Duitsers huldigen Sir Winston's
staatsmanschap
$0^
Raadsel van Crabbs verdwijning
niet opgelost
pure koffie
MÖCCONAU22—
Roomboter
Rode Ster" verdedigt Molotov-
Ribbentroppact
Dulles acht democratisering in
Rusland mogelijk
Plechtige „Karlspreis-verlening
Akens Raadhuis
is het natuurprodukt
VORSTELIJK HUWELIJK TE
LUXEMBURG
Organen van Sovjet-ministerie van
defensie zijn het oneens
De Nederlandse huisvrouw
en roomboter
Pineau pleit voor
versterking van V. N.
Eden weigert opening van zaken in Lagerhuis
s
Het fijnste uit
direct klaar
'kop!
oplosbare
Buitenlandse hulp en de „nieuwe koers
Senator George (democraat) in dienst van Ike?
Anglikaans theoloog in
de Katholieke Kerk
opgenomen
VRIJDAG 11 MEI 1936
PAGINA
m
Tijdens banket ter ere van
Tito
De oude stad Aken heeft van
daag het voorrecht genoten om als
eerste Duitse stad Sir Winston
Churchill sedert het einde van de
wereldoorlog te ontvangen. Het
toeval wilde, dat Hemelvaartsdag
de gebruikelijke dag voor de
uitreiking van de „Karlspreis"
dit jaar op de tiende mei viel, de
zestiende verjaardag dus van de
Duitse inval in het Westen en
evenzeer de dag, waarop Winston
Churchill de leiding van het Britse
volk in de strijd tegen de nazis van
Sir Neville Chamberlain overnam.
Aan deze beide gebeurtenissen
werd hier vandaag geen aandacht
geschonken, tenzij door een groep
je buitenlandse gasten die door een
venster van de historische Rijks
zaal uitkeek over de op verschil
lende plaatsen nog zichtbare ruï
nes èn door leden van de „Bund
Deutscher Vertriebenen", die ten
getale van ongeveer 750 man on
der leiding van de onverbeterlijke
dr. Linus Kater in Akens straten
hun beklag deden over de verdra
gen van Jalta en Potsdam.
De erf genanten van Karei
de Grote
Britse impuls
De wereld kijkt naar
Aken
mm
Met Moccona,
de fijne, oplosbare koffie
van Douwe Egberts, hebt U
in 'n handomdraai een lekker
kopje koffie!
Natuurlijk staan buitenlanders verbaasd, wan
neer zij horen dat de Nederlanders zoveel
minder roomboter gebruiken dan zij.
„Kijk", zo zeggen zij, „de Belgische huisvrouw
en ook de Zweedse, geeft haar gezin bijna 3 tot
4 x zoveel van dit gezonde natuurprodukt.
De Duitse en de Franse wel 2 x zoveel.
En dat, terwijl zij ieder in verhouding heel
wat meer betalen voor een pakje roomboter
dan de Nederlandse huisvrouw".
Gelukkig zijn er in ons land toch nog genoeg
moeders die weten wat roomboter doet voor
de gezondheid van man en kinderen; die
vinden dat natuur-vitaminen, natuurlijke
voedingswaarden èn natuurlijke fijne smaak,
niet zo gauw te duur betaald zijn. Bij een
verstandige besteding van het huishoudgeld
is er altijd plaats voor
roomboter.
Gelukkig ook, wordt
het aantal van deze
verstandige huis
vrouwen steeds gro
ter. Laten wij Neder
landers daar blij om
zijn!
BELGISCHE MINISTER VAN
LANDSVERDEDIGING
IN NEDERLAND
Persconferentie Eisenhowei
CAMERAS
In het ,(Neues Kurhaus" te Aken heeft
de burgemeester van deze stad op He
melvaartsdag aan de bejaarde Engelse
staatsman sir Winston Churchill, de
Karei de Grote-prijs" uitgereikt. De
foto laat zien hoe burgemeester Heusch
van Aken (rechts) sir Winston de oor
konde, behorende bij deze prijs, overhan
digt. Links op de voorgrond de Franse
diplomaat Jules Monet, achter deze dr.
Konrad Adenauer, de Westduitse bonds
kanselier.
weer twee andere wandelden rustig on
der de linden op en neer, terwijl liet pu
bliek zeer ernstig toekeek naar de ver
lichte vensters, waarachter niets te zien
was dat enigszins met de gasten te maken
kon hebben.
Hedenmorgen had de politie zich een
uitgebreidere taak opgelegd. Er stonden
duizenden Akenaren rond het Marktplein
en langs de toegangswegen om de stoet
van hoge gasten te zien. Zij werden door
een cordon van politiemannen op een
zéér eerbiedige afstand gehouden, zodat
zij slechts vanuit de verte president
Heuss, Sir Winston en dr. Adenauer
vermochten toe te juichen. Aanhangers
van de heer Kater waren daar niet bij,
ofwel wat niet uitgesloten lijkt
juichten mee.
Na de plechtigheid in de rijkszaal van
het raadhuis had een feestelijk banket
plaats in de zalen van het Neues Kur
haus". De weg erheen was geheim gehou
den tot het moment waarop een keten
van politie zich op de stoeprand had op
gesteld. Er heerste in het Kurhaus een
zeer geanimeerde stemming onder de hon
derden aanzittenden, welke niet door ta-
felspeeches werd gestoord. Toen Sir Win
ston zich na afloop in zijn door witte mo
torrijders geëscorteerde Rolls Royce met
zijn echtgenote naar' het naastgelegen
Quellenhof had begeven, wachtte hem
daar de deputatie uit Heerlen, waarvan
wij reeds eerder melding hebben gemaakt
en die onder aanvoering van de Heerlen-
se gemeentesecretaris, mr. dr. J. B. Sens,
120 goede Hollandse sigaren kwam aan
bieden De heer Sens vertolkte met een
kort, maar gloedvol betoog de gevoelens,
welke deze deputatie bezielde. Hij vond
een aandachtig gehoor bij de kennelijk
door dit gebaar zeer gecharmeerde Sir
Winston, die tot ieders grote vreugde on
middellijk een der sigaren ging beproe
ven.
De Franse minister van buitenlandse
zaken Christian Pineau, heeft zich gis
teren tijdens een banket ter ere van
maarschalk Tito van Joegoslavië uitge
sproken voor een versterking van de rol
der V.N.
„De wereld moet profiteren van een
periode, waarin de tegenstellingen tussen
de staten minder bitter beginnen te wor
den en waarin de hoop op vorderingen op
het gebied der ontwapening gewettigd
schijnt om haar geloof in een werkelijk
Universeel orgaan te bevestigen" zo zei
de Franse minister.
Tito verklaarde in zijn antwoord, dat
Joegoslavië, zijn „onafhankelijke poli
tiek" zou blijven volgen. Deze politiek
was volgens hem zowel voor het eWsten
als voor het Oosten nuttig om nader tot
elkaar te komen. „Het feit. dat wij
nieuwe vrienden in het Oosten zouden
winnen betekent, geenszins, dat wij de
vrienden die wij in het Westen hebben,
willen verloochenen", zo verklaarde de
Joegoslavische leider.
Tito zei dat het wantrouwen alleen
zou verdwijnen door „een hervatting van
contact, door uitwiseling van meningen,
onderhandelingen, intensivering van de
betrekkingen, voornamelijk op econo
misch en cultureel terrein, en door de
verwijdering van de belemmeringen, die
de vrije uitwisseling van goederen nog
beperken".
(Van onze verslaggever)
AKEN, Hemelvaartsdag.
De plechtige vergadering zelf bemerkte
daar niets van. Zij stemde van harte in
met Sir Winston's uitspraak, dat het van
daag niet nodig was te lamenteren over
zes oorlogsjaren, die de stad zich wel
herinnerde, „Maar niet op een wijze wel
ke u belet mij te ontvangen, zoals u hebt
gedaan". Op de markt speelde op deze
tiende mei de harmonie van de Oranje
Nassaumijh uit Heerlen met haar oranje
Pluimen op de sjako, tussen vlaggemas-
ten met 'de kleuren van alle westelijke
bondgenoten en ook dat was een bewijs
v.an de ingrijpende veranderingen, welke
sinds Churchill's laatste bezoek aan Duits-
Ia"d hebben plaatsgegrepen.
üe stad Aken is zich haar Europese be-
'ckenis wèl bewust. De Karolingische
Dit concretiseerde zich in het stichten
van de „Karlspreis", welke jaarlijks aan
een bijzonder verdienstelijk „Europeaan"
moet worden verleend. Het was een ini
tiatief hoe kan het anders in een stad
die zich haar verleden bewust is? dat
voortkwam uit de burgerij. Dat het „Di-
rektorium" voor de „Karlspreis" de bur
gemeester en de bisschop van Aken on
der zijn leden telt, doet aan het particu
liere karakter niet af. Men heeft er zit
ting in als vooraanstaand stadburger en
de prijs een medaille en 5000 DM
wordt naar oude Maecenas-traditie ge
heel uit particuliere middelen betaald.
Het merkwaardige is, dat twee Britten
onbewust de stoot tot deze prijs hebben
gegeven. Dr. Kurt Pfeiffer, de Akense in-
dustriëel, die in 1940 het plan ervoor ter
tafel bracht, was,, zo vertelt hij, getroffen
door de hoopvolle perspectieven, welke
prof. Toynbee in zijn boek „Civilisation
on Trial" aan Europa voor hield, on die
Sir Winston Churchill, in zijn vermaarde
toespraken, van Ziirieh en Fulton, poogde
te realiseren. Nog merkwaardiger is wel
licht, dat prof. Toynbee zelf de prijs nog
niet gekregen heeft en dat Sir Winston
eerst thans aan de beurt komt, na de
overigens uitmuntende „Europeanen":
graaf Coudenhove-Kalergi, onze landge
noot prof. dr. H. Brugmans, wijlen de
Gasperi, Jean Monnet en dr. Adenauer.
Het lijkt waarschijnlijk, dat men Sir Win-
st<m niet eerder heeft durven uitnodigen.
De bovengenoemde namen wijzen in
tussen wei duidelijk op het aanzien, dat
de Karlspreis zich in de vijf jaar van zijn
bestaan heeft
verworven. Vandaag was
sen niet zo veel kans om de Britse gast
van nabij gade te staan. De Akense poli
tie, zich bewust van haar verantwoorde
lijkheid, en niet geneigd aan eventuele
kwade bedoelingen van Linus Kater c.s.
enige kans op welslagen te gunnen, had
uitvoerige versterkingen gevraagd èn ge
kregen En had zich vervolgens in een
publikatie tot de burgerij gericht, waarin
de grootsheid van het gebeuren in tref
fende bewoordingen werd geschilderd:
„Het bezoek zal noodzakelijk belangrijke
politionele maatregelen veroorzaken",
heette het in de oproep o.m., en: „van de
bevolking wordt verwacht, dat zü zich
precies zo gedisciplineerd gedraagt als bij
andere dergelijke gelegenheden, temeer
omdat Aken in deze dagen in het middel
punt van de wereldbelangstelling staat!
Men was er wel trots op zijn eigen ge
wichtigheid! De Akense burgers drongen
gisteravond dan ook stil tezamen voor
hotel Quellenhof aan de Monheimstllee,
waar Sir Winston en Lady Churchill hun
verblijf genomen hadden. Twee gemoede
lijke agenten betrokken een erewacht en
Dc mysterieuze verdwijning van de Britse
kikvorsman. Lionel Buster" Crabb, die op
I 19 april in de haven van Portmouth dook,
I toen daar dc Sovjet-kruiser ..Ordjonikidze"
lag, waarmee de Russische leiders Boelga-
nin en Kroestsjef „aar Engeland waren
gereist. doet in Groot-Brittannië steeds
meer stof opwaaien.
De voorzitter van het Britse Lagerhuis,
Butler, deelde gisteren mede. dat maan
dagavond over deze affaire een debat in
het lagerhuis zal worden gehouden.
Premier Eden heeft woensdag in het
Lagerhuis desgevraagd geweigerd bijzon
derheden mede te delen over de omstan
digheden, waaronder Crabb is verdwenen.
„Dit zou niet in het algemeen belang
zijn", zo zeide hij onder de verbaasde uit
roepen van de afgevaardigden.
Eden verklaarde wèl nadrukkelijk, dat
de expeditie van Crabb uitgevoerd was
zonder dat de regering hiervan op de
hoogte was. „Er worden disciplinaire
maatregelen genomen", zo voegde hij hier
aan toe.
De Labour-afgevaardigde. John Dugdale
die de kwestie ter sprake had gebracht,
stond onmiddellijk op om te verklaren:
„Dat is een van de vreemdste verkla
ringen, die ooit door een premier werden
afgelegd. Waarom dook Crabb in de on
middellijke nabijheid van de Sovjet-kruiser
die hier een vriendschapsbezoek bracht?"
zo vroeg hij. Dugdale sprak zijn afkeu-
■■■-
het ongetwijfeld een hoogtepunt in zijn
geschiedenis, niet slechts om de man die i
men wilde eren en die door velen als* de
grootste staatsman van zijn tijd wordt
beschouwd, maar ook omdat deze dag zo
grandioos uitdrukking geeft aan de be
doeling welke de stichters ermee voor
hadden.
Hier kwam de grote overwinnaar van
het Nazirijk voor het eerst in het land,
dat hij terneer heeft moeten slaan en hij
kwam er als een hartelijk toegejuichte
vriend en bondgenoot. Het was een aan
grijpend moment, toen de ruim tachtig
jarige (maar nog altijd verrassend vitale)
Westduitse bondskanselier de nog oudere
eregast in warme bewoordingen prees als
een bewonderenswaardig staatsman en
hem de vriendschap van hemzelf, dc
Westduitse regering en van het Duitse
volk aanbood. Churchill, die zich zonder
een ogenblik aan waardigheid in te boe
ten, door enkele brandweerlieden in een
armstoel naar de feestelijke rijkszaal had
laten dragen, maakte bij zijn binnenkomst
de indruk van een beminnelijke oude
heer. Hij zat onbeweeglijk voor zich uit
te staren tijdens dë toespraken die tot
hem gericht werd en men kon hem met
aanzien of hij de sprekers volgde of met.
Tijdens zijn eigen rede evenwel vlamde
het oude vuur krachtig op en hij slaagde
er zonder moeite in het gehoor in zijn
ban te krijgen. Toen hem het lint met de
grote medaille door burgemeester Heusch
onder luid gejuich van de hoogste Duitse
regeringsvertegenwoordigers en andere
Duitse autoriteiten werd omhangen, leek
hij een ogenblik zeer ontroerd over de
sympathie die hem van alle kanten werd
betoond.
Het volk van Aken kreeg buiten intus-
De medaille' 'V' J<nriKlyrr-<:- iff.
gisteren aan Churchill werd
verleend. De opdracht lu,dt Bphoeder
van de menselyke^ vryheia 'Aanmaner
van
de Europese
Jeugd".
domkerk beheerst nog steeds het stads
beeld ais een blijvende herinner^ hoe
hier de grondslag werd gelegd voor Euro-
Pa's cultuur-historische eenheid. Het
Raadhuis, gebouwd op de fundamenten
van het Palts-paleisYoann^'el de Grote
en met links en rccht.s nogzware torens
uit de achtste eeuw, vei taalt de Europese
eenheid eenzijdiger, want slechts staat
kundig Hier hebben de o2 keizers van
het. Heilige Roomse Rijk velen van hen
verden hier tot Roon?s"^onl vnnr^ZeV
hun beeltenis hoog langs de voorgevel.
Maar al waren zij slechts de keizeis van
het Rijk „Deutscher Nation als jagers
van de rijksidee van Kar?^ d.® 9, h'°"
Pen zij op het Akense stadhuis de verhe
venheid die zij, óók in het oog van de
Ruropese vorsten die hun gezag ov g
n'et aanvaardden, bezaten.
Geen wonder, dat temidden van
oude documenten-in-steen Aken zijn nis-
torie en de legendarische Karei niet ver
geten kan. De stad moge dan reeds sinas
lange tijd berusten in het feit dat, haar
n°g slechts de herinnering aan politieke
grootheid rest en zich bescheiden tevreden
fnoet. stellen met de internationale aan
trekkingskracht van haar geneeskrachtige
Warmwaterbronnen, de naoorlogse wek
roep voor een nieuw en verenigd Europa
vond hier terstond krachtige weerklank.
ring uit over Edens weigering om nadere
bijzonderheden mede te delen en noemde
dit een „ontwijken van de ministeriële
verantwoordelijkheid". Hij vroeg voorts of
de politie op gezag van de premier op
dracht had gekregen om de bladen,
(waarin Crabbs naam voorkwam), uit het
gastenboek van een hotel te Portsmouth
te scheuren. „En waarom dreigde de po
litie de hoteleigenaar met vervolging, in
dien hij niet het stilzwijgen zou bewa
ren?" zo vroeg Dugdale verder. Eden
antwoordde hierop, dat bij niets aan zijn
verklaring had toe te voegen.
De Labourleider, Gaitskell, betoogde,
dat juist met bet oog op de vele geruch
ten het algemeen belang gediend zou zijn
met een officiële verklaring. De houding
van de regering had volgens hem wil
der de belangen van de openbare veilig
heid op het oog dan pogingen om een
„ernstige blunder" te verbergen. Moeten
we geloven, zo vroeg hij, dat officieren
of een officier van de Britse strijdkrach
ten tijdens het Russische bezoek spiona
ge pleegde
De premier repliceerde, dat Gaitskell
volledig het recht heeft om te denken
wat hij wil naar aanleiding van wat hij.
Eden. gezegd had. Eden zelf was ervan
overtuigd, dat het besluit dat hij genomen
had „het enig juiste en mogelijke" was.
Ook wilde Sir Anthony niet ingaan op
de vraag van de voormalige Labour mi
nister van Defensie, Shinwell, die weten
wilde, tegen wie disciplinair opgetreden
zou worden.
Intussen blijven in Engeland de wild
ste geruchten de ronde doen over Crabbs
verdwijning. Volgens een van die ge
ruchten, afkomstig uit „welingelichte
bron", heet het, dat Crabb bij de Sov
jet-kruiser dook in opdracht van de
Britse Secret Service, zonder dat de re
gering hiervan op de hoogte zou zijn
geweest.
De speciale afdeling van Scotland Yard,
die met de beveiliging van Boelganin en
Kroesjtsjef belast was, zou echter de Rus
sen aangeraden hebben kikvorsmannen
onder water bij het schip te laten patrouil
leren om eventuele aanslagen van anti
communistische organisaties te verhinde
ren. Deze afdeling zou weer niet op de
hoogte geweest zijn van Crabbs geheime
zending.
Crabb zou op Russische kikvorsmannen
gestoten zijn en bij de achtervolging onder
water door uitputting om het leven zijn
gekomen, aldus deze opvatting.
De Russische dagbladen Pravda en Iz-
vestia hebben vandaag voor het eerst mel
ding gemaakt van de ,.zaak Crabb".
De Pravda die het een „spionage-ope-
ratie" noemde zei: „Deze operatie was ge
richt tegen hen, die voor een vriendschap
pelijk bezoek naar het land waren geko
men en getuigt van weinig eergevoel bij
de organisatoren. Zij kan slechts aanleiding
geven tot verontwaardiging, zowel in En
geland als in de Sovjet-Unie".
Spaar voor de
nieuwe grote
Roomboter-actie de
Rijksbotermerken l
Volg onze
advertenties in uw
krant aandachtig.
De nauwkeurige cijfers zijn:
in Zweden
België
Duitsland 2,3 x
Frankrijk 2,45 x
Zwitserland 2,13 x
3,9 x zoveel
3,63 x
als in
Nededtnd
pet hoofd
pee jaat
Publikatie: Hef Nederlands Zuivelbureau. 's-Gravenhage
(Van onze Brusselse correspondent)
Woensdagmorgen is te Luxemburg het hu
welijk ingezegend van prinses Elisabeth
van Luxemburg, oudste dochter van
groothertogin Charlotte en prins Felix
van Luxemburg met Prins Franz-Ferdi-
nand von Hohenberg, kleinzoon van de
in Serajewo vermoorde Oostenrijkse
troonopvolger, aartshertog Franz Ferdi
nand, welke moord de aanleiding werd
tot de eerste wereldoorlog.
Het burgerlijk huwelijk werd in het
groothertogelijk paleis gesloten ten
overstaan van de burgemeester van Lu
xemburg, Emile Hamilius. De kerkelijke
inzegening vond plaats in de kathedraal
van de stad door mgr. dr. Lommei, bis
schop-coadjutor van Luxemburg. Buiten
een groot aantal gasten van vorstelijken
bloede was ook het corps diplomatique
aanwezig met aan het hoofd de pauselij
ke nuntius te Brussel, die het Vaticaan
ook bij de Luxemburgse regering verte-
De Belgische minister van Landsver
dediging Spinoy, die voor het voeren van
een bespreking met zijn Nederlandse
ambtgenoot ir. C. Staf thans in Neder
land verblijft, heeft dinsdag de nieuwe
legerplaats te Schaarsbergen bezocht. Na
met minister Staf de lunch te hebben ge
bruikt, bracht hij een bezoek aan het
vliegveld Deelen Vervolgens bezichtigde
hij in Apeldoorn het hoofdkwartier van
't eerste legerkorps. Eergisteren bezocht
minister Spinoy de tankwerkplaats, het
vliegveld Soesterberg en het marine op
leidingskamp te Hilversum.
De „Rode Ster", het orgaan van het Sov
jet-ministerie van defensie, heeft woens
dag dc opvatting, dat het Stalinistische
Rusland niet voldoende voorbereidingen
had getroffen voor de Duitse aanval in
juni 1941 veroordeeld als „onjuist en scha
delijk".
In een artikel ter gelegenheid van dc
elfde verjaardag van Duitslands nederlaag
beschuldigde de „Rode Ster" een ander
blad van het ministerie van defensie,
„Militaire Heraut", ervan, dat het
onder het mom van de strijd tegen de
Persoonsverheerlijking, in een artikel op
45 april een „verwrongen" beeld had ge-
Keven van dc voorbereidingen van de
s r(l4krachten en de industrie met het oog
op een Duitse aanval. De „Rode Ster
n°n™echter de naam van Stalin niet.
j (Ltaire Heraut had op 25 april
j .™,e°r'e van Stalins historici verworpen,
aat de Sovjet-Unie in de eerste fase van
de oorlog een plan voor „actieve defensie"
•d j o?VI»er(J" Het blad bad, volgens de
„Rode Ster de „beslissende rol van het
Sovjetvolk en de strijdkrachten" bij het
behalen van de overwinning verkleind. De
communistische partij, het Centrale Comi
té en de Sovjet-regering hadden reeds
lang voor de oorlog er rekening mee ge
houden, dat het fascistische Duitsland
vroeg of laat, de Sovjet-Unie zou aanval
len en zij troffen de nodige voorbereidin
gen om een aanval af te slaan, aldus ds
„Rode Ster".
Reuter tekent hierbij aan, dat de of
ficiële reden, die de Sovjet-Unie steeds
voor het sluiten van het verdrag met
Duitsland in 1939 heeft gegeven, dat de
Sovjet-Unie daardoor twee jaar de tijd
kreeg om zich voor te bereiden op een
verwachte Duitse aanval.
Het artikel in de „Militaire Heraut"
had deze rechtvaardiging weggenomen
en de weg geëffend voor westelijke be
schuldigingen, dat Rusland hoopte afzij
dig te blijven, terwijl Duitsland en de
westelijke landen elkander uitputten.
Kroestsjef heeft onlangs tijdens zijn be
zoek aan Engeland, nog krachtig 'net
pact van 1939 verdedigd.
Hierbij moge nog opgemerkt worden,
dat volgens een aantal persberichten, lie
onlangs circuleerden, Kroesjtsjef in zijn
geheime rede op het 20e partijcongres
in februari zou hebben gezegd, dat Stalin
Churchill's waarschuwing voor een ko
mende Duitse inval in de wind had ge
slagen en dat hij zoveel vertrouwen 'n
Hitler had, dat hij aanvankelijk bevel had
Dc Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, John Foster Du-lles,
beeft gisteren verklaard, dat de recente wijzigingen in de Sovjet-Unie
misschien op de duur kunnen leiden tot een regering die „gehoor geeft
aan een ontwikkelde openbare mening" en die zich gedraagt op een wijze,
die aanvaardbaar is voor andere beschaafde landen.
Dulles verklaarde voorts, dat er een duidelijk onderscheid moet worden
gemaakt tussen de binnenlandse veranderingen in de Sovjet-Unie en de
wijzigingen in de buitenlandse politiek van dat land. „Ik geloof, dat de
veranderingen in de buitenlandse politiek van de Sovjet-Unie alleen maar
wijzigingen van tactiek zijn. Wij moeten erop voorbereid zijn die te
pareren".
Dulles zei dit voor de commissie voor buitenlandse zaken van bet
Amerikaanse Huis van Afgevaardigden in een verklaring over het program
voor hulp aan het buitenland.
Hij drong aan op goedkeuring van het program voor hulp aan het
buitenland, dat Eisenhower voor het belastingjaar, dat op 1 juli begint,
heeft opgesteld Met dit program is een bedrag van circa 4.900 miljoen
dollar gemoeid
gegeven het Duitse vuur niet te beant-1 les.
„De Sovjet-Unie ziet nu ook het voor
deel in van een eigen „program voor we
derzijdse veiligheid", aldus Dulles. „Men
zegt, dat navolging de oprechtste vleierij
is en wij zouden ons gevleid kunnen voe
len. als de Sovjet-Unie oprecht trachtte
de politieke en economische onafhanke
lijkheid van andere landen te versterken
Maar jammer genoeg staat het Sovjet
blok, dat zelf arm is aan consumptiegoe
deren, slechts een deel van zijn economi
sche kracht aan andere volken af om,
wat Lenin noemde, de „versmelting" van
die volken in het communistische blok
tot stand te brengen", zo zei de minister.
„Niettemin mogen wij onze ogen niet
sluiten voor het feit, dat de Sovjet-hulp
aan de satellietlanden gemeten wordt in
duizenden miljoenen dollars en de hulp
aan andere landen in honderden miljoe
nen. Het zou zeker belachelijk zijn als de
V. s de hulp aan het buitenland zouden
verminderen op een ogenblik, dat de
Sovjet-Unie bezig is het gebied, dat wij
zouden verlaten, te bezetten", aldus Dul-
woorden.
De minister wees er voorts op, dat als
de Russen zich op het ogenblik ook al
in Europa behoorlijk schijnen te gedra
gen, dit niet het geval is in het Midden-
Oosten, dat door zijn olie van groot be
lang is voor het Westen. Het zou gevaar
lijk zijn, als Amerika de landen langs dj
Sovjet-grenzen in het Midden-Oosten, Pa
kistan, Perzië, Turkije en Irak. niet zou
helpen.
Dulles drong opnieuw aan op plooibaar
heid en continuïteit bij het verstrekken
van de hulp aan het buitenland. „De we
reld moet weten, dat dit program zal
voortduren zolan? er gevaar voor onze
veiligheid bestaat", zo zei hij.
Daags tevoren had president Eisen
hower op zfln wekelijkse persconferentie
verklaard, dat de V. S. er niet mee moe
ten rekenen, om ten eeuwigen dage hun
ver vooruitgeschoven luchtbases, zoals die
in Noord-Afrika, te behouden. Hij voeg
de hier evenwel aan toe, dat deze bases
niet allemaal tegelijkertijd zouden wor
den opgegeven.
De president verklaarde dit in ant
woord op een vraag, die gesteld werd
naar aanleiding van de beweringen, die
in de V. S. veelal gehoord worden, dat
de V. S. een achterstand zouden hebben
op de Sovjet-Unie in de produktie van
intercontinentale bommenwerpers. Naar
aanleiding hiervan zeide Eisenhower, dat
de V. S. hun strijdkrachten over bases
in het buitenland verdelen, zodat niet
alle vliegtuigen van de luchtmacht bom
menwerpers hoeven te zijn, die zonder
tussenlanding van het midden van het
Amerikaanse vasteland naar het hart
van het Euraziatische continent kun
nen vliegen.
Overigens waarschuwde de president,
dat men de machtsverhoudingen niet ge
heel moest baseren op aantallen. Er
komt een tijd, dat de vernietigende
kracht van de beschikbare wapens zo
groot is, dat „genoeg" zeker „meer dan
genoeg" betekent. Hij wees er op, dat hij
zelf nooit heeft gezegd, dat de V. S. een
grotere voorraad van een bepaald wapen
moeten hebben dan andere mogendheden.
Als dat zo zou zijn, zou hij immers bang
worden van het aantal Sovjet-divisies.
Eisenhower verklaarde voorts, dat hi)
overweegt aan de democratische senator
Walter George uit Georgia een functie in
zijn regering te geven.
De 78-jarige senator, die voorzitter is
van de Senaatscommissie voor buiten
landse betrekkingen, maakte woensdag
bekend, dat hij zich in november niet ver
kiesbaar stelt als senator. Hij is 34 jaar
senator geweest. President Eisenhower
heeft hem de functie van persoonlijk ver
tegenwoordiger bij de Nato aangeboden,
zo zei hij.
Eisenhower verklaarde ervan overtuigd
te zijn, dat George de benoeming aanvaar
den zal. George zelf zei, dat hij zich niet
aan functies of verantwoordelijkheden die
van hem geëist worden, zal onttrekken.
Georges ambtstermijn als senator loopt
in januari af. Hij kan Eisenhowers spe
ciale ambassadeur worden voor dP duur
van Eisenhower's presidentschap.
Volgens een woordvoerder van het
State Departement zal George als ambas
sadeur van Eisenhower bij de Nato het
„brandpunt" zijn van de besprekingen
der V. S. met de „drie wijze mannen"
die een onderzoek instellen naar de mo
gelijkheid van werkzaamheden van de
Nato op ander dan militair terrein.
Eisenhower heeft op zijn persconfe
rentie eveneens verklaard, dat zijn
briefwisseling met premier Boelganin
een manier is om een deur open te
houden bij de ontwapeningsbesprekin
gen tussen Oost en West, doch die brief
wisseling zou niet de diplomatieke
werkzaamheden op dit punt kunnen
vervangen.
genwoordigt. Koning Boudewijn van
België werd vertegenwoordigd door zijn
broer Albert, prins van Luik.
De gasten waren allen in burger. Er
werden geen saluutschoten gelost en er
was geen militair ceremonieel Om te
voorkomen, dat juwelendieven,, d,ie zo
als bekend bij het vorstelijk huwelijk te
Monaco enkele malen hun slag geslagen
hebben, dit ook te Luxemburg zouden
doen, waren uitgebreide politiemaatre
gelen getroffen, waarbij de Belgische
politie die van Luxemburg assisteerde.
(Advertentie)
In de stijlvolle abdijkerk van de paters
Benedictijnen in Downside is wederom
een anglicaanse geestelijke, de Rev. Pe
ter Hacker, in de katholieke Kerk opge
nomen. Ofschoon werkzaam in de prak
tijk van de zielzorg in het drukke Londen-
se district Camberwell was de Rev.
Hacker eveneens een bekend theoloog
en de auteur, naar wij vernemen, van de
anoniem gepubliceerde brochure die van
Anglo-katholieke zijde geantwoord heeft
op de verdediging van de wijdingen in
de kerk van Zuid-India door de Angli-
kaanse theoloog Dr. Mascall. De parti
ële intercommunio van de kerk van Enge
land met de Verenigde kerk van Zuid-
India welke inhoudt de erkenning van de
geldigheid van de wijdingen in die kerk,
zal dus voor de Rev. Hacker de aan
leiding zijn geworden voor zijn overgang
naar Rome. Hij was ook lid van de An
nunciatie-groep, welke een samenbunde
ling is van die Anglo-katholiek georien-
teerde geestelijken binnen de Engelse
staatskerk die zich verzetten tegen het
voortdurend meer prijsgeven van de ka
tholieke leer en traditie. Reeds verschei
dene leden van deze groep o.w. de beken
de historicus-liturgist en dramaturg Hugh
Ross Williamson, zijn sinds het intercom-
munio-besluit van de anglikaanse kerk
naar Rome teruggekeerd.
Op de vooravond van de zondag voor de
binnenlandse geloofsverkondiging, heeft
Hugh Ross Williamson in een rede voor
de Guild of Our Lady of Ransom er op
gewezen dat het van het grootste be
lang is dat de katholieken in Engeland de
mythe liquideren als zou de katholieke
Kerk in Engeland buitenlandse import
zijn. De onbekendheid van de niet-katho-
lieken omtrent de historische positie van
de Kerk in Engeland is ongelooflijk.
Niettemin blijkt de interesse van de
niet-katholiek steeds groeiende wat
zich o.m. uit in het getal 24.279 niet-
katholieken die ingeschreven hebben op
de schriftelijke cursus die door de Mis
sionary Society —een parallel organi
satie van de St. Willebrord vereniging
in Nederlandwordt uitgegeven en die
geadverteerd wordt in de grote bladen.
