Techniek en cijfers over
heersen in
Dukaat
MELKPRIJS VOOR DE
ZANDDREDRIJVEN
EOKA eist terechtstelling van
„Gauleiter"' Harding
Spanning in
hoogtepunt
Stalen ring rond Tlemcen
WAARHEEN met de winst
van de ondernemingen?
Loon- en belastingpolitiek van
de P.v.d.A.
nadert
Eerste herderlijke brief van onze bisschop
Godgeloof en godsdienst hebben
geen betekenis meer voor de mens
De lekkerste
pijptabak
De Ambonezen en de
nieuwe uitkerings
regeling
uit de handigste
verpakking
Amerikaans vlootbezoek afgelast
Slag om Tlemcen
JgAANDAG 14 MEI 1956
PAGINA 3
Stakingen aangekondigd,
maai' ook overeenkomst
De taak van de bisschop
Honger en woningnood
Beangstigende toestanden
De échte liefhebber van een fijne»
pijp tabak kiest Douwe Egberts
Dukaat! Nu bovendien in
speciale patent-verpakking!
DOUWE EGBERTS
zachte, geurige
pijptabak
ABT B-Overijssel wil definitieve
verhoging der garantie
Ons aller opgave
Samen doen
Strijd met socialistisch
program?
Dirigisme
Wapensmokkel
Een granaat per dag
MRP-congres
BENOEMING BISDOM
ROTTERDAM
BENOEMINGEN BIJ DE
KRUISHEREN
De eerste, diepere kennismaking met zijn diocees eu de problemen,
h'elke daar opdoemen, beeft de bisschop van liet nieuwe diocees Rotterdam
een ontstellend inzicht gegri en in de geestelijke nood, welke daar, bij alle
Materiële welvaart heerst en niet minder in de gevolgen Van het steens
burende tekort aan woningen. Geen wonder, dat van de eerste herder
lijke brief, welke hij tot zijn diocesanen richtte en die gisteren in de kerken
van Zuid-Holland is voorgelezen, deze punten bet hoofdmotief vórmen.
De tekst van mgr. Jansens schrijven laten wij hier in zijn geheel volgen.
U IK MIJ voor het eerst als uw
bisschop in een persoonlijke brief
tot u allen mag richten, zou ik de
vraag van de apostel Paulus aan zijn ge
lovigen tot mijn vraag aan u willen
maken: Heb ik soms, zoals sommige
anderen zo zou ik u willen vragen
een aanbevelingsbrief aan u of van u
nodig?
Neen. u bent zélf mijn brief, mijn ge
tuigschrift, geschreven in het verborgene
van mijn hart dat u allen in liefde moet
«omsluiten, maar niettemin gelezen en
gekend door alle mensen die u ontmoeten.
Want omdat u zichzelf en elkaar christe
nen noemt, beschouwt men u als een
brief van Christus; een brief van Christus,
door uw bisschop geschreven, niet met
inkt, maar met de Geest van de levende
ti God. (Vgl. II Cor. 2, 1—3).
Zoals Paulus zich richt ..tot dc Kerk
Gods in Corinthe en tot alle gedoopten
in gans Achaja", zo richt ik mij tot u. ,,Gij
zijt een brief van Christus". Immers,
mijn dierbare medechristenen, als Chris
tus de Waarheid is, dan bent u Zijn
getuigschrift: het getuigenis van de
Waarheid in de wereld. Als Christus het
leven is, dan bent u de getuigenis van
Zijn en onze bevrijding en opstanding
uit de dood. Als Christus de Weg is, dan
bent u Zijn wegwijzers door uw schre
den te richten naar Hem en aldus naar
uw geluk.
Ja, u bent van Christus, Die u uit uw
eigen onmacht en zonde heeft verlost en
die u heeft vrij gemaakt om God en alle
mensen te kunnen liefhebben, zoals Hij de
vader en alle mensen liefheeft. Gij zijt
van Christus en daarin bestaat uw vrij
heid, de vrijheid der kinderen Gods.
Terwijl de H. Paulus zegt. dat u van
Christus bent, laat hij tegelijkertijd zien.
dat u van de bisschop bent. Hij schrijft
immers: „U bent een brief van Chris
tus, die door ons is geschreven". Christus
Baf het leven; Paulus was daarbij de
bedienaar. Ook heden geeft Christus het
'even; uw bisschop is daarbij de be
dienaar. Ik heb, zoals Paulus voor zijn
gelovigen, de opdracht u te vervullen met
de Geest en het leven van Christus.
Deze opdracht heeft Jesus Christus in
volle rijkdom ontvouwd, toen Hij, staan
de op de berg, tot Zijn apostelen zei.
„Mij is alle macht gegeven in de heme
en bp de aarde. Gaat dus heen en maakt
alle volken tot leerlingen en doopt hen
in de naam van de Vader en van de
Zoon en van de heilige Geest; en leert
hun alles onderhouden wat Ik u heb ge
boden. En ziet, Ik ben met u alle dagen
tot aan het einde der wereld". (Mt. 28,
18—20).
Zo is de bisschop naar u toegezonden
door Jesus Christus, aan Wie alle macht
gegeven is. Met de volheid van Zijn
Als protest tegen de nieuwe „Uit
keringsregeling Ambonezen", die van
daag van kracht is geworden, hebben de
Ambonezen, die zijn aangesloten bij de
BPRMS de CRAMS en de PNMS, aan
gekondigd in staking te gaan. Volgens de
BPRMS zouden ongeveer 90 pet van de
Ambonezen, die een wrkkring buiten de
Woonoorden hebben of wel ongeveer 2500
man, aan deze staking deelnemen.
Daarnaast zou de voorzitter van de
BPRMS, de heer Lilipalj. met ingang van
heden in het woonoord Souburg een hon
gerstaking beginnen.
Naar wij vernemen hebben besprekin
gen tussen het commissariaat Ambone-
zenzorg en het hoofdbestuur van de
CRAMS" er echter toe geleid dat ge
noemd hoofdbestuur met ingang van he
den de uitkeringsregeling voor de Am
bonezen aanvaardt.
Het hoofdbestuur heeft zich wel het
recht voorbehouden enkele punten mt de
regeling nader met de minister voor
Maatschappelijk werk te bespreken.
Priesterschap is Christus in uw bisschop
en daardoor ook in Zijn Kerk en in uw
midden tegenwoordig.
De bisschop is de eerste getuige, die
in ons midden getuigenis aflegt van de
Waarheid, die Christus is. De bisschop
is de hogepriester, die in de sacramen
ten, vooral in het Doopsel, het Vormsel
en de Eucharistie, ons opneemt in de
gemeenschap van de verrezen Heer. De
bisschop is de herder, die ons de weg
leert tot Jesus Christus, ons eeuwig
leven. Alle arbeid, door de bisschop in
de Kerk verricht, geschiedt in de Naam
van Christus en op Ziin gezag. Aan de
bisschop is het beheer over Gods
genadegaven voor u toevertrouwd (vgl.
Ef. 3,2).
Ik ben mij ervan bewust, dierbare
mede-christenen, dat daarmee aan de
bisschop tevens de opdracht is gegeven
om de nood van deze wereld te kennen,
niet alleen theoretisch en zakelijk, maar
met dezelfde gezindheid, dezelfde liefde,
die in Jesus Christus was. Van Christus
staat geschreven: „We hebben geen
Hogepriester, die onze zwakheden niet
kan meevoelen, maar een die bekoord
werd. geheel op dezelfde wijze als wij,
behoudens de zonde". (Hebr. 4. 15). Chris
tus heeft de nood gekend van de mensen
in Zijn tijd, omdat Hij de gestaltte heeft
aangenomen van een slaaf en gelijk is
geworden aan de mensen (vgl. Filipp. 2, 7).
Hij kent ook de nood, die heden in deze
wereld is, omdat Hij die wil meeleven
in Zijn mystiek lichaam, de Kerk.
De noden VAN DEZE TIJD We
denken dan allereerst aan stoffelijke
noden, want deze raken het naakte
bestaan van de mens, maar daardoor juist
ook zijn diepste wezen, zijn geestelijk
bestaan. Bij het constateren van deze
stoffelijke noden mogen we onze blik
niet beperken tot ons eigen land, omdat
de christen en zeker de bisschop een
wereldwijde blik moet bezitten, want.
„uit één vader heeft God alle volkeren
der mensheid gemaakt om ze over de
aarde te doen wonen". (Hand. 17: 26).
Als we met wijde blik de wereld
overschouwen, zien we, dat meer dan
de helft der mensheid nog door hon
gersnood wordt geteisterd. Ganse ge
bieden en volken worden „onder-ont
wikkeld" genoemd: een mooi woord,
dat echter uitdrukt, dat daar het
levenspeil beneden het menswaardige
ligt. Hoevelen leven nog in kampen,
kampen van gevangenen of kampen
van vrije, ontheemde mensen. En als
we de technisch meer ontwikkelde
landen overzien, is ook daar de stoffe
lijke nood soms nog ontzettend groot,
als we alleen maar denken aan die
ontzaglijke ramp èn in ons land èn in
zoveel andere landen, dat velen nog
geen behoorlijke woonruimte kunnen
vinden. En toch zijn deze noden niet
de allerergste. Veel erger nog is, dat
de mensheid wordt geteisterd door een
andere nood: de nood naar God.
IN DE AFGELOPEN weken heb ik
reeds in verscheidene richtingen Groot-
Rotterdam doorkruist. Ik heb gestaan
bij de olieraffinaderijen van Pemis en
Hoogvliet, ik zag het geweldige havenbe
drijf, ik zag de kolossale fabrieken en
kantoren, uit de grond gerezen of nog in
aanbouw, ik zag de brede verkeerswegen,
die iedere dag duizenden auto's te ver
werken hebben en ik raakte onder de in
druk van de macht der techniek, die door
de mens op meesterlijke wijze beheerst
wordt. Zo is het beeld van nagenoeg alle
steden in Zuid-Holland, wellicht anders
genuanceerd, maar in wezen precies het
zelfde: Overheersing van techniek en cij
fers. Zelfs op het land domineert de
stad, want ook het land ondergaat in
steeds toenemende mate de geheimzinni
ge, maar onontkoombare aantrekkings
kracht van de stad.
Voor ai deze werkelijkheden mogen wij
onze ogen niet sluiten, maar het is in
hoge mate beangstigend, dat wij dit alles
moeten constateren.
Door de alles overheersende invloed
van de techniek kan de mens niet meer
tot zichzelf komen. Hjj bezint zich niet
meer. Groot ,s het gevaar, dat God, ge
loof en godsdienst voor hem geen be
tekenis meer hebben, want dit alles stamt
uit een andere wereld, die niet meer de
zijne is. De wereld, waarin hij zich thuis-
voelt is immers vanzelfsprekend de we
reld. die hij vooral in onze tijd heeft le
ren kennen en doorgronden, beheersen en
overheersen: de wereld van de techniek.
Op dit terrein kan hü triomfen vieren,
daar is hij de meester. Daarom is het
niet te verwonderen, dat hij onwennig
staat tegenover een werkelijkheid, die hij
niet kan doorgronden en die hij niet be
heersen kan: de werkelijkheid, die God is.
En toch roept de mens om God en het
tragische is, dat hij dat eigenlijk zelf niet
Dil pakje bevat een extra
vouw, waardoör het
2 x zo wijd open
waaiert en volop
ruimte biedt voor hef
stoppen van de pijp
in het pakje zelf!
'n Kwaliteitsproduct van de Wybert-Fabrleken. 70 en 90 et. alléén bij Apothekers en Drogisten
Tijdens de voorjaarsvergadering van
de kring Overijssel van de A.B.T.B. is, op
voorstel van secretaris, het Tweede-Ka
merlid Engelbertink. een motie aangeno
men waarin tot het hoofdbestuur van
a B T B het dringende verz'oek wordt
gericht om' alles in.bet werk te stellen
om op korte termijn te bewerken, dat
ami de zandbedrijven de zeer matige
melkgarantieprUs v£" J.4.9 t^d'nrtief
wordt toegezegd. Da^nf st wordt met
kipm aangedrongen op net vei Krijgen van
een redef ijkaandeel voor de boeren in
de gestegen nationale welvaart van ons
land.
i Met het oog op de ontevredenheid, die
naar tijdens de vergadering bleek, heerst,
heeft de voorzitter, de heer A. H Lohuis,
uit Haarle, een beroep op de afgevaardig
den gedaan om de vergadering niet tot
een protestbijeenkomst 'te maken, maar
rustig het melkprijsbeïeid onder de loep
te nemen.
De heer Engelbertink zeide, dat de
landbouwers zelf maatregelen moeten ne
men om het wanbegrip bij andere lagen
van de bevolking weg te nemen. Ir scher.
pe bewoordingen wees hij het voorstel
een ultimatum te stellen af. Er zijn nog
vele andere middelen, die ter hand kun
nen worden genomen, om het doel te be
reiken, aldus spreker.
Zondagochtend was het
kerkhof te Utrecht het einddoel van een
sterrit voor historische auto's waarby
een twintigtal oude motetten h™1 Jtal
was gekomen. De foto toont e
uit de twintiger jaren die, efj.m trn,~
dere wagens, veel belangst g
meer beseft. Daarom kan hij ndet meer
openstaan voor de bevrijding, die Chris
tus hem biedt: het kindschap Gods. „God
heeft ons bevrijd uit de macht der duis
ternis en ons overgebracht naar het rijk
van Zijn geliefde Zoon, door Wie we ver
lossing hebben verkregen. (Kol. 1 13-
14)". Dat deze verlossing hem niets meer
zegt, dat is de nood van onze tijd, de nood
naar God. Velen in ons land misschien
zelfs vooral in ons bisdom verkeren in
die nood, des te verschrikkelijker, omdat,
men het zichzelf niet bewust is, en wij
allen staan aan hetzelfde gevaar bloot-
Hiermede, veelgeliefden, is ons aller
opgave duidelijk. Wij moeten onszelf on
besmet bewaren voor de geest der we
reld
Dit is geen gemakkelijke opgave, want
we leven midden in de wereld en deze
wereld is thans die van de techniek. En
toch is diezelfde techniek ons door God
gegeven. We hebben immers de Godde
lijke opdracht om de wereld en de stof te
beheersen.
Wetenschap en techniek zijn dus kost
bare gaven, maar zij zijn niet de enige
en ook niet de kostbaarste. We moeten
deze gaven dienstbaar maken aan onze
opgang naar God, onze Vader. We zijn
immers geen kinderen van deze wereld,
maar kinderen, die thuis horen in Gods
Vaderhuis.
Dit is echter niet onze enige opgave.
Wij zijn immers met zeer werkelijke
banden verbonden aan alle mensen.
Daarom moeten wij in het rijk van deze
wereld het rijk Van Christus vestigen,
m.a.w. de mensheid kerstenen. We moe
ten laten zien, dat beide rijken, het rijk
van de wereld en het Rijk van Christus,
een onverdeelde eenheid moeten wor
den.
En dat doen we jn de eerste plaats
door zelf voorbeeldige christenen te zijn,
die ons daarom volkomen op deze wereld
thuis voelen, omdat we weten, dat we
bestemd zijn voor de wereld van God,
ons Vaderhuis. Dan" zijn we inderdaad
stuk voor stuk voor onze broeders en zus
ters een andere Christus. Dit is ons aller
opgave, die van mij en die van u.
Nu ik als dienaar van Christus Zijn
plaats in uw midden bekleed, zou ik mij
de woorden van St.-Paulus willen eigen
maken: „Ofschoon ik vrij sta tegenover
allen, heb ik mij toch tot slaaf van allen
gemaakt. (I Kor. 9 19)". „Ik ben er mij
echter van bewust, dat ik slechts kan
roemen op mijn zwakheden en ik zal dit
gaarne doen, opdat de kracht van Chris
tus in mij mag wonen. (II Kor. 12 9)".
De taak die mij opgelegd is, deel ik in
de eerste plaats met mijn priesters. Aan
hen vooral wil ik vragen, dat zij de per
soonlijke liefde, die in Christus is voor
alle mensen, in zich zullen dragen tot
heil van allen: „Geeft acht op uzelf en
op heel de kudde, waarover de H. Geest
u als bewakers heeft gesteld, om Gods
Kerk te besturen, die Hij zich door Zijn
eigen Bloed heeft verworven. (Hand.
20 28)".
Ik deel mijn taak ook met geheel het
volk Gods, waarover de H. Petrus schrijft:
„Gij zijt een uitverkoren geslacht, een ko
ninklijk priesterdom, een heilige natie,
een aangeworven volk om te verkondigen
de deugden van Hem. die u riep uit de
duisternis tot Zijn wonderbaar licht (I
Petr. 2 9)".
SAMEN, u en ik, zullen we trachten de
opgave, die Goj! in ons leven geeft, te
volbrengen. Het is onze opgave, onze
taak, om de blijde, de bevrijdende bood
schap van Christus tot werkelijkheid te
brengen in onszelf en in allen met wie
wij leven. We schuwen de moderne tijd
niet, de tijd van cijfers en techniek, want
we moeten staan midden in de wereld
van vandaag, een wereld, die zovele on
gedachte mogelijkheden in zich bergt.
Maar juist in deze wereld is ook ons nieu
we bisdom opgericht om allen te roepen
naar God, die Zijn vaderhuis wagenwijd
voor allen zonder uitzondering geopend
heeft.
Gaarne en van ganser harte dank ik u
allen voor de vele bewijzen van uw blij
meeleven met ons nieuwe bisdom en met
mij als uw bisschop, vooral echter voor
uw gebeden tijdens de weken van voor
bereiding op mijn H. Wijding.
Eén blijvend in gebed, één blijvend in
trouw aan ons aller opgave, moge de
Geest van Christus, die de Geest van
Liefde is, ons maken tot een licht, dat
velen verlichten zal en ons bisdom tot
een stad op de berg, die voor velen een
baken van Christus zal zijn.
Moge Gods H, Moeder, die in het Oos
ten vereerd wordt onder de veelzeggende
naam van „Geleidster op de weg", ons
die weg naar Christus leren''.
De Cyprische verzetsorganisatie
EOKA heeft ;aterdag vlugschriften ver
spreid waarin opgeroepen wordt tot .de
terechtstelling van Gauleiter Harding'.
De vlugschriften, die in het Grieks ge
steld waren, droegen de ondertekening
van Digenis, de leider van de EOKA
Vorige week heeft het bestuur van Cy
prus een prijs van 10 000 pond sterling op
het hoofd van Digenis gesteld Thans
scheef Digenis in het vlugschrift: „Wij
bieden geen geld voor de tererhtslolling
van Harding. Deze terechtstelling is een
nlicht van iedere Griek Wie hem doodt,
kan er zeker van zün dat zijn naam in
gouden letters op de tempel van de Cy
prische bevrijdingsstrijd zal voortleven"
Zaterdag was de derde rouwdag voor
Cyprus over de terechtstelling van Ka-
raolis en Demetriou.
Behalve de vlugschriften van de EOKA
zijn er in Nicosia nu ook pamfletten
verschenen die, naar men gelooft, door
de Britse veiligheidstroepen verspreid
zijn.
Deze pamfletten vertonen een met
bloed bevlekte kaart van Cyprus, met
het onderschrift: „Schande voor de pseu-
do-patriotten". in de tekst wordt ge
sproken over de „vrede, zonneschijn,
vriendschap en liefde" die eens op Cy
prus heersten". Cyprioten worden erin
aangemaand de goede naam van hun
land te beschermen en dc „fanatieke,
bloeddorstige terroristen" aan te geven.
Zondagmorgen hebben verzetslieden een
bom geworpen naar een legerbarak in
Famaeusta Twee Britse militairen en
een Cyprioot werden gewond. Een Cy
prioot is gearresteerd.
Een woordvoerder van de Amerikaanse
ambassade te Athene heeft medegedeeld,
dat een bezoek, dat eenheden van de
Amerikaanse Middellandse-Zeevloot aan
Soeda, op het eiland Kreta, zouden bren
gen, op voorstel van het Griekse minis
terie van buitenlandse zaken is afgelast.
Er werd verder geen reden voor het
niet doorgaan van het bezoek opgegeven.
Het dagblad „Vima" heeft echter ge
meld, dat de Griekse marineleiding haar
Amerikaanse ambtgenoten had ver
zocht geen manschappen van de Ameri
kaanse oorlogsschepen aan wal te laten
gaan, zulks i.v.m. de „opwinding, die
thans op Kreta heerst over de terecht
stelling van twee Cyprische Grieken door
de Britten".
Onmiddellijk na het einde van de mohammedaanse vasten is in Algerije
de spanning snel opgelopen. Door geheel het land is de activiteit van de
rebellen zeer vergroot. Hoewel de uitbarsting van gewelddaden die men
naar aanleiding van het eind der Rahmadan had verwacht nog niet heeft
plaats gegrepen.
De spanning concentreert zich op twee punten: nabij de stad Tlemcsn
in de provincie Oran en dc Oostalgerijnse stad Constantine. Deze laatste
plaats verkeerde zaterdagmiddag in alarm toestand. Ook Sbndag deden zich
ongeregeldheden voor. In totaal vielen daarbij 25 doden. Er ontstonden
schietpartijen, die zowel za'erdag als gisteren begonnen in de Joodse wijk.
Het meest verontrustende van alles achtte men echter het feit, dat in de
voorsteden van Constantine en in de bergpassen nabij de stad verscheidene
leden van het rebellenleger werden gesignaleerd. Franse troepen hebben
alle strategische punten bezet.
In West-Algerije hebben Franse eenhe
den zondag een „stalen ring" 'gelegd om
de stad Tlemcen. Er doen geruchten de
ronde, dat deze stad, die 60.000 inwoners
telt, door de ongeveer 3.000 opstandelin
gen, die zich ophouden in de bossen rond
resultaat
maken.
In de veilinghallcn te Breda is zater
dagmiddag een grote demonstratieve
i vergadering gehouden van de KVP. Een
der sprekers was prof. Romme, die in
zijn rede de financiële en loonpolitiek
van de PvdA aan een scherpe kritiek
heeft onderworpen.
Hjj haakte daarbij in op een opmerking
van de minister-president in een verga
dering van de PvdA in de RAI te Am
sterdam.
Dr. Drees merkte daar o.m op:
„In de hoogconjunctuur gaat èr te
vee] naar te weinig".
Het zou me een lief ding waard zijn,
aldus prof. Romme, „wanneer dat woord
eerder was gesproken; wanneer het ëe"
leid had tot bespreking in de boezem
van het kabinet; wanneer men zich daar
rekenschap had gegeven van de oorzaken
1 van dit verschijnsel. En wanneer men
een krachtige en tijdige poging had on-
|dernomen om de toenemende welvaart in
ruimer mate aan velen ten goede te doen
komen, aan de velen, die tot de wel
vaartstoeneming ook hun medewerking
hebben gegeven.
Dr. Drees had het oog op de vermo
genswinsten van nu en ik begrijp zijn
klacht, dat daarvan te veel gaat naar te
weinigen. Maar waarom dan niet eerder
de vrijere loonvorming gehanteerd, waar
op wij al drie jaar geleden met klem heb
ben aangedrongen („RUWE stoot", noem
de de deftige Nieuwe Rotterdammer dat
toen), de vrijere loonvorming, die toch
het enige midde] is om in beter rende
rende bedrijfstakken, in beter renderen
de ondernemingen ook de arbeiders in
die betere resultaten naar redelijkheid en
rechtvaardigheid te doen delen. Waarom
dan niet van overheidswege de winstde
ling met spaarregeling gestimuleerd en
bevorderd door daaraan belastingfacili
teiten te verbinden voor arbeiders en
voor ondernemers en z0 het in de rich
ting te sturen, dat de vermogensresul
taten van de hoogconjunctuur tot bezits
vorming onder de velen zou hebben
leid?
Zozeer als ik de klacht van dr. Drees,
dat er in hoogconjunctuur te veel gaat
naar te weinig, zozeer als ik die klacht
begrijp zo weinig, aldus spr., kan ik
onderschrijven het middel, dat hij aan
prijst en voor de komende periode op
het oog schijnt te hebben: het eeuwige
middel van weer nieuwe belasting. In
het verslag van zijn rede lees ik: „eer
der moeten we nog een belasting hebben
op de vermogenswinsten van nu, dan dat
we mogen luisteren naar stemmen, die
om verlaging van de belastingen roepen".
De minister-president heeft het ge
lukkig anders gedaan en wel zijn mede
werking verleend aan belastingverlaging
in de afgelopen periode, tot tweemaal
toe en tot de ronde som van 1 miljard
gulden. Maar is bet niet een vergissing
om een arbeider of een middengroeper.
die geen vermogen hebben, vast te spij
keren op hun inkomstenbelasting, om
dat de vermogenswinsten van nu. waar
aan zij nart noch deel hebben, niet be
last zijn?
Of moet deze vergissing worden be
gaan om van de aandelen onzer onder
nemingen een deel te leiden naar de
en ook hen tot bezitters te
Ik vraag mij af, of hier zelfs geen ver
gissing in het spel is tegenover het nieu
we socialistische program. Met de col-
j lectivistische tendens, die de PvdA ook
in haar nieuwe program aan de bezits
vorming wil geven, ben ik het niet eens.
In dat PvdA-program staat: „bevorde
ring van het medebezit der gezamenlijke
werknemers in het nieuw gevormde ver
mogen in de bedrijven, waardoor alle
werknemers profiteren van de winsten,
die in bepaalde bedrijfstakken en onder
nemingen worden gemaakt".
Tegen dat gezamenlijke, tegen dat
zonder enige rechtvaardiging totaliseren
van de arbeidersgroep als een soort kud
de heb ik bezwaar. Maar het PvdA-pro
gram spreekt dan toch nog tenminste
van de werknemers. En nu wordt het in
de mond van dr. Drees, althans volgens
het verslag, plotseling de staat. Waarom
vadertje staat zo vriendelijk zou mogen
zijn om zich zo maar in hun plaats te stel
len, de werknemers bezitloos te laten en
zichzelf tot de bezitter te decreteren,
ontgaat mij.
Tlemcen, zal worden aangevallen. De re
bellen zouden het als een „erezaak" be
schouwen de stad te veroveren. Onmid
dellijk werden naar de provincie Oran,
waarin Tlemcen is gelegen, versterkingen
gestuurd. Zaterdag alleen al kwamen in
de haven van Oran 8000 Franse militairen
Tengevolge van de gevechten bij Tlem
cen zijn 25 opstandelingen gedood. In de
nabijheid van Oran vielen er 22, in de
streek van Algiers 11 en nabij El Milia
30 rebellen. In een gevecht van man tegen
man tussen Franse parachutisten en op
standelingen in de nabijheid van Philip-
ville sneuvelden 79 opstandelingen. Vol
gens de officiële Franse berichten zou
hier aan Franse zijde slechts één dode
gevallen zijn.
Bij de gevechten in de provincie Oran
hebben twee Franse patrouilles het vuur
op elkaar geopend in de veronderstelling,
dat zij met opstandelingen te doen had
den. Er vielen twee doden en drie ge
wonden.
De Franse politie heeft een wapen
smokkel ontdekt, waarbij honderden
pistolen, vervaardigd in een zuid-Franse
wapenfabriek via Libanese en Syrische
tussenpersonen in Parijs naar Cairo wer
den gezonden vanwaar de pistolen de op
standelingen in Noord-Afrika bereikten.
In hetzelfde bericht waarin AFP deze af
faire meldde, wordt ook gemeld, dat een
wapensmokkel via België en Nederland
aan het licht is gekomen. Nadere gege
vens hierover ontbreken nog.
In Tuijesië werden zaterdagnacht de
eerste slachtoffers geteld van een nieuwe
terroristische campagne onder de naam
„een granaat per dag". Deze campagne is
opgezet door extreem-nationalistische te
genstanders van de regering-Bourguiba.
Deze willen elke dag een granaat doen
exploderen. De actie is sedert woensdag
aan de gang, doch eiste zaterdag pas de
eerste slachtoffers toen een granaat van
uit een auto in een drukke straat van het
Europese kwartier van Tunis werd ge
worpen. Onder de vijf gewonden was een
twaalfjarig Frans meisje, dat de scherven
in haar gezicht kreeg en hoogstwaar
schijnlijk blind zal blijven. Enkele uren
later werd in dezelfde wijk een Tunesi
sche winkelier gedood door revolver
schoten.
De Franse Voiksrepublikeinen (MRP)
hebben zaterdag op een nationaal par
tijcongres eenstemmig hun steun gege
ven aan de regeringspolitiek ten aan
zien van Algerije, waarover binnenkort
in de Nationale Vergadering zal wor
den gedebatteerd. De „defaitisten", die
onderhandelingen met de opstandelingen
in Algerije voorstaan, werden veroor
deeld.
Z H. Exc. de bisschop van Rotterdam
heeft benoemd tot rector van Huize „An
gela" te 's-Gravenhage, de weleerw. heer
W. J. de Rijk. die kapelaan was te Loos
duinen (O.L Vrouw Hemelvaart).
Door de Magister Generaal der Orde,
Mgr. Dr. W. Van Hees werden de volgen
de Zeereerwaarde Heren benoemd: H.J.
M. de Gruijter van het klooster te Zoe-
terwoude naar A'dam, J. D. M. Sweers
van het klooster te Rotterdam naar Zoe-
terwoude, W.M. Oosterdorp van het
klooster te Uden naar Rotterdam.
Kleine prinsjes stellen hun vorstelijke
moeders even moeilijke vragen als alle
kleine jongetjes alle moeders overal ter
wereld. Dat moge blijken uit deze foto
van H.M. Koningin Elizabeth van Enge
land met prins Charles en prinses Anne
bij de Royal Windsor Horse Show, drie
daagse ruiterwedstrijden, in het park by
het kasteel te Windsor. En ook Vor
stelijke moeders, zo toont de foto verder,
geven dan geduldig antwoord. Zouden
kleine prinsesjes altijd zo stilzitten t
Dr. Drees, zo zeide mr. Romme ver
der, heeft in diezelfde rede een aardige
uitdrukking gebruikt, die mij. toen ik
haar las,deugd heeft gedaan. Zich ke
rende tegen het verwijt van dirigisme.
staat en zo een bron van planmatige so- j ze\ hij: „Maar wat is regeren anders dan
nioRpoti 4 V\r\ VOTA „9" r7ïl- /Inor tfOQl Hpl
cialisatie aan te boren?
Dr. Drees heeft in de R.A.I. verteld,
dat de ongeliikheid. dip uit de vermo
genswinsten van nu voortvloeit, moet
worden verminderd. Ik ben het vol
maakt met hem eens, maar ik ben het
even volmaakt met hem oneens, dat het
middel zou moeten ziin, overheveling
naar de staat. Daar worden de weinigen
slechter en de velen, aan wie de ver
mogenstoeneming ook toekomt, niet be
ter van, zoals ze er beter van moeten
worden On die manier wordt het altijd
de staat, de staat, de slaat, terwijl er
voo - de arbe'dero niet» overbluft, terwijl
het toch juist gaat om de velen, die ln
de ondernemingen meewerken aan het
dirigisme?". Ziezo, dacht ik, daar gaat het
hele dirigisme de pot in. Het wordt een
voudig teruggebracht tot regeren. Maar
ik was wat te vroeg want dr. Drees
bleek toch wel een eigenaardige diri
gent op het oog te hebben, een dirigent
die je met alle eerbied voor zijn be
kwaamheden en talenten toch af en toe
in de kijkerd moet houden. Want af en
toe blijkt die dirigent ook wat veel te
voelen voor andere talenten. Dr. Drees
stelde zijn publiek immers voor ogen. een
dirigent, die niet alleen het orkest dirigeert
maar die ook de opbrengst van het con
cert naar zich toe wil halen en dit lijkt
mij toch waarlijk evenmin de taak van
een dirigent als van een regeerder.
