassing. Reeds hun grootouders be
werkten met Arabische helpers vaak aan
de woestijn ontrukte akkers. Door irriga-
tiewerken maakten Franse boeren in de
vorige eeuw eeuwen lang braak gelegen
hebbende gronden weer vruchtbaar. Wat
de Arabische heerscharen in de Middel
eeuwen verwoestten en.daarna door de z.g
Barbarijse piraten volkomen verwaarloosd
Werd, kreeg een geheel ander aanzien.
Algerië ging een nieuwe bloei tegemoet.
Honderdduizenden Arabieren, die in de
meest kommervolle omstandigheden leef
den, genoten er de voordelen van. Er
ontstond hier en daar wat industrie, er
Werden mijnen ontgonnen en ook hier
vonden velen werk. die anders slechts
bedelend in hun onderhoud hadden kun
nen voorzien.
Maar terwijl ongeveer negenhonderd
duizend Franse boeren en ambtenaren
voor zichzelf en voor enkele miljoenen in
heemsen een zekere welvaart schiepen,
hieven er weer negen miljoen in de oude
staat van bittere armoede. Dit was in
het bijzonder in de steden het geval. Te
gelijkertijd behielden de Fransen aller
lei voorrechten, die in een vroeger tijd
perk normaal leken, maar nu uit de iijd
zijn. De Algerijnen bleven zich, al beza
ten ze het Franse burgerrecht in meer
of mindere mate tweederangs bur
gers voelen. En aldus groeide aan al
le kanten het verzet.
Dit verzet wortelt goeddeels in de heer
sende armoede, waarvan de Arabieren de
Fransen niet in de eerste plaats een ver
wijt kunnen maken. Zoals het echter ge
woonlijk gaat, men schuift de schuld van
mistoestanten op wat men vreemde in
dringers noemt en in zijn fanatisme wijst
men de voordelen van de vreemde over
heersing af. „De Arabieren" zo stelde
onlangs een kenner van het volk vast „zijn
liever arm in een vrij land, dan welva
rend onder een heerschappij, die niet
Arabisch is". Het klinkt nogal simplis
tisch, maar toch, in werkelijkheid is het
zo. Hierbij komt, dat men gelooft, het zelf
even goed te kunnen. Ook elders in de
Wereld kan dit verschijnsel geconstateerd
worden. We hebben in ons artikel over
Nigerië, ter gelegenheid van het bezoek
van koningin Elizabeth de woorden van
een der leidende figuren aangehaald. De
ze eiste het recht op, voor de negers,
om zélf, desnoods fout op fout makend,
hun eigen lot in handen te nemen
Deze mentaliteit verklaart enigszins,
hoe het mogelijk is, dat betrekkelijk kort
ha de grote veldtocht, waarin de z.g. re
bellen van Aurès verpletterd werden, tot
onder de muren van Constantine het ter
rorisme oplaaide. Die rebellen van Aurès
wisten zich echter op het moeilijk toegan
kelijke plateau bij de grens van Tunesië
staande te houden en van daaruit onder-
ramen ze steeds stoutmoediger stroop
tochten. Een der meest extremistische
leiders, Allal El Fassi. riep de Heilige
Oorlog uit, welke de z.g. fellagha's bij
duizenden te hoop deed lopen
Meer dan honderd vijf en twintig jaren
wappert de Franse vlag boven Algerië.
Frankrijk maakte van „la Barbarie" een
op zijn minst goed geordend land, een ver
lengstuk van het moederland. Het ver
deelde Algerië in drie departementen, die
dezelfde rechten kregen als de 89 depar
tementen. waaruit Frankrijk zelf bestaat
Oran, Algiers en Constantine. welke door
prefecten en onderprefecten bestuurd
worden. Dit Algerië heeft zijn eigen par
lement, de Assemblée Algériene zijn
eigen kiezers, die inmiddels niet allemaal
gelijke rechten hebben. Na de verovering
van i,la Barbarie" door generaal Bugeaud
in 1830, die het verzet van de laatste
„bey" brak, nam de welvaart zichtbaar
toe en in tegenstelling met Tunesië en
Marokko, die een geschiedenis van eeu
wen onafhankelijkheid achter zich hebben
al erkenden ze evenals de piraten van
Algiers min of meer de soevereiniteit
van de sultan té Stamboul, ontstond er
in Algerië ook in het begin van deze eeuw
en zelfs niet eens na de Eerste Wereld
oorlog een nationale beweging. Er_ was
eenvoudig geen Algerijnse natie in de
traditionele zin van het woord.
Pas na de oorlog van 1940-1945 begon
de agitatie van de Arabische Liga en
die der communisten invloed uit te oefe
nen in Algerië. Toch bleef het land bijna
tien jaar rustig ondanks een zekere
politieke agitatie tot opeens, mede als
gevolg van steun uit het buitenland, het
terrorisme losbarste. De grootste moei
lijkheid voor de Fransen lag direct al
hierin, dat ze niet te doen kregen met
leiders, waarmede ze op redelijke grond
slag konden onderhandelen. De enige, die
hiervoor in aanmerking kwam en een aan
wijsbare beweging achter zich had, was
Hadsji Messali, een in de stad Tiemcen
geboren, voormalige arbeider van de Pa-
rijse Renaultfabrieken Deze Hadsji Messa
li trad in 1926 in Frankrijk uit de com
munistische partij en stichtte een natio
nale Algerijnse beweging, de „Etoile nord-
africain", de Noordafrikaanse ster. Hij
voerde zijn propaganda in het blad „El
Ouma". De Fransen traden van het be
gin af aan krachtdadig tegen hem op en
Hadsji Messali zwierf van de ene gevan
genis naar de andere. Zijn partij Werd
verboden en dook dan weer onder een an
dere naam op.
Met Hadsji Messali en zijn verboden
partij, de M.T.L.D. (Mouvement pour le
tnomph des libertés democratiques, be
weging voor de zegepraal der democra
tische partijen) is het voor de Fransen
vrijwel onmogelijk, te onderhandelen. Bo
vendien, de partij is herhaaldelijk door
splitsingen verzwakt. De Fransen reken
den er aanvankelijk op, dat de Algerijn
se nationalisten in onderlinge tweespalt
ten gronde zouden gaan, maar hebben zich
te dien aanzien deerlijk misrekend. De
M.T.L.D. heet nu in Algerië Algerijnse
Nationale beweging. In juli 1954 hield ze
in Luik een geheim congres, waarin een
verklaring werd aangenomen, welke als
volgt luidde: Het onderhandelen of het
sluiten van overeenkomsten met het im
perialisme, ook om tactische redenen is
onmogelijk. Onze beweging is gesticht,
om het Algerijnse volk de waardigheid
van een natie te verlenen. Het belang
rijkste middel, om hiertoe te geraken, is
internationalisering van de Algerijnse
kwestie.
Met deze internationalisering is men een
flink eind gevorderd. In Kairo is het
hoofdkwartier gevestigd van het Algerijn
se Bevrijdingsfront en Radio Boekarest,
alsmede Radio Kairo beijveren zich, om
de opstandelingen in Algerië aan te vu
ren. Premier Nasser van Egypte heeft
ontkend, dat in Kaïro rekruten voor het
Algerijnse bevrijdingsleger zouden wor
den aangeworven en opgeleid maar de
Fransen zijn er zeker van, dat via Libié
tal van vrijwilligers voor het bevrijdings
leger worden aangevoerd. Ze hebben er
varen, dat vele „fellagha's" geen Alge
rijnen zijn. De Algerijnen zelf zijn trou
wens verdeeld over bet vraagstuk der
volledige onafhankelijkheid en de midde
len, welke hiertoe moeten worden aan
gewend.
De merkwaardige Hadsji Messali is
wel een typische exponent van wat er
onder de Algerijnen leeft. Zoals gezegd,
behoorde hij aanvankelijk tot de commu
nistische partij. Hij verliet deze en ont
kende later, ooit volledig lid te zijn ge
weest. Hij zou slechts tot een mantelorga
nisatie behoord hebben. Hadsji Messali is
een verklaard tegenstander van het Na
tionale Bevrijdingsfront en zijn invloed in
Algerië is tamelijk groot, ofschoon hij
sinds 1952 door de Fransen in Frankrijk
wordt vastgehouden. Hij mag niet naar
Algerië en staat onder strenge politiebe
waking te Angoulême, waar hem een tij
delijke verblijfplaats is toegewezen. De
Franse regering stond hem in februari
toe aan een aantal journalisten een inter
view te verlenen. Hij verklaarde in staat
te ztijn aan de opstand een halt toe te
roepen. Zijn eerste voorwaarde was ech
ter dat Frankrijk Algerië's volledige on
afhankelijkheid zou erkennen. Na zijn
„staakt het vuren" zouden er onderhan
delingen met de voornaamste leiders
kunnen plaats vinden en de Franse rege
ring zou in staat moeten worden gesteld, I
Koffer of doodkistDit heeft
Hadsji Messali gezegd, de man, die
Algerië's volkomen onafhankelijk
heid eist. De Fransen kunnen hun
koffer pakken of gaan anders ae
doodkist inHadsji Messali
behoort tot de onverzoenlijken in
een in hoofdzaak door Arabieren
bewoond, maar door de Fransen
gekoloniseerd land. dat momenteel
door een ernstige opstand geteis
terd wordt.
na te gaan, hoe groot de invloed der af
zonderlijke leiders is en hoe groot het ge-
al hunner .volgelingen. „Volledige onaf
hankelijkheid" zei Hadsji Meésali de mo
hammedaan, die er met zijn lange baard
uitziet, als een, Griekse patriarch, „dan
zal Algerië er rekening mede houden,
dat het dicht bij Frankrijk ligt en tevens
zorg dragen, de strategische belangen der
geallieerden niet in gevaar te brengen".
Dat hij het grootste aantal aanhangers
in het land heeft, meent hij te mogen af
leiden uit de successen, welke hij bij de
verkiezingen van 1946 en 1947 behaalde.
Hadsji Messali is in zoverre ook weer een
typische Algerijn, doordat hij in de Eer
ste Wereldoorlog uit overtuiging voor
Frankrijk gevochten heeft. Toch begon hij
Hadsji Messali, een der voornaamste
politieke leiders van de Algerijnse
opstandige ben:eging. Hij leeft in
ballingschap in Frankijk.
zijn strijd voor Algerië's onafhankelijkheid
toen de meeste Algerijnse partijleiders
nog niets voor een losscheuring van
Frankrijk voelden. In Algerië zelf is zijn
grote concurrent Ferhat Abbas, die nog
slechts autonomie wenst.
De „generale staf' van Ouamrane, de
leider der fellagha's in Algerië.
hebben zich onherkenbaar gemaakt
Met Palmzondag beginnen we dan
aan de Goede Week. Een week van bij
zondere plechtigheden, dit jaar in
nieuwe vorm. Met de bedoeling van de
H. Vader, dat de gelovigen de geboden
kansen van meer medeleven door ver
anderde „diensturen" zullen, waarne
men.
Een belangrijke geste van de Paus
ten behoeve van de geestelijke wel
vaart. Laten we hopen, dat een „ver
hoging" van de godsdienstzin duidelijk
zal zijn te constateren. Immers een
groot aantal christenen is zo aan de
materie vastgekleefd, dat geestelijke
zaken maar moeilijk pakken en ziele-
vreugde kunnen verwekken.
De viering van de Goede Week kan
een maatstaf zijn voor de al dan niet
aanwezige geestdrift. Morgen vangen
we aan met het Koningsfeest in Jeru
salem.
Altijd weer een echt feest, voor
hen, die de bijzonderheden van het ge
beuren en de tekst der liturgie op zich
laten inwerken.
Trouwens dat is de hele week het
geval. Wie terdege meeleeft zal met
Pasen kunnen verklaren: Wat winden
we ons in het gewone leven toch be
lachelijk op over onmogelijke feitjes.
De grote les van de week wordt
morgen gegeven in het epistel, een
stuk uit een Paulusbrief, waarin de
Apostel ons oproept dezelfde gezind
heid te bezitten, die in de Christus
was! Voorbeeld bij verstek van offer
vaardigheid tot-het-uiteinde in liefde
voor God en de evenmens. Wanneer
zullen de „anderen" ons, katholieken
aan een dergelijke houding herken
nen?
Die levenshouding van ootmoed en
zich geven voor anderen is natuurlijk
niet zo eenvoudig. Doch ons voorbeeld
dan? Van Wie wij de naam christenen
ontvingen.
Hij heeft zich geofferd, aldus Isaias
totdat er geen gedaante en schoonheid
meer aan Hem was. Hij werd de ver
smade en de geringste, de Man der
Smarten. Men hield Hem voor melaats
en een door God geslagene en verne
derde.
Oorzaak? De Onschuld Zelf werd
verbrijzeld om onze misdaden. Als een
lam is Hij ter slachtbank geleid ter
uitwissing van onze ongerechtigheden.
En ons leed en ons berouw? Kunnen
wij in ernst de spalmist nazeggen: Als
rook verdwijnen mijn dagen en mijn
gebeente is als in een oven gedroogd?
Zijn we niet te veel bezeten van ver
langen naar volkomen bevrediging in
de sector van het materiële en te wei
nig vaardig in oprecht streven naar
geestelijke opgang?
Levensblijheid is een gezonde ehris-
telijke deugd, maar men moet die
deugd ook kunnen demonstreren, wan
neer ziel en lichaam eigenlijk kreunen
van de beproevingen door de Goddelij
ke Voorzienigheid opgelegd.
Als alles voor de wind gaat is vro
lijkheid niet zo'n kunst. Pasen vieren
is gemakkelijk, maar het kruis van de
Goede Week dragen jaren lang, dat is
levenskunst. En die is niet te koop.
Met geen zes procent loonsverhoging.
Die kunst eist zielegrootheid. Maar
daarvoor is de leerschool onder het
Kruis en dicht bij het Tabernakel.
(Advertentie)
door reumatiek, spit, ischias, hoofd
en zenuwpijnen. Neemt Togal, dat ver
drijft in al die gevallen snel en afdoende
de pijnen. Togal baat waar andere mid
delen falen. Zuivert de nieren, is on
schadelijk voor hart en maag. Bij apo
theek en drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88.
SIGARETTENOORLOG
middeifwe?' ra^d S™kkelen' wisten in" stelde *Un schuld aan het piratenstukje
m d wel ïaad. Ze dwongen nu de onomstotelijk vast. Inmiddels tast men
nog in het duister aangaande zijn mede
plichtigheid in het „oprollen" van de ben
de van zijn voornaamste concurrent,
een zekere Salicetti, Corsicaan van ge
boorte. Deze Salicetti, bijgenaamd ,,le
saint de heilige, stierf onder de kogels
van een onbekende schutter, die hem toen
hij in zijn limousine over dp Pariise
Champs Elysées reed, met een stengun
beschoot en hem letterlijk doorzeefde. Sa
licetti werd intussen opgevolgd door zijn
twee „luitenants". Antoine Paoloni, bij
genaamd ,,La Planche" (de plank), omdat
hij zo mager was als., een ram en Domi
nique Venturi, bijgenaamd „Nick", bei
den evenals hij Corsicanen.
Hit is de vijfjarige Gerard Serva>t, zoontje van Franse kolonistendie
kort geleden in het binnenland van Algerië op hun boerderij door op
standelingen overvallen werden. Ze doodden Gérards ouders, alsmede zijn
grootouders en brachten hem zware verwondingen toe, zodat hij in een
ziekenh#** te Algints Ier verpleging moest worden opgenomen.
o—* nu
Combinatie' naar Corsica te varen en
daar werden door handlangers de „blond
jes", zoals de smokkelaar in het smok
kelaarsjargon heet, van boord gehaald en
vermoedelijk ergens in een grot langs de
kust voorlopig opgeborgen, zonder dat de
douane daar er de lucht van kreeg.
De kapitein van de „Combinatie", die
zijn lading te Tanger had opgedaan, deed
er aangifte van het hem overkomen avon
tuur. Inmiddels was de Franse politie in
samenwerking met de Interpol de interna
tionale politieorganisatie, ertoe overge
gaan de smokkelaarsbenden van de Fran
se Riviëra uit te kammen. Ze wist, dat
in de piraterij een Amerikaan de hand
moest hebben gehad, een zekere Elliott
Forrester, een reus van een kerel en lei
der van een der actiefste smokkelaars
benden in de Middellandse Zee. Vier jaar
lang zat de Franse politie reeds achter
hem aan. Haar onderzoekingen ieiden tot
het proces te Marseille, waarin de rechter
de boven aangehaalde woorden sprak. Er
stond daar van de 35 in staat van beschul
diging gestelden slechts een twaalftal te
recht, hoofdzakelijk figuren van het twee
de plan, helpers en helers, inbegrepen
de bemanning van de twee zeilboten, aan
wie eigenlijk niet zo heel veel ten laste
kon worden gelegd. Elliott Forrester en
zijn handlangers, alsmede de leiders van
andere smokkelaarsbenden, ontbraken op
het appèl. Ze waren onvindbaar geble
ken.
Maar., de vendetta heerste onder hen
en oefende er zijn terreur uit. Er was een
wilde vete ontstaan tussen Elliott Forres
ter en de leider van een concurrerende
bende. Deze twee oefenden vrijwel een
monopolie uit, doch zoals het vaak gaat,
de een vond op den duur de ander een
ietsje te veel....
Elliott Forrester werd bij verstek veroor
deeld tot drie jaar gevangenisstraf en een
boete van miljoenen francs. De rechtbank
Hoe de historie zich na Salicetti's dood
precies ontwikkelde, is nog steeds niet
opgehelderd. Naar het schijnt, heeft Pao
loni een bondgenooschap met de Ameri
kaanse bendeleider gesloten, met het doel,
zijn „compagnon" te liquideren en in
Frankrijk het monopolie in de smokke
larij van Amerikaanse sigaretten te ver
werven. Elliot Forrester zou voor het
vervoer zorgen en eventueel concurrenten
op zee onschadelijk maken.
In de vrijhaven Tanger doen Ame
rikaanse sigaretten tussen de 25 en de
30 francs per pakje. In volle zee worden
de sigaretten aan handelaars verkocht, die
er direct honderd procent op leggen. Doch
in de Franse steden brengen ze veel
meer op, al naar gelang de straathande
laar er voor kan maken. Het is voor alle
partijen een uiters winstgevend be
drijf. Paoloni wilde de sigarettenkoning
van de Riviéra worden. Ogenschijnlijk
leek de Amerikaan zijn trouwe medewer
ker. In werkelijkheid viel hij echter ook
de smokkelaarsschepen aan wier lading
voor Paoloni en Venturi bestemd was.
Deze kwam er achter, dat een Ame
rikaan in Tanger, die hem smokkelladin-
gen stuurde, met Forrester onder, één
hoedje speelde. Hij verkocht eerst de si
garetten contant aan Venturi en Paoloni,
gaf echter Elliott tegelijkertijd een sein
tje, die dan de schepen, waarmede de la
ding werd vervoerd, in volle zee enterde
en de lading weer voor gezamenlijke reke
ning naar een smokkelaarsbende in Italië
verkocht. Deze bendezou worden geleid
door Lucky Luciano, een Siciliaanse gang
ster, die enkele jaren geleden uit Ame
rika gedeporteerd werd en zich in Rome
vestigde. Paoloni fungeerde als tussenper
soon.
Nadat Venturi hieromtrent zekerheid had
gekregen, verklaarde hij Paoloni en For
rester de oorlog. Het eerste gevolg hier
van was een schietpartij op Corsica, waar
een voormalige, rijk geworden smokke
laar, die het tot burgemeester van zijn
geboortedorp had weten te brengen, als be
middelaar wilde optreden. Hij werd neer
geschoten en loopt nu op twee kunstbe
nen. Dit alleen, omdat hij 't voor Venturi
bad opgenomen. Kort daarna werd Paoloni
in Marseille beschoten. De kogels troffen
geen doel. Een zijner handlangers viel bij
Ajeccio Venturi zat niet stil. ..Kort daar
op werd een van zijn mannen zwaar
gewond bij een schietpartij. Een maand
later vond men op de boulevard Mireille-
Lange te Marseille het met twaalf kogels
'doorzeefde lijk van Jacques Oliva, Paolo-
ni's trouwste vriend. Zo ging het door, tot
het tiende slachtoffer viel. Paoloni zelf
was de negende, maar de Franse politie
neemt aan, dat hij door zijn eigen man
nen werd neergeknald, omdat die het oor
den moe waren en., voor hun eigen leven
vreesden.
Het tiende slachtoffer werd bijna Jean
Sussini, een der mannen, die de „Combi
natie" geëterd hadden. Hij wandelde met
een drietal vrienden op een pleiS. toen
opeens uit een donkere hoek eenTnan met
een stengun te voorschijn trad en bet vier
tal met kogels besproeide. Niet Jean Sussi
ni, op wie het klaarblijkelijk gemunt was,
stortte dood neer. maar een der vrien
den. Hij beantwoordde onmiddellijk het
vuur.
De schutter stortte gewond neer, maar
op hetzelfde ogenblik verscheen er een
grote auto. Twee mannen sprongen er uit
en sleepten de gewonde schutter naar bin
nen. Jean Cussini en zijn vrienden brach
ten de gewonde een café binnen. Ze mer-
ten nog bijtijds, dat de grote auto omkeer
de en recht op 't café reed. Ijlings wer
pen ze zich, evenals de aanwezige gas
ten, op de grond en overleefden aldus
een nieuwe schietpartij
Of de vendetta onder de sigarettensmok-
kelaars van de Riviéra thans geëindigd
is, kan niemand met zekerheid zeggen.
Men vindt het overigens in Nice en Mon
te Carlo erg prettig, dat de smokkelaars
bun veten in Marseille of Parijs uitvech
ten.
Elliat Forrester, de Amerikaan, die
de „Combinatie" enterde, de coaster
opbracht en de gestolen smokkel-
lading sigaretten naar Corsica ver
voerde. Men ziet hem hier aan het.
stuur van zijn auto, met enkele
„vrienden"
DE AMERIKAANSE katholieke pries
ter, pater Julia.no, professor in de filo
sofie en een groot vriend, van de tech
niek, heeft het Amerikaanse publiek een
nieuw automodel gedemonstreerd. Au
rora genaamd. Pater Juliano noemt zijn
Aurora „de veiligste wagen ter wereld".
De wagen, die het resultaat is van jaren
lang geexperimenteer en studie, is spe
ciaal bedoeld voor lange afstanden op de
Amerikaanse autowegen. Het bovenge
deelte van de carrosserie van de Aurora
is van doorzichtig synthetisch materiaal,
De Aurora komt reeds in de herfst 1956,
zij het dan in kleine aantallen, op de
markt.
De schepper van de Aurora is ere
voorzitter en leider van de ontwerpafde
ling in de naar hem genoemde autover
eniging Juliano Customs Cars Incorpo
rated".
Aanleg en liefhebberij, twee belang
rijke factoren voor succes.
OSMUNDO AGUILAR, een Philippijns
katholiek priester wil de eerste dieren
tuin op de Philippijnen openen, Persoon
lijk heeft deze Philippijnse priester uit
liefhebberij reeds meer dan 500 dieren
verzameld: leeuwen, luipaarden, tijgers,
verschillende apensoorten en een groot
aantal Philippijnse en uitheemse vogels.
De katholieke Eerste Minister van Zuid-
Vietnam, Ngo Dinh Diem schonk twee
olifanten. De katholieke Philippijnse pre
sident Ramon Magsaysay zal eveneens
verscheidene dieren schenken.
Zo is weer bewezen, dat priesters ook
mensen zijn, die in het volle leven weten
te staan.
DE REGERING van Madras over
weegt de invoering van sterilisatie op
grote schaal, aldus de minister van
Volksgezondheid van Madras, A. B.
Shetty. De sterilisatie wordt dan alleen
toegepast bij personen, die daartoe be
reid zijn.
Het zou helemaal wat fraais zijn, als
die operatie zonder goedkeuring van de
desbetreffende persoon zou geschieden.
Maar al met al is de zaak toch wel ern
stig voor een pas vrij geworden land.
Bedenkelijke vrijheid.
GROTE interesse heeft in Portugal het
plan gewekt om Rome met Fatima te
verbinden middels een „Strada Mariana"
een Mariuweg, die zou lopen van Rome
via Lourdes in Frankrijk en Santiago di
Compostella in Spanje graf van de
Apostel Jacobus naar FatimaHet is
de bedoeling, dat deze verbinding ver
wezenlijkt is in 1958, het eeuwfeest van
Lourdes.
Het is maar goed, dat die weg niet via
s-HertogenboschUden of het Zandt
loopt. Dominee Zandt zou geen uur rust
meer kennen. Wat een interpellatie zou
dut weer worden in de Kamer
DOOR HET verbondsbestuur is op
verzoek van het werkcomité* Naar de
400.000 aan Profïlti-Polygoon op
dracht gegeven tot het maken van een
korte propagandafilm, ter ondersteuning
van de actie. Als hoofdthema is volgens
„Ruim Zichtgekozen de ontreddering
van ons land na de oorlog, de fantas
tische wederopbouw en de daardoor toe
genomen welvaart. De vraag wordt dan
vervolgens gesteld wat het aandeel van
de arbeidende bevolking is in die toe ge-
nomen welvaart, tvaarbij de K.A.B. da
gelijks op de bres staat om te zorgen
dat de groter geworden maatschappe-
lijk e koek nu ook zo eerlijk mogelijk
tvordf verdeeld.
Een goed idee. Er zijn immers nog vele
leden en een nog groter aantal ongeor
ganiseerden, die van de organisatieacti
viteiten vandaag nog weinig notie heb
ben.
MORGEN is het weer zondag. Het
feest van de blijde intocht met palmen.
Gaat u ook naar de plechtigheid van
palm wij ding en processie. Offer in ieder
geval een flink palmtakje op de schaal
voor de nieuwe kerken.
Voor de rest een schone Palmpaas met
het vreugde-gelaat van de K.V.P.er die
zegt: het bodempensioen is binnen. Nou
de rest nog!
