Oostenrijks economisch systeem
inzet der verkiezingen
WENNEKER
„Wijze man" van Atlantische
Raad op bezoek
Reclame
3
VAN NELLE
Jungschlager's laatste tocht
Zondag loopt lauwe campagne af
Yolksaktie Raabs opzienbarende
plan voor een soort de-nationalisering
der staatsindustrie
Onze dagelijkse
PUZZEL
ereplaatje in de
krant voor.
zware shag
Het sprookje
Blijf meester
Italië eens met Benelux over Euratom en
gemeenschappelijke markt
Huisvaders in Aalten
volgen de
„kookschool"
Maakt
Indrukwekkende uitvaart te Maastricht
van
VRIJDAG II MEI 1956
PAGINA 7
11
MIJNWERKER DODELIJK
VERONGELUKT
ONVERWOESTBARE WALVIS
VAARDER „GEDOOD"
OUDE GEN EVER
Morgen fenomenale
Zaterdagkoopjes
75
Oplossing van woensdag
HORIZONTAAL: 1. Stroe; 2. agave: 8.
oplaten; 11. makreel; 13. papa; 15. soms;
17. a.g.; 18 la; 20. t.t.; 21. et; 22. ad; 24.
Leo; 25 p.d.; 26. marge; 28. tiran; 31.
atol; 33. Dina; matroos; 37. econoom;
38, manen; 39. klank.
Levensverzekering
BUREAU VOOR
PERSONEELVERZEKERING
NA DUIK IN IJSKOUD
WATER VERDRONKEN
Oorspronkelijk detectiveverhaal
door JORIS JORlSSEh
(Wordt vervolgd)
over Uw zenuwen. Neem
Mijnhardt's Zenuwtabletten
HALSTEREN GEEFT
BIJDRAGE VOOR
GEESTELIJKEN
(Van onze correspondent)
WENEN, mei.
De Oostenrijkse verkiezingscam
pagne beleeft deze week haar laatste
dagen. Bijzonder fel is de actie niet
geweest. Wekenlang'beperkten beide
grote partijen zich tot voorpostenge
vechten en storingsvuur en tastten
zij het vijandelijke front af. De pu
blieke belangstelling was gering en
werd zeker niet geactiveerd door de
van beide zijden herhaalde verzeke
ring, dat men elkaar, na de verkie
zingen, toch weer zou moeten vinden.
Welke soldaat of kiezer vecht
met volledige overgave, als hij weet
dat het uiteindelijk tóch bij het oude
zal blijven?
Het is een spel met verwisselde rollen
geworden. De socialisten schreven de
ouderdomsvoorziening voor kleine zelf
standigen in hun vanen. De (in hoofd
zaak uit katholieken bestaande) OeVP be
gon met de „Volksactie", een onderne
ming waarvoor haar volgelingen bezwaar
lijk veel interesse zullen kunnen opbren
gen. Zal uiteindelijk iedereen datgene
krijgen, wat hij niet wenst?
Aanvankelijk was het slechts duidelijk,
dat de liberale groeperingen 'n toeneming
van hun invloed zouden zien, groter dan
men op grond van hun betrekkelijk ge
ringe aanhang zou mogen verwachten.
Men kon dit o.m. afleiden uit een op
zienbarend hoofdartikel in het belang
rijkste OèVP-blad, dat de deur voor deze
liberalen openzette. Maar de werkelijke
„strategische toestand" bleef verder on
duidelijk totdat, in de tweede helft van de
vorige maand, bondskanselier Raab (Oe
VP) een verkiezingsrede hield, die reeds
door de omgeving waarin zij werd gehou
den, opmerkelijk was. Raab sprak name
lijk in het lang door de geallieerden in
beslag gehouden „Haus der Industrie" en
zijn speech werd door de woordvoerder
van de vereniging van Oostenrijkse in
dustriëlen hartelijk bekrachtigd. In wei
nig woorden samengevat zei Raab dit: Het
gaat om de beslissing voor Oostenrijk
wat betreft staats- cn particulier kapita
lisme.
Na de oorlog, die voor Oostenrijk een
fatale verwoesting en grondige ontman
teling van zijn industriële potentieel
bracht, stond men voor de haast onuit
voerbare taak het Oostenrijkse industri
ële apparaat van de grond af op te bou
wen. Nóch op de buitenlandse, noch op
ae volledig gedesorganiseerde binnen
landse geldmarkt waren hiervoor vol-
uoende kredietmogelijkheden. Men natio
naliseerde derhalve, de basis-industrieën
en voor de opbouw daarvan gebruikte
men een belangrijk deel der Marshall
hulp. Achteraf is dit een gelukkige weg
gebleken. De herbouw van de genatio
naliseerde industrie werd een onbestre
den succes.
De kolenwinning bedraagt op het ogen
blik meer dan het dubbele van de op
brengst van vóór de oorlog, de produktie
van de ijzer- en staalindustrie hgt even
eens ver boven het niveau van 1937.
Nieuwe grote industrieën zoals de alumi-
niumindustrie in Ranshofen, de nylon-
fabrieken in Lenzingen, de stikstof-indu
strie in Linz, die voor 1938 zelfs niet
bestonden, kunnen op het ogenblik con-
currerend opereren op de wereldmarkt.
De socialisten, tot wier „ministeriële
invloedssfeer" de genationaliseerde indu
strie beheort, beschouwden deze maat-
regei als de eerste fase van een hun zeer
Welgevallig proces. Niettemin gelukte het
intussen ook de particuliere industrie,
dank zij allerlei belastingfaciliteiten,
haar bedrijven weer op te bouwen en
te moderniseren. Dat de particuliere on
dernemingen daarbij onder de Patronage
Van de genationaliseerde banken van Oos
tenrijk stonden, leverde weinig bezwaar
°P, aangezien de banken toch weer on
der het ministerie van financien vallen
en dit ministerie weer volgens de Oosten
rijkse traditie behoort tot de „politieke
boedel" der OeVP.
Hit naast elkaar voortbestaan van twee
systemen, deze „Oostenrijkse coëxisten
tie" functioneerde tot ieders bevrediging,
totdat de Sovjets de lont van het zgn.
„Duitse eigendom" in dit kruitvat wier-
Pen.
Het vroegere „Duitse Eigendom" omvat
allerlei agrarische bedrijven, industrieën
van diverse eindprodukten (waarvan de
in de vroegere Sovjet-zone gelegen on
dernemingen reeds „echt genationaliseerd
zijn) en vooral de aardolie-industrie en
de „Donaudampfschiffahrtsgesellschaft".
Deze ondernemingen zijn niet slechts be
last met een aanzienlijke schuld aan de
Russische militaire bank, maar zij wor
den ook „bedreigd" door vorderingen van
de vroegere eigenaren, Rijksduitsers, an
dere buitenlanders en ook Joden. Juist
de aardolie- en aardgas-bedrijven vormen
echter de grootste actiefpost op de Oos
tenrijkse balans. De voorwaarden, waar
onder de Russen dit „Duitse Eigendom"
voljedig vrijgegeven hebben, heeft de be
trekkelijke wapenstilstand tussen de voor-
en tegenstanders-, van het staatskapitalis-
me ondergraven en de vraag 0ver de toe
komst van deze bedrijven leidde tot een
conflict in de coalitie-regering en daar
mee tot de verkiezingscampagne.
Onlangs is de Oevi gestart met het
Propageren van de „volksactie", welfce
beoogt de brede lagen van de bevolking
direct profijt van het nationale inkomen
te doen trekken: een „Volksdeelneming"
vooral aan bet inkomen van de huidige
genationaliseerde bednjven. Dit pjan zal
niet gemakkelijk in de Prakt«k zijn om
te zpttpn hoe wenselijk het misschien
ook fs Er zijn nog niet veel OosMkse
bedrijven, dip, tot °P beden dividend
hebben uitgekeerd. De wereldberoemde,
door de oorlog niet al te zwaar beschadig
de Steyr-Werke hebben dit b.v. sedert
1955 nog in het geheel niet gedaan. De
meeste bedrijven wenden hun overschot
ten aan ter uitbreiding en modernisering
van hun produktie-apparaat. De volle
dige ineenstorting van de Weense beurs
nog vóór de tweede wereldoorlog en de
achtereenvolgende devaluaties hebben
bij het publiek een voor het OeVPtplan
gevaarlijke scepcis gewekt. Bovendien
hebben deze gebeurtenissen de bevolking
nagenoeg geheel van haar financiële ca
paciteiten beroofd.
Tenslotte zal ook de na-oorlogse finan-
ciëringspblitiek, noodzakelijk voor de op
bouw en modernisering van de Oosten
rijkse industrie, in zoverre invloed heb
ben, dat men terecht kan vrezen, dat aan
delen die ingevolge de „volksactie" onder
het volk worden verspreid, ofwel niet
geplaatst kunnen worden ofwel na kor
tere of langere tijd toch weer in bepaal
de handen geconcentreerd worden, het
geen toch niet de bedoeling van de ini
tiatiefnemers van de „Volksactie" kan
zijn.
Nu heeft bondskanselier Raab in zijn
bovenvermelde belangrijke rede de plan
nen van de OeVP ten aanzien van de
„Volksactie" nader uiteen gezet. En deze
plannen hebben voor een goed deel de
verkiezingscampagne bepaald.
De bondskanselier wees op de drie
grote groepen van uitgaven, welke de
staat te wachten staan. Ten eerste de
Uitgaven voor het nieuwe Oostenrijkse
leger, die, volgend jaar drie miljoen
schilling bedragend, tot het zesvoudige
van het huidige uitgavenpeil zullen stij
gen. Ten tweede: de eveneens stijgende
uitgaven voor de sociale verïfekeringen.
Men heeft hier op het ogenblik waar
schijnlijk de toelaatbare maximumgrens
bereikt, doch als inzet van partijpolitiek
zal deze post ongetwijfeld nog hoger wor
den. Ten derde: de herziening der amb
tenarensalarissen, die in Oostenrijk ove
rigens. relatief gezien, niet bijzonder
slecht zijn.
£)e bondskanselier stelt nu voor de
staatsaandelen in de genationaliseerde
bedrijven af te stoten met het doel ze
in handen van het volk tc brengen.
Daardoor komen middelen vrij voor de
dekking van de zoëven genoemde uit
gaven, wat anders slechts door belas
tingverhogingen mogelijk zou zijn ge
weest. Er zijn verschillende gronden
aan te voeren, die een dergelijk plan
rechtvaardigen. Doch iets anders mag
het heten, of rendabele vermogenswaar
den verkocht mogen worden voor het
dekken van de lopende staatsuitgaven
en of hier de oplossing niet beter te
zoeken zou zyn in 'n vermindering van
de uitgaven. Trouwens slechts werke
lijk rendabele bedrijven zullen verkocht
kunnen worden.
De kanselier rekent ook wel met een
verdere stijging van de staatsinkomsten
bij een aanhouden van de hoogconjunc
tuur. Men mag echter verwachten, dat in
het nieuwe boekjaar vooral bij de grotere
ondernemingen juist minder fiscale winst
zal worden gemaakt, door de verhoogde
afschrijvingsmogelijkheden. In hoeverre
kloppen Raabs berekeningen?. Het laat
ste woord ovpr deze zaak is blijkbaar niet
gezegd.
Zo stonden er bijna uitsluitend econo
mische problemen in het zenith der ver
kiezingen, die zondag a.s. plaats vinden.
Daarbij vergeleken was het aandeel van
brandende „wereldbeschouwelijke" kwes.
ties" zoals de huwelijks- en schoolwet
geving en het Concordaatsvraagstuk, in
de verkiezingscampagne, merkwaardig
genoeg, haast te verwaarlozen.
Wat de verkiezingen zelf betreft ver
wacht de OeVP, die in de campagne iets
actiever is geweest dan de socialisten,
enige zetels winst. Bij de huidige gelijke
krachtenverdeling kan een dergelijke ge
ringe verschuiving van betekenis zijn.
Op de 420 meterverdieping van de
Staatsmijn Wilhelmina te Terwinselen is
de 35-jarige ongehuwde houwer H. O.
uit Simpelveid in een schuifpijler door
een uit het dak vallende steen aan het
hoofd getroffen. De man werd oP slag ge
dood.
(Van onze correspondent).
De recherche van de gemeente-politie
te Winschoten heeft in samenwerking
met de districts-recherche van de rijks
politie en de technische dienst van de
P.T.T., woensdagmiddag weer een clan-
destieve zender gesnapt. Eigenaar van de
zender, die „De onverwoestbare walvis
vaarder" heette, was de 29-jarige tran
sportarbeider W. H. te Winschoten. De
apparatuur Werd in beslag genomen.
(Advertentie)
De Italiaanse minister van Buitenlandse
Zaken, de heer Gaetano Martino, is gis
termiddag na een driedaags officieel be
zoek aan ons land van Schiphol naar Ro
me vertrokken. Hij hoopte, dat zijn be
zoek niet alleen zal hebben bijgedragen
tot de versterking der vriendschapsban
den tussen Italië en Nederland, maar ook
tot een verwezenlijking van de plannen,
die de groep van zes landen heeft mét
betrekking tot Euratom en de gemeen
schappelijke markt, waarvoor de ministers
der zes aan het einde van deze maand
te Venetië zullen bijeenkomen. Voorts mag
worden aangenomen, dat minister Mar-
tlrrtj, als een der drie wijze mannen, die
de Atlantische Raad advies zullen uit
brengen inzake de uitbreiding van de niet-
militaire taak van de NATO, reeds een
eerste advies zal hebben ontvangen van
zijn Nederlandse collega minister Beyen.
Op een bijeenkomst met vertegenwoor
digers van de pers bracht minister Mar
tino woensdag hulde aan minister Beyen,
die na de val van de E.D.G. de eerste
was om te pogen, een Europese eenheid
te effectueren. De Messina-conferentie
werd op initiatief van minister Beyen ge
houden. „Bent u na de bezoeken aan
Frankrijk en de Beneluxlanden minder op
timistisch ten aanzien van Euratom en
de gemeenschappelijke markt?", zo werd
de minister onder meer gevraagd
Hij antwoordde, dat er in Italië en in
de Beneluxlanden 'n eenheid van inzicht
bestaat in deze vraagstukken. In Frank
rijk heeft men zich over het nog maar
juist ontvangen rapport nog niet uitgela
ten. Maar iedereen weet. zo zei minister
Martino, dat daarover in het Franse par
lement geen volledige eenheid bestaat.
Daarom zullen we moeten afwachten.
Minister Martino en zijn echgenote be
zochten woensdag de Keukenhof: later
werden zij door de Koningin op Soestdijk
ontvangen, waar zij aanzaten aan het
noenmaal, 's Avonds bood de Italiaanse
minister in de residentie van de Italiaan
se ambassadeur een diner aan, waarna
een drukke ontvangst plaats had. Voor
hun vertrek brachten de minister en zijn
echtgenote gisteren een bezoek aan Am
sterdam, waar de burgemeester hun een
rondvaart en een lunch aanbood.
op onze hoedenafdeling
Coquet strohoedje met sie.
lijke lintgarnering, in 7 A 95
verschillende pasteltinten
Modieus model zomer
hoedje, „de schlager van
dit seizoen", in alle mode- ^95
tinten
v s7Sr
y
Elegant hoedje van orig
neel Zwitsers str0i in
modellen en a||e mode. at
kleuren
BINNENWEG PLEIN WEG 196
HORIZONTAAL; 2. sein, 10. lijnen, 11.
vogel; 12. deel v. e. fiets; 15. gissen; 18.
voorzetsel; 19. voorzetsel; 21. elasticoteit;
22. ik (Lat.); 23. oeverkant; 24. ontken
ning; 25. wig; 27. voetbalvereniging; 29.
wandeldreef; 31. uitbouw; 33. zijrivier v.
d. Donau; 35, vogel; 37. soort plant.
VERTICAAL: i. dun. staafje; 2. vaar
tuig (afk.); 3. hetzelfde (afk.); 4. meis
jesnaam;'5. snavel; 6. kennelijk; 7. tijd
perk; S. laatste nieuws (afk.); 9. vieze
lucht; 13. werkelijk; 14. dierlijk steekwa
pen; 16. monster; 17. Nederl. vliegveld;
20. lyrisch gedicht; 24. deel v. d. vinger;
25. draaien; 26. voorval; 28. opdracht; 30.
IJslandse literatuur; 32, werkelijk
(Eng.); 34. Oosterse jongensnaam; 35. als
volgt (afk.); 36. zangnoot.
J
J
V
s
4
7
d
V
H>
'S
sé
'9
Je
M*
Ai
ti
tv
et
*7
1*9
<9
Jt>
31
Ji
JV
iS
37
VERTICAAL: 2..romp; 3. opaal; 4. elk;
5. ate; 6. geest; 7. anlo; 9. ark; 10. opa;
12. est; 14. Agaat; Medan; 19. ale; 20.
tot; 23. dromen; 25. prisma; 26. mak; 27.
glacé; 29. idool; 30. nap; 32. urn; 35. ton;
36. ook.
Ik 4**SUEVlH
(Van onze correspondent)
Dezer dagen bezocht een 50-
jarige huisvader de huishoud
school te Aalten en vroeg de di
rectrice te spreken. Hij kwam.
met een eigenaardig verzoek. Hij
wilde gaarne ingeschreven wor
den voor een kookcursus. De di
rectrice was hoogst verbaasd,
maar de man deed zulk een
deerniswekkend verhaal, dat
haar belangstelling was gewekt.
Zijn vrouw was nl. reeds lang
ziek, zodat de huishoudelijke be
sognes op zijn voor deze taak
allerminst berekende schouders
werden gelegd. Hij prutste roei
wat in de keuken, maar zijn kin
deren konden het brouwsel niet
naar binnen krijgen. Vandaar,
dat hij nu op de kookschool zijn
kennis wilde aanvullen. Hij wil
de hier leren koffie- en thee
zetten en een fatsoenlijke stamp
pot klaar stomen, zonder het ge
vaar te lopen, dat zijn kinderen
ondervoed zouden geraken.
De directrice trachtte de on
gelukkige huisvader duidelijk te
maken, dat het toch niet moge
lijk zou zijn om voor hem alleen
een kookcursus in te lassen. Mis
schien dat hij andere huisvaders
bereid kon vinden om met hem
een cursus te komen volgen.
Opgelucht keerde de onder
nemende vader huiswaarts en
kort daarop verscheen hij met
15 andere lotgenoten op het ap
pèl. Van dat ogenblik af volgen
nu déze mannen, waaronder za
kenlieden, een fabrikant, kan
toorklerken en een bakker de
huishoudschool te Aalten en het
ziet er naar uit, dat zij op het
gebied van de gastronomie veel
zullen gaan presteren. In ieder
geval is dank zij het initiatief
van die ene Aaltense huisvader
voor 15 Aaltense gezinnen het
koken geen probleem meer.
(Van onze verslaggever)
Maastricht heeft Léon Jungschlager
woensdag op indrukwekkende wijze uit
geleide gedaan bij zijn laatste „vaart". De
klokken van de St.-Servaaskerk galmden
zwaar over de zonovergoten stad, toen de
lijkkist met het stoffelijk overschot via de
Lange Gang de kerk werd binnengedra
gen waar mgr P. J. M. Jenneskens met
assistentie van de kapelaans L. Slangen
als diaken, J. Mulkens als subdiaken en
M. Leclerq als presbyter assistens de
plechtige mis van Requiem opdroeg.
De licht eikenhouten kist stond, slechts
geflankeerd door een viertal kaarsen,
voor in het middenschip. Op de baar lag
als enige krans een prachtige bloemen
hulde van prinses Wilhelmina, die uit
drukkelijk te kennen had gegeven, dat
haar krans niet alleen voor buiten maar
ook voor in de kerk was bestemd. Dit
verzoek van Hare Koninklijke Hoogheid
heeft de kerkelijke autoriteiten doen be
sluiten voor deze ene maal een uitzon
dering te maken, want in de kerken van
het bisdom Roermond mogen geen kran
sen de kerk mee worden binnengedragen.
Vlak achter de baar zaten mevrouw Ger-
maine Jungschlager-Geuskens en haar
zoon John Jung en voorts de verdere fa
milie van de overledene.
Op het priesterkoor hadden de vele
geestelijke, burgerlijke en militaire auto
riteiten plaats genomen, terwijl aan het
altaar vóór de crypte, een vriend van de
overledene, pater K. Doumen S.J. een
stille mis opdroeg voor zijn zielerust.
Tevoren hadden mevrouw Jungschlager
en haar zoon in het voormalige zieken
huis Calvariënberg, waar het stoffelijk
overschot stond opgebaard, de betuigin
gen van deelneming in ontvangst geno
men van tallozen, die tevens nog een eer
biedige groet kwamen brengen bij de
lijkbaar. Duizenden en nog eens duizen
den belangstellenden hadden zich intus
sen langs de Calvariëstraat, de Oude
Tweebergenpoort on hét Keizer Karei-
plein geschaard om de lange rouwstoet
ter kerke te zien trekken, het kruis voor-
°PDaarachter droegen leerlingen van de
HBS-klas 4 b/1 van het Henric van Vel-
deke college klasgenoten van een neef
je van de heer Jungschlager en enige
jongens van de St.-Gondulphusschoól een
vij'ftigtal kransen. Ook de lijkwagen was
bedolven onder een schat van bloemen.
Er waren kransen van Koningin en
Prins, de Nederlandse regering, prinses
Wilhelmina, de heer en mevrouw Bou-
mafi. van de diverse Jungschlagerconu-
té's iiit vele steden en uit Australië, zwe
den en Canada Your death was not in
vain, zo getuigden de Canadezen
bloemstukken verder ook van de directie
van de K.P.M. en de K.L.M., van de pro-
vincie Limburg en de gemeente Maas
tricht. Achter de lijkwagen liepen me-
vrouw Jungschlager cn haar zoon, dc
laatste in Amerikaanse militaire uniform.
Daarachter volgden de familie, de ver
tegenwoordiger van de minister van Oor
log, kapitein ter zee H. de Roode en de
afgevaardigde van de Nederlandse rege
ring mr. H. Daniels, sous-chef protocol
Buitenlandse Zaken, de hoge commissa
ris W. F. L. graaf van Bylandt, mr. N. S.
Blom, regeringscommissaris voor Indone
sische aangelegenheden, mr. dr. F. Hou-
ben, commissaris der Koningin in Lim
burg en Ged. Staten B. en W. van Maas
tricht, de zeereerw. heer drs. P. van
Dijk, vertegenwoordiger van de bisschop
van Roermond, de K.P.M.-directeur jhr.
S. G. van Weede en mr. W. A. J. Lucas,
mr. A. C. van Empel. mr. H. Bouman,
mevrouw Spoor-Dijkema, het Tweede-
Kamerlid J. Peters, mr. Buurman van
Vreden en de divisiecommandant van de
Kon. Marechaussee E. Kengen. Op hen
volgden nog vele vrienden en kennissen
van Leon Jungschlager.
Twee kransen lagen op de lijkkist, toen
deze door een haag van kransen door de
Lange Gang werden gedragen: die van
de moeder van Jungschlager en die van
Prinses Wilhelmina, doch alleen deze
laatste lag nog op de baar, toen zij in de
tot in alle hoeken gevulde Sint Servaas-
kerk werd binnengebracht. De zon goot
haar stralen door de glas-in-loodramen
en zette het eeuwenoude godshuis in een
warme, kleurige gloed. Hoog ruiste het
Requiem aeternam langs de gotische ge
welven.
Nadat mgr Jenneskens de absoute had
verricht, werd de kist naar de uitgang
gebracht. Doch alvorens het stoffelijk
overschot de kerk verliet zong de Mas-
treechter Staar het Beati Mortui van Men.
delssohn. Staande aanhoorde de gehele
kerk in doodse stilte deze machtige en ont-
.roerende zanghulde.
Voorafgegaan door een met kransen
bedekte auto reed de lijkwagen hierna
met een twintigtal volgauto's, waarin de
familie en autoriteiten hadden plaatsge
nomen, langs de ontelbare Maastrichte
naren naar het R.-K. Kerkhof aan de
Tongerseweg.
In de rotonde, waar ook de Maastricht
se militairen en burgers, die in Korea en
Indonesië zijn gevallen, hun laatste rust
plaats vonden, was ook het ;raf voor Leon
Jungschlager gedolven. Mgr. Jenneskens
verrichtte de absoute. Aan het graf werd
niet gesproken.
Leon Jungschlager rust 'n vrede. Zijn
laatste tocht heeft deze grote Nederlander
alle recht doen wedervaren. Groots en
indrukwekkend was zijn uitvaart in zijn
geboorteplaats.
v -
Woensdagmiddag is bij het
hij de sluizen van het Beneden Sas
Heen (Steenbergen) de 14-jange Ad -
nen uR Steenbergen verdronken. H« naa
er met zijn vrienden een wedstrijd va
gemaakt wie het eerst in het water z
zijn. Warm en bezweet was hu van ae
sluizen in het zeven meter diepe, ijskoude
Water gesprongen. Daarna is hl no«
slechts eenmaal boven water gekomen
Waarbij hij geen tekenen v®i leven gaf.
Eerst gistermorgen slaagde de rijkspolitie
na langdurig dreggen erin het stof
felijk overschot te bergen. De. jongen is
vermoedelijk door hartverlamming om het
leven gekomen. -
8).
Goed.. Dus het is bijna zeker dat
zij geen brief verzonden heeft.
Ja..
Weet u of uw zoon papieren ver
brand heeft in de laatste tijd.
Sussex keek hem verbaasd aan.
Och, dat is gemakkelijk te ruiken.
Uw kamer is immers maar enkele pas
sen van de zijne?
Och ja, maar als hij dat gedaan
heeft, was het zeker niet in zijn kamer.
Zo., ik heb toch een kachel gezien.
Ja., maar die brandt nooit.
Nooit.Was daarvoor een bijzonde
re reden?
Mijn zoon wilde niet, dat de kachel
brandde. Ik herinner mij nog, hoe hij
eens buiten zichzelf was, toen hij het
dienstmeisje erop betrapte, dat ze er vuur
wilde aanleggen.
Gaf hij daarvoor een reden op?
Hij zei dat het heel ongezond was.
vuur op een slaapkamer.
Waarvoor was die kachel er dan?
Och, een gril van hem. Hij liet ze
speciaal maken in dc fabriek.Hij scheen
er veel aan te hechten. Hij zei me la
chend. dat het niet te pas kwam, dat
de zoon van een kachelfabrikant geen ka
chel had op zijn kamer.
U zei, dat hij haar speciaal liet ma
ken?
De stem van de inspecteur had onwil
lekeurig wat luier geklonken.
Ja. zei Sussex verwonderd. Is daar
wat bijzonders aan?
Hij kreeg echter geen antwoord op de
ze vraag, want de inspecteur was reeds
de trap opgevlogen en stond een ogenblik
later hijgend in Maurice's kamer.
Want een licht was hem opgegaan.
Met de schroevendraaier begon hij alle
schroeven van de kachel los te draaien.
Maar hij slaagde er wel in zijn han
den zwart te maken, maar niet, een ge
heime schuilplaats te ontdekken.
Het zweet parelde hem van inspanning
°P het voorhoofd. Toen hij even opkeek,
viel zijn oog op het bijna monumentale
deksel van de kachel.
Beneden op de onderste rand zat een
leeuwekop, die als handvat dienst deed.
Deze leeuwekop zat met een schroef op
het deksel vast. Hij begon hem los te
draaien, zodat de leeuwekop viel en een
ronde put in de vloer maakte. Hij wist,
dat hij op de goede weg was, want op de
vloer zag hij nog andere rode putten,
die ongetwijfeld van dezelfde leeuwekop
afkomstig'waren. Toen hmij u het deksel
wilde oplichten, kwam alleen het boven
ste deel mee, het onderste bleef zitten en
in plaats van in het zwarte gat van de
kachel te kijken, zag hij nu voor zich een
tamelijk ruim'e'bergplaats.En daarin
lag, kris-kras door elkaar, een hele sta
pel papieren. Met één oogopslag herken
de de inspecteur de fijnbedrukte effecten
nen obligaties, zoals iedereen ze wel ge
zien heeft of zelf bezit.
Dat de waardevolle papieren slordig
in de bergplaats gesmeten waren, was
wel het beste bewijs," dat Maurice Sussex
ze er in. vliegende haast opgeborgen had.
Cardon glimlachte fijntjes. Hij deed het
deksel weer dicht en toen hij de leeuwe
kop wilde vastschroeven, bleek hem, dat
de schroef heel precies paste en eerst na
enkele vergeefse pogingen slaagde' hij er
in, de juiste draad te vinden.
Voor Cardon's ogen speelde het toneel
zich af, zo levendig, alsof hij er werkelijk
getuige van was geweest.
Maurice Sussex hield zich in het ge
heim bezig met beursspeculaties. Of hij
het deed omdat hij de val der fabriek
voorzien had, of als een aangename sport,
was nu van minder belang. Toen zijn va
der hem zei, dat hij geruïneerd was, was
hij eerst erg van streek, maar later dacht
hij aan zijn verborgen schat en dit mon
terde hem wat op. Zelfzuchtig als hij was
dacht hij er niet aan, zijn vader van dit
appeltje voor de dorst te laten genieten.
Daarom beweerde hij, werk te zullen zoe
ken, daarom ook nam hij dat vooruitzicht
zo licht op. 's Avonds had hij alles af
gesloten en had hij zijn rijkdom willen be
cijferen. Hij was nog volop met dat werk
bezig, toen het gillen begon. Uit vrees,
dat hij verrast zou kunnen worden, had
hij alles weer in de schuilplaats opgebor
gen, maar zenuwachtig als hij was, had
het hem heel wat tijd gekost, eer hij de
leeuwekop vastgeschroefd kreeg. Zo kwam
hij heel wat later aan dan zijn vader. Zo
verraste hij waarschijnlijk de moordenaar
die het lichaam van Elza Sussex trachtte
weg te nemen. (Om welke reden en hoe,
bleef steeds het duister punt). De moor
denaar, die zich geen tweede maal wilde
terugtrekken, wierp zich op hem, doodde
hem en vluchtte, het lijk van Elza Sus
sex met zich medenemend.
Dit was het eerste lichtpunt in het on
derzoek van deze geheimzinnige misdaad,
die geen motief scheen te hebben en vol
tegenstrijdige sporen was.
Het was inmiddels helemaal licht ge
worden en Cordan besloot een onderzoek
in te stellen onder het venster van de ka
mer der misdaad, om mogelijk sporen te
ontdekken, hoewel hij er bijna van over
tuigd was, dat hij die niet zou vinden.
De inspecteur liep om het huis heen.
Er liep een brede weg rondom, maar
aan de beide zijkanten en aan de ach
terkant was tegen de muren een strook
struikgewas van ongeveer drie meter
breedte geplant. Dan had men de weg
van ongeveer zes meter, vervolgens een
rij beuken, die daar over heen welfden.
Cordan vond gemakkelijk het venster,
waarachter het moordtoneel zich had af
gespeeld. Hij drong ih het struikgewas,
lettend op mogelijke sporen. Maar ,er was
niets te bemerken, noch van voeten, noch
van een ladder. Hij boog het struikgewas
open en drong door tot bij de muur
En toen bleef hij verbijsterd staan en
kon een lichte kreet niet onderdrukken,
want daar, bijna tegen de muur aan. lag
het lijk van Elza Sussex. Ze lag op haar
linkerzijde. Haar nachtjapon, die eens wit
was geweest was nu vuil van modder en
regen en bloed. Haar arm lag onder haar
gevouwen en in haar borst stak het mes
met het geel benen heft.
Cordan was stokstijf blijven staan en
scherper dan tevoren keek hij rond. Maar
het was maar al te duidelijk, dat het li
chaam niet van buitenaf hier was ge
bracht, maar dat het van boven uit het
venster geworpen was. Daarvoor waren
de afgeknakte en gebogen takken van het
struikgewas een sprekend getuigenis.
Cordan dacht bliksemsnel na en trok
conclusies. Dus zó had het moordtoneel
zich afgespeeld.
Een man was door de deur binnenge
komen en had Elza Sussex aangevallen
en gedood. Het meisje had meer weer
stand geboden dan hij had verwacht en
vooraleer hij haar had kunnen meene
men, was George Sussex opgedaagd. De
moordenaar had zich teruggetrokken.
Waar, was met geen mogelijkheid uit te
maken, want alle belendende kamers wa
ren verzegeld en alle zegels waren onge
schonden gebleven, daarvan had hij zich
verzekerd. Later was George Sussex weg
gegaan en de moordenaar was terugge
komen. Dus had hij niet ver weg kunnen
zijn. Toen was Maurice Sussex komen op
dagen. Daarop had de moordenaar waar
schijnlijk niet gerekend. Hij had waar
schijnlijk geen tijd meer gehad om zich
terug te trekken en had hem aangeval
len en gedood.
Woensdagochtend is het stoffelijk over
schot van de heer Jungschldger, dat was
opgebaard in de chapelle ardente van
.Calvariënberg" te Maastricht, ter aarde
besteld. Op de foto ziet men de rouw
stoet in de Brusselsestraat te Maastricht
op weg van de chapelle ardente naar de
kerk waar de plechtige uitvaartdienst
werd gehouden. Achter de rouwkoets
ziet men de heer Jung, zoon van de over
ledene fin Amerikaans uniformen de
weduwe Jungschlager.
De gemeenteraad van Halsteren heeft
besloten een bedrag van 1000 beschik
baar te stellen voor de vier bedienaren
van de godsdienst in de gemeente. In de
gemeente werken drie katholieke en een
protestantse geestelijke (Ned. Herv. Kerk),
onder wie dit bedrag verdeeld zal wor
den. Het besluit werd genomen naar aan
leiding van het voorstel van het enige
protestantse lid van de raad, de heer
ladders.
